Tooneel,
ifanatisme OF principes?
vraagd had, inzonden, terwijl zij toch eenig
'besef van tekortkoming wel hadden kunnen
bezitten; en dit alles zijn nog maar de
hoofd-aanmerkingen, die op hun beleid zijn
te maken. Vooral de heer De Miranda moet
zich wèl op de borst slaan, gelijk hij vooral
in 1928 deed, toen zijn tijdelijke opvolger wel
eens met weinig geestdrift over de door den
heer De M. hem nagelaten portefeuille sprak!
Wij weten nu, dat er èn bij het Amsterdam-
sche departement van Volkshuisvesing, èn bij
Publ. Werken, èn in het college van B. er. W.
veel ergerlijks is gebeurd, dat er zeer ernstige
tekortkomingen zijn geweest en dat met de
belastingpenningen op schandelijke manier
gesmeten is. Onder de leus van den heer De
Miranda cs.. dat het Overheidsbedrijf vooral
in de Woningvoorziening het eenige ware
toch is
Het feit op zichzelf dat er overschrijdingen
zijn geweest in de crisis-jaren, toen alles on
zeker was en de nood zeker dwong, zal nie
mand onverklaarbaar of onvergeeflijk vinden.
Maar dat zij zóó groot zijn geweest en er zoo
zijn gekomen dat is heel erg, en door en
door ergerlijk. Men heeft maar raak gemod
derd, en ook toen de strop bekend was géén
opening van zaken gedaan aan den Raad. Dit
alles bij een zéér „democratisch" gemeente
bestuur, dat toch, meer.en wij, iets meer prijs
had moeten stellen op openbaarheid opdat
de belastingbetaler zich een oordeel kon
vormen.
Wat de gemeenteraad van dit rapport (dat
buiten de politiek behoort te staan, trouwens
de soc.-dem. mr. v. d. Bergh heeft het mede
onderteekend) zal zeggen, weten wij niet;
maar een scherpe motie van afkeuring aan
nemen is, dunkt ons, het minste wat hij kan
doen.
GRIFFIERS BI I KANTON
GERECHTEN.
Een verzoek aan de Tweede Kamer.
De „Vereeniging van Griffiers en Substi
tuut-Griffiers bij de Kantongerechten in Ne
derland" heeft aan de Tweede Kamer een
adres verzonden, waarin zij, naar aanlei
ding van het wetsvoorstel, beoogende voort
aan het innen en verantwoorden der boeten
door de griffiers der gerechten te doen ge
schieden, onder de aandacht van de Kamer
brengt:
le. dat het aanhangige wetsvoorstc' be-
teekent eene degreda'tie der rehterlijke macht
en haar aanzien aanmerkelijk zal doen da
len; 2e. dat het in de practijk absoluut on
uitvoerbaar is bij de kantongerechten der 3e
klasse en zeer bezwaarlijk uitvoerbaar bij
de overige kantongerechten; 3e. dat na on
verhoopte aanneming bekwame juristen
voor het ambt van griffier bij een kantonge
recht niet meer beschikbaar zullen zijn, zoo
dat men daartoe uitsluitend minder goede ju
risten zal moeten benoemen of het ambt ook
voor niet-juristen zal moeten openstellen.
Adressante verzoekt daarom de Kamer
„dit hoogst schadelijke en in de practijk on
uitvoerbare wetsvoorstel, dat bovendien de-
gradeerend is voor de rechterlijke macht, te
willen verwerpen, en voorts te willen bevor
deren, dat aan de griffiers der kantonge
rechten zoo weinig mogelijk administratieve
werkzaamheden zullen worden opgedragen
en dat deze ambtenaren in stede daarvan
voortaan zullen worden benoemd tot het
ambt van kantonrechter-plaatsvervanger,
hetgeen hun ijver en ambitie zal verhöogen,
wat meer in het belang zal zijn van onze
rechterlijke macht.
EEN STELENDE DIENSTBODE.
De politie verzoekt opsporing.
Namens den Officier van Justitie verzoekt
de commissaris van politie in de derde sectie,
bureau Leidscheplein, de opsporing, aanhou
ding en voorgeleiding van de minderjarige
Bertha Kames, geboren te Amsterdam, 18
November 1914, verdacht van diefstal.
Signalement: groot voor leeftijd, donker
blond, kort haar, gekleed met donkerblauw
hoedje, langen beige mantel, met bruinen
bonten kraag en dito manchetten, zwarte
jurk, donkergrijze kousen en zwarte lage
lakschoenen.
PiBnmieuws.
Een film met sprekende honden.
Er is indertijd in ons land een hond ge
weest, waarvan beweerd werd, dat het lieve
dier kon spreken. In Amerika, waar alles
grooter en geweldiger is dan ergens anders,
draait men voor zoo'n wonder zijn hand niet
om. In de Metro Goldwyn Mayer studio's is
dezer dagen een heele film met sprekende
honden opgenomen. Zion Myers en Jules
White, de eerste cinematografische kynolo
gen of kynologische cinematografen, hebben
een filmpje gemaakt, waarin alle rollen ge
speeld worden door honden en dit had zoo'n
succes, dat er nu ook een Fransche editie van
gemaakt is. Spreken die honden dan ver
schillende talen, zal men vragen. Neen, eer
lijk gezegd, dat kunnen ze niet. Maar de
honden spelen hun kleine comedie in
costuum, bewegen met hun bek en de
woorden worden er, zooals men dat noemt, in
gesynchroniseerd. Daardoor ontstaat een
volkomen illusie, dat de viervoeters zelf het
woord voeren. Het effect moet heel grappig
zijn.
Hoe komt een filmacteur in' de gevangenis.
George Hill, een Metro Goldwyn
Mayer-regisseur, gaat binnenkort een film
maken, die voor een groot deel in een gevan
genis zal spelen. Bij het verzamelen van hef
materiaal voor deze rolprent, die „The Big
House" zal heeten, vond Hill het noodig om
persoonlijk eens een paar gevangenissen te
bezoeken en hij wendde zich dan ook tot
Whitey den commissaris van politie te Culver
City met de vraag: „Zeg, Whitey, vertel me
eens hoe kom ik in San Quentin?" (San
Quentin is de groote gevangenis in Holly
wood).
En het antwoord van Whitey luidde
prompt „Besteel een bank".
Van beeldhouwster via tooneelactrice tot
filmster.
Helen Johnson is een bekende Amerikaan-
sche tooneel-actrice, die door de Metro Gold
wyn Mayer geëngageerd is om een rol te
spelen in The Song Writer, een nieuwe M.
G.M.-productie met den componist Lawrence
iGray in de hoofdrol. Helen was, voordat zij
aan het tooneel ging een vrij bekende beeld-
Zij is vermoedelijk in gezelschap van haar
oom Jacobus Kames, geboren te Amsterdam,
1 Juni 1899, van wien eveneens de opsporing
aanhouding en voorgeleiding wordt ver
zocht, ter zake van medeplichtigheid aan
diefstal.
Signalement: gewone lengte, gezond uiter
lijk, donker haar, gekleed met lichten slap
pen hoed, bruine overjas, blauw colbertcos-
tuum en bruine lage schoenen.
Bertha Kames was dienstbode en heeft uit
haar dienst vermoedelijk een geldkistje met
S 360 gestolen. Zij staat ook onder verden
king een collier, dat evenwel geen groote
waarde vertegenwoordigde, te hebben mede
genomen.
DE VORST VAN GELEEN.
Naar het Hbld. verneemt heeft de Offi
cier van» Justitie te Maastricht, dr. Henri
Leufkens, die meent aanspraak te kunnen
maken op den titel van Vorst v. Geleen enz.,
medegedeeld dat hij den verkoop te zijnen
huize wegens belastingsschuld op 4
December 1929 als een strafbaar
daags voor de rechtbank te Maastricht in
F handeling zal komen.
GEEN CARILLON-MUZIEK OP 1 MEI
TE DEVENTER.
B. en W. van Deventer hebben afwijzend
beschikt op een verzoek der S.D.A.P. en van
den Nieuwen Deventer Bestuurdersbond,
om op den len M'eidag het carillon van den
Groote-Kerkstoren te .doen bespelen.
ONDER EEN WAGEN.
Een elfjarig meisje aan de gevol
gen overleden.
Dinsdagavond werd het elfjarig dochter
tje van den heer Spikker onder het viaduct
nabij de Spoorstraat te Deventer door een
wagen overreden, tengevolge waarvan het
kind zware kneuzingen aan de borstkas
kreeg en in zorgwekkenden toestand naar
het St. Jozefgesticht moest worden overge
bracht. Gisternacht is het daar overleden,
naar het Hbld. meldt.
DR. FREDERIK VAN EEDEN.
De zeventigste verjaardag op
Walden gevierd.
De zeventigste verjaardag van dr. Frede-
rik van Eeden bracht gistermorgen reeds
groote drukte op Walden te Bussum, meldt
men aan het Hbld. Stapels brieven met ge-
lukwenschen kwamen met de ochtendpost.
Telegrammen werden voortdurend bezorgd
en verscheidene bloemstukken werden in den
loop van den morgen gebracht. Onder de
brieven en' telegrammen waren er onder meer
van den dichter dr. P. C. Boutens, van Felix
Timmermans, prof. De Louter, Pieter van
der Meer de Walcheren, Richard de Kneudt,
mevr. Esfher de BoerVan Rijk, den heer
L. Simons, namens het Willem Kloosfonds,
van de vereeniging Gemeenschappelijk
Grondbezit, van prof. Mannoury, Dom de
Puniet, den abt van het Benedictijnerklooster
te Oosterhout, van ds. Kromsigt te Amster
dam, generaal Snijders, dr. Jac. P. Tijsse,
de dichteres Gisa Ritschl en van vele ande
re vereerders.
Het bestuur van den Bond van Neder-
landsche Tooneelschrijvers heeft namens
dien bond een telegram van hulde en geluk-
wensch gezonden "aan dr. Frederik van
Eeden.
Gezeten in den kring zijner familie ontving
de zeventigjarige dichter Frederik van Eeden
gisternamiddag op „Walden" de velen, die
hem ter gelegenheid van zijn verjaardag
wenschten te eeren en te huldigen. Van hen,
die in het receptieboek tec' enden, noemen wij
de schrijvers Lodewijk van Deyssel, Hein Boe
ken, Hei i Borel, Annie Salomons, Nico van
Suchtelcii, Mare van Zeggelen, Martien Be
versluis; verder prof. Gerard Brom, Anton
Averkamp, de schilder Heyenbrock, Louis de
Vries, pastoor Beumer, mr. Noolenburg, wet
houder van Bussum. Ook de Senaat van het
Amsterdamsche Studentencorps maakte zijn
opwachting.
In den loop van den middag had de aan
bieding van het „Liber amicorum" en het
houwster en ze amuseert nu zichzelf en haar
medespelers door tijdens de pauzes van ieder
een, die het maar wil een borstbeeldje te ma
ken in klei. Natuurlijk komt zij handen te
kort, want iedereen is er happig op om ge
boetseerd te worden.
The prisoner of Zenda.
The prisoner of Zenda, een der bekendste
boeken en tooneelstukken in de wereld zal
voor de derde maal verfilmd worden. Metro
Goldwyn Mayer heeft de rechten van het
stuk gekocht om er een geluidsfilm van te
maken. De roman van Anthony Hope Haw-
kins verscheen in 1894 en reeds in 1895
werd het tooneelstuk, dat eraan ontleend
was, in Amerika en in Engeland opgevoerd.
Rex Ingram maakte er in 1922 een film van,
met Ramon Novarro in de hoofdrol. Voor
dien had een Engelsche maatschappij er ook
al een film van vervaardigd. Het wordt nu
dus den derden keer, dat deze roman op het
witte doek zal verschijnen.
Lachen verheden-
In de Metro Goldwyn Mayer studio's
hangt tegenwoordig een groot bord, de mede-
deeling bevattende, dat bij het opnemen van
komische films voortaan geen toeschouwers
meer aanwezig mogen zijn, aangezien deze
door plotseling in den lach te schieten reeds
tal van opnamen bedorven hebben.
Anders dan bij een ander.
Als men alles moest gelooven, wat er over
filmsterren wordt geschreven, zou men tot de
conclusie komen, dat zij de meest wonder
baarlijke menschen ter wereld zijn en dat zij
altijd anders doen dan anderen. Dat is na
tuurlijk slechts ten deele waar. Filmsterren
zijn vaak heel gewone menschen met heel
gewone genoegens en liefhebberijen als ieder
ander. Maar dat neemt niet weg, dat er on
der hen toch ook wel zijn, die er vreemdsoor
tige hobbies op na houden en die speciaal in
of bij hun huis hun liefde voor het excen
trieke botvieren.
Excentriek is misschien een beetje sterk
uitgedrukt, maar we mogen toch wel zeggen:
anders dan bij een ander.
John Gilbert heeft bij zijn huis een heuvel,
geheel met zand bedekt. Laat men zich hier
van afrollen, dan komt men op een aardig
huldeblijk plaats. Mr. Giltay, tie secretaris
van het comité, voeixle daarbij het woord.
De grijze dichter stond uit zijn armstoel op
om ontroerd te danken voor de liefde en gene
genheid, hem betoond. Het viel hem uiterst
moeilijk te spreken, waar zijn hal t overvol
was. Hij sprak van zijn Godsvertrouwen en
het nog zoo vaak ontbreken van deemoed. Als
God wil, zou hij ook voortaan zijn last op
nemen. Want nog veel viel te zeggen en er
was nog veel te doen
Soms nauwelijks hoorbaar kwamen de
woorden, die Fr. van Eeden diep uit het ge
moed welden, over zijn lippen. Tranen ver
stikten zijn stem.
Van de vele telegrammen, die gister nog
zijn binnengekomen, noemt het Hbl. nog:
August Vermeylen, Anton Thiery, Frans van
Cauwelaert, dr. Deckers, min. van Oorlog,
min. Ruys, Henriette Mooy, prof. Hugo de
Vries, de Ver. van Letterkundigen, verschei
dene schoolklassen van H. B. S.'en, Cor van
der Lugt Melsert, den Senaat van de Amster
damsche Universiteit, Romain en Madeleine
Roland, Herman Salomonson, Herman Poort,
Edzard Konig, Adriaan van der Horst.
Een jaargeld van de regeering.
Op de receptie heeft burgemeester De Bor
des namens de regeering het besluit medege
deeld, dat hem een jaargeld groot 500 is
toegekend.
F. A. Huebner wijdt in de „Vossische Zei-
tung" een artikel aan Frederik van Eeden,
waarin hij den schrijver, om de miskenning,
die hem vaak ten deel is gevallen, en om zijn
oppositie tegen de „Calvinistische burgerij",
waaruit hij zelf is voortgekomen, naast Mul-
tatuli en Vincent Van Gogh stelt als verte
genwoordiger van „het andere Holland", dat
meestal verborgen blijft.
HEIDEBRAND.
Gisteravond heeft nabij Garderen (Velu-
we) een hevige heidebrand gewoed, die, door
den storm aangewakkerd, bijzonder groot
gevaar voor de nabijgelegen bosschen ople
verde. Boven verwachting mocht de afdee-
ling Garderen van den boschbrandweer
kring, bijgestaan door militairen uit het re
monte-depot te Millingen, er nog in slagen
de vlammen te blusschen voor zij de bos
schen hadden bereikt. Naar schatting is een
oppervlakte van 8 tot 9 H.A. in den asch
gelegd.
VROUW IN BRAND GERAAKT.
Gistermiddag werd de hulp ingeroepen
van de brandweer voor de 70-jarige mej. R.,
die op het Sumatraplein 45 woont en wier
kleeren in brand waren geraakt. Zij was met
haar kleeren in aanraking gekomen met een
brandende electrische kachel.
Brandende liep zij van haar woning van
de derde verdieping naar beneden. Buren
doofden haar kleeren en belden de brand
weer. Deze verleende haar de eerste hulp.
Zij had ernstige brandwonden aan het on
derlijf bekomen. Door den gemeentelijken
geneeskundigen dienst werd zij na verbon
den te zijn naar haar woning teruggebracht
ARBITRAGEVERDRAG MET
FRANKRIJK.
De Eransche senaatscommissie keurt
het goed.
De Fransche senaatscommissie voor bui-,
tenlandsche zaken heeft het rapport van se
nator Labrousse goedgekeurd, dat zich ten
gunste van het aanvaarden, zonder voorbe
houd, van het verdrag van verzoening en
verplichte arbitrage, hetwelk tusschen
Frankrijk en Nederland is geteekend, uit
spreekt.
De behandeling van het verdrag zal waar
schijnlijk Maandag in openbare zitting ge
schieden.
OVERBOORD GESLAGEN EN
VERDRONKEN.
De 21-jarige visscher A. A. Koffeman,
woonachtig te Urk, is gister door het storm
achtige weer op het schip van zijn vader, de
„Urk 65" over boord geslagen en verdron
ken. Het schip was onderweg met een lading
haring van Urk naar Huizen (N.H.).
strand terecht en nog een paar tientallen
meters verder is een keurig zwembad. Gil
bert noemt dit stukje bezit; „m'n privé-
oceaan".
Lew Cody heeft in zijn huis een deur,
waarop iedereen, die iets in de filmwereld be-
teekent, zijn naam moet zetten, wanneer hij
voor de eerste maal binnentreedt. De deur is
vanzelfsprekend' een kapitaaltje waard. Jack
Conway kan de tijd, dat hij bij de marine
was, niet vergeten en in zijn kelder heeft hij
een complete kajuit van een schip laten ma
ken. Het grappige is, dat er ook patrijspoor
ten in deze kajuit zijn, die een bijzonder ge
zicht op het water geven. Zij zien namelijk
uit op het zwembad van dezen regisseur.
Het bioscoopje, dat Marion Davies in
haar huis heeft laten inrichten is zoo luxueus
en precieus, dat het een der beroemdheden
van Hollywood is, evenals het Teatro Intime
van Ramon Novarro, waar tal van bekende
kunstenaars reeds optraden, en waar ook de
kleine operettes, die Novarro maakt, worden
gespeeld.
Buster Keaton houdt er een klein dieren
tuintje op na met een zeer kostbare volière en
regisseur Cecol B. de Mille heeft bij zijn huis
een schietbaan, aangezien hij een harts
tochtelijk boogschutter is. Charlie Chaplin
heeft thuis een klein formaat kerkorgel
staan, van Tom Mix is de wapenkamer be
kend. Maar wie zou gedacht hebben, dat
William Haines bijna al zijn kamers vol
heeft staan met oud-porcelein en antiek
zilver?
Weer in de kinderschoenen.
Laurel en Hardy, de bekende Hal Roach
komieken der Metro Goldwyn Mayer zijn op
het oogenblik bezig met het maken van een
twee-acter, waarin zij een paar kinderen van
ongeveer 6 jaar voorstellen. Zij spelen in dit
filmpje ook de rollen van de vaders dezer
kinderen. Een en ander is natuurlijk vrij be
lachelijk (hetgeen ook de bedoeling is),
maar om de illusie niet te verstoren worden
de scènes der vader opgenomen op normale
tooneelen met gewone meubels, terwijl de
kinderscènes vervaardigd worden met meu
bels, die drie maal zoo groot zijn als nor
male. Het effect is heel zot. Temeer omdat
Hardy een fluweelen buisje draagt met korte
kousjes en Laurel een matrozenpak^»
Ondragelijke pijn verdreven voor goed!
vinding is geweest, dat het geregeld gebruikvan
de dagelijksche dosis Kruschen Saltseen snelle
en afcloende verlichting gegeven heeltjoo wat
eens ondragelijke pijnen waren, die
den terug te komen, wanneer ik een poosje ae
„Kruschen gewoonte" liet "firen. De helLame
uitwerking, die ik nu wterviiri is geheel m al
te danken aan de groote medische kracht van
Kruschen." W. G. te S.
(Orlglneele brief ter Inzage).
De nieren zfln als t ware de filters der mensche-
lllïe machine. Het ls hun taak te voorkomen, dat
bepaalde glftstoffen ln het bloed dringen.
Kruschen, dat een combinatie ls van zes J-
schlllende zouten, laat de nieren werken op de
manier waarvoor de natuur ze bestemd heelt.
Kruschen faalt hierin niet, het heeft nog nooit
gefaald. Koopt nog heden een flesch. maak mor
gen een begin met de „Kruschen-gewoonte
Kruschen Salts ls verkrijgbaar bij alle Apothekers
en Drogisten ft 0.90 en 1.60 per flacon.
MR. JOHAN DIRKZWAGER f.
Te Maassluis is op 61-jarigen leeftijd
overleden de heer mr. Johan Dirkzwager,
directeur van het scheepsagentuur Dirkzwa
ger.
DOOR EEN TREIN OVERREDEN
EN GEDOOD.
Tusschen Spankeren en Leuvenheim is gis
ter de heer Akkerman uit Brummen onder
trein 1617 geraakt en gedood. De politie
heeft het lijk in beslag genomen.
ULVADERO.
Op den terugweg.
Met voldoening kan de tooneelvereeniging
Ulvadero terugzien op de uitvoering, welke
door haar gisteravond gegeven werd in 't
Gulden Vlies. Opgevoerd werd "Op den te
rugweg", van A-bert van Waasdijk, en een
bijna geheel gevulde zaal heeft hiervan kun
nen genieten.
Op den terugweg: het is de eeuwige drie
hoek, waarom het zich handelt. Hij, zij en de
derde. Hij is zakenman, de zich nog jeugdig
voelende mensch, dwepende met sport en met
jeugd. Deze figuur»-is de tragische uit het
stuk. De man die de jeugd verpersoonlijkt in
zijn tweede vrouw en de sport verpersoonlijkt
in den voetballer Albert verheerlijkt, ziet zich
daarin bitter bedrogen. Een diepe ontgooche
ling maakt zich tenslotte van hem meester en
wanneer hij aan het slot van het vierde be
drijf een blik in den spiegel werpt, ja, dan
ziet hij het. Hij is niet meer jong, hij kan niet
meer met de jeugdigen medeleven, hij is al
oud geworden. Deze rol van Jacob van Es-
sendaal werd op eminente wijze vertolkt door
den heer G. Hoebe.
De „zij" is de tweede vrouw van van Essen-
daal Louise voor wie hij alles doet, en waar
door zelfs een verwijdering ontstaat tusschen
vader en dochter. Neef Albert de voetballer
dringt haar zijn liefde op, en de zwakke
vrouw kan dit niet geheel en al onbeantwoord
laten. Zoo komt het tot het noodlottige ren-
dez-vouz in de kamer van van Meerssen, de
idealistiche uitvinder. Karei Schreuder, de
huichelachtige-vleier, de meest onsympathieke
persoonlijkheid die in het stuk voorkomt,
speelt hierbij de verradersrol.
Toch komt tenslotte alles nog betrekkelijk
goed af, al vallen er een paar heftige scènes
voor. Maar van Essendaal moet terugkeeren
naar vroeger. Louise welke rol mej. J. Rol-
danies heel mooi verzorgde moet eveneens
den terugweg gaan.
Als Tine gaf mej. J. Mulder uitstekend
spel te zien, hetgeen zijn hoogtepunt vond in
de slotscènes van .iet tweede bedrijf. Mej. T.
De Zweedsche Sphinx spreekt.
Een interview met Qreta Oarbo
Zooals men wellicht weet heeft Greta
Garbo, de begaafde Metro Goldwyn Mayer
ster thans haar eerste sprekende film beëin-
ciigd. Anna Christic is in alic opzichten een
groot succes voor de Zweedsche geworden.
i x *s ^»e^ eens aardig om een interview
met Miss Oarbo te publiceeren over dingen
de talkie betreffende Te aardiger, omdat
Greta Garbo zich slechts zelden eens uit
spreekt over zichzelf.
Toen de sprekende films uitkwamen, zoo
vertelt de talentvolle Zweedsche, haatte ik
ze. Het was vleesch noch visch, tooneel noch
film. Echte nare nachtmerries. En ik dacht
bij mijzelf: als ik in zooiets moet optreden tra
ik linea recta naar Zweden terug en dan
kom ik er nooit meer vandaan.
Maar nu en Greta lachte, werkelijk
zij lachte nu verveel ik mij ontzettend bij
een zwijgende film. Net of er iets aan ont
breekt, net of al het leven eruit is Ta
heusch, ik ben gek op talkies. Ze zijn trou
wens in den laatsten tijd zoo geweldig voor
uitgegaan in technisch opzicht, dat men er
niet meer vijandig tegenover kan staan.
En hoe vind U zelf het spelen voor de mi
crofoon?
Prachtig. Men heeft, voordat Anna Chris-
tie uitkwam, vaak gepraat over het .ver
schrikkelijke Zweedsche Garbo-accent'" en
dikwijls werd beweerd, dat ik nooit in een
sprekende film zou optreden. Maar ik ben
niet eens zoo erg ontevreden over mijn En-
gelsch. Ik heb een accent, natuurlijk, maar
als ik eens luister naar vele anderen, dan
vind ik, dat mijn taaltje er nog best mee door
kan. Eerlijk gezegd waren de talkies voor mij
een opluchting. Ik hou van variatie en het
is nu weer zoo heel anders, dan toen alles
zwijgend ging. Als men erbij kan spreken
wordt het spel veel natuurlijker en er is ook
veel meer uitdrukking in.
Volgens de berichten heeft U een goede
microfoonstem, is het niet?
Ja, dat heb ik tenminste ook gehoord.
Maar dat kan ik heusch niet helpen. „Stem-
proeven" heb ik nooit afgelegd en ik heb er
ook niets voor-gevoeld om mijn stemgeluid te
Kroon bekoorde als de schoonzuster van Es-
opnHaal door haar eenvoudig spel.
De heer S. So.gé gat u muntend de droo-
meriee idealist Toby van Meerssen weer.
Ook de andere rollen werden allen uit^.
kend gespeeld, zoodat gerust gezegd kan wor-
den dat Ie talrijke aanwezigen en door het
trwvüe stuk én door het prachtige spel van de
léden van Ulvadero, ten zeerste genoten heb-
hen
Ingezonden stukken
/Huilen verantwoordelijkheid van de Re.
rinrtie De opname in deze rubriek, bewiist
ffi-r-'" de redacVe ermede nstemt)
Mijnheer de Redacteur
Verzoeke beleefd eenige plaatsruimte voor
°nW?zondden aau'de beide dagbladen van
Alkmaar een advertentie over de groote debat-
vergadering, die oP 4 April a-s zal plaats
vinden tusschen 1ste luitenant A_ H. J. L.
p:' en A L. Constandse over het onder-
werp: „Landsverdediging of ontwapening?»
Dc Alkmaarsche Courant nam de adver
tentie natuurlijk in haar advertentiekolommen
op maar het Roomsch-Katho iek orgaan „Het
Noord Hollandsch Dagblad" weigerde de
annonce op te nemen in zijn kolommen.
Waarom? Natuurlijk weer het oude foefje; z<
gevoelen er niets voor propaganda te maken
voor het socialisme.
Zoo objectief beschouwd, zou men kunnen
oordeelen dat het een principieel* kwestie
was Wij kunnen echter het principe nergens
vinden, want dit is immers een deoatverga-
dering, die zoowel het één als het ander
naar voren brengt. Als wij een vergadering
belegden met eeu eenzijdige inleiding dan
kunnen wij ons voorstellen, dat de heeren
van b g.n. blad er niets voor voelen pro
paganda voor iets te maken, wat tegen hun,
principes strijdt. In dit geval vinden w< het
echter een kleinzielig fanatisme, want immers
de inleiding wordt juist gehouden door een
lsten luitenant, die de landsverdediging zal
verdedigen (die dus het standpunt uiteenzet,
dat ook de Roomsch-Katholieken innemen),
zoodat er dus ook een zekere propaganda
voor hun idee wordt gemaakt. Wij zouden
het bijna als een bcleediging voor luitenant
Fievez kunnen opvatten, dai de redactie van
„n. H. D." vreest dat hij niet competent is
om de landsverdediging tegen een anti-mili
tarist te verdedigen.
Wij hebben ons in de porpaganda voor
de vergadering zoo neutraal mogelijk ge
houden, wat ook bleek uit de circulaire, die
we voor dit doel hebben verspreid, waarop
we het volgende hadden vermeld:
„Het militaire vraagstuk is een probleem,
dat alle menschen direct aangaat; bij welles
oplossing ieder mensch, hoe hij ook moge
denken, man of vrouw, belang heeft. Gewoon
lijk wordt er in openb. vergaderingen slechts
door één richting over het militairisme ge
sproken, n.1. door de anti-militairisten, zoo
dat het publiek gewoonlijk slechts een éénzij.
digen kijk op het militaire vraagstuk krijgt;
zoodoende vonden wij het noodzakelijk eens
te trachten een militairen deskundige te krij
gen, om ons een militair-technische voorlich
ting op dit punt te geven, alsmede een verde
diging der landsverdediging, en daar tegen
over een anti-militairist met de verdediging
van het ontwapenings-standpunt te plaatsen,
om het publiek daardoor in de gelegenheid te
stellen een objectief overzicht van het mili
taire vraagstuk te krijgen.
Een 1ste luitenant en leeraar aan de Mili
taire Gasschool, tevens één der beste deskun
digen van het Nederlandsche leger, is bereid
ons voor te lichten in de moderne oorlogs
techniek en op die gronden de landsverdedi
ging te verdedigen, terwijl tevens één der be
kendste propagandisten van het anti-mili-
tairisme zijn standpunt er tegenover zal stel
len".
Met dezelfde gedachte hadden wij ook ad-
vertentiën gezonden aan beide bladen en we
konden ons onmogelijk voorstellen, dat het
„N.H.D." nu zoo kleinzielig fanatiek kon zijn
om een advertentie te weigeren.
Met dank voor de toegestane plaatsruimt»
JAC NOR DER.
St. Pancras, 1 April 1930.
gaan cultiveeren en 's nachts op te blijven
om Shakespeare te declameeren. Ik spreek,
zooals ik voel, dat ik spreken moet.... meer
met. Er komt heelemaal geen bijzondere stu
die aan te pas.
Hoe bevalt het U overigens in Hollywood?
Nog steeds goed. Och ja, ik weet wel, dat
men mij als een „buitenbeentje" beschouwt,
maar daar ben ik al aan gewend Ik vind,
dat het publiek met mijn privé-leven niets te
maken heeft. Ik ben een mensch als ieder an-i
oer en men moet zich niet in mijn persoonlij'
ke aangelenheden mengen. Vanzelfsprekend
neb ik gerealiseerd, dat ik, door mijzelf op
het witte doek te laten zien de aandacht van
de nieuwsgierigen trek, maar men kan toch
t .ye[lan£en'. eenige en het beste,
l-il m^n e'gen ik, voor reclame be
schikbaar gesteld moet worden? Ik wil niet
leven als een visch in een aquarium en ik
ben van meening, dat het publiek niets te
maken heeft met mijn particuliere leven, mijn
tijdpasseeringen en mijn gevoelens. Tiental
len aanvragen om interviews sla ik af. Ik
weet toch al, dat men mij zal vragen: hoe
ik mijn vrije uren besteed, waarom ik niet
trouw, of ik de functies van filmactrice ea
huismoeder te combineeren acht en wat mijn
liefste kleur is. Heusch... ik ben niet zoo
mysterieus, maar ik houd nu eenmaal niet
trY?a om aan den weg te timmeren.
20rv£r-9reta Garb°. die ondanks haar
openhartigheid, toch voor velen iets geheim'
zinnigs zal blijven houden
De interviewer merkt echter nog op, dat
hij het genoegen had om met een gezelschap
goed kennissen een week oo een jacht te
verblijven, waarop ook Miss Garbo als gast
pff, en hl,ï z^gtdan: In den laatsten tijd is
Greta veel minder melancholiek dan vroeger
ze, net een i°nK meisje, vol
7Ï I1' vroolijkheid en levenslust. Zij
iT" in d€ touwen, zong en maakte
j een schoolmeisje. En toen zij
«™,e verfe «n Zweedsch schip zag,
van Pure vreugde in het water om
anHo-pnnntr3a6 6 ff3an mak€n met ha3f
tu S tJ uar aan boG1"d Zonder na-
Greta Garbo'was^"' d3t Z'j de ber0em<k
