iiMücht' CiuiitnL
DE IHU DEI*
Economie vaneen kouden grond.
Radio-hoekje
FEUILLETON.
PUZZLEN
HEEREN-BAA1
Honëard twee en
Jaargang.
heb!"
Ho. 98
1930.
Xatcrdag 2(» April
Zondag 27 April.
Hilversum, 1071 M. 9.— V. A. R. A. Gra-
mofoonnl. 9.30 V. A. R. A. .Ir. J. W. M. Ste
vens: „l iet exploisie-gevaar bij het lasschen
(soldeeren) van vaten en reservoirs, die voor
brandbare stoffen gediend hebben". 9.45
V. A. R. A. Mededeefingen. 9.48 V. A. R. A.
Declamatie door Dr. P. A. Begeer. 10.15 V.
A. R- A. Concert. V. A. R. A.-Orkest. Ru
Mulder, declamatie. 12.01—12.40 A. V. R.
O. Lezingreeks over „Oude en moderne Che-
mei" door Dr. C. H. Sluiter. 12.40—2.—
Concert door het A. V. R. O.-Octet. 1.—1.15
Opwekking tot deelneming en medewerking
ter viering van Goodwill-Day (Dag van Goe
den Wil) op 18 Mei, namens het Comité voor
Nederland. 1.15 Voort;., concert. 2.2.30
Boekenhalfuurtje. Dr. P. H. Ritter Jr. over
„Guido Gezeik". 2.30—3.15 Concert door
het Omroeporkest. 3.153.45 Piano-recital
door Lion Contran. 3.45—4.30 Vervolg con
cert. 4.305.Gramofoonpl. Sportuitsl.
5.(298 M.) V. A. R. A. Gramofoonplaten.
5.15 V. A. R. A. Kinderuurtje. 6.V. P. R.
O. Ziekenhalfuur. u.30 V. P. R. O. Kerkuitz.
vanuit het Gebouw v. d. Ned. Prot. Bond te
Heemstede. 8.018.15 A. V. R. O. Pers- en
sportnieuws. 8.159.15 Aansl. van het Con
certgebouw te Amsterdam. 9.15 Feestconcert
ter gelegenheid van -het 100-jarig bestaan
van de Kon. Liedertafel „Zang en Vriend
schap" te Haarlem. Daarna: Wederaansl.
van het Concertgebouw te Amsterdam. 10.15
Zang door „Zang en Vriendschap". Na af
loop: gramofoonpl. 12.Sluiting.
Huizen, 1875 M. 8.25—9.20 N. C. R. V.
Morgenwijding. 10.K. R. O. Hoogmis in
Rcermond. St. Alphonsuskoor. 12.— Lezing
over Esperanto. 12.301.30 Concert. K. R.
O.-Trio. 1.30 K. R. O. Godsdienstonderricht.
2.2.30 Literair halfuurtje. 4.305.K.
R O. Ziekenhalfuurtje. 5.20 N. C. R. V.
Kerkdienst. Ned. Herv. Kerk, Pernis. 7.30
Causerie. 7.55 Voetbaluitslagen. 8.05 Concert
door het K. R. O.-orkest. 10.45—11.K. R.
O. Epiloog.
Daventry, 1554.4 M. 2.20 Kerkcantate No.
67 van Bach. 3.15 Kinderuurtje. 3.35 Con
eert. Orkest. L. England, piano. 4.50 Liede
ren voordracht door P. Robeson, Negerzan
ger. 5.205.35 Bijbellezing. 5.50 Kerkdienst.
7.20 Kerkdienst. 8.05 Liefdadigheidsoproep
8.10 Nieuwsber. 8.25 Opera-concert. Vocale-
en instrumentale solisten. 9.50 Epiloog.
Parijs ,Jjadio-Paris,\ 1725 M. 11.50 Reli
gieus concert. 12.20 Gramofoonmuziek. 1.20
Gramofoonpl. 3.50 Gramofoonpl. 5.20 Con
cert. Orkest en solisten. 5.50 Dansmuziek.
6 50 Circus „Radio-Paris". 7.20 Concert. Or
kest en solisten. 9.20 Dansmuziek.
Langenberg, 473 M. 6.20—7.20 Gramo
foonmuziek. 8.259.20 Kath. Morgenwij
ding. 11.401.20 Orgelconcert. 12.20—1.50
Orkestconcert. 3.20—4.0' Verslag Hockey'
wedstrijd Duitschland—Nederland. (2e
speelhelft). 4.05—5.20 Concert. Koren, or
kest en strijkkwartet. 7.20 Concert. Orkest en
viool. Daarna tot 11.20 Dansmuziek.
Kalundborg, 1153 M. 11.20—12.20 Orkest
concert. 1.503.50 Concert. Orkesten piano
3 504.20 Kinderuurtje. 5.406.10 Man
doline-concert. 7.208.20 Concert. Orkest en
zang. 8.20—9.20 Declamatie en volksdansen.
9.2010.20 Concert. Orkest en solisten.
10.2011.50 Dansmuziek.
Brussel, 508.5 M. 4.20 Dansmuziek. 5.20
Kinderuurtje. 5.50 Gramofoonpl. 7.35 Con
cert. Orkest en solisten.
Zeesen, 1635 M. 6.20 Concert. 7.208.10
Lezingen. 8.10 Morgenwijding. 9.2511.20
Lezingen. 11.20 Orkestconcert. 1.20 Lezing.
1.50 Piano-recital. 2.207.20 Lezingen. 7.20
„Der lustige Krieg". Operette van Joh.
Strauss. Daarna tot 11.50 Dansmuziek.
Maandag 28 April.
Hilversum, 298 M. (Na 6 uur 1071 M.)
10.10.15 Morgenwijding. 122.Con
cert door A. V. R. O.-Kwintet. 2 2.45 Kook-
praatje door P. J. Kers. 2.45—4.Aansl.
van het Rembrandt-Theater te Amsterdam.
4.4.30 Lezing. 5.6.— Kinderuurtje. 6.01
—6.45 Gramofoonplaten. (6.30 Vaz Dias:
Koersen). 6.457.15 Tooneelhalfuurtje. 7.15
—7.45 EngelschBeginners. 7.45—8.Gra-
Door E. PHILLIPS OPPENHEIM.
Geautoriseerde vertaling van Mr. G. KELLER.
49)
„En weet je zeker, dat hij bij je kwam
zoodra hij uit Zuid-Amerika was gearri
veerd?"
„O, dat staat vastl"
„Ik heb den indruk", vervolgde ik met
nadruk, „dat hij het Parijsche leven al lang
goed kent. Twee maanden geleden lunchte
ik met een paar vrienden in het restaurant
Henry. Kan je mij verzekeren, dat hij toen
niet in Parijs was, Felicia?"
„Natuurlijk niet!" antwoordde zij, even
rillend.
„Dan heeft hij een wonderbaarlijken dub-
belgangerl"
„Maar wat denk je dan van hem?" vroeg
zij.
„Ik geloof, dat hij zich voor iemand an-
,rs, ü't£eeft en dat hij bevreesd is, dat hij
zal herkend worden door hen die hem reeds
van vroeger kennen."
„Neem je er genoegen mede, als ik je op
mijn eerewoord verzeker, dat hij werkelijk
m'jn oom is?"
"^?.ker zou mij dat afdoende wezen. Na
tuurlijk zou ik je gelooven, Felicia, en ik
zou wellicht bereid gevonden worden de
gansche zaak als onoplosbaar op te geven."
„Dat zou juist zijn wat ik wilde. Hoor
jUS A?e^.*oc: verzeker je op mijn eer,
dat hij mijn oom is en zijn naam werkelijk
Delora luidt."
„Maar waarom laat hij je hier dan alleen
•enter en sluipt van de eene schuilplaats
mofoonplaten. 8.9.30 Opera-concert. Artis-
ten van de Opera „La Monnaie" te Brussel.
Het versterkt Omroeporkest. 9.30—10
Radio-Tooneel„Het Raadsel van den eerlij
ken Heer Brov" van C. B. Ossip Dymond.
10.10.15 Persberichten. 101511
Voortz. Opera-concert. 11.-12— Gramo
foonplaten.
Huizen, 1875 M. (Uitsluitend N. C. R V
8.15—9.30 Concert. 10.30 Ziekendienst.
11.U.30 Christ. lectuur. 12.30—1.45 Or
gelconcert. Nedèrlandsche composities 2.35
Lezing over kunstmest. 3.15 Kniples. 4.—
5— Ziekenuurtje. Koorzang. 5.— Concert
Hollandsch harpkwartet. 6.30 Gramofoon
7— Voor de rijpere jeugd. 8— Guido Ge-
zelle-avond. Orkest, zang en declamatie.
Daventry, 1554.4 M. 9.35 Morgenwijding.
10.05 Lezing. 11.20 Orgelconcert door E. T.
Cook. C. Read, sopraan. 12.35—1.20 Orkest
concert. 1.20 Gramofoonpl. 1.50 Uitz. voor
scholen. 2.40 Dansmuziek. 3.35 OTkestcon-
cert. 4.35 Kinderuurtje. 5.20 Lezing. 5.35
Nieuwsberichten. 6.Viool- en piano-sona
tes. K. Murray en P. MacDonald. 6.20—6.40
Lezing. 6.45 Fransche les. 7.05 Vaudeville.
8.20 Nieuwsberichten. 8.45 Lezing. 9.05
Derde bedrijf van „Die Meistersinger von
Nürnberg" van Rich. Wagner. 10.55—11.20
Dansmuziek.
Parijs „Rad'o-Paris", 1725 M. 11.50—
I.20 Gramofoonpl. 3.05 Concert en declama-
tie. 7.20 Concert. Octet, vocale- en instrumen
tale solisten.
Langenberg. 473 M. 6.20—7.20 Gramo
foonplaten. 9.3510.35 Gramofoonpl. 11.30
Gramofoonplaten. 12.25—1.50 Concert. Or
kest en sopraan. 4.50—5.50 Gramofoonpla
ten. 7.20 Orkestconcert. 8.109.20 Bezoek
aan den Dom te Keulen. Daarna tot 11.20
Kamermuziek. Piano en viool.
Kalundborg, 1153 M. 11.20—1.20 Orkest
concert. 2.554.55 Concert. Orkest en zang.
7.20—8.20 Orkestconcert. 8.209.10 Con
cert. Vocale solisten. 9.30—10.20 Kamermu
ziek. Instrum. kwintet.
Brussel, 508.5 M. 4.20 Orkestconcert. 5.50
Trio-concert. 6.20 Gramofoonplaten. 7.35
Gramofoonplaten. 7.40 Trio. 8.Trio. 8.25
„La Chimère". Opera-comique. Muziek van
L. Renieu. Daarna: Dansmuziek.
Zeesen, 1635 M. 6.15—11.50 Lezingen.
II.5012.15 Gramofoonpl. 12.151.20 Le
zingen. 1.20—1.50 Gramofoonplaten. 1.50—
3.50 Lezingen. 3.50—4.50 Concert. 4.50
7.20 Lezingen. 7.20 Concert. Koor, orkest en
solisten. 7.45 Lezing. 8.10 Bezoek aan den
Dom te Keulen. 9.30 Lezing. Daarna tot
11.50: Dansmuziek.
Onze Derde April-opcjave.
De Paardensprong-puzzle.
Onze Paaschpuzzle is, zooals wij wel
verwacht hadden, een aantal van onze
geregelde oplossers wat te zwaar geble
ken. Nu het moet ook gezegd worden,
dat de z.g. perfecte oplossing lang niet
voor de hand ligt en heel wat geduld en
inspanning eischt.
Om de hier volgende oplossing te kun
nen controleeren, verzoeken wij de le
zers, het in 04 vakken verdeelde vier
kant te nummeren van 1 tot 64, te be
ginnen met 1 in. den linkerbovenhoek.
Op dit veld staat het paard bij den astn
vang. Het gaat nu eerst naar vak 11,
vervolgens naar 28, en dan achtereen
volgens naar 34. 17, 2, 19, 4, 21, 15, 5, 20,
10, 25, 35, 29, 39, 56, 62, 52, 42, 57, 51, 41,
58, 43, 49. 59, 53, 38, 32, 47, 64, 54, 37, 31,
48, 63, 46, 61, 44. 50, 60. 45, 55, 40, 30, 36,
26, 9. 3. 13, 23, 8, 14, 24, 7, 22, 16, 6, 12,
27, 33, 18.
Het paard heeft dan achtereenvolgens
alle velden van het schaakbord bezocht
en zou nu van 18 weer naar 1 kunnen
gaan en zijn reis opnieuw beginnen.
Aan hen, die de perfecte oplossing in
zonden ons compliment. Zij hebben in
derdaad hun twee punten verdiend.
Bij het vermelden van de oplossing
der tweede April-puzzle waren nog
meer gevallen mogelijk dan door ons
werden vermeld. Dij hebben slechts van
elk zes voorbeelc-en gegeven.
ONZE NIEUWE OPGAVE. (No 4 der
April-serie. No. 21 sedert de instelling
der nieuwe regeling.
De handige winkelier.
Een winkelier had twee vaten, waar
in azijn was geweest. In het eerste ging
precies 7 L. en in het tweede 5 L. Juist
naar de andere alsof hij een misdadiger
ware?"
„Maar dat is iets waarnaar jij niet
nieuwsgierig behoeft te zijn", antwoordde
zij. „Ik heb je de waarheid gezegd. Wil je
nu doen wat ik je vraag, of niet?"
Ik weifelde een oogenblik. Zij bracht mij
werkelijk in het nauw.
Ten slotte zeide ik: „Felicia, ik moet
wel doen wat je mij vraagt. Zoo je mij be
veelt heen te gaan dan zal ik dat doen,
maar vindt je het zelf wtl erg vriehdelijk
mij zoo volkomen in het duister te laten
rondtasten? Laat ik, om een voorbeeld te
noemen, er aan herinneren", liet ik er met
nadruk op volgen, „hoe in den nacht, toen
dat monster van een Louis den jongen Bra
ziliaan de hersens wilde inslaan en mij er
voor laten opdraaien, hij met je heeft staan
praten als gelijke."
„Oom maakt gebruik van de diensten van
Louis", antwoordde zij.
„Ik laat me hangen, als ik begrijp, hoe hij
gebruik moet maken van de diensten van
zulk een kerel, wanneer het een eerlijke
zaak is", verklaarde ik.
„Het is ook niet noodig dat je het begrijpt.
Je behoort niet tot de politie. Je hebt met
al die dingen niets te maken."
„Maar ik heb met jou te maken!" riep ik
opgewonden uit. „Fclica, je maakt mij bijna
woest, wanneer je op die wijze spreekt. Je
weet opperbest, dat het geen nieuwsgierig
heid is, die mij de tanden op elkaar deed
klemmen en zweren, dat ik de waarheid
omtrent dat alles zou ontdekken. Ik heb dat
gedaan omdat ik jou er in gemoeid zie, om
dat ik in je geloof, Felica, omdat ik je het
laé gedurende een zalig oogenblik in
mijn armen. Daarop rukte zij zich los.
„Is je dat ernst, Austen?" vroeg zij fluis
terend.
had hij van den fabrikant het door hem
bestelde vat, inhoudende 12 L. ontvan
gen, toen er een klant den winkel bin
nenstapte, die precies 1 L. azijn moest
hebben. Nu wilde het toeval, dat er ner
gens een litermaat was te krijgen- Toch
slaagde de winkelier er in om met het
volle vat van 12 L. en de twee leege van
7 en 5 L. voor zijn klant 1 L. af te meten.
Hoe ging hij daarvoor te werk?
Oplossingen liefst zoo vroegtijdig
mogelijk, doch uiterlijk tot Vrijdag
2 Mei aan- den Puzzle-Redacteur van de
Alkmaarsche Courant.
Goedkoope spinazie.
„Volgens een besluit van de N. Holl. afd.
van de veilingen mag de spinazie niet bene
den een bepaalden prijs 10 cent per bak
van 16 pond verkocht worden.
Daardoor waren er gister 600 bakken on
verkoopbaar.
Het veilingbestuur verzocht den directeur
der Gemeente-reiniging deze te laten wegha
len".
Welk een felle critiek op- en een aanklacht
tegen de economen, die stelsels propageeren
en verdedigen waarvan feiten, zcoals in bo
venstaand „nieuwtje" medegedeeld, de resul
taten zijn.
Efficiëncy; doelmatigheid, doeltreffend
heid!
Om uit de misère in den tuinbouw te kómen
propageert men o.a. grooter, meer intensivi
teit der productie! Ja, ja, dan krijgen wij ze
kerheid dat onze producten regelrecht naar
de belt gaan. Nu betalen eerst nog enkele der
aanvoerders van buiten aan den ophaaldienst
der exportveiling ongeveer een dubbeltje per
weg te gooien kist, als tegenprestatie der vei
ling krijgen de aanvoerders een minimum
prijs van tien cent per weg te smijten kist
Hulde voor zóóveel practisch toegepast
zakeninzicht.
Wij krijgen nu te Alkmaar de proef op de
som van de stelling: „Waar visch is komen
ooievaars". Groote partijen, zooveel mogelijk
in zijn geheel aanbieder; en ze gaan naar
de belt! Straks krijgen de aanvoerders boeten
wanneer ze niet precies op den door de lei
ding daarvoor bepaalden tijd met hun pro
ducten aan de belt zijn!
Heusch, deze tijd is niet zoo arm aar,
waarlijk groote mannen. Het hier boven ge
plaatst bericht geeft mij aanleiding nog iets
te zeggen omtrent enkele stukken en berich
ten, welke de laatste dagen in de Alkm. Cou
rant uit andere bladen zijn overgenomen in
verband met de crisis in ïhnd- en tuinbouw.
Doch eerst wensch ik op den krankzinnigen
toestand te wijzen, dat op de Alkm. Export
veiling en wellicht ook op andere veilingen,
het den aanvoerders onmogelijk wordt ge
maakt, jn tijdei: dat er redelijke vraag naar
hun producten is, hun goederen tegen de
hoogst mogelijke prijzen te verkoopen. Zulks
gebeurt te Alkmaar door den aanvoerder te
dwingen op straffe van het betalen van 214
pCt. voor ophouden en het verbod na het op
houden voor een tweede maal op denzelfden
dag de producten aan te bieden of uit de hand
te verkoopen, met de toegift dat van elke op
gehouden kist welke men waagt naar elders
ter'verkoop te geven bovendien 3 cent huur
verschuldigt is!
Realiseert U nu dézen toestand! Maandag
nv. Dl ALKMAAiSCHE
STQON-WASCH-EH
STRUKINRICHTING
WESTERWEC ALKMAAR
„Hooge ernst", antwoordde ik plechtig.
„Ik ben overtuigd zelfs, dat je wel weet, dat
het mij ernst is."
„Dan moet je nog voor korten tijd geduld
hebben. Je moet wachten totdat oom zijn
zaak heeft afgewikkeld. Dat zal nog maar
zeer korten tijd duren. Kom ons dan weer
een bezoek brengen en herinner ons dan
aan je broer. Je zult dan alles begrijpen en
ik ben overtuigd, dat je dan ook nog ten
volle bereid zult zijn ons uit te noodigen op
de villa te komen logeeren."
„En wanneer ik dat doe?"
„Dan komen wij, wees daarvan over
tuigd. En nu vaarwel, Austen, ik moet ma
ken.dat ik weg kom. Zoo juffrouw Müller
ontdekt, dat. ik uit de kamer ben wegge
vlucht, houdt zij mij een week lang gevan-
ggn.
Ik deed de deur voor haar open. Ik had
haar op dat oogenblik nog eenmaal aan mijn
hart willen drukken, maar juist toen ik mij
tot haar vooroverboog, hoorden wij het ge
luid van voetstappen en zij snelde weg. Ik
keerde terug in mijn kamer, en stak een siga
ret op. Dat was dus het einde van mijn po
ging om voor spion te spelen! Ik had mijn
woord gegeven, kon niets meer beginnen
In den loop van den avond begaf ik mij
naar het Claridge Hotel en zocht mijn broe
der op.
„Ralph", zei ik, „handhaaf je je aanbod,
dat ik naar Feitham zal gaan om er wat te
jagen, dan neem ik dat gaarne aan, en vraag
een paar vrienden mij gezelschap te hou
den".
„Best, Austen", antwoordde hij. „Het zal
den ouden Heggs ook plezier doen. Het zou
toch ook wel wat erg zijn, als er niemand
kwam jagen! Ik kom later ook nog eens kij
ken. Hoe staat het met die Delora's?"
„De oom is zoek en het nichtje acht het
niet goed alleen te komen. Misschien hooren
bestaat nog een kans voor Uw producten on
geveer de kostprijs te krijgen, dat kan gebeu
ren, mits U de producten niet bij het eerste
drukje op de knop verkwanselt. Deze poging
moogt gij echter niet doen omdat anders
zie boven. Vier dagen later komt U met
dezelfde soort producten en Uw product is
waardeloos! Maandag, zelfs Woensdag nog,
wordt de aanvoerder gestraft die het waagt
iets voor zijn producten te bedingen, Vrij
dags moet hij zijn waren wegsmijten omdat
ze geheel waardeloos zijn.
Dergelijke dingen laten de tuinders zich
welgevallen door menschen, die ze voor zulke
krankzinnigheden zelf salarieeren.
Men heeft het recht te vragen, hebben men
schen die dergelijke toestanden doen besten
digen aanspraak op steun tenzij men hun in
een verpleging voor zwakzinnigen opnemen
wil. Mogen die menschen klagen over slechte
toestanden terwijl ze zelf uit gemakzucht te
gen onnoodige en extra ellende zich niet
verweren. Immers, aan dezen toestand een
einde te maken, hebben ze zelf in de hand.
In de Alkm. Courant van Zaterdag 12
April wordt een groot stuk overgenomen uit
het Jaarboek van het Centraal Bureau voor
de veilingen in Nederland.
Degene die dat stuk voor de Alkm. Courant
uit bedoeld boek heeft overgeschreven, is ont
zettend in zijn sas, aangezien
„het een schat van wetenswaardigheden
bevat, die voor ieder tuinder, die met zijn tijd
meeleeft, van beteekenis zijn niet alleen, doch
die van het grootste belang kunnen worden
geacht voor een wederopbloei van den tuin
bouw, waarvan de financiëele uitkomsten,
.genomen over de laatste tiental jaren, ge
middeld beneden het bevredigende blijven".
Weet U, geachte redactie, wat misschien
voor de weinige tuinders die het voorrecht
genieten dit fameuze boek te mogen lezen, erg
interessant zou zijn te weten?
Voor hoeveel geld aan producten geen
litteraire hebben de samenstellers en be
werkers van dit heilzame boek de laatste ja
ren aan de markt (veiling) gebracht?
Hoeveel kapitaal eigen of geleend hebben
zij in hun tuinbouwbedrijf zitten?
Hoe groot was de laatste jaren hun inko
men genoten uit hoofde van hun tuinbouw
bedrijf?
Deze vragen naar waarheid beantwoord,
zouden de beoefenaars van den tuinbouw
waarschijnlijk een beter inzicht in hun eigen
omstandigheden van het oogenblik en van de
toekomst schenken dan al die angstig groote
getallen guldens waarmede men van deze
zijde als een soort bedwelming altijd
werkt. Een eenvoudig mensch raakt immers
bij al die millioenen geheel de kluts kwijt!
A propos, staat er in dit boek ook gespecifi
ceerd hoeveel millioenen die veilingen de tuin
ders per jaar kósten, en ook, hoeveel milli
oenen de laatste tien jaren door de tuinders
in hun bedrijven zijn gestoken en hoe die
millioenen zich' verhouden, tot de al maar
minder wordende opbrengsten?
Een kwart eeuw tuinbouw economie, zooals
die met zooveel bombarie o.a.. weer in dat
„knappe" boek wordt gepropageerd, heeft de
volgende m.i. uiterst povere resultaten opgele
verd.
Voor den ondernemer de grootst mogelijke
zorg om op de been te blijven (meestal met
geploeter van zijn geheele gezin)
Voor den arbeider een allerschamelst loon.
Voor den consument hooge prijzen.
Waar blijft de winst? Die moet toch ergens
zitten?
Een eenvoudige vraag:
Waar is de organisatie van tuinders welke
bij de heerschenae toestanden zich kan laten
gelden. Ik ontken dat al die veilinggroepen,
tuinbouwraden, enz., enz., maar iets met een
voor hun belangen opkomende, zelfstandige,
positieve tuinderspatroons-organisatie te ma
ken hebben.
Vijf en twintig jaren tuinbouw economie
gedreven door „tuinbouwkopstukken", die
druipen van geleerdheid, hebben er zorgvul
dig voor gewaakt, dat er zoo'n organisatie
kwam; was die er momenteel, vermoedelijk
zouden wij nu ook geen guldentijd beleven,
doch in ieder geval zouden de tuinders zich
beter kunnen laten gelden en zouden zij als
betrokken producenten bij eventueel te nemen
maatregelen ter voorkoming van nog grooter
inzinkingen, althans medezeggenchap heb
ben. In al die veilinggroepen, tuinbouwraden,
landbouwmaatschappijen en hoe ze verder
mogen heeten, spelen de directe risico-dragers
maar een zeer ondergeschikte rol.
Daar worden de lakens uitgedeeld dooi
de „bonzen" bijna allemaal meesters, docters,
ingenieurs, die inplaats van de menschen pre
cies te zegggen hoe zij er economisch voor-
érnmmmmmmmmmmm
wij later nog wel wat van hen".
Ralph keek me een beetje nieuwsgierig
aan. maar zeide niets.
„Maar zal jij je hier niet erg eenzaam ge
voelen in je eentje?" vroeg ik.
„Neen", antwoordde hij hoofdschuddend,
„ik heb heel wat te doen en vóór het einde
van de maand kom ik zelf ook kijken. 'Wie
vraag je te logeeren?"
Ik noemde een paar namen van kennissen,
die vermoedelijk nog wel in de stad zouden
zijn, maar toen ik mij zette om hen te schrij
ven, bekroop mij een onoverwinnelijke tegen
zin om mij zelVen te dwingen op Feitham te
blijven. Ook al mocht ik mij niet in de zaken
mengen, ook al moest ik mij afzijdig houden
terwijl het spel werd gespeeld, toch kon ik
niet aannemen, dat het plan van Louis en de
lankmoedigheid van Felicia op hetzelfde
doelden en ik koesterde de onaangename doch
zeer sterke overtuiging, dat zij om den tuin
werd geluid. Van haar gezichtspunt uit was
het inderdaad alles volkomen aannemelijk
Wat zij mij had gezegd scheen wel geschikt
om alle bezorgdheid weg te nemen. Toch kon
ik mijzelven niet overtuigen, dat zij' het bij
het rechte einde had. Op de een of andere
wijze was er een conflict te verwachten tus
schen Delora en Louis of .tusschen Delora en
de geheimzinnige arbiters over kwaad en
goed. Ten slotte hoodigde ik niemand uit en
besloot ik alleen naar Feitham te gaan, ten
einde daar van den vroegen morgen tot den
laten avond te jagen. Wanneer ik volstond
met nu en dari enkele buren te gast te vra
gen op een jachtpartij, dan bleef ik vrij om
heen te gaan op het oogenblik, dat ik noodig
was. Dat oogenblik zou komen, daar was ik
diep van overtuigd. Ik zou een oproep van
haar ontvangen en ik moest ten allen tijde
gereed staan om haar te hulp te komen.
Na het Claridge Hotel verlaten te hebben,
ging ik mijn club binn^p en bleef daar tot
ECHTE FRIESCHE
'/rmetmmetM&iuü/Ê
ZOSOctpcront
staan, hen o.a. met rethorica van het gehalte:
„dat ook weder in de komende tijden Gods ze
gen op Uw arbeid rust" afpoeieren.
Wat voor middelen ter verbetering van den
huidigen toestand doet men in dat boek met
zijn „schatten van materiaal" ter bereiking
van betere financiëele uitkomsten, aan de
hand?
Niets, absoluut niets!
Al de wijsheid van een kwart eeuw waken
voor de belangen van den tuinbouw" is ge
concentreerd in het knopje van de veiling,
banken waarin niet de tuindersdoch de
kooplieden zitten!
Dat nooit volprezen veilingwezen met sor-
teer-, verpak- en U. C. B.-propaganda para
siteert eveneens vcor een groot deel op de
smalle beurzen der tuinders. Hoeveel particu
liere winstmakerij ten koste van de tuinders
schuilt nog in- en achter dat allèèn zaligma
kende veilingsysteem, al tooit men zich hier en
daar zelfs met het predicaat„gemeentelijke".
Bij de interpellatie v. d. Heuvel naar
aanleiding van de crisis in den land- en
tuinbouw in de Tweede Kamer, is door een
der sprekers helaas wat erg schuchter de op
merking geplaatst: „of het verschil niet héél
groot is tusschen hetgeen de tuinder voor
zijn product krijgt en wat de consument er
voor betaalt en of bij deze zaak geen aart-
dacht geschonken moet worden aan de
huidige verkoop-methode".
Waar en wanneer hebben de veiling-,
sorteer- verpakking en U. C. B. kampioenen
ooit deze de financiëele uitkomsten voor
den tuinder, welke voor het overgroote deel
de kern van den tuinbouw economie raakt
grondig behandeld?
De samenstellers van het verslag in boek
vorm, die uw redactie met zooveel enthou
siasme citeert, willen liever het probleem van
dezen kant niet bezien, omdat zij zich niet
druk maken voor de beoefenaars van den
tuinbouw en zijn beteekenis voor de bevol
king, doch omdat zij de belangen van den
handel in land- en tuinbouwproducten dienen.
Datzelfde gebeurt in het orgaan van het
Centrale Bureau „De Tuinderij".
Ondanks de erkenning mijnerzijds, dat het
veilingwezen voor de tuinders tot op zekere
hoogte zijn nut heeft gehad en misschien ook
nog hebben kan, heeft de handel in hoofd
zaak zijn voordeel met dit systeem gedaan.
Dit standpunt handhaaf ik, al hangt men de
vreeselijkste tooneelen op van de slechte toe
standen in den tuinbouw, toen de veilingen
er nog niet waren.
Als de economische verhouding van tuin
der tot veiling niet grondig wordt herzien,
overleeft het veilingwezen zijn roem niet,
ondanks de macht welke zij momenteel nog
heeft en m. i. niet in het belang der tuinders
aanwendt.
Voor de. tuinderspatroons is nog altijd de
hoofdzaak: wat krijgen wij voor onze pro
ducten? Zéér materialistisch doch ujjerst be
grijpelijk.
Het antwoord op deze marquante vraag
wordt door de „belangrijke" menschen in den
tuinbouw liefst omzeild.
Wanneer men die vraag aan de orde stelt
of beter gezegd, tracht te stellen dan krijgt
men een hoeveelheid wijsheden te hooren,
welke gebaseerd zijn op het thema: „Voor
den tuinbouw kan dat immers niet anders"
of in het gunstigste geval zijn de antwoor
den van het gehalte: „het kan vriezen en het
kan dooien", natuurlijk overgoten met een
sausje van erg gewichtig klinkende frases.
Deze methode wordt ook weer in die
„schat van wetenswaardigheden" gevolgd.
Men herleze onderstaand van méér dan
gewoon inzicht getuigend advies in de
huidige omstandigheden:
„De vraag, of een productiebeperking
moet worden toegepast, wordt ontkennend
beantwoord, nog afgezien van de mogelijk
heid om tot zulk een productieregeling te ko
men, die, wil ze effect hebben, natuurlijk in
ternationaal zou moeten zijn".
De belt zou kunnen getuigen hoe juist dit
advies is.
Om te beginnen haspelt men twee dingen
door elkaar, n.1. productie-beperking en pro
ductie-regeling, dingen welke niet hetzelfde
zijn. Doch afgezien hiervan, men toont niet
laat in den nacht of liever tot vroeg in den
morgen bridgen. Tegen ocbtendschemer
kwam ik in mijn hotel terug, dat er in dat
vroege uur verre van vroolijk uitzag. Terwijl
ik een oogenblik bij den hoofdingang bleet
staan, stapten vier man uit de lift aan mijn
rechterzijde, die een lange houten kist droe
gen. Op de teenen loopend verdwenen zij bij
na onhoorbaar in het duister. Ik keek ze
nieuwsgierig na en vroeg den klerk, die met
den nachtdienst belast was, wat dat was. Hij
haalde de schouders op en antwoordde op
fluisterenden toon:
„Het lijk van iemand, die hier eergisteren
is gestorven."
„Hier gestorven? Waarom wordt zijn kist
op zulk een ongewoon uur weggehaald?"
„Dat gebeurt altijd. In een hotel als dit,
waar het al leven en vroolijkheid is wat er
heerscht, worden de gasten liefst niet er aan
herinnerd, dat er zoo iets onaangenaams als
de dood bestaat. De helft van de bezoekers
van die verdieping zou hun kamers hebben
opgezegd, als zij geweten hadden, dat er
in hun nabijheid een lijk had gelegen. Wij
moeten altijd zoo iets zeer geheim houden.
De kist wordt nu naar het qebouw van de
begrafenisonderneming gebracht en van
daar uit naar het kerkhof vervoerd".
„Wie is het?" vroeg ik. „Is hij lang ziek
geweest?"
De klerk schudde het hoofd, zeggende
„Het was een Franschman. Bartot heette hij.
De vorige week heeft hij in het café een aan
val van beroerte gehad en later zijn daar
complicaties bijgekomen".
Een lichte rilling ging over mijn lichaam,
terwijl ik mij omkeerde om naar mijn kamer
te gaan. De gedachte aan de wijze waarop
die man aan zijn einde was gekomen was
niet bijster vroolijk!
(Wordt vervolgd).
