FEUILLETON.
De betalende logé.
Blieven uit Berlijn.
HiNerd Iwee en dertigste Jaargang.
Woensdag Hei
Radio-hoekje
De minister zal het overwegen.
Provinciaal nieuws
AKERSLOOT.
Ho. 125 1930.
Donderdag 29 Mei.
Hilversum, 298 M. (Na 6 uur 1071 M.)
g.019.Gewijd concert in den tuin van
Jjet Hotel1 Rosendaal bij Arnhem, door de
Rosendaalsche kapel. 9.—10.Gramofoon-
platen. 10.—»-l 1.30 Concert door het Huis
orkest van het Rembrandt-Theater te Amster
dam- 11-30—12.Concert op Bioscooporgel
door Paul Borewski. 121—2.Concert door
het A. V. R. O.-Kwintet. 2.-2.45 Gramo-
foonplaten- 2-454.Concert door het A.
V. R- O.-Octet. 4.-5.— Ziekenuurtje. 5.30
5Gramofoonpl. 6.6.45 Concert door het
Haagsch Harmonie-orkest. 6.457.15 Le
zing door den heer Slauerhof. 7.1J5—8.
Vervolg concert. 8.Tijdsein, pers- en
sportnieuws. 8.15 Wagner-concert. S- Haase
pieneman, Maartje Offers, Chris de Vos,
Paul Pul, het Utr. Stedelijk Orkest. 9.15—
9.45 „De Aanbeveling". Blijspel in 1 bedrijf
van Max Maurey. 9.45 Vervolg Wagnercon-
cert. Na afloop: Gramofoonpl. 12.— Slui
ting.
Huizen, 1875 M- Landdag 1930 van de
N- C. R- V. Volksmuziekfeest door den Bond
van Amsterd. Zang- en Muziekvereen. op het
landgoed van Freule Willink te Bennebroek.
9.-9.30 Ontvangst van de deelnemers door
het Gemeentebestuur van Bennebroek. 9.30
40.— N. C. R. V. Kerkdienst in de Ned.
Herv. Kerk te Bennebroek. 10.45 K. R. O.
Klokkengelui. 11.— I<. R. O. Uitz. van de
Hoogmis uit de Parochiekerk „St. Thomas
van Aquino" te Amsterdam. 12.30—1.N.
C. R- v. Concert door het Chr. Fanfarecorps
„Patrimonium". 1.—1.30 N. C. R. V. Ge
meenschappelijk zingen met begefieding van
muziekkorpsen. 1.30—2.— Concert dóór Chr.
Politie-Muziekvereen. „Crescendo". 2.—2.30
N. C. R- V. Gramfooonpl. 2.304.30 N. C.
R. V. Middagvergadering. Mannenzangver.
Adama van Scheltema". 7.-7.45 N- C. R.
,V. Kerkconcert vanuit de Ned. Herv. Kerk te
Bennebroek. Mevr. G. Stotijn—Molenaar,
sopraan. Hr. J. Stotijn, hobo. S. P. Visser,
orgel. 7.45—8.N. C. R. V. Gramofoonpl.
8.—10.15 N. C. R. V. Concert. Di Moorlag,
sopraan. Jac. Ph. Caro, bas. Instrum. Quin-
tet. 10.15—11.N. C. R. V. Orgelconcert
door Ferd. Kloek. 10.— ca. Persberichten.
Daventry, 1554.4 M. 10.35 Morgenwijding.
11.05 Lezing. 12.20 Concert. M. Harrison,
sopraan. N. Semino, cello. O. Bloom, piano.
I.20 Orgelspel door R. Foort. 2.20 Gramo-
foonplaten. 2.50 Uitz. voor scholen. 3.20 Ves
per. 4.05 Concert. D. Gordon, sopraan. J.
Yates, bariton. Kwintet. 5.35 Kinderuurtje.
6.20 Lezing. 6.35 Nieuwsberichten. 6.55
Markteer. 7.Piano-recital door A. Morri-
son. 7.207.40 Lezing. 7.45 Lezing. 8.05
Piano-recital door C. Dixon. 8.20 Eerste be
drijf van „Madame Butterfly". Opera van
Puccini. 9.20 Nieuwsberichten. 9.45 Lezing.
10.— Kamerumziek door het Brosa-Strijk-
kwartet. 11.0512.20 Dansmuziek. 12.20—
12.25 Televisie.
Pari/s ,Jiadio-Paris" 1725 M. 12.502.20
Gramofoonpl. 4.05 Concert. 8.20 Opvoering
van een blijspel van Tristan Bernard. 9.05
Concert. 9.50 Concert. Vocale solisten en
kwartet.
Langenberg, 473 M. 7.207.50 Gramo-
foonplaten. 7.50—8.50 Orkestconcert. 9.25
10.20 Katholieke morgenwijding. 12.25
12.55 Gramofoonpl. 3.404 Gramofoon-
platen. 4.50—5.20 Gramofoonpl. 5.206.20
Orkestconcert. 6.45—7.20 M uziekuurtje voor
de jeugd. 8.20 Concert. Orkest en solisten.
Daarna tot 12.20 Dansmuziek. 1.20—2.20
Orkestconcert. 3.505.50 Concert. Orkest en
pianiste. 6.50—7.05 Carillon-bespeling. 9.35
—10.25 Concert. Instrumentale solisten.
10.25—11.25 Orkestconcert en fluit-soli.
II.2512.50 Dansmuziek.
Brussel, 508.5 M. 5.20 Gala-concert. 8.35
Sonaten-concert. 9.05 Piano-recital door Syl-
vain Hamy. 9.20 Zang door Mme Cambier.
9.35 Gramofoonplaten.
Zeesen, 1635 M. 6.50 Gymnastiek-les.
Daarna: Concert. 9.10 Morgenwijdingen
klokgelui. 11.35 Gramofoonplaten. 12.05 Or
kestconcert en toespraak. 1.20 Orkestconcert.
2.20 Kinderuurtje. 2.50 Concert. Piano, cello
en sopraan. 3.35 Inwijding van sportterrein
en^Stadio te Maagdenburg. 4.20 Èen-acters.
5.50 Concert. Muziekkorps en dansorkest
6.50—8.20 Lezingen. 8.20 Koorconcert en
toespraak. 9.„Kabarett an der Leine".
Daarna tot 12.50 Dansmuziek.
Naar het Engelsch
van
K. CAMERON WARD.
6)
Haar eerste gedachte was, dat hij sliep;
maar zijn onnatuurlijke houding en de marmer-
bleeke tint van zijn gelaat, voor zoo ver ze dit
onderscheiden kon, deden haar eerst vreezen,
dat hij dood was. Ze knielde naast hem neer
en overtuigde zich, dat zijn hart althans nog
klopte. Gelukkig had zij een kommetje bij zich
'n het mandje, ijlde daarmee naar de rivier en
keerde terug met kristalhelder water, terwijl
de mand ook een fleschje brandewijn bevatte,
waarvan zij enkele druppels tusschen de lippen
goot van den patiënt. Mat sloeg hij de oogen
°P en onmiddellijk scheen hij haar te herken
nen.
..Mary!" fluisterde hij.
Een diepe blos overtoog haar gelaat; maar
et was nu geen tijd, om veel acht te slaan op
eigen gevoelens. Kalm ging zij dus zijn polsen
en voorhoofd betten en na enkele minuten had
f1' dan ook de voldoening, dat hij oprees en
vfagende aankeek.
toonde in het minst geen verlegenheid en
*Prak, zacht-vermanend:
"Ik vrees, dat u te veel van uw krachten ge-
*ergd heeft. Mr. Warwick. Gelukkig, dat ik
azen kant uit kwam."
"Zegt u dèt wel. Maar ik vrees, dat ik u heel
a last en misschien nog veel schrik heb be
zorgd, Miss Armstrong," c-"-
Vrijdag 30 Mei.
,nHU™r™m>298 (Na 6 uur 1071 M.)
10—1,°15 Morgenwijding. 12—2— Con
cert. A. V. R. O.-Kwintet. 2.05—2.45 Uitz.
voor scholen. 2.45—3.— Gramofoonplaten.
3;4Maak het zelf! cursus. 4.30—5.—
Gramofoonpl. 5.30—6.Concert door
Hong. Kapel in Café-Rest. „Astoria" te Am
sterdam. 6.30 Koersen. 6.45—7— Gramo
foonplaten. 7.8.Kamermuziek door het
Holl. Strijkkwartet. 8.01 A. V. R. O-
Operetteuitz. Alle muziekfragmenten uit
„Boceaccio" van Fr. v. Suppé. 10— Persber.
11— Aansl. cabaret „La óaité" te Arnst.
12.Sluiting.
Huizen, 1875 M. 10.30—11— N. C. R.
V. Ziekendienst. 11.30—12— Godsdienstig
halfuurtje. 12.0112.15 Politieber. 12.15—
I.15 K. R. O. Concert door het K. R. O.-
Trio. 1.152.K. R. O. Gramofoonpl. 4.
5— N. C. R. V. Gramofoonpl. 6.6.30 N.
C. R. V. Concert. Mevr. Ina MulderBelser,
alt-mezzo. Hr. Wittpen, fluit. Ali Baart-
scheer, piano. 6.30—6.40 K. R. O. Rector J.
BotsOproep voor deelname Encyclfèk-
meeting. 6.40—7.30 K. R. O. -Gramofoonpl.
7.30 V. P. R. O. Persber. 7.45 V. P. R. O.
Politieber. 7.50 V. P. R. O. Lezing over:
„Kerk en Kerkgaan". 8.20 V. P. R. O. Piano
recital door Willem Andriessen. 8.50 V. P.
R. O. Lezing over: „Egypte en Israël". 9.35
V. P. R. O. Vervolg pianorecital. 10.05 V. P.
R. O. Lezing over „Moderne Schilderkunst".
10.25 V. P. R. O. Vervolg piano-recital.
Daventry, 1554.4 M. 10.35 Morgenwijding.
II.05 Lezing. 12.20 Concert. M. Macgibson,
viool. F. Jackson, piano. 12.50 Orgelspel
door L. fi. Warner. W. Lingley, zang. 1.20
Gramofoonplaten. 2-50 Uitz. voor scholen.
4.35 Qrkestconcert. 5.35 Kinderuurtje. 6.20
Lezing. 6.35 Nieuwsber. 7— Piano-recital
door A. Morrison 7.20—7.40 Lezing. 7.45
Lezing. 8.05 Concert. Orkest. O. Haley, so
praan. 9.20 Nieuwsberichten. 9.45 Lezing.
10— „Copy". Hoorspel van C. L. Ashhurst.
10.45 Dansmuziek. 11.35—12.20 Dansmu
ziek.
Pari/s „Radio-Paris", 1725 M. 12.50—
2.20 Gramofoonpl. 4.05 Orkestconcert en
soli. 9.05 Concert. Orkest, instrum. en vocale
solisten. 9.50 „Rheingola" van Wagner. Or
kest en solisten.
Langenberg, 473 M. 7.25—7.50 Gramo
foonpl. 7.50—8.50 Orkestconcert. 10.35
11.35 Gramofoonpl. 12.30 Gramofoonpl.
1.25—2.50 Concert. Orkest en sopraan. 5.50
6.50 Concert. Instrumentale en vocale
solisten. 8.20—8.50 Gramofoonpl. 8.50
„Nju". Tragedie van Ossip Dynow. Daarna
tot 12.20: Orkestconcert.
Kalundborg, 1153 M. 12.20—2.20 Orkest
concert. 3—5.Orkestconcert en voordracht.
5—6— Kinder-hoorspel. 8.35—2.20 Radio-
Bal. Dansmuziek, oud en modern.
Brussel, 508.5 M. 5.20 Trioconcert. 6.50
Gramofoonpl. 8.35 Orkestconcert. Zang en
viool-soli.
Zeesen, 1635 M. 6.50—7.20 Lezingen.
7.20—7.50 Concert. 9.50—12.20 Lezingen.
12.20—1.15 Gramofoonpl. 1.152.20 Lezin
gen. 2.20—2.50 Gramofoonpl. 2.50—4.50
Lezingen. 4.50—5.50 Concert. 5.507.20
Lezingen. 7.20 „Lohengrin" van Rich. Wag
ner. Daarna: Orkestconcert.
DE VERDEELING VAN DEN ZENDTIJD.
Gemeld wordt, dat 'n comité tot het voeren
van actie voor het verleenen van een ruimer
zendtijd aan de A.V.R.O. dan volgens het be
sluit van minister Reijmer is toegekend, is
opgericht te Hengelo (O.).
Protesten tegen genoemd besluit zijn den
minister gezonden door luistervinken te Rijs-
sen.
Inwoonsters van Haarlem hebben tot de
vrouwelijke Kamerleden het verzoek gericht
om steun te verleenen aan een actie voor toe
kenning aan de A.V.R.O. van een eigen zend-
systeem.
Huisvrouwen in Den Helder zoeken samen
werking met alle Nederlandsche huisvrouwen,
„die dezelfde diepe verontwaardiging gevoe
len als zij over het door de regeermg genomen
besluit inzake .de radio-zendtijd-verdeeling".
Zij willen een a'dres aan de Koningin zenden
„als een honderdduizendvourige stem uit het
Nederlandsche gezin".
De architect Jan Schouten te Amsterdam
heeft aan den heer Vogt aangeboden belan
geloos ontwerpen te maken voor de gebou
wen, waarin de eigen A. V. R. O.-zender zal
worden ondergebracht.
In een druk bezochte openbare vergaderign
van de afdeeling Utrecht van de Liberale
Staatspartij De Vrijheidsbond heeft gister
avond de heer dr. I. H. J. Vos uit Amster
dam, oud-wethouder dier gemeente en lid
van de Tweede Kamer, gesproken over „Het
radio-schandaal".
,,Ik heb al zooveel patiënten bijgewoond,
moet u denken. Maar u mag niet zooveel pra
ten; als u weer zoo veel beter is, dat u alleen
gelaten kunt worden, zal ik zien, of ik in het
huisje ook iemand kan vinden, om u naar
Ladywood te brengen."
„Heel vriendelijk van u. Maar ik kan nu wel
weer loopen. De pastorie is dichtbij".
„Toch verder-af dan mijn woning", glimlach
te zij.
Warwick keek eens op en schudde het
hoofd.
„Ja, ik geloof, dat ik het er toch niet af zal
brengen, want, zooals u ziet, loop ik kreupel".
„Ik hebe er ook geen oogenblik aan gedacht,
dat u loopen zoudt. U zult wel eens zien."
Haastig liep zij naar het huisje, vond den
herder en zijn zoon thuis en onmiddellijk be
reid, haar te volgen.
„Het spijt mij, Mr. Warwick", sprak ze, toen
ze de plek weer bereikte, „dat wij u hier niet
het een of ander voertuigje kunnen verschaf
fen; maar vindt u het nu goed, dat Sam en zijn
zoon u op hun gekruiste handen naar mijn huis
dragen?"
„Ik hoop en vertrouw, dat ik hun een niet al
te zware last zal wezen en dan kan ik niet an
ders zeggen, d,an dat ik en de beide mannen
heel dankbaar zal zijn!"
De herders lichtten hem op, of hij geen ge
wicht had en Warwick, die zich nog altijd heel
slap en duizelig voelde, was blij, dat hij stevig
de armen kon slaan om de halzen van de beide
mannen.
Mary ging vöör, keek heel tactvol geen en
kelen keer om, en, toen zij de deur van haar
huis binnentrad, sprak ze duidelijk:
„Op de groote bank in den hall, Sam". En
verdween toen een oogen{>lik. j.»*
HET A. V. R. O.-REQUEST.
Naar <Je Tel. verneemt, zijn de geruchten,
die in een deel der pers circuleeren, dat minis
ter Reymer zou overwegen, zijn beslissing in
zake de verdeeling van dqn zendtijd te her
zien, onjuist.
Iets anders is het, dat de minister wellicht
zal overwegen, of door verruiming van de
zendmogelijkheid aan de wenschen der voor
standers van dén Algemeenen Omroep kan
worden tegemoet gekomen. Hierbij moet
klaarblijkelijk gedacht worden aan het ver
zoek van de A/V-R O. om een eigen zender te
mogen bouwen (Gleichwellensysteem). Zoo
als bekend, nemen de sectarische omroepgroe-
pen het standpunt in, dat haar in dat geval
ook van den daardoor nieuw gewonnen
zendtijd een vierde zou toekomen.
Naar genoemd blad vernam, is het niet
buitengesloten, dat de minister deze opvattin
gen niet zal deelen en de A.V.R.O. door de
toewijzing van den geheelen vrijkomenden
zendtijd recht zou doen.
Intusscjien maakt deze kwestie nog geen
onderwerp van definitieve overweging uit,
'hoewel er nog slechts ten hoogste vijf weken
resten, vóór de nieuwe zendtijdverdeeling in
werking zal treden en de A.V.R.O. van meer
dan de helft van haar zendtijd beroofd zal
worden.
(Van onzen correspondent).
Een artikel in het zeer verspreide Duitschc
radio-blad (niet het eenige Duitsche blad op
dit gebied, natuurlijk; er zijn er tientallen!)
„Der deutsche Rundfunk", een orgaan, dat
zeker in eenige honderdduizenden gezinnen
gelezen wordt en een heel wat grooter op
laag heeft dan vele Duitsche dagbladen van
naam en beteekenis, trok zooeven mijn aan
dacht. Hoe kan het ook anders: het handelt
over Nederland. „Zwischen Ost-Friesland
und der Schelde" is de titel. De schrijver
noemt zich S. Ahler, versiert zijn opstel met
een slecht portret van Prinses Juliana en een
goede reproductie van een houtsnede van
A. van der Vossen „netten herstellen" en geeft
het als ondertitels: „Juliaantje promoveert"
en „de vreugdelooze drinkers". Ik wil er
straks nader op ingaan.
Maar een en ander geeft me toch aanleiding
tot enkele algemeene opmerkingen; en wel
over de verhouding: het Duitsche tot het
Nederlandsche volk. Daarover zou natuur
lijk een boek te schrijven zijn; en het zou
waarschijnlijk een hoogst belangwekkend
boek worden, mits de schrijver voldoende
talent bezat om dit uiterst moeilijke onder
werp te beheersehen. Vooral in den laatsten
tijd zijn op dit gebied zeer verstandige (naast
zeer dwaze) dingen geschreven. Ik wil hier
in de eerste plaats twee Duitschers noemen,
die ons volk goed kennen en voortreffelijk
beschreven hebben: dr. Rudolf Mengelberg
en dr. Paul Oszwald, eerstgenoemde gelijk
men weet componist van talent en werkzaam
aan het Amsterdamsche Concertgebouw, de
ander sinds vele jaren hoofdambtenaar aan
het Duitsche Rijksarchief te Potsdam.
De opstellen van dr. Oszwald in tal van
tijdschriften, de brochure van dr. Rudolf
Mengelberg en nog enkele andere publicaties
van Duitsche zijde uit de laatste jaren moeten
van Nederlandsche zijde toegejuicht worden.
Ze hemelen ons Nederlanders niet op, ze zeg
gen de waarheid en wijzen op onze fouten.
Deze fouten kennen wij zelf goed genoeg en
het is heusch niet noodig, dat men ze in lach
spiegels tot in het groteske misvormt, gelijk
graaf Hermann Keyserling, die indertijd in
Nederland zoo bijzonder ïn het zonnetje ge
zet is (we zijn altijd nog te kinderlijk-blij met
alles, wat uit het buitenland komt en een
titel heeft!), dat in zijn zotte opstel over ons
volk gedaan heeft.
Overgevoeligheid voor ongunstige vreem
de beoordeelingen is stellig uit den booze.
Wij behoeven er heusch niet boos om te
worden als buitenstanders ons uitnoodigen
op een dansavond toch vooral in „ons nati
onaal costuum" (Urker of Marker visscher!)
ie verschijnen. Dat bewijst slechts, hoe ach
terlijk het onderwijs in vele „'beschaafde"
staten nog is, waar immers geen Nederlandsch
schoolkind op het denkbeeld zal komen, zich
alle Duitschers met de korte leeren broeken,
de naakte knieën en de gekleurde sportsokken
der Beiersche boeren voor te stellen. Men
steekt ook in Duitschland, dat zoo dicht
bij ons ligt nog dagelijks den draak met
ons en debiteert daarbij' zotheden, die we, als
we verstandig zijn, met een schaterlach be
antwoorden. Vooral omdat er als tegenge-
wicht zooveel verstandigs en goeds over ons
in Duitschland gezegd wordt, zelfs wel eens
iets teveel voor ons, in zulke dingen weinig
ontvankelijk, volkskarakter.
Een gewaarwording van welbehagen en diepe
rust kwam over Warwick, toen hij makkelijk
achterover leunde in de vele zachte kussens op
de bank en eens om zich heenkeek in de har
monieuze omgeving met het ouderwetsche,
eikenhouten beschot en de prachtige oude tafel
en stoelen, die den trots zouden hebben uitge
maakt van een verzamelaar van antiek. Overal
stonden vazen met heerlijke, versch-afgesneden
bloemen en de warme tinten van de zijden kus
sens deden ook zoo weldadig aan. Een groote
collie kwispelstaartte vriendelijk en keek vra
gende naar den gast, terwijl een werkmandje
en een naaidoos op tafel het geheel een huise
lijk aanzien gaven.
Mary trad binnen met een kop op een blad,
dien ze hem bood met een uitnoodigend:
„Dit is ossenstaartsoep en ik heb er een klein
beetje port in gedaan. Gebruikt u die maar
eens gauw, dan zult u zien, hoe u daarvan
opknapt."
Dankbaar nam bij het gebodene aan en Mary
ging in haar hoekje zitten met haar werk bij
zich.
„Dat smaakt overheerlijk", zei Thurston, jon
gensachtig genietend. „Ik geloof niet, dat ik
ooit zoo iets goeds geproefd heb en mijn maag
had zeker wel behoefte aan wat voedsel, omdat
ik sinds het ontbijt niets meer gebruikt heb."
„Natuurlijk moet u dan behoefte hebben ge
had: een normaal, gezond mensch zou dan al
uitgeput zijn!"
Na eenigen tijd zei Warwick, hoe hij zich zóó
veel beter voelde, dat hij nu niet langer mis
bruik wilde maken van haar gastvrijheid; maar
Mary wilde niet hooren van vertrekken.
„Mijn broer komt zoowat over een half uur
terug en die zou het mij vreeselijk kwalijk ne
men, als ik u had laten gaan. U zult hem toch
Wij houden er bij voorbeeld niet van, bij
elke passende en niet-passende officieelc ge
legenheid in Duitschland te moeten vernemen,
hoe nobel we in den inflatietijd voor Duitsche
arme, ondervoede kinderen gezorgd hebben.
Wat drommel, dat was niet meer dan een
staaltje van onzen plicht; en datzelfde hebben
we gedaan jegens Belgen, Oostenrijkers, Hon
garen en andere volkeren, die onze zwakke
hulp aanvaarden wilden.
De Duitscher, vooral dé zeer plechtige en
ietwat stereotiepe „officieele Duitscher" met
de gekleede jas en den hoogen hoed, die niet
al te veel van Nederland weet, houdt er sinds
tien jaren nu eenmaal van, waar hij met Ne
derlandsche gasten te doen heeft, van onze
liefdadigheid jegens Duitsche kinderen te
spreken. En dan volgt in onderhoud in
kleineren kring vrijwel overal, in Pruisen en
Beieren, in Saksen en Pommeren, hetzelfde
van buiten geleerde lesje: „Zeker, Holland,
het kleine Holland is ons zeer sympathiek!
Wij lezen ook Hollandsche kranten zonder
veel moeite. Wie plat-Duitsch kent, nietwaar?
Het is toch ten slotte een Duitsoh dialect, al
moet men een beetje oppassenEn dan
uw prachtig koloniaal bezit, al hooren we,
dat het wat veel is voor een zoo klein volk,
en dat u den laatsten tijd veel moeilijkheden
daarginds heeftJa-ja, en Willemientje,
en hoe heet de kroonprinses ook weer?
Zeer juist ja: JuliaantjeIs die nog niet
verloofd? Zoo-zoo. En Bols, nietwaar,
en hoé heet die andere firma ook weer;
Wynand Foekink, zeer juist. En Philips, niet
te vergeten. En de haven van Rotterdam, en
Edammer kaas. Ja, we weten zoo het een en
ander van Holland. Zeer sympathiek, zeer
sympathiek."
Dat is zoo het normale gesprek. We moe
ten er tevreden mee zijn. De balans is meest
al niét eens ongunstig. En zoolang er nog
generaties leven, die zich onze actie voor de
Duitsche kinderen herinneren, kunnen we ten
slotte geen kwaad doen. Dat was nog dezer
dagen in een artikel in het „Berliner Tage-
blatt" over de Hollandsche kolonie in Ber
lijn duidelijk genoeg te lezen. „We hebben
niet te veel oprechte vrienden in de wereld.
De Hollanders voelen vriendschap voor ons.
Laten we ze in eere houden", zoo ongeveer
stond daar te lezen.
Ik mag natuurlijk geen oppervlakkig en
eenzijdig beeld, geven. Er zijn tienduizenden
Duitsehers-in-Duitschland, die van ons land
en ons volk voortreffelijk op de hoogte zijn en
die het in alle richtingen bereisd hebben. Ge
lukkig dank zij de Olympische Spelen en
de beide Haagsche conferenties ook zeer
vele journalisten, die er thans voor zorgen,
dat in de Duitsche pers over ons niet meer
de onzinnigheden afgedrukt worden, die
eenige jaren geleden nog schering en inslag
waren.
Deze groep van Duitschers vormt het voor
ons gunstige kamp. Wij verlangen van hen
geen overdreven bewondering, maar slechts
objectieve waarheid, op werkelijke kennis ge
grondvest
De vriendelijK-gezinden, die elkander na
praten, vormen nog de overgroote meerder
heid. Zij', die van Nederland' geen flauw be
grip hebben, moeten tot deze afdeeling ge
rekend worden. Het onderzoek, indertijd door
„Nederland in'den Vreemde" naar de Duit
sche aardrijkskundige en geschiedkundige
leerboeken (hoofdstukken „Holland" en
„Nederlandsch-Indië) ingesteld, toont duide
lijk genoeg aan, waar de schuld zit.
Maar de onaangenaamste groep is die der
hatelijke betweters, die wellicht een of twee
dagen in Nederland geweest zijn en met de
lichtvaardigheid van een graaf Keyserling
hun „oordeel" gereed hebben.
Men zal zich wellicht herinneren, dat deze
„wijsgeer" na een week reizen door ons land,
waarbij hij uitsluitend' bij rijke families te
gast was, durfde neerschrijven, dat ons volk
een „cultuur van het leelijke" bezit, dat wij
als gastheeren onze gasten slecht eten geven
en dat reeds onze voorouders in de eet
kamers stillevens van de heerlijkste spijzen
ophingen, om het oog schadeloos te stellen
voor wat de maag tekort kwam.
Een waardig navolger van Keyserling is
S. Ahler in „Der deutsche Rundfunk", die al
dadelijk vertelt, dat Leiden „niet alleen de
leelijkste. maar ook de vervelendste stad van
Holland" is. Om dan in een algemeene be
schouwing vast te stellen, dat de buiten
lander zich in Needrland voelt als Guliiver in
het land van LiUiput. Grappig vindt hij onze
kleine locomotieven aan de grens. „Alles,
wat elders groot en massief is, is in dit land
sierlijk en klein". Onze kamers zijn petieterig,
onze huisjes als uit een bouwdoos, onze trap
pen kippenloopen. We zijn wel hoffelijk en
wel het genoegen gunnen, om met hem kennis
te maken? Ik wilde u juist vragen, of p bij ons
het avondeten wilde gebruiken, dan zal Will u
naderhand met den ponywagen naar de pasto
rie rijden."
Natuurlijk nam Warwick de zoo gul gespro
ken uitnoodiging aan en Mary had alweer den
tact, om hem maar zoo weinig mogelijk te laten
spreken.
Met hali-gesloten oogen lag hij te genieten
van alles om zich heen. Geoff, die met broeder
lijke oprechtheid placht te zeggen, dat Mary
leelijk was, maar dat enkel haar oogen goed
waren, zou nu versteld hebben gestaan, dat
Thurston Warwick zooveel aan haar te be
wonderen vond.
„Zijn al de werklui, die Mr. Armstrong op de
boerderij gebruikt, zulke pootige lui, als die
twee herders?" vroeg hij ineens.
„Zóó nu niet, maar de landbouwers in Der-
byshire zijn over het geheel krachtige werklui".
Juist omstreeks dien tijd kwam Will Arm
strong binnen en Mary zorgde voor een weder
zijdsche voorstelling en een korte toelichting
van de omstandigheden, die den gast daarheen
gevoerd hadden. Van het oogenblik af, dat ze
elkaar de hand gaven, waren zij goede vrien
den, ofschoon ze eerst later begrepen, dat in
stilte gedragen leed hun een soort van ziels
verwantschap schonk.
Armstrong nam den gast mee, om zich nog
eeven wat op te knappen voor het souper en
Mary ging Hanna waarschuwen, dat die haar
beste beentje zou voorzetten aan tafel. Daarna
ging zijzelve zich verkleeden en verscheen even
later in een ouderwetsch lila zijden japonnetje,
zeker ettelijke modes ten achteren, maar dat
haar uitstekend stond.
„Wat zult u wel van ons 'denken, Mr, War-
hulpvaardig, maar ongenaakbaar, voorzich
tig en tot zwijgen geneigd. Geen luid woord,
geer. uiting van vreugde! (S. Ahler moge de
uitbundige vroolijkheid van het Amsterdam
sche straatleven eens met de verbitterde nij
dige haast van dat van Berlijn vergelijken):
„Wie den Hollander wil leeren kennen, moet
hem tijdens het bitteruur bestudeeren. Dat is
een .„heilig uur'. „Tien, twaalf, vijftien
oude klare's" (het staat er letterlijk.!) „en
vaak nog meer laat de echte Nederlander tus
schen 4 en 6 uur door het keelgat glijden,
met een ernst, alsof het om een ritueele han
deling ging. En hoe meer bittertjes hij neemt,
hoe beter ze hem smaken, des te ernstiger
kijkt hij het leven in. Een dame uit Duitsch
land, dit dit tafereel voor het eerst zag, vond
de juiste uitdrukking: het land der vreugde
looze drinkers."
Zoo staat op 17 Mei 1930 te lezen in een
Duitsch tijdschrift met zeer groote oplaag.
We zijn vreugdelooze drinkers. We slaan
15 en meer glazen jenever per middag naar
binnen. Tusschen Oost-Friesland en de
Schelde.
En om deze propaganda te bereiken, laten
we Duitsche persmenschen naar Nederland
komen
ROLAND.
Maandag vergaderde de raad dezer ge
meente in voltallige zitting.
Een verzoek om ontslag was ingekomen
van den heer P. Smit als lid der commissie
tot wering van Schoolverzuim (dorp) wegens
vertrek uit deze gemeente. Dit ontslag werd
eervol' verleend.
Ingekomen was een besluit van Ged. Sta
ten tot verdaging hunner beslissing op het
raadsbesluit tot het aangaan eener geld-
leening a 42000, idem goedkeuringsbe
sluit dier geldleening.
Nog was ingekomen een besluit van Ged.
Staten tot verdaging hunner beslissing tot
verkoop van een gedeelte van den Boekeler-
w eg.
Beschikking was verleend door den Min.
van Arbeid, dat aan de gemeente wordt
40 bijgedragen in de jaarwedde correspon
dent arbeidsbemiddeling.
Rekening en verantwoording 1929 en Be
grooting 1930 van de Gezondheidscommissie
te Beverwijk. De bijdrage voor deze gemeente
zal over 1931 34.21 bedragen. Deze stuk
ken werden voor kennisgeving aangenomen.
B. en W. zullen toestemming geven aan de
Ver. voor Inwendige zending in Noord-Hol
land om te beschikken over een ledig school
lokaal a. d. Kogerpolder tot het houden van
een Zondagsschool te geven door den heer
Franssen.
Door den heer A. Groot, gemeenteopzich
ter, is ontslag uot zijn betrekking aange
vraagd. Dit ontslag werd eervol verleend. In
verband met deze vacautre is een oproeping
geplaatst, maar geen enkele sollicitant heeft
zich aangemeld, zoodat er geen voordracht
is. Tot tijdelijk opzichter is aangesteld door
B. en W. de heer P. van Duin.
In de vergadering van B. en W. is, aldus
de voorzitter, besproken, wat het salaris
moet zijn. 250 is te laag. De instructie
zal gewijzigd worden en als nu bijvoorbeeld
het salaris op 300 voor het eerste jaar be
paald wordt en dan 400, dan zullen zich
allicht wel sollicitanten aanmelden. De hee-
ren Mul en Schut willen het salaris op 350
bepalen zonder verhooging. De heeren Groot
en Helder zouden het salaris op 300 vast
willen stellen. De heeren Berkhout en van t'
Hof verwachtten dan nog geen gegadigden,
't moet 350 zijn. De heer Helder: 't Is een
bijbaantje. Mocht de heer van Duin er voor
in aanmerking komen, die mag als gemeente
ontvanger toch geen werkzaamheden voor de
gemeente verrichten, heeft als ontvanger een
goed salaris en dan is 't met elkaar goed be
taald. De heer Schermerhorn vond het 't
beste iemand voor een richtige controle uit
het dorp te nemen.
Met algemeene stemmen werd besloten het
salaris te bepalen op 300 per jaar.
Ingekomen was het verslag van de com
missie van toezicht op het L. O. in deze ge
meente, waarin voorkomt betere voorziening
van de W.C. in de school Kogerpolder, zetere
drinkwatervoorziening aldaar en lekkage in
de school, schooldorp betere afscheiding van
het plein van den openbaren weg, beharding
van het schoolplein en beter schoonhouden
R.K. school dorp. De nieuwe R.K. school
Schermer had ieders belangstelling gehad
Voor kennisgeving aangenomen.
Verzoek van het bestuur van de plaatse
lijke vrijwilligg Burgerwacht om een subsidie
van 100.
De voorzitter: De meerderheid van B. en
wiek?... Toen ik daar roo even in de keuken
kwam, vond ik enkele van de forellen, die u
gevangen heeft, in de pan sissen. En dit maar
zoo zonder vragen! Maar dat komt, u kent
Hanna niet!"
„Als u eens wit, hoe blij ik ben, dat uw keu
kenprinses dan zoo eigenmachtig te werk is
gegaan. Want wilt u wel gelooven, het eenige,
wat ik tegen het bisschen heb, is, dat ik niet
weet, wat ik met de bisch beginnen moet."
Over het geheel was dit een souper, dat
Thurston Warwick niet gauw vergeten zou, zoo
huiselijk en gezellig ging het er toe!
Toen de kaas op tafel kwam, verontschuldig
de Mary zich en liet de heeren alleen. Het
deed haar goed, om Will zoo belangstellend en
levendig te zien, en ze gunde hem, zoo, dat hij
den gast eens even voor zich alleen had, want
de beleefdheid bracht mee dat Mr. Warwick
haar nu ook steeds in het gesprek betrok. Hij
persoonlijk vond het heel jammer, haar gezel
schap te moeten missen; en, toen ze weer naar
den hall teruggingen, was het hem du een war»
teleurstelling, dat Mary zei:
„Op gevaar af, van ongastvrij te schijnen, Mr.
Warwick, moet ik u nu toch naar huis sturen:
u moet vanavond vooral vroeg naar bed gaan,
want bedenk, hoe ellendig u vanmiddag was!"
„Dat ben ik eigenlijk geheel vergeten. Maar
meent u het? Moet ik waarlijk gaén?"
„Als mijn zuster zoo iets zegt, dan is er geen
vermurwen aan. Het zou immers ook heel
zelfzuchtig van ons zijn, om van uw gezelschap
te willen genieten, ten koste van uw gezond-
beid?"
„Maar mag ik dan eens weerkomen? vroeg
hij smeekend.
Heel graag! U komt maar, wanneer u wilt',
(Wordt vervolgd),.^
