lliimtkt CoiraiL
M BergerM als natuurreservaat behouden.
FEUILLETON.
De betalende logé.
Honderd twee en dertigste Jaargang,
Vrüdag 30 Jflei
Radio-hoekje
5)
io. 126 1930.
Zaterdag 31 Mei.
Hilversum, 298 M. Na 1 uur 1071 M.)
jO.—10.15 Morgenwijding. 12.2.Con
cert door het A. V. R. O.-Kwintet. 2.3.
Afgestaan aan de V. R. L. A. 3.-3.45 Aan
sluiting van het Tuschinski-Theater te Ara
sterdam. 3.45—4.30 Aansl. van het Theater
Carré te Amsterdam. A. Tonneman Jr. ver
toont d Oud-Hollandsche Poppenkast. 4.30
5.Sportpraatje door H. Hollander. 5.
5.30 Modpraatje. 5.30—6.— Gramofoonpl.
6.— Concert. Omroeporkest. Jacq. v. Kinsber-
zen en Nathan v. Kinsbergen, viool.
6 8.— V. A. R. A.-Varia. 8.05 V. A. R. A.
Concrt. Het V. A. R. A.-Orkst. Fr. Hulleman,
voordracht. Rede door M. C. Bolle. 10.—
Persberichten. 10.10 V. A. R. A. Vervolg
concert. 11.V. A- R- A. Bij de pomp. Weke-
lijksch nieuws van Teun de klepperman.
tl.15 V. A. R. A. Gramofoonplaten.
Huizen, 1875 M. (Uitsluitend K. R. O.)
g.159.Gramofoonplaten. 11.3012.
Godsdienstig halfuurtje. 12.0112.15 Poli-
tieber. 12.151.15 Concert door het K. R.
O-Trio. 1.152.Gramofoonplaten. 2.
3.15 Kinderuurtje. 4.40—5.— Radio-zwem
cursus. 5.6.Gramofoonpl. 6.01—6.15
Nieuwsberichten in Esperanto. 6.15—6.55
Gramofoonpl. 6.557.15 Journalistiek week
overzicht. 7.15—7 45 Ir. L. J. M. Feber:
Het Communisme in zijn verhouding tot
'Godsdienst en Cultuur". 7.458.Politie
berichten. 8.—11.Concert door het K. R.
O-Salon-orkets. 11.—12.Gramofoonpla
ten. 9.30 ca. Presberichten. 12.— Tijdsein en
sluiting.
Daventry, 1554.4 M. 10.35 Morgenwij
ding. 11.05—11.20 Lezing. 1.20—2.20 Or-
Icestconcert. 3.05 Opening van de nieuwe
luchthaven te Bristol door Z. K. H. Prins
George van Engeland. 3.50 Concert. C. Wil
lis, alt. The Pall Mali Players. 5.05 Orgel
spel door R. New. 5.35 Kinderuurtje. 6.35
Nieuwsberichten. 7.— Sportber. 7.05 Piano
recital door A. Morrison. 7.20 Lezing. 7.40
Lezing. 8.50 Vaudeville. 9.20 Nieuwsberich
ten. 9.45 Lezing. 10.— Concert. Militaire
kapel. A. Burch, bariton. 11.—12.20 Dans
muziek.
Pariis Radio-Paris1725 M. 12.50
2.20 öramofoonpl. 4.05 Kinderuurtje. 4.50
Dansmuziek. 9.05 Les Documents de 1'His-
toire: „Le Proces des Templiers" van
Arnaud.
Langenberg, 473 M. 7.257.50 Gramo
foonplaten. 7.50—8.50 Orkestconcert. 10.35
11.35 Gramofoonpl. 12.30 Gramofoonpl.
1.25—2.50 Concert. Orkest en trompet. 5.50
-6.50 Gramofoonpl. 8.20 Vroolijke avond.
Daarna tot 1.20 Dansmuziek.
Kalimdborg, 1153 M. 1.05—1.35 Gramo
foonplaten. 3.20-3.50 Kinderuurtje. 3.50-
5 oO Concert. Orkest en zangeres. 8.20—9.05
Orkestconcert. 9.059.50 Lieder^n-voor-
dracht. 10.0511 05 Orkestconcert en voor
dracht. 11.0512.35 Dansmuziek.
Brussel, 508.5 M. 5.20 Gramofoonpl. 6 50
Gramofoonplaten. 8.35 Concert
i6?5 M. 6.50-12.20 Lezingen
1.10 Koor- en Orkestconcert. 1.20—
2.20 Berichten. 2.20—2.50 Gramofoonplaten.
2.50—4.50 Lezingen. 4.50—5.50 Concert.
0.0O8.50 Lezingen. 8.50 Orkestconcert.
Prof. Gust. Havemann, viool. Daarna: be
richten en tot 12.50 Dansmuziek.
DE ZENDTIJDVERDEELING.
Protestvergaderingen.
Te Kampen.
In een te Kampen gehouden protestverga
dering is een motie aangenomen, waarin
verontwaardiging wordt uitgesproken over
de verdeeling van den zendtijd. Aan Willem
Vogt werd een telegram van hulde gezonden
voor zijn energiek verweer. Een ter vergade
ring gehouden collecte bracht 372.16 op.
Te Schagen.
Te Schagen hebben in een protestvergade
ring mr. Buiskool te Schagen, dr. Max Juda
te Amsterdam en de heer J. H. Velders te
Schagen het woord gevoerd. Als advocaat
behandelde mr. Buiskool de talrijke wijzen,
waarop de minister met toepassing der
Nederlandsche Staatswetten in staat van
beschuldiging zou kunnen worden gesteld.
Aan het eind der vergadering werd een
motie aangenomen, die ter kennis van den
minister zal worden gebracht.
Te Ter Neuzen.
Te Ter Neuzen is in een protestvergade
ring ten bate der A.V.R.O. een inzameling
gehouden van gelden, die 92.50 opbracht.
Een motie erd aangenomen, waarin herstel
wordt gevraagd- van het den A.V.R.O. en
hare luistervinken aangedaan onrecht en het
bestaan van een volle week zendtijd op eigen
zender.
DE GEWEIGERDE AUDIËNTIE VAN
DE „VRIJE LUISTERVINK".
Het bestuur van de vereeniging „De Vrije
Luistervink" heeft in antwoord op zijn tele
gram aan min. Ruys de Beerenbrouck het
volgende telegram ontvangen:
„In opdracht van minister van Staat, mi
nister van binnenlandsche zaken, heb ik de
eer u te berichten, dat er voor Z.Exc. geen
redenen voor tusschenkomst bestaan".
Het bestuur dezer vereeniging heeft daar
op in een telegram aan minister Ruys ver
zocht „beleefd doch dringend op korten ter
mijn door Ue Excellentie in gehoor ontvan
gen te mogen worden teneinde in de gelegen
heid gesteld te mogen worden het door hen
bij de Tweede Kamer der Staten-Generaal in
gediende request inzake zendtijdregeling
mondeling te kunnen toelichten.
De gemeenteraad besluit met
algemeene stemmen tot aankoop van
het Westerbosch van den heer
J. van Reenen ter grootte van
73.46,45 H.A. voor een bedrag van
99246 en besluit tevens 30.000
te voteeren voor den aankoop van
934 H.A. van de Bouwgrond Mij.
Bergen-Binnen ten westen van de
Sparrelaan, welk bosch met het
aangekochte een onmisbaar geheel
vormt. In samenwerking, met het
comité van actie voor het onge
schonden behoud van het Berger
bosch, welk comité als bijdrage van
particulieren een bedrag van
10.000 garandeerde, zal getracht
worden voor dezen aankoop, waar
voor 92.000 benoodigd zal zijn
den steun van het Rijk, de Provincie
en de gemeente Alkmaar te ver
krijgen. Verschillende raadsleden
brachten den heer J. van Reenen,
oud-burgemeester, hulde voor de
loyale wijze waarop hij had mede
gewerkt om het bosch, waarvan de
waarde door het Staatsboschbeheer
op 127.000 was getaxeerd, tot
gemeenschapsbezit te maken.
De Raad vergaderde Woensdagmiddag
ten 2 ure voltallig.
De notulen werden, na een door den- heer
Zeiler verzochte wijziging goedgekeurd.
De lieer Zeiler drong er in verband met
de notulen nogmaals op aan, de onderhan
delingen met de familie wijlen dokter Dekker
Naar het Engelsch
van
K. CAMERON WARD.
„Als u eens wist, hoezeer ik uw beider gast
vrijheid op prijs stel, Miss Mary. „Ik was een
vreemde en ij hebt mij opgenomen is het niet
zoo?"
„Nu, u weet het: Ladywood staat altijd voor u
open. Maar tracht nu in het vervolg wat beter
voor u zeiven te zorgen."
HOOFDSTUK V.
Toen Geoff de kamer binnen trad, was
Freda aan het zingen. Nu had zij maar
heel weinig stem en nog minder gehoor.
E11 Goffey, die een welluidende tenor
had, ergerde zich in volle oprechtheid
aan deze onmuzikale prestaties en plaag
de er haar altijd mee. Nu ditmaal scheen
rij al zeer teleurgesteld over zijn kritiek
en riep echt verdrietig:
•>Als je vai plan bent, zoo lomp te we
zen, ga dan liever weg, Geoff! Tegen
geen ander zou jc zoo iets durven zeg
gen. Waarom dan tegen mij? Het was
met voor joü, dat ik zong."
„Zingen? Verstond ik je wel?
Hoorde ik je daar iets zeggen van zin
gen?"
„Zeker. En blijf mij nu maar niet lan-
ger plagen en belee&igen!"
Tot zijn niet geringe verl\aziug barst
over de verbetering van de verkeershoek
tegenover de pastorie te heropenen en ook te
trachten bij het bestuur van den Ned. Herv.
Kerk te bereiken, dat op de hoek van de Hof-
laan bij de pastorie een verkeersverbetering
tot stand kan worden gebracht.
Wethouder Apeldoorn achtte dit mede
zeer noodzakelijk. De burgemeester zeide nog
niets in de door den heer Zeiler gewilde
richting te hebben gedaan, omdat de be
langhebbenden bij Ged. Staten in beroep
waren gegaan, tegen het-vaststellen van de
rooilijn aldaar. Nadat de heeren Zeiler en
Apeldoorn betoogd hadden, dat deze beide
zaken gescheiden moesten worden gehouden,
zegde de voorzitter hetgeen de heer Zeiler
had gewenscht toe.
Op een vraag van den heer S w a a g deelde
wethouder Bogtman mede, dat in verband
met den verbouw van het slachthuis tijdelijk
het ingevoerde vleesch in de slagerswinkels
zal worden gekeurd.
Verschillende berichten van Ged. Staten
betreffende goedkeuring en verdaging van
raadsbesluiten werden voor kennisgeving
aangenomen, eveneens geschiedde met het
bericht var, den heer Wiarda, houdende aan
neming van zijn benoeming tot lid van de
commissie tot wering van schoolverzuim, de
dankbetuigingen van de besturen der V.V.V.
en de R.K. Kraam Wijk- en Huisverzorging,
liet verslag van de Museumcommissie en het
verslag van de openbare leeszaal te Alkmaar.
Overeenkomstig het voorstel van B. en W.
werd besloten niet in beroep te gaan tegen
de beschikkingen van Ged. Staten, houdende
te zij in snikken uit.
Hij staarde haar aan en wist 111 het
eerst geen woorden te vinden voor zijn
verbazing over deze opvatting.
„Dat is me ook een verwelkoming!
Omdat ik nu even een grapje zei, ont
vang je mij met een stroom van water
landers."
„Een grapje vind ik het anders heele-
maal niet! Ik zie ook niet in, waarom je
mij altijd weer zoudt hoeven plagen!"
„Och, dat is 1111 eenmaal zoo'n ge
woonte oider ons, niet waar? Eerlijk ge
zegd, kan ik mij geen Geoff voorstellen,
die niet plaagt en geen Freda, die
niet zingt!"
Hij had hiermee ook volstrekt geen
hatelijkheid bedoeld, maar het was er
uit, eer hij er aan dacht. Ditmaal volgde
er ook geen tranenstroom, maar slechts
een flauwe glimlach.
Geoff was languit in een armstoel
gaan liggen en had een sigaret aangesto
ken. Ze kenden elkaar toch tè lang, dan
dat het noodig zou zijn, om haar permis
sie te vragen, vond hij: maar ze scheen
dien dag bijzonder prikkelbaar; althans
ook dit ergerde haar.
„Het is al een paar weken geleden, dat
je hier voor het laatst was," zei ze vrij
scherp. „Je gaat Woensdagmiddag zeker
ook naar het golfveld?"
Geoff was van dit seizoen pas begin
nen ie spelen en voelde zich nog heel
enthousiast.
„Ja. Ik wou, dat jij ook bij ons clubje
was. Dan zou ik je geholpen hebben."
„Dank je wol. Het lijkt mij een heel
vaststelling van bet gemiddelde bedrag op
brengst der Gem. Inkomstenbelasting
96652.06) ten tweede van het bedrag der
gemiddelde opbrengst van de Gemeente-
opcenten op de vermogensbelasting
8073.03) en ten derde van het bedrag dat
Bergen krachtens de nieuwe regeling van het
Rijk vergoed krijgt voor politie, lager onder
wijs en armenzorg 151.744,7934).
De aankoop van het Bergerbosch.
Aan de orde was hierop het voorstel van
B. en W. om over te gaan tot den aankoop
van het Westerbosch en de hooge boomen
ter grootte van 73.46.45 H.A. voor een
bedrag van 99.246 van den heer J. van
Reenen.
De voorzitter deelde mede, dat de
heer J. van Reenen tegelijkertijd gratis den
eigendom van verschillende wegen en bermen
aan de gemeente overdraagt.
De heer Baltus vroeg, of het fietsen in
het bosch niet verboden kon worden; spr.
ging met het voorstel accord, mits te allen
tijde het fietsen in 'het bosch en de Sparrelaan
werd tegengegaan.
De voorz. had reeds eenige processen-
verbaal laten opmaken, en wees er op, dat de
Raad, als de gemeente eigenaresse is, kan
bepalen, dat er in het bosch nergens ge
fietst mag worden. In de Sparrelaan was het
steeds verboden geweest.
De heer Den Dis was teleurgesteld over
het feit, dat de eigenaar, voor een stuk grond,
dat de commissie uit den Raad om bijzondere
redenen erbij wenschte, 600 extra had ge
wenscht. Het gaat bij spr. niet om het bedrag,
doch zoo iets kon hij moeilijk verduwen en
dit te meer niet, omdat ook hij overigens alle
lof heeft voor de wijze, waarop de heer Van
Reenen buitengewoon coulant was opge
treden.
Wethouder Apeldoorn was van mee
ning, dat, aangezien de commissie de ander
halve H.A. nabij de „Franschman" erbij had
gedaan, bijzondere waardeering paste te
genover den heer van Reenen, die deze 134
H.A. voor 600 wil afstaan en dit temeer,
omdat door deze verkregen oplossing, het
geheel veel meer waarde krijgt.
De heer Zeiler was eveneens van oor
deel, dat de verkooper een buitengewoon
woord van dank verdiende; hij herinnerde
eraan, dat een van de schatters, de heer Rein-
ders Volmer, toen de commissie te kennen
had gegeven graag de 134 H.A. erbij te wil
len, noch lachende gezegd had: men mag
niet alles verlangen, het is eigenlijk voor
niets. Spr. was overtuigd, wanneer het ter
rein voor exploitatiedoeleinden gebruikt zou
worden, dat er dan meer dan het dubbele
voor betaald moest worden. Spr. was van
oordeel, dat de onderhandelingen een bui
tengewoon aangenaam en prettig verloop
hadden gehad.
Wethouder Apeldoorn sloot zich,
mede namens wethouder Bogtman aan bij
deze zienswijze.
De heer S w a a g was eveneens van oor
deel, dat de houding van den heer J. van
Reenen tot groote dankbaarheid' diende te
stemmen.
De heer Den Das ging met deze rede
neering accoord, doch bleef van meening, dat
hetgeen hij had gelaakt, niet had' moeten
passeeren.
De heer S w a a g was overtuigd, dat de
heer Den Das het niet zoo kwaad bedoelde.
(Gelach).
Hierop werd met algemeene stemmen over
eenkomstig het voorstel van B. en W. be
sloten.
De voorzitter uitte den wensch, dat
het eerste groote bezit, dat Bergen zich heeft
verworven, voor allen tot vreugde zou strek
ken. Hij beschouwde de beslissing als een
van de belangrijkste in Bergen genomen.
(Instemming).
Z. h. st. werd besloten voor dezen aankoop
de Rijksbijdrage van 1600 per jaar voor-
loopig voor een tijd van tien jaren te aan
vaarden.
Aan de orde was hierop het voorstel van
B. en W. om een bedrag van 30.000 be
schikbaar te stellen, teneinde te trachten in
samenwerking met het plaatselijk comité, en
met steun van Rijk, Provincie, Alkmaar en
particulieren aan het natuurreservaat nog
uitbreiding te geven door aankoop van bos-
schen, gelegen onmiddellijk ten Westen van
de Sparrenlaan, in eigendom van de Bouw
en Bouwgrond maatschappij te Den Haag.
De voorzitter deelde mede, dat het
comité tot het ongeschonden behoud van het
Berger Bosch met het Gemeentebestuur
samenwerking hiervoor had1 gezocht.
B. en W. zouden zeker niet met zoo'n
groot bedrag zijn gekomen, indien niet ge
bleken was, dat er n de gemeente een alge
meene belangstelling voor bestaat. Gezien de
gemengd gezedschap en van dat „hel
pen" zou ook wel niet veel zijn ingeko
men: dat zou Miss Street niet willen
hebben. Ik hoor, dat je haar volgt als
haar schaduw!"
„Ze speelt reuzengoed en het is een
aardige meid."
„Ze schreeuwt, dat je haar mijlen ver
in het rond kunt hooren."
Maar ze zingt niet!"
Freda keek naar hem met een blik
vol minachting. En kalm gebiedend
sprak ze:
„Ik geloof, dat je beter deedt, maar te
gaan. Vandaag zijn je hatelijkheden on
uitstaanbaar.
„Goed. Dan zal ik gaan. En het spijt
mij nog, dat ik gekomen ben. Ik kwam
enkel maar even goeden-dag zeggen. Je
ouders heb ik onderweg al gezien.
Adieu!"
Freda ging hem na tot aan de deur en
vroeg:
„Waar ga je heen? Ben je misschien
aan een andere Bank geplaatst?"
„Neen. Ik heb al vacantie. Je ouwe
heer is heel goed op mij geweest. Anders
moest ik altijd wachten tot September
en nu ga ik morgen al naar Parijs en
heb drie weken gekregen."
Alle kleur week van haar gelaat;
langzaam keerde ze naar de tahouret te
rug en keek de muziek in.
„Hoe nü? Wensch je mij niet
eens goede reis? En ik vertel jou en
Mary altijd nog al zoo precies van al
mijn avonteuren! Wacht, daar denk ik
ineens aan iets: ze had zoo grapg, dat
gemeente-financiën is dit echter het uite-ste
bedrag, waartoe zij willen gaan. Hoe meer
menschen hun schouders onder de zaak
zetten, hoe grooter de kans van slagen, en
B. en W. stellen daarom tevens voor om rot
samenwerking met het comité te besluiten.
Dr. Hemelrijk was van oordeel, dat de
aankoop van het groote terrein tot groote
dankbaarheid stemde. Voor de toekomst
van Bergen was het een dergelijk belangrijke
daad. dat het haast gewettigd is, om den
dag van overdracht tot een feestdag voor
Bergen te maken. De raad heeft te maken met
de publieke opinie en het stemde verblijdend,
dat zoo'n belangrijk deel van de burgerij
zoo gunstig gestemd is voor den aankoop.
Op grond van misverstand is er een deel, dat
er anders over denkt. Spr. vond het jammer,
en achtte het daarom gewenscht, juist inet het
oog op den aankoop van het andere stuk, om
dit misverstand de werekf uit te helpen. Spr.
achtte het verlies van dit stuk, dat met het
andere een geheel vormt, een groot verlies
voor het natuurreservaat. Zonder dit stuk
toch is het natuurreservaat haast een mooi
gezicht met een geschonden neus; het behoud
van dit terrein waarborgt een gaaf behoud
van de Sparrelaan en de Jan Willemlaan. De
intimiteit van de Sparrelaan toch, zal ver
loren gaan, wanneer deze driemaal gekruist
wordt en ook een weg voor autoverkeer in
de Jan Willemlaan is voor het natuur
reservaat zeer ongewenscht. Het is dan ook
van groot belang ook dit stuk te behouden;
in hoofdzaak is het een kwestie van finan
ciën; voor het groote complex hebben wij zoo
juist een ton gevoteerd. Dit is een belangrijk
bedrag; ook Heiloo voteerde een som voor
'haar natuurterrein. Spr. kan de financieels
draagkracht van Heiloo niet beoordeelen,
doch z. i. is die zeker niet hooger dan die
van Bergen. Bovendien krijgt Bergen jaar
lijks van het Rijk de rente van 30.000 voor
tien jaren; Heiloo krijgt dit niet. Wel heeft
Bergen ook het onderhoud, zoodat dit -op
hetzelfde neerkomt. Economisch is Bergen
echter meer aangewezen op het behoud van
natuurschoon dan Heiloo. Juist wegens zijn
karakter als pensionplaats. Van de zijde dei-
wethouders hoorde spr. het argument, dat
de villa-bouw, met het oog op de vestiging
van kapitaalkrachtigen, daar niet zoo onge
wenscht is.
Spr.'s oordeel is, dat juist de kapitaal
krachtigen eerder naar Bergen zullen komen
en er zullen blijven, wanneer de plaats aan
trekkelijk blijft; de aantrekkelijkheid is uit
sluitend afhankelijk van het al of niet onge
schonden bewaren van het natuurschoon.
Spr. wijst er voorts op, dat in de vorige
raadsvergadering door het besluit om het
natuurschoon ongeschonden te behouden en
den weg af te wijzen, er een belangrijk be
drag is gereserveerd, omdat deze weg een
groot offer van de gemeente zou hebben ge
vraagd. De sympathie, die het comité van de
burgerij mocht ontvangen, is een moreele
steun voor den raad en een aansporing voor
dezen, om het uiterste te doen om ook dit
bosch te behouden. Het werk van het comité
geeft echter niet alleen een moreelen steun,
maar ook een belangrijken finantieelen
steun. Dit blijkt uit het feit, dat niet-kapitaal-
krachtigen reeds giften toezegden tot een be
drag van 1000.
Deze vrijgevigheid en mildheid gaat zelfs
uit boven ae verwachting van het comité en
wijst erop, dat men, wanneer men erin
slaagt dit terrein te behouden, kan rekenen
op de dankbaarheid van het nageslacht. Met
voldoening wijst spr. erop, dat een aantal
kapitaalkrachtige ingezetenen, zich voor het
comité, tegenover den raad bereid verklaar
den reeds 7000 te garandeeren als op
brengst van de door het comité te houden in
zameling. Eenige van hen die mede werden
aangezocht, lieten nog niets van zich hoo
ren, doch zullen dit zeker nog wel doen, zoo
dat de raad mag aannemen, dat het comité
erin slaagt, te garandeeren; dat de te hou
den inzameling 10.000 zal opbrengen.
Wanneer het desondanks niet gelukt, om
het bosch te behouden, dan kan de raad de
blaam ontgaan, die hem anders zou treffen,
door althans mede te werken. Er gingen ge
ruchten, dat een combinatie het bosch wil
aankoopen, om het te exploiteeren, of er een
sommetje aan te verdienen door het weer
aan de gemeenschap over te doen. Spr. weet
niet in hoeverre die geruchten juist zijn. Als
dit zoo is, dan verdienen z.i. dergelijke mem
schen de verachting van alle.
medeburgers. Een ieder heeft het recht,
om op zijn manier te trachten iets te verdie
nen, doch ergens is een grens, en die is ge
trokken daar, waar het het levensbelang van
de gemeenschap geldt; en juist hiermede is
het levensbelang van Bergen gemoeid. Ook
voor de gasten is het van veel belang, dat
dit terrein erbij komt. Ook is er een grens
voor het geld-verdienen, als dit geldverdie-
nen belastingoffers vraagt van de medebur
gers. Speculanten, die desondanks geld wil
len verdienen acht spr. minderwaardig; een
enthousiast voorstander voor den aankoop
zeide terecht, hier moest niemand een cent
aan willen verdienen. De prijsbepaling oor
deelde spr. een theoretische kwestie. Wij ver-
keeren aldus spreker in de gelukkige
omstandigheid, dat de burgemeester tevens
secretaris is van de maatschappij, dit kan
aanleiding zijn tot moeilijkheden en tot een
dubbelzinnige positie tevens; want het komt
hierop neer, dat de linkerhand met de rech
terhand onderhandelt; het hangt er dus van
af, welke hand voor de gemeente is; het be
hoeft voor den burgemeester geen moeilijk
heden en een dubbelzinnige positie te schep
pen; hij staat slim genoeg bekend om zich
voor een onaangename positie te vrijwaren;
zijn positie als secretaris kan voor de ge
meente een gunstige gelegenheid zijn, cm
voor een lagen prijs op loyale wijze, in het
bezit van een terrein te komen. Spr. is over
tuigd, dat de burgemeester er naar zal stre
ven zuinig met de centjes om te springen.
Ook is hij overtuigd, dat deze zich een zwa
re verantwoordelijkheid bewust is en alles
zal doen om te voorkomen dat terrein noo-
deloos verloren gaat. Spr. vroeg of de voor
zitter den raad al of niet kon inlichten of er
een serieus bod is gedaan. Wanneer het een
loos gerucht is, dan behoort er niet over
haast te worden gewerkt. Spr. beval de ge
meente in den zorg van den heer Van Ree
nen aan en vroeg dezen zijn invloed aan te
wenden om de maatschappij tot onderhan
deling te bewegen. De werking van het nieu
we finantieele stelsel kennen we nog niet,
doch spr. heeft daarvoor geen zwaar hoofd.
Velen zullen zich er over hebben verwonderd,
dat het comité zoo optimistisch was om
10000 als vrijwillige bijdrage te garan
deeren; gezien het resultaat van het werk
is er reden van erkentelijkheid en blijdschap
over het feit dat men dergelijke vrijwillige
offers wil brengen. Spr. brengt hulde aan
degenen die reeds een bijdrage hebben toe
gezegd en hij voegde eraan toe een woord
van aansporing tot anderen om niet te aar
zelen hun offer te brengen als dit straks
door het comité zal worden gevraagd. Hij
wil zeggen, verzuim de gelegenheid niet, nu
gij door het bezit van de middelen daartoe
in staat bent voor de gemeenschap een goede
daad te doen. Die kans hebt gij niet zoo
vaak en het nageslacht zal er u erkentelijk
voor zijn. Want zonder den steun van deze
lieden gaat het niet.
Spr. hoopte ook op den steun te kunnen
rekenen van Alkmaar en de Provincie.
De steun van deze colleges is onontbeer
lijk en voor dien steun dienen alle krachten
te worden ingespannen. Het comité adres
seerde reeds aan Prov. Staten, die op 17 Juni
bijeenkomen, de provincie droeg voor den
aankoop van het groote complex niets bij,
en er is voor de provinciale Staten alle re
den te toonen dat het deze cultureele daad
van de gemeente waardeert, en voor de vol
tooiing daarvan wat over heeft. Spr. doet
daarom het voorstel namens de gemeente
ook rechtstreeks tot Prov. Staten het verzoek
om subsidie te richten. In de tweede plaats
wenscht spr. tot de gemeente Alkmaar het
verzoek te richten een jaarlijksch bedrag te
geven voor de rente en de aflossing. Niet al
leen voor Bergen, maar voor de geheele
streek is het behoud van het bosch van groot
belang. Een groot aantal Alkmaarsche bur
gers genieten van dit bosch en de aantrek
kelijkheid van Alkmaar als stad is mede
voor een groot deel afhankelijk van de wijze,
waarop Bergen zijn aantrekkelijkheid be
houdt. Spr. "heeft de illussie, dat de eigena
ren tot onderhandeling bereid zijn en op
een redelijke basis voor een redelijk bedrag
dit terrein willen verkoopen. Zij zullen er
ook voor gevoelen, om, waar de gemeen
schap er zoo naar haakt en het gemeen-
j"e eens bij haar kwam."
„Goed. Ik zal gaan. Nu, amuseer je,
Geoff!"
Even trad hij op haar toe, pakte haar
bij de schouders en vroeg:
„Wat scheelt er aan, meisje? Ben ik j
onaardig geweest? Nu, dan heb ik het
toch niet zoo gemeend. Laat ons in ieder
geval als goede vrienden scheiden. Houd
je goed en flirt niet te veel met den
„Kabeljauw!"
Dit was een bijnaam vo:r Rodney Ba
ring, een rijk jongmensch, dien Mr. Bell
juist tot zijn compagnon had gemaakt;
maar die, volgens Geoff althans,
precies leek op een kabeljauw.
Freda keek niet op of om en met ko
misch wanhoopsgebaar zei hij:
„Nu, als je als geen goede vx-ienden
wilt scheiden, dan moet je het zelve we
ten, maar misschien komt er ééns nog
een dag, dat je er spijt van hebt."
Freda zag nu doodsbleek en zou zeker
gevallen zijn, als hij haar niet opgevan
gen had.
Hij vlijde haar op de sofa en was juist
van plan, te schellen, toen zij hem weer
hield en fluisterde:
„Als je blieft, maak er niets geen druk
te van. Ik zal dadelijk weer goed zijn."
Even later zond ze hem weg. Vlak
voordat hij ging, hief hij haar gezichtje
naar zich öp en zei:
„Zou je mij niet een afscheidskus
geven, Freda, om mij te toonen, dat je
mij vergeven hebt?"
Maar zij schudde het hoofd:
„Neen, Geoff, daar zijn wij te oud,
of te jong voorIk weet het niet.
Maar in ieder geval zou het voor ons
geen van beiden goed zijn."
Toen hij nu het huis verlaten had,
keek ze hem nog lang na en zuchtte:
„O, Geoff, Geoff!.... Hij moest eens
wetenMaar ik begrijp het heel best.
Het is vadei-, die hem weg zendt. Die
heeft het zoo oveidegd, dat ik verloofd
zal zijn, tegen dat hij terug komt. O! Ik
r>" <et er niet aan denken!"
Pas sinds een paar weken was Freda
tot de ontdekking gekomen, dat ze Geof-
frey Aiunsti-ong lief had en ze vond het
verschrikkelijk! Ze wist, dat hij toch
nooit voelen zou voor haai% daar ze van
kind af altijd meer als bi*oer en zuster
hadden omgegaan; en, mocht hij wel
voor haar voelen, dan stond de zaak
riet minder hopeloos. Niemand toch
wist betei', dan Freda zelve, hoezeer
haar vader er op uit was, dat zij een rijk
huwelijk zou doen. Hij was een hard, in
zichzelf gekeerd nxensch, gewoon dat de
wereld boog voor hem en voor de macht
van het geld. Zijn vrouw was het geheel
met hem eens en in die opvatting van
haar hoefde Fi-eda dus in 't minst niet
op steun te rekenen. Zoo had zij haar
leed alleen gedi-agen en Geoff maar zoo
veel mogelijk vermeden, iets wat niet
moeilijk was, cinds die golfmanie over
hem kwam, tot haar vader haar op
zekeren dag bij zich op de kamer had
gei'oepen en een ernstig onderhoud met
haar had gehad.
'mf
ii>
vWordt vervolgd).
