Alkmaarsclc Coiriit
FEUILLETON.
Brieven uit de hoofdstad
Honderd twee en dertigste Jaargang.
Dinsdag 3 Juni
Radio-hoekje
DE GEWEIGERDE AUDIËNTIE
VAN DE „VRIJE LUISTERVINK".
De betalende logé.
DE VERDEELING VAN DEN ZENDTIJD.
Aandrang op een nationaal
programma.
Protestvergaderingen.
Rechtszaken
No. 129 1930.
Woensdag 4 Juni.
Hilversum, 298 M. (Na 6 uur 1071 M.)
10.—10.15 Morgenwijding. 12.2.Con-
eert A. V. R. O.-Kwintet. 2.—2.30 Radio
Kinderkoorzang. 2.30—3.— Liedjes en ver
haaltjes. 3.4.— Naaicursus. 4.4.30 Stu-
diemuziek voor piano. Egbert Veen en Louis
Schmidt. 5.5.30 Gramofoonplaten. 5.30
6.- Concert uit café „Moderne" te Amster
dam. 6.Tijdsein. DaarnaVervolg concert.
6.30 Koersen. 6.40 Gramofoonpl. 7.7.30
J. de Bruin: Verkoopsorganisatie voor den
winkelstand. 7.30—8.Jules Vestraete
draagt werken van Timmermans voor. 8.01
Concert. Omroeporkest. Di Moorlag, so-
fraan. Elis. SanglierHans, cello. 10.
'ersber. Daarna Vervolg concert. Na afloop:
Gramofoonplaten. 12-— Sluiting.
Huizen, 1875 M. (Uitsluitend N. C. R. V.)
8.159.30 Concert. 10.3011.— Zieken-
dienst. 11.11.30 Lezen van Chr. Lectuur.
11.30^12.30 Harmoniumbespeling door M.
F. Jurjaanz. 12.12.15 Politieberichten.
12.30—2.30 Vroolijk programma. 2.303.
Lezen van Chr. Lectuur. 3.4.30 Concert.
Mevr. S. Herzde Lange, sopraan. Mevr.
S. SchoneVermey, alt. rerd. Kloek, orgel
en piano. 4.30—5.— Gramofoonpl. 5.6.—
Kinderuurtje. 6.7.15 Concert. Mej. L. Stor
tenbeker, viool. H. L. Gölterman, orgel. 7.15
—7.45 Declamatie door W. Klarenberg. 7.45
8.Politieberichten. 8.—9.30 Zangavond
van de Vereen. „Ons Hollandsch Lied".
Mevr. A. v. RamshorstHogervorst, mezzo
sopraan. J. D. v. Ramshorst, bas. Jongeda
mes Zangkoor „Con Amore", het M. en H.
O. Orkest (leerlingen van inr. voor voorb.
hooger en Middelbaar Onderwijs te Den
Haag). Anton Goedman, piano. 9.30—11.—
Concert door het Boris Lensky Trio. 10.—
Persberichten.
Daventry, 1554.4 M. 10.35 Morgenwij
ding. 11.05 Lezing. 12.20 Gramofoonpl. 1.20
Orkestconcert. 2.20 Concert. B. Jones, so-
paan. C. Whittle, baiton. D. Hogben, piano
3.05 Verslag van de Derby-rennen. 3.50 Con
cert. Orkest en mannenkoor. 5.20 Gramofoon
platen. 5.35 Kinderuurtje. 6.20 Lezing. 6 35
Nieuwsberichten. 7.— Liederen-voordracht
door D. Helmrich en G. Parker. 7.207 40
Lezing. 7.45 Lezing. 8.05 Dansmuziek. 8.50
Orkestconcert. 9.35 Nieuwsberichten. 9.50
Vervolg Orkestconcert. 10.35 Berichten. 10.45
Lezing, uitgezonden vanuit Chicago (Ame
rika). 11.05—12.20 Dansmuziek.
Parijs „Radio-Paris", 1725 M. 12.50
2.20 Gramofoonpl. 4.05 Orkestconcert en
soli. 8.20 „La Favorita" van Donizetti. Or
kest en solisten. 10.20 Concert. Orkest en
solist.
Langenberg, 473 M. 7.257.50 Gramo
foonpl, 7.50—8.50 Orkestconcert. 10.35—
11.35 Gramofoonpl. 11.40-—12.20 Muziek-
uitzending voor scholen. 12.30 Gramofoonpl.
1.252.50 Concert. Orkest en bariton. 5.50
6.50 Orkestconcert. 8.208.35 Waterpolo-
wedstrijdverslagen. 8.35 „Satyr lacht".
Hoorspel. Daarna tot 12.20: Orkestconcert
Kalundborg, 1153 M. 3.5.Orkest
concert en voordracht. 8.20—9.20 Orkestcon
eert en zangeres. 9.2010.35 Concert. Zang,
piano en declamatie. 10.5511.25 Piano
duetten. 11.2512.50 Dansmuziek.
Brussel, 508.5 M. 5.20 Trio-concert. 6.50
Gramofoonplaten. 7.20 Gramofoonplaten.
8.35 Orkestconcert. 9.b5 Declamatie. 9.45
Orkestconcert en zang.
Zeesen, 1635 M. 6.20—7.20 Berichten. 7.20
7.50 Gramofoonplaten. 10.2012.20 Lezin
gen. 12.20—1.15 Gramofoonpl. 1.15—2.20
Berichten. 2.20—3.20 Gramofoonplaten. 3.20
—4.20 Lezingen. 4.20—5.50 Concert. 5.50—
9.— Lezingen. 9.— Concert. Strijkkwartet.
Daarna: Berichten. 10.50 Concert door Bala-
'•aika-orkest.
Op zijn laatste telegram aan minister
Ruys de Beerenbrouck ontving het bestuur
van de vereeniging „Vrije Luistervink" onder
dagteekening 30 Mei het volgende, schrifte
lijke antwoord van den chef van het kabi
net:
„In opdracht van Zijne Excellentie den
minister van Staat, minister van Binnen-
landsche Zaken en Landbouw, voorzitter van
den Raad van Ministers, heb ik' de eer u te
berichten, dat er voor Z.Exc. geen termen
Naar het Engelsch
van
K. CAMERON WARD.
fO)
Warwick ging als altijd naar Ladywood en
op een avond kwam hij zeer opgewekt-gestemd
ora elf uur op de pastorie terug. Zij gingen daar
vroeg naar bed, maar de zijdeur werd voor hem
nooit op h?t nachtslot gedaan. Tot zijn verba
zing zag hij nu echter het licht op zijn zitkamer
brandep, en toen hij binnentrad, werd hij Clo-
ver gewaar in zijn makkelijken stoel gevlijd en
terwijl ze diep in slaap leek. Haar werkmandje
stond naast haar op tafel en een sok van hem
had ze over de linkerhand getrokken. Zij werd
niet wakker door zijn binnenkomen en War
wick stond enkele minuien naar haar te kijken,
niet wetend, wat hij doen zou.
„Arm klein ding! Ze ziet er vermoeid uit
dacht hij.
Hij schudde haar eens zacht bij den schouder
en zei:
„Kom, wordt eens gauw wakkerl Het is tijd,
dat alle kleine meisjes in bed moeten zijn!
Zij sloeg de oogen op en keek eens om zich
heen. Allereerst trok hij haar nu de aok van de
hand en zei, half-verstoord:
„Is er nu niemand anders, die dit werk voor
je kan doen? Als die kousen gestopt moeten
worden, dan zal ik liever morgen andere
koopen."
„O, Juliet zorgt voor de rest van de kousen.
zijn de door u verlangde audiëntie toe te
staan. Desgewenscht kan uw adres aan de
Tweede 'Kamer schriftelijk bij Z.Exc. worden
toegelicht".
Het bestuur der vereeniging overweegt
thans, welke stappen nu genomen moeten
-worden; het beschouwt deze aangelegenheid
door dit antwoord nog niet afgedaan.
De Utrechtsche Middenstands vereeniging
te Utrecht heeft in een adres aan den minister
van Waterstaat verzocht, die maatregelen te
nemen, welke het meest gewenscht en doel
matig zullen zijn, om ten spoedigste te komen
tot de instelling van een Nationalen-Neder-
landschen-Omroep met een algemeen pro
gramma gedurende de geheele week.
In de Stadsgehoorzaal te Leiden was gis
teravond door een uitgebreid plaatselijk
comité een groote protestvergadering belegd
tegen het zendtijdbesluit, voorzitter was dr.
Schreuder. Er waren ongeveer 1500 luister
vinken aanwezig. Velen moesten zich met een
staanplaats vergenoegen, terwijl ook talrijken
in de gangen stonden. Sprekers waren de heer
P. D Beversluis uit Leiden en J. Corver uit
Den Haag, terwijl mevr. Ant. van Dijk eenige
liederen zong. Een telegram met protest werd
gezonden aan minister Reijmer; aan de ko
ningin werd telegrafisch verzocht om bemid
deling in de zendtijdenkwestie.
Ook te Terneuzen had een protestverga
dering plaats.
DIENSTPLICHT.
Bekendmaking van uitspraken in zake
Vrijstelling.
De Commissaris der Koningin dezer pro
vincie heeft omtrent de aanvrage om vrijstel
ling van den dienstplicht wegens BROE-
DERDIENST betreffende den hieronder ge
noemden persoon, de uitspraak gedaan, ach
ter zijn naam vermeld:
FREDERIK JAN VAN DER MOLEN,
lichting 192'8. Uitspraak: Voorgoed vrijge
steld.
Tegen deze uitspraak kan uiterlijk den
TIENDEN DAG na den dag dezer bekend
making in beroep worden gekomen door:
a. den ingeschrevene, wien de uitspraak
geldt of door diens wettigen vertegen
woordiger
b. door elk der overige voor deze gemeente
voor dezelfde lichting ingeschreven perso
nen of door diens wettigen vertegenwoor
diger.
Het verzoekschrift daartoe moet met rede
nen zijn omkleed en worden ingediend bij
den Burgemeester ter secretarie dezer ge
meente, afdeeling Militaire Zaken, die voor
de doorzending aan de Koningin zorgt.
Alkmaar, 31 Mei 1930.
De Burgemeester van Alkmaar,
WENDELAAR.
Belangstelling voor artistiek en
geestelijk leven. Een kwart-eeuw
volkscultuur herdacht. Practi-
sche resultaten van onpractische
plannen. De overwinning van
optimisme. Amsterdam huldigt
den leider van de Wereldbibliotheek.
Carlion- en Park-hotel.
Koninklijk bezoek, schouwburg-pro
bleem, Rodintentoonstelling, Onafhanke-
lijken, ziedaar feestelijkheden, kunstge
nietingen en kunstproblemen, die wij
juist doorleefd hebben of nog beleven
kunnen. Men mag niet klagen over stil
stand in het geestelijk léven, en als wij in
onzen vorigen brief, naar aanleiding
van het koninklijk bezoek, vooruitgang
van volksopvoeding en volkstucht heb
ben geconstateerd, werd daarbij in stilte
dankbaar herdacht de figuur van een
merkwaardig man, die voor de volksont
wikkeling enorm veel heeft gedaan.
Aan den zelfkant van de stad, in het
voormalige Sloten, aan den weg naar
Haarlem, staat een groot gebouw, dat
zijn ontstaan te danken heeft aan „een
vodje papier", een kwarteeuw geleden
door dien man in de wereld gestuurd:
het prospectus voor de osrste uitgave(n)
van de Wereldbibliotheek.
Dat baarde toen opzien; in zekere
kringen ook ontsteltenis en ergernis;
maar de meeste lezers van het prospec
tus bleven twijfelmoedig gezind. Terwijl
men voor goede boeken gewend was en
kele guldens neer te tellen men be
taalde ze ook wel voor slechte boeken
wüde een fantast, een idealist, boeken
van even deugdelijk gehalte voor een
Maar de uwe, daar mag niemand aankomen
Wat zult u wel van mij denken, Mr. Warwick,
dat ik bij u op de kamer in slaap val! Snurkte
ik ook? In ieder geval zal ik er wel vreeselijk
leelijk hebben uitgezien!"
„Tóch niet. Meer als de „Schoone Slaap
ster", als je het dan weten wilt. Maar is ieder
een in huis hier naar bed?"
„Neen, Vader is op zijn studeerkamer. Maar
kijk eens op de klok? Is het altijd zoo laat, als
u terugkomt?"
„Gewoonlijk wel, heb je er iets op tegen?"
„Ja", zei ze pruilende en stond nu naast
hem. „Ik ben jaloersch, ziet u; u is altijd op
Lpdywood! Is het de heilige Mary of die saaie
William, die u daarheen trekt?"
Een donkere blos overtoog zijn gelaat en de
toon, waarop hij de volgende woorden sprak,
waren haar een duidelijk bewijs dat zjj te ver
gegaan was.
„Ik moet je even in herinnering brengen, dat
je van mijn vrienden spreekt, Clover".
„O, neem mij niet kwalijk," zei ze boetvaar
dig. „Ja, het wés ook leelijk van mij; maar u
moet denken: ik ben óver moe; en dén... 't Is
ook altijd zoo saai hier! Nooit kamt mij eens
iemand opzoeken; en zóó oud en leelijk ben ik
nu nog niet, al ben ik dan ook lang niet zoo
goéd als Mary!"
I De stem begaf haar en zjj verborg het ge
zichtje in de handen.
Onmiddellijk was Warwick's toorn bedaard
en hij sprak op verteederden toon:
„Je bent övermoe kleintje. Wensch mij nu
maar goeden nacht en dan ben je morgen weer
geheel de oude: kwiek en vroolijk als altijd.
Ze trad wat djehter op hem toe en zei zacht.
gelijk aantal dubbeltjes beschikbaar
stellen. Dat leek onmogelijk. En als hij
daarbij nog durfde spreken van een
ming, welnu, dan kon men slechts zijn
commereieelen grondslag der onderne-
schouders ophalen. Dat iets dergelijks
in Duitschland slagen kon men had
daar Reelam's Universal-bibliotheek
was begrijpelijk, want Duitschland heeft
een groot taalgebied. Maar hoe moest
men een debiet van beteekenis verwach
ten in een land van pl.m. zes millioen
zielen? En bovendien, welk een onprac-
tiscbe opzet: als eerste uitgave werd
;«.b. een herdruk aangekondigd van „Sa
ra Burgerhart", een boek, dat niemand
las, waarvan een boekhandelaar hoog
stens een enkel exemplaar per jaar ver
kocht. Neen, het zou een hachelijke on
derneming worden.
Maar de ondernemer zelf was niet zoo
pessimistisch. Hij kende de menschen,
hij kende hun nooden; zijn intuïtie wees
hem den weg. De boekhandel voelde be
grijpelijkerwijs niet veel voor zijn plan
nen, maar men kon het publiek ook,
zonder tusschenkomst van den boek
handel, door een abonnement-stelsel be
reiken. Een enkel boekje (of nummer)
kostte slechts 20 ets. en als zij omvang
rijk waren en „lijvig" bestonden zij uit
2 nummers en de prijs werd verdubbeld.
Wanneer men zich echter op 20 num
mers abonneerde kreeg men een aan
merkelijke reductie.
Het publiek, de groote massa der lees
grage, maar alleminst koopkrachtige
landgenooten, liet zich door het aanbod
tot een proef verlokken. De „Historie
van Mejuffrouw Sara Burgerhart", met
aanteekeningen van prof. dr. L. Knap
pert toegelicht en met gravures verlucht,
was als nos. 1 en 2 ternauwernood ver
schenen of de oplage van vele duizen
den exemplaren smolt als sneeuw voor
de zon. En een herdruk bleek noodig.
Hetzelfde gebeurde toen de uitgever, die
terecht inzag, dat deze herdruk van oud
proza aangevuld moest worden door een
uitgave van moderne poëzie, aan Albert
Verwey verzocht om een „Inleiding tot
de Nieuwe Nederlandsche dichtkunst
uit de jaren 18801900" te schrijven, met
citaten uit de voornaamste werken. Deze
„Inleiding" verscheen als nos. 5 en 6,
vulde de eerste uitgave zeer gelukkig
aan. De vraag werd overstelpend en
reeds moesten uitgevers en drukkers
maatregelen nemen om de moeilijkheden
het hoofd te bieden. De Wereldbiblio
theek had op slag gezegevierd.
Men moest zich, om de beteekenis
hiervan te begrijpen, even indenken hoe
de toestand 25 jaar geleden was. Goed-
koope boeken van deugdelijk gehalte
bestemden er niet. Zij zijn intusschen,
naast de uitgaven van de Wereldbiblio
theek, verschenen, maar zij waren een
kwarteeuw geleden niet te bemachtigen.
De openbare leerzalen begonnen hier en
daar hun deuren voor het publiek open
te stellen, maar zij waren niet talrijk.
De Volksuniversiteit was nog niet ge
boren. En ziet, nu werd het ieder moge
lijk romans, gedichten, boeken van po-
pulair-wetenschappelijk gehalte, verta
lingen van klassieken te lezen en te her
lezen, wantte bezitten. Duizenden
landgenooten konden zich een bliblio-
theek gaan vormen, een bescheiden bi
bliotheekje eerst, maar goed, men had
toch zijn eigen boekenschat. En de We-'
reldbibliotheek groeide en breidde zich
uit en opende nieuwe series, en werd
een uitgevers-onderneming van belang.
De man, die dit alles tot stand bracht?
Wij behoeven hem niet te noemen. Ieder
kent hem. Maar toen de Wereldbiblio
theek dezer dagen haar zilveren jubileum
vierde en Leo Simons zijn taak aan zijn
opvolgers overdroeg, heeft men hem
toch willen huldigen en weinige land
genooten hebben, zoozeer als hij, een
algemeene Nederlandsche hulde ver
diend. Voorloopig is dit vooral een Am-
sterdamsche geweest. Maar op de recep
tie in het Carlton-hotel bleek toch wel,
dat de belangstelling zeer algemeen was.
En het Gemeentebestuur heeft zich niet
onbetuigd gelaten. Onze wethouder voor
Onderwijs en Kunstzaken, de hëer Ed.
Polak, overhandigde den scheidenden
directeur de zilveren medaille van de
stad Amsterdam, een onderscheiding,
waarmede B. en W. niet kwistig zijn.
Onderwijs en Kunstzaken. De wethou
der kon in dubbele functie spreken, want
de heer Simons heeft niet slechts voor
de Kunst, maar ook, en vooral, voor het
Onderwijs gewerkt. Zijn Wereldbiblio
theek is de eerste Volksuniversiteit ge-
„Goeden nacht dan. Weet u nog, wat er ge
beurde met de „Schoone Slaapster in het
Bosch?"... Hoe de Prins haar wekte?.,.. O,
maar is u dat nu heelemaal vergeten?"
Hei antwoord werd Warwick bespaard, daar
een strenge stem in de open deur riep:
„Clover! Wat ter wereld doe je hier? Ik
dacht, dat je al lang naar bed was!"
Het was de dominee, in hoogst eigen per
soon, met een onheilspellende uitdrukking op
het toch al zoo onaangename gelaat.
Warwick mompelde iets onverstaanbaars.
Clover verliet het vertrek en liep, vlug als een
hinde, de trap op. Haar vader volgde haar en
sloeg met geweld de deur van zijn eigen kamer
dicht.
Warwick had het land op zichzelven, of
schoon hij zich niets te verwijten had.
De dominee kwam nooit op dit onderwerp
terug en Clover scheen ook alles vergeten, toen
zij den volgenden morgen elkaar weer ontmoet
ten. Hij hield zich dus, of dit incident hem uit
het geheugen was gewischt, maar een paar da
gen later, toen Clover zijn ontbijt binnen
bracht, werd hij er weer droevig aan herinnerd.
Zij bad geschreid: tranen stonden haar nog in
de oogen en zij hield den blik naar den grond
gericht.
„Wat scheelt er aan?" kon hij niet nalaten te
vragen.
„Ik ben vandaag jarig bracht zij er uit,
met horten en stooten.
„Nu, dat is leuk!Daar huil je toch niet
om?"
„Neen; maar niemand heeft er om gedacht;
niémand! Ik ben twintig vandaag; maar ik heb
in het geheel geeji cadeaux gehad,"
weest. En daarmede heeft hij vele men
schen gelukkig gemaakt.
Zeker, men kan bezwaren laten gel
den. Men kan verzet voelen tegen de
halve-ontwikkeling, die vooral op we
tenschappelijk gebied veel kwaad doet,
pedanterie, betweterij en arrogantie
kweekt. Het zijn sterke beenen, die de
weelde kunnen dragen en dit geldt ook
voor de weelde der cultuur. De Wereld
bibliotheek en later het instituut der
Volksuniversiteiten, zij hebben veel sno
bisme en geliefhebber in de hand ge-
orfct. Maar daar staat toch onnoemelijk
veel goeds tegenover en als het peil der
beschaving, der volkstucht, gestegen is;
als de geestelijke volkskracht is ge
staald, heeft men dat toch voor een
groot deel aan de voorvechters der
volksontwikkeling te danken en vooral
aan de mannen, die blijk hebben gege
ven van practischen zin, mannen als
Leo Simons. Daarom is de hulde van de
stad Amsterdam allerminst misplaatst
geweest. En Amsterdam heeft voor Ne
derland gesproken. Wij herinneren in
dit verband nog even aan het groote
werk. waarmede de arbeid van 25 jaren
is bekroond, de buitengewoon mooie
Vondel-uitgave van de Wereldbiblio
theek, die daarmede hulde bracht aan
een Amsterdamsch dichter, en het werk
van een kwarteeuw op voorname en
edele wijze afsloot.
De r„ :eptie en de huldiging vonden
plaats in de groote feestzaal van het
Carlton-hotel, evenals, enkele weken ge
leden, de feestelijkheden ter eere van
mevr. MannBouwmeester, en dit geeft
ons aanleiding nog iets over dit hotel
op te merken. Na de langdurige lijdens
geschiedenis, voortzetting vaji het be
drijf onder toezicht van curatoren en
verkoop tegen taxatiewaarde de
waarde van onroerend en roerend goed
werd tezamen op pl.n, twee millioen
geschat kan het hotel bestaan en het
•'•vult een onmisbare functie in Am
sterdam. Sedert het verdwijnen van
Couturier miste men hier noode een
feestzaal van behoorlijke proporties en
zulke zalen bezit Calton inderdaad. De
entrée is voornaam, de zalen zijn prach
tig en het is er 's avonds geanimeerd,
want vele stadgenooten nemen de gele
genheid te baat om er te dineeren en,
al etende, te dansen. Ook de thé-dansant
wordt des middags door vele dames be
zocht. Er is een goed„band" en bij bij
zondere gelegenheden zorgt de directie
ten overvloede voor bijzondere attrac
ties. Dajos Béla is met zijn troep in
Carlton geweest en Marek Weber even
eens. Dan werpt iedere dame haar man
tel af en springt in de armen van haai'
cavalier om te steppen. Niemand denkt
meer aan de financieele catastrofe en
aan het geld, dat in deze luxe-onderne
ming verloren ging. Men danst zorge
loos voort, mep eet en drinkt, men voelt
zich gelukkig.
Nu wij toch over hotels schrijven, wil
len wij met enkele woorden herinneren
aan de verbouwing van het „Park
hotel", vroeger „Parkzicht", op den hoek
van Stadhouderskade en Hobbema-
straat. Overdreven luxe zal men er niet
vinden, maar het hotel heeft niettemin
een voornaam cachet en is, wat de tech
nische inrichting betreft, up to date. De
kamers hebben dubbele deuren en dub
bele ramen, zoodat men er rustig slapen
kan en op een mooi punt verblijft: vlak
bij het Museum-kwartier en het Vondel
park en in 't hart van de stad.
Anjsterdam, Mei '30. EMERGO.
VOOR DEN POLITIERECHTER.
Zitting van Maandag 2 Juni.
MISDRIJF ARTIKEL 247 WETB. VAN
STRAFRECHT.
De eerste verdachte, de 41-jarige rijwiel
hersteller Jacob S. te Hoogwoud, stond te
recht ter zake het plegen van niet nader te
kwalificeeren handelingen met een klein
meisje, welk feit was gepleegd op 30 No
vember 1929. Deze zaak werd in verband
met het zedekwetsende met gesloten deuren
behandeld.
BELEEDIGtNO PER BRIEFKAART.
Na heropening der deuren werd voortge
zet de beleedigingszaak contra Joh. D
electricien te Alkmaar, welke heer den
electricien van der Sluis uit Dirkshorn
had beleedigd door hem door middel van een
per post toegezonden briefkaart te beschuldi
gen van diefstal ten nadeele van de P.E-N.
De beleedigdë, de vorige week door een mis
verstand absent, was thans aanwezig en
„Dat is hard, kleine meid! Hebben ze den
datum vergeten?"
„Neen. Julie en Jane hebben er wel aan ge
dacht, maar die hadden geen geld. Vader en
Moeder geven er niet om. Ze zijn vreeselijk on
verschillig voor ons. Sommige ouders weten
maar niet, hoe ze hun kinderen plezier kunnen
doen en wij moeten bidden en smeeken om een
beetje geld voor onze kleeren!"
Toch zijn jullie altijd aardig gekleed."
„Dat denkt u maar! Daar heeft u, als man,
zoo geen verstand van. Anders zoudt u wel
zien, dat wij altijd met „koopjes" loopen! O,
wat zou ik er niet om geven, om goed gekleed
te zijn en ook af en toe eens een pretje te
hebben!"
„Juli is een mooie maand, om in jarig te zijn",
merkte Warwick op, die eigenlijk niet goed
wist, wat hij zeggen zou. „De klaver staat in
vollen bloei."
„Ja. Een kennis van mij zond mij eens op
mijn verjaardag een vers: „Als de klaver
bloeit", maar hij had het zelve niet gedicht; het
was, geloof ik, van een Amerikaanschen dich
ter."
„Was die kennis... een goede vriend van de
jarige, zeg?"
„Ja; maar hij was veel te arm, om d,e kennis
making voort te zetten."
„Foei, wat ben je toch een geldzuchtig
schepseltje", lachte hij.
Een oogenblik later ging zij en een half uur
daarna kwam ze hem met een stralend ge
zichtje achterop geloópen.
„De post is geweest en kijk eens, wal hij ge
bracht heeft!"
Zij hield een gouden speldje in de hoogte.
bleef bij zijn klacht volharden. De verdacht?:
hield evejiwel zijn beschuldigingen ook
staande. De getuige hield echter deze cam
pagne voor een soort wraakneming, omdat
v. d. Sluis in een vroegere strafzaak, mishan
deling betreffend, tegen hem had getuigd.
Gevorderd werd tegen D. 50 boeten, sub
sidiair 50 dagen hechtenis. Verdachte werd
bereids 4 maal ter zake vermogensdelicten
veroordeeld. Daar verdachte beweerde dit
bedrag niet te kynnen betalen, werd een on-
derzoek-naar de.fiqanciën van verdachte ge-
Jast en zal de zaak op 30 Juli nogmaals ter
tafel komen.
IN -DEN NEK GESTOMPT.
De niet ter zitting verschenen heer Simon
fO. had volgens dagvaarding op 30 Maart
ter gelegenheid van een voetbalmatch te
Wervershoof, den expeditieknecht Joh. Tol
uit Hoorn, die als scheidsrechter dienst deed,
een slag in den nek toegebracht, uit veront
waardiging dat Tol een strafschop in hef
nadeel van Wervershoof had geordeneerd.
De officier vorderde tegen den licht ont
vlambaren sportsman 20 boete of 20 dagen
en werd hij' dienovereenkomstig veroordeeld.
NOG EEN AMATEUR STOMPER.
De 22-jarige ijzergieter Frans Joh. Adr,
F. te Alkmaar stond terecht wegens mishan
deling van zekeren heer N. J. de Vries, even
als hij op de werf „Nicolaas Witsen" aldaai
werkzaam, den stomp had toegebracht. Zijn
toelichting van dit feit was voor ons niet
verstaanbaar en de mishandelde getuige was
niet verschenen. We volstaan dus met de
mededeeling, dat de officier 15 boete of 15
dagen eischte en de heer F. al reeds gehuwd
en zwak van gezondheid werd veroordeeld tot
7.50 boete of 5 dagen. Verdachte was er
per saldo nog „lekker" mee en deed afstand
van hooger beroep.
WATER EN MELK GOOCHELAAR.
De 53-jarige heer Ane BI., melkveehouder
te Anna Paulowna, maakte kennis met dai
politierechter, omdat hij op 24 Febr. aan den
chauffeur Snellenberg had afgeleverd zoo-
genaamde volle melk, die door toevoeging
van water was „verfrischt". Door een keur
meester werd van de verdachte melk een mon
stertje genomen met hier boven gemeld fataal
gevolg. De heer B. loochende heden alle
verstandhouding met het bijgevoegde water.
Doch voor den keurmeester had hij: erkend
vóór het melken water in de emmer te heb
ben gegoten. De zaak werd daarop ge
schorst, ten einde den keurmeester te hooren.
Op 16 Juni alzoo hervatting van het onder
zoek.
EEN VECHTPARTIJ UIT GEKWETSTE
EIGENLIEFDE.
In het café van den heer Veldhuys tt
Hoorn ontstond op 19 April een conflict van
minder vriendschappelijken aard tusschen P.
J. H. en dén 18jarigen ingezetene Piet Veld
uit Berkhout, die geen lust toonde den heer
H. de hand te drukken, omdat mijnheer H
zijn meisje lastig viel. Deze werd daarop
woedend en gaf Piet een opstopper, dat hij
met zijn hoofd door het caféruit geraakte. D
heer V. was heden niet ter zitting aanwezig
Eisch 20 boete of 20 dagen. Vonnis 11
boete of 15 dagen.
DE VELDWACHTER BELEEDIGD.
De heer Rijnder Sandbergen, gemeente
veldwachter te Andijk, werd onlangs vereerc
met een zeer ordinair scheldwoord, hem toe
gevoegd door mej. Klaaske P., die veront
waardigd was, omdat de veldwachter haar
zoontje had bekeurd wegens rijwielover
treding. Eisch en vonnis 15 boete of 1"
dagen.
NUMMERBEWIJS KLOPTE NIET.
De heer G. J. S., veearts te Alkmaar, werd
op 17 April door den te Bergen gestationeer-
den rijksveldwachter Roda op dén Kanaal
dijk aangehouden, waarop bleek, dat hij' als
bestuurder van het 4-wielig motorrijtuig G
no. 13490 niet in het bezit was van een daar
op passend geldig rijbewijs. Behalve de heer
Roda werd ook gehoord de heer Rootzand
welke de bewuste auto aan den heer S. had
verkocht. De heer S. had met dit rijbewijs,
doch het was niet op zijn naam gesteld, wel
op den naam van den vorigen eigenaar.
Het belang, waarom de heer S. dat
nummerbewijs niet had doen veranderen,
kon men niet achterhalen. De heer Rootzand
had na eenige bespreking geen bezwaar den
heer S. het nummerbewijs af te staan.
Eisch 20 boete of 20 dagen. Vonnis con
form.
DE VAL VAN EEN KRAAM
VERPLEEGSTER.
Mej. C. M. H., 'n 36-jarig kraamverpleeg
ster te Alkmaar, stond terecht ter zake het
minder aanbevelenswaardige feit, dat zij op
6 Maart ten huize van den groentenhande-
laar Bode, wonende Burg. Bosstraat te Ou-
dorp, alwaar zij in functie werkzaam was,
uit een geldkistje had weggenomen een bank-
„Dat heeft Mary gezonden; Mary Armstrongl
Ze heeft er tóch aan gedacht, dat ik jarig ben
en ze weet, dat ik in het geheel geen byopte-
rieën heb."
„Heel lief van Mary", zei hij, het speldje wat
nader bekijkend.
Warwick bracht den dag door met Will
Armstrong; eerst was hij" met hem meegereden
naar Barstown, een marktplaatsje in de buurt
en daar wilde hij ook een cadeautje koopen
voor Clover. Want waarom zou hij nu ook het
kind dit genoegen niet gunnen, ofschoon er bij
hem ook nog een andere gedachte bij kwam,
die Clover misschien minder bevallen zou heb
ben, als zij ze geweten had: namelijk het idéé,
dat Mary en hij de eenigen zouden zijn, die
Clover wat gaven: dat vormde dan een soort
schakel tusschen hen.
Na eenig rondkijken kocht hij bij een juwe
lier een medaillon met pareltjes, dat in het mid
den een groen émaille klaverblad vertoonde.
De prijs was wel hooger, dan hij gemeend had
te besteden, maar hij kocht er toch nog een
dpn gouden kettinkje bij.
Nu wilde hij ook, dat Clover het dan nog op
haar verjaardag zou hebben; dus ging hij on
middellijk na het avondeten naar de pastori*
terug.
Jane zei, dat Clover in den salon was en
/Thurston verwachtte niet anders, dan dat hij
Mrs. Hoyroyde daar ook zou aantreffen en dat
die zeker wel geen bezwaar zou hebben tegen
zijn cadeau. Maar Clover was alleen en stond
in het halfduister bij het venster in een mode
blad verdiept.
Warwick begon met te vragen, of ze nogal
een prettigen dag had gehad.
AY/ordt vervolgd!-
