mtiHlt Eurait.
Filmsiieuws.
fHEEREN-BAAI
LANDBOUW 811 VEETEELT.
Hiidird twee ir dertigete Jaargang.
Zaterdag 2 Augustus
Stadsnieuws
HET NOODLOTTIG ONGEVAL OP HET
MOTORJACHT TE VREELAND AAN
DE VECHT.
N®. 180 1930
In verband met hetgeen wij in ons nummer
van Maandag schreven over het noodlottig
ongeval te Vreeland aan den Vecht, ontvin-
gengen wij van den commissaris van politie
XI sectie te Amsterdam, den heer P. Harrebo-
mée het volgende schrijven:
Op 29 Juli 1.1. van verlof uit het buiten
land teruggekeerd, vernam ik voor het eerst
van het tragische ongeval dat den neer C.
Schoorl op de Vecht overkwam en hem lief
leven kostte. Nadat ik mij tot in bijzonderht;
den had doen inlichten omtrent het aandeel,
wat de politie van mijn bureau had genomen
in het opsporingswerk en ook personen bui
ten de politie had gesproken, kon ik mij een
oordeel vellen.
Naar mijne meening was er door de politie
góéd werk verricht en deed het mij oprecht
genoegen te ervaren dat ook de Officier van
Justitie mijne meening deelde.
Wij, insiders, waren dus tevreden met den
loop van het onderzoek.
üroot was mijne verbazing toen ik kennis
nam van een artikel verschenen in het num
mer van Maandag 28 dezer op pagina 2 van
het eerste blad van uw orgaan.
Daarin komt men tot eene gansch andere
conclusie en wordt de stof gebreken over den
inspecteur van politie die dezerzijds het on
derzoek leidde.
Waar ik ervan overtuigd ben, dat uwe be
richtgever éénzijdig en op vele punten totaal
verkeerd werd ingelicht, gevoel ik mij ge
drongen hiertegen op te komen, en verzoek
ik beleefd mij ruimte in uwe kolommen te wil
len gunnen ter rectificatie van hetgeen over
de politie van mijn bureau is vermeld.
Ik wil voorop stellen dat de betrokken po-
litie-inspecteur, de heer M. O. F. van der
Heul, iemand is die reeds jaren aan mijn bu
reau werkt en bij autoriteiten zeer gunstig
staat aangeschreven.
Toen ik mij dezer dagen wendde tot den
substituut-officier van justitie, mr. D. Rei-
lingh, alhier, die van het begin af aan per
soonlijk aan het opsporingswerk had deel
genomen, verklaarde Z.E.A. mij dat ge
noemde inspecteur naar zijne volle tevreden
heid was opgetreden en blijken had gege
ven te beschikken over zeer veel tact, onver
stoorbaar geduld en een bezonken oordeel.
Z.E.A. machtigde mij nadrukkelijk een en
ander ter kennis van uwe lezers te brengen.
Mevrouw de weduwe Schoorl verklaarde mij
dat zij slechts lof had over de kiesche wijze
waarop die inspecteur het verhoor had afge
nomen.
Dat bij het eerste onderhoud, en ook later,
toen men nóg vasthield aan de gedachten
van zelfmoord, de vragen in die richting
werden gesteld moet als vanzelf sprekend
beschouwd worden.
Beslist gelogen is de bewering dat de in
specteur het liet doorschemeren alsof het
doodelijk schot door mevrouw Schoorl of
door één der kinderen zou kunnen gelost zijn.
De zinsnede die men den inspecteur in den
mond legt: .„vertel nu maar waar je den re
volver hebt weggeworpen, wij hebben een
stille getuige", is absoluut verkeerd weerge
geven.
Gevolg gevende aan eene bepaalde op
dracht van den Officier van Justitie heeft de
inspecteur mevr. S. gevraagd of zij soms een
revolver had gezien, dan wel weggeworpen.
Onnoodig is het haast, maar uwe bericht-
gever noopt mij daartoe, om hierbij te ver
klaren dat de inspecteur d»e dame nimmer
heeft getutoyeerd.
Onwaar is het, dat de politie een „bewijs''
voor zelfmoord meende te vinden in de om
standigheid, dat de overledene zijne corres
pondentie keurig had afgesloten. Er >s aïicen
gevraagd, of men die correspondent* goed
had nagegaan.
Dat één der familieleden zich tot den Of
ficier van Justitie had gewend om te verzoe
ken deze zaak flink aan te pakken, was zijn
goed recht.
Bepaald noodig was dit niet, aangezien
de'politie reeds in den avond van Zonaag 20
Juli j.1. den Officier van Justitie met het ge
beurde had in kennis geste'id, en deze autori
teit vanaf Maandag 21 Juli persoonlijk deel
nam aan het onderzoek en door ce polihe op
de hoogte bleef gesteld van alie details.
Onderwijl de politie te Amsterdam tracht-
te het mysterie op te helderen had zij den
burgemeester van Nederhorst den Berg ge
vraagd, de getuigen op te sporen die eens ge
inlichtingen konden geven. Reeds Dinsdag
morgen voeren Justitie en politieambtenaren
in de po'hieboot naar de plaats des nnneiis
en troffen daar zoowel den burgenteen«v?t
eenige rijksveldwachters, ais den gottr-ge a -n
die iets gezien had van de «cnie.tr
Met dank voor de plaatsing dezer regelen
verblijve ik met verschuldigde gevoelens
Uw dw. P. HARREBOMEE,
Commissaris van Politie.
Wij hadden o«er dit schrijven een onder
houd met den heer de Vries, den 's-roeder van
de echlgenoo*» -an het slachtoffer, die met
beslistheid slaande hield de iuistheid van
hetgeen hij en zijn vrouw ons over het ge
berrde had medegedeeld en er nog aan toe-
w-egde, dat op den dag van de begrafenis
de geheek familie haar verontwaardiging
had uitgesproken over het politiebeleid.
De heer Harrebomée, die met vacantie was
en evenmin als wij dit onderzoek heeft mede
gemaakt, rr»reilt ons to moeten verwijten, dat
wij one niet tot hem om inlichtingen hebben
gewend.
In het algemeen volgen ook wjj gewoon.
te van onze Amsterdamsche collega's om de
politie om inh'cht-'ngen te vragen, alvorens
tot pub!ka4-:° van dergelijke mededeelingen
over te gao-T
In h--' onderhavige geval, manden wij.
vzar wij onze inlichtingen van d*-ie achtens-
waardige rrenschen ontvingen, dj* wij nu
ook neg volkomen geloofwaardig achten, de
r-etangho'rhendeu de gelegenheid niet' te
moeten on.Miotufcp. n gepast0 tawardingeti
Thans kreeg men' de overtuiging d nier I Fr" onlwaavdiging te ui-.en
t Of.
cm-
SENSATIE EN ROMANTIEK IN DE
CINEMA AMERICAIN.
Twee uitstekende hoofdnummers.
Of het bioscooppubliek een apart zintuig
heeft voor films, durven wij niet zeggen
Maar het leek er gisteravond veel op, dat de
menschen als 't ware een buitengewoon goéd
programma verwachtten en daarom in groo-
ten getale naar de Cinema waren getrokken
Tenminste, wij hebben in lang niet zooveel
publiek in het theater op een Vrijdagavond
gezien, als juist gisteren.
Als dat komt door dat extra-zintuig, dan
kan men daar wel op vertrouwen, want in
derdaad was het programma uitstekend ver
zorgd en we moeten ons al zeer vergissen, als
er iemand geweest is, die zich verveeld heeft.
Dat kan bijna niet, zouden we zeggen. Daar
is al dadelijk het eerste'hoofdnummer: Het
geheim van de schaduw. Een detective-ver
haal van de bovenste plank. Dergelijke stuk
ken zijn vooral dan aantrekkelijk en span
nend, als eigenlijk niemand weet, hoe de zaak
in elkaar zit en wie de „dader(s)" zijn. Wel
nu, zoo is het in deze film. Met geen moge
lijkheid kan men positief den dader aanwij
zen van de gestolen paarlen (waar het hier
om draait) en zelfs op het allerlaatste oogen-
blik wordt men nog verrast, doordat men de
paarlen dan in handen ziet van iemand, die
nen geheel niet voor zoo'n daad had aange-
ïien, om tenslotte tot de ontdekking te komen,
dat ook die verrassing door een andere ge
volgd wordt. Zoodat men een spannend ver
haal te zien krijgt met als slot een knal-ef
fect!
D'c tweede film: Katja, de zigeunerin,
voert ons naar Spanje, waar een Zigeuner-
stam door de blanken van twee leden beroofd
Wordt, w.o. de hoofdman. Deze zijn doodge
schoten en de troep zint op wraak. De doch
ter van den hoofdman zweert haar vader te
zullen wreken, en gaat naar het paleis van
den „moordenaar", om daar.... verliefd te
worden op dezen!
Een pracht stuk romantiek volgt nu, waar
in een karakterlooze zigeuner zijn best doet,
om Katja te veroveren. Bijna zou hem dat
gelukt zijn, als niet het doofstomme broertje
van Katja de ware toedracht aan het licht
had 'gebracht en den suwen zigeuner als den
moordenaar van zijn vader had aangewezen.
Dan volgt de vlucht van den zigeuner en
de achtervolging door Katja met als slot een
geen zelfmoord was geschied, doe
dood het gevolg was van onvoorzichtig
gaan met een vuurwapen.
Van dit oogenblik af werd met de meeste
energie gezocht en gespeurd naar den medi
cus uit Dordrecht. Per boot en per auto heb
ben Justitie en politie den ganschen omtrek
afgezocht en keerde men eerst tegen half één
in den nacht naar Amsterdam terug, door-
nat van den regen. Daarna werden telegrar v
men en telefonische verzoeken, gericht tot al
le daarvoor in aanmerking komende politie
autoriteiten in Utrecht en Gelderland, om den
bewusten medicus en zijn boot aan ie hou
den.
Op Woensdag 23 Juli werd aan een politie
autoriteit in de provincie, naamgenoot van
den gezochten medicus, gevraagd of hij soms
familie daarvan was, en of hij behulpzaam
kon zijn bij diens opsporing. Zonder «enig
dralen deelde bedoelde autoriteit mede dat de
Dcrdsche geneesheer een broeder van hem
was en dat diens adres vermoedelijk bekend
zou zijn bij zijn zwager Dr. H te Amster
dam.
En Dr. H. hielp de politie dadelijk door
mede te deelen dat hij zelf tegenwoordig was
geweest bij de bewuste schietoefeningen en
aan zijne aanwijzingen was het te danken
dat de gezochte medicus te Wageningen kon
worden aangehouden.
Zijn broeder, de eerder genoemde politie
autoriteit, had zelf reeds nasporingen inge
steld en bijna tegelijkertijd den gezochte te
Wageningen achterhaald.
Ik vermeld dit onderdeel van het voor de
politie buitengewoon moeilijke opsporings
werk met opzet eenigszins uitvoerig, om te
doen uitkomen dat hier juist het tegenoverge
stelde is geschied van hetgeen in uw bericht
werd geïnsinueerd.
Met opzet is geen gebruik gemaakt van
het overigens zeer gewaardeerde hulpmiddel,
de radio, om redenen van zuiver politioneelen
aarddie ik echter niet kan publiceeren.
Indien uwe berichtgever alvorens zijn on
gewoon heftig en in hooge mate misleidend
artikel te publiceeren, zich om inlichtingen tot
mij had gewend, zou hij die waarschijnlijk
wel gekregen hebben.
Te Amsterdam volgen uwe collega's deze
zeer goede gewoonte en worden daardoor
vaak onjuiste berichten uit de courant ge
weerd.
Ik moge eindigen met de verklaring dat de
politie van mijn bureau niemand heeft willen
verschoonen, niets in den doofpot heeft wil
len doen, maar anderzijds alles heeft verme
den om ennoodig iemands reputatie aan te
randen.
sensationeele wapenflikkering en dan kunnen
de twee geliefden elkaar in de armen sluiten...
Ziedaar de twee nummers, die de C. A. op
haar programma heeft en waarmee ze een
groot succes verdient. Eigenlijk had zij dar
den eersten avond al.
WATT EN HALF WATT ALS
NOORDZEEVISSCHERS.
Alkmaarsch Bioscoop Théater.
In het rustige visschersdorpje aan de.Jut-
landsche kust komen op een goeden dag een
paar vrienden aanstappen. De bioscoopbe
zoeker kent ze natuurlijk direct, maar in het
dorpje zijn ze volslagen vreemdelingen.
Van wat planken bouwen ze een hutje, ze
vestigen zich als visschers en ze zouden Watt
en Watt niet zijn wanneer daarbij niet de
dolste avonturen beleefd werden, die het pu
bliek in een uitbundige stemming brengeu.
Watt en V2 Watt, zijn ditmaal bijzonder
gelukkig en in het dorpscafé oogsten ze een
buitengewoon succes met hun moderne dan
sen. Tevens treden zij bij voorkomende gele
genheden op als beschermers van de oude
vrouw Maren en haar „zoon", die zij op 't
strand gevonden hebben als een heel klein
kind, aan een reddingsboei vastgebonden.
In een stormachtigen nacht loopt een En-
gelsche driemaster op de riffen, de beman
ning wordt met het vuurpijltoestel gered, en
de kapitein ontdekt dat Maren's „zoon", spre
kend gelijkt op een man die zich aan boord
bevond met zijn vrouw en een baby toen hij
20 jaar geleden met zijn schip op dezelfde
riffen liep. Allen waren daarbij verdronken,
behalve hijzelf.
Watt en J4 Watt gaan met hem op onder
zoek uit en keeren terug als piloten van een
vliegtuig met de grootouders van den jongen.
Eerst kost het veel moeite om aan dezen te
doen begrijpen dat hij nu van adel en schat
rijk is. En zijn meisje is door een trouwbelof
te aan een ander verbonden. Gelukkig ont
maskeren de beide komieken een smokkelaars
bende waarbij de ander blijkt betrokken te
zijn. De trouwbelofte wordt ingetrokken en....
Met de boot trekken ze naar Engeland,
Maren.de jongen en zijn mdsje, en last but
not least Watt en Y Watt, als bruiloftsgas
ten deftig gehandschoend.
Watt en Y Watt, de beide Deensche ko
mieken, die heel wat grooter kunstenaars
zijn dan vele acteurs in de films van onze
Oostelijke naburen met hun gewilde „kunst",
zorgen door hun dikwijls zeer fijne, maar
O-V na kor-'"1 ",TiF van hel rijn wii
tv: r v?" rekening daarmede goed hebben
P'fAcM'dfJd.
Is V* lichtvaardig oorcW^n v?r» oc
Tc deslundige den heer ver. I.-»ddc Hu1"
bosch, waarover de heer Karrebomie zwijgt,
[■■w onderdeel van het politie optreden?
Dat riet alleen de A'lmaarsche doch ooi
AtTKisrdamsche familieleden allesbehrl
tevreden zijn over de wijze waarop de po'itF
autoriteiten het onderzoek hebben geleid, kan
Mijken tvt betreen „Het Volk" in het num
nier van 30 Juli over het geval schreef en w)i
hier in zijn geb.ee' laten volgen:
„Het noodlottig ongeval, aan den heer C.
Schoor!, zilversmid te Amsterdam. over
komen toen hij op Zondag 20 juli j.1 met
zijn motorvaartuig in de nabijheid van Ne
derhorst den Berg op de Vecht voer en door
een verdwaalden kogel werd getroffen, ten
gevolge waarvan hij oogenblikkeJijk overleed,
zal, naar zich begrijpen laat, voor de be
trokkenen. die zoo onvoorzichtig hun schiet
oefeningen hielden, nog onaangename gevol
gen kunnen hebben.
Het parket uit Amsterdam heeft in de af-
geloopen week onder leiding van den substi
tuut-officier mr. Reilingh een nauwgezet on
derzoek ingesteld naar de oorzaken en de om
standigheden, waaronder dit ongeval heeft
plaats gehad. Uit het feit. dat de kogel,
waarmede de heer S. gedood werd, van het
zelfde kaliber was als een later gevondene
in de omgeving van het „schiefterrein", en bo
vendien paste in de FN-buks, waarmede het
gezelschap van den Dordschen medicus dr.
A. Kappelhoff geschoten heeft, mag als vast
staand worden aangenomen, dat inderdaad
de heer S. gevallen is door een schot uit deze
buks. Het onderzoek strekt zich dan ook
voornamelijk uit naar enkele bijzondere om
standighedèn, welke zich hebben voorgedaan
na het ongeval en naar de houding "van dr.
K.. welke zeer vreemd geweest zou zijn.
Hoewel van geen enkele zijde ook slechts
een oogenblik de veronderstelling geopperd
wordt, dat hier geen ongeluk in het spel zou
zijn, is de familie van den heer S. toch
hoogst verontwaardigd over diens optreden,
nadat hij aan boord gekomen was en de eer
ste geneeskundige hulp verleende. Bovendien
bleek ons uit een onderhoud, dat wij ^gister
morgen met de weduwe van den heer S. had
den, dat men zich pijnlijk verbaasde over het
feit. dat, hoewel dr. K. thans weten kan, dat
de dood van den heer S. aan het optreden
zijner reisgenooten te wijten is, deze nog met
geen woord van zijn deelneming heeft doen
bliiken.
Ook gaat de verontwaardiging der familie
nergens banale geestigheid, voor een beslist
genotvollen avond.
DE LUCHTVLOOT.
Een nieuw succes in het
Victoria Théater.
Het opnieuw zien van „De Lucht
vloot" heeft ons de overtuiging geschon
ken, dat deze schitterende film gerekend
mag worden tot de beste, die ooit door
de Metro G. M. in ons land zijn uitge
bracht. In de eerste plaats, door de niet
genoeg te waardeeren medewerking
van de Amerikaansche Marine Vliegaf-
deeling. Daardoor krijgt men in de film
staaltjes van vliegkunst te zien, die de
toeschouwers met bewondering vervul
len. Maar verder is het geheel zoo
boeiend van inhoud dat elf acten van
deze geluidsfilm voorbij zijn voor men
't weet. Het romantisch en het sensatio
neele ontbreken verder ook hier niet.
Zeer mooi zijn de uitingen van vriend
schap tusschen de zss marineofficieren
van wie telkens één afvalt tot op 't laatst
de beide groote vrienden maar ook con
currenten Tommy Winslow en Steve
Randall overblijven. Dit zijn de twee
rollen van Ramon Novarro en Ralph
Graves. De eerste bij voortduring de no
bele, sympathieke officier, de laatste de
met zich zelf ingenomen Steve, die ech
ter nimmer beter speelde dan in de
Luchtvloot. Dat beiden in de liefde een
stiijd voeren om Anita Page is niet te
verwonderen, want deze lieftallige actri
ce uit de Broadway Melody, is in de
Luchtvloot aantrekkelijker dan ooit.
Wie „The Flving Fleet" nog niet heeft
gezien, verzuime toch de thans geboden
gelegenheid niet. Dit is een film die men
gezien moet hebben.
Het bijprogramma is geheel in over
eenstemming met de hoofdfilm niet het
minst door de geluids-éénacter van de
Revellers. De geraffineerde samenzang
van dit kwartet is iets buitengewoons
en de drie nummers die zij ditmaal doen
hooren zijn aJle drie uitstekend.
Stan Laurel en Oliver Hardy zijn als de
twee passagierende matrozen in de auto
bijzonder op dreef en zorgen voor groote
vroolijkheid.
CINEMA EN THEATER.
'n Nummer vol verscheidenheid. Op het ti
S. uit naar eenige politie-autoriteiten, die h.i.
in deze niet op de juiste wijze het onderzoek
geleid hebben en die, naar de meening van
mevr. de wed. S. en ook van een ander fami
lielid, dat wij spraken, zouden getracht heb
ben den Dordschen dokter, die over invloed
rijke relaties in politie-kringen zou beschik
ken, te sparen. Ten koste van de eer der fa
milie S.!
De diagnose van dr. K
Wat het optreden van dr. K. betreft, ver
telde mevr. S. ons, dat het haar bevreemding
had opgewekt, dat men onmiddellijk na het
ongeval, aan boord van dr. K. aanstalten
maakte om te vertrekken en dat men eerst,
nadat eenige malen om hulp verzocht was.
naar het jacht van den heer S. voer om te
assisteeren.
Dr. K. stelde een onderzoek in en stelde
spoedig vast, dat de heer S. overleden was
en d^t aderverkalking de doodsoorzaak was.
Het bloeden uit de wonde, waarop mevr. S
hem opmerkzaam maakte, werd door hem
verklaard, als een gevolg van plotselingen
hoogen bloeddruk. Hij bleek zeer onder den
indruk van het gebeurde. Inmiddels had hij
ziin metgezellen, die aan boord van zijn
vaartuig gebleven waren, door de handen
toegeroepen: „Hij is dood", waarop met een
groote God" geantwoord werd.
Ook den inmiddels gewaarschuwden en
Trplaatse gekomen arts uit Nederhorst den
Berg, dr. A. va n D 0 n g e n, stelde hij van
zijn vermoeden der doodsoorzaak in kennis
D -52 echter zeide hierin niet te gelooven.
D- familie S. is thans, nu is vast komen
tc afac.n 00 welke wijze de heer S. den dood
"wenden heeft, hoogst verontwaardigd over
d't r-treden, dat h.i. geen andere bedoeling
-cd hcffb dan de familie om den tuin te
•cid.en cr de schu'd van zich en zijn gezel-
arh?r> af ie wentelen.
Anderzijds gaat de verontwaardiging der
fam.ilie S- uit naar den bekenden politie-des
kundige Van Ledden Hulsebosch, die, nadat
het lijk naar Amsterdam vervoerd was, een
onderzoek instelde en tot de conclusie kwam,
dat de heer S. zelfmoord gepleegd had
De inspecteur van politie van den Heuvel,
die, overigens met veel tact, het onderzoek
leidde, informeerde dan ook bij mevr. S. of
zij, ter wilie van de eer der familie de revol
ver waarmede haar echtgenoot den zelfmoord
zou hebben begaan, in het water geworpen
had en voegde hieraan toe, dat „de stille ge
tuigen niet liegen".
De eerste onderzoekingen der politie, die
0 m. geruimen tijd op de plaats des onheiïs
naar deze revolver gedregd heeft, gingen dan
ook in deze richting.
Mevr. S„ die uiteraard ook thans nog zeer
ontdaan was over hetgeen is geschied, zeide
ons ook hierin een poging te zien den dokter
K. te sparen, maar verzekerde ons daarnaast,
dat zij niets zal nalaten om hier de volledige
waarheid zoowel omtrent het optreden van
dr. K. als dat van den politie-deskundige
aan het licht te brengen.
Onzerzijds eenige opmerkingen.
Wij kunnen ons voorstellen, dat de zoo
zwaar getroffen familie S. weinig toegeefe-
lijkheid zal betoonen ten aanzien van den
man, door wiens inderdaad zeer onverant
woordelijk optreden de heer S. den dood ge
vonden heeft. Doch daarnaast zal men in het
oog dienen te houden, dat dr. K. toch ook
nimmer zoo naief zal kunnen zijn geweest te
veronderstellen, dat zijn, uiteraard, vluchtig
onderzoek naar de doodsoorzaak, het eenige
zou zijn, dat ingesteld zou worden en dat door
zijn uitspraak de schuld van hem en zijn ge
zelschap zou worden afgewenteld.
Ook uit een kort gesprek, dat wij konden
hebben met een der andere opvarenden van
het vaartuig van dr. K., den Amsterdammer
dr. H., hebben wij wel de overtuiging gekre
gen, dat dr. K. geen oogenblik gedacht zelfs
heeft aan de mogelijkheid, dat hij of een der
leden van zijn gezelschap de oorzaak van dit
treurige ongeluk was geweest. En wij nemen
dan ook aanstonds aan, dat dr. K. te goeder
trouw was, toen hij de doodsoorzaak vaststel
ECHTE FRIESCHE
de, omdat hij daardoor geenszins ook slechts
eenige hoop kon koesteren, dat hierdoor de
zaak voor hem een gunstiger wending zou
nemen.
Anders staat echter voor ons het optreden
van den politie-deskundige en wij moeten er
ook wel onze bevreemding over uitspreken,
dat deze na onderzoek tot de conclusie kwam,
dat men hier met een geval van zelfmoord te
doen had. Het komt ons voor, dat de politie
deskundige wel wat zeer lichtvaardig tot deze
pconclusie gekomen moet zijn en wij aarzelen
niet om deze vergissing, die zoo buitengewoon
pijnlijk is geweest voor de familie S., hoogst
ernstig te noemen.
Wij kunnen ons voorstellen, dat politie en
justitie in haar onderzoek de *noodige voor-
zichtigheid betracht hebben bij het opsporen
van dr. K., die een uitstekende reputatie ge
niet als medicus en als mensch. Het doet ions
zelfs genoegen, dat de politie in deze tactvol
is opgetreden en alle opzien vermeden is en
zouden wenschen, dat dit immer zoo geschied
de.
Dit neemt echter niet weg, dat er in deze
zaak eenige duistere punten zijn, die dringend
opheldering behoeven, zoowel in het belang
van dr. K. als van de politie.
Wij handhaven dan ook de door ons uitge
sproken wensch, dat de justitie met den mees
ten spoed het volle licht op deze zaak werpt.
Red. Alkm. Crt.
telblad 'n photo van Gerda Maurus, op pag.
4 een van Evelijn Brent, op pag. 9 een van
Jenny Jugo. 2 bladzijden waren er noodig
voor de film „Maskers". Andere films zooals
„de koning der Bernina", „The King of Jazz"
met de beeltenis van Paul Whiteman, „der
Blaue Engel", moeten het met minder doen.
Dan nog afbeeldingen van Margarethe Cou
perus, de zangeres van het Middeleeuwsche
lied „Vincente Escudera", de Spaansche dan
ser Raya Garbousova, de Russische celliste,
die we ook in Alkmaar gehoord hebben ,van
het forum Romanum te Arles, enz.
Artikelen over het Rotterdamsch operette
theater, over den schilder Martin Monnicken-
dam en als steeds een zangstukje completee
ren no. 340 van C. en Th.
DUITSCHLANDS „BOTER-
POLITIEK".
„Het toppunt van gebrek aan
economisch-politieken verantwoor
delijkheidszin"
Wij lezen in de „Frankfurter Zei'ung":
„De merkwaardige passus in de Duitsch
Finsche additioneele overeenkomst, waarbij
aan Finland de drievoudige hoeveelheid van
zijn boter- en kaasexport wordt gegarandeerd,
teneinde de toestemming van dit land te ver
krijgen voor de verhooging van het Duitsche
invoerrecht op boter, heeft reeds in Duitsch-
land zelf zéér sterk bevreemding gewekt.
In de Rijksdagcommissie voor de handels
politiek heeft een groot deel der afgevaardig
den zich scherp gekant tegen de schending
van het meestbegunstigingsrecht, welks zou
zijn gelegen in de eenzijdige bevoorrechting
van Finland, waar het gelat een grootere en
meer loonende zuivelexport, gepaard gaande
met een scherpe invoerrechtverhooging ten
aanzien van alle andere landen.
In Nederland, Duitschlands grootste
leverancier van boter en kaas, is een heftige
protestbeweging begonnen. De Alg.. Ned.
Zuivelbond zal de leveranciers van Duitsche
goederen boycotten.
Men zal vervolgt het Duitsche blad
dit boycot-dreigement erg overijld vinden,
vooral omdat de overeenkomst met Finland
nog niet van kracht is, vóór het bijeenkomen
van den nieuwen Rijksdag ook niet van kracht
zal worden en de handelspolitieke commissie
van den ouden Rijksdag weliswaar het
Duitsch-Finsche verdrag in zijn gehéél heeft
goedgekeurd, doch de rijksregeering gemach
tigd heeft, juist de pijnlijke leveringsbepalin
gen weer te schrappen.
Nochtans gaat het blad voort behoor
den de competente instantiën, in het bijzonder
het rijksministerie voor Economische Zaken,
te rechter tijd het gevaar te beseffen, dat hier
dreigt. Juist in Nederland, dat sedert jaren,
te zamen met Engeland, aan de spits staat
van alle afzetgebieden voor Duitsche waren,
kan de Duitsche uitvoer door een hem vijan
dige beweging zéér gevoelig worden getrof
fen..
HET BEZOEK VAN CHARLES KING
AAN HET TUSCHINSKI THEATER.
De bekende acteur Charles King heeft gis
termiddag persoonlijk in het Tuschinsky
Theater ae premiere bijgewoond van de film
De Hollywood Revue, waarin hij een der
hoofdrollen vervult.
Door Max Tak welkom geheeten, werd
King door de toeschouwers met daverend ap
plaus begroet. Hij was zoo enthousiast over
de ontvangst in Amsterdam, dat hij niet na
laten kon enkele van zijn liederen ten gehoo-
re te brengen. Hij begon met Happy days are
here again (uit Chasing Rambows) en na de
buitengewone voordracht van dit lied, scheen
aan 't applaus geen eind te zullen komen.
Toen volgden nog: You are meant for me,
Your mother and mine en de Broadway Me
lody. Aan Mevr. King werden bloemen aan
geboden.
In aansluiting hiermee is het volgende le
vensbericht van Charles King wel interes
sant:
Charlie King, die zich zingende en dansen
de een weg gebaand heeft in de filmwereld,
werd in de 35ste straat te New-York gebo
ren en voor zoover hij het zich kan herinne
ren, heeft hij zijn leven lang niet anders ge
daan dan zingen en dansen, zonder ooit les
sen daarin te hebben gehad. De familie King
was arm en de kinderen moesten er al heel
vroeg op uit, om zelf hun broodje te verdie
nen en bij te dragen in de kosten van het
huishouden. CharTje's eerste loopbaan in de
maatschappij was die van krantenjongen,
maar hij demonstreerde ook op zeer jeugdi
gen leeftijd zijn zangtalenten door als zan-
«er 00 te treden tiidens ywschiHejjjde gr.oote
wedrennen. De jongeman kreeg op de Sheeps-
head Bay Renbaan al gauw eenigen naam en
vooral zijn sentimenteele liedjes als „Mother
Machree" en „Just break the news to mo
ther", die toentertijd populair waren, vielen
erg in den smaak. „Soms was de baan beter
geschikt voor een roeiwedstrijd dan voor
paardenrennen", vertelt Charlie met een
glimlach, „want er werd bij zulke gelegen
heden altijd hevig gehuild".
Langzamerhand ging het nadien voor
waarts. Een café-eigenaar, die hem op de
renbaan hoorde, gaf hem een engagement
en het gevolg was: een aanbieding om bij
George M. Cohan in een operette op te tre
den. Het was natuurlijk in het begin nog
maar in kleine theaters en in kleine rollen,
maar Charlie werd door het publiek graag
gezien en gehoord en betrekkelijk snel volg
de een engagement op Broadway. InThe Yan
kee Prince boekte hij een mooi succes en na
dien steeg zijn roem, zoodat hij in 1917 al
een der populairste zangers van de Broad
way musical comedy theaters was. Achttien
maanden lang diende King in het Amerikaan-
sche leger. Toen kreeg hij een engagement
bij de beroemde Ziegfield Follies en daarme
de zette hij1 den kroon op zijn werk.
In Philadelphia bewerkte een van zijn
vrienden een ontmoeting met Louis B. Mayer,
een der groote mannen der Metro Goldwyn
Mayer en na een succesvolle filmproef volg
de een prachtige aanbieding om een der
hoofdrollen in Broadway Melody te spelen.
Zijn sympathieke bariton en zijn prettige per
soonlijkheid bezorgden hem een contract op
langen termijn. Onmiddellijk liet hij zijn
vrouw en zijn drie kinderen naar Culver City
komen en daar is de familie King nu al weer
een paar jaar woonachtig. King is in de film
kolonie een zeer gezien acteur. Hij doet veel
aan sport en zijn huis is bekend om de groote
collectie dieren, die men erin en er rondom
kan vinden.
Na Broadway Melody heeft King een voor
name rol vervuld in de Hollywood Revue en
daarna in de binnenkort hier te lande uit te
brengen film: Chasing Rainbows (Luchc-
kasteelen). Hij trad het laatst op in William
Haines radio-film Remojfe Control, waarin hij
ook weer eenige aardige liedjes zingt.
Charles King vertoeft in Europa teneinde
in Berlijn Londen en Parijs op te treden in
de grootste music-hals, welke hem reeds eenl-
gep tijd ge.ledqn uitnoodjg&tp-
