Hliiuiistlii Klimt.
WELLNER
Het jubileum van Dirk Klomp.
FEUILLETON.
Hindtrd twee en dertigste Jaargang,
Radio-hoekje
Hun beider weg.
Provinciaal nieuw»
No. 197 1930
Vrijdag 22 Augustus
Zaterdag 23 Augustus.
Hilversum, 1875 M. (Uitsluitend V.A.RA.-
uitzending). 8.—9 Orgelconcert. 9.—10.—
Gramofoonplaten. 10.— (V. P. R. O.) Mor
genwijding. 10.15 Voordracht. 10.30 Zieken-
uurtje. 11.30 Gramofoonpl. 12.Politieber.
12.15 Concert. V. A. R. A.-Septet. 1.45 Gra
mofoonplaten. 2.V.A.R.A.-liedjes voor
V. A. R- A.-kinderen. 2.45 Paedagogisch con
cert door het V. A. R. A.-orkest. 4.15 D. v.
Kreveld: Voor onze amateur-fotografen. 4.45
Landré: Ons huis een Tehuis. 5.30 G. J.
Zwertbroek: De geschiedenis van den Radio-
omroep in Nederland. 6.Kinderuurtje. 7.
V. A. R. A.-Varia 7.10 Mededeelingen van
het Reissecr. van het Instituut voor Arbei
ders-Ontwikkeling. 7.20 Gramofoonplaten.
7.30 Teun de Klepperman. 7.45 Poltiieber.
8.— Concert. 8.45 Hoorspel. „Die duivelsche
Koelies", van Fan Kwae. 9.15 Vervolg con
cert. 9.45 Persberichten. 10.— Mondaccor-
deonmuziek. 10.20 Vervolg concert. 10.55
Vervolg Mondaccordeonmuziek. 11.15 Gra
mofoonplaten.
Huizen, 298 M. (Na 1 uur 1071 M-)
(Uitsluitend K. R. O.-uitzending). 8.15—9 30
Concert. 11.3012.Godsdienstig halfuur
tje. 12.151.15 Concert door het K. R O.-
Kwintet. 1.152.Gramofoonplaten. 2.
3.15 Kinderuurtje. 5.6.Gramofoonpl.
6.01—6.15 Sportpraatje door S. P. J. Bor
sten: „Kanaalzwemmen". 6.156.55 Gramo
foonplaten. 6.557.15 Journal, weekover
zicht door Paul de Waart. 7.15—7.30 Gra-
Een self-made man; een waar
achtig vriend.
In de „Rustende Jager" te Bergen N.H.
Werd gistermiddag het zilveren feest van
onzen collega Klomp voortgezet. Op de krant
was hij des morgens gehuldigd, thans waren
het particulieren, die Dirk Klomp een
grootsche hulde bereid hadden.
Een grootsche hulde! Dat is het zeer zeker
geworden. Want hoewel we van de voorbe
reidingen veel wisten, hoewel we zoo ongeveer
het programma kenden, toch hadden we niet
durven denken, dat alles zoo geweldig zou
zijn.
De bloemen, die den jubilaris des morgens
waren aangeboden, had men per vrachtauto
naar de „Rustende Jager" gebracht, om zoo
de groote tooneelzaal een feestelijk tintje te
geven, 't Was niet bepaald noodig geweest,
want ook het particulier initiatief had voor
bloemetjes gezorgd. Het geheele tooneel was
met groote bloemstukken bezet en voor het
podium waren nog diverse manden opgesteld.
Een vracht, neen, vrachten bloemen waren
er. Het was een rijke kleurenmassa, een dui-
zendgeurige bloemenweelde.
En tusschen al die bloemen zat de jubilaris
met een vergenoegd gezicht. Hij prijkte daar
als een „feestvarken", dat straks op allerlei
manieren gehuldigd zou ■worden. Links van
hem zat mevr. Klomp ook al stralend van
geluk en rechts was de vader van den jubila
ris gezeten, de oude, bekei.de Klomp. Voor
hem moet deze dag wel bizondere beteekenis
ehad hebben. Ze te mogen zien en hooren,
oe een van zijn kinderen gehuldigd wordt,
zoo te vernemen, hoezeer het werk van zijn
zoon gewaardeerd wcrdt, zoo de bewijzen van
de groote vriendschap, die men een eigen
kind toedraagt, mede te mogen aanhooren,
dat moet voor een vader wel een oogen-
blik geweest zijn van groote vreugde, maar
tegelijkertijd van diepe ontroering.
De jubilaris en zijn naaste familie dus za
ten tusschen de bloemetjes. En daaromheen
had zich het Comité ter huldiging geschaard,
terwijl in de zaal zeer velen zaten, die geko
men waren, om „hun" Klomp mede te huldi
gen.
Burgemeester Wendelaar houdt
een toespraak.
Totdat de voorzitter van het comité, burge
meester Wendelaar, het woord nam. In
een buitengewoon geestige speech heeft burge
meester Wendelaar den he.r Klomp gehul
digd.
Zoo gauw het bekend werd, dat deze 25 jaar
zijn diensten aan de Alkmaarsche Courant
had gegeven, besloot men een comité te vor-
Vrij naar het Engelsch H. ATONSEN
50)
Waring stak zijn tabakszak weer weg en
streek een lucifer aan. Hij keek zijdelings
naar Dick.
Scheelt er iets aan?
Dick zag zijn scherpe oogen op zich ge
richt. Hoe kon die man het weten? Er zat niet
veel anders op dan de waarheid te vertellen.
Van alles! antwoordde hij.
Waring dampte zwijgend en nam de leid
sels weer over.
'n Meisje?
Dick gaf geen antwoord. Weer reden ze
een mijl verder, zonder dat de stille man hem
weer eenige aandacht schonk. Als Dick zich
niet zoo ellendig gevoeld had, had hij mis
schien een'zekere jaloerschheid in Waring's
oogen gezien en ook iets pijnlijks, alsof een
lang vergeten smartelijke herinnering hem
kwelde.
Hoe oud bent u? vroeg Waring kortaf.
Zes en twintig.
In betrekking geweest?
Ja, op kantoor.
Naar zin?
Neeafgedankt.
Best. Eenigszins bekend met fruit of
ftiet de boerderij
Heel weinig.
Waring verviel weer in stilzwijgen. Ze re
den tegen een steilen heuvel op. Boven geko
men zagen ze een dorp voor zich liggen met
bruine daken uit welker schoorsteenen blau-
mofoonplaten. 7.30-8— Charlotte Kohier:
„Ervaringen van een declaroatrice". 8.01—
U'Concert. K. R. O.- Salon Orkest, het
Duo Stenneke en F. Boshart, piano. Ca. 9 30
Nieuwsberichten. 11.-12— Gramofoonpl.
Daventry, 1554.4 M. 10.35 Morgenwijding.
I.202.2Ö Orkestconcert. 3.50 Verslag van
de International Tourist Trophy Motor Race
te Belfast. 5.35 Kinderuurte. 6.35 Nieuws
berichten. 7.Sportberichten. 7.05 Piano
recital door C. Smith. 7.20 Lezing. 7.40 Le
zing. 7.50 Concert. Militair Orkest. H.
Bnndle, bariton. M. Wilkinson, sopraan. 9.20
„Co-Optimisttically Yours". Optreden van de
Co-Optimisten. 10— Nieuwsber. 10.15 Le
zing. 10.30 Berichten. 10 40—12.20 Dans
muziek.
Parijs „Radio-Paris?', 1725 M. 12.50—
2.20 Gramofoonpl. 4.05 Dansmuziek. 7.50
Gramofoonpl. 9.05 Concert.
Langenberg, 473 M. 7.25—7.50 Gramo
foonplaten. 7.508.50 Orkestconcert. 10.35
—12.15 Gramofoonplaten. 12.30 Gramofoon
pl. 1.252.50 Orkestconcert. 5.50—6.50
Concert. Tenor en mandolinekwartet. 8.20
Vroolijke avond. Intermezzo: „Reportage bei
Schmidt's van Willi Hagen. Na afloop tot
12.20: Dansmuziek. Daarna tot 1.20: Gra
mofoonplaten.
Kalundborg, 1153 M. 11.35—12.05 Gra
mofoonpl. 12.20—2.20 Orkestconcert. 3.20
Kinderuurtje. 3.505.50 Concert. Orkest en
zangeres. 8.20—9.20 Dansmuziek. 10—
II.20 Orkestconcert en zang. 11.20—12.35
Dansmuziek.
Brussel, 508.5 M. 5.20 Gramofoonpl. 6.50
Gramofoonplaten. 8.35 Orkestconcert. 9.20
Concert uit de Kurzaal te Oostende.
Zeesen, 1635 Ai. 6.10—7.20 Lezingen. 7.20
—7.50 Gramofoonpl. 10.50 Berichten. 12.20
1.10 Concert. Spreek- en zangkoor. 1.20
2.20 Berichten. 2.203.20 Gramofoonplaten.
3.20—4.20 Lezingen. 4.20—5.50 Concert.
5.50—8.20 Lezingen. 8.20 Vroolijke avond.
Daarna: berichten en tot 12.50: Dansmuziek.
men, om dat feit te herdenken en om den jubi
laris een huldeblijk te kunnen aanbieden. Van
alle kanten bleek spoedig, dat er werkelijk be
hoefte bestond aan deze huldiging. Spr. vroeg
zich af, hoe dat nu eigenlijk mogelijk was.
Een journalist toch is een eigenaardig per
soon, die het nooit iedereen naar den zin kan
maken. Hij moet wel eens dingen schrijven,
die voor sommigen minder aangenaam zijn.
Dat moet ook Klomp wel eens!
En toch bestaat er een groote sympathie
voor dienzelfden Klomp. Een genegenheid,
die haar ontstaan vindt in het karakter van
den jubilari§. Wij zien, aldus spr., in den ju
bilaris van heden een waarachtig mensch met
een warm kloppend hart. (Applaus). Zijn
enthousiasme, spontaniteit en waardeering
voor anderen zijn bekend in wijden omtrek.
Overal is Klomp's hulpvaardigheid bekend.
De schilders van de Bergensche school kunnen
er over meepraten, de Bergenaren zelf hebben
het onlangs nog zoo goed kunnen voelen, toen
het Bergerbosch gevaar liep. Dat dit bosch
behouden werd, is voor het grootste deel te
danken aan den heer Klomp. Die heeft zijn
schouders onder deze taak gezet met het be
kende resultaat. (Applaus). En ten derde
weet ook de V. V. V. mee te praten over
Klomp's groote verdiensten t o.v. het vreemde
lingenverkeer.
De huldiging wordt in Bergen gehouden,
omdat dit de woonplaats van den jubilaris is.
Maar dat wil niet zeggen, dat de vriendschap
van Klomp zich tot Bergen bepaalt. In zeer
wijden omtrek heeft men steeds waardeering
gehad voor het werk van den jubilaris, in
Alkmaar natuurlijk niet het minst. Klomp is
een bizonder man. Spr. illustreerde dat op
geestige wijze. In gedachten ging hij even de
vergaderzaal van de Prov. Staten van Noord-
Holland te Haarlem binnen. Daar zit de
vroedschap, uiterst deftig, kalm en plechtig.
De rust wordt door niets verstoord.
Op de publieke tribune zitten Bergenaren
Zij hebben belang bij deze vergadering, want
aan de orde is het voorstel, om zooveel dui
zenden uit te trekken voor het behoud van het
Bergerbosch als natuurreservaat.
Er wordt gepraat, gedebatteerd en gestemd
Het Bergerbosch is behouden
En daar opeens treedt de voorman van het
Comité van Actie naar voren en biedt de def
tige vroedschap een bloemstuk aan. Natuur
lijk was het de heer Klomp die daar zoo op
eens de rust verstoorde. Het was een onge
hoorde daad! Niemand anders zou dat ge
durfd hebben.
Spr. vroeg later een lid van de Staten, hoe
het toch mogelijk geweest was, dat zooiets ge
beurde, waarop dat lid angstig uitriep: Par
don, de zittin gwas toen juist gesloten!
Deze gebeurtenis, op geestige manier ver
teld, ontlokte een orkaan van applaus.
we rookwolkjes omhoog kringelden, een mijl
verder lag de zee en tusschen haar en 't dorp
lag een strook woeste grond. Waring wees
met zijn zweep: Daar ligt mijn bedrijf.
Dick volgde de aangegeven richting
en zag even een rood dak tusschen de
regelmatige boomenrijen van een boom
gaard uitsteken. Hij zei niets. Hij voelde
zich wanhopig. Zij reden den heuvel af
en het dorp door. waar Waring een heel
enkele maal gegroet werd. Daarna sloe
gen ze rechts om langs een modderig
k,ceienpad, onder boomen door, door een
openstaande poort een grindpad op, re
den om een groot rond perk met hulst en
reden ten laatste vóór voor het vol-
maakste ouderwelsche huis. dat zich
denken laat. Het was een warme, roode
k'eur, met klimop begroeid, met ruitjes
in lood gevat, met perzikenboomen tegen
de muren en een taxisheg er langs. Op
het dak scharrelden duiven rond, en de
voordeur, waarheen een uitgesleten
houten trap leidde, stond wijd open. Een
terrier kwam naar, buiten gesprongen,
blaffend en kwispelend. Een oude man
met sneejuwwit haar kwam vriendelijk
lachend het huis uit. Hij nam het paard
bij den kop.
De thee staat al klaar, mijnheer An-
tonv, zei hij.
Waring sprong uit de sjees.
Goed! Mijnheer Ardley Manners.
John.
Dick knikte.
Hoe staat het leven?
De oude man boog met een glimlach.
Welkom hier, mijnheer, zei hij.
Dick ging eenigen tijd later naar zijn
Vervolgens richtte spr. zich speciaal tot den
jubilaris. Bij allen heeft de behoefte voorge
zeten, U een herinnering aan te bieden, zei
spr. Maar allereerst meende hij eenige
woorden tot mevr. Klomp xe moeten richten,
die hij huldigde, wijl zij al dien tijd met al
haar krachten haar man heeft bijgestaan in
zijn moeilijk en vermoeiend werk. Daarvoor
beloonde spr. mevr. Klomp met een bloemen
hulde.
Onder luid applaus werd daarna mevr
Klomp een geweldig bloemstuk overhandigd.
Ook den heer Klomp moest een blijvende
herinnering aangeboden worden. Het Comité
was er in geslaagd een Perzisch tapijt te be
machtigen, en spr. bood dit den jubilaris
aan ten versiering van zijn woning. (Ap
plaus). Het was nog niet genoeg. Nog een
cadeau moest spr. overhandigen, maar bij het
aanvaarden daarvan was een voorwaarde ge
steld: dat het cadeau voor eigen gebruik
moest worden aangewend zoo mogelijk voor
het maken van een reis.
Spr. overhandigde toen onder luid applaus
een kinder-auto-tje aan den jubilaris en deze
zal wel spoedig ontdekt hebben, dat hij en zijn
vrouw best met dit wagentje een reis kunnen
maken.
Spr. eindigde tenslotte met den wensch,
dat het den jubilaris nog lang mocht zijn
gegeven, te werken op deze manier en hij be
sloot met een warme hulde aan hem, die altijd
klaar staat om ieder te helpen. (Langdurig
applaus).
Andere sprekers.
De burgemeester van Bergen, mr. Van
Reenen, die ook reeds des morgens bij de
huldiging op de courant tegenwoordig was
geweest, nam vervolgens het woord en hul
digde dén heer Klomp als Bergenaar, als de
man, die steeds voor Bergen gevochten heeft,
die Bergen lief heeft, dien Bergen niet missen
kan. Dat is juist een laatsten tijd weer eens
voor de zooveelste keer bewezen. (Applaus).
De heer Zeiler, voorz. van V.V.V. feli
citeerde daarop den jubilaris met dit feest en
ging daarna een praatje over Klomp maken.
In een vroolijke speech ging hij de „slechte"
eigenschappen van den jubliaris na. Spr. wist
daarvan mee te praten. Soms gaat de heer
Klomp bijvoorbeeld dwars tegen alles in en
waarachtig, hij heeft dikwijls succes ook
daarmee! Spaarzaamheid is een woord, dat
Klomp heelemaal niet kent. Hij geelt maar
weg. Administratief deugt hij heelemaal niet.
Als er vroeger tekorten waren in de kas van
V.V.V., dan zorgde Klomp wel, dat alles
klopte, behalve... zijn eigen kas misschien!
Maar wat Klomp wel heeft, dat is een on
gelooflijke werkkracht. Hij organiseert maar
bloemencorso's, koopt bosschen aan, enz.
enz. En 't lukt altijd. Spr. wilde eventjes een
geheim verklappen: als je iets wilt van
Klomp, moet je beginnen met tegen hem te
zeggen, dat hij dat toch niet voor elkaar
krijgt. En alles komt terecht!
En Klomp jubileert vandaag. En wij huldi
gen hem, omdat hij iedereen wil helpen, dade
lijk. spontaan en met liefde.
Daarom deze hulde! (Applaus).
De heer Kouwenaar spra#vervolgens
namens den Nederl. Journalistenkring.
Spr. begon met op te merken, dat collega
Klomp des morgens gehuldigd was op de
krant, door zijn collega's en de anderen, die
aan die zaak werkzaam zijn. Dat waren de
menschen, die de eerste rechten hadden; zij
kennen Klomp het beste, zij zijn als 't ware
de naaste familieleden.
Er is echter, aldus spr., nog een ruimeren
kring van collega's in 'het land, die je kennen
en je hebben weten te waardeeren. Daarom
mocht dit jubileum ook van dien kant niet
onopgemerkt voorbij gaan. Het bestuur van
den N. J. K. had spr. afgevaardigd, om na
mens dien grooten neutralen bond een paar
kameraadschappelijke woorden te spreken.
En spreker wenschte dan allereerst op te
merken, dat Klomp een der beste journalisten
is geworden door eigen kracht, door eigen
wil. Spr. ging eens na, wat Klomp wel alle
maal gedaan had, voordat hij dezen dag
mocht beleven. Je bent, zoo vervolgde spr.,
een journalist geworden, die een verslag kan
maken, goed gefleerd, scherp gesteld en
objectief. Dat ts een zeer groote verdienste.
De langdradigste, saaiste en meest inge
wikkelde debatten kun je meestelijk in enkele
zinnen samenvatten. Je werkkracht is ver
bluffend. Het kan niet schelen, hoe laat het
wordt: het werk moet klaar en het komt
klaar.
Schrijven kan je ook. Je hebt veel geschre
ven, je hebt goed en overtuigend geschreven
en het is alleen maar jammer, dat die ge
schriften verborgen liggen in de kranten en
bad boden.
Namens den Ned. Journalisten Kring bood
kamer en het eerste wat hem opviel
was, dat zijn avondcostuum was klaar
gelegd. Hij had dat zoo weinig verwacht,
dat hij er om lachen moest. Avondcos
tuum in Daw's Coombe! Hoe hoorde dat
nu bij elkaar!
De kamer was een heel hoog vertrek
met wit geschilderde wanden en een
eiken betimmering. Onder den hoogen
schouw knapperde een vroolijk vuurtje.
Od tafel stonden zilveren kandelaars
van zeer oud model. Er stond een an
tiek ledikant met een vierkanten hemel
en voor de ramen hingen dikke gor
dijnen.
Er werd zachtjes aan de deur geklopt.
John kwam binnen.
Uw bad is klaar, mijnheer. Zal ik
u even den weg wijzen?
Dank je, zei Dick. Hoe laat eten we?
Over een half uur, mijnheer.
Terwijl Dick zich aan het kleeden was,
drongen de tonen van een viool door de
diepe stilte, die overal in het huis scheen
te heerschen. Het klonk als een vrou
wenstem en deed Dick aandachtig en
zwijgend luisteren. De klagende, gevoe
lige muziek scheen in het geheel niet te
passen bij 't stuursche, stille karakter
van den donkeren man, die hem van het
station was komen halen.
Dick vroeg zich onder het kleeden
met verwondering af, wat voor een man
hij toch wel wezen moest. Toen klonken
de diepe tonen van een zwaren gong
langs de trap omhoog en Dick daalde de
breede trap af. Waring, die er in avond-
kleeding nog knapper uitzag dan te
voren, kwam uit ziin bibliotheek, waar
spr. den jubilaris dan een mand bloemen aan
in de rood-wit-blauwe kleuren, terwijl hij
hem nog vele, vele jaren toewenschte. (Ap
plaus),
De jubilaris dankt.
Toen was de beurt aan den jubilaris zelf.
Hij gevoelde behoefte, om allemaal en eiken
spreker in het bizonder dank te brengen voor
alles, wat zij op dezen dag gedaan en ge
sproken hadden. Spr. was er van overtuigd,
dat er in dezen tegenwoordigen tijd zooveel
gemist wordt op deze wereld: de hartelijk
heid der menschen onderling Dank bracht
spr. aan de directie en redactie der Alkm.
Crt., die hem de gelegenheid gegeven heb
ben, te kunnen werken. Dank aan burgemees
ter Wendelaar, dien spr. heeft leeren kennen
als een sympathiek mensch, aan burgemeester
van Reenen voor diens woorden over de
liefde, die spr. voelt voor Bergen, dank aan
de schilders der Bergensche school, dank aan
den leberalen heer de Boer en den sociaal
democraat Westerhof, die beiden vrienden
zijn geworden van spr. nietteegenstaandc
verschil in politiek inzicht, dank tenslotte
aan allemaal, aan iedereen.
Spr. had nu weer eens gezien, dat er een
ruimer contact onder de menschen van aller
lei rang en stand, van verschillende gods
dienstige en politieke richtingen, bestaat. Dal
verheugde hem zeer. En daarom was deze
dag zooveel en mooier voor hem geworden.
(Langdurig applaus).
Nog enkele sprekers.
De heer D. d e Boer D z n. van Stompe-
toren wenscht als landbouwer nog iets te
zeggen.
Het was al lang geleden, dat spr. met den
jubilaris kennis maakte. Reeds toen vielen
zijn verslagen in den smaak; reeds toen
schreef de heer Klomp zijn verslagen objec
tief en duidelijk. In die tijden voor den oorlog
hebben de boeren den heer Klomp veel in
hun midden gehad. Zij zagen hem gaarne als
verslaggever en de verslagen waren dikwijls
beter dan de vergaderingen zelf! Het speet
spr. dat de heer Klomp niet meer zooveel
raadsvergaderingen kan verslaan, want ook
op dat gebied had Klomp een goeden naam.
Spr. hoopte tenslotte, dat de jubilaris nog
langen tijd met zijn arbeid mocht blijven
doorgaan. (Applaus).
Tenslotte richtte de heer Westerhoi
nog enkele woorden tot den jubilaris. Hij her
innerde er aan, dat beiden elkaar al jaren ken
nen, dat beiden dikwijls verschil van meening
hadden, maar dat ze ook vaak joms overlegd
en gepraat hebben. Spr. waardeerde den heer
Klomp in zijn journalistiek v-werk. Steeds
heeft hij zich gekenmerkt door objectieve ver
slagen. Spr. was verheugd, dat hij ook van
daag den jubilaris mocht gelukwenschen en
hoopte ook, dat de Alkm Crt. nog lang van
diens werkkracht gebruik mocht maken. (Ap
plaus).
Toen sprak burgemeester Wendelaar
nog enkele woorden van sympathie tot den
vader van den jubilaris, wien het wel een
groot genoegen moest zijn, dezen dag zoo
mee te kunnen maken.
Gelegenheid tot gelukwenschen.
Daarna was de officieele huldiging ten
einde. Nu was er gelegenheid, om den jubi
laris persoonlijk geluk te wenschen. Velen,
zeer velen hebben daarvan gebruik gemaakt!
Er werd iets gepresenteerd en eindelijk werd
een kiek gemaakt van den jubilaris met zijn
echtgenoote en vader temidden van het
comité en tusschen al die manden bloemen.
Voor onzen collega Klomp is het een on
vergetelijke dag geweest.
Besluit.
Ons verslag zou niet volledig zijn, als we
de vele felicitaties enz. niet even nader be
spraken.
Niet minder dan 70 telegrammen kwamen
binnen. Daaronder waren er natuurlijk heel
wat van vrienden, maar ook verscheidene
van officieele personen en corporaties. We
hebben er gisteren nog eenige kunnen noe
men, maar in den loop van den middag
kwamen er nog telegrammen binnen van den
voorzitter en secretaris van den Ned. Journa
listenkring, de heeren Hans en v. d. Hout, van
de burgemeesters van de Rijp en Oterleek,
van de firma Keizer uit Noordscharwoude,
van den heer Stapel als voorzitter der Vereen,
tot Ontwikkeling van den landbouw in N.H.
Noorderkwartier, enz. enz.
Het aantal schriftelijke gelukwenschen w.o.
van den bond van Zuivelfabrieken in N. Hol
land, van wethouder Leesberg uit Alkmaar
enz. enz., was schier ontelbaar. Een heele
vracht mocht de jubilaris mee naar huis
nemen.
Bloemstukken zagen wij o.a. van T.O.P,
van St. Louis, van het N.H. Tooneel (dir.
ze thee hadden gedronken.
Kom mee, zei hij.
De eetkamer was heel groot. De vlammen
van den haard deden de schaduwen grillig
dansen en vier kaarsen verlichtten het eene
einde van een lange, glad gewreven eiken ta
fel. John liep geluidloos over het dikke karpet.
De terrier rolde zich ineen onder Waring's
stoel en bleef daar rustig gedurende den ge-
heelen maaltijd liggen.
Dick had het gevoel, dat hij weer in Oxford
was en met een der professoren aan tafel zat.
De heele omgeving was zoo fijn beschaafd en
vormde zulk een scherp contrast met de woes
te omgeving van Devonshire.
Waring hief zijn glas op en knikte Dick toe.
Hij zei geen woord maar Dick waardeerde
zijn manier van doen. Het was het eerste tee-
ken van vriendschappelijke gezindheid hem
door Waring betoond. Eerst nadat een karaf
port was rondgegaan en John sigaren had
gebracht, begon Waring iets meer notitie van
den jongen man te nemen.
Zullen we bij het vuur gaan zitten?
vroeg hij.
Ze gingen op hun gemak in twee leunstoe
len bij den haard zitten, met hun gezicht naar
het vuur toe. Ergens uit de diepe schaduwen
klonk het tikken van een oude staande klok.
De hond lag met zijn kop op Waring's voeten.
Dick knipte met zijn vingers. Het dier keek
even op, zuchtte diep en legde zijn kop weer
neer.
Aardig dier, bemerkte Dick.
Heb 'm al zes jaar, zei Warink. Van
een inboorling in West-Afrika gekocht voor
een flesch whisky.
Zoodra hij het woord „whisky" hoorde,
stond de terrier op en keek al kwispelstaar
tend naar ziin baas.
Loevens), van de N.J.K. en van tal van vrien
den en kennissen.
Rest ons nog te vermelden, dat het I er-
zisch tapijt gekocht werd bij de N.V. Per
zisch Tapijthuis v/h. E. Perez, Koningsplein
3 te Amsterdam.
Een serenade.
Des avonds, toen de heer en mevrouw
Klomp zich nog met vrienden in „De Rus
tende Jager" bevonden, bracht Bergens Har?
monie den jubilaris een serenade.
De voorzitter van het corps, de heer P«
Blanken daal hield een speech, waarin
hij. deed uitkomen, dat de werkende leden den
heer Klomp allen goed gezind! zijn en ver?
zekerde, dat 't corps ook in de toekomst be
reid zal zijn aan feestelijkheden mede te
werken.
De heer Klomp bracht het corps daar?
voor dank. i
Een regenbui verstoorde de muzikale hul
de, waarna de muzikanten, daartoe door den
heer Klomp in de gelegenheid gesteld, in hun'
stamcafé nog eens aan de beteekenis van dit
feest terugdachten.
ZUID- EN NOORDSCHERMER.
Mond- en klauwzeer.
Sinds de vorige opgave werden aangetast
Sinds de vorige opgave werden aangetast
de veebeslagen van: A. de Groot, wonende
te Akersloot, K. Schermerhorn, D. Glijnis,
J. Smit Jz., A. Bood, J. de Bood (voor de
tweede maal), Jb. Vlaanderen, J. Kuiper, Jb,
Hoogland, Abr. Schermer, K. de Geus, P.
Jongert, Jb. Dekker, P. van Dam, K. Wiedijk
Gzn., Jb. Heinis Mzn., Jb. Buis Jr., P. Wie-
dijk Gzn., W. Schermerhorn Wz., Weduwe
P. Wezelenburg, P. Broertjes Jr., C. Keppen,
Weduwe B. Bak, J. B. Doornbos, V. J. J,
Koeckhoven, H. Spaan, G. Kieft, C Spaan,
Gebis. Veldhuis, Jb. Kooij en C. Kriek.
Inmiddels zijn genezen verklaard de vee.
stapels van: J. Schoen, P. M. Bürmann en J.
van Tiel.
Op Maandagavond 18 Augustus verga
derde ten Raadhuize de Schoolfeestcommissie
voor de Openbare Lagere School te Groot-
schermer. De voorzitter, burgemeester C. de
Groot was wegens ernstige familieomstan
digheden afwezig. De vergadering werd ge
leid door den penningmeester, den heer S. van
Stralen. Allereerst werd de rekening over
1929 nagezien en in goede orde bevonden.
Zij bevatte de volgende eindcijfers:
Ontvangsten 196.311
Uitgaven 186.93
Batig saldo 9.38
Geanimeerde besprekingen volgden nu
betreffende het reisplan voor het komende
schoolfeest. De datum werd bepaald' op
Woensdag 27 Augustus. Er zal met auto
bussen gereden worden naar Bergen-binnen
(eindpunt Duinvermaak). Daarna gaat de
tocht, öf naar Egmond aan Zee, öf naar Ber
gen aan Zee, dan wel naar Schoorl/Camper-
duin. Dit zal nog nader worden beslist.
In de samenstelling der commissie kwam
geen verandering. Met den autobusonderne
mer J. Kieft Hzn. zullen besprekingen worden
gevoerd over de levering van de benoodigde
bussen. De heeren J. Smit en S. van Stralen
zullen zich hiermede belasten.
Burgerlijke Stand. Geboren:
3 Augustus, Dieuwertje, d. van Nicolaas
Waterdrinker en Grietje Kreb.
Overlijden en huwelijken: Geene.
HEER-HUGOWAARD.
Woensdag is voor ongeveer een 70-tal
ouden van dagen uit onze gemeente een heer
lijke dag geweest. Op initiatief der beide af
delingen van den Bond voor Staatspension-
neering werd een autotocht gemaakt naar
Groenendaal en Wijk aan Zee, waarvoor een
aantal autobezitters hun auto beschikbaar
hadden gesteld, terwijls tevens een tweetal
bussen was gehuurd. De geldmiddelen waren
gevonden door de aanbieding van inteeken-
lijsten, waarop vrijwel algemeen was getee-
kend. De heenreis ging langs de Alkmaar-
ROKIN 109-111
wmm TOEGANG
ÉÜÜÜtf VOOR. IEDER VR'J ^gggggpg|
Hoe heet hij? vroeg Dick. j
Whisky. Af, ouwe jongen!
Whisky tolde driemaal om z'n eigen rond
en legde zich weer precies op hetzelfde plekje
neer.
Ik heb nog over Afrika gedacht, zei
Dick. Bij de bereden politie in Bechuanaland.
Goed, dat je het niet gedaan hebt. 't Is
armoe lijden. Waarom wilde je dat doen?
Ik kon hier geen werk krijgen en ik had
geen geld.
Waring stiet ongeduldig de asch van zijn
sigaar.
Dat is het ergste met jullie jongelui van
tegenwoordig, zei hij. Jullie denken niet na.
Wat denk je in hemelsnaam, wat iemand in
koloniën uitvoeren kan, die hier nergens toe
in staat is? In iedere groote stad zijn de werk-
mogelijkheden ongeveer hetzelfde en als je de
binnenlanden ingaat en landarbeider wordt,
dan verboer je heelemaal. Er zijn gestudeerde
lui in de West, in Canada en de Vereenigde
Staten, die hun eigen spek bakken in een pan,
die ze nauwelijks eens per jaar schoonmaken
Ze scheren zich hoogstens eens per week, als
ze het nog doen en hun eenige ontspanning
zoeken ze in den drank. Neem den raad aan
van iemand, die er zelf geweest is en blijf in
Engeland.
Maar als iemand kapitaal heeftkan
die ook niet met succes naar de koloniën
gaan?
Ik dacht, dat je juist gezegd had, dat je
geen geld had?
Ik? O, maar ik praat nu alleen over de
theoretische zijde van de kwestie.
Als je daar naar toe gaat, heb je niets
aan al die theorie. Het is niets dan practijk en
heel harde practijk. De eenige lui, die in die
streken rijk worden, zijn lui met een veel te
ruim geweten.
y Wordt vervolgd.