IHmiKsili tan!.
De officieele overdracht van het Bergerbosch.
FEUILLETON.
Hun beiden weg.
Handsrd twee en dertigste Jaargang,
ITIaanrtag i Nepten»ber
Radio-hoekje
Me,
MAAGPlUSï
No. 205
1930
Dinsdag 12 September.
Hilversum, 1S75-M. A.V.R.O.--uitzending)
12.152.Concert. A.V.R.O.-Kwintet. Op
treden van Louis Noiret. 2.—2.30 Voor de
dames. 3.4.— Gramofoonpl. 4.—4.30 Le
zing. 4.305.Piano-studiemuziek door
lEgoert Veen en Louis Schmidt. 7.—7.15 Gra
jinofoonpl. 7.157.45 Radio-Volksuniversi
jteit. Sem Dresden: Beethoven-cyclus. 8 0]
Concert door de Kon. Militaire Kapel 10
Persberichten. 10.15—11.30 Aansl. van het
Gebouw voor Kunsten en Wetenschappen te
Den Haag. Uitz. gedeelte van de revue ,,'t Is
voor de Bakker". 11.30 Gramofoonplaten
112.— Sluiting.
Huizen, 298 M. (Na 6 uur 1071 M)
■(Uitsluitend K. R. O.) 8—9.15 Gramofoon
platen. 11.3012.Godsdienstig halfuurtic.
12—1.30 Concert door het K. R. O.-Trio
;il 302.Gramofoonplaten. 2.-3— Vrou
wenuurtje. 5—6— Gramofoonpl. 6.01—6 15
Sportkwartiertje. Dr. A. C. Vroom: „Medi
sche Sportkeuring". 6.15—6.30 Gramofoon-
platten. 6.30—6.40 Koersen. 6.40—7.15 Gra
mofoonpl. 7.157.45 Zeer Eerw. Pater Drs.
iConst. Speet G. Carm: „De afscheiding van
iBelgië 7.458.Gramofoonplaten. 8.01
BI-Concert. K. R. O.-orkest. 9.30 ca.
iNieuwsber. 11—12— Gramofoonplaten.
Daventry, 1554.it M. 10.35 Morgenwijding.
11.05 Lezing. 12.20 Concert. L. Morand,
imezzo-sopraan. E. Bebb, tenor. 12.50 Orgel
spel door E. O'Henry. 1.20 Orkestconcert.
12.20 Televisie. 2.252.50 Gramofoonpl. 4.20
Dansmuziek. 4.50 Orkestconcert. 5.35 Kin
deruurtje. 6.20 Dansmuziek. 6.35 Berichten.
'7— Trio-concert. 7.20—7.40 Lezing. 7.45
'Lezing. Fluitspel door Edith Penville. 8.20
Concert. M. Licette, sopraan. H. Fry, bari
ton. Solomon, piano. Orkest. 10— Berichten
'10.15 Lezing. 10.30 Berichten. 10.40—12 20
Dansmuziek.
Parijs „Radio-Paris", 1725 M. 12.50—2.20
Gramofoonpl. 4.05 Orkestconcert en soli.
8.20 Concert. Orkest en solisten.
Langenberg, 473 Ai. 7.25—7.50 Gramo
foonplaten. 7-508.50 Orkestconcert. 10.35
12.15 Gramofoonpl. 12.30 Gramofoonpl.
11.252.50 Orkestconcert. 5.506.50 Orkest
concert. 8.50 „Der rote Hahn". Tragi-come-
die van Gerhart Hauptmann.
Kalundborg, 1153 Al. 12 20—2.20 Orkest
concert. 3.205.20 Orkestconcert en decla
matie. 8.209.35 Orkestconcert en zang.
9.3510.10 „Mod Aften". Hoorspel van T.
Neiiendam. 10.3011.05 Kamermuziek.
11.0512.50 Dansmuziek.
Brussel, 508.5 Al. 5.20 Trio-concert. 6.50
Gramofoonplaten. 8.35 Concert. Orkest en
tenor. 8.35 (338.2 M.) Concert georgani
seerd door de SAROV.
Zeesen, 1635 Al. 6.057.20 Lezingen.
7.207.50 Gramofoonplaten. 10.2012.20
Lezingen. 12.201.15 Gramofoonplaten.
1.152.20 Lezingen. 2.203.20 Gramofoon
platen. 3.204.50 Lezingen. 4.505.50 Con
cert. 5.508.20 Lezingen. 8.20 „Himmel und
Holle". Vroolijke avond m. m. v. solisten.
9.35 Orkestconcert. 10.35 Lezing en berich
ten.
DE HULDIGING DER KONINGIN
PER RADIO-UITZENDING UIT INDIE.
Dank zij den K.R.O. kon Zaterdagmiddag
fusschen twee en drie gansch Nederland op
de lange golf hooren, wat er op den Pasar
Gambir ten gehoore werd gebracht, waarbij
men bedenke, dat het te Batavia avond tus-
schen acht en negen was.
Het Hbld. schrijft hierover:
In tropische stemming waren ook wij hier
Inmiddels volkomen, dank zij de hitte en zon
neschijn, Aan de avondafkoeling waren wij
echter nog lang niet toeEn ook waren
wij in de stemming voor den Koninginnedag,
want van de torens en de openbare gebou
wen hingen de vlaggen reeds uit
't Was prompt twee uur, toen het „Wilhel
mus" uit onze verre gebieden weerklonk, on
middellijk gevolgd door de muziek van de
militaire korpsen, reveille, taptoe en mar-
schen en ook de krontjong-melodie van het
Ambonneesche Volkslied Sajang Kené, uitge
voerd door het bekende fluit-orkest van de
Ambonneesche soldaten.
Vrij naar het Engelsch H. A'1 ONSEN
£8)
Maar, hoe staat het nu met Audrey? Waar
zit die ergens?
Audrey? Waar heb je je hoed en
mantel? Hier? Ilom dan mee!
Hij hielp haar in haar mantel, trok zijn jas
aan, terwijl zij haar hoed opzette en nam haar
haastig met zich mee de laan op.
Wat denk je wel, dat verleden Zondag
gebeurd is, Jo?
Dick grinnikte van plezier.
Wat dan? vroeg Joyce.
We zijn afgeroepen in de kerk.... onze
huwelijksaankondiging! Kom, laten we het even
op een holletje zetten.
Ze zetten er den looppas in. Joyce, die in tij
den niet hard geloopen had, deed haar best om
bij te blijven in het stikdonker. Er brandden
geen lantaarns in dat uithoekje van de wereld
en de weg onder de boomen was vol bochten.
Door het dorp liepen ze wat bedaarder, sloe
gen dan een zijweg in en kwamen ten slotte bij
een oud huisje, waar licht brandde. Het stond
een eindje van den weg af.
Drie shilling huur in de week. Pas op het
stoepje! zei Dick.
Het ruwe hekje kraakte vreeselijk, toen Hij
het open gooide en Joyce de drie steenen trap
jes ophielp. Er klonk het geluid van een stoel,
die achteruit geschoven werd en toen ze bij de
deur kwamen, deed Audrey al open.
Het spijt me vreeselijk, dat ik zoo laat
hen, zei Dick. Maar kijk eens, wie ik heb mee
gebracht?
O, Jo! riep Audrey verheugd.
De militaire muziekuitvoering stond onder
leiding van kapelmeester Fuchs, van het der-
^S11^ 'Hfenterie; de corpsen van ver-
fnfniiool bata,]°ns nam€n er aan deel. In
S'225.man- Van fading werd bij de mu-
vlnHo ,Z0P goed als geen 'ast onder-
".eP het aantal op rekening van
ons land komende atmosferische storingen
was uiterst gering.
eiUU,r m-n' heg00' na een pauze van
.„1"ts enkele minuten, de zanguitvoering
onder directie van den heer J. F. Bakker, met
medewerking van een aantal koren, in totaal
fangers en zangeressen. Verschillende
coupletten uit Valerius' „Gedenkklanck" wer
den o.a. ten gehoore gebracht en het schoon
ste en zoo wel bekende uit deze liederenschat
was woord voor woord te volgen, al zonk nu
net geluid wel eens ietwat weg.
De toejuichingen van het publiek na de
uitvoering der nummers vielen mede duidelijk
te hooren.
Te 2 uur 45 zong het gemengd koor breed
en machtig het eerste en tweede couplet van
het „Wilhelmus", oude zetting, waarna een
luid „Leve de Koningin", gevolgd door een
driewerf hoera daverend weerklonk, waar
mede te 2 uur 50 de uitzending geëindigd
was.
De technische dienst van den P.T.T. in
Nederland vroeg hierna aan Indië of men er
alles goed gehoord had? „Is bij u alles in
orde? Hare Majesteit zal antwoorden voor
de microfoon op de haar uit Indië gebrachte
hulde. Hallo, Indië, ik verwacht uw bericht
omtrent de instelling van uw ontvangsttoe
stellen. H.M. komt voor de microfoon als uw
bericht hier ontvangen is".
Toespraak van de Koningin
Direct hierna weerklonk duidelijk het stem
geluid van onze Koningin. Hare Majesteit
zeide, dat zij met groote belangstelling had
kennis genomen van de mededeelingen om
trent de voornemens van het comité en de
voorstellen van het A.N.V. ter feestelijke vie
ring van haar 50sten verjaardag: „Een
dankbaar gebruik makend van de mij gebo
den gelegenheid om het programma van de
radio-uitvoering aan te hooren, is het mij
aangenaam, hier te kunnen zeggen, dat de
uitvoering volkomen duidelijk door mij en
de mijnen gehoord is, dank zij de voortreffe
lijke inrichting van den draadloozen dienst.
„Onder den indruk van het gehoorde voel
ik mij gedrongen, het comité en allen, die
medegewerkt hebben en de duizenden belang
stellenden aanwezigen mijn warmen dank te
brengen voor hun aanhankelijkheid en mede
leven. Dat alle groepen van de bevolking van
hun belangstelling hebben blijk gegeven,
stemt mij tot bijzondere erkentelijkheid. Ik
besluit met den oprechten wensch, dat zoo
wel hier als in Indië het streven moge blijven
naar innige samenwerking voor het gemeen
schappelijk doel, waarnaar wij allen stre
ven: het welzijn van 't land onzer inwoning
en van het geheele rijk".
De uitzending was een volmaakt succes.
Technisch had men er ongetwijfeld alles
op gezet om daartoe te geraken. Met daveren
de kracht weerklonken de horens, trompetten
en trommen van Java in onze Nederlandsche
huiskamers en het waren voorzeker momen
ten van diepe ontroering voor de talloos ve
len, die daar als van vlak nabij de Indische
hulde aan onze koningin mochten meema
ken. Een demonstratie van nationale eenheid
en ook eene van nationalen radio-triomf.
Door Aneta werden de volgende bijzonder
heden aan de Tel. geseind:
De versterking-inrichting in het paleis op
Het Loo was aangebracht in de werkkamer
van den prins, terwijl in de salon van den
prins de microfoon was aangebracht, waar
door H.M. gesproken heeft. In een daarnaast
gelegen vertrek was de luidspreker opgesteld
en daar heeft het koninklijk gezelschap de uit
zending aangehoord. Met de koningin waren
aanwezig de koningin-moeder en prinses Ju-
liana, de hofmaarschalk, baron De Smeth,
baron Van Geen, particulier secretaris van
de Koningin en mevrouw Van Geen, kapitein
O. T. van Kesteren, adjudant van de Konin
gin, kapitein Phaff, ordonnansofficier, jhr.
Van Suchtelen van den Haere, intendant van
de paleizen, en eenige genoodigden, in totaal
17 personen.
De Koningin legde veel belangstelling aan
den dag voor de in het nevenvertrek opge
stelde instrumenten en onderhield zich even
als prinses Juliana met de aanwezige inge
nieurs, dr. N. Koomans, jhr. Van der Wijck
en ir. Visser, welke laatste speciaal belast
was met het lijngedeelte, kabels, versterkers,
etc.
Ze sloeg haar armen om Jo heen en trok haar
het huisje binnen. In den grooten, open
schouw knapperde een vuur en er lag een kar
pet op de roode plavuizen. De zoldering was
laag en werd gedragen door zware eiken bal
ken, donker van ouderdom. De stoelen hadden
biezen zittingen en waren minstens honderd
jaar oud. Op den schoorsteen stonden twee ko
peren kandelaars, als goud blinkend, en een
olielamp met een gekleurde sitsen kap verlicht
te zacht het vertrek. Terwijl ze hun jassen uit
trokken en bij het vuur gingen zitten, vertelden
Dick en Jo, dooreen pratend aan Audrey hoe
alles zich had toegedragen. En daarna hoorde
Jo in een jacht van vraag en antwoord, hoe de
hertog Audrey haar toelage geheel ontnomen
had en hoe zij toen dwars er tegen in gegaan
was en de vlucht had genomen.
En nu, zei Audrey, verdien ik achttien
shilling in de week op de boerderij.
Op de boerderij? herhaalde Joyce, die
haar ooren nauwelijks gelooven kon.
Ja zeker, antwoordde Audrey. Ik ben een
van de melkmeisjes. Ik leer melken, boter ma
ken en melkbussen schuren. We hebben dit
huisje gehuurd en van den zomer zul je eens
zien, hoe verrukkelijk het hier is. Mijnheer Wa
ring is een vreeselijk aardige man en ik kan je
niet zeggen, hoe goed het me hier bevalt. Kom
eens mee naar boven Dick kan hier wel blij
ven.
Grinnekend gehoorzaamde Dick en de beide
meisjes gingen holderdebolder naar boven. Bui
ten kraakten en zwiepten de kale boomen
heen en weer. Van heel ver weg klonk het rui-
schen der zee. Dick keek het aardige, goed on
derhouden en vriendelijke vertrek rond en
koesterde zich bij het knappende vuur.
Londen kan naar de maan loopen! mom
pelde hij.
In het vertrek waar de microfoon was op-
gesteld heeft de koningin vol belangstelling
het moment afgewacht, waarop Indië de in
stelling der ontvangapparaten zou berich
ten, hetgeen met buitengewone snelheid ge
schiedde. Na afloop heeft de Koningin hare
bijzondere tevredenheid betuigd over de schit
terende demonstratie.
De plechtigheid te Batavia.
Ruim 60.000 enthousiaste bezoekers van de
Pasar Gambir woonden voor een groot ge
deelte door middel van over het uitgestrekte
terrein verspreidde loudspeakers de indruk
wekkende serenade bij, welke voor de Konin
gin werd uitgezonden.
Op de eere-tribune hadden plaats genomen
alle leden in den Raad van Nederlandsch-
Indië, de algemeen-secretaris, de hoofden der
departementen en kopstukken uit den handel,
terwijl de landvoogd, ter voorkoming van
verkeersopstoppingen als gevolg van de af
zettingen van den weg, welke er bij een tocht
van den landvoogd naar het Pasar Gambir
zou zijn geweest, de demonstratie te zijnen
paleize door middel van een koptelefoon
volgde.
Een diepe ontroering maakte zich van de
menschenmassa meester, toen de koninklijke
stem doorkwam, als ware de landsvorstinne
in haar midden. De hoorders waren innig
dankbaar, dat de Koningin de serenade en de
ovaties uitstekend had verstaan.
Nimmer tevoren werd de saamhoorigheid
tusschen Oranje, Nederlandsch-Indië en Ne
derland zoo duidelijk gevoeld.
Direct na de beëindiging van de indruk
wekkende plechtigheid barstte een reeds uren
dreigende regenbui los.
In de West.
Curagao-radio seinde, dat de uitvoering
volkomen gelukt is. Beide stations waren goed
te volgen, hoewel vrij veel last van fading
ondervonden werd. Paramaribo heeft geseind
dat de uitzending uit Indië zwak hoorbaar
was* terwijl de Kootwijk-zender was te vol
gen met weinig fading en goed constant. Ech
ter was een en ander alleen hoorbaar op tele
foon en onvoldoende voor een behoorlijke ver
sterking.
PAARDENMARKT.
DE DIRECTEUR van het MARKT
WEZEN te ALKMAAR brengt ter alge-
meene kennis, dat ter gelegenheid van
de PAARDENMARKT op WOENSDAG
3 SEPTEMBER a.s., de aan te voeren
dieren alleen naar de markt mogen
worden gebracht over de FRIESCHE-
BRUG en de KORTE NIEUWESLOOT
van de Handelskade af.
De paarden over de Boombrug bij het
Zeglis naar de markt gebracht moeten
den weg volgen langs de Voormeer en de
Bierkade, over de Schermervlotbrug en
langs den Kanaaldijk naar de Friesche-
brug.
Alle dieren, die niet over de Friesche-
brug de stad binnen komen, moeten zoo
danig worden vervoerd, dat zij door de
Korte Nieuwesloot van de Handelskade
af ter markt komen; alle overige toegan
gen tot de markt worden afgezet.
Bij de Korte Nieuwesloot en de Frie-
schebrug zullen de aan te voeren dieren
deskundig worden onderzocht, en zal
het verschuldigde marktgeld moeten
worden voldaan.
Vóór des morgens zeven uur mogen
geen dieren geplaatst worden op de
markt die des namiddags vier uur ein
digt, terwijl na 's morgens 10 uur geen
paarden meer ter markt worden toege
laten.
Voor het plaatsen der paarden wor
den aangewezen de Dijk, de Marktstraat,
het Waagplein, de Ged. Nieuwesloot en
het Torenburg. Voor het plaatsen der
veulens een gedeelte van het Waagplein.
De Directeur voornoemd,
D. SCHENK.
'ziaïe
Een kuur met Foster's Maag-
pillen baat bij de hardnekkig
ste gevallen van slechte spijs
vertering en verstopping.
f0.65 per flacon in dro
gistzaken en apotheken.
XL.
Voor den ouden predikant was het een groote
vreugde, die zijn hart sneller deed kloppen en
weer kleur op zijn wangen bracht, dat Dick op
het land was terechtgekomen. Het was onge
twijfeld het meest geschikte leven voor Dick,
het leven, zooals hij t voor zijn zoon gewenscht
had, omdat het eenvoud, eerzaamheid en gevoel
voor de schoonheden der natuur kweekte. Hij
was buiten zichzelf van vreugde over het feit,
dat Dick zich op het land gevestigd had, maar
hij voelde ook, dat hij Dick nog niet genoeg
door en door kende, om er zeker van te zijn,
dat hij er ook blijven zou. En dat was juist zijn
vurigste verlangen. Hij begon er over na te den
ken, door welk middel hij zou kunnen medewer
ken, om Dick's genegenheid voor het landleven
zoo diep wortel te doen schieten, dat hij zich
er niet meer uit zou kunnen losrukken.
En zoodoende kwam hij op een idee, dat hem
uitstekend leek. Dick moest een vrouw hebben!
Als zijn zoon eens zou willen trouwen met een
eenvoudig, gezond boerenmeisje, dat een goede
moeder voor zijn kinderen zou kunnen zijn!
Maar hoe zoo'n meisje te vinden? Richard
had de melkerij laten zien en daar waren heel
wat meisjes aan het werk. Zoo kwam het, dat
de oude heer op een goeden morgen, zonder
iets tegen iemand over zijn plan te zeggen, met
de handen op den rug, daarheen slenterde, toen
t werk er al in vollen gang was.
Het was een groot, gewit lokaal met een te
gelvloer en het zag er bijna angstwekkend zin
delijk uit. Twee man waren bezig met de zwa
re m'-'kbussen en de ontroomingsmachines. Ver
der op waren vier meisjes bezig in helder ka
toenen jurken met witte boezelaars, blozend
van gezondheid en jonge kracht. Ze keken ver
wonderd op, toen de lange, zwarte gedaante
tusschen al het wit van de melkerij verscheen.
Zaterdag was het voor Bergen, voor ons
gewest, ja zelfs voor het het geheele iand
een dag van groote beteekenis. Die dag
toch had de officieele overdracht plaats van
83 H.A. bosch plaats, waardoor het Wes
terbosch, ten westen van de Sparrelaan en
de bekende Hooge Boomen als natuurreser
vaat officieel eigendom van de gemeente
Bergen is geworden.
Den lezers van dit blad is het bekend, dat
de gemeente Bergen hiervoor een offer
bracht van 130.000, de provincie een van
40.000 terwijl het Rijk voor het onderhoud
een jaarlijksche bijdrage van 1600 toezeg
de en het Comité van Actie voor het onge
schonden behoud van het Bergerbosch aan
vrijwillige bijdragen hiervoor 10.000 bij
een bracht. Dat B. en W. dezen voor Ber
gen gewichtigen dag een feestelijk en offi
cieel karakter wenschten te geven (het
denkbeeld werd het eerst in openbare raads
vergadering door Dr. Hemelrijk geopperd)
iag voor de hand. Om 2 uur vereenigde de
raad zich dan ook in een buitengewone zit
ting, die mede werd bijgewoond door de le
den van Gedeputeerde Staten Mr. J. B. Bo-
mans, D. Kooiman en A. Michels, den oud
burgem. J. van Reenen, Mr. van Tienhoven
voorzitter van de Vereeniging tot behoud
van Natuurmonumenten en eenige leden van
het Comité van Actie voor het ongeschon
den behoud van het Bergerbosch en andere
genoodigden.
Het programma vermeldde na afloop van
deze vergadering nog 'n rondwandeling met
Bergensch Harmonie door het bosch en des
avonds een verlichting bij de Hooge Boo
men, concert van Bergensch Harmonie,
vuurwerk en de vertooning van een tableau
vivant, waarbij de boschgeest omgeven door
elfen dank bracht voor het behoud van het
bosch.
Toespraak van den burgemeester.
De burgemeester hield in de raadzaal de
volgende toespraak:
Dames en heeren
Het is mij een bijzonder genoegen, dat U
aan mijn uitnoodiging om hedenmiddag ten
Raadhuize samen te komen gevolg hebt wil
len geven en gaarne maak ik van deze gele
genheid gebruik om kond te doen van het
heugelijke feit, dat zoo juist de acten zijn
gepasseerd waarbij het typisch Berger Bosch
aan de gemeente wordt overgedragen.
Voor onze gemeente is dit zeker een der
allerbelangrijkste gebeurtenissen, daar zij
haar bloei voor een groot deel te danken
heeft aan de bosschen, die in de onmiddel
lijke omgeving van het dorp gelegen zijn en
thans kan worden gezegd, dat Bergen zich
zal kunnen blijven ontwikkelen en „Bergen"
blijven.
Maar uit een algemeen standpunt bezien
is nog van grooter beteekenis, dat de ge
meente Bergen door dezen aankoop heeft
bevestigd in het zoo schoone Kennemerland
een natuurreservaat ter grootte van c.a. 83
H.A., vormende één aaneengesloten complex
grootendeels bezet met loofhout, onmiddel
lijk grenzende aan het Provinciaal duinbe-
zit.
De eerste officieele stap om tot dit doel
te geraken werd gezet in het voorjaar 1928
toen Burgemeester en Wethouders zich
wendden tot de N.V. Bouw- en Bouwgrond
Mij. Bergen-Binnen, gevestigd te 's Graven-
hage en den heer Jb. van Reenen te Bergen,
met verzoek wel te willen mededeelen of en
zoo ja op welke voorwaarden zij bereid zou
den zijn eenige complexen boschterrein aan
de gemeente te verkoopen teneinde deze als
Natuurreservaat te bevestigen.
Hoewel toen ter tijd nog niet te zeggen
was of, en zoo ja hoe de financieele zijde
van dit vraagstuk tot oplossing zoude ko
men, werd met goede hoop aan het eenmaal
gestelde doel gearbeid, te meer, daar reeds
van den aanvang al de Raad dezer gemeen
te principieel zijn instemming met de plan
nen had betuigd, de eigenaren der gronden
hunne medewerking toezegden en de Ver
eeniging tot Behoud van Natuurmonumen
ten in Nederland, hoewel tot financieelen
steun niet in staat, haar volle sympathie
met deze plannen, die zij beschouwde als
van groot algemeen belang, betuigde.
Behalve de 9 H.A. gelegen langs de
Sparrenlaan, hadden wij in onze aanvrage
betrokken een complex bosch ter grootte van
ca. 45 H.A,. dat meer begrensd was door
wat financieel bereikbaar scheen, dan door
wat wij ons voorstelden te zijn de natuurlij-
De mannen keken elkander glimlachend aan.
De meisjes gingen druk babbelend door met
haar werk.
De oude heer nam alles nauwkeurig op, de
witte teilen en de machines en de katoenen ja
ponnen, en met de handen nog steeds op den
rug liep hij de melkerij door met meesterlijk ge
veinsde belangstelling voor alles om zich heen
Zoo kwam hij ten slotte bij de meisjes terecht.
O, als die eens geweten hadden, welk een listig
plan er school onder dat zwarte geestelijke ge
waad! Als die eens hadden kunnen gissen, dat
die strenge oude heer er op uit was, om een
vrouw voor zijn zoon uit te zoeken!
Voorgevend dat hij keek naar haar werk, nam
hij ze een voor een aandachtig op. Veel was er
niet te kiezen, vond hij Ze zouden allen goede
moeders kunnen zijn. Na een poosje ontdekte
hij, dat een harer reeds een ring aan haar vin
ger droeg en terstond schakelde hij die uit.
Audrey behoorde tot de andere drie, maar ze
liet niet merken, dat ze hem kende. Haar
oogen flikkerden nu en dan ondeugend. De oude
heer herkende haar niet als het meisje, dat bij
hem aan zijn eigen tafel had aangezeten en
haar best had gedaan, om hem aan het praten
te krijgen. In die dagen, die reeds zoo ver ach
ter hem lagen, was hij te veel in zijn werk ver
diept geweest. Toen had ze eenvoudig niet be
staan voor hem. Nu hij haar aan het werk zag
tusschen de anderen, viel haar schoonheid op
als die van een zeldzame bloem tusschen gewo
ne veldbloemen.
Aha! zei hij bij zichzelf. Dit is een schitte
rend exemplaar van een buitenmeisje... flink
gebouwd en gezond. Je zag op het eerste ge
zicht, dat ze een heele reeks van gezonde, ster
ke landbouwers tot voorouders hebben moest.
Het kwam geen oogenblik bij hem op, zich af te
vragen, of zij een meisje naar Dick's keuze zou
wezen, noch of zij genegen zou zijn met een
njan als Dick te trouwen. Nu hij eenmaal de
ke omlijning van een grootsch natuurreser
vaat.
Verheugd waren wij dan ook te verne
men, dat de eigenaar dezer complexen de
heer Jb. van Reenen, tot eene zoodanige
medewerking bereid was, dat ook de duinen
rand, de Hooge Boomen en het bosch ten
Oosten daarvan in de onderhandelingen be
trokken konden worden.
Zoo kon het dagelijkcsh bestuur der ge
meente bij schrijven van den 5den Februari
1929 aan Gedeputeerde Staten van Noord-
Holland te kennen geven:
„De ver buiten de grenzen onzer gemeen
te uitgaande belangstelling voor de bos
schen ter plaatse heeft ons overtuigd van het
groote algemeene belang, dat bij dit com
plex natuur betrokken is en ons er van door
drongen, dat niets onbeproefd moet blijven,
om hetzelve, ondanks de zich alom vertoo-
nende verdichting van de bebouwing, als
zoodanig te bewaren.
Wij hebben hierbij het oog op het vrijwel
eenige belangrijke loofhoutbosch in Noorde
lijk Noordholland; het Berger Bosch.
Dit complex, het welk eene oppervlakte
beslaat vanc.a. 83 H.A., omvat het welbe-
kende „Westerbosch" en de „Hooge Boo
men" nabij „Duinvermaak", velen Uwer ze
ker bekend en strekt duizenden ingezetenen
onzer Provincie en zelfs er daarbuiten tot
verpoozing enz.
Hoewel de gevraagde financieele steun
wel mogelijk werd geacht spoedde het jaar
1929 zich ten einde zonder dat eenig posi
tief resultaat bereikt werd.
Maar toch zoude dit jaar nog de groote
beslissing brengen, want den 30sten Decem
ber besloot de Raad dezer gemeente, zelfs
zonder hoofdelijke stemming in principe, tot
aankoop voor eigen rekening van een com
plex boschvan 74 H.A. en Burgemeesters en
Wethouders te machtigen pogingen in het
werk te stellen voor dit doel Rijkssteun te
erlangen op grpnd van de Boschwet.
Reeds spoedig stelde de Boschraad een on
derzoek ter plaatse in en mocht den 3den
April van het jaar 1930 de heugelijke tij
ding worden ontvangen dat de Minister van
Binnenlandsche Zaken en Landbouw bereid
is te bevorderen dat aan de gemeente Ber
gen (N.-H.), in het belang van de bewaring
van natuurschoon, voorloopig gedurende
een termijn van 10 jaren eene bijdrage van
1600 per jaar worde verleend in de kos
ten van instandhouding van een deel van het
z.g. Bergerbosch.
Zoo stond dan vast, dat het gemeentebe
stuur met deze Rijkssteun bereid was een
bedrag van c.a. 99.000 te voteeren voor de
instandhouding der bosschen, voorzeker een
besluit, waarop steeds met waardeering zal
worden teruggezien.
En toch geheel voldaan was men nog
niet. Het behoud der bosschen onmiddellijk
grenzende aan de Sparrenlaan was nog niet
verzekerd.
Den 16en Maart 1930 richtte het Plaat
selijk Comité van Actie tot het ongeschon
den behoud van het Bergerbosch zich in op
dracht eener druk bezochte vergadering, tot
den Raad o.m. met het verzoek ook de bos
schen onmiddellijk grenzende aan de Spar
renlaan aan te koopen, daarbij den wensch
uitsprekende dat de Provincie en het Rijk, in
het culturele belang van de bevolking van
geheel Noord-Holland en de duizenden die
Bergen bezoeken, daarvoor aan de gemeente
Bergen financieelen steun zouden verleenen.
Met den aankoop van deze c.a 9'A H.A.
was echter een bedrag van rond 78000 ge
moeid, hetgeen de gemeente te zwaar viel om
te dragen.
Nochthans kon de Raad in zijne vergade
ring van 28 Mei 1930 goed vinden, dat
naast de 99.246 benoodigd voor aan
koop van 73.46.45 H.A. bosch van den heer
Jb. van Reenen, nog een bedrag van
30.000 beschikbaar werd gesteld teneinde
te trachten in samenwerking met het Plaat
selijk Comité en met steun van Rijk, Provin
cie en Particulieren, de gewenschte uitbrei
ding aan het Natuurreservaat te geven.
Met groote activiteit heeft zich het plaat
selijk comité onder leiding van den heer D'.
A. Klomn van haar taak gekweten en het
einddoel bereikt, want bij besluit van 17 Juni
1930 machtigden de Staten van dit Gewest
het College van Gedeputeerde Staten onder
rader te stellen voorwaarden aan onze ge
meente eene bijdrage te verkenen van ten
hoogste 40.000 ten behoeve van den aan
koop van het bewuste boschcomplex, terwijl'
hand aan den ploeg geslagen had, moest hij niet
meer omzien. Zijn plan nam hem volkomen in
beslag. Zonder verderen omhaal trad hij op
haar toe.
Mag ik met u eens een woordje spreken?
vroeg hij.
Nu is een der eerste beginselen van het bo
terkarnen, dat men, eens begonnen, aan één
stuk zonder onderbreking door moet gaan. Di*
kennis was Audrey reeds ingepompt.
Binnen vijf minuten is dit boter, ant
woordde ze. En dan zal ik u vragen om te proe
ven of hij goed van zoutte is. Maar voor dien
tijd heb ik het heusch te druk om met aandacht
naar u te luisteren.
De oude heer bleef dus staan wachten en het
was hem in 't geheel niet opgevallen, dat z*
heelemaal geen boersche uitspraak had.
Wat prachtig zou het voor Dick wezen, een
vrouw te hebben, die zoo geheel in haar huise
lijke bezigheden opging! Zoon meisje kon na
tuurlijk goed koken en naaien. Maar hij moest
zich niet alleen door haar uiterlijke aantrekke
lijkheid laten leiden. Hij moest haar innerlijk*
gesteldheid eerst eens goed onderzoeken. Ein
delijk was de boter klaar en ze lachte verge
noegd en blij. Volgens haar belofte nam Audrey
een klontje van het kostelijke goudgele goedje
op een boterspaantje en hield het den predikant
voor.
Proeft u eens! zei ze en stopte het hem
bijna in zijn mond.
De overblufte oude heer slikte het haastig en
werd er bijna onpasselijk van. Want een flinke
lepel vol boter, zonder brood of beschuit, is een
vrij vettig hapje, maar het aardige boerenmeis
je liet hem al haar witte tanden lachend zien
en dus herstelde hij zich zoo spoedig mogelijk
en deed zijn uiterste best met een zoo eerlijk
mogelijk gezicht te zeggen:
'Wordt vervolgd.)
