EXTRA VOOR SOPLA ROOKERS
50 OPEL RIJWIELEN GRATIS!
N.V. F. M. HOUBAER Co's SOPLA FABRIEKEN AMERSFOORT
WK .1VOTl It EN VAN KAN VER KATE RSAGENT*E.
Behalve de fraaie geschenken, welke in onze geschenkenlijst staan afgebeeld,
zenden wij aan de 50 personen, die ons in de maand October 1930 het grootste
aantal SOPLA-bons doen toekomen, gratis en franco
1 OPEL RIJWIEL COMPLEET, (voor Heer of Dame), met een jaar garantie.
De inzendingen moeten dus uiterlijk 1 Nov. a.s. des voormiddags in ons bezit komen.
De namen dergenen, die een rijwiel ontvangen, worden met het ingezonden aantal
bons, door ons bekend gemaakt.
yan den Penningmeester van het Comité dd
'2l Augustus bericht werd ontvangen, dat
rliet toegezegde bedrag ad. 10.000 bijeen
gebracht door vrijwillige giften zelfs met
'.enkele tientallen guldens was overschreden.
Zoo kon de Raad in zijne vergadering van
■17 Juli 1930 besluiten ook de bosschen In
•eigendom bij de N.V. Bouw- en Bouwgrond
iMij. Bergen Binnen gevestigd te 's Gra
yenhage door aankoop als natuurreservaat
te bevestigen.
En thans is het mij eene behoefte nog-
ijnaals openlijk dank te brengen aan allen
BÖïe hebben medegewerkt aan de tot standko-
Rming van deze groote gebeurtenis.
In de eerste plaats verheugt het ons allen
Hat de minister van Binnenlandsche Zaken en
liLandbouw het streven dezer gemeente als
iivan algemeen belang heeft willen erkennen
'ien als zoodanig Rijkssteun toekomen,
j. U, mijnheer Jb. van Reen en, die zoo-
[Beer hebt blijk gegeven de belangen dezer
^gemeente, aan het hoofd waarvan gij ook
,'vele jaren gestaan hebt, een warm hart toe te
'iifragen door niet alleen aan haar te willen
^overdragen, datgene waaraan zij als aan
!Wne levensvoorwaarde zoo groote waaide
i bedrite, maar ook door den prijs daarvoor
'too laag te stellen, moge ik onzen bijzonde
.ren dank brengen en de hoop uitspreken, dat
het U nog vele jaren gegeven mogen zijn het
'Berger bosch te betreden.
Ook U mijnheer Smoor als vertegen
woordiger Uwer vennootschap, zeg ik dank
ivoor de wijze waarop door onderhandelin
gen de koop tot stand kon komen.
Het zal U mijnheer Van Tienhoven
niet verwonderen dat het mij verheugt dat
ook u, die de zaak dadelijk moreel steunde,
hier aanwezig bent.
De Commissaris der Koningin berichtte,
dat hij tot zijn leedwezen niet tegenwoordig
kon zijn. Voor de bereidwilligheid waarmede
hij mij! steeds in de gelegenheid stelde deze
zaken te bespreken wensch ik mijn erkentelijk
heid uit te drukken.
Van den heer Van Dissel ontving ik
het volgende telegram: „Het spijt mij zeer
op dezen door Uwe gemeente zoo gewichti-
gen dag niet aanwezig te kunnen zijn. Ik
wensch U geluk met grootsche daad' inzake
natuurbescherming verricht door gelukkige
samenwerking van particulieren en overhead'".
Voor alle steun, die het staatsboschbeheer
ons heeft verleend en voor het verrichten der
taxatie wensch ik een hartelijk woord van
dank te zeggen en de hoop uit te spreken,
dat zijne voorlichting bij het onderhoud der
bosscher. de band nog zal versterken.
Zoo gaarne had ik hier den heer van Dis
sel persoonlijk toegesproken.
Een hartelijk welkom roep ik U mijnheer
Bomans, Kooiman en MichieJs als vertegen
woordigers van ons Provinciaal Bestuur toe
en namens ons allen zeg ik U hartelijkeni dank
voor de wijze, waarop de Provincie dit
groote werk heeft willen steunen, want zon
der deze hulp zoude het einddoel niet zijn
bereikt. Moge ons gewest de vruchten van
Uw hulp plukken.
En dan mag ik mij richten tot ingezetenen
mijner eigene gemeente, vereendgd' in het
Plaatselijk Comitc met haren voorzitter, de
heer D. A. Klomp.
Het is ons allen wel bekend dat het doel
dat U voor oogen stond, niet gemakkelijk te
bereiken was. Maar toch hebt gij len deze
nooit geaarzeld, en met ongekenden geest
drift zoowel den Staten als de particulieren
weten te overtuigen, dat wat in Bergen te
doen stond ook volbracht moest worden.
Een woord' van hulde zij U gebracht voor
de 50.000 die er gekomen zijn en een woord
van dank aan allen die medegaven.
Den heer Klomp een speciaal woord van
dank voor zijn veelvuldige en onbaatzuch-
tigen arbeid in het belang van het behoud
van het bosch verricht.
Ook de heer Taets van Amerongen en
Reinders Folmer zeg ik als vertegenwoordi
gers van den heer Jb. van Reenen dank voor
de aangename wijze waarop de besprekingen
zijn gevoerd en den heer Taets van Ameron
gen in het bijzonder voor de vele moeite die
hij zich heeft willen getroosten om tot eene
juiste afbakening der terreinen te komen.
Dank aan notaris Van Riet, die de actie in
de puntjes verzorgde.
Aan de Nederlandsche pers, die het 'be
houd van het bosch terecht als een nationaal
belang belichtte, mede een hartelijk woord
van dank.
Ten slotte moge ik U allen dank zeggen
Hat het mij gegeven is als burgemeester deze
groote gebeurtenis te beleven, die is geboren
maf eendrachtelijke sanienweriring en moge
strekken tot blijvend heil der gemeente
Bergen.
Ik s«ei U voor na afloop dezer bijeenkomst
het nieuw verkregen bezit voorafgegaan door
de muziek in oogenschouw te nemen.
ter, woord van den heer J. v. Reenen.
De heer J. van Reenen bracht aller
eerst aan het Gemeentebestuur hartelijk dank
voor de vriendelijke uitnoodiging om op deze
voor de gemeente zoo belangrijke dag tegen
woordig te zijn. Men zal begrijpen, aldus spr.,
rtet het ook voor mij een belangrijke dag is;
8? jaar ben ik hier burgemeester geweest en
rondom mij zie ik onder de raadsleden meest
nieuwe gficliten maar er zijn er ook nog van
de oude garde, en ik hoop, dat zij nog lang in
rfaat zullen zijn de belangen van de gemeen-
Het is thans voor Bergen een mooie feest
dag; een van de belangrijkste besluiten die de
gemeente genomen heeft, is thans bekrach
tigd.
In 1851 kocht mijn vader de heerlijkheid
met de gronden, duinen bosschen en wegen
en sindsdien is deze het bezit van de fam. van
Reenen gebleven. Men zal dus kunnen begrij
pen, dat er voor mij niet zonder emotie zoó'n
groot stuk afgaat. Het heeft mij echter genoe
gen gedaan uit den mond van den burgemees
ter te hebben vernomen, dat de gemeente dit
apprecieert.
En dat de overeenkomst aan beide zijden in
goede aarde is gevallen, als gevolg van het
feit, dat we beiden het belang van de ge
meente op het oog hadden. Toen mijn vader
hier kwam stonden de wegen nergens te boek,
volgens de oude heerlijkheidsrechten had de
heer van Bergen recht op alle wegen waarop
boomen stonden; hij moest die snoeien en
hakken en dit gaf wel eens moeilijkheden. In
1873 kwam mijn vader per acte goedgekeurd
9 Juni '73 overeen, dat alle wegen, waar boo
men stonden, op zijn naam zouden komen en
al de anderen op die van de gemeente.
Sindsdien zijn er geen moeilijkheden ge
weest. Voor het verbreeden van de wegen heb
ik altijd waar dit noodig was, de daarvoor be-
noodigde gronden gegeven. Een gedeelte van
de wegen droeg ik voor enkele jaren aan de
gemeente over, en het was toen een hier nog
aanwezig raadslid, die veel van jagen houdt,
die opmerkte dat de gemeente ook graag de
wegen wilde waar boomen staan. Hij voegde
het er toen aan toe, misschien komt de bur
gemeester nog wel eens in een goede luim zoo
dat hij' daartoe besluit. Ik geloof, dat hij dit
thans zal concludeeren, want hetgeen hij
toen wenschte, is thans een feit geworden.
Spr. herinnerde hierna aan den vooruit-
fang van de gemeente; sinds 1885 toen hij
urgemeester werd. De toename van de bevol
king bracht noodwendig mede, dat er bosch
verloren ging. Toen wij op initiatief van mijn
vrouw Bergen aan Zee stichten was zij over
tuigd, dat niet alleen het bad en de duinen de
menschen aantrokken maar ook de bosschen,
waarom zij het initiatief nam het Parnassia-
park te stichten. Dit kostte veel geld en velen
twijfelden aan de mogelijkheid.
Thans erkent iedereen het Parnassiapark
ook als een groote aantrekkelijkheid. Ook ik
gevoel veel voor de bosschen, en het doet mij
genoegen, dat thans de zekerheid is verkre
gen, dat een groot deel ervan ongerept blijft.
Ik hoop, dat het zoover zal komen, dat men in
de schaduw zal kunnen loopen van Eergen
naar Bergen aan Zee. Dit jaar plantte onze
maatschappij op hoop van zegen nog 60.000
boompjes. Mijn indruk is dat in de heele ge-
meénte het thans tot een feit geworden besluit
algemeen wordt goedgekeurd en ook ik spreek,
evenals de burgemeester, den wensch uit, dat
het besluit moge strekken tot groei en bloei
van de gemeente Bergen en tot de bevorde
ring van de welvaart van zijn ingezetenen.
(Applaus).
Een woord namens het Provin
ciaal bestuur.
Mr. Bomans, lid van Ged. Staten, ver
klaarde zich gaarne aan te sluiten bij de laat
ste woorden van den burgemeester, waarin
deze te kennen gaf, dat deze dag, van zoo
veel belang van Bergen, ook zou blijken een
haat en tweedracht; omdat het ontsierd is
door den oorlog. Hier hebt gij heden een daad
gesteld, niet van haat, maar van liefde. Niet
van verwoesting, maar van schoonheid en van
behoud van schoonheid. Geen granaten en
kartetsen, zullen wij als het ware in de bos
schen hooren, hoogstens zullen de bladeren
ruischen van: zij kusten elkander. Wie na
tuurmonumenten behoudt, verlengt als het
ware de schepping Gods. Er kan geen édeler
daad gesteld worden, dan het schoons, dat
God gegeven heeft te behouden, in den staat,
waarin het ons werd gegeven. Hulde aan het
Gemeentebestuur van Bergen, dat zoo groote
som heeft willen voteeren om dit natuurmonu
ment, tevens cultuurmonument te behouden.
Ik ben ervan overtuigd, dat dit het zaad zal
zijn waaruit zal oprijzen een schoonheidszin
van de bevolking.
Mijnheer de burgemeester, Raad van de ge
meente Bergen, fam. van Reenen, die zoo heeft
willen medewerken, om deze daad tot stand te
brengen, aan het comité van actie, dat
10.000 bijeen brachtt, en aan de pers, die
zoo prachtig voorging, onze hartgrondigen
dank en oprechte hulde. Het is mij een eer U
dank te brengen namens de provincie en Ged.
Staten van Noord-Holland. (Applaus).
Namens Natuurmonumenten een
gelukwensch.
Mr. van Tienhoven, voorzitter v. d.
Ver. tot behoud van Natuurmonumenten in
Nederland, verklaarde, dat ook voor zijn ver.
deze dag een buitengewoon gelukkige was.
Namens zijn vereeniging sprak spr. een
woord van dank voor het behoud van dit na
tuurreservaat; voor de vereeniging gaf het
voldoening, dat de door haar reeds 25 jaar
gepropageerde denkbeelden steeds sterker
naar voren treden. De provincie Noord-Hol
land is wel een van de provincies, die blijk
heeft gegeven, sympathie tegenover het werk
van de vereeniging te stellen. Juist door de
samenwerking van het particulier initiatief,
gecompleteerd door de vereeniging en de auto
riteiten kan nog veel schoons voor de toe
komst behouden blijven. Het was spr. een vol
doening dat de burgemeester van Bergen, di
rect contact met de vereeniging had gezocht.
Financiëel konden wij helaas niet helpen.
Voor de door U aan ons gebrachte dank voor
de moreele steun die wij verleenden, breng ik
U wederkeering dank. Het moet zoover ko
men, dat elk Nederlanders zich bewust wordt,
dat voor het behoud van de schoonheid een
ieder zijn uiterste krachten heeft in te span
nen de daad van Bergen zal zeker ten voor
beeld strekken voor andere gemeenten en spr
hoopte dat in de toekomst andere gemeenten
het voorbeeld van Bergen zullen volgen. (Ap
plaus).
De heer Smoor, directeur vaa de Bouw
en Bouwgrondmaatschappij „Bergen Bin
nen" gevoelde zich eenigszins als Daniël in
de leeuwenkuil. Omdat men wel zal denken
hij staat met het geld in de zak.
De moed om iets te zeggen, put hij uit het
feit, dat in de door de Mij. met de gemeente
gesloten overeenkomst van 16 Juni 1930 een
clausule staat, dat de maatschappij voor het
behoud van het monument op den koopprijs
een reductie toestaat van 17 Vi cent per vierk.
Meter als bijdrage in de kosten, wat over
90.000 vierk. Meter toch wel iets beduidt.
Het ideëele en het materiëele gaat weinig sa-
dag van groot belang voor de Provincie te I ™e,n en toch dit hier tot stand gekomen, om
zijn. Namens het Provinciaal bestuur verze
kerde spreker, dat dit 'bestuur de daad van
Bergen heeft gezien als een daad die toejui
ching verdient en navolging. Weest ervan
overtuigd, aldus spr., dat de dank van de
provincie grooter is dan de bijdrage, het gel
delijke wel te verstaan, die ze heeft gegeven
voor het behoud van het bosch. Noord-Hol
land is nu eenmaal een gewest dat niet rijk is
aan bosschen. Maar het is een schoone pro
vincie: aan de eenenkant de duinenrij, lachen
de uitnoodigende om er te verpozen, aan den
anderen kant de Zuiderzeestranden met de ty
pische bevolking, vooral van belang voor de
buitenlanders. Noord-Holland is bekroond
door een reeks eilanden met een eigen fauna
en floraen dan hebben wij in onze provincie
de mooie heidevlakten, de bloeiende hei in het
Gooi en de heerlijke rijkdom van het polder
land. En tenslotte heeft Noord-Holland toch
Bergen. Tegen wie zou zeggen, dat dit van
geen belang is, zeg ik, dat Bergen is een der
parels aan de kroon van Noord-Holland. Wij
zijn met bosschen niet rijk bedeeld en juist
daarom is deze daad van Bergen van zoo
groot belang. Vele gemeenten gingen reeds
voor; moge uw daad opnieuw een stimulans
zijn voor anderen Haarlem heef', reeds
eeuwenlang de Hout, waardoor het voor mij
eiken dag een vreugde is er te mogen wonen;
Heemstede bleef niet achter en kocht Groenen-
daal, Bussum volgde en Hilversum trad in
een edelen wedstr ijd met Bussum en kocht
het Spanderswoud. Het kléine Heiloo gaf
100.000 om in samenwerking met Alkmaar
en provincie het bosch aldaar in het bezit te
stellen van de roemruchte vereeniging wier
nut niet gpnoeg naar voren gebracht kon
worden.
Het spijt ons dat het Rijk in die transactie
ten achter bleefwant het is ook een Rijks-
belang wanneer wij de schoonheid van
Noord-Holland bewaren. Beverwijk kocht het
landgoed Scheybeek en Velsen Velserbeek;
thans is het Bergen, dat zich een enorme kos
ten getroost om te blijven wat het is: een der
schoonste plekjes van ons vaderland.
Burgemeester, gij hebt een monument, hier
vlak voor u, mrar ik noem die monumenten,
^onumenten, die getujgeins afleggen yan
dat wij hierin zijn opgevoed door wijlen
mevr. van ReenenVolter. Spr. was over
tuigd dat haar ziel, wanneer zij dit moment
'had mogen beleven, vervuld geweest zou zijn
met blijdschap. Spr. was overtuigd dat door
deze daad Bergen zal groeien en bloeien en
ook het Vreemdelingenverkeer in alle opzich
ten vruchten van zal plukken.
Hoewel er eens smadelijk in de krant stond,
dat met de menschen van de maatschappij
niet te praten was, wil sprtoch opmerken,
dat de Mij. met deze transactie geen finan-
ciëele winst heeft gemaakt, maar alleen de
moreele winst, mee te hebben kunnen werken
aan het behoud van het bosch. Spr. eindigde
met den wensch, dat Bergen tot in lengte van
dagen plezier van den dag van heden mag
beleven.
De heer Klomp, voorzitter van het Co
mité van Actie tot het ongeschonden behoud
van het Berger Bosch, bracht den burgemees
ter dank voor de vriendelijke woorden aan het
adres van het comité gesproken. Hij verzeker
de, dat de leden van liet comité met voldoe
ning de actie voor het behoud van het bosch
hadden gevoerd, overtuigd als zij waren, dat
door dit behoud, het ideëele cultureele en eco
nomische belang van Bergen werd gediend.
(Applaus).
Van een weg door het bosch
geen sprake meer,
De heer D. K o o y m a n, voorzitter v. d.
Prov. Wegencommissie, herinnerde aan het
bezoek van deze commissie aan Bergen, ge
bracht met het doel om na te gaan, waar de
op het wegenplan geprojecteerde weg bij uit
voering zou komen. Het is algemeen bekend
datt de geprojecteerde weg niet sympathiek
werd ontvangener volgde zelfs een groote
protestmeeting en het verheugde spr. dat die
geen onaangenaamheden heeft veroorzaakt.
Hij kan nog niet meedeelen, dat de ge-
wenschte wijziging op het plan zal worden
aangebracht, maar we! staat het zoo, dat de
wegencommissie aan Prov. Staten adviseert
dien weg van het wegenplan af te voeren en
spr. twijfelt er niet aan of de Prov. Stagen
zullen besluiten het daartoe door den Raad en
het Comité van Actie gedane verzoek in te
willigen.
In plaats van dien weg moet er nu iets an
ders komen en onlangs deelde spr. reeds
mede, dat de raad in de gelegenheid gesteld
zal worden dien aangaande zijn meening ken
baar te maken. De vraag is, of nu gewenscht
wordt 'n weg langs den Nesdijk en Wiertdijk
naar Bergen aan Zee, of een weg Eeuwige
laan, Komlaan, o' dat de raad zich verklaart
voor het door den burgemeester in de confe
rentie geopperde denkbeeld;.eenige jaren vol
staan met het pla.: Eeuwige laanKomlaan
met de daarmee gepaard gaande uitkeering
uit het wegenfonds en na verloop van eenige
jaren een weg Nesdijk—Wiertdijk naar Ber
gen aan Zee.
T.a.v. het afvoeren van den weg door het
bosch van het Prov. Wegenplan behoeft er
niets meer gedaan te worden; noch door den
Raad, noch door het ijverige Comité van
Actie. Als er nog iets te zeggen is, dan zou
spr. willen zeggen: zegt het met bloemen.
(Gelach en applaus).
De voorzitter verzekerde den heer
Kooyman overtuigd te zijn, dat de Raad bin
nenkort de gevraagde uitspraak zal willen
geven. Uit het feit, dat deze gevraagd wordt,
put spr. de overtuiging, dat de door den Raad
uit te spreken wenschen door Gedeputeerden
ernstig zullen worden overwogen. Spr. richtte
hierop een woord van dank tot de verschillen
de sprekers en noodigde daarop de aanwezi
gen uit om Bergens Harmonie voor een rond
wandeling door het bosch te volgen.
Bergen's Harmonie speelde hierop het lied
je van den Bergenaar, waarna de aanwezigen
en vele buiten staande belangstellenden zich
achter de muziek schaarden om langs Hof-
laan, Eeuwige laan en jan Willemlaan naar
de Hooge Boomen te marcheeren, waar de
fotograaf een kiek maakte van de officiëele
personen en de aanwezige comité-leden.
Hierna werd de marsch onderbroken door
een rustpooze in den tuin van café „Duin-
vermaak", waar het Gemeentebestuur verver-
schingen aanbood.
Na deze verkwikkende rust wandelde men
naar den tuin van „De Rustende Jager",
waar eveneens ververschingen werden aange
boden.
Het avondfeest.
Om 8 uur marcheerde Bergen's Harmonie,
gevolgd door een schare belangstellenden
die steeds groeide, naar de Hooge Boomen
Reeds een aantal jaren had de burge
meester het denkbeeld gepropageerd om al
daar een bengaalsche verlichting te ontste
ken en een of ander avondspel te organisee-
ren. Ter elfder ure had hij voor dit denk
beeld thans de medewerking van de wethou
ders verkregen. De heeren Roggeveen.
Kooijman en Brugman werden bereid gevon
den zich met de leiding van den avond te
belasten en slaagden er, dank zij de mede
werking van het G. E. B. dat de electrifica-
tie aanbracht en de V. V. V. die de lampions
beschikbaar stelde en Bergensch Harmenie,
die belangloos concerteerde, in, om. met een
bescheiden beurs Bergen een onvergetelijken
avond te bezorgen.
Voor het doel had men zich geen schooner
zomeravond kunnen denken Het was blad
stil en in het bosch hing een geheimzinnige
sfeer, zooals men die zich voor eeuwen terug
denkt. Honderden oranje lampions wezen de
menigte (het aantal belangstellenden was
bijzonder groot) den weg naar de plek In
het bosch waar Bergen's Harmonie zou con
certeeren en waar hoog op de duinen het
tableau vivant met in lichtletters het op
schrift „Hulde voor het behoud van hei
Bosch" stond opgesteld. In het fantastische
licht van het Bengaalsch vuur, waande men
zich in een samenkomst van oude Germa
nen. De duintoppen met het opgaande houl
ieken veel hooger dan ze zijn en de hooge
boomen met het bladeren dak maakten den
en
en
indruk van een grootsche kathedraal
Het voortschreiden van Bergen's Harmn
nie belicht door de fakkeldragers was h»-
tengewoor, fantastisch en toen, in het duister
de elfen met hun lichtjes, vanaf de duinton
pen, langzaam omlaag daalden naar de niet
waar het tableau vivant was opgesteld
zich daarboven waaiervormig opstelden
de boschgeest naar voren trad, geraakte een
ieder en niet het minst de kleinen dermate
onder den indruk, dat een fantastische stil!
te over de menigte kwam.
In de hoogte, voor een ieder zichtbaar
stond de boschgeest, een waardige grijs!
aard met 'n witte baard (de heer G. Koob
man) en met duidelijke, voor een ieder ver
staanbare stem, met een juiste klantkonatiê
declameerde hij in een aardig rvthme zijn
op rijm gesteld dankwoord. Het bladeren
ciak bleek een uitstekend klankbord, geen
woord ging verloren. Aan het einde een
lange stilte. Het publiek was volkomen ge
grepen door dit origineele, fantastisch-
beeld. Na de stilte brak het applaus los tot
een ovatie.
Ook het vuurwerk viel bijzonder in den
smaak. Hulde aan de mannen, die er in
slaagden 'in enkele dagen zoo iets onvergete
lijks te organiseeren. Een dergelijke avond
in het seizoen zal zekér een groote attracti-
avond voor de gasten in Bergen kunnen wor
den.
Na afloop heerschte er in het dorp nog
een gezellige drukte. De terrassen van de
café's waren tot laat in den avond met be
zoekers bezet, voorzeker een zeldzaamheid
op den laatsten Zaterdag van de Alkmaar-
sche kermis.
Met het oog op den indruk die de kinde
ren moeten hebben gekregen was het we!
jammer, dat later de elfen in het nuchtere
licht van de straatverlichting door het dorp
wandelden.
De heer Kooiman, die in een paar dagen
zijn toespraak als boschgeest vervaardigde,
heeft zich Zaterdagavond als een veelzijdig
artist doen kennen.
Terwille van de historische volledigheid
laten wij hieronder de toespraak van den
boschgeest volgen.
Het is zeker een gelukkige gedachte ge
weest om op deze origineele wijze de geheele
bevolking en de nog aanwezige gasten in de
gewichtige gebeurtenis, die de officieele over
dracht van het Bergerbosch voor Bergen is
geweest, hetgeen door de komende geslach
ten vermoedelijk nog beter begrepen zal
worden dan door het tegenwoordige, te be
trekken.
Wij laten thans de toespraak van den
boschgeest volgen.
In het verre, hooge Noorden
Van het schoone Kenn'merland
Ligt het lieflijk dorpje Bergen
Langs de blonde duinenrand.
De ruïne trotseh in 't midden
Huisjes daaromheen geschaard
Zoo is Bergen door de eeuwen,
Voor 't nageslacht bewaard.
Bont gewemel in de straatjes
Mooi van lijn en fijn van kleur,
In de tuinjes bloeiend' bloemen
D' lucht vervullend met hun geur.
Op de pleintjes, oude luiden,
Door de zonne fel beplaot,
Is het dorpje a! bekoring
Voor wie komt als zomergast
Maar het schoonste van ons Bergen,
Is het heerlijk, vredig bosch.
Met zijn eeuwenoude boomen
Met zijn paden over 't mos
Waar de forsche eiken groeien
Beuken, berken en abeel.
Rank doorvlocht' met kamperfoelie,
Vormend zoo het schoonst geheel.
Waar de nachtegaal en merels
Zingen in het lage hout,
Waar de houtduif en de spechten
Wonen in het donk're woud.
Waar de reiger hoog zijn nest heeft
Aan den rand van 't Bergerbosch,
Waar de boschmier en de egel
Zich verschuilen onder 't mos.
Daar is 't waar wij eeuwen leefden
Ongestoord, in zoete vree.
Wij, de boschgeest en de elfjes
Met de nimfen en de fee.
Ongezien door alle menschen.
Door geen ruw geweld gestoord.
Leefden wij in stille vrede
Met de dieren rustig voort.
145. Eindelijk had men een afdruk van den tooverring geno
men en de slotenmaker, geholpen door den anderen kabouter,
ging den zelfden nacht uit de hut van de heks „Ik hoop, dat
je slagen zult", zei de kabouter, toen hij zijn makker hielp uit
het geopende venster te gaan. „Zonder moeite krijg je niets",
zeide de slotenmaker erg wijs.
146. De slotenmaker ging nog dien nacht aan het werk. Hm
gunde zich geen slaap om toch maar het werk gereed te krij
gen. Hij beukte het gloeiende ijzer, dat de vonken er af
gen. „Ik wou, dat het ijzer het hoofd van de heks was
fin", zeide hij „uitstel is niet altijd afstel", y
t
