miHKstlt Coirant.
Kulird twn en dirtigste Jaargang.
Dinsdag 21 October.
Stadsnieuws
DE TAAK DER KERK IN
DE VREDESBEWEGING.
Buitenland
K». 248
1930
Een lezing van prof. Heering
voor een stampvolle zaal.
Voor de afdeeling Alkmaar van de ver
eeniging „Kerk en Vrede-' hield prof. dr.
tj. G. Heering gisteravond in de groote zaal
van „de Harmonie-' een lezing over het on
derwerp „De taak der kerk in de Vredesbe
weging^. Al waren het belang van het onder
werp, zoowel als de autoriteit van den spre
ker waarborgen voor een goede opkomst,
toch was deze stellig grooter dan verwacht
was, en men kon practisch spreken van een
stampvolle zaal.
Ds. Deetman, voorzitter der afd. Alkmaar
van bovengenoemde vereeniging, opende met
een korte speech, waarin hij zich verheugde
over de groote opkomst en wees op het be
llang van de lezing. Hierna gaf spr. het woord
aan prof. Heering.
Spr. begon met er aan te herinneren dat on
danks tal van ongunstige factoren, als het te
laat beginnen van de petitionnementsactie,
toch nog ruim 80.000 personen op de petition-
nementslijst van Kerk en Vrede hebben ge-
teekend.
De aandacht van de Christelijke partijen is
sterk op deze actie en op Kerk en Vrede ge
richt en haar pers doet heftige aanvallen er
op, die zelfs in laster ontaarden. Het maxi
mum daarin 'heeft wel de a.-r. Standaard be
reikt.
Aanvankelijk negeerde men Kerk en Vrede,
maar nu men gaat bemerken dat er ook be
weging in eigen kring komt, gaat men er van
die zijde heftig tegen te keer. Een van de
meest gebruikte argumenten is daarbij de be
wering als zou de K. en V.-beweging er
slechts een zijn van utopisten. Zoo iets van:
„het blijven toch maar idealen, die nooit in
vervulling kunnen gaan".
Integendeel, zegt spr., de utopieën moeten
we aan den overkant zoeken, want wanneer
men daar zegt dat ons land zich wel in een
toekomstigen oorlog zal kunnen verdedigen,
ós dat niets anders dan de zuiverste utopie
Uit den mond van gepensionneerde opper-
©fficieren had spr. gehoord, dat het ook voor
ons land absoluut ondoenlijk is zich behoor
lijk tegen een luchtaanval te verdedigen, zoo
dat bij een onverhoopten oorlog met Frank
rijk een groot lucht-eskader in één nacht de
drie groote steden van Holland zou kunnen
verwoesten, ten koste van betrekkelijk weinig
neergeschoten toestellen.
Maar, wordt er altijd bij gezegd, wanneer
Nederland wordt aangevallen of zijn neutra
liteit wordt geschonden, krijgt het direct een
machtigen bondgenoot. Waar blijft dan de
fierheid van den Nederlandschen Leeuw, als
ons leger geheel aan den leiband van een
buitenlandschen generalen staf loopt?
Het is ook een utopie te meenen, dat men
aan het oorlogsgedoe kan meedoen en tevens
in Christus leven. Het getuigt van een groot
gebrek aan werkelijkheidszin, om zooals een
professor voor een Chr. jongelingsvereeni-
ging zeide, dat een Nederlandsche jongen
ook in den oorlog tegelijkertijd een goed va
derlander, zoowel als een dienaar van Chris
tus moet zijn.
Niemand kan natuurlijk zeggen, welk risico
het grootst is, dat van het Christelijk begin
sel of het risico van het militair beginsel.
Daartusschen heeft men te kiezen
De hoofdzaak voor Kerk en Vrede is niet
dat het niet kan, maar dat het moét. cm bet
Christelijk beginsel te Jaten zegevieren.
Spr. ontwikkelde dan de zedelijke beginse
len van het Christendom die de mensch, het
voorwerp van Gods liefde, heeft na te leven.
Deze beginselen zijn:
1. Gods volstrekte recht op den mensch
wordt erkend.
2. De zedelijke wereldorde die zich voltrekt
hebben we te gehoorzamen-
3. We hebben de heilige taak het recht uit
te oefenen.
4. De broederschap van den mensch in God.
5. De erkenning van de persoonlijkheid
van den mensch.
6. De mensch behoort liefde uit te oefenen
jegens zijn naasten.
7. Hebt ook uw vijanden lief. (De barm
hartige Samaritaan).
8. Samenvattingdat men dit alles diene uit
te oefenen met zelfverloochening.
Nu wordt wel gezegd, dat het niet moge
lijk is om zich aan al die beginselen te hou
den. Dat kan niet ontkend worden, maar het
ontslaat ons toch niet van den plicht om ons
zooveel mogelijk aan deze zedelijke beginse
len te houden.
Wat zijn nu de beginselen van het militaire
bedrijf? Spr. wees er hier nog eens op, dat
hij met die beginselen bedoelt de beginselen
die gelden in den werkelijken oorlog, wan
neer de strijd op zijn vinmgst woedt- Deze
beginselen dan zijn:
1. Als hoogste goed wordt het Vaderland
beschouwd.
2. Wanneer het tot een ernstig treffen
komt is het doel: zooveel mogelijk menschen
vernietigen.
3. In den oorlog bestaat geen controle van
een hoogere macht, zooals het oude ridder -
tournooi zijn scheidsrechters had.
4 Wat men bij spel juist tracht te bereiken,
ii.l een eerlijk spel door gelijke kansen,
wordt hier zooveel mogelijk vermeden. Van
daar de wedloop in bewapening (onderzeeer,
tank enz.)
5 Het voornaamste beginsel: de krijg
wordt gevoerd met alle middelen zonder
eenigen anderen maatstaf dan het effect, die
ee iorteeren.
Gifgas is tot een immoreel wapen ver-
ilaard, maar niettegenstaande dat maakt men
iet toch maar met den grootsten spoed aan.
oit „wantrouwen voor den ander". Spr. wees
;r in dit verband nog eens op hoe de grenslijn
der immoraliteit steeds verder verlegd wordt.
VoJgajs sommigen is het gifgaf nog een mid
del dat gebruikt mag worden, maar de bac
teriologische oorlog is onzedelijk.
Het oorlogsintellect is losgeslagen van alle
redelijke banden.
Men tracht een schoonen schijn op te
houden door allerlei overeenkomsten te rati-
fioeeren, maar in de practijk is het resultaat
mini.
Komende tot de verhouding tusschen bet
christelijke beginsel eenerzijds en bet mili
taire beginsel anderzijds, formuleerde spr.
dit als volgt:
Ten eerste wordt Gods recht in den oorlog
niet erkend. De regeermg is als de hoogste
nacht. Men verdedigt dit, en verdedigt daar
mee ook den oorlog, gewoonlijk met twee
verkeerd uitgelegde bijbelteksten, en wel
Mattheus 22 en Romeinen 13. De zwakste
tekst is Math. 22: Gij zult den keizer geven
wat des keizers is. Want om die tekst dienst
baar aan het doel van verdediging der regee
ring te maken, laat men eenvoudig het twee
de deel ervan weg: en Gij zult Gode geven,
wat Godes is.
In Romeinen 13 zegt Paulus: de overheid
is Gods dienaresse.
Zooals uit het verband blijkt, doelt Pau
lus hier op de taak van de overheid inzake
de politie.
We moeten de overheid gehoorzamen zoo
lang ze de wet van God doet. Wanneer ze
dien wil niet doet, dan hebben we den plicht
om 'n anderen weg dan dien van de overheid
te gaan. De voorwaarde dat men de over
heid niet behoeft te gehoorzamen staat uit
drukkelijk in de H. schrift vermeld.
Ten tweede: wordt de zedelijke wereldorde
gehandhaafd? Hoe kan men verwachten dat
die in een tijd als van '14—'18 gehandhaafd
is?
Ten derde: Gods rechtvaardigheid. Er wordt
wel gezegd: We erkennen alleen den recht-
vaardign oorlog. Volgens Calvijn is een
oorlog rechtvaardig wanneer hij op de rechte
wijze gevoerd wordt. Dat is dan, altijd nog
volgens Calvijn: zonder bloedvergieten, zon
der verwoesting, geen wreedheid, geen hin
derlagen, geen noncombattanten in den strijd
betrekken, geen heidenen te hulp roepen. Is
het niet, alsof hier het portret van den mo
dernen oorlog wordt afgeteekend?
Ten vierdede broeaerschap in God.
Wanneer het is gehoond en getrapt hoe
kan men dan nog den moed hebben het Onze
Vader te bidden? Is niet teekenend wat een
kaffer tegen 'n missionnaris over het Chris
tendom zei: „Uw daden maken zooveel la
waai, dat ik uw woorden niet kan verstaan?"
Ten vijfde: de eerbied voor de menschelijke
persoonlijkheid. De soldaat is een nummer.
Zijn geweten kan 1iij wel thuis laten. Hij
heeft te gehoorzamen als een machine en
wordt in den modernen oorlog door den vij
and beschouwd als een te vernietigen stof.
Ten zesde: Van de naastenliefde komt in
den oorlog ook al niet veel terecht Door leu
genachtige berichten zwierp men den haat
kunstmatig op.
Ten zevende: de barmhartigheid. Als een
voorbeeld hoe ontstellend groot de onbarm
hartigheid in oorlogstijd is, vertelde spr. wat
de Fransche generaal Persin eens gezegd
heeft: Een van de wreedste dingen was het
stelselmatig „schoonmaken" van de loopgra
ven. Dat schoonmaken bestaat in het dooden
van alle gewonden die zich nog in een loop
graaf bevinden.
Over de barmhartigheid van het Roode
Kruis wilde spr. niet teveel zeggen. Waar is
het evenwel, dat het Roode Kruis zich er op
toelegt om de stukgeschoten jongemannen zoo
spoedig mogelijk weer „heel" naar het front
te zenden.
Ten slotte: de zelfverloochening. Hier nu
meenen vele orthodox-christelijken in hun
verdediging van den oorlog sterk te staan.
Maar is die zelfverloochening niet van een
eigenaardig gehalte? Is 't eigenlijk niet het:
eerst gij, en dan misschien ik? Welk een ver
schil met Jezus die zich opofferde voor de
menschheid. Dat is de ware zelfverlooche
ning, het krnis dragen voor de menschheid.
Spr. noemde 't een verheugend verschijnsel
dat thans ook in de Christelijke kerk stem
men worden gehoord voor het pacifisme.
In het kort ging spr. hierna de oprichting
en groei van de vereeniging Kerk en Vrede
na. In October van het jaar 1924 kwamen te
Utrecht dertig predikanten bijeen uit ver
schillende kerken, en het resultaat van deze
bijeenkomst was dat de vereeniging Kerk en
Vrede werd opgericht met al spoedig 200 ge
meenteleden. Op het oogenblik telt de
vereeniging 5500 gemeenteleden en 270
predikantleden, terwijl het orgaan een
oplaag van 7500 heeft. Spr. las hierna de
beginselverklaring voor (men tracht het doel
te bereiken door persoonlijk streven van elk
der leden; nationale ontwapgiing en interna
tionale ontwapening) en kwam vervolgens
tot een verklaring omtrent het standpunt dat
Kerk en Vrede inneemt tegenover dienstwe:'
gering.
Kerk en Vrede spoort niet tot dienstwei
gering aan. Ieder wordt hierin volkomen
vrijgelaten.
De kerk heeft een heiligen plicht, aldus
spr. om iets van zijn zware schuld af te
doen. De wereld-oorlog zou nooit zóo lang
hebben geduurd, wanneer de Christelijke
kerk niet door wapenzegeningen de oorlog
zou had gestimuleerd. De vereeniging Kerk
en Vrede, die leden van alle kerken in zich
vereenigt, beoogt de afdoeling van die schuld
Wanneer straks de vlootwet wordt aange
nomen, dan is Nederland weer een stap ach
teruitgegaan op den weg van de ontwape
ning, maar men zal dan toch tenminste niet
kunnen zeggen: de kerk van Christus zweeg
weer in alle talen.
Wat is het hoofddoel van Kerk en Vrede?
zoo eindigde spr. Niet alleen de strijd voor
aen heiligen vrede, maar veeleer opdat de
naam van Jezus Christus niet meer op een
zoo gruwelijke wijze geschonden worde als
in de jaren dje achter ons liggen (Langdu
rig applaus).
In de pauze, die op de rede van prof. Hee
ring volgde, circuleerden in de zaal lijsten
voor ledenwerving, wat tot resultaat had,
dat een vrij groot aantal personen zich als
lid opgaf.
Na deze pauze werd gelegenheid gegeven
tot het stellen van vragen.
Op de vraag van den heer Annema over
de kerkelijke vredesbeweging in andere lan-
ren, antwoordde prof. Heering, dat er een
vrij sterke beweging in de kleinere, in den
wereld-oorlog neutraal gebleven laaien, be
staat, terwijl dit ook in Engeland het geval
is. In 1931 zal een internationale conferen
tie in Zurich plaats hebben.
De kwestie welke de reden kan zijn van
het heftige verzet uit streng-orthodoxe krin
gen weet spr. aan twee feiten, n.1. dat in dié
kringen de traditie der vaderen nog een
groote rol speelt en dat het overheidsgezag
er grooten invloed uitoefent.
Men gaat nu de kerk- en vredesbeweging
als een gevaar inzien en vandaar de hetzes
ertegen in blader als „ae Standaard", „de
Maasbode" en ook in het Vrijheidsbondsche
weekblad ,J> Vrijheid",
Spr. huldigde den Lemmerschen pacifis-
tiscn-gezinden onderwijzer Fedde Schurer
voor diens houding (Appl.) De tijd zal komen
dat de commissie van onderzoek en het
schoolbestuur zullen gaan inzien dat niet
Fedde Schurer, maar zij zelf hebben ge
dwaald.
De vraag van den heer Wiese, waarvan,
blijkens het applaus dat ze deelachtig mocht
worden, met veel belangstelling was kennis
genomen, en die de houding van de jongeren
Betrof, beantwoordde de spr. ongeveer als
volgt: Er dient contact met de jeugd-organi-
saties gezocht te worden; de opvoeder be
hoort zijn pupil zoo objectief mogelijk in te
lichten, zoodat hij zelf kan beslissen welke
houding hij moet aannemen. Toch blijft die
beslissing nog zeer moeilijk. Spr. hoopte dat
men het nog eens algemeen zal inzien, dat
het een groot schandaal is, om onmondige
kinderen den dwang van den krijgsdienst op
te leggen. (Krachtig applaus).
Na nog een enkele vraag van geringere
beteekenis te hebben beantwoord, eindigde
spr. met een dankw oord voor de belangstel
ling voor zijn lezing, waarna ds. Deetman
een slotwoord tot de vergadering sprak.
WERELDSPAARDAG 1930.
De Directie der Nutsspaarbank schrijft
ons:
Voor de derde maal zal in ons land de
Wereldspaardag (31 October) worden ge
vierd. Deze dag is in 1925 ingesteld door het
Internationaal Instituut voor het Spaar
wezen, gevestigd te Milaan. Aanvankelijk
kon alleen in het buitenland enthousiasme
voor deze „nieuwigheid" worden opgewekt.
In ons land haalde men de schouders op;
men meende dat wij, kalme Hollanders, nu
eenmaal niet zouden reageeren op deze, ove
rigens goed bedoelde actie. De resultaten, in
den vreemde verkregen, brachten echter ook
in ons land de spaarbankmannen tot 'n ander
inzicht en zoo werd in 1928 hier te lande
voor het eerst de Wereldspaardag gevierd.
Ook bij de hier ter stede gevestigde Nuts
spaarbank en met groot succes! Der
mate zelfs, dat in 1929 opnieuw werd meege
daan en ook thans weer voor 31 October
1930 de noodige propaganda wordt gevoerd.
De vraag wordt wel eens gesteld: waarom
nu eigenlijk één dag in het jaar gewijd aan
de beteekenis van het sparen? Behoort een
mensch niet steeds te denken aan zijn plicht
tot sparen! Ongetwijfeld juist, maar bij de
tallooze zorgen en beslommeringen van het
dagelijksch leven raakt het sparen voor zoo-
velen, ondanks goéde voornemens, zoo dik
wijls geheel en al in het vergeetboek en juist
daarom zij het geoorloofd eens per jaar aan
de spaar idéé op alle mogelijke wijzen te
herinneren. Zij, die nog niet sparen, kunnen
op die ndag overwegen:
„Zou ik nu ook eens een begin maken, al is
het maar met een klein bedrag?" Zij, die
reeds in het bezit van een spaarbankboekje
zijn, vragen zich eens af:
,Hoe staat 't met mijn saldo op de Spaar
bank?" Juist een Wereldspaardag, een vaste
en geregeld terugkeerende dag in het jaar,
waarop in tal van landen, buitengewoon
krachtig voor den spaarzin wordt gewerkt,
kan een meer dan gewone propagandistische
waarde hebben. Men zal ook hen bereiken,
die het nut van sparen volmondig erkennen,
doch er nog steeds niet aan doen. Juist deze
wachten eigenlijk op een toevallige gelegen
heid om te beginnen.
Het nut van sparen behoeft hier ter plaat
se wel niet uitvoerig te worden betoogd. Ge
spaard wordt voor den ouden dag en ter
voorziening in extra geldbehoefte bij plot-
selingen tegenslag. Maar ook wordt zoo mo
gelijk regelmatig geld ter zijde gelegd om
vooruit te komen in de wereld en ter berei
king van financieele onafhankelijkheid. Niet
uitsluitend dus voor den ouden of kwaden
dag, maar ook ter verkrijging van betere
levensvoorwaarden. Men vrage niet: „wie
heeft zich ooit rijk gespaard", doch men be
denke, dat het appeltje voor den dorst, met
zorg opgekweekt, rust geeft, het zelfvertrou
wen sterkt, nieuwe mogelijkheden in het ver
schiet stelt en aldus bijdraagt tot verhooging
van het levensgeluk.
„Is voor het bevorderen van het besparen
wel propaganda noodig", vraagt men ons
wel eens. Men bedenke, dat de huidige maat
schappij met alle denkbare middelen er op uit
is de menschen te animeeren om geld uit te
geven. Daarnaast mag zeker met alle gepas
te middelen in het algemeen belang, propa
ganda gemaakt worden voor het sparen van
geld.
Vanuit dit standpunt bezien, beoordeele
men de propaganda voor den Wereldspaar
dag.
Door het nemen van verschillende maat
regelen wordt ook dit jaar de aandacht op
den Wereldspaardag gevestigd. Het kantoor
der Spaarbank zal dieif dag van des mor
gens 8 uur tot des avonds 8 uur doorloopend
voor het publiek geopend zijn. Indien daar
aan behoefte blijkt te bestaan, zal het publiek,
evenals in het vorig jaar, aan drie loketten
gelijktijdig worden geholpen. Niemand late
zich dus door de vrees lang te moeten wach
ten, weerhouden even naar de Spaarbank te
gaan.
Een propagandaplaat (uitslag van een
prijsvraag) herinnert op verschillende plaat
sen in onze stad aan den Wereldspaardag.
Zij, die het Spaarbankgebouw passeeren,
worden reeds nu op in het oogvallende wijze,
zoowel overdag als des avonds aan den
Wereldspaardag herinnerd.
Bovendien besloot het Spaarbankbes tuur,
ten behoeve van de te Alkmaar op den We
reldspaardag geboren kinderen een spaar
bankboekje met een eersten inleg van tier.
gulden beschikbaar te stellen. Deze eerste in
leg dient op het boekje te blijven staan tot de
jonge wereldburger den leeftijd van een en
twintig jaar heeft bereikt. Alsdan zal ook
over aen eersten inleg kunnen worden be
schikt
Ten behoeve van de scholen worden ter be-
schikking gesteld een aantal exemplaren van
en met zorg geïllustreerd kinderboekje, bene
vens een bouwplaat.
Voorts zal op 31 October de vlag van het
Spaarbankgebouw wapperen ,ten teeken naar
buiten, dat het Bestuur der Spaarbank alles
in het werk stelt zijn maatschappelijken ar
beid gelijken tred te doen houden met den
geest des tijds.
Ten slotte, doch met nadruk zij er op ge
wezen, dat de datum, waarop den Wereld
spaardag wordt gevierd, slechts toevallig
samenvalt met de herdenking van de Hervor
ming.
31 October 1925 is het tijdstip, waarop het
eerste congres van het Internationaal insti
tuut voor het spaarwezen te Milaan werd ge
sloten. Dezen dag heeft men uitgekozen voor
het jaarlijks vieren van den Wereldspaardag
EXCURSIE IN DE DUINEN VAN
BERC^N.
Men schrijft ons:
Een week na de zoo geslaagde tentoon
stelling van paddenstoelen en herfstplanten
maakten de leden der Alkmaarsche afdeeling
der Nederlandsche Natuurhistorische Ver
eeniging op Zondag 19 October een excursie
in en om Bergen ten einde de paddenstoelen-
wereld in deze streken te bestudeeren. Dank
zij heerlijk herfstweer, dat het wandelen op
zich zelf reeds tot een genot maakte maar ook
als gevolg van het bijzonder gunstige weer
der vorige week, waardoor het aantal padde
stoelen zeer aanzienlijk was geworden, is
deze excursie bijzonder geslaagd. Als men
verder in aanmerking neemt, dat een paar
bekwame mycologen van de partij waren, is
de oogst zeer belangrijk geworden en behalve
meer algemeen voorkomende soorten werden
vele zeldzame zwammen verzameld.
Een opsomming van alle gevonden ge
slachten en soorten is ondoenlijk, slechts en
kele worden vermeld.
Op beuken groeiden de fraaie witte porce-
leinzwam met den doorziebtigen hoed, waar
aan deze zwam den naam ontleent; maar hoe
mooi ook is deze voor de aangetaste boomen
noodlottig,
Op boomstronken groeiden het winter-
zwammetje of Collybia velutipes met fluwee-
ligen steel, de bloedende mycena of Mycena
haematopa, waaruit bij verwonding een
bloedrood sap te voorschijn komt. Verder de
witte bultzwam of Trametes gibbosa, dool-
hofzwam of Doedalea quercina op eiken en
nog vele andere soorten.
Van de korstzwammen worden genoemd
Stereum rubiginosum. Ook zijn vele plaatjes-
zwammen verzameld: gordijnzwammen met
de gordijnvormige vliesjes, die van den steel
naar den rand van den hoed loopen en waar
aan dit geslacht zijn naam ontleent.
Van het geslacht Amanita (knolzwam)
fructificeerden behalve de bekende vliegen-
zwam de gele knolamaniet (A. mappa) en de
witte variëteit hiervan alsmede de zeer ver
giftige A. virosa.
Het geslacht Tricholoma of ridderzwam
was ook door eenige soorten vertegenwoor
digd evenals trechterzwammen en de krui-
zoom of Paxillens met den sterk naar binnen
gekrulden zoom van den hoed. Van de Colly-
bia's vond men de Botercollybia, te herkennen
aan den geelbruinen vettig aanvoelenden hoed.
Vele melkzwammen, o.a. de Zwavelmelk-
zwam of Lactarius theiogalus, russula's,
Cortinarius-soorten enz. te veel om ze allen
te noemen.
In de Staatsbosschen werden onder de den
nen weer andere geslachten aangetroffen,
vooral de buisjeszwammen of Boleten, waar
van het mycelium of zwamvlok de mycorrhi-
zen dezer boomen vormt, waren hier zeer tal
rijk; genoemd worden de kastanje-bolet
(Beletus Badius), koeien-bolet (B. bovinus)
met de groote veelhoekige buisjes, de ring-
bolet (B. luteus).
Op afgevallen dennenkegels groeiden de
Oorlepeltjeszwam of Hydnum auriscalpium,
een der Stekelzwammen bij welke aan de on
derzijde van den hoed plaatjes noch buisjes
gevonden worden, maar waarbij de sporen
gedragen worden door kleine stekels.
Deze opsomming, die verre van volledig
is, geeft wel duidelijk weer dat de oogst dit
maal wel zeer rijk was en zeer voldaan kwa
men de excursionisten met rijken oogst be
laden in Alkmaar terug.
Jammer dat nog niet meer stadgenooten,
die toch veel belangstelling voor de levende
natuur toonen getuige het bezoek aan de
jongste tentoonstelling lid der Ned.
Natuurh. Ver. zijn Laten we hopen, dat
hierin spoedig verandering komt!
SNEEUWSTORM IN DEN STAAT
NEW YORK.
Honderden auto's blijven steken.
Het westelijk deel van den staat New York
is, naar een N. T. A.-bericht uit Buffalo
meldt, Zaterdag en Zondag door een sneeuw
storm geteisterd. Het verkeer was er bij Buf
falo door gestremd. De zwaarste sneeuwval
werd gemeld uit het dorp Angola, waar de
sneeuw meer dan 1 M. hoog lag. Bij dit dorp
zijn meer dan 200 auto's in de sneeuw blijven
steken en tusschen Wanakeh en Dunkerk
stonden er op zijn minst duizend. Twintig
meisjes die aan den oever van het Eriemeer
kampeerden, zijn van de buitenwereld afge
sneden. Zij hebben maar weinig voedsel en
geen licht of verwarming.
AUTO TEGEN EEN MUUR TE PLETTER.
Twintig gewonden.
Gistermorgen botste een Belgiscne auto
met een dertig arbeiders, die uit Merckhem
kwamen, bij het nemen van bocht met een
snelheid van 45 K M. tegen een andere auto
bus. Eerstgenoemde autobus vloog tegen een
muur te pletter. Twintig der inzittenden wer
den min of meer ernstig gewond. Zes werden
in zorgwekkenden toestand in het ziekenhuis
opgenomen.
HET CONFLICT IN DE BERLIJNSCHE
METAALINDUSTRIE.
Het besluit van den rnksdag niet
rechtsgeldig.
Naar aanleiding van bet door den rijksdag
genomen besluit om den rijksminister van
arbeid te verzoeken de arbitrale uitspraak in
zake het conflict m de metaalindustrie niet
bindend te verklaren ,is naar het W. B
me.ut in het rijksministerie van arbeid de
VïMZ l^roigg, ----- - -•
Uw Kaap wordt acM-
keurig zitten krijgt
mooier glans en valt niet uit, indien U 1 of 2
maal per week een weinig Purol in het haar weg-
wrljft zoodat het daarin wordt opgenomen.
dit besluit heelt en men is tot de conclusie ge
komen, dat het geen wetgevende kracht heeft.
Anderzijds meent d< minister een besluit
van den rijksdag niet eenvoudig kan negee-
ren. daar de zaak ook van politieke en econo-
mische zijde moet worden bekeken.
Hij wil thans nogmaals beproeven de par
tijen tot overeenstemming te brengen en in
verband daarmee is dr. Stegerwald reeds gis
teren zijn besprekingen begonnen.
Veel hoop op een spoedige oplossing van
het conflict heeft men vooralsnog echter niet
EEN RABBIJN IN PARIJS
VEROORDEELD.
Het „Journal" vertelt, dat de eerwaardige
rabbijn Mordachaï Glass de smaad heelt
moeten beleven voor de correctioneele recht
bank te Parijs terecht te staan.
Mordachaï Glass, overtuigd Zionist, wa?
aan de synagoge van Tel Aviv in Palestina
verbonden totdat zijn geneesheer hem voor
schreef een beter klimaat op te zoeken voor
zijn kwijnende gezondheid. De rabbijn ves
tigde zich te Parijs, waar hij les gaf in de
geschiedenis van de Talmud en met groore
moeite zijn kostje verdiende.
Toch lukte het hem zich staande te hou
den, ware niet de politie gekomen, die ver
klaarde dat Rabbi Glass een „buitenland-
sche arbeidskracht" is, die niet zonder de
in de wet van 6 Aug. 1893 en 16 Juli 1912
voorgeschreven vergunning in Frankrijk
mag werken.
Voor de rechtbank werden alle mogelijk»
verzachtende omstandigheden bepleit, met
liet gevolg dat de geestelijke slechts wegen?
onbekendheid met de Wet tot acht en veertig
uur gevangenisstraf werd veroordeeld, die
hem wel zullen worden vrijgescholden.
ONVEILIG CHICAGO.
Een Vrouwen Revolverclub
opgericht.
Van alle wijken van Chicago, waar ge
moord, geroofd en geterroriseerd wordt, is de
voorstad Evanston wel de meest onveilige. lil
deze voorstad staat ook het huis van den
voormaligen Amerikaanschen ambassadeur te
Londen, den ook door zijn bemoeiingen met het
Herstelvraagstuk bekenden generaal Dawes.
Weliswaar heeft de politie in Evanston speciale
maatregelen genomen, maar meer en meer
gaan de bewoners tot maatregelen van zelfver
dediging over. Thans is er onder leiding van de
politie-autoriteiten te Evanston een Vrouwen
Revolverclub, waarbij zijn aangesloten bijna
alle echtgenooten en dochters van zakenlieden
winkeliers en vele werkende vrouwen, die on
der leiding van politie-agenten wekelijks cur
sussen krijgen in het revolverschieten en ir
zelfverdediging.
GRAAF ANTON MONTS. t
Een diplomaat uit den keizertijd.
Zaterdag is in den leeftijd van 78 jaar de
vroegere Duitsche gezant bij het Quirinaal,
graaf Anton Monts overleden.
Na lange jaren gezant te München te zijn
geweest, werd hij in 1902 gezant te Rome.
Reeds in München kwam hij tengevolge
van zijn zeer zelfstandig oordeel en scherp
sarcasme vaak in botsing met de leidend»
kringen.
Met het optreden van v. Bülow in 1909
als rijkskanselier, verliet graaf Monts spoe
dig den diplomatieken dienst, maar bleef in
brieven zijn bezorgdheid uiten over de ver
dere ontwikkeling van den toestand.
Onder de figuren uit den tijd vóór den
oorlog nam hij ongetwijfeld in vele opzicb
ten een bijzondere plaats in.
EEN UITGEBREIDE SPIONNAGE IN
ROEMENIE ONTDEKT.
Ruim honderd personen gear
resteerd. Een goed toegeruste
organisatie.
De Roemeensche autoriteiten hebben een
wijdvertakte spionnage-organisatie ten bate
van Sovjet-Rusland, ontdekt. Ruim honderct
personen moeten volgens het Hbld. reeds
gearresteerd zijn.
Reeds eenigen tijd werd nauwkeurig het
oog gehouden op verschillende verdachte in
dividuen. De eerste arrestaties hadden plaats,
toen onlangs een aantal spionnen zien per
auto naar de groote manoeuvres wilden be
geven.
Dezer dagen nu drong een bijzonder voor
val tot ingrijpen. Een door de organisatie
aan handlangers te Weenen gezonden, met
onzichtbare inkt geschreven dokument ge
raakte in handen der Roemeensche autoritei
ten, die tenslotte erin slaagden het cijfer
schrift te ontdekken en te ontraadselen.
Daarna werden huiszoekingen gedaan. Men
ging uiterst voorzichtig te werk. Zoo werd
niet de recherche te Boekarest, maar die uit d<
provincie met een en ander belast. Er werden
67 personen te Boekarest en 35 te Kronstadt,
Klausenburg en eenige andere steden in
Zevenbergen gearresteerd. Ook werd vee)
materiaal in beslag genomen.
De organisatie had groote geldsommen tot
hare beschikking. Zoo had zij in de hoofd
stad een eigen radio-zendstation ingericht.
In Boekarest bestonden drie onderafdee-
hngen van de organisatie die geheel geschei
den werkten, zoodat de leden van de eene on-
detjddeeling die van een andere niet kenden.
Onder de gearresteerden bevindt zich een
ingenieur van een vliegtuigfabriek te Kron
stadt, verder zijn verschillende personen,
verkzaam bij den militairen topografische^
dienst gevangen genomen.
De bijeenkomsten van de leiders der orga
nisatie en helpers uit de provincie, werden
gehouden in een klein winkeltje van radio-
artikelen, dat door de organisatie voor dit
doel was aangekocht.
Talrijke foto's en stukken van den genera
len staf moeten door de politie in beslag zijr
genomen.
Slechts enkele leden van de organisat'
zouden hebben kunnen ontvluchten.
DIEFSTAL VAN ONTPLOFBARE
STOFFEN.
Genoeg om een stad in de lacht tt
doen vliegen
Uii een steengroeve bij bet dorp Frenchay
in Gloucestershire (Eng.), is oen hoeveelheid
