mtinaarsche Courant.
Groote Najaars-Veemarkt
DE VERLOREN INJECTIENAALD.
Radio-hoekje
FEUILLETON.
Rechtszaken
Niiiiird twee en dertigste Jaargang.
Maandag 3 \ovembcr
Ho. 259
1930.
Dinsdag 4 November.
Hilversum, 298 M. (Uitsluitend A-V.R.O.)
8.10.Gramofoonplaten. 10.Morgen
wijding. 10.3012.Concert door het A V.
R.O.-kwintet. 12.Concert door het klein
strijkorkest v. d. Amsterdamsche Orkestver.
o. 1. v. F. van Diepenbeek. 2.2.30 G. Pil-
ger spreekt over „De Vrouw". 3.Kniples.
4.-4.30 Lezing. 4.30 Kinderuurtje. 5.30
7.Concert door de Haarlemsche Orkest-
ver. onder leiding van E. van Beinum. 7.—
Eogelsche les. 7.30 Lezing over J. S. Bach,
door H. Kindier, met cellomuziek. 8.8.20
Kamermuziek door het Concertgebouw-trio,
Zimmerman, Loevensohn en Spaanderman.
6 20 Concert door het Omroeporkest onder
leiding van N. Treep. 8.50 Vervolg Kamer
muziek. 9.10 Fragmenten „Tosca", opera v.
Puccini. 9.30 Vlaamsche leut door Lamoen
10.Persber. 10.1511.Concert door 't
omroeporkest. 11.12.Gramofoonpl
Huizen, 1875 M. (Uitsluitend K. R. O.)
6.9.15Gramofoonpl. 11.30 Godsdienstig
halfuurtje. 12.151.45 Concert door het
K. R. O.-Trio. 1.45 Gramofoonplaten. 2.
(Vrouwenuurtje. Boekbespreking. 3.3.30
Kniples. 5.Gramofoonplaten. 6.Espe
ranto. 6.15 Gramofoonplaten. 6.45 Cursus
schriftverbetering. 7.15 Lezing over den Vol
kenbond. 8.Concert door het K. R. O.-
orkest o. 1. v. J. Gerritsen. Mevr. v. d. Meent
Walter, zangeres. 11.12.Gramofoon
platen.
Daventry, 1554-4 Af. 10.35 Morgenwijding.
111.05 Lezing. 12.20 Concert. M. Wendon,
lilt. W. Biggs, tenor. 12.50 Orgelspel door
E. O'Henry. 1.202 20 Orkestconcert. 2 20
(Televisie. 2.25 Berichten. 2.30 Uitz. voor
scholen 4.50 Orkestconcert. 5.35 Kinderuur
tje 6.20 Lezing. 6.35 Berichten. 6.55 Berich
ten. 7.Piano-recital door Laffitte. 7.20
ILezing. 7.45 Lezing. 8.05 Concret. Kwintet.
5. Nelis, sopraan. H. Brindle, bas. 9.20 Be
richten. 9 35 Berichten. 9 40 Lezing. 10.
„More Djinn and Bitters". Koor en solisten.
11.—12.20 Dansmuziek.
Parijs ,JladicbParis"1725 Af. 12.50
220 Gramofoonplaten. 6.50 Gramofoonpla
ten. 8.20 Concert. Orkest en solisten.
Langenberg, 473 Af. 6.207.20 Gramo
foonplaten. 9.3510 35 Gramofoonplaten
11.30 Gramofoonplaten. 12.251.50 Or-
kestconcert. 4.50—5.50 Concert. Koor, orkest
en solisten (gramofoonplaten). 7.20—8.05
Orkestconcert. 8.05 „Weidmannsheil". St.
Hubertusviering. Solisten, koor en kwartet.
Kalundborg, 1153 Af. 11.20—1.20 Or-
kstconcert. 2.20—4.20 Orkestconcert, pia
niste. 4.204.50 Kinderuurtje. 7.20—8.50
„O Pepita". Blijspel in 1 bedrijf van Erik
Bögh. Muzik. inleiding door orkest. 8.50
9.10 Declamatie. 9.3010.25 Concert.
Strijkorkest, cembalo
Brussel, 508.5 Af. 5.20 Dansmuziek. 6.50
Trio-concert. 8.35 Gala-avond gewijd aan de
„Chat Noir". Declamatie en zang. 8.35
(338.2 M.) Concert georganiseerd door de
6AROV.
Zeesen, 1635 Af. 5.056.20 Lezingen.
6.20—6.50 Gramofoonplaten. 9.2011.50
Lezingen. 11.50—12.15 Gramofoonplaten.
12.15—12.50 Berichten. 1.20—1.50 Gramo
foonplaten. 1.503.50 Lezingen. 3.504.50
Concert. 4.50—7.20 Lezingen. 7.20 Orkest-
concert. 8.20 Heruitz. van München. Orkest
en solisten. 9.45 Lezing en berichten.
HET 5-JARIG BESTAAN VAN DE
V. A. R. A.
Steenlegging voor een nieuwe
studio.
Zaterdag herdacht de Vereeniging van
Arbeiders Radio-Amateurs den dag, dat zij
vijf jaar geleden werd opgericht. Voor deze
gelegenheid hadden zich vele genoodigden,
Bestuursleden en bestuurders van moderne
vakvereenigingen, verzameld in het omroep-
gebouw van de V.A.R.A. aan de Heuvellaan
te Hilversum ,waar de eerste steen zou ge
legd worden voor het nieuwe studio-gebouw,
dat de V.A.R.A. in den tuin van de studio
laat bouwen en dat met de oude studio een
geheel zal vormen.
De V.A.R.A -voorzitter, de heer A. de
Vries, heette de aanwezigen welkom en her
innerde eraan, hoe op 1 November 1925 in
„Parkzicht" te Amsterdam op initiatief van
de heeren Zwertbroek en Van Looy de Ver
eeniging van Arbeiders Radio Amateurs was
opgericht, en hoe deze vereeniging moest
Van ALICE CAMPBELL.
Geautoriseerde vertaling uit het Engelsch
door J. E. DE B K.
49)
„Zoudt u hiervan voor mij een analyse kun
nen maken?" vroeg ze eenvoudig. „U ziet er is
nog een druppeltje in. De dokter voor wien ik
werk, dacht dat het mengsel niet precies het
zelfde was als dat wat hij gewoonlijk gebruikt.
Ze had haar vraag van te voren klaar ge
maakt, maar nu leek ze haar zoo onwaarschijn
lijk dat ze beefde van angst. Maar de blonde,
jonge man vond het niets ongewoon en bekeek
de naald van alle kanten.
„O ja, ik begrijp u heel goed. Wij maken
geen analyses, mejuffrouw, maar we zullen het
voor u laten doen. Hoe is uw adres?"
Ze gaf hem haar naam, niet dien van den
dokter en toen bedacht ze zich dat het niet
verstandig was, om het antwoord te laten
brengen. Men kon nooit weten. „Als u mij
zegt wanneer het klaar is, zal ik zelf het ant
woord komen halen."
„Hoe lang zal dat duren?"
Hij haalde de schouders op. „Dat weet ik
niet, maar ik zal trachten het zoo gauw moge
lijk te laten doen."
„Laten we dan zeggen morgenmiddag om
vijf uur mejuffrouw. Maar het u vast beloven
kan ik niet."
Met een zucht van verlichting dat deze vuur
werken, zonder geld, aanvankelijk zonder
steun, en met gebrekkige middelen, en toch
heeft weten te bereiken, dat thans de 100.000
leden zijn overschreden. De studio is te klein
geworden. Spr. verzocht den heer L. J. van
Looy, de eerste, die de functie van V.A.R.A.-
voorzitter heeft bekleed, en die thans uit Ber
lijn was overgekomen, den eersten steen van
het nieuwe gebouw te willen leggen en de
perkamenten oorkonde in te metselen.
Nadat aan dit verzoek was voldaan, zeide
de heer van Looy, dat het plaatsen van een
gedenksteen geschiedt, als men iets, waarop
men trotsch is, voor het nageslacht wil be
waren. Het door de V.A.R.A. verrichte werk,
het werk van de duizenden leden in het land,
die er avond aan avond voor de V.A.R.A. op
uittrokken, is iets, waarop men trots mag
zijn. Spr. wilde even gedenken den thans
overleden secretaris der S.D.A.P., den heer
C. Werkhoven, zonder wiens krachtigen steun
men in het begin zeker niet zooveel had kun
nen bereiken. Tenslotte sprak hij de hoop
uit, dat de steen, die een glorierijk tijdperk
afsluit, de grondsteen voor een nieuwe
periode van bloei mag vormen.
De heer Beekman, voorzitter van de fede
ratie Amsterdam der V.A.R.A. en van de
Jubileum-Propaganda Commissie, bood ver-
vo'gens het geschenk van de leden aan. be
staande uit een oorkonde met de aanmelding
van 6178 nieuwe leden, die in de maand
October gewonnen zijn. Tevens dankte hij de
secretarissen, de heeren Zwertbroek en Lebon
voor het door hun verrichte werk.
De heer Lebon deelde m?de. dat het leden
tal door dit geschenk gestegen is tot
101.649.
Namens het N. V. V. voerde vervolgens de
heer E. Kupers het woord, die niet aücen den
moreelen steun van de vakbeweging toezeg
de, maar verklaarde, dat de V A.R.A. zoo
noodig ook op de daadwerkelijke steun der
vakbeweging kon rekenen.
De secretaris van de S.D.A.P., de heer C.
Woudenberg, wees op de groote politieke en
cultureele waarde van de V.A.R.A. voor de
socialistische arbeidersbeweging.
De directeur van de N.V. „De Arbeiders
pers" bood de V.A.RA..
Je
namens
genoemde
onderneming een bedrag aan voor een caril
lon in den toren van de nieuwe studio.
De heer Van Duuren. secretaris van het
Instituut voor Arbeidersontwikkeling, voerde
vervolgens het woord namens de gezamen
lijke cultureele organisaties der arbeiders
beweging, waarna mej. Marie Kraan na
mens het personeel der vereeniging bloemen
en de dagelijksche bestuurders een souvenir
aanbood.
De plechtigheid, die per radio werd uitge
zonden, was te drie uur geëindigd. Na af
loop maakten de genoodigden een excursie
naar de Seintoestellenfabriek te Hilversum
en naar den zender te Huizen, die onder des
kundige leiding bezichtigd werden. Tenslotte
vond 's avonds een diner plaats in het Palace
Hotel.
De Directeur van het Marktwezen te Alk
maar brengt ter algemeene kennis, dat ter
gelegenheid van de groote Najaarsveemarkt
op Dinsdag 4 en Woensdag 5 November
a.s., het vee, hetwelk men niet per vaartuig
naar de markt brengt, alleen aangevoerd
mag worden langs den Helderschenweg,
over de Heilooërbrug, de Schermervlotbrug
of over de Frieschebrug.
Aanvoer van vee over de Bergerpoort, de
Emmabrug, de Popmansbrug of de beide
rustieke voetbruggen is verbodeen.
Het vee vanaf den Schermerweg naar de
markt gebracht moet over de SCHERMER
VLOTBRUG en den ACHTERWEG wor
den vervoerd.
Vaartuigen mei voor de markt bestemd
vee moeten gelost worden aan de Handels
kade, de Havenmeester zal de ligplaatsen
aanwijzen.
In verband hiermede zullen, voor zooveel
noodig, de schepen welke een ligplaats aan
de Handelskade hebben, op aanwijzing van
den Havenmeester tijdelijk worden verlegd.
Het vee langs den Helderschen weg en
per vaartuig aangevoerd aan de Handels
kade mag alleen naar de markt worden ge
bracht over de Korte Nieuwesloot van de
Handelskade a».
Bii de SCHERMERVLOTBRUG, de
FRIESCHEBRUG, de HEILOOERBRUG
en aan de KORTE NIEUWESLOOT zal
het aan te voeren vee deskundig worden on
derzocht en zal het verschuldigde marktgeld
moeten worden voldaan.
In het. algemeen mag men geen vee ter
markt brengen zonder voorafgegaan des
kundig onderzoek en betaling van het markt
geld.
De toegangen tot de markt zullen worden
proef achter den rug was, ging ze den winkel
uit en liep recht tegen kapitein Holliday aan.
Sprakeloos van verbazing bleef ze staan.
„Bent u daar?" was al wat ze uit kon bren
gen. Deze onverwachte ontmoeting met hem,
terwijl ze hem mijlen ver weg waande, bracht
haar berekening heelemaal in de war. Ze
staarde hem zoo onnoozel aan, dat ze zag hoe
hem dit verbaasde. Zijn auto, geheel met
modder bespat, stond vlak bij het trottoir. Hij
was in een tabakswinkel naast de apotheek ge
weest."
„Ik ben geen geest", zeide hij met een korten
lach, „hoewel ik er het gevoel van heb."
Met de hand over zijn ongeschoren gezicht
strijkend hield hij op.
„Maar ik wij dachten dat i naar Zuid-
Amerika waart gegaan", stortterde zij en had
toen spijt dit gezegd te hebben. „Wij hadden
het in een Parijsche courant gelezen."
„Nog niet, mijn schip gaat over een paar da
gen. En natuurlijk", zijn blik van haar afwen
dend, „ik wilde terugkeeren voor de begrafe
nis, al was het ook nog zoo haastig. Oud vriend
van de familie, ziet u."
„Begrafenis?"
Ze kon baar verbazing niet meester worden.
„Maar dat begrijp ik niet. Hoe hebt u dat
ontdekt?"
Ze hield op, blozend. Ze begreep maar niet
dat hij in Cannes kon zijn van uit Parijs, daar
sir Charles pas dienzelfden morgen om 4 uur
gestorven was. Het scheen ongelooflijk. Zelfs
met een vliegtuig had hij er niet kunnen zijn.
Hij zag haar even scherp aan, want hij be
greep waarom ze zpo verbaasd was.
„Hoe ik ontdekt heb dat sir Charles overle-
op WOENSDAG van des voorn
uur tot des voormiddags 10 uur.
De Directeur voornoemd,
D. SCHENK.
VOOR DEN KANTONRECHTER
TE ALKMAAR.
Strafzitting van Vrijdag 31 October.
HET BRUGGETJE BIJ „RUST WAT"
VERWEKT HEEL WAT ONRUST.
Op 30 Juni begaf de heer C. N. S. Adolf,
monteur te Bergen zich per motor naar Alk
maar welk ritje hem echter noodlottig werd,
daar hij bij het bekende en zelfs beruchte
bruggetje, nabij café „Rust Wat" aan den
Bergerweg, plotseling in aanrijding dreigde
te komen met een met pannen beladen
vrachtauto, bestuurd door den 22-jarigen
chauffeur N. J. van W. uit Purmerend,
werkzaam te Alkmaar in dienst van de fir
ma Kloet. De heer Adolf wist nog een aan
rijding te voorkomen, doch raakte met zijn
motor op den graskant en tegen een telefoon
paal, waardoor zijn rechterknie zoodanig
werd getroffen, dat het geruimen tijd duur
de, vooraleer hij weer op de been was.
De motorrijder was dan ook niet in staat
te loopen en werd door een voorbijrijdend
automobilist liefderijk opgenomen en thuis
gebracht. Ook de chauffeur, die indirect de
oorzaak scheen te zijn, toonde zich niet on
gevoelig, maar moest heden toch terecht
staan als verdacht ter plaatse links van den
weg te hebben gereden. Dit werd evenwel
door hem ontkend. Wel was het mogelijk dat
hij om de nogal gevaarlijke bocht te nemen
bij bedóeld bruggetje, eeniger mate de lin
kerweghelft had bereden, maar toch niet in
zoodanige mate, dat het den heer Adolf on
mogelijk zou zijn geweest voorbij te rijden.
Voorts ontkende hij zeer snel te hebben ge
reden en een op verzoek van mr. Langeveld,
zijn verdediger, gehoord medechauffeur, de
firma Kloet, verklaarde dat het niet mogelijk
was om met een last pannen als vrachtob
jecten een groote snelheid te ontwikkelen.
Algemeen was men echter van oordeel,
dat de toestand bij bedoeld bruggetje, alwaar
ook nog het uitzicht wordt belemmerd door
wilgenstruiken, uitermate slecht en hinder
lijk is voor het steeds toenemend snelver
keer.
De kantonrechter verzocht dan ook in zijn
uitspraak aan de pers met nadruk op deze
urgente noodzakelijkheid tot verbetering de
aandacht te willen vestigen. Wat den ver
dachte betrof, het onderzoek ter terechtzit
ting leverde geen voldoend bewijs op en
werd dus vrijspraak gerequireerd, die door
den kantonrechter werd bevestigd.
Mr. Langeveld noemde bedoeld onmogelijk
bruggetje „De brug der zuchten" en liet in
zijn pleidooi, waarin hij nog eens de puntjes
op de i zette, nog uitkomen, dat op deze plek
„Rust wat", het weinig had gescheeld of
van den heer Adolf, als slachtoffer van de
gevaarlijke plaatselijke gesteldheid had men
kunnen zeggen: „Rust zacht".
.Dat verdediger het voorts met requisitoir
en vrijspraak volmaakt eens was, behoeft
geen nader betoog.
EEN WONDER VAN UITHOUDINGS
VERMOGEN.
Op 31 Juli werd de 30-jarige vertegen
woordiger Cornelis IJf van Krommenie te
Uitgeest op den Genieweg aangereden door
een vrachtauto met uitstekende lading, be
stuurd door den 20-jarigen chauffeur Petrus
L. van Castricum, welk heerschap niet ver
koos voldoende uit te wijken, met gevolg, dat
de heer IJf ernstig werd gekwetst aan zijn
schouder en in deerniswekkenden toestand
naar het ziekenhuis moest worden vervoerd.
Volgens zijn verslag ter terechtzitting, toen
bovengenoemde chauffeur wegens zijn roeke
loos rijden terecht stond, had het weinig ge
scheeld of hij was dood geweest, doch hij
kon een aardig stootje velen, daar hij al eens
'n arm en duim had gebroken, door zijn en
kels was gezakt en zich nu weer geducht in
zijn rechterduim had gehakt, wat hij met
rechtmatigen trots aan den kantonrechter
toonde.
Deze getuige diende ook nog een vordering
groot 200 in tegen den onhoffelijken chauf
feur, doch daar het maximum 50 bedraagt
wat via den kantonrechter gevorderd kan
worden, kon deze actie geen voortgang heb
ben. De ambtenaar fulmineerd geducht en
terecht over de toenemende verruwing van
het automobilisme en de daarmede gepaard
gaande vermeerdering der ongevallen en
vorderde 40 boete of 40 dagen, doch de
kantonrechter gaf zijn afkeuring voor der
gelijke ongemanierdheid op den weg nog
meer krachtig te kennen door oplegging van
den is? Ik wist van niets, tot ik zoo even in
Cannes het huis opbelde. Maar ik wist dat hij
niet langer kon leven dan een paar dagen. Ik
ben nog al eens met Chalmers in gesprek ge
weest de laatste dagen. Ik heb hem gevraagd
mij goed op de hoogte te houden en gisteren
telefoneerde hij dat er geen hoop was. Ik ging
in mijn auto en reed in razende vaart hier
heen."
Met welgevallen keek hij naar zijn Kat, die
sporen van den strijd vertoonde.
„Veertien uren van huis tot huis", zeide hij
met voldoening. „Ik dacht niet dat ze dat kon.
A propos, ik hoorde dat de begrafenis overmor
gen zal zijn, is dat zoo?"
„Ik geloof het wel.
„Dan had ik per slot niet zoo halsbrekend be
hoeven te rijden. Maar misschien kan iw de fa
milie nog met het een of ander van dienst zijn.
Ik hoor dat Clifford ziek is. Is Sartorius er nog
in huis?"
Ze antwoordde bevestigend en na een haas
tig afscheid stapte ze in haar taxi. Weer alleen,
dwarrelden allerlei gedachten, door Holliday's
onverwacht verschijnen opgewekt, haar door
het hoofd. Ze kon maar niet over haar verba
zing heenkomen en het was haar opgevallen
hoe joviaal en zorgeloos hij scheen te zijn, al
sprak hij met zachte stem en bestudeerden eer
bied over den dooden man. In zijn haastig
overkomen vond zij iets onbetamelijks. Het
leek minder op zorgzaamheid voor de achter-
blijvenden, dan op het neerstrijken van een
gier op een goed maal, waar hij lang naar ver
langd had. Had Chalmers heusch getelefo
neerd? Ze geloofde het niet. Afgescheiden
van de korte aarzeling van Holliday voordat hö
20 boete of 20 dagen en ontzegging rijbe
voegdheid voor den tijd van 3 maanden.
DE WOESTELINGEN VAN DEN
WEG MOETEN BEDWONGEN
WORDEN.
Nabij den Heilooerbrug te Alkmaar reed
op 31 Juli des njn. 6.30 uur de expeditie
knecht J. Leijen met één hand aan een
voortbewogen handkar, terwijl hij met de
andere hand een fiets voortreed, welk rijwiel
echter werd aangereden en aan zijn hand
ontrukt door-een woest rijdende vrachtauto,
waarvan de bestuurder in flagTanten strijd
met de verkeersregels een andere auto voor
bij poogde te komen, zonder zich te bekom
meren om de handwagen en een daarachter
rijdende behoorlijk bestuurde automobiel,
die van de andere zijde in aantocht waren.
Niet alleen het rijwiel, doch ook genoemde
auto werd aangereden eó de bestuurder, de
heer Kameraad, inspecteur eener levensver
zekering, uiteraard verontwaardigd over de
ze onhebbelijkheid, keerde direct terug en
volgde den vrachtauto, die nog gevolgd
werd door een dito voertuig, dat blijkbaar tot
het gezelschap behoorde. Hoewel men hem
trachtte te verhinderen het nummer te notee-
ren, mocht dit den heer Kameraad toch ge
lukken en dank zij de activiteit kon den over
treder der wegetikette, zekere A. K. uit Den
Haag, heden voor den kantonrechter wor
den gedaagd. De verdachte was niet ver
schenen. doch volgens de opinie van den
heer Kameraad en anderen, had hij verkeerd
onder den invloed van alcohol. Er werden
dan ook geen zachte middelen gebezigd en (te
Hagenaar veroordeeld tot 30 boete of 30
dagen, 3 maanden ontzegging en betaling
van 10 schadevergoeding.
PLATTELANDS JONGELINGS
SCHAP AMUSEERDE ZICH.
Een zestal veelbelovende jonge ingezetenen
van Broek op Langendijk van 16 tot 18 jaar
en wel de heeren D. D. K., P. Str., J. D. B.,
D. B. en K. B. waren niet verschenen om re
kenschap af te leggen van het feit, dat zij
op 27 April zonder vergunning hadden ge
wandeld lang den spoorbaan, wat jammer
was, daar de kantonrechter hen voorzeker
gaarne eens vaderlijk had willen toespreken.
Watit hoewel hen dit niet ten last was ge
legd had deze verboden spoorwandeling ten
doel gehad een aantal ruiten in een spoor-
wegloods baldadiglijk te vernielen. Voor
eenigen tijd hadden deze levenslustige be
oefenaars der practieche aardrijkskunde die
loods gebezigd voor een nachtelijk kaart-
rondje. Aan hen werd opgelegd ieder 6
boete of hechtenis of tuchtschool, naar ge
lang hun kinderlijken leeftijd zulks voor-
sch reef
DE VERKLARING DES VELD
WACHTERS ZAL DE SCHAAL VAN
THEMIS DOEN OVERSLAAN.
Een autobuschauffeur der firma Kok en
Tuinman te Oudkarspel, de heer Hendrik E.
uit Noordscharwoude zou op 22 Augustus
volgens proces-verbaal van den heer Harm
Visser, brig.-tit. der rijksveldwacht te Heer-
hugowaard op den Middelweg aldaar met
zijn voertuig op zoodanige wijze links van
den weg hebben gereden, dat de van de an
dere zijde naderende rijksveldwachter ge
dwongen werd van zijn rijwiel af te stappen.
De comparant ontkende echter pertinent
eenig opzet. Hij was met zijn bus van achter
een vrachtauto komen opzetten en had den
heer Visser, die niet rechts, maar midden op
den weg reed, absoluut niet opgemerkt. Zoo
dra hij den veldwachter bespeurde had hij
direct geremd en stapte de heer Visser af.
Meer was er niet gebeurd.
Aangezien de verbalisant niet was gedag
vaard werd deze zaak verdaagd tot 14 No
vember ten einde de verklaring van den
chauffeur te toetsen aan de toelichting van
den veldwachter.
EEN VAGEBONDEERENDE KET.
De in de Rijp woonachtige heer Jan B. is
de eigenaar van een hit, die blijkbaar veel
vrijheid geniet en voortdurend onbeheerd op
den weg wordt aangetroffen, tot groote ver
ontwaardiging van den heer Jan Krijgsman,
die het grasgewas van den dijk, waar be
doeld hitje bij voorkeur zijn ongecontroleer
de uitstapjes maakt, heeft gepacht voor 50
gulden. De benadeelde graspachter deed dus
zijn rechtmatig beklag en heden moest ge
noemde hittenbezitter dan ook terecht staan,
doch had van geen interesse blijk gegeven.
De heer Krijgsman, als getuige present, be
wonderde zijn dorpsgenoot blijkbaar niet bo
venmate en noemde hem een roekeloos per
soon, die je in je sm nog uitlacht, zooals
de getuige het meer kernachtig dan sierlijk
noemde. Gevorderd werd 8 boete of 8 da
gen, doch daar de kantonrechter het blijk
baar met de dagvaarding niet eens kon wor
den, werd de uitspraak bepaald op 14 No
vember a.s.
den naam van den knecht noemde. Wie de in
lichtingen gegeven had, moest wel heel goed op
de hoogte zijn geweest.
En toen kwam bij haar de verontrustende
gedachte op of Holliday ook aan den dokter
zou vertellen, dat hij haar uit een apotheek had
zien komen. Het was niet waarschijnlijk en
als haar argwaan ongegrond was, beduidde het
niets. Maar als zij gelijk had?
„O, maar ik moet het mis hebben, het is te
vreemd. Ik heb van een mug een olifant ge
maakt. In het heele huis denkt niemand aan
zoo iets. Wat zou ik me schamen als ze het
wisten."
Maar toen Chalmers haar binnen liet, kon ze
niet nalaten te vragen: „Chalmers, ik heb kapi
tein Holliday gesproken. Hij is zoo gauw hier
gekomen voor de begrafenis van sir Charles.
Hij zeide, dat je hem gisteren getelefoneerd had,
dat sir Charles zoo hard achteruit ging."
Onmogelijk zich te vergissen in de uitdruk
king van stomme verbazing op het gezicht van
Chalmers. „Ik den kapitein telefoneeren? U
moet hem verkeerd verstaan hebben, zuster, ik
wist niet eens zijn adres in Parijs."
Dus had lady Clifford het zelve gadaan, daar
was ze zeker van. Niet dat dit nu zooveel be-
teekende. Dien dag en den daarop volgenden
betrapte Esther er zich gedurig op dat ze de
gezichten om haar heen, en vooral dat van den
dokter, zoo nauwlettend gadesloeg. Door de
drukte van de toebereidselen voor de begrafe-
grammen, enz. had zij steeds het gevoel, dat
die zware, zwijgende man de beheerschende
kracht was. Hij scheen haar nu niet toe een
nis boodschaploopers met bloemen en tele
pvthon te zijn, maar een groote spin, die in
GAUW UITGEPRAAT.
Een caféhouder te Alkmaar, de 43-jarige
heer Jan H. compareerde op grond van het
strafbare feit, dat hij in den nacht van 29
op 30 Augustus, het hoogfeest van de Alk-
maarsche kermis, in zjjn localiteit om 1.10
's nachts, dus na sluitingsuur, bezoekers aan
wezig had gehad, wat door den politieagent
J. Dalenberg was geconstateerd. Op de
vraag van den kantonrechter of dit waar
was: Geen woord! Hoe het gegaan is, zal ik
u precies vertellenVertel maar niks. re
pliceerde de kantonrechter, -want ik zal de
behandeling 14 dagen uitstellen om den ver
balisant te hooren en als je er belang in stelt
kun je alsdan terug komen.... De heer H
af
DUBBELE STRAFOPLEGGING MOET
ACHTERWEGE BLIJVEN.
In den op den verjaardag van onze ko
ningin volgenden nacht waren in het cafétje
van den 72-jarigen heer Cornelis Gr. te Lim-
men na sluitingsuur nog eenige personen
aanwezig, wie het blijlrt>aar moeilijk viel
van het buffet met dezelfs verfrisschingen,
afscheid te nemen. De bejaarde kastelein
had onder het inhalen van de openluchtzit
plaatsen vóór het café, al eens gewaar
schuwd dat het hoog tijd was, doch te ver
geefs. De heeren bleven zóó lang plakken,
tot brigadier de Koekkoek verscheen, proces
verbaal opmaakte, zoodat de oude heer he
den moest verschijnen ter verantwoording.
Hij erkende het feit, doch voegde er.bij, dat
hij niet meer in staat was onwillige cliënten
met geweld te verwijderen en om zich po-
litiehulp te verschaffen, moet hij wel een
half uur wandelen. Hij erkende dus straf
baar te zijn, doch noemde het niet billijk,
ook reeds te voren te zijn gestraft door den
burgemeester, die onlangs aan andere café
houders een uur langer verlof gaf, wat hem
echter werd onthouden. Gelukkig dachten de
ambtenaar en kantonrechter er milder over
en werd op den overtreder geen straf toege
past.
HET DIENSTWEIGERENOE
ACHTERLICHT.
De 20-jaige chauffeur Berend N. uit Wijk
aan Zee kwam onlangs met zijn vrachtauto
vanaf Hoorn door Alkmaar, alwaar op de
Kanaalkade werd opgemerkt, dat het achter
licht gedoofd was en een proces-verbaal niet
uitbleef. De heer N. verklaarde heden volko
men onkundig te zijn geweest van het
malheur en de kantonrechter was zoo vrien
delijk hem op zijn eerlijk gezicht te gelooven.
Zooals bleek uit de opgelegde geringe straf
2 boete of 2 dagen.
HET WERK LIEP OVER DE HAND.
De heer Nicolaas B., bakker te Bergen,
mocht zich op 9 Augustus j.1. verheugen in
niet verwerpelijke zakendrukte, zoodat hij de
werkzaamheden niet meer in wettelijken tijd
af kon wikkelen en als 't ware moreel ge
dwongen werd de arbeidswet te overtreden,
door een zijner werknemers, de heer Hoog
land te requireeren voor het gereedmaken
van gebakjes. Deze werden echter ook al
weer duur betaald, aangezien de rijksveld
wachter Vermeulen van het feit niet onkun
dig bleef en niet naliet, proces-verbaal op te
maken.
De patroon stond dus heden terecht en op
grond dat het niet de eerste maal was, zag
de zaak er voor zijn portemonnaie niet roos
kleurig uit. Gelukkig evenwel werd rekening
gehouden met den noodtoestand en de straf
bepaald op 5 boete of 5 dagen.
Mondelinge uitspraak 31 Oct. 1930.
D. D. K-, P. S., J. B., K. B. te Broek op
Langendijk, D. B. te St. Pancras. overtreding
spoorwegwet, de le, 4e en 5e ieder 6 boete
of 1 week tuchtschool, de 2e en 3e ieder 6
boete of 6 dagen hechtenis.
P. G. Dzn. te Egmond aan Zee, overtre
ding jachtwet, 25 boete of 25 dagen hech
tenis.
G. K. B. te 's-Gravenhage, overtreding
woonwagenwet, 3 boete of 3 dagen hech
tenis.
A. K. te Egmond aan Zee, W. S. te Hoorn,
dronkenschap, de le 4 boete of 4 dagen
hechtenis, de 2e 3 boete of 3 dagen hech
tenis.
J. O. te Koedijk, in staat van dronkenschap
de orde verstoren, 7 boete of 7 dagen hech
tenis.
J. G., K. S. te Egmond aan Zee, loopen
over verboden grond, de le 10 boete of 10
dagen hechtenis, de 2e 15 boete of 15 da
gen hechtenis.
N. C. B. te Bergen, overtreding Arbeids
wet, 5 boete of 5 dagen hechtenis.
C. G. te "Limmen, M. D. v. S. te Bergen,
W. W. te Alkmaar, G. H. te Koog aan de
Zaan, M. S. te St. Pancras, J. C. S. en J. S.
haar web alles naar zich toe trekt, inpakt en
verslindt. Zij had het gevoel dat hij altijd op
haar lette, haar gedachten naspeurde en haar
handelingen eveneens. Ze had het onder die
zenuwspanning uit kunnen gillen. Maar haar
gezond verstand kreeg de overhand. In huia
ging kalm silles zijn gewonen gang en ze moest
maar rustig afwachten tot ze de waarheid zou
hooren. Om vijf uur kreeg ze gelegenheid om
naar de apotheek te gaan, waar een teleurstel
ling haar wachtte.
,,'t Spijt me mejuffrouw", zeide de blonde jon
ge man, „maar het antwoord is nog niet geko
men. Ik denk dat we het morgen krijgen",
HOOFDSTUK 26.
Vier en twintig uur later sloeg Esther het
deksel van haar koffer dicht en ging er boven
op zitten. Dat ze zoo gejaagd ademhaalde
kwam niet door vermoeienis van het pakken,
maar door de pijnlijke herinnering aan de on
vriendelijke wijze waarop ze een half uur gele
den haar afscheid had gekregen. Het was de
tweede maal sinds ze dit huis betrad dat haar
toorn zoo was opgewekt, maar in dit geval was
het misschien dwaas het zich zoo aan te trek
ken. Ze moest in aanmerking nemen uit welke
bron de beleediging voortkwam, doch ze kon
alleen maar denken dat ze nog nooit zoo on-
heusch bejegend was. De begrafenis was voor
bij. De familie, de dokter incluis, de oude
knecht en zij zelve, evenals kapitein Holliday,
hadden de lijkkist gevolgd op het Engelsche
kerkhof en waren daarna naar huis terugge
keerd voor een late lunch. Dadelijk daarna had
miss Clifford in tegenwoordigheid van lady
Clifford haar hand genomen en eenvoudig ge
zegd*
f Wordt vervolgd),
