fliiiutstiif toirint
DE VERLOREN INJECTIENAALD.
FEUILLETON.
Honderd twee en dertigste Jaargang.
Maandag; 10 lovember
Radio-hoekje
S Voorstel inzake Werkverschaffing (bij
lage nr. 133).
Provinciaal nieuws
hoorn.
jaarvergadering vereeniging
„voor volkenbond fn vrede".
sint pancras.
No 265 1930.
Dinsdag 11 November.
Hilversum, 298 M. (Uitsluitend A.V.R O.)
Gramofoonplaten. 10.Morgenwij
ding. 10.30 Concert door het A.V.R O.-
Kwintet. 12.— Concert door het Tuschinski-
orkest. 2.2.30 Opvoedingvraagstukken
door Ermny v. Lokhorst. 3.Kniples. 4.
4.30 Gramofoonplaten. 4.30 Pianomuziek.
Égb. Veen en L. Schmidt. 5.— Kinderkoor
zang door Jac. Hame'. 5.30 Concert door het
orkest van het Rembrandt-theater in Amster
dam. 7.Engelsche les. 7.30 Volksuniversi
teit. Spr. L. M. G. Arntzenius. L. Cortez,
piano. 8.„Zapisnik Zuizeleho", voor te
nor, alt, klavier en 3 vrouwenstemmen. 8.45
Italiaansch operaconcert. 9.25 Prof. Ir. W.
Schermerhorn, over Wapenstilstandsdag.
9.50 Guitaarspel door M. Llobet. 10.05
Nieuwsber. 10.15 Voortz. concert, opera.
10.3510.50 M. Llobet, guitaar. 10 50
11.35 Aansl. van het Grand-Hotel Central
te Den Haag. Bela Saközi orkest. 11.35
12.Dansmuziek
Huizen, 1875 M. (Uitsluitend K. R. O.)
8.Gramofoonpl. 11.30 Godsdienstig half
uurtje. 12.15 Concert door het K.R O.-Trio
I.45 Gramofoonpl. 2.Vrouwenuurtje. 3.
Kniples. 3.30—5.Pauze. 5.Gramofoon
platen. 6.30 Praatje van het Alg. Werkl.
Verb. 6.45 Cursus schrifvterbetering. 7.15
Lezing over kostprijs van electra, door Prof.
Dr. Ir. H. Gelissen. 8.Herhaling v. d.
K. R. O.-propaganda-avond. Het K. R O.-
orkest en Salonorkest. Hum. Utrechtsch
mannen-ensemble. Opvoering van d revue
„De bonte radiowereld". 9.20 Nieuwsber.
11 30—12.Het K. R. O.-sextet.
Daventry, 1554.4 M. 10.50 Tijdsein. 10 50
11.30 Herdenking van den wapenstilstand.
Dienst bij den cenotaaph. 12.20 Concert. A.
Carey, alt. R. Soames, tencr. 12 50 Orgel
spel door E. O'Henry. 1.20 Orkestconucert.
2.20 Televisie. 2.25 "Berichten. 2.30 Uitz.
voor scholen. 4.50 Orlcestconcert. 5.35 Kin
deruurtje. 6.20 Lezing. 6.35 Berichten. 6.55
Koersen. 7.Concert. Strijkkwartet. 7.20
Lezing. 7.45 Lezing. 8.20 Herdenking van
den wapenstilstand. Militaire orkesten. Spre
ker: De Prins van Wales. 9.20 Berichten.
9 35 Koersen. 9.401040 ca. In memoriam
1914—1918.
Parijs „Radic-Paris"1725 M. 12.50 Gra
mofoonplaten. 4.05 Gramofoonplaten. 6.50
Garmofoonplaten. 8.20 Concert. Orkest en
solisten.
Langenberg, 473 M. 6.20—7.50 Gramo
foonplaten. 9.3510.35 Gramofoonplaten.
II.30 Gramfooonplaten. 12.251.50 Or
kestconcert. 4.505.50 Orkestconcert. 7.20—
8.05 Gramofoonplaten. 8.20 „Die Braut-
6chau". Hoorspel van N. Gogol.
Kalundborg, 1153 M. 11 20—1.20 Orkest
concert. 2.20—4.20 Orkestconcert en zang.
7.208.20 Orkestconcert. 8.509.10 Viool
recital. 9.3010.20 Symphonisch Jazzcon
cert.
Brussel, 508.5 M. 5.20 Dansmuziek. 6.50
Trio-concert. 8.35 Concert. Herdenking van
den wapenstilstand. 10.30 Ceremoniën ter
herdenking van de in den oorlog gevallen.
Engelsche soldaten. 8.35 (338.2 M.) Concert
georganiseerd door de SAROV.
Zeesen, 1635 M. 5.45—6.20 Lezingen.
6 206.50 Gramofoonplaten. 9.2011.20
Lezingen. 11.2012.15 Gramofoonplaten.
12.151.20'Berichten. 1.20—1.50 Gramo
foonpl. 1.50^—3.50 Lezingen. 3.504 50
Concert. 4.507.20 Lezingen. 7.20 Orkest
concert tot 9.50.
GEMEENTERAAD VAN ALKMAAR.
De burgemeester van Alkmaar roapt de
leden van den Gemeenteraad op ter bijwo
ning eener vergadering op
DONDERDAG 13 NOVEMBER AS.,
nam. 1 uur,
teneinde te beraadslagen en te besluiten om
trent de hieronder vermelde punten
De Burgemeester,
WENDELAAR
Alkmaar, 8 November 1930.
1 Vaststelling van de notulen van de vori
ge vergadering. Mededeelingen. Ingeko
men stukken.
2. Benoeming van een commissaris in het
bestuur van de Vereeniging voor Volks
huisvesting „Alkmaar" (vac. Mr. A. J.
M. Leesberg).
4. Idem inzake het toekennen van subsidie
uit de gemeentekas voor de instandhou
ding van den Stadsautobusdienst (bijla
ge nr. 122).
Van ALICE CAMPBELL
Geautoriseerde vertaling uit het Engelsch
door J. E. DE B K.
651
Alles best als ze maar verdwijnt, dacht hij en
hij hield zijn oogen dicht tot ze de kamer uit
was en de deur gesloten had. Toen stond hij op
uit bed, kleedde zich vliegensvlug aan, belde
Chalmers en bestelde een taxi
•i- laar u gaat toch niet uit, mijnheer Roger;
wat zullen uw tante en de dokter daarvan
leggen?"
„Kijk eens Chalmers, je spreekt er met nie
mand over hoor. Ik weet heel goed wat ik doe,
lor;, maar dat ik heel vlug een taxi heb.
Vijf minuten later sloop hij heel stil het huis
uit en sprong min of meer duizelig in de wach
tende taxi. Het mocht dan al of niet een
dwaasheid zijn, maar hij ging op zoek naar
Esther, Cannes in alle richtingen doorkruisen.
HOOFDSTUK 28.
Eindelijk ontwaakte Esther uit wat scheen
•en eindeloos langen, donkeren nacht, vol vage,
'irmlooze droomen. Ze waande zich zelve nog
in haar lekker bed in Villa Firenze en na een
hort oogenblik verbaasde ze zich over de
bardheid van haar matras. ,Toen voelde ze
5. Idem betreffende een adres van bewo
ners van de Clarissenbuurt om den naam
Clarissenbuurt te veranderen in Claris-
senbolwerk (bijlage nr. 121).
1 p mt°t aanvulling van de Algemeene
ol'tieyerordening met een verbod tot
net verkoopen of aanwezig hebben van
vuurwerk (bijlage nr. 123).
Idem tot het aangaan #an een gemeen
schappelijke regeling met de gemeente
Ubdam voor het toelaten van kinderen
uit die gemeente tot de openbare scholen
voor lager onderwijs te Alkmaar (bijla
ge nr. 138).
Aanbieding van de gemeente-begrooting
voor 1931 (bijlage nr. 139).
voorstel betreffende een verzoek om sub-
Ifevoor de restauratie van het perceel
^Annastraat nr. 9 (bijlagen nr. 81 en
De stukken liggen ter inzage.
Bovengenoemde vereeniging heeft Zater
dag haar algemeene vergadering hier ter
stede gehouden in het Doelenhotel onder lei
ding van prof. Mr. A. Anema.
Als inzet van deze ledenvergadering was
Vrijdagavond door het hoofdbestuur in de
Doelen een bijeenkomst belegd van verschil
lende vooraanstaande personen in Westfries
land met het doel om te komen tot het stich
ten van meerdere afdeelingen in deze om
geving.
Ruim een dertigtal personen, vertegen
woordigers van gemeentebesturen, kerk:n en
instellingen war^i opgekomen voor deze bij
eenkomst, waar de heer H. Ch. G. J. van
der Mandere, algemeen secretaris, een uit
eenzetting gaf van de beteekenis en werkwij
ze der vereeniging.
Spr. hoopte ten slotte, dat in Westfriesland
een krachtige actie voor de vredes-idee moge
wortel schieten en dat tal van afdeelingen
der Vereen, voor Volkenbond en Vrede in het
Westfriesche gewest zullen worden gesticht.
Na deze duidelijke uiteenzetting volgde 'n
vruchtbare gedachtenwisseling, waa bij tal
van aanwezigen krachtige medewerking toe
zegden, al zal ook de reeds krachtige ont
wikkeling van het vereenigingsleven ten plat-
telande aan het stichten van nieuwe afdee
lingen niet bevorderlijk zijn.
Nadat door den voorzitter dezer vereeni
ging een krachtig slotwoord was gesproken,
werd deze bijeenkomst gesloten.
Na een korte pauze werd de vergadering
heropend onder leiding van prof. mr. A. Ane
ma, hoogleeraar aan de Vrije Universiteit,
die in zijn openingswoord herinnerde aan het
tienjarig bestaan van den Volkenbond, ver
leden jaar. Het tweede decennium zet niet
hoopvol in, aldus spr.
Maar juist wanneer de omstandigheden
niet opwekkend zijn, heeft men dubbel be
hoefte om voor gemeenschappelijk overleg en
gemeenschappelijken arbeid samen te komen,
ten einde door de eendrachtige samenwer
king voor een groot doel elkander te ver
sterken en aan te moedigen.
Het kraakt en knarst nog van alle kanten,
stroef en wringerig werkt het mechaniek,
maar de Volkenbond staat diep en vast ge
grondvest in den bodem der werkelijkheid.
De Volkenbond is onmisbaar geworden en
de tijdelijke tegenslag van een bepaald
oogenblik moet een prikkel geven voor nieu
we en verhoogde inspanning en toewijding
voor zijn aanhangers.
De ervaringen, vervolgde spr., van het af-
geloopen jaar, moeten ons opnieuw door
dringen van den ernst en het gewicht onzer
taak, van het vele dat er te overdenken en
te doen is voor ons. In tweeërlei richting ligt
onze taak. Vooreerst ontbreekt er nog veel
aan,dat ons volk zijn internationale positie
begrijpt in de nieuwe wereldorde, die bezig
is te groeien, en zijn rol en roeping, die het
daarin heeft te vervullen. Positieve mede
werking in den internationalen arbeid, niet
van enkele geïsoleerde personen, is daarbij
voldoende; zij moeten zich gedragen weten
door een krachtig internationaal meelevend
volk, ze moeten bij hun internationaal werk
volksvertegenwoordiger zijn in den besten
zin van het woord; van hen moet nog meer
dan van de leden der Staten-Generaal gel
den, dat zij het geheele Nederlandsche volk
vertegenwoordigen. Daartoe moet ons volk
worden opgevoed op breede, nationale basis,
en voor aie taak is onze vereeniging het aan
gewezen orgaan.
In de tweede plaats moet onze arbeid er
een zijn van ernstige bestudeering der pro
blemen om zoo te komen tot bepaalde en
wel omlijnde conclusies, waarvoor onze ver
eeniging ijveren kan. De kern van het kwaad
schuilt niet in onkunde, maar in den wil
naar macht, die met recht en moraal geen
rekening verkiest te houden, een irriationeel
haar hoofd bonzen, terwijl haar mond was als
van hard leer. Ze slikte een paar malen. Was
ze ziek? Was er iets gebeurd? Toen ontdekte
ze, dat ze heelemaal gekleed was, met een
mantel aan en schoenen. Hoe kon dat? Ze
werd ongerust.
Ze deed haar oogen verder open en zag de
kamer rond. Het was schemeravond, bijna don
ker. Aan den eenen kant zag ze e~a kale
muur, aan den overkant een groote opening,
breeder dan een deur, waarlangs dof roode
gordijnen hingen. De gordijnen kwamen haar
bekend voor; waar had ze die meer gezien?
Ze lag er doodstil over te denken, zonder dat
het haar veel schelen kon. Op eens wist ze het;
het waren de portières op het laboratorium van
den dokter en ze lag in de alkoof op de harde
matras van Sartorius. En nu had ze op eens
weer haar volle bezinning en ze herinnerde zich
alles. Wee van angst zat ze overeind en
hield zich de hand voor den mond om het niet
uit te gillen. Haar handen beefden, haar li
chaam schokte als van pijn, maar ze maakte
geen geluid. Met haar rug leunde ze tegen den
muur, haar hart bonsde met mokerslagen en in
gespannen luisterend staarde ze om zich heen.
'tWas doodstil, geen ander geluid als het ge-
drup van een lekkende kraan. Zij was alleen
in de kamer, misschien was er wel niemand in
huis. Naast haar stond een klein tafeltje met
een paar stoffige boeken er op. Door de gor
dijnen zag zij het eind van de lange werktafel
en een van de kasten. Hoe laat zou het zijn?
Het laatst wat zij zich herinnerde was dat hef
UW III III II
element, dat met rationeele middelen niet te
fnuiken valt. Over het kern-probleem moet
men het vooraf eens zijn alvorens de studie
kan aanvangen. Krachtens den aard onzer
vereeniging hebben wij ons daarbij te ont
houden van die problemen, die twistappels
zijn tusschen onze nationale politieke partijen
en richtingen.
Nog één opmerking maakte spr. „Onze
Vereeniging'', zeide hij, „heeft in den laatsten
tijd van buitenaf nogal eens verwijten moe
ten hooren van verschillende zijden en van
uiteenloopenden inhoud, maar alle hierin
overeenstemmend, dat zij in haar conrecte
overeenstemmend, dat zij in haar concrete
gedragingen zich niet altijd zou houden aan
haar beginsel, dat in haar bfezem plaats is
voor alle richtingen in alle jrartijen. Van de
ééne zijde wordt ons ten laste gelegd, dat
wij practisch in onze gedragslijn te veel in
vloed zouden toekennen aan de meer radi
caal-pacifistische stroomingen in ons volks
leven, van de andere zijde tracht men juist
omgekeerd aannemelijk te maken dat wij
niet veel meer zijn dan een groep van ultra
behoudenden aard, met wie niet valt voor
uit te komen. Beide beweringen kunnen moei
lijk tegelijk waar zijn, zij heffen om zoo te
zeggen elkander op. Ze zijn dan ook geen
van beide waar. Steeds is strikte onpartij
digheid betracht. De enkele vraagstukken,
die scherpe geschilpunten vormen tusschen
bepaalde partijen en richtingen in ons- va
derland, stelt zij buiten haar arbeidskring
en waar zij er naar buiten mee in aanra
king komt, neemt zij een volstrekt onpartij
dige houding in acht. Maar voor de overige
en dat is de overgroote meerderheid,
tracht zij tot een gemeenschappelijk aan
vaarde oplossing te komen en aller ernstige
medewerking is daarbij welkom.
Jaarverslag en propaganda.
Blijkens het jaarverslag telt de vereeniging
thans 67 afdeelingen en 23 correspondent
schappen. De ontvangsten in 1929 bedroe
gen totaal 14.686, waarvan 4211 af
dracht der afdeelingen en 9485 bijdragen
van particulieren. Het batig saldo beloopt
739.
Aan de orde kwamen eenige algemeene be
sprekingen over de propaganda, waarbij
het hoofdbestuur werd verzocht het vraag
stuk van het Esperanto in studie te nemen.
Voorts merkte de heer A. Willemse, voor
zitter van de propaganda-commissie, op, dat
anti-oorlogsfilms nuttig propaganda-werk
kunnen doen, maar zij werken negatief, zij
wekken afschuw van den oorlog. Daarnaast
is positief opbouwend werk noodig, waarbij
ook films zeer bruikbaar kunnen zijn. Voorts
zijn propaganda-optochten en studiereizen
naar het buitenland doelmatig.
De burgemeester van Hoorn, de heer mr.
G. J. Bisschop, sprak hierna enkele woor
den. Hij constateerde met vreugde, dat
Hoorn, wat het ledental van „V. en V." be
treft (350), op de derde plaats van alle ge
meenten in ons land staat. Hij vertrouwde
dat van Hoorn en van heel West-Friesland
een krachtige propaganda zal uitgaan.
Bestuursverkiezing.
Mej. mr. C. F. Katz en mr. J. M. de Moor
werden tot bestuursleden herkozen. Niet her
kiesbaar hadden zich gesteld dr. J. Gelein
Vitringa, prof. dr. G. J. Heering, en de hee-
ren G. Kielder en Henri Polak. Mr. M. W.
F. Treub trad wegens gezondheidsredenen
tusschentijds af. Het bestuur werd met drie
leden uitgebreid.
Tot nieuwe leden in het bestuur zijn ge
kozen de heeren J. Bastiaans, dr. M. D. Ha-
ge, mr. H. J. van Maanen, mr. R. W. J. Men-
thar Bake, dr. E. van Raalte, mr. J. Schok
king, kolonel H. van Tongeren en de heer
W. H. Vliegen.
In de plaats van prof. Anema, die volgens
de statuten, na twee jaren het voorzitter
schap te hebben bekleed, niet herkiesbaar
was, werd tot president benoemd jhr. mr. dr.
A. van Karnebeek.
De secretaris, mr. H. Ch. G. J. van der
Mandere, dankte met enkele hartelijke woor
den prof. Anema voor het vele werk, dat
deze als voorzitter had gedaan (applaus).
Ontvangst ten stadhuize.
Hierna werd gepauzeerd. In die pauze zijn
de deelnemers aan de vergadering ontvan
gen ten stadhuize, waar burgemeester Bis
schop zich in zeer hartelijke bewoordingen
uitte over het werk der vereeniging.
Prof Anema dankte voor deze woorden en
stelde in het licht, van hoe groote beteeke
nis het is, dat de gemeentebesturen in het
land de Vereeniging een warm hart toedra
gen.
Na de hervatting der vergadering werd
besloten een telegram van sympathie te zen
den aan de Belgische zustervereeniging, die
een Volkenbondsweek gaat houden.
Het plan-Briand.
Aan de orde kwam nu het punt: „mede
deelingen, betrekking hebbende op het ter
voorafgaande Europeesche conferentie en op
donker werd, nu werd het weer donker. Ze
was hier toch zeker langer dan een half uur?
Ze keek op haar polshorloge. Het stond stil,
de wijzers wezen op half één. Het was dus af-
geloopen, want om half een had ze het opge
wonden. Was dat gisteren geweest? Dat kon ze
niet zeggen, ze begon hevig te gapen en voelde
zich moe en dof. Het eenige waarnaar ze ver
langde was om weer te gaan liggen en te sla
pen. Groote God, dat kan ik niet doen, ik moet
nadenken, ik moet een uitweg vinden. Ze twij
felde geen oogenblik aan de reden waarom ze
daar lag. Ze was een gevaar voor den dokter.
Ze wist een waarheid die noodlottig voor hem
was. Hij had haar telefoongesprek gehoord,
meer dan dat, hij had het antwoord onder
schept en geopend. Daarom had hij haar naar
het pension willen brengen. Hij wilde haar in
zijn bereik houden, daarom die vraag of zij
vrienden had, die haar konden opsporen. Hij
had alleen met haar willen zijn in zijn auto om
haar te bedwelmen en hier te brengen. Haar
telefoneeren aan den apotheker had de zaak
verhaast, had hem tot een snellen wanhoops
daad gedrven. Zoo bouwde zij de geheele ge
beurtenis op. Hoe hij haar de deur uit en in de
auto had gekregen begreep zij niet. Ze had net
die boodschap naar Roger gezonden. Twee mi
nuten, één minuut uitstel en het heele plan zou
zijn mislukt. Zouden ze haar missen in de villa?
Miss Clifford of Roger. Met een bedroefd hart
dacht ze er aan, dat ze dit de eerste dagen niet
zouden doen. Van miss Clifford had ze afscheid
genomen. Roger zou het vreemd vinden, dat ze
de laatste assemblée van den Volkenbond
verhandelde omtrent het plan-Briand voor
de Vereen igde Staten van Europa".
Mr. Limburg leidde dit onderwerp in. Hij
gaf een overzicht van de geschiedenis van
het plan, dat de heer Briand verleden jaar
September voor het eerst in den Volken-
bondsvergadering heeft geopperd.
Veel wat Briand wil, streeft de Volken
bond reeds na, zei spr., en het is de vraag
of het plan meer effect zal hebben, dan de
tot nu toe gehouden economische conferen
ties, welke zijn mislukt, niet echter als ge
volg van de houding der buiten-Europeesche
staten.
De mislukking was juist een gevolg van
de houding der Europeesche staten. Zouden
die in een Europeesche federatie wel bij
elkaar komen! En is zoo'n federatie mogelijk
zonder Rusland en Turkije?
Men moet voorts niet vergeten, dat een
economische samenwerking ook haar terug
slag zal vinden op staten, die buiten de fe
deratie staan. Elke stap op dit gebied zal
worden nagegaan in de Ver. Staten van N.
Amerika.
Het plan-Briand zal, zooals de zaken
thans staan niet leiden tot een pan-Europa,
misschien tot een samenwerking. Mocht het
eens tot een vereenigd Europa komen, dan
zal Briand er den grondslag voor hebben
gelegd. Maar zeker is het thans, dat wij niet
zullen komen tot een Volkenbond in den Vol
kenbond. Dat is verheugend! Men kan vra
gen: „Zijt ge nog voorstander van den Vol
kenbond, nu, met al die malaise, welke de
bond niet heeft voorkomen?
Maar die vraag moet men niet stellen.
Wel moet men vragen: „Hoe zou de were'd
er thans uitzien als de Volkenbond er niet
was?"
Uit het applaus leidde spr. af, dat men
met hem erkent, dat de Volkenbond reeds
veel heeft voorkomen.
Palestina-mandaat.
Mr. Chr. P. van Wijngaarden, oud lands
advocaat in Ned.-Indië, sprak hierna over de
„Pales tina-kwestie".
Spr. schetste de ontevredenheid zoowel bij
Joden als Arabieren, de critiek van de Per
manente Mandatencommissie, herinnerde
aan het rapport-Simpson, aan het heengaan
van dr. Weismann en aan de beschuldigingen
van mandaatschending. Wij staan hier, zei
spr., voor een belangrijk conflict. De Zionis
tische beweging, reeds geboren in het eind
der vorige eeuw, heeft op het Palestina-man
daat grooten invloed uitgeoefend. Men denke
slechts aan de verklaring-Balfour van 1917.
Engeland kreeg het mandaat over Pa
lestina en had daardoor niet alleen den
plicht, ingevolge het Volkenbondsverdrag, te
zorgen voor het welzijn en de ontwikkeling
van het volk, maar ook, op grond van de
Balfourverklaring voor een „Joodsch Te
huis".
Wat verstaat de verklaring nu onder een
„Joodsch Tehuis".
„The Jewish Chronicle" meende: een
Joodsche staat. Maar uit een nadere uitleg
ging van de verklaring bleek: „een Joodsch
tehuis in Palestina" en niet: „Palestina een
Joodsch Tehuis". De Zionistische wereld
bond heeft zich bij deze uitlegging neerge
legd.
De zaken staan nu zoo, dat de kolonisee-
rende Joodsche bevolking, hoewel nog nu
meriek in de minderheid, de Arabieren eco
nomisch begint te overvleugelen. De Arabie
ren achten dit mandaatsschending, maar de
Joden van hun kant, meenen dat de Joodsche
immigratie te moeilijk wordt gemaakt, en
klagn ook over mandaatsschending.
De Britsche politiek nu is een politiek van
gelijke behandeling der beide groote bevol
kingsgroepen. De Arabieren gaan met die
opvatting in groote meerderheid accoord, de
Zionisten niet, zij achten de stichting van een
„Joodsch Nationaal Tehuis" primair. Naar
spr. meent ten onrechte.
Nooit is de bedoeling geweest van het
mandaat voor een der bevolkingsgroepen een
bevoorrechte positie te scheppen. E)e Brit
sche regeeringsverklaring is dan ook niet,
meende spr., strijdig met de mandaats-ver-
plichting. Het ware te wenschen, dat de
Joodsche bevolking in Palestina de volko
men gelijkstelling der beide groote bevol
kingsgroepen zou willen aanvaarden. Zij
zou daarmee ook het beste haar eigen be
lang dienen.
Mr. E. van Raalte wilde de zaak van een
ander (Zionistisch) standpunt bezien.
Verdragen moeten worden nageleefd en
nu ziet men een weg bewandelen, van wel
ken men zou kunnen aannemen, dat dit be
ginsel niet wordt nageleefd. Spreker was
van oordeel, dat in het mandaat met opzet
voorop was geschreven de Balfour-verkla-
ring. Men wil van Palestina maken een
Joodsche verblijfplaats, dat staat voorop,
inaar men mag nooit zoover gaan, dat de
rechten van anderen worden aangetast.
De heer Van Wijngaarden heeft gezegd.
hem had laten roepen en weg was gegaan, maar
aan ernstig onheil zou hij niet denken. Neen,
er was niets geen kans dat ze haar zouden zoe
ken en zeker nooit hier.
Hoe had ze zoo plotseling en zoo volslagen
het bewustzijn kunnen verliezen? Natuurlijk die
steek in haar arm, dat was de prik geweest van
een injectienaald, dat wapen dat ze altijd met
den dokter associeerde. Haar arm deed nog
pijn op die plek bij den schouder. Ze hadden
haar bedwelmd en wie weet hoe lang in dien
toestand gehouden. Dat bewees hoezeer hij
haar vreesde. Zij alleen wist, dat hij een
moordenaar was. Zijn eigen leven liep gevaar,
zoowel als de hoop om voordeel van zijn mis
daad te trekken, zoolang als zij vrijuit kon ver
tellen wat ze wist. Er was niemand dan zij
om hem aan te klagen als laaghartigen moorde
naar, die na die eerste misdaad weer een twee
den slachtoffer ten val trachtte te brengen. En
dat was Roger. Toen die gedachte bij haar op
kwam, was zij bijna opgesprongen van angst.
Hij was in gevaar, hij koesterde geen achter
docht, die zijn redding kon zijn. Misschien
hadden ze zijn tegenzin al overwonnen en had
hij al een of twee inspuitingen gehad. En dan
was hij reddeloos verloren, dat wist zij. Ze be
stierf het van angst.
Maar er was nog eenige hoop. Hij had haar
duidelijk verzekerd, dat hij een tegenzin in die
anti-toxine had Als hij zich maar bleef ver
zetten, maar het was te vreezen dat hij zich
door zijn tante zou laten overreden. Wat
baatte het, haar onnoodia var(tri«i t» Jn.- "r---
dat het Zionisme niet mag zijn een staat in
den staat, maar daarmee tast hij het man
daat zelf aan, want dat geeft aan de Jewish
Agency zelf bepaalde opdrachten. Spreker
betoogde tenslotte dat het tijdelijk stopzet
ten der immigratie in strijd is met het man
daat.
Voor het overige was hij van oordeel, dat
de Zionistische organisatie in vol vertrou
wen het conflict zal onderwerpen aan Ge-
nève en Den Haag.
De heer Van Wijngaarden achtte de voor-
loopige stopzetting van de immigratie geen
mandaatsschending. Er heerscht groote
werkloosheid onder de Arabische arbeiders,
en zoolang er in het land handen voor het
werk te over zijn, wil de Britsche regeering
geen immigratie toelaten. Liet zij haar wel
toe, dan zou zij de Arabische bevolking ten
achter stellen en dat zou, volgens spr., juist
in strijd zijn met het mandaat.
Een voorstel voor de Unie van
Volkenbondsvereenigingen.
Aangenomen werd daarna het volgende
voorstel
„De Vereeniging ontwerpe een voorstel
betreffende de internationale ontwapening
en make dit bij de Union (van Volkenbonds
vereenigingen) aanhangig.
Zij dringe bij de Union aan op het voeren
eener systematische internationale propagan
da voor de gedachte van internationale ont
wapening in het algemeen, en voor het door
de Vereeniging ontworpen voorstel in het
bijzonder".
Voorts werden nog een reeks voorstellen
van propagandistische aard afgehandeld.
De ijsclub „Sint Pancras", afdeeling van
den Ijsbond Hollands Noorderkwartier,
hield Vrijdagavond een ledenvergadering in
de zaal van den heer Gerritsen.
Wegens afwezigheid van den voorzitter,
werd de vergadering ingeleid door den eere
voorzitter, den heer C. Kloosterboer, met een
kort woord van welkom.
De secretaris, de heer A. Hoogland, deed
enkele mededeelingen naar aanleiding der
laatste algem. vergadering. Z.i. was het be
staansrecht van den Bond gegrond op het
hebben van goede verbindingsbanden er
had spr. plannen ingediend welke terzake,
door verbindingen binnendoor, een oplos-
singsing konden brengen. Deze plannen zijn
wei bestudeerd en uitgewerkt op papier, doch
konden den vorigen winter niet practisch uit
gevoerd worden.
Verder gaf spr. een uitvoerige inleiding
over de organisatie van wedstrijden, welke
eveneens door hem met het hoofdbestuur
was besproken.
Als gevolg hiervan was ingekomen een
bericht, waaruit bleek, dat aan St. Pancras
een wedstrijd in schoonrijden voor dames
was toegewezen, onder auspiciën van den
Ijsbond en de reglementen van den Ned.
Schaatsenrijdersbond. Bij gebrek aan 'n ge
schikte baan hier ter plaatse kon dit aan
bod niet worden geaccepteerd, doch tegen
een financieele vergoeding worden afgestaan
aan een andere afdeeling, hetgeen op de
volgende algemeene vergadering nader zal
worden uitgemaakt.
Hierna werd de contributie aan bespre
king onderworpen, waaruit bleek, dat eenige
verandering niet wenschelijk werd geacht.
Daarbij kwam naar voren, dat de afgevaar
digde een aardig prijsje had gewonnen, het
welk hem, als vergoeding voor de moeite en
zorgen aan de belangen van de afdeeling
gewijd, van harte werd gegund.
De voorzitter dankte voor de uitvoerige
mededeelingen.
Volgens het jaarverslag van den penning
meester, den heer Jb. D. Kloosterboer, slo
ten de boeken met een eindbedrag van
147.50 en een batig saldo van 91.80 en
werden, volgens rapport van den heer C.
Tromp in de beste orde bevonden, met dank
aan den penningmeester voor zijn accuraat
beheer.
Thans volgde de verkiezing van vier nieu
we bestuursleden wegens periodieke aftre-'
ding van de heeren Jb. Kloosterboer Dzn..
A. Hoogland, A. Stammes en P. Madderom.
De heer Jb. de Vries stelde voor beid»
eerstgenoemden, n.1. den penningmeester en
den secretaris, bij acclamatie te herkiezen,
wat algemeene instemming vond. Doch vol
gens reglement werd schriftelijk gestemd,
waarbij beide genoemde heeren met bijna
algemeene stemmen werden herkozen, ter
wijl voor de twee andere functies geen meer
derheid werd verkregen. Bij de volgende vrije
stemming en herstemming werden nog ge
kozen de heeren G. Booij Jzn. en Jb. Olie,
die beiden de benoeming aannamen.
Op voorstel van den voorzitter werd het
getal bestuursleden met één verminderd, ter-
verzet was misschien maar een opwelling waar
niet op te rekenen viel. Zij bedacht zich, dat zij
de eenige was die hem kon waarschuwen en zij
was opgesloten eenige mijlen van hem af. Haar
eigen lot kon haar niets schelen. De gedachte
aan Roger's toestand, die haar radeloos maak
te, deed haar opstaan en met wankelende,
voorzichtig^ schreden haar gevangenis onder
zoeken. Bevend ging ze naar de deur en draai
de aan de kruk. Afgesloten natuurlijk, zooals
ze gedacht had. Ze hield zich vast aan den
knop en keek rond. De kamer, gebouwd voor
atelier, had geen venster, maar een groot, hel
lend dakraam, dat stevig gesloten was. De at
mosfeer was duf, zooals in een vertrek dat lang
dicht is geweest; het rook er naar tabak en
carbol. Een stoflaag lag op de meubels, maar
hier en daar was er een veeg over gegeven,
een bewijs dat er niet lang geleden iemand ge
weest was. Zou ze heel alleen in huis zijn? Ze
wist dat Jacques met verlof was. Maar het
was onwaarschijnlijk, dat Sartorius haar geheel
onbewaakt zou laten. Weer luisterde ze met
aandacht, terwijl ze tegen de deur leunde; z«
gevoelde zich doodzwak en had moeite niet te
klappertanden. Geen geluid kwam van bene
den, wat haar rustiger maakte. Ze zou dadelijk
onderzoeken of er geen mogelijkheid was om te
ontvluchten. Maar van de deur naar het mid
den van de kamer gaande brak hei koude
zweet haar overal uit. Haar knieën begaven
haar. Of het kwam van zwakte of van vrees
wist ze niet; misschien was ze wel eenige dagen
zonder voedsel geweest en meermalen be
dwelmd. Het was een wonder, dat ze haar be
wustzijn terug liatV
(Wordt vervolgd)^
