DAGBLAD VOOR
ALKMAAR
EN
T
StoomerijVerverij
HET BURGERLIJK ARMBESTUUR
EN ZIEKENHUISVERPLEGING.
Uit het Parlement
N. StltOM
Tijdelijke 2O°j0 prijsverlaging
Buitenland
%o. 27
ZATERDAG 22 AOVEMBEK 1930
132e Jaargang.
De opname in een ziekenhuis vraagt grooter offers dan
menigeen zal kunnen dragen.
Wie zich intijds verzekert zal het buiten de hulp van het
Burgerlijk Armbestuur kunnen stellen.
Fa. f IV BBKti SU» Bi SB.
i PA «TE MiM JO VX
Een tasch van Cr is .1 gier berg
geeft altijd cachet.
van
op alle stoom-
en verfgoeiSeren.
ONGELUK OP EEN BOUWWERK BIJ
BOEDAPEST.
87 NIEUWE BOMMENWERPERS II*
HET ROODE LEGER.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalri Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3
maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—,
franco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN:
Per regel 0.26, bij groote eontracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. KOSTER ZOON, Voordam C S, post
giro 37060. Telef. 3, redactie 33.
Directeur: C. KRAK.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
Dit nummer bestaat uit drie bladen.
Toen het Centrale Neutrale Ziekenhuis,
het Stadsziekenhuis, het vorige jaar is ge
opend en beide ziekenhuizen voor het opne
men van onvermogende patiënten dezelfde
rechten hebben gekregeen, heeft het Burger
lijk Armbestuur een geheel andere regeling
moeten treffen.
Tot dusver werden dergelijke zieken alleen
in het oude Stadsziekenhuis opgenomen en
werd daarvoor door het Burgerlijk Armbe
stuur vijftig cent per dag per patiënt be
taald, zoodat de gemeente den nog ontbre-
kenden rijksdaalder moest bijpassen.
Thans betaalt het Burgerlijk Armbestuur
alles, dat is dus drie gulden per dag voor
opneming in het ziekenhuis en vier gulden
wanneer de patiënt in de barakken verpleegd
■yordt.
Wie het huishoudboekje der gemeente na
gaat, ziet dat er soms heel handig met cij
fers gegoocheld wordt.
De gemeente betaalt voor allerlei bedrij
ven, maar laat die bedrijven ook weer aan de
gemeente betalen. Maar ten slotte dekt zij
alle tekorten en het komt er natuurlijk alleen
maar op neer, dat, hoe zelfstandig al die be
drijven er ook mogen uitzien, zij alle een on
derdeel van de gemeente-exploitatie zijn en
dat het gemeentebestuur op de een of andere
wijze moet zorgen, dat het geld aanwezig
is waarmede de stadsmachine voortdurend
op gang gehouden kan worden.
Een andere verdeel ing van lasten kan een
geheel anderen indruk geven.
Toen het Burgerlijk Armbestuur nog vijf
tig cents per dag per patiënt voor het Zie
kenhuis betaalde had het heel wat minder
subsidie noodig dan thans het geval is.
De gemeente daarentegen had een hooge
rekening aan verplegingskosten ten bate van
het Stadsziekenhuis en thans is het juist om
gekeerd. Het ziekenhuis of liever de beide
ziekenhuizen kosten de gemeente voor de
verpleging van armlastigen schijnbaar niets
en het Burgerlijk Armbestuur heeft een sub
sidie noodig, welke per jaar een 60.000 of
70.000 meer dan vroeger bedraagt.
Dit armbestuur schijnt in de nieuwe rege
ling der verplegingskosten niet gekend te
zijn en het resultaat van dit alles is, dat men
daar heel weinig m?t den gang van zaken is
ingenomen en ons verzocht heeft daarop in
een onzer artikelen eens de aandacht te wil
len vestigen.
De beide ziekenhuizen zijn thans gelijk ge
steld, maar het Katholieke staat alleen open
voor Katholieke stadspatiënten tenzij de'dok
ter de opname van anderen daar noodzake
lijk oordeelt.
Wellicht is de nieuwe regeling getroffen
om den indruk te wekken, dat de exploitatie
van het Stadsziekenhuis minder kostbaar is
dan in werkelijkheid het geval is. Het is te
begrijpen, dat men daar hoogere kosten heeft
als men bedenkt, dat het Sint Elisabeth-ge-
sticht met laag bezoldigd personeel werkt,
zoodat de uitgaven daar een veel gunstiger
beeld kunnen vertoonen.
In allen gevalle heeft dit verplaatsen van
de betaling der verplegingskosten tot gevolg
gehad, dat het Burgerlijk Armbestuur op
buitengewoon hooge lasten is gekomen.
Men kan natuurlijk redeneeren, dat dit
alles het bestuur onverschillig kan laten om
dat de gemeente ten slotte toch alle tekorten
zal moeten bijpassen, maar een lichaam, dat
er een eer in stelde tot dusver de gemeente-
financiën zoo beleidvol mogelijk beheerd te
hebben is er natuurlijk allesbehalve op ge
steld plotseling een geheel ander karakter te
krijgen en een instelling te worden, bij welke
bet geld als het ware in een bodemloozen
'ut terecht komt.
Dat het hier over belangrijke bedragen
gaat mogen eenige cijfers bewijzen.
vanaf 6 Juni 1929 tot aan het einde van
bet vorige jaar, dat is dus het tijdperk na de
°pening van het nieuwe ziekenhuis, is voor
pCrP'eging van armlastige patiënten door het
Burgerlijk Armbestuur aan dat gesticht
-*2188 en aan het Sint Elisabethgesticht
1 !^673 betaald.
Wanneer een armlastige wordt opgenomen
«aat het Burgerlijk Armbestuur nauwkeurig
a of het gezin waaruit de patiënt voortkomt,
el de patiënt zelf, iets aan de verpleging
kunnen bijbetalen,
j n dat geval wordt in onderling overleg,
,5r .drag vastgesteld en het Ziekenhuis be-
Z'Ck verder met de inning van die gel-
Er zijn heel wat menschen, die het buiten
gewoon vervelend vinden, dat zij met het
Burgerlijk Armbestuur in aanraking komen,
maar opname in een ziekenhuis vraagt zulke
groote offers, dat zij noodgedwongen wel om
steun moeten aankloppen, al zijn zij, zooals
gezegd, dan ook bereid een deel der verple
gingskosten zelf te betalen.
Goede wil is er dikwijls wel, maar in zeer
vele gevallen ontbreekt de mogelijkheid van
bijbetalen. In den beginne wordt wekelijks
een bedrag bijgepast, maar dan wordt er al
spoedig om uitstel gevraagd en blijkt het dik
wijls uiterst moeilijk de benoodigde som te
verhalen. De goedwillenden kunnen dikwijls
niet betalen en de onmaatschappelijken, die
er niet om geven om heelemaal op de gemeen
schap te teren, redeneeren maar al te vaak,
dat het Burgerlijk Armbestuur er goed voor
is. Wettelijk verhaal is mogelijk, maar nim
mer toepasselijker dan hier is het spreek
woord, dat er van een kikker nu eenmaal
geen veeren zijn te plukken.
In Januari van dit jaar heeft het Burger
lijk armbestuur alleen aan het Stadszieken
huis een bedrag van 3844 uitgegeven waar
van slechts 153 op de belanghebbenden
verhaald is kunnen worden. In Februari wa
ren deze bedragen 3089 en 243, in Maart
3127 en ƒ208, in April 2810 en 325
enz. Men berekent, dat men dit jaar voor de
verpleging van armlastigen alleen al aan
het stadsziekenhuis een bedrag van plus mi
nus 35000 zal moeten betalen. Daarbij
komt, dat de doktoren er tegenwoordig veel
vlugger toe overgaan een armlastigen pa
tiënt in het ziekenhuis op te nemen dan vroe
ger het geval was. Die kijken natuurlijk al
lereerst naar hun patiënten en waar er thans
ruimte is en doeltreffende verpleging in alle
opzichten gewaarborgd kan worden, gaat
men er veel spoediger toe over deze men
schen uit hun dikwijls bekrompen en voor
zieken ongeschikte woningen te halen en
naar de zalen van een der beide ziekenhuizen
over te brengen.
In het algemeen valt hiertegen weinig te
zeggen, maar er zijn doktoren en ons
werd in het bijzonder één van hen genoemd
die maar al te vlug tot ziekenhuis-verple-
ging adviseeren en het Burgerlijk Armbe
stuur daardoor op zeer hooge kosten jagen.
Armlastigen kunnen bij het Burgerlijk
Armbestuur een kaart bekomen voor gratis
geneeskundige en verloskundige behande
ling.
De gemeente betaalt de stadsartsen en het
Burgerlijk Armbestuur betaalt de apothe-
kers.
Vele minvermogenden zijn in een zieken
fonds en men h_eL al eens berekend of het
niet mogelijk zou zijn ook de .nog minder
vermogenden gezamenlijk in dat fonds te
brengén en er de premie voor te betalen,
maar dat vraagt te hooge kosten en is bui
tengewoon moeilijk daar de grens voor wie
wel en voor wie niet betaald moet worden
heel lastig is té trekken.
Ook de Raad van Arbeid steunt wel in
geval van ziekte, maar dan betreft het meest-,
al gevallen van t. b. c. of nierlijden, dus sa-
natoriumverpleging. Dergelijke zieken wor
den trouwens niet in de ziekenhuizen opgeno
men. Daarnaast doen organisaties als Het
Witte Kruis en Herwonnen Levenskracht
nuttig werk voor dergelijke patiënten en het
Burgerlijk Armbestuur wordt in deze geval
len alleen aangesproken als b.v. kinderen
moeten worden uitgezonden en de ouders de
uitrusting daarvan niet kunnen betalen.
De Ziektewet brengt het Burgerlijk Arm
bestuur geen noemenswaardige verlichting.
Het is evenwel de groote vraag of de ge
meente niet verstandiger zou doen wat
ruimer subsidies voor wijkverpleging en ge
zinsverpleging toe te staan. Hierdoor toch
kan betere huisverpleging worden gewaar
borgd en voorkomt men in vele gevallen, dat
een patiënt zoo spoedig mogelijk op kosten
der gemeenschap naar een ziekenhuis ge
transporteerd wordt, wat, zooals uit de hier
boven gepubliceerde cijfers wel blijkt, de ge
meente via het Burgerlijk Armbestuur op
belangrijke bedragen te staan komt.
Men heeft ons, in verband met dit alles,
verzocht eens de aandacht op het volgende
te willen vestigen.
Er zijn hier ter stede tegenwoordig twee
organisaties, die tegen een betrekkelijk ge
ringe premie de inwoners tegen de kosten
van ziekenhuisverpleging verzekeren.
Men kan zich hier verzekeren tegen de be
langrijke uitgaven die bij opname in een
der gestichten vereischt worden, daar het
fonds de eerste zes weken de kosten a 3 per
dag zal betalen.
Ging men algemeen tot aansluiting bij
dergelijke fondsen over dan zou men bij plot
selinge ernstige ziektengevallen niet dadelijk
op de gemeenschap zijn aangewezen, maar
kon men het zelfvoldane gevoel hebben, dat
men althans de eerste zes weken voor zich
zelf heeft gezorgd.
Er zijn natuurlijk menschen, die ook deze
premie nog niet betalen kunnen of die dat
wel kunnen maar zoo weinig eergevoel heb
ben, dat zij bij eenige moeilijkheid zich on
middellijk op kosten der gemeenschap laten
behandelen.
Maar er zijn er gelukkig ook velen, die
hun gevoel van eigenwaarde hebben behou
den en niet weten, dat er dergelijke fondsen
bestaan.
Dezulken zal het Burgerlijk Armbestuur
gaarne terecht helpen en men is daar steeds
bereid hun alle gewenschte informaties te
verschaffen.
Verleden jaar heeft het Armbestuur zich
reeds gewend tot alle organisaties, vereenigd
in de verschillende vakbonden, zoowel de
modernen, als de Christelijken en de Katho
lieken en er op gewezen, dat hun leden zich
bij opname in een ziekenhuis waarschijnlijk
tot het Armbestuur moeten wenden.
In verband daarmede werd den besturen
verzocht de leden eens nadrukkelijk op het
bestaan der beide fondsen te wijzen.
Men verwacht dat deze wel genegen zullen
zijn ook de minvermogenden op te nemen, al
zal men van die zijde waarschijnlijk wel
eenige restrictie maken, zoodat b.v. de be
woners van slaapsteden, die in geval van
ziekte de meeste kans hebben dadelijk naar
het ziekenhuis gebracht te worden, wel altijd
voor rekening van het Burgerlijk Armbestuur
zullen blijven.
Bij het oude ziekenhuis werden de patiënten
per brancard gehaald. Thans doet een zieken
auto dienst waarvoor per patiënt f 2.50
wordt berekend. Vroeger bleef een lijk in het
lijkenhuisje. Thans doet de Chapelle Ardente
dienst, wat alles ten slotte aan het Burger
lijk Armbestuur in rekening gebracht wordt.
Geen wonder dat men van die zijde er
krachtig op aandringt zoo veel mogelijk
voorzorgen te nemen om in tijd van- nood
zich zelf te kunnen helpen.
Het Armbestuur is nog veel te veel als
vanzelfsprekend het aangewezen lichaam
waarop alles wordt afgeschoven in de over
tuiging, dat de kosten ten slotte toch be
taald moeten worden en dat de gemeente er
goed voor is.
Hoe het daar dikwijls toegaat moge ten
slotte uit een paar voorbeelden blijken.
Elk armlastig gezin, dat zich hier vestigt
komt in benarde omstandigheden onmiddel
lijk bij het Armbestuur aankloppen.
Kort geleden kwam daar een man om on
dersteuning vragen wat onnoodig werd ge
oordeeld en daarom werd geweigerd.
De man verklaarde daarop in de noodige
krachttermen, dat het armbestuur dan maar
voor zijn kinderen moest zorgen en het ge
volg was, dat er bij een van de leden aan
huis gebeld werd en een klein jongentje in de
gang werd geschoven.
Het betrokken armbestuur-lid heeft een tijd
met het jochie op zijn knie gezeten maar
voelde waarschijnlijk niet veel voor adoptie
zoodat men ten slotte met den vader maar een
regeling heeft getroffen.
Een schippersfamilie had een zesjarig doch
tertje, dat ziek werd en door den dokter in
het Stadsziekenhuis werd opgenomen.
Toen het kind weer beter was bleek het
schip met vader, moeder en al de broertjes en
zusjes verdwenen Men had het kind eenvou
dig achtergelaten en het heeft nog heel wat
moeite gekost de familie weer op te sporen
en haar te bewegen zich over de kleine
te ontfermen.
Kort geleden kwam een der meest onsym
pathieke armenklanten, een man die liever lui
dan moe is, met het verblijdende bericht, dat
hij schurft had en dus naar het ziekenhuis
zou vertrekken. Hij nam vrouw en kinderen
mee en het gevolg was, dat het Burgerlijk
armbestuur voor deze familie niet minder
dan f 28 per dag moest betalen, terwijl er
van eenig verhaal natuurlijk geen sprake kon
zijn.
Wie een dergelijk geval nagaat begrijpt
voor welke enorme kosten thans het Burger:
lijk armbestuur gesteld wordt, waar men dit
jaar tot 1 October al 30690 voor het Stads
ziekenhuis en f 23862 voor het Sint Elisabeth
gesticht heeft moeten betalen.
Waar het ten slotte op neerkomt, is dat het
Burgerlijk Armbestuur allen, die daarvoor in
aanmerking komen dringend adviseert zich
tijdig aan te sluiten bij een der bestaand:
vereenigingen voor ziekenhuisverpleging,
waarover zoowel het Armbestuur als de dok
toren zeker bereid zullen zijn alle gewenschte
inlichtingen te verstrekken.
Dit geldt niet alleen voor de armlastigen,
maar bovendien voor een groote categorie
arbeiders en kleine middenstanders, die ge
woonlijk niet op hulp van het Burgerlijk
Armbestuur zijn aangewezen, maar die in
geval van opname in een ziekenhuis voor
zulke groote kosten te staan komen, dat zij
deze niet langer uit eigen middelen kunnen
betalen, terwijl vaststaat, dat de kerke
lijke armbesturen niet in de verplegingskosten
zullen bijdragen.
Vooral deze menschen zullen er prijs op
stellen ook in tijd van nood niet op gemeen
schapshulp te zijn aangewezen. Hun verant
woordelijkheidsgevoel heeft men thans willen
wekken en wij vertrouwen, dat ook dit ar
tikel er toe zal bijdragen, dat de vereenigin-
gen voor ziekenhuisverpleging in de eerst
volgende weken vele aanvragen om toetreding
zullen ontvangen.
Den Haag, 21 Nov. 1930.
De Tweede Kamer heeft zich bij de behan
deling van de begrooting van arbeid, heden
middag verdiept in de werloosheidsverzeke-
ring.
De heer Van der Tempel (s.d.a.p.), erken
de, dat er ten onzent meer gedaan
wordt aan werkloosheidsverzorging dan b.v.
in Amerika, achtte dat nog lang niet voldoen
de. Het is nog vaak te veel armenzorg.
De regeering talmt te lang met het nemen
van doortastende maatregelen ter vervan
ging van de thans bestaande regeling. Een
wet op dit gebied mag niet langer uitblij
ven. Voor de werkgevers behoeft de druk
niet groot te zijn. De invoering van een
dergelijke wet kan intusschen zeer zeker niet
op korten termijn gebeuren; laat de minister
er dus nu reeds een begin mee maken en niet
wachten tot alle andere sociale maatregelen
zijn voorgegaan. Spr. stelde ten slotte een
motie voor, waarin nadruk wordt gelegd op
de urgentie van een wet op de werkloosheid.
De heer Kuipers (r.k.) sprak de vrees uit
voor een stijging der werkloosheidscijfers en
zette uiteen, dat thans een wet niet zou hel
pen. Intusschen moeten nu reeds voorberei
dende maatregelen worden genomen.
Spr. hoopte op een bevredigende toezeg
ging des ministers. Dan kan de motie-v. d.
Tempel worden teruggenomen. De minister
moet echter thans op onbekrompen wijze
hulp verkenen.
De heer Schouten (a.r.) pleitte eveneens voor
een wettelijke regeling, zij het ook, dat eerst
de tegenwoordige crisisomstandigheden
voorbij moeten zijn.
Intusschen behoort thans de tijdelijke uit-
keeringsduur te worden verlengd, zoodat de
rijksuitkeeringen moeten verhoogd worden,
zij het ook slechts tijdelijk.
De heer Joekes (v.d.) sloot zich hierbij
aan.
De heer Wijnkoop (comm.) vond de motie
van den heer Van den Tempel onvoldoende.
Hij stelde in uitzicht 'n initiatiefvoorstel van
hem en den heer De Visser tot bestrijding
der werkloosheid.
De minister van arbeid zette uiteen, dat bij
ons de toestanden minder erg zijn dan el
ders. Het is intusschen al erg genoeg en men
moet niet denken, dat hij de voorbereiding
van een goede wet al te ver op den achter
grond heeft gebracht. Hij zal er zoo spoedig
mogelijk een begin mede maken. De motie-v
d. Tempel achtte spr. overbodig. Aan de kas
sen zal verlenging van uitkeeringssteun wor
den toegestaan, waar dit mogelijk is.
De heer Van den Tempel (s.d.a.p.) hand
haafde zijn motie, vooral nu de minister in
principe geen bezwaar tegen heeft, maar al
les ontijdig heeft geheeten. Na eenige ver
dere besprekingen trok hij ten slotte toch zijn
motie in.
Bij de afdeeling Handel bevat mej. Katz
(c.-h.) de inrichting van een Centrale Kamc
van Koophandel voor de binnenvaart aan.
De heer De Boer (s.d.a.p.) sloot zich hier
bij aan en pleitte voor de opneming van de
binnenschippers in de sociale verzekeringen.
Ook beval hij aan de benoeming van een
commissie van onderzoek naar de toestanden
bij de binnenschipperij.
De heer Van Wijnbergen ,r.k.) drong aan
op maatregelen in zake het cadeaustelsel, een
gevaar voor den reëelen handel volgens den
spr. verderfelijk tevens voor het gxoote pu
bliek.
De heer Slotemaker de Bruine (c.-h.) be
sprak de plannen van den minister in zake
de economische voorlichting.'Hij stemde in
met het algem. idee, maar de departementale
diensten van voorlichting mogen niet verdwij
nen en daarnaast zorge men in het oog te
houden, dat het economische leven een een
heid is en rekening houdt met de uiteenloo-
pende opvattingen van de verschillende tak
ken van volkswelvaart.
De heer Dr. Vos (Lib.) kwam op voor den
kleinen middenstand, welke lijdt o.a. onder
de concurrentie van overheidspersoneel, die
zijn vrijen tijd vruchtdragend tracht te ma
ken. Ook klaagde spr. over vormen van
fraude, die aan de wet ontsnappen, het
cadeaustelsel, onvoldoende voorlichting van
den middenstand, de Bakkerswet, die beter
ware te vervangen door een voorschrift tot
het gebruik van een drieploegenstelsel. Ook
vroeg hij inlichtingen omtrent den economf-
3chen voorlichtingsdienst.
De heer Van Hellenberg Hubar (r.k.) be
sprak de kleinhandelsprijzen en drong aan
op vergelijkende statistieken van klein- en
groothandelsprijzen. Ook drong spr. aan op
verbetering van de IJkwet, met het oog op de
weegwerktuigeiK
De heer Drop (s.d.a.p.) besprak de posi
tie van het personeel der Kamers van Koop
handel en betoogde, dat daarin meer systeem
moet worden gebracht, speciaal wat betreft
de bezoldigng van de secretarissen, die vaak
te laag betaald worden.
De heer Duys (s.d.a.p.) kwam op tegen wat
dr. Vos heeft gezegd over den toestand van
den middenstand, speciaal over de concurren
tie van werkloozen en overheidspersoneel.
De minister, de sprekers beantwoordend,
wilde thans niet beloven de vorming van een
Centrale Kamer van Koophandel voor de
binnenvaart ter hand te nemen. Uitzonde
ringsbepalingen voor de kleine schippers zijn
van hem niet te verwachten en hij gevoelde
ook niet veel voor een enquête inzake de
schipperij. Wat het cadeaustelsel betreft, spr
keurt het ook af, maar het is zeer moeilijk het
met een wettelijk verbod te treffen. Omtrent
de economische voorlichting was spr. het eens
met den heer Slotemaker en hij zette zijn denk
beelden omtrent de organisatie uitvoerig uit
een. Aan dr. Vos deelde spr. mede, dat het
Economisch Instituut voor den Middenstand
dat weldra in werking zal treden veel
ten gunste van den kleinen middenstand kar
doen.
De heer Hellenberg Hubar wees er op,
dat de indexcijfers van groot- en kleinhan
delsprijzen moeilijk met elkaar vergelijkbaar
zijn, omdat zij over verschillende materie
loopen. Aan de Kamers van Koophandel
moet vrijheid gelaten worden inzake betaling
van het personeel maar de minister wilde wel
invloed uitoefenen om te groote willekeur te
voorkomen. Wat de IJkwet betreft de regee
ring ziet technische bezwaren er in om de
automatische weegwerktuigen er onder te be
trekken. Het praktisch nut zou ook niet groot
zijn.
Na een overbodig twistgesprek tusschen de
heeren dr. Vos en mr. Duys bracht de heer
Van Wijnbergen (r.k.) hulde aan den minis
ter voor de vorming van een Instituut voor den
Middenstand en het daarvoor uitgetrokken
crediet.
Hierna kwam aan de orde de afdeeling
Volksgezondheid.
De heer Kampschroër (r.k.) pleitte voor bij-
zonderen steun voor den bouw van woningen
voor groote gezinnen.
Mevr. Van Itallievan Embden (V.D.)
deed een goed woord voor de lichamelijk-
ongeschikten, onvolwaardige arbeidskrach
ten. Een officieele statistiek bestaat er nog
niet, maar zij zijn talrijk. En nu vroeg spr.
meer hulp van overheidswege voor deze
ongel ukkigen.
Hierop werd de vergadering tot Dinsdag
verdaagd.
Te Ujpest heeft Vrijdag een ernstig onge
val plaats gehad op een bouwwerk. De stel.
ling van een bouwwerk van vijf verdiepingen
stortte onverwachts in, waarbij 24 bouwvak
arbeiders onder het puin werden bedolven.
Acht personen werden zwaar en drie licht
gewond naar het ziekenhuis overgebracht.
Een van hen is reeds kort na aankomst
aan zijn verwondingen overleden.
Volgens een officieel bericht uit Moskou,
zal heden te Moskou en Leningrad, be
nevens nog eenige andere steden, de afleve
ring plaats vinden van 87 nieuwe
werpers- en jachtvliegtuigen aan het Rooue
Leger,/