DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN T StoomerijVerverij HET BURGERLIJK ARMBESTUUR EN ZIEKENHUISVERPLEGING. Uit het Parlement N. StltOM Tijdelijke 2O°j0 prijsverlaging Buitenland %o. 27 ZATERDAG 22 AOVEMBEK 1930 132e Jaargang. De opname in een ziekenhuis vraagt grooter offers dan menigeen zal kunnen dragen. Wie zich intijds verzekert zal het buiten de hulp van het Burgerlijk Armbestuur kunnen stellen. Fa. f IV BBKti SU» Bi SB. i PA «TE MiM JO VX Een tasch van Cr is .1 gier berg geeft altijd cachet. van op alle stoom- en verfgoeiSeren. ONGELUK OP EEN BOUWWERK BIJ BOEDAPEST. 87 NIEUWE BOMMENWERPERS II* HET ROODE LEGER. Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalri Zon- en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—, franco door het geheele Rijk 2.50. Losse nummers 5 cents. PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN: Per regel 0.26, bij groote eontracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h. HERMs. KOSTER ZOON, Voordam C S, post giro 37060. Telef. 3, redactie 33. Directeur: C. KRAK. Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA. Dit nummer bestaat uit drie bladen. Toen het Centrale Neutrale Ziekenhuis, het Stadsziekenhuis, het vorige jaar is ge opend en beide ziekenhuizen voor het opne men van onvermogende patiënten dezelfde rechten hebben gekregeen, heeft het Burger lijk Armbestuur een geheel andere regeling moeten treffen. Tot dusver werden dergelijke zieken alleen in het oude Stadsziekenhuis opgenomen en werd daarvoor door het Burgerlijk Armbe stuur vijftig cent per dag per patiënt be taald, zoodat de gemeente den nog ontbre- kenden rijksdaalder moest bijpassen. Thans betaalt het Burgerlijk Armbestuur alles, dat is dus drie gulden per dag voor opneming in het ziekenhuis en vier gulden wanneer de patiënt in de barakken verpleegd ■yordt. Wie het huishoudboekje der gemeente na gaat, ziet dat er soms heel handig met cij fers gegoocheld wordt. De gemeente betaalt voor allerlei bedrij ven, maar laat die bedrijven ook weer aan de gemeente betalen. Maar ten slotte dekt zij alle tekorten en het komt er natuurlijk alleen maar op neer, dat, hoe zelfstandig al die be drijven er ook mogen uitzien, zij alle een on derdeel van de gemeente-exploitatie zijn en dat het gemeentebestuur op de een of andere wijze moet zorgen, dat het geld aanwezig is waarmede de stadsmachine voortdurend op gang gehouden kan worden. Een andere verdeel ing van lasten kan een geheel anderen indruk geven. Toen het Burgerlijk Armbestuur nog vijf tig cents per dag per patiënt voor het Zie kenhuis betaalde had het heel wat minder subsidie noodig dan thans het geval is. De gemeente daarentegen had een hooge rekening aan verplegingskosten ten bate van het Stadsziekenhuis en thans is het juist om gekeerd. Het ziekenhuis of liever de beide ziekenhuizen kosten de gemeente voor de verpleging van armlastigen schijnbaar niets en het Burgerlijk Armbestuur heeft een sub sidie noodig, welke per jaar een 60.000 of 70.000 meer dan vroeger bedraagt. Dit armbestuur schijnt in de nieuwe rege ling der verplegingskosten niet gekend te zijn en het resultaat van dit alles is, dat men daar heel weinig m?t den gang van zaken is ingenomen en ons verzocht heeft daarop in een onzer artikelen eens de aandacht te wil len vestigen. De beide ziekenhuizen zijn thans gelijk ge steld, maar het Katholieke staat alleen open voor Katholieke stadspatiënten tenzij de'dok ter de opname van anderen daar noodzake lijk oordeelt. Wellicht is de nieuwe regeling getroffen om den indruk te wekken, dat de exploitatie van het Stadsziekenhuis minder kostbaar is dan in werkelijkheid het geval is. Het is te begrijpen, dat men daar hoogere kosten heeft als men bedenkt, dat het Sint Elisabeth-ge- sticht met laag bezoldigd personeel werkt, zoodat de uitgaven daar een veel gunstiger beeld kunnen vertoonen. In allen gevalle heeft dit verplaatsen van de betaling der verplegingskosten tot gevolg gehad, dat het Burgerlijk Armbestuur op buitengewoon hooge lasten is gekomen. Men kan natuurlijk redeneeren, dat dit alles het bestuur onverschillig kan laten om dat de gemeente ten slotte toch alle tekorten zal moeten bijpassen, maar een lichaam, dat er een eer in stelde tot dusver de gemeente- financiën zoo beleidvol mogelijk beheerd te hebben is er natuurlijk allesbehalve op ge steld plotseling een geheel ander karakter te krijgen en een instelling te worden, bij welke bet geld als het ware in een bodemloozen 'ut terecht komt. Dat het hier over belangrijke bedragen gaat mogen eenige cijfers bewijzen. vanaf 6 Juni 1929 tot aan het einde van bet vorige jaar, dat is dus het tijdperk na de °pening van het nieuwe ziekenhuis, is voor pCrP'eging van armlastige patiënten door het Burgerlijk Armbestuur aan dat gesticht -*2188 en aan het Sint Elisabethgesticht 1 !^673 betaald. Wanneer een armlastige wordt opgenomen «aat het Burgerlijk Armbestuur nauwkeurig a of het gezin waaruit de patiënt voortkomt, el de patiënt zelf, iets aan de verpleging kunnen bijbetalen, j n dat geval wordt in onderling overleg, ,5r .drag vastgesteld en het Ziekenhuis be- Z'Ck verder met de inning van die gel- Er zijn heel wat menschen, die het buiten gewoon vervelend vinden, dat zij met het Burgerlijk Armbestuur in aanraking komen, maar opname in een ziekenhuis vraagt zulke groote offers, dat zij noodgedwongen wel om steun moeten aankloppen, al zijn zij, zooals gezegd, dan ook bereid een deel der verple gingskosten zelf te betalen. Goede wil is er dikwijls wel, maar in zeer vele gevallen ontbreekt de mogelijkheid van bijbetalen. In den beginne wordt wekelijks een bedrag bijgepast, maar dan wordt er al spoedig om uitstel gevraagd en blijkt het dik wijls uiterst moeilijk de benoodigde som te verhalen. De goedwillenden kunnen dikwijls niet betalen en de onmaatschappelijken, die er niet om geven om heelemaal op de gemeen schap te teren, redeneeren maar al te vaak, dat het Burgerlijk Armbestuur er goed voor is. Wettelijk verhaal is mogelijk, maar nim mer toepasselijker dan hier is het spreek woord, dat er van een kikker nu eenmaal geen veeren zijn te plukken. In Januari van dit jaar heeft het Burger lijk armbestuur alleen aan het Stadszieken huis een bedrag van 3844 uitgegeven waar van slechts 153 op de belanghebbenden verhaald is kunnen worden. In Februari wa ren deze bedragen 3089 en 243, in Maart 3127 en ƒ208, in April 2810 en 325 enz. Men berekent, dat men dit jaar voor de verpleging van armlastigen alleen al aan het stadsziekenhuis een bedrag van plus mi nus 35000 zal moeten betalen. Daarbij komt, dat de doktoren er tegenwoordig veel vlugger toe overgaan een armlastigen pa tiënt in het ziekenhuis op te nemen dan vroe ger het geval was. Die kijken natuurlijk al lereerst naar hun patiënten en waar er thans ruimte is en doeltreffende verpleging in alle opzichten gewaarborgd kan worden, gaat men er veel spoediger toe over deze men schen uit hun dikwijls bekrompen en voor zieken ongeschikte woningen te halen en naar de zalen van een der beide ziekenhuizen over te brengen. In het algemeen valt hiertegen weinig te zeggen, maar er zijn doktoren en ons werd in het bijzonder één van hen genoemd die maar al te vlug tot ziekenhuis-verple- ging adviseeren en het Burgerlijk Armbe stuur daardoor op zeer hooge kosten jagen. Armlastigen kunnen bij het Burgerlijk Armbestuur een kaart bekomen voor gratis geneeskundige en verloskundige behande ling. De gemeente betaalt de stadsartsen en het Burgerlijk Armbestuur betaalt de apothe- kers. Vele minvermogenden zijn in een zieken fonds en men h_eL al eens berekend of het niet mogelijk zou zijn ook de .nog minder vermogenden gezamenlijk in dat fonds te brengén en er de premie voor te betalen, maar dat vraagt te hooge kosten en is bui tengewoon moeilijk daar de grens voor wie wel en voor wie niet betaald moet worden heel lastig is té trekken. Ook de Raad van Arbeid steunt wel in geval van ziekte, maar dan betreft het meest-, al gevallen van t. b. c. of nierlijden, dus sa- natoriumverpleging. Dergelijke zieken wor den trouwens niet in de ziekenhuizen opgeno men. Daarnaast doen organisaties als Het Witte Kruis en Herwonnen Levenskracht nuttig werk voor dergelijke patiënten en het Burgerlijk Armbestuur wordt in deze geval len alleen aangesproken als b.v. kinderen moeten worden uitgezonden en de ouders de uitrusting daarvan niet kunnen betalen. De Ziektewet brengt het Burgerlijk Arm bestuur geen noemenswaardige verlichting. Het is evenwel de groote vraag of de ge meente niet verstandiger zou doen wat ruimer subsidies voor wijkverpleging en ge zinsverpleging toe te staan. Hierdoor toch kan betere huisverpleging worden gewaar borgd en voorkomt men in vele gevallen, dat een patiënt zoo spoedig mogelijk op kosten der gemeenschap naar een ziekenhuis ge transporteerd wordt, wat, zooals uit de hier boven gepubliceerde cijfers wel blijkt, de ge meente via het Burgerlijk Armbestuur op belangrijke bedragen te staan komt. Men heeft ons, in verband met dit alles, verzocht eens de aandacht op het volgende te willen vestigen. Er zijn hier ter stede tegenwoordig twee organisaties, die tegen een betrekkelijk ge ringe premie de inwoners tegen de kosten van ziekenhuisverpleging verzekeren. Men kan zich hier verzekeren tegen de be langrijke uitgaven die bij opname in een der gestichten vereischt worden, daar het fonds de eerste zes weken de kosten a 3 per dag zal betalen. Ging men algemeen tot aansluiting bij dergelijke fondsen over dan zou men bij plot selinge ernstige ziektengevallen niet dadelijk op de gemeenschap zijn aangewezen, maar kon men het zelfvoldane gevoel hebben, dat men althans de eerste zes weken voor zich zelf heeft gezorgd. Er zijn natuurlijk menschen, die ook deze premie nog niet betalen kunnen of die dat wel kunnen maar zoo weinig eergevoel heb ben, dat zij bij eenige moeilijkheid zich on middellijk op kosten der gemeenschap laten behandelen. Maar er zijn er gelukkig ook velen, die hun gevoel van eigenwaarde hebben behou den en niet weten, dat er dergelijke fondsen bestaan. Dezulken zal het Burgerlijk Armbestuur gaarne terecht helpen en men is daar steeds bereid hun alle gewenschte informaties te verschaffen. Verleden jaar heeft het Armbestuur zich reeds gewend tot alle organisaties, vereenigd in de verschillende vakbonden, zoowel de modernen, als de Christelijken en de Katho lieken en er op gewezen, dat hun leden zich bij opname in een ziekenhuis waarschijnlijk tot het Armbestuur moeten wenden. In verband daarmede werd den besturen verzocht de leden eens nadrukkelijk op het bestaan der beide fondsen te wijzen. Men verwacht dat deze wel genegen zullen zijn ook de minvermogenden op te nemen, al zal men van die zijde waarschijnlijk wel eenige restrictie maken, zoodat b.v. de be woners van slaapsteden, die in geval van ziekte de meeste kans hebben dadelijk naar het ziekenhuis gebracht te worden, wel altijd voor rekening van het Burgerlijk Armbestuur zullen blijven. Bij het oude ziekenhuis werden de patiënten per brancard gehaald. Thans doet een zieken auto dienst waarvoor per patiënt f 2.50 wordt berekend. Vroeger bleef een lijk in het lijkenhuisje. Thans doet de Chapelle Ardente dienst, wat alles ten slotte aan het Burger lijk Armbestuur in rekening gebracht wordt. Geen wonder dat men van die zijde er krachtig op aandringt zoo veel mogelijk voorzorgen te nemen om in tijd van- nood zich zelf te kunnen helpen. Het Armbestuur is nog veel te veel als vanzelfsprekend het aangewezen lichaam waarop alles wordt afgeschoven in de over tuiging, dat de kosten ten slotte toch be taald moeten worden en dat de gemeente er goed voor is. Hoe het daar dikwijls toegaat moge ten slotte uit een paar voorbeelden blijken. Elk armlastig gezin, dat zich hier vestigt komt in benarde omstandigheden onmiddel lijk bij het Armbestuur aankloppen. Kort geleden kwam daar een man om on dersteuning vragen wat onnoodig werd ge oordeeld en daarom werd geweigerd. De man verklaarde daarop in de noodige krachttermen, dat het armbestuur dan maar voor zijn kinderen moest zorgen en het ge volg was, dat er bij een van de leden aan huis gebeld werd en een klein jongentje in de gang werd geschoven. Het betrokken armbestuur-lid heeft een tijd met het jochie op zijn knie gezeten maar voelde waarschijnlijk niet veel voor adoptie zoodat men ten slotte met den vader maar een regeling heeft getroffen. Een schippersfamilie had een zesjarig doch tertje, dat ziek werd en door den dokter in het Stadsziekenhuis werd opgenomen. Toen het kind weer beter was bleek het schip met vader, moeder en al de broertjes en zusjes verdwenen Men had het kind eenvou dig achtergelaten en het heeft nog heel wat moeite gekost de familie weer op te sporen en haar te bewegen zich over de kleine te ontfermen. Kort geleden kwam een der meest onsym pathieke armenklanten, een man die liever lui dan moe is, met het verblijdende bericht, dat hij schurft had en dus naar het ziekenhuis zou vertrekken. Hij nam vrouw en kinderen mee en het gevolg was, dat het Burgerlijk armbestuur voor deze familie niet minder dan f 28 per dag moest betalen, terwijl er van eenig verhaal natuurlijk geen sprake kon zijn. Wie een dergelijk geval nagaat begrijpt voor welke enorme kosten thans het Burger: lijk armbestuur gesteld wordt, waar men dit jaar tot 1 October al 30690 voor het Stads ziekenhuis en f 23862 voor het Sint Elisabeth gesticht heeft moeten betalen. Waar het ten slotte op neerkomt, is dat het Burgerlijk Armbestuur allen, die daarvoor in aanmerking komen dringend adviseert zich tijdig aan te sluiten bij een der bestaand: vereenigingen voor ziekenhuisverpleging, waarover zoowel het Armbestuur als de dok toren zeker bereid zullen zijn alle gewenschte inlichtingen te verstrekken. Dit geldt niet alleen voor de armlastigen, maar bovendien voor een groote categorie arbeiders en kleine middenstanders, die ge woonlijk niet op hulp van het Burgerlijk Armbestuur zijn aangewezen, maar die in geval van opname in een ziekenhuis voor zulke groote kosten te staan komen, dat zij deze niet langer uit eigen middelen kunnen betalen, terwijl vaststaat, dat de kerke lijke armbesturen niet in de verplegingskosten zullen bijdragen. Vooral deze menschen zullen er prijs op stellen ook in tijd van nood niet op gemeen schapshulp te zijn aangewezen. Hun verant woordelijkheidsgevoel heeft men thans willen wekken en wij vertrouwen, dat ook dit ar tikel er toe zal bijdragen, dat de vereenigin- gen voor ziekenhuisverpleging in de eerst volgende weken vele aanvragen om toetreding zullen ontvangen. Den Haag, 21 Nov. 1930. De Tweede Kamer heeft zich bij de behan deling van de begrooting van arbeid, heden middag verdiept in de werloosheidsverzeke- ring. De heer Van der Tempel (s.d.a.p.), erken de, dat er ten onzent meer gedaan wordt aan werkloosheidsverzorging dan b.v. in Amerika, achtte dat nog lang niet voldoen de. Het is nog vaak te veel armenzorg. De regeering talmt te lang met het nemen van doortastende maatregelen ter vervan ging van de thans bestaande regeling. Een wet op dit gebied mag niet langer uitblij ven. Voor de werkgevers behoeft de druk niet groot te zijn. De invoering van een dergelijke wet kan intusschen zeer zeker niet op korten termijn gebeuren; laat de minister er dus nu reeds een begin mee maken en niet wachten tot alle andere sociale maatregelen zijn voorgegaan. Spr. stelde ten slotte een motie voor, waarin nadruk wordt gelegd op de urgentie van een wet op de werkloosheid. De heer Kuipers (r.k.) sprak de vrees uit voor een stijging der werkloosheidscijfers en zette uiteen, dat thans een wet niet zou hel pen. Intusschen moeten nu reeds voorberei dende maatregelen worden genomen. Spr. hoopte op een bevredigende toezeg ging des ministers. Dan kan de motie-v. d. Tempel worden teruggenomen. De minister moet echter thans op onbekrompen wijze hulp verkenen. De heer Schouten (a.r.) pleitte eveneens voor een wettelijke regeling, zij het ook, dat eerst de tegenwoordige crisisomstandigheden voorbij moeten zijn. Intusschen behoort thans de tijdelijke uit- keeringsduur te worden verlengd, zoodat de rijksuitkeeringen moeten verhoogd worden, zij het ook slechts tijdelijk. De heer Joekes (v.d.) sloot zich hierbij aan. De heer Wijnkoop (comm.) vond de motie van den heer Van den Tempel onvoldoende. Hij stelde in uitzicht 'n initiatiefvoorstel van hem en den heer De Visser tot bestrijding der werkloosheid. De minister van arbeid zette uiteen, dat bij ons de toestanden minder erg zijn dan el ders. Het is intusschen al erg genoeg en men moet niet denken, dat hij de voorbereiding van een goede wet al te ver op den achter grond heeft gebracht. Hij zal er zoo spoedig mogelijk een begin mede maken. De motie-v d. Tempel achtte spr. overbodig. Aan de kas sen zal verlenging van uitkeeringssteun wor den toegestaan, waar dit mogelijk is. De heer Van den Tempel (s.d.a.p.) hand haafde zijn motie, vooral nu de minister in principe geen bezwaar tegen heeft, maar al les ontijdig heeft geheeten. Na eenige ver dere besprekingen trok hij ten slotte toch zijn motie in. Bij de afdeeling Handel bevat mej. Katz (c.-h.) de inrichting van een Centrale Kamc van Koophandel voor de binnenvaart aan. De heer De Boer (s.d.a.p.) sloot zich hier bij aan en pleitte voor de opneming van de binnenschippers in de sociale verzekeringen. Ook beval hij aan de benoeming van een commissie van onderzoek naar de toestanden bij de binnenschipperij. De heer Van Wijnbergen ,r.k.) drong aan op maatregelen in zake het cadeaustelsel, een gevaar voor den reëelen handel volgens den spr. verderfelijk tevens voor het gxoote pu bliek. De heer Slotemaker de Bruine (c.-h.) be sprak de plannen van den minister in zake de economische voorlichting.'Hij stemde in met het algem. idee, maar de departementale diensten van voorlichting mogen niet verdwij nen en daarnaast zorge men in het oog te houden, dat het economische leven een een heid is en rekening houdt met de uiteenloo- pende opvattingen van de verschillende tak ken van volkswelvaart. De heer Dr. Vos (Lib.) kwam op voor den kleinen middenstand, welke lijdt o.a. onder de concurrentie van overheidspersoneel, die zijn vrijen tijd vruchtdragend tracht te ma ken. Ook klaagde spr. over vormen van fraude, die aan de wet ontsnappen, het cadeaustelsel, onvoldoende voorlichting van den middenstand, de Bakkerswet, die beter ware te vervangen door een voorschrift tot het gebruik van een drieploegenstelsel. Ook vroeg hij inlichtingen omtrent den economf- 3chen voorlichtingsdienst. De heer Van Hellenberg Hubar (r.k.) be sprak de kleinhandelsprijzen en drong aan op vergelijkende statistieken van klein- en groothandelsprijzen. Ook drong spr. aan op verbetering van de IJkwet, met het oog op de weegwerktuigeiK De heer Drop (s.d.a.p.) besprak de posi tie van het personeel der Kamers van Koop handel en betoogde, dat daarin meer systeem moet worden gebracht, speciaal wat betreft de bezoldigng van de secretarissen, die vaak te laag betaald worden. De heer Duys (s.d.a.p.) kwam op tegen wat dr. Vos heeft gezegd over den toestand van den middenstand, speciaal over de concurren tie van werkloozen en overheidspersoneel. De minister, de sprekers beantwoordend, wilde thans niet beloven de vorming van een Centrale Kamer van Koophandel voor de binnenvaart ter hand te nemen. Uitzonde ringsbepalingen voor de kleine schippers zijn van hem niet te verwachten en hij gevoelde ook niet veel voor een enquête inzake de schipperij. Wat het cadeaustelsel betreft, spr keurt het ook af, maar het is zeer moeilijk het met een wettelijk verbod te treffen. Omtrent de economische voorlichting was spr. het eens met den heer Slotemaker en hij zette zijn denk beelden omtrent de organisatie uitvoerig uit een. Aan dr. Vos deelde spr. mede, dat het Economisch Instituut voor den Middenstand dat weldra in werking zal treden veel ten gunste van den kleinen middenstand kar doen. De heer Hellenberg Hubar wees er op, dat de indexcijfers van groot- en kleinhan delsprijzen moeilijk met elkaar vergelijkbaar zijn, omdat zij over verschillende materie loopen. Aan de Kamers van Koophandel moet vrijheid gelaten worden inzake betaling van het personeel maar de minister wilde wel invloed uitoefenen om te groote willekeur te voorkomen. Wat de IJkwet betreft de regee ring ziet technische bezwaren er in om de automatische weegwerktuigen er onder te be trekken. Het praktisch nut zou ook niet groot zijn. Na een overbodig twistgesprek tusschen de heeren dr. Vos en mr. Duys bracht de heer Van Wijnbergen (r.k.) hulde aan den minis ter voor de vorming van een Instituut voor den Middenstand en het daarvoor uitgetrokken crediet. Hierna kwam aan de orde de afdeeling Volksgezondheid. De heer Kampschroër (r.k.) pleitte voor bij- zonderen steun voor den bouw van woningen voor groote gezinnen. Mevr. Van Itallievan Embden (V.D.) deed een goed woord voor de lichamelijk- ongeschikten, onvolwaardige arbeidskrach ten. Een officieele statistiek bestaat er nog niet, maar zij zijn talrijk. En nu vroeg spr. meer hulp van overheidswege voor deze ongel ukkigen. Hierop werd de vergadering tot Dinsdag verdaagd. Te Ujpest heeft Vrijdag een ernstig onge val plaats gehad op een bouwwerk. De stel. ling van een bouwwerk van vijf verdiepingen stortte onverwachts in, waarbij 24 bouwvak arbeiders onder het puin werden bedolven. Acht personen werden zwaar en drie licht gewond naar het ziekenhuis overgebracht. Een van hen is reeds kort na aankomst aan zijn verwondingen overleden. Volgens een officieel bericht uit Moskou, zal heden te Moskou en Leningrad, be nevens nog eenige andere steden, de afleve ring plaats vinden van 87 nieuwe werpers- en jachtvliegtuigen aan het Rooue Leger,/

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1930 | | pagina 1