Luit dien zij daarop in de wacht sleep ten, liep in de duizenden. Heel lang hebben de heeren er echter geen pleizier van gehad, want nog denzelfden dag za ten zij veilig opgeborgen in de mare chausseekazerne, waar de officier van justitie uit Maastricht hen uit groote belangstelling een bezoek bracht en hen vroeg hoe zij het geval hadden klaar ge speeld. In een relaas als het bovenstaande mag een gebeuren uit de hoofdstad zeker niet ontbreken, omdat ieder wel weet dat in een stad die welhaast een millioen inwoners telt, zeker wel eens iets voor valt wat op berooving of een overval lijkt. Wij willen daarom even memoree- ren den overval in het postkantoor aan de Terpstraat nabij de Spiegelstraat op 6 Dec. Men zal zich herinneren, dat een postbeambte, die de posttrommels en postzakken van het hoofdkantoor in ont vangst had genomen, plotseling verrast werd door een gemaskerden man. die hem een revolver onder den neus hield en gelastte in een kolenkelder te gaan, waar de boef hem opsloot. Dat het de zen te doen was om gelegenheid te heb ben de brieven enz. te doorzoeken, is wel duidelijk. Hij heeft daar een goed ge bruik van gemaakt en is verdwenen met een aantal z.g. waardebrieven, die samen voor ettelijke duizenden bevatten. De posttrommels heeft de ongewenschte be zoeker niet kunnen openen. Een deel van den buit is ongeveer een week later terug gevonden in een onbewoond huis te Rotterdam, vermoedelijk slechts dat deel dat door den dief moeilijk van de hand kon worden gedaan. Hij schijnt wel een gladde vogel te zijn, want het is hem gelukt elk verder spoor van den diefstal te doen verdwijnen. Evenals verleden jaar is ook in 1930 fle politie eenige keeren bezig gehouden met een gefingeerde aanranding en be rooving. Een employé van de beetwor telsuikerfabriek „Dinteloord" te Stam persgat zou op 3 Dec. 'n zak met 47.000 halen uit Roosendaal en kwam terug met een zak voloude kranten. Het geld was verdwenen, naar hij zei ver speeld bij een aanranding. De politie ge loofde daar echter niet veel van en bij nader onderzoek bleek dan ook dat de schat was afgegeven aan den broer van den „aangevallene". Het plan ertoe was reeds drie jaar tevoren beraamd. Van een andere aanranding onder Stampersgat, die zou zijn gepleegd door twee gemaskerden op een veekoopman, welk misdrijf volgens den klager ge pleegd was op 29 Nov, was al evenmin een woord waar. Al heel gauw bleek, dat de koopman in financiëele moeilijk heden verkeerde en de aanranding ge fingeerd had om voor zijn compagnon de verdwijning van het geld eenige dui zenden aannemelijk te maken. Eenzelfde smoesje bedacht een win kelbediende te Nieuwenhagen in Lim burg, toen hij eenig geld van zijn pa troon had zoek gemaakt, maar ook deze vlieger ging niet op en 11 Dec. j.1. moest hij wel de waarheid opbiechten. Een gruwelijk misdrijf werd op 27 febr. gepleegd te Bennekom; de lezer begrijpt dat wij de aanranding bedoelen op twee verpleegsters, waarvan de één, mej. Koperberg, door den aanvaller werd vermoord. De man, die van de wandaad werd verdacht, Jan Hoek, is door de tweede verpleegster pertinent herkend als de dader, maar hij zelf ont kent alle schuld. Desondanks werd hij door de Arnhemsche rechtbank en later in hooger beroep ook door het gerechts hof aldaar tot levenslange gevangenis straf veroordeeld, omdat men meende dat een man, die een dergelijke daad kon bedrijven, voor altijd onschadelijk moest worden gemaakt. Intusschen heeft Hoek cassatie tegen het laatste vonnis aangeteekend. Aanrandingen met dezelfde misdadige bedoelingen werden op 10 Nov. gepleegd te Etten (door een 26-jarigen gehuwden man, die een 20-jarig meisje van de fiets trok); 17 Sept. te Blaricum (waar een nog onbekende man inbrak in de kamer van een verpleegster en haar met een revolver vrees aanjoeg) en in nog verschillende andere plaatsen meer. We zullen al deze wandaden niet in her innering terug roepen. Alleen willen we constateeren dat naar aanleiding van een en ander meermalen de klacht is vernomen over te weinig politietoezicht. Tot zelfs in de Tweede Kamer is deze doorgedrongen en men heeft den minis ter gevraagd daarin te willen voorzien, maar deze heeft gemeend dat de politie macht sterk genoeg was en voldoende haar plicht deed. Zeifs al zou men het aantal politiemannen verdubbelen, zou den er nog wel misdaden kunnen gebeu ren. Nu, daaraan heeft hij gelijk, maar daarom is nog niet gezegd dat de klagers ongelijk hebben. Dat een vader zijn eigen kind rooft, zal niet vaak gebeuren en daarom mee- nen wij het hier even te mogen aanha len. Het gebeurde op 12 Oct. te Apel doorn. De bestuurder van een auto stop te plotseling toen hij een dame met een tweejarig kind had ingehaald, ontrukte dit na een heftige worsteling aan zijn moeder en reed ermee weg. De vader, die gescheiden leefde van zijn vrouw, had haar het bezit van het kind niet ge gund. Hoewel de man gereden had met een auto, waarvan het nummer ver- valscht was, werd het kind al heel gauw te Amsterdam opgespoord en aan de moeder teruggegeven. Diefstallen. Zeer groot is het kapitaal dat dit jaar door onrechtmatige handelingen in an dere handen is overgegaan. Vooral het Haarlemsche postkantoor weet daarvan mee te praten. Den 5 Febr. verdween op raadselachtige wijze een. bakje met 1000, dat achter een loket stond. Dit bakje werd later op een verlaten plek in de stad teruggevonden, maar het geld was natuurlijk weg en er zal ook wel nooit iets meer van terecht komen. Een ander geval dat het Haarlemsche post kantoor betrof, is de diefstal van een enveloppe met 16.000 uit een postzak door een besteller, die met de bewaking van den zak belast was geweest (16 Sept.) Een postzak, die den 11 Oct ver dween tijdens de verzending per stoom tram van Pekela naar Winschoten, is nooit terecht gekomen. Den besteller, die met het vervoer belast was en in hechtenis werd genomen op vermoeden dat hij wel iets van de verdwijning zou weten, heeft men weer in vrijheid moe ten stellen, omdat geen bewijzen voor zijn schuld waren aan te voeren. In den nacht van 1 op 2 Nov. heeft een schilder een poging gedaan om in te breken in het postkantoor aan het Gouden Regenplein te Den Haag. De man werd op heeterdaad betrapt en met deze arrestatie bleek de politie een goede vangst te hebben gedaan, want hij was het ook die korten tijd daarvóór had ingebroken in een ander postkan toor in de residentie en ook nog in de kantoren van „Eigen Hulp". Een inbraak in het postkantoor te Rumpen had voor den dader beter re sultaten. Met 4000 aan bankpapier is hij spoorloos verdwenen. De politie zoekt hem nog. In verband met den diefstal van den posttrommel, bestemd voor het post kantoor in de Saxen W'eimarlaan te Amsterdam, ongeveer anderhalf jaar geleden gepleegd, heeft de politie den 25 Sept. twee personen aangehouden. Het blijkt steeds weer, dat de politie niets vergeet. De goudsmids- en juweliers-winkels hebben altijd al een sterke aantrek kingskracht uitgeoefend op de heeren van het gilde der langvingerigen, maar van pogingen om er wat van te halen kon meestal niet veel komen, doordat de bewaking der schatten wel zoo goed was, dat vooraf te zeggen was, dat een inbraak zou mislukken. Echter zoo nu en dan wagen de heeren het nog eens en soms wel met succes. Gelukte het den 24 Maart niet om een slag te slaan aan het Noordeinde in Den Haag? Het bezoek der ongenoodigde heeren kost aan de verzekering (die het gelag moet betalen) het niet geringe bedrag van 24000. Een andere Haagsche juweliersfirma (Speijer) verloor voor ongeveer 20.000 bij een bezoek van een viertal personen, die colliers wilden zien en toen beweer den dat er niets bij was dat hun aan stond. Eén van het viertal hield den be diende even aan de praat, heel even maar, doch dat was net genoeg; een ander van het illustre gezelschap wist van die weinige oogenblikken gebruik te maken en zoo kwam het dat de be diende na hun vertrek verschillende sieraden miste. Een goudsmid te ZwijndreGht, bij wien den 4 Dec. des voormiddags te on geveer 10 uur werd ingebroken, komt er wat goedkooper af. Het bezoek kost hem „maar" een goede 500. Intus schen, het lijkt toch wel brutaal, om in een kleine, niet zeer drukke plaats in het volle daglicht een diefstal te plegen in een winkel, die volgens het zeggen van den winkelier door hem zelf voort durend in het oog wordt gehouden. Meer moeite heeft het gekost en ook meer omzichtigheid moest worden be tracht om (25 Juli) in te bi-eken in den goudsmidswinkel van de firma Berke- meijer aan het Rokin te Amsterdam. Maar men heeft er toen ook van gepro fiteerd. Slechts drie horloges hebben de dieven laten liggen, al het andere werd voor goeden buit verklaard, totaal ter waarde van 20.000. Een inbraak die aan de daders ervan veel winst bezorgde, was die bij den heer Wilton te Voorburg, in den nacht van 24 Oct. De sleutel van de brandkast was hier nogal gemakkelijk te krijgen, hij lag in het schrijfbureau, en toen de heeren dien eenmaal hadden, ging de rest zonder veel moeite. Een heele vracht effecten en dergelijk waarde-pa- pier viel den dieven in handen en nu zijn zij dezer dagen zoo brutaal geweest om langs een omweg een en ander weer aan den eigenaar te koop aan te bieden voor een 25000. Naar destijds gemeld werd, heeft de fiscus ook nog zijn aan dacht geschonken aan den diefstal, want het zou hem zijn gebleken, dat de bestolene van een deel van dat bezit nooit aangifte had gedaan voor de be lasting. Over inbraken gesproken, in den Zuidoosthoek van Noordbrabant en in Limburg komen ze bijna dagelijks voor. In de meeste gevallen blijkt wel, dat het uitsluitend om geld gaat, want zilveren voorwerpen enz. vindt men gewoonlijk onaangeroerd gelaten. Een paar keer is het gebeurd dat er één of meer dieven werden gearresteerd, maar de inbra ken bleven aanhouden, zoodat men aan een zeer groote bende moet denken, die zich niet laat afschrikken door het ver lies van eenige leden. Meermalen wer den er drie inbraken gepleegd in één enkelen nacht. Den 12 Maart werd te Rotterdam een man aangehouden, die bekende vijf da gen tevoren met nog twee anderen (evenals hij in dienst van het dagblad De Telegraaf) te hebben ingebroken in het gebouw van die Amsterdamsche courant en daar uit een kast 5 a 6000 te hebben gestolen, bestemd om te wor den uitbetaald aan het personeel. Het was nu wat eenzijdig bij het personeel terecht gekomen. Een inbraak in de kantoren van de coöperatie „De Eendracht" te Haarlem leverde een buit van 7000; een Uitge vers-maatschappij aan den Stationsweg te Rotterdam heeft 6000 in handen van dieven moeten laten (14 Juli). LTit het kantoor der zuivelfabriek te Woer den verdween den dag vóór koninginne- verjaardag 5000, Een inbreker, die op 26 Aug. te Ba- rendrecht op heeterdaad betrapt werd, bleek met nog vier anderen, evenals hij Rotterdammers, zich in den laatsten tijd aan vele inbraken te hebben schul dig gemaakt. Dat alle vijf flinke straffen kregen, was te verwachten (één tot twee jaar), de eisch was voor allen veel mil der. Een kellner, die zijn broer een geld kistje met pl.m. 100 had ontstolen, werd door de Amsterdamsche rechtbank veroordeeld tot ttvee jaar gevangenis straf. Eenzelfde straf werd opgelegd aan een Amsterdammer, die medeplichtig was aan inbraak bij een weduwe te Muider- berg. Deze man was aanvankelijk door de rechtbank veroordeeld tot anderhalf jaar, maar hij vond dat te veel en kwam in hooger beroep. Een der verdachten van een „kraak" bij den juwelier Jullien te Amsterdam op 24 Sept heeft den tweeden Kerstdag in het Huis van Bewaring aldaar zelf moord gepleegd. Een bedrag van 13000, dat een loop jongen te Amsterdam in een tasch borg, die hij daarna aan de fiets liet hangen, toen hij deze ergens moest stallen, was verdwenen toen de jongen een poosje nadat hij weer op het kantoor terug was, de tasch opende. Aanvankelijk dacht men dat de jongen mee schuldig was aan het verdwijnen van het geld, maar er waren geen bewijzen tegen hem in te brengen, zoodat men hem na een dag of wat wel meer moest laten gaan (7 Oct.) Even onvruchtbaar is tot dusver een onderzoek geweest naar de 4000, die den 17 Oct. werden gestolen bij de fam. Boogaard te Vaassen (Geld.) In het laatst der zelfde maand werd in het kantoor van de Rotterdamsche Discontobank een brandkast opengesne den, waarna het nogal gemakkelijk ging om den inhoud mee te nemen. Deze zal den heeren misschien niet zijn meege vallen: 1500 was er in. Heel veel moeite hebben zich een paar inbrekers den 11 Nov. getroost, toen zij de brandkast uit het station Sliedrecht haalden en een kilometer mee naar bui ten het dorp namen. Daar werd gepro beerd het ding open te maken, maar dat wou niet lukken. Boos lieten de dieven de kast toen liggen aan den spoordijk. Alle moeite was tevergeefs geweest. Een goede veertien dagen later werden de heeren aangehouden te Hoek van Hol land, waar zij inbraken hadden ge pleegd. Het bleek toen dat hun zonden- register nog veel grooter was. Brandkastdieven hebben den 1 Nov. ook gewerkt in het kantoor van de Gooische Tram. Waarschijnlijk heeft zich daar ongeveer 500 in bevonden. Als verdachten werden drie Amster damsche jongens van de vlakte aange houden. Op raadselachtige wijze is den 7 Nov. in een notariskantoor te Amsterdam een kapitaal van 23000 verdwenen, het welk de notaris in zijn privé-kantoor op da brandkast had gelegd en niet had opgeborgen, toen hij dit vertrek even moest verlaten. Den 28 Nov. kwam een 17-jarig jong- mensch de Bussumsche politie meedee- len schuldig te zijn aan vier inbraken aldaar. De politie geloofde dit niet al leen, maar meent zelfs dat de knaap nog meer op zijn kerfstok heeft. Nog meer vermogensdelicten. De geruchtmakende zaak van de Veendammer Hypotheekbank, waar over zooveel is geschreven, blijft nog even op de agenda. Wel hebben alle daarbij betrokken „directeuren" thans berust in de opgelegde vonnissen de laatste was Liebermann, die den 27 Febr. door het Amsterdamsche ge rechtshof was veroordeeld tot 2 jaar met aftrek van een jaar preventief maar nu doet zich nog de voor belang hebbenden groote moeilijkheid voor dat de curatoren in het faillissement ook in appèl hun vordering hebben toe gewezen gekregen tegen de oud-aandeel houders tot volstorting hunner aandee- len. Inmiddels is over deze kwestie het laatste woord nog niet gesproken. In Maart werd een kantoorlooper uit Den Haag wegens verduistering van 18000 een gevangenisstraf van een jaar voorwaardelijk opgelegd. De heler in deze zaak kwam er minder goed af, hij werd veroordeeld tot anderhalf jaar. Het oud-Eerste Kamerlid P. J. J. H., die verduisteringen pleegde ten nadeele van de Ned. Spaarverzekering, waarvan hij directeur was, kreeg deswege 2 maanden straf (13 Maart). De gemeente-ontvanger van Papen- drecht, die ten nadeele van deze ge meente 36.935.63 verduisterde, is daar voor oneervol ontslagen en kreeg boven dien van de Dordtsche rechtbank een vonnis van een jaar opsluiting (18 Juni). Een 22-jarige bediende van een firma te Eindhoven, die er vandoor gegaan was met 5000, kreeg een jaar gevange nisstraf. Eenzelfde straf kreeg de boek houder van het gemeentelijk electrici- teitsbedrijf te Zevenaar, die malversa ties had gepleegd. De Arnhemsche rechtbank had gemeend dat het mis drijf voldoende geboet was met tien maanden, maar het gerechtshof dacht er anders over. Een 60-jarig man te Urecht had kans gezien in den tijd dat hij rentmeester was van het armbestuur te Grave, ver schillende effecten te verduisteren en belastingkwitanties valschelijk te kwi- teeren, zoodat het armbestuur een scha de leed van meer dan 70.000. Na voor verschillende rechtscolleges daarover te zijn gehoord, kreeg hij ten laatste een jaar gevangenisstraf. Een Amsterdamsch advocaat, mr. S. v. M., heeft in Mei en volgende maanden voor verschillende colleges terecht ge staan wegens door hem gepleegde ver duisteringen en kreeg ten slotte een jaar gevangenisstraf. De eisch luidde zes maanden. Tegen een anderen advocaat, mr. H. F., die in de residentie ook nog plaats vervangend kantonrechter was, is we gens verduistering den 11 Dec. drie jaar gevangenisstraf geëischt. Het vonnis luidde: anderhalf jaar. Twee en een half jaar was het vonnis tegen den boekhouder van het gemeen telijk electriciteitsbedrijf te Achtkarspe- len, die in dienstbetrekking bijna 12000 had verduisterd. De boekhouder van het kantoor der Geldersche Cre- dietvereeniging te Drachten, die oplich ting pleegde ten bedrage van 5400 ten nadeele van die bank, is daarvoor even eens voor den tijd van 2% jaar opge sloten. Een officier van administratie tweede klasse te Willemsoord heeft verduiste ringen gepleegd, die aan het rijk 38000 kosten. Het hoog militair gerechtshof legde hem daarvoor twee jaar straf op (30 Juli). Door misbruik van vertrouwen te ma ken, heeft een kassiersfirma te Zutphen ongeveer vier ton verduisterd. Een der firmanten stierf vóór de bom barstte, de tweede liep er dus voor in. Dat een gehuwde klerk bij Publieke Werken te Hilversum, wien het beheer over de kas was opgedragen, een salaris ontving van slechts 25 per week, is die gemeente zeer kwalijk genomen en zij werd er half verantwoordelijk voor ge steld, dat de man zich aan malversaties had schuldig gemaakt. Het vonnis was dan ook nogal mild: 4 maanden gevan genisstraf en 8 maanden voorwaardelijk. In Sept. hebben een paar bedienden van de Haagsche nutsspaarbank terecht gestaan wegens verduistering van eeni ge duizenden guldens. Omdat zij nog niet eerder veroordeeld waren, kregen zij nu „maar" anderhalf en een half jaar gevangenisstraf. De directeur van het kantoor Uithoorn der N. V. Nat. Bankvereeniging was niet met weinig tevreden en dacht: als je iets doet, doe het dan goed, en gedachtig aan dit devies, pleegde hij verduisterin gen tot een bedrag van ongeveer 120.000, waarbij hij ook zijn schoon vader niet spaarde. Maar wederkeerig spaarde de rechtbank hem evenmin: den 19 Dec. legde de Amsterdamsche rechtbank hem drie jaar op. Een nog grootere verduistering wordt ten laste gelegd aan een handelaar in schepen te Dordrecht, n.1. ten bedrage van ongeveer een half millioen. De zaak is nog in onderzoek. Zoo is het ook met de onregelmatigheden, die de directeur van de Holland-Noord-Amerika Hypo theekbank heeft gepleegd. Hij heeft zelf al gezegd dat zij ongeveer 150.000 be- loopen. Hij was tevens directeur van de Handels- en Landbouwbank te Den Haag. De directeur van het bijkantoor Groningen van laatstgenoemde bank heeft zeker gemeend dat ook hij moest doen wat de algemeene chef deed. Hij heeft tenminste eveneens malversaties gepleegd, niet alleen ten nadeele van die bank, maar ook ten koste van de Gro ninger Discontobank, die hem tot di recteur had gekozen. Ook over deze zaken zullen we in het nieuwe jaar nog meer hooi en. Een commissionnair in effecten te Amersfoort heeft in de laatste negen jaar ongeveer 148.000 verduisterd. Te gen hem was deswege den 2 Dec. 2 jaar gevangenisstraf gevraagd, maar de rechtbank heeft bevolen dat er een on derzoek naar verdachte's geestvermo gens zal worden ingesteld. Men zou an ders zoo zeggen, dat iemand, die goo chem genoeg is om verduisteringen ne gen jaar lang te plegen zonder dat iemand er iets van merkt, nog zoo gek niet is. Een assuradeur te Den Haag, die ef fecten moest koopen voor een cliënt en dan verder daarmee moest handelen zooals hij voor zich zelf zou doen, nam dit wat al te letterlijk op en liet ze op eigen naam zetten. Het geld der dame verdween, hij betaalde slechts rente en toen de zaken nog slechter liepen, hield hij ook daarmee op. En toen liep hij tegen de lamp. Hij mag er nu een jaar over nadenken. De secretaris-penningmeester van den Alg. Ned. Stucadoorsbond heeft in den loop van een paar jaren een heel kaüi- taal van dien bond verduisterd en vrij- wefc alles laten opmaken door 'n vrouw. Het totaal tekort was ongeveer 50.000. Het bleek ter terechtzitting dat vrien den en kennissen van den man, hoewel zij wisten dat hij op den verkeerden weg was en gelden wegnam die hem niet toe behoorden, hem nimmer hebben ge waarschuwd. Mooie vrienden! De eisch luidde een jaar en drie maanden in de cel. Vonnis: één jaar. Een notaris te Apeldoorn heeft zich in het laatst van Oct. bij de rechtbank aan gemeld en medegedeeld dat hij onge veer 40.000 van anderen had opge maakt. De man is voorloopig op zijn verzoek ontslagen uit zijn ambt, in af wachting van wat het onderzoek nader aan het licht brengt. Den 6 Oct. kwam er een man bij de Haagsche politie mededeelen dat hij als boekhouder van een maatschappij daar ter stede 14000 had verduisterd en grootendeels in het buitenland verteerd. De bediende van de Rotterdamsche Melkinrichting heeft het nog wèl zoo bont gemaakt. Hij heeft ongeveer 150.000 van anderen als het zijne gere kend en uitgegeven. In Oct. kwam de justitie achter zijn handelingen, met het gevolg natuurlijk dat hij direct op geborgen werd. Den Groningschen boekhouder, wiens hooge uitgaven ook in de gaten liepen, trof op 5 Nov. het zelfde lot. Hij kreeg een jaar straf. Den 24 Dec. werden te Nijmegen ge lijktijdig twee assistenten der posterijen gearresteerd wegens verduistering. Dat er nog vele lichtgeloovige en goed-van-vertrouwen zijnde menschen rondloopen, blijkt wel uit het aantal postw issels, dat aan een Haarlemsch'en oplichter werd toegezonden naar aanlei ding van zijn advertentie in verschillen de b aden, waarin hij ter kennismaking een kistje sigaren aanbood van het merk „Nederlandsche Steden" voor -ft cent. Trouwens, op die lichtgeloovio. heid speculeerde meneer ook, want h was nooit van plan geweest om de be stelde kistjes te zenden. De justitie be" loonde den man voor zijn goedkoon aanbieding door hem negen maanden rust voor te schrijven in een der hotel» vanwege het rijk. Relletje» Evenals in zoovele andere gemeenten' weet men in het Geldersche dorD' Groesbeek ook van werkloosheid mee te praten. In Sprokkelmaand bad het meentebestuur eenige werken aangewe! zen, die in werkverschaffing zouden kunnen worden uitgevoerd. Er kwam echter oneenigheid over het loon inet als gevolg dat het werk werd stopgezet Maar nu hadden de werkloozen geen in- komsten en dit was oorzaak van vrii ernstige relletjes, die het dorp eenige dagen lang in beroering hielden, zó^ zelfs dat er ongeregeldheden voorvielen' samenscholingen werden verboden en de politie versterkt moest worden. Ontevreden werkloozen waren ook aanleiding voor wat men in de eerste week van Juli noemde „den opstand te Giethoorn". De in keeten ondergebrach te te werk gestelde werkloozen uit de drie groote steden legden het werk neer omdat zij ontevreden waren over dé huisvesting en het loon. Er kwamen politie en opzichters enz. bij te pas en het slot was, dat er harde klappen vielen en ir. v. d. Steur ernstig bedreigd werd. Voor dit laatste heeft nog een der sta kers terecht gestaan te Zwolle, waar men hem drie maanden heeft gegeven om tot rust te komen In de Drentsche veenderijen, waai eveneens werkloozen uit de groote ste den zijn samengebracht om aan de ont ginning enz. te werken, heeft iets derge lijks plaats gehad, gelukkig met minder ernstige gevolgen. Men heeft er gepro beerd een der keeten in brand te steken. Het is eigenlijk wel te begrijpen, dat de stedelingen zich in de veenderijen op afgelegen plaatsen niet thuis gevoelen. Zij weten hun vrijen tijd vaak niet pro^ ductief te besteden, doordat zij meestal gewoon waren dien op straat door te brengen, waar het doorgaans gezelliger kon heeten dan thuis en waar zij boven dien meer vertier hadden dan in de eenzame streken van „Het oude Lant- schap", zooals Drente heet. Men moet aan dergelijke streken wennen. Waar de menschen zich dus des avonds dikwijls verveelden, kwamen zij gemakkelijker tot daden, die zij anders wellicht niet zouden bedrijven. Van vrij ernstigen aard zijn de werk- loozen-relletjes geweest, die in het laatst der vorige maand te Haarlem ontston den naar aanleiding van het verwerpen door den gemeenteraad van voorstellen tot verhooging der uitkeeringen. De be langhebbenden drongen op de politie aan en verwondden twee agenten, die daardoor buiten dienst moesten worden gesteld. Een straat werd opgebroken en met de daardoor verkregen steenen werd de politie bekogeld, totdat ten laatste de agenten de blanke sabel ge bruikten en bovendien een honden brigade, d. w. z. politie-honden, aan een touw vast gehouden, op de relletjesma kers lieten toespringen, van wie ver schillenden gescheurde kleeren oplie pen. Over dit strijdmiddel heeft de burgemeester in den raad heel wat t# hooren gekregen van vertegenwoordi gers van verschillende partijen, niet ala gevolg, dat de honden bij eventueel vol gende ongeregeldheden thuis zullen blijven en de politie de rust zal moeten pogen te herstellen op de oude manier: met sabel en gummistok, wat de' burgê- meester erger noemde dan het gebrui ken van een hond. die aan een touw wordt vast gehouden. Smaken verschil len! In Rotterdam hebben eveneens rel letjes plaats gehad, naar de politie meende te mogen aannemen veroor zaakt door het communistisch raadslid van Burink, die dan ook in arrest is ge steld. Van deze arrestatie waren weer nieuwe betoogingen het gevolg. Ook hier zijn charges onder de samenscholende menigte gehouden, waarbij gewonden vielen, en vele ruiten hebben het moe ten afleggen tegen het geweld der stee- nen-werpende hei-riemakers. De Radio-kwestie. Deze zaak, die zoo lang de gemoederen in beweging heeft gehouden, had door de be slissing van den minister inzake den zendtijd een einde behooren te nemen, maar die beslis sing was zoodanig, dat groote volksgroepen daarover ernstig ontstemd zijn geworden. Men herinnert zich de uitspraak van minister Reijmer, oud-burgemeester van Hilversum, die hiermede „Hilversum" een geweldigen knak gaf, welk besluit aan den eenen kant even heftige afkeuring vond als toejuiching aan den anderen kant. Wij zullen hier niet nader op ingaan, omdat wij veronderstellen, dat ieder zich nog wel herinnert de dagen die volgden op dien van de gewraakte uitspraak (15 Mei) en dp vele protestvergaderingen, die in den lande werden gehouden (ook in Alk maar). In verband met deze beslissing werd een besluit genomen, dat zeker betreurd zal zijn door al de belanghebbenden in Ned. Oost- Indië, maar hetwelk men moet bezien in den geest van hen die hier te lande het laatste woord hadden te spreken. Wij bedoelen de sluiting van den Phohi-zender, een stichting van een groep industriëelen en andere be langhebbenden, die de bedoeling hadden om hun in den Oost werkende personeelen door middel van dezen zender hunne saamhoorig- heid met het moederland te doen beseffen. Nu voor dezen zender eenzelfde soort beslissing dreigde als genomen was ten aanzien van d® radio-uitzendingen in Nederland, hebben de eigenaren van den zender gezegd, dat zij daarvoor pasten en liever dezen sloten dan zich te onderwerpen aan een politieke uitspraak over hun bezit, waaraan bij de op richting elke politiek vreemd was. En zoo kwam het, dat sinds 1 Juli de stem uit hej moederland niet meer gehoerd wordt in ^et tropische deel van Nederland,

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1930 | | pagina 20