WAT KIKKER KAREL EN TUIMELTJE BELEEFDEN
JUomnciaaC Tlieuws
£xutd= enJuin&auw
plaats, die den naam draagt van Choerjxah,
of voluit Choerwath Rabbi Jehoedah He^ha-
sier. Deze plaats waar een der eerste .fsch-
leenaziem zich in Jerusalem genesteld heb
ben en waar in het einde der zeventiende
eeuw R. Jehoedah Hechasied, d.L de vrome,
zich uit Polen met zijn schare heeft neerge
laten, is later tot een woestenij gemaakt en
ontving daarvan haar somberen naam. Sir
Mozcs Montefiore is het weer geweest, die
van den toenmaligen Sultan het verlof heeft
weten los te krijgen, om op deze plaats een
groote Synagoge te bouwen. Zij is nog niet
oud. Nog geen zeventig jaren. Maar zij
heeft al veel gezien.
Zij is inderdaad wel mooi en steekt mer
haren koepel nog boven den koepel der Mos
kee uit, die op de Tempelplaats staat. Een
mooie ijzeren poort geeft toegang tot de
plaats, en door prachtige deuren komen we
in het ruim der Synagoge. Veel marmer en
veel houtsnijwerk. De Heilige- Arke, hoog,
maar niet zeer breed, bevat talrijke Torah-
rollen, die van kostbare sieraden zijn voor
zien. Er is geen dienst bij ons bezoek Doch
één der deuren van de Heilige Arke is juist
open. En een moedertie staat er vóór, en bidt
er handenwringend. Zij heeft een zieke thuis,
die met den dood ligt te worstelen. En als
zij haast waggelend is heengegaan en wij
beginnen rond te gaan, dan toont ons de
koster de drie zetels op een rij, op welke bij
den eersten dienst, dien Sir Herbert Samuel,
de eerste High Commissioner, in deze Syna
goge heeft bijgewoond, hij in het midden en
naast hem, rechts en links, de opperrabbijn
Rabbie Abraham Izak Hakkohen Qoeq, en
de opperrechter Norman Bentwich, hebben
plaats genomen De stoelen staan er nog met
hun toepasselijke Bijbelspreuken. Den opper
rabbijn zullen we in mijne reisbeschrijving
wellicht nog wel ontmoeten. Benthwich is
geen opperrechter meer en Samuel heeft
reeds zijn derden opvolger. En de Choerwah
heeft geen luisterrijke diensten meer. Zij be
gint er vervallen uit te zien. Op werkdagen
komt er nog net het vereischt aantal man
nen samen om een gezamenlijke godsdienst
oefening te kunnen houden, en op Sabbath
is het veel, als er een dertig Synagoge-bezoe
kers verschijnen. Zoodat de oneigenlijke
naam een werkelijkheid begint te worden. De
oorzaak evenwel is minder droevig dan ge
denkt: het Joodsche kwartier van de 'Ier
'atieqa wordt langzamerhand door de Jood
sche bewoners verlaten. Vooral na de onlus
ten van voor twee jaren is de trek er uit ge
stadig toegenomen.
Onder de muren aan den anderen kant
dichtbij verrijst een nieuwe buurt, die met
haar flinke winkels en woningen een druk
handels- en marktcentrum belooft te worden
Ook daar is een Synagoge, maar slechts een
bescheiden bedehuis, niet vergeten.
We dwalen nog door vele straatjes en be
treden verschillende stichtingen, aan welda
digheid of aan Joodsche studie, of ook wel
aan beide tegelijk gewijd. We komen in den
specialen kring der Sefardiem en in het Be
dehuis, waar voornamelijk de mystici teza
men komen, die de Kabbalah beoefenen. En
bij de Jeschiewah, de Talmoed-school, van
waar we, te midden der den ganschen dag
voornamelijk den Talmoed studeerende jon-
fe mannen, over de plek schouwen, waar de
empel stond en we nu van vrij dichtbij de
Mohammedaansche heiligdommen kunnen
zien. En eveneens de rest van den ringmuur,
waar we ons Vrijdagmiddag andermaal in de
rij der biddenden zullen plaatsen.
Zou daar wellicht de schare eveneens be
ginnen te dunnen? En de brandende kwestie
van den Klaagmuur vanzelf veel van haar
gewicht gaan verliezen?
Als mijn tweede Sabbath in Jeroeschala-
iiem zal komen, trek ik andermaal naar den
Kothei ma'arawie. Nu alleen. Ik zal den
weg erheen door den straatjesdoolhof wel
vinden. Want als ik twijfel, zal ik uitzien
naar Joodsche mannen in hun Sabbath-
dracht of naar vrouwen met hoofd- en om
slagdoeken, en dezen ondervragen of volgen
op hun schreden. Zoo ben ik er gekomen.
Verbeeld ik mij, dat er minder volk aan
wezig is? Of kijk ik rond met koeler oogen?
Ik twijfel aan het eene en aan het andere.
De indruk, dien ik nu ontving, was niet ge
ringer dan dien der eerste maal.
Voor den terugweg zie ik om naar een ge
schikt geleide. Want het begin donker te wor
den. En ik wil niet aan het zoeken raken. Of
in de noodzakelijkheid, ooi, bijvoorbeeld in
de Arabische buurt, den weg te moeten vra
gen. Ik beken gaarne, dat ik me daar niet
thuis en niet eens heelemaal op mijn gemak
gevoel. Een Poolsche broeder merkt mijn
rondzien. Hij zegt mij te herkennen van een
congTes voor zoo en zooveel jaren. Hij vindt
een jongmensch voor mij, die mij naar den
uitgang der oude stad zal geleiden.
„Of hij in Jerusalem of misschien elders
fn Palestina is geboren?"
„Neen" zegt mijn nieuwe vriend „ik
kom uit Frankrijk, en ben een jaar of vijf in
't Land. Ik kon het ginds" zoo vertelt hij
mij verder, beantwoordende mijn vragen en
ook daar zonder, uit zichzelf „ik kon het
daarginds niet langer uithouden Niet, om
dat ik er geen eten of geen werk had. Mijn
ouders leven er En ik heb er ongeveer mijn
heele familie. Maar ik moest er op Sabbath
werken en onze Feestdagen kon ik er niet
vieren. En ik was genoodzaakt niet-ritueelen
kost te eten. Waarom ik mijn leven ginds
niet zoo kon inrichten, dat ik wel de trouw
aan Leer en Overlevering kon bewaren, kan
ik u misschien wel uitleggen en aannemelijk
maken. Maar 't is overbodig. Want in ieder
geval: ik wilde het niet langer dragen. Ik
heb mij losgemaakt van het Galoeth, ik heb
de landen der diaspora den rug toegekeerd
en ik heb den weg hierheen weten te vinden.
Ik ben niet onfortuinlijk geweest. Want ik
heb terstond werk gevonden. Veel geld ver
dien ik niet. Maar met mijn vier a vijf pond
in de maand kan ik rondkomen. Ik heb on
derdak en sterf niet van den honger. Ik ben
hier! Hier heb ik Sabbath en Feestdag en
geen zorg voor mijn leven naar Torah en
Traditie. Brood en water hier is mij duizend
maal liever dan overvloed ginds. En wan
neer ik nu ook als trouwe volgodsdienstige
jood in Galoeth zou kunnen leven, dan nog
zou ik het niet willen ruilen voor mijn be
staan, mijn tegenwoordig toch maar scha
mel leven hier"
Wij waren reeds de Jaffapoort doorgegaan
en een eindweegs in de Jaffastraat gekomen
Ik kon zijn geleide nu wel ontberen. Wij
drukten elkander de hand en wenschten el
kander ten afscheid een goeden gezegenden
Sabbath.
De Sabbath was reeds gekomen. De stra
ten lagen stil en donker. De Joodsche win
kels waren gesloten en de Joodsche men-
scben waren thuis of gingen, evenals ik, van
hunne bidstonden huiswaarts.
De Sabbath is wel merkbaar in Jerusalem.
En deze jonge man is niet de eenige aldus
in het Lar.d.
ZUIDSCHAR WOUDE.
De leden van het Plaatselijk Crisis-Comité
zijn, ieder in hun wijk, bij de burgers rond
geweest om te vernemen wat of men missen
wil en kan ter tegemoetkoming aan hen, die
in deze veel bewogen dagen zooveel moeten
ontberen. Hoeveel en wie of dit zijn, kan
men natuurlijk nog niet overzien.
In de deze week gehouden vergadering ten
ïaadhuize bracht ieder lid het resultaat van
zijn bezoek ter tafel, dat in totaal de volgen
de bedragen aanwees, n.1. een gave ineens
van 222.50: per maand werd geteekend
voor een bedrag van 36.50; per week
1.50 en per 3 maanden 6-75. Wat voor
een jaar een totaal bedrag vertegenwoordigt
van pl.m. 700. Naast deze gaven in geld
werden ook nog verschillende gaven in na-
tura toegezegd, n.1. boonen, spek en klee-
dingstukken. Met dankbaarheid werd verno
men, dat de gezamenlijke bakkers overwe-
fen om ook van hunne zijde iets te doen.
let was voor den voorzitter dan ook een
aangename taak, toen hij niet alleen de leden
dank kon zeggen voor hunne welwillend
heid en moeite, maar ook in het bijzonder
den dank kon uitspreken aan de burgerij
voor de betoonde hulpvaardigheid. Natuur
lijk zal nu getracht worden de distribueering
zoo goed mogelijk te doen zijn en het comité
is zich bewust dat er altijd wel ruimte zal
zijn voor critiek. Men besloot dat er invul-
formulieren gedrukt zullen worden en dat
elk comité-lid eenige hiervan onder zijn ot
haar berusting krijgt.. Inwoners, die nu mee-
nen de hulp van het comité te moeten inroe
pen, kunnen zich in vol vertrouwen dan bij
een comité-lid vervoegen, waar men dan een
met redenen omkleed verzoek met de meeste
vrijheid kan doen en dit met zijn handteeke-
ning bevestigen. Naar bevind van zaken zal
het comité dan nagaan in hoeverre het ver
zoek kan en mag ingewilligd worden. Reeds
zijn al een paar aanvragen ingekomen en
Maandag komt het comité weer bijeen ter
verdere beraadslaging.
Daar het plaatselijk comité aan de voor
waarden van het Nationaal comité voldoet,
wordt het ook als zoodanig erkend. Gaven
per week, hoe klein ook, worden eveneens
gaarne in ontvangst genomen, waardoor
dus aan ieder de gelegenheid geboden wordt
een offertje te brengen. Nog werd besloten
dat onderscheidene burgers (winkeliers b.v.)
verzocht worden een busje te willen plaat
sen. Een etiket: „ten bate van het plaatselijk
crisis-comité" zal hun dan worden toegezon
den.
De voorzitter zegden allen hartelijk dank
ZUID- EN NOORDSCHERMER.
De heer Jb. Waterdrinker zal voorloo-
pig de functie van directeur der Coöperatie
ve Boerenleenbank alhier nog blijven waar
nemen.
HENSBROEK.
Vergadering van het Polderbestuur op
Dinsdag 5 Jan. 's n.m. 2 uur. De voorzitter,
de heer Jb. Groot Jr., opende met een woord
van welkom. Dit is, zeide spr., de eerste ver
gadering in het nieuwe jaar en spr. hoopte,
dat dit jaar voor den Polder voordeelig mag
zijn. Hij hoopte, dat het nieuw benoemde
lid de heer Fok zijn beste krachten aan den
polder zal geven.
Inzake de werkverschaffing deelde de voor
zitter mede, dat hier voor den polder een
som van 250 beschikbaar is gesteld zoo
lang de nieuwe regeling van het rijk nog niet
is afgekomen.
Met de nieuwe regeling zal dit ophouden.
Deze nieuwe regeling luidt dat er van den
polder 10 pCt. zal moeten bijgedragen wor
den, rest Rijk en gemeenten. Deze 10 pCt.
moest worden verstrekt, omdat het
meeste werk voor den polder moet worden
gedaan. Deze regeling is echter nog niet in
werking getreden en zal blijven gelden tot
27 Febr. Uitsluitend werkloozen, geen tuin
ders. De voorzitter vroeg aan de vergadering
hoe men over de bijdrag van 10 pCt. dacht.
Algemeene instemming. De heer de Vries
vroeg hoe hoog het bedrag nu kan worden,
waarvan de 10 pCt. moet worden bijgedra
gen, waarop de voorzitter antwoordde, dat
dit nog niet bekend is. De heer Fok vroeg of
er op 't oogenblik nog anderen dan werkloo
zen aan het werk zijn. Hierop werd geant
woord, dat dit niet mag met de oude rege
ling.
Ingekomen was een schrijven van het
Prov. bestuur van N.H. inzake gebruik van
Nederl. steenkool met de vraag hoeveel men
ongeveer noodig heeft.
De voorzitter deelde hierover mede, dat hij
na een onderhoud met den machinist gecon
stateerd heeft, dat deze de buitenlandsche ko
len prefereert boven de Hollandsche.
Algemeen was men van oordeel de Hol
landsche industrie zooveel mogelijk te moeten
steunen. Besloten werd een 20 ton Holl. ko
len te bestellen. Een schrijven was ingeko
men van C. Dekker en R. Overman om den
dam bij het dijkje open te laten, daar er nu
toch geen vee meer loopt De heer de Vries
voelde er wel iets voor den dam weer in orde
te brengen en van een poortje te voorzien.
De voorzitter zeide, dat alles toch weer
werd vernield. Eerst wilde de voorzitter nog
eens met den eigenaar van het land praten
en dan zal wel verder worden gezien. Mede
gedeeld werd dat 80 M3 basalt is aangekocht
tegen een prijs van 6.90 per M3. Inmiddels
is 40 M3 ontvangen.
Verder las de voorzitter voor een schrijven
aangaande 't ambtenaren-reglement waar
over veel besprekingen werden gevoerd, ter-
wijl de wijzigingen ingevolge een beslissing
van Ged. Staten moesten worden teruggeno
men, zoodat het reglement is vastgesteld zoo
als het door den bond van Waterschappen
in overleg met de vertegenwoordigers van de
ambtenaren-organisaties was vastgesteld.
Toelichting over enkele artikelen werd nog
gevraagd.
Hierna volgde voorlezing van de toelich
ting van de wegenbelastingsverordening. Dit
schrijven behelst een verzoek om de wegen m
onderhoud te doen overgeven aan door het
college te bepalen groote lichamen, zooals
bijv. Waterschap, Hoogheemraad, de vier
Noorderkoggen of Drechterland. In verband
met dit schrijven zeide de voorzitter, moet dit
punt ernstig noder de oogen worden gezien.
Spr. zeide, dat wat het onderhoud aangaat,
men den weg beter kan overdoen.
Opgaaf moet worden gedaan aangaande
de onderhoudskosten van den weg over de
jaren van 1924 tot 1929, dus over vijf jaar.
De voorzitter had gaarne nog verdere in
lichtingen ingewonnen, maar had de daartoe
bevoegde persoon niet thuisgetroffen. Deze
inlichtingen zijn: overneming bruggen, weg
werker enz. Voor 1 Febr. moet dit worden
opgegeven.
De heer Wit verwonderde zich er over, dat
niet direct een lichaam is genoemd waar we
bij kunnen aansluiten. Spr. zeide, we kunnen
eerst we! eens informeeren bij een van de
groote lichamen en dan zien welke ons het
beste lijkt. Algemeen was men van oordeel,
dat de inlichtingen te vaag zijn om direct
een besluit te nemen. Dit werd uitgesteld tot
de volgende vergadering.
Bij de rondvraag vroeg de heer de Vries
hoe het staat met den schoorsteen van het
stoomgemaal. Dit zal met den nieuwen
dienst in orde komen.
De heer Wit had klachten gehoord over
de dammen in het pad van den dijk naar de
sluis. Deze zijn bijna niet door te komen.
De voorzitter antwoordde, dat dit in on
derhoud is bij den polder Obdam en deze er
voor aansprakelijk is.
Genoemd polderbestuur zal ermee in ken
nis worden gesteld.
Bij zijn sluitingswoord dankte de voorzit
ter voor de aangename besprekingen van
dezen middag.
Verder zeide spr. voel ik mij verplicht een
woord van dank te brengen aan het schei
denden lid den heer Jb. Baan, den oudste van
het college. Bijna 25 jaar hebt gij uw beste
krachten aan den polder gegeven en wegens
hoogen leeftijd heeft U die plaats moeten af
staan aan een jongere en wel aan het nieuw
benoemde lid den heer Fok. Ik geloof wel,
zoo vervolgde de voorzitter, dat ik spreek na
mens allen en dank U voor het vele werk dat
U heeft gedaan en ik wensch U een welver
diende rust. De heer Baan dankte den voor
zitter voor de hartelijke woorden tot hem
gesproken en hoopte dat het nieuw benoem
de lid ook een lange reeks van jaren zitting
in het college mag hebben.
BROEK OP LANGENDIJK,
Door het uitwijken voor een wielrijder
geraakte Woensdagmiddag de heer W. uit
Zuidscharwoude met zijn auto in het ijzeren
hek voor het woonhuis van den heer A.
Glas, met het gevolg dat de vooras geheel
werd omgebogen. Daar ter plaatse de straat
over de eene helft was opgebroken werd het
verkeer belemmerd. Met vereende krachten
werd het vehikel achteruitgetrokken en later
door de crack uit de garage Bosmar-, weg
gesleept.
PURMEREND.
Naar een officiëele kaasbeurs.
Door het gemeentebestuur van Purmerend
worden, naar het Hbld. meedeelt, plannen
overwogen, om zoo het niet anders kan, over
te gaan tot het inrichten van een kaas-
beurs. Aanleiding daartoe is het volgende:
Reeds ongeveer een jaar geleden begonnen,
tegen den zin van de handelaren, enkele fa
brieken uit den omtrek hun kaas in plaats van
aan te voeren op de markt, te verkoopen in
een café op de markt en wel op monster.
Het voordeel van het verkoopen der kaas
op monster voor de fabrieken is in de eerste
plaats, dat de rompslomp van het vervoeren
van de geheele partij naar de markt uitge
schakeld wordt. Bovendien worden de kosten
van marktgelden en wat daar meer bij komt
bespaard, terwijl voorts de verkooper meer
vrijheid heeft, om de kaas al of niet te ver
koopen wanneer de prijs hem niet aanstaat,
hij behoeft dan niet zijn geheele partij kaas
weer mee naar huis te nemen.
Er verdween steeds meer kaas van de
markt, die thans nog maar alleen een paar
stapels omvat van boeren, die 's winters door
kazen.
Met dezen toestand is feitelijk niemand te
vreden, aldus gaat bovengenoemd blad voort
Het gemeentebestuur niet, omdat het groot
ste gedeelte van de markt en daarmede de
marktgelden verdwenen zijn, de koopers
niet (hoewel ze het voordeel hebben van
minder vervoerkosten), omdat het koopen op
monster niet altijd volle bevrediging kan
schenken daar de partij kaas nog al eens van
het monster afwijkt en verder is met de
markt verloren gegaan een reclamemiddel
voor de Hollandsche kaas. Ten slotte zien de
fabrieken, die er het meeste vóórdeel van
hebben, ook wel de fouten in van een onge
ordende kaasbeurs, zooals beperkte ruimte,
niet altijd contante betaling en geen officieele
noteering. Pogingen van het gemeentebestuur,
om de markt te heretellen, zijn tot dusverre
mislukt. De koopers willen zich in deze neu
traal houden, om niet in conflict met de fa
brieken te komen en de fabrieken (hoewel niet
alle eensgezind) willen niet meer medewer
ken, om den ouden toestand terug te krijgen.
Nog worden door het gemeentebestuur
pogingen aangewend om de fabriekskaas op
de markt te krijgen. Een voorstel zal worden
gedaan tot verlaging der marktgelden van
0.60 op 0.40 per 100 K G. Doch daar de
oorzaak niet enkel in het marktgeld gelegen
is, wordt van deze pogingen weinig resultaat
verwacht.
Het gemeentebestuur wil in ieder geval het
heft in handen houden en daarom wordt
thans uitgekeken naar een zaal. waar van
gemeentewege kaasbeurs zal kunnen worden
gehouden.
Deze kaasbeurs zal naast de markt worden
gehouden, dus de markt za! niet opgeheven
worden, maar blijven bestaan, daar de boeren
liever op de markt blijven aanvoeren.
SINT PANCRAS.
Dinsdagavond waren eenige dames en hee-
ren uitgenoodigd door den burgemeester ten
raadhuize bijeen te komen om tot oprichting
van een crisiscomité te komen.
De vorige week was reeds een voorloopig
comité gevormd en thans werd tot aansluiting
bij het Nationaal Steuncomité besloten.
Besloten werd om een circulaire aan alle
ingezetenen rond te zenden, met opgave der
voorwaarden en werking van het comité.
Meisjes zullen worden aangezocht om elke
week met busjes een beroep op de burgerij
voor het door nood gedwongen comité te
doen.
Het comité bestaat uit de dames: mevr. Jel-
lemaRouma, mevr. DestreeLandwehr,
mevr. KroonenturgDuif. mevr. Kok
Stins, mevr. KleinZeeman, mevr. Dekker
Groen, mevr. Hartde Groot, mevr. Volkens
Kuiper, mevr. KloosterboerKoedijk,
mevr. v. KampenPeereboom, mevr. Snel—
Sagekule en de heeren Jb. Kroonenburg, H.
Hart, H. G. Muurling, J. v. Kampen, S
Timmerman, D. Hartman, A. Bobeldijk, Jto.
Dz. Kloosterboer, A. Dekker, J. Wagenaar
Cz. en W. Snel.
Tot voorzitter werd benoemd burgemeester
Kroonenburg, tot secretaris-penningmeester
de heer H. Hart.
Besloten werd om het werkcomité te vor
men door dames en heeren.
Daarvoor werden benoemd de dames-
mevr. Kroonenburg—Duif, mevr. Dekker-
Groen, mevr. Destree Landwehren, mevr.
Kok—Stins en mevr. v. Kampen—Peereboom
en de heeren: H. Hart, P. Hartman, A. Bo
beldijk, J. Wagenaar Cz. en Jb. Dr. Klooster
boer.
Met een woord van dank aan de vergade
ring, voor de aanvaarding van dit mensch
lievende werk, werd de vergadering gesloten
ALKMAARSCHE EXPORTVEILING.
Het jaar 1931 ligt achter ons en er zal in
tuinbouwkringen wel niemand zijn die met
heimwee aan het afgeloopen jaar terug denkt
We zullen niet in details weergeven welke te
leurstelling de tuinbouw te boeken had maar
kunnen toch nog dankbaar zijn dat het niet
erger was. We zullen de laatste zijn om te
zeggen dat er ook hier geen marktdagen
waren dat het misère was, doch als we een
vergelijking maken met Beverwijk dan wa
ren èn de kwaliteit der groente èn de prijzen
hier beduidend beter, waarmede we even
min verklaren dat er geen dagen geweest
zijn waarop de prijzen in Beverwijk niet hoo
ger waren.
De laatste twee weken was de handel van
heel vlug tot middelmatig. Het was te ver
wachten dat op een zoo vluggen handel als
tijdens de Kerstdagen een luie handel moest
volgen, temeer daar na een vluggen handel
als regel een „te veel" aanwezig is.
Wanneer we dan ook prijzen noemen dan
doen we dat over het gemiddelde van de
laatste 2 weken, terwijl we 3e soort uitscha
kelen.
Dan willen we nog op iets anders de aan
dacht vestigen. In Alkmaar heeft men nog
de ongelukkige gewoonte om per pond en per
zak te veilen. Het laatste treft men voor
sommige artikelen ook op enkele andere vei-
:!P£e",aan- Verkoop „per pond" is uit den
tijd. Wanneer we dan ook melding maken
van prijzen, dan zullen we die noemen per
kilogram, ook al wordt het artikel per pond
of per zak aangeboden.
Andijvie werd in middelmatige kwaliteit
aangeboden en was duur. De noteerino- was
f .2—i 4.50 per 100 stuks. Boerekool is ge-
wild en de mooie kwaliteit loopt in prijs op.
De prijzen waren 2.50—5 50 per 100
stuks. Bloemkool wordt hier in mooie kwali
teit aangevoerd en was duur, de prijzen
8.5014 per 100 stuks. De niet genoem
de koolsoorten kunnen we over een kam
scheren, kwaliteit matig en prijzen laag, n.1.
2—3.50 per 100 stuks. Een bijzonder ge
zocht artikel is uien, die wederom duur wa
ren, de prijzen bewogen zich om de 5—7
per 100 Kg. Brusselsch lof werd in sterk af
wijkende kwaliteit aangevoerd en was erg
duur, de prijzen liepen voor le soort iets op,
en waren 12—24 per 100 Kg. Spruiten
waren er genoeg of juister gezegd te veel.
Het prijsverschil van de vorige week en deze
liep al heel sterk uiteen, n.1. voor dezelfde
kwaliteit 12 en 4.50 per 100 Kg., het ge
middelde over le en 2e kwaliteit was van
3—6.50 per 100 Kg.
De overige aanvoer gewone prijzen, welke
al weken lang op hetzelfde niveau staan, n.1.
lage prijzen voor 2e soort en middelmatige
prijzen voor le soort.
KENNEMERLAND.
Het jaar dat achter ons ligt was een jaal
vol teleurstelling, waarvan in de eerste
plaats de tuinbouw weet mee te. spreken. We
hebben nog geen cijfers over 1931 doch we
ten zeker dat het nog veel slechter was dan
1930. De inzet van 1931, de glascultuur,
was wel goed, maar de aardbeien waren een
zóó groote teleurstelling als we in geen reeks
van jaren meemaakten. Wel viel de opbrengst
der aardbeien mee, doch de prijzen waren
extra laag. De boonen, die nog wat beloof
den, en waarvan de prijzen bevredigend wa
ren waren ook weer een desillusie dat de op
brengst beneden het middelmatige bleef. En
toch maakt Kennemerland nog een draag
lijk figuur als we een vergelijking maken
met de koolstreek, de streek waar men op ex
port is aangewezen en waar de uitvoer van
kool en aardappelen een totale mislukking
was. En lang, zeer lang zullen de tuinders
en vooral de grove groentetelers, de naweeën
van 1931 gevoelen. De handel over de laat
ste twee weken liep sterk uiteen. Goede
vraag en hooge prijzen voor de feestdagen
en lusteloozen luien handel en extra lage
prijzen na de feestdagen, ziedaar het over
zicht over de laatste weken. Andijvie was het
artikel dat steeds in trek is en trots den luien
handel, heel duur. De noteering voor andij
vie le soort, was 6.5011 en voor 2e
soort (ook mooi) 3.50—6 per 100 stuks.
Hoewel de bloemkool in kwaliteit terug
gaat. gaat de pri<s niet terug, le soort bloem
kool bracht 8 5012 op, 2e soort idem
2.506.50 per 100 stuks. Met uitzon
dering van groene kool, die goed betaald
werd, was het met den handel in grove kool
soorten (meest z.g. doorschot) matig gesteld
Groene kool bracht 46.50 op, de ove
rige koolsoorten 1 502.75 per 100
stuks. Boerekool was een artikel dat nogal
liep, hoewel de handel „trekkend" was, de
prijzen 2.506.50 per 100 stuks Prei,
pieterselie en selderie waren duurder, doch
de beperkte aanvoer zal wel de reden zijn
geweest. De prüzen van prei waren 4 50
J 18. die van de overige bosgroente 2.50
6.50 per 100 stuks.
Spinazie en sla waren gezochte groenten,
hoewel de prijzen toch niet hoog zijn. Spina
zie gold ongeveer 12—15 per 100 Kg.
en sla 1.502.50 per 100 stuks.
De geweldig groote aanvoer van spruiten
liep or> een fiasco uit en dat was te verwach
ten. Als gevolg daarvan liep de prijs 2/3 te
rug, de doorsneepriizen over de laatste twee
weken waren 3.50—8.50 per 100 Kg.,
terwijl 3e soort waardeloos was.
Witlof werd in sterk afwijkende kwaliteit
aangevoerd en lijkt ons niet zoo mooi als de
laatste jaren (enkele weken uitgezonderd).
Mooi ,,1oP' go'd 14—24, 2e soort 8.50
13 per 100 Kg.
Uien was een gewild artikel en steeds hoo-
ger in prüs. De afgeloopen week golden uien
5.507 50 per 100 Kg. In aardappelen
wortelen en bieten was een gereserveerde
handel. Alleen le kwaliteit Zeeuwsche blau
wen en duinaardanpelen waren duurder, met
priizen van 6.509 50 per 100 Kg.
De overige aanvoer geeft geen reden tot
afzonderlijke bespreking.
TARWEWET EN MEEl IMPORTEURS.
Geldelijke steun van de meel»
fabrikanten.
Het „Volk" meldt, dat de gezamenlijke Ne-
derlandsche meelfabrikanten zich op bepaal
de voorwaarden bereid hebben verklaard, een
zeker bedrag ter beschikking te stellen tot
schadevergoeding aan de bedrijven van meel-
hnporteurs c.a., die door de werking der
Tarwewet gedupeerd zijn. Het blad voegt er
aan toe, dat het voor deze schadevergoeding
bestemde fonds van de Meelcentrale, te vor
men uit de 2 per 100 K G toeslag op he
onvermengde meel voor beschuitfabrieken ei
broodbakkers (7 XA van hun meelverbruik) toi
dusver niet toereikend is gebleken De regee
ring had gerekend op één millioen gulden
per jaar. doch gedurende de eerste zes maan-
41 „Daar moet ik naar toe," zei kikker Karei tegen
luimeltje. „Ik ben commandant van de brandweer
en ga gauw de brandauto halen." „Mag ik dan niet
mee vroeg Tuimeltje aan Karei. „Je kunt niet in
den wagen zitten", zei kikker Karei, „maar je mag er
wel achter aan gaan hangen, dan zal ik er wel een
stevig touw aan vastmaken".
Zoo vertrokken ze naar de brand. Van alle kanten
zag Tuimeltje dieren rennen. Zelf vogeltjes met gerui
te petjes op vlogen er zoo hard ze konden heen.
n heelemaal geen pleizierig ritje voor Tui-
me tje. Hij liet zich achter de auto aan voorttrekken
en kreeg allemaal stof in de oogen. Ze reden heel
erg Hard en kwamen onderweg verschillende kikkers
eginen met emmers en ladders. Tuimeltje vond het
erg aardig, dat die diertjes elkaar zoo goed hielpen
ais er brand was en daarom werd hem het rennen
minder zwaar.
