Alkmaarsche Courant. EEN LEVEN OM EEN LEVEN. DE OPLICHTIHG TE LiMMEN. Radionieuws Rechtsioiken Honderd vier en dertigsle Jaargang. I»in«da^ 23 Februari Tegen roode handen K.48 1932 Woensdag 24 Februari 1932. Hilversum 1875 M. (V.A.R.A.uitzending. 1000 V.P.RO)- 6.45—7.00 Gymnastiek. r, 3^7.45 Idem. 8.00 Gramofoonplaten. 9.- Concert door het Amsterdamsch solistenkwin tet 10.00 Morgenwijding. 10.15 Vervolg concert V ARA.-tooneel en Willem van Ca- nellen Joh. Jong, piano. 12.00—1.45 Con- jjert door het V.A.R.A.-septet o. 1. v. Is. Eyl. 2 15 Voordracht. 3.00 So'istenconcert 3.30 Kinderuurtje. 4.15 Gramofoonplaten. 530 Concert door het V.A.R.A.-septet o. 1. v. Is. Eyl. 6.30 Uitzending door de Alg Ned Ge heelonthouders Bond m. m. v. het Vara-sep- tet 7-30 Moderne Muziek. Berthe Seroen, zang- Pb- Busch, piano. 8.00 „Tijl Uilen spiegel'' van Ch. Decester (Opvoering door het Groot Volkstooneel). 9.30 Conrert door het V.A R A.-orkest o. I. v. H. Wiggelaar. 10. Wakker en Tropeuduit. 10.15 Vervolg con- cert 11.15—12.00 Vervolg concert door het V.A.R A-orkest. Huizen 298 M. (N.C.R.V.-uitzendingen) 8.00 Lezen u. d. Schrift. 8.159.30 Gramo foonplaten. 10.00 Concert door het dames koor v.d N.C.R.V. 10.30 Voor de zieken 11. Harmoniumconcert door M. F. Jutjaanz. Me vrouw v. NeerdenOngers, sopraan 12 15 Solistenconcert. Mevr. C van Ravenzwaay Mollenkamp, zang. H. Hermann, viool. H. v d Horst Jr., cello. Mevr. v. d. Horst—Bleek rode, piano. 2.30 Lectuur-hespreking 3 00 Concert door G. Beths, viool. F1 Visscher, ajtviool en viool. P. Ha'sema, piano. 5 00 Kinderuurtje. 0 00 Voor de Landbouwers. 8 - Gramofoonplaten. 9 00 Voor de ouderen 9.30 Een avontuurlijke reis der fam N C. Raver. Tot 11.30 Gramofoonplaten. Daventry 1554 M 10.35 Morgenwijding 12 20 Het Northern Orkest. 1.35 Orgelcon eert door T. W. North. 2.45 Uitz voor de scholen. 3.50 Het Bournemouth Stedelijk Or kest o. 1. v.-Sir Dan Godfrey met solisten 5.05 Cinema-orgelconcert door Reginald Foort. 5.35 Kinderuurtje. 6 50 Enge'sche lie deren te zingen door J. Morel. 8.15 Het BB C-symphonie-orkest o 1. v Adriau Poult.Cor tot. piano. 11.0512.20 Dansmuziek door Sydnev Kvte en ziin orkest. Radio Paris 1725 M. 8 05 Gramofoonpla ten. 12.50 idem. 9 05 ,.De harbier van Sevil la" van Beaumarchais. Orkest met solisten. Leiding Eug. Bigot. Kalundborg 1153 M 11.20—1.20 Concert door het orkest van Wivex. 2.204.20 Con cert door het orkest van Mogens Hansen 4.20 —4.50 Gramofoonplatenconcert. 7.20 Deen- sche liederenconcert. 9.05 Chr. Poulsen- kla rinet. 9.3510.20 Werken van Fini Henri- ques, door het Radio-Orkest o. 1. v. Launy Grondahl. Langenberg 473 M. 6.257.20 Concert uit Hamburg. 11.20 Uitzending van Breslau 12.25—1.50 Comvrt. 4.20 -5.20 Concert. 7 50 Concert door het Werag-orkest o. I. v Buschkotter. Ce ilia Hansen, viool Tot 11.30 Dansmuziek. Alfred Beres en ziin dansorkest. Brussel 508 en 338 M. 5.08 M. 12 35 2.05 Gramofoonplaten. 5.20 Idem 6.50 Dansmuziek. 8 20 Concert door Mandoline orkest. 9.20 Concen ir „Oud-België" te Brus sel. 338 M 12.332.05 Gramofoonnlaten. 5 20 Dansmuziek. 6.50 Concert van Gramo foonplaten. 8.20 Instrumentaalconcert 9.20 Vanuit de Mem'inczaal te Antwerpen. Con cert Rome 441 M. 8.20 O, era-uitzending. (Van onzen eigen verslaggever). Om kwart over twee werd de geschorste zitting heropend en was het woord aan den verdediger mr. Kokosky die begon met uiting te geven aan de gevoelens die hem bezielden, toen hij aan het slot van het betoog van den officier woorden hoorde die hem volkomen uit het hart gegrepen waren, waarbij de offi cier zich weer voor de zooveelste maal een groot jurist en mensch heeft getoond, ^=5——— - jleuilteton Naar het Engelsch van Morice Gerard door Emma A. H. 23) Aan mij? riep zij verrast. Waarom aan mij? Ik heb het nooit gezien- Hij glimlachte. —Omdat u mij een les heeft helpen leeren, die ik nooit vergeten zal. Hoe kan ik u iets leeren? U en uw vader hebt mij geleerd wat een thuis zijn kan; u hebt mij begrip gegeven van wat liefde is. Na dezen kunt u zeker zijn dat ik nog een leergang kom volgen voor dezelf de les; wilt u wel gelooven? En kijk je er evenzeer op uit als ik, Lucille? Hij stak haar de hand toe en drong: Beloof mij dit. Twee beloften op één ochtend! jT~ Neen ze zijn één: twee helften van het ende geheel, zooals lichaam en ziel één zijn, °9jV.s dag en nacht de uren aanvullen. Hij hield nog haar hand in de zijne geslo ten en zij liet ze daar. Een lichte blos ver- oogde de schoonheid van haar gelaat, deed ue blankheid van haar hals nog eens zoozeer uitkomen. ,--- Als u dit zegt, neef, zal het wel waar 2lJn, daarom beloof ik u ook dit. ,'l.boog zich voorover en kuste de hand, e nij m de zijne gesloten hield. w^cAroo.e beI van de Abbey liet haar een uwi.n8 hooren, dat het diner binnen ^paar minuten zou opgediend worden. tu;„jv? vlug is de ochtend omgegaan! be- e h»j. Ik dacht niet, dat het al zoo laat bezield met gevoel voor de zwakheden der j menschen. Spr. zeide dit omdat hij niet wild, dat men door de critiek, die hij moet uitoefenen, den indruk krijgt, dat die gegeven wordt uit min dere waardeering voor den officier. De zaak is leerzaam van het standpunt der strafwetgeving bezien. Zij leert hoe een strafzaak niet moet be handeld worden. Sn. overheerschte de zit ting omdat hij zich volkomen veilig gevoelde en zich gesteund wist door het O. M die hem niet zou vervolgen voor datgene wat mr. S in de dagvaarding ten laste werd ge legd en ook gesterkt door de wijze waarop dee inspecteur van politie, gemeend heeft hem zoo welwillend te moeten behandelen. Pleiter doet den inspecteur slechts één ver wijt, dat hij Sn. en Aug. W. met elkander heeft laten overnachten en hen gelegenheid heeft gegeven overleg te plegen, waardoor hij de gevolgen heeft vergeten die het ver blijf in het hotel voor anderen konden heb ben. Wat gebeurd is kan niet door den beugel. Wanneer een dief ten volle erkent gestolen te hebben en hij wordt later gehoord tegen een heler, dan kan men dat afkeuren, maar zeggen: „Wij kunnen niet anders, het recht moet zijn loop hebben" Maar hier stond de zaak heel anders en hier heeft de ambtenaar van het O. M. uit het oog verloren, dat de personen, die hij als getuigen heeft laten ko men, niet bekend hebben het eessentieele van hetgeen hen ten laste werd gelegd. Het O M. heeft deze misschien verleid tot het afleggen van een valschen eed. Deze menschen hadden er alle mogelijke belang bij zich ter zitting zoo mooi mogelijk voor te doen en de schuld op dezen verdach te te gooien. Pleiter keurde niet goed hetgeen mr. S in deze zaak gedaan heeft. Het ipast een ad vocaat niet zich in een dergelijk milieu te begeven, daardoor heeft mr. S. juist de schijn tegen zich. De zaak moet echter be keken worden door een psychologische bril Verdachte is iemand uit een eenvoudig mi lieu, een bekwaam en scherpzinnig jurist, die zich verheven gevoelde boven het oordeel der menschen. Verdachte had moeten begrijpen, dat hij verkeerd deed, dat hij zelfs in gezel schap van Sn. werd gezien. Er ontstond hier tusschen advocaat en cliënten een vriendschappelijke verhouding, die zeer verderfelijk kan ziin als het geldi menschen als Engers en Sn. Dit is voor hem noodlottig geweest en nu wordt alles tegen hem uitgespeeld, omdat de schijn zoo tegen hem is. Datgene wat mr. S. als jurist gedaan heeft is 'n gevo'g geweest van den door E. geuiten wensch. Terwijl hij maar ƒ1200 gaf wilde hij een crediethypotheek hebben van 10000 ten eiende te kunnen verhinderen, dat anderen hem hvootheek verstrekken Aan scherpe critiek onderwierp spr. de houding van het O. M. die alles wat Sn en A. W. ten nadeele van mr. :S. zeiden als juist aanvaardde, terwijl Wat te zijner ontlasting kan dienen werd afgewezen. Uitvoerig zette hij de onbetrouwbaarheid van Sn. en Aug. W. uiteen, die Anna W. al oplichtten voor er van mr. S. sprake was. Voorts oordeelde hij, dat bij de getuige te genover mr S. sprake is van anti-simitisme. Wie mr. S. kent moet het uitgesloten achten dat hij tot de anderen gezegd heeft „daar staat de auto van den jood E. die wij er voor de hypotheek zullen tusschen nemen". Dit wijst slechts op hun eigen mentaliteit. Zich aansluitende bij het betoog van den officier oordeelde hij, dat ten aaftzien van de wederrechterlijke toeëigening in het faillisse ment, vrijspraak moet volgen. Z.i. heeft het O. M. deze zaak er alleen bijgehaald om in druk te maken. Mr. S. werd in 1924 advo caat, dat hij in 1925 nog geen behoorlijke ad ministratie had, is niet goed, doch begrijpe lijk. Ook het ten laste gelegde met de lappen stof oordeelde spr. klein. Bovendien is hier geen sprake van flesschentrekkerij. Het oog merk om niet te betalen is bij degene die kocht niet aanwezig geweest. Herhaaldelijk heeft mej. W. gezegd „ik wilde wel betalen en zou betaald hebben met het geld, dat ik van den verkoop ontving". Dat Sn. en Aug. W. haar hebben opge licht is een geheel andere zaak. Dat die de bedoeling hebben aehad om haar te plunde ren is iets anders, doch het gaat te ver om te zeggen, dat dit eer. gevolg is geweest van de adviezen van mr. S. Voorts oordeelde hij het een groote tegenstrijdigheid van het O. M.. om te spreken van doen plegen in deze, om dat men niet gelijktijdig dader en helerkan zijn. zou zijn. Ik ook niet, antwoordde zij. Ik denk, dat het komt, omdat wij Zij hield op Ja? Zoo gelukkig waren- HOOFDSTUK VIL Op den wachttoren. Sir Evelyn wachtte hen in de bibliotheek van de Aboey, toen zij terugkeerden van hun wandeling in het paradijs. Hij was dien och tend naar de naastbijzijnde stad gereden, zoo schijnbaar, om zijn zaakwaarnemer op te zoeken, maar in waarheid om het laatste nieuws uit de hoofdstad te hooren. Zijn ge laat droeg een bezorgde uitdrukking, of die berichten van verontrustenden aard waren. Darcy was binnengekomen met een gevoel van zalige vreugde; nu eerst gedurende de laatste dagen was hij gaan beseffen dat zijn levensbeschouwing tot nog toe dan al zeer bekrompen was geweest en in zekeren zin zelfzuchtig; nu was er in zijn luchtruim een spleet gekomen, waardoor de zonneschijn drong, nog niet de geheele aarde bestralend met haar warmen gloed, maar toch al een voorsmaak van wat later komen mocht. Lucille was veel te jong, dan dat er al een verloving kon plaats hebben; de gedachte daaraan had ook nog niet eens vasten vorm aangenomen in de schuilhoeken van Roberts gemoed. Wel was hij de laatste paar uren ver vuld geweest van de mogelijkheid van zulk een verbintenis in de toekomst. Hij veronder stelde geen oogenblik dat Lucille begreep of deelde, hetgeen hij voor had, maar haar lief talligheid en haar blijkbare ingenomenheid met hun vriendschap gaf hem een gevoel, dat dit nieuwe element, dat in zijn leven was ge komen, tot iets heerlijks zou worden als de toekomst hem cunstic erezind was Ten aanzien van het geld, dat mr. S. van Sn. ontving, betoogde pleiter, dat het feitelijk onjuist is om te beweren, dat hier sprake is van ten geschenke aannemen van verduisterd geld. Dit werd ontvangen voor de bemoeiin gen voor de echtscheiding of voor de hypo theekbezorging. Het is volkomen begrijpelijk dat mej. W. van de 1200 gaarne 400 over had als mr. S. maar wist te bereiken, dat de man waarvan zij hield vrij kwam van een huwelijk, opdat zij hem kon krijgen. Ook voor dit punt kan geen veroordeeling volgen. Komende tot de voimacht van 7 April be toogde pleiter met klem, dat hij daarover in het requisitoir met geen woord gehoord heeft, van hetgeen daarover in de dagvaarding ten laste wordt gelegd Deze volmacht is er zelfs niet en er kan dus geen sprake zijn van een overschrijding van de volmacht. Als er geen sprake is van de volmacht, dan is de verkla ring van Sn. als gemachtigde van mej. W. over het schuldig zijn van 8800, ook van geen waarde. Uitvoerig betoogde hij, dat E. onder getui ge door den officier opgeroepen, is gehoord en uit crens cVer eede afgelegde verklaring staat vast contra-lettre er geweest is. Sn., zoo il°r, heeft aan getuige Groo" S. een hak te zetten, voor de ree' gesteld of mr. S. niet gezegd hij in Nov. werd gehoord, dat hij-in Ji'1i reeds wist waar het om ging. Maar a's dit zoo was, dan zou verdachte, toch gemakkelijk nog met E. een contra-akte hebben kunnen maken, wanneer zij die ter sprake hadden gebracht, zonder dat ze heeft bestaan. Zij hadden zelfs het ding nu nog kunnen maken. Pleiter betoogde voorts, dat het O. M. ver geten heeft, dat Sn toen hij met hun naar Aug. W. in Duitschland ging. het valsche taxatie-rapport in zijn zak had, zoodat het geheel foutief is te veronderstel1 en, dat mr. S met Sn. naar Duitschland reisde, omdat hij vreesde, dat Aug. W. een verkeerd gebruik zou maken van dit stuk. Pleiter was overtuigd, dat Sn. dit stuk door Aug. W. heeft laten schrijven en dat beiden dit hebben gedaan om chantage tegenover mr. S. te plegen. Met klem betoogde hij dat Sn. en Aug. W verschillende oplichtingen hebben gepleegd en van chantageplegen niet vies waren Om dat deze twee schavuiten het vertelden, sprak de officier van een geslaagde poging var mr. S. om Aug. W. over de grens te krijger. Men haalt in alles de kwade trouw tegen mr S. er bij. Ergerlijk is het dat die notaris hier heeft durven vertellen dat mr. S. gezegd zou hebben: zet maar een één voor de 8000. In de stukken heeft die notaris herhaal delijk gezegd, dat hij het zelf heeft gezegd en zijn bediende verklaarde uitdrukkelijk, dat mr. S. zich bij het opmaken van dat rapport afzijdig heeft gehouden. Ook juridisch zal ten aanzien van het in dit punt ten laste gelegde vrijspraak moeten volgen. Hiervoor verwees hij naar de be staande jurisprudentie. Pleiter oordeelde, dat de rechtbank niet veel tijd noodig zal hebben om tot het oor deel te komen, dat dit niets met art. 225 te maken heeft. In het slot van zijn pleidooi zeide de verdediger, dat hij zich aangedaan gevoeld had door hetgeen de officier aan het einde van zijn requisitoir had gezegd. Pleiter oordeelde, dat het O. M. rekening heeft ge houden en gevoeld heeft wat deze zaak voor de verdachte beteekent. Voor hem staat alles op het spel. Het is jammer dat in het psychia trisch rapport niet voldoende tot uiting is ge komen de psyche van den verdachte. Uwe rechtbank zal inderdaad hebben te wikken en te wegen of alsnog een aanvullend rapport noodig is. Ook andere psychiaters zullen het uitgebrachte rapport hebben te onderschrijven, doch wanneer men het zou opdragen aan een psycholoog, zal men mis schien tot een ander resultaat komen dan deze psychiaters. Toch wilde pleiter daarop niet te veel aandringen, doch het alleen onder de oogen van de rechtbank brengen. Mocht de rechtbank tot deze conclusie niet komen, dan hoopte pleiter dat de rechtbank nauw keurig de waarde van de afgelegde ver klaringen zal afwegen en zal beseffen wat deze zaak beteekent voor verdachte, die ook. al wordt hij niet veroordeeld, als advocaat onmogelijk is. Die straf is reeds zoo ver schrikkelijk, dat ze niet opweegt tegen eenige maanden meer of minder gevangenis straf. Voor zijn ouders is het ontzettend, ook voor zijn vrouw die in dezen ellendigen tijd met zooveel liefde aan hem hangt. Hij is nog Het zien van sir Evelyns gelaat riep Robert terug tot de ernstige werkelijkheid van het leven en hij begreep, dat hij ieder oogenblik weer kon opgeëischt worden door strenge ambtsbezigheden. Ik vrees, sir, dat u geen gunstig nieuws heeft gehoord. Dat is zoö; uw generaal heeft zijn in trede in Londen gehouden en is daar met een zekere terughouding ontvangen. Ongetwij feld is het hem zeer helder, maar hij schijnt er niet in geslaagd te zijn om zijn vrienden te overtuigen, van wat zijn plan mag wezen. Darcy begreep wat sir Evelyn bedoeldede koningsgezinden hadden gehoopt, dat Monk bij zijn komst in de hoofdstad een proclama tie zou hebben uitgevaardigd, waarin hij zich had verklaard voor een algemeene verkie zing; in plaats daarvan had de generaal an dermaal betoogd, dat hij den dienaar van het lagerhuis was en had hij geweigerd om te luisteren naar eenige onderhandelingen van de zijde van de vrienden van den koning. U moet in aanmerking nemen, sir, zei Darcy, het karakter van den man, waarmee u te doen heeft; hij haast zich enkel als de tijd daar is om een slag toe te brengen en dan doet niemand het vlugger! Maar zoo lang dit nog niet zoo is, acht hij het 't ver standigst om zich langzaam te haasten. Daar heb ik ook niet tegen, mits hij zich maar in de juiste richting beweegt. Maar hoe kunnen wij ons zekerheid verschaffen dat dit zoo is? Van het begin tot het eind heeft hij geen woord gezegd om onze hoop te rechtvaardigen. Te meer reden, sir, om te verwachten dat generaal Monk verstandig zal handelen in het belang van het land, als de tijd daar is: voorbarig spreken toch brengt de tegen partij op de hoogte van onze plannen. Ge loof mij, sir: generaal Monk weet wat hij wil, geen 30 jaar, had een mooie toekomst, waar in hij een mooi en blij leven had kunnen hebben en die wordt nu voor een voordeel van enkele luttele paar honderd gulden ver nietigd. Het bedrag is zoo klein, zoo luttel, dat men zich moet afvragen: was hij wel geeste lijk normaal toen hij alles op het spel zette voor dit luttele bedrag? Laat in de door U op te leggen straf, als ondanks alles straf ncodig wordt geoor deeld, tot uiting komen het ontzettende, dat hij heeft doorgemaakt en dat hem nog wacht. Als dat gebeurt, dan vertrouw ik er op, dat de straf nog aanzienlijk lager zal zijn dan de officier gemeend heeft te moeten vragen. Na re- en dupliek, waarbij de officier nog een nader psychiatrich onderzoek vroeg, ver klaarde de verdachte nog met nadruk dat hij zich aan geen oplichting heeft willen schuldig maken. Mr. Ruis overlegde nog enkele stukken aan de rechtbank. Verdachte zeide nog, dat het nooit zijn be doeling is geweest mej. W. te benadeelen. Hij had de overtuiging, dat met eenig geld en de energie van Sr., de zaak zou zijn op te werken geweest. Het zou iets geks zijn, de stoffen te koopen, wanneer hij geweten had dat ze van verduistering afkomstig waren. Verdachte erkende, dat hij een buiten gewone fout heeft gemaakt door zich in een dergelijk gezelschap te begeven, waarvan het gevolg is geweest, dat mej. W. js benadeeld en de laatste maanden van den achtenswaar dige oude heer Willers tot een ontzetting zijn gemaakt. Hij eindigde met de verklaring, dat hij hiervan zeer veel spijt heeft. De uitspraak werd bepaald op Vrijdag 4 Maart. VOOR DEN KANTONERECHTER. (Strafzitting van Vrijdag 19 Februari). HIJ WIST ER NU NOG UIT TE HALEN. In de voortgezette behandeling van de zaak betreffende baldadigheid tegen de gebroeders J en W. D. te Limmen werden thans nog ge hoord de 16-jarige mej. M. C. Oudhuis en den gem. veldwachter P. P. v. d. Sande. Mej Oudhuis vertelde, dat zij op twee ver schillende dagen het offensief van de gebr. D had afgekeken. Willem had met een paal gegooid en Jan de deur opengesmeten. Maar niet op denzelfden dag, zooals in de dagvaar ding stond. De verdachte ontkende alle schuld schu'd aan de baldadigheden en ook drankschuld aan de familie Oudhuis. Een hunner was alstoen ziek geweest. Hij souf- freerde aan kiespijn! Door den heer v d. Sande werd verklaard, dat de jongelieden niet al te gunstig bekend stonden en zich wel aan kleine baldadigheden schuldig maakten. Ten slotte volgde veroor- dee'ing van broer Jan tot 7 boete of 7 da gen hechtenis, terwijl Willem werd vrijge sproken. Te zijnen behoeve zal de ambtenaar een spiksplinter nieuwe dag,'aarding trachten op te stellen. DE AANRIJDING TUSSCHEN MOTCRRITDER' EN STADSAUTOBUS AANSCHOUWELT1K VOOR- GES^FLD. Nadat heden in de morgenzitting de zaak tegen den autobuschauffeur W. J. te Alk maar, betreffende een aanrijding van den be tonwerker M. v. d. Broek te Zaandam, wiens rechterbeen ernstig door Sijn omgevallen Indian-motor werd gewond, zóodat hij ge- ruimen tijd in het ziekenhuis was verpleegd en thans nog invalide was, werd voortgezet met het hooren van nog eenige nieuwe getui gen, besloot men de zaak te schorsen en des 's middags voort tc zetten, nadat ter plaatse de aanrijding was Gereconstrueerd. Omstreeks 3 uur warei erin in de Emma- str2at hoek Steünstraat al'e belanahebbenden bijeen. De stadsbus en de handkar waren aanwezig, alsmede de kantonrechter, ambte naar, verdediger mr. Langeveld, de verkeers agent Volbeda en een aantal toeschouwers Nadat een en ander aanschuwelijk werd voor gesteld, had in de rechtszaal de voortzetting der behandeling plaats. Het gevorderde uur belette ons echter deze middagszitting bij te wonen en we vo'staan met de mededeeling dat gereauireerd werd 15 boete of 15 da gen hechtenis, terwijl de verdediger het ten laste gelegde niet voldoende bewezen achten de vri'spraak concludeerde. 4 Maart uit spraak. HET IS ZAAK DE MINSTE TE ZIJN EN TE STOPPEN. Een 40-jarig aannemer te Den Helder, de nu zoo goed als ooit te voren. Te eeniger tijd zal hij met zijn hand te voorschijn treden, maar dit zal dan pas zijn, als de vuist ge bald is en hij al zijn kracht geconcentreerd heeft op den slag, dien hij gaat toebrengen Je hebt groot vertrouwen, Robert, in zijn wijsheid, merkte sir Evelyn gemelijk op. Je heb vijf jaar onder hem gediend; in al dien tijd heeft hij geen fout begaan, voor zoover ik weet, en nu is hij tenslotte voor vraagstukken komen te staan, zoo ingewik keld, dat niemand anders dan hij die zoo kunnen oplossen. Hij zal één richting uit moeten en wel heel snel, meende sir Evelyn. Ik heb voor zeker gehoord, dat generaal Lambert uit den Tower is ontsnapt en dat kolonel Desborough op het punt staat de grenzen van Wales over te trekken met de bedoeling om een burger oorlog uit te lokken. Darcy glimlachte, maar onmiddellijk daar na keek hij weer ernstig, toen hij bedacht, dat dit voor hem zou beduiden. U zult zien, sir, dat Monk zich snel genoeg zal bewegen, als hetgeen u gehoord hebt, juist is. Het gevaar prikkelt hem en Lambert is eenmaal zijn „béte noire". Ik hoop, dat uw woorden juist blijken te zijn, sprak de baronet twijfelend. De tweede bel ging. Wil je zoo goed wezen Lucille aan tafel te geleiden? Terwijl ze naast elkaar liepen, gaf ze zijn arm een vriendschappelijk drukje en sprak" Ik was 't geheel met u eens over het geen u zei van generaal Monk; hij heeft zoo iets kalms en rustig over zich. Hij is als de rivier, die steeds naar zee stroomt, of het nu waait of stormt of regent of sneeuwt. Ik zie die recht op haar doel afgaande kracht; uw generaal lijkt mij even onafwendbaar in zijn streven. Vader denkt er niet zoo over, omdat alsmede te- gen minder mooie huidskleur gebruikt men het best de sneeu wachtig witte Crème Leodor, die tevens een uitste kenden bodem voor poeder vormt. De verkoelende en geneeskrachtige werking treedt in het bijzonder 's winters aan den dag, wanneer de banden en het gezicht als gevolg van de koude zeer rood gewor den zijn. Ook bij een teere en opengebarsten huid, in liet bijzonder echter bij de zoo onaangename jenkprikkeling der huid, bewijst de crème uitste kende diensten. In al die gevallen legt men deze in een dun laagje op, hetgeen men verschillende malen per dag herhaalt, 's avonds in een dikker laagje. De lang aanhoudende geur van deze crème lijkt op een dauwfrisch geplukten voorjaarsruiker van mei klokjes, viooltjes en seringen, zonder den beruchten geur van muskus, waarvan de deftige wereld een afschuw heeft. - Leodor verkoelende crème, roode verpakking; Leodor vette crème, blauwe verpak king. De werking wordt nog verhoogd door Leod or - E del z eep. Beneden de prijzen van voor den oorlog! In alle zaken verkrijgbaar, die Chlorodont verkoopen. heer H. van P., bevond zich op 27 Septem ber op den Helderschen weg nabij den onbe- waakten overweg van het ashtmatische stoomtrammetje naar W'armenhuizen en nog verder, in een door hem bestuurden auto. De „schwicbelzug" was alreeds in aantocht en zóó nabij, dat de wagen van den aannemer werd aangereden. De schade bleek gering, maar de bestuurder stond terecht ter zake overtreding Art. 11 van het spoorweg-regl. en werd, hoewel hij met prijzenswaardiger ijver zich inspande zijn onvoorzichtigheie goed te praten, veroordeeld tot 8 boete of 8 dagen hechtenis. SCHIJN KAN SOMS BEDRIEGEN. De krachtig gebouwde heer J. A. E., ge tooid met zwaren zwarten knevel, leek zoo een mannetjesputter met wier. het veiliger was te eten dan te vechten, doch hij bleek te zijn de hoogst vriendelijk en beleefde hotelier van een volkslogement en terecht staande voor de belachelijk kleine overtreding, een zijner logees niet in het nachtregister te heb ben ingeschreven. De heer E. gaf het feit vol komen toe en schreef zijn nalatigheid toe aan de St. Nico'aasdrukte. De boete was dan ook gering en werd bepaald op slechts 4 of 4 dagen hechtenis. DAAR MOET VAST WAT ACHTERSTEEKEN! De 20-jarige koopman Willem D., welke jongeling even te voren provisioneel was vrij gesproken wegens het bombardeeren op de verloflocaaldeur van de fam. Oudhof op Disseldorp te Limmen genoot de hooge eer als een geliefd artist te worden teruggeroe pen en betrad voor de tweede maal vandaag de Bühne. Thans stond hij terecht omdat hij te Limmen op een stoep had gestaan Hé, zei de kantonrechter, stom verbaasd, mag dat óók al niet meer? Wa1 aeed jij daar op die stoep? Nou, zei Willem, ik stond de étalage van den sigarenhandelaar te bekijken! Er vond die dat goed? informeerde de kanton rechter. Wê ja, antwooordde Willem, waarom niet? Roep van der Sande, beval de kanton rechter, ik wil daar méér van weten! Maai van der Sande, de 'eldwachter en verbalisant, was reeds weg. Ik wil daar nu toch haring ot kuit van hebben, hield de kantonrechter vol en gelaste aanhouding der zaak tot de zitting van a.s. week. We. willen hopen, dat alsdar de oplossing gevorden wordt. EEN ONGALANTE RAKKER. Groote honden mogen in Bergen niet los loopen, maar eerlijk gezegd maken zij van hun vrijheid ook geen behoorlijk gebruik. Al thans niet de canus familiaris van den heer M. E. G., die op 2 December in een dolle bui een fietsende jonge dame met een Kerstroosje in de hand, tegen de vlakte wierp. Het meisje beschadigde haar kousen en verwondde haar knieën en alhoewel de eigenaar of eigenares de schade vergoedde, werd heden toch het ge brek aan zorg gestraft met 4 boete of 4 da gen hechtenis. EEN TAMELIJK LASTIGE TOURIST. De 46-jarige zwervende venter B. W, van B., oud O. I.-militair, welke waardig- heidsbekleeders nogal eens onder dergelijk handelslui worden aangetroffen, hield zich onlangs onledig met het aanbieden zijner koopwaar te Egmond aan Zee, waar het den rijksveldwachter Bergsma bleek, iat hij daar toe geen vergunning had. Bergsma vroeg hem plichtmatig naar zijn naam, dien te koopman weigerde op te geven. Ook liet hij niet toe dat hij werd gefori.leerd en was ook niet genegen, zich te vertoonen aan den bur gemeester. Hierop volgde een geweldig ver zet, een formeele kloppartij, waaraan ook de ter assistentie toegesnelde gem. veldwachter Van Bruggecate deelnam. Het liep zelfs zoo ver, dat de koppige arrestart naar Alkmaar hij zoo heel erg naar iets verlangt en hem dit juist doet vrezen, dat het niet gebeurt. Ze liepen door den corridor; sir Evelyn was een oogenblik achter gebleven om een venster open te zetten. Is dat altijd het geval? vroeg Darcy. Wat bedoelt u, neef? Wel, dat als je heel erg naar iets ver langt, je dan vreest dan het niet gebeurt? Ik geloof, dat dit met de meeste men schen wel het geval is, vooral wanneer zij ouder worden. Dan hoop ik, dat ik jong mag blijven, antwoordde Darcy, terwijl hij haar arm vas ter in den zijne sloot. Zij nam haar plaats in, aan het eind van de tafel, met een lieftallige bevalligheid en een bescheiden waardigheid, die hij altijd be wonderde. In de drie dagen, die volgden, kwam Darcv weer geheel op krachtenhij wist, dat de tijd voor hem gekomen was om de Abbey te ver laten en om zijn taak te hervatten als adju dant van generaal Monk. Hij zou niet hebben kunnen gelooven, dat hij dezen plicht met zooveel tegenzin zou hervatten; als hij tot nog toe tot eenigen tijd van werkloosheid was gedoemd hetzij dan door ziekte iets wat gelukkig maar zelden voorkwam of doordat hij op een buitenpost was geplaatst, vèr weg van het centrum, dan was hem ciit zeer onaangenaam geweest. En nu zou hij verlangd hebben naar een opdracht om te blijven. Het kalme leven op de Abbey, de ka meraadschap met een inau van zoo hoog staand karakter als sir Evelyn, de voortduren- den omgang met een jong meisje, bijzonder intelligent en betooverend door haar ontlui kende jeugd, met ontvankelijk gemoed en reine ziel; dit alles deed hem uiterst tevre den ziin met zijn omgeving. (Wordt vervolgd)'.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1932 | | pagina 5