ASPIRIN ds de"" £and= en jmhbouw WAT KIKKER KAREL EN TUIMELTJE BELEEFDEN mmm Er bestaat slechts één Aspirin! eenig op de wereld Voor kleine tuinen. geluk geraakt. Grove schuld was niet aan getoond. eindigde pleiter zijn rede. DE STRIJDVAARDIGE BAKKERSBOND LIET ZICH NIET KISTEN Op de kantonrechtersstiafzitting van Vrij dag 11 November 1931 werd de heer A. W. B.. brood- en banketbakker te Alkmaar, ver oordeeld ter zake een op 6 November j.I. geconstateerde overtreding onzer dwaze en in ieder geval sterk verouderde ijkwet en ver oordeeld tot 9 X 1 boete «9X1 dag hechtenis met verbeurd verklaring der in be slag genomen 9 gewichten De beer B.. van wien niet getuigd kan wor den, dat hij de kastijding der wet zwijgzaam en zonder protest ondergaat, ontkende ten stelligste, dat bedoelde niet geldig geijkte ge wichten zich zouden hebben bevonden in een lokaliteit, bestemd tot ontvangst of afleve ring van waren, zooals in de ijkwet als crite rium der strafbaarheid bepaalt. Hij nam dan ook geen genoegen met dit vonnis, doch kwam, gesteund door de orga nisatie. die zorgde voor een verdediger, in hooger beroep bij de arrondissements recht bank te Alkmaar, als eerste stap op den weg der gerechtigheid, die zou voeren tot de hoogste instantie, teneinde een onaanvecht bare principieele uitspraak uit te 'okken. E>e mee'voudige strafkamer nam dan ook heden dit hooger beroep in behandeling en waren de in beslag genomen gewichten „ge wichtig" en ter dege opgepoetst als stukken van overtuiging ter zitting aanwezig. De appellant werd bijgestaan door mr v. d. Loos. terwijl als getuige was opge roepen de heer T. Roorda, agent van politie, welke ambtenaar proces-verbaal had opge maakt. Op verzoek van den verdediger werden ge hoord als getuige a décharge, de heeren Kloet en Bel, bakkers te Alkmaar. De president ver schilde van opvatting met den verbalisant, dat de gewichten werden gebezigd voor het verkoopen en afleveren van waren. De heer Bernards verklaarde, dat in zijn winkel werd gebezigd eer. snelweger, terwijl de gewichten alleen werden gebruikt om grondstoffen af te wegen. De heer H. C Kloet, directeur eener brood fabriek ie Haarlem, getuige a décharge, be vestigde deze verklaring. De kwestie van ge ijkte of ongeijkte kwam niet naar voren in de bakkerij Getuige is in hooger beroep, na een veroordeeling door den kantonrechter, door de rechtbank vrij gesproken. Volgde de heer Bel. bakker te Alkmaar, die omtrent het gebruik der gewichten een eens luidende verklaring aflegde. Geen enkele bakker gebruikte geijkte gewichten. De officier releveerde dat uit de bakkerij geen koopwaren aan het publiek waren, werden afgeleverd. Ook werden in casu geen waren in de bakkerij in ontvangst ge nomen. De officier vorderde alzoo vrijspraak en vernietiging van het vonnis. Mr. v. d- Loos had dus een betrekkelijk lichte taak, doch voegde aan het requisitoir zijnerzijds nog eenige aanvullende bijzonder- ehden toe om ten slotte zich aan te sluiten bij het requisitoir. Pleiter verzuimde tevens niet de rechtspraak in deze aangelegenheid aan te halen en te citeeren. De gewichten werden bereids aan appellant terug gegeven EEN KANTONRECHTERLIJKE VEROORDEELING WEGENS OVERTREDING VAN HET POLDER REGLEMENT. De heer A. A. G., thans wonende te Uit geest, was door den kantourechter te Hoorn veroordeeld tot 20 boete of 20 dagen, om dat hij schuldig was aan het feit, dat hi door het aanbrengen van een brongasinstal latie bij een woning in den polder „De Baarsdorpermeer" had veroorzaakt, dat daardoor water in den polder vloeide. De veroordeelde was van dit vonnis in hooger •beroep gekomen, bewerende dat hij vergun ning had ontvangen van den heer Ensius, lid van het dagelijksch bestuur van bedoel den polder, welke heer Ensius, landbouwer uit de Zuidermeer, gem. Berkhout, door hen als getuige a décharge werd voorgebracht. De heer Ensius ontkende echter vergunning te hebben verleend. Hij had gezegd, dat ver dachte afwachten moest een bericht van dén secretaris. Gevorderd werd bevestiging van het von nis, hoewel de officier opmerkte, dat de heer Ensius misschien wel wat onvoorzichtig was geweest in zijn uitlatingen en den appèllant in den waan had gebracht, dat hij zijn gang wel kon gaan. OOK GEEN BEWONDERAAR DER HUIDIGE IJKWET. De heer H. P. V. te Alkmaar, die den wijn handel van de fa. Groot had overgenomen geraakte al heel spoedig in conflict met de Ijkwet, aangezien de politie op 6 November in het pakhuis van gemelde firma eenige maten ontdekte, die niet waren getooid met een geldig rijksmerk. Door den kanton rech ter werd genoemde heer veroordeeld tot geldelijke boetes 6 en 3 subs 6 en 3 da gen, doch de veroordeelde „nam" dit vonnis niet en kwam in hooger beroep bij de arron dissementsrechtbank, welk appèl heden door de meervoudige strafkamer werd behandeld. De in beslag genomen en bereids verbeurd verklaarde maten waren punctueel als corpo ra delkta op de zitting aanwezig. Appèllant verklaarde dat het pakhuis niet voor publiek toegankelijk is Maten werden niet gebruikt, omdat geen slijtersvergunning was verleend. Voorts wist appèllant niet dat die maten in het pakhuis aanwezig waren. De officier merkte op dat in het proces-verbaal melding werd gemaakt van winkel en pakhuis Appèllant repliceerde dat het pakhuis van 'den winkel was gescheiden door deuren. Wel gaf hij toe dat de ontvangen wijnsoor ten zoo noodig werden geroesd of nagemeten in het pakhuis. De heer Stendert de Groot de voormalige eigenaar verklaarde, dat bedoelde maten ook door hem niet meer werden gebruikt. In het pakhuis werden wel fusten in ontvangst genomen. De officier achtte in dit geval het beroep ongegrond en vorderde bevestiging van het gewezen vonnis. 'N PAAR GEHAAIDE AMATEURS- KRAAK JESM AKERS. Een tweetal „veelbelovende" Heldersche jongelui, de 21-jarige smid Bastiaan K. en de 20 jarige loswerkman Simon Jan R., had den omstreeks November van het vorige jaar de eerste stappen gezet op het verderfelijke feWiMflias 1/ ff* Wel is er veel namaak. Dat bewijst, hoe goed Aspirin is. Hef bewijst echter nog lang niet, dat namaak even goed is. Integendeel, alleen de origiaeele Aspirin-Tabletten mei het ingestempel- de Beyer-kruis kunnen U de onaantast bare kwaliteit, zuiverheid en on schadelijkheid garandeeren. let op den oranje bend. MJsTSct». mQHBUHMVi nu pad der inbraak en zich beiden schuldig ge maakt aan een zestal dief^aüen met braak met een virtuositeit, 'n paar veteranen in het vak waardig. Doch de zaak, die aanvankelijk ging als gesmeerd, liep in het laatst van December toch eindelijk Ieelij— fout en verhuisden de ondernemende jongelieden met bekwamen spoed naar het huis van bewaring te Alk maar, terwijl zij heden in de middagzitting terecht stonden als verdacht van een zesta inbraken, gevolgd door diefstal. Zoo brach ten zij op 11 November een ongevraagde visite in den houthandel van den heer N. J. Vink en maakten daar een bedrag van 6 gulden en een portefeuille buit. De „poet" was niet groot, maar alle begin is moeilijk, zei de dief, die een molensteen stal. Op 4 December trokken dc heeren er op nieuw op uit en kozen de broodfabriek „De Vo'hardlng" als object van hun operaties Een bedrag van 8 kon hier als netto winst worden geboekt. Vervolgens maakten zij op 9 December een nieuw plan van aanval en was het een pakhuis van den heer van den Heuvel, waarop dc keus viel. Hier viel hun ten deel 11 benevens een collectie sigaren en sigaretten, die ook welkom waren. Die het kleine versmaadt, niet waar? De 14de December kon worden aange merkt als een extra voorrieeügen dag voor de heeren compagnons. In het pakhuis van den heer K. T. Oort- gijzen duikelden zij door het raam als ge trainde acrobaten en werden beloond met niet minder dan 60 en 80 cents-gulden in contant geld, zooals de notaris zeide. Woensdag 16 December werd opnieuw een strooptocht ondernomen en tos ditmaal het kantoor van den heer Albert Kool als doel uitgekozen.' Hier mochten de heeren verrijkt worden met een partij oude Duitsche bank biljetten, pl.m. 50 stuks en gelooven we nie' dat zij reden hadden bijzonder tevreden te zijn over het resultaat van hun bemoeiingen. Deze betrekkelijke tegenslag doofde echter niet hun enthousiasme en werd op Dinsdag 29 December het geluk nog eens geforceerd door een bezoek bij de firma Keiler en Bak ker, handel in oliën en machinebenoodigdhe- den. In dit geval bleek de tip niet onvoor- deelig te zijn want een bedrag van 42.95 kon gedeeld worden. Gelukkig was deze kraak het slot van de onderneming en werden de jongelieden voor- loopig gedeponeerd in een inrichting waar nimmer wordt in- doch wel eens een enkele maal wordt uitgebroken. De heeren, thans voor de meervoudige strafkamer geleid, hadden het voorrecht elk over een verdediger te mogen beschikken. Mr. van Dijk opponeerde voor Bastiaan K. en mr. v. d. Loos zag zich de juridische belangen van collega Simon R toevertrouwd. Door de jongelieden werd openhartig be kend en de heer Wiggers was mede aanwe zig om te trachten hier nog te redden, wat gered kon worden. Ongeveer 32.46 was nog op hun bevon den als overschot van de gepleegde diefstal len; inzonderheid den laatstgenoemde. Dit geld werd afgedragen aan den heer Bakker, aie blijkbaar Voornemens koesterde een civie le actie tegen de verdachten in te stellen en wiens schade dus tot een tientje werd gere duceerd. Door den heer Wiggers werden geadvi seerd een voorwaardelijke straf voor beide verdachten en onder toezichtstelling van het „Leger des Heils", onder de bijz. voorwaar den zou moeten worden op>genomen de ver plichting voor ieder der reclassanten om de toegebrachte schade te vergoeden, voor ieder vastgesteW op 47.73. De verdachten gin gen hiermede accoord. De officier toonde zich na een toepasselij ke inleiding bereid het advies van den re- elasseeringsamgtenaar als basis te nemen van zijn reauisitoir en vorderde 1 jaar ge vangenisstraf, maar voorwaardelijk met een proeftijd van 3 jaar benevens het opleggen van bijzondere voorwaarden Mr. v. d. Loos noemde verdachten gele- genheidsdieven en achtte de strafmaat te overvloedig en verzocht clementie. Mr. van Dijk liet zich ongeveer in gelijken zin uit en refereerde zich overigens aan het oordeel der rechtbank. DE NOOD IN DEN LAND- EN TUINBOUW. Hoe de vrijzinnig-democraten tegen over het vraagstuk staan. Kan men den vrijhandel blijven voor staan? Een belangrijk vergade ring te Alkmaar. Men schrijft ons van V.D.-zijde: De Federatie Den Helder van den Vrijzin- nig-Democratischen Bond belegde tegen Za terdag een vergadering te Alkmaar, waarop een dertigtal afdeelingen door meerdere af gevaardigden waren vertegenwoordigd. Dr«rnevens waren er algemeene leden van den Vrijzinnig-Democratischen Bond. was ook de heer Oud, kamerlid, aanwezig, om met elkaar te beraadslagen, wat n; de naaste toekomst tegen den nood in den land- en tuinbouw moet worden gedaan. De heer T. Kostelijk Pz. van Heiloo was inleider van deze zaak en bracht naar voren de groote noodzaak van hulp; men heeft zich in het begin van de crisis niet veel aan den tuinbouw gelegen laten liggen. De land bouw scheen voorgetrokken te worden; de Tarwewet bracht haar uitkomst. De ambte naren hebben van de crisis maar bitter wei nig te lijden, doch de tuinder, die van den vroegen morgen tot den laten avond naarstig arbeidt en geen arbeidsdag van 8 uur vraagt, vindt de ratten dood voor de kast liggen. Gaat het nu aan om overig Neder land goed te laten eten en drinken en den tuinbouw een faillissement te doen doorma ken? .Vergeet men welke diensten de tuin bouw aan Nederland heeft bewezen en nog zal moeten bewijzen? Durft men het aan het bestaan van een zoo intens nijveren stand te nekken? Is het niet noodig dat allerwege een grootere belangstelling naar voren komt om de maatregelen te beramen niet alleen, maar ook uit te voeren, zoodat Neerland's tuin bouw aanstonds, bij eenigszins opleven uit den crisistoestand weer zijn weg zal vinden? Denkt men aan den grond, aan de cultures, die mede zullen worden vernietigd? Waar om nu pas de belangstelling van een groot blad als „De Telegraaf", dat eerder ingezon den stukke t over den nood in den tuinbouw niet opnam en nu pas schijnt te beseffen, dat er ook vele tuinders abonné zijn? Noodig is het dat de Nederlandsche burger ingelicht wordt over datgene, wat zich dreigt te vol trekken. De V.-D. Bond zal er ook voor moe ten waken, dat het kiezerscorps van Noord holland niet tot de revolutie overslaat en andere minder juiste middelen gaat nemen, waardoor men denkt uit den nood te komen, maar er zich juist hoe langer hoe dieper in werkt. Wat Braat doet is niet welgedaan, want Braat alleen kan met eenige landbou wers in de Kamer geen land regeerennaast tuinbouwers-belangen zijn er ook andere za ken. Maar noodig is, dat de politieke par tijen mogelijk een stap terug gaan op den weg van partijleven; noodig is wellicht, dat men, nu het getij verloopt, ook de bakens gaat verzetten Het zal niet kunnen dat de regelingen voor ambtenaren onaangetast blijven; met elkaar zal men moeten lijden en strijden. De bouwers kunnen aanstonds niets betalen en hoe zal dan ons provinciaal be stuur kunnen worden uitgevoerd? Laat men oppassen, dat geen verkeerde menschen aan het roer komen en bij den huidigen gespan nen toestand zou de Noordhollander daar voor rijp worden. (Instemming). Mevr. BuishandMolen van Benning- broek sloot zich aan bij den inleider, wan neer die den nood schetste op het platteland en zij becritiseerde de weinige medewerking tot heden van de Rijksregeering. De heer P. Kostelijk van Heerhugowaard, lid van de Prov. Staten van Nooraholland, wist volkomen te waardeeren datgene wat de V.-D. Bond tot heden deed, maar er moet doorgegaan worden den min. op den nood toestand te wijzen. De 30 pCt., allen bekend, kunnen door de gemeentebesturen niet gedekt worden. Wil men den Nederlandschen tuin bouw behouden, dan moet men andere maat regelen treffen. Van 10 gemeenten rond den Langendijk klom de bevolking in een aantal jaren door de ontwikkeling van den tuin bouw van ruim 11 tot ruim 23.000 men schen. Dat is het beste bewijs, dat op een be trekkelijk klein gebied 'n boterham zonder last van werkloosheid was te verdienen. Als men zulk een streek verwaarloost en tot pauparisme laat vervallen, dan schaadt men een nationaal belang. In den breede ging de heer Kostelijk den in- en uitvoer van Neder land na en meende, dat wellicht een maatre gel zou zijn te treffen, waardoor bij een in voer in Nederland een goed onderhande- lingstariel was te treffen. Waarom moet men hier ontevreden worden op den minis ter als een toeslag van 1 per 100 K.G. kool wordt gevraagd en pas twee maanden daarna een bericht om inlichtingen komt. Gevoelt men zoo den nood in deze streek aan? Dat garantiebedrag voor sommige tuin bouwproducten zal men niet kunnen missen en den gemeentebesturen zal men zooveel lasten als thans niet kunnen opleggen. De heer Best, burgemeester van Berkhout, weet ook den slechten toestand voornamelijk aan de herstelbetalingen, waardoor landen, waarvan wij het moeten hebben te arm wor den om iets van ons te koopen; bevordering van een vrijer ruilverkeer is noodig om uit de impasse te komen. De heer Koster van Wieringerwaard zeide, dat men natuurlijk bij het redelijke moet blij ven; reeds is de commissie-Ebels ingesteld en ook is vanmorgen al weer een speciale Noordhollandsche commissie geïnstalleerd. Met den dag wijzigen zich de toestanden en met den dag moet men op de hoogte blijven van datgene, wat noodig is. Had men hier een Noordhollandsche of een Neder ana- sche crisis, dan zou men de zaken kunnen bezien in een tamelijk eng verband, maai men mag niet vergeten, dat het hier een we reldcrisis is, die in alle hoeken van de aarde alles uiteen heeft gerafeld. Dat alles is een gevolg van den grooten oorlog, maar met dat te constateeren helpt men de wereld weer niet op de been. Spreker is het eens met hen, die beter ruilverkeer wenschen, die invoerbelemmeringen opgeheven willen zien, maar de andere landen treffen die regelingen om nood in eigen land te verminderen. Zou men denken, dat men nu buitenlands daar op invloed kan uitoefenen? Neen, dat moet vanuit dat land zelf gebeuren. Men zegt, dat de landbouw is voorgetrok ken, maar de tarwewet werkt niet met Rijks- steun. Alle binnenlandsche tarwe kan in Ne derland worden verbruikt en export daarvan is niet noodig. Dat is een ander geval met de tuinbouwproducten, die voor 75 tot 80 pCt. werden geëxporteerd. Spr. hoopt, dat de comraissie-Ebels en deze nieuwe commissie nuttig werk kunnen doen en dat men tevens zal kunnen uitmaken of de eenzijdige cul tuur van den groven tuinbouw wel besten digd kan blijven. De heer Kikkert, burgemeester van Koe dijk, vroeg de V.-D. kamerfractie sterken steun om 25 pCt. van de aangevraagde cre- dieten reeds als voorschot te geven; hij vraagt zich af of men allerwege wel omvat hoe hoog de nood in den tuinbouw is. De heer J. Ootjers, veilingleider van den Noordermarktbond te Ncordscharwoude, doet een ernstig verwijt over het uitblijven van het bericht op het verzoek om toeslag op de producten, welke z.i. onvermijdelijk is. Waar wij, Nederlanders, van huisuit vrïj- handelsmenschen zijn, zou het zeer aange naam zijn deze tactiek vol te houden, maar, vraagt spr., kan dat en is het niet noodig bij een zoo sterke daling van de omzetten aan de veilingen, anders tegenover deze zaak te gaan staan? In 1928 toch was de omzet ruim 6 millioen gezamenlijk, nu ruim 2 millioen. De heer F, Schermer te Schoorl brak een lans voor de Kennemer tuinders, de men schen van de aardbeien. De heer Aukes, lid van den gemeenteraad van Castricum, sloot zich daarbij aan. De heer Kooiman, lid van Ged. Staten der provincie Noordholland, besprak verschillen de maatregelen, welke reedis worden uitge voerd. Het was den Staten niet altijd moge lijk alles te kunnen deen wat men wilde, want men was ook aan Rijksvoorschriften gebonden. Hij vindt een van de voornaam ste dingen ook den steun aan de zelfstandige werkers, die naar de werkverschaffing gaan, maar noodig in eigen bedrijf moesten wer ken. Immers, laat men den grond verarmen, dan zullen er jaren van ploeteren noodig zijn om dit weer op tegenwoordige hoogte te brengen. Misschien kan thans, onder de ge wijzigde omstandigheden, de regeering ook een stap verder gaan en komt men zoodoen de tot uitgebreider maatregelen. Spreker ver wijst naar het antwoord van Ged. Staten op de vragen van den heer Kostelijk, waaruit reeds kan blijken, hoe de Staten overtuigd zijn van de noodzaak. Als het eenigszins kan, dan zouden de Staten de gemeenten graag helpen inzake de voorziening der gei den, benoodigd voor de 30 pCt. Alles wordt onder de oogen gezien; er zal gedaan wor den wat maar eenigszins kan. Het werk der Kamerfractie. Mr. Oud zegt, dat in het gandsche land vergaderingen als deze worden gehouden; dat de nood bar is weet de Kamerfractie. Al len "Hg bewijzen de binnenkomende brieven het, maar meer op den voorgrond moet voor de fractie staan de wijze waarop geholpen kan worden. Wat zijn de beste maatregelen? Het vraagstuk van de tarwe is zoo gansch anders als dat van den tuinbouw; de eerste producten kunnen in het land verbruikt wor den, de tweede moeten het land uit. En in de middelen voor dat laatste is men zoo be perkt, omdat de crisis internationaal is. Over de geheele wereld is het economische leven in de war en erger nog zal de ramp worden als de tegenwoordige belastingjaren, bere kend op eerder verdienste-jaren, achter den rug zijn en wij moeten rondkomen met dat gene, wat voortkomt uit de opbrengsten als de jaren 1931 en 1932 Daarnaast zal de groep van de dividenden-inkomsten ook veel minder zijn. Bij alle steunmaatregelen zal daarmede rekening moeten worden gehouden en niet is waar, wat menschen zonder ver antwoordelijkheidsgevoel in den lande ver- tellen. Men mag geen dingen beloven, die aanstonds toch niet tot uitvoering kunnen worden gebracht. En daarom zullen een groen front", een agrarische partij geen uitkomst kunnen brengen. Zij zullen den land- en tuinbouw dieper in de put helj>en. Braat vertelt, „geef mij maar 16 menschen in de Kamer en ik verbeter het". Dat is een welbewuste leugen, want Braat kan met 16 menschen daar niets doen Is het noodig, dat de oude beproefde landbouw-organisaties in den steek worden gelaten voor wat nieuws dat nog geen schijn van bekwaamheid heeft gegeven? Het is een kleine kunst om vast te Bestrijdingvan dierlijke Parasieten. Nu het voorjaar nadert en al spoedig *aj van houtgewassen beginnen uit te botten nemen we reeds nu onze maatregelen om het jonge gewas tegen tal van vijanden te be schermen. Aan verschillende boomen en heesters zien we no geen enkel verschrom peld blaadje hangen en bij nader onderzoek blijkt dit vaak een nest van de bastaard sa tijnvlinder te zijn. Vooral in vruchtboomen, meidoorns, sierkersen, sierappels, iepen en beuken vinden we deze nesten vaak, welke we dan afknippen en zorgvuldig verbranden. Moeilijker is het nest van de ringelrups te vinden. Het bestaat uit een lijmachtige stof, welke als een breedringetje om een dun takje is aangebracht en waarin een groot aantal eitjes zijn gedeponeerd. Ook deze komt voor al op bovengenoemde houtsoorten voor. Bij het soeien letten we op deze ringetjes welke we dan tegelijketijd afknippen en verbranden. De rupsjes van beide soorten vreten straks aan de jonge knoppen en kunnen ons veel schade veroorzaken. Het is nu ook weer tijd om verschillende houtgewassen te bespuiten met boomcarboleum. De bespuiting moet worden uitgevoerd met een pulverisator met straaïverstuiver. Wanneer het te doen is om enkele kleinere boomen of struiken kan men zich desnoods redden met een goede kasspuit. We bespuiten appels, peren, kersen, pruimen aal- en kruisbessen, meidoorn, sneeuwbal, buxus en tal van andere houtgewassen tegen schild en dopluizen en de eieren van blad luizen. We gebruiken daarvoor een iy% oplossing en bedenken wel dat een sterkere oplossing beschadiging kan veroorzaken. Ook beschermen we het groen van vaste planten en adere gevoelige gewassen, welke in de omgeving der te spuiten planten staan, opdat deze niet door de vloeistof geraakt kunnen worden. Tegen bloedluis op appels spuiten we met een 10 oplossing. Een be- supiting moet met zorg en vooral op tijd wor den uitgevoerd. Vooral het teere groen der uitbottende knoppen wordt direct beschadigt door boomcarboleum. We spuiten alleen bij droog en vrijwel windstil weer, ook moeten de houtgewassen da ndroog zijn. Bij het spui ten bedekken we zooveel mogelijk gezicht en handen tegen inwerking van de bijtende vloeistof. Behoudens enkele uitzonderingen zijn grcenblijvende planten slecht bestand tegen een bespuiting met dit bestrijdingsmid del. A. G. stellen, dat het tegenwoordig slecht gaat, maar blijvende verbetering aanbrengen kan geen der menschen, die nergens verantwoor ding over dragen. In de brochure 32 A van het Bondsbestuur is uiteen gezet, wat de V.- D. heeft gedaan ten opzichte van den land bouw; geeft aan wat middelen tot werkelijke verbetering van den toestand in den tuin bouw kunnen plaats vinden en 32 B volgt spoedig. Ten opzichte van de credietregeling hebben de V.-D. reeds direct gezegd, dat het bedrag te laag was en den toeslag op de producten helpen zij verdedigen. Maar bij dat alles moet men niet vergeten, dat de V.- D. niet de macht hebben en afhankelijk zijn van de meerderheid in de Kamer. Sterk staan zij echter eensgezind op de bres voor een be teren toestand in het tuinbouwgebied. Hoe zullen wij den toestand echter het best kun nen verbeteren? Op den duur is de steunver- leening niet vol te houden, dat gevoelt een ieder. Dan mocht men wel honderden mil- lioenen hebben weg te geven en waar zijn de groote inkomens, die men extra belasten wil? Men bepleitte reeds tijdelijke opcenten op de inkomstenbelasting, maar de Kamer wees dat af. Het herstel van het internationale handelsverkeer hebben wij in Nederland niet in onze handen. Al zou men ze direct afbre ken, dan nog zou men de illusie niet mogen hebben, dat het direct beter was. Wij moeten bijna gelooven, dat Duitschland na heden niet één cent meer betalen zal wijl dat een binnenlandsche revolutie tot gevolg zou heb ben en het spreekwoord geldt „pluk veeren van een kikker". Ook op 't punt van het on derhandelingstarief zijn wij geen dogmatici; men weet dat wij te allen tijde den toestand aanzien en weten te beoordeelen wat nuttig en noodig is. Zou een onderhandelingstarief ons kunnen helpen, dan nemen wij het na tuurlijk te baat, maar het is de groote vraag of het baten zou. Wij zijn reeds meegegaan met de Contigenteeringswet onder de condi tie, dat de regeering voor elke zaak tot de -Kamer zou komen. Maar als nu tengevolge van zulk een onderhandelingstarief verschil lende industrieele artikelen duurder zouden worden, dan schieten de tuinbouwers nog niets op. Pas wanneer er goede resultaten zijn te bereiken zonder represaillemaatrege len zooals de heer Koster zegt op drang vanuit het eigen land dan zou men er voor kunnen zijn. De ervaring leert, dat men met alles zeer voorzichtig moet zijn. Een in 1926 ingestelde commissie stuitte direct op een berg bezwaren Dat komt omdat de lan den hebben een warnet van handelsverdra gen; het een raakt verward met het ander* door de z.g. meestbegunstigingsclausule. 135 135. Ziehier hoe het atliep. Dc luchtballon waar de twee tor retjes op zaten was niet half zoo zwaar als die van Tuimeltje en met een reuzevaartje kwamen de torretjes op Tuimeltje af. Toen kwam er een groote botsing, want de zeepballonnetjes waren tegen elkaar opgevlogen en daar gingen Tuimeltje en de torretjes naar beneden zoo verschrikkelijk vlug, dat ze er dui-* zelig van werden. 136. De kikkers die bij het paleis stonden hadden alles gezien. Ze hielden hun oogen dicht en toen ze die open deden zagen ze dat Tuimeltje ergens was neergevallen en maar niet opstond. En het gekste was nog dat ze alleen zijn hoofd zagen. Wat was er nu weer? Tuimeltje was in een modderpoel gezakt en met grcole moeite hield hij zijn hoofd boven.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1932 | | pagina 6