DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
ARISTRIDE BRIAND f
QaqeÜiksch Oveaicht
föjuitmlcMd
L'Binnenland
ft». 57
DlftSDAG S JIA.iKT
134e Jaargang.
Een apostel van den wereldvrede en een van
Frankrijk's grootste staatsmannen heengegaan.
De eeuwige minister.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
franco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS PER GEWONE ADVERTENTIEN
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rebat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v h. HERMs. COSTER ZOON, Voor dam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3, redactie 33.
Directeur: C. KRAK.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
mm
l)it nummer bestaat uit drie bladrn.
Juist na het ter perse gaan van ons num
mer van gisteren bereikte ons de totaal
onverwachte tijding, dat de oud-minister
president en in vele .kabinetten minister van
buitenlandsche zaken van Frankrijk, Aris-
tride Briand om half twee in zijn woning
aan de Avenue Filiberte te Parijs is overle
den.
Briand was de vorige week van zijn land
goed naar Parijs teruggekeerd, om aaar de
zer dagen in een ziekennuis te worden opge
nomen. Hij was immers ziek en zijn genees-
heeren oordeelden, dat opname in een zie
kenhuis gewenscht was. Dadelijk na zijn
aankomst in Parijs moest Briand zich te bed
begeven. Toch was zijn toestand niet zoo,
dat men voor het ergste vreesde, totdat Zon
dagmiddag de ziekte een ernstig karakter be
gon te krijgen. Weldra bleek, dat alle hoop
tevergeefsch zou zijn en gistermiddag om
half twee blies hij den laatsten adem uit. Een
beroerte had een einde gemaakt aan een rijk
leven.
o
Aristide Briand werd op 28 Maart 1862
te Nantes geboren en zou dus over eenige
weken zijn 70sten verjaardag hebben ge
vierd. Hij studeerde rechten en begon reeds
vroegtijdig met het schrijvan van politieke
artikelen, aanvankelijk in het toen nog bijna
anarchistische blad „Le Peuple" en later in
de „L'Anterne" van welk blad hij eenigen
tijd redacteur was, waarna hij tezamen mei
Jean Jauret het toenmaals socialistische,
thans in handen der communisten zijnde
dagblad „L'Humanité" stichtte. In 1894 be
haalde hij op het Arbeiderscongres te Nan
tes een overwinning op de aanhangers vau
Jules Guesde en sedert dien was zijn positie
als een der leiders van de Fransche socialis
tische partij gevestigd.
Na eenige vergeeïsche pogingen kwam hij
in 1902 in de Kamer, waar hij direct üe
aandacht op zich vestigde door zijn actie
voor de scheiding van Kerk en Staat. Toen
zijn wetsontwerp inzake scheiding van Kerk
en Staat door de Kamer werd aangenomen
kreeg hij gelegenheid om zelf de uitvoering
ervan ter hand te nemen door het aanvaar
den van de functie van Minister van Onder
wijs en Eeredienst in het Kabinet-Sarrien in
het jaar 1906. Hij aanvaardde^ deze porte
feuille tegen den wil van de Socialistische
Partij en werd dan ook in Maart van het
zelfde jaar uit deze ipartij geroyeerd.
Ook in het Kabinet-Clemenceau bleef Brl
and zijn functie behouden en toen dit Kabi
net in Juli 1909 viel, werd Briand voor de
eerste maal Kabinets-formateur, doch tenge
volge van de spoorwegstaking in 1910 kwam
dit Kabinet eveneens spoedig ten val en een
nieuw Kabinet-Briand kwam ten val in
1911. In Januari 1912 werd Aristide Bri
and Minister van Justitie in het eerste Kabi-
net-Poincaré en in 1913 bij Poincaré's pre
sidentsverkiezing werd hij wederom Minis
ter-President, totdat in Maart de kiesrecht-
hervoming hem wederom zag verdwijnen.
Toen in de eerste maand van den oorlog
Viviani zijn op nationalen basis berustend
oorlogskabinet vormde, werd Briand weder
om Minister van Justitie en in October 1915
wederom Minister-President. Toen in Maart
1917 er een ernstig conflict tusschen Maar
schalk Lyautey en de Kamer ontstond, trok
Briand zich terug en hield zich eenige jaren,
tot na den wapenstilstand, op den achter
grond.
Pas in Januari 1921, bij den val van het
Kabinet-Leygues kreeg hij opnieuw een op
dracht tot Kabinets-formatie en reeds dade
lijk had de toepassing van het Verdrag van
Versailles zijn groote belangstelling. In het
najaar van 1921 ging hij als Fransch verte
genwoordiger naar de Vlootconferentie te
Washington en reeds toen begon de actie der
Fransche Nationalisten, die Briand verwe
ten de nationale belangen van Frankrijk te
verwaarlooz°n en hersenschimmen van inter
nationale toenadering na te jagen. Na de
intergeallieerde conferentie te Cannes nam
deze actie een zoodanigen omvang aan, dat
een telegram van President Millerand hem
ertoe deed besluiten in Januari 1922 af te
treden.
In April 1925 werd hem de portefeuille
voor Buitenlandsche Zaken in het Kabinet-
Painlevé aangeboden. Onder zijn invloed
kwam in October 1925 het verdrag van Lo
carno tot stand, waardoor zijn invloed zoo
wel in Frankrijk zelf als in het buitenland,
geweldig steeg. Toen in November Painlevé
aftrad, kwam Briand aan het hoofd der
nieuwe regeering te staan*
Het is niet doenlijk de verschillende kabi
netten te schetsen waarin Briand sedert dien
zitting had, nog eenige malen als Minister-
President, doch bijna zonder onderbreking
als Minister van Buitenlandsche Zaken,
waarbij hij al zijn krachten gaf aan de ver
sterking van de Volkenbonds-gedachte en de
Eurcipeesche samenwerking, zonder het
Fransche standpunt van handhaving der be
staande verdragen los te laten. Briand was
een der meest geziene sprekers te Genève en
het was vooral zijn samenwerking met den
toenmaligen Duitschen Minister van Buiten
landsche Zaken Dr. Gustav Stresemann, die
de ergste scherpte in de verhouding tusschen
Frankrijk en Duitschland na den oorlog
deed slijten en waardoor de eerste grondsla
gen voor een blijvende samenwerking tus
schen Frankrijk en Duitschland zijn gelegd.
Tegelijk met Stresemann en Chamberlain
werd hem den Nobelprijs voor den vrede toe
gekend.
In de laatste jaren vestigde hij nogmaals
de internationale aandacht op zich door zijn
Memorandum inzake de vorming van een
Pan-Europeesche Unie, een denkbeeld dat
hij nader uitwerkte en dat leidde tot de in
stelling van een Pan-Europeesche Commis
sie te Genève, die verleden jaar haar werk
zaamheden begon onder auspiciën van het
Secretariaat van den Volkenbond.
Bij het einde van de presidents-periode
van President Doumergue, liet Briand zich
ertoe overhalen een candidatuur voor het
Presidentschap te aanvaarden. De felle actie,
die van Nationalistische zijde tegen hem ge
voerd werd, was mede oorzaak van zijn ne
derlaag. De Senaatsvoorzitter Doumer werd
met een aanzienlijke meerderheid tot Presi
dent der Republiek gekozen.
Hoewel men aanvankelijk verwachtte dat
Briand zich na deze teleurstelling voorgoed
uit het politieke leven zou terugtrekken, aan
vaardde hij nogmaals de portefeuille van
buitenlandsche zaken in 't kabinet-Laval. De
tegenstellingen tusschen hem en de zich
steeds verder naar rechts orienteerende poli
tiek van Laval, leidde echter tot een breuk
bij de kabinetscrisis in het begin van dit
jaar. Toen Laval op 13 Januari jl. een nieuw
kabinet formeerde, aanvaardde hij zelf de
portefeuille van buitenlandsche zaken en trok
Briand zich terug op zijn landgoed Cocherel.
Hiermede nam hij voorgoed afscheid van
het politieke en het openbare leven. Eenige
weken geleden meldden de dagbladen, dat hij
eenige malen onwel was geweest, waf zijn
doktoren aan zijn hartkwaal toeschreven.
Desniettemin is zijn doodsbericht heden zeer
onverwacht gekomen en het zal niet nalaten,
behalve in Frankrijk, ook in geheel Europa
en ver daarbuiten, en vooral te Genève, waar
de Volkenbond in buitengewone plenaire ver
gadering bijeen is*, evenals de Ontwapenings
conferentie, aan welker voorbereidingen
Briand een zoo groot aandeel heeft gehad,
diepen indruk te maken.
o
Het bericht van het plotseling overlijden
van Briand heeft overal groote verslagenheid
te weeg gebracht. Hoewel men wist, dat de
toestand van Bnand de laatste dagen ern
stig was achteruit gegaan, kwam de dood
toch onverwacht. Toen de dood tijdens een
zitting van de Fransche Kamer bekend werd,
verhief de president zich van zijn zeiel en
sprak hij eenige korte woorden Hij verklaar
de dat hij Dinsdag (vandaag dus) gelegen
heid zou hebben de gevoelens der Kamer bij
het verscheiden van Briand ook plechtig uit
te spreken.
Hierna nam Tardieu het woord. Hij zeide
o.m.:
De verpletterende gebeurtenis welke de
president ons zoo juist aankondigt, treft ons.
allen zeer zwaar. De roem, waarmede Briand
de Fransche driekleur heeft bedekt, het aan
deel, dat hij heeft genomen aan de moeilijke
taak bij de organisatie van de wereld na de
vreeslijke oorlogsjaren, moeten allen, zelfs
zijn tegenstanders, hooge achting afdwingen.
Ik sluit mij van ganscher harte aan bij de
gevoelens welke de Kamervoorzitter zoo juist
heeft uitgesproken".
Ten teeken van rouw werd de zitting ge
schorst tot des avonds acht uur.
De ministerraad heeft gisternamiddag be
sloten de bijzetting van Briand te doen ge
schieden als nationale plechtigheid en op
staatskosten. De familie Briand heeft het
aanbod geaccepteerd en tegelijkertijd mede
gedeeld, dat Briand den wensch heeft te
kennen gegeven, op eenvoudige wijze op zijn
landgoed Cocherel te worden bijgezet.
Volgens het besluit van den ministerraad
zullen de rouwplechtigheden plaats vinden
in het ministerie van Buitenlandsche Zaken.
Naar verluidt zal deze rouwplechtigheid
Vrijdag of Zaterdag worden gehouden.
o
Het bericht van het overlijden van Briand
werd te Geneve des middags bekend tijdens
een zitting der plenaire vergadering van den
Volkenbond en onverwijld medegedeeld aan
president Hymans en Paul Boncour.
De plenaire zitting van den Volkenbond,
waarin de aigemeene beschouwingen over
het JapanschChineesche conflict reeds in
vollen gang waren, werd door Hymans di
rect geschorst. Er had vervolgens een korte
indrukwekkende rouwplechtigheid plaats ter
eere van Briand.
Hymans herdacht als president der As
semblee Briand en legde er den nadruk op,
dat het geheele streven van Briand de vriend
schap en den vrede der volkeren heeft gegol
den. Hij heeft krachtig medegewerkt aan den
opbouw van den Volkenbond. E>e Volken-
bondsvergadering spreekt de Fransche re
geering en het Fransche volk haar innig leed
wezen uit.
Paul Boncour dankte den president en be
treurde het onvervangbare verlies dat Frank
rijk heeft geleden door den dood van Briand.
Ten teeken van rouw werd de zitting ge
durende een kwartier geschorst.
Onderwijl heeft de Britsche minister van
buitenlandsche zaken Sir John Simon voor
de te Geneve verzamelde journalisten een
korte verklaring afgelegd in verband met het
overlijden van Briand.
Sir John Simon verklaarde o.m., dat
slechts weinig politici van den laatsten tijd
zich een zoo belangrijke plaats in de geschie
denis hebben verworven als Briand door
zijn dienst in het belang van zijn land en
door zijn opofferend werk voor de zaak des
vredes en der internationale vriendschap. Op
dit moeilijke oogenblik der geschiedenis van
den Volkenbond kan men het aandenken
van Briand niet beter eeren dan door deze
groote instelling te handhaven en te consoli-
deeren.
In het bizonder het Engelsche volk, aldus
besloot Simon, heeft in Briand een wijzen,
loyalen en grootmoedigen vriend verloren.
o
De deelneming van verschillende kanten
is groot. Uit schier elk land komen dergelij
ke telegrammen. En steeds weer blijkt uit
deze berichten, hoe Briand beschouwd werd
als de man, die een apostel van den wereld
vrede was.
Zijn laatste dagen
Zooals eerst thans uit den vriendenkring
van Briand bekend wordt, waren de genees-
heeren van Briand reeds de laatste week
van zijn hopeloozen toestand bewust en ver
wachtten zij eiken dag het overlijden van
den grijzen minister. Er was echter een
streng voorschrift om naar buiten niets te
laten blijken van den ernst van den gezond
heidstoestand van Briand, aangezien hij tot
den laatsten dag zelf de kranten las en men
niet wilde, dat hij in de pers zou lezen, hoe
ernstig zijn toestand wel was. Dientengevol
ge kwam het overlijdensbericht gistermiddag
geheel onverwachts.
Toen Briand op 29 Februari j.1. uit Coche-
relle naar Parijs terugkeerde, kostte het hem
veel moeite om zijn op de tweede verdieping
gelegen woning van het flatgebouw aan
Avenue Filibert te bereiken.
Wat hem de laatste dagen het meest hin
derde was het rookverbod, dat hem door zijn
behandelenden geneesheer was voorgeschre
ven. Gistermorgen raakte hij echter buiten
bewustzijn en slechts even is hij weer tot
bewustzijn gekomen. Tegen half elf begon
de doodstrijd, die ongeveer drie uur duurde.
Het stoffelijk overschot van Briand wordt
heden naar de Quai d' Orsay overgebracht
en in het ministerie van buitenlandsche za
ken opgebaard. Als hoogtepunt van de plech
tigheid zal minister-president Tardieu een
herdenkingsrede houden, waarna de voorloo-
pige bijzetting zal geschieden op het kerkhof
van Patsy. Later zal het stoffelijk overschot
naar Cocherel worden overgebracht. Op ver
zoek van Briand's fami/e en van den overle
dene zelf zal de lijkdienst worden gehouden
in de Nótre Dame.
Briand als mensch.
Enkele jaren geleden heeft Ignotus (de
schuilnaam van een diplomaat) in de „Revue
de Paris" een karakterschets van Briand ge
geven, waarin hij volgens het Hbld. o.a.
schreef: „Aanvankelijk krijgt men van
Briand den indruk van kalmte, zelfs van een
zekere indolentie, gemoedelijkheid en gui-
heidmaar plotseling doet een gebaar, een
blik, een stembuiging geheel andere moge
lijkheden vermoeuen: flinkheid, gezag, kop
pigheid misschien, in elk geval meer kracht,
dan men bij het eerste onderzoek verwachtte.
Toen Briand in het parlement verscheen,
kwam hij niet onder begunstiging van een
traditie; hij was, wat de ouden noemden, een
nieuwe man. Toen hij in het parlement was
heeft hij zich niet overgegeven aan een groep
of een partij, hij is zichzelf gebleven en het
is reeds origineel in zekere mate een eenza
me te zijn. Het is hem bovendien overkomen,
dat hij zich zoo goed als alleen bevond onder
de afgevaardigden, wier beteekenis in de
Kamer van 1902 uitkwam. Al deze mannen
hebben gedebuteerd tusschen 1885 en 1889.
Millerand, Poincaré, Deschanel, Jonnart,
Barthou en Viviani zijn allemaal op hetzelfde
tijdstip begonnen zich 'n reputatie te verwer
ven. Eigenaardig feit; na dezen bloei van po
litieke mannen, zijn de volgende Kamers
uiterst -bescheiden geweest. Slechts zeer zel
den hebben zij een persoonlijkheid opgele
verd. In 1902 verrijst Briand geheel alleen
Hij is dan veertig jaar oud; hij treedt heel
wat later in het parlement dan diegenen van
zijn tijdgenooten, die parlementslid zijn;
maar terstond speelt hij een rol en in de laat
ste twintig jaar is er geen politiek man ge
weest, die vaker minister en voorzitter van
den ministeraad is geweest. Alleen in zijn
generatie, zal Briand ook alleen staan in
zijn meeningen. Het parlement en de open
bare meening waren, vooral op het oogen
blik, waarop Briand in de Kamer is geko
men, gewend aan een bepaalde classificatie:
men was socialist, men was radicaal, men
was progressief. Het was niet het goede tijd
stip om geen etiket te hebben van sprekende
en eenvoudige kleur. Briand speelde dit toch
klaar. Gekomen van de uiterste linkerzijde
scheen hij te gematigd aan de geavanceer-
den en te vooruitstrevend aan de gematig
den. Jarenlang had hij in de stormachtige
kringen van het syndicalisme geleefd; hij had
in hun bladen geschreven; hij boezemde de
partijen van het centrum eenig wantrouwen
in. Maar hij aanvaardde de onveranderlijke
tucht van het socialisme niet en werd de
partij uitgezet. Van dien onafhankelijkheids
zin, die zwakheid zou hebben kunnen zijn,
maakte Briand een kracht. Daar hij tot geen
enkele categorie behoorde, stond hij weldra
buiten alle groepeeringen en daardoor was
hij in staat de verspreide krachten te verza
melen.
DE TOESTAND IN HET VERRE
OOSTEN.
De Japanners zetten hun
offensief voort.
Men meldt uit Sjanghai, dat de Japanners
hun offensief voortzetten en Hoeantoe hebben
bezet, waarna zij Anting attaqueerden. Zij
zijn bezig een autoweg aan te leggen tus
schen Tassang en Tsiating voor het vervoer
van hun tanks en hun zware artillerie. 50
Japansche schepen liggen tusschen Woesoeng
en Nanking.
Japansche vliegtuigen bombardeeren da-
gelijksch Soetsjau. 14000 Japansche soldaten,
deel uitmakende van een nieuwe Japansche
devisie, zijn te Shanghai gearriveerd. In
Tsjapei organiseeren de Japanners onder
leiding van hun officieren de politie.
Groote Chineesche troepen
transporten naar Shanghai.
Van Japansche zijde wordt gemeld, dat
groote Chineesche troepentransporten uit
het Noorden van het Jangtse-gebied en uit de
provincie Kiangtsi zich bewegen in de rich
ting van Sjanghai.
De houding van maarschalk
Tsjang Kai Sjek.
Uit Nanking komen verschillende tegen
strijdige berichten over de houding van maar
schalk Tsjang Kai Sjek. Eenerzijds wordt ge
meld, dat Tsjang Kai Sjek voornemens is
zich naar het Chineesche front te Sjanghai te
begeven, teneinde de strijd tegen de Japan
ners te hervatten, anderzijds, dat hij zijn be
trekkingen met de Chineesche regeering ge
heel wil verbreken.
DRIEVOUDIGE MOORD.
Von Sydow, die vroeger gedurende lange
jaren directeur is geweest van de werkgevers-
vereeniging, is gisteravond te Stockholm
vermood. Zijn in huis vertoevende beide
dienstmeisjes werden eveneens vermoord. De
motieven van dezen daad zijn nog niet be
kend.
DE SPANNING TE CALCUTTA.
Te dezer stede heerscht nog steeds een toe
stand van groote spanning, hangende de exe
cutie van twee Moslems, die wegens moord
op een Hindoe ter dood zijn veroordeeld. Het
resultaat van de ver gaande propaganda, die
onder de Mohammedanen wordt gemaakt,
wordt met ongerustheid verwacht.
TWEE HUIZEN BIJ TUNIS
INGESTORT.
Elf dooden.
Te Kalaa in de omgeving van Tunis zijn
gister twee huizen van inboorlingen inge
stort. De fundamenten der huizen waren door
den voortdurenden regenval onderspoeid. Uit
het puin werden de lijken van 11 bewoners
geborgen.
BOTSINGEN TUSSCHEN POLITIE
EN WERKLOOZEN IN DETROIT.
Talrijke gewonden.
Te Detroit hebben de werkeloozen gister
een „hongeroptccht" naar de Ford-fabrieken
georganiseerd. Hierbij is het tot botsingen
gekomen met de politie, die de werkeloozen
met traangasbommen uit elkaar dreef. 6 Per
sonen werden zwaar gewond, waaronder 4
politieagenten. Een groot aantal anderen
werd licht gewond.
DE ONTVOERDE BABY VAN
LINDBERGH.
Nog niet gevonden.
Het kind van Lindbergh is nog steeds niet
gevonden. De twee gangsters, die zijn aange
nomen als bemiddelaars, stellen een krachtig
onderzoek in de onderwereld in. Leden van
verschillende organisaties hebben de ge
dachte aan de hand gedaan de kerken te be
nutten als heiligdommen, waar de ontvoer
ders het kind kunnen overdragen en het los
geld in ontvangst nemen, zonder gevaar te
loopen.
Hedenmorgen nog niets
definitief bekend.
Ook hedenmorgen vroeg was er nog niets
definitiefs bekend van het ontvoerde zoontje
van Lindbergh. Lindbergh hield gisteren nog
eenige besprekingen met vertegenwoordigers
van de New-Yorksche onderwereld. De New-
Yorksche gangster Spitali verklaarde gister
avond laat, geen hoop te hebben dat hij bin
nen 24 uur erin slagen contact te krijgen
met de onvoerders van het kind. Spitali zelf
gaf als zijn meening te kennen, dat het kind
vermoedelijk in het bezit is van personen die
er graag weer van af wilden doch bang zijn
voor ontdekking, indien het kind wordt te
ruggebracht. Vermoedelijk vreezen zij dat
ook Spitali in contact staat met politie
autoriteiten, wanneer zij een onderhoud met
hem arrangeeren.
EEN OOSTENRIJKSCHE PETER
KUERTEN GEARRESTEERD.
De Linzer poiitie heeft onder verdenking
van roofmoord een misdadiger gearresteerd,
die in den loop van gister uit zijn bekente
nissen bleek een der grootste misdadigers te
zijn in de Oostenrijksche crimineele geschie
denis, een tweede Peter Kuerten. Voor onge
veer 2 weken was te Linz de echtgenoote
van een bouwkundige vermoord geworden.
De verdenking viel op een man, Lethgoeb ge
naamd, die vier dagen na zijn arrestatie in
den nacht op Maandag toegaf de daad te
hebben gepleegd, fntusschen heeft het inge
stelde onderzoek reeds bewijzen geleverd,
dat ook andere moorden op precies dezelfde
wijze zijn gepleegd. In den loop van vandaag
bekende de gearresteerde nu i:i 9 gevallen,
die tot dusverre onopgehelderd waren, en die
deels zelfs niet als moord waren opgevat, de
moordenaar te zijn geweest. Deze moorden
heeft de thans 53-}arige man. gepleegd in een
tijdsverloop van 20 jaar, van welken tijd hij
10 jaar wegens het plegen van een roof
moord in de gevangenis heeft doorge
bracht. Reeds bij zijn veroordeeling toen had
hij echter een veroordeeling wegens roof
moord achter den rug, zoodat de man in to
taal 11 moorden op zijn geweten heeft.
DE AANSLAG OP TWARDOWSKI.
De Gepuoe deelt mede: Stern, die, zooals
bekend, geschoten heeft op den Duitschen
gezantschapsraad Twatdowski, heeft ten
deele bekend. Hij verklaarde tot een terroris
tische groep te behooren, welke zich, in op
dracht van het buitenland tot taak heeft ge
steld, den internationalen politieken toe
stand der Sovjet Unie te verslechteren en een
crisis te weeg te brengen, door een aanslag,
in de betrekkingen tusschen het Duitsche
Rijk en de Sovjet Unie. De verdere bizon-
derheden over de bekentenis van Stern zullen
in de eerstvolgende dagen worden bekend ge
maakt. Ook het onderzoek tegen Stern zal
dezer dagen worden beëindigd.
VAN DIEFSTAL AFKOMSTIG?
T wee mannen met morphine.
Beiden gevlucht.
Zaterdagavond om half acht bemerkte een
rechercheur van de Rotterdamsche rivierpo
litie, die surveilleerde aan de Maashaven-
Zuidzijde, in de omgeving van de graansilo,
dat een heer op een motorfiets kwam aange
reden en afstapte bij twee mannen, die daar
blijkbaar op hem stonden te wachten. Een
van deze mannen had een tasch onder den
arm. De rechercheur hield de mannen een
oogenblik in het oog en omdat hij bemerkte,
dat ze buitengewoon schuchter en zenuwach
tig waren, ging hij er heen en sprak de
mannen aan. Toen hij zich bekend maakte,
wierp de man, die de tasch bij zich had, deze
tasch in de Maashaven. Uit de tasch vielen
een paar doosjes op den wal, die de recher
cheur opraapte en onmiddellijk daarop
trachtte hij den man vast te houden. Zijn
kameraad was inmiddels reeds gevlucht en
bij de worsteling, die ontstond, wist de an
der ook te ontkomen. De man met de motor
fiets kon zoo gauw niet wegkomen en werd
gearresteerd. Bij de worsteling heeft de re
chercheur eenige schoten in de lucht gelost
om zijn collega's opmerkzaam te maken. De
j^dere politieroenschen hebben inderdaad de