ümaarsche Courant.
Stad en Omgeving
Rechtszaken
Onze JCotoaim
JMgezwden Siukkm
£uchtoaait
itutetdand
Bescherming tegen griep,
Honderd vier en dertigste Jaargang.
Donderdag IO Maart.
Haagsche hriewen.
1932
r NO'
rrisis? Malaise? Een algemeene trek
andere wijken, die meer in de mode en
naaL cmaak komen? Of alleen
dat de hooge lasten, die zco'n bezit mee
brengt, blijven. En in onze stad is het geval
bekend van een der vroeger zeer rijken
maar dat is niet in Zorgvliet en zelfs niet
in de buurt er van die zijn schitterend,
paleisachtig huis met meubilair en al aan de
gemeente ten geschenke zou hebben aange
boden, om toch maar van de belasting af te
wezen. Maar de gemeente wist ook niet wat
ze er mee meest aanvangen en htcït onder
betuiging van vriendelijken dank het aanbod
afgeslagen.
Behalve al die zoogenaamd kapitale heeren
huizen staan cck nog leeg of te huur of te
1 deze factoren samen en iemand, die zou be-
6ren dat de halve stad zoo niet leeg dan
W'h *'p huur of te koop staat, zou de plank
niet ver mis hebben.
Het ziet er inderdaad naar uit alsof er
n0g nimmer zooveel huizen tegelijk voor de
liefhebbers klaar stonden als dit jaar. Over
al in alle wijken, op alle punten en aan de
meest uiteenloopende soorten van huizen zijn
de veelzeggende bordjes gespijkerd en vaak
rijn de ramen ook nog vol geplakt met bil
jetten, die vermelden waar inlichtingen te
verkrijgen zijn
Vooral groote heerenhuizen staan leeg. In
het park Zorgvliet staan de groote borden in
de tuinij der villa's en daar zijn er bij, waar
ze reeds zoo lang staan, dat je je begint af
te vragen of ze daar soms wortel geschoten
hebben. Het tegendeel is waar, want door
hun lang verblijf in den lossen grond staan
ze wankel en scheef gezakt en dat geeft een
'min of meer desolaten aanblik. Verscheidene
van die villa's, zoowel in het park, dat vol
gens zijn naam gevrijwaard zou moeten zijn
.tegen de zorgen des dagelijkschen levens als
in andere voorname wijken, als het Willems
park, het aan Zorgvliet grenzende Stadhou
der- en Statenkwartier en het voorname ge
deelte van de Bezuidenhoutbuurt, voor zoo
,ver dat er nog is, staan leeg. De rolluiken
zijn voor de vensters neergelaten, de tuinen
hebben dat lichtelijk verwaarloosde aan
zien, dat zoo'n eigenaardige kenmerk is van
een leegstaand huis. En zelfs de Schevening-
sche Weg is er niet vrij van. Daar dragen
verscheidene van de imposante groote lust
huizen de welsprekende bordjes. Maar dat
is toch waarschijnlijk wel een ander geval
dan met de huizen in Zorgvliet en de andere
genoemde wijken.
Het is heel jammer om het te moeten zeg
gen, maar de Oude Scheveningsche Weg
heeft als woonkwartier zijn roem overleefd
[Hij is niet meer in trek. Hij is en dccadence,
zooals de vroeger om zijn deftigheid beroem
de Laan Copes van Cattenburgh, die even
eens in reuk van voornaamheid stond. En
het daaraan grenzende Nassauplein deed
daarvoor niet onder. Rijke en voorname lie
den in Haagsche romans, woonden onveran
derlijk aan de Laan Copes van Cattenburgh
of op den Scheveningschen Weg, een enkele
maal aan het Nassauplein en soms, maar
itoch zelden, in het».Willemspark. Maar dat
is allemaal veranderd. De smaak en de ge
woonten zijn veranderd en daarmede de
eischen, welke men stelde aan een voornaam
huis. De groote villa's, waar de burgerman
vroeger tegen opzag,-omdat ze zooveel def
tigheid herbergden, worden nu bestempeld
met den wéinig waardeerenden naam vau
„sombere kasten", „oude barakken" en meer
liefelijks. Slechts een heel enkele straat, wat
meer in de binnenstad, die als versteend ligt
tusschen het bruisende, woelige, moderne
leven van rondom, is gebleven wat ze jaren
geweest is en haar huizen schijnen niet In
discrediet geraakt te zijn, hoe vreemd en ott-
geloofelijk het klink moge. Als je een enkele
maal voor de curiositeit die straat eens door
loopt, komt even de gedachte in je op, dat
misschien daar nog wel dezelfde menschen
wonen van vroeger, die niet veranderd zijn,
evenmin als de huizen, die geen behoefte
hebben aan wat aannemers en architecten
van bewoonbare huizen bestempelen als mo
derne gemal-.:n, die geen warm en koud
water op hun slaapkamers noodig hebben,
die niet verlangen naar centrale verwarming,
die niet anders wenschen dan hun lange
leven van stille en voorname deftigheid te
slijten in die stille eh voorname en deftige
straat.
Maar de andere! Och arm! Niemand w'!
er meer aan. Want ze missen alles wat de
moderne mensch eischt en doordat ze uit-
teraard op een peperdufen grond staan, moe
ten ze dus, niettegenstaande al hun tekort
komingen, altijd duur blijven. Dergelijke hui
zen, die wat meer in de binnenstad liggen,
krijgen dan altijd wel ee nbestemming, omdat
ze voor kantoren, handelsondernemingen en
dergelijke wel geschikt te maken zijn, wel
allure hebben bovendien en toch de reputa
tie van hun goeden stand altijd blijven mee
dragen. Met de huizen op den Schevening
schen weg gaat dat zoo gemakkelijk niet, al
zijn er al een paar kunsthandels en een
groot en heel voornaam meubelmagazijn. En
laatst zelfs vonden we een strooibiljet in de
brievenbus van een verkoopscentrale, die
kruidenierswaren wilde leveren bij vijf of
tien pond tegelijk en dan voor belachelijk
lage prijzen en die gevestigd was op den
Ouden Scheveningschen Weg. En dat lijkt
voor zoo'n oud patricisch huis toch wel een
heel erge degradatie.
De huizen in de moderne villawijken a!»
Zorgvliet lijden niet aan het gebrek van te
weinig modern comfort. Ze hebben alles wat
zelfs een verwend menschen wenschen en
verlangen kan en toch staan ze leeg. En dat
zal wel in heel nauw verband staan met de
malaise. Veel Indische magnaten woonden
en wonen nog in Zorgvliet en voor verschei-
denen onder hen wordt het bijna ondoenlijk
°m zoo'n groot huis te blijven bewonen.
Daar zijn er onder, die zeggen: we zouden
wel graag in een kleiner huis wonen en be
zuinigen, maar we kunen ons huis niet
«wijt en liever dan hun woning renteloos te
laten en geld uit te geven voor een kleiner
huis, trachten ze zich zoo goed mogelijk door
den kwaden tijd heen te vechten. Ze sluiten
n aantal kamer; soms ook trekken familie
leden bij elkaar in. Anderen laten den boel
in den steek en trekken zich ergens in een
S l' plein plaatsje binnen of buiten de gren
zen waar het leven goedkoop is, in eenzaam
heid terug. Anderen weer trachten hun over
vloed van ruimte productief te maken. Het
S&gsifr&epaaj: vau dit alles is natuurlijk,
breede deuren en vensters. Daar kan van al
les schuld aan zijn. Het verloopen van een
straat, die vroeger van goeden stand heette
en nu maar een stille dooie zijstraat is, het
verspreid raken van 't groot gezin, zoodat
de overblijvenden verlangen naar een kleiner
gerieflijker woning met kleinere kamers, met
moderne lage vensters er. met stroomend
water en minder personeel. En de crisis kan
zich ook hier doen gevoelen door verminde
ring van inkomsten.
Bepaalde nieuwe wijken met moderne
huizen zijn bijzonder in trek, hebben een ge
weldigen naam wat .stand" betreft, iets
waarvoor de Hagenaar buitengewoon gevoe
lig is, zonder dat een buitenstaander goed
begrijpt waarom. Eén van deze wijken is de
nieuwe Waalsdorpbuurt, waar gebouwd
wordt, steeds maar door, met een ijver of
niet de halve stad gelegenheid om te wonen
te over bood.
Ik moet eerlijk bekennen, dat de groote
attractie van deze wijk me nog niet duidelijk
is. Nu ja, ze is bij Waaisdorp, dat wil zeg
gen vlak bij wat vroeger duinen waren en
waarvan weidra nog maar een heel schamel
beetje over zal zijn. Daarmee is alles ge
zegd. De straten zijn er recht en geasfal
teerd, de huizen zijn modern en met dat al
toch tamelijk gelijk en gelijkvormig, de huren
zijn hoog en de kamers klein. En de verbin
ding met de stad isnu ja, men mag geen
kwaad spreken van tram- en busverbindingen.
Laten we dus zeggen, zoo, dat iemand, wiens
tijd min of meer geld is en die houdt van een
snel en doelmatig vervoer er niet mee te
vreden zou zijn. Wie stand op prijs stelt, be
hoort echter daar te wonen en nergens an
ders.
Zooals een steen, die in het water gewor
pen wordt, steeds grootere kringen maakt,
zoo strekt het „te huur en te koop" zich uit
ook over de minder voorname wijken Heele
straten met boven- en benedenhuizen schijnen
en bloc te huur. onverschillig waar ze staan
of hoe ze gebouwd zijn en wie er voor bij
gaat moet zich toch wel eens afvragen:
„Wie moeten daar nu allemaal in wonen?"
Zouden we een algemeene vermindering
van huren, grooter tegemoetkoming van
huisbazen en dus voor velen een toch wel
gemakkelijker tijd tegemoet gaan, in weerwil
van de crisis?
W. P.
MIDDERNACHTZENDING-AVOND.
Spreker de heer P. P. Hartendorf.
Onderwerp: Grepen uit het werk
der Middernachtzending in haar
strijd tegen de ontucht.
Openingswoord van ds. H. Hak;
slotwoord van ds. von Meijenfeldt.
In gebouw „Waakt en Bidt" werd gister
avond een middernachtzendingsavond ge
houden»
Het openingswoord werd gesproken door
ds. Hak, die na het zingen door de aanwezi
gen van psalm 105 5, voorging in gebed.
Waarna spr. voortging met er op te wijzen,
dat de Middernachtzendingvereeniging, die
zich richt tot allen, die verloren gaan of zul
len gaan, recht heeft op de algemeene be
langstelling van de christelijke gemeenschap
De medewerkers gaan op pad als alle bur
gers slapen, maar als de zonde waakt. Zij
nemen de strijd op tegen de ontucht, maar
niet tegen, doch vóór de ontuchtigen, want
zij verricht daden van Christel, liefde. Na
dat spr. nog eenig licht wierp op dezen strijd,
die in ons land door verschillende vereenigin-
gen op verschillende wijze wordt gestreden,
sprak spr. de hoop uit, dat ook in onze stad,
waar het gevaar de jonge vrouwen en man
nen in niet geringe mate belaagd, het werk
van de Middernachtzending ingang zou vin
den. Spr. hoopte verder, dat door dezen
avond de ijver tot de strijd bij de aanwezigen
zou worden aangespoord of gewekt en gaf
toen het woord aan den heer P. P. Harten
dorf, die reeds jaren daadwerkelijk aan den
praktischen arbeid der Middernachtzending
deelneemt, als leider van het werk te Haar
lem en van het aldaar gevestigde consultatie
bureau der Middernachtzending.
De heer Hartendorf herinnerde er aan in
1921 hier ook gesproken te hebben voor een
zeer gering aantal belangstellenden, toen de
provinciale afdeeling werd opgericht, waar
de toen hier gevestigde ds Verwaal krachtig
toe had medegewerkt. Pogingen om actie
verwekken waren echter vruchteloos
gebleven; spr. verheugde er zich dan ook
over dat men nu in zoo groote getale was
opgekomen.
Spr. zou het vooral hebben over het tegen
woordige, en niet diep ingaan cp het verle
den.
De tegenwoordige prostitutie is clande
stien, maar toen in de tachtiger jare de Mid-
dernachtzending optrad, was ze van over
heidswege getolereerd en gesanctionneerd.
De Middernachtzending nam 't op tegen de
houding van de overheid en van het volk on
der het devies: „Getuige en redt".
Met het oog op deze houding der overheid
herinnerde spr. aan het werk van kaptein
Rcelants, die aan het werk van de Midder
nachtzending ging deelnemen en zijn ontslag
als officier moest nemen, omdat een dergelijk
officier niet werd getolereerd.
Door het postvatten voor de huizen van
ontucht, om hen die willen binnengaan te
waarschuwen en er van af te houden, wordt
vaak een nuttige daad verricht. Spr. gat hier
van eenige voorbeelden.
Ook nam de Middernachtzending het
vooral op voor de ongehuwde moeder en
haar kindze had ook zeer geijverd tegen het
verbod, een onderzoek te doen naar het va
derschap en had hiermee haar doel bereikt,
want de wet tot toelating van onderzoek
naar het vaderschap was tot stand gekomen.
Aan de afdeelingen in de groote steden
waren consultatiebureaux verbonden, waar
de ongehuwde moeder of haar familie inlich
tingen konden inwinnen. Hiervan maken
zeer velen gebruik. Hier ook doet men pogin
gen om de klove tusschen de moeder en de
vader van het kind te overbruggen, zoodat
dan vaak een huwelijk tot stand komt. Indien
dit niet wenschelijk is, tracht men door een
tweezijdige overeenkomst een minnelijke
schikking te treffen. Indien dit niet gaat
wordt de zaak klaar gemaakt voor de recht
bank. Aangezien deze procedure soms zeer
lang duurt, wordt aan de ongehuwde moeder
zoo noodig een uitkeering verstrekt.
Spr. wees er op, dat men niet te veel moest
neerzien op de ongehuwde moeder, zij zijn
menschen van gelijke beweging als wij en de
kiemen der zonde zijn te vinden in ieders
hart. In ons land worden jaarlijks 34 tot
3500 buitenechtelijke kinderen geboren, de
meeste gevallen worden behandeld op de
consultatiebureaux
Spr. wees er op, dat het ontucht plegen
met minderjarigen te gering wordt gestrafd,
waarvan spr. eenige voorbeelden gaf.
De vereeniging treed voorts vooral op te
gen de Nieuw-Malthusiaansche bond, welks
verderfelijke ideeën, zeide spreker, vooral in
Noord-Holland ingang vinden.
Ook moet ernstig rekening gehouden wor
den met de literatuur. Jonge menschen lezen
tegenwoordig alles, wat soms zeer schadelijk
is voor hun ontwikkeling. Boeken zooals van
rechter Lindsey, die een nieuwe moraal hee-
ten te verkondigen, maar inderdaad er hee-
lemaal geen moraal op na houden, worden
algemeen gelezen. Hiertegen moet men zich
wapenen.
Ook tijdschriften, zooals „De Lach", om
van „Pan" en „Zwarte Kat" maar niet te
spreken, worden in de trein algemeen gele
zen. Ook „Het Leven" vindt men nog in vele
huizen op de eereplaats.
Behalve de literatuur viel te wijzen op het
groote aantal echtscheidingen dat de laatste
tijd onrustbarend toeneemt. Sinds 1914 zijn
de echtscheidingen met 125 pCt. toegenomen.
Het huwelijk, zeide spr., had tegenwoordig
vaak geen innerlijke waarde meer; spr. ga:
hiervan eenige voorbeelden.
Ook de zededelicten nemen toe, integen-
stelling met alle andere misdrijven die zich
bewegen in dalende lijn.
Spr. was dankbaar dat de wetgeving was
gewijzigd in den zrin der Middernachtzending
vereeniging, maar toch waren er nog men
schen, die de oude toestand terug willen, b.v.
het al of niet aanwezig zijn van bordeelen
overlaten aan de gemeentebesturen, zoodat
ouden minderwaardigen toestand zou ver
vallen.
Want een dergelijk bedrijf mag niet van
men, als dit opging, gedeeltelijk weer in den
overheidswege getolereerd worden. Spr.
wees verder op het geneeskundig onderzoek,
waaraan de prostitituée's zich vroeger had
den te onderwerpen, alsof de mannen geen
besmettingshaard konden zijn.
Een ander gevaar was, volgens spr., het
dansen. De commissje-de Bie had hieromtrent
inlichtingen ingewonnen bij de gemeentebe
sturen, de kinderrechters en de voogdijraden
konden doen. Met een dankzegging besloot
spr. zijn diep gevoeld slotwoord.
Na het zingen van een gemeenschappelijk
gezang ging de vergadering uiteen.
VERDUISTERING DOOR EEN
PREDIKANT.
Voor de rechtbank te Leeuwarden stond
gister terecht de vroegere predikant te Wir
dum, thans gedetineerd, beklaagd van ver
duistering van 3200, welke gelden hij als
predikant te Wirdum, in zijn kwaliteit van
beheerder van de stichting „De Pastorie"
dier gemeente onder zich had, gepleegd in de
jaren 1919—1931.
Verdachte bekende. Hij had de verduiste
ringen gepleegd om zijn privé-speculaties te
dekken.
Uit het verhoor bleek, dat de predikant om
de vijf jaar niet door het provinciaal kerkbe
stuur werd gecontroleerd. In 1930 heeft ver
dachte in een periode van angst een groqten-
deels gefingeerden staat opgemaakt van de
pastoralia en bij de kerkvoogden ingediend.
Toen, aldus verdachte, is de bom gebarsten.
President: Het is al heel ongelukkig voor
een man van uw positie. U waart nauwelijks
in Wirdum of u ging speculeeren.
Verdachte: Ik zat met oude schulden uit
mijn vorige gemeente.
Na een uitvoerig getuigenverhoor vorder
de het O.M. twee jaar en zes maanden gevan
genisstraf met aftrek van preventieve hechte
nis.
HET PROCES TUSSCHEN
DE VAR-A. EN DEN STAAT.
De afgebroken radio-rede.
De officier van justitie bij de Haagsche
rechtbank, jhr. mr. van Asch van Wijck, heeft
heden conclusie genomen in de zaak tus
schen de V.A.R.A. en den Staat der Neder-
landen betreffende de afgebroken radiorede
van den secretaris der V.A.R.A., den heer G.
Zwertbroek, die hij op 8 October j.1. te Leiden
heeft gehouden. De officier was van meening,
dat, hoewel de radio-controlecommissie be
voegd was om van te voren inzage te vragen
van den woordelijken tekst der rede en de
V.A.R.A. aan dit verzoek niet heeft voldaan,
de radio-controle-commissie toch niet be
voegd was bedoelde rede tijdens de uitzen
ding af te breken, omdat artikel 7 van het
radio-controle-reglement haar uitsluitend de
bevoegdheid geeft een uitzending af te bre-
ken, wanneer de tekst vóór de uitzending
door de commissie verboden is. Waar dit nu
met de onderhavige rede niet het geval is ge
weest, concludeerde mr. van Asch van Wijck,
dat de rechtbank de afbreking onrechtmatig
zal verklaren en den staat zal veroordeelen
tot schadevergoeding op te maken bij staat.
De rechtbank zal over 4 weken vonnis wij
zen.
keelontsteking er. verkoudheden
Bij apothekers en drogisten
het lijden van kleine diefjes, dat ik een brok
in mijn keel kreeg, stakkerds die eerlijk waren
en zouden gebleven zijn als de maatschappij
wenschelijker was.
Een dienstweigeraar die hevig kiespijn
had, en het niet meer uit kon houden, werd
met een celwagen naar een tandarts ge
bracht. De arts was daar niet erg over te
spreken. „Zoo'n reclame voor zijn deur".
Een Liebermann of een andere grootheid
wordt als heer met een mooie auto vervoerd.
M. de Redacteur, ik dank U dat U mij ge
legenheid heeft gegeven ook mijn meening
eens te zeggen.
Hoogachtend,
JAC. VEEN.
(Wij gelooven gaarne, dat inzender in
zijn opvattingen niet alleen staat, maar hij
moet zich er toch voor wachten te generali
seeren.
Wij geven gaarne iedere groep gelegenheid
zich binnen zekere grenzen te uiten en heb
ben dus tegen opname geen bezwaar ge
maakt.
Red. Alkm. Crt.)
DALING VAN DE INDISCHE
MIDDELEN IN 1931.
48 Millioen minder dan in 1930
PRINCIPIEELE DIENSTWEIGERING.
De Krijgsraad te 's-Hertogenbosch heeft
gisteren veroordeeld ter zake van principi-
eele dienstweigering: den 19-jarigen K K.
uit Zijpe, den 20-jarigen C. B. uit Noord-
scharwoude, den 19-jarigen C. J. H. uit
Hoogwoud, den 19-jarigen P. C. de G. uit
Amsterdam, den 19-jarigen H. T. uit Am
sterdam, den 22-jarigen H. v. V. uit Rotter
dam, den 20-jarigen M. T. uit Velzen en den
19-jarigen J. B. uit Bergen (N.-B.) ieder tot
10 maanden gevangenisstraf, met aftrek van
voorloopige hechtenis en ontslag uit den
dienst.
(Buiten verantwoordelijkheid van de
Redactie. De opname in de rubriek, bewijst
geenszins dat de redactie er mede instemt).
DE MOORD OP DEN
RIJKSVELDWACHTER TE KERKDRIEL
De officier van justitie bij de rechtbank te
Tiel heeft hooger beroep aangeteekend tegen
het vonnis van die rechtbank, waarbij de ge-
brs. G., Joh. en J. R. te Kerkdriel, wegens
<J_.JL zware mishandeling, den dood ten gevolge
Hieruit bleek, dat na het dansen vaak sexueel hebbend, van een ambtenaar in functie,
ontoelaatbare handelingen plaats hebben, f ieder tot 13 jaar zijn veroordeeld.
Het dansen is daarvan niet een directe, maar
wel een indirecte oorzaak. Meer beperkende
bepalingen waren volgens spr. gewenscht.
Hier in Alkmaar was, volgens spr., veel te
doen voer verbetering van de zeden; men
moest ook niet denken dat al dit kwaad
alleen voorkwam buiten eigen erf. Want, zei
de spr., het komt helaas niet zelden voor, dat
ook menschen van Christelijke huize vervallen
in dit kwaad; hier ligt voor ons allen een
taak. Spr. herinnerde hierbij aan de barm
hartige Samaritaan. Natuurlijk moet het
kwaad kwaad heeten, maar men moest mede
lijden hebben met de slachtoffers.
De Middernachtzending kon niet alles
doen, maar toch veel met haar post werk,
haar consultatiebureaux, haar doorgangshuis
in Den Haag en haar zeemanshuis in Den
Helder, waar men» trachtte matrozen te hou
den uit de handen van de „landhaaien", wat
vele malen gelukte; spr. verklaarde hoe men
jaren daarna nog dankbaarheidsbetuigingen
van de betrokkenen ontving. Er verongeluk
ken er zoo velen, aldus spr., omdat ze op een
bepaald oogenblik niet in goede handen val
len. Spr. hoopte dezen avond de belangstel
ling voor dit werk te hebben gewekt, zooriaó
men zou kunnen komen tot het oprichten van
een afdeeling Alkmaar, met daaraan verbon
den een consultatiebureau. Spr hoopte dan
ook dat velen zich als lid zouden opgeven.
Nadat van de gelegenheid tot het stellen
van vragen gebruik was gemaakt, ging ds.
von Meijenfeldt over tot het spreken van het
slotwoord.
Twee dingen hadden spr. vooral getroffen
in de rede van den heer Hartendorf. Ten
eerste: een iegelijk sta af van ongerechtig
heid. Het was een groot gevaar, zeide spr.,
dat men in vele gevallen een te hard oordeel
zou vellen. Natuurlijk bleef kwaad kwaad,
maar het was christelijk lief te hebben die
zondigen, waarbij spr. wees op het voorbeeld,
dat Christus heeft gegeven, toen hij de
overspelige vrouw niet veroordeelde. Wie
zonder zonden is, werpe den eersten steen
op haar, zeide Christus. En niemand wierp
een steen. De kiem en de wortel der zonde
schuilen in ieders hart.
Als wij, aldus spr., ervoor bewaard blijven
door God's liefde, dan moeten we milder
oordeelen over hen die in de zonde zijn ge
vallen. Misschien zouden we schrikken, als
we wisten, wat ook in eigen christelijke kring
voorkwam.
Ten tweede had spr. in de voorgaande rede
beluisterd een krachtige aansporing tegen
die zonde te gaan strijden. Er waren dan ook
al plannen geboren, zooals spr. had verno
men, de strijd te verklaren. Men moest dit
voelen, als de roeping ons van Godswege op
gelegd en we moesten ons solidair verklaren
met de gevallenen, ons met hen gelijk stellen,
maar niet ons boven hen stellen. Hen maat
schappelijk te helpen was mooi, maar men
moest hen ook tot Christus brengen.
Spr. wees er op. dat zij die weinig hadden
te geven, met de stuiversvereeniging nog iets
De opbrengst der landsmiddelen bedroeg
in Dec. 1931, naar Aneta aan de Tel. meldt,
totaal 49.200 00 tegen in December 1930
63.100.000. De totale opbrengst der mid
delen over 1931 bedroeg 517.700.000 tegen
631.500.000 over 1930. Procentsgewijze zijn
de opbrengst in 1931 vergeleken bij 1930 als
volgt verminderd: invoerrechten 19.9 pCt.,
uitvoerrechten 4.7 pCt., statistiekrecht 1.8
pCt., accijnzen 5.5 pCt., zegelrecht 2.4 pCt.,
overschrijvingsrecht 0.4 pCt.
De waarde van den invoer bedroeg in
1931 549.000 000 tegen in 1930
834.000.000 en in 1929 1.059.000.000.
De waarde van den uitvoer bedroeg in 1931
810.000.000 tegen in 1930 1.203.000.000
en in 1929 1.443.000.000. Behalve op de
prijsvermindering werd hierbij ook op ver
mindering van de kwantiteit gelet.
DE POSTVLUCHTEN OP INDIE.
De Reiger (thuisreis) is om 5.08 uur uit
Djask vertrokken, te 9.24 uur te Bushir ge
land, vandaar te 10.03 uur vertrokken en te
14.32 uur te Bagdad geland.
Hedenmorgen om 7.20 uur, vertrok de
Raaf van Schiphol naar Batavia. De beman
ning bestaat uit F. C. Pellen, eerste bestuur
der, E. L. Hulzebos, W. J. Hut en H. J. Sie-
mer. Het vliegtuig vervoert 261.41 K.G. post
en 131.21 K.G. goederen, twee passagiers,
prof. dr. F. M. T. Böhl en den heer ten Haaf
tot Marseille, waar hij op 't s.s. Dempo van
de Rotterdamsche Llyod zijn reis naar Indië
zal voortzetten. Vermoedelijk zal de heer ten
Haaf weer van Medan naar Batavia vliegen.
Geachte Redactie.
Wilt U onderstaande plaatsen? Bij voor
baat mijn dank.
Hierbij wil ik mij wagen in het hol van den
leeuw. Ik weet dat veel inwoners het lang
niet met den leeuw eens zijn, maar uit angst
dat zij verscheurd worden maar angstig
zwijgen. Ik wil de lezers van dit blad vragen,
dit geschrevene te overdenken alvorens het
terzijde te leggen. Is het niet droevig als men
leest dat er een of andere stakker, gedreven
door de ellende en den grooten chaos in deze
samenleving, uit wanhoop of ellende een
kleinigheid steelt om zijn armzalig leven te
rekken of dat van zijn gezin. Dan wordt er
gesproken van een misdadiger en hij krijgt
doorgaans een zware straf. De oorzaak van
het kwaad, honger en gebrek in een wereld
van overproductie, wordt gehandhaafd. Ik
ben er van overtuigd, dat de gevangenis
iemand eerder slechter maakt dan beter, dus
ik zal dat systeem niet verdedigen. Maar al
leen dit: ik wil de menschen vragen, of zij
ook allen zien dat een armzalig diefje zoo
zwaar gestraft wordt en een groote dief die
niet steelt van honger maar een groot salaris
heeft een naar verhouding kleine straf krijgt
Altijd weer valt het mij op. Toen ik in Den
Haag in de gevangenis zat voor dienstwei
gering, maakte ik daar kennis reet 3 heeren
o.a. een graaf en een generaal uit Oostenrijk
die voor millioenen valsch geld hadden wil
len uitgeven. Zij kregen alle drie vergeleken
bij andere gevangenen een geringe straf en
een veel betere behandeling. Zij zaten bij el
kaar in een beter vertrek dan sommige dienst
weigeraars die in een steenen cel zaten. Een
van hen zeide tegen mij dat hij het vreeselijk
zou vinden als hij daar moest zitten. Hij had
medelijden met de ontwapenaars van de
daad.
Ik zou nog veel meer kunnen vertellen over
andere voeding op advies van een geneesheer
enz. enz. maar ik mag niet te veel van de
gastvrijheid van de redactie verlangen. Al
leen dit nog: Ik heb tafereelen gezien .van
SARRASANI KOMT WEER IN
NEDERLAND.
In het najaar.
Het circus Sarrasani is van plan in Sep
tember opnieuw ons land te bezoeken, zegt
de Tel., in het bijzonder het Noorden'van het
land en daarna Amsterdam, Den Haag en
Rotterdam. Als nieuw nummer staat op het
programma een waterballet. Na 1 Sept. komt
het Paleis voor Volksvlijtterrein vrij, of dit
voor Sarrasani geschikt is, is nog niet zeker.
Vermoedelijk is het te klein, temeer daar de
brandweer voor het opslaan van circussen
binnen de hekken van de galerij verschillende
veiligheidsvoorschriften heeft gegeven. O.a.
moet er een ruimte vrij blijven langs de hek
ken. De kans is grooter, dat Sarrasani op
nieuw op het Stadion-terrein komt. Thans
speelt het circus te Brussel, waar ook Gleicu
zijn teuten heeft opgeslagen. Het publiek kan
dus vergelijkingen maken.
Wat de olifanten betreft, vernamen wij, dat
nadat door den brand te Antwerpen vijf oli
fanten gestorven zijn, later op reis van Ant
werpen naar Brussel nog één en onlangs te
Brussel is een zevende bezweken. Sarrasani
heeft zijn vollectie echter dadelijk aangevuld
met zeven nieuwe olifanten, voorts met tien
kameelen en 30 paarden, 't Spreekt vanzelf,
dat alle verbrande costuums ook vernieuwd
zijn, zoodat alles thans in orde is.
DEMONSTRATIE TEGEN JAPAN.
Voor de Japansche consulaat t$
Amsterdam en Rotterdam.
Onder leiding van inspecteur van Blitters-
wijk heeft de politie gisteravond op het Ko
ningsplein en in de Leidschestraat te Am
sterdam een troep van ongeveer tweehonderd
communisten uiteen gedreven, die komend uit
de Vijzelstraat voor het gebouw van het Ja
pansche consulaat, dat gevestigd is aan de
Keizersgracht 610, wilden demonstreeren.
Uit hun gelederen werd geroepen: „Weg
met den oorlog!" „Weg met Japan!" Voor
het consulaat is politiebewaking achter ge
bleven.
Een gedeelte van de groep communisten ie
later op den avond in de binnenstad weer bij
eengeroepen, met het gevolg, dat het op de
Martelaarsgracht en kort daarna op den
Dam vrij rumoerig is toegegaan. De politie
die met enkele agenten en ruiters aanwezig
was, stond geen samenscholingen toe; eenige
malen heeft zij onder leiding van den inspec
teur niet sabel en gummistok krachtig ge
chargeerd. Ook in de Nieuwe Spiegelstraat
4in enkele charges uitgevoerd,
