Alkmaarsche Courant.
HIJ
EEN LEVEN OM EENEVEN.
KlfilillV
MIKT
{Radionieuws
Qemeeatecaden
Jieck Sdiool
Honderd m en dertigste Jaargang.
Woenttfaar (i April.
Brieven uit de Riviera.
No. 81 1932
Donderdag 7 April.
Hilversum, 298 M. (Uitsluitend A.V.R O
8.— Gramofoonpl. 10.— Morgenwijding.
10.15 Gramofoonpl. 10.30 Concert. R. Nijs,
zang. A. Bodmer, piano. Egb. Veen, begelei
ding. 11 Knipcursus kinderkleeding. 11.30
Vervolg concert. 12.Gramofoonpl. 12.15
Omroeporkest o. 1. v. N. Treep. M. m. van
Hilde Jager, zang en E. Veen, piano. 1 4o
Nederl. Week in het Carlton-Hotel te Am
sterdam. Rede van ir. S. L. Louvves. 2.30
Vervolg uitz. uit het Carlton-Hotel: rede v.
d. heer Bergman. 415 Ziekenuur. 5.—
Radio-Kinderkoorzang o. J. v. J- Hamel. 5.30
Gramofoonpl. 5.45 Omroeporkest o. 1. v. N
Treep. 6.30 Sportpraatje door H. Hollander
7 Vervolg Omroeporkest. 7.30 Enge sche
les door Fred Fry. 8.Gramofoonpl. 8.1 o
Concertgebouw-orkest o. 1. V- Dr. W. Men
gelberg en Maurice Ravel. M. m. v Mar-
guerite Long, piano. O.a. Derde piano-con
cert, Ravel en. Variations symphoniques,
Franck. 10.30 Vaz Dias. 10.45 Gramofoon-
platen. 11.—12.— Vanuit het Carlton-Hotel,
Amsterdam: Billy Mason his Band en
Juan Mordrez y su cantor Belfranco (Ar-
gentijnsch orkest).
Huizen, 1875 Af. (8.—9.15 en 11.—2.—
K R O., 10.—11.—en 2.—11.30 N.C.R.V.)
8.9.15 en 10.Gramofoonplaten. 10.15
Ziekendienst. 10.45 Gramofoonpl. 11.30
Godsd. halfuurtje. 12.15 K.R.O.-orkest o. 1.
v. J. Gerritsen. 2.Handwerkcursus. 3.
Vrouwenhalfuurtje. 3.30 Pauze. 4.Zee
mansuurtje. 5.Cursus handenarbeid v. d.
jeugd. 5.45 Cello-recital door Br. Hemerik.
Aan den vleugel: Dorothv Gerstel. 6.45
Knipcursus. 7.Vragenhalfuurtje. 7.45
Nea. Chr. Persbureau. 8.— Afgestaan. 9.
Ouderuurtje. 9.30 Zang door Stephen Jan-
sen's Damesensemb'e. In de pauze van 9.59
—10.Vaz Dias. 11.11.30 Gramofoonpl.
Daventry, 155.4 Af. 10.35 Morgenwijding.
10.5011.05 Tijdsein en berichten. 12.20
Orgelconcert Reg Foort 1.20 Shepherd's
Bush Paviljoen-orkest. 2.05 Lezing. 2.20
2.50 Gramofoonpl. 3.20 Kerkdienst 4.05 B
B C -Dansorkest o. 1. v. Hall. 4.50 Midland
Studio-orkest o. 1. v. Cantell. 5.35 Kinderuur.
6.20 Berichten. 6.50 Helen Perkin spee t
Havdn's pianosonates? 7.10, 7.40 en 7.50
Lezingen 8.20 Concert. A. Sammons, viool
en W. Murdoch, piano. O.a Sonate in a,
Franck. 9.20 Berichten en lezing. 9.55 B. B.
C.-orkest o. 1. v HelyHutchinson. O.a.
Ouv. Stradella, Flotow en Danse macabre,
St. Saëns 10.50 Kerkdienst. 11.0512.20
B B. C.-Dansorkest o 1. v. Henry Hall.
Parijs „Radio-Paris", 1725 Af. 8.05, 12.50
en 8.2Ó Gramofoonpl. 9.20 Radio-tooneel
„La patissiere du village:' van Alfred Savoir.
Kalundborg, 1153 Af. 11.20—1 20 Concert
uit het Palace-Hotel. 2.204.20 Mogens
Hansen's orkest. 7.309.35 Weenscbe mu
ziek o. 1 v. Fritz Fall. M. m. v. M. Reining
en Ado Darian. zang O.a. Uit Zigeuner-
baron en Fledermaus. Strausz, Zarewitscn
en Lustige Witwe, Lehar. 0.5011.50 Dans
muziek vanuit Rest. „Ritz".
Langenberg, 473 Af. 6.257.20 en 10.40
—11.20 Gramofoonpl. 11.2012.10 Concert
uit München o. 1. v. K. List. 12.201.5(1
Concert onder leiding van Eyscidt. 4.20
5 35 Concert. Wocke, bariton. Grelke. klari
net. Feldin, cello en'Grape, piano 7.20 Con
cert o. 1 v. Wolf, o.a. Ouv. Figaro's Hoch-
zeit, Mozart. 7.50 Werken van Lanner en
Strausz. Sted. orkest van Münster o. 1. v.
Wolf. 9.4011.20 Dansmuziek o. 1. v. Leo
Eysoldt.
Brussel, 508 Af. en 338 Af. 508 M.: 11.35
1.05 Gramofoonpl. 4.20 Concert o. 1. v
Meulemans. 5.50 Gramofconpl. 7.20 Con
eert o. 1. v. Meulemans, Met medewerking
van Mespagnard, bariton, o.a. Ouv. Frei-
schütz. Weber en Ncorsche Dansen, Grieg.
338 M.: 11.35—1.05 Gramofoonpl. 4.20
Concert o. 1. v. Kumps. 7.20 Concert. Orkest
o 1. v. Kumps en Schola Cantorum onder
leiding van 'E. v. d Ve'de. O.a. Ouv Le roi
d'Ys, Lalo en Esquisses flamandes, Brussel
mans.
Rome, 441 Af. 7.35 Gramofoonpl. 8 05
Concert o. 1 v. Selvaggi. O.a. Symphonie d-
moll, Franck, Tod und Verklarung, Strausz
en Ouv. Tannhauser, Wagner.
jhuiUeJUm
Naar het Engelsch van Morice Gerard
door Emma A. H.
59;
Lucille was precies zoo blijven staan, tei-
wijl haar kampevchtster haar geschiedenis
vertelde; de banden hield zij krampachtig
samengevouwen, haar boezem zwoegde en ir.
stilte deed zijn een vurig gebed, dat Zijn Ma
jesteit er toe gebracht mocht worden om de
gaarheid te zien. Maar terwijl zij hem gade
sloeg voelde zij zich alle vertrouwen, alle
n<>op ontzinken. De Koning zat met een nor-
scne uitdrukking op het gezicht, met het ge-
ai .a§ewend en gefronste wenkbrauwen.
ais hg zoo keek, was hij niet aangenaam om
e zien. Het had er veel van of miss Stuart
naar macht en invloed op hem overschat had;
niets.van zachtheid of toegeeflijkheid bleek
uit zijn houding tegen dat zij uitgepraat had.
i ir fat van miss Stuart stond teleur-
s elling te lezen. Ook zij besefte dat zij niet
geslaagd was.
Ineens doorleefde miss Darcy het tooneel
van vele jaren geleden, toen deze man, die
nu de beschikking over leven en dood in zijn
koninklijke macht had, haar hand had vast-
Zeesen. 1635 Af. 7.20 Populair concert
door het Emdé-orkest. 7.50 „Orpheus 1930
1931", hoorspel Van R. Seitz. Muziek: P.
Dessau met medewerking van orxest, koor en
kinderkoor. 8.30 Berichten. 8.40 „Vierhun
dert Millionen durchbrechen die Mauer",
hoorspel over China door orkest en solisten
9.40 Berichten en hierna tot 11.50 Dans
muziek door Oskar Joost en zijn orkest.
RADIOMUZIEK VAN DE KOMENDE
DAGEN.
Donderdag.
Des middags geeft Warschau kamermu
ziek, viool en piano. Het Vesper-concert van
Langenberg brengt liederen uit een groot
aantal oude zangspelen en kluchten. Op het
eind van den middag geeft de N. C. R. V.
een cello-recital. In het begin van den avond
komt over het Vlaamsche Brussel een sym-
phonieconcert met o.m. Weber's Freischütz-
ouverture en het symphonisch gedicht Die
Moldau, van den Tsjechischen componist
Smetana, hefc tweede deel van den zesdeeli-
gen cyclus Mein Vaterland. München brengt
Beehoven's Missa solemnis, die de meester
zelf als zijn beste werk beschouwde. Des
avonds komt over Beromünster een piano
recital. Weenen besluit de reeks uitzendin
gen ter gelegenheid van de Haydn-herden
king met de uitvoering van eenige minder be
kende werken van dezen componist. Het con
cert van Rome brengt o.m. de d-moll sympho
nie van César Franck, het symphonisch ge
dicht Tod und Verklarung van Richard
Strauss en de prachtige Tannhauser-ouver-
ture van Wagner. Over Straatsburg komt
een mooi programma met Beethoven's ouver
ture Lecnore III, één der vier ouvertures,
die hij schreef bij zijn opera Fidelio, een dub
belconcert voor viool, altviool en orkest van
Mozart, het a-moll pianoconcert van Schu-
mann en tot slot de zevende symphonie
(A-dur) van Beethoven, met wilde dansmelo
dieën in de kantdeelen, een weemoedig Alle
gretto en een idyllisch trio in het Scherzo.
De A V. R. O. zendt het Concertgebouw
concert uit waarbij de soliste Marguérite
Long de prachtige Variations Symphoniques
(piano en orgest) van Franck en het nieuwe
pianoconcert van Ravel speelt. Later op den
avond komen over London- en North Regi
onal kamermuziekwerken van Haydn, o.a. de
strijkkwartetten Es-dur op. 76 nr. 6 en C-dur
op. 20 nr. 2 (één der zes z.g. Sonnen-quar-
Over dc Tsjechische zenders komt de opera
La Traviata van Verdi, waarvan de maca
bere tekst een bewerking is van Dumas'
Dame aux Camélias.
(Van onze eigen correspondente).
I.
Lente in het Zuiden.
Mijn zoete, veeibezongen liefelijke Méditer-
rannée vertoont de laatste dagen kuren. Van
af den horizon komen lange witgekuifde rol
lers over de blauwe zee aangereden. Het zijn
de steigerende zee-rossen van Neptunus, die
„La Grande Bleue" een dramatiek verkenen,
welke op het eerste gezicht weinig bij haar
karakter schijnt te passen Neem u echter in
acht wanneer hier het tempeest woedt; wan
neer de wind uit het Oosten den regen op
roept en meebrengt. Smalend pleegt men hier
te zeggen, dat alle goede dingen van Italië
komen, eu wijst met het hoofd dan in Ooste
lijke richting: „daar, vlak bij... waar die
lastige buurman woont met wien men de
laatste jaren zooveel te stellen heeft gehad,
en die je per slot van rekening ook nog het
slechtste weer stuurt
De witte stad ligt zonbeschenen om de
Baie des Anges heen, de krans van bergen
houdt op den achtergrond de wacht. Cap-
Ferrat figureert ver in zee uitstekend op
het uiterste puntje de witte vuurtoren als
het andere uiteinde van de halve maan, welke
de bocht omvangen houdt.
De meeuwen wieken onrustig op het water
vlak waar zij de netten der visschers onder
de oppervlakte verankerd zien en de witte
visschen klaar zichtbaar door het doorschij
nende water, maar onbereikbaar, tusschen de
mazen heen en weer zwemmen. Een tantalus-
kwelling.
Tusschen het woelige water en mijn huis
ligt de groote weg, de Route Nationale No.
7, van Marseille loopend tot Menton aan de
Ita'iaapsche grens en beurtelings stad- en
landweg verbindt hij alle steden welke tus
schen de beide genoemde plaatsen aan de
Middellandsche Zee liggen. Geen enkel ver
voermiddel ontbreekt op de lange, glimmende
asphaltbaan. De lange, zware wijnkarren,
waarvan de traag stappende paarden in ge
dragen cadens hun halsbellen doen rinkelen,
rijden' er, en de driftig grommende race
auto's, voorbijschietend als losgelaten wilde
dieren. De lichte melkkarretjes waarop het
gehouden in de kapel van de Lee's, haar den
ring had geschonken, dien zij steeds sinds
dien gedragen had en haar had beloofd, dat,
mocht de tijd ooit komen dat zij in nood ver
keerde, hij dan zou terugbetalen wat hij haar
schuldig was voor haar hulp bij die gelegen
heid.
Koning Karei wendde zich tot zijn broer.
Hoe luidt je uitspraak, York? Mylora
Devizes is dood, daaraan is geen twijfel mo
gelijk; het was een aardige man, loyaal, één
van onze vrienden. Hij kwam om in een
schermutseling, waarbij een jong meisje in
het spel was, zeker door een stoot van den
degen van kapitein Darcy. Over de wezen
lijke omstandigheden van het geval heerschte
verdeeldheid, maar de jury heeft den gevan
gene veroordeeld. Frances, hier, verklaart,
dat er een verkeerde rechtspleging heeft
plaats gehad en hehaalde de snoevende uit
spraak van een man, die te veel gedronken
had.
Ik heb hooren zeggen, sire, viel Frances
kalm in: „in vino veritas". („In den wijn zit
de waarheid").
De koning nam geen notitie hiervan, maar
vroeg over zijn schouder:
Wat zegt ons familie-orakel?
Doodsche stilte heerschte in het vertrek.
eide vrouwen hielden den adem in, in de
grootste spanning. De hond, die op den
grond lag te slajjen, snurkte zwaar.
Na een schijnbaar lange tusschenpooze
donkere boerinnetje zelf de teugels houdt; de
zware camion, die op zijn oorverdoovende
passage alles te schudden zet door de impo
sant envracht van rotsblokken uit de steen
groeven.
De autobussen, rood, geel, groen, blauw,
die den heelen dag als spoelen heen en weer
schieten en rusteloos de menschen van den
eenen kant naar den anderen vervoeren. De
gezellige plebejer, de „Cagnois", die om de
paar minuten van de Place Masséna naar
het bergdorpje Cagnes vertrekt, een oord,
dat speciale attractie voor schilders, naakt-
loopers en bohémiens heeft eh in welks ver
voermiddel men u gedienstig 1-omt waarschu
wen „dat u waarschijnlijk verkeerd ziË'
als u zoo op het oog geen enkel kleedingstuk
heeft vergeten aan te trekken De masto
dont onder de autobussen, de bruine „Car
Chocolat" zoeft er met zijn zestig reizigers
onder mijn venstens langs en de stadstram
gliert er jammerend door de bocht; het er
barmelijk vervoermiddel waarit, men kort na
het uur der maaltijden alleen gewapend met
een gasmasker tegen de knoflooklucht kan
plaats nemen; een vervoermiddel, waarin
alles los zit, de banken, de carrosserie, de
bekleeding en tens lotte ook de organen in
uw corpus. Ik kijk er de boodschappen-fiet-
sers na, wier manden met riemen over de
schouders bevestigd, hoog boven hun hoofd
uitsteken. En plotseling krijg ik het „heimwee
naar den weg". Ik heb genoeg van alle fees
ten. Van de Marathon-dansen waarbij de
door uitvallers steed? opnieuw gegroepeerde
paren meer dan een maand dood van den
slaap rondgedraai-l hebben, ik kan geen
concours d'Elégance zien waar gelijk pau
wen. vrouwen van alk leeftijden met haar
gratie, jeugd of luxe kopen te pronken. Het
„fête des Nations" bracht over de zeshonderd
jongelui in de nationale kleederdracht van
hun zes-en-veertig verschillende landen. De
Roodkapjes uit Noonvegen liepen naast
Hongaren met 'ange witte, geplooide rokken
op de Promenade des Anglais. De Balkan
zond al ziin 'on :elende borduursels, het
nabije Oosten zijn gesluierde vrouwen, en
wij, wij zouden onze beste ambassadeurs nog
altijd: te weten een heel gezelschap jongelui
met wijde Volendammer broeken en meiskes
met flatteerende vleugelmutsjes, de hosse-
klossende klompen aan de voeten, waarmee
zij zich overal een eclatant succes wisten te
verzekeren. Maar na dit, overigens frissche
feest is het welletjes en wordt het tijd om de
Route Nationale No. 7 op te gaan en te kij
ken wat voor vorderingen de Lente gemaakt
heeft.
In de vlugge auto stuiven wij Nico uh,
langs het Octroi van den Mont-Boron waar
wij overtuigend „Neen" schudden tegen den
ambtenaar van de stedelijke belasting op
zijn vraag of wij iets „doods" bij ons heb
ben. Wij zijn niet op de jacht geweest noch
hebben wij aan de vischvangst gedaan; wij
passeeren daarom ongemoeid.
In de natuurlijke Naven van het schilder
achtige Villefranche liggen twee reusachtige
Oceaanstoomers, die vanaf den hooggelegen
weg kinderachtig als speelgoed aandoen. Op
de berghelling groeit en bloeit het, dat ons
hart er warm bij wordt. Enkel parkeeren wij
den wagen aan den rand van den weg en
klauteren langzaam het rotspad op.
Tusschen de als in torment verwrongen
olijf-boomen knielen wij plotseling neer bij
een groote toef wilde aruif-hyacintjes. Ge
plukt zal er niets worden, anders bezwijken
wij straks onder den last. Ah! daar is mijn
oude vriend, de rosmarijn. Eén klein takje
afgebroken van het harde heester-hout, het
kleine groene blaadje, de bloem klein en
sierlijk als een dwerg-orchidée. Een geur
van gember, specerijen en tropen-weelde.
Voor mij is de rosmarijn een sprookjes-ver-
haler: bij de „inboorlingen" hier gaat hij in
een boeketje bij het gestoofde vleesch.
Een ezeltje, aan twee kanten zwaar bela
den, komt voorzichtig het pad afgestapt.
Een dikke tak late mimosa's steekt hem uit
één van de buideltjes, die ter weerszijden af
hangen. „Chaoue!" groet zijn baas amicaal,
mept het beestje voor de gezelligheid met een
dun takje tusschen de oortjes en'dan zichzelf
stuk voor stuk tegen de hooge kaplaarzen.
Hij heeft op een lange rose anjer gekauwd,
maar bedenkt zich en steekt den bloem be-
hoogzuchtig achter het linkeroor.
Hier is een bosch van jonge palmen. Om
dezen tijd beteekenen die heel wat hoofdbre
kens voor de eigenaren, 's Nachts wordt er
geregeld wacht gehouden om diefstal van de
jongste loten, die in het hart van den zoom
zitten, te voorkomen. Op den Zondag der
„rameaux" (Palmzondag) drijft men een le-
vendigen handel in Palmpaaschjes, die van
het nog goudgele blad van den palmboom
gevlochten worden. Rukt men de nieuwe lo-
antwoordde de hertog, met stroeve uitdruk
king op het gelaat en de oogen afgewend van
miss Stuart:
De Bijbel beslist: Een leven om een
leven.
Het Orakel heeft gesproken, zei Ziin
Majesteit, zich tot Frances Stuart wendende,
als om het antwoord nog eens vast te leggen.
Op dat oogenblik trad Lucille naar voren,
ze boog een knie voor Karei Stuart en greep
zijn onwillige hand. De woorden, die miss
Stuart in het vertrek daarnaast tot haar ge
sproken had, drongen op haar aan:
Bedenk, dat u strijdt voor het leven van
uw echtgenoot. Zijn lot werd gewogen en tot
nog toe helde de schaal naar de andere zijde
over.
Wie is deze dame? vroeg de koning on
geduldig.
Ik ben Lucille Darcy, riep de knielende
vrouw, smeekende den blik tot Karei ophef
fend, de vrouw van Robert Darcy, die valsch
beschuldigd in den Tower is en Donderdag
zijn vonnis zal moeten ondergaan.
De koning zou zijn hand losgetrokken en
misschien de smeekelinge weggeduwd hebben.,
maar met kracht handhaafde zij haar hou
ding én ging voort:
Meer dan dat, sire, ik ben de dochter
van wijlen sir Evelyn en vrouwe Marjorie
Lee, in het graafschap Warwick.
Deze mededeeling boeide de aandacht van
Zijn Majesteit. Zijn onwilligheid en ver
ten ruwweg af, dan is het doodvonnis van
den boom geteekend. Hier is blijkbaar goe<?
gewaakt en alles staat er fleurig bij. Naast
een open kapelletje, dat dood-eenzaam aan
den weg staat is een zacht plekje, nèt goec
om even op adem te komen. Gezellig zetten
wij de voeten in steun tegen een stevige
wolfsmelkstruik om niet in het ravijn af te
glijden, en tralleeren een liedje tegen de si
naasappelen, schuin boven ons in een tuin.
Tersluiks berekenen wij de kans hoe er het
gemakkelijkst bij te komen; er is geen levende
ziel te bekennen. De omstandigheden forcee-
ren ons echter een rein geweten te houden.
SoitEen wilde vijgenboom aan den an
deren kant presenteert gul zijn krent-kleine
vruchtjes. Ah! wacht eens! over eenige we
ken zullen wij daar nog eens nader over
spreken. Een uur wandelen in de bergen, en
thuiksomen met een oogst van ponden. Wat
zijn de blaadjes nu nog klein en zacht. En
eensklaps valt het ons in, dat hun verschij
nen ééns de nieuwe voorjaarsmode heeft be-
teekend.... Wij hebben nu opeens allen zin
om naar de kleine „buvette" hier in de buurt
te gaan, de „Coq Noir". Met geen blik keu
ren wij een groot veld waardig, bespikkeld
van witte "bloempjes. „Sneeuwklokjes?"
vraagt de minst geroutineerde van ons.
„Pluk maar en bijt van onderen op hef
steeltje...."
„Ajasses!" zegt zij proestend en spuwend,
als zij onzen perfieden raad opgevolgd heeft
„Alleen maar wilde knoflook!"
In*de „Coq Noir" boeten wij onze zonden
en tracteeren op het heerlijkste boerenbrood,
dat in een bergdorpje aan een wankel ta
feltje voorgezet kan worden, dikke plakken
ham en een flesch koppige „Rosé", gagroeid
aan de wijnstokken op de berghelling daar
vlak voor ons.
ANNA BENAVENTE.
ZUID- EN NOORDSCHERMER.
Maandag vergaderde de raad dezer ge
meente voltallig onder voorzitterschap van
burgemeester C. de Groot. Een groot aantal
ingekomen stukken gingen onder den hamer
door.
De rekening over 1931 van het Burgerlijk
Armbestuur werd in volmaakte orde be
vonden. De ontvangsten beliejien 1677.17J-4,
de uitgaven 1848.36. Er is dus een nadeelig
saldo van 171.18J4. De voorzitter dankte
voor het gehouden beheer en tevens voor de
beschikbaarstelling van een bedrag van 250
ten dienste van de werkverschaffing.
Over laatstgenoemde zaak ontspon zich
nu een gedachtenwisseling. Er is tot dus
verre in 1932 uitgegeven voor dit doel door
de gemeente ongeveer 1200, niet daarin be
grepen hetgeen nog aan den Eilandspolder
zal moeten worden betaald voor de gemeen-
schappelijke werkverschaffing, hetgeen onge
veer 4 a f 500 zal beloopen. Er zijn nu 16
werkeloozen aan het werk bij de gemeente.
Dit aantal wijzigt zich dagelijks haast, wat
de personen betreft, omdat dan de een, dan
de ander tijdelijk voor een paar dagen werk
krijgt bij particulieren en daarna weer terug
komt. De voorzitter zeide, dat praatjes, als
zou er een beetje geluierd worden, uit de
lucht gegrepen zijn. Er wordt, in aanmerking
genomen, dat het lang niet allen jonge men
schen zijn, zeer behoorlijk gewerkt. Sommi
gen werken 5 dagen, anderen 3 dagen per
week, al naar hunne omstandigheden. Een
man werkt maar een dag per week, als noo-
dige aanvulling van ander werk. De heer van
der Laan zou willen besluiten, de volgende
week alle werkverschaffing stop te zetten.
Spreker hoopte daarvan dat dit eenerzijds
een prikkel zal zijn om aan het werkzoeken
meer aandacht te schenken en vertrouwde,
dat dan de diaconie te Groot-Schermer, die
naar veler meening nog niet veel voor de
werkloozen heeft gedaan, een ruimer stand
punt zal innemen. De heer Molenaar stelde
voor de bestaande regeling tot Mei te con-
tinueeren en ieder gemiddeld 4 dagen te la
ten werken. De voorzitter kon zich hier wel
mede vereenigen en zeide dat er reeds gemid
deld 4 dagen wordt gearbeid. De heer Posch,
minderheid in het college kon wel met het
voorstel van der Laan medegaan.
De heer Smit zou den maatregel alleen
willen, om de diaconie wat meegaander te
maken. Overigens erkende deze spreker dat
het zeer moeilijk is, de menschen in eens
zonder verdienste te laten, welk bezwaar
eigenlijk wel door alle raadsleden wordt ge
voeld.
Mevrouw Slooten-Smit bepleitte uitvoerig
de belangen van de reeds zoo weinig te be
nijden menschen, die naar zij weet moeite ge
noeg doen, aan het werk te komen. De pre
sident-armvoogd, de heer de Geus wees er op,
dat zelfs mét de werkverschaffing, hetgeen
in de gezinnen binnenkomt, nauwelijks vol
doende is om van te eten. Hij zou dan ook
niet aarzelen, de menschen als zij zonder
stoordheid verdwenen; hij keek miss Darcy
recht in het gelaat als trachtte hij daaruit een
half-vergeten gelijkenis op te maken, die tot
bevestiging van haar woorden kon dienen.
Koning Karei bezat een uitstekend, een
koninklijk geheugen voor gezichten; daarbij
kwam nog, dat de gebeurtenissen, die zich
hadden afgespeeld in dien tijd van zijn jonge
lingschap, hem onuitwischbaar in het geher
gen geprent waren; althans de perioden van
tegenspoed hadde nzich diep in zijn gemoed
gegrift.
Andermaal volgde er een pauze.
Lucille haalde den ring te voorschijn, dien
de koning haar aan den vinger geschoven
had en hield dien voor hem op.
U heeft mij dezen zelve gegeven, sire,
enu zei er bij, dat, als ik" nooit in nood ver
keerde, ik mij dan tot u zou wenden om bij
stand, en ik verkeer nu in nood, in dringen
den nood.
Wanneer was die gelegenheid? vroeg de
hertog van York, waarvan deze dame
spreekt?
Maar Zijn Majesteit antwoordde niet en
niemand anders waagde de stilte te verbre
ken. Hij zat achterover geleun din zijn groo-
ten stoel, met de oogen gesloten, of hij in
slaap gevallen was, maar in waarheid herin
neringen opwekkend uit dat lang vervlogen
jaar.
Eindelijk richtte hij zich op en legde de
hand oo den schouder van iniss Darcy.
werk komen behoorlijk te bedeelen. De voor
zitter waardeerde dit zeer, maar wees er op
dat gezien de middelen van het armbestuur'
de gemeente dan toch betalen moet aan dat
bestuur en dat men er dan toch beter voor
kan laten werken. Van de diaconie verwacht
te de voorzitter niet veel. Dat college is ge
heel vrij in zijn doen en laten en in den raad
kan men er veel of weinig van zeggen. Nie-
mad hier heeft er iets over te bevelen. De
voorzitter stelde voor om de ingang zijnde
werkverschaffing voort te zetten, zooals zij
thans is geregeld. Dit voorstel loopt even-
wijdig met het voorstel Molenaar. De heer
van der Laan trok gaarne zijn voorstel in..
Des voorzitter's voorstel werd aangeno
men.
Vastgesteld werden een aantal besluiten
tot wijziging der begrootingen voor 1931 en
1932, waaronder een post van 1000 voor
de werkverschaffing. Met zes tegen één
stem, die van den heer Vaalburg werd na
ampelen bespreking afgewezen een verzoek
van den heer J. Schortinghuis om verhoo
ging van het bedrag, dat hem in artikel 13
Lager Onderwijswet bij verschillende raads
besluiten is toegekend voor het schoolgaan te
Alkmaar voor vier zijner kinderen. Eerstens
werd overwogen, dat hem nog kort geleden
een bedrag, evenals het vorige is toegekend,
zonder dat van in beroep gaan daartegen is
gebleken, terwijl ook het bedrag in het alge
meen voldoende wordt geacht. De voorzitter
gaf een verslag met de moeilijkheden, die met
dezen man zijn ondervonden. Spreker zou
juist morgen een onderhoud hebben met Mr.
Schenkeveld, den rechtskundigen raadsman
van verzoeker.
Op voorstel van B. en W. werd besloten
adhaesie te betuigen aan het bekende rekest
van de gemeente Bloemendaal.
Beide besluiten werden z. h. s. genomen.
Ingewilligd werd op dezelfde wijze een,
ter vorige vergadering aangehouden request
van P. Kieft Czn., huurder van gemeente
land, om afwijking van de verhuursvoor-
waarden, evenals aan den huurder Jb. Hetnis
M.zn. reeds is toegestaan, doch met deze
voorwaarde, dat deze beslissing vervalt, in
dien tijdig een beslissing van het hooger be
stuur bekend mocht worden, tegen het hoo
ger bedoelde soortgelijke raadsbesluit op het
request-Heinis. Deze zaak toch is reeds ge-
ruimen tijd in beroep bij Ged. Staten, wel
licht zelfs bij de Kroon.
Een commissie uit den raad ^onderzocht de
ingekomen boeken en bescheiden van de
vereenigingen Huisvlijt en Floralia en het
Fanfarecorps Christiaan de Wet. Dit onder
zoek is destijds bij een voorstel door den heer
van der Laan gedaan, als voorwaarde ge
steld tot het uitkeeren van een subsidie, aan
die beide vereenigingen toegekend, in begin
sel, bij de vaststelling der begrooting 1932.
Overeenkomstig de conclusie der commissie
wordt tot uitbetaling z. h. st. besloten.
De heer Smit vroeg en verkreeg inlichtin
gen over de plannen van B. en W. inzake het
vernieuwen van de bestrating van het Noord
einde te Grootschermer.
De voorzitter zeide dat er nog geen plan
nen zijn. Wel overwogen B. en W. eenig uit
stel, om eerst de gemeentefinanciën in der
loop des jaars beter te kunnen overzien
Mogoelijk, dat van dit afwachten uitstel tol
een volgend jaar komt. Mevr. Slooten ver
nam op haar vraag van den voorzitter, dat
deze voorstellen in studie heeft over de
wederinstelling van een correspondentschap
voor de arbeidsbemiddeling enz. en dat deze
zaak spoedig in het college ter tafel zal
komen.
Hierna sluiting.
De Bisschop van Haarlem heeft pater
N. J. W. van Rijn, kapelaan in de St. Do-
minicus Kerk te Alkmaar benoemd tot kape
laan te Rotterdam en tot assistent alhier pa
ter B. H. F. Ruberg.
DOOPSGEZINDE PREDIKANTEN.
In de gistermiddag te Amsterdam gehot*
den vergadering der Alg. Ned. Doopsgez.
Pred. Vereeniging sprak ds. P. B. Westerdijk
over „De Algemeene Doopsgezinde Socië
teit". Hij herinnert aan wat de A.D.S., de
vereeniging van alle Doopsgezinde gemeen
ten in Nederland, krachtens haar statuul
zich in de eerste plaats en van ouds al ten
doel stelt: le. de zorg voor het seminarium
(de kweekschool) en 2e. het ondersteunen
van hulpbehoevende gemeenten, uitsluitend
voor en ten behoeve van hare godsdienstige
belangen. Bij de reorganisatie ontstond een
Dus dan was u het kind, dat ik juist van
pas in het park tegenkwam?
Ja, sire.
Ik had mijn vrijheid, misschien
mijn leven te danken aan uw vader. Wat
zei mijn broer zoo juist?
Een leven om een leven, antwoord
de miss Darcy vlug.
Dan zal zijn uitspraak van kracht
blijven, misschien in anderen zin, dan
hij meende.
Hij glimlachte en keek met critischen
blik naar Lucille.
Dien ring moet u mij geven, zei hij,
die heeft dienst gedaan; ik kan u niet
weer daarmee een zaak laten bepleiten.
Miss Darcy deed als haar verzocht
werd en legde den ring in de hand van
den koning.
Intusschen bracht miss Stuart met
groote vlugheid van handelen Zijn Ma
jesteit een schrijfmappe.
Uw handteekening, sire, zei ze. De
genade en de gerechtigheid van den Ko
ning.
De gerechtigheid is een vrouw, en
blind.
Niet altijd, sire, soms een man met
een scherp gezicht
Dat is maar vleierij, Frances!
Zijn Majesteit schreef een enkelen re
gel, onderteekende dien en overhandigde
het papier aan miss Darcy.
(Wordt vervolgd).
