DAGBLAD VOOR ALKMAAR
De Duitsche presidentsverkiezing
O
Dxigeliiksch Ojoecücfit
3$MUen£aad
No. 86
Persstemmen uit verschillende landen.
Weinig wijziging in de Duitsche regeering?
-
134e Jaargang.
G. v.
EEN GOEDE SCHOEN
SPAART GELD.
VERLAAGDE PRIJZEN.
NIEUWKUYK, Houttil.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
franco door het geheele Rijk 2.50.
'Losse nummers 5 cents.
PRIJS PER GEWONE ADVERTENT1EN
Van 1—5 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rebat. Groote letters naar plaatsiuimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3, redactie 33.
Directeur: C. KRAK.
IMNSDAft 12 APRIL
Dit nummer bestaat uit drie bladen.
Het spreekt vanzelf, dat de presidentsver
kiezing in Duitschland aanleiding is gewor
den tot uitvoerige commentaren in duizenden
kranten van de heele wereld. Wij zullen er
vandaag een serie noemen, doch beginnen met
een interview, dat Adolf Hitier aan een spe-
cialen correspondent van de „Daily Express"
toestond. Hitier verklaarde in dit interview
o.m.:
„Wij hebben een groote overwinning be
vochten. Ondanks het verbod van mijn dag
bladen en mijn radio-redevoeringen heb ik
twee millioen stemmen gewonnen. Ik be
schikte slechts over mijn eigen stem om al de
leugens af te wijzen, die door de tien mij
bestrijdende partijen verbreid waren. Ik
schrijf deze overwinning ten volle toe aan
bet feit, dat ik niet voor een schijnbare neder
laag bij de eerste verkiezingsronde ben geca
pituleerd. Ik wil erkennen, dat mijn verkie-
zingspropagandisten na den eersten ronde in
den beginne moedeloos waren. Dit werd
echter door mijn verkiezingscampagne met
de vliegmachine overwonnen. Daardoor werd
nieuw vertrouwen gewekt en dit heeft ons tot
deze overwinning gevoerd. Ik zal thans op
nieuw den strijd aanvangen, bij de parle
mentsverkiezingen in Pru;sen en in Beieren.
Ik zal voortgaan zooals ik begonnen ben Ik
zal aanvallen, aanvallen en nog eens aan
vallen."
Tenslotte verklaarde Hitier, dat naar zijn
meening de sterke daling der communistische
stemmen hierdoor is veroorzaakt, dat Mos
kou den communisten bevolen zou hebben,
op Hindenburg te stemmen. Dit werd volgens
Hitier bevestigd door het feit, dat de commu
nisten ongeveer evenveel stemmen verloren
hadden als het millioen, dat Hindenburg ge
wonnen had. Hitier verklaarde, ervan over
tuigd te zijn, dat geen communist op hem
had gestemd.
o
En nu de persstemmen!
De Parijsche bladen van gisteren wijden
uitvoerige beschouwingen aan den uitslag
van de verkiezing en verbergen daarbij niet
hun teleurstelling eii verrassing over de
sterke stijging van de op Hitier uitgebrachte
stemmen Men leze slechts:
De „Echo de Paris" schrijft, dat de uitslag
een bewijs is vooi de sterke macht der natio-
naal-socialistische beweging. Geen mensch
kan op het oogenblik hopen bij overleg en
onderhandelingen, Duitschland te kunnen be
vredigen. De iaatste pacifistische sluier,
waarmee Stresemann zich had omhuld, om
Engeland en Frankrijk een bepaalden indruk
te géven, is thans definitief verscheurd.
Het „Journal" trekt uit den verkiezings
uitslag de conclusie, dat Hitier meer dan ooit
een man blijft, waarmee men rekening moet
houden. Wanneer de taak der Duitsche repu
blikeinen bestaat uit zich verdedigen, dan is
het de taak van Frankrijk, te .vaken. De ver
kiezingsuitslag kan in Frankrijk noch enthou
siasme, noch vertrouwen wekken.
De „Petit Parisien" ziet in den verkiezings
uitslag een verdere complicatie van den bin-
nenlandschen politiek en toestand.
Het sucos van Hitier zal het dynamische
element in de nationaal-socialistische bewe
ging nog versterken
Ook de links georiënteirde bladen schrij
ven over de weinig gunstige vooruitzichten
voor de regeering Braun-Severing, waarop
het succes der nationaal-socialisten voor de
komende Pruisische verkiezingen wijst
Het „Petit Journal" schrijft, dat de Duit
sche republiek door de overwinning van Hin
denburg tijd heeft gewonnen om eenigszins
te bekomen, doch zij zal nauwelijks voldoen
de op kracht kunnen komen om het hoofd te
kunnen bieden aan de steeds wassende golven
van het nationaal-socialisme en het mili
tairisme.
Ook de „Oeuvre" constateert, dat de ver-
Juezingsuitsiag, ondanks de overwinning van
Hindenburg, een weinig gunstige uitwerking
°p de verkiezingen in Pruisen zal hebben.
De „République" beschouwt den verkie
zingsuitslag geheel uit het oogpunt van in
ternationale politiek en schrijft, dat de ver-
KKzing van Hindenburg-geen vreugdevuur
entVaardjgt Geheel Duitschland streelt het
ze toe doel na. Niettemin kan men tevreden
zijn. dat de politiek van afwachten en lang
zaam overtuigen de overwinning heeft be-
naaid op op die van de dreigende vuist.
De socialistische „Populaire" schrijft Bit
ter s succes toe aan den steun, die hij van mo
narchistische en communistische zijde heeft
genegen. Anderzijds gelooft het blad, dat
ook Von Hindenburg;steur, van communis
tische zijde heeit gekrege',- en wel door die
groep van communisten, die het parool van
hun partij niet hebben opgevo.gd en toena
derend staan tot de sociaal-democratie.
o
De Engelsche pers is veel kalmer dan de
Fransche. Algemeen begroet de Engelsche
pers de herkiezing van Hindenburg, terwijl
zij in de toeneming van het aantal op Hitier
uitgebrachte stemmen een merkwaardig
voorteeken ziet voor de verkiezingen in
Pruisen.
De „Morning Post" schrijft, dat het pleit
voor de aangeboren stabiliteit van het Duit
sche volk, dat hei Hindenburg trouw is ge
bleven. De vermeerderde invloed van Hitier
toont echter, dat men voor de toekomst reke
ning met hem moet houden. In hoeverre dit
zal moeten geschieden, zal voornamelijk af
hangen van het succes, dat de Europeesche
staatslieden bij de behandeling der moeilijke
Europeesche kwesties weten te behalen.
In denzelfden zin uiten zich ook de „Daily
Mail", de „Daily Express", de „Financial
Times" en „News Chronicle", welk laatste
blad nog eens den nadruk legt op de te ver
wachten successen der nationaal-socialisten
in Pruisen.
De socialistische „Daily Herald" staat op
het standpunt, dat de groei van de op Hitier
uitgebrachte stemmen voornamelijk veroor
zaakt is door communistische hulp. De
Duitsche sociaal-democraten hebben hierdoor
een dankbare verkiezingsleuze gekregen bij
de komende verkiezingen voor den Pruisi-
schen Landdag.
o
Als slot nog enkele persstemmen uit andere
landen.
De Italiaansche pers wijst in het bizonder
op de vooruitgang van het stemmencijfer van
Hitier. De Lavora Faseista schrijft o.m.: Het
feit dat meer dan 13 millioen kiezers op Hit-
Ier hebben gestemd, hoewel zij van te voren
wisten, dat hun "andidaat niet gekozen zou
word^|, geeft deze stemmen behalve huil
indrukwekkend getal, nog -en bizondere kwa
litatieve beteekenis.
In een hoofdartikel schrijft de (Amerikaan-,
sche) „New York Times", dat indertijd het
ontslag van Bismarck niet met zooveel span
ning is verwacht als thans het resultaat van
de verkiezing van den Duitschen Rijkspresi
dent- Het blad juicht den uitslag toe als een
bewijs van de stabiliteit d<-r Duitsche repu
bliek. F
De „New York Herald Tribune" wijst op
de sterke toenemingjAer nationaal-socialisti
sche stemmen en scKTijft, dat pas de Pruisi
sche verkiezingen een duidelijk beeld van de
kracht der partijen zullen geven, niet beïn
vloed door Hindenburg's populariteit.
o
En nu de Duitsche bladen, de onmiddel
lijk belanghebbende dus!
Het „hamburger Fremdenblatt" schrijft,
dat het voornaamste kenteeken van deze ver-
mteste stemmen heeft behaald, doch belang
rijk meer dan de oppositie der Nationaa°l-
Socialisten en communisten samen. Conclu
sies voor de Landdagverkiezingen kan men
uit dezen uitslag moeilijk trekken, doch reeds
daarom kan men een geheel ander beeld ver
wachten, omdat de thans samen om Hinden
burg gegroepeerde partijen, dan weer ieder
hun eigen weg zullen gaan.
De „Hamburger Nachrichten" schrijft, dat
de verkiezingen geen verrassingen hebben
opgeleverd. Propagandisten voor Hinden
burg hadden het geheele openbare apparaat
en de radio ter beschikking voor hun agita
tie, terwijl Hitier slechts over de propagan
distische kracht van zijn idee beschikte. Al is
Hindenburg ook gekozen, toch is de uitslag
voor Hitier een groot succes. Het zal de
Nationalistische leiders tot het bewustzijn
brengen, dat bij de komende parlementsver
kiezingen het Nationale front weer hersteld
dient te worden op de basis van Harzburg,
en als de rechtsche partijen weer een gesloten
front vormen, zullen zij in staat zijn de over
winning te behalen.
De „Frankfurter Zeitung" schrijft o.a. dat
de deelneming aa.i de verkiezingen van giste
ren een bewijs zijn voor de buitengewone po-
ljtiseering van de natie. Het is merkwaardig
dat Hitier de organisatorische kracht heeft
bezeten om na zijr. nederlaag van 13 Maart
een dergelijk resultaat te bereiken. Hij is er
echter niet in geslaagd zijn beweging in ge
heel Duitschland het succes te bezorgen dat
hij kort geleden nog in Hessen kon boeken
Het is thans de vraag of hij in staat zal zijn
zijn groote partij als werkelijke politieke
partij te leiden en er politiek werk mee te ver
richten.
De „Frankfurter Nachrichten" schrijft, dat
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
niet de conclusie mag trekken dat de
Nationale golf die door Hitier en zijn partij
het buitenland uit den verkiezingsuitslag
is opgezweept, gebroken is. Het buitenland
zal er goed aan doen in dezen golf slechts
een laatste wanhopige poging van het Duit
sche volk te zien om de nationale hartstoch
ten terug te dringen en verstand en bezon
nenheid de overmacht te doen behouden
o—
Rijkskanselier dr. Bruening heeft gister
morgen, zooals na de verkiezing van" den
Rijkspresident gebruikelijk is, Rijkspresident
Von Hindenburg het ontslag van het geheele
Duitsche Rijkskabinet aangeboden Von Hin
denburg heeft daarop dr. Breuning verzocht,
met zijn kabinet in functie te willen blijven,
aan welk verzoek door dr. Bruening is vol
daan.
Het feit, dat bekend was dat dr. Bruening
aan deze formaliteit zou voldoen, is waar
schijnlijk oorzaak van de geruchten, dat er
na de presidentsverkiezingen belangrijke wij
zigingen in het rijkskabinet zouden komen.
Niettemin acht men het niet uitgesloten, dat
deze gelegenheid of een nieuwe gelegenheid,
die zich kan voordoen bij de officiëele ambts
aanvaarding van het nieuwe Rijkspresident
schap door Von Hindenburg op 12 Mei a.s.
zal worden gebruikt om eenige wijzigingen in
het kabinet te brengien en wel ten aanzien
van de portefeuillesvan binnenlandsché en
van buitenlandsche zaken. Voor de bezetting
van het ministerie van binnenlandsche zaken,
dat thans wordt waargenomen door den
Rijksweerminister Groener, wordt gedacht
aan den commissaris voor de pri'zencontrole,
dr. Goerdsler, terwijl als rijksminister van
buitenlandsche zaken wordt genoemd de
huidige staatssecretaris in dit departement,
Von Bülow. Een bes'issing hierover zal ech
ter niet vóór het begin van Mei vallen.
DE A.S. VERKIFZINGEN VAN DEN
PRUISISCHEN LANDDAG.
Soc.-dem. verkiezingsdemon
stratie in Berlijn.
De soc.-dem. partij heeft gisteravond den
verkiezingsstrijd geopend met een druk be
zochte demonstratie in het Sportpaleis. Rijks
dagpresident Loebe en de Berlijnsche presi
dent van politie Grzesinski waren ter verga
dering aanwezig.
Rijksdagafgevaardigde Kuenstler richtte
tot de communistische arbeiders den oproep
in den Pruisischen verkiezingsstrijd het prole
tarische eenheidsfront tot stand te brengen.
Minister-president Braun, die vervolgens
het woord voerde, keerde zich tegen de nat.-
soc. en sprak over de duistere hulpbronnen
van deze partij. Hitier poogt een „bij de gra
tie Gods" te copieeren en leeft van de politieke
onrijpheid van het Duitsche volk. Hugenberg
heeft in Beieren gesproken over een „Sau-
preussentum". Het systeem, dat het nationale
front bestrijdt, is het democratisch republi-
keinsche systeem, dat opgebouwd is op de
ruïnes na de ineenstorting. De republiek heeft
op het gebied van den landbouw, van de ko
lonisatie, van het schoolwezen etc. meer ge
presteerd dan de monarchie. De binnen
landsche politieke strijd der laatste twee jaren
werkt verlammend op het geheele economi
sche leven. Met het nat.-soc. gespook moet
daarom zoo spoedig mogelijk woraen afgere
kend. Het gaat niet aan, dat men in de hoog
ste rijksbestuurskringen een tolerante hou
ding toont tegenover deze beweging. De
staats-autoriteit moet daarbij te gronde gaan.
Maar ook den conjunctuurpolitici in zekere
ambtenaars- en rechtersfuncties, die zich bij
hun werk reeds hebben ingesteld op het Der
de Rijk, moet duidelijk gemaakt worden,
dat hun speculatie mislukt is. Het rijk moet
met Pruisen samengaan. Het particuliere le
ger van Hitier moet zoo snel mogelijk ver
dwijnen. Na het gevonden materiaal mis
schien is dat ook bewijskrachtig voor die
kringen, die tot dusverre dit niet hebben wil
len inzien bestaat er geen twijfel meer,
dat de beweging een hoogverraderlijk karak
ter draagt. Ook de landsverraderlijk gevaar
lijkheid wordt er door bewezen. Hitier heeit
in Lauenburg verklaard: Wanneer eens de
Duitsche grenzen beschermd moesten wor
den, zou hij zijn strijders niet voor dit
systeem offeren, maar hen terugtrekken van
de grens teneinde eerst dit systeem te vernie
tigen.
De verzekering van Hitier betreffende le
galiteit is een farce. Duitschland staat voor
het alternatief: Met Hitier en zijn despera-
dos volkomen in den afgrond te tuimelen, of
in democratische gelijkgerechtigdheid op den
grondslag van den republikeinsche volksstaai
zich langzaam en taai weer omhoog te wer
ken.
Ten slotte sprak de partijvoorzitter rijks
dagafgevaardigde Wels, die eveneens de
noodzakelijkheid van een proletarisch een
heidsfront betoogde.
De Duitsch Nationalen in den
verkiezingsstrijd.
Dr. Hugenberg heeft Maandagavond het
woord gevoerd op een verkiezingsvergade
ring van de Duitsch-Nationalen, belegd in
verband met de a.s. Pruisische verkiezingen.
Dr. Hugenberg zeide qjn. dat de alles of
niets politiek der nationaal-socialisten ten
slotte ook geleid heeft tot de eerst scherp af
gekeurde candidaatstelling van Hitier, welke
een mogelijk succes der nationale rechterzijde
heeft onmogelijk gemaakt. Spr. zeide van
meening te zijn, dat de nationaal-socialisten
in den achter ons liggende zes maanden niet
steeds goede practische politiek hebben ge
voerd en dat ik in het algemeen belang er
niet goed aan heb gedaan, niet ons allen
daarvcor verantwoordelijk te stellen. De mil-
lioenen die van de nationale oppositie de red
ding van Duitschland verwachten, moeten en
zullen geheel zeker er van zijn dat zij een
goede en juiste politiek zal voeren. Daarom
maak ik mijn „Zoo gaat het niet" vroegtijdig
en luide hoorbaar. Het komt er thans niet
meer op aan of iemand voor Hitier of Hin
denburg heeft gestemd. Duidelijk staat thans
het doel der Pruisische verkiezingen voor
ons: Duitsch-Nationalen en Nationaal-socia
listen moeten de meerderheid van den Prui
sischen landdag verkrijgen. Slechts dan ga
randeert dat zonder omverwerping en onrust
de nationale idee het economisch vernuft
aan het bewind komen. Slechts de Duitsch-
Nationalen kunnen, aldus dr. Hugenberg, de
ze garantie bieden.
WITBOEK INZAKE ENGELSCH
1ERSCHE KWESTIE.
De correspondentie, welke kortelings is ge
wisseld door De Valera, den leider van de
regeering van den Ierschen Vrijstaat en Jh.
Thomas, minister voor de Dominions van het
Vereenigd Koninkrijk, betrefffende den parle
mentairen eed van trouw in den Ierschen
Vrijstaat en de schadeloosstelling voor de
landaankoopen, is gisteravond in den vorm
van een witboek gepubliceerd.
Het geschil spruit voort uit de bewering
der regeering van den Ierschen Vrijstaat, dat
de eed in het Engelsch Iersche verdrag van
1921 niet verplichtend is gesteld en dat de
Iersche Vrijstaat volkomen gerechtigd is zijn
grondwet te dien opzichte te wijzigen.
In tegen stelling hiermede handhaaft de
regeering van het Vereenigd Koninkrijk haar
these, dat de eed een integreerend deel is van
het verdrag, dat tien jaren geleden tusscheu
beide landen is gesloten en tot nu toe aan
beide zijden eervol werd nagekomen.
Het schrijven van De Valera d.d. 5 April
wordt niet als uitgangspunt genomen.
Uitgegaan wordt van het feit, dat de eed
een ondraaglijke last wordt geacht en de Ier
sche Vrijstaat wenscht, dat deze onmiddellijk
uit de grondwet wordt verwijderd. De over
eenkomst van 1921 maakt tot feit wat de wil
der Britsche regeering was.
Het Britsche antwoord op de
Iersche nota.
Maandag is het Britsche antwoord op de
Iersche nota betreffende den eed van trouw
en de schadeloosstelling in Dublin ontvan
gen. Waarschijnlijk zal het Iersche kabinet
Dinsdag de nota behandelen.
De Britsche regeering verklaart, dat uit de
nota van De Valera duidelijk blijkt, dat de
eischen de Iersche regeering niet slechts be
trekking hebben op den eed van trouw en de
schadeloosstelling, doch veel verder gaan
Het betreft niets minder dan een afwijzing
van het geheele Britsche verdrag.
Inzake den wensch van De Valera inzake
een Vereenigd Ierland, verklaart de Britsche
regeering, dat de verhouding van het Noor
den met het Zuiden in het verdrag is vastge
legd. Indien beide deelen zich daartoe bereid
verklaren, kunnen zij worden vereenigd. Een
dergelijke vereeniging is evenwel slechts mo
gelijk onder de Engelsche kroon. Wat het
voornemen van Engeland betreft nopens de
verwijdering van de clausule betreffende den
eed van trouw uit de Iersche grondwet, kan
slechts worden herhaald, dat de eed van
trouw een onafscheidelijk deel is van het En-
felsch Iersche verdrag, op welks handhaving
e Britsche regeering gesteld is.
Betreffende de jaarlijksche betalingen refe
reert de Engelsche nota aan de verdragen
van 1923 en 1926, waarbij de Iersche regee
ring zich verplicht heeft tot de betaling van
de schadeloosstelling. De Britsche regeering
beschouwt deze verplichting nog steeds bin
dend voor den Ierschen Vrijstaat.
Over deze jaarlijksche betalingen zegt het
Engelsche antwoord o.a.Dit zijn geen beta
lingen van regeering aan regeering. De voor
naamste transactie gaat in principe niet tus-
schen twee regeeringen, integendeel, het is
een transactie tusschen den Ierschen pachter-
kooper en den landeigenaar, die natuurlijk
zoowel in Engeland als Ierland kan zijn. Dc-
zaak staat nu zoo, dat de annuïteiten door de
regeering van den Ierschen Vrijstaat worden
geïnd en door de Engelsche regeering worden
verdeeld over de landeigenaren.
De Iersche landbetalingen zijn derhalve in
feite betalingen volgens een afbetalingssy
steem door den Ierschen pachter voor hét
land dat hij gekocht heeft, welke betalingen
doo rde handen gaan van de Iersche en Brit
sche regeeringen en ten slotte worden ontvan
gen door de landeigenaren. Vervolgens be
handelt de Engelsche nota de diverse in dit
verband opgemaakte verdragen tusschen de
beide landen.
De Britsche regeering komt dan ook tot de
conclusie, dat deze verdragen voor beide lan
den bindend zijne, en spreekt de heep uit, dat
de vriendschappelijke verhouding met lei-
land moge blijven bestaan en geeft als haar
meening te kennen, dat deze verhouding
slechts geschaad kan worden door een wille
keurig in gebreke blijven bij het ten uitvoer
leggen der verdragen.
DE ONTWAPENINGSCONFERENTIE.
Bijeenkomst hoofdcommissie.
Na een onderbreking van drie weken heeft
de Ontwapeningsconferentie Maandagavond
haar werkzaamheden hervat door een bijeen
komst van de Hoofdcommissie. Voorzitter
Henderson gaf in zijn openingsrede een over
zicht van het verloop aer werkzaamheden.
Hierna diende de Amerikaan Gibson een
formeel voorstel in, inzake verbod van zware
artillerie, tanks en gifgassen. Met een uit
voerige toelichting motiveerde Gibson het
Amerikaansche voorstel.
Gibson wees er daarbij in het bijzonder op
dat door de afschaffing van speciale aanvals
wapenen het vertrouwen wordt versterkt.
Namens de Zwitsersche delegatie verklaar
de bondspresident Motta, dat deze ten voilé
in stemt met de Amerikaansche voorstellen,
welke hij in het bijzonder toejuichte, omdat
zij eindelijk het kader der theoretische dis
cussies overschrijden en positieve voorstellen
brengen.
De Amerikaansche voorstellen.
De Amerikaansche voorstellen aan de
Hoofdcommissie houden in dat onverwijfd be
sloten zal worden:
1. De aanvalswapenen, zware artillerie,
tanks en chemische wapenen af te schaffen.
2. De Commissie voor ontwapening te land
krijge opdracht een plan op te stellen be
treffende de classificatie van geschut boven
een kaliber van 15% c.M. en van tanks, zoo
mede van gaswapenen.
3. De staten verplichten zich deze aanvals
wapenen in geval van oorlog niet te gebrui
ken.
4. De politieke commissie krijge opdracht
de defenitieve resolutie uit te werken en de
Hoofdcommissie binnen een week voor te leg
gen ter fine van beraadslaging.
De Britsche minister van Buitenlandsche
Zaken, Sir John Simon, verklaarde, dat de
Britsche regeering volledig instemt met de
voorstel der Amerikaansche regeering. De
Ontwapeningsconferentie staat thans voor
een definitief en practisch voorstel. De Brit
sche regeering spreekt dringend den wensch
uit, dat alle regeeringen definitief de zware
land-aanvalswapenen prijsgeven.
Namens de Duitsche delegatie legde am
bassadeur Nadolny een principieele verkla
ring af, waarin hij het standpunt der Duit
sche regeering nopens de taak der Ontwape
ningsconferentie en de nieuwe voorstellen der
Amerikaansche regeering uiteenzet. De Duit
sche regeering legt er grooten nadruk op, dat
een bevredigend resultaat der Ontwapenings
conferentie nooit kan worden gezien in een
beperking, doch slechts in een beslissende
verlaging der bewapeningen.
Nadolny constateerde, dat de these der
Amerikaansche regeering veiligheid door af
schaffing der aanvalswapenen in volkomen
overeenstemming is met het Duitsche stand
punt. De Duitsche regeering zal zich niet te
vreden stellen met een oplossing van het ont
wapeningsprobleem, welke slechts betrekking
heeft op de afschaffing der aanvalswapenen
DE BABY VAN LINDBERGH.
Mevr. Lindbergh smartelijk ge
troffen.
Mevr. Lindbergh zou in een staat van
groote nerveuze neerslachtigheid verkeeren
ten gevolge van de wreede teleurstelling dat
haar kind haar niet is teruggegeven. Zij
vreest thans, dat de baby in gevaar verkeert
tengevolge van de onthullingen omtrent een
poging der federale autoriteiten de ontvoer
ders terug te vinden door middel van de num
mers der bankbiljetten, die als losgeld wer
den betaald.
Lindbergh het slachtoffer van
chantage?
De „Times" bevat, naar het Hbld. meldt,
een lang verslag over de voorgeschiedenis
van deze zaak, die zoo verdacht op chantage
lijkt. Gisteren moest Lindbergh bekennen, ge
dwongen door een bij toeval bekend geworden
feit, waarover niet voldoende geheimhouding
was betracht door de personen die ervan op
de hoogte waren, dat hij meer dan een week
geleden in contact was gekomen met perso
nen, die zich uitgaven voor de ontvoerders
van zijn kind. Hij deponeerde de geëischte
50.000 ergens te New York en was met de
ontvoerders overeengekomen, dat zij Maan
dag of Dinsdag 1.1. 'de baby op een afgespro
ken plaats zouden achterlaten. Het geld werd
afgehaald, maar de ontvoerders hielden zich
niet aan de belofte het kind terug te geven.
Gisteren verklaarde Lindbergh ook nog,
dat hij de banken had laten waarschuwen te
letten op de nummers van de bankbiljetten,
een order, die geheim gehouden werd om de
bandieten niet af te schrikken, maar dit toch
is uitgelekt. Lindbergh is hiertoe overgegaan,
omdat hij na eenige dagen wachten op het