Alkmaarsche Courant.
Stad en Omgeving.
INTERNATIONAL
Hxwieet
EEN EINDE AAK HEI LIJDEN
£uchtmact
Mn) vier en dertigste Jaargang.
VrUday 15 April
IS DE MENSCH GESCHIKT VOOR
EEN BROEDERLIJKE SAMENLEVING?
Een debat-vergadering in de „Rustende
Jager" te Bergen.
In de Rustende Jager te Bergen was voor
gisteravond een vergadering belegd, waarop
twee sprekers, t.w. de heer Schermerhorn
en mevr. Tjaden bovengenoemd onderwerp
zouden behandelen.
COMITÉ VOOR TOONEEL-
UITVOERINGEN.
LEZING VAN DR. HUGO ECKENER
TE AMSTERDAM
Prins Hendrik onder de toehoorders.
EEN TWEEDE RUSSISCH
LUCHTSCHIP.
DE POSTVLUCHTEN OP INDIE.
VLIEGRAMP IN INDIE.
Waarschijnlijk vier dooden.
De verongelukte inzittenden.
Bijzonderheden over het toestel.
Ni. 89 1932
De heer Schermerhorn, het eerst aan het
woord komende, wees er op, dat men altijd
maar spreekt over de slechtheid van den
mensch. Dat is zoo ongeveer een gewoonte
feworden, die men elkaar napraat. Spr. zag
ierin een nawerking van wat in de kerken
door alle jaren heen gepredikt is over den
zondeval van den mensch. Spr. staat met op
het standpunt, dat de mensch volmaakt ge
schapen is en daarna tot de zonde is verval
Jen.
Hij voelt er veel meer voor, om van '11 geleide
lijke ontwikkeling van den mensch te spreken.
In den oorsprong was de mensch een dier met
dierlijke instincten en langzamerhand heeft
het evolutieproces zich voltrokken en is de
mensch gekomen boven het dier. Deze mensch
groeit nog steeds en wil zich zelf verwezen
lijken en tot een persoonlijkheid uitgroeien
Wanneer men den mensch ziet als een stof
felijk, lichamelijk wezen, dan ziet men ook,
dat hij wil trachten, zoo lang mogelijk te blij
ven bestaan. Dat is de handhaving van den
lichamelijken mensch, het verlangen om te
leven en om te blijven leven.
Daarnaast is echter iets anders gekomen,
n.1 het geestelijke. De mensch wil niet alleen
lichamelijk bestaan, maar ook zichzelf hand
haven als een geestelijk wezen. En nu komt
de mensch in strijd met zich zelf.
Eerst moest de mensch vechten, om te
leven, met allerlei andere wezens en tegen de
natuur enz. Maar verder moest hij ook dik
wijls strijd voeren met en tegen zijn mede-
mensch. Dat was noodig, toen de mensch
nog niet kon produceeren, wat hij noodig
had. Hij moest voedsel zoeken en vond dat op
den bodem, maar moest dit op andere
moest vereenigen, omdat een groep sterker
mensch tot inzicht, dat hij zich met anderen
miest vereenigen, omdat een greep sterker
stond dan een enkeling. Daardoor ontstonden
de stammen, die zich langzamerhand één
voelden, waarbij de idee „saamhoorigheid"
tot uiting kwam.
Wanneer men nu hl* de wereld staat als
idealist, dan moet men daarbij gedragen wor
den door het geloof in den mensch. Want nie
mand zal zoo dwaas zijn, om te strijden voor
een nieuwe wereld, als hij niet voelt, dat de
mensch voor zoo'n nieuwe wereld geschikt is
Dat is de mensch. Deze heeft in zich een
kiem van broederlijke samenleving, een kiem
van eigenschappen, om een betere wereld te
kunnen vormen.
Dat er dan ook nog zoo velen twijfelen,
komt volgens spr., omdat de mensch oogen-
schijnlijk veel slechter is dan in werkelijkheid
De geweldige tragiek in het leven is, dat wij
moeten vechten om het brood en dat ieder pro
beert, het zoo goed mogelijk te hebben, maar
dat wij terzelfdertijd voelen, dat dit niet hee-
lemaal in orde is. Dat bewijst, dat er in den
mensch iets leeft van solidariteitsgevoel. En
het komt er maar op aan, cm dit gevoel zoo
veel mogelijk te versterken en te ontwikke
len
't Gevolg zou dan zijn, dat de mensch
steeds meer „ontevreden" wordt 011
c'en in deze b:i. :kenis, dat de mensch in deze
wereld niet leven kan naar zijn diepste en
zuiverste gevoelens, tenzij hij den moed heeft,
om martelaar te zijn.
Men meet den mensch niet alleen van bui
ten beoordeelen, maar ook zijn innerlijke ke
ren kennen. En dan zal blijken, dat de z g
gelukkige mensch in werkelijkheid weinig ge
lukkig is. We kunnen het verlangen, om gees
telijk hooger te komen, nimmer tot zwijgen
brengen.
Dat er in den mensch een kiem aanwezig
is van het waarachtig goette, meent spr. ook
te mogen constateercn uit ae vereering van
groote figuren uit de wereldgeschiedenis,
figuren, die beroemd zijn geworden om hun
liefde. Daarom meende spr. dat het alleen
maar de kwestie is, dat de mensch leert in
zien, dat hij beter is, dan hij lijkt en dat hij
wordt losgemaakt van de oude ideeën. De
mensch dwaalt. Hij leeft in den waan, dat er
geen andere maatschappij mogelijk is dan de
tegenwoordige. Daartegenover moet geleerd
worden, dat de huidige tijd om het bestaan
onmenschelijk is en dat de tijd is gekomen,
uumcuauieiijK is en dat de tijd is gekomen,
dat de menschen niet met elkaar moeten vech-l
ten, maar samen hebben te arbeiden, om voort
te brengen, wat noodig is voor alle wenschen.
(Applaus.)
0—
Na deze rede van den heer Schermerhorn
sprak mevr. Tjaden, die begon met het citee-
ren van een der gedichten van Henr. Ro'and
Holst en daarna er op wees, dat de heer
Schermerhorn en zij dicht bij elkaar staan,
maar ook weer tegenover elkaar staan en dit
laatste wel door de verschillende levens
beschouwingen. Terwijl de heer Schermer
horn uitgaat van den mensch, gaat spr. uit
naar God. En ze vroeg zich af, of dat nu
wel de hoogste eer kon zijn: mensch te we
zen? Wij, aldus spr., verstaan onder God de
absolute, onveranderlijke kracht, die van
eeuwigheid tot eeuwigheid is, uit Wien, door
Wien en tot Wien alle dingen zijn; 'n zelfbe
wuste kracht, die alles leidt en stuurt naar
Zijn eenig ondoorgrondelijk welbehagen.
Dat geloofd is de grootste kracht, die wij
kennen en wie daarin leeft, wil niet liever in
zijn leven, dan den wil van God te doen. Dat
is zwaar, moeilijk, maar daarom zeggen wij,
die God trachten lief te hebben: leer mij naar
Uw wil te handelen.
Echter, dan komen wij aldus spr. in
onze maatschappij in botsing met den maat-
scjjappelijlöü vorm en het maatschappelijke
Vracht
wagens
Tractor»
Omnibussen
De Vrachtwagenfabriek
met de grootste ervaring
n.v. H. ENGLEBERT'S AUTOMOBIELHANDEL
oen haag: theresiastraat 145, telefoon 772085
amsterdam: weteringschans 130, telefoon 34359
middelburg: korte delft a83. telefoon 626
leven, die beide tegen alle goddelijke wetten
indruischen.
Zoo is de mensch: de gevallene, die vol
maakt geweest is.
Als Jezus zegt: ge zult God liefhebben
boven alles en uw naasten als U zelve, hoe
ver komen we dan in onze wereld en hoever
zullen wij met ons anti-kapitalisme en anti-
militairisme komen? Het anti-kapitalisme
kan noot het ideaal worden van het anar
chisme, maar moet blijven het ideaal van
het socialisme, d.i. een maatschappij, waarin
een plan-matige productie en distributie to:
volle ontwikkeling komen.
Met het menschenmateriaal, zooals het nu
eenmaal is, moet de toekomst worden opge
bouwd- Daarom zeggen wij: het ideaal mag
niet te hoog gesteld worden, maar het ideaal
moet zoo zijn, dat het christendom weer een
kans krijgt. Onze ziel schreeuwt naar God
en deze kapitalistische wereld maakt het on
mogelijk, om Gods geboden te volbrengen.
Als wij anti-militaristen zijn dan zeggen
we: God heeft ons niet geschapen, om ande
re menschen te dooden, maar in ons anti-
militarisme houdeii wij vast aan de nood
zakelijkheid van het gezag, van den staat en
de machtsmiddelen van dien staat; de staai
als rechtsinstituut van de gemeenschap.
Wat de plan-matige productie en distri
butie betreft, heeft spr. groote bewondering
voor Rusland en ze ziet daarin, hoe Gods
hand ook in Rusland werkt, en dat deze
daar het kapitalistische stelsel heeft verbro
ken. Ook door Rusland zal West-Europa ver
anderen en ook hier zal het kapitalisme ver
anderen in het socialsime, waarin spr. met
vreugde zal denken.
Spr. meent echter, dat de soc. gemeenschap
niet anders kan komen dan door dwang. In
de broederschap, zooals Henr. Roland Holst
die teekent, gelooft zij niet. Zij gelooft aan de
gemeenschap, waarin gewerkt wordt met el
kaar, voor elkaar en door elkaar aan een
plan-matige productie en distributie. En ten
slotte heeft spr. een optimisme, dat naar de
eeuwigheid uitgaat. Op aarde is de waar
achtige broederlijke gemeenschap niet denk
baar, maar als de christen eenmaal het moe
de hoofd heeft nedergelegd, dan vaart hij
op naar de hemelsche eenheid en dan zal dé
waarachtige broederschap komen.
Na deze rede volgde een korte pauze en
daarna kregen beide sprekers nogmaals ge
legenheid, om met elkaar van gedachten te
wisselen.
Een lieveling van het publiek.
Er is een tijd geweest, dat het tooneel op
permachtig was voor uitbeelding van alles
wat den mensch beroerde.
Toen kwam de film en zoog de schouwbur
gen leeg, haalde er allen uit, die zich ver
gaapten aan den schijn.
Niet meer de groote actrice was de heldin
van den dag maar de filmster, niet de vrouw
wier talent haar tot vertolking van men-
schelijke vreugde en smart drong, maar de
diva, die fotogenique was, die een gezichtje
had, dat pasklaar voor de film gemaakt kon
worden, dat zich leende voor vergrootingen,
dat één was uit de duizenden, ontdekt en ge
cultiveerd door een kaufmannisch aangeleg-
den regisseur.
Leege schouwburgzalen, volle film
theaters, de smaak van het groote publiek
had zich gewijzigd, het wds weggelokt van
de oude, vertrouwde paden en op een dwaal
spoor gebracht in het wereldje van den
schijn.
Toen was er een handig en wellicht ver
ontwaardigd tooneelschrijver, die wraak
nam en „Een lieveling van het publiek"
heeft geschreven. Hij hield het publiek niet
de volmaakte film voor, maar nam het mee
achter de schermen. „Kijk", zei hij, „de
filmdiva, die gij bewondert is in werkelijk
heid een vrouw van geen beteekenis, een wei
nig ontwikkelde, een gemakzuchtige, een ver
wende vrouw, een, die haar wereldroem
slechts aan haar gelaat, aan haar kwijnen
den blik, aan haar gestalte dankt. Zoekt een
andere vrouw met dezelfde lichamelijke
eigenschapen en de eerste kan gemist
worden".
„Beschaving", roept Nina in het tweede
bedrijf uit, dat doet er niet toe, „gelijkenis",
dat is alles".
En Paul Hyrkan, de bekwame regisseur,
geeft dat ten slotte toe door een type als
Trude Mielitz op Nina's plaats te zetten en
het blijkt werkelijk, dat deze doublé de groote
filmster kan vervangen zonder dat het
bioscoop-publiek er iets van bemerkt heeft
„Zie" zegt de schrijver, „zoo is de film,
schijn, klatergoud, oogenverblinding van de
groote massa, een exploitatie van rouge en
kunstmatige wenkbrauwen, een vertooning
waaraan elke diepte ontbreekt".
Wij zullen ons niet wagen aan de vraag
of hij gelijk heeft. Er is verschil in films en
filmspeelsters en het acteeren is daar aller
minst zoo gemakkelijk als hij ons in dit ver
makelijke stuk wil doen gelooven. Maar een
kern van waarheid zit er ongetwijfeld in zijn
opvatting en heel handig, heel aannemelijk
heeft hij dat in dit aardige blijspel gemaakt,
dat wel voor een actrice als Fientje de la
Mar schijnt geschreven.
Dat zij zich oogenblikkelijk van het eene
milieu in het andere kan verplaatsen, dat zij,
wij zouden haast zeggen met voorliefde, de
rauwe vrouwenfiguur uit de heffe des volks
speelt, dat heeft zij hier reeds in Pygmalion
bewezen. En andermaal kreeg zij thans de
kans haar uitbeeldingskracht van het onbe
schaafde vrouwentype te toonen al was de
doublé, die zij thans voorstelde dan ook niet
het verdierlijkte wezen, dat zij in Pygmalion
ten tooneele gebracht heeft.
Zijn er meisjes uit een arbeidersmilieu, die
zich gedragpn als deze Trude? Laten wij er
niet lang bij stil staan en aannemen, dat zij
er zijn. Het betreft hier de film en met ware
wellust heeft de tooneelschrijver Bruno
Frank dit type in haar onbeschaafdheid ge-
teekend. Erger nog, heeft hij gedemon
streerd, dat eèn dergelijk type zonder meer
een bekende diva kan vervangen, dat zij ook
later, tot bekendheid en roem gekomen, een
onbeschaafd wezen kan blijven, terwijl de ge-
heele wereld haar gadeslaat en het niet op
merkt.
Alle lof in een stuk als dit aan de draag
ster van de titelrol, de lieveling van het pu
bliek, Fientje de la Mar, die het sterkst naar
voren komt niet als Nina, maar als Trude,
haar doublé.
Jammer dat het nu eenmaal onmogelijk
was deze beide vrouwen gelijktijdig op het
tooneel te zien, haar tegenover elkaar te stel
len. Nu voldeed deze dubbele rol ook als
theatereffect en het boeide het publiek te
zien hoe de dame van het tooneel verdween
en het volkskind aan de andere zijde weer
opkwam. Lof voor Fientje de la Mar voor
de wijze waarop zij deze figuren vertolkte a!
moet zij er voor waken het Trude-type die
toch een'filmsterretje is niet nog onbe
schaafder te maken. Maar het publiek geniet
als zij zich van haar ongegeneerdsten kant
laat kijken, als zij zich zelfs als filmdiva van
erkende reputatie, en vrouw van een bekend
regisseur, een onbeheerschte deerne toont.
De bloemen haar aangeboden waren zeker
verdiend.
Naast haar noemen wij allereerst Adolphe
Engers als de regisseur Paul Hyrkan. een
enthousiaste filmmaniak, die het geheele
leven in het teeken van zoeklichten en pro
jecties ziet en die genieten kan van een scena
rio waar het klatergoud duimendik opligt.
Hij verkreeg zelfs een applaus bij open doek
en dat wil in Alkmaar heel wat zeggen
toen hij zich in zijn enthousiasme telkens
weer tegen den ïluchteren ingenieur Stephan
Breuer keerde.
Jan van Ees gaf deze rol, bescheiden, be-
heerscht en bleef in dit spel de ongelukkige
man van een beroemde vrouw, de mail, die
in dit wereldje van den schijn te veel met
beide voeten op den vasten grond staat.
Sinny Hammé gaf uitstekend spel als Eva
Weininger. de secretaresse, het meisje, dat
dagelijks de brieven en huwelijksaanzoeken
mag tellen en die een bril moet dragen om
dat zij in schoonheid zooveel mogelijk bij
haar beroemde meesteresse moet afsteken.
Als dit de wil van Nina geweest is blijft het
verwonderlijk, dat deze vrouw in het derde
bedrijf volkomen in een rustig huiselijk geluk
opgaat en zelfs het verslag van de triomfen
van haar doublé niet den minsten indruk
meer schijnt te maken.
Cor Dommelshuizen Sr. had als Josef
Dirrigl een heel eenvoudig rolletje, dat hij
met gepaste bescheidenheid gesfieeld heeft
evenals Anna, Mies van der Haak, Ceesje
Speenhoff als Charlotte en Joh. Steenbergen
Jr. als de correcte bediende.
Het tooneel bleek keurig verzorgd door de
firma Van Til en de achtergrond van pal
men was een zeer aantrekkelijk décor.
Met dit aardige en blijkbaar zeer geappre
cieerde blijspel heeft het Comité zijn uitvoe
ringen in dit seizoen op waardige wijze
besloten.
Tj.
TARWEWET.
De Centrale Tarwe-organisatie heeft zich
tot de regeering gericht met de vraag „hoe
zij uit de moeilijkheid kan komen". Er werd
op gewezen, dat tarwe-areaal gestegen is tot
vrijwel het dubbele; een tweede tarwewet
met een maalprocent 40 wordt noodig ge
acht.
BARS1NGERHORN.
Vleeschkeuringsdienst kring Bar-
singerhorn.
Gemeenschappelijke vergadering van alle
gemeenteraden, aangesloten bij dezen kring
tot bespreking eener nieuwe gemeenschap
pelijke regeling.
Aangesloten zijn de gemeenten Callants-
oog, Zijpe, St. Maarten, Schagen, Wieringer-
waard, Winkel, Nieuwe Niedorp, Oude Nie
dorp en Barsingerhcrn.
De voorzitter, de heer K. Breebaart Dz. te
Barsingerhorn, opende de vergadering en
sprak zijn genoegen uit over de flinke op
komst. Hoewel niet alle gemeenteraden vol
tallig aanwezig waren, is toch niet één raad
absent. De gemeenteraden ieder afzonderlijk-
moeten een besluit nemen. Spr. hoopte, dat
de Tijdsomstandigheden zich spoedig mogen
wijzigen, opdat wederom uitkeering zal kun
nen worden gegeven voor de afgekeurde
beesten.
De voorzitter lichtte toe, dat de gemeen
schappelijke regeling is ontworpen door den
heer Breebaart, burgemeester van Callants-
oog en door de commissie met aigemeene
stemmen is goedgekeurd.
Burgemeester Haringhuizen van Wierin-
gerwaard wees er op. dat hij bij deze rege
ling een prae-advies rilist van de commissie.
Dit zou een vruchtbare behandeling op deze
vergadering hebben bevorderd.
De ontwerper merkte op, dat de bedoeling
van deze regeling is, aan te sluiten bij de ge
wijzigde Gemeentewet
De heer J. Schenk Az. te Barsingerhorn
dacht, dat zij tot stand is gekomen om de
gemeente Barsingerhorn te ontlasten van ad
ministratie.
De ontwerpier ging met deze opmerking
accoord, doch het geschiedde mede door de
gewijzigde Gemeentewet.
De heer Haringhuizen uit Wieringeiwaard
zeide, 'dat de overgangsbepalingen waarbor
gen, dat de bestaande regeling mag blijven
bestaan en wees op de wenschelijkheid van
aigemeene beschouwingen. (Applaus).
Desgevraagd door den voorzitter, merkte
de heer J. Schenk Al. te Barsingerhorn op,
dat door da nieuwe regeling de rechten aan
den raad komen te vervallen. De commissie
doet nu alles. Spr. vond dit - niet goed; Bij
een rechtskwestie, salarisregeling, uitbrei
ding personeel enz. heeft men als raad niets
meer te vertellen.
De ontwerper zeide, dat het onjuist is, als
men beweert, dat de raad nietj meer heeft te
vertellen. Ook bij de bestaande regeling heef:
de raad niets te zeggen over b.v. de salaris
sen. Spreker vond dit gelukkig ook. Het zou
ons anders terugvoeren naar eenige eeuwen
terug. Indien alles steeds in de gemeente
raden kwam zou er veel geschreeuw zijn en
weinig wol. Men moet toch ook vertrouwen
hebben in zijn afgevaardigden. Indien dat
niet aanwezig is, laat men dan anderen
kiezen. Spreker durfde te zeggen, dat ieder
van ons er voor zou bedanken als strooman
van den gemeenteraad +e zitten, wat ook in
strijd is met de gemeentewet.
In Purmerend heeft men ongeveer dezelfde
regeling ontworpen.
De hee
heer Haringhuizen uit Wieringerwaard
wilde even in het midden brengen waar het
cm'gaat. Als de inrichting een lichaam wordt
met rechtspersoonlijkheid zal het de ge
meenteraden vervangen. Er moet goed naar
voren komen, wat de bedoeling is en de be
voegdheden moeten goed omschreven zijn.
Spreker wilde niets anders dan de com
missie, doch de gemeenschappelijke regeling
mag niet in strijd zijn met de gemeente
belangen.
De heer v. Erp, Schagen, zeide ook tegen
stander te zijn, om het heft uit handen te
geven. Hij stelde zich echter voor, dat het
deze vergadering vergaat als een vergade
ring van de Tweede Kamer. Indien de regee
ring haar zin niet krijgt, dreigt zij met de
portefeuillekwestie (protesten van de com
missie). Spreker wees op de veranderde tijds
omstandigheden, die het z.i. noodig maken,
dat de inrichting zich hierbij aanpast. Hij
wees op den plicht van de vertrouwens
mannen om de aanmerkingen, die in den
raad worden gemaakt in de commissie over te
brengen. In de gemeenschappelijke regeling
staat meermalen het woord „kan", dit sluit
niet in, dat het gebeurt. Laten de raden zoo
veel mogelijk de baas blijven. (Applaus).
De ontwerper, mr. Breebaart van Callants-
oog, begreep de critiek niet. Bij het vaststel
len van de vorige regeling had men zijn
bezwaren moeten uiten. Want materiëel ver
andert er niets, formeel alles. Alles blijft net
eender. Ook nu hebben de raden niets te
zeggen, alleen Barsingerhorn is de verant
woordelijke gemeente en het gaat er nu om,
van de werkzaamheden Barsingerhorn te
ontlasten, opdat de geheele administratie niet
over de gemeente Barsingerhorn behoeft te
gaan.
De heer v. Erp zeide, dat bij het stichten
van de inrichting de verschillende raden
geen voldoende inzicht konden hebben in de
draagwijdte en geen practische ervaring
Aan de inrichting werkt te veel personeel.
De secr.-penn. kan wel verdwijnen, zoomede
de adj.-directeur, waarvan wij nooit hebben
geweten, dat dit de voorwaarde was, waar
op N.-Niedorp en O.-Niedorp hebben aange
sloten. Belanghebbende veehouders maken
ernstig bezwaar tegen het feit, dat de direc
teur een practiseerend veearts is.
De heer Haringhuizen' uit Wieringer
waard wees er nog eens op, dat goed wordt
vastgelegd welke de bevoegdheden der com
missie zijn.
De voorzitter zeide nogmaals, dat de ver
gadering een bespreking toelaat en er geen
besluiten kunnen worden genomen.
Hierna werd de regeling besproken.
Vele afgevaardigden maakten hierbij op
en aanmerkingen, zoodat een breedvoerige
discussie ontstond. Vooral de uitlegging van
de betrokken wetsartikelen, zoomede de juri
dische bezwaren tegen de nieuwe regeling
gaven vele meeningsverschillen met den ont
werpen, den burgemeester van Callantsoog
en den heer Haringhuizen, burgemeester van
Wieringerwaard, waarbij wel een eenigszins
heftig debat ontstond.
Aan het einde der bespreking zegde de
voorzitter toe, dat de commissie met de ge
maakte opmerkingen rekening zal houden en
ieder raadslid t. z. t. een eventuëel gewijzigd
exemplaar zal ontvar.genx waarna 'in de be
trokken gemeenteraden besluiten over de
nieuwe gemeenschappelijke regeling kunnen
worden genomen.
Hierna gaf de voorzitter gelegenheid aan
de vergadering tot het stellen van vragen
welke door den directeur, den heer P. de
Boer te Schagen, den adj.-directeur den heer
D. Rempt te Nieuwe Niedorp en den secr.-
penningmeester, den heer Jon. de Veer te
Schagen, werden beantwoord.
De heer Van Zoonen te Winkel merkte op,
dat vele slagers duizenden guldens hebben
besteed om hunne zaken naar de eischen der
Wet in te richten en wees er op, dat daaren
tegen bij de noods'.achters, die ook bedrijfs-
slachtingen uitvoeren, in een hangruimte
alles zusterlijk naast elkaar hangt, goed- en
afgekeurd.
Spreker vond dit een schandaal. De een
duizenden guldens onkosten en een ander
niets en bovendien op een oneerlijke wijze
concurreeren. Hij achtte het ook in strijd met
de volksgezondheid en de hygiëne.
Opgemerkt werd door den directeur, dat
de Wet dit toelaat, maar dat de gemeente
besturen hierin verandering kunnen brengen.
Spreker was het met dén heer van Zoonen
eens, dat dit een onbillijkheid is. De keurings
dienst staat hier overigens geheel buiten.
Burgemeester Meijer van Oude Niedorp
onderschreef eveneens de bezwaren van den
heer van Zoonen en zou als commissie-lid
bij dr. Bergen aan wiilen dringen de regee
ring te Verzoeken de Wet te dien opzichte te
wijzigen, waartoe werd besloten.
Hierna ontstond nog een langdurig debat
over de salarissen. Vele sprekers achtten den
tijd gekomen tot verlaging over te gaan.
Meerdere beschouwden de functies als
bijbaantjes en vonden verlaging, gezien de
tijdsomstandigheden, noodig.
De heer J. Kis-emaker, Kolhorn, zeide,
dat de salarissen in den tijd van hoogcon
junctuur zijn vastgesteld. Hij had gehoopt,
dat de commissie eigener beweging met een
flinke salarisverlaging was gekomen, dan
zouden ze de zaak bouwen, zooals zij deze
nu afbreken.
De sprekers werden bestreden door den
heer Breebaart, burgemeester te Callantsoog,
die niet bereid was de salarissen te herzien,
welke hij absoluut niet te hoog vond.
Hij wees er op, dat de directeur zelf zijn
autokosten betaalt en vond l ^500 giet (c
Het voortdurend succes van Foster's
Rugpijn Pillen is opmerkelijk. ,.Dank zij
Foster's Pillen raakte ik bevrijd van
mijn oude kwaal." „Had ik uw genees
middel maar vroeger gekend, tan had
ik niet zoo lang behoeven te lijden", zoo
danig drukken duizenden dankbare
personen zich uit,
Pas op: rugpijn, duizeligheid, zenuw,
pijnen, rheumatiek, spit, urinestoornis-
sen, blaasaandoeningen, waterzuchtige
zwellingen en andere verschijnselen
van verzwakking der organen van den
rug zijn te ernstig om verwaarloosd te
worden.
Deze verschijnselen toonen aan, dat
urinezuur en andere schadelijke vergif
ten in het bloed achterblijven, en dat
gij dringend behoefte hebt aan de op
wekkende en versterkende hulp, die
Foster's Pillen zoo zeker verschaffen.
Waarom zoudt gij niet vandaag nog een
flacon halen en beginnen weer gezond
te worden.
Bij alle drogisten enz. 1.75 per
flacon.
hoog. Ook het salaris van den secr.-penning-
meester ad 1500 vond spreker niet te hoog.
Hij wees er op, dat men voor de betrekking
gestudeerd moet hebben en kennis van zaken
en accountency moet bezitten, terwijl hij het
salaris van den adj.-directeur 750 maar
niet eens wil bespreken. Deze wordt voor zijn
werk veel te kort betaald
Nadat de voorzitter toezegde in de com
missie een eventuëel tijdelijke verlaging te
zullen bespreken, sloot hij de vergadering.
Onder buitengewoon groote belangstelling
heeft gistermiddag dr. Hugo Eckener in de
aula van het Koloniaal Instituut voor de af-
deeling Verkeer en Verkeerstechniek van het
Koninklijk Instituut van Ingenieurs een
lezing gehouden over Zeppelin-luchtschepen.
Onder de toehoorders bevond zich ook Z
K. Prins Hendrik.
Naar uit Leningrad wordt gemeld, zijn al
daar de werkzaamheden aan het tweede Rus
sische luchtschip in vollen gang. Pogingen
werden in het werk gesteld het luchtschip
den 1 Mei gereed te doen zijn.
K
De „Specht", die gisteren van Schiphol
vretrok, is gistermiddag te Marseille geland.
De „Valk" (thuisreis) is gister uit Bagdad
vertrokken en te Mersamatruh geland.
Een Dornier-marinevliegboot, die voor het
houden van een nachtoefening van het
marine-vliegkamp Moro Krembatigan was
opgestegen; is bij een landingsoefening ver
keerd gedaald en met den neus schuin in zee
terechtgekomen. Het toestel vloog in brand.
Patrouilleerende sloepen snelden aanstonds
ter assistentie, doch slaagden er slechts in
een der inzittenden, den majoor-constabel C.
W. Christiani op te pikken. De ongelukkige
was met levensgevaarlijke brandwonden
overdekt, zoodat zijn overlijden ieder oogen-
blik kan worden verwacht.
Geen der andere leden van de bemanning
is tot dusver teruggevonden. Het vliegtuig
was inmiddels gezonken.
De bemanning bestond uit de volgende per
sonen: bestuurder de sergeant-vliegtuigma
ker V. J. Leder (internationaal en marine
vliegbrevet, voorts de majoor-constabel
Christiana, de sergeant-vliegtuigmaker L.
Jetten en de inlandsche korporaal Pangada-
him. Verdere bijzonderheden ontbreken nog.
Gevreesd wordt, dat alle inzittenden zijn om
gekomen.
Nader meldt het H.bld. dat, de sergeant
vlieger V. J. Leder, die blijkens dit telegram
de bestuurder was van het verongelukte
vliegtuig en die bij deze ramp zou zijn om
gekomen, behoorde tot de oudste en meest
bekwame vliegers bij onze marine. Op 15
Juni 1921 behaalde hij zijn vliegbrevet; en
kele jaren geleden is hij bij de marine-vlieg-
dienst in Oost-Indië geplaatst. Toen hij in
den zomer van het vorige jaar het feit her
dacht dat hij' vóór tien jaar zijn brevet ver
wierf, is hij in Marine-kringen te Soerabaja
op grootsche wijze gehuldigd.
De majoor-konstabel Christiana, die in het
verongelukte toestel als waarnemer bij de
artillerie-oefeningen meevloog, en de serge-
ant-vliegtuigmaker Jetten, die meer speciaal
dienst deed a!s mecanicien, zijn beiden vijf
jaar geleden naar Oost-Indië vertrokken.
Hun dienstverband bij den Marine-vlieg-
dienst in onze Oost zou dit jaar geëindigd
zijn en dan zouden beiden naar het Moeder
land terugkeeren.
De Inlandsche korporaal Pangadahim
was in het verongelukte toestel meer in het
bijzonder belast met de regeling van den
benzinetoevoer. Zijn plaats in het toestel bij
de benzine-tanks was van dien aard, dat hij
bij het in brand vliegen v#n het toestel wel
geen gelegenheid zal hebben gehad bijtijds
het veege lijf te redden.
De Dorniel-Wal-vliegbooten, die onze Ma
rine in Indië gebruikt, zijn van het militare
type, in licens gebouwd door de vliegtuigfa
briek Aviolanda te Papendrecht. In het toe
stel bevinden zich twee watergekoelde mo
toren van 450 PK elk, fabr. Lorraine—Die-
trich, Parijs.
Grootste lengte van het vliegtuig bedraagt
circa 18 m, de grootste breedte 2214 m.
Onbelast weegt het toestel plm. 4000 kg. en
het kan met plm. 7000 kg. totaal vliegen. De
maximum-vliegsnelheid is '205 kni. joer uur.
.Wij herinneren er nog aan, dat van dit
