De strandverpachting.
Rondvraag.
Nog eens het rijwielpad.
WINKEL.
NOORD-SCHARWOUDE.
UITGEEST.
stelten zet en wel met iemand die de burgerij
begrijpt. Krijgt men iemand die spr. niet
gewenscht acht, dan wil hij de functies
scheiden.
Devoorzitterzei.dat B. en W. de
bode benoemen. Acht men een benoemde
nKt geschikt als bode, dan zal men hem als
veldwachter 1750 moeten geven.
Spr. is er voor, dat de veldwachter tevens
bode is. doch voor de secretarie is een aparte
bode v/enschelijker.
De bond van politieambtenaren oordeelde
voor een politieambtenaar ten plattelande een
inkomen van 2500 noodig.
Spr. wil een salaris van f 1900 plus 100
voor kleeding en 40 als deurwaarder, ver
minderd met het salaris van den gemeente
bode, zoo hij daartoe benoemd wordt.
De heer D u i n wil de salarissen van veld
wachter en bode gescheiden houden.
De heer O u tte r was tegen een te klein
salaris.
De heer Kaag oordeelde dc redactie van
den voorzitter wenschel ijker.
Na breedvoerige bespreking gaf de secre
taris in overweging om het salaris op 1250
te stellen, te verhoogen met f 500 als bode.
Mocht de commissaris f 1750 noodig oor-
deelen, dan kon de raad zich voorbehouden,
een ander tot bode te benoemen.
De heer Van L i e n e n wil in geen geval
als het salaris van den veldwachter f 1400 a
1500 moet wezen, den veldwachter tot bode
te benoemen. Hij wilde dit wel als het_ f 1250
werd, dan had hij met elkander 39.50 in de
week en dat was voldoende.
Het voorstel van de wethouders werd hier
op met de stem van den heer Gutter tegen
aangenomen. Het salaris wordt dus 1250,
verhoogd inet 500 als bode, f 100 voor
kleeding en 40 als deurwaarder.
Voorstel van B. en W. om het gemeente-
strand te Kamperduin als volgt te verpach
ten:
a. Gedurende 1932 de Noordelijke strook,
ter lengte van pl.m. 83 M., aan den bouwer
(IJ. Minkema) en exploitant van het nieuwe
café-restaurant op het duin, voor f 25;
b. Gedurende 1932 de Zuidelijke strook,
ter lengte van pl.m. 166 M., aan den tegen-
woordigen wachter H. R. J. Groothoti, alhier
voor 50.
De heer Minkema had een teekening inge
diend en daarover een onderhoud met den
raad aangevraagd. Het café-restaurant dat
een groote serre krijgt, en logeergelegenheden
zal bevatten, zal het volgend jaar verrijzen
Dit jaar komen er kiosken en kleedkamers op
het strand en de beide exploitanten hebben,
met het oog op de r.ieuwe drankwet, ook ver
zocht om verlof voor de.» verkoop ven alco
holhoudende dranken
Het ontwerp voor het café-restaurant ziet
er aardig uit. terwijl Je kleedkamers op het
strand een belangrijke verbetering zullen
vormen.
Ook deze aangelegenheid gaf aanleiding
tot een uitvoerige bespreking, waarin naar
voren kwam, dat in het vervolg de heer
Groolhoff geen pachter meer zal zijn, een
standpunt door den raad in comité-vergade
ring ingenomen, doch, dat thans in open
bare vergadering diende te worden bekrach
tigd.
De heer Duin vond het onmenschelijk om
de man het volgend jaar te weren, terwijl er
geen menschelijke motieven bestaan en op den
man niets anders valt te zeggen, daar dat hij
wat met enkele personen onjuist is omge
sprongen.
De heer G u 11 e r Het is bekend, dat hij
dingen doet. die hij niet mag doen en men
kon niet anders van hem afkomen.
Wethouder Van Lienen achtte het niet
uitgesloten, dat de man in zijn optreden beter
wordt. Hij wilde hem nog gelegenheid geven
het volgend jaar in te schrijven, mits dit jaar
geen gegronde klachten tegen hem inkomen.
De heer Duin oordeelde dit den juisten
weg.
De voorzitter oordeelde dit voor beide
partijen het beste.
De heer Schermer had er hier niets
tegen, doch oordeelde, dat wel bleek, dat
voorloopige besprekingen tot niets leiden.
De voorzitter: Men wil hem nog ge
legenheid geven te toonen, dat hij de verkeer
de dingen overwonnen heeft.
Conform werd besloten.
Vast staat, dat de exploitant van het
nieuwe café-restaurant, de pachter van het
Noordelijk gedeelte zal blijven. De pacht
wordt pondsgewijze verhoogd, als de pacht
duurder wordt.
Goedgevonden werd, dat de heer Minkema
op het stand een kiosk met badgelegenheid
bouwt, mits hij voor 1933 het café-restaurant
bouwt.
Voordracht van B. en W. tot vaststelling
van de navolgende verordeningen:
a. verordeningen, regelende de heffing
en de invordering van vergunningsrecht voor
den verkoop van sterken drank in het klein,
in de gemeente Schoorl;
b. verordeningen regelende de heffing en
da invordering van verlofsrecht voor den
verkoop van zwak-alcoholischen drank in het
klein, in de gemeente Schoorl.
De secretaris deelde mede, dat het
vergunningsrecht zal zijn 12.50 per 50
huurwaarde van het bedrijf met een mini
mum van 40. De geraamde opbrengst is
519.50 (vorige jar en 472.50). In de ge
meente zijn 8 vergunningen en 11 verlof-
zaken De drankweer-vereenigingen verzoe
ken, het aantal verlofzaken eveneens terug
te brengen op acht, omdat êr niet meer ver
lofzaken dan vergunningzaken mogen zijn.
B. en W. zijn van oordeel, dat niemand
meer verlof verleend mag worden, maar dat
hetgeen de drankweer-vereenigingen *'en"
schen, pas in 1935 mogelijk is. De Raad
wilde bovendien niemand dupeeren.
Besloten werd, in dezen geest de drank-
weervereenigingen te berichten.
Verlofzaken moeten voortaan per jaar
25 belasting betalen. Hiervoor zal dus
275 worden ontvangen, waarvan de lielfi
komt aan het Rijk. In ieder geval is dit een
voordeeltje voor de gemeente.
De heer Dapper had geconstateerd, dat
er in de gemeente zijn, die op Zondag in het
veld spitten. Hij vond dit wat te bar en ver
zocht hierop toezic.it.
De voorzitter was het er mee eens,
dat dergelijke arbeid nret op Zondag en zeker
niet op Zondagmorgen verricht mocht wor
den en zegde maatregelen toe.
De heer Duin was ook niet voor werken
op Zondag. Er zijn echter menschep, die in
de week bij anderen werken en Zondagsmor
gens het tuintje verzorgen voor hun dagelijk-
sche behoeften. Vroeger werd dit tot 8 uur
's mfirgens toegestaan en spr. wil daarmee
de hand blijven lichten. Ook in den tuin zijn
er bovendien werkzaamheden, zooals het
aardbeien-plukken en het steken van asper
ges, die op Zondag evenzeer door moeten
gaan als bij de boeren het melken der koeien
De heer Dapper had hier niets tegen.
Bij hem ging het tegen het spitten.
De v o o r z i 11 e r had ook niets tegen het
plukken van aardbeien en het steken van
asperges op Zondag, doch keurde in ieder
geval tuinarbeid af in den tijd, dat anderen
naar de kerk gaan.
De heer Duin bracht de vragen die hij
den houtvester gesteld had en de antwoorden
die hij daarop mocht ontvangen ter sprake,
welke vragen en antwoorden gepubliceerd
zijn in het ingezonden stuk van den heer
Duin, opgenomen in ons nummer van Maan
dag 28 April. Hij oordeelde de antwoorden
duidelijk genoeg. De voorzitter had in de
vorige vergadering echter beweerd, dat hij
de vergunning voor het aanleggen van het
rijwielpad, namens den minister verleend,
had gezien en nu was spr.'s vraag of de
voorzitter die vergunning wilde voorlezen.
De voorzitter: Dat kan ik niet, die
berust bij den heer Kriller.
De heer Duin: Dat is de vergunning
voor het oude rijwielpad. Waarom hebt U
niet direct bij den houtvester geïnformeerd?
U had dit telefonisch kunnen doen en het
antwoord kunnen krijgen, dat U nu in de
courant hebt kunnen lezen.
Dan verneem ik gaarne, wie aan den
boschwachter Jansen vergunning heeft gege
ven, om in het voormalig Jodenkerkhof, dat
gemeente-eigendom is, een wandelweg aan tc
leggen.
De voorzitter had gaarne gezien, dat
de heer Duin deze vragen vóór de vergade
ring had ingediend. Nu kan spr. de derde
vraag niet beantwoorden.
De heer Duin: Maar daarvoor moet hij
toch vergunning hebben gekregen van B. en
W.
De wethouders verklaarden, dat dit
niet het geval was er ook de v c o r z i 11 e r
zeide, onschuldig aan het geval te zijn.
Hij zegde toe. den heer Jansen inlichtingen
te zullen vragen.
De heer Duin: Maar het boschje is n.b.
aan de gemeente verkocht onder de bepaling,
dat er geen weg in gemaakt mocht worden.
Weet tl niet, dat het pad er is? Er staan
paaltjes met p'aatjes van den A. N. W. B.
De voorzitter; Die gelden voor de
wandelwegen en hebben met het rijwielpad
niets te maken.
De heer Duin: Na al wat er gebeurd is,
zou ik gaarne willen, dat U in het publiek
erkende, dat U in het ongelijk is en dit, om
ril en den heer Greub niet langer in het
publiek voor leelijkerd te laten loopen en voor
leugenaar te laten staan. U weet toch nu
wel, dat de verstrekte inlichtingen op ver
keerde gegevens berusten.
De voorzitter: bedoelt, dat ik on
juist ingelicht ben. De antwoorden van den
houtvester op de vier vragen zijn volkomen
correct. Het is jammer, dat er aan de vóór-
besnrekingen geen notulen zijn gehouden.
De heer Schermer: Mr. Bosman heeft
gezegd, dat het Staatsboschbeheer, volgens
de verklaring van den heer Gerbranda, het
pad voor 39000 heeft willen maken. Dit
bliikt niet juist.
De heer Duin: Daar gaat het om. En
wie heeft ons nu wat wiis willen maken?
De v o o r z i 11 e r: 1 December 1931 heeft
er een bijeenkomst plaats gehad in het Raad
huis te Schoorl. Daar waren tegenwoordig
de heeren: Gerbranda, mr. Bosman, Jansen,
Kriller, Lorrier van den A. N. W. B. en spr.
Op verzoek van den voorzitter, las de
secretaris de notulen van die bijeenkomst,
waaruit bleek, dat de heer Gerbranda be
zwaren had, in verband met het natuur
schoon, maar toch zijn medewerking wilde
geven, omdat dit niet uitsluitend een toeris
tenpad zou worden, maar een verkeerspad,
waarvan de inwoners van Schoor! 365 dagen
in een jaar gebruik zouden maken. De heer
Jansen had verklaard, met toestemming van
zijn superieuren, het pad voor 139000 te
willen aanleggen, en de heer Gerbranda had
gezegd, geen bezwaren te hebben, wanneer
de heer Jansen ter zijner tijd de uitvoering
ter hand nam, waarop mr. Bosman nog ver
klaard had, dat hierdoor een groote zorg
was weggenomen.
De voorzitter tot den heer Duin: U
ziet dus daaruit, dat wel degelijk de heer
Gerbranda de technische uitvoering heeft
toegezegd.
De heer Duin: E at is niet waar Ik heb
hem deze week persoonlijk gesproken. U
weet, dat het niet waar is, want U hebt,
evenals de heeren Kriller en Gutter, van den
heer Gerbranda de antwoorden op mijn vra
gen ontvangen.
Een toezegging om te zullen medewerken,
is bovendien iets anders dan een toestem
ming van den minister. Een beroep op die
notulen gaat niet op. Die notulen zijn later
gemaakt door den voorzitter en den heer
Gerbranda toegestuurd, die ze, helaas, naast
zich neer heeft gelegd, maar nooit een ant
woord heeft gestuurd, dat hij met die notu
len accoord ging.
Spr. is bovendien van oordeel, dat de bur
gemeester. die als gast een gewone bespre
king bij woont, zonder daartoe opdracht te
hebben ontvangen, en zonder voorkennis
van de menschen, die aan de besprekingen
deelnemen, geen recht heeft om van die be
sprekingen notulen te maken.
De voorzitter was van oordeel, dat
de zaak thans in een ander licht kwam te
staan. Aangezien de heer Gerbranda een
hoogstaand persoon is, omdat hij evenwel de
toegezonden notulen niet had teruggestuurd
en geen aanmerkingen had gemaaüt, mocht
men evenwel aannemen, dat hij ze had goed
gekeurd.
De heer Duin: Wanneer U de heer
Greub verzocht had, op de secretarie te ko
men, dan had u direct geweten: „Tot hier
toe en niet verder. Met bijkomstigheden over
die notulen heb ik niets te maken. Ik houd
vast aan mijn vraag en u heeft nooit een
ministerieele vergunning gezien. U zag de
oude verguning-volgens dit kaartje (spr
toonde een kaart) en daaruit blijkt, dat er
voor verschillende gedeelten geen vergun
ning was. De heer Gerbranda heeft het ten
slotte goedgevonden, omdat hij dacht, dat in
Schoorl alle menschen op hun kop stonden
voor het rijwielpad. Hij wilde niet degene
zijn. waarop het afsnitte. Toen heeft de"mi
nister toestemming gegeven, maar die is nog
nooit uitgereikt en het ging dus niet aan, te
zeggen, dat ze er was en dat u daarin meer
geloofde dan in mij en in de praatjes van
anderen.
De voorzitter: Wij zijn niet anders
dan van meening geweest, dan dat het
Staatsboschbeheer voorlichting zou geven
over de technische zijde. Het is jammer, dat
de heer Gerbranda ook niet bij mij is ge
weest.
De heer Duin: Maar u hebt hem in Alk
maar gesproken.
De voorzitter: Er heeft misverstand
bestaan omtrent het gedeelte vanaf Het Wit
te Paard en achter de Groeter kerk, en dat
heb ik erkend, maar dat is 1/10 van het ge-
heek rijwielpad. De rijwielpadvereeniging
erkent ook, dat ze verkeerd ingelicht is ge
weest, dat het pad aan de Brouwerskom
niet zou loopen over Rijksgrond. Ook ik heb
niet anders gedacht. Toen het Broeder
schapshuis gesticht zou worden, en vroeg of
het niet mogelijk was, dat de gemeente een
stukje grond afstond, heb ik daarom juist
gevraagd, of zij van hun kant aan de rijf-
wielpadvereeniging niet wilden afstaan een
strook van 3 Meter
De heer Duin: Maar op het kaartje is
het anders geteekend.
De voorzitter: Dat is ook erkend door
den heer Selhorst en een gevolg geweest van
den spoed, die betracht moest worden. Er is
ook nog een brief van den Prov. Waterstaat
geweest, waarin gezegd wordt: „Koop nog
geen grond aan, omdat wel eens kan blij
ken, dat het pad anders moet loopen".
Wanneer de Raad in zijn vergadering van
half Januari goedgevonden had, de 7000
te voteeren, dan zou het pad er wel zijn ge-
kmen. In ieder geval is de indruk gewekt, dat
het achter de noodslachtplaats in orde was
met het Rijk. Inderdaad heeft het Rijk ach
ter de noodslachtplaats geen toestemming
gegeven.
t)e heer Duin: U spreekt maar over een
tiende gedeelte, maar het is veel meer. Waar
om heeft men er boschwachter Jansen wel
in gekend en den heer Greub niet, met wien
men toch voor het pad zooveel te maken
had.
De voorzitter: Men meende, dat het
met den heer Greub in orde was.
De heer Duin: aar u, als voorzitter van
de gemeente, had die dingen onder de oogen
behooren te zien en niet aan mij moeten zeg
gen, dat ik ongelijk had. Dat neem ik abso
luut niet. De zaak draait om de vier vragen,
die ik gelanceerd heb.
De voorzitter: Ik heb toch gezegd
„De antwoorden op die vragen zijn volkomen
correct".
De heer Duin: aar ik wil niet voor leu
genaar staan. Hier hebt u de teekening. Voor
het roode gedeelte was toestemming, voor
het andere niet en dat andere loopt over een
groot gebied. Als u gezegd had: „Ik ben
verkeerd ingelicht", dan had ik u niet aange
vallen.
De voorzitter: Dat is nu pas geble
ken
De heer Duin: Erken dan ruiterlijk, dat
ik gelijk had. U draait er omheen.
De voorzitter: Dat doe ik niet. Ik zei-
de reeds, dat de vragen juist beantwoord
zijn.
De heer Duin': In de vergadering van de
rijwielpadvereeniging draaide Mr. Bosman
ook om de zaak heen.
De voorzitter: Waarom was u niet in
die vergadering gekomen
De heer Duin: Dat verkoos ik niet. Mis
schien was het wel beter geweest en was
dan veel opgehelderd geworden.
De heer Dapper: U krijgt toch gelijk
De heer Duin: Neen.
De voorzitter: Toch ten opzichte
van de noodslachtplaats.
De heer Duin: Ik verlang van u, dat u
ruiterlijk erkent, dat ik geen ongelijk had.
De voorzitter: In de andere gemeen
teraden heeft men de zaak ook niet zoo uit
geplozen. Het rijwielpad zou 39000 kosten
-en als wij 7000 hadden gegeven, zouden
wij een heel eind heen zijn gekomen.
De heer Duin: Absoluut niet. Er is be
weerd, dat alles in orde was en dat is nu
wel onjuist gebleken.
De voorzitter: Ik zal den heer Ger
branda er ook ever spreken. Het is jammer,
dat hij geen aandacht aan de notulen heeft
geschonken. Maar ik handhaaf nog ten vol
le, dat de medewerking van het Staatsbosch
beheer was verkregen.
Wij hebben nooit beweerd, dat de subsidie
er al was. En tenslotte zijn wij niet doorge
gaan met waterpassen.
De heer Kaag: Maar mr. Bosman heeft
toch verklaard, dat het Staatsboschbeheer de
zaak technisch zou uitvoeren en dat het geld
geen bezwaar was, omdat het Staatsbosch
beheer het voor 39.000 zou uitvoeren. Dat
is toch achteraf wel gebleken een fatale leu
gen van mr. Bosman.
De voorzitter: Ik kan niet bewijzen,
dat dit gezegd is. Ik zal het nipt ontkennen,
maar het is beter, te zeggen, dat de indruk
is gevestigd, dat alles voor elkaar was.
De heer Duin: Maar wij zaten er toch
allemaal bij.
De voorzitter: U meent dus, dat mr
Bosman den indruk heeft gewekt, dat het
geld er was.
De heer Kaag: De heer Greub heeft ge
zegd: 39.000 lijkt naar niets, en mr. Bos
man heeft daarop gezegd, dat deskundigen
het er voor willen uitvoeren, zoodat de meer
dere kosten ons niet zouden schaden.
De heer Dapper: Wij zijn ons er alle
maal van bewust, dat het een onvoorberei
de zaak is geweest.
De voorzitter: Als de gemeente de
7000 had gevoteerd, dan had de vereeni-
ging kunnen doorwerken bij de Provincie,
die geen geld geeft, als de streek niet mee
werkt.
De heer Schermer zeide, dat het er bij
hem niet om ging of de toestemming er/>'
was en of de begrooting juist was. Spr. be
zwaar was: „Schending van natuurschoon
Mr. Bosman heeft toen nog gezegd, dat de
houtvester verklaard heeft, dat het, nader
beschouwd, door het pad, er mooier op zou
worden; maar dat heeft de heer Gerbranda
absoluut niet gezegd. Hij heeft gezegd: Als
het rijwielpad er met komen, zal dit aan het
natuurschoon een groote veer kosten, maar
het Staatsboschbeheer zal, met het oog op
de plaatselijke belangen, niet tegenwerken".
Spr. erkent, dat een rijwielpad voordee-
len biedt. Het heeft hem later ontzettend ge
speten, dat verschillende menschen het heb
ben doen voorkomen, alsof het gesneden koek
\fras.
U heeft gezegd, dat u de toestemming van
den minister geziem heeft en dat die voor u
zwaarder woog dan praatjes van anderen.
De voorzitter: Voor zoover betreft de
rooie streep.
De heer Schermer: Dat is misschien
uw bedoeing geweest, maar dot heeft u niet
gezegd. Ook mr. Bosman heeft gezegd: „Na
tuurlijk is de toestemming er".
Ik begon daardoor te twijfelen aan de be
weringen van den boschwachter.
Mr. Bosman heeft ook gezegd, dat alle
heeren de geteekende notulen hebben terug
gestuurd en ook dat is, voor zoover het den
houtvester betreft, niet waar. Hij heeft ze,
helaas, ter zijde gelegd. Het was beter ge-1
weest, dat hij een bemekingr had gemaakt
op de daarin voorkomende fouten. Thans
blijkt, dat ook bij u vaststaat, dat de zaak
zeer onvoorbereid was. U spreekt wel van
een tiende gedeelte, maar alleen het stuk,
dat over particulier terrein loopt, is al groo-
ter dan één tiende. En voorbij Het Witte
Paard" achter het Groeter zandpad, was
ook geen toestemming verkregen.
De heeren, die dus beweerd hebben, dat
de zaak niet voor elkaar was, hebben gelijk
gekregen.
De voorzitter: Van hoogerhand is
gezegd, dat ng niets zwart op wit, want het
pad kan later wel eens anders moeten loo
pen.
De heer Schermer: Maar dan had de
voorzitter moeten vertellen, dat het niet voor
elkander was. Voor mij is dit alles bijkom
stig, al omt nu wel vast te staan, dat, wan
neer de gemeente de 7000 had gevoteerd,
de rijwielpadvereeniging lek zou zijn geva
ren.
Wat het pad door het Jodenkerkhof be
treft, in de overtuiging, dat liet bezit een
gemeentebelang was, kocht ik dat bosch. zon
der volmacht. Ik deed het voor denzelfden
prijs aan de gemeente over, onder voorwaar
de, dat er niet in mocht worden gebouwd,
dat er geen wegen in gemaakt mochten wor
den en dat geen boomen mochten worden ge
hakt. Ik deed dat in vol vertrouwen, maar
omdat na 20 jaar een andere Raad wel eens
anders kon beluiten. Nu kwam ik tot de con
clusie, dat het Staatsboschbeheer in het
bosch een pad heeft gelegd en wel een aar
den baan voor het rijwielpad. Honderden
kubieke meters zand zijn verplaatst en boo
men gerooid. Dit is gebeurd onder het tegen
woordige bewind. Ik had dat niet verwacht
en zelfs één der wethouders keek er van op.
Ik hoor nu, dat de burgemeester ook geen
toestemming heeft gegeven. Ik heb rechten
en ik denk erover de gemeente aan te schrij
ven, om de daders achter hun broek te zit
ten. Het eigenaardig^?, dat de houtvester er
ook niet veel van af weet. Op wiens advies
zijn de bordjes van den A.N.W.B. daar ge
plaatst.
De v o o r z i 11 e r: Dat weet.ik niet.
De heer Schermer: Alles is een na
sleep van het rijwielpad. Het maakt mij niet
uit, wat de heeren verklaard hebben, maar de
manier, waarop getracht is, de raadsleden te
beïnvloeden, was ver beneden kritiek.
Erevoorzitter verwonderde zich ook
over het gebeurde met het bosch van het
Jodenkerkhof. Spr. kan niet goedkeuren, wat
gebeurd is en spr. zal daar nader naar infor-
meeren.
De heer G u 11 e r begreep niet, dat de heer
Schermer niet eerder heeft ingegrepen.
De heer D u i n: Hij wist het niet eerder.
Ook de houtvester wist het niet. Ik heb ge
dacht, dat de burgemeester toestemming had
gegeven. Maar als deze beweert, dat dit niet
gebeurd is, dan is dit af.
De v o o r z i 11 e r: Ik ben op dit gebied
zoo onschuldig als een kind en keur het ge
beulde af. Het had gevraagd moeten worden
In hoeverre de bosch wachter recht had dit
werk te verrichten, zonder dat de houtvester
het wist, moet men daar maar uitmaken. Ik
erken mèt de wethouders, dat er een verkeer
de handeling heeft plaats gehad.
Ik betreur het zeer, dat achteraf blijkt, dat
de notulen niet gelezen zijn, waardoor de in
druk is gevestigd, dat de houtvester er zich
mee had vereenigd. Men meende in zee te
kunnen gaan met het bedrag van 39000.
Het is mogelijk, dat dit niet voldoende zou
zijn gebleken. Wat de voorbereiding betreft,
op grond van hetgeen naar voren is gekomen,
betreur ik het, dat het zoo is uitgepakt.
Over het terrein achter de noodslachtplaats
heerscht een misverstand, maar ten opzichte
van de Brouwers kom is nooit anders bedoeld
dan dat het pad daar over gemeente-grond
en over particulieren grond zou komen.
De heer Schermer: Maar ook daar was
geen toestemming voor.
De heer G u t t e r kon niet begrijpen, dat
het Staatsboschbeheer voor het pad wel ver
gunning zou geven langs den duinrand en
niet zoo het andere gedeelte.
De v o o r z i 11 e r: Er is nu wel gebleken,
dat de gevestigde indruk onjuist was. Maar
de rijwielpadvereeniging heeft de volle mede
werking gehad van de beide boschwachters
De heer Duin: Uit den brief van den
houtvester blijkt, dat er niets aan is van dc
beweringen en ik wil nu van U hooien, dat
dit op waarheid berust.
Devoorzitter:lk heb herhaalde ma
len gezegd: „zooals de vragen gesteld zijn,
zijn ze volkomen juist beantwoord".
De heer Duin: Ik stel prijs op uw perti
nente erkenning. Ik kan er vrede mee nemen,
als u verklaart, dat u betreurt, foute dingen
naar voren te hebben gebracht.
De heer G u 11 e r: De heer Duin heeft be
weerd, dat er heele maal geen toestemming
was gegeven en dat is toch niet waar.
De heer Duin: Voor het nieuwe project
was absoluut geen vergunning, ook niet voor
een enkel .gedeelte.
De heer G u t t e r: Bij den heer Selhorst
berust ee nbrief, dat de minister toestemming
heeft gegeven voor de rooie lijnen.
De heer Duin: Dat was voor het oude
project. Ik wil ook uit de wereld hebben, wan
neer de heer Greub straks zijn w'andelingen
met de vreemdelingen weer begint, dat men
zegt: „Daar heb je die leugenaar". Wat ik
gezegd heb, deed ik in goed vertrouwen en
als ik gefaudeerd had, zou ik dat terug heb
ben genomen. Nu wil ik, dat ook de voorzit
ter dat doet.
Devoorzitter: Ik heb met den heer
Greub niets te maken en ik heb al gezegd, dat
u altijd ter goeder trouw bent geweest.
De heer Duin: Ik veronderstel, dat u het
geweten heeft. U had de stukken moeten zien.
U verklaarde, dat u persoonlijk de vergun
ning van den minister heeft gezien; dat is
niet juist en dat wil ik uit den weg hebben.
De heer G u t t e r: De toestemming voor
het geheel was er niet, maar wel voor een
deel. Waarom zou men dan voor het andere
deel de toestemming niet geven?
E)e heer Schermer: Niemand heeft
ontkend, dat er toestemming was voor een
stuk. Vast staat, dat er voor een groot deel
nog geen toezegging was. De menschen, die
beweerd hebben, dat alles in orde was, heb
ben kunnen weten, dat dit niet het geval was.
Is het nu niet ridderlijk, dat u, als burge
meester van Schoorl. erkent, dat u dit mis
schien niet geweten heeft, maar dat het u
spijt, dat nu blijkt, dat de toestemming voor
het geheele plan er niet was.
De voorzitter: Dat heb ik herhaalde
lijk gezegd. Ik betreur het, dat de zaak op
deze wijze gegaan is en wil wel toezeggen,
dat ik voortaan allen besprekingen met men
schen zal voeren, in tegenwoordigheid van de
wethouder en den secretaris! Er is nu
wel gebleken, dat er veel achterklap is.
De heer Duin met zijn menschen is ter goe
der trouw geweest, maar ik ook. Ik blijf be
treuren, dat door dezen gang van zaken de
groote zaak van het rijwielpad in den kelder
is gekomen. Hierdoor is het gemeentebelang
niet gediend geworden. Ik heb het als een
gemeente-belang gezien, dat het rijwielpad
er kwam. Het resultaat is geweest, dat wij
hier met elkander minder aangename oogen-
blikken hebben doorgebracht. Wanneer ik 4
maanden geleden had geweten, wat ik nu
weet, dan ben ik het met den heer Duin en
de anderen volkomen eens. Het is mijn fout
geweest, dat ik te goed van vertrouwen ben
geweest.
De heer Schermer: Ik dank u voor deze
woorden, want nu is we er gebleken, daf u
naast en niet tegenover den raad staat.
De heer Duin: Gehoord de besprekingen
met den heer Gerbranda, kan wel geconclu
deerd worden, dat de raad ten allen tijde op
de medewerking van het Staatsboschbeheer
kan rekenen, maar dat het estuur van de rij
wielpadvereeniging wel kan opdoeken, want
dat dit nooit meer wat kan bereiken.
De voorzitter: Het is wel gebleken,
dat wij nog een bespreking moeten hebben
met den heer Gerbranda. De notulen, waar
het over gaat, zijn opgesteld door mr. Bos
man.
Desecretaris:Was tevoren afgespro
ken, dat hij dit zou doen?
De v o o r z i 11 e r: Neen.
De secretaris: Dan is het ook mindev
juist, dat uit aanteekeningen van een verga
dering, die voor vertrouwelijke besprekingen
was belegd, zóó notulen worden gemaakt en
dat men zich daarop later beroept.
De voorzitter sloot hierop de open
bare vergadering.
De raad ging daarna in comité.
JUxwinciaai Tlieums
W ARMENHUIZEN.
T.A.V.E.N.U.
Naar wij vernemen, is door B. en W.
goedkeuring verleend, tot het houden eener
verloting, ten bate van de muziek „Tavenu".
Ook de medewerking van ce burgerij zal
worden ingeroepen, door het beschikbaar
stellen van prijzen. Alle hoop is er op geves
tigd om hierdoor onze buitengewoon gunstig
bekend staande vereeniging financieel te
steunen.
Het 70-jarige huwelijksfeest.
Woensdag herdacht het echtpaar P.
Pluister en T. Pluister—Boots hun 70-jarig
huwelijksfeest. Er was zeer veel belangstel
ling en de gelukwenschen en bloemstukken
kwamen al vroeg in. Het echtpaar, waarvan
de man 92 en de vrouw 91 jaar telt, zat te
midden van kinderen en familie, gelukwen
schen in ontvangst te nemen. In den loop
van den voormiddag kwam ook het gemeen
tebestuur zijn opwachting maken, 's Avonds
bracht Winkels Harmonie een serenade.
Beiden verheugen zich in goede gezond
heid en met belangstelling hebben ze alles
gevolgd wat om hen heen gebeurde. Een
stroom van schriftelijke gelukwenschen had
den ze bovendien in ontvangst te nemen.
Het Algemeen Burgerlijk Armbestuur dat
reeds vanaf de oprichting der Ziekenhuisver
zekering alle personen die vrije geneeskundige
hulp hebben, daarin heeft verzekerd, heeft
thans ook besloten al die personen te verzeke
ren bij de Onderlinge Operatiekas, uitgaande
van de Federatie van Vereenigingen voor Zie
kenhuisverzekering.
In den laten avond van Dinsdag werd
plotseling brand gealarmeerd. Het bleek te
zijn bij den horlogemaker J. Krab in de kom
van het dorp.
Gelukkig was het niet de woning, doch een
daarachter los van de woning staande houten
werkplaats, waar de heer Krab zijn vak van
horlogemaker en goudsmid uitoefent De nabu
rige gebouwen hebben wel iets geleden van de
hitte, doch de brand is beperkt tot de werk
plaats annex kippenhok. De kippen zijn bijtijds
gered. Van de werkplaats en hok is niets over
gebleven.
De oorzaak van den brand is nog niet be
kend.
Onze plaatsgenoot, de heer H. Schenk,
slaagde bij het Maandag in den Haag gehouden
examen als marconist.
Dc heer H. R. Weide, rijksklerk bij de Di
recte Belastingen, Invoerrechten Accijnzen
alhier is bevorderd tot adjunct-commies.
