R
m
^Binnenland
FOSTER* MAAGPILLEN
-~7,,n_ T£tbaar waarin U Mijnheer
n ir^emeester, als zoodanig te mid-
it ÖU (jfc burgerij bent opgetreden
deD t« ik reeds zeide, op zeer
l0°* Lüz© En ik mag in dii
van
en,
lofwaar
dige. Ejii ju ijjo-6 ju dit verband
di?e ..jverrneld laten het aandeel, dat
n'et ecbtgenoote hierin heeft gehad;
1 burgemeestersvrouw 0011 zij.
»,s ^it te pas kwam, medegeholpen
VV#1T gesteund om het openbare ambt,
eD« veik door U bekleed wordt, uit te
fpnen zooals U dat gedaan hebt en
r je wijze, waarop zij naast U, ook
het bijzonder hare representatieve
'nrhteu heeft waargenomen, brengen
p haar hier alle hulde.
W Betreft alles, wat ik tot nu toe zeide,
•elal uiterlijkheden, waarvan de klan-
Ln en indrukken vervagen, zoo zijn er
JLfc andere factoren van een meer of
ginder blijvend karakter, waarop gij
t*w stempel hebt gedrukt of waarin wij
rw invloed of Uw werk meenen te her
vennen; wanneer ik hierin uitvoerig
*oU willen zijn, dan zou ik te veel ver-
-en van de aandacht van allen, die in
Lze zaal tegenwoordig zijn; ik zal
daarom slechts enkele grepen uit het
vele doen, omdat ik toch ook ten dezen
opzichte wil doen uitkomen, hoe ook
hierin de burgerij U heeft leeren kennen
en waard eeren.
jaren waart gij voorzitter van den
Armenraad 8W hebt getoond naar Uw
j,este weten en kunnen te willen mede
werken om het lot dergenen, die mis
deeld zijn, te helpen verzachten en steun
t0 geven; en in dit verband denk ik van
zelf aan de^ moeielijke jaren, welke op
den grooten oorlog volgden en niet
minder aan de zware tijden, waarin wij
thans leven; ook in deze tijden waart
en zijt gij, mijnbeer de Burgemeester de
man van wien men verwachtte, dat
daden zouden uitgaan tot hulp en on
dersteuning der velen, die daaraan bui
ten huu toedoen helaas behoefte hadden
jij hebt, waar U dit mogelijk was, Uwe
jcbouders er onder gezet, plannen be
aamd en in daden omgezet.
Gedurende Uwe ambtsperiode verder
jionze gemeente gegroeid; van eene ge
meente van 23778 zielen klom zij op tot
eene met 28835 zielen; nieuwe woonwij
ken verrezen uit den grond en als van
zelf of misschien mede door Uw toe
doen zien wij Alkmaar worHen tot het
centrum van Noordholland boven het
IJ. maar tevens, als ik het zoo mag uit
drukken, tot de Noorderpoort van Am
sterdam. Worden in vele gemeenten
diensten of instellingen opgeheven, hier
zien wij juist het tegenovergestelde;
w erd niet alhier gevestigd een keurings
dienst voor waren alsmede de directie
van de Wieringermeer? En werd niet
de Raad van Arbeid te Hoorn samen
gesmolten met dien te Alkmaar? Ik wijs
verder op de stichting van het Centrale
Ziekenhuis en de instelling van een
gemeentelijken geneeskundigen dienst;
ie oprichting van het Muziekpark en
Jet gemeentelijk Sportpark; wat zijn
vervolgens tijdens Uwe regeering niet
vele voorzieningen getroffen op het ge
bied van het onderwijs; dan mag niet
vergeten worden Alkmaars aandeel in
de leening aan de Vereeniging tot Be
houd van Natuurmonumenten voor den
aankoop van het Heilooerboschboven
dien roep ik in herinnering het lezoek
aan onze stad van H. M. de Koningin
en de 350-jarige herdenking van het
Ontzet van Alkmaar.
En nu kom ik op een gebied ten aan
zien waarvan onze gemeente speciaal
gedurende de laatste jaren niet heeft
stilgezeten en ten aanzien waarvan on
der Uwe leiding reeds veel tot stand is
gebracht: ik bedoel het verkier. Wij
wuden gevoegelijk deze jaren de ver-
hersperiode kunnen noemen.
Juist met Uw komst alnier kort na den
oorlog begon de toename van het ver
keer zich te openbaren, hetgeen leidde
tot een verkeersvlucht, tot verkeerspro
blemen, welke ingrijpende en kostbare
maatregelen noodzakelijk maakten:
stra en en bruggen werden verbeterd of
nieuw aangelegd en waar binnen de
oude stad daarvoor niet voldoende
ruimte was, werden eenvoudig huizen
gesloopt, ja zelfs een toren verrold;
keurige vluchtheuvels, 's avonds door
zacht groen licht kenbaar gemaakt, lei
den op de drukste punten als stille ver
keersagenten het toenemende verkeer;
de straatverlichting hield met al dit
moderne gelijken ttred. Wij hebben, wat
nog maar weinig plaatsen in ons land
ons nadoen, het voorrecht, dat electri-
sche treinen ons in een minimum
van tijd brengen naar de beide hoofd
steden onzer provincie; daarbij gaan
tientallen autobus- en vrachtautodien
sten als de draden van een spinneweb
naar Alkmaar als middelpunt. En als
gevolg van dit middelpunt-zijn zorgen
^ij> de natuurwetten getrouw, voor mid
delpuntvliedende krachten: immers on
ze gasfabriek perst haar gas naar ver
schillende omliggende gemeenten; onze
brandweer snelt met haar modern mo
torisch gedreven materiaal eveneens
fiaar diverse gemeenten in de'1 omtrek,
V'anneer volgens aangegane overeen-
\irS* ^aar hulp noodzakelijk is.
Welke conclusie kunnen wij nu uit
alles putten? Dat Alkmaar haar
acht, haar bloei en hare vooruitgang
°or een groot gedeelte ontleent aan
ft***® fceographische ligging als middei-
Benl yan Noordholland boven het IJ-
Perkte men zich in vroeger tijden tot
0, aaaste omgeving, hoeveel eeuwen is
ren 1 D*et de marktplaats voor ha-
een ,,:e'varenden omtrek, allengs kon
Worri/ met srootere straal getrokken
hoUa„He».n g'ng men spreken van Noord-
dit becpi^0jVen het IJsPoedig zal °°k
dat rik 6 8n8 worden: ik zeide reeds
straks rt rische" aI rijdt' en wann€er
sterdan, Provinciale weg naar Am-
s'uitdiiw 8ereecl is en die over den af-
«antai ninaar friesland benevens een
oosteijii, le,l^Ve °f verbeterde wegen in
Van dienY1Chting' dan ls het trekken
^,6it Rew.:I°°t€r€n cirkel een voldongen
den; dan blijkt nog des te
meer de groote waarde van hare ligging
in Kennemerland in de onmiddellijke
nabijheid van de schoone duinstreek
met hare bosschen, duinen en stranden,
de groote attractie voor velen zoowel in
den zomer als in den winter. Blijvend en
wellicht nog in meerdere mate dan voor
heen moet bij ons doordringen het be
sef, dat wij ons moeten orienteeren naar
het Noorden en het Zuiden, naar het
Oosten en het Westen; wij zijn de scha
kel tusschen de groote stad en de mooie
natuur, tusschen hen die ver van de zee
af wonen en deze zoeken en die zee; wij
hebben alles bij de hand zoowel voor
hen, die van heinde en verre vee, goe
deren en producten willen koopen of
verkoopen als voor hen die onderwijs
zoeken voor hunne kinderen of voor
hen die lijdende naar lichaam of geest
hier hun heil hopen te vinden bij doktor
of specialist.
En zoo ben ik dan genaderd, mijnheer
de burgemeester, tot het eigenlijke doel,
dat ons hier heeft samengeroepen, het
aanbieden van een blijk van hulde;
helaas moet.ik beginnen met eene te
leurstellende pnededeeling: het cadeau,
hetwelk wij U wenschen te geven, is
nog niet klaar; voorloopig zal ik moeten
volstaan met U eene teekening er van
te overhandigen, doch voordat ik hier
toe overga moet ik nog een klein oogen-
blik Uwe nieuwsgierigheid "op de proef
stellen; het heeft n.1. eenige moeite ge
kost een passend cadeau te vinden.
Eerstens hadden wij rekening te houden
met de som, waarover wij de beschik
king hadden, en in de tweede plaats
wilden wij niet handelen tegen Uwen
wensch in. Het was ons toch bekend, dat
gij niet eon cadeau voor U persoonlijk
begeerdet; ja eigenlijk had gij dit ju
bileum liever heelemaal niet gevierd,
althans niet op deze wijze; U vond eene
periode van 12K jaar niet zoo belangrijk
om daarvoor zooveel vertoon te maken;
wat dit laatste betreft moge de pas ge
vierde jubilea van twee Uwer ambtge-
nooten U den ruggesteun geven om over
deze moeielijkheid heen te komen. De
wensch van de burgerij was evenwel
sterker dan de Uwe en zoo wildet gij
dan genoegen nemen met een cadeau,
dat niet zoozeer persoonlijk en voor U
alleen zou zijn, maar hetwelk meer zou
zijn een cadeau ter Uwer eere aan de
stad, dus iets, dat eene plaats zou vinden
in de stad en dat eene blijvende herin
nering zou zijn aan de eerste 12K jaren
van Uw burgemeesterschap. Voor deze
opgave zagen wij ons dus gesteld en ik
meen niet te veel te zeggen wanneer ik
beweer, dat wij in de oplossing er van
bijzonder goed zijn geslaagd; het zou te
ver voeren alle namen te noemen van
hen die het ons mogelijk hebben ge
maakt tot dit zoozeer geslaagde resul
taat te komen, doch ten aanzien van
twee personen wil ik eene uitzondering
maken en dat zijn de heeren G. Vos,
directeur van het bouw- en woningtoe
zicht alhier en A. J. Kropholler, archi
tect te Wassenaar; nu U dezen laatsten
ook voor U zoo bekende naam hoort, be
grijpt U misschien al naar welk stadsge
deelte ik heen wil: dank zij de zeer ge
waardeerde hulp van den heer Voc en
diens relaties met den heer Kropholler
werd laatstgenoemde onmiddellijk be
reid gevonden belangeloos een plan
voor en eene teekening van een monu
mentale lantaarn te maken, waarvoor
wij eene plaats hebben gedacht op den
giooten vluchtheuvel op het Kerkplein
tegenover het Landbouwhuis, het stads
gedeelte dus, ten aanzien van welks
verfraaing de heer Kropholler reeds
zooveel heeft bijgedragen. Een woord
van bijzonderen dank aan deze beide
heeren mag ik hier niet achterwege la
ten, want ik ben overtuigd dat wij zon
der hunne medewerking zeker niet tot
een zoo goed resultaat zouden zijn ge
komen, als thans het geval is.
Vlei ik mij dus met de hoop, mijnheer
de burgemeester, U te zijner tijd het
kunstwerk zelf te mogen aanbieden,
thans moge ik volstaan met U de tee
kening te overhandigen.
Ik heb gezegd.
Het dankwoord van den
burgemeester.
Burgemeester Wendelaar dankte voor deze
woorden en voor de geheele hulde van de
burgerij, die onder leiding van dit comité
was georganiseerd.
Hij was van oordeel, dat het comité in de
organisatie bijzonder was geslaagd. Hij en
zijn vrouw waren bijzonder getroffen door de
aubade van de kinderen en ook het geschenk
aan de kinderen achtte hij een gelukkige
keuze.
Tevens oordeelde hij het een goede gedach
te om het oudere deel van de bevolking des
avonds deel te doen nemen aan het feest.
Hij hoopte voorts, dat de burgerij zelf
lange jaren plezier zou hebben in het cadeau,
waarmee men hem had willen huldigen.
Nog sprak hij een woo*d van dank tot
architect Kropholler, den heer Vos en tot
de leden van het comité. Het was hem een
buitengewone voldoening dat het comité uit
alle kringen der bevolking was samengesteld.
Tenslotte dankte hij den voorzitter voor de
vriendelijke woorden tot hem gesproken,
Het had hem ten zeerste gefrappeerd, dat
de geheele Alkmaarsche bevolking vandaag
feest viert. Vandaag ziet hij geen verschil
van partijen, maar al cen Alkraaarders en dit
is tot stand gekomen door dit comité onder
leiding van den autochthoon van zuiveren
bloede, den Alkmaarder par excellence. Dit
heeft mij buitengewoon genoegen gedaan, al
dus besloot mr. Wendelaar, en ik dank u
daarvoor allen zeer. (Applaus).
Hierna maakten de rrnwezigen gebruik
van de geboden gelegenheid om den burge
meester persoonlijk te complimenteeren.
Van de hierop volgende receptie werd door
tal van vertegenwoordigers van Alkmaarsche
corporaties en particulieren gebruik gemaakt.
Bloemstukken waren o.a. ontvangen van
de Vereeniging van Nederlandsche Gemeen
ten van het Gemeentebestuur van Heiloo,
den burgemeester van Limmen, de 8-October-
vcreeniging, den Alkmaarschen Kegelbond,
de afd Alkmaar van ,.De Hanze de Burger
I Isclub, Orpheus. de Kamer van Koophan
del het bestuur van den Armenraad, de Alk-
MKChVCouranl. de ald. Alkmaar van den
Ncderlandschen Kruideniersbond, de Alk
maarsche Daterratten en bet personeel van
Plantsoenen, terwijl van de gemeente Bergen
een ets van den kunstenaar Graakt van Rog
gen was ingekomen.
- :V r
In den Muziektuin.
Dank zij het zeldzaam mooie weer is de
avondfeestviering uitstekend tot haar recht
gekomen. Tegen 8 uur, den aangekondigden
tijd van aanvang van het concert in den
Muziektuin, was daar al haast geen plaatsje
meer onbezet. Oud en jong, groot en klein,
van allen rang en stad, was men daar sa
mengestroomd om het huldigingsconcert bij
te wonen. Op het terras hadden de jubilaris
en zijn familie, alsmede de raadsleden met
hunne dames en de leden van het comité
plaats genomen, vanwaar het op dezen heer
lijken zomeravond een genot was te luisteren
naar de vroolijke tonen der verschillende
muziekcorpsen. Nooit genoeg kan men onzen
Muziektuin bewonderen!
Nadat mr. van der Feen de Lille als voor
zitter van het huldigingscomité een kort
woord ter begroeting van de fam. Wendelaar
had gesproken, werd met het concert een
aanvang gemaakt.
Achtereenvolgens concerteerden Soli Deo
Gloria (dir. A. Peetoom), Alcmaria Victrix
(dir. J. Jansen), Excelsior (dir. G. Ander-
son), St. Louis (dir. Willi Kohier) en St.
Caecilia (dir. P. Joosen). Het was voor het
meerendeel vroolijke, vlotte muziek, waarop
zij de aanwezigen vergastten, veel ervan be
hoorde tot de „moderne" muziek, zoodat we
het publiek meermalen hoorden meeneuriën.
Na elk nummer klonk een dankbaar applaus.
Het laatst kwamen aan de beurt The
Cheesetownians, leider S. Spruit. Deze
roemruchte band heeft het enthousiame van
den avond tot ongekende hoogte opgedre
ven. De spelers waren gekleed in de huza
ren-uniform, ter eere van den heer Wende
laar, die vroeger bij dat wapen diende en
van zijn zoon, die thans dezelfde uniform
draagt. Men juichte en jubelde en hoste, er
zat een „reuzen stemming" in, die haar top
punt bereikte, toen de heer Wendelaar Jr
voor eenige oogenblikke ook den dirigeerstok
hanteerde en blijk gaf van zijn muzikale ta-
Het feest in den Muziektuin duurde tot on-
veer elf uur. Toen immers riep de aangekon
digde huldiging door de brandweer het pu
bliek naar de Heilooërbrug. Duizenden men-
schen waren daar bijeen en toch had de poli
tie een vrij gemakkelijk taak om gedrang
enz. te voorkomen. Begeleid door toortsen
reden de verschillende brandweerwagens uit
de stad de Wilhelminalaan in, om daarna
via den Kennemerstraatweg terug te keeren
tot het Paardenwed. De vlotte feestviering
ondervond nog eenige stagnatie doordat de
mannenzangvereeniging Orpheus zich bij de
woning van den burgemeester had opgesteld
voor het brengen van een zanghulde.
Na den zang van Orpheus bracht de com
mandant van de brandweer met de medebe
stuurders een bezoek ten huize van den bur
gemeester, waarbij de heer F. H. Ringers
(commandant), er aan herinnerde dat in den
loop van den dag 't gemeentebest., de gem.-
ambtenaren, de burgerij en vele corporaties
reeds in de huldiging waren vóórgegaan, er
den nadruk op legde, dat de brandweerlieden
geen ambtenaren zijn en zich niet laten ver
tegenwoordigen uit de burgerij. De vrijwilli
ge brandweer, zoo vervolgde spr., is altijd
iets aparts en wil ook steeds iets aparts, zij
was niet afwezig bij gebrek aan belangstel
ling, 0 neen, maar zij wilde U zelfstandig
huldigen. En zoo komen wij nog op den laten
avond om U te complimenteeren.
Mijnheer de burgemeester, namens de
Alkmaarsche Vrijwillige Brandweer moet ik
u en mevrouw en de familie hartelijk felici-
teeren met dit jubileum. Het is zoo prettig u
ook eens te mogen huldigen, u, die het in al
die jaren zoo dikwijls en'op zoo uitnemende
wijze anderen gedaan hebt, waar wij in de
brandweer ook dikwijls getuigen van zijn ge
weest. Wij vinden het aangenaam om u in
uw huis nu eens te kunnen zeggen hoe wij
uw oppercommando waardeeren en u dank
te zeggen voor de medewerking, die wij bij al
onze wenschen steeds van u mochten onder
vinden.
Wij willen deze onze beste wenschen ver
gezeld doen gaan van een blijvende herin
nering. Namens de geheele brandweer bied
ik U een brandbluschapparaat aan voor da-
gelijksch gebruik. We hopen dat U dit blijk
van waardeering en hoogachting wilt aan
vaarden en dat u er steeds met genoegen
naar u zult zien, met de gedachte dat er
steeds een groep mannen dag en nacht, on
der uw opperbevel, klaar staat om te helpen
daar waar nood is.
Spr. overhandigde hierbij het geschenk,
zijnde een zilveren aschbak met zilveren si-
garettendoover, waarvoor de heer Wendelaar
met eenige hartelijke woorden zijn dank be
tuigde, verzoekende dien dank over te bren
gen aan het brandweercorps.
Het was al bijna half twaalf geworden,
toen eindelijk de, we zouden het willen noe
men „openbare" huldiging van den burge
meester door de brandweer een aanvang
nam. De heer Wendelaar en zijn familie
kwamen daarvoor naar het gebouw van het
Hoogheemraadschap, waar inmiddels reeds
vele genoodigden zich een plaatsje hadden
gezocht. Vanuit de breede vensters had men
een prachtig gezicht op het Paardenwed, aan
welks wallekanten zich de spuiten opstelden.
Na weinig oogenblikken spot°n de stralen
hoog in de lucht en toen kwamen schijnwer
pers in actie en zetten een deel dier stralen in
roode en blauwe kleur, zoodat het geheel
rgod, wit, blauw was. Tegen het groen der
boomen was het effect bijzonder schitterend.
Bengaalsch vuur en vuurpijlen wisselden el
kaar af en het slot, een transparant met
„Leve de burgemeester" (opgesteld aan den
overkant, bij den molen) deed een storm van
toejuichingen over de menigte gaan. Aan het
applaus en hoerageroep scheen geen einde
te komen.
Dat was het slot van de officieele feest
viering. De menschenmassa ontwarde zich
langzamerhand en verspreidde zich naar de
straten, waar men nog lang een gezellige
drukte kon aanschouwen, dank ook zij de
door B. en W. voor dezen avond verleende
ontheffing van de winkelsluitingswet.
In de vergaderzaal van het Hoogheem
raadschap bleef men nog even bijeen. De
burgemeester nam in dezen kleinen kring
van genoodigden nog het woord om zijn
dank te betuigen voor al hetgeen hem dezen
dag van zijn jubilé was geboden. Ge hebt
hem voor mij en mijn familie tot een onver-
getelijken gemaakt, zei hij. De heer W. her
innerde zich een gedicht uit zijn schooljaren,
dat spreekt van vier Duitsche vorsten, van
wie er drie in een bijeenkomst pochten op het
mooie en aanlokkelijke dat hun landen bo
den. De vierde had even gezucht en moest
toen erkennen dat zijn gebied niets van dat
alles bood, maar, had hij gezegd, ik ben er
veilig en kan gerust mijn hoofd neerleggen
Zoo is het mij ook hier, vervolgde spr. Ik
zou een zelfde antwoord kunnen geven aan
collega's, die hunne gemeenten roemen.
Spr. was er vandaag voldoende van over
tuigd, dat wijlen de heer Thomsen gelijk had
gehad met zijn bewering telkens als er ge
ruchten waren geweest over een mogelijk
vertrek van den burgemeester: „Ga maar
niet weg, u hebt het nergens beter dan hier"
Spr. was getroffen geworden door de vele
bewijzen van hartelijke aanhankelijkheid uit
alle kringen der burgerij en prees zich ge
lukkig zich zoo veilig te kunnen gevoelen
wanneer en waar hij zich ook beweegt. Hij
was ervan overtuigd het nergens ooit beter te
zullen kunnen hebben dan in Alkmaar en
hij wilde dan ook wel zeggen dat hij deze
stad niet gemakkelijk zal verlaten en, mocht
het ook al zoover komen, dan toch alleen iin
zoo'n geval, dat hij zich méér nog dan hier
zal kunnen geven aan het belang van het al
gemeen.
Een daverend handgeklap en een driewerf
herhaald „hiep hiep hoera" toonde hoezeer
men deze woorden op prijs stelde.
Voortgaand, dankte de heer Wendelaar
ook namens zijn familie speciaal de heeren
v. d. Feen de Lille en Westerhof en in hen
alle anderen die aan de huldiging van de
zen dag hadden medegewerkt, voor alle
goeds wat men heden had mogen ondervin
den
In weinig woorden, maar niettemin zeer
veelzeggend, wees de heer Westerhof allen
dank af. ,,'t Was alles con amore", zei hij
en hij gaf daarmee zeer juist aan hoe men in
Alkmaar over den jubilaris denkt.
Waarlijk, slechts zelden zal een burge
meester in zijn gemeente een huldiging heb
ben ondervonden als Alkmaar Zaterdag mr.
W. C. Wendelaar bood!
Verstopping en slechte
spijsvertering maken U
ellendig en bumeurtq.
Neem bijtijds de zeer
zacht werkende Poster'»
Maagpillen, bet bekende
en beste laxeermiddel.
Alom verkrijgbaar f 0.65 per tlacon.
EEN RELLETJE TE AMSTERDAM.
Een raadslyL verwond dcor pqlitib
ruiter.
Zaterdag was het weder woelig in de om
geving van het paleis van justitie op de Prin
sengracht te Amsterdam, in verband met de
voorzetting van de strafzaak tegen het dag
blad De Tribune. Een 30-tal communisten
liep er rond. Tegen één uur gelastte een poli
tieruiter een der mannen door te loopen. Deze
voldeed daaraan niet en greep het paard bij
den teugel. Na sommatie los te Iqten, gaf de
ruiter hem een slag met den sabel in den nek,
die hevig aankwam. De man verwijderde zich
daarna. Achteraf is gebleken, dat de gewonde
is het communistisch raadslid Huizinga. Hij
is door zijn collega-lid-van-den raad, dr. M
de Hartogh, verbonden.
ALGEMEENE NEDERLANDSCHE
METAALBEWERKERSBOND.
Vergadering.
Te 's-Gravenhage is Zaterdagmiddag de
algemeene vergadering geopend van den Al-
gemeenen Nederlandschen Metaalbewerkers-
bond, die gister en heden wordt voortgezet.
Voorzitter is de heer P. Danz. Deze zei in
een openingswoord, dat het er voor de metaal
industrie er triest en treurig uitziet, zoodai
het parool blijft, tegen elke onnoodige of on
aanvaardbare verslechting front te maken.
Het aantal leden op 1 Juni 1.1. bedroeg 46.365
Het bondsvermogen bleef intact; de weer-
standskas nam zelfs nog toe, ondanks het
feit, dat de inkomsten door het groote aantal
werkloozen zijn gedaald, en contributiever-
hooging van 10 cent stelt de werkloozenkaj
in staat, aan de verplichtingen te voldoen.
Namens het N. V. V. sprak de heer S. de la
Bella Jr. het congres toe. Spr. wekte op tot
een onverzoenlijken strijd tegen het kapita
lisme.
Daarna hebben verscheidene buitenlanders
het woord gevoerd als vertegenwoordigers
hunner organisaties.
EEN JUFFROUW MET EEN
DENKBEELDIGE ERFENIS.
Twee families het slachtoffer
Na de aanhouding van mej. O., die ervan
verdacht wordt, een familie aan den Zwaans
hals te Rotterdam te hebben opgelicht, onder
voorwendsel, dat zij een groote erfenis ver
wachtte, is nog een tweede geval van oplich
ting, waarvan deze juffrouw verdacht wordt,
aan het licht gekomen.
Tegen het eind van het jaar 1927 was zij
in contact gekomen met een familie, wonen
de aan den Linker Maasoever in de Maas
stad. Gedurende eenige jaren heeft zij zich
geheel in deze familie weten in te dringen.
Ook hier dischte zij het verhaal op, dat zij
een groote erfenis wachtte en om de onkos
ten, die het vervullen van allerlei formalitei
ten noodig maakten, te kunnen betalen, leen
de zij telkens geld, dat zij beloofde dubbel
en dwars te zullen terugbetalen. In totaal
wist zij in den loop der jaren 400 in han
den te krijgen, waarvan zij eenige maanden
geleden 100 heeft terugbetaald.
Toen de familie aan den Linker Maasoever
vernomen had, dat mej. O., verdacht van op
lichting van een familie aan den Zwaanshals
was gearresteerd, deed zij aangifte bij de
politie, die deze tweede oplichting thans on
derzoekt.
EEN HAAGSCHE INBREKERS
BENDE GEPAKT.
Een aantal inbraken opgehelderd.
Het is de Haagsche politie gelukt de hand
peggen °P een inbrekersbende, die speciaal
winkels tot haar operatieterrein koos. Door
deze arrestatie is klaarheid gebracht in een
aantal inbraken te 's-Gravenhage welke tot
dusver nog niet vermochten te worden opge
helderd.
In het Huis van Bewaring is in de eerste
plaats opgesloten de 25-jarige H. U., zonder
vaste woonplaats. Bij het onderzoek is ge
bleken, dat U. zich in het voorjaar van 1932
schuldig heeft gemaakt aan een 10-tal in
braken, welke inbraken hij vaak alleen pleeg
de, doch ook wel in vereeniging met andere
bekende inbrekers en dieven.
Behalve aan deze inbraken heeft U. zich
ook nog schuldig gemaakt aan diefstal van
een 6-tal rijwielen, terwijl hij bovendien ver
dacht wordt van diefstal van groenten van
de groentenmarkt.
Een groot aandeel in bovengenoemde werk
zaamheden had een zekere M., die in Sche-
veningen een winkeltje had, waar kruide
nierswaren en consumptie-ijs werd verkocht.'
Deze M. verzamelde des avonds in zijn win
kel allerlei ongure elementen, organiseerde
als het ware inbrekersploegjes, liefst elk on
der een hoofdman en gaf aanwijzingen waar
een „kraakje" moest worden gepleegd. Hij
verstrekte inlichtingen terzake en leverde
zoo noodig ook de voor de uitoefening van
het vak benoodigde instrumenten. In ruil
daarvan bedong hij voor zich een behoorlijk
aandeel in den buit.
Ook deze M. is in het huis van bewaring
opgesloten.
Behalve U. en M. bevinden zich nog in
het huis van bewaring zekere P. W. R. en A.
B., beiden te 's-Gravenhage woonachtig en
verdacht van medeplichtigheid bij genoemde
inbraken.
U. heeft reeds een bekentenis afgelegd. De
anderen hebben gedeeltelijk bekend, bij de
misdrijven betrokken te zijn geweest