R m ^Binnenland FOSTER* MAAGPILLEN -~7,,n_ T£tbaar waarin U Mijnheer n ir^emeester, als zoodanig te mid- it ÖU (jfc burgerij bent opgetreden deD t« ik reeds zeide, op zeer l0°* Lüz© En ik mag in dii van en, lofwaar dige. Ejii ju ijjo-6 ju dit verband di?e ..jverrneld laten het aandeel, dat n'et ecbtgenoote hierin heeft gehad; 1 burgemeestersvrouw 0011 zij. »,s ^it te pas kwam, medegeholpen VV#1T gesteund om het openbare ambt, eD« veik door U bekleed wordt, uit te fpnen zooals U dat gedaan hebt en r je wijze, waarop zij naast U, ook het bijzonder hare representatieve 'nrhteu heeft waargenomen, brengen p haar hier alle hulde. W Betreft alles, wat ik tot nu toe zeide, •elal uiterlijkheden, waarvan de klan- Ln en indrukken vervagen, zoo zijn er JLfc andere factoren van een meer of ginder blijvend karakter, waarop gij t*w stempel hebt gedrukt of waarin wij rw invloed of Uw werk meenen te her vennen; wanneer ik hierin uitvoerig *oU willen zijn, dan zou ik te veel ver- -en van de aandacht van allen, die in Lze zaal tegenwoordig zijn; ik zal daarom slechts enkele grepen uit het vele doen, omdat ik toch ook ten dezen opzichte wil doen uitkomen, hoe ook hierin de burgerij U heeft leeren kennen en waard eeren. jaren waart gij voorzitter van den Armenraad 8W hebt getoond naar Uw j,este weten en kunnen te willen mede werken om het lot dergenen, die mis deeld zijn, te helpen verzachten en steun t0 geven; en in dit verband denk ik van zelf aan de^ moeielijke jaren, welke op den grooten oorlog volgden en niet minder aan de zware tijden, waarin wij thans leven; ook in deze tijden waart en zijt gij, mijnbeer de Burgemeester de man van wien men verwachtte, dat daden zouden uitgaan tot hulp en on dersteuning der velen, die daaraan bui ten huu toedoen helaas behoefte hadden jij hebt, waar U dit mogelijk was, Uwe jcbouders er onder gezet, plannen be aamd en in daden omgezet. Gedurende Uwe ambtsperiode verder jionze gemeente gegroeid; van eene ge meente van 23778 zielen klom zij op tot eene met 28835 zielen; nieuwe woonwij ken verrezen uit den grond en als van zelf of misschien mede door Uw toe doen zien wij Alkmaar worHen tot het centrum van Noordholland boven het IJ. maar tevens, als ik het zoo mag uit drukken, tot de Noorderpoort van Am sterdam. Worden in vele gemeenten diensten of instellingen opgeheven, hier zien wij juist het tegenovergestelde; w erd niet alhier gevestigd een keurings dienst voor waren alsmede de directie van de Wieringermeer? En werd niet de Raad van Arbeid te Hoorn samen gesmolten met dien te Alkmaar? Ik wijs verder op de stichting van het Centrale Ziekenhuis en de instelling van een gemeentelijken geneeskundigen dienst; ie oprichting van het Muziekpark en Jet gemeentelijk Sportpark; wat zijn vervolgens tijdens Uwe regeering niet vele voorzieningen getroffen op het ge bied van het onderwijs; dan mag niet vergeten worden Alkmaars aandeel in de leening aan de Vereeniging tot Be houd van Natuurmonumenten voor den aankoop van het Heilooerboschboven dien roep ik in herinnering het lezoek aan onze stad van H. M. de Koningin en de 350-jarige herdenking van het Ontzet van Alkmaar. En nu kom ik op een gebied ten aan zien waarvan onze gemeente speciaal gedurende de laatste jaren niet heeft stilgezeten en ten aanzien waarvan on der Uwe leiding reeds veel tot stand is gebracht: ik bedoel het verkier. Wij wuden gevoegelijk deze jaren de ver- hersperiode kunnen noemen. Juist met Uw komst alnier kort na den oorlog begon de toename van het ver keer zich te openbaren, hetgeen leidde tot een verkeersvlucht, tot verkeerspro blemen, welke ingrijpende en kostbare maatregelen noodzakelijk maakten: stra en en bruggen werden verbeterd of nieuw aangelegd en waar binnen de oude stad daarvoor niet voldoende ruimte was, werden eenvoudig huizen gesloopt, ja zelfs een toren verrold; keurige vluchtheuvels, 's avonds door zacht groen licht kenbaar gemaakt, lei den op de drukste punten als stille ver keersagenten het toenemende verkeer; de straatverlichting hield met al dit moderne gelijken ttred. Wij hebben, wat nog maar weinig plaatsen in ons land ons nadoen, het voorrecht, dat electri- sche treinen ons in een minimum van tijd brengen naar de beide hoofd steden onzer provincie; daarbij gaan tientallen autobus- en vrachtautodien sten als de draden van een spinneweb naar Alkmaar als middelpunt. En als gevolg van dit middelpunt-zijn zorgen ^ij> de natuurwetten getrouw, voor mid delpuntvliedende krachten: immers on ze gasfabriek perst haar gas naar ver schillende omliggende gemeenten; onze brandweer snelt met haar modern mo torisch gedreven materiaal eveneens fiaar diverse gemeenten in de'1 omtrek, V'anneer volgens aangegane overeen- \irS* ^aar hulp noodzakelijk is. Welke conclusie kunnen wij nu uit alles putten? Dat Alkmaar haar acht, haar bloei en hare vooruitgang °or een groot gedeelte ontleent aan ft***® fceographische ligging als middei- Benl yan Noordholland boven het IJ- Perkte men zich in vroeger tijden tot 0, aaaste omgeving, hoeveel eeuwen is ren 1 D*et de marktplaats voor ha- een ,,:e'varenden omtrek, allengs kon Worri/ met srootere straal getrokken hoUa„He».n g'ng men spreken van Noord- dit becpi^0jVen het IJsPoedig zal °°k dat rik 6 8n8 worden: ik zeide reeds straks rt rische" aI rijdt' en wann€er sterdan, Provinciale weg naar Am- s'uitdiiw 8ereecl is en die over den af- «antai ninaar friesland benevens een oosteijii, le,l^Ve °f verbeterde wegen in Van dienY1Chting' dan ls het trekken ^,6it Rew.:I°°t€r€n cirkel een voldongen den; dan blijkt nog des te meer de groote waarde van hare ligging in Kennemerland in de onmiddellijke nabijheid van de schoone duinstreek met hare bosschen, duinen en stranden, de groote attractie voor velen zoowel in den zomer als in den winter. Blijvend en wellicht nog in meerdere mate dan voor heen moet bij ons doordringen het be sef, dat wij ons moeten orienteeren naar het Noorden en het Zuiden, naar het Oosten en het Westen; wij zijn de scha kel tusschen de groote stad en de mooie natuur, tusschen hen die ver van de zee af wonen en deze zoeken en die zee; wij hebben alles bij de hand zoowel voor hen, die van heinde en verre vee, goe deren en producten willen koopen of verkoopen als voor hen die onderwijs zoeken voor hunne kinderen of voor hen die lijdende naar lichaam of geest hier hun heil hopen te vinden bij doktor of specialist. En zoo ben ik dan genaderd, mijnheer de burgemeester, tot het eigenlijke doel, dat ons hier heeft samengeroepen, het aanbieden van een blijk van hulde; helaas moet.ik beginnen met eene te leurstellende pnededeeling: het cadeau, hetwelk wij U wenschen te geven, is nog niet klaar; voorloopig zal ik moeten volstaan met U eene teekening er van te overhandigen, doch voordat ik hier toe overga moet ik nog een klein oogen- blik Uwe nieuwsgierigheid "op de proef stellen; het heeft n.1. eenige moeite ge kost een passend cadeau te vinden. Eerstens hadden wij rekening te houden met de som, waarover wij de beschik king hadden, en in de tweede plaats wilden wij niet handelen tegen Uwen wensch in. Het was ons toch bekend, dat gij niet eon cadeau voor U persoonlijk begeerdet; ja eigenlijk had gij dit ju bileum liever heelemaal niet gevierd, althans niet op deze wijze; U vond eene periode van 12K jaar niet zoo belangrijk om daarvoor zooveel vertoon te maken; wat dit laatste betreft moge de pas ge vierde jubilea van twee Uwer ambtge- nooten U den ruggesteun geven om over deze moeielijkheid heen te komen. De wensch van de burgerij was evenwel sterker dan de Uwe en zoo wildet gij dan genoegen nemen met een cadeau, dat niet zoozeer persoonlijk en voor U alleen zou zijn, maar hetwelk meer zou zijn een cadeau ter Uwer eere aan de stad, dus iets, dat eene plaats zou vinden in de stad en dat eene blijvende herin nering zou zijn aan de eerste 12K jaren van Uw burgemeesterschap. Voor deze opgave zagen wij ons dus gesteld en ik meen niet te veel te zeggen wanneer ik beweer, dat wij in de oplossing er van bijzonder goed zijn geslaagd; het zou te ver voeren alle namen te noemen van hen die het ons mogelijk hebben ge maakt tot dit zoozeer geslaagde resul taat te komen, doch ten aanzien van twee personen wil ik eene uitzondering maken en dat zijn de heeren G. Vos, directeur van het bouw- en woningtoe zicht alhier en A. J. Kropholler, archi tect te Wassenaar; nu U dezen laatsten ook voor U zoo bekende naam hoort, be grijpt U misschien al naar welk stadsge deelte ik heen wil: dank zij de zeer ge waardeerde hulp van den heer Voc en diens relaties met den heer Kropholler werd laatstgenoemde onmiddellijk be reid gevonden belangeloos een plan voor en eene teekening van een monu mentale lantaarn te maken, waarvoor wij eene plaats hebben gedacht op den giooten vluchtheuvel op het Kerkplein tegenover het Landbouwhuis, het stads gedeelte dus, ten aanzien van welks verfraaing de heer Kropholler reeds zooveel heeft bijgedragen. Een woord van bijzonderen dank aan deze beide heeren mag ik hier niet achterwege la ten, want ik ben overtuigd dat wij zon der hunne medewerking zeker niet tot een zoo goed resultaat zouden zijn ge komen, als thans het geval is. Vlei ik mij dus met de hoop, mijnheer de burgemeester, U te zijner tijd het kunstwerk zelf te mogen aanbieden, thans moge ik volstaan met U de tee kening te overhandigen. Ik heb gezegd. Het dankwoord van den burgemeester. Burgemeester Wendelaar dankte voor deze woorden en voor de geheele hulde van de burgerij, die onder leiding van dit comité was georganiseerd. Hij was van oordeel, dat het comité in de organisatie bijzonder was geslaagd. Hij en zijn vrouw waren bijzonder getroffen door de aubade van de kinderen en ook het geschenk aan de kinderen achtte hij een gelukkige keuze. Tevens oordeelde hij het een goede gedach te om het oudere deel van de bevolking des avonds deel te doen nemen aan het feest. Hij hoopte voorts, dat de burgerij zelf lange jaren plezier zou hebben in het cadeau, waarmee men hem had willen huldigen. Nog sprak hij een woo*d van dank tot architect Kropholler, den heer Vos en tot de leden van het comité. Het was hem een buitengewone voldoening dat het comité uit alle kringen der bevolking was samengesteld. Tenslotte dankte hij den voorzitter voor de vriendelijke woorden tot hem gesproken, Het had hem ten zeerste gefrappeerd, dat de geheele Alkmaarsche bevolking vandaag feest viert. Vandaag ziet hij geen verschil van partijen, maar al cen Alkraaarders en dit is tot stand gekomen door dit comité onder leiding van den autochthoon van zuiveren bloede, den Alkmaarder par excellence. Dit heeft mij buitengewoon genoegen gedaan, al dus besloot mr. Wendelaar, en ik dank u daarvoor allen zeer. (Applaus). Hierna maakten de rrnwezigen gebruik van de geboden gelegenheid om den burge meester persoonlijk te complimenteeren. Van de hierop volgende receptie werd door tal van vertegenwoordigers van Alkmaarsche corporaties en particulieren gebruik gemaakt. Bloemstukken waren o.a. ontvangen van de Vereeniging van Nederlandsche Gemeen ten van het Gemeentebestuur van Heiloo, den burgemeester van Limmen, de 8-October- vcreeniging, den Alkmaarschen Kegelbond, de afd Alkmaar van ,.De Hanze de Burger I Isclub, Orpheus. de Kamer van Koophan del het bestuur van den Armenraad, de Alk- MKChVCouranl. de ald. Alkmaar van den Ncderlandschen Kruideniersbond, de Alk maarsche Daterratten en bet personeel van Plantsoenen, terwijl van de gemeente Bergen een ets van den kunstenaar Graakt van Rog gen was ingekomen. - :V r In den Muziektuin. Dank zij het zeldzaam mooie weer is de avondfeestviering uitstekend tot haar recht gekomen. Tegen 8 uur, den aangekondigden tijd van aanvang van het concert in den Muziektuin, was daar al haast geen plaatsje meer onbezet. Oud en jong, groot en klein, van allen rang en stad, was men daar sa mengestroomd om het huldigingsconcert bij te wonen. Op het terras hadden de jubilaris en zijn familie, alsmede de raadsleden met hunne dames en de leden van het comité plaats genomen, vanwaar het op dezen heer lijken zomeravond een genot was te luisteren naar de vroolijke tonen der verschillende muziekcorpsen. Nooit genoeg kan men onzen Muziektuin bewonderen! Nadat mr. van der Feen de Lille als voor zitter van het huldigingscomité een kort woord ter begroeting van de fam. Wendelaar had gesproken, werd met het concert een aanvang gemaakt. Achtereenvolgens concerteerden Soli Deo Gloria (dir. A. Peetoom), Alcmaria Victrix (dir. J. Jansen), Excelsior (dir. G. Ander- son), St. Louis (dir. Willi Kohier) en St. Caecilia (dir. P. Joosen). Het was voor het meerendeel vroolijke, vlotte muziek, waarop zij de aanwezigen vergastten, veel ervan be hoorde tot de „moderne" muziek, zoodat we het publiek meermalen hoorden meeneuriën. Na elk nummer klonk een dankbaar applaus. Het laatst kwamen aan de beurt The Cheesetownians, leider S. Spruit. Deze roemruchte band heeft het enthousiame van den avond tot ongekende hoogte opgedre ven. De spelers waren gekleed in de huza ren-uniform, ter eere van den heer Wende laar, die vroeger bij dat wapen diende en van zijn zoon, die thans dezelfde uniform draagt. Men juichte en jubelde en hoste, er zat een „reuzen stemming" in, die haar top punt bereikte, toen de heer Wendelaar Jr voor eenige oogenblikke ook den dirigeerstok hanteerde en blijk gaf van zijn muzikale ta- Het feest in den Muziektuin duurde tot on- veer elf uur. Toen immers riep de aangekon digde huldiging door de brandweer het pu bliek naar de Heilooërbrug. Duizenden men- schen waren daar bijeen en toch had de poli tie een vrij gemakkelijk taak om gedrang enz. te voorkomen. Begeleid door toortsen reden de verschillende brandweerwagens uit de stad de Wilhelminalaan in, om daarna via den Kennemerstraatweg terug te keeren tot het Paardenwed. De vlotte feestviering ondervond nog eenige stagnatie doordat de mannenzangvereeniging Orpheus zich bij de woning van den burgemeester had opgesteld voor het brengen van een zanghulde. Na den zang van Orpheus bracht de com mandant van de brandweer met de medebe stuurders een bezoek ten huize van den bur gemeester, waarbij de heer F. H. Ringers (commandant), er aan herinnerde dat in den loop van den dag 't gemeentebest., de gem.- ambtenaren, de burgerij en vele corporaties reeds in de huldiging waren vóórgegaan, er den nadruk op legde, dat de brandweerlieden geen ambtenaren zijn en zich niet laten ver tegenwoordigen uit de burgerij. De vrijwilli ge brandweer, zoo vervolgde spr., is altijd iets aparts en wil ook steeds iets aparts, zij was niet afwezig bij gebrek aan belangstel ling, 0 neen, maar zij wilde U zelfstandig huldigen. En zoo komen wij nog op den laten avond om U te complimenteeren. Mijnheer de burgemeester, namens de Alkmaarsche Vrijwillige Brandweer moet ik u en mevrouw en de familie hartelijk felici- teeren met dit jubileum. Het is zoo prettig u ook eens te mogen huldigen, u, die het in al die jaren zoo dikwijls en'op zoo uitnemende wijze anderen gedaan hebt, waar wij in de brandweer ook dikwijls getuigen van zijn ge weest. Wij vinden het aangenaam om u in uw huis nu eens te kunnen zeggen hoe wij uw oppercommando waardeeren en u dank te zeggen voor de medewerking, die wij bij al onze wenschen steeds van u mochten onder vinden. Wij willen deze onze beste wenschen ver gezeld doen gaan van een blijvende herin nering. Namens de geheele brandweer bied ik U een brandbluschapparaat aan voor da- gelijksch gebruik. We hopen dat U dit blijk van waardeering en hoogachting wilt aan vaarden en dat u er steeds met genoegen naar u zult zien, met de gedachte dat er steeds een groep mannen dag en nacht, on der uw opperbevel, klaar staat om te helpen daar waar nood is. Spr. overhandigde hierbij het geschenk, zijnde een zilveren aschbak met zilveren si- garettendoover, waarvoor de heer Wendelaar met eenige hartelijke woorden zijn dank be tuigde, verzoekende dien dank over te bren gen aan het brandweercorps. Het was al bijna half twaalf geworden, toen eindelijk de, we zouden het willen noe men „openbare" huldiging van den burge meester door de brandweer een aanvang nam. De heer Wendelaar en zijn familie kwamen daarvoor naar het gebouw van het Hoogheemraadschap, waar inmiddels reeds vele genoodigden zich een plaatsje hadden gezocht. Vanuit de breede vensters had men een prachtig gezicht op het Paardenwed, aan welks wallekanten zich de spuiten opstelden. Na weinig oogenblikken spot°n de stralen hoog in de lucht en toen kwamen schijnwer pers in actie en zetten een deel dier stralen in roode en blauwe kleur, zoodat het geheel rgod, wit, blauw was. Tegen het groen der boomen was het effect bijzonder schitterend. Bengaalsch vuur en vuurpijlen wisselden el kaar af en het slot, een transparant met „Leve de burgemeester" (opgesteld aan den overkant, bij den molen) deed een storm van toejuichingen over de menigte gaan. Aan het applaus en hoerageroep scheen geen einde te komen. Dat was het slot van de officieele feest viering. De menschenmassa ontwarde zich langzamerhand en verspreidde zich naar de straten, waar men nog lang een gezellige drukte kon aanschouwen, dank ook zij de door B. en W. voor dezen avond verleende ontheffing van de winkelsluitingswet. In de vergaderzaal van het Hoogheem raadschap bleef men nog even bijeen. De burgemeester nam in dezen kleinen kring van genoodigden nog het woord om zijn dank te betuigen voor al hetgeen hem dezen dag van zijn jubilé was geboden. Ge hebt hem voor mij en mijn familie tot een onver- getelijken gemaakt, zei hij. De heer W. her innerde zich een gedicht uit zijn schooljaren, dat spreekt van vier Duitsche vorsten, van wie er drie in een bijeenkomst pochten op het mooie en aanlokkelijke dat hun landen bo den. De vierde had even gezucht en moest toen erkennen dat zijn gebied niets van dat alles bood, maar, had hij gezegd, ik ben er veilig en kan gerust mijn hoofd neerleggen Zoo is het mij ook hier, vervolgde spr. Ik zou een zelfde antwoord kunnen geven aan collega's, die hunne gemeenten roemen. Spr. was er vandaag voldoende van over tuigd, dat wijlen de heer Thomsen gelijk had gehad met zijn bewering telkens als er ge ruchten waren geweest over een mogelijk vertrek van den burgemeester: „Ga maar niet weg, u hebt het nergens beter dan hier" Spr. was getroffen geworden door de vele bewijzen van hartelijke aanhankelijkheid uit alle kringen der burgerij en prees zich ge lukkig zich zoo veilig te kunnen gevoelen wanneer en waar hij zich ook beweegt. Hij was ervan overtuigd het nergens ooit beter te zullen kunnen hebben dan in Alkmaar en hij wilde dan ook wel zeggen dat hij deze stad niet gemakkelijk zal verlaten en, mocht het ook al zoover komen, dan toch alleen iin zoo'n geval, dat hij zich méér nog dan hier zal kunnen geven aan het belang van het al gemeen. Een daverend handgeklap en een driewerf herhaald „hiep hiep hoera" toonde hoezeer men deze woorden op prijs stelde. Voortgaand, dankte de heer Wendelaar ook namens zijn familie speciaal de heeren v. d. Feen de Lille en Westerhof en in hen alle anderen die aan de huldiging van de zen dag hadden medegewerkt, voor alle goeds wat men heden had mogen ondervin den In weinig woorden, maar niettemin zeer veelzeggend, wees de heer Westerhof allen dank af. ,,'t Was alles con amore", zei hij en hij gaf daarmee zeer juist aan hoe men in Alkmaar over den jubilaris denkt. Waarlijk, slechts zelden zal een burge meester in zijn gemeente een huldiging heb ben ondervonden als Alkmaar Zaterdag mr. W. C. Wendelaar bood! Verstopping en slechte spijsvertering maken U ellendig en bumeurtq. Neem bijtijds de zeer zacht werkende Poster'» Maagpillen, bet bekende en beste laxeermiddel. Alom verkrijgbaar f 0.65 per tlacon. EEN RELLETJE TE AMSTERDAM. Een raadslyL verwond dcor pqlitib ruiter. Zaterdag was het weder woelig in de om geving van het paleis van justitie op de Prin sengracht te Amsterdam, in verband met de voorzetting van de strafzaak tegen het dag blad De Tribune. Een 30-tal communisten liep er rond. Tegen één uur gelastte een poli tieruiter een der mannen door te loopen. Deze voldeed daaraan niet en greep het paard bij den teugel. Na sommatie los te Iqten, gaf de ruiter hem een slag met den sabel in den nek, die hevig aankwam. De man verwijderde zich daarna. Achteraf is gebleken, dat de gewonde is het communistisch raadslid Huizinga. Hij is door zijn collega-lid-van-den raad, dr. M de Hartogh, verbonden. ALGEMEENE NEDERLANDSCHE METAALBEWERKERSBOND. Vergadering. Te 's-Gravenhage is Zaterdagmiddag de algemeene vergadering geopend van den Al- gemeenen Nederlandschen Metaalbewerkers- bond, die gister en heden wordt voortgezet. Voorzitter is de heer P. Danz. Deze zei in een openingswoord, dat het er voor de metaal industrie er triest en treurig uitziet, zoodai het parool blijft, tegen elke onnoodige of on aanvaardbare verslechting front te maken. Het aantal leden op 1 Juni 1.1. bedroeg 46.365 Het bondsvermogen bleef intact; de weer- standskas nam zelfs nog toe, ondanks het feit, dat de inkomsten door het groote aantal werkloozen zijn gedaald, en contributiever- hooging van 10 cent stelt de werkloozenkaj in staat, aan de verplichtingen te voldoen. Namens het N. V. V. sprak de heer S. de la Bella Jr. het congres toe. Spr. wekte op tot een onverzoenlijken strijd tegen het kapita lisme. Daarna hebben verscheidene buitenlanders het woord gevoerd als vertegenwoordigers hunner organisaties. EEN JUFFROUW MET EEN DENKBEELDIGE ERFENIS. Twee families het slachtoffer Na de aanhouding van mej. O., die ervan verdacht wordt, een familie aan den Zwaans hals te Rotterdam te hebben opgelicht, onder voorwendsel, dat zij een groote erfenis ver wachtte, is nog een tweede geval van oplich ting, waarvan deze juffrouw verdacht wordt, aan het licht gekomen. Tegen het eind van het jaar 1927 was zij in contact gekomen met een familie, wonen de aan den Linker Maasoever in de Maas stad. Gedurende eenige jaren heeft zij zich geheel in deze familie weten in te dringen. Ook hier dischte zij het verhaal op, dat zij een groote erfenis wachtte en om de onkos ten, die het vervullen van allerlei formalitei ten noodig maakten, te kunnen betalen, leen de zij telkens geld, dat zij beloofde dubbel en dwars te zullen terugbetalen. In totaal wist zij in den loop der jaren 400 in han den te krijgen, waarvan zij eenige maanden geleden 100 heeft terugbetaald. Toen de familie aan den Linker Maasoever vernomen had, dat mej. O., verdacht van op lichting van een familie aan den Zwaanshals was gearresteerd, deed zij aangifte bij de politie, die deze tweede oplichting thans on derzoekt. EEN HAAGSCHE INBREKERS BENDE GEPAKT. Een aantal inbraken opgehelderd. Het is de Haagsche politie gelukt de hand peggen °P een inbrekersbende, die speciaal winkels tot haar operatieterrein koos. Door deze arrestatie is klaarheid gebracht in een aantal inbraken te 's-Gravenhage welke tot dusver nog niet vermochten te worden opge helderd. In het Huis van Bewaring is in de eerste plaats opgesloten de 25-jarige H. U., zonder vaste woonplaats. Bij het onderzoek is ge bleken, dat U. zich in het voorjaar van 1932 schuldig heeft gemaakt aan een 10-tal in braken, welke inbraken hij vaak alleen pleeg de, doch ook wel in vereeniging met andere bekende inbrekers en dieven. Behalve aan deze inbraken heeft U. zich ook nog schuldig gemaakt aan diefstal van een 6-tal rijwielen, terwijl hij bovendien ver dacht wordt van diefstal van groenten van de groentenmarkt. Een groot aandeel in bovengenoemde werk zaamheden had een zekere M., die in Sche- veningen een winkeltje had, waar kruide nierswaren en consumptie-ijs werd verkocht.' Deze M. verzamelde des avonds in zijn win kel allerlei ongure elementen, organiseerde als het ware inbrekersploegjes, liefst elk on der een hoofdman en gaf aanwijzingen waar een „kraakje" moest worden gepleegd. Hij verstrekte inlichtingen terzake en leverde zoo noodig ook de voor de uitoefening van het vak benoodigde instrumenten. In ruil daarvan bedong hij voor zich een behoorlijk aandeel in den buit. Ook deze M. is in het huis van bewaring opgesloten. Behalve U. en M. bevinden zich nog in het huis van bewaring zekere P. W. R. en A. B., beiden te 's-Gravenhage woonachtig en verdacht van medeplichtigheid bij genoemde inbraken. U. heeft reeds een bekentenis afgelegd. De anderen hebben gedeeltelijk bekend, bij de misdrijven betrokken te zijn geweest

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1932 | | pagina 7