Alkmaarsche Courant.
De geheimzinnige inbreker
Jladiouieuws
Siad en OmqzvUtQ.
JieuiCleloü
Rechtszaken
Handen! vier en dertigste Jaargang.
WOENSDAG 22 JUNI
8-OCTOBER VEREENIGING
„ALKMAAR ONTZET".
(Wordt vervolgd.)1
jTo. I*5 1932
Donderdag 24 Juni.
Hilversum, 296 M. (Uitsluitend A.V.R.O.)
g.Gramofoonplaten. 10.Morgenwij
ding. 10.15 Gramofoonplaten. 10.30 Con
cert. Bram Mendes, viool en Maurice van
Ijzer, piano. 11.Knipcursus Kinderklee-
ding. 11-45 Vervolg concert. 12.15—2 15
'AVRO-Kleinorkest o.l.v. N. Treep en Orches-
trion-muziek. 2.30 Gramofoonpl 3.— Con
cert van de Tentoonstelling Moeder en Kind.
4 Ziekenuur door Ant. van Dijk. 5.—
.<AVRO-Kamerorkest o.l.v. L. Schmidt. 6.30
'Sportpraatje door H. Hollander. 7
(AVRO-Kamerorkest. Franz Lehar-program-
'ma. 7.30 Reislezing. 8;Beethovenconcert.
Concertgebouw-orkest o.l.v. Dr. W. Mengel
berg. 6de en 7de Symphonie. In de pauze:
Causerie over het Lustrumspel van het Am-
sterd. Studentencorps. 10.Vaz Dias. 10 15
12.Kovacs Lajos en zijn orkest m. m. v.
Bob Scholte, refreinzang. In de pauze: gra.
mofoonplaten.
Huizen, 1875 M. (8.—9.15 en 11.—2—
K.R.O., 10.—11.en 2—11.30 N.C.R.V.)
8.-9.15 en 10.Gramofoonplaten. 10.15
Ziekendienst. 10.45 Gramofoonplaten. 11.30
iGodsd. halfuurtje. 12.15 Orkestconcert. 2.
Handwerkcursus. 3.3.30 Vrouwenuurtje.
4Ziekenuurtje. 5.Cursus Handen
arbeid voor de jeugd. 5.45 Concert. W. de
•Zoete, viool en A. Mondt, altviool en E.
Oskam, cello. 6.45 Knipcursus. 7.Decla
matie door J. Verheijen. 7.45 Ned. Chr.
Persbureau. 8.8.45 Chr. Gem. Zangver.
„Excelsior" te Lisse o.l.v. J. Th. Westerdaal,
o.a. Beati Mortui, Mendelssohn. 8.45 Dr. N.
V d. Laan: Onze Martelaarsboeken. 9.15
10.Vervolg concert, o.a. Cantate Soli Deo
Gloria, Pijlman. 10.Vaz Dias. 10.10
11.30 Gramofoonplaten.
Daventry, 1554 M. 10.35 Morgenwijding.
10.50 Tijdsein, berichten. 11.05 Lezing
12.20 Orgelconcert Reg. Foort. 1.20 Het
Shepherd's Bush Paviljoen-orkest o.l.v. H
Fryer. 2.20 Concert. B. Rawlins, viool en R
Paul, piano. 2.50 Northern Studio-orkest o.
1 v. J. Bridge. 3.20 Kerkdienst. 4.25 BBC-
Dansorkest o.l.v. Henry Hall 4.50 Studio
orkest Edinburgh o.l.v. G. Daines. 5.35 Kin
deruur. 6.20 Berichten. 6.50 Beethoven's
viool- en piano-sonate in a kl.t. Op. 23. 7.10
Duitsche causerie. 7.40 en 7.50 Lezing. 8.20
BBC-Theater-orkest o.l.v. St. Robinson, o.a.
Suite Espagnole, Albeniz. 9.20 Berichten en
lezing. 9.55 „Midsummer Eve", hoorspel v
John Drinkwater. Regie: Peter Creswell
0.35 Orgelconcert Reg. Goss-Custard.
10.50 Kerkdienst. 11.05—12.20 BBC-Dans
orkest o.l.v. Henry Hall. 12.20 Televisie-
proeven.
Parijs „Radio-Paris"1725 M. 8 05 en
12.50 Gramofoonpl. 8.30 3de Symphonie
van Brahms. 9.05 Cantate Nr. 70, Bach.
(Zang en orkest). M. m. v. Lina Falk. 9.50
Petrouchka, Strawinsky. (Orkest o. 1. v.
Eugène Bigot).
Kalundborg, 1153 M. 12.20—2.20 Con
cert uit Rest. „Wivex". 3.205.20 Omroep
orkest o.l.v. Gröndahl m m. v. Anna Hagen,
zang en V. Fischer, piano. 8.20 Concert. N.
Borre, viool en F. Jensen, piano. O.a.
Sonate in d kl.t., Brahms. 9.05 Midzomer
feest bij het Kopenhaagsche Raadhuis. (Or
kest, koor, tambours en pijpers). 10.35
11.20 Moderne Operettemuziek o.l.v. Reesen,
o.a. uit „Viktoria und ihr Husai", Abraham.
11.20—12.50 Dansmuziek uit het lndustri-
Rest.
Langenberg, 473 M. 7.258.20 Concert
ait Frankfurt. 12.20—1.10 Concert uit Mün-
chen. 1.20—2.50 Concert o.l.v. Wolf. 2.50
Gramofoonplaten. 5.206.35 Concert uit
München. 8.20 „Die Oder entlang", hoor
spel met muziek van Sczuka. 9.35 „Sonnen-
wendweier an der Grenze". 10.4012.20
Concert o.l.v. Wolf.
Rome, 441 M. 8.25 Gramofoonplaten. 9.05
Gevarieerd concert, o.a. „Die Hugenotten"
Meyerbeer. 9.50 „II Poeta", comecie in
acte van Niccodemi. 10.20 Vervolg concert.
Brussel, 508 M. en 338 M. 508 M.
12.20 Gramofoonpl. S.20 Concert o.l.v. K
Walpot. 6.50 en 7.40 Gramofoonpl. 8.20
Ravel-concert o.l.v. J. Kumps 9.20 Vervolg
toneer* 10.30—11.20 Gramofoonplaten. 338
M 12 20 Gramofoonpl. en Pianorecital.
5.20 Concert o.l.v. Kumps. 8.20 „De mar
conist", luisterspel van E. van HemeldoncK/
O 20 Cnnrerf n.1 v. Walpot. 10.30—11.20
riS ],P5 ^-8-20 „Das Gespenst von
fj?n£5kar Wilde- ReS'e: Ernst
Schoen. 9.40 Zonnewendefeest aan de
Grens (Uit Kömgsberg). 10.15 „Mawra",
opera buffa van A. Puschkin—KochHo. Mu
ziek van Strawinsky. 10.40 Lezin* en ber
Hierna tot 12.50 Dansmuziek cjoor Oscar
Joost en zijn orkest.
9 20 Concert
Gramofoonpl.
uit het Engelscb door A. Treub.
63)
Spencer richtte zijn blik op sir Peter en er
lag een glimp van beschuldiging in zijn oogen.
De baronet beantwoordde den blik somber uit
dagend en veranderde onbehaaglijk van hou
ding.
- Wat scheelt dit vervloekte ding? vroeg
Clinton eindelijk boos, woedend met den haa
van de telefoon rammelend, juist terwijl e
deurbel gonsde.
Spencer sloeg geen acht op de driftige vraag
en zijn oogen fonkelden wraakzuchtig, terwijl
bij zijn schuinen blik op de oogen van sir Peter
gericht hield.
De deurbel klonk weer.
Ga als het je belieft naar de deur, Brace,
gebood hij met zachte, doordringende stem, die
Clinton's verbaasde aandacht op sir Peter
richtte.
De baronet kleurde en scheen op het Pun'
*en driftig antwoord te geven, toen schoot zijn
kaak uit als een klep en hij liep door de kamer,
duwde Nina uit den weg met een krachtigen
•chterwaartschen zwaai van zijn arm, zoodat zij
°Vp[.een s'oel viel en verdween toen in de hall-
linton staarde, den hoorn van de telefoon
De gisteravond in café Central gehouden
algemeene vergadering van de 8 October-
vereemging „Alkmaar Ontzet" was bezocht
door een 20-tal heeren.
De voorzitter, de heer A. H P. B 1 a a u w
opende de vergadering met een welkom aan
de aanwezigen Gezien het over de 1000 loo-
pende ledental, zou de opkomst misschien
niet groot mogen worden genoemd, maar de
8 (Jet.-vereen, maakt geen uitzondering op
den vrij algemeen geldenden regel om de
jaarvergadering te verzuimen. En toch
staat het vast, dat die vergaderingen van
vereenigingen, welke een ideëel doel nastre
ven, beter bezocht moeten zijn. „Het leven
ligt in kringen om ons heen* zei mr. P. J.
Troelstra eens, en dan constateerde spr. dat
het gezin de eerste kring is en toch niet min
der wordt als men ook nationaal denkt. Het
is wel waar, dat men tegenwoordig andere
helden eert en dat men slechts weinig meer
vindt van de vereering van helden als die op
8 Oct. door ons worden herdacht. Het wekte
spr.'s verbazing meermalen, dat er zoo wei
nig kennis van de geschiedenis bestaat bij de
tegenwoordige jeugd. Als men haar hoort,
weet men meermalen niet wat ervan te den
ken.
Voor een vereeniging als deze verwonderce
spr. er zich over, dat er in een slappen tijd
als thans niet nog veel meer leden zijn en dat
er niet ook meerderen ter jaarvergadering
komen.
De notulen, gelezen door den secretaris,
den heer P. T e r m a a t, werden onveran
derd goedgekeurd.
Jaarverslag.
Het jaarverslag, het eerste van den tegen-
woordigen secretaris, begint met een dankbe
tuiging aan den vorigen secretaris, den heer
W. Bruin, en den vorigen penningmeester,
den heer H. Bossert, die resp. 4 en 24 jaar
hun functie op lofwaardige wijze hadden
vervuld en waarvan op de vorige algemeene
vergadering was getuigd. In de beide vaca
tures waren gekozen de heer P. Termaat als
secretaris en de heer H. Stikkel als pen
ningmeester.
Met klem werd in het jaarverslag aange
drongen op uitbreiding van het ledental, om
mogelijk té maken dat aan het feest steeds
meer luister wordt bijgezet en 8 October de
groote feestdag worde voor heel Alkmaar.
Herinnerd werd aan de goed geslaagde
feesten van verleden jaar. Dank werd ge
bracht aan de commissie en de deelnemers
Opgemerkt werd dat de dag van 8 Oct.
steeds meer een dag van beteekenis wordt
voor Alkmaar, waarop steeds meerdere win
kelzaken geheel of vroeger gesloten worden.
Het verslag eindigde met den wensch, dat het
feest in de toekomst moge worden gevierd
door alle rangen en standen, zonder onder
scheid van politiek of godsdienst. (Ap-
laus).
Het verslag werd goedgekeurd. De voor
zitter complimenteerde den secretaris hier
mee.
Financieel verslag.
De heer H. Stikkel bracht als pen
ningmeester het financieel verslag uit. De
ontvangsten hadden bedragen 2110.59, het
nadeelig saldo was 41.80. Het ledental be
droeg op 1 Jan. van het vorige jaar 1299
en op denzelfden datum van dit jaar 1253.
Ook dit verslag werd goedgekeurd.
Bestuursverkiezing.
De heer Blaauw gaat heen als
voorzitter.
De voorzitter, die periodiek moest af
treden als bestuurslid, gaf te kennen niet
voor een herkiezing in aanmerking te willen
komen. Hij meende, dat de tijd om heen te
gaan was gekomen; elf jaren had hij met
groot genoegen en veel voldoening het voor
zitterschap waargenomen. Spr. wees erop,
dat het wel eens moeilijk wordt om telken
jare in weer andere bewoordingen te getui
gen van zijn gevoelens op den 8-Octoberdag,
als het hoogtepunt van de feestviering weer
is aangebroken
Vijf jaren geleden, bij zijn vertrek naar
Bergen, had spr. reeds als bestuurslid willen
bedanken, maar zijn medeleden hadden hem
toen bewogen op dat besluit terug te komen.
Thans zou spr. zich niet meer laten bepra
ten, hij was ervan overtuigd, dat het voor de
vereeniging beter is een bestuur te hebben,
dat geheel uit Aikmaarders bestaat, zoo mo-
halverwege het instrument en zijn oor, terwijl
Nina een krachtigen vloek in Montmartre
Fransch uitstiet, die een blos van schaamte op
Spencer s wangen te voorschijn riep.
Toen leunde Clinton over de tafel, tikte
Spencer op den schouder om zijn woorden meer
nadruk te geven en zijn toon klonk dreigend.
Wat beteekent deze butler-geschiedenis,
Spencer? vroeg hij, sir Peter nakijkend.
Ik geloof dat je de nieuwsgierigste detec
tive bent dien ik ooit ontmoet heb, antwoordde
Spencer, met een schijn van boosheid. Kan je
niets doen zonder vragen te stellen? Daar
Brace butler is, zal hij je zeker alle inlichtingen
willen geven over zijn betrekking, die je ver
langt. Maar ik moet je waarschuwen, dat je
omvang geen recommandatie zou zijn voor een
plaats bij de eerste families.
Clinton nam geen notitie van de bedoeling
van deze ongepaste aardigheid en keerde weer
terug tot zijn twist met de telefoon. Hij zou
later de zaak onderzoeken. Zijn dringendste
werk was contact te krijgen met het bureau en
de knapste koppen om het spoor te zoeken
van Meadowbank's moordenaar. Hij rammelde
weer met den haak. ri;„
Die telefoon heeft geen verbinding Clin
ton, zei Spencer, op het afgesneden koord wij-
ZeldOhl snauwde Clinton. Wie heeft dit ge-
Ik deed het enkele oogenblikken geleden,
antwoordde Spencer kalm. De bel verveelt me,
zei hij.
gelijk zelfs uit geboren Aikmaarders. Het be
stuur beval daarom aan mr. G J. de Lange.
Deze werd hkrop met algemeene stemmen
als bestuurslid benoemd.
De voorzitter deelde mede, dat het de
bedoeling van het bestuur is, dea mieuw-
gekozene tot voorzitter te benoemen, waar
mee men dan weer een echten Alkmaarder
zal hebben in die functie, welke voorheen ook
reeds is vervuld door diens vader, wijlen
mr. A. P. H. de Lange.
De heer A. J. Stikkel, beginnende met
het bekende „le roi est mort, vive le roi",
herinnerde aan de verwachtingen, die bij het
optreden van den heer Blaauw als voorzitter
waren gekoesterd en hoe deze in de elf jaren,
die hij de functie had waargenomen, schitte
rend waren vervuld. Spr bracht hem daarvoor
dank en wilde getuigen, dat de heer Blaauw
veel voor de 8-Octobtr-vereenigir.g had ge
daan. Hij hoopte, dat het hem en zijn gezin
nog vele jaren wèl zal gaan.
De heer H o I s m u i 1 e r constateerde, dat
ook mevr. Blaauw nimmer had ontbroken op
de feestviering en hoopte, dat zij ook in de
toekomst met haar echtgenoot den 8 October
in Alkmaar zal zijn.
De v o o r z i 11 e_r dankte voor de vriende
lijke woorden en zei. dat het in een menschen-
lever. soms voorkomt dat men noode ergens
van scheidt. Zoo was 'net spr. b.v. gegaan
met de Cadettenschool en zoo ging het hem
thans ten aanzien van de 8-October-vereeni-
ging. Dankbaar getuigde spr. van den
groeten steun en de medewerking, die hij
steeds var. zijn medebestuursleden had onder
vonden. evenals van de feestcommissie en de
permanente commissie, die een paar jaar ge
leden was ingesteld. Ér was zoodoende een
vriendschapsband ontstaan, die spr. nimmer
zou vergeten. Een samenwerking was moge
lijk geworden, als waarop spr. nooit had
durven hopen.
Spr. nam thans afscheid van de vereeni
ging, in de koop dat het zal gelukken haar tot
steeds meerderen bloei te brengen. In zijn
pogingen daartoe was spr. gestuit op één
groep, die niet wou meedoen om het feest
van 8 October te maken tot een algemeen
feest; zij had geweigerd uit hoofde van haar
beginsel en dit nu had spr. nooit kunnen be
grijpen.
Waarom kan een politieke partij niet mee
dom aan een stadsfeest? Aan een overdreven
naar voren brengen van het Oranjehuis op
8 Oct. had spr. zich nooit schuldig gemaakt,
welk een overtuigd aanhanger van Oranje hij
ook is, maar het kan toch niet worden ont
kend, dat dat Huis veel voor ons land deed.
Er is zeker in het verleden wel iets gebeurd,
dat bedoeld volksdeel kan hebben ontstemd,
zooals een bestrijding van het socialisme en
tegelijkertijd naar voren brengen van Oranje.
Spr. zou dit ook niet goedkeuren, het is een
fout geweest, maar daarmee heeft de dag van
8 October toch niets te maken. De vrijheid
van ons land is een uitvloeisel van de histo
rie en daaraan heeft 8 October den stoot ge
geven. Waarom kan nu niet elke politieke
richting meedoen, als dat wordt herdacht?
Spr. achtte zich gelukkig te kunnen consta-
teeren, dat de kerkelijke richtingen hare af
zijdigheid hebben prijs gegeven. Dat dit
ideëele is bereikt het moge dan niet zoo
hartgrondig zijn als men had gewenscht
verheugde spr. ten zeerste. Streeft er naar
aldus vermaande spr. dat steeds meerderen
met ons den 8 October vieren, niet om de
feesten, maar om de zaak, die een hoog goed
is, vee! hooger dan misschien velen aan
voelen. (Daverend applaus).
De heer Termaat zei, dat speciaal de
permanente commissie met gemengde ge
voelens naar de vergadering was gegaan,
omdat zij het besluit van den voorzitter
kende, een besluit waarvan hij niet af te bren
gen was geweest. Spr. zou dat dan nu ook
niet nog eens pogen. Hij wilde daarom den
wensch uitspreken, dat de vriendschap zal
mogen blijven bestaan en dat het den heer
Blaauw en zijn gezin ook verder goed zal
gaan.
De heer T e e r i n k, sprekend namens den
heer B. Kuyper, voorzitter der feestcommis
sie, die tot zijn spijt,niet aanwezig kon zijn,
wees op de laatste woorden van den heer
Blaauw en meende dat het wel duidelijk is
wat de vereeniging verliest in een voorzitter,
die zóó denkt en zóó zijn meening weet weer
te geven. Die zuivere vaderlandsliefde was
ook steeds gebleken op de hoogtepunten der
feestviering, de huldiging bij het Victorie
beeld, als de heer Blaauw zijn schitterend ge
stelde redevoeringen hield.
Wij hopen, zei spr., in den heer De Lange
iemand te vinden, die Uw voetsporen zal
drukken, hoewel gij het hem niet gemakkelijk
hebt gemaakt. Wij wenschen mèt U voor
hem en voor de vereeniging, dat gij later
zult mogen zeggen, dat het na uw aftreden
met de vereeniging nog beter is geworden
Zoo? spotte Clinton kwaad. Iets anders
zal je vervelen, voordat je veel ouder bent,
dreigde hij. Zijn er andere telefoons?
In de hall, antwoordde Spencer, en ter
wijl Clinton langs zijn stoel kwam op weg naar
de hall, zei hij luchtig: het verbaast me dat je
me zooveel alleen laat, Clinton. Je moet den
ken aan de bretels.
Ik ben er niet zoo zeker van dat de kerel,
die de bretels achter liet, de dief was, Spencer,
klonk het onmiddellijke antwoord. Maar ik
ken een afzetter aan zijn reukl, voegde hij er
beteekenisvol bij.
Ik ontdek iets van verstand bij je, Clinton,
zei Spencer.
Clinton keerde zich op den drempel om.
Ga maar door met die liefde-scène, zei hij
spottend. Een ander maal zal ik kloppen voor
dat ik binnen kom.
Hem werd echter de noodzaak bespaard oip
zoo beleefd te zijn, want oen hij zich omdraai
de, om heen te gaan, stond hij voor sir Peter,
die hem lomp een enveloppe toeduwde, waarop
de woorcfen: Eerste detective William Clinton
in het midden en dringend in den rechter bo
venhoek stonden geschreven.
Clinton nam de brief weifelend aan en keer
de hem verscheidene malen om alvorens hem
open te maken.
Wat is dit? vroeg hij achterdochtig.
Een man in de hall verlangt dringend je
te spreken, antwoordde sir Peter. Ik denk dat
het een politiebeambte is, te oordeelen naar
zijn bitse houding, voegde hij er met een droef-
Hierna stelde de voorzitter aan de
orde de vervulling van de tweede vacature in
het bestuur, ontstaan door het periodiek af
treden van den heer A. J. Stikkel.
Deze deelde roede, tegelijk met den voor
zitter te hebben bedankt als bestuurslid, maar
op aandrang van de feestcommissie had hij
toegestemd om nog één jaar te blijven. Hij
zal dan 25 „dienstjaren" hebben.
De heer Stikkel werd hierop met algemeene
stemmen (één blanco) herkozen.
Bespreking feestviering.
De heer Maas rapporteerde als lid van de
kascommissie. dat de rekening van den pen
ningmeester der feestcommissie was nagA
zien en in orde bevonden. Met dank voor het
gevoerde beheer adviseerde spr tot goed
keuring.
Met het opmaken van plannen voor de
feestviering zal op advies van den heer
E S. Hamburger gewacht worden tot
na den terugkeer van den voorzitter der feesi-
cojnmissie uit het buitenland, waar hij een
kuur zal ondergaan voor zijn gezondheid.
Een afgewezen eerbetoon.
Eén der leden getuigde onder instemming
der vergadering van zijn groote waardeering
voor hetgeen de voorzitter voor de ver
eeniging is geweest en hij stelde voor diens
naam voor altijd aan de vereeniging te bin
den door den heer Blaauw tot eere-lid te be
noemen Spr. was er van overtuigd, dat dit
ook een voldoening zou zijn voor de thans
niet aanwezige leden.
De voorzitter stelde de bedoeling
van den spreker op zeer hoogen prijs maar
hij meende het aangeboden eerelidmaatschap
te moeten afwijzen. Dit moet gegrond zijn
op buitengewone verdiensten of voortkomen
uit een of ander ambt, en spr. zou op geen van
deze gronden in aanmerking kunnen komen
voor genoemde onderscheiding.
De heer Jonker was teleurgesteld over
deze afwijzing en herinnerde aan hetgeen de
heer Blaauw ook al voor de vereeniging deed
nog vóór hij voorzitter was (spr. wees spe
ciaal op den grooten optocht van 1911). En
zou bij zoo'n staat van dienst nog niet ge
noeg zijn gedaan om net eerelidmaatschap te
hebben verdiend? Spr. ontkende dit ten stel
ligste.
Ook na deze welgemeende woorden bleef
de voorzitter bij zijn eens genomen
besluit.
Rondvraag.
Bij de rondvraag vroeg de heer H. L, i n d,
of het niet mogelijk is om tegen 18 Sept.
(den datum van den bangsten dag uit het
beleg) een avond te beleggen, waarop ge
wezen wordt op de ideëele beteekenis van het
vieren van den 8-Octoberdag. Men zou
zoo'n avond dan aantrekkelijk kunnen maken
door het programma met andere nummers
aan te vullen.
Devoorzitter vreesde dat er te weinig
belangstelling zai blijken te bestaan voor
historische voordrachten, hoewel hij het idee
heel goed vond. Het bestuur zou echter den
wenk zeer zeker willen overwegen.
De heer Jonker sprak den wensch uit,
dat de nieuwe voorzitter de voetsporen van
den scheidenden functionnaris zal drukken.
Op laatstgenoemden deed spr. een beroep om
ook in het vervolg waar noodig de vereeni
ging te blijven steunen.
De voorzitter antwoordde hierop met
een: U maakt het mij niet gemakkelijk. In elk
geval dank ik U voor Uw goede bedoelingen
Kascommissie.
Tot leden der kascommissie werden aange
wezen de heeren Lind en Jonker, die dit ac
cepteerden.
Sluiting.
De voorzitter sloot hierna de verga
dering met een opwekking om te pogen de
vereeniging tot steeds grooter bloei te
brengen.
ARRONDISSEMENTSRECHTBANK.
Meervoudige Strafkamer.
Zitting van Dinsdag 21 Juni.
DE EERSTE DAG VAN HET JAAR
ZETTE ZICH AL MISERABEL
SLECHT IN.
Een op Nieuwjaarsdag op den Rijksweg
onder Schoorl door den 50-jarigen heer Si-
mon Petrus van N. uit Julianadorp veroor
zaakte aanrijding met een ander motorrijtuig
bracht wel geen materieele schade te weeg,
doch was voor den heer van N. een bron van
vele onaangenaamheden. In de eerste plaats
werd hij op 4 Maart, trots zijn tegensputte
ren, veroordeeld tot niet minder dan 40
boete of 40 dagen. Vervolgens werd hij, toen
de zaak in hooger beroep diende, niet ge
waarschuwd, toen hij in de corridor gedul
dig zat te wachten en bevestiging van het in
eersten aanleg gewezen vonnis gerequireerd
geestigen glimlach bij.
Oh!
Clinton ging terug in de studeerkamer, en
maakte de enveloppe onverschillig open. Hij
keek er nieuwsgierig in en zijn oogen gingen
wijd open.
God helpe Ierland! riep hij uit, toen hij er
langzaam een kaart uit haalde.
Het was een Ruiten aas!
HOOFDSTUK XXVIL
Waarom ben je zoo bezorgd voor Ierland?
vroeg Spencer, die zich omkeerde om den de.
tective aan te zien en een korten glimp kreeg
van de kaart, die Clinton vlug in zijn zak stop
te. Oh, ik zie het, voegde hij er met oprechte
verbazing bij.
Clinton keerde zich snel naar sir Peter
Hij verlangt me te spreken, zoo? zei hij
langzaam en dreigend. Nu, ga hem zeggen dat
ik hem eerst hier wil zien!
Hij zei me je te zeggen, dat hij in de hall
op je zou wachten, antwoordde sir Peter, en
uit zijn stem klonk de weerzin tegen den plicht
van den loondienaar om boodschappen over te
brengen. Hij stond er inderdaad op dat te doen.
Dat is zeer vriendelijk van hem, zei Clin
ton boos. Ga jij nu maar en zeg hem, dat ik
hier op hem wacht. En je kunt hem ook zeg
gen, dat het mij zeer aangenaam zal zijn hem te
zien. Ga heen! gebood hij streng, toen sir Pe
ter geen teeken van gehoorzaamheid gaf.
Ik ben niet gewend
Het kan me niet schelen wat je gewend
en uitgesproken werd zoodat er voor den ver
oordeelde niets anders op zat dan in verzet te
komen, welke verzetzaak hem thans noopte,
evenals de twee getuigen, de heer L. v. Richen
en L. A. Klerk, ten derden male voor de
rechtbank te verschijnen.
Evenals bij vorige behandelingen bleef de
heer van N. heden alle schuld aan de aan
rijding ontkennen, zulks in tegenspraak van
cft nu ten derde male gehoorde getuigen de
heeren van Riesen uit Petten en Klerk te Alk
maar.
De president koesterde veel belangstelling
omtrent de kapitaalkrachtigheid van den ap
pellant, wat al een verdacht criterium was,
terwijl de officier na verklarende toelichting
het vonnis van den kantonrechter zoo onbe
rispelijk achtte, dat hij met hart en ziel be
vestiging requireerde, ook wat betrof de
zwaarte der boete, omdat appellant omtrent
zijn financiën geen open kaart wenschte te
spelen.
TWEE ROTTERDAMMERS
OP AVONTUUR UIT.
MEVROUW CHAUFFEERDE!
Ter variatie van hooger beroep-zaakjes en
dergelijke minder interessante besognes ver
schenen heden op uitnoodiging van den offi
cier twee Rotterdamsche beoefenaars det
inbraaksport in de personen van den 30-
jarigen schilder Jan D en diens 35-jarigen
collega Nic. v. d. B., welke laatste thans een
rust en zondenoverdenkingsplaats is bereid
in het Huis van bewaring te Alkmaar.
Deze bescheiden en vermoedelijk niet al te
werklustige (zelfs in tijden van overvloed)
volgelingen van Rembrandt, hadden zich ia
Januari j.1. begeven naar den Helder, natuur
lijk niet om schilderswerk te zoeken, want dit
geluk zouden zij daar evenmin vinden als op
Nova-Zembla, maar om eens rond te loeren
of er ook wat te vinken viel. Hun keus viel
op den winkel met kantoor van den heer A.
Colthof en zij wisten zich toegang te ver
schaffen langs den meer en meer gebruike-
lijken weg, namelijk door een raam en het ge
lukte hun te bemachtigen een bedrag van
23 in contant geld, een aantal briefkaarten
met firmanaam, zeer actueel, eenige twintig-
jes van Unitas, op hoop van zegen, 'n bos
sleutels, die misschien op andere perceelen
pasten, eenige vreemde munten, waarvoor
wellicht de officier van justitie particuliere
belangstelling kon koesteren, benevens een
aantal postzegels van 6 cents, bruikbaar zoo
wel voor inbrekers als evangelie-verkondi
gers.
De heer N. van den B., die een zeer ge
leerden indruk wekte door het bezit van een
kalen kruin en een uilenbril, bezette als eer
ste en oudste nummer de eereplaats op het
zondaarsbankje. De tweede verdachte Jan D.
zag er wat frisscher en jonger uit, maar miste
alle wetenschappelijke distinctie.
Uit het verhoor bleek al aanstonds, dat de
heeren in gezelschap van zekere mevrouw
Stienstra uit Rotterdam als chauffeuse zich'
in haar auto naar Den Helder hadden bege
ven. Zij gingen vervolgens in de duistere
straten van den Helder op onderzoek uit en
vonden al spoedig een geschikt perceel om
hun geluk te beproeven, doch het felle blaf
fen van een nijdigen waakhond maande hen
tot voorzichtigheid en alsnu werd de keus
gevestigd op den winkel van meneer Colthof.
Mevrouw Stienstra, een zeer welwillende
dame, was zoo vriendelijk de wacht bij den
auto te houden en verwelkomde bij de be
houden terugkomst hartelijk haar onderne
mende passagiers. De opbrengst van den
zoeten inval werd door de heeren schilders
broederlijk gedeeld. De historie vermeldt niet
of de snoezige mevrouw Stienstra eveneens
een aandeeltje bekwam bij wijze van souve
nir, doch volgens de heeren verdachten was
zij volkomen met het doel van het uitstapje
op de hoogte!
Uit het strafrechterlijk doopceel werd ons
duidelijk, dat de heer Nic. v. d. B. in ieder
geval zijn eerste proefstuk niet had afgele-
verd. Hij stond althans genoteerd voor een
zevental veroordeelingen.
Door den heer Willem Christiaan van Teu-
nenbroek, reclasseerings-ambtenaar te Rotter-
dam, werd een en ander medegedeeld om
trent de mentaliteit van den eersten verd. en
diens conclusie luidde, dat de reclasseerings-
kansen nog niet ongunstig waren. Het „Hoo-
ge Land" scheen echter niet bereid hem met
open armen te ontvangen en aan zijn broe
derlijk hart te prangen. Eén voornaam punt
in het voordeel van verdachte v. d. B. kon
worden genoemd en wel dat hij geen alco
hol-consument was.
Wat den tweeden verdachte Jan D. be
trof. vóór hem was vermoedelijk in het „Hoo-
ge Land" een plaatsje te vinden, voorname
lijk op grond, dat hij ongehuwd was.
De officier schetste in vloeiend proza het
verloop van den nachtelijken tocht, terwijl
mevrouw geduldig en in dienende liefde in
den auto zat te wachten en te dutten. Om-
bent te doen. Laat den kerel binnen!
Sir Peter kreeg een kleur van ergernis ea
ging schoorvoetend om zijn onaangename bood
schap over te brengen.
Clinton s hand ging naar zijn zak en kwam te
voorschijn met een blauw automatisch pistool,
waarmede hij Nina gebiedend naar den Ches-
teriield wenkte,
Ga daar heen, meisje! snauwde hij. Ea
geen drukte. De kerel zal je geen kwaad doen,
Nina gehoorzaamde hem bevend, haar oogen
groot en vragend verschrikt en zij ging zenuw,
achtig zitten.
Spencer glimlachte even.
Maar je denkt toch zeker niet dat de ke
rel nu.hier binnen zal komen, Clinton? vroeg
hij ongeloovig. Hij zal niet in den val loopen
Ik ook niet, viel Clinton in. Hij wacht mij
niet in de hall, en ik wacht hem hier niet. Ik zal
hem nagaan.
De detective liep vlug in de richting van het
raam, zijn revolver gereed en zijn blik recht
vooruit gericht. Hij liep om den hoek van de
tafel en bleef staan, steunend van pijn. Want
een sombere gedaante was snel voor zijn voeten
verrezen en de tromp van een praktischen re
volver werd met pijnlijke kracht in zijn ribben
geduwd!
Voordat hij van zijn verbazing kon bekomen,
werd zijn pistool hem uit de hand gewrongen.
Zijn aanvaller was een korten afstand achteruit
gegaan, keek hem door de spleten in zijn mas
ker aan en hield den revolver vast gericht op
den derden knoop van zijn vest.
