fBuitmicutd ZOMERPRACHT. JtechtszoAen r ^'aa^d zal worden. ZIT U IN GE GREEP VAN AGVERTEERT en'T BEvr^yivru van qie. last. Heyden" kwam langszij de „Dempo" liggen, doch behoefde niet in werking te worden ge- St Thans zijn veertig koolzuurcylinders, ieder van een capaciteit van 250 atmosfeer, in het luik. Het luik zal om twaalf uur worden ge opend, waarna het nog minstens twaalf uur zal duren voor het luik gasvrij en het ruim gelost is en men zich kan overtuigen dat het vuur is gebluscht., In het bagageruim, aan luik 4 grenzende, is de bagage gloeiend heet geworden, doch niet in brand geraakt. Van rookmaskers voorziene leden der bemanning trachten door opening van de waterdichte deuren den vuurhaard in het onderruim te bereiken. Tijdstip van vertrek nog onzeker. Broeiing, niet alleen van tabak, doch ook van copra en koffie. Aneta meldde gisteren uit Batavia aan de N R. Crt.: Nader is gebleken dat lang niet alle pas sagiers tijdig gewaarschuwd konden worden, zoodat tijdens het nemen van voorzorgsmaat regelen en het spuiten met koolzuur voortdu rend bloemstukken, telegrammen en af- scheidbrieven bleven toestroomen, terwijl ver schillende personen vergeefs poogden te em- barkeeren, hetgeen verboden was. De toestand ontwikkelt zich zoo rustig, dat men in den laten middag van heden zal trachten een der luiken te openen, opdat eventueel de wegzuiging van het gas gedu rende den loop van den nacht kan plaats vinden. De heer Bouman, die sedert heden morgen vier uur de bestrijding van de gevol gen der broeiing in de tabakslading leidt, voegde hieraan toe: „Elk uur is winst, ik zou graag morgenmiddag vijf uur de Dempo willen laten vertrekken, doch dat is alles af hankelijk van de temperatuur en de koolzuur- situatie De Dempo arriveerde Maandagmiddag te Tandjong-Priok, terwijl tot Dindagavond laat nog goederen werden ingeladen, zoodat de verrassing van de wacht, die om halfvier een verstikkende rook in de nabijheid van d3 derde klasse bemerkte, te grooter was. MA Koortsachtige haast werd het bagageruim der tweede klasse ontruimd, aangezien dit vlak boven de gevaarsplek gelegen is, terwijl water tot 10 c.M. hoogte werd toegevoerd om de stalen platen tegen krom trekken te be schermen. Publiek werd tot de Lloydkade niet toegelaten. Aan boord heerschte, nadat het eerste moeilijke werk achter den rug was, de grootste kalmte. In de derde klas was om 9 uur de brand lucht nog niet geweken. In d? salons lagen haastig weggesleepte koffers, terwijl het wa ter in het bagageruim gloeiend heet was ge worden en het cement op de stalen platen ge barsten. De Dempo moet na blussching een nieuw attest van zeewaardigheid krijgen waartoe alle ruimen moeten worden ontladen, onder zocht en opnieuw geladen, waarmede gerui- men tijd gemoeid zal zijn. Niet alleen broeiing in de tabak, doch ook van copra en koffie, worden als oorzaak ge noemd. De ambtenaren-passagiers, wier stand plaats niet Batavia is, krijgen recht op dag geld, varieerend van 6 tot 15. OOK DUITSCHLAND GAAT CONTIGENTEEREN Het begint met vroege aard appelen. De Duitsche regeering heeft besloten, in terband met den grooten invoer van vroege aardappelen, die den verkoop van Duitsche vroege aardappelen bemoeilijkt, oen invoer van vroege aardappelen te contingentèeren. Dit is het eerste contingenteeringsbesluit der Duitsche regeering. Het Hbld. teekent bij dit bericht aan, dat Duitschland onze grootste afnemer is van vroege aardappelen. In 1926 en 1927 gingen resp. 90 en 80 roillioen K.G. naar Duitschland van de 130 en 105 millioen K G. totaal, dus 70 a 80 pCt En in 1928 en 1929 gingen naar Duitschland 59 en 54 van de 94 en 93 mil lioen K.G., dus 60 a 65 pCt. van het totaal. Omtrent dt maatregelen van de Duitsche rijksregeering tot steun aan den landbouw kan wat de invoerrechten betreft, nog het volgende gemeld worden: Het invoerrecht op Tarwe zal van 11.50 Mark per ICO K.G. ge bracht worden op 16 Mark, terwijl tegelijk het invoerquantum voor de meelfabrieken in verhouding tot haar invoer van het vorige Behalve de reeds voorgenomen maatrege len zal het recht van 1.50 mark per 100 K G voor voerrijst op 2.50 mark gebracht worden. De nog in het bezit zijnde'buitenlandsche rogge zal gemend met Duitsche gerst tot een middenprijs van 160 rijksmark per ton vrachtvrij aan de mesteriien worden afge geven. In het belang van d; pluimveehouders zal mai.f, in bepaalde hoeveelheden worden be schikbaar gesteld, d.w.z. voor elke 100 vol gens de eier-verordening gestandaardiseerde eieren, 20 K.u. mats tegen cif-prijs 25 mark aan rechten en o mark toeslag per ton. EEN GELADEN GRANAAT GEVONDEN Men schrijft aan de N. R. Crt. uit Roosen daal: Te St. Willebrord (N. Br.) is bij het uitdie pen van een sloot een granaat gevonden die bij nader onderzoek geladen bleek te zijn Het projectiel heeft een lengte van 64 c.M en een middellijn van 15 c.M. Van welke natio naliteit de granaat is. kon nog niet worden vastgesteld. PLANNEN VAN JOZEF SCHWEITZER. In een onderhoud met een vertegenwoordi- pr van ,,The Christian World" te Londen beeft dr. Alb. Schweitzer zich over zijn plan nen voor de naaste toekomst uitgelaten. Wan eer zijn reis door Engeland en Schotland ge ëindigd is en de concerten te München en Heidelberg achter den rug liggen, hoopt d Schw. nog een korte rustperiode door te brengen te Günsbach, het plaatsje van zijn Nugd, omdat hij tegen het einde van het jaar weer naar Lambarene vertrekt. In het oude kerkje hoopt hij. ter herinnering aan zijn vader, die eens predikant te Günsbach was, een nieuw orgel in te wijden, dat ge heel overeenkomstig zijn opvattingen van orgelbouw werd ingericht. Prof. Schweitzer hoopt voorts, bij zijn terugkeer te Lambarene niet opnieuw te be hoeven uitbreiden. „Ik wil nu eens heelemaal dokter zijn en niet tegelijk bouwmeester. Lambarene wil ik meer en meer tot een cen trum van chirurgie maken. Graag zag ik een door en door deskundig chirug aan mijn staf van medehelpers toegevoegd, die zelfstandig op verren afstand van het hospitaal kan ope» reeren". Een der idealen, die prof. Schw. nog hoopt te vervullen, is de oprichting van een hospi taal-complex op Britsch territoir, in Kame roen bv. „Ik vindt het zoo jammer dat be kwame artsen mij hun diensten aanbieden en dat ik her, niet aan het werk kan zetten. Als de tijden beter worden, hoop ik een soortge lijk experiment als dat, wat ik twintig jaar geleden te Lambarene begon, op Engelsch grondgebied te probeeren met een jongen, ondernemenden arts". BRIAND EN VICTOR HUGO. Een jeugdontmoeting. De bekende publicist Raymond Eschoüer heeft een biografie van Aristide Briand ge schreven, „Souvenirs parlés de Briand" ge titeld, waarin hij volgen het Hbld. o.a. heeft opgeteekend wat Briand hem een vertelde over een ontmoeting, welke deze in zijn jeugd met Victor Hugo had gehad. En weinigen zijn bevoegder dan Escholier om over Briand zoowel als over Hugo te schrijven, daar hij Briands kabinetschef en Hugo's biograaf is geweest. In 1921 vertelde Briand aan Escholier dat hij, toen hij een jongeeling van nog geen twintig jaar was en te Parijs studeerde, maar tegelijkertijd, om aan den kost te komen, bij een natoris werkte, op een goeden dag op de imperiaal van de paardenbus PassyBourse was gezeten. Bij de halte Eylau klom een grijsaard naar boven, niet groot, niet klein, stevig gebouwd, met witten baard. De con ducteur zeide tot Briand: „Let op, die oude heer is Victor Hugo. Eiken dag maakt hij boven op de bus een rit door Parijs. U zit op zijn plaats". Briand vervolgde: „Als er een bom naast mij was ontploft, zou ik niet ver baasder hebben kunnen zijn. U kunt niet weten wat Victor Hugo voor ons, jongeren, op dat tijdstip beteekende. Een priester, een profeet, een god Ik draalde niet en maakte plaats. Hoe vriendelijk was toen de oude heer. Men voelde dat hij werkelijk van de jeugd hield, een echte grootvader. En daarbij een eenvoudige beleefdheid, zooals men thans niet meer ziet. Hij begon met mij te bedanken, doch daar bleef het net bij. Hij scheen zich voor mij te interesseeren, voor mijn studies en mijn toekomst. Hij vroeg vanwaar ik kwam Na wat te hebben gepraat over Nantes, waar Briand was geboren en waar Hugo nog veel familie had, stapten beiden op de Place de la Bourse uit en bij het afscheid reikte Hugo den jongen Briand de hand met de woorden „Bonne chance GROOTE BRAND IN DE GOLF VAN RIO. Volgens een bericht uit Rio de Janeiro is de opleidingschool voor de marine op het eiland Enchadas in de golf van Rio tenge volge van een grooten brand vernietigd. Vergeefs trachtte de brandweer van Rio de Janeiro, welke met al het beschikbare mate riaal aanwezig was, het vuur te bestrijden. De oorzaak van den brand is onbekend Byzonderheden ontbreken nog. MOORD UIT JALOEZIE. In het Poolsche dorp Bryna in de buurt van Lodz zag een arbeider, die van zijn werk kwam, een veemdeling met zijn vrouw spre ken, zegt de N.R.Crt. De man, die zeer jaloersch was, maakte daarop een waanzin nige scène. Hij greep een bijl en doodde daar mede zijn zoontje van 7 jaar; een dochtertje van 5 hieuw hij de armen af daarna doodde hij zijn vrouw. Vervolgens ging hij kalm zit ten eten. Toen de politie verscheen, verzette hij zich krachtig; men moest hem de boeien aandoen. Het dochtertje is in hopeloozen toestand naar het ziekenhuis gebracht.' SCHAT OP DE COCOSEILANDEN GEVONDEN. Met behulp van een electrisch apparaat. Wij lezen in het Hbld.: In den Stillen Oceaan, halverwege tus- schen den Galapagos-archipel en den Ameri- kaanschen staat Costarica, waartce zij bchoo- ren, liggen, eenzaam en verlaten, de Cocos- eilanden. Van deze werd verteld, dat er er gens een goudschat lag, die er meer dan hon derd jaar geleden door een Engelschen zee- roover zou zijn verborgen. In 1813, tijdens de Zuid-Amerikaansche vrijheidsoorlogen, toen Simon Bolivar op Caracas in Venezuela aanrukte, vluchtten de Spaansche inwoners van eenige steden met hun kostbaarheden, gouden munten, vaat werk, kunstvoorwerpen, juweelen, enz alles te zamen een waarde van meer dan 100 mil lioen gulden vertegenwoordigende, op een Engelsch schip, de Mary Dyer. Toen alles aan boord was, besloot de kapitein, Thomson, zich er van meester te maken: hij liet de pas sagiers vermoorden zeilde naar de Cocos- eilanden en verborg alles in een grot Van eerzaam kapitein was hii piraat geworden en hij is dit ook gebleven. Zijn medeplichtigen werden later gevat, hij zelf vluchtte naar Canada, waar hij vóór zijn dood aan een vriend mededeeling deed van zijn gehe;m. Deze vriend stelde ter plaatse een onderzoek in, vond enkele baren goud, die hij in Ameri ka verkocht, keerde naar de Cocoseilanden terug, maar kon de grot niet terugvinden, daar het terrein tengevolge van een bergstor- ting een geheel ander aanzien had gekregen. Nadien zijn ettelijke exeodities uitgerust Oin de schatten te vinden, in deze eeuw reeds meer dan twintig. De voorlaatste was die van sir Malcolm Campbell, de bekende Engelsche autorenner, die van ziin avonturen en ver- geefsche poging een- levendige beschrijving heeft gegeven in zijn boek „Mijn grootste avontuur". Thans is, zooals wij kort hebben gemeld een expeditie uit de Ver. Staten er in geslaagd de schat te vinden. Zij stond onder leiding van den ingenieur Clayton, uitvinder van de metallofoon, een soort electrische wichelroede, met behulp van dit instrument moet de opspo ring zijn gelukt. Clayton deelde mede, dat een door Camp bell gegraven schacht slechts tien meter van de schat verwijderd was. Voor het vervoer der schatten is militaire hulp beschikbaar gesteld. IERSCHE SWEEPSTAKES. Wat de organisatoren er mee ver dienden. De zes menschen, die twee jaar geleden op het denkbeeld kwamen de sweepstakes voor de Iersche ziekenhuizen te organiseeren en er 4000 in staken, hebben sedert nog onge rekend de baten uit de onlangs gehouden sweepstake op de Derby 370.000 in de wacht gesleept, naar de „Daily Herald" ver telt. Deze zes gelukkigen zijn de aandeelhou ders in de Hospitals Trusts Ltd. te Dublin. De grootste aandeelhouder is een bekend Iersch bookmaker. Directeur is de oud-mi nister van handel en nijverheid van den Vrij staat McGrath. De overige aandeelhouders zijn diens vrouw, een handelsagent, een pro cureur en een accountant. Van de Manchester November Handicap van verleden jaar ontving de trust 2.24 van de totale opbrengst van den verkoop der tickets en van de Grand National van dit jaar 2.21. Rekent men dat de trust 2 krijgt van de ruim 4 millioen voor de Derby, waarvan de balans nog niet gepubliceerd is, dan zal dit nog een dikke 80.000 opleveren 'TNOOCLOT VAST „Nu is de maat van 's aardrijks lust ge vuld!" zegt Frederik van Eeden, de kortgele den gestorven dichter, in een zomerlied. En ja, dit is inderdaad de tijd der volheid van aards genot. In de groene velden is de hooi oogst verzameld en als geurige last geborgen in de schuren. Het lied van den arbeid heeft geklonken in den zonnigen zomerdag. De aarde, onvermoeid van geven, zendt opnieuw op de gemaaide landen de grasscheuten naar boven en overdekt met een frisch groen ta pijt, wellend uit diepten van vruchtbaarheid, het aangezicht der velden. Op de bouwakkers is het alles volle bloei en groei;bloei en groei, die bij 't voortgaan der weken en maanden stilaan tot volle rijpheid gedijt. Wie in deze dagen een tocht maakt door de landen, wie niet alleen het algemeen gezochte en bewonderde natuurschoon der bosschen zoekt, maar ook over akkers en velden zijn oog laat gaan, die ziet nu zomerpracht in volle uitbundige heerlijkheid. Die ziet statige hoeven te midden van welige velden, rappe molens, die hun wieken wentelen op den wind, drukbevaren kanalen, waar de schepen varen af en aan, 't bonte vee, dat graast in vette weiden, korenakkers, waar het wui vend groen straks rijpt tot welkend geel, aardappelvelden, die weer rijkelijk voedsel zullen brengen, torens die zich heffen uit dichtgeboomte van stad en dorp in 't rond, en wijde hemel, blauw op zonnige dagen met witte wolkenstoeten getooid. En het is alles een beeld van schoonheid, het schijnt alles 'n tafereel van rijkdom en welvaart volop. Wij weten dat schijn ook hier, zooals zoo vaak, menig keer bedriegt. Dat dit uiterlijke beeld niet altijd harmonieert met innerlijke gesteldheden. Dat er wel voor velen nog ar beid is, maar dat vaak de vraag gesteld moet worden, waarvoor gewerkt wordt, tot winst of tot verlies? Dat anderen geen arbeid vinden voor de kracht hunner handen en de gaven van hun geest. Neen, er is een schrijnend contrast in onze dagen en over heel de wereld min of meer tusschen aardeluister in zomerdagen en zorg in zoovele harten en aanwezige of drei gende nood in zoovele huizen. Hoe schijnt daarbuiten in de landen alles vol harmonie en hoe lijkt het in de wereld en in vele harten vol dissonanten, vol wanklan ken te zijn. Moge de hoop niet sterven en het vertrou wen niet wijken. Er is een aarde en een Heer der aarde. Er 13 een aarde, die niet moe wordt van geven, die brood en and-r voedsel altijd weer in volheid van gevensdrang bieden wil aan allen. De gang der seizoenen blijft on- verbroken, de tooi der getijden siert altijd weer opnieuw de aarde in koningskleed Moge dan een arme dwalende menschheid daaruit, ook daaruit iets van troost petten. En moge zij wegen vinden, waarlangs haar voet wat blijmoediger, wat rustiger, wat moe diger en vaster kan gaan. Er klinkt een klacht op, er klinken veel k'achten op over de bloeiende, rijpende aarde Mocht de zomerluister, die van arbeid ge tuigt, van rust'loos werken, vroeg en laat als heilige wet van 't leven, ook ons bereid ma ken en moedig tot het werk, ondanks alles, onversaagd. Mochten wij het met den gestorven dichter, die zelf zulk een groot bewonderaar van de natuur en zulk een rusteloos strevende was, ondanks alles kunnen zeggen: In kracht van liefde en door smart gewijd, Zal ik mijn werk volbrengen, vastberaan A. L. B ARROND1SSEMENS-RECHTBANK TE ALKMAAR. Onze medewerker bij bovengen, rechtbank schrijft ons: Het is duidelijk, dat de publicatie van het „bezuigingsrapport"-Welter ons hart van ver wachting doet kloppen. Het gerucht gaat toch rond, dat op de lijst der voorgestelde bezuinigingen ook zou zijn genoemd ontbinding der Arrondissement- te Alkmaar. Een bezuinigingsexperiment, dat voor Alk maar een degradatie, maar wat veel erger is, een ontwrichting zou beteekenen van het ge- heele arrondissement. En daarom achten wij het een gebiedende plicht, om reeds bij voorbaat tegen een der gelijk heilloos voornemen krachtdadig front te maken. Onpractisch en hinderlijk zou de ontbin ding zijn, omdat daardoor een uitgestrekt rechtsgebied zou worden ontbloot van een college, dat geheel op de hoogte is van de mentaliteit der Sevolking en zóó moeilijk be reikbaar, dat daardoor een groot deel der be woners van dit arrondissement gedupeerd zouden zijn. Ondankbaar ten overstaan van een rechts college, dat tegen een minimum belooning, steeds een maximum werkkracht en toewij ding heeft betoond. Daar weet vermoedelijk een bezuinigings commissie als deze 'n bedroefd beetje van, doch wij, op grond van een 36 jarenlange er varing, kunnen daarvan met respect voor de prestaties van dit rechtscollege, getuigenis afleggen. Om zulks meer bijzonderlijk aan te toonen, laten wij hier eenige officieele gegevens vol gen. Bij Koninklijk besluit van 9 April 1877 werd de arrondissements-rechtbank te Hoorn ont bonden en dit rechtsgebied, geheel of althans grootendeels (de kantons Eda men Purme- rend werden aan Haarlem toegevoegd) inge deeld bij de rechtbank te Alkmaar, wier op heffing door de Tweede Kamer bij meerder heid van stemmen, was afgestemd. Aan deze rechtbank werden als toen toege wezen de kantons Hoorn en Medemblik. Het kanton Enkhuizen werd getijktijdig opge heven. Alkmaar bestaat dus feitelijk uit twee arrondissementen en het behoeft geen betoog, dat de inwoners van Hoorn destijds zeer ont stemd waren, omdat deze opheffing voor Hoorn en omstreken ook beteekende meerdere moeilijkheden en kosten voor allen die iets met de gerechtigheid hadden te vereffenen Een ieder begrijpt, dat deze onaangenaam heden nog belangrijk zouden vermeerderen, indien ook Alkmaar aan „ontbinding" zou worden prijsgegeven. Hoewel slechts behoorende tot de 2e klasse, ressorteeren onder Alkmaar 5 kantons. Alk maarSchagenHelderHoornMedem blik met in totaal 78 plaatsen, nagenoeg het hoogste getal van de 21 nog vigeerende ar rondissementsrechtbanken van diverse klas sen in Nederland! Haarlem b.v., een eerste klas rechtbank, onder den rook van Amsterdam (19 Kilo meter, iets meer dan AlkmaarUitgeest!) al waar zich bevindt een eerste klas rechtbank- met zes meervoudige strafkamers, heeft ju- ridictie over slechts 46 gemeenten. Bovendien zal Alkmaar nog heel wat ver meerderd rechtsgebied toebedeeld krijgen bij eventueele d.ooglegging der Zuiderzee. De nieuwe Wieringerpoider met zijn tegenwoor dige en toekomstige bevolking valt alreeds onder de bemoeiingen van het Alkmaarsche rechtscollege. En dat deze rechtbank waarlijk geen sine cure mag worden genoemd, kan worden ge constateerd uit het feit, dat alleen in het afge- loopen kwartaal door de meervoudige straf kamer werden berecht 52 meer-ernstige strat en hooger beroepszaken, terwijl de politie rechter voor zijn rekening had niet minder dan 152 strafzaken. Zou men denken, dat deze werkzaamheden zonder uitbreiding en meerdere kosten kon den worden overgedragen aan een anaer rechtscollege? De zittingen der meervoudige strafkamer kunnen gemiddeld worden berekend op een duur van 5 a 6 uur, die van den politierech ter op 3 a 4 uur. Gemiddeld bevat de straf- rol 10 tot 15, soms 17 zaken. Zaken, die niet alleen voorbereiding noo- dig hadden, doch waarvan bij de behandeling ter zitting in vele gevallen bleek, dat, met het oog op eventueele reclasseering, rapportage als andersinds noodig was en dat vonnis- wijzing nog niet mogelijk en aanhouding gewenscht was. Commentaar overbodig! Het is natuurlijk onzinnig te denken, dat een overdracht van zooveel serieus werk aan e^n andere rechtbank geen meerdere kosten zou medebrengen. Laat ons eens aannemeen, dat men daar mede Haarlem zou willen bedenken, dan zou men eerst wel eens mogen beginnen met een nieuw rechtspaleis te bouwen. Men zegt, dat reeds nu de ruimte in het bestaande gebouw zoo onvoldoende is, dat zelfs de corridors werden gebezigd voor de administratie en daar de schrijfmachines ratelen! Brachten wij in den aanvang van ons be toog reeds direct hulde aan de werkkracht van het college, speciaal aan den fung. presi dent der meervoudige strafkamer en den sub sistuut-officier van Justitie voor hun groote werkkracht en mateloozen ijver, we zullen thans door eenige nadere toelichting aantoo- nen, dat deze waardeering niet op fantasie berust. De Alkmaarsche rechtbank, aie tot de twee de en minst gesalarieerde klasse behoort, be schikt slechts over een president en vier rech ters, een officier van justitie, een subs-offi cier, een griffier en een subs-griffier. De rechters genieten een jaarwedde van f 5500, de subs-officier van justitie eveneens 5500. Indien men bedenkt, dat b.v. mr. Ledeboer als rechter ook permanent presideert de meer voudige strafkamer en bovendien nog waar neemt de functie van politierechter en kinder rechter. terwijl jaarlijks door de handen van mr. v. d. Feen de Lille. zoo ODDervlakki? be rekend, p.m. 750 strafzaken gaan en zooals onze lezers bekend is, meermalen strafaken van grooten omvang en beteekenis, dan zal men toch zeker wel moeten beamen dat een woord van lof hier zeker niet misplaatst is. Zonder aan de verdiensten van president en andere leden van het college allerminst iets te kort te doen, mag men toch zeker wel aan nemen dat, sit venia verbo, hier het spreek woord van de paarden en de haver zeer toe passelijk is. Indien we nu vergelijkend gaan becijferen, dan krijgen wij voor de le klasse rechtbank te Haarlem een uitgaaf van trac- tementen ten bedrage van 59.700 en te Alk maar 48.200. Het woord is nu aan de bezuinigingscom missie! Ten slotte nog een enkel woord met be trekking tot den last en moeite, die aan getui gen en verdachten worden opgelegd, wan neer de zetel van de arrondissementsrecht bank met nog 30 tot 40 K.M. verder zou wor den verlegd. Dat zou voor opgeroepenen uit Texel, Urk c.s., beteekenen, dat zij in geen geval op den zelfden dag hun woonplaats zouden kunnen bereiken en het Rijk dus verplicht zou zijn, de kosten van het logies voor de getuigen te voldoen. De verdachte natuurlijk, die de ver plichting niet heeft te verschijnen, mag die kosten zelf dragen. Wat nu eindelijk de preventieve kracht be treft, die uitgaat van een strafrechtbank, ge plaatst in het milieu der strafschuldigen, daarover zullen we, begrijpend, dat een be zuinigingscommissie daaraan geen aandacht kan schenken, geen woorden verspillen. Maar wel verwachten we, dat zoowel de pers als de juristen zich krachtig zullen ver zetten tegen een beperking van rechtscolle ges, die, mede met het oog op de steeds toe nemende criminaliteit, voor het toepassen van een bezadigde, wel overwogen justitie ongetwijfeld van groot nadeel zal zijn. Alkmaar, 6 Juli '32. ONTROUW ADMINISTRATEUR De rechtbank te Zutphen deed gister uil» spraak in de zaak tegen den administrateur van de Spaarbankvereeniging te Zutphen, die verdacht van verduistering van f 54.000 te recht had gestaan. De rechtbank veroor deelde verdachte tot een gevangenisstraf van één jaar en zes maanden met aftrek van voor arrest. De eisch luidde twee jaar en zes maanden. AANRANDER VEROORDEELD. De dader van de aanranding bij Tubber» gen, waarvan een 22-jarig meisje het slacht offer is geworden, is door de rechtbank te Almelo veroordeeld tot acht maanden ge vangenisstraf, met aftrek der voorloopige hechtenis, bijna drie maanden. Daarna zal de dader ter beschikking van de regeering wor den gesteld. De eisch luidde zes maanden gevangenis straf met aftrek en terbeschikkingstelling. DE ONREGELMATIGHEDEN BIJ DEN PENSIOENRAAD. De vacantiekamer van het Haagsche ge rechtshof behandelde gister het hooger be roep van de drie vroegere schrijvers bij den Pensioenraad, die wegens valschheid in ge schrifte door de rechtbank, alhier, veroor deeld werden tot twee jaar en zes maanden, twee jaar en zes maanden en twee jaar ge vangenisstraf, ieder onder aftrek van voor arrest. Er werden geen getuigen meer ge hoord, daar de verklaringen in eersten aan leg afgelegd, niet betwist worden. De advocaat-generaal mr. De Visser eischte in alle drie. zaken bevestiging van het vonnis der rechtbank, daar hij, hoewel de straffen zwaar achtend, deze in overeenstem ming oordeelde mei den ernst der feiten, daar de drie verdachten te zamen den Pensioen raad voor 37.000 hebben benadeeld. He' Hof zal op 13 Juli a.s. uitspraak doen. EEN KUNSTGEBIT INGESLIKT. Een magazijnmeester in dienst van een biscuitfabrikant te Amsterdam, die gewoon was des avonds in zijn woning ten behoeve van zijn werkgever eenige administratieve werkzaamheden te verrichten, was tijdens dien arbeid in slaap gevallen, met het nood lottige gevolg,, dat hij zijn kunstgebit inslikte en dientengevolge was komen te overlijden. Te dezer zake had het bestuur der Rijks verzekeringsbank aan de weduwe krachtens de Ongevallenwet-1921 schadeloosstelling toegekend, omdat naar de meening van dat bestuur in casu de dood een gevolg is te ach ten van een ongeval in den zin van genoem de wet, nu het ongeval het inslikken van het kunstgebit was ontstaan tijdens de uitoefening van hem door zijn werkgever op gedragen arbeid en als gevolg van overver moeidheid door dien arbeid. Tegen deze beslissing was de Centrale Werkgevers Risicobank, als risicodraagster, in beroep gekomen bij den Raad van Beroep te Arnhem. Volgens de Risicobank lag de oorzaak van het ongeval in het dragen van een kunstgebit, hetwelk tot het particuliere leven van den magazijnmeester behoorde, zoodat het ongeval niet gezegd kan worden hem in verband met zijn dienstbetrekking te zijn overkomen. Ook de Raad van Beroep kon zich met de genomen beslissing geenszins vereenigen In betrekking tot het ontstaan van het ongeval achtte de Raad n.1. tegenover de verschillende mogelijkheden betreffende oor zaken van particulieren aard niet een over wegende waarschijnlijkheid aanwezig, dat oo de door het bankbestuur veronderstelde wij ze het ongeval zóó zou zijn tot stand geko men, dat het zou moeten worden beschouwd als den betroffene te zijn overkomen in ver band met zijn dienstbetrekking in den zin der Ongevallenwet. Naar 's Raads oordeel bestond in dezen dan ook geen recht op schadeloosstelling, weshalve de beslissing werd vernietigd. Nadat zoowel de weduwe als het bestuur der R.V.B. in hooger beroep was gegaan, heeft de Centrale Raad van Beroep op 2 Juli de uitspraak van den Raad van Beroep ver nietigd en de oorspronkelijke beslissing van het bankbestuur gehandhaafd, daar ook naar het oordeel van den Centralen Raad het on derhavige ongeval in verband stond met de dienstbetrekking van den getroffene in den zin der wet

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1932 | | pagina 7