Amstecdamsche Jieucs £aatste êeticPiten Indië in ons midden ERGENS AAN Dl BLAUWE KUST. Uit onze Staatsmachine van 12 Juli 1932 Opgave van Noordhollandsch Landbouwcrediet N. V. ,3m R. A. Rutgcrs, N.H., koopman Lut- tikOudorp 17, van Bloemendaal. J. Ba- ronrte N.H., verpleegster, Wilhelminalaan 11 van Huizen. A. A. F. M. Ale, R.K., jneoecteur levensverzekeringsmaatschappij, Westerweg 106a, van Breda. G. A Apel doorn, R.K., z.b., Geesterweg 7, van Ubber- L L. H. P. v. Ravestijn, N.H., 1.1. ma- Thinist N.S., Stationsweg 112, van Roosen daal en Nispen. J. Veenstra, N.H., dienst bode, Koningsweg 36, van Schoonebeek. T Bronshoff, R K., winkelier in kaas en bo ter en echtgen. geen, en zoon N.H., Magda lenenstraat 3B, van Amsterdam. W. C. gchulte, geen, vertegenwoordiger, Fontein Verschuirstraat 3, van Groningen. P. G. Teileman, R.K., dienstbode, Druivenlaan 13, van Bergen. J. C. Rencker, geen, 11. ver pleegster, Wilhelminalaan 11, van Utrecht. L M Ruiter, R.K., schilder, Oosterkolk- straat 29. van Haarlem. T. J. Hof, N.H., adj ref. P- T.T., en echtg. en dochter, Cof- -traat 49, van 's-Gravenhage. J. G. Wes tendorp, N.H., ass. hiush., Comansstraat 4, van Ruurloo. Jac. Groothuizen, R.K., orondwerker, Omval 27, van Koedijk. R. Ringnalda, N.H., arbeider, Geestersingel 42, van Norg. A. H. Musen, schilder, R.K., Laat 136 van Heiloo. VERTROKKEN PERSONEN. Echtg. P. Koster, geen, van Zeglis 203 fiaar Wognum. P. Bottema, G.K., radio handelaar, van Verdronkenoord 67a naar Smallingerland. W. Stam, Ger., scheeps bouwer, van Eilandswal 11 naar Hilversum. E. Rossemann, E.L., buffetjuffrouw, van Houttil 9 naar Noordwijk. J. Pie, N.H., van vander Kaaijstraat 29 naar Hoorn. H. Placke, D.E., schoenmaker, van Hekelstr. 27 naar Apeldoorn. K. M. Vreenegoor, R.K., dienstbode, van Achterweg 51 naar Haarlem. A. van Westerop, R.K., voer man, en echtg., van Mient 2 inw. naar Am sterdam. M. J. Porte, N.H., monteur, van Prins Hendrikstraat 36 naar Heerhugo- waard. G. E. Govers, geen, z.b., van Wil demanstraat 17 naar Zeist. P. v. Tonge ren, N.H., 11. machinist N.S., van Grensstr. 12 naar Arnhem. C. Groot, N.H., slager, van Keizerstraat 28 naar Haarlem. C. J. de Vreede, R.K., van Overdiestraat 26 naar Amsterdam. T. Asjes, geen, z.b., van Uitenboschstraat 58 naar Hoorn. J. Ruis, R.K., los werkman, van Zeglis 32 naar Norg, B II. Tj. Aukema, z.b., van Nieuw- landersingel 50 naar Heiloo. H. J. Brons veld, N.H., wagenlichter N.H., en gezin van lste Tuindwarsstraat 27, naar Amsterdam. C. van Sluis, geen, en zuster, van Spoor straat 34 naar Zeist. J. Nieman, N.H., schilder, van Mr. P. J. Troelstrakade 36 naar Den Helder. H. Schiltmeijer, geen, z.b„ van Nieuwlandersingel 62 naar 's-Gra venhage. R. Koukema, N.H. dienstbode, van Langestraat 23 naar Franeker. Wed. P. Delver, N.H., z.b., van Limmerhoek 38 naar Den Helder. G. Brak, geen, winkel juffrouw, van Scharloo 5a naar Schermer- horn. A. de Rooij, geen, z.b, van le Ka belstraat 13 naar 's-Hertogenbosch. i Ongecorrigeerd. ONWEER BIJ STUTTGART. Een wolkbreuk brengt groote schade. Maandagavond barstte boven Etbach bij Ravensburg een onweer los, dat gevolgd werd door een wolkbreuk. De straatweg werd door de watermassa's op vele plaatsen ver nield en de aarde tot o*p een diepte van 2 M. weggespoeld. Het vee moest uit de stallen ge red worden. N. Ouinea een land voor bedrijf? De jongste vliegpost bracht bericht van de verschijning van een verslag der „Studie commissie Nieuw-Guinea", uitgebracht aan het Indisch Comité voor wetenschappelijke onderzoekingen. De commissie heeft haar ge gevens gezocht in verscheidene ambtelijke verslagen en nota's en bepaalde zich tot het nagaan van de kansen voor landbouwbedrijf, aangezien daar van mijnbouw al heel weinig is te verwachten. Is er dan geen aardolie? Ongetwijfeld. Maar een winning zou niet rechtstreeks land en volk opheffen en boven dien zij er slechts enkele instellingen die er zich op kunnen toesleggen. Is er dan geen bosch en werk voor den dienst van het Boschwezen? N. Guinea is een ontzagelijk bosch en toch is er geen werk voor het Boschwezen. Voor doeltreffenden arbeid van het Boschwezen moet er genoeg bruikbaar hout zijn en het moet gegaderd voorkomen op terreinen, vanwaar de uitsleep en het vervoer niet al te bezwarend zijn. Noch oe terreinen noch de houtsoorten zijn bemoe- aigend voor een boschexploitatie. In deze erste berichten omtrent het verslag der stu- ommtssie leest men echter niets omtrent exploitatie van damarbosch, welke een uit- Do gewicbten-heffer is met do huur ten achter, (Passing Show), zondering mag worden genoemd. Het damar bosch is rijkelijk in het stroomgebied van de Boemi, maar de exploitatie valt verre van ge makkelijk en zij is al eenmaal na een zeer kort bestaan opgegeven. Dan blijft er niet veel meer over dan land bouw en de studiecommissie heeft in het bij zonder nagegaan, welk uitzicht Neder- landsch N. Guinea aan dat bedrijf zou bie den. Haar uitkomst is, dat het uitzicht luttel is. Velen zal dat te leur stellen, want, hoezeer men toch eigenlijk allen grond voor verwach tingen miste, er is vooral in de jongste 25 jaren gedacht aan belangrijke mogelijkheden op het verre en onbekende N. Guinea. Het geval staat niet op zich zelf. Van verre en onbekende gebieden droomt men zich vaak rijkdommen, die er voor het delven liggen. In Nederland en in Indië zijn bij herhaling stemmen opgegaan, dat men toch eindelijk eens dat groote eiland zou beginnen te ope nen te bewerken. Het werd een schande ge acht voor de beheerende natie, dat zoo'n „rijk" gebied maar braak bleef. Moest men niet vreezen, dat te eeniger tijd een andere natie onzen plicht ons uit de hand zou komen nemen en het groote N. Guiea aan zijn be stemming zou laten voldoen? Zoo luidden de klachten. Men zegt, dat het gedeelte van N. Guinea, dat in Britsche handen is en ook hei voormalige Duitsche deel zich beter leenen' tot ontginning dan het Nederlandsche. In hoeverre dat juist is, ver mag schrijver dezes niet geheel te beoordeelen, doch wat ons deel van het groote eiland betreft, heeft hij elders als zijn meening verklaard, dat N. Guinea eer. arm gebied is, voor zoover het met matige inspanning bereikbaar is, terwijl het diepere binnenland nagenoeg onbereikbaar is te ach ten Hoe de gesteldheid van dat binnenland is, de vraag of er een bodem is die het inzet ten van een landbouwbedrijf loont, kan ons onverschillig laten, nu de onbereikbaarheid herhaaldelijk werd vastgesteld. Men kan toch waarlijk niet van bereikbaar spreken, indien er voor een tocht van 100 kilometers binnen waarts een heele expeditie noodg is en véél tijd. En blijft men in de kuststrook, dan is een westersch bedrijf voor landbouw of tuinbouw niet loonend. Tot die uitkomst is nu de studie commissie ook gekomen. Het is wel waar, dat de Indo kolonisten pogingen hebben gedaan tot vesti ging en dat zij telkens in den aanvang een jubeltoon deden hooren, maar ook is 't waar, dat alle pogingen spoedig in een teleurstel ling verliepen en dat de sommen, voor uit rusting en overtocht besteed, verloren werden. En "nu de studiecommissie: het groote cen trale binnenland noemt zij practisch onbe reikbaar; de zeer moerassige zuidkust van de Digoel-monding tot den Vogelkop schrijft zij af; op de Noordkust ontraadt zij alle pogin- f en tot vestiging aan de Zuid- en Zuid-oost- ust van de Geelvinckbaaiin de onder-afdee- ling Hollandia, rond het Sentia-meer, acht zij de vooruitzichten niet groot. Daarentegen vestigt zij de aandacht op het achterland van Amberbaken, op het heuvelland bij Ma- noekwari, het heuvelland tegenover Sorong en op het Arfak-gebeurdte, maarzij be veelt daarbij het instellen van plaatselijk on derzoek vooraf aan. De uitslag is mager maar juist.. Men kan dus in de genoemde streken vermoedelijk ter reinen vinden waar eenige teelt slaagt. En als men slaagt, heeft men de kosten van werk volk van elders te dragen, want de Papoe is voorloopig geen arbeider voor een bedrijf. Voorts is men er tien dagen stoomen verwij derd van Soerabaja. Het ergst van al is de schromelijke ongezondheid van heel het kust land, waar bijna niemand de malaria of de zwartwaterkoorts ontloopt. Wat er dan over blijft van het begrip „loonend", is helaas gering. Al willen er maar weinigen als waarheid aanvaarden, dat N. Guinea een gebied is zonder waarde voor den westerschen onder nemer, zij zullen er toe moeten overgaan hoe meer een degelijk onderzoek wordt ge houden. D'ENGAN HORMAT. LAAT UW HOOFG NET OP HOL BRENGEN BLVF REGELMATIG A&VE.RTEEREN 1! HANDEL VERDRAG MET ZWITSERLAND. Met een nieuwen tijd komt ook nieuw weten. Het is meer dan eens de fout van verschillende landsregeeringen ge weest, dat ze de juistheid en de wijsheid van die spreuk niet hebban in acht ge nomen. Daardoor bleven op wetgevend gebied toestanden bestaan, die allang opgeruimd hadden moeten worden. Daardoor heeft ook vaak men denke aan de opmerkingen aan het adres van Sint Bureaucratius wat van den Staat uitging een bedenkelijke roep gehad. Uit een paar stukken, welke betrekking hebben op wat in de Tweede Kamer behandeld wordt, blijkt echter, dat bij de regeering wèl de wil voorzit om „acht t0«fVeu op de tee^enen d«r tijden". We hebben voor ons liggen een wets ontwerp tot wijziging van artikel 15 en enkele andere artikelen der wet op de Grondbelasting Het gaat maar om een kleinigheid, maar het bewijst den wil om wat de ervaring geleerd heeft toe te passen. Tot dusverre werden de uit komsten van de meting en de schatting van eigendommen ingevolge deze be lasting gedurende dertig dagen ter ge meente-secretarie ter visie gelegd. Daar van werd zoo goed als geen gebruik ge maakt; een eigenaar bijvoorbeeld woont niet steeds in de gemeente, waarin zijn eigendommen gelegen zijn. Er is meer, dat deze methode uit den goeden ouden tijd voor onzen nieuwen tijd onbruik baar maakt. De minister wil nu, dat de resultaten van die meting en schatting per aangeteekende brief ter kennis van de belanghebbenden gebracht worden. Het is maar een klein iets. Maar het bewijst wat. Daarvan legt ook de Me morie van Toelichting op bet tusschen Zwitserland en Nederland gesloten handelsverdrag, dat thans ter goedkeu ring aan de Tweede Kamer aangeboden wordt, getuigenis af. Dat blijkt ook uit het verdrag zelf. De aanhef van de M. v. T. al. 1, 3, a luiden: De handelsbetrekkingen tus schen Nederland en Zwitserland werden tot dusverre door het tractaat van vriendschap, vestiging en handel van 19 Augustus 1875 alsmede door het addi- tioneele protocol van 24 April 1877 be- heerscht. De regeering is tot de sluiting van een nieuw handelsverdrag met Zwitserland overgegaan ingevolge haar voornemens, successievelijk de oude verdragen te vervangen door nieuwe, zooveel mogelijk op moderne leest ge schied. Het onderhavige verdrag met Zwitserland is het eerste van een reeks nieuwe verdragen, die de regeering voornemens is te sluiten. De nadruk moet natuurlijk vallen op de woorden „op moderne leest geschoeid". Daarvan moet dus dit verdrag de sporen dragen. We vinden dit nieuwe element in de a tikelen vier en negen. In deze twee artikelen komen dan ook de twee ver dragsluitende partijen overeen, dat zij aan den mede-onderteekenaar dezelfde gunstige behandeling waarborgen, die de eigen landgenoot geniet of bij gebre ke daarvan genoten wordt door den z.g.n. meest begunstigde. Het nieuwe verdrag is overigens evenals het oude gebaseerd op het beginsel van de we- derkeerige, volledige meestbegunsti- ging. Men voelt dus dat hier het „op den voet van nationale begunstiging" ten deele werd ingevoerd. Dit is het nieuwe en dat zegt inderdaad veel. Wij zien het zoo indien we ons niet vergissen in twee gevallen gunnen Nederland en Zwitserland elkaar het voordeel, dat de vreemde geen andere handelsbelemmeringen ondervindt dan de eigen landgenoot. En tevens, dat door de meest begunstigingsclausule alle statetn, waarmede wij eveneens een verdrag van meest begunstiging ge sloten hebben, automatisch hetzelfde voorrecht genieten, dat Zwitserland heeft verkregen. Indien dit nu zóó is dan mag gespro ken worden van eén moderne leest, want dan hebben we hier het begin van het neerhalen der tolmuren en niet slechts tusschen twee, maar tusschen verschillende landen. Men voelt, waar het hier om gaat: Om een groot principe, dat in de laatste tijden sterk werd ge propageerd. Dan is er nog een mededeeling in de Memorie van Toelichting, welke van de moderne leest getuigt. Er staat n.1., dat d: twee eerste artikelen gebaseerd wer den op teksten ontworpen door het Eco nomisch Comité van den Volkenbond. Ook hieruit volgt, dat men èn in Ne derland èn in Zwitserland den nieuwen kant uit wil een kant, die, wat het neerhalen der tariefmuren betreft, wel heel nieuw is. (Van onze eigen correspondente.) Babel-les-Bains. Nauwelijks hebben de laatste Engelschen, die per sé voor de Ascot-races weer in hun vaderland terug moeten zijn om te consta- teeren, dat geprezen zij den hemel de mist er nog altijd is, alleen maar een nuance lichter geworden, hun koffers gepakt of de hotels zwermen alweer vol met een heel an der slag menschen. Ditmaal geen kouwelijke, rimpelige, een beetje aftandsche lord? en la- dies, doch een jong baders-volk in wijde lei kleurige pyama's en witte shirts, van alle hoeken van de wereld gekomen. Doch waar vandaan ook, het volgende hebben ze allen gemeen: zij willen allen zoo weinig mogelijk kleeren dragen, zooveel mogelijk in, aan en op het water vertoeven en zoo snel mogelijk hun huid den kleur eens congo-negers zien aannemen. Niets of niemand belemmert hen in die idealen. Noch de overheid, noch de zon werpen roet in het eten. Tot op zekere zeer ruim genomen grenzen laat men ieder vrij in zijn tenue, of afwezigheid daar van, en zon is er altijd in daverenden overvloed. Daar liggen wij dus in een bonte Babel- sche kolonie, allen koninklijk gezalfd met goudkleurige olijfolie, die de boomen voort brengen, welke wij daar op de helling zien groeien. Deze goddelijke gave, die kostelijke hulp bij het bereiden der spijzen en voedsel tevens voor den huid, weert den zonnebrand en bevordert het bronzen der gelaatskleur. Als een van de laatsten komen Franzi en Mizzi, de Oostenrijkers, aangestapt. Hij re kent het zich tot duren plicht met een bui ging alle dames langs te gaan, die hij nu langzamerhand wel kent maar er geen woord mee kan wisselen, en ze met eenig ce remonieel de handkus te geven. Hij, evenals Mizzi spreken slechts hun modulatie-vol Duitsch, dat hij, mèt zijn gemsleeren Ti- roler-broek uit zijn Karnthner bergen meege bracht heeft. Hun beste vrienden, niet dat zij er ooit een woord mee gesproken hebben, maar wie weet hoe bevorderlijk dat juist voor de vriendschap is, zijn Charley en Will, de beide Engelschen uit Devonshire, die hier permanent wonen en beweren com ponisten te zijn; doch waarvan nooit iemand eenige geproduceerde muzikalen klank ge hoord heeft, dan het klinken van hun wijn glazen in de café-tjes aan de haven. Zij met hun Engelsch, dat zij uitsluitend spreken, en Franzi en Mizzi in het Oostenrijksch waarin zij elkander over en weer niet verstaan, be grijpen elkaar desondanks in hun jeugd en levensvreugde uitstekend en grinniken elkan der op overtuigende wijze toe. Hoewel niemand het Italiaansch machtig is, wordt niemand zoo goed begrepen als signora Teresa, de Italiaansche. Een eerste klas donker-oogige schoonheid, en dat ver klaart veel. Zij behoeft maar even zoekend om zich heen te kijken en er worden haar een dozijn flacons olijf-olie toegestoken. Loopt zij langzaam en gracieus naar de zee, dan gaan opeens alle heeren ook zwemmen en zijn be reid haar tot Sardinië te begeleiden. Maar signora Teresa heeft het nog nooit verder ge bracht dan de rand van het water. Daar houdt haar moed op en bekijkt zij met een betooverende hulpeloosheid de rood-gelakte nageltjes van haar teentjes als zij om beur ten haar voeten tot den enkel heeft laten overspoelen en wijst op haar hoofd. Twee, drie dames steken haar een badmuts toe, maar zij lacht zachtzinnig en charmant, doch weert af. Dat is het niet. Eigenlijk weet sig nora Teresa zelf niet goed wat zij ieder keer als excuus zou moeten verzinnen om niet te zwemmen. Maar doen zal zij het zeker nooit; maar wij allen zullen telkens opnieuw haar met alles van dienst willen zijn, omdat wij instinctmatig voelen, dat er een hulde past aan de schoonheid. Als zij na eenigen tijd over haar nog altijd kurkdroge badpak een droom van een strand-pyjama heeft aan getrokken en na ons stuk voor stuk innemend glimlachend goedendag te hebben toegeknikt, gratieus het bergpad opwandelt om in vijf minuten weer in haar vaderland te zijn, laat zij even een leegte achter Maar onmiddellijk zorgen Serge, Wladi- mir, Olga en de heele bende luidruchtige Russen voor afleiding. Zij komen met min stens vijftien, en wij, die hun geschiedenis kennen, zien ze een beetje verteederd stoeien en ravotten. Tien jaar geleden hebben zij, allen leden eener familie, elkaar in Constan- tinopel vaarwel gezegd na uit het brandende revolutionnaire Rusland gevlucht te zijn. Daarna gingen zij in de verstrooiing, en ko men nu als bank-directeur uit Londen, als be zitter van een modemagazijn uit Parijs, als automobielhandelaar uit Rome, als dokter van de Goudkust en als portret-schilder uit New-York voor het eerst aan de Cóte d'Azur weer bij elkaar, waar zij elkander rendez- vous gegeven hebben. Zij verlaten elkaar geen oogenblik, doch als straks de twee wonderlijke maanden om zijn vliegen zij weer naar alle hoeken van de wereld. Tot wanneer...? En onder welke omstandighe den...? „Nietsjewo..." Voorloopig zwemmen de twee broers Serge en Wladimir dagelijks als twee reusachtige otters een half uur heen naar de haven, gaan daar glimmend van het water en met een wat Mongoolschen grijns, die hun oogen scheef doet trekken, op de rotsblokken bij den toren zitten uitblazen. Dan, voor ons op het strand allengs grooter wordend, zwemmen zij hun half uurtje weer naar den plek van uitgang terug. Mrs. Pe- terson, de Amerikaansche heeft van hun be kendheid met de Engelsche taal gebruik ge maakt om hen op Yankee-wijze direct met een soort interview op het lijf te vallen. „Wat vindt u van het bolsjewisme...?" Maar daarna is zij bij mij haar beklag ko men doen. „Verbeeldt u, deze menschen heb ben onder de revolutie geleden en weten niets anders te doen dan maar zoo een beetje te lachen als je hun die vraag voorlegt. Bij ons in Amerika hebben twee menschen als ze samen zijn het altijd direct over het bol- schewisme en weten dan drommels goed wat zij er van zeggen moeten. Terwijl deze Rus sen...? Ik begrijp het niet...?!" Ik haal mijn schouders maar eens op en Mrs. Peterson begint zonder overgang over het probleem, dat haar als lood zoo zwaar op den geest schijnt te liggen. „U weet, mijn baby is nu zoo ver dat hij ieder oogenblik kan beginnen te spreken. Mijn man en ik praten thuis na tuurlijk altijd samen Engelsch; de nurse is een Duitsch-Zwitsersche, die Fransch tegen het kind praat maar Duitsche liedjes voot hem zingt, mijn kamermeisje is een Italiaan sche, de keukenmeid een Deensche. Weet u, welke taal het arme kind zal gaan spre ken....?" Dit is inderdaad verbijsterend. Ik wensch mijn ziel echter niet met dit probleem te bezwaren en heb onder het praten in het kristal-heldere water een school kleine ma- kreeltjes om een stukje brood zien troepen, dat daar toevallig drijft. Daar wil ik heen. Ik spring op, gooi Mrs. Peterson nog gauw'onder het wegloopen mijn „sorry" toe en zwem over de gladde rotsen, die onder mij liggen in het aquamarine kleurige water (het is ongerijmd, maar die vergelijking dringt zich op) naar de vischjes met de groe ne glanzende rugjes. Begrijpelijkerwijs moe ten die niets van mij hebben en zijn in een flits met felle zig-zaggen naar alle kanten verdwenen. Langs de kust verder zwemmend stap ik aan land, daar waar ik mijn groote geheim bewaar. Waar ik met de voeten in de golven zittend bespoeld door het water van de klotsende zee, mijn mond leg op de dunne ader van een zoetwater-bron, die op twee pas afstands van het schuimend geweld der zee vreemd en geheimzinnig geruischloos uit de aarde opwelt... (Ontvangen per draadlooze telefoon). i t i t i i t ST A ATSLEEN1NGEN. 5 Nederl. 1932 414 Nederl. 1917 4 1931 B ANK-INSTELLINGEN. Handel Mpij. Cert. v. 1000. Koloniale Bank t Ned. Ind. Haneldsbank D. Reichsbank INDUSTR. OND. BINNENL. Alg. Kunstzijde Unie v. Berkels Patent Calvé Delft Cert.. Küchenm. Acc Nederl. Ford Philips Gloeil. Gem. Bezit Unilever INDUSTR. OND. BU1TENL Atn. Smelting t Anaconda Ass. Gas Electr. Bethleh. Steel t Cities Service t General Aviation Steel comm. Studebaker U. S. Leather Zweedsche Lucifers CULTUUR MAATSCH. H. V. A. i Java Cultuur Ned. Ind. Suiker Unie Vorstenlanden Dito actions MIJNBOUW. Alg. Explor. Mij.. Boeton Redjang Lebong PETROLEUM. Dordtscbe Petr. Kon. Petr. Perlak Continental Oil Shell Union RUBBERS. Amsterd. Rubber Deli Bat. Rubber Hessa Rubber Serbadjadi Interc. Rubber SCHEEPVAARTEN. aje-dfr Holl. Amerika lijn Gem. Eig. t e Kon. Ned. Stoomboot Niev. Goudriaan Scheepvaart Unie TABAKKEN. Deli Batavia Oostkust Oude Deli Senembah .«etste AMER. SPOORWEGEN. y g Atcbison Topeka Southern Railw, Cert Union Paciiie Wabash 'Exdividend. fExclaim. ■U -fy 2H/4 5*/r 29'/s IVs PROLONGATIE Vorige koers Vorige koers 991 n 94% 68 59% 60% 1137, 28% 17 49 1% 95 73% 100% 8i'Yi6 9»/i« 2%6 1%6 22'%, 4i/io 2% 3 Va 168% 131 38% 48% 29.90 99 8i/, 73% 113 127% 74 4% 4 42% 16% 23 13 1^6 2% 2 13% 10% 52 123 13 121% 130 Koers vao hedeo te: pl.lll. 1.30 70%- 97%- 10-% 163-4% 126.% 39-401 pl.m. pl.m. 1.45 2.00 23-% 28-i 70-% 977, 977,-8 8%-% 8>%o 10%« 10-% 162-37, 161-27, lilt 126 126 125J-6-) 40 1 1 II 1 I 1 1 1 1 1 pCt. Heden 1 pCt. WISSELKOERSEN AMSTERDAM. NIET OFFICIEEL Loadeo Berlijn t Parijs Brussel (Belga) Bazel Wecnen p. Scb. 100 Kopenhagen Stockholm Oslo 1 New-York Italii t eil iA«. e t JLe t e 1 i; I I Vorige koers 8.85% 58,83 9.73% 34.46 48.32 ïiiïó 45.35 43.60 248. 12.66 Koers op heden 2 uur **«82% 58.87 9.74s/j, 34.48 48.34 46 95 45.00 43.90 248.20 12.6» pl.m. 2.15 28 46 8% 9%-ló 161-% 86 45% 1257,-6 4 40 21 12 118 120 128 31%

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1932 | | pagina 3