Amstecdamsche Jieucs
£aatste êeticPiten
Indië in ons midden
ERGENS AAN Dl BLAUWE KUST.
Uit onze Staatsmachine
van 12 Juli 1932
Opgave van Noordhollandsch Landbouwcrediet N. V.
,3m R. A. Rutgcrs, N.H., koopman Lut-
tikOudorp 17, van Bloemendaal. J. Ba-
ronrte N.H., verpleegster, Wilhelminalaan
11 van Huizen. A. A. F. M. Ale, R.K.,
jneoecteur levensverzekeringsmaatschappij,
Westerweg 106a, van Breda. G. A Apel
doorn, R.K., z.b., Geesterweg 7, van Ubber-
L L. H. P. v. Ravestijn, N.H., 1.1. ma-
Thinist N.S., Stationsweg 112, van Roosen
daal en Nispen. J. Veenstra, N.H., dienst
bode, Koningsweg 36, van Schoonebeek.
T Bronshoff, R K., winkelier in kaas en bo
ter en echtgen. geen, en zoon N.H., Magda
lenenstraat 3B, van Amsterdam. W. C.
gchulte, geen, vertegenwoordiger, Fontein
Verschuirstraat 3, van Groningen. P. G.
Teileman, R.K., dienstbode, Druivenlaan 13,
van Bergen. J. C. Rencker, geen, 11. ver
pleegster, Wilhelminalaan 11, van Utrecht.
L M Ruiter, R.K., schilder, Oosterkolk-
straat 29. van Haarlem. T. J. Hof, N.H.,
adj ref. P- T.T., en echtg. en dochter, Cof-
-traat 49, van 's-Gravenhage. J. G. Wes
tendorp, N.H., ass. hiush., Comansstraat 4,
van Ruurloo. Jac. Groothuizen, R.K.,
orondwerker, Omval 27, van Koedijk. R.
Ringnalda, N.H., arbeider, Geestersingel 42,
van Norg. A. H. Musen, schilder, R.K.,
Laat 136 van Heiloo.
VERTROKKEN PERSONEN.
Echtg. P. Koster, geen, van Zeglis 203
fiaar Wognum. P. Bottema, G.K., radio
handelaar, van Verdronkenoord 67a naar
Smallingerland. W. Stam, Ger., scheeps
bouwer, van Eilandswal 11 naar Hilversum.
E. Rossemann, E.L., buffetjuffrouw, van
Houttil 9 naar Noordwijk. J. Pie, N.H.,
van vander Kaaijstraat 29 naar Hoorn.
H. Placke, D.E., schoenmaker, van Hekelstr.
27 naar Apeldoorn. K. M. Vreenegoor,
R.K., dienstbode, van Achterweg 51 naar
Haarlem. A. van Westerop, R.K., voer
man, en echtg., van Mient 2 inw. naar Am
sterdam. M. J. Porte, N.H., monteur, van
Prins Hendrikstraat 36 naar Heerhugo-
waard. G. E. Govers, geen, z.b., van Wil
demanstraat 17 naar Zeist. P. v. Tonge
ren, N.H., 11. machinist N.S., van Grensstr.
12 naar Arnhem. C. Groot, N.H., slager,
van Keizerstraat 28 naar Haarlem. C. J.
de Vreede, R.K., van Overdiestraat 26 naar
Amsterdam. T. Asjes, geen, z.b., van
Uitenboschstraat 58 naar Hoorn. J. Ruis,
R.K., los werkman, van Zeglis 32 naar
Norg, B II. Tj. Aukema, z.b., van Nieuw-
landersingel 50 naar Heiloo. H. J. Brons
veld, N.H., wagenlichter N.H., en gezin van
lste Tuindwarsstraat 27, naar Amsterdam.
C. van Sluis, geen, en zuster, van Spoor
straat 34 naar Zeist. J. Nieman, N.H.,
schilder, van Mr. P. J. Troelstrakade 36
naar Den Helder. H. Schiltmeijer, geen,
z.b„ van Nieuwlandersingel 62 naar 's-Gra
venhage. R. Koukema, N.H. dienstbode,
van Langestraat 23 naar Franeker. Wed.
P. Delver, N.H., z.b., van Limmerhoek 38
naar Den Helder. G. Brak, geen, winkel
juffrouw, van Scharloo 5a naar Schermer-
horn. A. de Rooij, geen, z.b, van le Ka
belstraat 13 naar 's-Hertogenbosch.
i Ongecorrigeerd.
ONWEER BIJ STUTTGART.
Een wolkbreuk brengt groote
schade.
Maandagavond barstte boven Etbach bij
Ravensburg een onweer los, dat gevolgd
werd door een wolkbreuk. De straatweg werd
door de watermassa's op vele plaatsen ver
nield en de aarde tot o*p een diepte van 2 M.
weggespoeld. Het vee moest uit de stallen ge
red worden.
N. Ouinea een land voor bedrijf?
De jongste vliegpost bracht bericht van de
verschijning van een verslag der „Studie
commissie Nieuw-Guinea", uitgebracht aan
het Indisch Comité voor wetenschappelijke
onderzoekingen. De commissie heeft haar ge
gevens gezocht in verscheidene ambtelijke
verslagen en nota's en bepaalde zich tot het
nagaan van de kansen voor landbouwbedrijf,
aangezien daar van mijnbouw al heel weinig
is te verwachten. Is er dan geen aardolie?
Ongetwijfeld. Maar een winning zou niet
rechtstreeks land en volk opheffen en boven
dien zij er slechts enkele instellingen die er
zich op kunnen toesleggen.
Is er dan geen bosch en werk voor den
dienst van het Boschwezen? N. Guinea is
een ontzagelijk bosch en toch is er geen werk
voor het Boschwezen. Voor doeltreffenden
arbeid van het Boschwezen moet er genoeg
bruikbaar hout zijn en het moet gegaderd
voorkomen op terreinen, vanwaar de uitsleep
en het vervoer niet al te bezwarend zijn. Noch
oe terreinen noch de houtsoorten zijn bemoe-
aigend voor een boschexploitatie. In deze
erste berichten omtrent het verslag der stu-
ommtssie leest men echter niets omtrent
exploitatie van damarbosch, welke een uit-
Do gewicbten-heffer is met do huur
ten achter, (Passing Show),
zondering mag worden genoemd. Het damar
bosch is rijkelijk in het stroomgebied van de
Boemi, maar de exploitatie valt verre van ge
makkelijk en zij is al eenmaal na een zeer
kort bestaan opgegeven.
Dan blijft er niet veel meer over dan land
bouw en de studiecommissie heeft in het bij
zonder nagegaan, welk uitzicht Neder-
landsch N. Guinea aan dat bedrijf zou bie
den. Haar uitkomst is, dat het uitzicht luttel
is. Velen zal dat te leur stellen, want, hoezeer
men toch eigenlijk allen grond voor verwach
tingen miste, er is vooral in de jongste 25
jaren gedacht aan belangrijke mogelijkheden
op het verre en onbekende N. Guinea. Het
geval staat niet op zich zelf. Van verre en
onbekende gebieden droomt men zich vaak
rijkdommen, die er voor het delven liggen. In
Nederland en in Indië zijn bij herhaling
stemmen opgegaan, dat men toch eindelijk
eens dat groote eiland zou beginnen te ope
nen te bewerken. Het werd een schande ge
acht voor de beheerende natie, dat zoo'n
„rijk" gebied maar braak bleef. Moest men
niet vreezen, dat te eeniger tijd een andere
natie onzen plicht ons uit de hand zou komen
nemen en het groote N. Guiea aan zijn be
stemming zou laten voldoen? Zoo luidden de
klachten. Men zegt, dat het gedeelte van N.
Guinea, dat in Britsche handen is en ook hei
voormalige Duitsche deel zich beter leenen'
tot ontginning dan het Nederlandsche. In
hoeverre dat juist is, ver mag schrijver dezes
niet geheel te beoordeelen, doch wat ons deel
van het groote eiland betreft, heeft hij elders
als zijn meening verklaard, dat N. Guinea
eer. arm gebied is, voor zoover het met matige
inspanning bereikbaar is, terwijl het diepere
binnenland nagenoeg onbereikbaar is te ach
ten Hoe de gesteldheid van dat binnenland
is, de vraag of er een bodem is die het inzet
ten van een landbouwbedrijf loont, kan ons
onverschillig laten, nu de onbereikbaarheid
herhaaldelijk werd vastgesteld. Men kan toch
waarlijk niet van bereikbaar spreken, indien
er voor een tocht van 100 kilometers binnen
waarts een heele expeditie noodg is en véél
tijd. En blijft men in de kuststrook, dan is een
westersch bedrijf voor landbouw of tuinbouw
niet loonend.
Tot die uitkomst is nu de studie commissie
ook gekomen. Het is wel waar, dat de Indo
kolonisten pogingen hebben gedaan tot vesti
ging en dat zij telkens in den aanvang een
jubeltoon deden hooren, maar ook is 't waar,
dat alle pogingen spoedig in een teleurstel
ling verliepen en dat de sommen, voor uit
rusting en overtocht besteed, verloren werden.
En "nu de studiecommissie: het groote cen
trale binnenland noemt zij practisch onbe
reikbaar; de zeer moerassige zuidkust van de
Digoel-monding tot den Vogelkop schrijft zij
af; op de Noordkust ontraadt zij alle pogin-
f en tot vestiging aan de Zuid- en Zuid-oost-
ust van de Geelvinckbaaiin de onder-afdee-
ling Hollandia, rond het Sentia-meer, acht zij
de vooruitzichten niet groot. Daarentegen
vestigt zij de aandacht op het achterland van
Amberbaken, op het heuvelland bij Ma-
noekwari, het heuvelland tegenover Sorong
en op het Arfak-gebeurdte, maarzij be
veelt daarbij het instellen van plaatselijk on
derzoek vooraf aan.
De uitslag is mager maar juist.. Men kan
dus in de genoemde streken vermoedelijk ter
reinen vinden waar eenige teelt slaagt. En
als men slaagt, heeft men de kosten van werk
volk van elders te dragen, want de Papoe is
voorloopig geen arbeider voor een bedrijf.
Voorts is men er tien dagen stoomen verwij
derd van Soerabaja. Het ergst van al is de
schromelijke ongezondheid van heel het kust
land, waar bijna niemand de malaria of de
zwartwaterkoorts ontloopt. Wat er dan over
blijft van het begrip „loonend", is helaas
gering.
Al willen er maar weinigen als waarheid
aanvaarden, dat N. Guinea een gebied is
zonder waarde voor den westerschen onder
nemer, zij zullen er toe moeten overgaan
hoe meer een degelijk onderzoek wordt ge
houden.
D'ENGAN HORMAT.
LAAT UW HOOFG NET OP HOL
BRENGEN BLVF REGELMATIG
A&VE.RTEEREN 1!
HANDEL VERDRAG MET
ZWITSERLAND.
Met een nieuwen tijd komt ook nieuw
weten. Het is meer dan eens de fout
van verschillende landsregeeringen ge
weest, dat ze de juistheid en de wijsheid
van die spreuk niet hebban in acht ge
nomen. Daardoor bleven op wetgevend
gebied toestanden bestaan, die allang
opgeruimd hadden moeten worden.
Daardoor heeft ook vaak men denke
aan de opmerkingen aan het adres van
Sint Bureaucratius wat van den Staat
uitging een bedenkelijke roep gehad.
Uit een paar stukken, welke betrekking
hebben op wat in de Tweede Kamer
behandeld wordt, blijkt echter, dat bij de
regeering wèl de wil voorzit om „acht
t0«fVeu op de tee^enen d«r tijden".
We hebben voor ons liggen een wets
ontwerp tot wijziging van artikel 15 en
enkele andere artikelen der wet op de
Grondbelasting Het gaat maar om een
kleinigheid, maar het bewijst den wil
om wat de ervaring geleerd heeft toe te
passen. Tot dusverre werden de uit
komsten van de meting en de schatting
van eigendommen ingevolge deze be
lasting gedurende dertig dagen ter ge
meente-secretarie ter visie gelegd. Daar
van werd zoo goed als geen gebruik ge
maakt; een eigenaar bijvoorbeeld woont
niet steeds in de gemeente, waarin zijn
eigendommen gelegen zijn. Er is meer,
dat deze methode uit den goeden ouden
tijd voor onzen nieuwen tijd onbruik
baar maakt. De minister wil nu, dat de
resultaten van die meting en schatting
per aangeteekende brief ter kennis van
de belanghebbenden gebracht worden.
Het is maar een klein iets. Maar het
bewijst wat. Daarvan legt ook de Me
morie van Toelichting op bet tusschen
Zwitserland en Nederland gesloten
handelsverdrag, dat thans ter goedkeu
ring aan de Tweede Kamer aangeboden
wordt, getuigenis af. Dat blijkt ook uit
het verdrag zelf.
De aanhef van de M. v. T. al. 1, 3, a
luiden: De handelsbetrekkingen tus
schen Nederland en Zwitserland werden
tot dusverre door het tractaat van
vriendschap, vestiging en handel van 19
Augustus 1875 alsmede door het addi-
tioneele protocol van 24 April 1877 be-
heerscht. De regeering is tot de sluiting
van een nieuw handelsverdrag met
Zwitserland overgegaan ingevolge haar
voornemens, successievelijk de oude
verdragen te vervangen door nieuwe,
zooveel mogelijk op moderne leest ge
schied. Het onderhavige verdrag met
Zwitserland is het eerste van een reeks
nieuwe verdragen, die de regeering
voornemens is te sluiten. De nadruk
moet natuurlijk vallen op de woorden
„op moderne leest geschoeid". Daarvan
moet dus dit verdrag de sporen dragen.
We vinden dit nieuwe element in de
a tikelen vier en negen. In deze twee
artikelen komen dan ook de twee ver
dragsluitende partijen overeen, dat zij
aan den mede-onderteekenaar dezelfde
gunstige behandeling waarborgen, die
de eigen landgenoot geniet of bij gebre
ke daarvan genoten wordt door den
z.g.n. meest begunstigde. Het nieuwe
verdrag is overigens evenals het oude
gebaseerd op het beginsel van de we-
derkeerige, volledige meestbegunsti-
ging. Men voelt dus dat hier het „op den
voet van nationale begunstiging" ten
deele werd ingevoerd. Dit is het nieuwe
en dat zegt inderdaad veel.
Wij zien het zoo indien we ons niet
vergissen in twee gevallen gunnen
Nederland en Zwitserland elkaar het
voordeel, dat de vreemde geen andere
handelsbelemmeringen ondervindt dan
de eigen landgenoot. En tevens, dat
door de meest begunstigingsclausule
alle statetn, waarmede wij eveneens een
verdrag van meest begunstiging ge
sloten hebben, automatisch hetzelfde
voorrecht genieten, dat Zwitserland
heeft verkregen.
Indien dit nu zóó is dan mag gespro
ken worden van eén moderne leest,
want dan hebben we hier het begin van
het neerhalen der tolmuren en niet
slechts tusschen twee, maar tusschen
verschillende landen. Men voelt, waar
het hier om gaat: Om een groot principe,
dat in de laatste tijden sterk werd ge
propageerd.
Dan is er nog een mededeeling in de
Memorie van Toelichting, welke van de
moderne leest getuigt. Er staat n.1., dat
d: twee eerste artikelen gebaseerd wer
den op teksten ontworpen door het Eco
nomisch Comité van den Volkenbond.
Ook hieruit volgt, dat men èn in Ne
derland èn in Zwitserland den nieuwen
kant uit wil een kant, die, wat het
neerhalen der tariefmuren betreft, wel
heel nieuw is.
(Van onze eigen correspondente.)
Babel-les-Bains.
Nauwelijks hebben de laatste Engelschen,
die per sé voor de Ascot-races weer in hun
vaderland terug moeten zijn om te consta-
teeren, dat geprezen zij den hemel de
mist er nog altijd is, alleen maar een nuance
lichter geworden, hun koffers gepakt of de
hotels zwermen alweer vol met een heel an
der slag menschen. Ditmaal geen kouwelijke,
rimpelige, een beetje aftandsche lord? en la-
dies, doch een jong baders-volk in wijde lei
kleurige pyama's en witte shirts, van alle
hoeken van de wereld gekomen. Doch waar
vandaan ook, het volgende hebben ze allen
gemeen: zij willen allen zoo weinig mogelijk
kleeren dragen, zooveel mogelijk in, aan en
op het water vertoeven en zoo snel mogelijk
hun huid den kleur eens congo-negers zien
aannemen. Niets of niemand belemmert hen
in die idealen. Noch de overheid, noch de
zon werpen roet in het eten. Tot op zekere
zeer ruim genomen grenzen laat men ieder
vrij in zijn tenue, of afwezigheid daar
van, en zon is er altijd in daverenden
overvloed.
Daar liggen wij dus in een bonte Babel-
sche kolonie, allen koninklijk gezalfd met
goudkleurige olijfolie, die de boomen voort
brengen, welke wij daar op de helling zien
groeien. Deze goddelijke gave, die kostelijke
hulp bij het bereiden der spijzen en voedsel
tevens voor den huid, weert den zonnebrand
en bevordert het bronzen der gelaatskleur.
Als een van de laatsten komen Franzi en
Mizzi, de Oostenrijkers, aangestapt. Hij re
kent het zich tot duren plicht met een bui
ging alle dames langs te gaan, die hij nu
langzamerhand wel kent maar er geen
woord mee kan wisselen, en ze met eenig ce
remonieel de handkus te geven. Hij, evenals
Mizzi spreken slechts hun modulatie-vol
Duitsch, dat hij, mèt zijn gemsleeren Ti-
roler-broek uit zijn Karnthner bergen meege
bracht heeft. Hun beste vrienden, niet dat
zij er ooit een woord mee gesproken hebben,
maar wie weet hoe bevorderlijk dat juist
voor de vriendschap is, zijn Charley en
Will, de beide Engelschen uit Devonshire,
die hier permanent wonen en beweren com
ponisten te zijn; doch waarvan nooit iemand
eenige geproduceerde muzikalen klank ge
hoord heeft, dan het klinken van hun wijn
glazen in de café-tjes aan de haven. Zij met
hun Engelsch, dat zij uitsluitend spreken, en
Franzi en Mizzi in het Oostenrijksch waarin
zij elkander over en weer niet verstaan, be
grijpen elkaar desondanks in hun jeugd en
levensvreugde uitstekend en grinniken elkan
der op overtuigende wijze toe.
Hoewel niemand het Italiaansch machtig
is, wordt niemand zoo goed begrepen als
signora Teresa, de Italiaansche. Een eerste
klas donker-oogige schoonheid, en dat ver
klaart veel. Zij behoeft maar even zoekend
om zich heen te kijken en er worden haar een
dozijn flacons olijf-olie toegestoken. Loopt zij
langzaam en gracieus naar de zee, dan gaan
opeens alle heeren ook zwemmen en zijn be
reid haar tot Sardinië te begeleiden. Maar
signora Teresa heeft het nog nooit verder ge
bracht dan de rand van het water. Daar
houdt haar moed op en bekijkt zij met een
betooverende hulpeloosheid de rood-gelakte
nageltjes van haar teentjes als zij om beur
ten haar voeten tot den enkel heeft laten
overspoelen en wijst op haar hoofd. Twee,
drie dames steken haar een badmuts toe,
maar zij lacht zachtzinnig en charmant, doch
weert af. Dat is het niet. Eigenlijk weet sig
nora Teresa zelf niet goed wat zij ieder keer
als excuus zou moeten verzinnen om niet te
zwemmen. Maar doen zal zij het zeker
nooit; maar wij allen zullen telkens opnieuw
haar met alles van dienst willen zijn, omdat
wij instinctmatig voelen, dat er een hulde
past aan de schoonheid. Als zij na eenigen
tijd over haar nog altijd kurkdroge badpak
een droom van een strand-pyjama heeft aan
getrokken en na ons stuk voor stuk innemend
glimlachend goedendag te hebben toegeknikt,
gratieus het bergpad opwandelt om in vijf
minuten weer in haar vaderland te zijn, laat
zij even een leegte achter
Maar onmiddellijk zorgen Serge, Wladi-
mir, Olga en de heele bende luidruchtige
Russen voor afleiding. Zij komen met min
stens vijftien, en wij, die hun geschiedenis
kennen, zien ze een beetje verteederd stoeien
en ravotten. Tien jaar geleden hebben zij,
allen leden eener familie, elkaar in Constan-
tinopel vaarwel gezegd na uit het brandende
revolutionnaire Rusland gevlucht te zijn.
Daarna gingen zij in de verstrooiing, en ko
men nu als bank-directeur uit Londen, als be
zitter van een modemagazijn uit Parijs, als
automobielhandelaar uit Rome, als dokter
van de Goudkust en als portret-schilder uit
New-York voor het eerst aan de Cóte d'Azur
weer bij elkaar, waar zij elkander rendez-
vous gegeven hebben. Zij verlaten elkaar
geen oogenblik, doch als straks de twee
wonderlijke maanden om zijn vliegen zij
weer naar alle hoeken van de wereld. Tot
wanneer...? En onder welke omstandighe
den...? „Nietsjewo..." Voorloopig zwemmen
de twee broers Serge en Wladimir dagelijks
als twee reusachtige otters een half uur heen
naar de haven, gaan daar glimmend van het
water en met een wat Mongoolschen grijns,
die hun oogen scheef doet trekken, op de
rotsblokken bij den toren zitten uitblazen.
Dan, voor ons op het strand allengs grooter
wordend, zwemmen zij hun half uurtje weer
naar den plek van uitgang terug. Mrs. Pe-
terson, de Amerikaansche heeft van hun be
kendheid met de Engelsche taal gebruik ge
maakt om hen op Yankee-wijze direct met
een soort interview op het lijf te vallen. „Wat
vindt u van het bolsjewisme...?"
Maar daarna is zij bij mij haar beklag ko
men doen. „Verbeeldt u, deze menschen heb
ben onder de revolutie geleden en weten
niets anders te doen dan maar zoo een beetje
te lachen als je hun die vraag voorlegt. Bij
ons in Amerika hebben twee menschen als
ze samen zijn het altijd direct over het bol-
schewisme en weten dan drommels goed wat
zij er van zeggen moeten. Terwijl deze Rus
sen...? Ik begrijp het niet...?!" Ik haal mijn
schouders maar eens op en Mrs. Peterson
begint zonder overgang over het probleem,
dat haar als lood zoo zwaar op den geest
schijnt te liggen. „U weet, mijn baby is nu
zoo ver dat hij ieder oogenblik kan beginnen
te spreken. Mijn man en ik praten thuis na
tuurlijk altijd samen Engelsch; de nurse is
een Duitsch-Zwitsersche, die Fransch tegen
het kind praat maar Duitsche liedjes voot
hem zingt, mijn kamermeisje is een Italiaan
sche, de keukenmeid een Deensche. Weet u,
welke taal het arme kind zal gaan spre
ken....?" Dit is inderdaad verbijsterend. Ik
wensch mijn ziel echter niet met dit probleem
te bezwaren en heb onder het praten in het
kristal-heldere water een school kleine ma-
kreeltjes om een stukje brood zien troepen,
dat daar toevallig drijft. Daar wil ik heen.
Ik spring op, gooi Mrs. Peterson nog
gauw'onder het wegloopen mijn „sorry" toe
en zwem over de gladde rotsen, die onder
mij liggen in het aquamarine kleurige water
(het is ongerijmd, maar die vergelijking
dringt zich op) naar de vischjes met de groe
ne glanzende rugjes. Begrijpelijkerwijs moe
ten die niets van mij hebben en zijn in een
flits met felle zig-zaggen naar alle kanten
verdwenen. Langs de kust verder zwemmend
stap ik aan land, daar waar ik mijn groote
geheim bewaar. Waar ik met de voeten in de
golven zittend bespoeld door het water van
de klotsende zee, mijn mond leg op de dunne
ader van een zoetwater-bron, die op twee
pas afstands van het schuimend geweld der
zee vreemd en geheimzinnig geruischloos uit
de aarde opwelt...
(Ontvangen per draadlooze telefoon).
i
t
i t
i
i t
ST A ATSLEEN1NGEN.
5 Nederl. 1932
414 Nederl. 1917
4 1931
B ANK-INSTELLINGEN.
Handel Mpij. Cert. v. 1000.
Koloniale Bank t
Ned. Ind. Haneldsbank
D. Reichsbank
INDUSTR. OND. BINNENL.
Alg. Kunstzijde Unie
v. Berkels Patent
Calvé Delft Cert..
Küchenm. Acc
Nederl. Ford
Philips Gloeil. Gem. Bezit
Unilever
INDUSTR. OND. BU1TENL
Atn. Smelting t
Anaconda
Ass. Gas Electr.
Bethleh. Steel t
Cities Service t
General Aviation
Steel comm.
Studebaker
U. S. Leather
Zweedsche Lucifers
CULTUUR MAATSCH.
H. V. A. i
Java Cultuur
Ned. Ind. Suiker Unie
Vorstenlanden
Dito actions
MIJNBOUW.
Alg. Explor. Mij..
Boeton
Redjang Lebong
PETROLEUM.
Dordtscbe Petr.
Kon. Petr.
Perlak
Continental Oil
Shell Union
RUBBERS.
Amsterd. Rubber
Deli Bat. Rubber
Hessa Rubber
Serbadjadi
Interc. Rubber
SCHEEPVAARTEN. aje-dfr
Holl. Amerika lijn
Gem. Eig. t e
Kon. Ned. Stoomboot
Niev. Goudriaan
Scheepvaart Unie
TABAKKEN.
Deli Batavia
Oostkust
Oude Deli
Senembah .«etste
AMER. SPOORWEGEN. y g
Atcbison Topeka
Southern Railw, Cert
Union Paciiie
Wabash
'Exdividend.
fExclaim.
■U
-fy
2H/4
5*/r
29'/s
IVs
PROLONGATIE Vorige koers
Vorige
koers
991 n
94%
68
59%
60%
1137,
28%
17
49
1%
95
73%
100%
8i'Yi6
9»/i«
2%6
1%6
22'%,
4i/io
2%
3 Va
168%
131
38%
48%
29.90
99
8i/,
73%
113
127%
74
4%
4
42%
16%
23
13
1^6
2%
2
13%
10%
52
123
13
121%
130
Koers vao hedeo te:
pl.lll.
1.30
70%-
97%-
10-%
163-4%
126.%
39-401
pl.m.
pl.m.
1.45
2.00
23-%
28-i
70-%
977,
977,-8
8%-%
8>%o
10%«
10-%
162-37,
161-27,
lilt
126
126
125J-6-)
40
1 1 II 1 I 1 1 1 1
1 pCt. Heden 1 pCt.
WISSELKOERSEN AMSTERDAM.
NIET OFFICIEEL
Loadeo
Berlijn t
Parijs
Brussel (Belga)
Bazel
Wecnen p. Scb. 100
Kopenhagen
Stockholm
Oslo 1
New-York
Italii
t eil iA«.
e
t
JLe t
e 1
i;
I I
Vorige
koers
8.85%
58,83
9.73%
34.46
48.32
ïiiïó
45.35
43.60
248.
12.66
Koers op
heden 2 uur
**«82%
58.87
9.74s/j,
34.48
48.34
46 95
45.00
43.90
248.20
12.6»
pl.m.
2.15
28
46
8%
9%-ló
161-%
86
45%
1257,-6
4
40
21
12
118
120
128
31%