Alkmaarsclte Courant.
Fortinbras toovermacht
100 huisvrouwen konden
geen verschil vaststellen
tusschen
Blue Band en natuurboter
Jladiouieims
ÜieuiUeUm
Duitschland en de a.s. verkiezingen.
s-pa
£and= en JmhSuhuq
Honderd fier en dertigste Jaargang.
DONDERDAG 21 JULI.
Een geciviliseerd volh, dat tijdens de huidige
verkiezingscampagne laag gezonken is. - Telkens
nieuwe moordpartijen.
DE ONBETROUWBARE PERS.
Nu de boterprijzen stijgen en Blue Band
25 allerfijnste Roomboter onder
Rijkscontrole bevat, is het voor alle
Nederlandsche Huisvrouwen van het
grootste belang Blue Band te gebrui
ken! Hollands beste Standaardmerk.
flo. 170 ^932
Vrijdag 22 Juli.
Hilversum, 1875 M. (8—12.—, 4.-8.—
e XI.12.VARA, 12.-4.— AVRO en
8 —11.— AVRO—VPRO). 8— Gramofoon-
platen. 9.— VARA-septet o.l.v. Is. Eyl. 10
VPRO-morgenwijding. 10.15 Voordracht
door W. v. Cappellen. 10.30 Vervolg VARA-
septet. II-Voor de vrouw. 11.15 Vervolg
VARA-septet. 12— Kovacs Lajos en zijn
orkest. Refreinzang: Bob Scholte. Inter
mezzo: Draaiorgelmuziek. 2.Vioolrecital
door Annie Mesritz. A. d. vleugel: Egb.
Veen. 2.30 Gramofoonplaten. 3.S. J. van
Doorne Jr.: De grafische vakken. 3.30—
4.Gramofoonplaten. 4.Gramofoonpl.
4.30 Voor de kinderen. 5.VARA-Klein-
orkest o.l.v. Harry Wiggelaar. 5.45 Gramo
foonplaten. 6.—Orgelspel door joh Jong.
6.30 W. A. Wolff: Waarom Vredeswacht.
6.45 Vervolg VARA-kleinorkest. 7.10 Ver
volg orgelspel. 7.30 VARA-Kleinorkest. 8.
VPRO-nieuws. 8.1510.15 Uit het Kurhaus,
Scheveningen: Beethovenconcert door het
Residentie-orkest o.l.v. Carl Schuricht. In de
pauze om 9.Dr. G. Horreus de Haas: De
schuld der Christenheid. 10.15 Dr. C. J.
Bleeker: Jozef de Droomer. 11—12.— Gra
mofoonplaten.
Huizen, 296 M. (Algemeen programma, te
verzorgen door de N.C.R.V.) 8.Schrift
lezing. 8.159.30 Gramofoonpl. 10.30 Zie-
kendienst. 11—12— Gramofoonpl. 12.15
2 Concert. H. Hermann, viool. T. G. v. d
Haar, viool. H. v. d. Horst Jr., cello. Mevr.
R.è A. v. d. HorstBleekrode, piano. 2 30
Concert. Jans Bierma, zang. C. Hoving,
viool. G. Scager, cello en T. Vredenburg,
piano. 4.30 Gramofoonpl. 5.Voor Post
zegelverzamelaars. 5.30 Voor amateur-foto
grafen. 6.Causerie door H. J. Steinvoort.
6.30 Radio-dokter. 7.— Causerie door k% J.
Herwig. 7.45 M. K. W. Gerisch: Zomer in
Duitschland 8—10.30 De H.O.V. (Sympho-
nie-orkest o.l.v. Fr. Schuurman, o.a. Onvol
tooide Symphonie, Schubert. 9.9.30 Cause
rie door A J. L. Looyen. 9.30 Vervolg con
cert, o.a. Ma Mère 1'Oye, Ravel. Ca. 10.
Vaz Dias. 10.3011— Gramofoonpl.
Daventry, 1554 M. 10-35 Morgenwijding.
10.50 Tijdsein, berichten. 11.0511.20 Cau
serie. 12 20 Shepherd's Bush Paviljoen-orkest
o.l.v. H. Fryer. 1.05 Orgelspel Walter Vale.
1.502.50 Gramofoonpl. 4.20 Schotsche
Studio-orkest o.l.v. Guy Daines, m. m. v.
Philip Malcolm, bariton. 5.35 Kinderuur.
5.55 Causerie. 6 20 Berichten. 6.50 Werken
van Schubert, viocfliien piano. 7.10, 7.30 en
7 50 Lezingen. g?20 Radio-Militair-orkest
o.l.v. Charles Leggett, m. m. v. Phyllis Scott
en John Rorke, duetten. 9.20 Berichten en
lezing. 9.55 BBC orkest o.l.v. Adrian Boult,
pi: m v. Beatrice Harrison, cello,, o.a. Cello-
concert, Delius en 8ste Sympho.iie in F,
Beethoven. 11.2012.20 Dansmuziek door
de Savoy Hotel Orpheans.
Parijs „Radio Paris", 1725 M. 8.05, 12.20
en 7.20 Gramofoonpl. 9.05 Concert door het
Orkest v. d. Garde Républicaine o.l.v. P.
Dupont, o.a. Petite Suite Debussy en Capri
ce espagnol, RimskyKorsakow.
Kalundborg, 1153 M. 12.20—2.20 Concert
uit Hotel Angleterre. 3.20—5.20 Concert uit
Rest. Ritz. 8.20 Orgelconcert J. Nielsen.
9.15 Italiaansche Operamuziek o.l.v. Grön-
dahl, o.a. Ouv. „La Cenerentola", Rossini en
uit „La Bohème", Puccini. 10.20—1120
Oude Deensche muziek. Omroeporkest en so
listen o.l.v. L. Gröndahl.
Langenberg, 473 M. 7.258.20 Concert
uit Bad Homburg. 12.201.35 Gramofoon
platen. 1.50—2.50 Concert o.l.v. Eysoldt.
2 50 Gramofoonpl. 4.205.50 Concert uit
Frankfurt. 8.20 Feest 'itzending uit de West-
falenhalle te Dortmund. 8.50 Feestconcert
van het 11de Duitsche Zangersfeest. 9.20
„Wiederaufnahmevtrfahren in Sachen Rem-
brandt", hoorspel var. Hans Kyser. Muziek
van Gustav Kneip. Regie: Rieth. 11.20—
12-20 Dansmuziek o.l.v. Eysoldt.
Rome, 441 M. 9.05 Gevarieerd concert, o a.
Kwintet in A, op. 39, Glazounow en uit
„Adriana Lecouvreur", Cilea.
Brussel, 508 M. en 338 Af. 508 M.:
12.20 Gramofoonpl. 5.20 Concert o.l.v. K.
Walpot. 6.20 en 6.5C Gramofoonpl 8.20
Concert o.l.v J. Kumps. 9.20 Concert uit het
Casino te Knocke. 11— Gramobonpl. 338
M.: 12.20 Concert o.l.v. K. Walpot. 3.20
Concert uit de Kurzaal, Ostende. 5.20 Con
cert o.l.v. Kumps. 6.20 Gramofoonpl. 6.50
Zangvoordracht. 7.1< Gramofoonpl. 8.20
Galaconcert o.l.v. D. Defavw m. m. v. solis
ten. 10.3011.20 Concert uit Antwerpen
Zeesen, 1635 M. 8.20 Lezing. 8 35 Radio
praatje. 8.20 Zie Langenberg. 9.30 „Bei uns
zu Lande", populair programma m. m v
orkest en koor. 10.20 Berichten. 1105—
12.20 Avondconcert o.l.v. Leo Eysoldt
i)
naar het Engelsch van William Locke
door J. E. d. B. K.
HOOFDSTUK I.
Er is een brief voor u gekomen, mijn
heer, zei de portier van het Hotel du Soleil
et de 1'Ecosse. De portier zag er even have
loos uit en even kaal als het havelooze en
kale hotel, dat gelegen is in de onaristocra
tische wijk van de Halles Centrales (Centrale
Hallen). Dit, om de gelukkige stervelingen,
die alleen paleizen als Ritz en Meurice ken
nen, nader in te lichten. De enveloppe draagt
het Parijsche stempel, dus 't ^moet de briet
zijn, dien mijnheer verwacht", zeide hij, den
hrief los makende van het sleutel'bord.
U hebt het bij het rechte eind, zei Mar
tin Overshaw. Ik herKen het schrift.
De jonge Engelschman ging zitten op de
°ude rieten stoel in de kleine vestibule en 'as
zijn brief. Er stond:
Beste Martin. Ik ben weggeweest anders
zou ik je eerder hebben geantwoord. Ik ben
hüj dat je in deze ellendige stad bent geko-
®fn, maar wat je in Augustus hier heen
<lreef, mag de hemel weten. We moeten elkaar
dadelijk spreken. Ik kan je niet vragen om bij
®ij te komen, want ik heb maar één kamer,
«én stoel en één bed en je zoudt het vervelend
vinden als jij op de stoel zat en ik op het bed,
f Van onzen correspondent).
Duitschland bevindt zich bijna op het
hoogtepunt van een heftige verkiezings
campagne, welke zich ditmaal afspeelt in
vormen, die men in het beschaafde Europa
tot nu toe niet gewoon geweest is. Het gaat
niet aan, daarvan het Duitsche volk in zijn
geheel een verwijt te maken. Onze Duitsche
buren behooren in elk opzicht tot de creme
van de geciviliseerde volkeren der aarde.
Vrijwel op elk gebied presteeren ze wonderen
of bevinden zich ten minste in de eerste lijn
met de besten der besten. In Stockholm wa
ren dit jaar de meeste Nobelprijswinnaars
Duitschers. In Duitschland en door Duit-
schers is de „Graf Zepplin gebouwd, die
door nieuwere luchtschepen in andere landen
nog steeds niet geëvenaard laat staan dan
overtreffen is. Een Albert Einstein met zijn
wereldbewegende „Relativitatsheorie" is
Duitsch staatburger. Een Daniël Prenn,
evenals Einstein tot Duitsche Joden behoo-
rend, werkt zich op het oogenblik, dat ik dit
schrijf, met zijn jongen makker von Cramm
op tot de allerhoogste sport in dg internatio
nale tennis wereld: den Davis-Cup. Brutzsch
de sculler-per-excellence, wiens evenbeeld
vele jaren niet meer in de roeiwereld ver
schenen is, won zooeven de Diamond Sculls
in Henly en is op weg naar Los Angelos om
daar zeker Olympische lauweren te oogsten.
De Duitsche jodin Helene Mayer is nog al
tijd de beste schermster ter wereld, de
Duitsche bokser Max Schmeling nog weinige
weken geleden wereldkampioen. Kapitein
Kohl houdt tot heden het record van een
vliegreis zonder stoppen van Ierland naar
Noord-Amerika. Het grootste watervliegtuig
ter wereld is een Duitsch toestel; het vloog
eveneens naar Zuid- en Noord-Amerika en te
rug naar Europa. Max Liebermann is on
danks zijn 85 jaartjes nog een der beste
kunstschilders ter wereld. In het rijk der mu
ziek fungeert Duitschland met allereerste
zangers, met dirigenten van wereldreputatie
als Furstwangler, Walter en Schüllings,
Abendroth, Kleiber, Klemperer, instrumenta
listen in massa, en van allereerste qualiteit,
componisten als Richard Strauss, Schütlings
Hindenüth, Weill; archtecten als Bruno
Tautt, Erich Mendelssohn en vele anderen.
En is het noodig aan Duitsche technici, inge-
neurs, artsen, chemici van naam, aan de be-
teekenis van een I. G. Farbentrust, een col
lectie D-banken, de Hamburg-Amerika-lijn
en den Nord-Deutschen Lloyd, aan den
prachtigen Duitschen fabrieksarbeider en
den ondanks alles onvermoeibaren boeren
stand te herinneren?
Men zou zeggen: een dergelijk volk, mits
goed geleid, kan de hoogste hoogten beklim
men Dat het de gevolgen van wereldoor
log, crisis e.a. nu eens niet op den voorgrond
gesteld op het oogenblik den toeschouwer
een zoo bedroevend schouwspel van oneenig-
heid, broedermoord en onverdraagzaamheid
in allergrofste en allergemeenste vormen
biedt, bewijst, dat het als gewoonlijk slecht
geleid wordt en dat de omstandigheden zijn
slechte instincten doen bovendrijven.
Het is gemakkelijk dit alles scherp te ver-
oordeelen. En natuurlijk verdient het die ver
oordeeling. Maar men mag als burger van
een anderen staat, die niet diezelfde einde-
looze beproevingen doorgemaakt heeft als
Duitschland, niet vergeten, dat mogelijkheden
tot vergelijking ontbreken.
Dat men niet weet, hoe het eigen volk zich
onder soortgelijke omstandigheden zou ge
dragen hebben. Met passende bescheidenheid
gewapend en gaarne de enorme prestatie's
op vrijwel alle gebieden van het groote
Duitsche volk erkennend, zij ons intusschen
geoorloofd, met objectieve openhartigheid te
constateeren, dat we diep onder den indruk
zijn van het immoreele peil, waartoe de ver-
kiezengscampagne en in het algemeen de po
litieke strijd in Duitschland in deze weken ge
daald zijn. De kranten brengen ons dagelijks
de verschrikkelijke feiten. Dat wil zeggen:
of jij op het bed en ik op de stoel. En ik zou je
alleen een cigaret kunnen aanbieden (merk
Caporal van vier stuivers het pakje) en
't grondsop van een flesch grenadine met
water. Dus laten we samen gaan dineeren
waar ik gewoon ben mijne maaltijden te ge
bruiken en dat is Au petit Cornichon of zoo
als die ploert van een eigenaar het noemt in
het Restaurant Dufour. 't Is een ellendige
gelegenheid in de Rue du Barit, uitkomende
in de Rue Bonaparte, maar ik geloof, dat we
geen van beiden naar het Café de Paris of
naar Paillard zouden gaan en we zullen er
heeleinaal alleen zijn. Laten we er elkaar dus
vinden om negen uur.
Je toegenegene Corinna Hastings
Martin Overshaw stond op en vroeg aan
den portier:
Waar is de Rue Bonaparte?
De portier gaf de noodige inlichtingen.
Ik ga met een jonge dame dineeren in
het Restaurant au petit Cornichon. Moet ik
een smoking aandoen?
De portier keek heel verbaasd. De meeste
Engelsche gasten in het hotel, wanneer ze
geen gebruik maakten van de table d' höte,
gingen uit eten in flanellen pakken of knicker
bockers met sportpetjes op en van de taal van
het land verstonden ze geen woord. Maar
hier was een geheel ander type van jongen
Engelschman, die echt zuiver Fransch sprak,
al wist hij niets af van Parijs en die er over
dacht voor het diner te kleeden.
Ik zal het aan Monsieur Bocardon vra
gen, zei hij.
Monsieur Bocardon, de chef, een dikke op
geblazen provencaal, die achter een lessenaar
in het bureau zat, leunde in zijn stoel en
om een werkelijk juist overzicht te krijgen
moet men, gelijk wij journalisten zulks als
beroepsplicht moeten doen, feitelijk eenige
tientallen bladen van alle politieke
richtingen lezen. Op cenig zeer hoogstaande
en dapper objectieve bladen als de „Frank
furter Zeitung" na. liegen ze namelijk alle,
en wel zoo lomp, dat men nauwelijks be
grijpt, hoe de lezers slikken kunnen zonder
bij de redactie's een heftig protest in te die
nen. Bijna elke krant hier te lande deelt al
leen feiten mede, de voor de eigen partij, de
eigen groep iets gunstigs te vertellen hebben
en verzwijgt de positieve prestaties van ei
ken politieleen tegenstander. Nimmer toege
geven, dat men zich vergist heeft. Dat heeft
tot wettelijke voorschriften geleid, die een te
genstander onder bepaalde voorwaarden het
recht geven op het afdrukken van een korte
rectificatie; en tot een noodverordening, die
den regeeringen de bevoegdheid verleent, cor
recties harerzijds in onwillige en leugen
achtige bladen te laten opnemen op dezelfde
plaats en met dezelfde lettersoort, waarmee
een eventueele aanval of een verminkt be
richt werd afgedrukt. Het is voor de Duit
sche pers geen onderscheiding, dat zulke
wettelijke en dictatoriale bleken!
Ook de neutrale lezer, de niet-Duitsche
waarnemer van de tegenwoordige situatie,
kan nauwelijks zijn geduld bewaren als hij
leest, hoe in de organen van verschillende
richtingen dagelijks voorkomende feiten ver
schillend voorgesteld worden. Eiken dag
worden in het Duitsche rijk sinds eenige we
ken zes tot acht, op Zondagen als bijzonder
druk politiek gedemonstreerd wordt, zelfs
eenige tientallen menschen vermoord door
partij-tegenstanders. Het toelaten van partij-
legers, die zich in dit land op straat in „volle
uniform" mogen vertoonen, is natuurlijk in
hoofdzaak schuld aan dit vreeselijk ver
schijnsel. De partijbladen, in hoofdzaak die
der sociaal-democraten,, der communisten
en der nationaal-socialisten, denken er niet
aan, bij hun berichtgeving over deze tnoor-
den op den openbaren weg, die een soort la
tende burgeroorlog beteekenen, de feiten na
een nauwkeurig onderzoek af te wachten.
Men neemt bij voorbaat aan, dat elke dolk
stoot, elk revolverschot van den politieken
tegenstander is uitgegaan en beschrijft het
vooral maar vast van dit standpunt uit en in
de meest schrille kleuren, waarbij de „vij
and" aangevallen wordt in bewoordingen,
die stellig in geen enkel in de Nederlandsche
taal gedrukt orgaari zouden opgenomen wor
den! Trouwens, de woordenkeus in dezen
verkiezingsstrijd, de middelen, die men toe
past en de bijzonderheden van persoonlijken
aard, die men er vaak bij de haren bijsleept,
zijn zoo ongelooflijk plat, gemeen en niet zei
den menschonteerend liederlijk, dat men vol
komen begrijpen kan, dat zich dezer dagen
reeds twee groote partijen tot den Rijkspre-
sident gewend hebben met het verzoek hier
toch eens in te grijpen.
Men moet inderdaad aannemen, dat Zijne
Excellentie von Hindenburg over al deze
dingen meer dan slecht ingelicht wordt.
Want slechts daardoor is verklaarbaar, dat
de zoozeer vereerde leider van een groot volk
heden in deze verkiezingsweken nog geen
enkel woord van waardig protest uitgespro
ken heeft. Een socialistisch minister als de
Pruisische chef van het departement van
binnenlandsche zaken Carl Severing vond
zulke woorden van aanmaning. Hindenburg
naar wien heden nog tientallen millioenen
Duitschers luisteren, heeft, toen hij eenige
weken geleden de partij-univormen weer toe
stond, gedreigd, dat hij op dit besluit zou te
rugkeeren indien de verkiezingsstrijd zich
niet in gepaste vormen mocht afspelen. In
tusschen zijn honderden menschen op het
politieke slagveld gevallen, vermoord door
tegenstanders, midden op den openbaren
weg afgemaakt of verminkt voor het leven
Deze toestand wordt met den dag ereger
en wie weet of niet in de twee weken, die ons
van den verkiezingsstrijd scheiden, de laten
te in een hier en daar plaatselijk acute bur-
strekte de handen uit.
Een smoking in een restaurant in dat
quartier? Wel neen! De menschen zouden
voor de ramen gaan staan om u te begluren,
't Zou een oploop geven. De politie zou er bij
te pas komen.
Martin Overshaw glimlachte.
Dank u wel, Monsieur, zei hij. Maar u
zult al wel vermoed hebben dat ik onbekend
ben met Parijs en Parijsche manieren.
Dat doet er niets toe, zeide Monsieur
Bocardon minzaam. Parijs is niet Frankrijk.
Wij, uit het Zuiden, ik kom uit Nimes, geven
niet zóóveel om Parijs. Hij knipte met de
vingers. Kent u le Midi (het Zuiden)?
Ik ben voor het eerst in Frankrijk, zeide
Martin.
Mais comment donc (hoe is dat moge
lijk)? U spreekt Fransch als een Fransch-
man.
Mijne moeder was een Fransch-Zwitser-
sche, zei Martin eenvoudig. En mijn jongens
jaren sleet ik in Zwitserland in Waadt-
land. Fransch is mijn moedertaal en na dien
tijd heb ik in Engeland het Fransch onder
wezen.
Aha, Monsieur est professeur (u bent
dus leeraar)? vroeg Bocardon hoffelijk.
Ja, professeur, zei Martin en het dwaze,
overdrevene in de Fransche benaming, drong
voor het eerst tot hem door. 't Riep ook zijn
talent gevoel van humor wakker en hij glim
lachte bitter. Ja hij was een „professeur de
laatste tien jaar was hij dat geweest op de
groote kostschool van Margitt, Hickney
Heath. Een professeur, die de groote klassen
met koopmanskinderen vol moet stoppen met
Fransche spraakkunst, die hun een woorden-
BLUE BAND
35 BB4-6-01Ö H
geroorlog zal overgaan? al moet de Ne
derlandsche lezer zich de situatie niet ver
keerd voorstellen en vreezen, dat hij zijn va-
cantie nu niet zonder levensgevaar in Duit
sche badplaatsen kan gaan doorbrengen!
Maar wat het meest ontzet bij al dit ge
beuren is de betrekkelijke onverschilligheid
van regeering, pers, partijen en massa's.
Men geeft elkaar de schuld, liegt er wat
pers en partijen betreft lustig op los,
maar laat de zaak intusschen waaien!
De Duitscher is in vele kringen ruw en on
verschillig, een „onaangenaam mensch in
den Haarlemmer Hout" geworden. De jeugd
misleid door woeste propagandisten, geeft
den toon aan. Anti-clericalisme, anti-marxis-
me, anti-semitisme van de daad is blijkbaar
belangrijker dan studeeren.
De Duitsche jongen van heden is een
strijdbaar politicus geworden. Stellig met
nobele, geestdriftige en patriottische bedoe
lingen. Maar in vormen, waarvan de Neder
lander zich afwendt.
-
schat bij moet brengen, zoodat ze met glans
door het sterotype examen komen, waardoor
baantjes in het openbare leven voor hen open
staan. Hij had van wat hij te onderrichten
had, ean keurig afgerond geheel gemaakt.
Honderden pupillen had hij klaar gestoomd
om met glorie door hunne hunne examens te
komen; maar nooit had hij een enkel men-
schelijk wezen zoo ver gebracht om een goed
kort gesprek van bijvoorbeeld 30 woorden in
het Fransch te voeren of om een Fransch
boek te lezen en er van te genieten. Toen hij
nog heel jong en dwaas was, had hij getracht
zijn leerlingen de Fransche taal te leeren als
een levend middel om zich met andere men
schen in verbinding te stellen, maar het
resultaat was dat zijn leerlingen, reikhalzend
om door het examen te komen, opstandig
waren geworden en de groote Cyrus Mar
gitt, de stichter van de groote en machtige
Straatsburgsche ganzenfabriek, bekend als
Margitt's kostschool, dreigde hem de bons te
zullen geven als hij door ging met die ver
vloekte, niets opbrengende domheid. En dus
arm zijnde en niet ondernemend en geen
reden hebbende om er iets om te geven of mr.
James Tulliver of mr. John Bagshaw, be
halve het nut voor het examen, iets aan zijn
onderwijs hadden, had hij gedurende tien
jaren hun de drooge exameneischen inge
pompt. En
Monsieur est professeur? door
Bocardon geuit!
En toen hij zich omdraaide om de groeze
lige trap naar zijn kamer op te gaan, viel het
hem op eens te binnen, dat hij nu slechts
professeur in partibus (leeraar zonder leer
lingen) was. Hii behoorde niet meer tot ds
Het ware schoon, indien het Duitsche volk
op zulke gebieden niet de eerzucht bezat,
toonaangevend te zijn!
ALKMAARSCHE EXPORTVEILING.
Het zal wel overbodig zijn om te mel
den, dat de prijzen der groenten tot 13 Juli
aan den lagen kant waren. De demonstratie
met waardelooze groenten zegt genoeg.
We zullen ons dan ook bepalen tot een
overzicht van 13 tot 16 Juli, wat een beter
beeld geeft, al is alles dan nog geen „koek en
ei". De aanvoer van aardbeien begint af te
loopen, de prijs was vrij hoog, n.1. 0.40—
0.60 per slof. Aalbessen werden in mooie
partijtjes aangevoerd en waren niet goed
koop, de prijzen van 714 per 100 pond!
zijn heusch niet laag De bloemkool draagt
nog de sporen van de hitte, doch niettemin
staf van leeraren van Margitt's kostschool.
De zwaarlijvige, oorspronkelijke Margitt
had zich teruggetrokken, met een grooten,
vollen geldbuidel, met een gezwollen lever en
met fier opgericht hoofd, onder het landjon-
kerdom; hij had om geldelijke redenen de
groote school overgedaan aan een jongen
opvolger, die het oppermachtige, maar toch
eenigszins duistere woord „efficiency" (ge
schiktheid) tot wachtwoord genomen hebben
de, alle leeraren, die niet beantwoordden aan
zijn opvatting van kwiekheid, hun ontslag
had gegeven. Martin Overshaw was niet
kwiek. De jonge apostel van „efficiency" had
Martin Overshaw met de maand ontslagen,
na tien jaren dienst. Het was alsof een gor-
geur (wurger), die gewoon was de ganzen
met zijne handen te wurgen, werd afgekeurd
voor zijn verouderde methode om plaats te
maken voor iemand, die ze doodde met Hertz-
golven. De nieuwe Olympiër had even een
blik op Martin geworpen, een paar vragen
gedaan, toen was het uit.
't Is waar, Martin Overshaw straalde geen
„efficiency" uit zooals de mannen met arends
koppen in de geïllustreerde advertenties, die
je willen onderrichten hoe millionair te wor
den in veertien dagen. Hij was vriendelijk en
bescheiden, wat verlegen, had geen groeien
dunk van zich zelf; iemand, die onopgemerkt
bleef in een groote menigte menschen, een on-
beteekenend wezen, voor wien het er niets op
aan komt (zooals die liefelijke uitdrukking
luidt). Hij was van middelmatige lengte, ten
ger .zwart haar, bleek gezicht, met zijn hel
der grijze oogen, die iets vermoeids hadden,
bekeek hij de wereld zonder veel verwachting,
(Wordt vervolgd.,*
