Alkmaarsche Courant. De Alkmaarsche Exportveiling. Fortinbras' toovermaclit Honden! m en dertigste laargang. VRIJDAG 5 AUGUSTUS. Jladiomeuuts Gezien door de bril van de groentenventers. Ondanks het verzoek van den voorzitter veel persoonlijks in de debatten. De kleinhandel zelf ook schul dig aan verschillende verkeerde toestanden. JxuMeüm inaenCan Ne. 183 1932 Zaterdag 6 Augustus, Hilversum, 1875 M. (Uitsluitend VARA). 6.457.en 7.307.45 Gymnastiekles gGramofoonplaten. 9.Trio Willem Drukker. 10.VPRO-morgenwijding. 10.15 Voor Arb. in de Continubedrijven: Trio W. Diukker, Adolf Bouwmeester, voordracht, VARA-tooneel o.l.v. W. van Cappellen en gramofoonplaten. 12.VARA-septet o.l.v. Is. Eyl en gramofoonplaten. 1.45 Pauze. 2.15 Dr. M. Peeters: Arbeiderssport. 2.30 Con cert John Brookhouse Mac Carthy, orgel. Loe Cohen, viool. Mevr. Frieda Feitkamp— Belinfante, cello en L. de Groot, piano. 3.10 J H. Scheps: Kan een Christen Socialist zijn. 3.30 Vervolg concert. 4.Weekover zicht door J Oudegeest. 4.15 Vervolg con cert. 5.Voor de kinderen. 5.45 VARA- septet o.l.v. Is. Eyl en gramofoonplaten. 7.15 Toespraak door A. de Vries. 7.30 Gramo foonplaten. 8.Bonte Avond m. m. v. VARA-Kleinorkest o.l.v. Jan v. d. Horst; ieo Fuld, refreinzang; The 5 Melody Sin- ges; Joh Brookhouse Mac Carthy, piano en het VARA-tooneel o.l.v. W. van Cappellen, c.a. Ouv,. „Le Calife de Bagdad", Boieldieu en Potp. „The Geisha", Jones. In de pauzes: persberichten, VARA-nieuws en Voetbalber. 11.12.Gramofoonplaten. Huizen, 296 M. (Uitsluitend K. R. O.) g.9.15 en 10.Gramofoonplaten. 11.30 Godsd. Halfuurtje. 12.15 Sextetconcert. 1.30 Kinderuurtje. 3.— Vergadering te Nijmegen. 4.H.I.R.O. 5.Orkestconcert. 5.45 Sport- praatje. 6.Vervolg concert. 6.20 Causerie. 6.40 Vervolg concert. 7.10 Lezing. 7.45 Cau serie. 8.Orkestconcert, kampliedjes en so list. 9.30 Vaz Dias. 9.45 Vervolg concert. ]1.12.Gramofoonplaten. Daventry, 1554 M. 10.35 Morgenwijding. 10.5011.05 Tijdsein, berichten. 12.20 Nor thern Studio-orkest o.l.v. Don Hyden. 1.05 Orgelspel Reg. New. 1.502.50 Het Com modore Grand orkest o.l.v. J. Muscant. 3.50 'Mantovani's Argentijnsch concert m. m. v. Alfred Selby, tenor. 5.05 Orgelspel Reg. Foort. 5.35 Kinderuur. 6.20 Berichten. 6.45 Pauze. 6.50 Lezing. 7.05 Intermezzo uit (Wales. 7.25 Piano-recital. 7.50 Gramofoon platen. 8.20 Concert m. m. v. solisten en het BBC-Symphonie-orkest o.l.v. Sir Henry Wood. 0.a. Largo in G, Handel en Valse Triste, Sibelius. 9.50 Ber 10.10 Vervolg concert. 10.50— 12.2C Het BBC-Dansorkest o.l.v. Henry Hall. Parijs „Radio-Paris"1725 M. 8.05, 2.20 en 7.20 Gramofoonpl. 9.05 Populaire liedjes docr Georges Chepfer en Jules Moy. 10.50 11.20 Gramofoonplaten. Ralundborg, 1153 M. 12.20—2.20 Con cert uit Rest. „Wivex". 3.20—5.20 Het Om roeporkest o.l.v. E. Reesen, m. m. v. Hans Hammer, piano. 5.205.50 Gramofoonpla ten 8.209.20 Oude dansmuziek door het Omroeporkest o.l.v. E Reesen, o.a. Radetz- ky marsch, Joh. Strauss. 9.4510.05 Popu laire liedjes door Fritz Berger, m. m. v. V Fischer, pianobegci. 10.3511.05 Mando lineconcert door t^io. 11.0512.35 Dans muziek uit Rest. „Riiz". Langenberg, 473 M. 7.258.20 Grarno foonplaten. 11.3512.35 en 1.05 Gramo foonplaten. 1.502.5C Concert uit Pforz- heim o.l.v. Croml ch. 5.206.35 Concert door het Volkskoor Si'dbrack te Bielefeld o.l.v. Fritz Westerfrölke. In de pauze: Viool soli door Hela Jamm. 8.20 „Wenn man eine Reise tuto.l.v. Fritz Neumann, m. m. v orkesten en vocale solisten o.l.v. Kühn en Eysoldt. 10.45—12.20 Uit Berlijn: Hans Schindler's Kapel. 12.20—1.20 Dansmuziek (Gramofoonplaten). Rome, 441 M. 9.05 „Boris Godunoff", ly risch drama in 4 actes van H. Moussorgski Dirigent: Santarelli. Brussel, 508 M. en 338 M. 508 M. 12 20 Concert uit Ostende. A. Sykes en zijn orkest. 1.50 Gramofoonplaten. 5.20 Omroep orkest ol..v. Jean Kumps. 6.20 Zang door Mej. M. v. d. Velde. 6.50 Gramofoonplaten 8.20 Radio-tooneel. 9.20 Symphonieconcert in de Kurzaal te Ostende, o.l.v. Fr. Rasse, m m v. Sydney Rayner, zang. Hierna tot 11.20 Dansmuziek uit Ostende. 338 M.: 12.20 Max Alexys' orkest. 5.20 Omroep-orkest o. v A. Meulemans. 6.20 Gramofoonplaten 6.50 Piano-recital j. v. Durme. 7.20 Zang door Theo DemulderMercier. 8.20 Radio Symnhonie-orkest o.l.v. A Meulemans m. m v Mevr. Minne Verhoeven, zang. 10.30 Dansmuziek uit Ostende. Zeesen, 1635 Al. 8.20 „Schlesischer Bau- denzauber", hoorspel van H. Chr. Kaergel Muziek van G. Strecke. Regie: Axel Feit. door een groep nijvere kleine middenstan-j Wellicht vinden ook anderen, met ons aan- ders wordt gedrukt en getrapt. Spr. stelde r ledng, om deze aangelegenheid in bespreking Dirigent: Franz Marszalek. 9.30 Blaascon eert o.l.v. A. Engel. 11.20—12.50 Dansmu ziek door H. Schindler's kapel. De Alkmaarsche groentenventers waren tegen gisteravond door het bestuur hunner organisatie Steunt Elkander opgeroepen ter vergadering in het Gulden Vlies, om de aan de veiling heerschende toestanden te bespre ken. Van het groote aantal belanghebbenden was slechts een 25-tal opgekomen. Een half uur over den aangekondigden tijd opende de voorzitter, de heer P. Bakker, de vergade ring, waarbij hij constateerde, dat de opkomst te gering mocht worden genoemd, gezien alles wat de laatste weken aan de veiling was meegemaakt. Spr. heette speciaal welkom de heeren van Rossen en Bakkenesen van den r.-k. bond en den heer Reitsma, secretaris van den bond van kleinhandelaren. Wat de te voeren besprekingen betreft, verzocht spr. zich zooveel mogelijk te onthouden van het afkammen van personen. Hierna hield de voorzitter een inleiding over de toestanden aan de veiling. Hij con stateerde, dat de directeur der veiling, de heer Mak, als alleen-heerscher optreedt. Spr. orotesteerde tegen den „optocht" met onver- coopbare groenten (onlangs gehouden), waaruit het publiek de conclusie trok, dat de groentenventers afzetters zijn. Dit had de be- anghebbenden ten zeerste ontstemd en spr zei, dat er over deze kwestie ernstig met het veilingbestuur was gesproken. Opmer- lijk. Het bestuur der vereeniging had daarte- richten over onverkoopbare bloemkool nog niet droog was, de genoemde groentesoort be taald moest worden met 6 a 7 cents. Er wer den later zelfs prijzen besteed aan de veiling van 18 cent, zoodat elke bloemkool (omdat er ook ondeugdelijke bij waren) op 36 cent kwam, een prijs dien het publiek niet wil be talen. De directeur der veiling zegt nu wel, dat de koopers moeten uitkijken, maar dat is door de organisatie aan de veiling niet moge lijk, zoodat enkele venters reeds besloten hebben geen bloemkool meer te koopen. Ernstig bezwaar had spr. ertegen, dat de spercieboonen door den heer Mak in één partij zullen worden aangeboden, niet op keur, niet met of zonder draden afzonder- 1 k. Het bestuur der vereeniging had daarte gen geprotesteerd en den directeur aan het verstand pogen te brengen hoeveel boonen een venter te Alkmaar kan plaatsen. Men had gevraagd toe te staan dat drie zak (hoogstens vijf) zouden mogen worden ge kocht, maar de heer Mak had gezegd, dat hij daar niet op kon ingaan, met het oog op de groothandelaren. Maar, zei spr., er komen aan onze veiling geen groothandelaren, al leen wat winkeliers uit Amsterdam. Nog nooit was de heer Mak zoo boos geweest als in die conferentie. „Jullie willen de veiling in den grond trappen", had hij gezegd, maar, aldus spr., wij willen slechts brood verdienen voor ons gezin. Dit moet gebeuren aan de veiling, want langs den weg (met het ven ten) lukt dat niet meer, ook al doordat het Maatschappelijk Hulpbetoon aan verschil lende menschen geld gaf om een groenten handel op te zetten. Den heer J. v. d. P o 1 bevreemdde het, dat het bestuur der vereeniging niet meer moeite had gedaan om een ingezonden stuk in de Alkm. Crt. geplaatst te krijgen over den „op tocht". Spr. ontkende, dat de heer Mak als een buffel zou regeeren, men moet niet vergeten dat het wel eens moeilijk is de teugels van de veiling in handen te houden. Wil men iemand bestrijden, goed, maar dan op juiste gronden. De voorzitter releveerde het gebeurde na den „optocht". De heer Mak had tegen het ingezonden stuk van den heer De Vries te St. Pancras een schrijven gereed gemaaki maar daar konden wij onzen naam niet on der zetten, zei spr., „want wij staan toch be kend als afzetters". Van het stuk zelf was de korte inhoud door de Alkmaarsche Courant opgenomen en toen was de discussie er over gesloten. Spr. deelde ook nog een en ander mede over een schorsing voor één dag, over hem uitgesproken door den directeur, iets waar spr. toen vrijwillig met groote kosten drie dagen van had gemaakt. De heer Mulder zei, dat de heer Mak heeft toegezegd er rekening mee te zullen houden, dat er „kleine" handelaars zijn, die niet veel kunnen gebruiken. Spr. keurde het af, dat het bestuur daar niet vlug op inging De heer K. Blom te Koedijk sprak over de keuring van bloemkool, welke z.i. niet vol doende is, wat spr. met voorbeelden aan- toande. Met bessen had spr. onaangename erva ringen gehad. De kisten wogen 15 pond, ter wijl zij voor 20 worden verkocht. Het heet nu wel, dat ieder aan de veiling kan wegen, maar als dit gebeurt, zal men nog vele uren langer aan de veiling zijn. De voorzitter ried den heer Blom aan om met het veilingbriefje naar de veiling te gaan of bij hem (den voorzitter) te komen niet «oed aangeschreven bij de banken, om- dan 731 de zaak wel in het reine aehrarlif dat men aandeelen vroeg van den kleinhan- i naar het Engelsch van William Locke door J. E. d. B. K. i4> Euphémie, de keukenmeid, dik en warm kwam binnen met de soepterrine, gevolgd door een boerenjongen, die er triestig uitzag, met kaal geknipt hoofd en die de soepbor den droeg. Uit de verte, door een telescope bekeken, leek hij een gewone bediende, maar van dichtbij beschouwd zat hij vol vetvlek ken. Hij bracht de borden met soep rond, eerst bij de vijf reizigers en toen bij Bigour- din en Félise. Op Félise bord liet hij een af druk na van een breeden duim. Met onver holen afkeer keek zij er naar. Regarde, mom, )kijkt u eens, oom). Bigourdin vroeg haar wat of ze dan an ders van dat vervloekte gedierte verwachten kon. Hij kwam uit Bourdeilles, een onmoge lijk oord tusschen de rotsen, vijf mijlen van 3rantome gelegen. Brantome was de chef- iieu du canton (hoofdplaats van het kanton), lij riep hem bij zich. Polydore! Qui, Monsieur (Ja Mijnheer). Je hebt een groote vergissing begaan. Je bent niet langer in handen van de politie. Monsieur veut dire? (Wat bedoelt u, mijnheer), Ik ben niet den commissaris van politie die een vingerafdruk van je wenschte te heb ben. Oh, pardon, zei Polydore en met een servet vol vlekken veegde hij den afdruk, die ergernis gaf, weg. Sacré animal (verduivelde kerel), her haalde Bigourdin, die met zijn soep begon Ik begrijp niet waarom ik hem niet wegzend Ik ook niet, zei Félise. Als zijn grootmoeder en mijn grootmoe der niet voedsterkinderen waren geweest, zei Bigourdin, geërgerd, met zijn lepel zwaai end Dan zoudt U hem toch gehouden heb ben, omdat hij zoo leelijk is, lachte Félise. U zoudt dat een reden hebben gevonden. Eén dezer dagen smijt ik hem in de n vier, verklaarde Bigourdin. Ik ben geduldig ik word niet gauw boos. Maar als zij mij driftig maken, dan ben ik als een leeuw. Polydore, zei hij kalm, toen de slordi ge knecht de borden verwisselde, als je geen schoone handen hebben kunt, moet je hand schoenen dragen. De menschen zouden me uitlachen, zei Polydore. Zooveel te beter, zei Bigourdin. Het middagmaal was bijna over, toen de verwachte gasten werden aangediend. Oom en nicht gingen naar de vestibule om hen te verwelkomen. Een oudere man, Baptiste, die oen kiel droeg, was al bezig met hun bagage de handkoffertjes, achter van hun fietsen los te maken. Mademoiselle, Monsieur, zei Bigourdin vast, dat het juist deze menschen zijn, die goedkoop omzetten en zoo goed als niets verdienen. Het is daarom wel goed geweest, dat de Centrale Bonden tot tweemaal toe naar Den Haag zijn geweest om hun geringe winsten aan te toonen. De exploitatiekosten zijn opgevoerd tot een maximum, terwijl de winsten tot het uiterste minimum zijn ge drukt, zoodat, als het „Steunt Elkander" niet inderdaad in practijk wordt gebracht, deze kleine middenstand over vijf jaar geheel te gronde zal zijn gegaan. De heer J. v. d. Pol meende, dat het niet goed was van het bestuur van „Steunt El kander", dat het zijn naam niet durfde plaat sen onder een ingezonden stuk van den heer Mak. Zooiets bevordert niet het idee van ac tiviteit in het bestuur. Het bestuur moet de puntjes op de i durven zetten. De voorzitter releveerde, dat over de kwestie wel degelijk is nagedacht. De heer Admiraal verzekerde, dat de handel niet bevreesd is, om voor zijn naam uit te komen. De heer V e r b e r n e meende, dat voor zichtigheid altijd goed is. De heer Van Rossen, vertegenwoordi ger van den r.k. bond. had nog nooit over toestanden aan een veiiing gehoord zooals zij in Alkmaar schrijven te bestaan: de heer Mak schijnt een Mhssulini en de veiling staat zeker te nemen en zich met ons te beraden over den weg, odie bewandeld moet worden, om in dezen tot een betere regeling te komen. Daar bij zouden dan ook andere op deze belasting betrekking hebbende punten kunnen worden besproken, zoo b.v. de onbillijkheid, dat al is het belastingjaar reeds voor de helft of lan ger verstreken, toch nog voor een nieuw plaatje „het volle pond" der belasting moet worden betaald. dan zal de zaak wel in het reine gebracli kunnen worden. De heer Boersen sprak het tegen, dat de venters de veiling in den grond zouden willen trappen. Het nemen van vele aandee len voor den jongsten nieuwbouw bewijst wel het tegendeel. Voorts wilde spr. Zien bepaald, dat nie mand méér behoeft te koopen dan hij kan plaatsen. Men kan nu ook niet meer met een paar anderen samen koopen, maar dat is de schuld van den kleinhandel zelf. Wat den „optocht" betreft, zei spr., dat alle gemaakte herrie daarover niets te betee- kenen had, want er zijn al veel meer jaren geweest, dat bloemkool zoo goed als geen waarde had. Het ligt alleen aan een paar warme dagen. Immers, na weinig dagen steeg de prijs al weer. De heer Mak doet voor de veiling wat hij kan, maar hij vergeet de belangen van den handel, doordat hij in zijn hart tuinder is. De voorzitter zei, dat de heer Mak in de bovengenoemde conferentie had ge zegd: de veiling is van en voor de tuinders. De heer Boersen was overtuigd, dat met vergaderingen als deze absoluut niets te liereiken valt bij het veilingbestuur. De heer Verberne schetste hoe het gaat op de veiling en constateerde, dat ge poogd moet worden het veilingbestuur er toe te brengen goede artikelen te verkoopen op reëele wijze. De heer Reitsma, secretaris van den Ned. Bond van Kleinhandelaren, meende, dat er wel iets te bereiken is met het veiling bestuur. Spr. gaf toe, dat er orde en regel moet zijn op een veiling, maar daar zijn grenzen voor te stellen. Spr. gaf in overweging een aantal punten op te stellen, die „Steunt Elkander" als schadelijk voor den kleinhandel ziet, en daar mee naar het veilingbestuur te gaan, om ver betering te bepleiten. De positie van een directeur eener veiling is zeer moeilijk, omdat hij de belangen der kweekers heeft te dienen niet alleen, maar ook die van den handel. En nu schijnt het, dat de heer Mak die laatstgenoemde belan gen niet meer ziet, tot schade van de veiling. Tot in uiterste instantie wilde spr. vragen wat billijk en recht is. Met verbazing had spr. gehoord, dat de handel aandeelen had genomen om te komen tot een betere verkoopgelegenheid, en hij roemde deze goede samenwerking. Sterk drong spr. aan op samenwerking met het veilingbestuur in het belang van vei ling en koopers beide, waaruit tevredenheid aan beide kanten zal voortvloeien. Spr. geloofde, dat het bestuur de zeggen schap aan de veiling te veel in handen gtelr van den directeur alleen, en dan wees hij er op, dat zooiets allicht leidt tot machtsmis bruik. Spr. betoogde, dat vergaderingen als deze niet noodig zouden zijn, als men hier een or ganisatie had, waarbij alle belanghebbenden waren aangesloten. Spr. stelde vast, dat de kleinhandel, voor 95 pCt. koopers aan de veiling, groote mate van medezeggenschap moet 'hebben in de huishouding der veiling. Onder applaus der vergadering protesteer de spr. ertegen, dat de groentenverkoopers vaak worden uitgemaakt voor „uitzuigers" en afzetters. Vaak worden ten deze leugens gedebiteerd ten aanzien van de prijzen, waar- vroeg van den kleinhan del. Spr. noemde verschillende punten die op de veilingen in het Westland anders en beter zijn geregeld dan hier: het verkavelen, wat meer opbrengst geeft voor den tuinders; keu ren volgens eer en geweten met zoo noodig arbitrage als er per gewicht wordt verkocht; waarborg voor juiste gewichten en tegen diefstal. Ookspr. drong sterk op hechte organisa tie aan, omdat er nog zooveel valt te verbete ren. En dan behoort men ook een goede boek houding te voeren, om te hooge aanslagen in de belastingen te voorkomen. Devoorzitter bracht den heeren Reits ma en Van Rossen dank voor hun bezielend woord. De heer Mulder constateerde, dat gr veel hapert aan de leiding, maar men vergete niet, dat deze fouten grootendeels zijn te wij ten aan den kleinhandel. De heer R e z e 1 laakte de weinige solidai- riteit onder de kleinhandelaren waarvan hij een staaltje gaf) en keurde het sterk af, dat een der bestuursleden van de veiling eens verrotte meloenen had aangevoerd. De voorzitter zei, dat in beide geval len het bestuur van „Steunt Elkander" wel degelijk was opgetreden. De heer Reitsma had enkele punten ge noteerd, die naar zijn meening aan 'het vei lingbestuur dienen te worden voorgelegd' a. veilen met keus ('koopen wat men noodig heeft), b. veilen met bemerking op den brief, c. arbitrage, d. huur bloemkoolkratten ver minderen, e. regeling tijdens veilinguren (or de en rust), f. keuren op monster. De voorzitter zegde dank voor het naar voren brengen van deze punten en be loofde verder uitwerken daarvan, waarna de in dezen samenwerkende bonden een confe rentie zullen aanvragen met het veilingbe stuur, te houden zoo mogelijk in den loop der volgende week. Het volgen van dezen weg leek den heer Reitsma beter en met meer kans op suc ces dan dat de plaatselijke organisatie een en ander poogt op te lossen. De bovenaangegeven punten werden nader besproken en waar noodig toegelicht. Daar werd o.a. bij opgemerkt, dat de directeur der veiling van arbitrage niet3 wil weten. Bij de rondvraag werden nog verschillen de wenschelijkheden ter sprake gebracht, meest van huishoudelijken aard. BELASTINGPLAATJES. Nu de nieuwe belastingplaatjes weer noo dig zijn en ook de vermissingen ervan weer opnieuw beginnen, beraamt de Amsterdam- sche Middenstands-Centrale (secr. Prinss gracht 800) middelen om de daardoor ont stane schade tot zoo klein mogelijke propor ties terug te brengen. Zij schrijft: Een zeer groot deel van de rijwielen wordt gebruikt ten behoeve van bedrijven, geleid door leden van den handeldrijvenden en in- dustrieelen middenstand. Door den aard hun ner bestemming staan deze rijwielen er meer dan andere aan bloot, dat onbevoegden er het belastingplaatje afhalen. Het bedrijfsleven ondervindt hiervan schade. OPHEFFING RECHTBANKEN.N Protest van B. en W. van Zutphen, Burgemeester en wethouders van Zutphen hebben aan de ministers van justitie en bin- nenlandsche zaken een adres gezonden, naar aanleiding van het aan de regeering gedaan voorstel om over te gaan tot de opheffing van de rechtbank aldaar. Zij verzoeken den minis ters dringend het toch wel va nalle kanten te willen bezien alvorens mede te werken aan een wetsontwerp van zoodanige strekking. Adressanten meenen, dat de er uit voort vloeiende bezuiniging uiterst gering zal blij ken, dat het justitiabelen op een niet te schatten tijdverles zal komen te staan, maar bovenal, dat het aan Zutphen een onbereken bare schade zal berokkenen, financieel en in de allereerste plaats cultureel. EEN GENEESKRACHTIGE WARMWATERBRON. De eenige in Nederland. Met dè exploitatie begonnen. In 1929 stiet men te Maastricht, boringen doende voor het stedelijk waterleidingbedrijf, op een artesische bron. Ofschoon de aange boorde diepte 330 M. bedroeg, spoot het water toch nog 12 meter boven de aardopper» vlakte omhoog. Het water bleek helder en zui ver, warm en aangenaam van smaak. Ter fine van chemisch onderzoek werd het water opgezonden aan de Preuszische Landesan- stalt für Wasser, Boden und Lufthygiëne te Berlijn. De analyse viel zoo gunstig uit, dat men gerust denken mocht aan een exploitatie der bron, niet alleen voor mineraalwater doch zelfs voor geneeskrachtig water. Vooral tegen ingewandsziekten en rheumatische aandoe ningen werd het water aanbevolen. Woensdagmiddag is de nieuwe fabriek, waar het water gebotteld wordt, officieel in bedrijf gesteld. De heer Devens, leider der exploitatie, wees op het water van de eenige warmwater bron in Nederland als nationaal product, waarvan het gebruik bevorderd moet worden. Dan gaf spr. uitleg van den naam: Trega, zooals de bron genoemd is. Het is een Kelti sche naam, ontstaan omstreeks 300 jaar v. Chr., een naam die verband houdt met het Nederlandsche „drecht" en het latijnsche „trajectum" wat overtocht beteekent. Hij' hoopte, dat het nieuwe bedrijf eenmaal de trots van gewest en stad moge worden. Burgemeester Van Oppen begon met eraan te herinneren, hoe hij een der weinigen was, die terstond iets zagen in de nieuwe bron, aangeboord bij een mislukte poging om hier voor de gemeentelijke waterleiding beter wa ter te vnden. Aanvankelijk is om de bron ge lachen. Gelukkig werd doorgezet. Bij gelegen heid der limburgsche industriedagen in Octo- ber 1930 kon het water al aan de pers wor den voorgezet. De exploitatie werd gemoder niseerd, wat vooral noodig is, omdat het Trega-water snel gebotteld moet worden, daar het, aan de lucht blootgesteld, spoedig bederft. Na deze toespraak opende de burge meester officieel het bedrijf. Ir. Driessen, directeur der gemeentelijke waterleiding, gaf een overzicht van het tot standkomen van bron en bedrijf. Hij schetste de kwaliteiten van het Trega-water en de moeilijkheden, die overwonnen moesten wor den, voor deze moderne exploitatie er was. De heer J. Schaepkens v. Riempst, voorzit ter der Kamer van Koophandel, sprak nog een woord tot de ondernemers. Hij hoopte, dat Trega-trek, ook voor dit water moge ont staan. Hierna werd het bedrijf in oogenschouw ge- norten en konden de genoodigden een proefje nemen, zoowel van 't mineraalwater „Trega" als van het bijproduct „Tregadine", een limo nade bereid met Tregawater. het is mij een groot genoegen kennis te ma ken met de vrienden van mijn uitmuntenden zwager. Vergun mij u voor te stellen Made moiselle Félise Fortinbras hij sprak den naam op zijn Fransch uit) mijn nichtje. Daar het diner nog niet heelemaal is afge- loopen en daar u zeker honger hebt, wilt u zeker wel in de salie a manger gaan. Ik zou mij graag eerst wat wasschen, zei Corinna. Bigourdin keek Félise eens aan. Ze be gonnen vroeg! Boven is de badkamer, met alle mo derne luxe ingericht. Corinna lachte. Ik wou me alleen maar een beetje op knappen. Ik zal u uwe kamer wijzen, zei Félise en ze bracht haar de trap op, naast het kan toor. En Monsieur? Martin ging naar de kleine waschtafel, waarbij de eeuwig natte handdoek hing. Ik kan mij hier best redden, zei hij. Bigourdin haalde weer adem. De nieuw aangekomenen waren gewone menschen en zij spraken uitstekend Fransch. De tweede mannen praatten wat met elkaar tot de twee jonge meisjes weer be neden kwamen. Bigourdin bracht zijn gasten in de salie a manger en installeerde ze aan een tafeltje bij een raam, dat op de loggia uitzag. Hier zit u koel en hebt u een mooi uit zicht. Ik vind, zei Corinna, terwijl ze naar hen opzag, dat Brantome het aardigste stadje is dat ik ooit gezien heb. Bigourdin's oogen straalden van voldoe ning. Hij boog en ging weer terug naar zijn tafeltje. Dat meisje daar, zei hij tegen Félise, heeft een groote dosis gezond verstand. En ze ziet er heel aardig uit. Twee dingen, die bij een vrouw zelden samen gaan. Ja, oom, zei Félise heel bescheiden. De vijf handelsreizigers stonden op en bogen, toen zij langs hun gastheer voorbij gingen om hun kopje koffie en partijtje dam te gaan vinden in het café de 1' Univers, Rue de Périgueux. In Frankrijk blijven alleen <Je vreemdelingen in de kleine hotels, lang aan tafel zitten voor hun kopje koffie, hun likeurtje en hun sigaartje. Daarna ging Félise naar 't kantoor om de uitgaven van dien dag op te schrijven en Bigourdin ging, na eerst peinzend zijn sigaar te hebben ge rookt, naar Martin en Corinna. Nadat hij als goed hotelhouder bij zijn gasten geïnformeerd had of zij tevreden wa# ren over het diner, streek hij met de hand door zijn borstelig zwart haar en wendd* zich tot Martin. Monsieur Oversh neem me niet kwa lijk, maar ik kan uw naam rfiet uitspraken. Overshaw, zei artin duidelijk. uwershoud, Auverchat non c' est bigrement difficile (neen, het is allemachtig moeilijk). Noemt u mij dan Monsieur Martin, op zijn Fransch. En mii Mademoiselle Corinna. lachte VEEL BELANGSTELLING VOOR HET PADVINDERSKAMP TE WASSENAAR. Woensdag zijn er naar schatting ruim 5000 bezoekers geweest. Op 5, 9 en II Augustus zal het kampvuur worden her haald. Op 6 en 10 Augustus wordt er 's avonds een lichtspel gegeven. Op 6, 10 en 11 Augustus wordt nog een herhaling gegeven van de demonstraties, welke ook Woensdag middag voor prins Hendrik zijn gehouden. Corinna. - Voila (wel ja) riep Bigourdin verheugd uit, dat zijn namen, die iedere Franschman goed kent. Toen werd zijn gezicht ernstig. Wel Monsieur Martin, daar is iets, waarover ik graag met u zou spreken. Wat voor betrekking heeft mijn goede zwager toch in Parijs? Martin en Corinna wisselden een blik. Dat weet ik eigenlijk niet, zei Corinna. En ik ook niet voegae Martin er bij. Ik vraag het u met het oog op mijn nichtje, zijn dochter. U veroorlooft me dat ik even plaats neem? Hij nam een stoel. U moet goed begrijpen zei hij, dat ik niets te gen mijn zwager Fortinbras heb. Ik houd van hem als van mij zeiven. Maar ik houd ook heel veel van dat kleine nichtje van mij. Zij is zoo eenvoudig, zoo onschuldig, en ze begrijpt niets van het gedraai en geknoei fh de wereld. Zij aanbidt haar vader. Dat kan ik mij begrijpen, zei Martin, en ik geef u de verzekering dat hij haar aanbidt. Precies, zei Bigourdin. Dat is de reden waarom ik zekerheid wil hebben over zijn betrekking. U hebt hem toch immers nooit „le Marchand de Bonheur" hooren noemen, Mademoiseelle Corinna? Nooit, zei Corinna, hem strak aanzien de. Nooit, zei ook Martin. Ook niet toen hij u aanraadde hier naar toe te gaan? Ik vraag u dit voor Félise. Neen. zei Corinna. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1932 | | pagina 5