Rlkmaarsche Courant.
Buitenland
Honienl tier eo (tórflflste Jaargang.
VRIJDAG 5 AUGUSTUS
~~Haagsche brieven.
Voor kSsine tuinen.
»o. 183 1932
Nu de nieuwe winkelsluitingswet, die voor
•en groot deel Zondagsrust en Zondags
heiliging beoogt, in werking is getreden,
blijkt, dat vrijwel niemand daarover erg ver
rukt is, behalve dan misschien degenen, die
ze hebben doorgedreven. Daar waren op
Zondag 2l winkels genoeg gesloten en die
open bleven, deden dat speciaal met het oog
op bijzondere Zondagseischen der klanten.
Door de nieuwe verordeningen staan de
klanten nu voor de merkwaardigste uitzon
deringen. Je mag b.v. op Zondagmorgen in
een winkel die open mag wezen gedurende
enkele uren van den dag wèl melk komen
koopen, maar géén boter. Een leek vraagt:
„waarom niet, als de winkel toch open is?"
Daar is natuurlijk wel de een of andere on
naspeurlijke, ingewikkelde reden voor, die
„een enkel gewoon mensch begrijpen kan. En
dus tnoet die zich maar tevreden stellen met
een simpel: het mag niet. En daarmee basta.
Êr wordt van ons beweerd, van ons Ne
derlanders in het algemeen, dat we buiten
gewoon sterk zijn in het onduiken van wet
ten, belastingen, douane en al dergelijke in
stellingen. Maar van die Nederlanders span
nen waarschijnlijk de Hagenaars nog de
kroon en zoo dat nu nog misschien niet het
„eval is. dan zal het toch niet lang meer
duren, want ieder traint zich op werkelijk
onnavolgbare wijze om de nieuwe winkel-
eluitingsbepalingen te ontgaan zonder de
politie kans te geven tusschenbeide te komen.
Om te beginnen schaft iedere winkelier, die
het maar eenigszins doen kan en zelfs zij
die het eigenlijk niet doen kunnen zich een
automaat aan. Wat men niet in den winkel
koopen mag, is in de automaat te vinden.
Zoo'n eerlijke, gewone automaat heeft, dat
spreekt van zelf, niets te maken met het ont
duiken van de wet, zelfs niet, al verschaft hij
je in plaats van toffee en chocolade en peper
muntjes. zooals vroeger een automaat deed,
ithans huzaren en haringsla, Russische eieren,
ballen gehakt en meer van da! lekkers. Maar
dan zijn er nog de allernieuwste automaten-
met-mcnschelijke hulp. Dat gaat niet zoo een
voudig meer als de eerste dagen, toen een
jvernuftig winkeliex eenvoudig een houten
raam met een aantal opschriften plaatste, zelf
er achter ging zitten en net verlangde naar
buiten schoof, als het geld door een gleuf in
een van de vakjes werd gedeponeerd. De po
litie maakte al heel gauw uit, dat de man
geen automaat was en het spelletje was uit.
!Nu hebben andere vernuftelingen er weer
wat nieuws op gevonden. Ergens in een win
kel staat iemand, waarschijnlijk is het meneer
of mevrouw zelf, aan de deur en houdt met
de would-be klanten, aan wie niet verkocht
mag worden, een gemoedelijk praatje over
wat ze wel graag zouden willen hebben, als'
ze het koopen mochten en hoeveel dat zou
kosten. Het bedrag moet altijd op een ge
schikt getal uitkomen vanwege de automaat.
Maar dat is geen bezwaar, want als dat niet
bet geval is geeft de juffrouw of de meneer
er wel een kleinigheid bij, zoodat het precies
uitkomt. Als dan uitgemaakt is wat de klan
ten wel zouden willen, dat er in de automaat
kwam, gaat de gedienstige geest naar binnen
en begint de automaat te voorzien. Daar kan
niemand iets tegen hebben. In ons eigen
buis mogen we gelukkig, zelfs op Zondag,
nog min of meer doen wat we willen. Door
een gelukkige inspiratie komt er juist dat
gene in de automaat wat de klanten wen-
schen te koopen. Deze gooien het geld in de
igleuf, trekken het machien open en beide par
itijen zijn gelukkig en tevreden. Dat het meer
werk geeft dan het vroegere simpele ver-
kooper. op Zondag, nu ja, wie vraagt daar
naar! Aan de wet wordt voldaan!
Café's en uitspanningen voelen op Zondag
ook de moeilijkheden van de wet, maar ook
daar is men slim en weet er wat op te
vinden. Zoo waren we op een Zondagmorgen
ergens binnen- of liever buiten gevallen voor
een ochtendlijk kopje koffie en een van de
dames ontdekte, dat ze geen sigaretten bij
zich had. Voor een Haagsche is dat tegen
woordig erger dan vroeger voor een man, al
heb ik den laatsten tijd bij ultra-mondaine
reünies eenige ultra-moderne vrouwen ont
dekt, die niét rookten en daardoor veel meer
opvielen, dan vroeger een harer zusteren, die
het wel deed. Maar dit en parenthèse.
De dame in kwestie wou sigaretten hebben
en liep even naar binnen, naar het buffet om
te zien of haar merk er was. Daar deelde men
haar mede, dat er geen sigaretten verkocht
mochten worden. Omdat het Zondag was.
Ze was maar een leek en niet doorkneed in
de Zondagswetgeving en daarom kon ze
volstrekt niet begrijpen welk verschil het
maken kon of de meneer achter het buffet
zijn hand uitstak naar een schaaltje klontjes
om er daarvan drie op een schoteltje te leg
gen of naar een stapel doosjes sigaretten om
er daarvan een binnen het bereik van haar
hand te deponeeren. De meneer begreep het
zelf ook niet, maar enfin, het was zoo. Hij
troostte haar echter met de verzekering, dat
ze wel bij den kellner, als ze weer op haar
plaats zat, sigaretten zou kunnen bestellen.
Maar dat was ook mis .Mocht niet. Hij bood
haar in plaats van de sigaretten, die met
iedere verstrijkende seconde een onmisbaar
der factor voor haar levensgeluk werden, een
taartje aan! Dat mocht wèl. Maar dat wou
zt niet De man kreeg medelijden met haar en
fluisterde met een discreet kuchje, dat het in
orde kwam. Nog even informeerde hij be
langstellend welk merk ze gewend was te
rooken en verklaarde, dat dit een heel goed
merk was, en dat hij het toevallig zelf ook
rookte. Twee minuten later stond hij met
een uitgestreken gezicht achter haar stoel en
tikte haar op den schouder.
Mevrouw, zijn dat misschien uw siga
retten? Een dame heeft ze hier gisteren laten
staan en ik meende, dat u het geweest bent.
Het was een nieuw doosje, er mankeerde
geen enkele sigaret, aletn het was openge
maakt. De dame herinnerde zich met be
minnelijke hypocisie, dat ze inderdaad giste
ren toen ze heel ergens andere geweest
was hier haar sigaretten had laten «taan,
bedankte vriendelijk, dat men ze voor haar
bewaard had en gaf, toen er afgerekend
moest worden een fooi, ais dank voor de at
tentie, die precies het bedrag was, dat ze
voor het doosje betaald zou hebben, plus
nog iets.
Het was een charmante kleine comedie, die
werd opgevoerd en het zou me niet ver
wonderen, als in den aanstaanden winter de
dilettantentooneelgezelschappen tot een on
gekende bloei kwamen. Breng iemand een
maal den smaak voor tooneelspelen bij en hij
is er niet meer af te houden. Éénmaal in de
week groote generale repetitie, door de ge-
heele stad. Op Zondag!
Nu hebben we bij het ongerief van de
Zondagswinkelsluiting gelukkig gedurende
het Zomerseizoen althans, nog één uitkomst,
en dat is Scheveningen, de badplaats Scheve
ningen, wel te verstaan. Daar mogen allerlei
winkels opzen zijn, den geheelen dag of een
gedeelte van den dag, al naarmate de wet
gever ze in meerdere oi mindere mate on
misbaar heeft geacht voor het heil der bad
gasten. De winkels van het dorp Schevenin
gen blijven van die gunsten verstoken, met
dit gevolg natuurlijk, dat de dorpelingen in
de badgastenwinkels gaan halen, wat ze
hebben willen en dat is voor de winkeliers
van het dorp behalve heel onvoordeelig ook
heel onaangenaam. Daar zijn ook al hevige
protesten opgestegen over deze bevoordee
ling van enkelen op Scheveningen, maar der
gelijke enkelvoudige noodkreten zijn altijd
voorbeschikt om niet gehoord of in ieder
geval genegeerd te worden en het zal tot
een georganiseerde, algemeene actie moeten
komen, wil het helpen tegen het vol
gende jaar. Voor dit seizoen zijn de kansen
volslagen verkeken, dat spreekt vanzelf en de
winkeliers zullen hun verliespost eenvoudig
hebben te boeken.
Het zijn voornamelijk de winkels van eet
waren, die door de nieuwe verordening ge
dupeerd worden, vruchtenwinkels, banket
bakkers, bakkers, winkels waar chocolade,
bonbons of koekjes verkocht worden en der
gelijke. Zoowel de Zondagsmenschen die
naar het strand trekken als Scheveningers
snoepen graag en wat in dergelijke winkels
op Zondag ontvangen wordt, staak vaak ge
lijk met een recette van de heele week. Nu
kan men zeggen, dan moeten de menschen
dat maar op Zaterdag koopen, maar dat
doen ze niet, zoolang er enkele winkels zijn,
die op Zondag open mogen wezen ten ge
rieve van de badgasten. Wat nu? Nóg weer
een paar bepalingen maken, dat daar alleen
aan badgasten verkocht mag worden, om
het tooneel te bereiden voor nog meer co-
medie§pel? Of maar eenvoudig het standpunt
innemen, dat verordeningen en bepalingen er
zijn om ontdoken te worden en de bepalin
gen langzaam en geleidelijk laten verzinken
in een zachte vergetelheid? Zoo zijn er wel
meer. W. P.
PROTEST VAN NAT. SOC. ZIJDE.
Naar aanleiding van de berekening dat als
oudste lid van den Rijksdag de communisti
sche afgevaardigde Clara Zetkin de eerste
bijeenkomst van tien nieuwen Rijksdag zou
moeten presideeren, schrijft de Nat. Soc. Völ-
kische Beobachter, dat een reglement van or
de, dat zooiets toelaat ten spoedigste door
een beter moet worden vervangen. Het Duit-
sche vol kkan er verzekerd van zijn, dat zijn
vertegenwoordigers zich op de juiste wijze
tegenover een dergelijke onwaardigheid1 zul
len weten te gedragen.
VERSCHERPING DER VERHOUDING
TUSSCHEN JAPAN EN CHINA.
Op bevel van het ministerie van marine te
Tokio is de terugtrekking der Japansche Ma-
rinewacht uit Tsjapei voor onbepaalden tijd
uitgesteld.
Het ministerie van marine deelt mede, dat
er Japansche oorlogsschepen naar Tietsjin
zijn gezonden om de Japansche belangen te
beschermen. De Japansche troepen in de pro
vincie Joghal hebben uit Tokio bevel gekre
gen de provincie van Chineesche bandieten
te zuiveren.
VUURGEVECHT MET ONTSNAPTE
STRAFGEVANGENEN.
Uit het gevangenkamp te Pinebluff (Ar-
kansas) zijn zeven gedetineerden ontvlucht
nadat zij een bewaker tegen den .grond had
den geslagen en zich van wapens hadden
voorzien.
Politiebeambten zochten de bosschen in de
omgeving af. Bij een botsing met de vluch
telingen kwam het tot een vuurgevecht, waar
bij drie gevangenen werden gedood en twee
gewond.
DE CORSIKAANSCHE BANDIETEN.
Een redacteur van het Journal vertoeft op
Corsica, in de hoop daar wat te kunnen pra
ten met Simon Ettori, een der „koningen van
het kreupelbosch". Ettori is 26 jaar door de
overheid gezocht; hij gaf zich eindelijk ge
vangen en is in het begin van Juli door het
Hof van Assiesen te Bastia vrijgesproken van
schuld aan twee hem ten laste gelegde mis
daden. Dit vrijsprekend vonnis schijnt meer
edelmoedig dan juist te zijn geweest lezen we
in de N. R. Crt.
De journalist heeft op Corsica een gesprek
tehad met een magistraat, den rechter Rocca
errffj die jarenlang deel heeft uitgemaakt
van de rechtbank te Sartene en als zoodanig
herhaaldelijk met de Corsicaansche bandieten
in aanraking is gekomen.
Mr. Rocca Serra heeft aan den journalist
de volgende anecdote verteld, welke speelt in
den tijd, jaren geleden dat hij procureur van
de Republiek was te Sartène:
De gendarmen hadden vernomen, dat
Ettori het maquis had verlaten en rustig er
gens in een klein huisjewoonde. Op een
morgen kwamen daar vijf gendarmen aan
zetten, vast overtuigd Ettori ditmaal te pak
ken te zullen krijgen. Zij troffen het, want ze
kwamen juist op het oogenblik, dat Ettori,
mét een emmer en zonder zijn geweer, zijn
beroemde geweer, precies als een rustig bur
ger water ging putten uit de fontein. De bri
gadier, die het bevel over de expeditie had,
bezat wel een geweer, waarvan hij zich maar
slecht wist te bedienen. Want, na op Ettori,
die niets had gemerkt, te hebben aangelegd,
miste hij. Ettori ontkwam, terwijl hij den gen
darmen de vreeselijkste verwenschingen naar
het hoofd slingerde. Bij het doorzoeken van
Ettori's huisje werd zijn geweer, een prachtig
wapen, gevonden en in beslag genomenhet
werd aan de rechtbank te Sartène opgebor
gen. Het duurde niet lang of rijke boeren
kwamen mr. Rocca Serra vragen hun het ge
weer te verkoopen, waarvan natuurlijk geen
sprake kon zijn. Na deze boeren verscheen de
luitenant van de sectie gendarmerie tot welke
de onhandige brigadier behoorde. De luite
nant kwam mr. Rocca Sena vertellen, dat
het geweer heusch aan Ettori moest worden
teruggegeven. „Geven we het niet terug, dan
zal Ettori in zijn woede den brigadier ver
moorden!"
Toen mr. Rocca Serra zoover met zijn ver
haal was gekomen, merkte de journalist
lachend op: „Het is een wonder, dat Ettori
niet een klacht heeft ingediend wegens „dief
stal" van zijn geweer".
„U bent er niet ver van af", antwoordde
mr. Rocca Serra. De broer van Ettori heeft
de klacht ingediend, zeggende, dat het ge
weer hem toebehoorde".
Hiermede was de anecdote van den ma
gistraat ten einde. De redacteur van het
Journal voegt er nog aan toe, dat mr. Rocca
Serra natuurlijk elk verzoek om Ettori zijn
geweer terug te geven heeft geweigerd, maar
dat de bandiet toch niet lang zonder is ge
weest. Het nieuwe geweer was een even voor
treffelijk wapen als het oude. Wie het den
bandiet had gegeven? Menschen, die bang
voor Ettori waren. De journalist geeft te
verstaan, dat het niet uitgesloten is, dat die
menschen gendarmen waren.
NAAKT LOOPEN.
Ook in Frankrijk wordt de zucht, waarin
wij menschen tegenwoordig zijn bevangen
om zooveel mogelijk van ons lichaam onbe
dekt aan lucht en zon bloot te stellen, behoor
lijk botgevierd, zoo zegt de N. R. Crt. Op be
paalde, daartoe geschikte punten zijn kampen
voor de cultuur van het naakt ingericht,
waarvan druk gebruikt wordt gemaakt en na
tuurlijk zijn de naaktloopers, d.w.z. de bijna-
geheel-naaktloopers, in de couranten nog wel
eens het onderwerp van grappen.
Het Journal bevat in zijn nummer van gis
teren een aardige plaat, een idyllisch plekje
voorstellend. Op den achtergrond ziet men
groepen naakte menschen blijmoedig spelen
aan den voet van een heuvel. Links op den
voorgrond een tent, waarvoor een corpulente
dame bezig is toilet te maken. Zij heeft een
handspiegel in de hand en een luchtig
hemdje is, haar costuum. Een lange magere
meneer met een bril op en een zwembroekje
aan komt op haar toegesneld:
Daar is een journalist, wil je hem ont
vangen?
Natuurlijk, maar laat hem even wach
ten tot ik mij heb uitgekleed
EEN KAT GERED.
Uit de plaats Niagara Falls wordt een
sympathiek staaltje gemeld van moed en
vriendschap voor deze dieren, meldt de N. R.
Crt.
Een kat was verdwaald op een gladde rots
punt vlak bij een stroom van de watervallen
en kon niet meer terug. Brandweerlieden pro
beerden, met ladders en touwen, het arme
dier te naderen om het te redden.
Toen dat niet lukte, begaven vier mannen
zich met een motorboot naar de rotspunt, op
gevaar af, door den stroom te worden meege
sleurd. Maar het waagstuk gelukte en de kat
werd gered.
TWEE LANDSCHAPPEN.
I. Het oude land.
Aan den rand van het nieuwe land, waar
het oude landschap ophoudt en de ontginnin
gen beginnen, staat een ijzeren gevaarte, een
uitkijktoren, die aan de opzichters en anderen
gelegenheid geeft het werk in het ontgonnen
gebied te overzien.
Ik ben er even opgeklommen toen we in de
buurt van Giethoorn een tochtje maakten
langs Tiesengracht en stond zoo hoog ver
heven op de grens tusschen twee landschap
pen, het oude en het nieuwe land.
Wijd kan de blik er zwerven. Ten Oosten
liggen in de verte de hooge bosschages,
waarachter de huizen en de bruggen van het
karakteristieke en veelbezochte waterdorp
schuil gaan. De hooge toren van Steenwijk
en de bosschen en hoogten van de Woldberg
teekenen zich duidelijk af. Ginds staat de
nieuwe watertoren ergens in de buurt van het
grootste deel een wijd land vol schoonheid,
het laagveengebied dat tusschen deze hori-
zongrenzen ligt uitgespreid. En wie hier als
natuurvriend en natuurbeschermer staat op
de grens van deze twee gebieden, die in zoo
menig opzicht twee afzonderlijke en zeer ver
schillende werelden zijn, voor hem kan ae
keus niet moeilijk wezen.
Hij kiest onvoorwaardelijk het oude land.
Het oude land met zijn petten en poelen, met
zijn weiden en moerassen, met zijn vogels en
bloemen, met zijn geuren en klanken, met zijn
sfeer en geheimenis.
Het is het land van de eendenkooien, dichte
mysterieuse bosschages, die in het nieuwe ge
bied ten ondergang zijn gedoemd. De wulpen
roepen er, die in de ontginning zijn verdwe
nen. De gagel geurt er, die ginds geen voe
dingsbodem meer vindt. De waterlelie droomt
er in de veenplassen en de wilde orchidee
pronkt er tussthen het riet. De roerdomp
roept in de uitgestrekte rietvelden zijn doffe
voorjaarsroep en de fuut vindt er in de plas
sen zijn welvertrouwd domein. Het schuwe
hert vertoond er zich soms, de vischotter
moet hier wel op sommige plekken huizen en
de aalscholver en de kiekendief laten zich af
en toe zien. Hier is de natuurrijkdom zonder
weerga, vol schatten van schoonheid, vol
tonen, tinten, geuren, waar de schilder mo
tieven te over vindt, waar de zwerver dagen
lang kan dolen, waar de botanicus naar
hartelust kan speuren en de dierenvriend
volop vreugden zijn bereid. En midden in dit
rijke land van onuitputtelijke, natuurschatten
vol, waar de ontginning een zeer groote hap
heeft uitgenomen voorloopig althans
en in een troostelooze cultuursteppe, waar
alle schoonheid is weggevlucht, hééft ver
anderd, midden daarin ligt als een parel in
sierlijke tooi gevat men vergeve mij de
afgezaagde vergelijking, die inderdaad juist
is in dit geval het dorp van bruggen en
vonders, van vaarten en meren, Giethoorn, in
dezen tijd van nivelleering nog een land van
karakter, eigen stijl en eigen leven.
Wat zal de toekomst zijn van dit oude
land? Als de plannen uitgevoerd worden
zooals zij geprojecteerd zijn, dan is het ten
ondergang gedoemd. En met het oude land
zal dan ook het oude dorp verdwijnen. Ik
heb deze meening elders wel eens eerder uit
gesproken en daar is men toen tegen opge
komen met de uitspraak, dat ook al werd al
het land rondom gecultiveerd, het dorp zelf
toch zou kunnen blijven bestaan. Ik geloof
dat niet. Het dorp is met zijn leven en bedrijf,
zijn gewoonten en gebruiken, zijn schoonheid
en zijn karakter zoo onlosmakelijk verbonden
aan het oude land rondom, dat verdwijning
van dit landschap ook onherroepelijk verdwij
ning van Giethoorn zal beteekenen op den
duur.
De slechte tijden en de geringe waarde
van het cultuurland zullen allicht stagnatie
brer.gen in de uitvoering dezer plannen. Al
wat ten Oosten van het dorp ligt en waar ook
de schitterende plassen het Wieden en het
Molengat toe behooren, blijft de eerste jaren
in elk geval ongerept, omdat men terecht ge
voeld heeft dat ontginning daarvan het leven
en werken der tegenwoordige bewoners, zoo
nauw immers aan dat oude land verbonden,
geheel zou ontwrichten. Het zou uit een
oogpunt van natuurbescherming en mis
schien ook in economisch opzicht zeer te wen-
schen zijn, dat uitstel hier afstel voor goed
zou beteekenen. Dan kan Giethoorn blijven
bestaan, dan zal oude en unieke schoonheid
van land en dorp en water niet radicaal ver
nietigd worden.
A. L. B.
FAILLISSEMENT SCHEURLEER
EN ZONEN.
Wij vernemen, dat de firma Scheurleer en
Zonen hierin het advies van de bewindvoer
ders volgende, bij de rechtbank haar faillis
sement heeft aangevraagd. Tijdens de af
wikkeling van de zaken, nadat in het voor
jaar surceance var. betaling werd aange
vraagd, is langzamerhand wegens talrijke
practische en juridische bezwaren, niet het
minst wat betreft de afwikkeling van effec
tenposities' gebleken, dat een faillisse
mentsliquidatie ten slotte toch meer in het
belang is van den boedel, d.w.z. van de
schuldeischers der firma. Deze overweging
heeft de firmanten doen besluiten af te zien
van een verzoek om surseance en zich tot de
rechtbank te wenden met verzoek het faillis
sement uit te sprekeïi.
In aansluiting aan het bovenstaande beves
tigen bewindvoerders, dat zij inderdaad in
den stand van den boedel daaromtrent on
langs door accountants voorgelicht aan
leiding hebben gevonden in het belang van
crediteuren bij de heeren Scheurleer op aan
gifte tot faillietverklaring aan te dringen.
Mr. W. KOLFF.
Gister overleed te Dieren in den ouderdom
van 79 jaar mr. W. Kolff, oud-president van
het gerechtshof te Leeuwarden, ridder in de
orde van den Nederlandschen Leeuw, com
mandeur in de orde van Oranje Nassau.
SABOTAGE?
Dinsdagnacht is de zelfbinder van den
heer J. C. Begeman te Wildervank uit de
schuur gehaald en vernield. Men denkt aan
sabotage.
HET R. K. WERKLIEDENVERBOND
EN HET RAPPORT WELTER.
De R. K. Centrale van burgerlijk over-
heidspersoneel en de groep overheidsperso
neel, aangesloten bij het r. k. Werkliedenver
bond, beleggen een vergadering van alle be
sturen van vakbonden, aangesloten bü boven
genoemde organisaties, op Donderdag 11
Augustus a.s. des voormiddags 11 uur in de
groote zaal van het Jaarbeursgebouw te
Utrecht. Een tweetal sprekers zal het woord
voeren over het rapport-Weiter.
DE LOONSVERLAGING IN HET
BOUWBEDRIJF.
Nog geen overeenstemming.
Naar aanleiding van de mededeeling der
regeering, dat zij bereid zou zijn voor het
bouwbedrijf bouwcredieten tot een bedrag
van twintig millioen gulden beschikbaar te
stellen, mits o.m. een loonverlaging van 15
pet. voor de arbeiders wordt ingevoerd, heb
ben, naaT de Stand, meldt, Woensdag te
Haarlem besprekingen plaats gehad tus
schen afgevaardigden van patroons- en werk
nemersorganisaties in het bouwbedrijf. Tot
overeenstemming is men niet gekomen. De
besprekingen zullen op een te bepalen datum
worden voortgezet.
De N.R.Ct. teekent bij dit bericht aan, dat
het hierin ten aanzien van een loonsverlaging
genoemde percentage van 15 pet. niet een uit
drukkelijke eisch van de regeering vormt. Op
de conferentie met de- regeeringsvertegen-
woordigers heeft de heer van der Kaa, hoofd-
inspeteur van de volkshuisvesting, ais zijn
persoonlijke meening geuit, dat een loonsver
laging van 15 pet. noodzakelijk is.
Aardbei-planfen en najaarsgroenten.
De aardbeienoogst is weer afgeloopen en
we kunnen netten en ander materiaal te^en
de vraatzucht der vogels, weer opbergen We
geven nu de bedden een goede schoonmaak
beurt waarbij de ranken zooveel mogelijk
worden afgesneden. Wie nieuwe bedden
wenscht aan te planten kan daarvoor de jon
ge planten, die zich aan de uitlooperes bevin
den. gebruiken. Aan elke rank bevinden zich
gewoonlijk 2 of 3 jonge planten. De eerste
en oudste is voor dit doel het meest geschikt
daar deze planten het grootste zijn en het
wortelgestel het beste is. Deze olanten wor
den voorzichtig opgenomen en op een goed
bemest rabat voorloopig geschermd en ge
sproeid. Pas in het najaar, omstreeks half
Sept. brengen we deze planten met kluit over
naar de rabatten waar ze op 40 c.M. worden
uitgepiant. Het is wenschelijk om bij het kie
zen van de jonge planten selectie toe te pas
sen. Daarvoor moet men tijdens de oogst de
beste dragers merken en daarvan nu de jon
ge planten nemen. Oude bedden, waarvan de
vruchten kleiner en de oogst minder wordt,
ruimen we nu op nadat er voldoende jonge
planten van werden afgenomen.
De aldus vrijkomende grond kan worden
benut voor de teelt van najaarsgroenten Af
gedragen erwtenrijen worden opgeruimd en
waar we er reeds spruitkool tusschen hebben
geplant wordt de grond flink losgemaakt.
Leeggekomen land wordt opnieuw gespit en
zoonoodig bemest. Hierop kunnen we nog
verschillende groentensoorten teelen. Van de
koolsoorten planten we nu alleen nog maar
boerenkool die we een afstand geven van 60
c.M. Ook kunnen we nog koolrapen uitplan-
ten; deze krijgen dezelfde afstand. Voor laat
ste opvolgende oogst van de koude grond
zaaien we nogeens zomerpeen en postelein.
Verder zaaien we nu de eerste winterspinazie
waarvan we dan gedurende de late herfst
nog kunnen oogsten. Ook maken we een be
gin met het uitplanten van andijvie. Van lan
ge planten snijden we het lof half door, ze
zullen dan vlugger doorgroeie.i. We geven de
planten een afstand van 25 tot 30 c.M en
zorgen voor een goed bemeste grond. Om
streeks half Aug. zaaien we ook de eerste
veldsla welke we dan in het najaar kunnen
oogsten. Voor oogst gedurende den winter
zaaien we in Sept. nogeens. Deze laatste
zaaiïng doen we op een beschut liggend
hoekje daar veldsla nogal eens te lijden heeft
van strenge vorst.
A. G.
ONAFHANKELIJKE SOCIALISTISCHE
PARTIJ.
De heeren Fimmen en Nathans uit-
getreden.
Naar De Fakkel, het orgaan van de onaf
hankelijke socialistische partij, van deze week
meldt, zijn de heeren E. Fimmen en N.
Nathans uit deze partij getreden.
In een toelichtenden brief verklaren de
heeren Fimmen en Nathans, dat zij voor het
lidmaatschap van de O.S.P. hebben bedankt
uitsluitend uit motieven, ontleend aan de be
langen van de Internationale Transport
arbeiders Federatie, van welke organisatie
de heeren Fimmen en Nathans resp. secre
taris-generaal en secretaris zijn.
ONWEER.
Branden veroorzaakt
Gistermiddag is de bliksem ingeslagen in
de boerenhofstede van den heer J. Kuipers,
aan den Dijk onder de gemeente Grave. De
boerderij brandde tot den grond toe af Van
den inboedel kon niets worden gered.
Een loods afgebrand.
De bliksem is ingeslagen in een houten
strooloods van de stroostoffabriek de Phoe-
nix aan de Molenstreek te Veeudam geslagen
De brandweer kon de asbesten strooschuren
beschermen en brand locaiiseeren De fabriek
werd niet aangetast. De schade van het ver
brande stroo wordt door verzekering gedekt
BLIKSEM INGESLAGEN.
Gisteravond is in het gehucht Elp ondef
de gemeente Westerbork de bliksem ingesla
gen in de boerderij van den heer G. Wester
ling. D boerderij werd geheel vernield Veer-
ti gvoer hooi alsmede de geneeie inboedel
zijn en prooi der vlammen geworden.
VERKEERSONGEVALLEN,
De aanrijding bij Blerik. Eiti
sterfgeval.
De 26-jarige T. van Heusden uit Wasse
naar die Zondagmiddag tijdens de te Blerik
gehouden 100 K.M. sterrit in botsing kwam
met den motorrijder P. van Soest uit Baarle
is in het ziekenhuis te Venlo, zonder tot be
wustzijn te zijn gekomen, overleden. De toe
stand van de duo-rijdster, de 23-jarige mej,
P. Gantevoort eveneens uit Wassenaar af
komstig is naar omstandigheden redelijk.
Een kleine vooruitgang valt te constateereh.
De toestand van het derde slachtoffer, den
27-jarigen P. van Soest uit Baarle, die een
arm- en beenfractuur opliep, is naar omstan
digheden redelijk.
Na het ongeval te Orave.
De heer Jansen uit Duisburg, die Dinsdag
bij een motorongeluk nabij de Pegelbrug te
Grave ernstig gewond werd, is aldaar in het
ziekenhuis overleden. De toestand van zijn
12-jarigen zoon, die ook verwond werd bij het
ongeval, is vooruitgaande.
Aan zijn verwondingen bezweken*
Gisteravond is in het Sophia-ziekenhuis te
Zwolle overleden de heer Van Dijk uit Bus-
sum, mede-inzittende van den auto van den
heer Gerritsen uit Amsterdam, welke gistere
morgen op den Rijksstraatweg Zwolle-Mep-
pel is verongelukt. De heer van D. had in
wendige kneuzingen bekomen en is aan de
gevolgen daarvan bezweken. De mededee
ling, dat hij slechts licht gewond zou zijn,
is dus onjuist gebleken. De heer v. D. was
gehuwd en vader.
De toestand van den heer Gerritsen is zeer
zorgwekkend, J y
