DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
De terreur in Duitschland.
^Buitenland
No. 198
Dinsdag 23 Augustus 1932 Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
134e Jaargang
SxxqeUiksch OxievücfU
Nationaal-Socialisten voor de rechtbank wegens
overtreding der noodverordening van 9 Aug. en
van de wapenwet.
Doodstraffen tegen vijf Nazi's.
URANT.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar f 2.
franco door het geheele Rijk 2.50.
i-osse nummers 5 cents.
PRIJS PER GEWONE ADVERTENTIES
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3, redactie 33.
Directeur: C. KRAK.
mma
DU nummer bestaat uit 2 bladen.
Voor de speciale rechtbank te Beuthen werd
gisteren behandeld het proces tegen een ne
gental beklaagden, verdacht van moord en
het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel
op de gebroeders Pietrzuch te Potempa in
Duitsch Opper-Silezië. Alle verdachten wa
ren nationaal-socialisten.
Het Openbaar Ministerie eischte tegen de
beklaagden Kottisch, Graupner. Müller,
Lachmann en Wolnitza den doodstraf we
gens overtreding der noodverordening van 9
Augustus en wegens overtreding van de wa
penwet. Voorts eischte het Openbaar Ministe
rie tegen ieder der beklaagden wegens het
toebrengen van zwaar lichamelijk letsel (de
Communist Konrad Pietrzuch werd vermoord
en zijn broer Alfons zwaar gewond) twee
jaar tuchthuisstraf.
Tegen de beklaagden Hoppe en Nowak
werd door het O. M. wegens medeplichtig
heid vijf jaar tuchthuisstraf geëischt.
Tenslotte vroeg het O. M. voor de be
klaagden Hadamik en Czaja vrijspraak. De
eerste verdediger pleitte vrijspraak voor zijn
cliënten Müller, Czaja, Hadamik, Hoppe,
Nowak en Lachmann. Vervolgens zeide plei
ter, dat het misdrijf van de beklaagden Kot
tisch, Wolnitza en Graupner niet onder de
terreur-noodverordening valt, doch dat deze
beklaagden veroordeeld moesten worden vol
fens paragraaf 227 van het Wetboek van
trafrecht. Voor deze laatste beklaagden
pleitte spreker clementie,' daar zij gehandeld
hadden in militairen zin.
De tweede verdediger wees nog op de men
taliteit van de Opper-Silezische bevolking
De vermoorde Pietrzuch was vroeger in gar
nizoen geweest, in verband hiermede haat
ten de Nationaal-Socialisten hem bijzonder.
Gistermiddag deed de president der recht
bank uitspraak. Hij las het volgende oordeel
voor:
De beklaagden Kottisch, Wolnitza, Müller
en Graupner werden wegens politieken dood
slag en het toebrengen van zwaar lichamelijk
letsel ter dood veroordeeld. Bovendien wer
den de beklaagden Kottisch, Müller en
Graupner ieder veroordeeld tot twee jaar en
de beklaagde Wolnitza tot 1 jaar tuchthuis
straf.
Beklaagde Lachmann werd als aanstich
ter ter dood veroordeeld, terwijl hem alle
burgerrechten werden ontnomen.
De beklaagde Hoppe werd wegens mede
plichtigheid tot twee jaar tuchthuisstraf ver
oordeeld.
Tenslotte werden de beklaagden Nowak,
Hadamik en Czaja vrijgesproken.
De uitspraak werd als volgt gemotiveerd:
Het was bewezen, dat de beklaagden den
tocht naar Potempa hadden ondernomen, orn
den communist Konrad Pietrzuch te ver
moorden. De beklaagde Lachmann is als de
geestelijke dader te beschouwen. De beklaag
den Wolnitza, Müller, Graupner en Kottisch
zijn in de kamer binnengedrongen en zijn de
beide broeders te lijf gegaan. De noodveror
dening van 9 Augustus dient in deze aange
legenheid ten volle uitgevoerd te worden,
daar de daad om half 2 plaats vond en de
noodverordening om 12 uur des nachts van
kracht was geworden. De beklaagden Nowak,
Hadamik en Czaja moesten worden vrijge
sproken, daar geen bewijs tegen hen kon wor
den aangevoerd.
o
Tijdens het voorlezen van het vonnis
heerschte er in de zaal doodsche stilte. Ook
tijdens de motiveering was het zeer rustig in
de zaal. Toen de president de zitting geslo
ten had, stond de groepleider van de S. A
en S. S., Heines uit Breslau op en schreeuw
de de zaal in: Het Duitsche volk zal in de
toekomst andere vonnissen vellen. Het vonnis
van Beuthen zal het vuursignaal tot de Duit
sche vrijheid worden. Heil Hitier".
Door deze woorden onstond een tumult in
de rechtzaal. Een deel der aanwezigen op de
tribune namen den kreet over.
Voor het gerechtsgebouw waren duizenden
menschen tesamengestroomd in afwachting
van het vonnis. De politie moest gewapender
hand optreden tegen SA-leden in uniform.
Inzake het vonnis te Beuthen verklaait
men in kringen der Pruisische regeering, dat
door de noodverordening inzake de instelling
van speciale rechtbanken de landen niet hpt
recht van genade verloren hebben. Ook een
termijn, waarbinnen het doodsvonnis voltrok
ken moet worden, is niet bekend.
o
Dr. Goebbels publiceert in de „Angriff"
reeds zijn standpunt inzake het vonnis te
Beuthen
Hii schrijft o.m.: Wii vragen aan de re
geering von Papen, en aan den Rijkspresi
dent: Zullen deze vonnissen voltrokken wor
den? Zal men inderdaad den moed hebben de
hoofden dezer vijf jonge mannen op het blok
te leggen? Wil men hier werkelijk een voor
beeld geven, hetwelk in zijn gevolgen en uit
werkingen zoo wreed en ondraaglijk is, dai
men dit op het oogenblik zich eigenlijk niet
goed kan realiseeren? Wij wenschen niet ge
ïdentificeerd te worden met een beweging
van gewelddadigheden. Wij verheerlijken de
terreur niet, doch dit verklaren wij wel in het
openbaar en voor de geheele wereld: Deze
vonnissen mogen niet voltrokken worden.
Deze veroordeelingen zijn een vuistslag in
het gezicht van het nationale Duitschland.
En tenslotte: 350 kameraden hebben wij
begraven. In de meeste gevallen waren er
geen politie en justitie, die de gerechtigheid
deden zegevieren. Verbitterd en vergramd
zweren wij den rooden hetsers een latere wet
tige vergelding".
o
De persafdeeling van de NSDAP neemt als
volgt stelling tot het vonnis van Beuthen
„Een kreet van ontzetting en verontwaar
diging gaa door het geheele nationale
Duitschland. Vijf doodsvonnissen zijn door
het bijzondere gerechtshof van een zich nati
onaal noemende regeering geveld met volle
dige miskenning van de vertwijfeling, die de
aangeklaagden beheerschte over het falen
van het staatsapparaat tegenover den geor-
ganiseercen marxistischen moordterreur,
waaraan ruim 300 nationaal-socialistische
vrijheidsstrijders reeds ten offer zijn gevallen
Deze vijf doodsvonnissen drijven ieder nati
onaal en rechtvaardig voelenden Duitscher
het bloed van schaamte en woede naar het
gelaat. De verontwaardiging over dit onbe
grijpelijke schrikvonnis wordt nog vergroot
door het feit, dat ter zelfder tijd een ander
Silezisch bijzonder gerechtshof rijksbanier-
leden. die op onmenschelijke wijze met voor
bedachten rade twee SA-mannen afslachten
en vier anderen zwaar verwondden, slechts
bestrafte met ten hoogste vier jaar tuchthuis
straf. Dat is tweeërlei recht. Nationaal-
socialisten worden dus door het bijzondere
gerechtshof van een „nationale regeering"
met den dood bestraft, terwijl het internatio
nale moord marxisme er van mag afkomen
met korte tuchthuisstraffen en behouden blijft
voor de menschelijke maatschappij. Deze beide
vonnissen zijn een slag in het gezicht van het
nationale Duitschland. Millioenen Duitschers
verwachten van den heer von Papen als rijks
commissaris-Pruisisch ministerpresident de
Onmiddellijke opheffing van de ongehoorde
doodsvonnissen van Beuthen, welke onder
geen omstandigheden mogen worden ten uit
voer gelegd. Er zal in Duitschland geen rust
meer zijn, voor het vonnis van Beuthen op
geheven is. Laat de verantwoordelijke leiders
van den staat den ernst van het oogenblik
begrijpen, voor het te laat is.
o
En terwijl te Beuthen bovenstaand proces
behandeld werd, vond in Brieg een soortgelijk
proces plaats. Een aantal leden van de Rijks-
banier was gearresteerd wegens landvrede-
breuk en wegens overtreding der wegen wet.
De 'hoofdredacteur, Durnick, kreeg drie
jaar tuchthuisstraf en zijn collega, de plaat
selijke leider van de rijksbanier Blech, kreeg
vier jaar.
De verdachte Vanin Sr. werd wegens ern-
stigen landvredebreuk en het toebrengen
van ernstig lichamelijk letsel veroordeeld tot
twee jaar tuchthuisstraf.
De vakvereenigingssecretaris Strulik en de
Sociaal-democratische wethouder Manche
werden wegens landvredebreuk tot resp. an
derhalf en 1 jaar gevangenisotraf veroor
deeld.
Van de beide vrouwelijke verdachten werd
vrouw Kose veroordeeld tot zes maanden en
vrouw Morawé tot drie maanden gevange
nisstraf veroordeeld. De overige straffen
varieeren van een jaar tot drie maanden ge
vangenisstraf.
In het vonnis werd o.m. overwogen, dat de
rijksbanier niet uit was met de verontschuldi
ging, dat zij door de nationaal-socialisten ge
provoceerd zijn geworden. De rechtbank is
verplicht terreur- en gewelddaden tegen te
gaan en deze met alle mogelijke middelen te
bestrijden. Bij het vonnis mag men niet al
leen denken aan de verdachten, doch ook aan
de slachtoffers, in dit geval aan de dooden
en de 20 zwaar-gewonden.
o
De Berlijnsche avondbladen wijdden nog
kolommen aan het Ohlauprooes.
De ..Angriff" zegt, dat met betrekking op
de zware straffen te Beuthen, het vonnis te
Ohlau mild kan worden genoemd.
De „Kreuzzeitung" spreekt er haar ver
wondering over uit, dat hier niet een zwaar
vonnis is geveld, daar hier een voorbeeld ge
geven had moeten worden.
Het Berliner Tageblatt" spreekt echter
van onbelangrijke zware straffen. Dit oor
deel is niet in overeenstemming te brengen
met het resultaat van het onderzoek.
De sociaal-democratische „Abend" schrijft
in verband met de bedreigingen in de na
tionaal-socialistische pers, dat het vonnis van
Ohlau, als een vuursignaal door de rijen der
Duitsche arbeiders zal gaan.
De veroordeelden, zelfs wanneer zij de
grenzen van noodweer overschreden moch
ten hebben, genieten algeheele sympathie van
alle vrijheidlievende menschen. Aan deze spe
ciale rechtbanken met haar vonnis tegen re
publikeinen zal spoedig een einde gemaakt
worden.
De „Vossische Zeitung" meent, dat het te
hopen is dat door het strenge vonnis de toe
stand beter zal worden. Het is een hooge
prijs, welke betaald moet worden om den
vrede in het Duitsche rijk te herstellen.
HITTE TE BERLIJN.
Groot aantal slachtoffers.
Berlijn heeft Zondag met een temperatuur
van 36.6 graden Celsius in de schaduw den
warmsten dag sinds 1865 doorgemaakt, zoo
meldde de correspondent van het Hbld. al
daar gisteravond.
Zelfs op het water was deze temperatuur
zoo ondraaglijk dat ook bij het baden vele
menschen door de hitte werden bevangen en
ettelijke doodelijke ongelukken het gevolg wa
ren. Ondanks het feit, dat het onder zulke om
standigheden in de sedert veertien dagen
broeiende fetad natuurlijk niet om uit te hou
den was, vervoerck-it dopenbare verkeersmid
delen Zondag toch minder menschen dan een
week geleden. Daardoor is het bewijs gele
verd, dat honderdduizenden Berlijners reeds
te uitgeput waren om zich nog op straat te
wagen en niet den meed hadden van de over
volle trams, treinen en autobussen gebruik te
maken.
Op 20 Juli 1865 was in Berlijn de thermo
meter tot 37 graden gestegen. De 36.6 gra
den die wij hier thans hebben beleefd zijn in
de practijk natuurlijk even erg en even scha
delijk voor de gezondheid.
Tegen vijf uur 's avonds kwam het eerste
onweer, dat echter nauwelijks regen en koelte
bracht. Eerst Maandagmiddag om vier uur
volgde een tweede heftig onweer met stortre
gens en op het oogenblik is de temperatuur
buiten in verband met het ajargetijde eindelijk
weer normaal te noemen.
BUITENGEWONE ZITTING
VAN DEN PRUISISCHEN STAATS
RAAD.
Per 7 Sept. as. vangt een buitengewone
zitting aan van den Pruisischen staatsraad,
welke vermoedelijk tot 9 Sept. zal duren.
Doel van deze zitting is de regeering in de
gelegenheid te stellen den Staatsraad in te
lichten omtrent den huidigen politieken toe
stand. Voorts is een voorstel iilgediend be
sprekingen te houden over de noodverorde
ning inzake de reorganisatie der landelijke
districten.
LUCHTMANOEVRES IN FRANKRIJK.
Heden beginnen in het Fransche grensge
bied in den vierhoek Maringen Diedenhofen-
Berry au Bac-Epernay de grootste lucht-
manoevres, die tot nog toe in Frankrijk zijn
gehouden. In het gebied, waar de manoevres
zullen worden gehouden, treedt vanaf heden
de oorlogstoestand in en reeds hedenmorgen
vroeg vlogen ontelbare vijandelijke vlieg
tuigen van allerlei type over het gebied.
Hoofddoel van deze vliegtuigen zijn de elec-
triciteitswerken van Metz, de hoogovens van
Diedenhofen, de stations van Reims en Ver-
duin en ten slotte de op het gebied der ma
noevres liggende vliegvelden. Aan de ma
noevres wordt deelgenomen door alle vlieg-
formaties der westelijke Fransche garnizoe
nen, die gesteund worden door luchtvaartre
gimenten uit andere deelen van het land.
DE GEHEIMZINNIGE PRINS.
Maandagmiddag is het stoffelijk overschot
van den geheimzinnigen vreemdeling die
zich prins Edgar van Bourbon noemde, op
het kerkhof van Thiois te Parijs ter aarde be
steld zoo meldt het Hbld. Daar de identi
teit van den vermoorde nog steeds niet vast
staat en niemand rechten heeft laten gelden
op het lijk, zou het van politiewege in mas
sagraf worden gebracht. Maar een rijke
Amerikaan, die onbekend wenscht te blijven,
heeft zich bereid verklaard te voorzien in de
kosten van een eigen graf en zoo rust nu de
„laatste prins van Bourbon" in een graf
dat zijn „rang en titel" waardiger is dan een
anoniem massagraf.
Ook dit einde, zoo schrijft „Le Journal,"
is even sensationeel en geheimzinnig als de
figuur en de levensloop van den betrokken
persoon. Een vertegenwoordiger van het
blad heeft alle denkbare personen geinter-
viewd die opheldering zouden kunnen ver
schaffen over de identiteit van den doode.
Zonder succes. De politie deelde mede, dat
de „prins van Bourbon" zonder twijfel derde
klas zou begraven zijn in het massagraf als
de Amerikaan niet tuschenbeide gekomen
was. De vertrouwelingen van prinses Blan-
ca (zoogenaamd de moeder van dezen ge
heimzinnigen prins; eerst heette het dat de
moeder prinses Alice von Bourbon was),
twee hofdames, die door een vertegenwoordi
ger van „Le Journal" werden ondervraagd,
ontkenden ook maar ooit iets gehoord te heb
ben van een prins Edgar. Maar „Le Journal'
weet wel van vroeger allerlei merkwaardige
bijzonderheden van den man die ook voor een
spion gehouden is. Hij deed voor het eerst
van zich hooren aan de Italiaansche Rivièra,
in de buurt van Ia Piana, waar hij alge
meen bekend was als één van de Bourbons.
Keizer Frans Jozef zou vaak reizen gemaakt
hebben naar La Piana.
Enkele inwoners van Nice herinneren zich
dat „prins Edgar" even voor den oorlog
van zich deed spreken door zijn rechten
te doen gelden op den troon van Albanië,
wat hij vanuit Nice deed. Even nadat Italië
zich in den oorlog had gemengd werd de
„prins" gevangen genomen, verdacht van
spionage voor de centrale mogendheden en
hij werd weer vrijgelaten op voorspraak
vanden koning van Spanje!
Uit het onderzoek van „Le Journal" bleek,
dat prins Edgar inderdaad inlichtingen ver
schafte aan de centralen, die de inlichtingen
ontvingen door bemiddeling van een dame
in Griekenland, die aan het „Journal"
schreef, dat de „prins van Bourbon" in 1915
en 1916 onder dien naam haar bekend was,
maar dat men toen reeds aan twijfelde of hij
werkelijk een prins was. Zijn leven te Athene
was nogal avontuurlijk en zeker weinig prin
selijk. De politie was er zeker niet onschul
dig aan, dat het heerschap op een gegeven
dag met de Noorderzon vertrokken bleek te
zijn naar Italë, waar hij, zooals boven ge
zegd, verdacht van spionage werd gearre
steerd. Na zijn vrijlating week hij uit naar
Spanje, waar hij tien jaar verbleef, waarna
hij zich te Parijs vestigde. Noch in Spanje,
noch te Parijs deed hij iets wat de aandacht
van de politie op hem zou kunnen vestigen,
integendeel, hij trok zich meer en meer terug
in een geheimzinnig waas, dat nu zóó dicht
blijkt te zijn, dat de politie er geen wijs
meer uit kan worden. Tenzij, zoo merkt „Le
Journal" op, de betrokken commissaris van
politie te Parijs geen comedie speelde, toen
hij bij eenige minder belangrijke vragen van
den vertegenwoordiger van het „Journal,,
zich beriep op het „secret profession".
het bereikte kan instemmen en het besluit om
voorloopig niet tot den gouden standaard terug
te keeren, een belangrijke bijdrage voor de te
houden economische wereldconferentie acht.
De liberale „News Chronicle" is zeer onte
vreden en schrijft dat de conferentie van Ot
tawa den wereldhandel niet zal bevorderen,
doch in elk opzicht zal beperken. Over de
geheele linie heeft zij juist het tegendeel ge
bracht van wat personen van beteekenis als
haar doel hadden gezien, n.1. de algemeene ver
laging der tarieven, de opheffing der handels
beperkingen en de afbraak van het contin-
genteeringssysteem.
De „Daily Herald" acht het resultaat even
eens negatief en wijst vooral op de te ver
wachten stijging van de levensmiddelenprijzen,
die door de Engelsche Arbeiderspartij in het
Lagerhuis en bij de verkiezingen met felheid
zal worden bestreden.
De „Daily Telegraph" schrijft, dat het resul
taat gunstiger was dan men na de moeilijke
onderhandelingen had durven verwachten. Het
is te danken aan Baldwin en de Engelsche de
legatie wanneer men niet vergeten heeft reke
ning te houden met den handel met de buiten
wereld. In wezen is de grondslag van de
overeenkomst een zekere „Planwirtschaft", die
het blad ziet in de bereikte samenwerking tus-
schen industrieën der verschillende deelen van
het Britsche Rijk. De wederzijdsche concessies
vormen een evenwicht en het nieuwe Engelsche
economische wereldrijk is te Ottawa begonnen.
De „Morning Post" meent, dat de overeen
komsten de strekking hebben van verlaging
der handelsbeperkingen, al was ook in enkele
gevallen verhooging van de buitenlandsche ta
rieven niet te vermijden.
De „Daily Mail" schrijft, dat het resultaat
van de conferentie van Ottawa een nieuw en
gelukkiger hoofdstuk in het boek van de han
delsbetrekkingen binnen het Britsche Rijk
opent.
De „Daily Express" spreekt er in het bijzon
der zijn ontevredenheid over uit, dat de confe
rentie van Ottawa geenerlei voordeelen voor
den Engelschen landbouw heeft gebracht.
NA DE CONFERENTIE VAN
OTTAWA.
Wat de Dominions en de Kolo
niën er van zeggen.
De resultaten van de Conferentie te Ottawa
zijn, voorzoover thans reeds te overzien, in de
Dominions en de Koloniën met bevrediging
ontvangen.
Het leidende Zuid-Afrikaansche blad „Cape
Times" verklaart in een hoofdartikel, dat de
conferentie inzake al te hoog gespannen ver
wachtingen teleur gesteld heeft. De resultaten
van Ottawa zullen weliswaar moeilijk direct in
klinkende munt omgezet kunnen worden, doch
zij beteekenen zeer zeker ook een verdere
stap in de richting van het te Lausanne aange
vangen werk, het vertrouwen en de onderne
mingsgeest te herstellen.
De Australische minisjer-president Lyons
verklaarde, dat de resultaten der conferentie
door het Australische volk met voldoening
worden begroet. Het Ministerie van Handel
rekent in verband met de aan Australië toege
kende preferentieele tarieven op een bedrag
van 21/» millioen pond sterling.
De Minister-president van Nieuw-Zeeland,
Forbes, is eveneens tevreden met de resultaten
van Ottawa. De overeenkomsten zijn veelbe
lovend voor de toekomstige nauwere samen
werking tusschen de deelen van het Britsche
werelrijk.
In Burma is men teleurgesteld, dat Burma
geen preferentieele tarieven heeft verkregen
voor zijn hoofdproduct, de rijst.
Tenslotte kan nog gemeld worden, dat men
te Ottawa zelf niet optimistisch gestemd is.
Men vreest dat Amerika tegenmaatregelen zal
gaan nemen in verband met de overeenkomst
tusschen Canada en Engeland.
Engelsche persstemmen over
de resultaten.
De commentaren in de Londensche pers op
de resultaten van Otawa zijn in het algemeen
rustig en zakelijk. Aangezien tal van bijzon
derheden nog niet gepubliceerd zijn is het
moeilijk, zich reeds thans een getrouw beeld
van het geheel te vormen. De verschillende
verdragen vormen een uitgebreid plan ter be
vordering van den imperialen handel, hoewel
de vrijhandelaars zich tegen de nieuwe tarie
ven op tarwe en koper zullen verzetten, terwijl
de imperialisten misschien eenigszins teleurge
steld zullen zijn.
„Financial News" schrijft, dat men de resul
taten met gemengde gevoelens gade slaat, ter
wijl de „Financial Times" in het algemeen met
DE OPSTANDIGE BEWEGING IN
BRAZILIË.
Opstanden in San Paulo.
Uit Rio de Janneiro wordt gemeld, dat al
daar een opstand is uitgebroken van aan
hangers der opstandelingen in den staat San
Paulo. De Braziliaansche regeering heeft den
staat van beleg afgekondigd, en na eenige
felle straatgevechten waarbij verscheidene
personen werden gedood zou zij erin ge
slaagd zijn den opstand voorloopig neer te
slaan. Een gedeelte van de marine zou naar
de opstandelingen zijn overgeloopen, terwijl
het leger de regeering trouw is gebleven. Het
zakenleven ligt geheel stil. De opstand be
gon met een demonstratie, die door het cen
trum van de stad marcheerde achter de vlag
der opstandelingen in San Paulo. Voor het
ministerie van arbeid werden twee bommen
geworpen, waardoor echter niemand werd
gewond.
DE VERKIEZINGSREDEVOERING
VAN ROOS EVELT.
Een verklaring van het staatsde*
partement.
Het staatsdepartement publiceert een ver
klaring gericht tegen een verkiezingsredevoe
ring van de democratischen candidaat voor
het presidentschap, Roosevelt. De redevoering
van Roosevelt heeft den indruk gewekt, alsof
het staatsdepartement den bankiers bevoor
deeld had. Het staatsdepartement heeft echter
aldus de verklaring geen enkel maal toestem
ming gegeven voor het van een inte. nationale
leening. Eenmaal heeft het staatsdepartement
de banken er zelfs voor gewaarschuwd ven
Duitsche leening uit te geven. Ook heeft het
gewezen op het gevaar van een overmatige
credietverleening aan Duitschland en op de
mogelijke moeilijkheden bij de amortisatie ten
gevolge van het verdrag van Versailles. Het
lijdt geen twijfel, dat het onder het publiek
brengen van menig leening door het s'aatsde-
partement is verhoed.
DE BEWEGING DER
BURGELIJKE ONGEHOORZAAM
HEID.
Het wekelijksch rapport omtrent de burger
lijke ongehoorzaamheidsbeweging in Indië
vermeldt, dat in de Ver. Provincies nog steeds
treinen worden aangehouden door Congres-
vrijwilligers, terwijl telegraafdraden worden
doorgesneden. Enkele plaatselijke politieke
leiders wisten door hun optreden nieuwe ac
tiviteit te ontwikkelen.
Te Bombay hebben Congreshuurlingen ge
demonstreerd. In de provincie was alles rus
tig. Ook uit andere provincies worden geen
bijzondere gebeurtenissen gemeld.
DE BESTRIJDING DER
WERKLOOSHEID.
De Chileensche regeering heeft noodmast-
regelen uitgevaardigd ter bestrijding der
werkloosheid. Zij beoogen hoofdzakelijk reor
ganisatie in het mijnbedrijf en in de fabrieken,
fn den landbouw en in het visscherijbedrijf.
