DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. UIT DEN ALKMAARSCHEN RAAD. De Ontwapenings conferentie. No. 220 Zaterdag 17 September 1932 134e Jaargang Het pad der Alkmaarders zal voortaan niet over rozen, maar over muziek gaan. Wie een kuil graaft voor een anderzal er straks in kunnen zwemmen. Trommelaars die met stille trom den aftocht hebben geblazen. Ovevzicht Duitschland niet meer vertegenwoordigd. Deze Courant wordt ELKEN AVOND, beha! re Zon en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2. franco door het geheele Rijk 2.50. i.osse nummers 5 cents. PRIJS PER GEWONE ADVERTENTÏEN: Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groot* contractei rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Briev. c franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk kerij v h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9, postgiro 37060. Telef. 3, redactie 33. Directeur: C. KRAK. Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA. «HBHmnnnaaHnMnBBBa Dit nummer bestaat uit drie bladen Vacantie, zoo is er wel eens beweerd, maakt dat iemand eens tot rust kan komen. Hij is er eens „uit", hij krijgt door een andere omgeving andere en dikwijls betere inzichten en hij verzamelt nieuwe energie om daarna zijn taak weer met frisschen moed te kunnen beginnen. De leden van onze vroedschap hebben thans bijna twee maanden parlementaire vacantie gehad, zij hebben in binnen- en bui tenland nieuwe krachten kunnen verzamelen, maar zij hebben althans naar onzen in druk hun vacantietijd nutteloos voorbij la ten gaan. Er was in de Donderdagmiddag gehouden raadszitting geen spoor van beter inzicht, nieuwe energie en frisschen moed te beken nen, de debatten waren langdradiger dan ooit, persoonlijke hatelijkheden werden over en weer gedebiteerd en het leek of zelfs de burgemeester het wel „geloofde" en het nut teloos achtte door zijn voorbeeld in de naar geestige stemming eenige verbetering te bren gen. Er zat wat men noemt geen „muziek" in den Raad en in zekeren zin zat er toch ook weer wel muziek in want er is urenlang ge- discusieerd over de radio-distibutie, waarvoor de aanvoerkabels op dit oogenblik reeds on der onze straatklinkers gelegd worden. Het is een eigenaardige gedachte, dat ons pad straks over muziek zal gaan als is het dan ook muziek in gecomprimeerden, electri- schen vorm en de gedachte zal er in deze donkere tijden wellicht toe kunnen medewer ken onze stemming wat blijder en onze ver wachting wat hoopvoller te maken. Evenwel, het is niet daarom, dat de ge meente een harer diensten thans dit grond werk heeft opgedragen, het is zuiver en al leen hierom, dat de gemeente ontdekt heeft, dat de radiodistrubianten te dezer stede een winstgevende onderneming hadden en dat men tot de conclusie is gekomen, dat het niet onvoordeelig zou zijn, die winsten voortaan in onze schatkist te laten vloeien. De particuliere onderneming is dus in een monopolistische omgezet en het was voor ve len de groote vraag of deze uitschakeling van concurrentie in de toekomst al dan niet wenschelijk zou blijken. De meerderheid van den Raad twijfelt er niet aan, dat de gemeentelijke radio-distri butie op den duur een voordeelig zaakje zal blijken en den aangeslotenen is reeds vroeger beloofd, dat zij nu voor hetzelfde geld betere muziek en uitgebreider programma's zullen Het principieele besluit is dan ook reeds genomen, maar er moest natuurlijk nog een verordening gemaakt worden waarin de rechten en verplichtingen van het bedrijf en zijn afnemers nader omschreven werden en juist deze verordening die een afschrift van die uit een achttal andere gemeenten bleek heeft in den Raad tot een uitvoerige discussie aanleiding gegeven. Men meende, dat huurder en huiseigenaar een beetje tegen elkaar uitgespeeld werden, men meende, dat notarissen niet bereid zou den blijken bepalingen inzake radiodistributie in de verkoopacten van perceelen op te ne men, men wees er op, dat allerlei strafmaat regelen op den aanvrager inplaats van op den verbruiker van toepassing verklaard worden wat later een redactiefout bleek te zijn men vreesde, dat voor retributie rechten, eventueele radiobelasting, of uitzen ding van buitenlandsche programma's op den duur door de aangeslotenen nieuwe finan- cieele offers gebracht moeten worden en men had voornamelijk bezwaar tegen artikel 2_ waarin de directie gerechtigd wordt bij wan betalers den toevoer van gas en electnciteit te verbreken totdat aan de gestelde verplich tingen is voldaan. Dit laatste is inderdaad al een heel zon derlinge bepaling en kenmerkend voor het monopolistisch karakter van het bedrijt. ue gemeente maakt hier in zekeren zin misbruik van de omstandigheid, dat zij alleen gerech tigd is den ingezetenen „artikelen van nood zakelijk dagelijksch gebruik te leveren en de dienst der Gem. Lichtbedrijven, die voor gas, electrische energie en radio zorgt, zet haar waarschuwing om aan de bepa.ingen van bet radioreglement te voldoen, kracht bij door het dreigement, dat de onverlaat, die bet haar lastig maakt voortaan ook geen gas en licht meer zal kunnen krijgen. In zekeren zin is een dergelijke bepaling zelfs immoreel - althans een gemeente on waardig omdat het immers heel goed kan voorkomen, dat een gemeentelijke luistervink zijn radio-kwitantie niet uit kwaadwilligheid afwijst maar omdat hij zich principieel niet genoodzaakt acht deze te betalen. Dan zet de gemeente hem voor de keuze om toe te geven of voortaan met zijn gezin rauwkost te eten en 's avonds in donker te zitten en het natuurlijke gevolg daarvan zal zijn, dat de gedupeerde radioliefhebber van verdere protesten afziet en „vrijwillig" be taalt wat men hem wil laten betalen. Het bedrijf is daar ongetwijfeld mee ge baat, maar tegenover de afnemers kan het in zekeren zin misbruik van macht genoemd worden. De Reinigingsdienst ledigt beerputten en zorgt voor het ophalen van vuilnis, de plantsoendienst verzorgt onze parken en be heert de begraafplaats. Wat zou men er van zeggen als de gemeente bepaalde, dat bij den Alkmaarder, die zijn beerputtenbelasting niet tijdig betaalt voortaan de vuilnisbakken niet meer geleegd worden of dat de man, die onze plantsoenen beschadigt voor straf niet be graven zal mogen worden. De betrokkenen en in het laatste geval natuurlijk zijn fa milie zou daardoor ten zeerste gedupeerd worden en dergelijke voorbeelden toonen maar al te duidelijk, dat men bij een monopo listisch bedrijf altijd gevaar loopt, dat niet zooals op het Stadhuis staat de wil van het volk, maar dat het recht van den sterkste de hoogste wet is. Wethouder Bonsema heeft een zeer soepele toepassing beloofd, maar de geheele Raad zou het geapprecieerd hebben als het ge wraakte artikel voor goed uit de verordening was verdwenen. Wat de andere opmerkingen betreft werd een nader onderzoek of wijziging toegezegd, er werd nogmaals op gewezen, dat in andere gemeenten dit alles zonder meer van toepas sing verklaard was en ten slotte wist de wet houder zelfs zonder hoofdelijke stemming dit radio-schaapje op het droge te brengen. Tegenover het verwijt, dat geen enkele Alk- maarsche middenstander in de gelegenheid gesteld was voor de leverantie van kabel of aansluitkastjes in te schrijven, heeft hij zich verdedigd door de mededeeling, dat Alkmaar gezamenlijk met Breda aan het inkoopen ge weest was, dat men daardoor een bestelling had kunnen doen, die zoo groot was, dat men hier gerust van een „Noch nie dagewesen" had kunnen spreken en dat men door den enormen omvang der bestelling een zoo voor- deelige aanbieding had gekregen, dat geen enkele Alkmaarder daar in de verste verte te gen had kunnen concurreeren. Dat alles is natuurlijk heel goed mogelijk, maar er werd in den Raad van verschillende kanten op gewezen, dat het definitieve be wijs daarvoor ontbrak en dat men, als men zoo zeker van zijn zaak was, den Alkmaar- schen middenstand toch zeker gelegenheid tot inschrijving had kunnen geven. Wat den aanleg betreft werd medegedeeld, dat het leggen en lasschen van den kabel slechts door vaklieden kan geschieden, maar dat daarna getracht zal worden den em- ployé's der opgeheven particuliere bedrijven en den ingeschrevenen bij de Arbeidsbeurs bij de werkzaamheden te betrekken. Het was een voorstel, dat geheel in het tee- ken van radiomuziek stond, maar de storin gen op de korte golf waren oorzaak, dat de dissonanten er menigmaal sterk boven uit klonken. Mr. Langeveld, die zich over de verorde ning allesbehalve opgetogen toonde en voor uitstel van behandeling pleitte, werd van sociaal-democratischen kant verweten, dat hij als belanghebbend adviseur der particuliere distribuanten in zekeren zin sabotage zou plegen en de heer Van de Vall, die, vooral als de publieke tribunes dicht met zijn partij- genooien bezet zijn, wel eens graag den ver ontwaardig»'<n politicus wil spelen, verweet hem een „oppositie in zakformaat" waarbij natuurlijk ook nadrukkelijk op 's heeren ean- gevelds lidmaatschap van den Vrijheidsbond moest worden gewezen. Van diverse zijde kreeg deze meester in de rechten, van wien men van sociaal-democratische zijde aan neemt, dat hij de rechten wel meester maar de rechte meester niet is, verdachtmakingen te hooren totdat hij weer het woord voor een persoonlijk feit moest vragen en zijn goede bedoelingen en de lelie-blankheid van zijn politiek geweten betuigde, waarna de be schuldigingen als sneeuw voor de zon weg smolten en even gemakkelijk weer terugge nomen werden als zij waren uitgesproken. Waarom de publieke tribunes zoo over- vuld waren, is niet recht duidelijk geworden, want ook na de behandeling van het punt „werkverschaffing" bleven de belangstellen de, maar niet altijd even rustige toehoorders, het verloop der debatten volgen. Er was, tegen veler verwachting, heel wei nig oppositie tegen de keuze en den finan- cieelen opzet der uit te voeren werken, in het bijzonder tegen het plan om voor niet min der dan bijna 130.000 een toegangsweg van de Zuiderhoutlaan naar het Sportpark te maken. Het meest heeft het den Raad eigenlijk geïnteresseerd dat door het noodi- ge grondverzet voor ophooging hier een uit graving zou worden verkregen, welke het be- ;in van een nieuwe zweminrichting zou 'unnen worden. Een dergelijke inrichting schijnt uit „het niet" geboren te kunnen worden, of eigenlijk uit minder dan niets, want een kuil is in zekeren zin nog een negatieve bezitting. Men interesseerde zich echter hoofdzakelijk voor de plaats van dien kuil, omdat het nu een maal niet economisch is de inrichting ergens anders te bouwen dan waar de kuil zich be vindt, die als gemeentelijke badkuip zal moe ten dienen. Bijna onopvallend hadden B. en W. in deze bijlage de plaats van de zoo lang verwachte gemeentelijke bad- en zweminrich ting nader gestipuleerd en zij hadden na tuurlijk de vragen te beantwoorden naar stichtings- en exploitatiekosten, naar de kwa liteit van het grondwater waarbij zelfs de ziekte van Weil ter sprake gebracht werd en naar allerlei bijzonderheden waarop B. en W. beloofd hebben nader te zullen antwoor den, als inderdaad vaststaat, dat de inrich ting daar ter plaatse gevestigd zal worden. Blijkt dit niet wenschelijk, dan zal de kuil, die voor de ophooging van den weg toch ge maakt moet worden, eenvoudig weer dicht worden gegooid, ten koste waarschijnlijk van den betrokken dienst, welke dan in finan cieel opzicht tot de erkenning zal komen, dat wie een kuil graaft voor een ander er zelf wel eens invalt. Nu er in de onmiddellijke nabijheid van de voor ieder onbruikbare gevangenis een zwem- basin zal gemaakt worden, kan het denkbeeld toch nog wel eens onder de oogen worden gezien in hoeverre dit gebouw nog productief zal zijn te maken. De badmeester zal er reeds dadelijk een ambtswoning kunnen uitzoeken en voor gebrek aan kleedkamertjes behoeft men in een cellulaire gevangenis zelfs in de heetste zomermaanden niet bevreesd te zijn De betrokken bijlage vermeldt, dat de kos ten der ter bestrijding van werkloosheid uit te voeren werken bijna f 214.000 bedragen, waarin te verdienen in 5150 arbeids weken een werkloon van ruim 113.000 is begrepen. De noodzakelijkheid in den komenden tijd van ernstige werkeloosheid de meest door cie crisis gedupeerden loonenden arbeid te ver schaffen, heeft er ongetwijfeld toe geleid thans minder naar de wenschelijkheid dan naar den omvang van den arbeid te kijken. Steun is demoraliseerend en onproductief voor de gemeenschap en hoe meer men de menschen voor hun levensonderhoud kan laten werken, hoe beter en meer voldoening gevend dat in de allereerste plaats voor hen zelf zal zijn. Aux grands maux les grandes rémèdes, zegt een Fransch spreekwoord, ernstige kwalen moeten op doeltreffende wijze bestreden worden en wij kunnen ons volkomen begrijpen, dat geen aer raadsleden in dezen tijd van ontwrichting en werkeloos heid tegen het voteeren van dergelijke kapi tale bedragen bezwaar gemaakt heeft. Het uurloon werd vooralsnog op 43 cent gesteld, maar het is te verwachten hoewel in de gegeven omstandigheden niet te hopen dat de minister, op straffe van inhouding der Rijkssubsidie wel zal bepalen, dat dit iets lager moet gesteld worden. Dank zij waarschijnlijk het feit, dat de heer Westerhof thans wethouder van financiën is en het werkloosheidsvraagstuk dus ook eens uit een anderen gezichtshoek dan van de zijde zijner arbeiders-partijgenooten kan bekijken, is 'er alle kans, dat de gemeente de Rijkssubsidie dit jaar niet hooghartig zal afwijzen. Zij is dit trouwens verplicht tegenover het belas tingbetalend deel onzer burgerij, welks be staan in de laatste jaren wel eens te veel gc- ignoreerd is geworden. .Toegezegd werd, dat de fraaie Zuiderhout laan bij de uitvoering der werken zooveel mogelijk gespaard zal worden en dat de be woners van de Nieuwpoortslaan, die er rij wielstallingen of winkeltjes op nahouden en die over het algemeen zoo gezellig in hun kamers en tuintjes naar de passeerende druk te kunnen kijken, niet dadelijk de dupe van het omgelegde verkeer zullen worden. Zij zullen voortaan wellicht op de fietsers of voetgangers aangewezen blijven. Een andere werkwijze bij het ophoogen van bouwterrein zal de kosten van werkverschaffing nog eenigszins verhoogén, vooral nu de Raad be paald heeft, dat de benoodigde grond niet per vrachtauto maar per vlet moet worden aangevoerd. Een dergelijke verlangzaming van den arbeid is als het ware een teruggaan naar vroegere tijden en werkmethodes en daarom een besluit dat den aard van dit werk en den nood van den tijd kenmerkt Bij de benoeming van een aantal leer krachten aan onze openbare lagere scholen heeft de heer Stoutjesdijk bepleit deze niet voor vast maar voor tijdelijk te benoemen Hij voorziet namelijk door het rapport- Weiter, door de wet-Terpstra en de oprich ting van een neutrale bijzondere school in de naaste toekomst een overcompleet aan onderwijskrachten in onze gemeente, waar door niet alleen de onderwijzers gedupeerd worden, maar ook de gemeenschap, aie ze moet betalen. De burgemeester heeft daartegenover ge steld, dat men in dat geval de zestigjarigen, die men nergens verplicht is in dienst te nemen, wel naar huis zal kunnen sturen. Het is de groote vraag of dit vol doende zal zijn om „ruimte" te maken, maar eveneens of het billijk is, dat de ouderen de d-upe worden van een overcompleet aan leer krachten wellicht aan geheel andere scholen dan waaraan zij zelf zijn verbonden, een overcompleet dat men thans duidelijk voor zien kan en toch willens en wetens nog gaat vergrooten door vacatures niet met tijdelijke maar met blijvende krachten te vervullen. Er zullen straks bij de overcompleten wellicht ook jeugdige krachten zijn, die in Alkmaar in het ouderlijk huis een alleszins geschikt pen sion hebben gevonden, maar die zelf, zoowel als hun ouders, gedupeerd zullen worden als hun als wachtgelders binnen afzienbaren tijd een andere standplaats wordt aangewezen. De heer Stoutjesdijk had zich wel degelijk van de stemming in onderwijskringen over tuigd en het is ons onbegrijpelijk, waarom zijn voorstel zelfs door zijn eigen partijge- nooten niet ondersteund werd. De heer Go- vers, die van een vervelende ziekte langzaam herstellende is, voelde zich wellicht nog te zwak iets te ondersteunen, maar Mr Lan geveld had in dit geval zijn fractiegenoot niet in den steek mogen laten, vooral omdat bekend was, dat het voorstel ook eenige stem men van de overzijde zou hebben gekregen Wij zullen niet dieper ingaan op het ge rucht, dat het benoemen van vaste leerkrach ten in den grond eigenlijk een strafmaat regel tegenover een zich wat al te fractie- ZIJ, DIE ZICH MET 1 OCTOBER A.S. VOOR MINSTENS 3 MAANDEN OP DIT BLAD ABONNEEREN, ONT- VANGEN DE TOT DIEN DATUM VERSCHIJNENDE NUMMERS FRAN- CO EN GRATIS. DE DIRECTIE. los voelend sociaal democratisch raadslid geweest is. Het zou een schandaal zijn als een deel van den Raad van zijn bevoegdheid en van zijn zorg voor het algemeen belang een dergelijk misbruik gemaakt had. Zoo lang dat niet overtuigend bewezen kan wor den, is zelfs het gerucht ervan te betreuren. De rest van de agenda bood weinig bij zonders. De brandweer krijgt nu een ka zerne, die, nu zij ook een dienst voor omlig gende gemeenten is geworden, een betere be waarplaats voor het steeds groeiende mate riaal zal blijken. Wanneer het nieuwe politie bureau op den hoek van de Principestraat wordt gevestigd, zullen politie en brandweer in het centrum der stad buren worden, wat de veiligheid voor personen en perceelen slechts ten goede zal kunnen komen. Mejuffrouw Carels ondersteunde de klacht van bewoners uit de Doelenstraat, die iast ondervinden van trommeloefeningen, welke ten huize van een straatgenoot gehou den worden. Wij weten niet of dit ten behoeven van een Christelijk fanfarecorps dan wel ter instructie van een groep Hol- landsche Nazzi's geschiedt, maar hoewel zwemoefeningen tegenwoordig zonder water worden gehouden, schijnen trommeloefenin gen zonder burengerucht nog niet mogelijk te zijn, waarom het volkomen begrijpelijk is» dat men daartegen geprotesteerd heeft. De zaak werd in handen van B. en W. ter afdoening gesteld en omdat de burgemeester de verrassende mededeeling deed, dat er niet meer getrommeld wordt en dat de tromme laars dus met de stille trom zijn vertrokken, is de kwestie reeds zoo afdoende geregeld, dat het college ze verder buiten beschouwing zal kunnen laten. Men herinnert zich ongetwijfeld het docu ment, dat de Duitsche rijksregeering aan den Franschen gezant te Berlijn liet overhandi gen en dat 'betrekking had op de Duitsche gelijkberechtigdheidseisch t. a. z. van de ont wapeningsvraagstukken. En men herinnert zich even natuurlijk ook het Fransche ant woord op dit document, waarvoor wij kun nen verwijzen naar ons Overzicht van Don derdag j.1. Wanneer men dat alles in gedachten nog even nagaat, dan zal men begrijpen, dat met groote spanning gewacht werd op het schrij ven van de Duitsche rijksregeering aan den voorzitter der ontwapeningsconferentie, Hen- derson- Welnu, die spanning is thans ge weken, want gisteren is dit bewuste schrijven door den Duitschen consul-generaal aan den directeur van de ontwapeningsafdeeling van het Volkenbondssecretariaat overhandigd. In deze mededeeling, welke drie getikte •vellen telt en in het Duitsch en Fransch is op gesteld, deelt de rijksregeering mede, dat Duitschland in de 21 September a.s. hijeen- komende zitting van het bureau der Ont wapeningsconferentie niet vertegenwoordigd zal zijn De motiveering van dit besluit komt overeen met de verklaringen in de Duitsche nota aan Frankrijk over de gelijkgerechtigd heidskwestie. De Duitsche regeering wijst erop, dat reeds in de verklaring van den lei der dei Duitsche delegatie Nadolny, 23 Juli voor de algemeene commissie der Ontwape ningsconferentie afgelegd, tot uiting kwam dat Duitschland niet verder aan de Ont wapeningsconferentie zou mede werken, zoo lang de kwestie der Duitsche gelijkgerech tigdheid niet beslist was. De inhoud van het Duitsche schrijven is te lefonisch ter kennis gebracht van Henderson, die nog te Londen vertoeft, doch Zondag te Genève aankomt. o Het schrijven der Duitsche regeering. dat van veel belang is voor de verdere ontwikke ling der ontwapeningsconferentie, luidt als volgt: BERLIJN, 14 September 1932. Mijnheer de president. Namens de Duitsche regeering heb ik de eer U het volgende mede te deelen Bij de onderhandelingen van de Algemeene Commissie, welke voorafgingen aan de goed keuring van de resolutie var» 23 Juli j.1., heeft de leider der Duitsche delegatie de motieven uiteengezet waarom de Duitsche regeering deze resolutie zou moeten afwijzen. Hij heeft daarbij uiteengezet dat volgens den stand der conferentiehandelingen de kwestie der gelijk gerechtigdheid der ontwapende staten niet langer meer zonder oplossing mag blijven. Dienovereenkomstig heeft hij bij die ge legenheid de verklaring afgelegd dat de Duitsche regeering niet zou kunnen deelnemen aan de verdere werkzaamheden der conferen tie, alvorens een bevredigende oplossing in de kwestie der gelijkgerechtigdheid van Duitschland is verkregen. Nadat de resolutie niettemin is aangeno men, staat reeds thans vast dat de a.s. ont wapeningsconferentie ver zal achterblijven bij het ontwapeningsregiem van het verdrag van Versaiiles. Hiermede is de kwestie onmiddel lijk actueel geworden hoe de toepassing van het toekomstige regiem op Duitschland zal zijn. Het ligt voor de hand dat zonder de be antwoording van deze kwestie een regeling der afzonderlijke concrete punten van het ontwapeningsprobleem niet mogelijk is. Naar de meening der Duitsche regeering kan slechts een oplossing in aanmerking ko men, de oplossing nl. waarbij alle staten met betrekking tot de ontwapening aan dezelfde regelen en principes zullen worden onderwor pen en dat voor geen enkelen staat een discri mineerde uitzonderingsregel zal gelden. Het kan niet van Duitschland worden gevergd deel te nemen aan de onderhandelingen be treffende de in de conventie vast te stellen ontwapeningsmaatregelen, zoolang niet vast staat dat de gevonden oplossingen ook op Duitschland van toepassing zullen zijn. Ten einde deze voorwaarde voor haar ver dere medewerking ter conferentie zoo snel mogelijk te verwezenlijken, heeft de Duitsche regeering intusschen getracht de kwestie der gelijkgerechtigdheid langs diplomatieken weg op te lossen. Helaas moet worden gecon stateerd dat de Duitsche bemoeiingen tot nu toe nog niet tot een bevredigend resultaat hebben geleid. Onder deze omstandigheden zie ik mij tot mijn leedwezen genoodzaakt U er van in kennis te stellen dat de Duitsche re geering geen gebruik zal maken van de uit- noodiging deel te nemen aan de den 21sten September a.s. aanvangende bijeenkomst van het bureau der conferentie. De Duitsche regeering is, zooals te voren, er van overtuigd dat een radicale ten uitvoer legging der algemeene ontwapening drin gend geboden is in het belang van de garan tie van den vrede. Zij zal de werkzaamheden der conferentie met belangstelling gadeslaan en bij haar verder optreden laten leiden door het verloop dezer werkzaamheden. Aanvaardt, mijnheer de president, de ver zekering mijner hoogachting w.g. Freiherr von Neurath". O— Betreffende de verdere behandeling der kwestie van gelijkgerechtigdheid van Duitschland vernemen wij van bevoegde zijde dat de Rijksregeering niet voornemens is de Zondag j.1. overhandigde nota schriftelijk te beantwoorden. Zij betreurt te moeten consta- teeren dat deze nota het probleem der gelijk gerechtigdheid zoowel in zijn voorwaarden als zijn gevolgen onjuist interpreteert en dat de nota op geen enkel essentieel o^nt een toe-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1932 | | pagina 1