DAGBLAD VOOR
ALKMAAR
EN OMSTREKEN.
UIT DEN ALKMAARSCHEN RAAD.
De Ontwapenings
conferentie.
No. 220
Zaterdag 17 September 1932
134e Jaargang
Het pad der Alkmaarders zal voortaan niet over rozen, maar
over muziek gaan.
Wie een kuil graaft voor een anderzal er straks in kunnen zwemmen.
Trommelaars die met stille trom den aftocht hebben geblazen.
Ovevzicht
Duitschland niet meer
vertegenwoordigd.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, beha! re Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
franco door het geheele Rijk 2.50.
i.osse nummers 5 cents.
PRIJS PER GEWONE ADVERTENTÏEN:
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groot*
contractei rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Briev. c franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3, redactie 33.
Directeur: C. KRAK.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
«HBHmnnnaaHnMnBBBa
Dit nummer bestaat uit drie bladen
Vacantie, zoo is er wel eens beweerd,
maakt dat iemand eens tot rust kan komen.
Hij is er eens „uit", hij krijgt door een andere
omgeving andere en dikwijls betere inzichten
en hij verzamelt nieuwe energie om daarna
zijn taak weer met frisschen moed te kunnen
beginnen.
De leden van onze vroedschap hebben
thans bijna twee maanden parlementaire
vacantie gehad, zij hebben in binnen- en bui
tenland nieuwe krachten kunnen verzamelen,
maar zij hebben althans naar onzen in
druk hun vacantietijd nutteloos voorbij la
ten gaan.
Er was in de Donderdagmiddag gehouden
raadszitting geen spoor van beter inzicht,
nieuwe energie en frisschen moed te beken
nen, de debatten waren langdradiger dan
ooit, persoonlijke hatelijkheden werden over
en weer gedebiteerd en het leek of zelfs de
burgemeester het wel „geloofde" en het nut
teloos achtte door zijn voorbeeld in de naar
geestige stemming eenige verbetering te bren
gen.
Er zat wat men noemt geen „muziek" in
den Raad en in zekeren zin zat er toch ook
weer wel muziek in want er is urenlang ge-
discusieerd over de radio-distibutie, waarvoor
de aanvoerkabels op dit oogenblik reeds on
der onze straatklinkers gelegd worden.
Het is een eigenaardige gedachte, dat ons
pad straks over muziek zal gaan als is het
dan ook muziek in gecomprimeerden, electri-
schen vorm en de gedachte zal er in deze
donkere tijden wellicht toe kunnen medewer
ken onze stemming wat blijder en onze ver
wachting wat hoopvoller te maken.
Evenwel, het is niet daarom, dat de ge
meente een harer diensten thans dit grond
werk heeft opgedragen, het is zuiver en al
leen hierom, dat de gemeente ontdekt heeft,
dat de radiodistrubianten te dezer stede een
winstgevende onderneming hadden en dat
men tot de conclusie is gekomen, dat het niet
onvoordeelig zou zijn, die winsten voortaan
in onze schatkist te laten vloeien.
De particuliere onderneming is dus in een
monopolistische omgezet en het was voor ve
len de groote vraag of deze uitschakeling
van concurrentie in de toekomst al dan niet
wenschelijk zou blijken.
De meerderheid van den Raad twijfelt er
niet aan, dat de gemeentelijke radio-distri
butie op den duur een voordeelig zaakje zal
blijken en den aangeslotenen is reeds vroeger
beloofd, dat zij nu voor hetzelfde geld betere
muziek en uitgebreider programma's zullen
Het principieele besluit is dan ook reeds
genomen, maar er moest natuurlijk nog een
verordening gemaakt worden waarin de
rechten en verplichtingen van het bedrijf en
zijn afnemers nader omschreven werden en
juist deze verordening die een afschrift
van die uit een achttal andere gemeenten
bleek heeft in den Raad tot een uitvoerige
discussie aanleiding gegeven.
Men meende, dat huurder en huiseigenaar
een beetje tegen elkaar uitgespeeld werden,
men meende, dat notarissen niet bereid zou
den blijken bepalingen inzake radiodistributie
in de verkoopacten van perceelen op te ne
men, men wees er op, dat allerlei strafmaat
regelen op den aanvrager inplaats van op
den verbruiker van toepassing verklaard
worden wat later een redactiefout bleek
te zijn men vreesde, dat voor retributie
rechten, eventueele radiobelasting, of uitzen
ding van buitenlandsche programma's op den
duur door de aangeslotenen nieuwe finan-
cieele offers gebracht moeten worden en men
had voornamelijk bezwaar tegen artikel 2_
waarin de directie gerechtigd wordt bij wan
betalers den toevoer van gas en electnciteit
te verbreken totdat aan de gestelde verplich
tingen is voldaan.
Dit laatste is inderdaad al een heel zon
derlinge bepaling en kenmerkend voor het
monopolistisch karakter van het bedrijt. ue
gemeente maakt hier in zekeren zin misbruik
van de omstandigheid, dat zij alleen gerech
tigd is den ingezetenen „artikelen van nood
zakelijk dagelijksch gebruik te leveren en de
dienst der Gem. Lichtbedrijven, die voor gas,
electrische energie en radio zorgt, zet haar
waarschuwing om aan de bepa.ingen van
bet radioreglement te voldoen, kracht bij
door het dreigement, dat de onverlaat, die
bet haar lastig maakt voortaan ook geen gas
en licht meer zal kunnen krijgen.
In zekeren zin is een dergelijke bepaling
zelfs immoreel - althans een gemeente on
waardig omdat het immers heel goed kan
voorkomen, dat een gemeentelijke luistervink
zijn radio-kwitantie niet uit kwaadwilligheid
afwijst maar omdat hij zich principieel niet
genoodzaakt acht deze te betalen.
Dan zet de gemeente hem voor de keuze
om toe te geven of voortaan met zijn gezin
rauwkost te eten en 's avonds in donker te
zitten en het natuurlijke gevolg daarvan zal
zijn, dat de gedupeerde radioliefhebber van
verdere protesten afziet en „vrijwillig" be
taalt wat men hem wil laten betalen.
Het bedrijf is daar ongetwijfeld mee ge
baat, maar tegenover de afnemers kan het in
zekeren zin misbruik van macht genoemd
worden.
De Reinigingsdienst ledigt beerputten en
zorgt voor het ophalen van vuilnis, de
plantsoendienst verzorgt onze parken en be
heert de begraafplaats. Wat zou men er van
zeggen als de gemeente bepaalde, dat bij den
Alkmaarder, die zijn beerputtenbelasting niet
tijdig betaalt voortaan de vuilnisbakken niet
meer geleegd worden of dat de man, die onze
plantsoenen beschadigt voor straf niet be
graven zal mogen worden. De betrokkenen
en in het laatste geval natuurlijk zijn fa
milie zou daardoor ten zeerste gedupeerd
worden en dergelijke voorbeelden toonen
maar al te duidelijk, dat men bij een monopo
listisch bedrijf altijd gevaar loopt, dat niet
zooals op het Stadhuis staat de wil van
het volk, maar dat het recht van den sterkste
de hoogste wet is.
Wethouder Bonsema heeft een zeer soepele
toepassing beloofd, maar de geheele Raad
zou het geapprecieerd hebben als het ge
wraakte artikel voor goed uit de verordening
was verdwenen.
Wat de andere opmerkingen betreft werd
een nader onderzoek of wijziging toegezegd,
er werd nogmaals op gewezen, dat in andere
gemeenten dit alles zonder meer van toepas
sing verklaard was en ten slotte wist de wet
houder zelfs zonder hoofdelijke stemming dit
radio-schaapje op het droge te brengen.
Tegenover het verwijt, dat geen enkele Alk-
maarsche middenstander in de gelegenheid
gesteld was voor de leverantie van kabel of
aansluitkastjes in te schrijven, heeft hij zich
verdedigd door de mededeeling, dat Alkmaar
gezamenlijk met Breda aan het inkoopen ge
weest was, dat men daardoor een bestelling
had kunnen doen, die zoo groot was, dat men
hier gerust van een „Noch nie dagewesen"
had kunnen spreken en dat men door den
enormen omvang der bestelling een zoo voor-
deelige aanbieding had gekregen, dat geen
enkele Alkmaarder daar in de verste verte te
gen had kunnen concurreeren.
Dat alles is natuurlijk heel goed mogelijk,
maar er werd in den Raad van verschillende
kanten op gewezen, dat het definitieve be
wijs daarvoor ontbrak en dat men, als men
zoo zeker van zijn zaak was, den Alkmaar-
schen middenstand toch zeker gelegenheid
tot inschrijving had kunnen geven.
Wat den aanleg betreft werd medegedeeld,
dat het leggen en lasschen van den kabel
slechts door vaklieden kan geschieden, maar
dat daarna getracht zal worden den em-
ployé's der opgeheven particuliere bedrijven
en den ingeschrevenen bij de Arbeidsbeurs
bij de werkzaamheden te betrekken.
Het was een voorstel, dat geheel in het tee-
ken van radiomuziek stond, maar de storin
gen op de korte golf waren oorzaak, dat de
dissonanten er menigmaal sterk boven uit
klonken.
Mr. Langeveld, die zich over de verorde
ning allesbehalve opgetogen toonde en voor
uitstel van behandeling pleitte, werd van
sociaal-democratischen kant verweten, dat hij
als belanghebbend adviseur der particuliere
distribuanten in zekeren zin sabotage zou
plegen en de heer Van de Vall, die, vooral
als de publieke tribunes dicht met zijn partij-
genooien bezet zijn, wel eens graag den ver
ontwaardig»'<n politicus wil spelen, verweet
hem een „oppositie in zakformaat" waarbij
natuurlijk ook nadrukkelijk op 's heeren ean-
gevelds lidmaatschap van den Vrijheidsbond
moest worden gewezen. Van diverse zijde
kreeg deze meester in de rechten, van wien
men van sociaal-democratische zijde aan
neemt, dat hij de rechten wel meester maar de
rechte meester niet is, verdachtmakingen te
hooren totdat hij weer het woord voor een
persoonlijk feit moest vragen en zijn goede
bedoelingen en de lelie-blankheid van zijn
politiek geweten betuigde, waarna de be
schuldigingen als sneeuw voor de zon weg
smolten en even gemakkelijk weer terugge
nomen werden als zij waren uitgesproken.
Waarom de publieke tribunes zoo over-
vuld waren, is niet recht duidelijk geworden,
want ook na de behandeling van het punt
„werkverschaffing" bleven de belangstellen
de, maar niet altijd even rustige toehoorders,
het verloop der debatten volgen.
Er was, tegen veler verwachting, heel wei
nig oppositie tegen de keuze en den finan-
cieelen opzet der uit te voeren werken, in het
bijzonder tegen het plan om voor niet min
der dan bijna 130.000 een toegangsweg
van de Zuiderhoutlaan naar het Sportpark
te maken. Het meest heeft het den Raad
eigenlijk geïnteresseerd dat door het noodi-
ge grondverzet voor ophooging hier een uit
graving zou worden verkregen, welke het be-
;in van een nieuwe zweminrichting zou
'unnen worden.
Een dergelijke inrichting schijnt uit „het
niet" geboren te kunnen worden, of eigenlijk
uit minder dan niets, want een kuil is in
zekeren zin nog een negatieve bezitting. Men
interesseerde zich echter hoofdzakelijk voor
de plaats van dien kuil, omdat het nu een
maal niet economisch is de inrichting ergens
anders te bouwen dan waar de kuil zich be
vindt, die als gemeentelijke badkuip zal moe
ten dienen. Bijna onopvallend hadden B. en
W. in deze bijlage de plaats van de zoo lang
verwachte gemeentelijke bad- en zweminrich
ting nader gestipuleerd en zij hadden na
tuurlijk de vragen te beantwoorden naar
stichtings- en exploitatiekosten, naar de kwa
liteit van het grondwater waarbij zelfs de
ziekte van Weil ter sprake gebracht werd
en naar allerlei bijzonderheden waarop B. en
W. beloofd hebben nader te zullen antwoor
den, als inderdaad vaststaat, dat de inrich
ting daar ter plaatse gevestigd zal worden.
Blijkt dit niet wenschelijk, dan zal de kuil,
die voor de ophooging van den weg toch ge
maakt moet worden, eenvoudig weer dicht
worden gegooid, ten koste waarschijnlijk
van den betrokken dienst, welke dan in finan
cieel opzicht tot de erkenning zal komen, dat
wie een kuil graaft voor een ander er zelf
wel eens invalt.
Nu er in de onmiddellijke nabijheid van de
voor ieder onbruikbare gevangenis een zwem-
basin zal gemaakt worden, kan het denkbeeld
toch nog wel eens onder de oogen worden
gezien in hoeverre dit gebouw nog productief
zal zijn te maken. De badmeester zal er reeds
dadelijk een ambtswoning kunnen uitzoeken
en voor gebrek aan kleedkamertjes behoeft
men in een cellulaire gevangenis zelfs in de
heetste zomermaanden niet bevreesd te zijn
De betrokken bijlage vermeldt, dat de kos
ten der ter bestrijding van werkloosheid uit te
voeren werken bijna f 214.000 bedragen,
waarin te verdienen in 5150 arbeids
weken een werkloon van ruim 113.000
is begrepen.
De noodzakelijkheid in den komenden tijd
van ernstige werkeloosheid de meest door cie
crisis gedupeerden loonenden arbeid te ver
schaffen, heeft er ongetwijfeld toe geleid
thans minder naar de wenschelijkheid dan
naar den omvang van den arbeid te kijken.
Steun is demoraliseerend en onproductief
voor de gemeenschap en hoe meer men de
menschen voor hun levensonderhoud kan
laten werken, hoe beter en meer voldoening
gevend dat in de allereerste plaats voor hen
zelf zal zijn. Aux grands maux les grandes
rémèdes, zegt een Fransch spreekwoord,
ernstige kwalen moeten op doeltreffende
wijze bestreden worden en wij kunnen ons
volkomen begrijpen, dat geen aer raadsleden
in dezen tijd van ontwrichting en werkeloos
heid tegen het voteeren van dergelijke kapi
tale bedragen bezwaar gemaakt heeft. Het
uurloon werd vooralsnog op 43 cent gesteld,
maar het is te verwachten hoewel in de
gegeven omstandigheden niet te hopen
dat de minister, op straffe van inhouding
der Rijkssubsidie wel zal bepalen, dat dit
iets lager moet gesteld worden. Dank zij
waarschijnlijk het feit, dat de heer Westerhof
thans wethouder van financiën is en het
werkloosheidsvraagstuk dus ook eens uit een
anderen gezichtshoek dan van de zijde zijner
arbeiders-partijgenooten kan bekijken, is 'er
alle kans, dat de gemeente de Rijkssubsidie
dit jaar niet hooghartig zal afwijzen. Zij is
dit trouwens verplicht tegenover het belas
tingbetalend deel onzer burgerij, welks be
staan in de laatste jaren wel eens te veel gc-
ignoreerd is geworden.
.Toegezegd werd, dat de fraaie Zuiderhout
laan bij de uitvoering der werken zooveel
mogelijk gespaard zal worden en dat de be
woners van de Nieuwpoortslaan, die er rij
wielstallingen of winkeltjes op nahouden en
die over het algemeen zoo gezellig in hun
kamers en tuintjes naar de passeerende druk
te kunnen kijken, niet dadelijk de dupe van
het omgelegde verkeer zullen worden. Zij
zullen voortaan wellicht op de fietsers of
voetgangers aangewezen blijven. Een andere
werkwijze bij het ophoogen van bouwterrein
zal de kosten van werkverschaffing nog
eenigszins verhoogén, vooral nu de Raad be
paald heeft, dat de benoodigde grond niet
per vrachtauto maar per vlet moet worden
aangevoerd. Een dergelijke verlangzaming
van den arbeid is als het ware een teruggaan
naar vroegere tijden en werkmethodes en
daarom een besluit dat den aard van dit werk
en den nood van den tijd kenmerkt
Bij de benoeming van een aantal leer
krachten aan onze openbare lagere scholen
heeft de heer Stoutjesdijk bepleit deze niet
voor vast maar voor tijdelijk te benoemen
Hij voorziet namelijk door het rapport-
Weiter, door de wet-Terpstra en de oprich
ting van een neutrale bijzondere school
in de naaste toekomst een overcompleet aan
onderwijskrachten in onze gemeente, waar
door niet alleen de onderwijzers gedupeerd
worden, maar ook de gemeenschap, aie ze
moet betalen.
De burgemeester heeft daartegenover ge
steld, dat men in dat geval de zestigjarigen,
die men nergens verplicht is in dienst
te nemen, wel naar huis zal kunnen
sturen. Het is de groote vraag of dit vol
doende zal zijn om „ruimte" te maken, maar
eveneens of het billijk is, dat de ouderen de
d-upe worden van een overcompleet aan leer
krachten wellicht aan geheel andere scholen
dan waaraan zij zelf zijn verbonden, een
overcompleet dat men thans duidelijk voor
zien kan en toch willens en wetens nog gaat
vergrooten door vacatures niet met tijdelijke
maar met blijvende krachten te vervullen.
Er zullen straks bij de overcompleten wellicht
ook jeugdige krachten zijn, die in Alkmaar in
het ouderlijk huis een alleszins geschikt pen
sion hebben gevonden, maar die zelf, zoowel
als hun ouders, gedupeerd zullen worden als
hun als wachtgelders binnen afzienbaren tijd
een andere standplaats wordt aangewezen.
De heer Stoutjesdijk had zich wel degelijk
van de stemming in onderwijskringen over
tuigd en het is ons onbegrijpelijk, waarom
zijn voorstel zelfs door zijn eigen partijge-
nooten niet ondersteund werd. De heer Go-
vers, die van een vervelende ziekte langzaam
herstellende is, voelde zich wellicht nog te
zwak iets te ondersteunen, maar Mr Lan
geveld had in dit geval zijn fractiegenoot
niet in den steek mogen laten, vooral omdat
bekend was, dat het voorstel ook eenige stem
men van de overzijde zou hebben gekregen
Wij zullen niet dieper ingaan op het ge
rucht, dat het benoemen van vaste leerkrach
ten in den grond eigenlijk een strafmaat
regel tegenover een zich wat al te fractie-
ZIJ, DIE ZICH MET 1 OCTOBER
A.S. VOOR MINSTENS 3 MAANDEN
OP DIT BLAD ABONNEEREN, ONT-
VANGEN DE TOT DIEN DATUM
VERSCHIJNENDE NUMMERS FRAN-
CO EN GRATIS.
DE DIRECTIE.
los voelend sociaal democratisch raadslid
geweest is. Het zou een schandaal zijn als
een deel van den Raad van zijn bevoegdheid
en van zijn zorg voor het algemeen belang
een dergelijk misbruik gemaakt had. Zoo
lang dat niet overtuigend bewezen kan wor
den, is zelfs het gerucht ervan te betreuren.
De rest van de agenda bood weinig bij
zonders. De brandweer krijgt nu een ka
zerne, die, nu zij ook een dienst voor omlig
gende gemeenten is geworden, een betere be
waarplaats voor het steeds groeiende mate
riaal zal blijken. Wanneer het nieuwe politie
bureau op den hoek van de Principestraat
wordt gevestigd, zullen politie en brandweer
in het centrum der stad buren worden, wat
de veiligheid voor personen en perceelen
slechts ten goede zal kunnen komen.
Mejuffrouw Carels ondersteunde de
klacht van bewoners uit de Doelenstraat, die
iast ondervinden van trommeloefeningen,
welke ten huize van een straatgenoot gehou
den worden. Wij weten niet of dit ten
behoeven van een Christelijk fanfarecorps
dan wel ter instructie van een groep Hol-
landsche Nazzi's geschiedt, maar hoewel
zwemoefeningen tegenwoordig zonder water
worden gehouden, schijnen trommeloefenin
gen zonder burengerucht nog niet mogelijk
te zijn, waarom het volkomen begrijpelijk is»
dat men daartegen geprotesteerd heeft.
De zaak werd in handen van B. en W. ter
afdoening gesteld en omdat de burgemeester
de verrassende mededeeling deed, dat er niet
meer getrommeld wordt en dat de tromme
laars dus met de stille trom zijn vertrokken,
is de kwestie reeds zoo afdoende geregeld,
dat het college ze verder buiten beschouwing
zal kunnen laten.
Men herinnert zich ongetwijfeld het docu
ment, dat de Duitsche rijksregeering aan den
Franschen gezant te Berlijn liet overhandi
gen en dat 'betrekking had op de Duitsche
gelijkberechtigdheidseisch t. a. z. van de ont
wapeningsvraagstukken. En men herinnert
zich even natuurlijk ook het Fransche ant
woord op dit document, waarvoor wij kun
nen verwijzen naar ons Overzicht van Don
derdag j.1.
Wanneer men dat alles in gedachten nog
even nagaat, dan zal men begrijpen, dat met
groote spanning gewacht werd op het schrij
ven van de Duitsche rijksregeering aan den
voorzitter der ontwapeningsconferentie, Hen-
derson- Welnu, die spanning is thans ge
weken, want gisteren is dit bewuste schrijven
door den Duitschen consul-generaal aan den
directeur van de ontwapeningsafdeeling van
het Volkenbondssecretariaat overhandigd.
In deze mededeeling, welke drie getikte
•vellen telt en in het Duitsch en Fransch is op
gesteld, deelt de rijksregeering mede, dat
Duitschland in de 21 September a.s. hijeen-
komende zitting van het bureau der Ont
wapeningsconferentie niet vertegenwoordigd
zal zijn De motiveering van dit besluit komt
overeen met de verklaringen in de Duitsche
nota aan Frankrijk over de gelijkgerechtigd
heidskwestie. De Duitsche regeering wijst
erop, dat reeds in de verklaring van den lei
der dei Duitsche delegatie Nadolny, 23 Juli
voor de algemeene commissie der Ontwape
ningsconferentie afgelegd, tot uiting kwam
dat Duitschland niet verder aan de Ont
wapeningsconferentie zou mede werken, zoo
lang de kwestie der Duitsche gelijkgerech
tigdheid niet beslist was.
De inhoud van het Duitsche schrijven is te
lefonisch ter kennis gebracht van Henderson,
die nog te Londen vertoeft, doch Zondag te
Genève aankomt.
o
Het schrijven der Duitsche regeering. dat
van veel belang is voor de verdere ontwikke
ling der ontwapeningsconferentie, luidt als
volgt:
BERLIJN, 14 September 1932. Mijnheer de
president. Namens de Duitsche regeering heb
ik de eer U het volgende mede te deelen
Bij de onderhandelingen van de Algemeene
Commissie, welke voorafgingen aan de goed
keuring van de resolutie var» 23 Juli j.1., heeft
de leider der Duitsche delegatie de motieven
uiteengezet waarom de Duitsche regeering
deze resolutie zou moeten afwijzen. Hij heeft
daarbij uiteengezet dat volgens den stand der
conferentiehandelingen de kwestie der gelijk
gerechtigdheid der ontwapende staten niet
langer meer zonder oplossing mag blijven.
Dienovereenkomstig heeft hij bij die ge
legenheid de verklaring afgelegd dat de
Duitsche regeering niet zou kunnen deelnemen
aan de verdere werkzaamheden der conferen
tie, alvorens een bevredigende oplossing in
de kwestie der gelijkgerechtigdheid van
Duitschland is verkregen.
Nadat de resolutie niettemin is aangeno
men, staat reeds thans vast dat de a.s. ont
wapeningsconferentie ver zal achterblijven bij
het ontwapeningsregiem van het verdrag van
Versaiiles. Hiermede is de kwestie onmiddel
lijk actueel geworden hoe de toepassing van
het toekomstige regiem op Duitschland zal
zijn. Het ligt voor de hand dat zonder de be
antwoording van deze kwestie een regeling
der afzonderlijke concrete punten van het
ontwapeningsprobleem niet mogelijk is.
Naar de meening der Duitsche regeering
kan slechts een oplossing in aanmerking ko
men, de oplossing nl. waarbij alle staten met
betrekking tot de ontwapening aan dezelfde
regelen en principes zullen worden onderwor
pen en dat voor geen enkelen staat een discri
mineerde uitzonderingsregel zal gelden. Het
kan niet van Duitschland worden gevergd
deel te nemen aan de onderhandelingen be
treffende de in de conventie vast te stellen
ontwapeningsmaatregelen, zoolang niet vast
staat dat de gevonden oplossingen ook op
Duitschland van toepassing zullen zijn.
Ten einde deze voorwaarde voor haar ver
dere medewerking ter conferentie zoo snel
mogelijk te verwezenlijken, heeft de Duitsche
regeering intusschen getracht de kwestie der
gelijkgerechtigdheid langs diplomatieken
weg op te lossen. Helaas moet worden gecon
stateerd dat de Duitsche bemoeiingen tot nu
toe nog niet tot een bevredigend resultaat
hebben geleid. Onder deze omstandigheden
zie ik mij tot mijn leedwezen genoodzaakt U
er van in kennis te stellen dat de Duitsche re
geering geen gebruik zal maken van de uit-
noodiging deel te nemen aan de den 21sten
September a.s. aanvangende bijeenkomst van
het bureau der conferentie.
De Duitsche regeering is, zooals te voren,
er van overtuigd dat een radicale ten uitvoer
legging der algemeene ontwapening drin
gend geboden is in het belang van de garan
tie van den vrede. Zij zal de werkzaamheden
der conferentie met belangstelling gadeslaan
en bij haar verder optreden laten leiden door
het verloop dezer werkzaamheden.
Aanvaardt, mijnheer de president, de ver
zekering mijner hoogachting
w.g. Freiherr von Neurath".
O—
Betreffende de verdere behandeling der
kwestie van gelijkgerechtigdheid van
Duitschland vernemen wij van bevoegde zijde
dat de Rijksregeering niet voornemens is de
Zondag j.1. overhandigde nota schriftelijk te
beantwoorden. Zij betreurt te moeten consta-
teeren dat deze nota het probleem der gelijk
gerechtigdheid zoowel in zijn voorwaarden
als zijn gevolgen onjuist interpreteert en dat
de nota op geen enkel essentieel o^nt een toe-