Alkmaarsche Courant.
Fortinbras' toovermacht
ONDERRICHT RUN WINKELIERS
EN WINKELPERSONEEL
Honderd der en dertigste Jaargang.
DONDERDAG 22 SEPTEMBER
CASTRICUM.
ÜIJPE.
Mo. 224 1932
JiadietüetMs
Vrijdag 23 September.
Hilversum, 1875 Af. (6.45—12.—, 4.-8
en 11.—12.— VARA, 12—4.— AVRO en
da VPRO van 8.—11.— UUr). 6.45—7.— en
7.30—7.45 Gymnastiekles. 8.— Gramofoon-
platen. 10.— Trio L. Coherf. 10.— VPRO-
morgenwijding. 10.15 Voordracht J. Le-
maire. 10.30 Trio L. Cohen. 11.Voor
dracht J. Lemaire. 11.15 Vervolg concert.
12 Omroeporkest o.l.v. N. Treep en gra
mofoonplaten. 2.Gramofoonplaten. 2.30
Kovacs Lajos en zijn orkest. Refreinzang:
Bob Scholte, in de pauze gramofoonplaten
4.— Orgelspel J. Brookhouse MacCarthy.
430 Gramofoonplaten. 5.— VARA-orkest
o.l.v. Hugo de Groot. 5.45 Voordracht R.
Numan. 6— Orgelspel Joh. Jong. 6.30
Mevr. B. Buising van Besouw: De Vredes
taak der Kath. Kerk. 6.45 Vervolg orgelspel
7 Toespraak door W. Luberti. 7.15 Het
VARA-orkest o.l.v. Hugo de Groot. 8.
Mej. Dr. N. A- Bruining: Nieuwere kerk
geschiedenis. 8.30 Concert. Agaath Tolk,
piano en Jac. Repelaer van Driel, alt. 9.
Dr. J. A. de Koning: De groei der klasse
tegenstellingen. 9.30 Concert (vervolg).
10.Vrijz. Godsd. Persbureau. 10.05 Vaz
Dias. 10.15 Ds. A. L. Boer declameert eigen
werk. 10.45 Gramofoonmuziek. 11.12.
Gramofoonplaten.
Huizen, 296 Af. (Algemeen programma te
verzorgen door den K. R. O.) 8.—9.15 en
10.Gramofoonplaten. 11.3012.Voor
zieken en ouden van dagen. 12.151.45
Kwintetconcert. 2.Solistenconcert. 5.
Orkestconcert. 6.Causerie. 6.30 Orkestcon
cert. 7.10 Lezing. 7.45 Causerie. 8 05 Or
kestconcert. Ca. 9.15 Vaz Dias. Hierna ver
volg concert. 11.12.Gramofoonplaten.
Daventry, 1554 Af. 10.35 Morgenwijding.
1050 Tijdsein en berichten. 11.05 Lezing.
12.20 Em. Starkey's orkest. 1.05 Orgelspel
W. S. Vale. 1.50—2.50 Gramofoonpl. 4.20
Schotsch Studio-orkest o l.v. G. Daines. 5.35
Kinderuur. 6.20 Berichten. 6.50 Gramofoon
platen. 7.10, 7.30 en 7.50 Lezingen. 8.20
Beethoven-concert uit de Queen's Hall. BBC-
Symphonie-orkest en solisten o.l.v. Sir H.
Wood, o.a. 1ste Symphonie in C en 8ste sym-
fhonie in F. 10.Berichten en lezing. 10.35
let Michael Doré Octet, o.a. Servische Dan
sen, Sistek. 11.2012.20 Dansmuziek door
Ambrose's Blue Lyres.
Parijs „Radio-Paris", 1724 Af. 8.05, 12.50
en 7.45 Gramofoonplaten. 8.20 „Manon",
opera van Massenet, gramofoonplaten van de
Opera-Comique o.l.v. Elie Cohen.
Kalundborg, 1153 Af. 12.20-1.35 Con
cert uit Hotel Angleterre. 3.205.20 Con
cert door L. Preii's orkest. 8.30 Orkest van
de Kon. Lijfgarde o.l.v. Th. Dyring, o.a. Du
und Du wals, Strauss en marsch uit „Car-
men", Bizet. 11.25 Sluiting
Langenberg, 473 Af. 7.258 20 Concert
uit Frankfurt. 12.20 Lincke-ccncert o.l.v. W.
Caspar. 1.20—2.50 Concert o.l.v. Eysoldt.
5 206.35 Concert o.l.v. Eysoldt. 8.50 „lm
Wald und auf der Heide", uitzending uit
Berlijn. 11.05—12.20 Literaire uitzending
„Stunde der Zeit".
Rome, 441 Af. 9.05 Symphonieconcert o.l.v.
Rito Selvaggi.
Brussel, 508 en 338 Af. 508 M.: 12.20
Gramofoonplaten. 5.20 Concert o.l.v. Fr
André. 6.20 en 6.50 Gramofoonplaten. 8.20
Concert o.l.v. Kumps, o.a. Ouv. „Egmont",
Beethov enen Symphonie in G, Haydn. 10.30
Dansmuziek. 338 M.: 12.20 Concert door het
Omroeporkest. 5.20 Concert o.l.v. J. Kumps
6.20 Joodsche muziek (gramofoonplaten)
8.20 Concert o.l.v. Fr. André. 8.50 „Goethe",
fcomedie van Friedell en Polhar. 9.20 Ver
volg concert, o.a. Wiener Blut, wals, Strauss.
10.30^-11.20 Gramofoonplaten.
Zeesen, 1635 Af. 8.20 „König Menander
sucht die Wahrheit", leerspel van K. Figbor
8.50 Zie Langenberg. 10.3512.20 Popu
lair concert o.l.v. B. Goldschmidt.
JieuiMetm
naar het Engelsch van William Locke
door J. E. d. B. K.
55)
Uit zijn zak haalde hij een verkreukeld
briefje, dat hij op tafel wierp.
Fortinbras zette zijn bril op en las het. Hij
zette zijn bril weer af en gaf den brief terug.
Zijn gezicht was impassibel geworden en hij
zag Martin aan met doffe, vermoeide, blau
we oogen.
Je belofte. Hoe was die?
Om naar Egypte te gaan.
Waarom zou je Lucilla Merriton in
Egypte ontmoeten?
Met wild gebaar hief Martin beide han
den omhoog.
Begrijpt u dat niet? Ik ben er fel op
om naar Egypte te gaan of naar Kaap Horn
of naar de hel, om haar maar te ontmoeten.
Maar ik heb verstand genoeg over om u
eerst te consulteeren.
Fortinbras zag hem strak aan en knikte
eer.ige malen met het hoofd; toen, zonder de
oogen van hem af te wenden, strekte hij zijn
hand uit naar het vijffrancstuk, dat hij in
in zijn zak liet glijden.
Dat, zei hij, geeft een ander aanzicht
aan de zaak.
HOOFDSTUK XVIII.
Het fijn gesmeede plan was in elkaar ge
stort door het uitvallen van den hoeksteen,
Félise. Het was niet langer een familie-aan-
Relegenheid. Fortinbras luisterde naar den
iongen man met de objectiviteit van zijn
ainbt, en ondervroeg hem op handige wijze.
Men schrijft ons:
Nu de Stichting „Cursus voor Winkeliers
en Winkelbedienden" (die wij in het vervolg
„Curwink'' zullen noemen) wederom discipe
len gaat oproepen, meenen wij, dat voor ons
het oogenblik gekomen is, om de aandacht
van belanghebbenden eens uitdrukkelijk te
vestigen op deze nuttige, ja, wij aarzelen niet
te zeggen noodzakelijke instelling.
De „goeie ouwe tijd", waarover onze
grootouders ons zulke prettige dingen vertel
den, en waarin alles zoo kalm en zoo genoeg
lijk ging, ligt ver achter ons, en wij leven nu
in een eeuw van zenuwenerveerende snel
heid en gejaagdheid. De menschen hebben
de techniek meer en meer geperfectionneerd
en zijn er nu de slaven van geworden
Wij kunnen niet meer terug, hoe graag we
soms ook willen.
Die steeds voortschrijdende techniek stelt
te voren ongekende mogelijkheden in uit
zicht, wekt steeds meerdere behoeften. Dus
meer producten altijd meer producten! Al
leen de groot industrie kan daaraan in het
algemeen voldoen.
Niet altijd vindt de wisselwerking tusschen
vraag en voortbrenging op regelmatige wijze
plaats. De producenten moeten alles in het
werk stellen om niet de dupe te worden van
maatschappelijke machten, die hun over het
hoofd dreigen te groeien.
Het spreekt vanzelf, dat ook de tusschen
handel mobiel moet zijn, maar een zeer
zware en belangrijke taak is hier weggelegd
voor de winkeliers. Zij toch staan in direct
contact met den verbruiker, zijn dus in eerste
instantie in de gelegenheid hun wenschen en
verlangens te peilen en kunnen het best
nieuwe behoeften opwekken of bestaande
versterken. Dat zij daartoe te allen tijde,
maar vooral in deze malaiseperiode, zich tot
het uiterste moeten inspannen, behoeft wel
geen betoog. Evenzeer is het van algemeens
bekendheid, dat naast goede kwaliteit en con-
curreerende prijzen, allerlei hulpmiddelen,
als doelmatige reclame, goede sorteering,
aantrekkelijke etalage enz., voor den winke
lier noodig zijn om zich zijn bestaan te ver
zekeren. Wat in de laatste jaren echter meer
en meer de aandacht trekt, is het feit, dat een
belangrijk deel van het succes van den win
kelier afhankelijk is van de wijze, waarop d?
klanten in den winkel bediend worden. Er
kan niet genoeg op gewezen worden, dat hier
eigenlijk de oplossing schuilt van de vraag,
hoe het komt, dat de zaak van winkelier A
zeer druk beklant is, terwijl het bij winkelier
B, die zijn winkel op een even gunstig punt
heeft, even goede waar levert enz., maar niet
lukken wil.
Hierbij is de winkelier voor een groot deel
aangewezen op zijn personeel, dat, evenals
hij zelf, de kunst moet verstaan een vaste
clientèle te verkrijgen, die persé bij hem, en
bij geen ander wenscht te koopen.
Dit vraagstuk heeft zich in de laatste
jaren in een warme belangstelling mogen
verheugen in Duitschland en in Engeland,
en vooral onze Oostelijke buren hebben van
de z.g. „Werbekunde" een wetenschap ge
maakt, die ernstig bestudeerd wordt.
Ook Nederland is niet achter gebleven en
heeft in navolging van Duitschland, zij het
op zeer bescheiden schaal, een paar dag
scholen opgericht, waar onderwijs gegeven
wordt in allerlei vakken, die voor winkelper
soneel van het grootste belang zijn, zooals
warenkennis, etaleeren en daarmede verband
houdende kwesties (ontwikkelen van kleur
gevoel, begrip van lijnen enz.) moderne ta
len, blokschrift (zoozeer gewenscht voor het
invullen van kassabons en andere admi
nistratieve bescheiden) en verkoopkunde.
Het moet gewaardeerd worden, dat op
initiatief van de Kamer van Koophandel
en den Middenstand te Alkmaar „de Cur
wink" tot stand gekomen is, die tracht iets te
doen in deze richting. Vanzelfsprekend is
onze stad niet groot genoeg voor het oprich
ten van een dagschool, en daarom heeft
men, door het houden van avond-cursussen
een opleiding voor winkelpersoneel ge
creëerd, die in de ook hier sterk gevoelde be
hoefte tracht te voorzien.
De Curwink hoopt, dat aan de momenteel
met bescheiden middelen opgezette cursussen
in de toekomst een belangrijke uitbreiding
kan worden gegeven. Dat hierbij de volledige
medewerking van werkgevers en werknemers,
wier belangen in dit opzicht volkomen samen
Martin antwoordde, tot hij zijn eerlijke, op
gewonden ziel geheel had blootgelegd. En
toen zei Fortinbras met zijn vriendelijken
glimlach:
Laten we ons na al dezen arbeid eens
wat gaan verkwikken. Ik zal mij vandaag
de weelde veroorloven, wat ik in jaren niet
gedaan heb, een gast te onderhouden. Je
gaat met mij lunchen. En als we dan weder
gesterkt zijn naar lichaam en ziel, gaan we
weer aan den arbeid. Laten we aan een an
dere tafel gaan zitten.
Ze lunchten samen. Fortinbras sprak
over menschen en dingen en boeken! Hij was
de volmaakte gastheer, tot de eerste sigaret
gerookt was. Toen leunde hij achterover in
zijn stoel en staarde voor zich uit. Zijn ge
zicht geleek een masker. Martin, die naast
hem zat, durfde hem niet te storen. Hij had
het gevoel in tegenwoordigheid van een ora
kel te zijn. Het orakel bewoog zich, ging
weer rechtop zitten, kreeg weer iets mensche-
lijks over zich en op zijn gezicht verscheen
weer de glimlach.
Mijn beste Martin, zei hij, terwijl hij
met de eene hand over zijn grijs haar streek,
ik heb de zaak geheel overdacht en ik zie nu
duidelijk den weg, die voor jou naar het ge
luk voert. Zooals mijn goede vriend Mon-
taigne zegt, en ik heb je geraden zijn ge
schriften te lezen.
Wat ik gedaan heb, zei Martin.
Fortinbras knikte verheugd. Niemand is
rijker in echt menschelijkheid. Met zijn
woorden zeg ik: Mijn onderricht bestaat in
vrijheid en de naakte waarheid. Ik neem de
menschelijke ziel, zooals zij is, en ontdoe
haar van alle kluisters en omhulsels. Ik ont
doe jouw ziel van de kluisters van grof stof
felijke welvaart en uiterlijke tevredenheid. Ik
zie haar het misschien onbereikbare ijverig
najagen, in alle geval najagend het Schoone
en dat is iets heerlijks voor de ziel. Vrijheid
en naakte waarheid ziin de eenice wacht-
gaan, noodig is, zal wel door iedereen wor
den begrepen.
De werkgevers kunnen medewerken door
hun personeel op te wekken, de cursussen te
bezoekenhet personeel door te beseffen, van
hoe groot belang een dergelijke scholing voor
hun eigen toekomst is en zich dus als cursist
op te geven.
Men zeide ons, dat van werkgeverszijde
wel eens de opmerking gemaakt is, dat een
deel van het personeel na het volgen van
de bewuste cursussen, bij een anderen werk
gever in dienst trad, ten gevolge waarvan
twijfel geopperd werd aan het nut dier cur
sussen voor den werkgever.
Men houde ons ten goede, maar we zijn
het met deze uitspraak niet eens. Personeel,
dat voor een ander meer waard is, moet het
ook voor de werkgevers in kwestie zijn en
de veel geuite bewering, dat zulk personeel
te duur wordt is (uitzonderingen daargela
ten) over het algemeen een dwaalbegrip. Wat
is duur? Is een huis, dat men voor 40.000
koopt, terwijl de algemeene opinie zegt dar
het 30.000 waard is, duur, als men met
het er in gestoken kapitaal door doelmatige
exploitatie 20 rent maakt? Duur is alleen
datgene, dat geen behoorlijke winst oplevert.
Overigens hebben we van werkgevers-zijde
hier ter stede ook andere klanken gehoord,
en heeft men uitdrukkelijk verklaard, dat ten
gevolge van het op de cursussen gegeven on
derwijs dat personeel, dat daarvan gebruik
gemaakt heeft zoodanig in bekwaamheid
vooruitgegaan was, dat de betrokken werk
gever de voldoening kon smaken, te consta-
teeren, dat zijn omzet belangrijk is toege-
men, zoodat hij aan dat betrokken personeel
meer salaris kon uitbetalen. Dit is een heu
gelijk en onomstootelijk feit, en het getuigt
van drie dingen:
le. dat de cursussen aan hun doel beant
woorden;
2e. dat het belang zoowel van den werk
gever, als van den werknemer erdoor ge
baat wordt en
3e. dat de betrokken werkgever commer
cieel het juiste standpunt heeft ingenomen.
Wij willen nog even een ander feit ver
melden, en wel dat het ons bekend is, dat In
verschillende winkels in Alkmaar de bedie
ning dermate te wenschen overlaat, dat per
sonen, die anders ongetwijfeld in Alkmaar
diverse benoodigdheden zouden koopen,
thans hun inkoopen in Amsterdam gaan
doen. (Men denke aan de gemakkelijke
treinverbinding.) Een groot deel dezer koo-
pers moeten zij hier kunnen houden als zij
zorgen, dat ze ook hier prettig kunnen win
kelen.
Wij zijn dan ook ten volle overtuigd, dat
tal van winkeliers in Alkmaar er in zouden
slagen, hun omzet te vergrooten, wanneer
zij de beschikking hadden over behoorlijk
geschoold personeel, dat een waarborg kan
bieden voor tip-top bediening der clientèle.
Wij zullen onze beschouwing over de cur
sussen der Curwink hierbij laten en beslui
ten met de hoop, gezien het maatschappelijk
belang dat hiermede gemoeid is, dat deze
cursussen zich in de daadwerkelijke belang
stelling van velen mogen verheugen.
Qemeentecadeti
(Vervolg.)
De heer Spaanse twijfelde er niet aan,
doch was slechts bevreesd, dat men zijn voor
stel verkeerd zou hebben begrepen. Geenszins
was het zijn bedoeling om geen gelden voor
den bouw beschikbaar te stellen.
Het volgende purit was een voorstel van B.
en W. inzake 't verkenen van een crediet van
1700 voor noodzakelijke voorziening aan
school II alvorens deze ter beschikking van
het christelijk schoolbestuur wordt gesteld.
Zonder herstemming aangenomen.
Besloten werd de subsidie aan Maatschap
pelijk Hulpbetoon met 2000 te verhoogen.
Erevoorzitter deelde hierna mede, dat
aan den duinkant in het plan „De Prickman"
Red. Alkm. Crt.) niet gebouwd zal wor
den, zoodat met een weg van 6 M. kan wor
den volstaan.
Spr. stelde hierop voor het uitbreidings
plan vast te stellen.
De heer G. Res zou het jammer vinden
als later van den duinvoet voor wegverbete-
ring moest worden afgenomen. Spr. gaf in
overweging de weg iets breeder te projectee
ren.
De voorzitter had geen bezwaar met
deze opmerking rekening te houden.
woorden. Neem een gedeelte van je kapitaal
op, steek je netjes in de kleeren, ga naar
Egypte en geef je ziel een kans.
Ik hoef u wel niet te zeggen, zei Mar
tin, na een kort oogenblik, dat ik hoopte, dat
u mij dit zoudt raden, 't Lijkt allemaal zoo
vreemd, maar toch. Hij stak een sigaret aan,
die hij onder Fortinbras' woorden tusschen
zijn vingers had gehouden. Zoo is het en het
kan me niets schelen, wat er daarna met me
gebeurt.
Van mijn ambtelijk standpunt be
schouwd, zei Fortinbras, is dit de ideale ge
moedstoestand.
En met dat al heb ik het gevoel, een
ruwe vlegel te zijn. Wat moet ik voor den
duivel aan Bigourdin zeggen?
Laat dat maar aan mij over, zei For
tinbras, hij weet dat je een cliënt van mij
bent en dat je mij niet alleen je vertrouwen
schenkt, maar dat je ook mijn raad opvolgt.
Als je mijn gezelschap aanneemt, dan ga ik
met je mee naar het land van de Pharao's.
Wat! riep Martin, ten hoogste ver
baasd. U! Goede hemel! Natuurlijk vind ik
dat allerprettigst, zei hij, na zich hersteld te
hebben van zijn verwondering.
Zooals ik zei, vervolgde Fortinbras,
zal ik je vergezellen en je verantwoordelijk
heid tegenover Bigourdin op mijn schouders
nemen en tot mijn voldoening kan ik den
droom van mijn leven réaliseeren en die is
om naar de Sfinx te gaan en te zeggen: Wel
nu, mijn beste, vertel me nu eens vertrouwe
lijk, onder vier oogen, wat is eigenlijk je be
doeling?
Later, toen Martin meer vertrouwd was
geraakt met dit verwonderlijke voorstel,
maakten zij verdere reisplannen.
Jij, zei Fortinbras, je moet het er eens
royaal van nemen, dat is noodig voor je
évolutie. Je moet wonen in paleizen en rij
den in sierlijke karossen. Maar ik, reizende
als wiiseeer. heb slechts noodic de schaduw
De heer D e N ij s bepleitte alleen het vast
stellen van een rioleeringsplan.
De voorzitter zeide, dat B. en W. het
standpunt innemen, dat wie daar een weg wil
maken er volgens aanwijzing van B. en W
rioleering moet maken.
De eigenaar van „De Prickman" wil zijn
gronden in bebouwing brengen, vandaar het
uitbreidingsplan, zoodra „De Prickman" met
een plan komt, wordt het maken van riolee
ring voorgeschreven, doch zoo, dat men op
den duur een geheel krijgt.
De heer Spaanse wilde dan in ieder ge
val rekening met de richting houden.
De voorzitter zou dit met deskundi
gen bespreken. Het uitbreidingsplan behelst
de toekomst.
Zonder herstemming werd hierop het voor
stel goedgekeurd.
Aan de orde was hierop het voorstel vais
B. en W. om 10 cent per inwoner beschik
baar te stellen aan het crisiscomité, om te
bereiken, dat dit comité ook 10 cent per in
woner van het Rijk krijgt en 20 cent per in
woner voor uitkeeringen in natura voor hen
die daarvoor in aanmerking komen beschik
baar te stellen.
Voor 1932 zal hiervoor alsnog 140 noo
dig zijn.
Weth. De Vries stelde in het licht, dat
alleen in aanmerking komen werklooze ar
beiders. B. en W. doen het voorstel om de
achterstand in te halen. Het gewone crisis
comité en maatschappelijk hulpbetoon kun
nen hierdoor meer doen voor anderen.
De heer H e 11 i n g a zeide, dat oorspron
kelijk het crisiscomité met werkloozen nood
lijdenden steunde. Hij betoogt, dat deze vorm
van ondersteuning allerminst toepassing ver
dient en zag gaarne, dat de steun in de vorm
van geld wordt uitgekeerd en dat althans
daarop wordt aangedrongen.
De heer C. R es zou gaarne zien, dat de
goederen plaatselijk worden gekocht.
Devoorzitter zou dit verzoek aan het
comité overbrengen.
De heer De Nijs juichte het voorstel toe,
aangezien vooral de gehuwden een extra
steun noodig hebben.
Spr. wees er op, dat de steun zal gaan
over de vakcentrales.
Weth. D e V r i e s wees er op, dat de vak
centrales zich wel op de hoogte zullen stellen,
wat de te steunen leden wenschen.
De mogelijkheid om de uitkeering in geld
te deen geschieden, ziet spr. niet. Castricum
moest om financieele overwegingen de lagere
uitkeering, die de minister wenscht, aan
vaarden en grijpt daarom dat middel aan
om nu de werkloozen iets te verlichten.
De voorzitter zegde nog toe te zullen
trachten te bereiken, dat ze het geld zelf mo
gen besteden.
Het voorstel werd z.h.st. aangenomen.
Devoorzitter zeide, dat de begrooting
nog niet is goedgekeurd. B. en W. hebben nu
op verzoek Ged. Staten mededeeling gedaan
over de geraamde cijfers.
Nu is gebleken, dat de begrooting er
250.62 gunstiger voorstaat dan in Jan
werd geraamd.
Van den heer Spaanse was als voorzit
ter van den L.T.B. de vraag ingekomen, wat
B. en W. denken te doen voor de noodlijden
de tuinders in de a.s. winter en of vele hypo-
theekboeren geholpen kunnen worden.
De voorzitter zeide, dat B. en W. met
voorstellen zullen komen en oordeelde, dat
de tuinbouwsteunwet moet worden afge
wacht. Het college hoopte, dat de regeering
zal bijspringen, omdat het bij het toenemen
van den nood, voor de gemeente ondoenlijk
wordt, voldoende steun te verleenen.
De tuinbouwvereeniging „Kennemerland"
doet reeds stappen bij de regeering en ook de
gemeentebesturen in Kennemerland zullen
hiervoor bijeen komen. B. en W. zullen ook
trachten steun te verleenen aan hypotheek- en
pachtbouwers.
Voor de gemeente wordt het onmogelijk te
blijven steunen en de steun uit te breiden
zonder steun van de regeering.
De heer Spaanse dankte de voorzitter
voor zijn mededeeling.
De heer A u k e s bepleitte nog steun aan
menschen met een gemengd bedrijf.
De voorzitter zegde toe hiermede re
kening te zullen houden.
Bij de rondvraag betreurde de heer Twisk
het, dat het ontvangen van de ijzeren weg-
platen aan het strand, tot ongerief van de
schelprijders zoo lang is uitgebleven.
De voorzitter betreurde dit eveneens.
De heer Twisk stelde voor om er nu
reeds bij de regeering op aan te dringen voor
van een palmboom, een handvol dadels en
een dronk frisch water. Ik zal dus niet met
je feestvieren, maar ik zal altijd in je nabij
heid zijn, en altijd tot je dienst bereid, zooals
een getrouwe Geest.
't Is heerlijk en het is edelmoedig van u
om het zoo in te richten, lachte Martin,
maar ik begrijp volstrekt niet, waarom u dit
doen zoudt.
Fortinbras antwoordde eenvoudig:
Ik ben een man, die ten doode toe ver
moeid is, mijn beste jongen, en mijn ziel heeft
behoefte aan een vacantie. En daarom maak
ik gebruik van deze gelegenheid om mij te
baden in zonneschijn. En over mijn aanbod
om je met raad bij te staan, praten we niet,
dat is onnoodig.
Zijn laatste woorden waren in een waas
van geheimzinnigheid gehuld. Zoover als
het Martin betrof, was Fortinbras zoo vrij
om te gaan, waarheen hij wilde. Maar
waarom was hij zoo bezorgd voor zijn wel
varen? Waarom nam hij zooveel verplichting
op zich. Hij gaf het raadsel spoedig op. Te
veel opwindende gedachten koersten door zijn
brein.
De brief, die hij aan Bigourdin moest
schrijven, woog hem als lood. Hoe moest hij
zijn weigering inkleeden, zonder van Lucilla
te gewagen? Aan Fortinbras, zijn zieleher-
der, kon hij zijn krankzinnige liefde opbiech
ten en hij werd begrepen. Maar aan Bi
gourdin kon hij zich toch niet bloot geven
als een ezel, door te zeggen: Uw bediende in
zijn vettigen rok kan niet uw compagnon
worden, want tot het einde der aarde moet hij
de schoone jonkvrouw volgen, aan wie hij
lamscoteletten heeft gepresenteerd.
Zijn Britsche teruggetrokkenheid gedoogde
dit niet Al deed hij nog zoo zijn best, het
ging niet. Den geheelen nacht was hij met
den brief bezig. Al wat hij voelde voor het
Hotel des Grottes, voor Brantome. had hii in JW'
..gwaatl. Hij noodige gelden gevonden zqn.
het geheele land een maximum voor de snel
heid van auto's vast te stellen.
De v o o r z i 11 er merkte op, dat ongeluk
ken niet steeds een gevolg zijn van het snel-
rijden. Een wijziging van de rgptor- en rii-
hifn^hH t^ ZIn van ^perking van de snel-
heid achtte hij niet gewenscht. Roekeloos rii-
1 ijker0 °'s die niet in °rde zijn is gevaar-
De heer G. F. Res uitte nog de wensch
om, als de te bouwen school niet te keeren
was, dat deze binnen de spoorlijn zou blij
ven. Spr. stond zelf ook op een trekje. (Ge-
lach.) v
De voorzitter zeide, dat de plaats in
overleg met het deskundig schooltoezicht be
paald wordt.
Na een verdere bespreking over rijwiel
paadjes en het parkeeren van auto's langs
de wegen, werd de vergadering gesloten.
Donderdag vergaderde de raad.
Na opening der vergadering door burge
meester, den heer J. de Moor, werd o.m. me-
dedeeling gedaan van een ingekomen verzoek
van den Zijper Bestuurdersbond betreffende
het verplichten van aannemers bij open
bare aanbestedingen van werken om 8ü
der arbeiders te betrekken uit de gemeente
Zijpe. Op dit verzoek werd afwijzend be
schikt.
Vervolgens werd aan mej. P. A. Visser,
onderwijzeres aan de o. 1. school te St. Maar
tensbrug, overeenkomstig haar verzoek, eer
vol ontslag verleend.
Een voorstel tot wijziging der gemeente-
begrooting, dienst 1931 werd aangenomen.
Hierop werd rapport uitgebracht inzake
het onderzoek van de gemeente-rekening, de
rekening van het alg. armbestuur en die
van het alg. weeshuis, alle van den dienst
1931. Tot haar genoegen heeft deze
commissie kunnen constateeren, dat alles
zich in de beste orde bevond en dat
de drie genoemde rekeningen sloten met een
voordeelig saldo. De gemeente-rekening sloot
wat den gewonen dienst betreft in ontvangst
op 240490.97 en in uitgaaf op ƒ207481.60,
batig saldo alzoo 33009,37 en wat den
kapitaaldienst betreft in ontvangst op
211034.64 en in uitgaaf op 208394,65,
batig saldo alzoo 2639.99.
De rekening van het alg. armbestuur sloot
in ontvangst op 39083,21 en in uitgaaf op
36542.35, batig saldo ƒ2540.86, terwijl de
rekening van het alg. weeshuis in ontvangst
aanwees 11633.06 en in uitgaaf ƒ6727.75»,
batig saldo 4905.30FC
Op voorstel van B. en W. werd besloten
de volgende wijzigingen aan te brengen in
art. 1, 2e lid, en art. 10 der in de vergade
ring van 9 Sept. 1929 vastgestelde verorde
ning tot regeling van het vervolgonderwijs,
zulks met ingang va den cursus 1932—1933
le. het minimum aantal leerlingen voor
den cursus als volgt te bepalen: Schager-
brug, St. Maartensbrug en Burgerbrug 15,
Oudesluis 14, Petten 13 en 't Zand 9;
2e. de belooning per lesuur te bepalen op
1.25 (thans 1.75).
Voorts werd besloten B. en W. overeen
komstig hun verzoek te machtigen om de
gemeentelanderijen voor 2 achtereenvolgende
jaren publiek te verhuren.
De verordening voor de agentschappen der
arbeidsbemiddeling en den dienst der werk
loosheidsverzekering werd opnieuw vastge
steld.
Een voorstel van B. en W. om hen te
machtigen een renteloos crediet van hoog
stens 2700 te verleenen ten behoeve van
de noodlijdende tuinders, J. G. Dekker te
Zijpersluis 1200) en D. Prink te Oude
sluis 1500) werd aangenomen.
Aan den heer K. de Boer te 't Zand
(Boschweg) werd op diens verzoek vrijstel
ling verleend voor het betalen van school
geld.
Volgde behandeling van een adres van
den heer N. Snip te Burgervlotbrug houden
de verzoek om vergoeding van kosten van
schoolbezoek, als bedoeld in art. 13, le lid,
der Lageronderwijswet 1920.
Adressant laat zijn 2 kinderen sinds 1
Sept. 1932 onderwijs genieten aan de chris
telijke school te Schagen. Het vervoer ge
schiedt per autobus, waarvan de kosten tot
1 Mei 1933 in totaal 103.48 zullen bedra
gen.
Aangezien adressant zijn kinderen wel
naar de op veel korteren afstand gelegen
christelijke school te Krabbendam kan zen
den, stelden B. en W. voor, afwijzend op
dit verzoek te beschikken. Overeenkomstig 't
i
den brief uitgestort, maar hij zou doen, wat
Fortinbras besloten had. Fortinbras had
hem geraden meer van de wereld te zien,
vóór hij zich voor zijn leven vast zette. De
geheele verantwoordelijkheid wierp hij op
Fortinbras met een onoprechtheid, die hem
zelf hinderde. Fortinbras nam hem mee naar
Egypte, waar deze het raadsel van de Sfinx
op wilde lossen. Bigourdin wist welk een
onuitputtelijk vertrouwen hij in Fortinbras
had. Hij zond allen, ook Félise, zijn harte
lijke groeten, 't Was de moeilijkste, akeligste
brief, dien hij ooit te schrijven had gehad.
Ondertusschen had Fortinbras, voor het
eerst van zijn leven het ambtsgeheim schen
dend, het geheele geval in een langen brief
aan Bigourdin medegedeeld. En Bigourdin,
den brief lezende en hem vergelijkende met
dien van Martin, zei:
Bigre en Sacrebleu en vele dergelijke
krachttermen. Eerst fronsde hij ongeloovig
de wenkbrauwen, maar telkenmale, dat hij
den brief las, werd dat minder en na de vijf
de maal, verspreidde een glimlach van ver
trouwen zich over zijn breed gelaat. Doch
Félise, aan wie alleen werd medegedeeld dat
Martin niet terugkwam, maar met haar va
der naar Egypte ging, werd bleek en mager
en zij haatte de dagen, die zij met Lucilla
had doorgebracht en met bittere tranen borg
zij alles, wat zij van Lucilla gekregen had,
japonnen en bont en ondergoed en snuiste
rijen in een grooten koffer, dien ze wegmof
felde op een zolderkamertje. En de plongeur
van het Café de 1' Univers nam Martin's
plaats in en verrichtte zijn dienst in Martin s
afgedragen rok. En misschien was hij wel
het meest onbezorgde mensch in het Hotel
des Grottes.
Martin bracht ook een kort bezoek aan
Londen en op aanraden van Fortinbras
nam hij zijn intrek in het Savov-hotel.
