Afkmaarsche Courant.
Fortinbras' toovermacht
Jiadiomeuws
JieuiMetw
£ands m JMw&oim
Honden! vier en dertigste Jaargang.
DINSDAG 18 OCTOBER
Bneven uit de Hoofdstad
Jfo. 249 1932
Woensdag 19 October.
Hilversum, 296 Af. (Uitsluitend VARA).
8Gramofoonpl. 10.VPRO-morgenwij-
ding.' 10.15 Voor Arb. in de Continubedrij
ven: Trio Favoriet. R. Numan, dsclamatie.
G J. Zwertbroek, toespraak en gramofoonpl.
12.Trio Favoriet en gramofoonpl. 2.—.
Voor de vrouw. 3 Kinderuur. 4.30 Vra-
genuurtje. 5.30 Gramofoonplaten. 6.30 Or
gelspel J. Jong. 7.Weekoverzicht door J.
Oudegeest. 7.20 VARA-Balalaika-ensemble
o.l.v. I. Powarjef. 7.40 Lezing door J. We
ter. 7.45 Vervolg concert. 8.Causerie door
!J. W. Matthijsen. 8.25 VARA-orkest o.l.v
Hugo de Groot. 9.Uitzending Centr. Bond
Transportarbeiders, m. m. v. VARA-tooneel
o.l.v. W. van Cappellen en G. Dumant, zang.
9 45 Gramofoonplaten. 10.— Vaz Dias.
•10.10 Vervolg orkestconcert. 11.—12.— Gra
mofoonplaten.
Huizen1875 Af. (Uitsluitend NCRV). 8.—
Schriftlezing. 8.159.30 Gramofoonplaten.
]0.Zang door het NCR V-dameskoor.
10.30 Morgenwijding. 11.— Zang door J.
v d. Rovaert, m. m. v. G. de Kruvff, piano.
12.15 Concert H. Hermann, viool. T. G v. d
Haar, viool. H. v. d. Horst, cello en R. A. v
d Horst—Bleekrode, piano tot 2.— 2.30
Gramofoonplaten. 3.Concert door Kna
penkoor o.l.v. L. C. Keereweer. 4.Harmo
niumconcert J. Kort. 5.Kinderuurtje. 6.
Gramofoonplaten. 6.15 Lezing. 6.30 Enget-
sche les 7.— Afgestaan. 7.45 Ned. Chr.
Persbureau. 8.— Symphonieconcert door de
H.O.V. o.l.v. F. Schuurman m. m. v. het
NCR V-Dameskoor o.l.v. L. Lauenroth, o.a
,.Eine k'eine Nachtmusik", Mozart. In de
pauze: Prof. Dr. J. de Groot: „De nieuwste
opgravingen van Sodom, Gomorra en Jeri-
cho". Ca. 10.30 Vaz Dias. 11.—11.30 Gra
mofoonplaten.
Daventry, 1554 Af. 10.35 Morgenwijding.
10.50 Tijdsein en berichten. 11.05 Lezing.
12.20 Orgelconcert Q. Maclean. 1.05 L
Kemp en zijn Piccadilly-Hotel-orkest. 1.50
Gramofoonpl. 2.45 Voor de scholen. 3.50
Stedelijk orkest te Bournemouth o.l.v. Sir
Dan Godfrey m. m. v. Albert Voorzanger,
viool. 5.05 Orgelconcert S. Gustard. 5.35
Kinderuur. 6 20 Berichten. 6.50 Chopin-
pianorecital door L. England 7.10, 7.30,
7.50 en 8.20 Lezingen. 8.35 BBC-Symphonie-
orkest o.l.v. A. Boult. 9.20 Berichten. 9.35
Vervolg concert. 10.35 en 10.40 Lezingen.
10.5512.20 Dansmuziek.
Pari/s „Radio-Paris", 1724 Ai. 8.05 Gra
mofoonplaten. 12.50 en 7.40 Concert door
het Omroeporkest. 8.20 Radio-tooneel.
Kalundborg, 1153 Af. 11.20—1.20 Con-
ceft uit Hotel „D'Angleterre". 2.20—4.20
Concert door het Omroeporkest o.l.v. Grön-
dahl. In de pauze: Lezing. 4.204.50 Gra
mofoonplaten. 7.20—8.20 Klassieke Fran-
sche operettemuziek door het Omroeporkest
o.l.v. Gröndahl, m. m. v. Paul Hansen, zang
en V. Fischer, piano, o.a. uit werken van
Offenbach. 8.509.10 Cellorecital door Karl
Bjarnhof, Folmer Jensen, pianobegel. 9.55—
10.20 Saxofoontrio en V. Fischer aan de
piano.
Uangenberg, 473 Af. 6 25—7.20 Gramo
foonplaten 10.45—11.20 Gramofoonplaten.
,11.20—12.10 Concert o.l.v. Klosz. 12.20—
I.50 Concert o.l.v. Eysoldt m. m. v. R
Eisenberg, bariton en E. Grape, piano. 4 20
5.30 Concert o.l.v. Wolf. 7.20 Koorconcert
o.l.v. Zimmermann m. m. v. Omroeporkest en
I M 51 IerGerlach, alt. 905 Omroeporkest
o.l.v. Kühn, m. m. v. M. Koerfer, piano en
D. Feldin, cello. 10.5011.20 Imre Magyari
en zijn orkest.
Rome, 441 Af. 8.05 I. „II Tabarro", ly
risch drama in 1 acte van Puccini. II. „Gian-
ni Schicchi", lyrisch blijspel in 1 acte van
Puccini. Leiding: R. Santerelli.
Brussel, 508 Af. en 338 Af. 12.20 Max
/Sexys' orkest. 5.20 Gramofoonpl. 6.35 Gra
mofoonplaten. 6.50 Saxofoonrecital door
Paul Gason. 7.05 Radio-tooneel. 7.20 Gra
mofoonplaten. 7.50 Berichten. 8.20 Radio-
Symphonie-orkest o.l.v. Kumps. Marsick-
programma. In de pauze: Causerie en berich
ten 338 M.: Zie 508 M. 5.20 Trio Alpaerts.
6.20 Gramofoonplaten. 6.50 Pianorecital
mevr. SwaesWouters. 7.20 Gramofoonpl
8.20 Concert door Blaaskwintet. 9.20 Lezing.
9 35 Concert o.l.v. Moreau uit de Memline-
zaal te Antwerpen. 10.20 Berichten en Ver
volg concert.
Zeesen, 1635 Af. 7-20 Concert op electri-
sche instrumenten (Trautonium-Theremin,
77
naar het Engelsch van William Locke
door J. E. d. B. K.
Bigourdin was de eerste, die hem verwel
komde op zijn uitgelaten manier, noemde
hem mijn dappere en mijn jonge held en
drukte hem in zijn armen. Fortinbras schud
de hem hartelijk de hand op Engelsche ma
nier. Corinna, die er stralend en gelukkig
uitzag, gaf hij een kus. En toen kon hij Féli-
se begroeten, die op den ahtergrond was ge
bleven. Haar groote donkere oogen zagen
hem vragend aan. Ze strekte de hand uit en
beroerde de leege mouw. Ze las in zijn oogen
wat zij er nog nooit in gelezen had. Zijn
eenige arm strekte hij naar haar uit en met
een snik viel ze hem om den hals
De enorm groote levensbelangen en le
vensvragen, waarmede hij de laatste maan
den had geworsteld, hadden bijna volkomen
uit zijn geheugen gewischt de zaligmakende
kus van een andere vrouw. Met modder be
klad half doof door het gillend gebrul der
granaten en omgeven door bloed en dood,
dagen en dagen achtereen, was hij gaen be-
seffeii. dat Lucilla niets was geweest dan een
Hellerton en Neo Bechstein. 8.10 „Drei Kai-
serjager", spel van F. A. Angermayer. 9.40
Berichten. 10.11.20 Imre Magyari en zijn
kapel.
(Van onzen eigen correspondent.)
'11£'
„Voetgangersweek".
Zoo staan wij dan aan het begin der
„Voetgangersweek", de periode van
energieke bescherming der meest ver
drukten onzer moderne maatschappij:
de voetgangers. Men heeft er grapjes
over gemaakt, gesproken van den laat-
sten voetganger, van het uitstervende
ras en van de ontdekking van den voet-
gange. En inderdaad de wandelaars zijn
er de laatste jaren door het hen over
rompelende snelvérkeer en de abnor
male ontwikkelingssnelheid, daarbij -in
de hoofdstad bekaaid afgekomen. Nu is
het natuurlijk gedeeltelijk hun eigen
schuld. Zij meenden, dat het niet noodig
was zich te storen aan de teekens onzer
verkeersagenten, aan de stopbordeu b.v.,
en waar de liefde niet van een kant kan
komen, trokken de agenten zich steeds
minder van de voetgangers aan en het
kan gerust worden erkend: het zag ir
benard voor de weggebruikers met do
oudste rechter uit. Er ontstond op een
goeden avond zelfs een Bond van Voet
gangers in Amsterdam, maar toen het
publiek bemerkte, dat daar andere be
langen mede gemoeid waren dan de hun
ne, en zij slechts benut moesten worden
voor het karretje van een paar handige
advertentiecolporteurs, toen bleek de
aanhang voor deze edele opzet gelukkig
nihil. Doch thans heeft „Veilig Vefkeer"
zich over wandelend Amsterdam ont
fermd. De nog jonge vereeniging, met
het motto ,,'t Gaat om menschenlevens"
in haar Vaan, wist zich in korten tijd
nog geen jaar de sympathie der
hoofdstad te verwerven, voornamelijk al
door het tempo, waarin zij de zaken af
deed, en haar actieve wijze van ageeren.
Aanvankelijk kon zij zich slechts met de
jeugd bezig houden. Het cijfer van onge
lukken en slachtoffers onder de kinde
ren in de hoofdstad daalde gestadig
ieder kwartaal. Door het propageeren
van verkeersclubs, met de politie-
examens voor de kinderen, door het or-
ganiseeren v*an kleurwedstrijden op de
scholen en andere middelen, bleek het
ook bij ons mogelijk het aantal slacht
offers van het verkeer te beperken En
nu de volwassenen! Met beide handen
heeft de hoofdstedelijke politie het idee
van „Veilig Verkeer" tot het houden van
een „Voetgangersweek" geaccepteerd en
de tallooze maatregelen, welke in ver
band met de belangen der voetgangers
in de komende week genomen worden,
zijn het resultaat van een innige samen
werking tusschen de politie en „Veilig
Verkeer", zooals de hoofdcommissaris
in een daartoe belegde conferentie met
vertegenwoordigers der pers vertelde.
Hier is nu eens op nuttige wijze het par
ticulier initiatief ingeschakeld bij de
bemoeiingen der overheid, welke nu
eenmaalen vooral in deze-tijden van
bezuinigen niet altoos volledig kun
nen zijn. Daargelaten nog het feit, dat
speciaal in dit geval, een niet officieele
instantie over betere middelen beschik
ken kan op propagandistisch terrein dan
de overheid.
Het is te wenschen, dat de Amster
dammers de les zullen begrijpen en aan
het verzoek van den Burgemeester, zoo-
als het in al onze kranten staat afge
drukt, nu bij het begin dezer propagan-
dawesk, om hun medewerking te verke
nen bij het streven naar verkeersveilig
heid, zullen willen voldoen.
„De Geneeskundige Dienst heeft het
al druk genoeg of m.a.w. een paar secon
den geduld in het verkeer is nog altijd
beter dan weken in het ziekenhuis!",
zoo luidt de aanhef van het gedrukte
biljet met wenken, dat in honderddui
zenden exemplaren door de agenten aan
de wandelaars zal worden uitgereikt.
Maar de fietsers, de 200.000 tweewieligen
en de automobilisten zijn niet vergeten.
Ook voor hen is propaganda-materiaal
genoeg in voorraad. Het zal zeker echt-
Amerikaansch toe gaan. Er zijn speciale
politieposten op 70 punten engeveer. De
stad is volgeschilderd met opschriften
op het plaveisel, kernspreuken ook al de
veilighendsgedachte uitschreeuwend, er
rijdt een sprekende auto om waarschu
wingen en wenken luidh uit te deelen,
alle bioscopen draaien „de sprekende
Hoofd-Commissaris Versteeg", die niets
heeft nagelaten om deze week tot een
succes te doen worden. Automobilisten
ignis fatuus (een droombeeld), dat hem af
trok van de werkelijke beteekenis van zijn le
ven. Toen hij daar gewond lag tusschen de
loopgraven in die hel van machinegeweren,
wist hij dat er maar één lief standvastig we
zen was, dat hem helpen zou om trouw en
waar zijn eigen leven te leven.
Toen Félise in de overgave aan haai
vreugde en leed hem omarmde en hij haar
zachte lippen kuste, viel alle zorg als een
kleed van hem af. Hij fluisterde:
Je hebt een groot hart; ik heb dit niet
verdiend. Maar jij bent in mijn leven de al-
1crccrstc
Félise was tevreden. Zij wist dat de oorlog
valsche goden verdreven had uit zijn
£ici. Uit dat brandende vuur kén alleen
waarheid te voorschijn komen.
En zoo was Martin voor altijd weerge
keerd in zijn aangenomen vaderland, dat
op de haar eigen expansieve wijze tot
..c.u verklaarde. De Engelschman, die een
lichaamsdeel had afgestaan aan Perigord,
zou in hooge eere worden gehouden, tot het
einde zijner dagen.
Nu was hij een man, die de meest groote
menschelijke ondervindingen had doorge
maakt. Een man met fijn eergevoel, van be
proefden meed, met ijzeren wil en hooge
idealen. Het leven, dat voor hem lag, was be
ter voor hem dan welk ander hij ook gekozen
mocht hebben. Want het komt er niet zoo-
op aan wat men doet in zijn leven, dan
alle
ziel
kunnen hun remmen gratis laten con
troleeren door Veilig Verkeer, er staan
een dertigtal stalletjes over de geheele
stad om de ledenwerving niet te ver-
waarloozen in deze week en verder zijn
er nog tal van maatregelen om op inten
sieve wijze de voetgangers te laten zien,
hoe het wel zou kunnenwanneer
allen maar meewerken.
En ook het groote geheim der lichtsigna
len heeft men ons thans ontsluierd. Zij hin
gen al een paar dagen voorzien van jutten
omhulsels, als het ware om de verrassing
nog grooter te doen zijn. En nu hebben wij
dan ook de automatische verkeersregeling
door groene, roode en gele lichtsignalen te
beginnen met het Leidsche Plein, waar het
stopbord nu verdwijnt. De agent zal nog
wel moeten blijven staan. Het is moeilijk de
menschen en vooral de Amsterdammers aan
iets nieuws te gewennen en er zal voorloo-
pig nog wel streng toezicht moeten zijn.
Maar ook hier weer is het ons publiek zoo
makkelijk mogelijk gemaakt. Een keurige
„folder" met duidelijke situatieteekeningen
met de kleuren der lichten bij verschillende
posities daarin verwerkt, wordt eveneens
door de agenten uitgereikt en in vele gezin
nen zal men 's avonds na de krant bij een
kopje thee zeker met de geheele familie over
het kleurige drukwerkje heengebogen zitten
om de lichtpuzzle te ontwarren.
Het is ongetwijfeld een goede gedachte ge
weest om deze proef met de lichten-ver-
keersregeling samen te doen vallen met de
voetgangersweek. Immers ook dit systeem
van lichten kent een speciale periode voor
het overgaan van de voetgangers en moet
dus zeker niet tot de allerminste maatregelen
ter beveiliging van den voetganger gerekend
worden. En aan nog een andere proef. Een
veelgebruikt middel in Amerika en bij onze
Oostelijke naburen. Wij krijgen op een paar
punten waar het oversteken voor wande
laars levensgevaarlijk is, welk gevaar zij
echter nog steeds meenen te kunnen trotsee-
ren, hekjes. Een gewone alledaagsche afba
kening van voetweg en rijweg, zoodat over
steken daar althans onmogèlijk wordt ge
maakt. Het is ook een proef en wij zullen
moeten zien. hoe Amsterdam reageert. Het
kan natuurlijk zijn, dat het middel wat te
Pruisisch is, dat men dat niet wil.
Maar zoo zijn wij nu eenmaal. Wij schreeu
wen moord en brand, met vergaderingen en
ingezonden Stukken, wij benaderen raadsle
den en nog hoogere autoriteiten om in ons
stadsbestuur toch maar vooral daar eens
op te wijzen en op het doen verdwijnen van
dien onhoudbaren toestand aan
te dringen, maar wij vergeten zoo licht ook
de hand vooral in eigen boezem te steken.
Op wel zeer moderne manier zal daar ook
vooral den voetganger op gewezen worden
in de komende week.
„VoetgangersVeek". Bij het hooren ervan
kijken wij nog een beetje raar. Begrijpen niet
precies wat er gebeuren moet. Of wij mis
schien loopen moeten leeren, wordt er al ge
vraagd. Het doet er niet toe wat wij nog den
ken. Hoofdzaak is, dat de voetgangers nu
zullen begrijpen dat het om hen gaat, dat
wij hun medewerking behoeven en zij die op
vatting zullen weten te waardeeren.
En dan ook zal het in onze stad mogelijk
zijn het aantal ongevallen onder vol
wassenen te beperken.- Een streven waar
voor „Veilig Verkeer" ten allen tijde lof ver
diént en op onze medewerking zal moeten
kunnen rekenen.
VAN SIEGEN.
zeer
DE LANGENDIJKER GROENTE
VEILINGEN.
Het In- en Verkoopbureau van de pro
vincie Noord-Holland zal weldra zijn werk
zaamheden aanvangen en het zal dus niet
meer noodig zijn, tuinbouwproducten te ver
nietigen, omdat ze minder opbrengen dan
de door de organisaties vastgestelde mini
mum-prijzen. Momenteel komen er al heel
weinig producten in aanmerking, welke door
het genoemde Bureau zouden worden opge
kocht, als niet opbrengende deze prijzen.
Misschien dat er enkele partijtjes slaooonen
voor in aanmerking zouden komen, maar
overigens is er voor een optreden van het
Bureau weinig aanleiding. Voor zoover we
weten (het komt althans niet voor in de op
9 April door het Groepsbestuur vastgestelde
lijst van minimum-prijzen) is er geen mini
mum-prijs voor aardappels vastgesteld; an
ders zou dit product er voor in aanmerking
komen, te worden opgekocht met het doel,
waarvoor het Bureau is opgericht. Hoe min
der dit moet ingrijpen, hoe beter dit is, daar
dit beteekent, dat de prijzen hooger zijn dan
men had verwacht. Dan wordt bovendien be
reikt, dat de handel zich niet in zijn wiek
geschoten voelt en hij zich niet behoeft te be
klagen over een concurrentie, hem aange
daan met overheidsgeld en overheidsbemoei-
wel of men zijn leven zoo goed mogelijk
leeft. En tot die overtuiing was Martin ge
komen. Hij wist dat, hoewel de glinsterende
prijzen van de aarde achter gouden tralies
liggen, die alleen te openen zijn met gouden
sleutels, er nog veel kostbaarder dingen zijn,
die gevonden worden bij de welbekende heu
velen en dalen om ons heen.
Dien avond zat het vijftal aan tafel in de
leege salie a manger, want er was geen en
kele gast in het hotel. Maar nooit hadden ze
in zoo'n gelukkige stemming bij elkaar geze
ten.
Op het einde schonk Fortinbras zich
een half glas wijn in.
Kinderen, zei hij, ik ga afwijken
van de gewoonte van jaren. Deze oude
Bourgogne zal mij niet ten kwade voe
ren bij deze gelegenheid, die zoo mooi is
en zoo plechtig. Ik drink op je beider
geluk.
Mfcar aan wien hebben Martin en
ik ons geluk te danken? riep Corinna
met een vurige blos op haar wangen en
een glinstering in haar blauwe oogen.
Geheel alleen aan u, Marchand de
Bonheur.
Ja, dat is waar, zei Martin, zijn arm
naar Fortinbras uitstrekkende.
De ex-Marchand de Bonheur zag hen
beiden vriendelijk aan.
Voor het eerst van mijn leven, zei
hij, heb ik rede* trotsch te ziin on
ing. Allicht kan de handel er zelf nog iets
toe bijdragen, dat het Bureau zeer weinig
koopen moet.
Wat betreft het verloop der prijzen op de
veilingen, moet worden geconstateerd, dat
een iets gunstiger stemming valt waar te ne
men, uitgezonderd voor de aardappels. Met
de prijzen daarvan is het treurig gesteld,
zoo treurig, dat verschillende bouwers nog
maar niet tot rooien zijn overgegaan, omdat
de financieele uitkomsten de moeite en kos
ten niet loonen. De hoogste prijs, die in de
afgeloopen week voor Schotsche muizen aan
de veiling te Broek betaald werd was 1.20
pér 100 K.G., te Noordschanvoude 0.80.
Zaterdag werd aan deze veiling voor groote
Schotten 0.500.60 betaéfld, voor de an
dere 0.30—0.70. Blauwe Eigenheimers
brachten in maximum 1.90 op, doch Bij af
wijkende kwaliteit werd 0.801.10 be
taald.
Voor Eigenheimers lagen de prijzen tus
schen 0.701.60, welke laatste prijs ech
ter bij hooge uitzondering werd besteed.
Blauwe aardappelen, die vroeger veel ge
vraagd werden, worden nu verkocht voor ge
middeld 1 per 100 K.G. Voor Duken is alle
belangstelling afwezig, zoodat ze voor uiterst
'age prijzen van de hand gingen, nl. 5060
cent. Met de drielingen liep het ook al bijzon
der slecht: aan de veiling te Noordschar-
woude kwam het meermalen voor, dat niet
meer dan 30 cent werd gemaakt. In totaai
werden 44 spoorwagons verhandeld.
Voor roode kool was de stemming niet on
gunstig. Alles wat wordt aangevoerd, wordt
verkocht en minimumprijzen van 60 ct. kwa
men niet meer voor. We spraken zelfs hande
laars die graag bepaalde partijen hadden
gekocht, doch hun orders niet konden uitvoe
ren, omdat het begeerde goed niet aange
voerd werd. De laagste prijs, aan de Broeker
veiling besteed, was 80 cent. Deze prijs werd
besteed voor afwijkende kwaliteit groote. De
groote van goede kwaliteit brachten 1 en
soms aanmerkelijk meer op. Voor het aller
mooiste goed, dat is kool van klein 3 pond,
werd 3.503.90 betaald. Al naar
grootte en kwaliteit werden prijzen besteed
tusschen 0.803.90. Aangevoerd werden
in totaal 25 spoorwagens.
Ook vond de aangevoerde gele kool af
nemers, zoodat ook hiervan alles kon worden
verkocht. De prijs ervan bleef iets achter bij
dien der roode kool. De allerminste bracht
2.202.70 met een verminderde belang
stelling op het einde der week. Voor groote
en kleineren was iets afwijkende kwaliteit
werd van 0.701.20 betaald. De aan
voer aan beide veilingen beliep 18 spoor
wagens.
Deensche witte kool, die nog spaarzaam
wordt aangevoerd, bracht 0.90—1.80 op.
Witte kool verhuist voor verreweg het
grootste deel naar de inmaakfabrieken. Hoe
het met de ingemaakte zuurkool zal afloopen,
is niet te zeggen. De prijzen van de witte
kool ondervinden dus ook de nadeelige ge-
volgen van de groote onzekerheid en de fac
toren, die storend werken op een gunstigen
prijs op de groentenmarkt. De aanvoer be
liep 55 spoorwagens.
Voor uien is de stemming bepaald gunstig.
De prijzen waren nog iets beter dan de
vorige week. Er werd nog gele nep voor 7
verkocht, beneden 6 werd niets verkocht.
Gemiddeld werd meer dan 6.50 gemaakt.
Drielingen liepen tot boven de 5, gemid
deld is 'hiervoor 4.50 gemaakt. Hier golden
van 3.80—4.80, grove uien van f 3.20
4.30. In totaal werden 20 spoorwagens
aangevoerd.
Ook bloemkool brengt goede prijzen op
Lecerf heeft echter zeer veel van draaihartig-
heid te lijden gehad, zoodat voor velen de
financieele uitkomsten nog niet schitterend
zullen zijn. Mooie eerste soort bracht van
1015 op, kleinere en iets afwijkend 2
tot 5 minder. Voor reuzen werd van 8
13 betaald. Tweede soort liep van 1
4.30. In totaal beliep de aanvoer 22000 st.
Met den aartvoer van slaboonen begint het
sterk te verminderen. De mooiste brengen
hooge prijzen op, tot meer dan 21. Sterk
afwijkende kwaliteit wordt voor 2 of iets
meer verkocht. De mooiste komen uit de
kassen.
De mooiste bieten brachten 1.502 of
veel moest echter voor prijzen van 0.60—
1.50 worden verkocht.
Groote peen gold van 1.401.90,
kleine 0.70—0 80.
Voor rapen werd 1.20 per 100 K.G. be
steed.
Voor rammenas werd 1.102.30 be
dongen.
Tomaten liepen weer wat in prijs op, zoo
dat voor B-kwaliteit weer 13 werd be
steed en voor A ruim 1 minder, C 8.10 en
CC ruim 2.
Druiven golden voor Alicante 25; Fran-
kenthalers gemiddeld 22.
ik heb gewrocht. Zooals de kunstenaar,
die gesloofd heeft en géstreden, kan ik
zonder verwaandheid mijn meesterwerk
herkennen. Mijn eerste idee was, dat
Martin en Corinna, ongeslepen, maar
eerlijke zielen, hun bestemming zouden
vinden door elkaar lief te krijgen. Daar
om zond ik ze samen de wereld in en
om ze goed onder dak te krijgen, zond ik
ze naar mijn eigen familie. En toen ik
merkte dat ze er niet over dachten om
van elkaar te gaan houden, verzon ik de
tegenwoordige combinatie. En ik ben
geholpen door den Europeeschen oorlog.
Uit kwaad wordt wel eens goed geboren.
Mijn kinderen, in mijn hart is de ver
troostende gedachte dat na vele verloren
jaren, ik toch iets goeds heb tot stand
gebracht.
Mon père, riep Félise, uw heele le
ven is gekenmerkt door opofferende toe
wijding.
Lieve kindje, zei hij, als ik den te
genspoed niet met moed had gedragen,
zou ik géén man zijn geweest, laat staan
een philosoof. En nu ik hier mijn plicht
heb volbracht, moet ik naar Parijs terug
om te trachten van eenige hulp te zijn
in dezen grooten strijd. Anders was ik
den naam van Engelschman onwaardig.
Dus, zoodra als jullie veilig en wel ge
trouwd zijn, ga ik weg. Doch ik kom je
o» en dan eens opzoeken. Maar wanneer.
AANDRANG TOT EEN ACTIEVE
HANDELSPOLITIEK.
In zijn openingsrede van de vergadering
van den Aartsdiocesanen boeren- en tuinders-
bond, zei de voorzitter, het Tweede Kamerlid
baron van Voorst tot Voorst o.a. het volgen
de:
Wil een land hier zijn producten op de
markt brengen, dan moet dat land ook onze
producten toelaten.
Wij moeten slechts koopen van die landen
die bij ons koopen.
In dit verband kan ik niet nalaten mijn af-
keuring er over uit te spreken, dat verschil-
lende afdeel ingen niet breken met de oude
sleur, om hun steenkolen uit Duitschland te
betrekken. Onze Hollandsche kolen zijn even
goed en daarom behooren onze boeren en
tuinders hun brandstoffen voor huis en be
drijf uit ons eigen land te betrekken!
De regeering heeft reeds een machtig wapen
in de hand gekregen om aan deze eischen
kracht bij te zetten in den vorm van de clea-
ring-wet, die hef mogelijk maakt om landen,
die onzen export niet wenschen te betalen,
met gelijke munt te vergelden of den invoer
hunner goed;ren te beletten. En dit geldt
speciaal voor Duitschland, daar dit land
dubbel zoo veel naar Nederland uitvoert als
wij naar Duitschland.
Maar van de invoering dier clearingwet is
nog niets gekomen. Wij onderhandelen in
den treure met Duitschland o.a. over een
rechtvaardiger stelsel van invoer onzer boter
in dat land, maar onze onderhandelaars ko
men telkens terug met de kous op den kop.
Zoolang wij aan Duitschland de tanden
niet durven te laten zien en dat land in zijn
uitvoer niet gaan treffen, zullen wij daar
niets bereiken.
Gedwongen door bittere noodzaak zal ac
tieve handelspolitiek in het midden der be
langstelling moeten staan.
Met invoerbeperking alléén komen wij er
niet; dat bewijst de deplorabeie toestand,
waarin landbouw en industrie, niettegen
staande de contingenteeringswetten, steeds
meer en meer geraken. Landbouw, tuinbouw
en industrie met hun groote overschotten heb
ben noodig expansie, uitvoer, en daarom zul
len wij in de komende periode moeten strijden
voor een actieve handelspolitiek, willen wij
niet totaal verarmen en doodgedrukt worden
Contingenteering kan er toe bijdragen de
binnenlandsche markt voor 't binnenlandsch
product zooveel mogelijk te behouden, maar
wij produceeren veel meer dan voor de bin
nenlandsche markt noodig is. Het overschot,
dat den prijs bederft, moet er uit en daarom
is voor land- en tuinbouw en industrie in de
allereerste plaats noodig: uitvoer, die alleen
kan worden bevorderd door een actieve han
delspolitiek gebaseerd op wederkeerigheid.
Mocht dan, nadat wij alles beproefd heb
ben om uitvoer af te dwingen, blijken, dat
onze pogingen mislukt zijn, dan eerst is de
tijd aangebroken, om onzen land- en tuin
bouw om te zetten en terug te voeren op den
weg, dien wij na de inzinking in de tachtiger
jare der vorige eeuw verlaten hebben en van
intensieve cultuur terug te gaan tot den
extensieven graanbouw en inkrimping van
veeteelt en tuinbouw, sléchts produceerende,
hetgeen wij voor onze eigen volkshuishouding
noodig hebben, met sluiting der grenzen
voor buitenlandsch graan.
Dit mag echter slechts het laatste red-
middel zijn, wanneer al het andere heeft ge
faald, want terugkeer tot de grove culturen
van minderwaardige producten beteekent een
ernstige verarming onzer boeren en tuin
ders, van land- en tuinarbeiders en van dege
nen. die op een of andere wijze geld in het
land- en tuinbouwbedrijf hebben gestoken,
terwijl vermindering van het hande'sverkeer
en bemoeilijking van den afzet van industrie
producten op het verarmde platteland hun
funesten invloed in de geheele samenleving
zullen doen gevoelen.
De nood der hypotheekboeren.
In zijn openingsrede zei spr. met betrek
king tot 't hypotheekvraagstuk het volgende:
Door de crisispachtwet zijn de pachters er
veel beter aan toe dan de eigengeërfde boe
ren. wier eigendom met hypotheek is belast.
Door de groote daling van de waarde van
dén grond is in vele gevallen het geleende be
drag niet meer veilig gesteld tegenover de
waarde van het verbonden onderpand en kan
menigeen ook de rente niet meer geheel op
brengen.
Nu zijn er zeker hypotheekhouders, die ver
stand en hart laten spreken en met den hypo-
thecairen schuldenaar geduld willen en kun
nen uitoefenen. Maar er zijn ook crediteuren,
zooals ook hypotheekbanken, die rente en af
lossing moeten eischen, om aan hun ver
plichting tot uitloting van pandbrieven te
kunnen voldoen. Deze lichamen en ook par
ticulieren, die om de een of andere reden
over de uitgeleende gelden de beschikking
moeten krijgen, zijn genoodzaakt de hypothe
caire vordering op te zeggen en omdat de
schuldenaar niet gemakkelijk een nieuwe hy-
ik sterf hij hield even op, nam een
potloodje en schreef iets op den achter
kant van het menu wanneer ik sterf,
begraaf me in Parijs aan den zuidkant
van de Seine en laat deze inscriptie bei
telen op mijn grafsteen:
Hij wierp de kaart op tafel. Daarop
stond geschreven:
Ci-git Fortinbras
„Marchand de Bonheur."
(Hier ligt Fortinbras, koopman in ge
luk).
Toen de maaltijd was afgeloopen, gin
gen ze naar de kleine salon en zaten er
om het lustig brandende haardvuur. Bi-
bourdin bracht een flesch brandewijn
van den Brigadier en trok haar plechtig
open. Uit de kast kreeg hij een half do
zijn glazen en in elk schonk hij een
klein beetje van het gouden vocht, dat,
zooals hij eens had verklaard, de ziel
bevatte van la Grande Armée (het groo
te leger van Napoléon).
Wacht even, zei Martin, u vergist il.
We zijn maar met ons vijven.
Ik vergis mij volstrekt niet, ant
woordde Bigourdin. Het zesde glas is
voor de nagedachtenis van den dapperen
ouden Brigadier.
v; EINDE.
