DAGBLAD VOOR
ALKMAAR
EN OMSTREKEN.
Pruisen en het Duitsche Rijk.
Uit het JladeMetU
Ttxxqzliiksch Omtiicht
IBuitenCaad
Ho. 253
Woensdag 26 October 1932
134e Jaargang
Een lormeete nederlaag voor von Papen,
die den 2Osten Juni builen zijn boekje
is gegaan. Beieren tevreden met de
beslissing.
Het kabinet Braun bijeen.
ITALIË VERLANGT NIET NAAR
RUST EN VREDE.
Dat zegt Mussolini.
GROOTE BRAND IN EEN
ITALIAANSCH DORP.
14 gezinnen dakloos.
DE BELGISCHE MINISTERS BIJEEN
27 November Kamerverkiezingen.
NIEUWE ONDERHANDELINGEN
TUSSCHEN CENTRUM EN
NAT.-SOC.?
VERGAANDE OVEREENSTEMMING
BIJ DE DUITSCH-ZWITSERSCHE
ONDERHANDELINGEN.
FRANSCH PROTEST TEGEN DE
DUITSCH—BULGAARSCHE
CONSULTATIEVE OVEREENKOMST.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2—,
franco d" )r het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
F7IJS DER GEWONE ADVERTENTIEN
Van 1-^5 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij rik. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3, redactie 33.
Directeur: C. KRAK.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
De laatste loodjes hebben bij de behande
ling van de ontworpen Bedrijfsradenwèt
niet het zwaarste gewogen. Gelijk men zich
zal herinneren, was de Tweede Kamer blij
ven steken in het vraagstuk van de toeken
ning van het enquêterecht aan de jonge in
stellingen.
De heeren Van den Bergh en Kupers, de
leiders der socialistische partij, die de be
handeling van het ontwerp in de Tweede
Kamer op zich hadden genomen, waren er
f krachtens beginsel er op uit aan de Bedrijfs-
raden de ruimste bevoegdheden te bezorgen
en dus waren zij aangekomen met een voor
stel om aan de Bedrijfsraden het recht van
enquête toe te kennen, mits daarvoor mach
tiging bij de wet was gegeven. In een uitvoe
rige rede, veel uitvoeriger dan noodig was,
heeft de heer Kortenhorst (r.k.) dit amende
ment bestreden o.a. met de zeer juiste opmer
king, dat het toch niet aanging een dergelijk
recht, dat wel aan de Volksvertegenwoordi
ging doch niet aan Provinciale Staten of Ge
meenteraden is gegeven, nu in eens toe te
kennen aan een jonge instelling, waarvan
men de werkingsfeer met geen mogelijkheid
nu zal kunnen bepalen.
Minister Verschuur knoopte daaraan een
uiteenzetting vast, dat hij heelemaal niets
wilde weten van het denkbeeld om nu reeds
een dergelijke vergaande bepaling op te ne
men in het ontwerp, dat slechts tastend ver
der wil gaan, en toen was het lot van het
amendement beslist: met 56 tegen 29 stem
men werd het veiworpen, waarna het wets
voorstel werd goedgekeurd met 67 tegen 19
stemmen. Tot de tegenstemmers behoorden
de liberalen, de communisten, de staatkun
dig gereformeerden enz.
Hierna kwamen enkele justitieele ontwer
pen aan de orde, doch ook zij hebben niet
veel tijd in beslag genomen. Het eerste ont
werp betrof de bevoegdheid aan een recht
bank toe te kennen om een zaak van eenvou-
digen aard ter behandeling te verwijzen
naar een zoogenaamde enkelvoudige kamer,
d.w.z. dus naar een alleensprekenden rech
ter. lid van het college.
De heer Van Rappard (lib.) opperde de ge
dachte om die verwijzing te doen geschieden
door den president van de rechtbank, doch
minister Donner aanvaardde dit denkbeeld
niet en de heer Van Rappard berustte daarin,
nadat minister Donner in het gebruikelijke
onder-onsje met een paar leden zijn inzich
ten had uiteengezet
Het wetsvoorstel om voor het ontslag van
rechters enz. bij de wet een leeftijdsgrens
van 70 jaar aan te nemen, vond principieele
bestrijding bij den heer Tilanus (c.h.), in
zooverre, dat hij in de eerste plaats de over
tuiging was toegedaan, dat wanneer men
uitgaat van het denkbeeld „Place aux jeu-
nes!'' men beter deed met de leeftijdsgrens
op 65 jaar te bepalen. Alleen voor den Hoo-
gen Raad wilde hij een uitzondering maken,
daarvoor kon de pensionneeringsleeftijd op
70 jaar bepaald worden. In dien geest stelde
hij een amendement voor, doch toen de Ka
mer met 62 tegen 22 stemmen verklaard had
niet mede te willen met het denkbeeld van
een vervroegde pensionneering, trok de heer
Tilanus zijn amendementen weer in, zoodat
voor de leden van alle rechterlijke colleges
de gedwongen pensionleeftijd op 70 jaar is
bepaald. Zonder stemming heeft de Kamer
die regeling aanvaard. Het wetsvoorstel tot
inkorting van de bevoegdheden en plichten
van de leden van het O.M. inzake het nemen
van conclusies in burgerlijke zaken, waar
over in juridische kringen nog al wat te doen
was geweest, ging zwijgend onder den ha
mer des voorzitters door.
Hierna kwam aan de orde het veelbespro
ken wetsvoorstel tot tijdelijke heffing van 30
opcenten op alle invoerrechten en op den ac
cijns op bier.
De voorzitter gaf aan de leden in overwe
ging de gelegenheid om hierbij over het al
gemeen financieel beleid der regeering te
spreken ongebruikt voorbij te laten gaan en
zich stiptelijk te bepalen tot het ter tafel lig
gende voorstel om alle invoerrechten met 30
opcenten te verhoogen.
De communist De Visser kwam daar niet
ten onrechte tegen op, omdat z.i. over de al-
gemeene regeeringspolitiek niet kan gezwe
gen worden daar toch het ter tafel liggende
voorstel er ten nauwste mede samenhangt.
De voorzitter herinnerde er aan, dat de
Kamer reeds vroeger in dien geest had be
sloten en hij zich met het oog op de eischen
der practijk daaraan wilde houden. Daarop
berustte de heer De Visser in de zaak.
De eerste spreker in het vermoedelijk niet
al te korte debat was de heer Bierema (lib.),
die, in het algemeen niet bevreesd voor een
bescheiden invoerrecht, toch meende, dat de
regeering hier nu niet moet gaan beweren,
dat we slechts met een fiskalen maatregel
hebben te doen. Naar zijn overtuiging zijn
de 13 percent invoerrechten, welke thans zul
len worden geheven in strijd met Ouchy en
Oslo en hij heeft dan ook evenais zijn partn-
genooten ernstig bezwaar tegen het voorstel,
waarvan de tijdelijkheid lang niet vaststaat.
Vooral bij artikelen als thee, waarvan het
invoerrecht ten bedrage van 97.5 cent per
K.G. het dubbele van de gemiddelde waarde
zal beteekenen, verder sigaretten, benzine
enz. zal de verzwaring der lasten van niet
geringe beteekenis zijn. Ook tegen de verhoo
ging van den bieraccijns had spr. met het
oog op de belangen van den landbouw groot
bezwaar.
Voor een deugdelijke technische herziening
van ons tarief gevoelde de heer Bierema veel,
doch tegen het thans voorgestelde was hij
met zijn partijgenooten ernstig gekant.
De heer Fleskens (r.k.) getuigde in een uit
voerige rede van zijn sympathie met het
voorstel, waarna voor dezen middag de rij
der sprekers werd besloten door den heer
Kersten (St.ger par.), die van het ontwerp
niets wilde weten. Morgen voortzetting.
Zooals wij gisteren nog onder de laatste
berichten konden melden, heeft de president
van het rijksgerechtshof te Leipzig uitspraak
gedaan in het geschil tusschen Pruisen en
het Duitsche rijk. De uitspraak luidde als
volgt:
„De verordening van den Rijkspresident
van 20 Juli 1932 tot herstel van de openbare
veiligheid en orde in het gebied van het land
Pruisen is vereenigbaar met de Rijksgrotid-
wet voor zoover zij den Rijkskanselier tot
Rijkscommissaris voor het land Pruisen be
noemt en hem machtigt, Pruisische minis
ters tijdelijk uit hun ambtsbevoegdheden te
ontzetten en deze bevoegdheden zelf op zich
te nemen of over te dragen aan andere per
sonen als commissarissen van het Rijk.
Deze machtiging gaat ech
ter niet zoo ver dat hetPrui-
s i,s c h e Staatsministerie en
zijn leden de vertegenwoordi
ging van het landPruisen in
den Rijksraad of tegenover
den Landdag den Staatsraad
of andere landen ontnomen
mag worden. Voor zoover de
bezwaren hierop geen be
trekking hebben, worden zij
a f g e w e z e n".
Ziezoo, nu weten wij het. En wanneer men
bovenstaand vonnis goed leest, dan moet men
tot de conclusie komen, dat von Papen als
rijkskanselier een gevoelige nederlaag ge
leden heeft. Immers, het resultaat is, dat de
weggejaagde Pruisische regeering weer te
rug mag komen, om te regeeren. En naar
een telegram uit Berlijn ons meldt, zou dit
kabinet reeds hedenmorgen weer bijeen ko
men, om over de beslissing van het Staats-
gerechtshof te beraadslagen en... om von Pa
pen misschien, zooals men dat hier noemt
„een hak te zetten"! Niet waar: wat let
haar?!
Nu het Staatsgerechtshof, zoo concludeert
de W.-corresp. van het Hbld., heeft vastge
steld, dat niet dr. Bracht, maar enkel en al
leen het kabinet-Braun het recht heeft den
Pruisischen gevolmachtigden in den rijks
raad instructies te geven, kan het kabinet,
om slechts een ipaar voorbeelden te noemen,
het plan van den heer Von Papen om de
grondwetsherziening fluks even door den
rijksraad te laten aannemen verijdelen. De
heer Braun kan, zonder zich iets aan te
trekken van dr. Bracht, voorstellen bij den
landdag indienen, die lijnrecht tegen de door
dr. Bracht gevoerde politiek indruischen;
straks, als ae landdag weer bijeenkomt, kan
Braun met al zijn ministercollega's in de re-
geeringsbank plaatsnemen en den heer
Bracht aan het verstand brengen, dat hij in
deze zaal niets meer heeft te zoeken, omdat
alleen de oude Pruisische regeering bevoegd
is in den landdag op te treden. Hij zou zelfs,
indien de heer Adenauer, de president van
den staatsraad, bereid bleek een handje -
helpen, den landdag kunnen °ntb,ndeP;
Roept de rijksregeenng een conferentie
van de ministers van b u ten 1 andsche za ken
der verschillende Duitsche landen bijeen, dan
t!\ Pruisen daarbij niet vertegenwoordigd
worden door dr. Bracht, maar door den heer
Se vering, met wien de rijksregeenng nolens
volens zou moeten onderhandelen.
Zoo zouden we nog meer kunnen schrijven
over de positie van het Pruisische kabinet,
doch wij vinden het interessanter, om eens na
te gaan, wat men in Duitschland zelf van het
vonnis zegt.
De „Daz" schrijft dat men in politieke
kringen volkomen onder den indruk is van de
tweeslachtigheid van den thans geschapen
toestand. Indien thans de oude Pruisische
ministers weer hun plaatsen in den Rijksraad
gaan bezetten, ontstaat het gevaar dat de
politiek der Rijksregeering op een zeer kwets
bare plaats onder zwaren druk komt te staan.
Resumeerend is te constateeren, dat het von
nis van Leipzig een buitengewone verwar
ring en onrust heeft teweeggebracht.
Het „Berliner Tageblatt" is van meening
dat de uitspraak van het staatsgerechtshof
beide zijden in juridisch en moreel opzicht
bevredigt. Deze beslissing heeft practisch tot
gevolg dat naast het Rijkscommissariaat het
Pruisische kabinet voortbestaat en in functie
blijft, zij het ook met geringer competentie.
Het Rijks blijft niets over dan toe te geven
dat het den 20sten Juni buiten zijn boekje is
gegaan en thans de fout zoo spoedig moge
lijk moet herstellen. Anders zou het resultaat
zijn dat in de Pruisische regêering strijd zou
ontstaan om de competentie ten nadeele van
het land en zijn bestuur.
De „Vorwaerts" schrijft: De beslissing van
het Staatsgerechtshof is een politieke, geen
juridische. In haar ligt de negatie van het
belangrijkste verwijt dat is ingebracht tegen
het kabinet-Braun. Als schadeloosstelling
voor deze tuchtiging kent de beslissing het
Rijkskabinet evenwel het recht toe, tijdelijk
een Rijkscommissariaat in te stellen.
De „Deutsche Zeitung": Dat de politieke
toestand welke door dit vonnis wordt ge
schapen, onhoudbaar is, kan geen oogenblik
worden betwijfeld De regeering-von Papien
heeft veel verzuimd. Thans of nooit zal zij
moeten toonen of zij geschikt is de gedachte
van de zoo dikwijls geciteerde „autoritaire
staatsleiding" in daden om te zetten of niet.
Het gaat niet om het gerechtshof, maar om
den nieuwen noodtoestand, welke door het
vonnis wordt geschapen: Twee regeering in
Pruisen, van welke de eene tegen de Rijks
regeering is.
Indien er nog bewijzen voor noodig waren
geweest, aldus „Kreuzzeitung" om aan te
toonen dat de inschakeling van juridische
instanties en de levendige ontwikkeling tot
staatsrechterlijke en politieke enormiteiten
kjdt, dan is dat bewijs geleverd door het
\winis van Leipzig. Hierin heeft het formeel
juridische denken triompher. gevierd over het
oordeel van het meest primitieve politieke ver
stand.
„Der Deutsche": Het staatsgerechtshof
heeft zich gehouden aan zijn competentie. Het
heeft het grootste aantal der ingediende voor
stellen niet toelaatbaar verklaard. Maar op
het beslissende punt is het gekomen tot een
•zuiver oordeel: Het heeft geconstateerd dat
de rijkspresident niet het recht heeft de Prui
sische regeering af te zetten en in haar plaats
dictatoriaal te regeeren.
De „Angriff" schrijft: Met dit vonnis heeft
het staatsgerechtshof net standpunt inge
nomen dat onze partijgenoot Kerrl reeds
eenige weken geleden heeft gepreciseerd. Het
vonnis is een zeer duidelijke nederlaag van
het systeem Papen-Bracht, welke een nog niet
in alle bizonderheden te overziene politieke
uitwerking zal hebben. Een der eerste ge
volgen er van zal zijn dat de regeering von
Papen in den Rijksraad en een Pruisischen
staatsraad hopeloos in de minderheid ge
raakt. De plannen van den heer von Papen
inzake de rijkshervorming, welke hij via den
rijksraad hoopte te kunnen doorzetten, zullen
thans wel begraven zijn.
o
En nu het standpunt van Beieren, dat ten
zeerste betrokken is bij dit vonnis!
Te officieeier plaatse in Beieren is men
naar verluidt, bevredigd door het vonnis van
het staatsgerechtshof, omdat de beslissing op
alle essentieele punten materieel gevallen is
ten gunste van de Beiersche opvatting. For
meel heeft het staatsgerechtshof wel is waar
in zooverre de Beiersche opvatting ten deele
verworpen, dat deze betrekking heeft op een
authentieke interpretatie der bevoegdheden
krachtens art. 48, lid L en lid II, omdat het
staatsgerechtshof deze heeft beschouwd als
een politieke taak en niet als een constitutio
neel geschil. Materieel is de uitspraak even
wel duidelijk en ondubbelzinnig is vastge
steld dat de zelfstandigheid van een land niet
kan worden aangetast door een Noodveror
dening.
Beieren heeft niet bestreden dat het moge
lijk is een rijkscommissariaat in te stellen, dat
voorts dezen rijkscommissaris bepaalde be
voegdheden kunnen worden gegeven en dat
ten slotte door dezen rijkscommissaris die
ambtsbevoegdheden aan andere personen
kunnen worden opgedragen. Daarentegen
heeft Beieren drie dingen bestreden:
1. De mogelijkheid de ministers van een
land af te zetten
2. De mogelijkheid dat de rijkscommissaris
in de plaats treedt van de landsregeering en
3. Dat de rijkscommissaris het recht heeft
het land in den rijksraad te vertegenwoordi
gen tegenover het rijk en andere landen.
Op deze drie punten is ook de beslissing
materieel ten gunste van de Beiersche op
vatting gevallen. De voorschriften van een
noodverordening mogen geen betrekking heb
ben op dingen, welke dienen tot de hand
having der zelfstandigheid van een land. In
de uitspraak van het staatsgerechtshof wordt
nadrukkelijk verklaard dat de constitutioneele
garanties der landen niet terzijde mogen wor
den geschoven.
Onder het geloei van sirenen is Mussolini
Dinsdag per auto in het feestelijk versierde
Milaan aangekomen.
In een toespraak, welke hij op het Dom
plein hield, heeft Mussolini er aan herinnerd
dat van Milaan uit in het jaar 1915 de be
weging om tè intervenieeren is uitgegaan en
daarmede de geest van een nieuw leven is in
getreden. Terwijl in alle landen en zelfs in
landen van oude cultuur onzekerheid en on
rust voor de toekomst bestaat, is Italië niet
bezorgd voor zijn toekomst. Het geheele
Italiaansche volk wordt omgezet in een on
overwinlijk leger (minutenlange toejuichin
gen). Niet in conferenties ligt het heil.
„Minder conferenties en meer kracht beslui
ten te nemen, minder congressen en meer
actie", riep Mussolii uit. Van Genève wilde
de Duce niet spreken. Allen die deze mooie
stad van Calvyn opzoeken, zien hoe weinig
men in werkelijkheid geïnteresseerd is bij de
gebeurtenissen te Genève. Deze eeuw is de
eeuw van het fascisme. Voor de derde maal
in de wereldgeschiedenis brengt Italië de
menschheid een nieuwe humaniteit, Europa
zal er over tien jaren anders uitzien en de
ongerechtigheden, die in bizondere mate ook
jegens Italië zijn begaan, zullen weder goed
gemaakt moeten worden; aldus Mussolini
De herinnering aan den oorlog komt tot
spreker te Milaan, de stad van de interven
tie, al critiseeren anderen zulks over een
eeuw, aldus vervolgde Mussolini, zal geheel
Europa fascistisch of door het fascisme be
zield. Moskou en New York zullen dan naar
Rome zien als den wegwijzer. Mussolini
heeft geen verlangen naar rust en vrede,
doch naar nieuwe gevechten. Hij weet, dat het
geheele Italiaansche Volk hem daarbij zal
volgen (minutenlang applaus). Vervolgens
kondigde Mussolini nog aan, dat het niet
buitengesloten is, dat Italië als teeken van
zijn grootsche gevoelens tegen het einde der
feestelijkheden ter herdenking van den tien
den verjaardag van het fascisme misschien
amnestie zal verkenen aan de vijanden van
het fascisme.
Een groote brand vernielde een aantal hui
zen in het Italiaansche dorpje Pichine in de
Cembra vallei. Veertien gezinnen werden
dakloos, twee vrijwillige brandweerlieden
werden bij het reddingswerk ernstig gewond.
Gistermiddag om vier uur is onder voor
zitterschap van den koning de Belgische mi
nisterraad voor het eerst bijeen gekomen. De
leden van het ministerie zijn door den koning
beëedigd. De bijeenkomst duurde tot zes
uur.
Besloten werd dat de wetgevende verkie
zingen op 27 November zullen plaats vinden
en de provinciale verkiezingen den daarop
volgenden Zondag 4 December. Het decreet
van ontbinding van het parlement zal Vrijdag
of Zaterdag worden uitgevaardigd.
Wij vernemen voorts dat de Kamer op z'n
vroegst op 20 December zal bijeen geroepen
worden. Op denzelfden dag zal waarschijn
lijk de Senaat bijeenkomen om de gecoöp
teerde senatoren aan te wijzen.
REDEVOERINGEN VAN PRINS
AUGUST WILHELM EN KUBE.
In 't Sportpalast te Berlijn hebben gister
avond prins August van Pruisen en de leider
van de nat.-soc. fractie in den Pruisischen
Landdag, Kube, het woord gevoerd.
Prins August Wilhelm verklaarde, dat hij
in de nat.-soc. beweging de mogelijkheid had
gevonden, vele fouten van vroeger en ook
zijn eigen falen goed te maken. Des te meer
deed het hem leed, te moeten constateeren,
dat zijn vroegere standgenooten weer een
klassenstrijd van boven af voerden. Men sa
boteert zoo de groeiende, nieuwe volksge
meenschap. Het is landverraad, wanneer
men nu rekent op een aanwas van de com
munistische beweging ten nadeele van het
nat.-soc. Juist de bezittertden, die zich nu
achter Von Papen verschuilen, zouden het
eerst have en goed aan het communisme ver
liezen. De nat.-soc. denken er niet aan, met
een tweede plaats in den staat tevreden te
zijn. Ware heerschers en leiders groeien niet
in clubs, maar in den strijd van het dagelijk-
sche leven. Hij verkiest niet, dat men hem
voorschrijft, wat hij heeft te beschouwen als
de traditie van zijn huis.
De rede van den prins werd met storm-
achtigen bijval ontvangen.
Daarna nam Kube het woord. Hij oefende
felle critiek uit op D.-nationalen en rijks
regeering. De huidige rijkskanselier heeft
zich als Centrumafgevaardigde steeds aan
de zijde der sociaal-aemocraten gevoegd. Na
den éden November zullen de nat.-soc. de
vorming van een Pruisische regeering wel op
zich moeten nemen. Aan het slot van zijn
toespraak onderstreepte Kube het anti-semi-
tische karakter van de beweging, die den in
vloed van de Joden op alle gebieden, die den
volksgeest raken, wil uitschakelen. Bijzonder
onverdragelijk is, dat de jeugd aan Joodsche
opvoeders wordt toevertrouwd. Driemaal in
de geschiedenis heeft de reactie van een
Duitsche revolutie gebruik willen maken.
Maar die reactie mag nu voorzichtig zijn,
want het parool van heden is: „Hitier over
Duitschland
REDEVOERING VAN BRUNING.
In een groote vergadering van de Beien
sche volkspartij te Bamberg heeft Brüning
gisteravond een rede uitgesproken, waarin
hij o.a. zeide, dat het meest urgente probleem
de oplossing van het probleem der werkver
schaffing was. Vooral ook noodig is een tot
regeering in staat zijnde meerderheid. Het
bereiken van een rijksdag met zoo'n meerder
heid is dan ook het doel geweest van de on
derhandelingen van het centrum met de nat.-
soc. Door deze onderhandelingen heeft de
regeering von Papen het hoofd verloren. Aan
den kant van de rijksregeering is in den laat-
sten tijd vee! gebeurd, dat bedenkelijk veel
op schending van de grondwet lijkt. Wat hqt
vonnis van het staatsgerechtshof betreft, zei-
de Brüning nog, dat men slechts over enkele
dagen een definitief oordeel kan opstellen.
Het is eigenlijk een groot onding, dat het be
staan van een rijkscommissaris bevestigd
wordt, terwijl ook het betaan van de oude
regeering niet uitdrukkelijk wordt ontkend.
EEN ERFENIS VAN 72 MILLIOEN
DOLLAR,
Men meldt uit Leer (Oostfriesland) aan de
N.R.Crt.
In 1858 ging de arbeider Huch, wonende in
een klein plaatsje in Westfalen, naar Ame
rika, waar hij bijzonder succes had in zaken
en een vermogen van 72 millioen dollar, twee
scheepswerven en twee boerderijen in 1905
bij zijn dood naliet aan 24 erfgenamen, in
het Duitsche rijk verblijvende. De consul van
Duitschland te Chicago heeft thans bericht,
dat nog in den loop van dit jaar de erfgena
men in het bezit der erfenis zullen worden
gesteld, waarvoor ze 27 jaren lang alle moei
te hadden gedaan.
De D.A.Z. schrijft te hebben vernomen,
dat tusschen het centrum en de nationaal-
socialisten opnieuw onderhandelingen han
gende zijn. Zij worden voorloopig streng in
het geheim gevoerd. Beide groepen schijnen
vastbesloten nog voor de verkiezingen tot een
overeenkomst te komen, die dan onmiddellijk
na den zesden November in weiking za! kun
nen treden.
De Duitsch-Zwitsersche economische on
derhandelingen hebben tot een vérgaande
overeenstemming geleid. Aangezien de afwik
keling van enkele kwesties nog eenige dagen
zal vereischen, zijn de onderhandelingen
onderbroken tot a.s. Dinsdag.
De Duitsche delegatie keert naar Berlijn
terug. De besprekingen zullen de volgende
week worden hervat.
De Fransche gezant te Sofia heeft gepro
testeerd tegen de door het Bulgaarsche kabi
net goedgekeurde Duitsch-Bulgaarsche con-
sultatieve-overeenkomst tot levering van
Duitsch materiaal voor den aanleg van spoor
wegen in ruil voor Bulgaarsche tabak tegen
een totaal bedrag van 1.2 milliard Lewa,
welke waarde over vijf iaar wordt verdeeld-
De Fransche stap wordt aldus gemotiveerd,
dat ook Frankrijk in de laatste jaren groote
hoeveelheden Bulgaarsche tabak heeft ge
kocht en daarom bij de levering van mate
riaal voor de Bulgaarsche staatsspoorwegen
ook de Fransche industrie bevoordeeld be
hoort te worden.