ALKMAARSCHE COURANT
SPORT EN WEDSTRIJDEN.
Piet van Kempen en
Jan Pijnenburg winnen.
Het stroopersdrama
te Egmond-Binnen.
Ho. 279 VRIJDAG 25 NOVEMBER 1932
Rausch en Hürtgen zeer goede tweeden.
«en spannend laatste uur der Amsterdamsche Zesdaagsche.
Het sectie-onderzoek.
ZUIDSCH AR W OUDE.
NEEMT U IN ACHT!
(Van onzen eigen redacteur.)
Voor een enorm menschenaantal is gister
avond de eerste Amsterdamsche Zesdaagsche
beëindigd met een overwinning van het
koppel, dat van den aanvang af sterk favoriet
was, n.1. onze Hollandsche jongens Piet van
Kempen en Jan Pijnenburg, en zonder chauvi
nist te willen zijn. zal een ieder beamen, dat
inderdaad het beste koppel gewonnen heeft.
De grootste sensatie van den laatsten mid-
dag, toen de belangstelling ook al zeer groot
was, is wel geweest het feit dat de taaie
Rausch-Hürtgen hun twee ronden achter
stand op de leiders hadden ingeloopen. Vol
gens perscollega's die er waren, was dit ge
hecht een der fraaiste van de match geweest.
Even voor de neutralisatie van vijf uur waren
plotseling de Duitschers met een sneltrein
vaartje uitgeloopen, en voor de verblufte
leiders er aan konden denken de achtervol
ging te beginnen, was de geweldig snelle
Rausch alweer bij het peloton. De jacht werd
i voortgezet en de Duitschers konden er inder
daad in slagen nog een ronde te nemen, zoo
dat de laatste avond in zou zetten met alleen
een puntenvoorsprong van de beide P's, ter
wijl Charlier-Deneef op 2, Bras en Wals met
Wambst-Broccardo op 3 ronden lagen.
Al lang voor acht uur is het een deinende
nienschenmassa en een enorme file van auto's
die in de buurt van de wielerbaan in bedwang
gehouden worden. Stroomen gaan naar bin
nen en tegen acht uur is alles zoo vreeselijk
vol, dat er geen muis meer bij kan. Ais we
binnenkomen zien we net de Pijn een premie
van 50 gulden winnen. Er zit spanning in de
lucht en de atmosfeer is geladen. Voorloopig
trekken de executanten er zich niets van aan,
kalm rijdt de slang rijders rond. Merkwaardig
as het te zien hoe de Duitschers de leiders
bewaken, zit Pijn of Piet in de achterhoede,
een Duitscher als een terrier er achter, ligt
een Hollander aan den kop, Rausch of Hürt
gen ligt twee. Ook verder wordt er heel wei
nig gewaagd, maar om acht uur brengt een
premie van 100 voor no. 1, 5000 Kiazim
sigaretten voor iio. 2 en 5000 cocktailsiga
retten voor no. 3, een en ander door Turrnac
beschikbaar gesteld, wat leven in de
brouwerij. De eerste ronden is positie zoeken,
in de zesde ronde ligt Pijn op de voorlaatste
plaats, en heeft blijkbaar meer zin in fit-zijn
voor het laatste uur, dan in de vergiftlatjes.
Jan van Kempen gaat met de contanten strij
ken, Wals en Dinale met de sigaretten. Broer
'Jan neemt meteen en passant maar een ronde,
maar de leiders vinden dat niet de moeite
waard om het na te draven.
Weer een premie: voor de eerste een win
terjas, de tweede een costuum, de derde „een
paar schoenen naar keuze". In de tropische,
rookerige atmosfeer van het gebouw is er
voor deze uitrusting niet veel interesse, maar
Pijnenburg, die immers gaat trouwen, pikt
de jas. Het costuum is voor Schorn, terwijl
Bras zich de schoenen kan laten aanmeten.
Lotisico heeft nog 40 gulden beschikbaar
gesteld, deze maatschappij heeft deze week in
totaal 400 pop verpremied. Piet van Kempen
'haalt ze vlak voor Wals op de eindstreep
weg.
2000 North State sigaretten zijn weer voor
Pijnenburg.
Valsche kaarten.
Ondertusschen is de politie bezig op alle
rangen steekproeven te nemen, er zijn n.1.
valsche en ongenummerde kaarten in omloop
en verscheidene slachtoffers worden al dan
niet met een relletje in de Scheldestraat gede
poneerd. Ook is een aantal kaarten dubbel
verkocht. Het is toch met die kaartverkooperij
nogal rommelig geweest, de suppoosten ver
waardigden zich niet de bezoekers naar de
genummerde plaatsen te verwijzen, ieder kon
op zijn rang gaan zitten, waar hij wilde en
het aantal „burenruzies" op de tribune was
de laatste avond legio.
Dit is een aardige afleiding voor de pers.
De heeren, die er zoo langzamerhand genoeg
van hadden, konden van al die premierijderij
het attractieve niet meer afkijken en grijpen
elk ander interessant geval te baat om zich
te verpoozen. Als de rust weergekeerd is,
gaan we de renners slechte kritieken beloven,
maar zelfs deze dreigementen van de Ko
ningin der aarde helpen niet en taai draaien
de heeren hun rondjes. Ondertusschen eten
broederlijk chocoladereepen, de van Hou
ten-premie. regen is ook over de perstribune
heengestreken.
Verder worden er genoeg premies uitge
loofd. De schilder Bernard van Vlijmen stelt
een aquarel beschikbaarwaarmee hij bij de
Olympische Spelen in 1924 te Parijs den der-
"en prijs won. Cor Wals wint het geval in
?en zeer mooien sprint voor Jan van Kempen.
Dan is het veld weer dood en alles wijst er
°P dat het publiek vóór het laatste uur „geen
waar voor zijn geld" zal krijgen.
Geldprijzen, sigaren cigarillos, sigaretten
worden verreden, maar het baat niets. Geld
prijzen op de tribunes bijeen gebracht, een
van bijna 48 gulden en een steenen varken
met 70, ze mogen verreden worden onder
de uitdrukkelijke voorwaarde dat ze naar
Klaas van Nek worden gebracht. En in wer
kelijk zeer sportieve sprints worden de
moneten verreden, Dinale en Cor Wals mogen
naar Klaas gaan, om ze te overhandigen.
Dan komt er stemming, het uur van tie
nen nadert. Zooals men weet worden er in
dit laatste uur niet anders dan sprints van
10 ronden verreden. Het publiek merkt de
spanning en wordt een moment stil, om een
seconde later des te uitbundiger te worden.
De heer Hollander klimt op zijn uitkijklad-
der en brengt de microfoon in orde.
Vlak voor 10 uur valt Jan van Kempen,
er wordt om een dokter geroepen, even later
rijdt hij, luide toegebruld, weer voorbij.
En dan. de laatste sprints. Als Piet van
Kempen de eerste wint, vliegt Charlier er
uit, en voor de laatste maal is de hel weer
los, ziedt en kolkt de heksenketel weer, de
Belgen rijden als duivels en loopen een ron
de in, ook Wals neemt een ronde, en Broc-
cardo en Dinale. Jan van Kempen spurt ont
zettend, Göbel achter hem aan. Het publiek,
daar aan den rand van de kokende kom, is
wild en loeit en schreeuwt als bezeten.
De beslissing.
Maar tegen half elf is het een ongekende
orkaan, de Duitschers, die de leiders bewa
ken, verslappen een moment, even een omkij
ken van Piet en daar gaat hij. Het kost
moeite, de Duitsche terrier Rausch blijft han
gen maar moet meter voor meter gewonnen
geven. Van Kempen trekt een halve baan
weg, Pijnenburg lost schitterend af, staat op
zijn pedalen, bijt op zijn tanden, rijdt als de
baarlijke duivel. Hürtgen hangt achter
hem, maar moet afstand afstaan. Het ge
bouw trilt van de toejuichingen en het ge
stamp en getrappel van de duizenden die on
ze Hollandsche jongens aanmoedigen. Minu
ten schijnen uren te duren, Wals, Göbel en
Wambst nemen onder hand in lagere regi
onen nog een ronde. er komt geen eind
aan de vechtenden aan den kop rijden
bovenmenschelijk eindelijk heeft Piet van
Kempen het peleton weer te pakken en de
ronde is gewonnen en Holland heeft de over
winning practisch in zijn zak. Daar gaat Pij
nenburg weer, Rausch natuurlijk ook, maar
ze kunnen niet wegkomen en het laatste kwar
tier gaat in, met één jacht al jacht. Het
enthousiasme is overweldigend, ook ang
stig. Wat zal er gebeuren als een tribune
het begeeft. Niet aan denken alleen
maar gespannen kijken naar die duivels In
het rood en het zwart daar aan den kop,
van de kerels die rijden of ze pas 10 minu
ten op de fiets zitten. Nog zes minuten, nog
5... nog is er strijd... nog is de kokende poel
niet tot rust nog 50, 40 30 20
10 seconden, dan. 3 schoten en de eerste
Amsterdamsche zesdaagsche is ten einde.
Dan is het wachten op de winnaars, di
toegesproken worden, een microfoon voor
hun neus krijgen, aan alle kanten worden ze
gekiekt en gefilmd en eindelijk gaan ze met
een geweldigen krans hun eereronde rijden
Dan volgen de Duitschers Rausch en Hürt
gen, die blijkens de toejuichingen enorm po
pulair zijn. CharlierDeneef en eindelijk on
ze Hollandsche coming-men Bras en Wals.
Dan is het afgeloopen en de eerste zes
daagsche is achter den rug.
En nu kunnen we praten over sport of
volksvermaak, nu kunnen we praten over al-
beulen en moorden, een feit is het dat deze
monsterrace in alle opzichten geslaagd is, en
dat ons Nederlandsche publiek kan appreci
eeren wat in het buitenland al 25 jaar lang
iederen keer opgeld doet. Tot nu toe hadden
we alleen van hooren-zeggen geroemd op
prestaties van b.v. van Kempen en Pijnen
burg, nu hebben we met eigen oogen kunnen
aanschouwen hoe sterk ze zijn, en inderdaad
van groote internationale klasse. Ons Hol
landsche publiek heeft zich uitermate sportief
getoond en ook ter zake kundig, iets waar
over de rijders zich deze week herhaaldelijk
hebben uitgelaten en wat voor hen buitenge
woon prettig was. Zeker, er was chauvinis
me, Pijn en Piet waren de favorieten, maar
de tribunes waren evenmin blind voor de
schitterende Duitschers RauschHürtgen
als voor de stug-doorvechtende Belgen Char
lier-Deneef.
En nu is onze zesdagentaak ten einde, het
zal vreemd zijn vanmiddag rustig thuis te
kunnen blijven en vanavond naar bed te kun
nen gaan. De Nederlandsche sportpers heeft
zware dagen achter den rug, maar ze heeft
met plezier die taak vervuld, omdat ze wist
dat een groot deel van belangstellend Neder
land deze zesdaagsche uit de couranten
moest volgen. Zoodat we ons vleien met de
hoop in deze zes dagen de oogen te zijn ge
weest van een groot deel van onze lezers, die,
door welke omstandigheden ook, niet in staat
waren een middag of' nacht persoonlijk de
prestaties van onze renners te gaan bewon
deren. Alleen is hier nog de officieele uitslag
De officieele uitslag
1. Piet van Kempen—Jan Pijnenburg 685 p
Op 1 ronde:
2. Rausch—Hürtgen
Op 2 ronden:
3. Charlier—Deneef
Op 3 ronden:
4. Braspenninx—Wals -38 P
5. Wambst-Broccardo 8U P
Op 6 ronden:
6. Jan van Kempen—Bogaert 342 p.
7. Dinale—van der Heyden 233 p.
8. Göbel—Schorn 190 p
In het laatste uur werden afgelegd 40.83
K M. en in de totale 145 uur 3281.13 K.M.,
oftewel 19686 ronden. Er werd voor ruim
7500 gulden aan oremies uitgeloofd en ver
reden.
251 p-
348 p.
Donderdagavond hadden wij een onder
houd met dr. Fischer, den geneesheer, wiens
hulp was ingeroepen voor den door het nood
lottige revolverschot van den jachtopziener
J. van den Berg getroffen strooper K. Dek
ker. Dr. Fischer verklaarde ons. dat hij, toen
de man Woensdagavond om half 10 in de
woning van de wed. Valkering werd ge
bracht, nog slechts een zeer flauwe polsslag
waarnam en dat het slachtoffer spoedig daar
op na een paar snikken den geest gaf.
Op een vraag, hoe de man was aangescho
ten, antwoordde dr. Fischer ons, dat hij dit
niet had nagegaan, aangezien hij, toen hij
slechts den dood kon constateeren, dit als een
taak voor de justitie beschouwde.
(De justitie heeft voor Vrijdagmorgen dr.
Hulst uit Leiden ontboden voor een onder
zoek op het lijk)-
Naar de jachtopziener hem had verklaard,
is het slachtoffer van achteren in het dikst
van zijn bil geschoten en dit wijst geenszins
op een aanval door het slachtoffer. Volgens
den medicus kan men echter weinig op de ver
klaringen van den jachtopziener afgaan, aan
gezien de man hoogst nerveus was. Vermoe
delijk heeft het schot een bloedvat in het dij
been getroffen en heeft men hier met een zeer
noodlottig schot te doen. In ieder geval, al
dus dr. Fischer, valt het te betreuren, dat een
jong leven van 25 jaar verloren is gegaan
door jacht op konijntjes.
Wij merkten op, dat er vermoedelijk toch
wel sprake is van een aanval op den jacht
opziener, aangezien deze hevig geklaagd
heeft over pijn in zijn arm. Dr. Fischer ver
klaarde ons echter, dat hij aan den arm van
den jachtopziener niets heeft gevonden. Wel
had hij geconstateerd, dat de duim van den
man een blauwe streep vertoonde en dat een
paar nagels blauw waren. Wanneer dit door
een klap is veroorzaakt, dan moet die klap
toch wel van geringe beteekenis zijn geweest.
Het feit, dat de strooper in het bezit is gevon
den van een dolkmes wijst wel op boos opzet,
aangezien men dit niet voor het stroopen
noodig heeft. In ieder geval diende z.i. het
sectieonderzoek, dat hij dacht bij te wonen, te
worden afgewacht.
Een onderhoud met den broer en
den vader van het slachtoffer.
Wij hadden hierna nog een onderhoud met
den 30-jarigen broer van den strooper, een
slanken visscher met een ernstig uiterlijk, die
er met zijn broer om te stroopen op was uit
getrokken. Hij verzekerde ons, dat er van een
aanval door zijn broer op den jachtopziener
geen sprake was. Hij vertelde ons, dat zij den
jachtopziener pas ontdekten, toen hij 5 M.
van hen af was. De jachtopziener stak toen
onmiddellijk zijn licht aan en riep: „blijf
staan gv.d." Ook liet hij onmiddellijk den
hond los en riep: „vast". Wij vluchtten en
de hond ging onmiddellijk achter mijn broer
aan. Mijn broer had wel een dolkmes bij zich
voor den hond, doch heeft blijkbaar geen tijd
gehad om het te gebruiken.
Toen wij opmerkten dat het toch beter was
om ook tegen een hond geen dolkmes te ge
bruiken, antwoo.dde de visscher ons, dat het
beter was een aanvallenden hond een steek te
geven, dan zich door het dier te laten ver
scheuren en hij toonde ons de lidteekens op
zijn armen, die daarop als gevolg van hon
denbeten waren achter gebleven.
Voorts deelde hij ons nog mede, dat zijn
broer een lichten stok bij zich had, waarmede
de konijnen worden doodgeslagen. Met dezen
stok kon men een mensch echter niet ernstig
treffen. „Toen ik mijn broer voor het laatst
zag, zoo vervolgde hij, liep hij 3 M. voor den
jachtopziener en hoorde ik 2 schoten, waarvan
ik de lichtstralen zag en wel in een richting
die er op wees, dat er niet in de lucht was ge
schoten. Wanneer mijn broer niet in zijn
vlucht was geschoten, had het schot hem niet
van achteren in het dikst van zijn dijbeen
moeten treffen.
Op on te vraag hoe hij wist, dat de kogel
daar geraakt had, antwoordde hij, dat hij
dit van den officier van justitie had verno
men. Deze verklaring werd bevestigd door
den vader, een nog stevigen ouden sympathie
ken visschersman, die er aan toevoegde, met
zijn zoon bij den officier van justitie te zijn ge
weest om een aanklacht in te dienen. Deze
ambtenaar had echter verklaard, dat dit nog
niet ging, aangezien eerst het resultaat van
de gerechtelijke lijkschouwing moest worden
afgewacht. Deze zou hedenmorgen 8.30 uur in
het café van den heer v. d. Molen te Eg-
mondbinnen plaats hebben. (Het lijk bevond
zich in het lijkenhuisje bij de begraafplaats te
Egmondbinnen).
Beiden toonden zich terecht verontwaardigd
over de voor de lijkschouwing gekozen plaats
en uitten de veronderstelling, dat dit alleen
maar gebeurde, omdat hun zoon slechts een
arme werklooze visscherman was.
Wij deelden hun echter mede, dat wij van
zeer bevoegde zijde wisten, dat dit geschiedde
omdat er vanuit den Haag met den meesten
aandrang op bezuiniging bij de justitiëele
uitgaven werd aangedrongen.
Toch willen wij hier wel verklaren, dat een
dorpsherberg ons allerminst een geschikte
plaats lijkt voor een sectieonderzoek op een
lijk en dat dit behoort plaats te hebben in
een van de daarvoor geschikte Alkmaarscne
ziekenhuizen.
Kort na het overlijden van mijn broer, zoo
vervolgde de strooper, kwam ik ook bij de
wed. Valkering, waar ik van den dokter ver
nam, dat er voor mijn broer geen hoop meer
was. Gelukkig was toen de jachtopziener niet
meer aanwezig, anders had ik voor mij zelf
niet kunnen instaan, want het was niet de
eerste keer, dat hij op ons geschoten heeft.
In Jan. of Febr. van het vorig jaar heeft hij
dit ook nog gedaan en bovendien heeft hij
aan een paar bewoners van Egmondbinnen
verklaard, dat hij, wanneer hij één van de 2
„krijntjes" de bijnamen van de gebr. Dek
ker kreeg, korte metten met hem zou ma
ken.
De vader verzekerde nog, dat hij in een ge
sprek met den jachtopziener over de jongens
had gezegd: „als je ze eerlijk vangt, zullen
zij beslist hun naam opgeven en behoef je niet
bang voor ze te zijn". De jachtopziener had
daarop geantwoord: „als ze kwaad willen
doen, zal ik wel weten wat mij te doen staat".
Ook hij verklaarde, dat de jachtopziener
iemand is, die al heel gauw met den revolver
dreigt. Tegen een jachtopziener, die eerlijk
een proces-verbaal opmaakt, hadden zij niets
Hevig verontwaardigd was de oude visscher
man over de vonnissen die tegenwoordig in
Alkmaar aan de stroopers worden opgelegd.
Vroeger, aldus de oude baas, kreeg je 3
boete en was het niet zoo noodig, wanneer je
betrapt werd, om te vluchten. Maar nu de
heeren die je straffen, zoo vervolgde hij, zelf
in de duinen mogen jagen, worden er boeter
opgelegd van 30 en 40 en legt de zelf-
jagende kantonrechter tegen stroopers straf
fen op van 14 dagen hechtenis. Ook mijn
zoon moest dit ervaren, maar hij gaat bij de
rechtbank in hooger beroep.
Deze meening. die door de visschers-
bevolking in Egmond algemeen gedeeld
wordt, wijst er op, dat het voor de waardig
heid van onze justitie wel gewenscht wordt,
dat in dezen zelfs de schijn wordt vermeden.
De visschers stroopen nu eenmaal als zij des
winters aan wal zijn. Het zit hen van oudsher
in het bloed en het is begrijpelijk dat, nu zij
met hun gezin op een steun van 9 in de
week zijn aangewezen, zij hun gezinsinko
men door te stroopen in de duinen, die voor
hun gevoel aan de kustbewoners behooren,
trachten te vermeerderen. Het zijn overigens
brave menschen, die men zeker niet onder de
dieven mag rekenen. Van diefstal hoort men
in Egmond nooit.
Ter staving van zijn bewering, dat zijn
broer den jaaitopziener niet heeft aangeval
len, wees Dekker ons er nog op, dat zoowel
zijn broer als de jachtopziener in het bezit
waren van electrische lampen. Het licht daar
van heeft hij steeds in vooruitgaande richting
gezien en als er sprake van een aanval is ge
weest, dan zou hij schermutselingen met het
licht hebben moeten waarnemen. De blauwe
streep op de duim van den jachtopziener kon
z.i. gemakkelijk veroorzaakt zijn door het
trekken van zijn hond aan de ketting.
Wanneer de jachtopziener, zoo zeide hij
nog, een kordate kerel was geweest en ge
schoten had, nadat hij was aangevallen, dan
had hij niet direct na het schieten moeten
wegloopen, maar met den rijksveldwachter
pogingen moeten aanwenden om het leven
van mijn broer te redden.
Over het gedrag van den rijksveldwachter
Minnee was Dekker vol lof. Hij heeft zich
tegenover mijn broer, zoo zeide hij, kordaat
gehouden en hem zelfs op zijn rug 500 M.
gedragen en toen mijn broer over koude
klaagde zijn eigen trui uitgetrokken om hem
daarmede te beschutten. De rijksveldwachter
heeft alles gedaan om mijn broer in het leven
te houden en ik stel er prijs op, dat U hem
daarvoor uit onzen naam in de courant dank
brengt.
De toestand van de vrouw, een vroegere in
woonster van Alkmaar, is deerniswekkend.
Voo» haar is het dan ook een zware slag om
op deze wijze haar man, na een gelukkig hu
welijk van twee jaar, te moeten missen. In-
tusschen wordt de familie nog geplaagd met
de zorg over de begrafeniskosten, aangezien
de man niet in een fonds was en de daarvoor
benoodigde gelden ontbreken.
Voor het sectie-onderzoek was hedenmor
gen 8.30 uur het parket uit Alkmaar, verte
genwoordigd door den subst.-off. van justi
tie, mr. v. d. Feen de Lille, den rechtercom
missaris mr. Fruin en den subst.-griffier mr.
Couvée te Rinnegom (gem. Egmond-Binnen)
in het café van den heer C. v. d. Molen aan
wezig.
De sectie werd daar verricht door den ana
toom-patholoog dr. Hulst uit Leiden en ook
bijgewoond door dr. Fischer uit Egmond-
Binnen en den broer van het slachtoffer, C.
Dekker.
Om 10 uur werd het lijk vrijgegeven. Op
onze vraag aan den officier van justitie of
vastgesteld was waar Krijn Dekker was ge
troffen, deelde hij mede, dat hij daarover wel
een vermoeden heeft, doch dat hij niet op het
rapport van dr. Hulst vooruit wenschte te
loopen, terwijl dr. Hulst zich op zijn ambts
geheim beriep.
Van den broer vernamen wij, dat gebleken
was, dat zijn broer inderdaad van achteren
in het dikst van zijn dijbeen was getroffen.
Mr. v. d. Feen de Lille deelde ons nog me
de, dat hij voorloopig nog geen bevel tot in
hechtenisneming van den jachtopziener,
wiens huis onder bewaking van een rijksveld
wachter is gesteld, had uitgevaardigd. Con
frontatie van den jachtopziener met het
slachtoffer schijnt de justitie niet noodig te
hebben geoordeeld.
De officier van-justitie en de rechter-com-
missaris stelden nog ter plaatste in het duin
een onderzoek in.
QemeetUecadett
De raad dezer gemeente vergaderde
Donderdagavond half acht onder voorzitter
schap van Jhr. van Spengler.
Van de St. Jozef gezellen vereniging was
een adres ingekomen met verzoek om 90
subsidie voor ontspanning en ontwikkeling
van werkloozen.
De voorzitter zeide dat B. en W. er in
principe voor zijn om subsidie te verleenen
doch dat men eerst resultaten van de vereent
ging wil zien. Aldus besloten.
Op het adres van den Langendijker Be-
stuurdersbond en de R.K. Volkbond om de
bouwvakarbeiders bij werkloosheid in een
zelfde regeling op te nemen als de trans
portarbeiders wordt gunstig geadviseerd.
De Twuijverweg. Het blijft voor de raads
leden een probleem van veel discussie.
De voorzitter zeide dat er twee voorstellen
zijn van het gemeentebestuur van St. Pan
cras tot overdracht aan het Hoogheemraad
schap. Voor het eerste voorstel is in B. en
W. een minderheid, terwijl het geheele college
unaniem tegen het tweede voorstel is. In ver
band met deze voorstellen noemde spr. het
hooge bedrag van onderhoud aan de eigen
wegen zoodat aan hetgeen het Hoogheem
raadschap vraagt niet gedacht kan worden.
De heer Kramer was het niet met B. en W.
eens. Indien er niet toe wordt overgegaan om
den weg over te doen is er groote kans dat
de subsidie uit het wegenfonds komt te ver
vallen. Spr. vroeg zich^af wiedde kosten ®qet
x,
Hoe komt het, dat vrouwen zoo vaak
lijden aan rugpijn, rheumatische pijn,
waterzuchtige zwellingen, duizeligheid;
zwakte, uitputting, zenuwachtigheid en
urinekwalen? Haar lichaamsgesteld
heid, de verschillende perioden in het'
leven der vrouw, de geboorte van kin
deren, vormen vaak de oorzaak van ver*
zwakking der organen in den rug. Deze
organen beginnen traag en slecht te
werken, waardoor urinezuur en andere
onzuiverheden zich ophoopen en de
kwaal zich door het lichaam kan ver
spreiden.
Voor vrouwen zijn Foster's Rugpijn
Pillen dan ook een uitkomst in derge
lijke kritische tijden. De versterkende
werking van dit speciale middel op de
betreffende organen maakt spoedig een
einde aan de hinderlijke verschijnselen
en baat tegen rheumatiek, ischias, spit'
en waterzucht.
Bij alle drogisten enz. k 1.75 per
flacon. i
betalen. Er wordt reeds belasting betaald aan
het Hoogheemraadschap. Waar blijft al het
geld?
Het rijwielpad achtte spr. een groote ver
betering. Er is nu eenmaal een gem. rege
ling tusschen de 5 gemeenten waaraan wij
ons niet kunnen onttrekken.
De voorzitter zeide dat de voorstellen
thans een andere beteekenis hebben. Waarom
geen subsidie aan het Koedijker pad en wel
aan de Twuijverweg?
De heer Dijkhui' en was voorstander van
het tweede plan. Dit zal niets meer kosten.
Nu is er gelegenheid om voor 150 per jaar
van den weg af te kernen.
De heer Du Burck zeide, dat twee jaar ge
leden door invloed van boven af besloten is in
het onderhoud van den Twuijverweg bij te
dragen. De zaak is thans eenigszins anders.
Bij het overnemen van den weg door St
Pancras is alleen gedacht aan de werkelijke
onderhoudskosten, nooit aan een nieuwen
weg. Bij de nieuwe voorstellen betaalt men
het kapitaal voor een nieuwen weg. Er is nu
een andere basis genomen waardoor wij
meer zouden moeten "etalen als eerst.
De voorzitter w:j de in een kleine pauze
een woord van herinnering aan het overlijden
van de echtgenoote van den hospes de heer
Kramer.
De heer Du Burck zeide dat de gem. St.
Pancras de eigenaar van den weg is, wat
dus verplichtingen met zich brengt Spr. wil
de daaraan voldoen doch was tegen de nieu
we voorstellen.
De heer Bekker, wethouder, zeide dat de
gemeente tot onderhoud verplicht is.
De heer Groen wilde thans voordeelen
zien. Spr. ziet aankomen dat de gestie van
het Hoogheemraadschap veranderen zal.
Spr. wilde afwachten.
De heer Muller was het met den heer Du
Burck eens. Het rijwielpad lokt spr. niet erg
aan.
De heer Kroon vroeg of als de weg bebouwd
wordt deze dan aan St. Pancras komt.
De voorzitter antwoordde dat dan de weg
voor 2/3 gebouwd moet zijn.
De heer Dijkhuizen zeide gelezen te heb
ben dat de Langendijker gemeentebesturen
een onderhoud met het Hoogheemraadschap
geweigerd hebben. Waarom vroeg spr? Wat
het fietspad betreft dacht spr. dat hier wel
veiligheidsmaatregelen tegen genomen kun
nen worden.
De voorzitter zeide zich moeilijk in te kun
nen denken dat de heer Dijkhuizen als consul
van de A.N.W.B. tegen een rijwielpad zou
zijn. Spr. bepleitte een onderhoud met het
Waterschap.
Het voorstel van B. en W. om afwijzend te
beschikken werd aangenomen met 52 stem
men, die van de heeren Dijkhuizen en Kra
mer.
De verordening regelende het vergunnings-
en verlofrecht werd hierna door den raad
vastgesteld alsmede de verordening inzake de
aanstelling van den gem. veldwachter.
Van het Burgerlijk Armbestuur was een
adres ingekomen met verzoek om een extra
subsidie van 1500 over 1932. Aldus beslo
ten.
De diverse begrootingen. Ook hier tot sa
larisverlaging voor het personeel der licht-
bedrijven. De beslissing is nu aan Noord-
scharwoude.
De heer Groen, ook sprekende namens zijn
mede commissieleden de heeren Kroon en
Muller, zeide, wat de lichtbedrijven betreft,
dat men om tot tariefverlaging te komen
dient te bezuinigen. De commissie is er dan
ook in haar geheel voor om de salarissen te
verlagen. Spr. stelde voor om de begrooting
te verwerpen van de Gem. lichtbedrijven.
De voorzitter zeide dat de inkomsten van
andere burgers niet als maatstaf mogen gel
den. De loonen zijn hier niet hoog. Met een
loonsverlaging is geen verlaging van de ta
rieven te bereiken. Bovendien besloot de com
missie met 96 stemmen niet tot verlaging
over te gaan.
De heer Dijkhuizen wilde, nu men alle
rijks- en gem. ambtenaren een loonkorting
moeten ondergaan voor het personeel der
lichtbedrijven eenzelfde korting toepassen.
De begrooting van het Burgerlijk Arm
bestuur werd goedgekeurd met een totaal van
3664.80.
Na nog een langdurige discussie in stem
ming gebracht, werd de begrooting niet
goedgekeurd met 5 tegen 2 stemmen, die der
heeren Kramer en Du Burck.
Hierna ging men over tot de behandeling
van de gemeentebegrooting.
De heer Groen merkte op, dat de commissie
had opgemerkt, dat een voordeelig saldo van
het vorig jaar is verwerkt in deze begrooting
van 15.843 en dat 5433 voor onvoorzien
is vermeld, zoodat ongevbeer 10.000 van
de reserve wordt ingeteerd.
Alvorens tot de behandeling over te gaan
werden eenige adressen om subsidie behan
deld.
Toegestaan werden subsidies aan de com
missie voor de Malariabestrijding in Noord
holland, aan het Witte Kruis ten behoeve der
ontsmettingsinrichtingen, de r.k. Militaire-
vereeniging, de r.k. Leesbibliotheek en aan
het r.k. Par. kerkbestuur 100 voor een te
houden cursus voor schoolvrije jeugd.
Aan de ver. r.k. Kinderuitzending werd
