!Bucq edijke Stand
De kleine Conducteur
Londensch aanteekenboek
f(o(fenJaGtrd
Raadsel hoekje
Jiaven maakte, kreeg slechts den indruk van
een in verval geraakt bedrijf, waaraan door de
leiders niet de minste aandacht wordt besteed.
Een vergelijking met de visschersschepen uit
btiitenlandsche visschersplaatsen, als Ostende
en Dieppe b.v., kon IJmuiden dan ook geens
zins doorstaan. Het materiaal daar was mo
dern, verbouwd of aangeschaft naar de tijd bet
eischte, voorzien van oliemotoren als beweeg
kracht en electrische verlichting, terwijl
IJmuiden met de groote stoomtrawler zonder
eenig comfort voor de bemanning, met gebrek
kige carbidverlichting en koelmethoden, die
ver uit den tijd schijnen, langzamerhand aan
spraak begon te maken op een plaats in een
of ander oudheidkundig museum. Ook de
kwestie der nevenbedrijven als o.a. sterk ge
propageerd door de grootste IJmuidensche
reederij de V.E.M. (Vereenigde Exploitatie-
Maatschappijen), het fabriceeren van verschil-
lende producten uit de z.g. „puf de voor den
verkoop te kleine visch, en het in bedrijf w-1-
Ier hebben van eigen ijsfabrieken moet als
fnuikend voor de visscherij in IJmuiden wor
den beschouwd. Er zijn oogenblikken ge
weest, dat slechts de puf-vangst het bedrijf in
stand moest houden en wanneer men bedenkt
hoeveel schade deze puf-visscherij aan de
teelt in het algemeen gedaan heeft, dan mogen
zeker de IJmuidensche reeders niet spreken
van een „uitgevischte" Noordzee, waar uit den
aard der zaak de vischvangst schraal moest
worden. En dan radio aan boord. Of liever
de radio, die men niet aan boord had en waar
door het geven van indicaties aan den schip
per èn met het oog op de plaatsen van vangst
èn met bet oog op het „markten" onmogelijk
was en men bij het buitenland jaren achter
bleef. Traditiegetrouw, zoo zijn visschers nu
eenmaal, gingen de trawlers steeds naar vrij
wel hetzelfde water, terwijl de Belgische, de
Engelsche en de Fransche vloot reeds lang an
dere vischgronden hadden opgezocht en
met succes. Zoo is er meer en wie in IJmui
den het oor te luisteren legt, zal ontwaren, dat
.ook de autoriteiten het lang niet eens zijn met
het beleid der reeders. In het algemeen kan
men ten aanzien van IJmuiden gerust zeggen,
dat ons belangrijkste visscherijcentrum de
dupe geworden is van een betreurenswaardig
conservatisme der reeders, van wie er ver
scheidene zelf in hun bedrijf slechts leek zijn
en voor wie het visschersbedrijf geen anderen
kant heeft dan een financieele, onafhankelijk
van wat dan ook. Immers, het is toch wel
teekenend, dat in Ostende b.v. de visscherij
zeer goed rendeert, dat verschillende Hol-
landsche visschers er hun brood verdienen, nu
zij moderne methoden hebben kunnen adop-
teeren en dat, om nu maar weer eens e. i an
der deel van het bedrijf bij den kop te nemen,
ijs uit Noorwegen aangevoerd en verder hier
verwerkt, sinds eenigen tijd met succes te
IJmuiden door de vischhandelaren wordt be
trokken.
Weliswaar wordt de visscherij in andere
landen meer in eigen bedrijf door de visschers
zelf uitgeoefend, nadat gebleken is, dat de
groote maatschappijen met te hooge lasten
veelal ook weer door" een weinig persoonlijk
beheer het niet konden bolwerken. Van de
zijde der werknemersorganisaties zal deze
vorm van bedrijf we', nimmer worden gepropa
geerd. Immers de bonden der zeelui kunnen
moeilijk prijs stellen op een groot aantal
„eigen visscsherswaardoor het aantal werk
nemers automatisch terug zou loopen. Op an
der terrein zijn ook de zeelui zelf van mee-,
ning, dat voor de saneering van ons kwijnende
visscherijbedrijf tal van ingrijpende maatrege
len noodig zijn. Meerdere malen werd van
deze zijde bij de reeders daarop dan ook aan
gedrongen, evenwel steeds tevergeefs.
Zooals reeds in het begin hier gezegd: het
zou niets te verwonderen zijn, wanneer uit een
laatste stuiptrekking der reederijen het initia
tief tot verlaging der loonen en wijziging der
arbeidsvoorwaarden zou zijn voortgekomen en
evenmin zou het dan ook iemand verrassen
wanneer het einde der IJmuidensche vissche
rij, in dezen vorm althans, nabij is.
Het is misschien de eenige oplossing. Zachte
leelmees.ers maken ook hier stinkende won
den en brengen geen beterschap.
Het is een angstwekkend proces, maar het
zou in zekeren zin nog maar het allerbeste
zijn, wanneer het huidige visscherijbedrijf te
IJmuiden een natuurlijke dood stierf en zoo
doende een ander systeem de gelegenheid gaf
tenminste iets anders te probeeren. Met de
tactiek der reeders, die uitsluitend destructief
te werk zijn gegaan in de laatste jaren, il
geen redding meer in zicht. Het is een paar
denmiddel, maar wie weet?
VAN SIEGEN.
(Van onzen eigen correspondent).
Jaarwisseling.
Londen, 30 December 1932
1932 is voor Groot Brittannië een jaar van
ongewone maatregelen geweest, genomen
onder omstandigheden, die even dringend als
ongelukkig wateji Deze omstandigheden zijn
met de jaarwisseling niet als oii tooverslag
veidwenen. De lasten van het verleden, en
niet alleen van een jaar, maar philosofisch
beschouwd van eeuwen gaan altijd mee naar
het nieuwe tijdvak dat tenslotie alleen maar
bestaat bij de gratie van de tijdrekening, die
wij er op na houden. Engeland neeft nog ten
naastenbij 3.000. >00 werkioozen. Zijn bur-
Rers gaan nog gebukt onder welhaast on
dragelijke belastingen. Vraagstukken van
nationalen en internationalen aard, bijkans
onoplosbaar in hun neteligheid, blijven om
verontruste aandacht vragen Er zijn geen
svmptomen. duidelijk genoeg, geen bewijzen,
aa.incmelijk genoeg om te kunnen verklaren,
dat de malaise wijkt. Eenige organen der
openbare nieethng spreiden weinig-overtui-
P-t d optimUme ien toon, gebaseerd op wat
m^er activiteit in eenige bedrijven. Deze
Houding doet denken aan die van de New-
henlieden, die eenigen tijd ge-
eden de, gewoonte aannamen, elkaar telkens
e ve, :e!len dat de zaken uitmuntend gingen
totnat zij deze armelijke poging om wel
vaart te suggeree en, J» te bitter werd in
{l5U: harde Mten. lieten varen
Heden is er niets ondernomen in Engeland
in de wereld, dat tot herleving van welvaart
>an leiden. En zoo lang dit niet is geschied,
moeten alle verschijnselen van herstel, welke
men meent te zien, op zinsbegoocheling be
rusten tenzij de definities en de theorieën
der deskundigen, die hebben verklaard, waar-
het
Tot
of
om de wereld er zoo siecht aan toe is. on
juist zijn en herziening behoeven. Maar het
jaar heeft voor Engeland toch wel wat van
belang gedaan 't Heeft zijn crediet hersteld,
op een lager peil weliswaar dan het voor de
financieele crisis stond, maar de wereld acht
Engeland weer goed voor zijn geld, zooals
dat geld m- geworden is. Dit resultaat is
verkregen door nationale zelfopoffering, in
krimping en verarming. Het land verdient de
bewondering, welke men geeft aan een man
die resoluut zich de genoegens en de be
hoeften van zijn voorspoedige jaren ontzegt
om rond te kunnen komen van zijn aanzien
lijk verminderd inkomen. De vergelijking
gaat niet heeiemaal op, zeker niet naar het
oordeel van politici en economen, die de re-
gecringspolitiek afkeuren en die van meening
zijn dat de man Engeland zija invloed en
gaven had moeten aanwenden om de invloe
den, die zijn finantieelen achteruitgang had
den bewerkt, te bestrijden en dat de man En
geland in andere zaken had moeten bezuini
gen dan in die, waarin hij het heeft ge
daan Het proces, waarmede de regeering de
tering van het land naar zijn nering zette,
was indrukwekkend, vooral ir. de groot
scheepse!» conveisie, die de rente voor oor-
logs- en andere siaatsleeningen met 1 Yt pro
cent verminderde en aan de Schatkist een
besparing gaf van 33CCOOOÜ pond sterling
per jaar. Voor hen, die deze waardepapieren
hebben, beteekende u-rze conversie uiteraard
een extra belasting en zij zullen waarschijn
lijk de ironie hebben gevat van de voor
stelling, in de iandspers gegeven, dat deze
33.000.000 pond 3terling niet meer door den
belastingbetaler behoeven te worden opge
bracht. Niettemin betaalt deze belastingbe
taler nog evenveel als voor de conversie en is
er geen vooruitzicht dat hij straks, wanneer in
April de begrooting afkomt, prettig zal wor
den vei rast. De conversie was de kroon op
het werk. dat Engelsen crediet moest her
stellen. Tevoren was de begrooting sluitend
gemaakt. Aan het einde van het financieele
aar moet blijken of zij nog sluitend is. De
(ans er op is goed. De regeering kende maar
één middel om de begrooting siuitend te
maken. Dat middel was een tarievenpolitiek,
die van een oud gevestigd vrijhandelsland een
protectionistisch land maakte. De maatregel
moest tweeledig werken. Hij moest geld in
brengen voor de schatkist en hij moest tevens
de handelsbalans, die een aanzienlijk import-
surplus vertoonde, gunstiger maken. De
cijfers vertellen dat Chamoerlain tennaasten-
bij zijn geschat bedrag aan invoerrechten zal
ontvangen. En ook het export-surplus van
de handelsbalans is aanmerkelijk verminderd.
Dat alles was te verwachten Het moest lei
den en heeft geleid tut verschraling van het
leden der bevolking, tot een aanmerkelijke
verlaging van hei stoffelijk levenspeil, een
toestand, waarmee een natie niet gelukkig
kan zijn. Bij wijze van vergoeding is de be
volking gevoed met leuzen en voorstellingen,
welke de borstkassen hebben doen zwellen
van nationalen en imperialen trots. Verschei
dene gezaghebbende sten.men in het land
komen in verzet tegen de nationalistische laat
datikendheid, welke aldus wordt gekweekt;
en men moet nopen dat haar invloed krach
tig genoeg zal zijn om de tendenzen tegen te
gaan die voor wereldnerstel en internatio
nale samenwerking nad-telig zijn De Ottawa-
bealuiten vormen eveneens een element in de
economische revolutie van Gi oot-Brittannië.
Men weet dat hun doel is. de handelsbetrek
kingen tusschcn de velschillende deelen van
het Empire nauwer te maken. De producen
ten in de Domin.ons hebben thans grootere
voordeelen, dan ouiteniandsche voor omzet
van hun waren op de Engelsche markt.
Groot Brittannië heeft in ruil er voor voor
keur gekregen op de markten der rijksdeelen
Die voorkeur lijkt op het oogenblik alleen
nog theoretisch. Practisch nadeel springt
daarentegen reeds in het oog. Om de Domi
nions te kunnen behagen, moesten producten
(grootendeels levensmiddelen) van het bui
tenland worden belast met extra invoerrecht.
Buiten politieke Kringen moet men in Enge
land de eerste stem nog hooren. die roet te-
vredenneid om van vervoering of geestdrift
te zwijgen, over de Ottawa-besluiten spreekt.
Maar de conservatieven, die grootendeels
voor deze maatregelen verantwoordelijk zijn,
vei klaren, dat alle begin moeilijk is en dat in
elk geval de grondslagen voor een tot alge-
meene welvaart leidende economische rijks
politiek zijn gelegd. Minister Batdwin, die als
leider van die conservatieven waarlijk de
eerste de beste niet is, heeft echter in een
Nieuwjaarsboodschap aan zijn volgelingen
verteld, dat men zijn hoop moet vestigen op
de a.s. econom'sche wereldconferentie, want
dat het een dwaling 's te meenen, dat een
land (of een Empire, moet men concludeeren'i
zich door middel van tariefmuren welvarend
kan maken in een arme wereld. Engeland's
tarieven moeten worden gebruikt als een
strijdmiddel ter. behoeve van een vrijeren
wereldhandel. Deze uitspraak kan niet naar
den zm zijn van Baldwin s politieke vrien
den. Maar het is te hopen, dat bet beteekent
dat de regeering werkelijk van plan is haar
tarieven voor het door Baldwin aangegeven
doel te gebruiken Hoe eerder het wordt ge
daan hoe beter, zou men zeggen. Wat heeft
het jaar verder gebracht? De begrooting had
niet voorzien ir. de betaling van den termijn
tennaastenbij 29.000.000 van de Araeril
kaansche schuld. Die betaling heeft inmiddels
plaats gehad na een wat vinnige nota-wisse
ling tusschen debiteur en crediteur. Chamber-
lain heeft gezegd, dat dit geld niet is betaald
uit de loopende inkomsten; maar het moet
toch ergens vandaan komen. En het is nog
heeiemaal niet zekeT, dat Amerika dat nu nog
slechts een zooveelste schijfje heeft ontvan
gen, niet het gansche pond vleesch zal blij
ven eischen. Wie de stem uit Amerika ver
staat, zal weten, dat dit land voor kwijt
schelding of vermindering van schuld van zijn
Europeesche Jebiteuren juist die dingen
eischt wapenvermindering en handels
voordelen welke zij het minst bereid zijn
te geven. De ruzie met Ierland duurt voort
en schijnt alleen te kunnen eindigen met den
val vat' De Valera een gebeurtenis, die den
laatsten tijd waarschijnlijker is geworden
Variété tegen Radio
De vaudeville-programma's, welke de
B B.C haar luistervinken geeft, zijn altijd als
h"t ware gedragen door variété-artisten van
naam. Zonder de sterren van de halls'" (zoo
genoemd) zou de luidspreker, wanneer deze
het lichte vaudeville-vermaak verschaft, wei-
g onderhoudend zijn. Verbeeldt u dan den
schrik van de B.B.C., toen dez^r dagen plot
seling en onverwacht bet Verbond van Va
riété-ondernemers, waarbij de belangrijkste
theaters zijn aangesloten, decreteerde, dat
artisten onder contract niet meer voor de
microfoon mochten opüeden! Het besluit
kwam zoo opeens, dat een paar bekende
neger-zangers, die 's avonds juist voor de
microfoon zouden verschijnen, om hun af
wezigheid in het programma moesten wor
den verontschuldigd. En verscheidene an
dere populaire artisten zouden volgende avon
den hun nummers ook niet in Broadcasting
House kunnen geven. Het bleei echter bij de
eene teleurstelling. De vaudeville-program
ma's van de B B C. zijn voorloopig gered. In
een haastig bijeengeroepen conferentie waren
de variété-directeuren zoo vriendelijk (om de
uisteraars van de B.B.C. niet teleur te stel
len) den ban voor veertien dagen in te trek
ken. De kwestie is dus geenszins van de
baan Het vooruitzicht is echter, dat een
regeling tot stand zal komen, waarbij de
B.B.C. aan de ondernemers een geldelijke
vergoeding geeft voor het optreden voor de
microfoon van ariisten, die tevens bij con
tract in de variété-theaters verschijnen.
Deze regeling, als zij tot stand komt, is
voor de ontwikkeling van radio-vaudeville
niet gunstig. De zaak is en de fout is
dat al die nieuwe vormen van openbare ver
makelijkheid bij eikaar klaploopen en dat men
niet de moeite Deerat te zoeken naar een eigen
karakteristieke techniek en uitingsvorm. Ac
teurs en actrices spelen stuivertjeswisselen
tusschen tooneel, film, gramofoon en micro-
loon, terwijl elk dier ontspanningsvormen
voor de gramofoon moge het dan niet zoo
sterk gelden hun eigen bijzondere eischen
van voordracht en teenniek stillen en daar
om ook hun eigen artisten moesten hebben.
Nu de B.B.C. leentjebuur blijft spelen bij bet
variété, is de drang om eigen radio-komieken
en radio-spelers ie kweeken minder groot,
liïe meeste variété-artisten voldoen alleen
voor de microfoon omdat het publiek hen
goed kent van de „halls" en hun persoonlijk
heid en grimassen en verschijning verbindt
aan de woorden, welke door den luidspreker
komen. Het geestesoog vergoedt wat de radio
onthoudt. Maar de B.B.C., die zoo hoog wil
reiken en dat vaak ook doet (zooals b v. in
radio-„tooneel"-stukken, waarvoor zij lang
zamerhand een verrassend effectieve techniek
heeft ontwikkeld, die geen verband meer
heeft met het normale tooneel) kan niet te
vreden zijn met haar vaudeville nummers, die
eenvoudig surrogaten zijn van ket cabaret en
het variété. Merkwaardig is, dat de jongste
ontspanningvorm van alle, televisie, van het
begin of tot op zekere hoogte haar eigen uit
drukkingsmiddelen, haar eigen techniek heeft
geopenbaard. Maar hier moest het. Televisie-
vertooningen zijn alsnog onzichtbaar indien
men de spelers en het tooneel niet in bizarre
vormen en scherp contrasteerecde tinten zet.
VOOR DH KLBINTJHS.
BERGEN (Dec.)
Geboren: Johannes Izaak z. v. H. Fed-
do v. d. Grijspaarde en M. C. v. d. Berg.
Engelina Maria Theresia d. van N. J. Veldt
en A. M. Mol. Johanna Maria d. van J.
van Wonderen (overl.) en M. M. Min.
Alida d. van H. Louwe en Zw. Berendsen
Oud-Lammers. Catharina d. van J. Hou-
tenbos en K. Tromp. Corneli d. van D.
Buizer en W. M. van den Heuvel. Gerda
Helene d. van C. J. van Eijk en H. P. M.
Köningshofen. Maria Elisabeth d. van
Dirk Vlaar en C. G. Klaver. Cornelia Ve-
ronica Maria d. van N. de aard en W. Leeuw.
Ondertrouwd: Cornelis Bernardus
Venneker, te Alkmaar, en Cornelia Geertrui-
da Roobeek. Nicolaas Schotten en Geer-
truida Maria Jongenelen.
Getrouwd: Jan Smit, te Utrecht, wed
van A. van Twisk en Maria Catharina Loui-
sa van Eek.
Overleden: Johannes Willebrordus
Wiedenbrugge, echtg. van J. A. Henriëtte Zie-
seniss, 64 j., overl. te Apeldoorn. Laurens
Houttuin, echtg. van A. Schot, 60 j., overl. te
Castricum. Anna Maria Catharina van
der Oord, 61 j., wed. van J. R. van Arnhem
UITGEEST (December).
Geboren: Marie Geertruida, d. v.
K. J. Muntjewerff en C. van der Lijn.
Joannes, z. v. F. Bregonje en T. Trouw-
god Anny Everdina Martina, d. v. H.
R. Weide en N. Sepers. Wollem en
Petrus, zoons van P. van Duin en G. Pa
ter. Jacobus Cornelis, z. v. J. van der
Eng en C. van Weenen. Dick, v. J
Vlottes en n. van Diermen. Aafke
Yntske, d. v. xL z,ijlstra en G. de Haan
Jan, z. v. J. de Boorder en J Bas.
Gerardus Henricus, zoon van B. Baltus
en A. Schavemaker.
Oadertro wd: Gerardus Hendri
kus Essing en Catbarina Maria Apel
doom. Elbert vaa Twuijver en Agatha
Brasser.
Gehuwd: Gerardus Hendrlkus Es
sing en Catharina Maria Apeldoorn.
E.bert van Twuyver en Agatha Brasser
Overleden: Anna Zonneveld, ge
huwd met Willem Groen, oud 55 jaar
Driekoningen! Driekoningen!
't Is feest bij ons, groot feest!
En Moeder is vanmiddag druk
Aan 't bakken al geweest!
Moe? bakt' een koek, een reuzenkoek
En daarin zit... een boon!
Wie 't boontje in zijn stuk heeft, nou!
Die krijgt een gouden kroon'
Hij is dan Koning! Hij mag doen
Al wat zijn hart begeert
En wordt 't is een heel oud gebruik!
Door allen hoog vereerd
Hij zegt, wat of hij spelen wil;
HEILOO (Dec.)
Ingekomen: C. Vollmer en echtg, geen,
van Den Helder. Mej. M. Schrader, R.K.,
van Alkmaar. F. Bruin en gezin, R.K.,
echtg., N.H., kinderen, geen, van Zaandam.
J. Baas en gezin, N H., echtg., R.K., kin
deren geen, van Alkmaar. J. de Haan en
echtg., R.K., van Rotterdam. J. Lentz, G.
K., van Alkmaar. Mej. G. A. Maalderink,
N.H., van Hengelo (G.) Mej. M. Schoffc-
zyk, geen, van Amsterdam. Mej. A. H. C.
van Voorthuijzen, N.H., van Rotterdam.
J. Zaal en echtg., D.G., van Alkmaar. J.
Persikamer en echtg., geen, van Den Helder.
Mej, E. Badorek, geen, van Duitschland
Th. de aard en gez., R.K., van Beemster.
Mej. J. Reijne, N.H., van Deventer.
Mej. L. Judra, E.L., van Alkmaar. J. Ger-
ling en gezin, N.H ,,van Alkmaar. W.
Dahmen en gezin, geen, van Amsterdam.
Mej. M. Mulder, N.H., van Alkmaar. H.
van der Sluis en echtg., N.H., van Sloten
Fr.) A. J. van Amstel en gezin, geen, van
Alkmaar. Wed. C. A. van BeekStorm,
R.K., van 's-Gravenhage. Mej. W. A. Har-
temink, geen, van Utrecht. A. Gerritse,
R.K., van Amsterdam. Th. van der Meer,
N.H., van 's-Gravenhage.
Vertrokken: J. C. Zoon naar Don-ren.
Mej. M. Schouten naar Alkmaar. Wed.
J. H. ProostEshuis naar Haarlemmermeer.
Mej. M. Rogalla naar Duitschland. B.
Douma naar Hazerswoude. H. de Graai
naar Wormerveer. Mej. M. G Verhaar
naar Oude Niedorp. J. Klerk naar Haar
lem. Mei. M. N. C. W. Klerk naar Haar
lem. Wed. A. VroegopVet naar Alkmaar
Mej. M. Klinievski naar Wijk aan Zee en
Duin.
- - 6
als de variété- Jieaters gewoonlijk word eg j., geh. met Q. Slis.
TEXEL (Dec.)
Geboren: Gijsbertus Cornelis z. van
H Zijm en S. Kersemaker Gerke Jochem
z. van J. de Vries en M. Wouda. Pieter
Gerardus z. van A. Adriaan van der Leer en
K. H. van Werven. Augusta Wiepkje d
van R. Kiewiet en H. Hoekstra. Elisabeti
Dieuwertje d. van J. Reuvers en H. Dal
meijer. Anna Maria d. van Nicolaas C. B
Ran en M. C. Zijm. Mya Krijna d. van
A. Dros en C. R. Bakker.
Ondertrouwd: Hillebrand Dob en
Martha Wilhelmina Schuil.
Getrouwd: Albert Dros en Trijntje
Roeper. Jacob Mosk en Geertrui Verberg
Hillebrand Dob en Wilhelmina Schuil.
Overleden: Geertje de Wijn, 71 j., we
duwe van M Blom. Dirk Boon, 84 j., we-
duwn van C. Eelman. Ietre Alkema, 38
j., geh. met J. Maat. Anna Kalis, 62
geh. met P. Moojen. Pieter Verseput,
Zijn woorden zijn gebod
Denk niet, dat ééntje an ons maar t
Mot onzen Koning spot!
Hè, 'k wou, dat ik eens Koning werd!
De kroon zou mij best staan
'k Zou juichen, man, als allen naar
Mijn pijpen dansen gaan!
En is de avond eind'lijk om,
Dan wordt de kroon bewaard
Een heel jaar lang. Maar nu is
't feest!
De koek dus niet gespaard!
(Nadruk verboden?.
1.
Oplossingen dar raadsels uit
vorige nummer.
Voor grooteren.
Mag ik straks een ons koekjes voor u
gaan halen? (oor en rug).
Ik koop In kleine winkels dikwijls
prettiger dan in warenhui^gn.
pink)
Annie, schenk elk glas goed vol!
(enkel).
Jaapje keek niet uit en viel. iknie).
Hè, wat sneu! Straks wachtte 11. te
vergeefs op u en nu moet ik nood
zakelijk nit! (neus en kuit).
Zaag, visch; zaagvisch.
Ti (jOling! 'k öen conducteur
En de tram lijdt vóór de deur.
Stap maar in, meneer, mevrouw!
Kalmpjes aan, hoor! niet te gauw!
En meneer Waar moet u zijn?
Op het Groote Toren-plein?
Ausjeblieft, tien centen maar
In een wipje bent u daar!
U mevrouw? Luilekkerland?
Maar dat 's juist de and're kant!
Wacht, daar komt de tram al aan,
Waarmee u er heen kunt gaan.
Moeders huis! het eindpunt dus.
Uitstappen! ja, juffrouw Zus,
Jij ook; verder gaan we niet!
Heb je nu op eens verdriet?
'k Zie je Moeder al, die wacht.
Hadt je daaraan niet gedacht?
Zeg maar: Tot een volgend keer!
Morgen trammen wij vast weer!
CARLA HOOG.
(Nadruk verboden).
3.
Kruisraadsel.
Op de beide kruisjeslijnen komt de
naam van een plaats in Noord-
Holland.
X
X i
i X i
XXXXXXXXX
X i
i X t
X
X
lo rij een medeklinker.
2o
3o
4o
5o
6o
7o
8o
9o
c
H
I
E
R M O
N
N
I
K
O
O
e
m
a
a
V
b
i
m
a-
m
O
1
n
e
r
e
O
i
O
r
t
n
r
e
4. Geldermalsen. Edam, leer, geel, mes,
egel, ree, dal, naald.
Voor kleineren.
u
I
L
I
D
A
L
A
M
2-
Reus, neus, keus
Hand Haarlem.
bank
Adam
zuur
kalf
reus
mouw
Een huisjesslak.
OM OP TE LOSSEN.
Voor grooteren.
Mijn geheel noemt een plaats in
Limburg en wordt met 10 letters
geschreven.
Een 7, 2, 3 is een rond voorwerp,
waarmee dikwijls gespeeld wordt.
Je 9, 8, 10 is een deel van je lichaam
In elk huis vindt men een 4, 5, 8,
4, 5 6.
Een 1, 2, 3, 4 is een vogel.
Een 4, 5, 9, 4 is een gebouw.
7, 2, 2, 9, 6 is een mooie plaats in het
Gooi.
Dan iets, wat bij visschen hoort;
En 't geheel is 'n edelsteen.
Die veel menschel, steeds behoort.
Eerst noem ik het hoogste punt,
2.
3.
een licnaamsdeel van een dier.
een deel van een fiets,
een stad in Gelderland,
't gevraagde woord,
iets wat kinderen graag maken
den winter
een mooie bloem,
een deel van een vrucht,
een medeklinker.
Verborgen plaatsen in het buiten
land.
Hebben Hans en Rupert het kleine
katje nagezeten? (2)
Zij kende haar les op haar duimpje.
Ik geloof, dat Jaap ten Hove net ies
te veel naar links uithaalde.
Jan, ga naar boven en vul meteen
het bakje van Moortje met melk!
Voor kleineren.
Op de zigzagkruisjeslijn komt, van
boven naar beneden gelezen, de
naam van een plaats in Gelder
land.
lo rij een dans
een jong viervoetig
dier.
een landbouwwerk
tuig.
een deel van je been.
een jongensnaam
ietts, wat je in je
mond hebt.
een deel van je ge
zicht.
een stekelig dier.
een bloeiende struik.
een hemellichaam.
Ik hoor thuis in een sprookje. Geeft
men mij een staart, dan word ik
een visch en geeft men mij nu nog
een kop er bij, dan word ik een
stad in Zuid-Holland.
Verborgen meisjes- en jongensna
men.
Hij laat ons heele omwegen maken (2)
De tuin is dor; alle bloemen zijn uit
gebloeid.
Wat is de hei nu mooi. Weet je, dat
juffrouw Musch er mandjes van
maakt? (3)
Als je naar school gaat, breng ik je
een eindje.
Wij zijn vreemde bloemen,
Ruiken doen wij niet
En je ziet ons beusch nooit,
Ais het buiten giet.
Wij verdwijnen meestal,
Als de /on flink schijnt.
Noem nu eens de oloemsoort,
Die bij warmte kwijnt!
Eén ding wil 'k nog zeggen:
Plukken kun j' ons niet!
'k Denk, dat als 't heel koud Is,
Je ons stellig ziet!
INa&uk verboden),/ j
X
X
X
3o
x
X t
to
X
5o
X
6o
X
X
7o
8o
9o
lOo
