dagblad voor
alkmaar
en omstreken.
23agetifksch OveazicfU
Uit het JUuiettwU
^Buitenland
No. 44
Dinsdag 21 Februari 1933
135e Jaargang
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar f 2.
franco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3, redactie 33.
Directeur: C. KRAK.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
Dit nummer bestaat uit drie bladen.
Den Haag, 20 Febr. 1933.
Na opening van de vergadering der Twee
de Kamer deelde de voorzitter mede, dat de
regeering hem kennis had gegeven van haar
voornemen om binnenkort een Witboek aan
de Kamer te doen toekomen omtrent de ge
beurtenissen in verband met de muiterij op
de Zeven Provinciën. Nu was het eerste punt
van de agenda de interpellatie-aanvrage van
den heer Albarda (s.d.a.p.) omtrent bedoelde
gebeurtenissen.
Voor den heer Aalberse (r.k.) was dit ge-
reede aanleiding om te vragen, of het niet
verstandig zou zijn de interpellatie aan te
houden tot de regeering over nadere gege
vens beschikte, te publiceeren in het toegezeg
de Witboek.
De voorzitter liet zich daarover niet nader
uit en stelde enkel voor de interpellatie toe te
staan en haar te doen houden op een nader
te bepalen dag. Aldus het gewone formulier.
Doch ditmaal had de heer Albarda daar
geen vrede mede, wijl de publicaties van de
regeering weieens lang op zich laten wach
ten. Thans is evenwel het psychologisch
oogenblik daar, waarop het gewenscht is zijn
interpellatie te houden en hij wilde, dat ze
reeds morgen aan de orde werd gesteld.
Daarover was de voorzitter slecht te spre
ken en na eenig geharrewar deed de heer Al
barda het voorstel dan ten minste zijn inter
pellatie aan de orde te stellen nadat de Surk
naamsche begrooting zou zijn afgehandeld
Dan kunnen we beschikken, betoogde hij,
over de inlichtingen, welke de Indische re-
geering reeds morgen aan den Volksraad
over het gebeurde zal geven en is er voldoen
de stof voor zijn interpellatie. De Kamer was
het daarmede evenwel niet eens en ze ging,
met enkel de sociaal-democraten, de commu
nisten en den heer Vos (partijloos) als tegen
stemmers, mede met het voorstel des voorzit
ters om nader den dag voor de interpellatie
vast te stellen.
Een interpellatie van den communist De
Visser ook al over de Indische gebeurtenis
sen, waarbij hij voegde het verzoek om verlof
te krijgen om naar Indië te gaan iets
waarmede natuurlijk de Kamer niets te ma
ken heeft werd door de Kamer als over
bodig afgewezen.
Toen was aan de orde de interpellatie van
den heer Knottenbelt (lib.) over het besluit
tot ontbinding der Kamer, waarvoor deze ex
tra-vergadering op Maandag was belegd. De
interpellant lichtte hierbij vier vragen toe:
1. Waarom is de regeering, blijkens het
rapport van den voorzitter van den minis
terraad aan H.M. de Koningin d.d. 15
Februari, van oordeel, dat de eenige uit
weg uit het conflict met de Tweede Ka
mer was ontbinding van dat lichaam?
2. Welk belang van zoo overwegenden
aard, dat het de ontbinding der Tweede
Kamer kon wettigen, acht de regeering
gelegen in het effenen van het terrein
voor een met ongeveer twee maanden
vervroegde vorming van een parlementair
kabinet?
3. Is de regeering van oordeel, dat van
art. 73 der Grondwet gebruik mag wor
den gemaakt ten einde een vervroegde
vorming van een parlementair kabinet te
bevorderen
4. Is de regeering niet van meening, dat
de verdere samenwerking tusschen haar
en de Tweede Kamer door de ontbinding
slechts kan worden bemoeilijkt?
De interpellant achtte het in hooge mate
afkeurenswaardig, dat op dit oogenblik de
kabinetskwestie was gesteld. Dat was enkel
een dwangmaatregel en onder de gegeven
omstandigheden een onverantwoordelijke
daad waarvoor hij in het rapport aan H.M
geen enkele toelichting aantreft. Het ministe
rie had zijn portefeuilles ter beschikking moe
ten stellen en was het onmogelijk gebleken
een zakenministerie te vormen, dan had de
tegenwoordige regeering kunnen volstaan de
loopende zaken af te doen in afwachting
van den uitslag van de periodieke verkie
zingen.
De regeering meende evenwel, dat de eeni
ge uitweg uit de moeilijkheden door een ont
binding werd geleverd ten einde tot een ver
vroegde vorming van een parlementair kabi
net te geraken. Maar intusschen heeft minis
ter Donner bij het stellen van de kabinets
kwestie enkel over bezuiniging gerept en toch
is niet op grond van bezuiniging tot ontbin
ding geadviseerd. Naar zijn overtuiging is
Ö1J deze zaak het conflict tusschen regeering
€n Kamer te scherp getrokken. Bij het geschi'
over het ontwerp tot verhooging van de in
^rrechten had dit veeleer kunnen geschie
rir?eeÜ ze^er 's spreker het eens met de regee^
wenschelijk is tot een parlemen
renrf a*e komen, doch het is verbijste
vón °at de regeering eerst twee maanden
C,J de periodieke verkiezingen tot deze con-
staa'f 'S jj^omen. Maar welke waarborg be-
dera r,' at de aanstaande verkiezing tot een
acht h-u uitslag zal leid€n? Wonderlijk
de ste 1 j' n'ettem'n de regeering met
afü(*nIV c Kamer nog zooveel zaken wil
waaronder de zoo belangrijke weel
deverteringsbelasting. Deze verkiezing is een
staatsrechtelijk monster, waarmede het kabi
net de grondslagen van ons parlementair
stelsel heeft aangetast. Bij de tegenwoordi
ge situatie achtte de spr. de indiening van
een motie overbodig. Zij zou toch niets uit
werken. Doch een goede zijde van de laatste
gebeurtenissen is dat ze de oogen hebben
geopend en de noodzakelijkheid van een
machtig, op eenheid berustend bewind heb
ben doen gevoelen. De liberalen hebben
steeds de eenheid voorgestaan en overal
breekt dat gevoelen zich baan. De natie ver
langt een regeering, die paal en perk stelt
aan de stelselmatige ondermijning van het
gezag en met krachtige hand het volk door
deze moeilijke tijden zal leiden.
Minister Ruys de Beerenbrouck heeft als
voorzitter van den ministerraad de interpel
lant geantwoord. Na enkele historische her
inneringen wees hij er op, dat de omstandig
heden het kabinet hebben gemaakt tot een
crisis- en bezuinigingskabinet. Voor haar
werk had zij de medewerking van het parle
ment noodig, doch het votum over het voor-
stel-Donner was voor de regeering het be
wijs, dat deze Kamer hare medewerking wei
gerde en hiermede was het conflict tusschen
regeering en Kamer geboren. Dat de libera
len, gelijk de interpellant had beweerd,
steeds bezuiniging hadden voorgestaan, ont
kende de minister. Bij de rijksbegrooting is
wel anders gebleken 1
Ter beantwoording van de vragen wees hij
er op, dat in deze dagen stagnatie in het da-
gelijksch bestuur moest worden voorkomen.
Daarom schoot er niets anders over dan een
ontbinding op termijn. Daarbij werd de mo
gelijkheid in het oog gehouden dat er een
parlementair kabinet optrad. Dat was even
wel slechts een nevenbeschouwing, een bij
komstige omstandigheid.
De derde vraag van den interpellant be
antwoordde de minister ontkennend. Het ver
langen naar een parlementair kabinet moge
sterk zijn, hierin mag geen aanleiding tot ka
merontbinding worden gevonden. Zonder
diepgaand conflict is ontbinding niet gemo
tiveerd, doch de huidige omstandigheden
hebben bewezen, dat een dergelijk conflict
besfond en het kabinet kon niet anders han
delen dan het gedaan heeft.
In zijn repliek heeft de heer Knottenbelt
volgehouden, dat het conflict nooit aanlei
ding had mogen zijn tot Kamerontbinding
en dat deze ongewenscht mag heeten mag
men concludeeren uit het feit, dat de regee
ring wenscht nog zaken met de Kamer te
doen.
Hierna hebben zich vele andere Kamerle
den in het debat gemengd. Zoo heeft de heer
Marchant (v.d.) ontkend, dat er een klove
was ontstaan tusschen regeering en Kamer.
Neen, spr. neemt aan, dat de regeering de
verwachting koestert, dat er een Kamer zal
komen, waarmede zij kan samenwerken. En
niettemin koestert zij tevens het voornemen
heen te gaan en plaats te maken voor een an
der kabinet. Dat is de motiveering van haar
houding, doch haar besluit tot aftreden zal
dan het „eind goed, al goed" beduiden.
De heer Albarda (s.a.a.p.) lichtte toe, hoe
zijns inziens deze ontbinding een dwaasheid
mag heeten en het rapport aan de koningin
wijzigt die opvatting niet. Spr. -heeft het ge
voel, dat de eigenlijke drijfveer van de hou
ding van het kabinet is onlust om langer aan
het roer te blijven. De leden hebben elkander
„hou ende trouw" gezworen en de Kamer
staat dus voor een soort dwangpolitiek, die
voert via Papen naar Hitier. De Kamer heeft
steeds voor de regeering gebukt, maar nu zij
een paar maal van haar grondwettig recht
gebruik heeft gemaakt, wordt zij wegge
jaagd.
De heer Snoeck Henkemans (c.h.) noemde
de ontbinding een verrassing en zette uiteen,
dat de eenige verklaring voor het optreden
der regeering is haar streven om ons land
een nationaal kabinet te bezorgen.
De heer Aalberse (r.k.) zette uiteen, dat de
regeering ten dezen haar plicht heeft gedaan
Hij achtte de vaststelling van een termijn
door de omstandigheden verklaarbaar, maar
waarom heeft de regeering niet besloten tot
een vroegere sluiting dan op 6 Mei?
De heer Beumer (a.r.) heeft erkend, dat
hier op andere wijze dan vroeger van het
ontbindingsrecht is gebruik gemaakt, doch
hij kon de houding der regeering niet afkeu
ren. Ook enkele andere sprekers hebben nog
het woord gevoerd, doch we, meen en nu te
kunnen volstaan met de mededeeling,' dat na
dat de minister en de interpellant nog^ een
kort woord tot toelichting van hun inzichten
hadden gesproken, de'interpellatie was afge1
loopen zonder positief resultaat op te leveren'.
Wat te verwachten was. - I
EEN DEMONSTRATIEVE STAKING
IN FRANKRIJK.
Rijks- en gemeenteambtenaren maken
een kleine staking.
Als het eens ernst werd.
In Parijs heeft, men gisteren een sensa-
tioneele gebeurtenis beleefd. De rijks- en ge
meenteambtenaren zouden een korting op de
salarissen krijgen en uit protest hebben
deze ambtenaren z.g. demonstratieve sta
king gehouden. Deze demonstratie was
slechts als een „waarschuwing" bedoeld en
gaf als 't ware slechts een klein voorproefje
van wat komen zou, als men werkelijk in
staking ging.
Het talrijkst zijn volgens den Hbld.-c'or-
resp., de stakers geweest bij den post-, tele
graaf- en telefoondienst. Vroeg in den mor
gen hebben de ambtenaren, die met de sor
teering van de brieven belast zijn, twee uur
lang niet gewerkt, tengevolge waarvan de
eerste bestelling een kleine vertraging onder
vond. Daarna hebbent de een na den ander
in den loop van den ochtend de telefooncen
trales den dienst gesaboteerd door niet te
antwoorden, of slechte of verkeerde verbin
dingen te geven. De nummers voor klachten
of inlichtingen gaven geen gehoor, en zoo
moest wie telefoneeren wilde soms langen
tiid zijn ziel in lijdzaamheid bezitten. Dit
zijn wij echter in Parijs van den telefoon
dienst, waar nog met de hand bediend wordt,
zóó gewoon, dat het niet eens zoo veel ver
schil maakt.
Ernstiger was het onderbreken gedurende
een uur van den intercommunalen telefoon
dienst. De telegrafisten van het centrale
bureau hebben ongeveer een half uur lang
niets gedaan. In de wijkbureaux hebben de
beambten voor de loketten telkens oogenblik-
ken afgewacht, waarop het heel druk was,
om een kwartier lang niets uit te voeren. In
het telegraafkantoor van de beurs koos men
daarvoor het oogenblik, waarop de beurs be
gint, zoodat tusschen elf en een uur vrijwel
geen telegrammen en correspondentie ver
zonden werden. Eerst in den loop van den
middag werd overal de dienst weer nor
maal-
De spoorwegen hebben zich van meedoen
onthouden, en zoo is dus ook de dienst op
den ondergrondsche niet gestaakt. Van Ge
bussen en trams hebben vele bestuurders en
conducteurs zich gehouden aan het voor
schrift, van 10 uur—10.10 te blijven staan
waar zij waren, en dat gaf hier en daar
nogal eens opstoppingen.
Bij de gemeentelijke diensten van gas, wa
terleiding, electriciteit, stadsreiniging enz.
hebben de ambtenaren zich bepaald tot het
overhandigen van petities aan hun chefs.
Slechts de beambten van den begrafenis
dienst en die van enkele bureaux hebben een
half uur of-een uur lang met gekruiste ar
men gestaan. Een poging van een delegatie
van de syndicaten om de prefect van de
Seine een adres te overhandigen, mislukte;
omdat de prefect weigerde hen te ontvan
gen; het waren toen drie geestverwante ge:
meenteraadsleden, die de boodschap hebben
overgebracht. Aan de ministeries is over het
algemeen normaal gewerkt, al kwamen o.a
bij de administratie en douane en aan ma
rine ook gevallen van staking voor.
Het merkwaardigste was misschien wel,
dat voor het meerendeel de onderwijzers van
de openbare scholen hebben meegedaan en
hun klas 's middags een half uur later is be
gonnen. Dit tot groote vreugde van hun
leerlingen, die zeker aan een nog wat ern
stiger en langduriger voorkeur gegeven zou
den hebben.
Over het algemeen is het in de stad orde
lijk gebleven en heeft het publiek den last
dien de betooging het bezorgd heeft, vrij
goed verdragen. Maar er zijn altijd men
schen, die de dingen minder philosofisch op
nemen, en zoo kwam het hier en daar tot
hooge woorden, en werden er zelfs klappen
gewisseld. Vooral de passagiers van trams
en bussen toonden hun ongeduld en ontevre
denheid en op enkele punten lieten zij door
agenten proces-verbaal opmaken, indien een
autobus niet wilde wegrijden vóór de tien
minuten om waren. Er zijn er misschien, di6
schadevergoeding willen vragen, en in dat
geval zal de zaak nog voor kantongerechten
of rechtbanken gebracht worden, al is het
niet duidelijk wat gevorderd zou moeten wor
den, aangezien de maatschappij wel forcë
maieur bepleiten zal.
Misschien is tegen de conducteurs en be
stuurders met een actie van onrechtmatige
daad iets te beginnen!
O
Is dus de staking over het algemeen door
het publiek in het geheel niet tragisch opge
nomen, ze is er als verschijnsel echter niet
minder ernstig om. „Wij dulden een derge-
1 ijken dwang op onze beraadslagingen niet!"
heeft E>aladier Zondag in den Senaat ge
zegd. en als hoofd der regeering kon hij niet
anders zeggen. Maar dat neemt niet weg
dat het gebeurde van gisteren een beeld ge
geven heeft van de ellende, den last, de moei
lijkheden van allerlei aard. en zelfs de ge
varen. die men zou ondervinden, als het wer
kelijk eens kwam tot een staking van alle
openbare diensten voor langeren tijd' Men
mag daarom aannemen dat de demonstratie
wan Maandag toch haar uitwerking'niej mjs-
sen zal en de meerderheid in de Kamer er toe
brengen zal. zich met alle kracht tegen de
korting op de ambtenaarssalarissen, die de
Senaat wil, te blijven verzetten, waarmede
zij zich trouwens houdt aan haar feeds ge
uite meening. dat de ambtenaren 'niet de
eenige of zelfs de voornaamste categorie van
staatsburgers is, die zich opofferingen heeft
te getroosten.
Ondei deze omstandigheden is het eind van
het conflict tusschen de beide Kamers nog in
het geheel niet te voorzien, en zal zeker eerst
na lange onderhandelingen, die het gevaar
van een nieuwe ministercrisis ieder oogen
blik zullen doen terugkeeren, overeenstem
ming over de te nemen maatregelen kunnen
worden bereikt. De parlementsleden zitten
daarbijtusschen twee vuren: de betoogingen
van de belastingbetalers, vooral de boeren en
de winkeliers, en die van de ambtenaren.
Moeten ze van deze twee kwaden het minste
kiezen, dan is er kans. dat de laatsten er het
best afkomen, omdat de ervaring leert dat een
belastingbetaler ten slotte toch eindigt met
zich te schikken in zijn lot. Maar den eersten
tijd is hier nog heel wat rumoerig betoogen
van een van beide kanten, of zelis van allebei,
te voorzien.
DE AANSTAANDE DUITSCHE
VERKIEZINGEN.
„Brandewijnverbod" tijdens ver
kiezingen.
Naar de „Berliner Boersenkurier" meldt,
is de verordening van den rijkscommissaris
voor het Pruisische ministerie van binnen-
landsche zaken inzake het „brandewijnver
bod" gedurende de verkiezingen thans uit
gevaardigd.
Verkiezingsredevoeringen.
Gisteravond is in het kader der verkiezin
gen te Rosenheim (Opper-Beieren) een rede
voering gehouden door den Beierschen pre
mier, dr. Held, die o.a. uiteenzette, dat sedert
het aan het bewind komen van von Papen bij
na met gewelddadige maatregelen gedreven
wordt naar den eenheidsstaat. Verder oefen
de spr. scherpe critiek uit op het vervangen
der ambtenaren in Pruisen, waar de politie
tot een uitgesproken partijgroep wordt opge
voed. Wat de geruchten betreft inzake maat
regelen; dië gehorrien zoudeit' moeten worden,
\Vanheef dè vèrkièzingen niet naar den
wensch van de rijksregeering mochten verfoo-
pen„verklaarde dr. Held, dat men in Beieren
voor. alle mogelijkheden gewapend was. Een
tweeden, achtsten November 1923 (datum van
den Hitlerputsch in Munchen) zal men niet
weer beleven. Wanneer men in Duitschland
een nieuwen kónirtg en een Duce naast hem
ioü hebben; zou iri Beiéren een Hohenzollern
niet aan de macht' komen.
T§ Berlijn sprak dr. Goebbels een verkie
zingsredevoering uit,, waarin hij den koers
en de taken der nieuwe rijksregeering behan
delde. De beslissing, de macht aan Hitier te
geven, is definitief en kan niet weer opge
heven worden.-Met de oude mannen is een
oud systeem gevallen,' met de nieuwe mannen
een hieuw systeem opgekomen. De huidige
rege'ering wil niet slechts tot 5 Maart regee-
renK maar vier' jaar. Wij gaan niet meer
heen, wij gaan. eerst dan, wanneer wij onzen
taak hebben vervuld", aldus dr. Goebbels.
In Kaiserlautern voerde dr. Bruening het
woord. De -Beiersehe Volkspartij en het Cen
trum zullen het sterke midden vormen om de
tbekomst van het vaderland door zakelijk
politiek'te 'verzekeren: Nog nooit heeft een
regeèririg het noodig geoordeeld te spreken
Qver. een rijkscommissaris van Zuid-Duitsch
land en. nog nooit.sedert 1919 is de bezorgd
heid in-Zuid-Duitschland dan ook zoo groot
geweest als thans. Wanneer de rijksregeering
gesproken heeft over een ruïne, moet er aan
worden herinnerd; dat spr. reeds in Septem
ber 1930 twee" leden en ook den leider der
huidige'regeering'verzocht heeft zijn politiek
tè steunen. De ruïne is niet gemaakt door de
regeeringen, die na den oorlog zijn gekomen
Het .gaat niet aan de sociaal democraten
thans eenvoudig tegen den muur te drukken
zij hebben vaak genoeg bereidheid getoond
tot politiek opbouwend werk. Als verkie
zingsparool gaf ten slote Bruening de leuze:
,jVoör recht, waarheid en vrijheid".
Politieke botsingen
Te Kaiserslautern is het na een demonstra
tie van het Centrum, waar o.a. oudrijkskanse-
lier dr. Bruening het woord voerde, tijdens
een fakkeloptocht, die in aansluiting gehou
den werd tot ernstige botsingen gekomen tus
schen politieke tegenstanders en deelnemers
aan de betooging. Een aantal schoten werd
gelost. Vier personen werden gewond en
moesten'naar het ziekenhuis worden overge
bracht. Een aantaj personen werd licht ge
wond. Slechts onder krachtige bescherming
van de politie konden de deelnemers aan de
betooging, die buiten de stad woonden, de
stad verlaten.
BLOEDIGE BOTSINGEN IN
MECKLENBURG.
1 doode; 18 ernstig gewonden
Je pad Doberan heeft Zondagavond eer.
bloedige botsing plaats gehad tusschen rijks-
banierleden en afdeelingen der S.A. De rijks
banier-had een optocht georganiseerd, waar
voor door de autoriteiten toestemming was
verleend, welke om vijf uur 's middags zou
aanvangen, terwijl de S.A. om 7 uur zou op-
marcheeren. S.A. menschen zouden de ont
binding van de rijksbanierbetooging hebben
geëischt. Toen de aanwezige burgemeester
zulks weigerde, bezette de S A., volgens een
officieele mededeeling der N.S.D.A.P., een
straat, waar de rijksbanier zou doortrekken
over de geheele breedte. Er ontstond een ver
woede schietpartij, waarbij direct reeds een
groot aantal personen gewond werden. Een
30-jarige rijksban ierman, zekere Hans Wulf,
werd door een schot in de hartstreek op slag
gedood. Gewond werden tien rijksbanie-
leden en 2 S.A.-mannen.
Te Lage zijn bij een politieke vechtpartij
vijf personen gewond naar het ziekenhuis
overgebracht
Të Kobrow is bij een politieke vechtpartij
de 20-jarige rijksbanierman Bruna Scnulzo
door steekwonden in de longen ernstig ge
wond.
WAT IS DAT VOOR EEN BALLON?
Vliegtuigen er achter aan.
Maandagmiddag werd te Praag groote op
winding veroorzaakt door een zilverkleurige
luchtballon, welke op 1000 M. hoogte boven
de stad kruiste.
Militaire vliegers stegen op. Uit den gon
del werd op signalen niet geantwoord.
In militaire kringen gelooft men, dat de
bemanning van den ballon zich in den gondel
verborgen houdt. Het heeft in het bizonder
de aandacht getrokken, dat de ballon boven
het ministerie van Oorlog heeft gevlogen.
De tocht wordt voortgezet in de richting
van Podie'oras. Militaire vliegers volger
hem.
DE SPOORWEGSTAKING IN
IERLAND.
I Opgewonden tooneelen zijn gister het ge
volg geweest van een poging autobussen te
doen rijden tusschen Dublin en Dundalk voor
de eerste maal sedert het begin van de sfa-
king. In Dublin werd een autobus in brand
gestoken, den chauffeur heeft men getracht
in het water te gooien, waarop de politie een
charge met den gummistok op de menigte
uitvoerde. Twee jonge mannen zijn in arrest
gesteld. Verder werd getracht het verkeer te
belemmeren op de Ballyclare Larne lijn door
de rails met vet in te smeren. Een goederen
trein kon niet passeere nvoordat men zand
gestrooid had. Dinsdag begint reeds de vier
de week van de staking, zonder dat iets er
nog op wijst, dat een overeenkomst ir
zicht is.
DIESEL-ELECTRISCHE TREIN
IN ENGELAND.
De eerste Diesel-electrische trein in Enge
land rijdt heden voor het eerst in verband
met de heden te openen Britsche jaarbeurs
tusschen Londen en Birmingham. De maxi
mum-Snelheid bedraagt 75 mijl per uur.
DE TOESTAND IN HET
VERRE OOSTEN.
Het Japansche offensief in
Jehol begonnen.
Het eerste groote gevecht aan het
front in de provincie Jehol is volgens
een Japansch bericht gisteravond te
Tsjaoyang begonnen. De Chineezen zou
den den aanval op het Japansche garni
zoen hebben geopend (Tsjaoyang ligt
ongeveer 80 K.M. ten Noordwesten van
Tsjingtsjau, waar de 29e Chineesche bri
gade sedert Zaterdag gestationneerd is),
30 000 man in het gevecht.
Van betrouwbare zijde verneemt men
uit Geneve, dat blijkens in den afgeloo-
pen nacht aldaar ontvangen berichten
Japansche en Mantsjoerijsche troepen
ter sterkte van 30.000 man, de gevechten
tegen de Chineesche troepen nabij Kai-
loe in de provincie Jehol hebben ge
opend.
Chineesche successen.
Volgens in het militaire hoofdkwartier
van de Chineesche troepen te Peiping
ontvangen berichten zouden Chineesche
vrijwilligers de stad Tsjingtsjau hebben
bezet na een gevecht met Japansche
troepen die op de vlucht sloegen en
thans door de Chineezen worden achter-
vc'gd. Hieruit leidt men af, dat de Chi
neesche vrijwilligers hun gebruikelijke
guerilla-methode volgen en Tsjingtsjau
slechts zijn binnen gevallen om de stad
na eenigen tijd weer te verlaten Chi
neesche vrijwilligers zouden het Japan
sche garnizoen te Tsjinsji, een kleine
vesting in het Hoengloe-gebergte, hebben
omsingeld.
De Chineezen in Jehol znllen
zich verzetten.
De leider der provinciale regeering van
Jehol, generaal Tajoelin, heeft een rede ge
houden, waarin hij verklaarde, dat de Chi
neezen zich met alle kracht tegen het Japan
sche Mantsjoerijsche offensief in Jehol zul
len verzetten. In geval van nood zouden niet
alleen de Chineezen zich uit de provincie te
rugtrekken, zij zouden van te voren de'ge'
heele provincie tot een groote woestenij ma
ken. Tajoelin verklaarde ten slotte dat de mi
litaire organisatie in de provincie Jehol soli
de genoeg was om de provincie lehol te kun
nen verdedigen.
