Alkmaarsciie Courant.
Jladianieuws
HEI STROOPERSDRAMA TE EGMOND-BINNEH.
Griep, Influenza.
JmiMetw
De gevolgen van een operatie.
VAN SPIONNEN EN SPI01A5E
Honderd tf]t en dertigste Jaargang.
FEBRUARI
WOENSDAG 22
De Officier van Justitie vraagt ontslag van
rechtsvervolging.
De verdediger acht het vanzelfsprekend dat de
jachtopziener van zijn wapens gebruik maakte.
Mo. 45
1933
Donderdag 23 Februari.
Hilversum, 1875 M. (Uitsluitend AVRO).
8 J Gramofoonplaten. 10.Morgenwijding.
10.15 Gramofoonplaten. 10 30 Concert L.
Metz, viool en M. d'Oliveira, P'^n0 T~
Knipcursus Kinderkleeding. 11.30 Vervolg
concert. 12.— Omroeporkest o.l.v. N. Treep
m m. v Ilse Möller—Gerlach, en E-
Veen, piano. 2.-2.30 Voordracht door H.
Buys 2 45 Gramofoonplaten 3— Naaicur-
sus door mevr I. de Leeuw-van Rees. 3 45
Gramofoonplaten. 4.- Voor zieken en ouden
wan dagen door mevr. Ant. van Dijk. 4.30
KovacsLaos en zijn orkest. Refreinzang:
Bob Scholte 5.— Verhalen voor groote kin
deren door mevr. Ant. van Dijk. 5.30 Kovacs
Laos. 6.30 Sportpraatje door H. Hollander.
7 Kovacs Lajos. 7.30 Engelsche les Fred
Fry. a— Vaz Dias. 8.05 Gramofoonplaten.
8 15 Concertgebouw-orkest o.l.v. P. Monteux
m. m. v Wanda Landowska, cembalo en
Carel van Leeuwen Boomkamp, viola da
gamba). In de pauze gramofoonpl. 9.45 Om
roeporkest o.l.v. N. Treep m. m. v. Adelheid
Armhold, sopraan en gramofoonpl. 11.
Vaz Dias. 110512.Gramofoonplaten.
Huizen, 296 M. (8.—9.15 en 11.—2.
KRO, de NCRV van 10.—11 en 2.
11.30 uur). 8.9.15 en 10.Gramofoonpl.
10.15 Morgendienst. 10.45 Gramofoonpl.
11.3012.Godsd. halfuur. 12.15 Orkest
concert en gramofoonplaten. 2.— Handwerk-
cursus. 3.3.30 Vrouwenuurtje. 4.Bijbel
lezing m. m. v. sopraan en orgel. 5.
Zang door Henr. v. d Kamp, alt, m. m. v
mevr. J Otten—van Warmelo, piano. 5.45
Cursus Handenarbeid v. d. jeugd. 6.15 Cau
serie door J. Emous. 6.45 Knipcursus. 7.
Journ. Weekoverzicht door C. A. Cravé. 7.45
Ned. Chr. Persbureau. 8.Orgelconcert
Jan Zwart. 9 C. Goote: Trouw moet blij
ken. 9.30 Concert. J. Stotijn, hobo. J. Blazer,
cello en C. Severens, piano. 10.30 Vaz Dias.
10 4011 -30 Gramofoonplaten.
Daventry, 1554 M. 10.35 Morgenwijding
10 50 Tijdsein, berichten. 11.05 Lezing
12.20 Orgelspel R. Foort. 1.05 Gramofoon-
laten 1.35 Sted orkest Birmingham o.l.v.
Heward. 2 20 Voor de scholen. 3 20 Kerk-
dienst. 4 10 Duitsche les 4.25 Emilie Colom
bo en zijn orkest. 5.35 Kinderuur 6.20 Ber
6 50 Liederen van Wolf door L. Holmes
7 10, 7.30 en 7.45 Lezingen. 8 20 „The
March Hares Concert Patrv". vroolijk pro
gramma met muziek van Philip Braham
9 20 Berichten. Lezing. 10.„London Day
yb Dav", orkestsuife van Sir Alex. Macken
zie. RBC-orkest ol.v. V. HelyHutchinson
11 0512 20 BBC-Dansorkest o.l.v. Henry
Hall.
Parijs „Radio Paris", 1724 M. 12 .50 Or-
Icestconcert. 6.50 Gramofoonp'aten 7 40 Or
kestconcert 8 20 Radiotooneel. 9.50 Gramo-
foonmuziek
Kalundborg, 1153 M. 11.20-1.20 Con
cert uit Hotel Angleterre. 2.204.20 Radio
Harmonie-orkest o.l.v. L. Gröndahl. 7.30
Radio-symphonie-orkest o.l.v. Fritz Busch
m. m. v. Rudolf Serkin, piano. 10.1011.50
Dansmuziek uit Rest. „Lodberg".
Langenberg, 473 M. 6 25 Gramofoonpl
11.20 Werag-Kamerorkest o.l.v. Spitz. 12.20
Concert o.l.v. Eysoldt. 1.50 Gramofoonpl
4.20 Concert. 7.20 Gramofoonplaten. 7.55
Werag-Kamerkoor o.l.v. Zimmermann. 8.20
Redio-tooneel. 9.50 Concert o.l.v. Wolf.
Rome, 441 M. 8.05 Symphonieconcert
o.l.v. Strawinski. Na afloop tot 11.20 Dans
muziek.
Brussel, 338 en 508 M. 338 M.: 12.20
Omroepkleinorkest o.l.v. Leemans. 1.30 Gra
mofoonplaten. 5.20 Omroeporkest o.l.v. Wal
pot. 8 20 Gramofoonpl. 8 50 Feest-program-
ma m. m. v. orkest en solisten. 9.30 Beiaard
concert. 9.45 Vervolg Feest-programma 508
M.: 12.20 Gramofoonplaten 1 30 Omroep
kleinorkest o.l.v. Leemans. 5.20 Strausscon
eert o.l.v Kumps. 6 35 en 8.20 Orkestcon
cert. 8 40 Koorconcert. 9.40 Accordeon
recital. 1105 Vervolg orkestconcert. 10.30
Gratnofoonmuziek
Zeesen, 1635 M. 7 20 „Mozart, Vater und
Sohn", muzikaal spel van Hans Mersmann
8 35 Populair concert door het Omroeporkest
o.l.v. Rosbaud. 9.30 Bericnten en hierna tot
11.20 Dansmuziek door H. v. Stachow en
zijn orkest.
Al wat U noodig
heeft om spoedig
tetiersiellen,zijDeenpaarMijnhardt's Poeders.
Per stuk 8 ct.: doos 45 ct. Rn TTw arnn-tst
n cs* i He* "qnisitoir.
De o f f i c i e r ging het gebeurde meer
uitvoerig na, waarbij hij stil stond bij de af
spraak tusschen Minee en verdachte. De
hond van van den Berg trok hem inplaats
van in Noordelijke richting, zooals was afge
sproken, in Zuidelijke richting, hetgeen hij
van een politieman een tactische fout oor
deelde. De schermutseling besprekende,
bracht spr. in herinnering de verklaringen
van Minee, direct na het gebeurde en thans
Dat men nu niet meer zoo positief is als
toen, begreep spr. maar toch moet spr. de
mogelijkheid openlaten, dat er tusschen het
le en het 2e schot meer tijd is verloopen,
tusschen het 2e en 3e schot.
Onder dergelijke omstandigheden, in het
donker te midden van de duinen, kon Minee
niet anders handelen dan hij deed en poog
de het slachtoffer zoo gauw mogeüjk onder
dak te brengen. Een woord van lof aan het
adres van Minee voor zijn pogen om zijn
medemensch te redden, achtte spr. hier op
zijn plaats. Hij wees op de verklaring van
Dt. Hulst waardoor vast staat, dat de medi
sche hulp, in ieder geval te laat zou zijn ge
komen.
Vast staat, dat er drie schoten zijn gelost
en dat de waarneming in deze van C. Dekker
niet juist is.
Hoe de vuurstralen gegaan zijn ligt in het
duister.
Toen spreker met dr. Hulst het geval
besprak, dacht hij aanvankelijk, dat men
net een onopzette'ijk schot te doen had
doch thans denkt hij er anders ov-r.
Het schot is opzettelijk in een gevecht
ge'ost. Wanneer K D zich niet verzet
hai zou het niet zoo ver zijn gekomen
Feit is, dat de rechterhand van ver
da hte toen Minee en hij uit elkander
gingen niets mankeerde en dat er een
minder zachte aanraking moet hebben
plaats gehad, met de hand en een hard
voorwerp
7erdaehte was zonder stok, terwijl de
stroopers een stok hadden.
Volgens de instructies voor den onbe
zoldigd rijksveldwachter mag deze volgens
art. 18 een revolver dragen en daarvan
gebruik maken bij noodzakelijke zelf
verdediging en het keeren van geweld
Verdachte beweerde uit zelfverdedi
ging te hebben gehandeld. Spr is over
tuigd, dat ieder betreurde dat het drama
een dergelijk verloop heeft gehad en
sprak een woord van deelneming met
de nabestaanden van het slachtoffer
Spr. liet het schuldelict buiten beschou
wing, omdat verdachte den wil heeft gehad
Dekker buiten gevecht te stellen. Verdachte is
zijn vader opgevolgd en gewend met vuur-
wapenen om te gaan.
Wanneer men op een dergelijken korten
afstand op iemands beenen schiet, dan moet
men ergere gevolgen voor zijn rekening ne
men en verdachte had de ergere gevolgen
moeten overwegen en kunnen verwachten
Een der kogels trof ongelukkig de slag
ader en de groote bloedvaten, waardoor de
man is doodgebloed.
In het nadeel van verdachte schijnt dat het
schot van achteren is ingegaan, doch het is
zeer goed mogelijk, dat Dekker op het mo
ment, dat hij wilde vluchten, door den kogel
werd getroffen.
Het O. M. ging op deze wijze eenigen tijd
voort, zoodat men de indruk kreeg den ver
dediger te hooren.
Spr. constateerde, dat men in het duister
tast.
Komende tot de kwestie van de zelfverde
diging, betoogde spr. dat men daarbij moet
uitgaan van de gedachte, dat verdachte er
op uittrok om stroopers te betrappen, hetgeen
wat anders is dan een duinwandeling van
een toerist, die onbekookt kan handelen, wan
neer hij plotseling zou worden aangevallen
De verdachte was echter gewaarschuwd en
de vraag rijst of het gemotiveerd was uit
zelfverdediging te handelen, op een wijze
zooals van den B. deed, Toen spr naar de
zitting ging oordeelde hij dat verdachte wel
wat te ver was gegaan en dit ook op grond
van de stukken.
Wanneer spr. de getuigenverklaringen
contra van den B. onder de loupe neemt, dan
zijn ze z.i. niet zoo sterk, als in de stukken
De verklaring van Prins is als een kaarten
Rerhlamhtm een andere opvatting van de beteekenis der
necnisrauen, pers Verslaggever.)
Voorts was spr. het met den verdediger
eens. Hij eindigde, in tegenstelling met den
verdediger, als zijn meening uit te opreken,
dat wanneer de rechtbank een veroordeeling
noodig vindt, hij meent, dat die moet ge
schieden volgens het primair ten laste ge
legde. Hij bleef echter ontslag van rechtsver
volging handhaven.
De verdediger bleef van oordeel,
dat verdachte van het primair ten laste ge
legde behoorde te worden vrijgesproken, dat
het subsidiair ten laste gelegde niet strar-
baar is op grond van zelfverdediging en
dat verdachte eveneens van het ten derde ten
laste gelegde diende te worden vrijgespro
ken.
De uitspraak werd bepaald op Dinsdag 7
Maart.
Het publiek bleef nog lang de zaak na af-
looo voor het gebouw bespreken.
huis in elkander gevallen. De anderen zijn
positiever gebleven, doch men moet daarmede
voorzichtig zijn.
In het oog van een strooper is een jachtop
ziener niet voor 100 pCt. politieman. De
uniform doet wonderen en daarom is het
psychologisch van de Duitschers goed ge-
zien allen zoo wat in uniform te steken.
Het is niet spr. bedoeling van den over-
ledene kwaad te spreken, doch hij had op
het bevel van de politie moeten gehoorzamen
en door dit niet te doen pleegt men verzet
tegen het wettig gezag. De Egmonders ver
geten dit te vaak en voor een groot deel rust
de schuld op het slachtoffer.
Dikwijls wordt gezegd „moet die Dekker
nu doodgeschoten worden om een konijn",
doch men vergeet daarbij, dat er niets zou
zijn gebeurd, als Dekker toen hij gesnapt
werd zich had overgegeven.
Het stroopen zit de Egmonders in het
bloed. Er zit een zekere sport in, maar als
men de partij verliest, dan moet men dit ook
accepteeren. Het stroopen is in ieder ge
val een delict, een zeker soort van diefstal.
Spr. heeft den indruk gekregen dat er,
nu beweert wordt, dat de Egmonders wel
moeten stroopen om den mond open te hou
den, niet meer gestroopt wordt dan in den
gO"den tijd.
Spr. is aan het twijfelen gegaan en gevoelt
meer voor aanvaarding van zelfverdediging,
dan te zeggen „man je bent te ver gegaan'
en dit temeer, omdat uit de verklaring van
getuige Koelemeij wel gebleken is, dat er wel
eerder sprake is geweest van gewelddadig
verzet.
Spr. kan het beroep op noodweer aanvaar-
den, acht wettig en overtuigend bewezen het
geen primair ten laste is gelegd, doch aange
zien hij aanvaardt, dat verdachte uit nood
weer heeft gehandeld, vraagt hij ontslag van
rechtsvervolging.
Het pleidooi.
Het woord was hierop aan den verdediger,
Mr. v. Lóten Seis. die den president hulde
bracht voor zijn leiding en den officier voor
zijn breed requisitoir. Z.i. had de officier
verdachte wel 'n openbare behandeling kun
nen besparen en hij verzekerde, dat hij zich
buitengewoon had geërgerd aan de bloem
lezing in het dossier, uit verschillende tijd
schriften- en courantenartikelen, waarin het
slachtoffer als een romanheld wordt voorge
steld. Z.i. gaat het er over of de wet en het
gezag moeten worden gehandhaafd.
Pleiter sloot zich aan bij het requisitoir
van den officier. Verdachte heeft gehandeld
als wettig ambtenaar, krachtens wettig ge
zag.
Vast staat dat er een schermutseling heeft
plaats gehad.
Verdachte heeft niet alleen uit zelfverde
diging gehandeld, maar ook den strooper
in handen willen krijgen. Hij moest arrestee
ren en fouilleeren.
Voorts betoogde pleiter, dat verdachtes
belang mede bracht, dadelijk na het gebeur
de vast te stellen, dat hij uit zelfverdediging
had gehandeld. Men mag daaruit niet dis-
telleeren, dat hij in zeker opzicht comedie
speelde.
Pleiter betoogde, dat de wet niet aangeeft,
wanneer met geweld moet worden opgetre
den en was van oordeel, dat 'n onontwikkelde
jachtopziener dit zeker niet kan weten, als
hij staat voor een reactiehandeling. Z i. kan
hij dit doen als zijn wettig gezag niet an
ders gehandhaafd kan worden.
Pleiter kwam tot dezelfde conclusie
als de officier van justitie.
Hij concludeerde tot vrijspraak en
hoopte, dat door de uitspraak, duidelijk ge
maakt wordt, dat wanneer men zich keert te
gen het wettig gezag met geweld, men zal
ervaren, dat dit gezag de wapens niet ver
geefs draagt
Repliek.
Mr. van der Feen de Lille
zeide nog in zijn repliek, dat hij de zaak op
de terechtzetting heeft behandeld, niet door
het courantengeschrijf, waaraan hij maling
heeft van welke kant het ook komt, doch om
dat hii van oordeel was, dat het gezag,
daarbij gebaat is meer dan bij een onder
ha"^«<-he afdoening.
(Toen de A'kmaarsche rechtbank zou wor
den opgeheven had de Alkmaarsche justitie
Oorspronkelijke roman door Jan Walch.
43)
Ik geloof, dat ik gek ben", zei hij mat
Ach nee, nee. Zeg nu niet zulke
dwaasheden, suste zij. „Dat is maar zoo'n
mal idee dat meen je zelf niet
Hij zag haar onderzoekend aan. Zij
poogde te glimlachen. Maar het was niet
echt; dat zag hij wel. De angstige plooi in
zijn voorhoofd bleef, en verscherpte zich.
Weet je wat je wel bent?" zei ze zoo
luchtig als 't haar mogelijk was. „Z e n u w-
a c h t i gdat ben je. Dat komt van al dat
gesjouw; dat ben je toch vroeger nooit ge
wend geweest! Weet je wat? Je bent hier
morgen toch nog ga eens naar Marelman
Toe, doe dat eens!"
Och ja" zei hij, maar half gehoor
zaam „dat wil ik wel doenja, dat wil
ik wel", herhaalde hij nadenkend.
Nu en laat dan tot dien tijd dat ge
pieker; en ga dan nu
Er werd luid gebeld. „Wacht even" viel zij
zichzelf in de rede. „Ik moet open doen; t
«nd is voor boodschappen uit".
Telegram riep van beneden ees
jongensachtige cofluaaadostea.
I k zal 't wel halen", kwam Henri, en
liep vlug de trap af. „Is zeker iets van de
courant".
Dat was het ook. Maar het was niet de
verwachte lof. Het was het bevel:
„Verwachten u zoo spoedig mogelijk hier
Verdere interviews niet gewenscht"
Henri las het onder het gedachteloos weer
naar boven klimmen.
Kijk", zei hij met iets fataals-versla-
gens in zijn blik tegen Clara. „Er i s iets
Er is iets met me Maar wat?"
NEGENTIENDE HOOFDSTUK.
De „Lie-detector" en Kees.
Dat moet je nu eens met Marelman Ge
spreken'', zei Clara gedecideerd. „A ls je 't
gevoel hebt, dat je iets hindert, is dat het
beste".
Henri gaf niet dadelijk antwoord.
Wat is er tegen? Hij is knap; hij kent
je gestel door-en-door; en hij heeft belang
stelling voor je".
Och ja", zei hij zonder belangstelling.
„Als ik weer eens overkom
Kom je volgende week Zaterdag en Zon
dag nog?"
Ja dat was wel zoo de voorloopige
afspraak. Maar je weet nooit wat er ineens
tusschen kan komen
Wat ben je zwaartillend ineens
Misschien jagen ze me wel weer wqg
net ais die Meijer beer S
2e serie.
III.
Hoe een lafaard gemakkelijk verrader
kan worden.
De spionnage in den oorlog ontzag nie
mand of niets. Zij werkte voor haar eigen
doel; zij huldigde den regel, dat het doel de
midde'en heiligt. Zii hield geen rekening, en
kon geen rekening houden met menscheliike
zwakheden. De leiders van den spionnage-
dienst deden dit niet tegenover eigen onder
geschikten slechts zii die verhardden, konden
zich in dit stoutmoedig bedriif staande hou-
den. Het geval, dat zich met den kapitein van
het Indo-Chineesehe leger heeft afgespeeld is
een typisch voorbeeld ervan. Psychologisch
is het teekenend. en spre' en't voor den funes-
ten invloed, dien er jegens Frankrijk uitging
van de overzijde van de Pyre"eeën: vanuit
het neutrale Spanïe waar de Duitschers
waakzame smonn»oreposten hadden. Het
drama, want dat is het ondanks alles, ving in
Indo-China aan en eindigde in de slotgracht
van het kasteel te Vincennes nabij Parijs.
Daar is thans het museum gevestigd, gewijd
aan alle verschijnselen van den grooten oor
log: vanuit de ramen van het voormalig
pavilloen. bewoond door Mazarin, ziet men
ncr oo de olaats, waar vele spionnen zijn
geëxecuteerd
Kapitein Estève was een goed militair, die
in het Indo-Chineesche le^er zijn niet altiid
gemakkelijken dienst goed deed. Maar hij
hie'd van het leven, dat hij gewoon was te
leiden; van den dienst, zooMs deze door hem
was ingericht; van het niet gevaarlijk be
roep. dat hii er vervulde. Toen kwam de oor
log en het bevel om zich in te schepen naar
Europa. De troepen waren, althans naar het
uiterlijk, vol enthousiasme, en bijna geen
wank'ank werd vernomen. Slechts kapitein
Estève kon zich met het bevel niet vereenigen
Een naar dagen nadat het gekomen was en
de eerste bataljons van zijn regiment reeds
waren vertrokken, meldde hij zich ziek. Daar
door werd de datum van zijn vertrek althans
vertraagd, maar dit hielp hem weinig, want
de krijgsverrichtingen duurden voort en de
geneeskundige controle was streng en weinig
toeschietelijk in deze dagen. Aan boord van
de „Euphraat" scheepte hij zich met z'n man
schappen in. en ondanks alle sombere voor
spellingen, die hij had geuit, kwam het schip
veilig en wel in Marseille aan. Kapitein
Estève hield niet van de zeereis, wat niemand
hem kwalijk kon nemen. Maar hij had angst
voor de Duitsche onderzeeërs, en vreesde
niet ten onrechte dat die van de reis en van
den inhoud van het schip reeds kennis moch
ten hebben. Hoe dit echter zij, op den vastge-
stelden datum vaarde het scnip het bekende
Chateau d'Yf. de beruchte gevangenis van
den graaf de Monte Christo voorbij, en land
de zijn troepen, onder het enthousiasme der
toegestroomde menigte, aan de kaden van
Marseille.
Kapitein Estève was nu nader dan tevoren
gebracht tot den oorlog, dien hij vervloekte
Hij was nu eenmaal geen held, maar ook zij,
die geen helden zijn, weten zich in gegeven
omstandigheden in hun lot te schikken
Estève kon het niet, en hij kon zelfs niet ver.
bergen, dat hij dit niet kon. Den eersten dag,
dat hij geland was, bezocht hij een café, ge
legen aan de beroemde Canebière, en daar
maakte hij van zijn hart alweer geen moord
kuil. Hij maakte er kennis met een dokter, die
zich aan hem voorstelde onder den naam
van Bussens, en tegen dezen zette hij zijn ge
liefde stelling uiteen, dat de koloniale troepen
bestemd waren voor de ko'oniën, maar niet
om in den modernen oorlog op Franscb
grondgebied mede te strijden. De dokter had
blijkbaar zoodanige uitlatingen en zoo on
omwonden niet verwacht; niet ten onrechte
meende hij den spreker tot zekere voorzich
tigheid, gezien het patriotisme, dat alom
ook in dit café, heerschte. „Men zou denken"
zoo merkte hij glimlachend op, „dat ge bang
zijt; men legt zoo spoedig iets verkeerd uit
„O, bang in den gewonen zin des woords
ben ik niet, maar ik stel weinig vertrouwen in
militaire operaties, die zoo lichtzinnig geleid
worden als de tegenwoordige". Tegenover de
klachten van kapitein Estève zette de dokter
zijne verzachtingen. Hij noodigde hem met
zich te dineeren, en aan het dessert kwam
zijne mededeeling, dat hij den kapitein
gaarne te hulp wilde komen, maar slechts ge
deeltelijk in staat was dit te doen. Te Bar-
celona echter woonde een vriend van hem,
een groot bewonderaar van Frankrijk en een
philantroop. I>ze zou zich zeker voor het lot
van den kapitein interesseeren, en zou hem,
dank zij de relaties, waarover hij beschikte,
ongetwijfeld een betrekking kunnen bezorgen
naar zijn keuze en naar zijn verlangen Het
zou kapitein Estève niet moeilijk vallen verlof
te krijgen om een reis naar Spanje te onder
nemen; familieaangelegenheden bestonden
overal. Maar hij moest voorzichtig zijn en
bescheiden, en jegens niemand van dit onder
houd reppen, en zeker niet den naam van den
philantropischen vriend in Barcelona noe
men. Dat herhaa'de de vriendelijke dokter
hem nog eens met nadruk toen hij hem aan
het station uitgeleide deed.
Nauwelijks naar het front getransporteerd,
was kapitein Estève opnieuw ziek. Een oud
koloniaal a's hij. zoo klaagde hij tegen den
maioor-dokter. kon het Franscke klimaat niet
verdragen, temeer niet waar de zeereis hom
halfziek had gemaakt. Maar de majoor had
weinig ooren voor zijn klachten; hij zag te
veel ellende aan het front om voor deze kleine
opmerkingen nog gevoelig te ziin. Met een
zeker sarcasme merkte hij op dat, wanneer
officieren, niet zieker dan de kanitein. zich in
het hospitaal deden opnemen, er snoedig nie
mand meer aan het front zou zijn. Estève
had dan ook weinig succes; spoedig moest hij
naar zijn regiment in de nabiiheid van Berry
au Bac. En toen hij den ochtend in een klein
stationnetje in Chamoagne ontwaakte, be
schoten Duitsche vliegtuigen de stelling en
wekten hem uit zijn rustigen s'aap. En nog
eiger, reeds dienzeFden da<* moest hij aan
een aanval meedoen. Temidden van den
kogelregen hield hij het niet meer uit; hij liet
zich vallen, en niemand kon anders denken
dan dat hij of dood of gewond was. Hij werd
naar de eerste hulppost getransporteerd,
maar daar bleek, dat hij niets, zelfs niet het
minste schrammetje mankeerde. De kolonel,
geroepen om het geval te beoordeelen, wilde
echter aan de manschappen van het regiment
het ellendig gezicht besparen van een offi
cier, die, desnoods met het pistool in de hand,
tot zijn plicht moest worden gedwongen; hij
gaf order den kapitein te evacueeren en naar
iet in de vrij zone gelegen hospitaal te bren
gen.
Daar kwam Estève spoedig tot rust, zijn
besluit stond wel vast om de correspondentie
met den onbekenden we'doener in Barcelona
te openen. Merkwaardig, dat deze man, die
toch jaren als officier had gediend, over zoo
weinig gezond verstand beschikte, dat hij
niet begreep, dat zijne correspondentie met
het buitenland nauwkeurig zou worden na
gegaan. Ongetwijfeld hebben de controleurs
van het tweede bureau van het Ministerie van
Oorlog zijn brieven gelezen en zoodoende
geweten wat hij van plan was te doen. Wtl-
icht daarom werd zijn verlof naar Spanje
zoo gemakkelijk toegestaan, en ook uit dien-
zelfaen hoofde ondervond hij bij het uitgaan
van Frankrijk niet de minste moeite. Te Bar
celona aangekomen, begaf hij zich naar den
hem door Dr. Bussens aangewezen phi
lantroop, woonachtig aan de Rambla Santa
Monica. Daar echter ontmoette hij hem niet,
want een auto voerde hem langs zijpaden een
eind buiten de stad, waar een man met reeds
grijzend haar hem een nauwkeurig onderzoek
deed ondergaan. „Uw vriend, Dr. Bussens",
aldus kapitein Estève, „heeft mij verzekerd,
dat ik van U de hulp zou krijgen, die ik noo
dig heb. Want ik haat dien vervloekten oor
log, en ik wil in Spanje blijven leven, waar
mijn vrouw z'ch spoedig bij mij zal voegen.
Als ge werkelijk een philantroop zijt, help mij
dan".
Maar dat was nu niet juist de bedoeling
van de Duitsche soionnage-eentrale, in wel-
ker handen de kapitein, zonder het te weten,
was gevallen Estève kon haar slechts van
dienst zijn, wanneer hij naar Frankrijk terug
keerde. „Zeker", zoo zeide von Rolland
want dat was de heer met het grijzend haar
„wil ik U op voorspraak van Dr. Bussens
van dienst zijn, maar ge moet dan ook mijne
instructies opvolgen en U zoo spoedig moge
lijk naar Parijs begeven". En wat Estève ook
tegenwierp, welke angst hij toonde, van dit
besluit was de vriendelijke philantroop niet
af te brengen. „Dr. Bussens heeft gemakke
lijk praten", zoo mopperde hij, „hij kan
royaal zijn van het geld van anderen, maar
dat geld moet eerst worden verdiend". En
toen, hem ruw over den toestand inlichtend,
merkte hij op. dat hij toch wel weten moest,
dat hij met Duitschers sorak, met vijanden
Wat 'n onzin!" Clara trachtte het zeer
gedecideerd te zeggen; en het lukte redelijk
wel
Nu, dan ga ik maar", zei hij luste
loos.
Zal ik een taxi opbellen?"
Kind, waar denk je aanzei hij spot
tend. Je hebt hoogmoedswaarzin. Of je lijdt
aan anachronisme! Ik ga met lijn 12"
Ze hield hem niet tegen. Had iets van be
lang ik haar hoofdiets dat ze dadelijk wilde
afdoen.
Ze bracht hem naar de huisdeur.
Weer wat in de bus Schrik maar
niet; 't is een drukwerk! Nu jongen houd je
flink
Hij knikte een loom knikje. Keek haar toen
nog even hartelijk aan. Daar ging hij.
Clara nam het „drukwerk" mee naar bo
ven. Ging dadelijk naar het telefoontoestel
Met dokter Marelman? Is de dokter
nog thuis? Ja? Kan ik hem zelf dan even
spreken? Mevrouw van Hoghen Lugt
Dat tref ik, dokter Ja. Mijn man was
daarnet over. En: ik heb een heugelijk ver
schijnsel waargenomen Nee, met z'n
werk gaat t geloof ik weer niet best
Maar er is iets anders. Een symptoom dat
hoop geeft; en dat u me voorspeld hebt
JaHij v o e 11. dat hij een onzuiver beeld
van het leven heeft En 't brengt hem nog
wel even van streek; maar een crisis, zooals
in het begin, heeft het niet meer tengevolge.
Ja juist, dat had u gezegd, dat is een
vcr&chijosel van beterschap M Ja,
heerlijk vind ik dat, natuurlijk! Maar 't wordt
hem wel op 'n beetje hardhandige maniei
bijgebracht... Wel. door al wat hij ondervindt
in de wereld. Wat zegt u? Dat de beste ge
neeswijze?
Ik versta u niet De „natuurgeneeswijze
van de onnatuur" O ja, ja, heel aar
dig Ja zoo is het wel Hij komt nu
gauw eens bij u. Daar heb ik hem toe overge
haald. Kan 't ook op 'n Zondag? Nu,
héél graag dan Ja, ik kom even bij u, om
't precies te vertellen Nu dadelijk
Graag! Over een uurtje? Zooals u wilt
Nee, goed dan; orecies om half één ben ik
bij u. Dag dokter".
Ze had dan nog een half uur den tijd. Zette
de koffieboel vast klaar; met een briefje voor
Nico en Muis, als ze uit school kwamen. Nee
ze zou nog maar even thuis blijven. Als ze
een half uur had. liep ze 't toch al op haar
dooie gemak Nog even rustig zitten. Met
Henri's wanhoop was in haar in-éénen weer
hoop gekomen Rustig zat ze voor 't
raam. Geen zin om met een werkje te begin
nen Daar lag nog dat „drukwerk" op
een stoel. Het was de Wereldkroniek. Ze ver
scheurde het omslag; bladerde Een
plaatje trok haar aandacht, 't Vertoonde 't
één of ander hart. en pols-onderzoek van een
man met een zeer ongunstig voorkomen
Het onderschrift luidde:
De Machinale Waarheid.
„De verdeeling van waarheid en leugen
*u tot ouava overgelaten aa* den meeea
zelf, al naar zijn karakter georiënteerd
was Betrekkei ij k waar, dacht
ze „Ook dit gebied is echter niet meer
veilig voor de machine; ze neemt met of zon
der goedvinden van den delinquent (in dit
geval Kirkland, den moordenaar van Arlene
Drawes te Gary in den staat Indiana) stel
ling vóór de waarheid en tegen den leugen,
en controleert zijn beweringen langs electro-
technischen weg. Dit novum verkeert nog in
het stadium van proefnemingen; de Ameri-
kaansche rechter, die een onderzoek van den
misdadiger leidde, heeft dan ook nog niet zoo
ver durven gaan, om de uitkomsten van
dezen mechanischen Zola („J'accuse") als
wettig en overtuigend bewijs in het rechts
geding te erkennen. Maar wat niet is, kan
nog komen. En dan plaatst deze „lie-detec
tor" (leuge-aanwijzer) ons voor een pro
bleem. dat juridische fijnproevers zal doen
watertanden. Want waar gaan we heen, als
de meest verborgen wenschen van het hart
machinaal in het licht getrokken worden? En
wie waarborgt mij honderd procent waar
heid, als in het mecaniek van dezen electri-
schen spion ook maar één draadje of pennetje
spijbelt wat óók een vorm van liegen is?"
Dat zou een aardig instrument wezen,
dacht Clara, zeer geïnteresseerd, om eens op
Henri te probeeren! En hoe prachtig zou
daarmee zijn genezing te demonstreeren
zijn O, wat zou het héérlijk wezen als die
lie-detector hém véél te verwijten had
Ta aaa «t blad a* naar Dr Marelmaa,
(Wurdt vervolgd.) u
