Van Rommelzalen Hobbelt:e
£and: en JMn&ouut
Ruwe handen
JUMicaties
'Pcouuiciaal Hieuuxs
Doos 30 en 60ct.
Kandidaatstelling.
R.-K. Volksbond.
van zijn land, die echter de ware vrienden
van den vrede waren.
Doch Estève, die zich in veiligheid voelde
o*> Spaansch grondgebied, wilde van geen
terugkeer naar Frankrijk hooren. Tenslotte
deed von Rolland het voorkomen als wilde hij
het met hem op een accoord gooien. „Ooed
zeide hij. „ik zal U helpen, maar pa dan een
keer voor ons naar Parijs. Oe hebt niet an
ders te doen dan in een aangewezen kazerne,
waartoe ge als militair gemakkelijk toegang
hebt, een kleine pakie te plaatsen, dat men
U op een bepaalde plaats zal overhandigen.
Op die wiize toont ge Uw godeen wil, en,
wordt het gewenschte effect verkreqen. dan
zijn wij niet ongeneigd U een 50.000 francs
te schenken". Maar Estève. die begreen waar
om het ping. aarzelde nop meer dan tevoren
In zijn hotel teruppekomen, schreef hn een
brie' aan v. Rolland, waarin hii dezen, naar
het heette oo ziin knieën smeekte om hem in
Snanie bij zich te houden. Dien brief verzond
hij niet. en den volpenden ochtend vond hij
von Ro'land even onvermurwbaar als tevo
ren. „Oe moet U haasten, kapitein zoo
merkte deze op, „om terug te keeren, want
anders wordt ge als deserteur aangemerkt
Bedenk wel, dat ge ons vanaf heden toebe
hoort. want zoudt ge onze bevelen niet oovol-
gen. dan is het een kleine moeite voor ons het
tweede bureau van het Ministerie van Oorlog
te Parijs te waarschuwen, desnoods door
overlegging van Uw brieven, door het ver
melden van Uw bezoek aan Barcelona. Oe-
Iooft ge waarlijk, dat ge dit alles tegenover
Uw eigene superieuren zoudt kunnen goed
praten?" En hij gaf zijne nauwkeurige in
structies en een bedrag van 300 francs als
aanmoeding om zijn best te doen.
Estève nam den trein. Aan de grens moest
hij, gelijk het verkeer tusschen Spanje en
Frankrijk op verschillende spoorwijdte mede
brengt, van trein verwisselen. Hii zocht een
plaats in den sneltrein naar Parijs. Maar
een hem onbekende reiziger trad hem tege
moet. „Ik heb een compartement voor U la'en
reserveeren kapitein: wilt U als't U_ blieft
voorgaan". Het was hem duidelijk, hij was
reeds aangehouden Wellicht, en zonder twij
fel als gevolg van zijn niet gewettigd ver
lof. „Wat wilt ge", zoo zeide hij tegen zijn
bewakers, „ik heb mün familie in Barcelona
opgezocht, en dat zal mij. een kapitein, toch
piet den hals kosten". Den ernst van zijn
zaak begreep hij evenmin toen hij voor den
krijgsraad werd gebracht waar hij den voor
zitter verzocht hem naar Indo-China terug te
zenden, en dien hij sprak van zijn vader, van
diens wijngaard en van het heerlijke leven in
de koloniën, waarvan men hem nimmer had
mogen scheiden. En zelfs toen de ernstige
stem van den voorzitter hem „in naam van
het Fransche volk" het vonnis voorlas
waarbij hij werd ter dood veroordeeld, be
green hii het nog niet.
Wellicht is het hem in dien bleeken Seo
tembermorgen. toen men hem naar Vincennes
brach', eerst duidelijk geworden wat hem te
wachten s'ond. Dat men hem, een kapitein,
om zulk een kleinigheid zoo behandelde, wil
de er nochtans niet bij hem in, en hij wilde
er den President van de Republiek over
schrijven. Hij weigerde de mis te hooren
want hij wilde niet de mis hooren van dege
ren, die hem hadden ter dood veroordeeld.
Zoozeer steeg zi;n woede, dat hij niet naliet
op te merken: „Poincaré is een schurk. En
als de Duitschers den oorlog winnen, dan is
dat maar beter, want de Franschen zijn blijk
baar te veel!" De geschiedenis meldt, dat hij
dezen laatsten zin niet ten volle heeft kunnen
uitspreken. Het executiepeloton had op hei
gebruikelijk zwijgend bevel van den officier
vuur gegeven en Estève eindigde zijn roem-
looze carrière op de binnenplaats van Vin
cennes.
RUSTENBURG.
Zaterdag hield de afd. Nationale Boeren-
Tuinders- en Middenstandspartij een open
bare vergadering in café Kok. De voorzitter,
de heer Langereis, heette allen hartelijk wel
kom inzonderheid den heer S. de Boer te Z.
Scharwoude, die zou spreken over de crisis in
land- en tuinbouw en wat daarmede in ver
band staat. Spreker begon zijn rede met dank
uit te spreken voor het vertrouwen dat in
hem werd gesteld in verband met zijn candi
daatstelling voor de Tweede Kamer, De
noodzakelijkheid om eigen menschen af te
vaardigen in de volksvertegenwoordiging is
al meer verkondigd doch is tot heden nog
nooit zoo sereius aangepakt. Het is wel 10
jaar geleden, aldus spr., dat ik dit verkon
digd neb al was het dan in anderen vorm
maar toen ik het bij belangrijke besturen in
diende, kreeg ik ten antwoord, dat het belan
genpolitiek was en dat mochten wij niet be
vorderen. Ik wil op den voorgrond zeggen
dat ik geen politiekus ben en dat ik de poli
tiek in ons kleine landje afkeur omdat het
alles belangenpolitiek is en doordat het
eigenbelang steeds zoodanig op dep voor
grond treedt, worden er vele goede zaken
verpolitiekt, wat met andere woorden wil
zeggen komen zij niet tot stand. Wat b.v. de
zomertijd betreft, deze is nergens meer voor
noodig, doch ze wordt voor enkele belangen
vastgehouden en men kan voor verwerping
maar geen meerderheid in de volksvertegen
woordiging vinden al zijn reeds zooveel keer
de nadeelen voor het platteland getoond.
Was het platteland beter vertegenwoor
digd, dan zou zeker de zomertijd reeds lang
afgedaan hebben. Wanneer wij de lijst van
candidaten voor de Tweede Kamer in huis
krijgen, dan moeten vele plattelanders eerst
zoeken naar de lijst welke met hun politieke
gedachte overeenkomt en dan staat daar een
naam boven op en ik heb dat al hooren be
weren, o, die zal het moeten zijn, dus zal ik
d e ook maar stemmen dan ben ik er maar
af, of men dan zoo iemand kent of niet, men
stemt hem en hoort er later niets meer van
Als er dan zaken naar voren komen die ons
belang raken en dat belang wordt in de
Tweede Kamer niet verdedigd, ook niet door
de ons gestemde, dan beginnen wij te mop
peren dat onze belangen zoo slecht ged ene
worden en dat mopperen hebben wij al te
lang gedaan. Dat mopperen moest niet zijn
oo die menschen die wij onzen stem hebben
gegeven, neen. dat mopperen kunnen we op
ons zelf toe passen, want dat hebben we zelf
gedaan, wij zelf hebben onze stemmen weg
gegooid en verdeeld over verschillende candi
daten die de meeste stemmen uit de steden
hebben en de stemmen van het platteland be
schouwen als een aanvulling en zoodoende
ook de belangen van het platteland verwaar-
loozen voor die van de groote stad.
Daarom is het meer dan noodig, dat het
platteland zijn belang goed begrijpt en aan
eengesloten optrekt naar de stembus om
iemand uit zijn eigen omgeving te stemmen,
waarvan men weet, dat hij met de toestanden
en de belangen van het platteland doordron
gen is en waarvan men verwacht, dat hij die
zal kunnen en willen dienen. Ik heb mij al
even op dit gebeid laten meevoeren om dat
het mijn ideaal is en al jaren geweest is om
dat wij steeds voelden dat er iets haperde,
dat het niet ging zooals wij dat wenschten.
Meer dan ooit gevoelen wij thans de nood
zakelijkheid, dat de bevolking van het plat
teland zich vereenigt om eendrachtig voor de
belangen van het platteland op te komen. De
crisis, waar wij thans in verkeeren, de alge-
meene verarming die er ten plattelande
plaats heeft dringt er ons toe om zelf naar
de wapens te grijpen die ons in staat stellen
onze belangen daarmee te bevechten. De
vreeselijke oorlog die gewoed heeft van
1914 tot 1918 heeft de geheele welvaart te
niet gedaan, waardoor de internationale, eco
nomische ontwrichting is ontstaan. Toen was
het de tijd dat men naar het platteland keek,
de land- en tuinbouw was toen de reddende
engel. Door de regeering werden ons allerlei
bepalingen opgelegd, de landbouwer moest
zijn graan afstaan voor een prijs die de re
geering bepaalde. Bij den veeboer haalden
zij het hooi weg, dat maar half gemist kon
worden en de beste paarden werden opgevor
derd. Ook werd beslag gelegd op het con
sumptievee, zooals koeien en varkens. Van
den tuinbouw werden ook zware offers ge
vraagd. Op momenten werd maar geprocla
meerd, dat de aardappelen moesten blijven
voor de binnenlandsche voedselvoorziening
terwijl men ze duur aan het buitenland kon
verkoopen. Wat een belangrijke tijd en wat
een geluk dat de regeering bij het platteland
te doen had met een vreedzame bevolking die
steeds tot grooten steun van de landsre-
geering is geweest. Toen in het voorjaar van
1924 de goudinarkt weer op zijn volle waar
de kwam, scheen er aan de koopkracht van
Duitschland geen einde te komen. Fabelach
tige prijzen werden er voor onze producten
gegeven, ook toen weer werd er naar meer
productie gestreefd en een groote uitbreiding
kwam er vooral op het gebied van groenten
teelt. Steeds konden de producten nog ge
plaatst worden voor een redelijken prijs, wat
de uitbreiding nog in de hand werkte en
waar wij thans de wrange vruchten van
plukken. Door de verplichte betaling der oor
logsschulden geraakte verschillende landen
in groote financieele moeilijkheden en moest
naar middelen omgezien worden om aan de
financieele verplichtingen te kunnen voldoen
Het idee dan ook om door invoertarieven
eigen productie te beschermen vond bij de re
geeringen gretig ingang en al werden dan
ook van andere zijde stemmen gehoord voor
de nadeelige gevolgen die daardoor zouden
kunnen ontstaan, toch behield tariefheffing
de overhand omdat dan het mes aan twee
kanten scherp was. Het beschermde produc
tie in eigen land en gaf tevens een belang
rijk voordeel in de schatkist. Toen in 1927
de handelsverdragen met Duitschland geslo
ten werden viel ons land onder de clausule
van de meestbegunstigde en waren de tarie
ven zoo gesteld, dat export nog mogelijk
was.
De handelsverdragen waren aangegaan
voor den tijd van 5 jaar en waren op 1 Jan
van dit jaar afgeloopen, maar reeds het vori
ge jaar werden door Duitschland zulke de-
viezenmaatregelen genomen, dat het voor
export naar dat land onmogelijk werd ge
maakt. Bij de groote uitbreiding van de
groententelt in Duitschland, wat geschiedde
met regeeringssteun, meende men daar, dat
het noodzakelijk was om den invoer van an
dere landen zoo te bemoeilijken dat die bijna
niet meer mogelijk was. Zij meenden dat de
eigen productie wel toereikend zouden ziin
voor de voorziening in eigen land en dat
daardoor de productie in eigen land in
waarde zou stijgen. Onze export op En^e
land en Amerika is ook al door de hooge ta
riefmuren, voor onzen afzet verloren. Dat
alles is voor ons 'and zeer funest en reeds
enkele jaren wordt er in ons land gesproken
van protectie. Maar wij Nederlanders zijn
van huis uit principieel vrijhandelaren, wat
zeker wel komt doordat ons kle'ne landie er
steeds een is geweest van veel invoer. Toch
zijn ook onze invoertarieven een iaar geleden
met 2 pCt. verhoogd. Onze tarieven waren
8 pCt. der imrevoerde producten, dus bijzon
der laag en dat is verhoogd met 2 pCt., wat
naar berekening een voordeel voor de schat
kist opleverde van 12 millioen gulden.
Toch waren er nog velen in den lande
zelfs vooraanstaande staatslieden, die zich
fel hebben verzet tegen deze kleine verhoo
ging der tarieven, terwijl toch haast alle lan
den waar wij naar exporteerden hun invoer
tarieven meervoudig verdubbelden en waar
deze hooger waren. Hiermede komen wij op
art. 1 van het program van act e waar staat
onbelemmerde uitvoer en waar dat niet mo
gelijk is onbelemmerde invoer verhinderen en
landbouw en veeteelt door evenredige tarie
ven beschermen, opdat een redelijk bestaan
verzekerd is. Wanneer wij het oppervlakkig
bekijken dan meenen wij, dat het beslist in
ons voordeel moet ziin en dat het ook ons
goed recht is om het te doen.
Ik heb, a'dus spr., eens een rede gehoord
van een vooraanstaand staatsman in den tijd
dat de 2 pCt. verhooging aan de orde was en
die keurde die verhooging ten stelligste af al
zou deze dan een voordeel aan de schatkist
bezorgen. Sor. ze:de. dat wij het 3teeds ten
sterkste a'keurde wat on dat gebied door an
dere landen wordt gedaan.
Oppervlakkig be=chorwd meenen wii. dn
het billiik zou ziin a's de invoer van land
bouwrrewassen.-'door ons zwaar be'ast zou
den worden, hetgeen d:red een voordeel voor
de schatkist zou ziin, doch het zou ons niet
uit den nood hplpen. Maar met dat al ziin
het toch de land- en tuinbouw d'e de zwaar
ste s'agen moeten opvangen en a's ons landie
dan doorgaan wil met vriihandel, dan zal he'
ook de p'icbt van de regeering zijn om die
takken van bedriif te he'oen Spreker efndicr
de met de opwekking om toch vooral d e men
schen te stemmen van w:en men kan veron
derstellen dat zij met de toestanden oo het
platteland op de hoogte zijn.
Hierna werden de aanwezigen in de gele
genheid gesteld vragen te stellen.
De heer P. Kollis te Berkhout vroeg naar
de steunregeling welke volgens hem zeer on
billijk werd toegepast. De spreker zeide, dat
hier misverstand heerscht en de regeling over
het algemeen goed werkt
De heer Joh. Koning te Hensbroek zou
gaarne weten of een bouwersactie geen ver
betering in den algemeeneen toestand zou
brengen.
De spreker antwoordde, dat er aan zoo'n
actie zooveel vast zit, dat hij deze niet in
zijn vollen omvang zou willen zien toegepast.
De heer Bas te Hensbroek stelde voor om
de steden geen tuinbouwproducten meer te
zenden en de veiling stop te zetten, wat door
den spreker belist werd ontraden.
De heer D. Kooy te Ursem zou alle kosten
welke voortvloeien uit dezen noodtoestand
willen verhalen op de regeering. Met een
woord van dank aan den spreker sloot de
voorzitter de drukbezochte vergadering.
GEWESTELIJKE VARKENSCENTRALE
NOORDHOLLAND.
Verslag van de algemeene vergadering
van de Gewestelijke Varkenscentrale Noord-
ïolland gehouden in het „Gulden Vlies" te
Alkmaar.
Tegenwoordig 2 afgevaardigden van de
Uollandsche Maatschappij van Landbouw,
2 afgevaardigden van den R.K. Diocesane
Lana- en Tuinbouwb^nd en 2 afgevaardig
den van den Christelijken Boeren en Tuin-
dersbond, afdeeling Holland—Brabant, één
door iedere Plaatselijke Commissie aangewe
zen afgevaardigde, alsmede eenige gasten en
de secretaris.
Voorzitter de heer K. Kuiper.
Voorzitter opende de eerste algemeene ver
gadering met een woord van welkom, spe
ciaal aan den afgevaardigde van Terschel
ling en gaf een overzicht van de bedoeling
der Wet en de bereikte resultaten, wees op de
toenemende moeilijkheden, welke aan den
uitvoer van varkensvleesch in den weg wor
den gelegd en sprak den wensrh uit, dat deze
vergadering zou mogen bijdragen tot zoo
mogelijk nog grootere samenwerking van de
Plaatselijke Commissies en het Gewestelijk
Bestuur, opdat d Wet zoo goed mogelijk
aan haar doel zal beantwoorden.
De ingekomen stukken werden voor kennis
geving aangenomen, behalve een schrijven
van den R.K. Diocesane Land en Tuinbouw
bond te Haarlem, wa rin voorgesteld werd:
„Aan de onder art. 16, sub. a genoemde
afgevaardigden worden ter algemeene ver
gadering elk drie stemmen toegekend".
De voorzitter deelde mede dat de Statuten
bepalen, dat bedoelde afgevaardigden drie
stemmen kunnen uitbrengen, doch dat het de
bedoeling is, dat zij die stemmen ook zullen
uitbrengen, zoodat het bestuur het voorstel
overbodig achtte. Intusschen had spreker
geen bezwaar, dat nader in het Huishoudelijk
Reglement te omschrijven.
De heer Sjerps deelde hieropjnede, namens
den R.K. Diocesane Lano en 1 uinbouwbond,
gehoord de toelichting van den voorzitter,
dat het voorstel werd ingetrokken.
Medegedeeld werd, dat een regeling van
de mesterij in het algemeen noodzakelijk
wordt geacht, zoodra de biggen-beperking
haar invloed zou doen gelden. Een desbetref
fende regeling is in voorbei eiding. Enkele
afgevaardigden bepleitten de wenschelijkheid
met speciale toestanden bij het bepalen hoe
veel varkens men zou mogen houden, reke
ning te houden.
De voorzitter deelde tuede, dat het Gewes
telijke Bestuur met bijzond re omstandig
heden, op advies van de PlaaViijke Com
missie's, zoo mogelijk gaarne rekening zou
houden.
De heeren de Jong en de Vries bepleitten
de wenschelijkheid om overleg te plegen met
de naburige Gewestelijke Centrales, omdat
het storend werkt, wanneer in de grens
gemeenten de voorschriften niet gelijk waren
De voorzitter deelde mede, dat het bestuur
hier aandacht aan zou schenken. Vervolgens
werd het verslag goedgekeurd en vast
gesteld.
De rekening sloot op een bedrag van
25.523.81 met een batig saldo van
1967.25
De heer Nobel deelde mede, namens de fi
nanciëele commissie, dat zij de rekening had
nagezien, keurig in orde had bevonden en
voorstelde haar goed te keuren.
De heer de Vries vroeg en verkreeg nadere
inlichtingen over de post van f 600, ter ver
betering van de Varkensteelt.
Verschillende heeren juichten het ten zeer
ste toe. dat het bestuur maatregelen, die ver
betering van den Varkensteelt beoogden, on
dersteunde.
Op voorstel van den heer Sjerps. werd
goedgevonden, wanneer het bedrag voor het
stationneeren van beeren niet geheel noodig
zou zijn. het restant te bestemmen voor bij
dra ge aan de Se'ectiemesterij te Hoorn.
De heer van der Schans merkte op, dat de
post „Salarissen secretaris en overige ambte
naren" zeer laag is en ook de Plaatselijke
Commissies en haar secretarissen karig
worden beloond.
Vervolgens werd de rekening goedgekeurd.
Vaststelling van de tarieven bedoeld in
art. 17 en 28 der statuten.
Op voorstel van het bestuur werd be
sloten, dat hiervoor zou gelden het rijkstarief
Ille klasse.
Verkiezing van twee leden van het bestuur
wegens periodieke aftreding van de heeren
A. van Blaaderen en J. van Kampen.
Uitgebracht werden 50 stemmen.
De heer J. van Kampen werd herkozen met
50 en de heer A- van Blaadeien met 47
stemmen.
De gekozenen namen de herbenoeming
aan.
Benoeming financieele commissie rekening
1933.
Op voorstel van den voorzitter, werd het
bestuur machtiging verleend, een rooster op
te maken, zoodat de afgevaardigden om
beuiten gelegenheid krijgen de rekening na
te zien.
Velschillende heeren vroegen en verkregen
nadere inlichtingen omtrent de leveringen
van varkens aan de Neder'andtche Varkens
centrale de verschillende regelingen aan
gaande de teelt en de vergoedingen der
Plaatselijke Commissies.
Speciaal vestigde de voorzitter er de aan
dacht op, dat het gewenscht is zich aan
gaande de levering van varkens rechtsstreeks
schriftelijk te wenden tot de Nederlandsche
Varkenscentrale, le van den Boschstraat no.
1 te 's-Gravenhage en voor zaken de Gewes
telijke Centrale betreffende, tot het Bureau
der Vereeniging, gevestigd in het Land-
jouwhuis te Alkmaar.
De heer van der Schans deelde nog mede,
dat hij hoe langer hoe meer den indruk
kreeg, dat de leiding der Gewestelijke Var-
censcentrale Noordholland in goede handen
is.
Daar vervolgens niemand meer het woord
verlangde, werd de vergadering met een
woord van dank voor de prehige toon, die
de vergadering had gekenmerkt, door den
voorzitter gesloten.
DE LANGENDIJKER
GROENTENVEILINGEN.
Het was alweer slechter dan de vorige
week. Toen werd voor de mooiste rccdekool
nog tot 4 betaald, nu kon ze in het begin
der week ng bij hooge uitzondering 3.30
opbrengen. Met dezen zoo slechten prijs
duurde het echter maar kort, want de laat
ste 4 dagen kon zelfs een prijs van 3 voor
het mooiste goed niet meer worden gemaakt.
Veel van de driepords-kool, de soort dus die
het meest gezocht is op onze veilingen, kon
niet meer dan 2,60 opbrengen (er werd er
zelfs nog voor minder verkocht). Voor de
grootste eerste soort kool werden ook weer
lagere prijzn gemaakt: bracht ze aanvanke
lijk nog ongeveer 1.50 op, later ging ze
s'echts weinig boven den gulden uit. Voor de
tweede soort, waarvan de aanvoer een be
langrijk percentage vormt van wat er aan
de veilingen komt, waren de prijzen uit den
aard der zaak nog lager. Voor het kleingoed
daarvan werd ongeveer 2.20 betaald, de
grootste koolsoort van deze kwaliteit werd
voor 0 80 tot 1 verkocht, doch verschil
lende partijen konden zelfs niet meer dan 60
cent opbrengen. Dit is in weken niet voorge
vallen en meerdere parijten waren zelfs on
verkoopbaar. Ongeveer 57 spoorwagens wer
den in totaal aan beide veilingen verhande'd.
Slechter ging het ook met gele kool. Het
mangelt ook hier aan den zco noodzakelijken
uitvoer. De allermooiste en uitgezochtste
partijen van deze koolsoort konden net 200
per spoorwagen opbrengen. Voor groote kool
werd niet meer dan 11.30 besteed. Een
zeldzaamheid was het, als voor de 3-ponds
kool van de tweede kwaliteit 1 50 werd be
taald; meestal bleef de prijs daar beneden.
Voor groote van de tweede soort werd
0.60—0.90 betaald, terwijl een deel er
van doordraaide, aizoo onverkocht bleef. De
aanvoer was van beteekenis, daar niet min
der dan 93 spoorwagens werden verkocht,
Ongelukkig de tuinders, die met De<jm-
sche witte kool zijn opgescheept. En dezul
ken zijn er nog al wat! Alles moet in het
binnenland worden afgezet en daardoor is
de vraag natuurlijk veel te gering om ver
zekerd te zijn van een eenigszins loonenden
prijs. Bijna alles, wat werd verkocht, bracht
60 cent per 100 K G. op, een enkel partijtie
70 cent. Maar veel bleef onverkocht. Van de
158 spoorwagens, die werden aangevoerd er
ongeveer 100 onverkocht en kwamen dus te
recht bij het In- en Verlookpbureau der pro
vincie, dat het bij liefdadige inrichtingen of
als koevoer distribueerde tegen een dubbeltje
per 100 K.G.
Daar het vorige jaar de uienteelt zulke
gunstige resultaten opleverde vanwege de
beste prijzen, die toen in Januari, Februari
en Maart zijn gemaakt, fiebfcen verschillen
de bouwers de kat nog wel uit den boom ge
keken in de verwachting, dat de prijzen wat
mochten stijgen. Met invoerbeperking en
contingenteeringsmaatregelen is bij die ver
wachting wel te weinig rekening gehouden,
want de prijzen worden al lager en lager.
Voor drielingen werd van 1—/ 1.90 be
steed. gele uien brachten aanvankelijk nog
1.802 50 op, later slechts 1 20f 2.
Voor grove uien lagen de prijzen tusschen
1.30 en 2.20. Ongetwijfeld bevreesd, dat
de prijzen nog zullen terügloopen, bedroeg
de aanvoer deze week 24 spoorwagens.
Peen werd er maar weinig aangevoerd en
de prijzen waren weer laag. Voor" de «rroote
werd, wat de mooiste betrof, 1 401.90
besteed, de minder gewi'de brachten 1 10
J-3!Lop- Veel hartijen bieten konden
s.echts 60 cent bedngen, andere waren on
verkoopbaar, terwijl voor de mooiste 1 10
1.70 werd betaald.
VERKIEZING TWEEDE KAMER
DER STATEN-GENERAAL
De BURGEMEESTER der gemeente ALK.
MAAR brengt hiermede ter algemeene ken
nis, dat op WOENSDAG 15 MAART a.s.
van des voormiddags NEGEN tot des namid-
dags VIER UUR bij den BURGEMEESTER
van DEN HELDER, voorzitter van het
hoofdstembureau in kieskring X, den Helder,
ter secretarie dier gemeente, lijsten van can
didaten kunnen worden ingeleverd voor het
lidmaatschap van de TWEEDE KAMER
DER STATEN-GENERAAL
Hij vestigt de aandacht op het volgende:
Iedere lijst wordt onderteekend door ten
minste 25 personen, die vo'gens de kiezers
lijst geldende op het oogenbük der inlevering
kiezers zijn voor de Tweede Kamer der Sta-
ten-Generaal in eene gemeente, gelegen bin-
nen bovengenoemden kieskring en vermeld te
vens achter den naam van ieder der ondertee
kenaars de gemeente, op welker kiezerslijst
hij voorkomt. Tenzij een onderteekenaar voor.
komt op de kiezerslijst der gemeente, waar
het hoofdstembureau is gevestigd, wordt bij
de inlevering der lijst overgelegd eene verkla
ring van den burgemester der gemeente, dat
de onderteekenaar voorkomt op de kiezers
lijst in die gemeente. Dezelfde kiezer mag
niet meer dan één lijst onderteekenen.
De candidaten worden met vermelding van
hunne voorletters en woonplaats op de
lijsten geplaatst in de volgorde, waarin door
de onderteekenaars aan hen de voorkeur
wordt gegeven. Indien de candidaat is een
gehuwde vrouw of weduwe, wordt zij op de
lijst verme'd met den naam van haar echtge
noot of overleden echtgenoot, onder toevoe
ging van haar eigen naam, voorafgegaan
door het woord „geboren" of een afkorting
van dit woord. Bij de vermelding van een
candidaat mogen de voorletters geheel of ten
deele door de voornamen worden vervangen.
Op dezelfde lijst mogen ten hoogste twin
tig candidaten worden geplaatst. Dezelfde
candidaat mag niet voorkomen op meer dan
ééne van de lijsten, ingeleverd in denzelfden
kieskring. Bij de inlevering van een lijst kun
nen de onderteekenaars schriftelijk een ge
machtigde en diens plaatsvervanger aanwij
zen, bevoegd tot het verbinden van de lijst
overeenkomstig artikel 50 der Kieswet.
Bij de lijst wordt overgelegd de schriftelijke
verklaring van iederen daarop voorkomenden
candidaat, dat hij bewilligt in zijn candi-
daatstelling op deze lijst. Indien de candi
daat zich buiten het Rijk in Europa bevindt,
kan de verklaring te'egrafisch worden ge
daan en is zij n'et aan het vastgestelde for
mulier gebonden.
De inlevering der liisten geschiedt persoon
lijk door een der onderteekenaars, bevoegd
tot deelneming aan de verkiezing binnen den
kieskring, waarin de lijst wordt ingeleverd.
De candidaten kunnen daarbij tegenwoordig
zijn.
Formulieren voor de candidaten!ijsten en
de verklaringen ziin ter gemeente-secretarie
aihVr kosteloos verkrijgbaar.
Hij die eene lijst inlevert, wetende dat zij
voorzien is van handteekeningen van perso
nen, die niet bevoegd zijn tot dee'neming aan
de verkiezing, waarvoor de in'evering ge
schiedt, terwijl zonder die handtekeningen
geen voldoend aantal voor een geldige lijst
zou overblijven, wordt gestraft met gevange
nisstraf van ten hoogste drie maanden of een
geldboete van ten hoogste honderd twintig
gulden. Mpt ge'ilVe straf wordt gestraft hij,
d'e wetende dat hii niet bevoegd is tot deel
neming aan de verkiezing eene voor de inle
vering bestemde Mist he°ft onderteekend.
Alkmaar, 2' Februari 1933.
De Burgemeester voornoemd,
WF.NPFT AAR.
HEILOO
De feestavond, welke Zondagavond in
het Brunogebouw werd gegeven, is goed ge
slaagd. De groote tooneelzaal was vol met
leden, genoodigden en hun dames. De
Jazzband van St. Louis uit Alkmaar zorgde
voor goede muziek en tot laat in den nacht
hield zij de stemming er in. De voorzitter,
de heer P. J. Kraakman opende, heette allen
welkom, inzonderheid de geestelijken en de
districtsbestuurder wethouder G Slinger
land van Alkmaar. Spr. gewaagde van den
groei der afdeeling en het verriente werk En
al moge we dan niet geheel tevreden zijn»
toch is er reden om feest te vieren. In het af
geloopen jaar droegen we voor de sanatori-
um-verpleging 545 af, dank zij de zeer te
103. loen zocht hij verderop in een bosch
een rustig plekje om eens heerlijk te kunnen
slapen. Hobbeltje vond wel wat bij den weg.
En Jan haalde eerst 't een en ander uit zijn
zak om te eten en te drinken. Daarna legde hij
zich neer en sliep eenige oogenblikken later
alsof hij nog bij den waard in Munsterdorp
was.
101. Vroeg in den morgea werd hij waak®'
door Hobbeltje, die angstig tegen bem aa0"
duwde. Wat heb je toch beest, zei Jaa* maar
meteen hoorde hij een vreeselijk gekrijs®!1 'jj
de verte en tot zijn grooten schrik zag hÖ e
geweldige man op zich alkomea ee
knuppel ia de hand.
