Alkmaarsciie Courant.
"Radionieuws
Stad en Omgeving.
JzuilletiM
De muiterij aan boord der „Zeven Provinciën
De gevolgen van een operatie.
Honderd mi en dertigste Jaargang.
HAANDAG 27 FEBRUARI
Het treffen bij Straat Soenda.
Mo. 49 1933
Dinsdag 28 Fibruari.
Hilversum, 1875 M. (Uitsluitend AVRO).
8.Gramofoonpl. 10Morgenwijding.
10.15 Gramofoonplaten. 11.Kook- en bak-
praatje door mevr. R. Lotgering— Hille-
brand. 1130 Gramofoonplaten. 12—41»
Omroeporkest o.l.v. N. Treep en Vocaalen
semble „M usica", o.l.v. J. van Hamel. 2.30
Gramofoonplaten. 3.Knipcursus. 4.—-
Vioolrecital Boris Lensky, aan den vleugel
•Egb Veen. 4.30 Radio-kinderkoorzang o.l.v.
IJ. van Hamel. 5— Verhalen voor kleine
(kinderen door mevr. A. van Dijk. 5.30
i Jeugdha'fuur voor de VPRO. 6.Gramo-
ijoonplaten. 6.30 RVU. Dr. Th. v. Schelven:
Cursus kinderpsychologie (III). 7.Piano
recital door Egb Veen. 7.30 Engelsche les
Fred Fry. 8.Vaz Dias 8.05 Omroeporkest
o.l.v. N. Treep, m m. v. L. Noiret, liedjes
aan den vleugel. Eerste bedrijf van
rEen dokters Dilemma" van G. B. Shaw
o.l.v. Kommer Kleyn. 9.5011.Carna
valsprogramma door Kovac, Lajos en zijn
orkest. Refreinzang: Bob Scholte. 11.Vaz
Dias. 11.12.Kovacs Lajos en zijn
orkest.
Huizen, 296 M. (Uitsluitend KRO). 8.
9 15 Gramofoonplaten. 10.Gramofoonpl.
11.30 Godsd. halfuurtje. 12.15 Sextetconcert
en gramofoonplaten. 2.Cursus. 2.35 Voor
d vrouw. 3.30 Modecursus. 4.30 Orkestcon
cert. 5.30 Solistenconceit. 6.30 Cursus. 6.50
Orkestconcert. 7.10 en 7.45 Causerie. 8.
Vroolijk programma. 12.Sluiting.
Daventry, 1554 M. 10.35 Morgenwijding.
10.50 Tijdsein, berichten. 11.05 Lezing.
12.20 Orgelspel S. Gustard. 1.05 Commo
dore Grand orkest o.l.v. Muscant. 2.20 Voor
de scholen. 4.45 R. Tapponnier's orkest. 5.35
Kinderuur. 6.20 Berichten. 6.50 Bach's or
gelmuziek door H. Dawson. 7.10 Italiaan-
sche conversatie. 7.40 BBC-orkest o.l.v. E
Clark, m. m. v. I. Souez, sopraan. 8 30 Con
cert door blinde Kunstenaars. 8.50 Lezing
9.20 Berichten. 9.40 „Tannhauser and the
Jockey Club", hoorspel van H. G Lustio-
10.45—12.20 Lew Stone en zijn band.
Parijs „Radio-Pari^, 1724 M. 12.20 Con
cert door orkest Krettly. 6.50 Gramofoonpl
7.40 Concert door orkest Krettly 8 20
Radiotooneel.
Kalundborg, 1153 M. 11.20—1.20 Con
cert uit het Bellevue Strandhotel. 24
Erik Tuxen en zijn orkest. 7.20 Hartmann-
concert, orgel en zang. 8.10 Moderne saxo
foon en pianomuziek door W. Oleson en V
Fischer. 8.35 Radiotooneel. 8.50 Ballet
muziek o.l.v. Gröndahl. 9.30—10.30 Ijs-
landsch programma m. m. v. orkest en so
listen o.l.v. Gröndahl!
Langenberg, 473 M. 6.25 en 10.40 Gra
mofoonplaten. 11.20 Concert o.l.v. Beek.
12.20 Concert o.l.v. Wolf, m. m. v. Schram-
meltrio. 1.50 Gramofoonplaten. 4.20 Sextet
concert. 7.20 Carnaval programma door We-
ragkamerorkest ol.v. Spitz en solisten.
Rome, 441 M. 8.05 „L'Arlésienne", Bizet.
Orkestleiding: Saltarelli. Koorl.: Casolari.
Brusse\, 338 en 508 M. 338 M.: 12.20
Gramofoonplaten. 1.30 Omroepkleinorkest
o.l.v Leemans. 5.20 Omroeporkest o.l.v. An-
dré. 6.50 Gramofoonplaten. 8.20 Omroep
orkest o.l.v. F. André en A. Meulemans m.
m v. mevr. J. Hekkertvan Eysden, zang.
10.30 Gramofoonplaten. 508 M.: 12 20 Om
roepkleinorkest, o.l.v. Leemans. 1.30 Gramo
foonplaten. 5.20 Omroeporkest o.l v. A.
Meulemans. 8.20 Svmphonie-orkest o.l.v. A.
Meulemans. 9.05 Gramofoo.iplaten. 920
Omroeporkest o.l.v. F. André. 10.30 Concert
door Max Alexvs en zijn orkest.
Zeesen, 1635 M. 7.20 ,.Kehraus", Vasten
avondbal. Vroolijk programma m. m. v.
solisten en kamerorkest. 8.20 „Vom lOOsten
ins lOOOsten'", vroolijk programma. 9.40 Be
richten en hierna tot 11.20 Vastenavondbal
o.l.v. Alfred Braun.
LEZING OVER WILLEM
DEN ZWIJGER.
Door den heer G. Chr. Dun.
(Slot).
In 1557 komt Alva in ons land en ver
trekt Willem van Oranje, want hij weet, wat
hem te wachten staat. Bij het afscheid tus
schen Egmond, die wil blijven, en Oranje
zegt Egmond: Dag prins zonder land.
Oranj e antwoordt: Dag graaf zonder
hoofd.
Waar zou Oranje nu anders heengaan,
dan naar den Dillenburg. Er komen nu ja
ren van „travail" en „misère", dit zijn de
•woorden die telkens in zijn brieven voorko
men. Huiselijk leed verzwaart zijn leven. Op
18-jarigen leeftijd sluit hij een gelukkig hu
welijk met Anna van Buren, twee kinderen,
Maria en Philips Willem worden uit dit hu
welijk geboren, op 25-jarigen leeftijd echtet
ontvalt zij hem door den dood. Dan trouwt
hij met de protestantsche Anna van Saksen,
met wie hij een zeer ongelukkig leven heeft.
De aan den drank verslaafde eindigt haat
leven als krankzinnige.
Nog andere moeilijkheden doen zich voor,
a' zijn goederen worden verbeurd verklaard,
zijn zoon Philips Willem wordt van de hoo-
ge school te Leuven opgelicht en naar Span
je vervoerd.
Dat alles, omdat hij weigert voor den
bloedraad te verschijnen, wat gelijk staat
met den dood. hij bedankt voor de eer. De
Prins heeft zich echter voorbereid, hij heeft
zijn kleinoodiën, zijn tafelzilver en kostbare
meubels verkocht om huurtroepen te werven.
Maar bij den eersten slag, die geleverd
wordt sneuvelt als eerste van de Macca-
beeëri, zijn broer Adolf. Deze slag is de aan
leiding tot het gruwelijk optreden van Alva.
Egmond en Hoorne worden terechtgesteld.
Er volgen voor den Prins jaren zonder
succes, maar dan zijn het de watergeuzen,
van wie niet veel goeds valt te zeggen, die
van zich laten hooren, ze nemen Den Briel.
Nu vallen meerdere steden den Prins toe;
Vlissingen, Leiden, Alkmaar en andere vol
gen. In 1573 valt Haarlem, maar overwint
A'kmaar en in 1574 wordt Leiden, na veel
e1 lende ontzet. Dan volgt de treurige slag
op de Mookerheide, de broeders van den
Prins, Lodewijk en Hendrik sneuvelen. Voor
al het verlies van Lodewijk is Oranje nooit
te boven gekomen. Alva keert terug, nadat
zijn zoon Don Frederik zijn moordtocht
(Naarden, Zutfen) heeft volbracht. Roomsch
en niet-roomsch zoeken nu elkander men
voelt wie de gemeenschappelijke vijand is.
Men vindt elkaar en het ideaal van den
Prins, de vereeniging van Noord en Zuid
wordt door de pacificatie van Gent verwe
zenlijkt. Dit is een meesterstuk van diploma
tie. Den protestanten is nu. ook in de room-
sihe gewesten, gewetensvrijheid toegestaan
In 1573 gaat Oranie ooen'ijk tot het calvi
nisme over, hij heeft echter van de calvinis
ten niet het meeste plezier beleefd, van hen
(Dateen) moest hij vaak denzelfden tegen
«tand ontmoeten, als van de roomschen.
Waarom sloot hij zich aan? Misschien speel
de hier zijn opvoeding een rol Ook in de
religie dus bleef hij een eenzame. Philip
tracht hem over te halen Schitterende aan
biedingen woroen hem gedaan, hem. die al
les had gegeven, wat hij had, voor de goede
zaak. Hij zou zijn vïjheid terug krijgen, èr
al zijn goederen, zijn schulden en voors hof
ten zouden werden betaa'd, en er zou hem
een millioen gulden gegeven worden. Maar
hij slaat alles af; om hem te koopen zijn
koningen niet rijk genoeg. Dan komt het
banvonnis, hij wordt vogelvrij verklaard en
hij schrijft zijn beroemde apologie, waaron
der hij plaatst „Je maintiendrai". Aan d-n
man. die den Prins zal dooden, wordt
25000 gulden beloofd, de ergste moorden
zul'en hem kwijt gescholden worden, en hij
zal in den adelstand worden verheven Een
aanslag wordt gepleegd door Jean Jau-
reguy, de Prins wordt gewond, zijn gema'in
Charlotte van Bourbon verpleegt hem, de
Prins geneest, maar ziin vrouw sterft van
uitputting. Oranje blijft achter met tien
kinderen, en in 1583 hertrouwt hij met
Louise de Coligny (de dochter van Gaspard
d? Coligny, die in den Bartholomeusnacht
omkwam), zij wordt een zorgvolle moeder
voor zijn kinderen en de moeder van Frede
rik Hendrik.
Den lOden Juli 1584 wordt een dag van
nationalen rouw. Balthazar Gerards schiet
den Prins, die hem zijn paspoort komt bren
gen, neer. De laatste woorden van Willem
van Oranje waren: Mijn God. heb medelij
den met mij en met dit arme volk. Willem
van Oranje was den fundamentenlegger van
ons onafhankelijk volksbestaan, het waren
zijn zonen Maurits en Frederik Hendrik, dm
de muren verder optrokken. En steeds waren
het nazaten van den grooten Willem, die
ons vo'k voor rampen behoedden. Hii gaf
zijn geld, zijn kracht en zijn leven. Hij is
niet teruggedeinsd, toen het groote offer
van zijn leven werd gevraagd. Toch had hij
a'les te verliezen en niets te winnen bii wat
hij deed De geschiedenis van ons volk is
niet te kennen, als men hem niet kent Hij
was echter geen heilige, maar echt een kind
van ziin tüd. a1 was hii die vooruit. Maar
ij
Oorspronkelijke roman door Jan Walch
47
En dan had het geleken, of er even een
vreemde lichtschijn doorkierde over zijn be
staan Hij had dat meer ervaren; bijvoor
beeld, toen hij pas student was; in-éénen
niet meer kind-in-huis, maar een zelfstandig
mensch, nu ja, min-of-meer zelfstandig;
maar toen hij op 'n schemeravond op zijn
kamer ook ineens dat inzicht gekregen: dat
anders-zen van de hee'e wereld om hem
van al die menschen, die draafden om iets te
verwerven; het was ook een college in 't
Komeinsch Recht geweest, dat hem dat ge
voel toen 's morgens al even had gegeven;
contractrecht behandelde de professor
j3ai!' en baalde er telkens parallellen bij
vilt de tegenwoordige maatschappij Ja
ja, precies zich voor den geest ha'en, wat
ij oen gevoeld had. kon hij niet; maar 't
l, als Wat was er dan met
J11! verbaasde zich nu niet meer
zhn ze'. «n niets over
te zpon n -' e" aSu V Lop punt scheen iels
boofflrhf'' er\z'u^ a half omdraaide op zijn
de on smej,e; mcens weer terugdraai
en zijn mond vol brood-en worst stop
br stond hen wmx iets hmi 0«aange
naams te wachten; dat voelde hij heel dui
delijk; hij zou weer weg moeten; net as bij
't Departement; net als bij de Overschie
sche BankNu ja, die was failliet ge
gaan; maar nu ineens al aarzelde hij, het
heelemaal te aanvaarden, omdat hij t toch
ook nog niet recht begrijpen kon, ineens
besefte hij: hij moest toen ook iets heel, hee'
bedenkelijks hebben uitgehaald; dat hij
door dat rare in zijn hoofd, door zijn onbe
grijpelijke onnoozelheid, niet had kunnen
vermijden
Hendrik de portier kwam en ging, als
steeds, met zijn ze'fden bedaarden stap; ze
ker en rustig als het noodlot. Maar nu
kwam hij binnen zonder kranten-en-brieven
in zijn hand. en op z'n gewone s'oome ma
nier zei hij het, met zijn suffe zake'ijkheid,
die zich nooit bekommerde om 't wezen van
de boodschappen welke hij overbracht:
Of u bij de hoofdredactie komt
Ze zaten nu beidei in hun gewone situatie
volkomen in de ver.iouding van een rechten
hoek. En Rinders scheen van den binnen
komende heel geen notitie te nemen; bleef
althans met zéér turende oogen de talrijke
over zijn bureau fladderende pap eren bekij
ken. Maar te attenter was Drinkwater. Al
toonde zich die aandacht niet in een dade
lijk aanspreken van den binnengekomene. hij
had toch, zoodra deze de deur achter zich
sloot, een korten, scherpen blik op hem ge
worpen; liet hem eenige oogenblikken met
welberekende nonchalance wachten, zei
toen, zowder vocatief, hard et droog:
Het gebeuren met de „Zeven Provinciën". Dank zij een uiterst snelle fotoreportage, die mogelijk was
door het gebruik der moderne middelen van vervoer, auto, motorboot en vliegtuig, zijn wij thans reeds
in staat onzen lezers een foto voor te leggen, betrekking hebbend op de muiterij aan boord van de
„Zeven Provinciën", waarvan de foto per Indië-vliegtuig werd overgebracht en Zondag op Schiphol
arriveerde. Hierboven het moment, waarop de muitende bemanning tot onder wei ping werd gebracht.
De „Zeven Provinciën", gehavend door een vliegtuigbom, capituleert. De pijl geeft de plaats aan,
waar de bom op het schip terecht kwam.
van zijn arbeid plukken wij nu nog de
vruchten.
Wat hij nooit heeft kunnen voorzien en
nooit heeft kunnen droomen is, dat ons volk
400 jaar later nog wordt geregeerd door
een van zijn nakomelingen. Is het wonder,
aldus spr., dat wij van verontwaardiging
trillen, als men dien troon wil omgooien en
dat wij van aandoening trillen bij 't hooren
van den nationaien psalm, het Wilhelmus
Spr. wekte allen op den 24sten April naar
Delft te gaan naar het graf van Willem van
Oranje of om althans in den geest daar te
verwijlen, nu nationale en internationale ge
varen ons geliefd Oranjehuis bedreigen, dat
400 jaren met ons was. Hoe lang nog zal
het zoo blijven? Wij weten het niet, God
weet het en Zijn wil geschiedde. Spr. besloot
de lezing met het gedicht dat aldus begint:
,.God, Neêrland en Oranje
Dien band verbreken nooit".
Hierna werd gemeenschappelijk gezongen
gezang 171 :8 en 11.
Mej. Spruit dankte den spreker namens
den Ned. Chr. Vrouwenbond en de Oranje-
vereeniging voor hetgeen hij op boeiende en
eenvoudige wijze had medegedeeld over den
Vader des Vaderlands. Spr. herinnerde er
aan, dat een vooraanstaand katholiek pries
ter dezer dagen zei, dat Willem van Oranje
de verpersoonlijking is van wat in ons voik
leeft. Nogmaa's dankte spr. den heer Dun,
omdat hij den Prins voor de toehoorenden
deed leven, zoodat deze nu meer bewust kan
worden herdacht, waar de herdenking juist
valt in zu'ke moeilijke tijden.
Verder sprak mej. Spruit er haar voldoe
ning over uit, dat de Christ. Oranjevereni
ging bereid was geweest aan den Ned
Christ. vrouwenbond haar medewerking tot
het organiseeren van dezen avond te verke
nen.
Vervolgens nam de heer Dun het woord
Spr. wilde deze gelegenheid aan grijpen om
afscheid te nemen van ds. Hak, als voorzitter
van de Christ. Oranjevereen., omdat dit de
laatste maal zou zijn. dat ds. Hak als voor
zitter in een bijeenkomst van de vereeniging
aanwezig was. Spr. vond het een zeer onaan
U hebt ons daar een aardig koopje ge
leverd. Weet u, dat er vanmorgen al een
aantal abonné's hun abonnement hebben op
gezegd?
Henri kón dat moei'ijk weten. Maar hij
was op allerlei ergs voorbered, en dus ook
niet verbaasd. Dat abonné's bedankten was
heel erg; dat wist hij wel; en dat dit heel-
erge dadelijk bij den aanvang van het ge
sprek op dezen toon naar voren werd ge
bracht, scheen wel de onmidde''ijke aanloop
tot een onts'ag. Hij was. na al zijn pijnlijke
overwegingen van den ganschen morgen, al
weinig op verweer voorbereid, en deze aan
spraak was niet geschikt om hem het ze'fge
voel, waarmee hij toch neg dezen zelfden
ochtend zijn werk her'ezen had, weer te ge
ven. Zoo was het met de verlegen stem en
in de houd;ng van een volkomen schuldbe
wuste, dat hij antwoordde:
Neen meneer.
De heer Drinkwater had een ander ootre-
den verwacht. Die soort heeren, die zich de
luxe permitteerden van dergelijke geestighe
den ze waren bij de redactie van De
Middenweg nog vrijwel niet voorgekomen,
dat is waar maar enfin, hij had zich die
toch altijd met een zeker revolutionnair zelf
bewustzijn voorgeste'd; en was dan ook
dienovereenkomstig opgetreden. Dit was nu
een beetje mis; de man scheen vol berouw en
in elk geval ont=te'd over hetgeen hii. mis
scbien in een dolle bui maar dan toch in
elk geval een hoogst onbehoorlijke bui
iurf uitgericht. Tjamaar
gename plicht afscheid te nemen van ds.
Hak en van mevr. Hak van wiens mooien
stem men zoo vaak kon genieten.
Het was voor spr echter een lichtpunt te
gelijkertijd de nieuwe domineesvrouw, die ook
aanwezig was, te kunnen begroeten.
Zes jaar, aldus de heer Dun, heeft de
veieeniging het voorrecht gehad ds. Hak als
voorzitter te hebben, die naast zijn zeer vele
werkzaamheden ook aan deze vereeniging
zijn krachten gaf en zich deed kennen als
iemand, wiens hart warm klopt voor Oranje,
en het is voor de vereeniging een heele slag
dezen krachtigen leider te mceten missen, her
is echter God, die dezen weg heeft aangege
ven. Spr. dankte ds Hak voor alles wat hij
vóór de vereeniging deed en eindigde met het
uitspreken van den wensrh, dat het ds Hak
in zijn nieuwen woonplaats wel zou mogen
gaan.
Ds. Hak dankte vervolgens den heer Dun
voor zijn harteli'ke woorden en hoopte dat
nog lang de Christ. Oranjevereen. onder de
krachtige 'eïding van den heer Dun met
de Ned. Chr. vrouwenbond een centrum zou
mogen blijven voor de hier vertolkte gedach
ten
Hierna ging spr. voor in gebed en was
d^ze voorbereiding tot de herdenking van
Willem den Zwijger ten einde.
T.O.P.'s BAL-MASQUÉ
't Is koud. Koning Thialf heeft weer even
onze stad met een bezoek vereerd en een on
gezellige, koude sfeer geschapen. Een droge
wind doet je rillen en dringt door je winter
kleeren.
En toch blijven de menschen niet thuis bij
den warmen haard zitten, hoewel niets te>
wereld hen noopt, om er uit te gaan! Ze
gaan! Ze gaan winkelen, ze gaan hun we
kelijksch biljartpartijtje spelen, ze gaar.
naar de soos of bioscoop, of ze gaan naar..
T.OP.1
T.O.P. heeft een goeden naam. En telken-
jare weer komt T.0 P. met haar gemaskerd
bal, nu reeds voor de zevende keer. En a'
mag de ma'aise voor een gemaskerd bat een
lee'.ijke tegenslag zijn, wie dit bal kent en
De stemklank van den heer Drinkwater
vertoonde eenigszins de verzachte nuancee
ring die paste bij zijn veranderd inzicht.
Niet meer als tot een vijandigen, maar als tot
een berouwhebbenden rebel zei hij; evenwel
zeer streng:
Het heeft ons wel verwonderd, dat u,
terwijl wij over uw vorig werk tevreden wa
ren, plotseling zulke bijzonder rare dingen
is gaan doen. Ik hoef u niet te zeggen, dai
dit al een heel zonderlinge, en permitteer
me t woord onhebbelijke manier is om 't
vertrouwen dat wij in U hadden gesteld, te
gebruiken te misbruiken.
Henri's stilzwijgen noodzaakte hem voort
te gaan.
Werkelijk, ik b e g r ij p niet", begon
hij opnieuw, terwijl de toon der beredenre-
r.ng net allengs won van dien der berechting,
„hoe u zooiets in uw hersens hebt gekregen
We droegen u een zeer delicate zaak op Dat
was een onderscheiding. Het was, omdat u
tot-nog-toe, in het eenvoudiger werk, had vol
daan. We dachten dat u die gelegenheid
zoudt gebruiken om u voorgoed in de positie,
die we u, op aanbeveling, hebben gegeven, te
bevestigen de heer Drinkwater had
van zijn voorvader diens eigenaardige
ethisch-oratorische neiging geërfd; een soort
uitvoerige welsprekendheid, welke vooral
diende om anderen van sprekers zachtaardige
en nobele bedoelingen te overtuigen.
Maar", ging hij voort naar de zij
het nog altijd nobele verontwa"rdigiug
rooduk««d „wat doet u? U gaat aenvou-
het nog even doen kan, gaat!
Maar er zijn menschen die niet kunnen
gaan en die toch zoo graag zouden willen.
Zij mengen zich deze keer tusschen de
nieuwsgierigen, die alleen al behagen schep
pen in het eventjes zien van een gecostu-
meerde. Deze groep staat op de Nieuwesloot
bij den ingang der dancing van de Harmo
nie. Niemand voeit de vinnige koude. Men
kijkt, men bekijkt en becritiseert En men
rookt zijn sigaretjes met veel behagen.
Auto's komen en brengen gemaskerden.
Stoppen voor den ingang. De chauffeur
opent het portier en de deelneemster of deel
nemer vlucht snel naar binnen. Doch het
korte oogenblikje, dat de gecostumeerde zich
aan het publiek buiten bloot geeft, is voor de
„straatgroep" al lang vo.doende. Men weet
reeds, wat het costuum voorstelt; men weet
reeds, wie de gemaskerde is En men becri
tiseert het liefst costuum en gecostumeerde....
En als men dan het gebouw binnentreedt
en men ziet diezelfde gemaskerde, dan blijkt
deze toch onherkenbaar te zijn, ook al heeft
men thans evenvele uren beschikbaar voor
studie als daarbuiten de „men" seconden..
o
Och, de dancing is niet het hoofddoel.
Maar interessant is het daar wel. Want hier
wordt voor een paar oogen even het masker
opgelicht en een naam gefluisterdEen
minuut later is de gemaskerde weer een
groofe onbekende en vangt zijn kortstondige
loopbaan als „X" aan! Hij of zij gaat naar
de groote zaal en ziet
De schouwburgzaal is totaal veranderd in
een groote dansvloer, uits uitend bestemd
voor de deelnemers aan dit aan verrassingen
rijke feest Half in de palmen verscholen
ontdekt men twee bands, die om beurten de
meest vlotte dansmuziek spelen. Het tooneei
is bezet met tafeltjes en achter een groote
groene tafel zit een zeer gewichtig element
van den avondde jury
Men hebbe geen minachting voor een
jury. Zij moet uitmaken, wie straks de prij
zen zullen winnen en daarvoor is niet alleen
noodig, dat de costuums bekeken worden,
doch ook de houding van den onbekende moet
dig de autoriteiten en de de menscheen,
die u te woord wilden staan, voor den gek
houden! En er "er! U houdt niet alleen die
industrieelen, die de gtïncrmineerde leveran
ties naar Duitschland he'nken eedaan, voor
den gek; maar u ontziet daarbij niet den
goeden naam van ons vaderland!" het
woord „vaderland" sprak hij met een zekere
verheffing uit; welke toon mede en erfenis
was van den grooten voorvader.
Het was duidelijk, dat na deze stiiging in
een uitroepteeken geëind:?d. een rust moest
volgendie den hoorder geleder held naf, zich
van de hem voorgelegde gevoelens te 'door
dringen, en in dit geval Henri van Hoghen
Lugt vrijwel vernietigen. Doch dit resultaat
bleef uit. en werd door een geheel ander ver
vangen. Want wel was hii trekomen met een
bewustzijn van abnormaliteit, en bereid,
toorn en verwijten, zooal nitt begrepen, toch
als verdiend te aanvaarden, maar toen de
heer Drinkwater, traditie getrouw, aan de
moraliseerende redeneeringen was begonnen,
had Henri toch uiteraard den rosen
draad van deze redeneeringen gevolgd; en
het was natuurlijk, dat hij nu, abnormaliteit-
vergeten, protesteerde tegen de conclusie
Zeggende:
Maar mijnheer Drinkwater! Hoe kunt
u dat zeggen! Ik heb toch in de eerste plaats
geschreven, dat het hier alleen om de waar
heid ging; dat u mij nog uitdrukkelijk had
meeTdeeld dat ik d i e vóór alles moest ver
CWoadt vervolgd).
