Alkmaarsche Courant. van spiomneFeTspiomge OUuUomeuws feuilleton Ronden! nn en dertigste Jaargang. DONDERDAG 6 APRIL X Het mysterie van het diamanten kruis. Mo. 82 1933 Henry Hall. 2.05 3.20 Gramofoonpl. Vrijdag 7 April. Hilversum, 296 M. (8—12—, 4.-8.— en !l—12.—VARA, 12-4—AVRO en de VPRO van 8—11— uur). 8.— Gramofoon platen. 9.De Notenkrakers o.l.v. D. Wins en gramofoonplaten. 10.VPRO- morgenwijding. 10.15 Vervolg orkestconcert 11.10 „Onze keuken" door P. J. Kers. 11 40 Declamatie door Janny van Oogen. 12— Gramofoonplaten. 12.30 Omroeporkest o.l.v N. Treep en gramofoonplaten. 2.Mevr. W. van Hooff—Guathérie van Weezei: Zwe den. 2.30 Vervolg Omroeporkest. 4— VA RA-Kleinorkest o.l.v. P. Duchant. 4.50 Kin deruurtje. 5.30 Vervolg orkestconcert. 6 Gramofoonplaten. 6.10 Orgelspel door Joh Jong. 6.40 Causerie over de USSR door Prof. Mr. H. Frijda. 7.Vervolg orgelspel. 7.15 Gramofoonplaten. 8.Causerie door ds. G. van Duyl. 8.30 Concert door J. Bla zer, cello. J. Stotijn, hobo en Cath. Severens, piano. 9.Causerie 9.30 Vervolg concert 10.Persberichten. 10 15 Toespiaak door Ds. E. D. Spelberg. 10.45 Gramofoonplaten 11.Muzikaal allerlei, banjo-guitaar, zang, orgel, cecelesta en piano. Huizen, 1875 M. (Algemeen programma te verzorgen door de KRO). 89.15 en 10— Gramofoonplaten. 11.3012— Half uurtje voor zieken en ouden van dagen. 12.15 Orkestconcert en gramofoonplaten. 1 40 So listenconcert. 2.30 Gewijde muziek. 3.50 Gramofoonplaten. 4.Causerie 4 30 Voor dracht. 5— Gramofoonplaten. 5.15 Voor dracht. 5.45 Gramofoonplaten. 6— Lezing 615 Gramofoonplaten. 7.10 Lezing. 7.45 Concert uit Warschau. 9.20 Vaz Dias. 9.25 Gramofoonplaten. 9.3C Populair concert U Vaz Dias. 11 05—12— Gramofoonpl Daventry, 1554 M. 1035 Morgenwijding 10.50 Tijdsein, berichten. 11.05—11.20 Le (tweede serie) (Slot.) De Spionnage van Sovjet-Rusl md. In het oude Rusland, dat van den Tsaar, bestond de Ochrana, de geheime dienst, die veel meer was dan spionnage- dienst alleen, en die zonder bezwaar voor tegenspraak almachtig kon worder. genoemd in geheel het groote Russische Rijk. Haar leiding was aan niemand, behalve aan den Minister van Buiten- landsche Zaken en den Chef der politie- afdeeling verantwoording verschuldigd; haar bevelen waren wet voor iederen Russische beambte. Mocht zij zich hebben vergist, dan kon het herstel later komen, maar komen deod het eigenlijk nooit Het stelsel van de Ochrana bracht mede, gelijk de geheime politie van Fouché ten tijde van Napoleon, dat ook schijnbaar eenvoudige en rustige bur gers werden nagegaan en beluisterd Wie een positie van eenige beteekenis innam, kon ervan verzekerd zijn, dat een dossier omtrent zijn persoon, zijn relaties, zijn gewoonten bij de Ochrana aanwezig was. Maar, niet ten onrechte gold het motto: beter te veel dan te wei nig, werden ook eenvoudige lieden in het oog gehouden en werd in café's, in verga deringen, bij wedstrijden, kortom overal daar waar personen elkander ontmoet ten het oor te luisteren gelegd. Een be ambte var geringe beteekenis in een kleine stadje in de Ukraine heeft eens tot zijn nadeel ondervonden hoe alwa- kend het oog der Ochrana was. Hij was een ijverig ambtenaar, die de hem ge geven bevelen uitvoerde; niet vroeg naar het hoe en waarom; kortom het model van een ambtenaar gelijk Pusland die kon wenschen. Eens bracht hij zijn verlof voor een deel in Zwitserland door; hij bezocht Zürich, hij besteeg de Utli-berg, hij wandelde er, maar had geen enkel avontuur, dat hij zich later kon herinneren. En toch, vanaf het oogenblik. dat hij terugkeerde, gevoelde hij dat zijn gangen werden nagegaan; meer dan eens werd hij door zijn chefs en door de politie aan een verhoor on derworpen; voorrechten hem vroeger toegestaan, werden ingetrokken Hij mocht zich tenslotte gelukkig rekenen zing. 12.20 Orgelspel BBC-Dansorkest o.l.v. Haydn Hetard's orkest. 4.20 Northern Studio-orkest o.l.v. J. Bridge. 5.35 Kinderuur. 6.20 Berichten. 6.50 Schu- mann-pianorecital door C. Dixon. 7.10, 7 25 en 7.50 Lezing. 8.20 „The Pyramid", hoor spel van N. Edwards en „A Visitor from Down under", hoorspel naar L. P. Hartlev. 9.20 Berichten en lezing. 9.55 „The Piper", lyrisch drama in 1 acte van H. Ferrers. Lei ding; Aylmer Buesst. 10.55 Voordracht U— Gramofoonplaten. 11.05—12.20 Ge- raldo's Tango-orkest en de Savoy Hotel Orpheans. Parijs „Radio-Paris", 1724 M. 7.05, 11 50, 5.50 en 6.40 Gramofoohplaten. 8.05 Kamer muziek m. m. v. strijk- en blaasinstrumenten Kaluruiborg, 1153 M. 2.20—4.20 C. Ry- dahl's orkest m. m. v. K. Hjorth, zang en V. Fischer, piano. 7.20 Reportage -"an een ver gadering. 9.35 Brahms' Trio voor piano, viool en waldhoorn Es gr t. op. 40. 10.05— 11.50 Dansmuziek o.l.v. Olfert Werner. Langenberg, 473 M. 6.25 en 10.40 Gra mofoonplaten. 11.20 Concert o.l.v. Kloss, m m v. vioolsolist. 12.20 Corcert o.l.v. Eysoldt 1 50 Gramofoonplaten. 4.20 Concert. 7.20 Gevarieerd programma m. m. v. het Werag- kleinorkest en solisten o.l.v. F. Neumann Rome, 441 M. 8.C5 Gevarieerd concert, orkest en solisten. 8.50 Radiotooneel. 9 20 Vervolg concert. Brussel, 338 M. en 508 M. 338 M.: 11.20 Gramofoonplaten. 12.30 Omroepkleinorkest o.l.v. Leemans. 4.20 Dansmuziek uit St Sauveur. 5.20 Gramofoonplaten. 5 50 Kwar tetconcert. 7.20 Gramofoonplaten. 7.40 Europeesch concert uit Warschau. 9.30 Dansmuziek. 508 M.: 11.20 Omroepklein orkest o.l.v. Leemans. 12.30 Gramofoonpl 4.20 Radio-symphon:e-orkest ol.v. Meule- mans. 5 35 Omroepkleinorkest o.l.v. Lee mans. 6.05 Piano-recital. 7-20 Omroepsym- phonie-orkest o.l.v. Meulemans m. m. v. zangsoliste. 9.45 Gramofoonmuziek. Zeesen, 1635 M. 6.55 Concert uit Breslau o.l.v. Franz Marszalek. m. m. v. B. Ebner Óswald, sopraan. 7.20 Gramofoonplaten 7 50 Alois Pachernegg en zijn orkest. 9.20 en 10.05 Berichten. 10 20—11 20 Concert uit Stuttgart o.l.v. Gustav Göerlioh. H. Dawson. 1.05' plannen smeden, die zij onmiddellijk handelt, en inderdaad dingen vertelt, dat hij er aldus afkwam, want later bleek hem dat gedurende zijn doodon schuldige vacantiereis hij in betrekking was geweest met een der meest beden kelijke Russische revolutionnairen. Hi, had dezen voor het eerst ontmoet in een café te Zürich, toen de man, bemerken de dat hij Rus was, hem een courant ter lezing aanbood; hij was hem enkele da gen later toevalligerwijze op den Utli- berg tegen gekomen en had met hem het schitterende uitzicht bewonderd hij had hem nog eens in hetzelfde café gezien en weer enkele woorden met hem gewisseld. Dat was alles, maar de Och rana, die waakte tot in de verste uithoe ken van de wereld, wist het en vond het verdacht! Men verlieze daarbij niet uit het oog, dat de stoutmoedigste nihilis ten somtijds zijn aangetroffen in de hoogste ambtelijke kringen, ja dat meer dan een hofdame van het keizerlijk ge volg bereid is gebleken aan nihilistische samenzweringen medewerking te ver leenen! Teneinde de revolutionnaire beweging, naarmate deze verder in en buiten Rus land om zich heen greep, te bestrijden, bediende de Ochrana zich van het wel iswaar niet door haar uitgevonden, maar toch ongetwijfeld door haar voor het eerst op groote schaal toegepaste mid del van contra-spionnage in den kring der revolutionnairen zelf. Niet alleen hadden nihilisten en revolptionnairen het wakend oog van de politie te vree zen, maar bijkans nimmer waren zij zeker van de zuiverheid van degenen, die in hun plannen deelden. Werd aan den eenen kant, teneinde het gevaar voor persoonlijke ontdekking te ver minderen, aan de samenzwerende revo lutionnairen of nihilisten zelden of nooit opening gedaan van den naam en persoon der medeplichtigen, en kwamen zii dikwerf samen op zoodanige wijze dat herkenning uitgesloten moest hee- ten dit bracht voor den stoutmoedi- gen politiespion de mogelijkheid met zich om zich, wanneer hij maar van een wachtwoord of een herkenningsteeken en zekere gebruiken volledig op de hoogte was, in oen comploteerend gezel schap binnen te dringen. Dat is meer dan eens geschied, maar afgescheiden daarvan waren zelfs vooraanstaande re volutionnaire figuren somwijlen in dienst van de politie. Zij hielpen mede uit het Engeisch van Chester K. S. Steele door A W v. E.v. R. 18 „O, kolonel Brentnall! Ik ben hier geko men, om U te vragen, mij hem te helpen! Dat wilt U toch wel? Zeg niet neen!" Het gelaat van het jonge meisje, haar blauwe oogen, de uitgestrekte handen, de geheele houding van haar lenig, jong lichaam stemde in met die bede. „Lieve, jonge dame", begon de kolonel, maar zij viel hem in de rede. „U bent toch de detective?" „Wel eh ik zeg liever een detec tive, want er zijn er zooveel, en ik ben er maar één van!" „Maar u bent toch de detective uit New- York?" TL-"ua' ra?ar 'k begrijp niet, hoe u dat weet! Ik ben hier niet voor mijn beroepsbezighe den, ofschoon ik heb mij hier terugge trokken en ik zou liever „Maar U zoudt toch niet weigeren, iemand te helpen, die Uw hulp noodig had nietwaar? Dat zoudt U niet, dat weet ik ze ker!'' En het meisje glimlachte door haar tranen heen. „O, natuurlijk niet, als het iets te maken daarna uitbrachten; zij waren ook agents provocateurs in dien zin, dat zij personen, die wel verdacht, maar nog niet schuldig waren, tot een of andere daad aanzetten, die hen in de gevange nis bracht. In het bijzonder de arbei dersbeweging in Petersbureau van 1905, waarbij Vader Gapon, de bekende pries ter zich aan het hoofd stelde, telde agents provocateurs in haar midden, en, zijn de onthullingen juist, die men later beeft ontvangen, dan behoorde vader Gapon zelf tot de spionnen der politie. Is dat waar, dan kleeft aan zijne her inneringen het bloed van den rooden Zondag van Februari 1905. Langen tijd is Gapon's medeplichtigheid verborgen gebleven, maar op een dag heeft men onverwachts in de kelders van een leeg staand huis zijn lijk gevonden, doodge stoken met een mes, waaraan een papier was gehecht, dat te kennen gaf, dat door deze daad aan wraak was voldaan! De staatsgreep van October 1917 bracht, te plotseling dan dat vernieti ging of verberging daaraan had kunnen vooraf gaan, de rijk gevulde dossiers van de Ochrana in handen van de Bols jewieken. En deze hebben er gebruik van gemaakt. De hoogere ambtenaren van de Ochrana, voor zooverre zij nog aanwezig en in leven waren, konden hun geen diensten bewijzen; zij waren ook te gehaat bij de vroegere revolutionnairen dan dat zij gespaard konden worden. Maar de gere beambten, die gehandeld hadden op bevel van de chefs zonder in den regel zelfs te weten om wie en wat het ging, konden aan het nieuwe regeer- stelsel goede diensten bewijzen. Oor spronkelijk werd de Ochrana vervangen door de Tcheka, een afkorting van Tcherzvytchaika, hetgeen beteekent: buitengewone commissie. Maar de Tcheka maakte zich na eenigen tijd ge haat zelfs bij de aanhangers ven het roode bewind en compromiteerde zich in de oogen van het buitenland door te rechtstellingen op al te groote schaal en zonder het minste bewijs toe te laten. Tegenover de Tcheka was het optreden van de Ochrana. dat toch werkelijk mee- doogenloos genoeg was, kinderspel. De Tcheka onderging dientengevolge een reorganisatie en veranderde ook van naam. Door Djerazjinski, den eersten president, georganiseerd, verkreeg zij den naam van Gepoe, afkorting van de cirie letters G P Oe, naar den Russischen naam die beteekent: politiek bestuur van den Staat. Djerzjinski werd door een dergenen, die hij wreed had achter volgd, vermoord. In zijn rede van 17 October 1924 zeide hij: De ons ter ver voeging gestelde opdrachten zijn in den regel overdreven of zonder meer fan- tastischen gedachten, onze rapporten notoire leugens, want onze methoden maken het noodzakelijk dat ieder onzer agenten zooveel liegt als hem noodig voorkomt. En inderdaad, de Gepoe heeft grooter macht dan ooit de Ochrana heeft bezeten. Deze toch had naast zich een afzonderlijken dienst van de Russische Intelligence Servise en had zich niet te bemoeien met de spionnage in en van het buitenland; dit waren afzonderlijke aangelegenheden, die onder verschil lende ministeries ressorteerden. Juist omdat deze afzonderlijke diensten moes ten moesten worden ontzien, stond de Oehrana tegenover stoutmoedige samen zweerders, die dit wisten en in hun voor deel aanwendden, dikwerf machteloos. De Gepoe heeft deze fout vermeden, want evenals bij de Tcheka zijn er twee secties, die de Ocharana niet kende, die van de contra-spionnage in Rusiand en die van de spionnage in het buitenland Geheel het samenstel van de Gepoe neemt een wijk in Moskou, de Ljubljan- ka, in beslag; daar zijn echter niet alleen de bureaux van de Gepoe, maar daar zijn ook de gevangenissen en de ops'ag' plaatsen van het materiaal, dat ze noo dig heeft. Zij, die in de gevangenissen van de Gepoe worden opgesloten, weten tevoren zeker, evenals de politieke ge vangenen der Ochrana in de Peters- en Paulusvestingen het wisten, dat zij die sombere muren niet verlaten dan om naar Murmansk. Tobolsk, Marin of wel licht nog verder, naar het doodseiland Solowski te worden vervoerd. Evenals het roode Rusland van het Czarisme de politiemethoden heeft overgenomen heeft het de Siberische straffen overge nomen en deze eerder erger dan beter gemaakt. Vigilant in zijn boek, dat de geheimen van de moderne spionnage be- had met menschelijkheid, zou ik mijn hulp niet weigeren. Maar ambtshalve werke lijk ik ben hier niet als detective! Ik kan nu wezenlijk niets op mij nemen! Ik wil niet graag ruw of onbeleefd schijnen, maar ik kan niet „Zelfs niet voor het dubbele honorarium, dat U gewoonlijk rekent? Ik wil graag goed betalen voor wat U voor mij en hem doet. Mijn vader is rijk, en ik heb zelf wat geld. Ik zou het er tot den laatsten dollar voor over hebben. En toen ik vader vertelde, waar ik van plan, was heen te gaan, zei hij dat er ook alles voor over had! Wij ge|oo- ven beiden, dat Jimmy onschuldig is, en dat willen wij iedereen bewijzen, zoo gauw we kunnen. Daarom kwam ik regelrecht naar u toe. Ik kon niet wachten- Misschien deed ik er verkeerd aan. hier te komen, het spijt mij, dat ik u in uw visschen gestoord heb! Maar dit is zooiets zooiets gewichtigs het beteekent zooveel voor hem voor mij! Ik ik Zij stotterde en keek van Shag naar den kolonel en toen weer naar den sympathieken neger, want op diens gelaat was medelijden te lezen. „Hoe wist U, dat U mij hier kon vinden? vroeg kolonel Ashley. „Ik ging naar uw hotel. Daar vertelde men mij, dat U bij dit riviertje was. Het is het eenige, waar forel zit, behalve de beek op de boerderij van mijn vader." „Heeft U vader een forellenbeek?" en de oogen van den kolonel begonnen vriendelijk te glanzen. die men nauwelijks kon vermoeden, weet mede te deelen, dat op dit eiland het jaarlijksch aantal van overleden po litieke gevangenen 3000 bedraagt Maar de Russen, hoe gaarne zij goed zijn inge licht, houden van deze dingen geen sta tistieken aan! Hoe goed de Gepoe waakt, blijl t niet alleen uit de soms fantastische srhij nende, en toch vermoedelijk geenszins overdreven verhalen, die uit Rusland tot ons overkomen, maar blijkt uit de practische ervaringen van volkomen on schuldige personen Een Amerikaan, die lid was van een der hulpcommissies, ging met een Amerikaansche missie mede teneinde levensmiddelen te bren gen aan de stervende Russische bevol king in de jaren, die onmiddellijk op het einde van den oorlog volgden Reeds voordat hij den Oceaan was overgesto ken, was hij gewaarschuwd om voor zichtig te zijn in zijn uitlatingen, ook voordat hij voet op Russischen bodem zette. Hij verbleef enkele weken te Lon den, zag er vrienden en bekerden en werd een der laatste dagen van zijn verblijf te dineeren genoodigd bij den Aartsbischop van Canterburv. Hij zag in het aannemen van deze uitnoodiging niets gevaarlijks, te meer, omdat de Aartsbisschop in het werk ter bestrij ding van den hongersnood in Rusland was geinteresseerd. Maar toen hij ten slotte in Moskou aankwam, bleek het hem, dat de Russische politie op de hoogte was van alle degenen met wie hij had gesproken, en in het bijzonder be lang stelde in het diner bij den Aarts bisschop en de personen, met wie hij daar aan tafel had gezeten. Het scheen een oogenblik, dat men hem zelfs den toegang tot Rusland wilde verbieden. Zijn eigen Doopsgezinde gemeente in Amerika had hem verzocht het noodige te doen voor de Doopsgezinden, die aan den hongersnood waren overgegeven Maar onze Amerikaan kende geen Rus sisch, vertrouwde terecht niet alle in lichtingen, die hem door de Sovjet ambtenaren werden gegeven, en tracht te daarom langs anderen weg uit te vin den ,waar hij zijn hongerlijdende ge- loofsgenooten kon vinden. Op een feest avond, die hij bijwoonde, kwam hij in aanraking met een zekere Gravin Tol- stoi, een achternicht van den grooten schrijver van dien naam. Zij zeide hem, dat zij in staat was hem in aanraking te brengen met verschillende vooraan staande personen der Doopsgezinde ge meente in Rusland en noodigde hem daarom uit tot eene bespreking '.e ha rent, waarvan plaats, dag en uur strikt geheim waren gehouden onder de wei nigen, die daarbij waren betrokken. En inderdaad, in het huis van de gravin was niemand anders dan het kleine ge zelschap, de deuren waren gesloten verdachte hoeken waren tevoren gein- specteerd. En toch bemerkte de Ameri kaan, toen hij den volgendag dag werd uitgenoodigd op het bureau van de plaatselijke Tcheka te verschijnen, dat men een stenografisch verslag had van het door hem gesprokene, opgemaakt op een wijze, die nog altijd voor hem een geheim is. Was gravin Tolstoi een agent provocateur, of was er wellicht in haar woning een geluid opvangend instru ment aangebracht, dat door een der be dienden van het huis werd in- en uitge schakeld? Het voorgevallene is slechts een bewijs van de waakzaamheid, He aan den dag wordt gelegd. De Tcheka, thans de Gepoe. heeft haar 'ofdkwartier als gezegd in Moskou. Maar in elke stad of plaats van eenige beteekenis is er een plaatselijke Gepoe, die regelmatig aan Moskou berichten zendt en het centraal bureau daardoor de gelegenheid geeft om een waardevol archief samen te stellen en op de hoogte te blijven van alles wat gebeurt. Deze plaatselijke Gepoes hebben zekere be voegdheden, die niet ver reiken, tenzij oogenblikkelijke noodzakelijkheid door het provoceeren van een ontvluchting maar al te gemakkelijk kunstmatig kan worden verkregen, vooral wanneer het onbelangrijke gevallen geldt. Vandaar de almacht van deze plaatselijke Gepoe, maar wee zulk een plaatselijke afdee- ling indien zij zich in een persoon die schijnbaar onbeduidend was heeft ver gist en daardoor de berekeningen van Moskou heeft verstoord. De plaatselijke Gepoes zijn natuurlijk in districten en deze natuurlijk weer in afdeelingen of secties verdeeld, die regelmatig worden „Ja, er zit heel wat visch! Maar wilt U mij als het u blieft helpen? U bent de eenige die het kan!" „Daar ben ik nog niet zoo zeker van jonge dame. En ik begrijp er werkelijk niet veel van. U zei, dat men U aan het hotel had gezegd, dat ik hier was. Dan kan ik mij voorstellen, want ik heb daar gevraagd, hoe ik hier het gemakkelijkst kon komen! Maar hoe wist u, dat ik een detective was en in Adams House verblijf hield?" „Dat vertelde hij mij!" Zij wees op den mageren jongen. De kolonel en Shag keken hem aan. Shag uitte een kreet van verrassing, de kolone zocht nauwkeurig in zijn herinnering. Hij begon den jongen te herkennen. „Het is de krantenjongen uit den trein dien U gisteren een dollar hebt gegeven, ko lonel!" riep Shag uit. „Die mij een detective-verhaal wilde ver- koopen „Die ben ik, kolonel Brentnall!" antwoord de de jongen met een triomfantelijken glim lach op zijn gezicht. Uw bediende vertelde mij, wie U was en ik hoorde U tegen den taxi-chauffeur zeggen, waar hij heen moest rijden. Ik dacht er heelemaal niet meer aan. totdat ik van den moord las." „De moord!" riep de kolonel uit. Dit scheen hem als een Nemisis te achtervolgen „Ja de oude mrs. Darcy de dame uit den juwelierswinkel!" ging de jongen voort. „Toen ik deze dame vertelde en hij knikte naar zijn metgezellin. „Misschien kun ie het mii beter laten uitleg- geinspecteerd. wat alles echter niet weg neemt, dat Moskou zelf de draden in handen houdt. De Gepoe te Moskou be schikt over een eigen leger met storm troepen, met tanks, met vliegtuigen en zelfs gasmanschappen, die elk oogenblik gereed staan haar bevelen binnen de grenzen van Rusland uit te voeren De militie van Moskou is eveneens ter be schikking van den president der Gepoe, die post, telegrafie en telefonie, natuur lijk ook de radio onder zijn eigen cen suur heeft. Hoe groot de persvrijheid in het roode Rusland is, hoeft nauwelijks meer te worden gezegd De Gepoe heeft te Moskou haar eigen rechtbanken en gevangenissen; de laatste zijn voor het n.eerendeel slechts tijdelijke verblijf plaatsen, want zij die er in slagen hun onschuld te bewijzen of slechts ter ob. servatie zijn opgenomen, gaan vrijuit, en de anderen, die schuldig zijn geble ken. schuldig althans in de oogen van de Gepoe, gaan naar een der extreme deelen van Rusland, vanwaar in den regel weinig van hen wordt vernomen. Onder de tallooze vertrekken, die de Gepoe in de Ljubljanka bezet houdt, zijn er twee, die naar het getuigenis van Maurice Laporte, den grondves-er en den vroegeren leider van de jonge Fransche communisten, tbans de schrij ver van een opzienbarend boek over Sovjet-spionagegeheimen, bijzondere aandacht verdienen. Dat is in de eerste plaats kamer No. 161, en dat is daarne vens kamer No. 184, vermoedelijk beide een afdeeling op zichzelf. De eerstge noemde is de ontvangstkamer van alle rapporten, die van in het buitenland re- sideerende agenten worden ontvangen- Deze rapporten ondergaan hier een eer ste onderzoek, niet slechts op hun waar de, maar ook op hun betrouwbaarheid, omdat de Russische spionnage er te recht op verdacht is, dat de contra-spi onnage van andere landen valsche pa pieren onder de echte brengen. Naar mate van den inhoud dier rapporten gaan zij naar de speciale afdeelingen, die betrekking hebben op militaire, ma ritieme, politieke., financieele, geografi sche en andere zaken. Al deze afdeelin gen zijn natuurlijk weer in onder-af dee lingen gesplitst; zoo is er in de militai re afdeeling eene, die zich bezig houdt met inlichtingen, verkregen door de spionnage in de buitenlandsche legers, en een andere, die behandelt alle vra gen, welke verband lfouden met contrac ten over bewapening, wapenfabrieken ei arsenalen Houdt de eerste afdeeling statistieken bij over de aantallen solda ten, die in de verschillende legers Re nen, en karakteristiken van de hoogere officieren de tweede is op de hoogte van de beteekenis, den bouw, de ken merken van elk arsenaal in elk land. Niet alleen zijn de nummers jn type9 van artillerietanks, vliegtuigen en klei nere wapens bekend, maar in lichtingen, die het materiaal en ook de grondstoffen betreffen, worden daar bijgehouden. Kaarten zijn er, die net werken van strategische wegen en spoorwegen aangeven, terwijl op die kaarten met cijfers wordt verwezen naar de nummers van de kasten, waarin opgeborgen zijn de door de Sovjet-agen ten gestolen plannen van forten, verster kingen, kampen en dergelijke. Zij, die meenen dat het gemakkelijk zou zijn door contra-spionnage de lei ders van deze militaire afdeeling te mis leiden, vergissen zich; buitengewoon nauwkeurig worden deze plannen, al vorens ze een definitieve plaats krijgen, nagezien, en al is falsificatie ook hier mogelijk, moeilijk is zij zeker. Dat ka mer No. 161 een bijzondere belangstel ling heeft voor al wat met den chemi- schen en bacteriologischen oorlog ver band houdt ,en beschikt over eigen la boratoria om proeven te nemen aan de hand van formules, die soms slechts in gedeelten kunnen worden gestolen, spreekt wel vanzelf. Niet het minst merkwaardige is vermoedelijk de ver zameling van dossiers, die worden aan gehouden omtrent alle hoogere officie ren in de verschillende legers. Niet slechts hun carrière wordt daarin be schreven, maar ook al wat hun persoon lijke eigenaardigheden aangaat, hun gewoonten, hun gebreken, hun omgang met minderen en meerderen, hun schul den, de toestand van hun familie en ai datgene wat op een gegeven oogenblik nuttig kan zijn om het wapen der ver leiding in werking te stellen Dat de Gepoe over een bijzonder arsenaal be- gen, Tom!" kwam het meisje tusschenbeide. „Het zit zoo", vervolgde zij tot den kolonel. „Deze jongen heet Tom Tracy. Hij verkoopt kranten in den trein. Vroeger was hij jockey in dienst van mijn vader, maar hij kreeg etn ongeluk een stijve ,rm en we moesten wat anders voor hem zoeken v'aier zorgt altijd voor zijn jongens en zoo kreeg Tom dit baantje." „Ik moest iets doen, waar beweging in zat1' iegde Tom terloops uit „Ja, dat kwam bet meest overeen met paarorijden", ze, htt meisje, en zij g ii.nach te, hoewel de verdrietige blik niet uit haar blauwe oogen verdween. „Welnu, zooals hij U vertelde, hoorde hij van Uw bediende, wie U was, kolonel! En toen hij nu over dien moord las en bemerkte, hoe hoe na ik er bij betrokken was, haastte hij zich uaar ons huis en zei mij, dat ik u om hulp moest vra gen." ,Hij is de grootste detective van New York!" onderbrak Tom haar, „en dat is, wat wij moeten hebben, een groote New-Yorkschc detective!" „Maar wat beteekent dit allemaal vroeg de kolonel. „U spreekt in raadsels, hoewel ik eenigszins begin te begrijpen „Vergeef mij", zei het meisje, ik had u moeten vertellen, wie ik ben. Mijn naam is Amy Mason, en „Ah! U bent verloofd met James Darcy, die eh aangehouden als eh als getuige in de moordzaak van zijn nicht!" „Ja juist". En zij scheen er heel trotsch op te zijn. „Zoodra ik hoorde, wat er met hem was gebeurd, wilde ik helpen. Op het hoofdbureau wilden ze mij niet bij Jimmie toelaten, maar ik liet hem weten, dat vader tje en ik iedere minuut voor hem aan het werk zouden zijn." „Dat zal hem zeker hebben bemoedigd!" „Ik hoop het! Maar ik wil meer doen dan dat. Ik wil hem helpen! Ik wil den besten detective van het land hebben, om voor deze zaak te werken en te bewijzen, dat Jimmy dat dat afschuwelijke waarvan hij be< schuldigd wordt, niet heeft gedaan." „Hij is nog niet precies beschuldigd, zoo als ik het begrepen hem, miss Mason." „O, nu ja, het is even erg. Hij staat onder verdenking. Wel, Jimmy zou mrs. Darcy zelfs geen pijn hebben kunnen doen, laat staan, dat hij haar zou gedood hebben! O. het is vreeselijk, vreeselijk!" En zij bedekte haar gezicht met haar han- den. „Ik begrijp niet goed", begon de kolonel, „waarvoor u bij mij gekomen, of hoe „Ik zei haar, dat dit het eenige was, wat zij doen kon", onderbrak de krantenjongen hem. „Zoodra ik las, dat Carroll en Thong de zaak in handen hadden, wist ik, dat er een gladde vogel voor noodig was, om hun te slim af te zijn. Ik probeerde U in den trein een detective-boek te verkoopen, niet wetende, wie U was. U behandelde mij goed, en toen ik hoorde, dat miss Mason in moeilijkheden was of eigenlijk haar vriend zei ik dadelijk bij mezelf, dat U de man was, om den boel in orde te bren gen. Ik ging gisteravond naar haar huis en zij was erg geschrokken." (Wordt vervfila/U

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1933 | | pagina 5