Als 't Paschen wordt VOOR DE KLEINTJES OM NA TE TEEKENEN Jugeicnden Stukken Waarom de klokken op Paaschmorgen luiden. "PASCHEN Nieuws uit België» Raadsel hoek ie X XXXXXXXXX X x„ t X X X X X (Nadruk verboden.) ■Mi.'Hl den Oudewal van J. Blom te Alkmaar tegen een koopprijs van 1. Als voren. Voorstel tof het sluiten van een overeen komst met het Hoogheemraadschap Noord hollands Noorderkwartier. In verband met het voornemen, dat het Hoogheemraadschap N -H. Noorderkwartier van gemeente in eigendom, beheer en onderhoud enkele weg gedeelten overneemt, stel'en burgemeester en wethouders voor met het hoogheemraad schat» een overeenkomst te sluiten, overeen komstig het overgelegde concept. Lontorm besloten. Verder wordt voorgesteld een ntow® °\fr" eenkomst aan te gaan met de N-V. Noorder .Stoomtram Maatschappij omtrent het over dragen van beheer en onderhoud van het weggedeelte bii de trambrug te Schoorldam. B en W werden gemachtigd de overeen komst aan te gaan, behoudens ingrijpende 'va^tste'ling kohier hondenbelasting voor 1933 Voorgesteld wordt het kohier honden belasting vast te stellen tot een totaal bedrag van 337. Conform besloten. Voorstel verleening reductie huur bouw land over 1932 Burgemeester en wethouders gtellen voor de huurprijs van het bouwland pphmird door W. Ooiievaar e.a. te herzien tot den normalen huurprijs van de verhuring, welke 4 jaar geleden werd gehouden en stel len verder voor een algemeene reductie te verleenen van 60 met een minimum huur prijs van 2 per snees. Conform besloten. De voorzitter uitte den wensch dat de pachters in het besluit aanleiding vonden om ook eens te betalen. Van het B. A. was verzoek ingekomen om voor het bouwland van het B. A. eenzelfde regeling te mogen toepassen. Ook dit werd goedgevonden. Rondvraag. De heer Geus drong er op aan om den nieuwen kastelein toe te staan om, zoolang de vergunning niet af komt, ln verlofsvergunning te tappen. De voorzitter antwoordde, dat dit niet is aangevraagd en voor'oopig dus eerst moet worden aangevraagd. Het is de vraag of de ontheffing verleend wordt. Hierop sluiting. (Van onzen correspondent). Het geval van een gevaarlijk avonturier. Hoe een Ameri- kaansche verzekeringsmaat schappij werd beet genomen, Een man vermoord; daarna een tweede maal zijn eigen begrafenis georganiseerd. Op het laatste oogenblik een kink in den kabel. Voor een van de 'ÖsUsselsche rechtban ken stond dezer dagen een Rumeensche avonturier terecht, die niet tot het alle- daagsche slag behoort. De rechtbank heeft hem veroordeeld tot 8 jaar gevangenisstraf waarna hij vermoedelijk aan de Ameri kaansche regeering zal worden uitgeleverd, om in de Staten te eindigen op den electri- schen stoel. Naast hem zat op de beklaag denbank zijn vrouw, die anderhalf jaar ge vangenisstraf opgeloopen heeft. Zijn misda dige avonturen grepzen aan het onwaar schijnlijke en hadden wij de debatten en de verklaringen niet ter zitting gehoord, dan zouden wij aan overdrijving hebben geloofd. De aanvang van deze zaak had plaats in Augustus 1932. Een bestuurder van een verzekeringsmaatschappij, aan het De Brouckèreplein te Brussel, ontving in den morgen het bezoek van een vreemdeling, een Rumeen, die zich liet aanmelden als zijnde Nicolas Nicolaidi. Deze naam zei iets tot den directeur. Hij had inderdaad enkele jaren vroeger kennis gemaakt met een dame, op het strand te Ostende, die be weerde, dat haar man haar had verlaten en naar Amerika was gegaan. Enkele maan den later had deze dame, met wie hij in re latie "was gebleven, hem gemeld, dat haar man in Amerika was vernioort) en hij 'had gedurende ee/i jaar stappen gedaan om de uitbetaling te bekomen van de leyensver- zekeringspremie, die het -slachtoffer Nico las Nicolaidi, te Youngstown had afgesloten ten bate van zijn vrouw, waarin hij ook was geslaagd. De vrouw had 5270 dollar ge trokken. Na de uitbetaling had de eerst zoo vriendelijke dame niets meer van zich laten hooren. ..Dan zijt gij de broer van dengene, die in Amerika is vermoord?" vroeg de directeur. ..Neen zeide de ander, „ik ben niet zijn broer, ik ben Nicolas Nicolaidi zelf. Ik ben P1®4 vermoord. Het was een bedrog. Ik eb den vermoorde mijn identiteitspapieren in de zakken gestopt en zoo heeft iedereen ge acht, dat ik het was. Ik kom nu uit Ru mem* terug, waar ik nogmaals ben overle en. ïjn vrouw wil mij nu niets meer van e nieuwe premie geven, en ik kom op u een eroep doen om mij te helpen en haar te overtuigen, dat zij mij moet betalen". C A €UF ij- een ak van de hanr' - 1 a,gCn beloofde den zonderlin gen bezoeker zim hulp en na een afs-a«' te hebben gemaakt voor 's namiddag waarschuwde h„ dadelijk de recherche, die den Rumeen bu zijn bezoek arresteerde. En het bleek inderdaad, dat deze man een zeer gevaarlijk bandiet was een avonturier, die er was ingeloopen op het laatste oogenblik door eigen ongeduld; een oplichter, die met de medeplichtigheid van zijn vrouw 5270 dollar was machtig geworden, terwijl de vrouw, of bever officieel zijn weduwe, in bezit was van nog een chèque van 48 947 Zwitsersche frank, als betaling van een levensverzekeringspremie, voor zijn over lijden. Einde 1929 vond men te Youngstown, op een eenzame plaats nabij een fabriek, het lijk van een man, een arbeider uit de fa briek, wiens aangezicht onherkenbaar was gemaakt. Hij was vermoord, dit stond vast, alhoewel de moordenaar had willen doen gelooven aan een verkeersongeluk. In de zakken vond de politie identiteitspapieren op naam van Nicolas Nicolaidi, wiens vrouw, Henrica Coppijn, te Ostende woon de. an den dader vond men geen Spoor. Er werd een foto van het lijk naar Ostende gestuurd en Henrica Coppijn herkende aan zekere eigenaardigheden, volgens zij be weerde, haar echtgenoot. De zaak werd aldus bewezen geacht en een jaar later kreeg zij uitbetaling van de verzekerings premie. In 1927 was het tusschen haar en haar man begonnen. Zij was bediende in een be kend Engelsch reisagentschap te Antwerpen Hij, een electricien, kwam er als reiziger. En op 12 Maart trouwden zij, onder den val- schen naam van Nicolas Nicolaidi, om on middellijk nadien in te schepen naar Canada. Wist zij toen, dat zij een valschen naam droeg? Men mag aannemen van niet. Welke de inzichten waren van den Roemeen weet men niet, maar het openbaar ministerie kon als veronderstelling aanvaarden, dat de Ru- meen op deze manier zich eventueel gemak kelijk zou kunen ontdoen van de vrouw, die hij had meegenomen. Te Montreal werkte Nicolaidi in een groote onderneming. Hij had een verzekering afgesloten tegen arbeids- ongelukken. En plots had dit ongeluk plaats Nicolaidi was eensklaps stekeblind en hij trok de premie: 1.850 dollar, terwijl zijn patroon hem nog 2.000 dollar bijbetaalde Met dit geld kwamen zij naar Antwerpen te rug. Nicolaidi was toen volstrekt niet blind meer. Na eenigen tijd vertrok de Roemeen terug naar de Ver. Staten, deze maal alleen. Te Youngtown vindt hij werk en dadelijk be geeft hij zich naar een filiaal van de Metro politan Life om een levensverzekering af te sluiten ten bate van zijn vrouw. Enkele maanden laer vindt men het lijk op den weg met zijn identiteitspapieren. Hij zelf is ver dwenen uit de fabriek, evenals een zekere George Stefan, dien man als de dader ver denkt, maar die nooit werd ontdekt. De ver moorde was inderdaad niemand anders dan George Stefan, een werkmakker van Nico laidi. „Ik ben nooit in de Ver. Staten geweest", zegt de Roemeen nu aan de rechtbank. Doch de handteekening op de verzekeringspolis, zijn identiteitspapieren in de zakken van den vermoorde, de brieven, die hij van uit Ame rika aan zijn vrouw heeft geschreven, het reiskaartje van de White Star, zijn eigen be kentenis aan den directeur van de verzeke ringsmaatschappij zijn als zoovele bewijzen van zijn verantwoordelijkheid, die hij nu wil ontkomen. Een jaar leefden zij samen van het geld. De vrouw had het lijk van haar man „her kend", terwijl deze reeds bij haar was terug gekeerd. En zij schreef nog brieven aan den Roemeenschen consul te New-York, om spoe dige uitbetaling van het geld te kunnen beko men. Maar tenslotte moest er opnieuw iets worden gevonden. De Roemeen zou er op nieuw voor zorgen. Hij begaf zich naar een bekende Zwitsersche verzekeringsmaatschap pij te Brussel en sloot opnieuw een contract af voor 48.947 Zwitsersche frank. Dan ver trekt hij naar zijn geboortedorp, Barlad Hier koopt hij enkele ambtenaren om en na enkele dagen begeeft hij zich naar het ge meentehuis, zeggende, dat hij Dimitri Junes- cu heet en dat zijn vriend, Mihai Neculai dat is zijn ware naam is overleden. Ten bewijze gaf hij een verklaring van overlijden, afgeleverd door een dokter. De verklaring werd aanvaard zonder nazicht. Dimitri Ju- nescu bestelde een kist voor Mihai Neeulau. en volgde de begrafenis de kist was met steenen gevuld naar de begraafplaats van de paria's, want hij had verklaard, dat Neeu lau ongeloovig was ongeloovigen wor den door den pope zonder vorm van proces begraven en op het graf komt zelfs de naam niet van den afgestorvene. Na de begrafenis bekwam hij een authentieke acte van overlij den uit de registers van Barlad, die hij naar België zond. Op het oogenblik zijn al dege nen, die hulp hebben verleend in Rumenië aan deze sinistere comedie, in hechtenis. De „weduwe" maakte dadelijk werk van de ver zekering. De maatschappij vond alles in orde en de zoon van den directeur begaf zich per soonlijk naar Ostende om den chèque ter hand te stellen, deze maal niet aan de echt- genoote, maar aan haar zuster, want het tweede contract was ten gunste van deze laatste gemaakt. De echtgenoot was immers reeds één keer overleden en een tweede over lijden had ongetwijfeld argwaan doen ont staan. Te Ostende weigerde de zuster van de vrouw met de zaak iets te maken te heb ben. Zij wou de chèque niet in ontvangst ne- oen ging de vrouw doodbedaard en zelfbewust naar beneden en zei: „Ik ben Marcelle Coppijn", zich dus uitgevende voor haar zuster. Zij teekende met den naam van haar zuster het ontvangbewijs. Doch nu moest een kink in den kabel komen De we duwe" had nieuwe trouwplannen met "een plaatselijk dokter. Daarom wou zij het geld hebben en daarom viel zij flauw toen Dimi tri Junescu, alias Nicolaida, in werkelijkheid Mihai Neeulau, in levende lijve voor haar verscheen. „Ik dacht, dat hij deze maal werkelijk dood was", beweert zij. En hij kwam zeer ongele gen. Neeulau vond de trouwplannen van zijn vrouw niet naar zijn zin. Den directeur van je verzekeringsmaatschappij had hij geduld, imdat'hij helpen moest zonder ervan be- vust te zijn om het geld van de eerste op- ichterij te incasseeren. Maar zijn vrmiw de finitief in andere handen te zien omgaan vond hij heelemaal overdreven. En nog on prettiger vond hij de grap, toen zijn vrouw geen rooden duit wou geven van de chèque, die zij nog niet had verzilverd. Hij dreigde met schandaal. Maar het hielp niet. En in zijn opwinding, om vooral zijn vrouw in haar trouwplannen te storen, liep hij naar den directeur van de verzekeringsmaatschap pij, om alles te bekennen en zijn hulp te vra gen. Denzelfden dag had zijn vrouw de chè que geteekend. weer met de valsche handtee kening van haar zuster, om het belangrijke kapitaal op te 6trijken, haar man te vergoe den, en definitief weg te sturen. Doch hij werd nooit ontvangen. Zou de verbeelding van een feuilletonist het beter kunnen uitdenken? We zullen u de houding van den Roemeen niet beschrijven. Hij noemde de handelwijze van zijn vrouw een schande. Zoo dicht bij het doel hem in den steek te laten! Dit achtte hij ongehoord En verder wou hij wel toegeven, dat hij een oplichter was, maar een moordenaar, neen. dat niet door C- E. DE LILLE HOGERYVAARD. Pa Pieter Langoor is aan 't werk Hij schildert menig ei, Daarmee maakt hij, als 't Paschen De menschenkind'ren blij. wordt, Dat schild'ren doet hij o, zoo graag! Hij is een kunstenaar, En 't mooiste, grootste ei is heusch In 'n ommezientje klaar! Zijn beide zoontjes: Grijs en Grauw, Zien toe en 't tweetal denkt: Gelukkig is het menschenkind, Dat Vader 'n Paaschei schenkt! - Ik wou, dat ik zoo n kleuter was. Zoo'n kind wordt braaf verwend! - Maar jammer is 't, dat 't Vader Piet Dien besten haas niet kent! - Een menschepkind was 'k toch niet graag, Ik ruilde Vader Piet - Nog voor geen honderd kinderp-a'sf Had het gelijk of niet? (Nadruk verboden)» (buiten verantwoordelijkheid van a* Redactie. De opname ui at rubriek, bewijst geenszins dot de redarlie er mede instemt t M. de R. Wat is kritiek toch makkelijk! Daar ben ik gaan kijken naar d'e hek ken bij de nieuwe Nieuwlandersiugel- brug en daar zag ik wat anders want over die hekken wil ik 't niet hebben. Dat is een akkefietje voor de schoon heidscommissie als die er zich tenmin ste niet al over do^ctgeërgerd of dood geschaamd heeft. Wat ik daar zag achteraf dus dat die brug ergens anders had moeten lig gen, en wel eenige meters meer naar het Oosten. Dan was als i.c. bijkomstige om standigheid het waterbeloop (de wa terloop) béter geworden want nu zit er een knik in die sloot. En dan waren die huizen ook minder in de verdrukking gekomen. (Trouwens alles zou al een hoop beter geweest zijn, als e nieuwe brug verder van de huizen af weer in den singel ge legd was bovendien). En dan was die aparte sloot voor de polderwaterloozing tijdens den bouw ook niet noodig ge weest en het geld daarvoor gespaard gebleven. Dit geval doet mij onder meer weer denken aan de vernieuwing van de Ber- gerbrug. Dat was ook een vernieuwing met enkel verbreeding. Toen daar de hulpbrug van eenige duizenden guldens eenmaal naast de oude brug lag heb ik de opmerking ge- hooi a, daar had de brug moeten liggen dan was de knik uit den weg naar het Zevenhuizen geweest, (datcerend uit den oorlogsvestingbouw.) En dan was die dure hulpbrug niet noodig geweest. En dan had 't Hotel de Nachtegaal een plein voor zijn deur gehad en Ja, die achteraf-kritiek is wel mak kelijk Een die aan den wal staat en medelijden heeft met die gekooide bewoners. Weest voorzichtig met vuur in bosch en heide Oplossingen der raadsels uit het vorige nummer. Voor greoteren. 1. Uitgeest. Guit, steeg, geit, tuit, git. z. Kelk Korenbloem, boot jurk knie H an 6 ibis lans korf 3. pier k i o m A D A M D U N A A N N A M A A S 4. Ra, non, ke(e)l; ranonkel. Voor kleineren. 1. Weesp, wesp. 2 Ruim dadelijk dien vuilen boel op. Ik waarschuw je niet in oei (Lopik) De nieuwe stokken bij de dahlia's zijn heel stevig. (Eist). De kinderen uit het dorp mocht n het eerst naar hujs; voor hen en enkele anderen zou het te laat worden, als zij tot 'iet einde ble ven. (Rhen n). De school stond vol water na het noodweer. (Olst). 3. Harlekijn. 4. Pa, pier; papier. OM OP TE LOSSEN. Voor grooteren. 1. Mijn eerste is een grappenmaker, mijn tweede is een muur of water kant en mijn geheal een walvisch- achti* dier. 2. Kruisraadeel. Op de beide kruisjeslijner. komt de naam van iets, wat wij alien hebben. X X k X lo rij een medeklinker. 2o een deel van een gebouw. 3o een broodje. 4o een ander woord voor grap. 5o 't gevraagde woord. 6o een provincie in ons land. 7o een vruchtje, dat in 't wild groeit. 8o een verkorte meisjesnaam. 9o een medeklinker. 3. Mijn geheel wordt met 11 letters ge schreven en noemt een plaats in de prov. Groningen. 6, 2, 7, 9 is een kleur. Een 8, 10, 6, 11, 4 bestaat meestal uit verscheiden woorden. Een 6, 5, 2, 8 is een roofvogel. 1, 11, 5, 4 is een ander woord voor gal uk. Een 8, 2, 3, 6, 7, 8 is een steltlooper. Een 9, 7, 4, 3, 10 is een mooie bloem. 4. Verborgen plaatsen in 't buitenland. Laat, Door, Au, Gerard en Loo da delijk thuis komen I Bijna was ik in donker tegen u aan- geloopen. De zandweg it, wel mul, maar veel korter dan de straatweg. Ik zag heele kudden herten tegen 't avond werd, op de Veluwe. (2) Voor kleineren. 1. Wie kan van dienen, die in de wei loo pen, een feest maken? 2. Ladderraadsel. lo (bovenste) sport een lichaamsdeel van een groot dier. 2o sport een najaarsbloem 3ö sport een zangvogel. 4o sport een roofvogel. 5o sport een vrouwelijk familielid. 6o sport een platvfsChje. 7o sport kinderspeelgoed. X De woorden bestaan alle uit 5 letters en de middelste vormen, van b.v ven naar beneden gelezen, den Voor de kleintjes Moecfer, hoor de klokken luiden! i Wat zou dat toch wel beduiden? Steeds weer klinkt 't: bim-bam-bimf Waarom is dat, Moes? vraagt Wim. Moeder antwoordt: 't Is Paasch morgen En de klokken moeten zorgen, Dat geen mensch of kind 't vergeet. Weet je, wat elk klokje deed? In den tijd vóór Paschen vlogen Zij naar Rome Opgetogen Keerden zij nu juist terug En zij reisden zelfs heel vlug. Want zij brachten ei'ren mee Voor de jeugd. Een oud idea: Jaren, jaren zonder tal Doen die trouwe klokken 1 al! Nu weet jij. wat 't moet beduiden Dat de klokken toch zoo luiden! -» Ernstig luistert kleine Wim Naar het vroolijk bim-bam-blm! CARLA HOOG. (Nadruk verboden). door C E. DE LILLE HOGERWAARD. Zondag is het Voorjaar! Paschenl Is dat geen driedubbel feest? Maar, dat wij nu Paschen vieren, Dat verblijdt ons toch het meest. Paschen spreekt ons van Vernieuwing, Kijk maar rond: Natuur herleeft! Wat een rijkdom is 't, die zij weer Na den barreu winter geeft! Paschen brengt ons blad en bloesem, Bloemen van de fijnste soort. Wij zijn blij, dat ieder jaar weer Paschen bij de Lente hoort! Alle bloemen willen mooi zijn, Trekken vlug haar feestjurk aan Wie toch zou er niet graag netjes Naar het feest der Lente gaan? Paschen, feest steeds van Vernieuwing, Ook van binnen, weet dat goed! Laat het daar zoo blij, zoo mooi ijn, Als t' op 't feest der Lente moet! (Nadruk verboden). OPLOSSING VAN HET RAADSEL RIJMPJE UIT HET VORIGE NUMMER. Rijblij, hand—land, fier—hier, Stopop. (Nadruk verboden). naam van een bekende stad in on, land. 3. Vul de rijmwoorden in: Paaschhaasjes hebben in den nacht Weer kind'ren eiertjes ge Zij legden z' achter boom en struik. Naar 't oude, oude Paaschg^— En toen de jeugd de eitjes vond, Was daar geen haasje, die ver——. Hun dankbaar: „dank je, Paaschhaas, zeg\'1 Want 't hazenvolkje was al 4 Met k kun Je mij eten, met r ben ik een vogel, met z niet te vinden en met sn een visch.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1933 | | pagina 7