Als 't Paschen wordt
VOOR DE KLEINTJES
OM NA TE TEEKENEN
Jugeicnden Stukken
Waarom de klokken op
Paaschmorgen luiden.
"PASCHEN
Nieuws uit België»
Raadsel hoek ie
X
XXXXXXXXX
X
x„ t
X
X
X
X
X
(Nadruk verboden.)
■Mi.'Hl
den Oudewal van J. Blom te Alkmaar tegen
een koopprijs van 1. Als voren.
Voorstel tof het sluiten van een overeen
komst met het Hoogheemraadschap Noord
hollands Noorderkwartier. In verband met
het voornemen, dat het Hoogheemraadschap
N -H. Noorderkwartier van gemeente in
eigendom, beheer en onderhoud enkele weg
gedeelten overneemt, stel'en burgemeester en
wethouders voor met het hoogheemraad
schat» een overeenkomst te sluiten, overeen
komstig het overgelegde concept. Lontorm
besloten.
Verder wordt voorgesteld een ntow® °\fr"
eenkomst aan te gaan met de N-V. Noorder
.Stoomtram Maatschappij omtrent het over
dragen van beheer en onderhoud van het
weggedeelte bii de trambrug te Schoorldam.
B en W werden gemachtigd de overeen
komst aan te gaan, behoudens ingrijpende
'va^tste'ling kohier hondenbelasting voor
1933 Voorgesteld wordt het kohier honden
belasting vast te stellen tot een totaal bedrag
van 337. Conform besloten.
Voorstel verleening reductie huur bouw
land over 1932 Burgemeester en wethouders
gtellen voor de huurprijs van het bouwland
pphmird door W. Ooiievaar e.a. te herzien
tot den normalen huurprijs van de verhuring,
welke 4 jaar geleden werd gehouden en stel
len verder voor een algemeene reductie te
verleenen van 60 met een minimum huur
prijs van 2 per snees.
Conform besloten.
De voorzitter uitte den wensch dat
de pachters in het besluit aanleiding vonden
om ook eens te betalen.
Van het B. A. was verzoek ingekomen om
voor het bouwland van het B. A. eenzelfde
regeling te mogen toepassen. Ook dit werd
goedgevonden.
Rondvraag. De heer Geus drong er op
aan om den nieuwen kastelein toe te staan
om, zoolang de vergunning niet af komt, ln
verlofsvergunning te tappen.
De voorzitter antwoordde, dat dit
niet is aangevraagd en voor'oopig dus eerst
moet worden aangevraagd. Het is de vraag
of de ontheffing verleend wordt. Hierop
sluiting.
(Van onzen correspondent).
Het geval van een gevaarlijk
avonturier. Hoe een Ameri-
kaansche verzekeringsmaat
schappij werd beet genomen,
Een man vermoord; daarna
een tweede maal zijn eigen
begrafenis georganiseerd.
Op het laatste oogenblik een
kink in den kabel.
Voor een van de 'ÖsUsselsche rechtban
ken stond dezer dagen een Rumeensche
avonturier terecht, die niet tot het alle-
daagsche slag behoort. De rechtbank heeft
hem veroordeeld tot 8 jaar gevangenisstraf
waarna hij vermoedelijk aan de Ameri
kaansche regeering zal worden uitgeleverd,
om in de Staten te eindigen op den electri-
schen stoel. Naast hem zat op de beklaag
denbank zijn vrouw, die anderhalf jaar ge
vangenisstraf opgeloopen heeft. Zijn misda
dige avonturen grepzen aan het onwaar
schijnlijke en hadden wij de debatten en de
verklaringen niet ter zitting gehoord, dan
zouden wij aan overdrijving hebben geloofd.
De aanvang van deze zaak had plaats in
Augustus 1932. Een bestuurder van een
verzekeringsmaatschappij, aan het De
Brouckèreplein te Brussel, ontving in den
morgen het bezoek van een vreemdeling,
een Rumeen, die zich liet aanmelden als
zijnde Nicolas Nicolaidi. Deze naam zei
iets tot den directeur. Hij had inderdaad
enkele jaren vroeger kennis gemaakt met
een dame, op het strand te Ostende, die be
weerde, dat haar man haar had verlaten en
naar Amerika was gegaan. Enkele maan
den later had deze dame, met wie hij in re
latie "was gebleven, hem gemeld, dat haar
man in Amerika was vernioort) en hij 'had
gedurende ee/i jaar stappen gedaan om de
uitbetaling te bekomen van de leyensver-
zekeringspremie, die het -slachtoffer Nico
las Nicolaidi, te Youngstown had afgesloten
ten bate van zijn vrouw, waarin hij ook was
geslaagd. De vrouw had 5270 dollar ge
trokken. Na de uitbetaling had de eerst
zoo vriendelijke dame niets meer van zich
laten hooren.
..Dan zijt gij de broer van dengene, die in
Amerika is vermoord?" vroeg de directeur.
..Neen zeide de ander, „ik ben niet zijn
broer, ik ben Nicolas Nicolaidi zelf. Ik ben
P1®4 vermoord. Het was een bedrog. Ik
eb den vermoorde mijn identiteitspapieren
in de zakken gestopt en zoo heeft iedereen
ge acht, dat ik het was. Ik kom nu uit Ru
mem* terug, waar ik nogmaals ben overle
en. ïjn vrouw wil mij nu niets meer van
e nieuwe premie geven, en ik kom op u
een eroep doen om mij te helpen en haar
te overtuigen, dat zij mij moet betalen".
C A €UF ij- een ak van de hanr'
- 1 a,gCn beloofde den zonderlin
gen bezoeker zim hulp en na een afs-a«'
te hebben gemaakt voor 's namiddag
waarschuwde h„ dadelijk de recherche, die
den Rumeen bu zijn bezoek arresteerde. En
het bleek inderdaad, dat deze man een zeer
gevaarlijk bandiet was een avonturier, die
er was ingeloopen op het laatste oogenblik
door eigen ongeduld; een oplichter, die met
de medeplichtigheid van zijn vrouw 5270
dollar was machtig geworden, terwijl de
vrouw, of bever officieel zijn weduwe, in
bezit was van nog een chèque van 48 947
Zwitsersche frank, als betaling van een
levensverzekeringspremie, voor zijn over
lijden.
Einde 1929 vond men te Youngstown, op
een eenzame plaats nabij een fabriek, het
lijk van een man, een arbeider uit de fa
briek, wiens aangezicht onherkenbaar was
gemaakt. Hij was vermoord, dit stond vast,
alhoewel de moordenaar had willen doen
gelooven aan een verkeersongeluk. In de
zakken vond de politie identiteitspapieren
op naam van Nicolas Nicolaidi, wiens
vrouw, Henrica Coppijn, te Ostende woon
de. an den dader vond men geen Spoor.
Er werd een foto van het lijk naar Ostende
gestuurd en Henrica Coppijn herkende aan
zekere eigenaardigheden, volgens zij be
weerde, haar echtgenoot. De zaak werd
aldus bewezen geacht en een jaar later
kreeg zij uitbetaling van de verzekerings
premie.
In 1927 was het tusschen haar en haar
man begonnen. Zij was bediende in een be
kend Engelsch reisagentschap te Antwerpen
Hij, een electricien, kwam er als reiziger. En
op 12 Maart trouwden zij, onder den val-
schen naam van Nicolas Nicolaidi, om on
middellijk nadien in te schepen naar Canada.
Wist zij toen, dat zij een valschen naam
droeg? Men mag aannemen van niet. Welke
de inzichten waren van den Roemeen weet
men niet, maar het openbaar ministerie kon
als veronderstelling aanvaarden, dat de Ru-
meen op deze manier zich eventueel gemak
kelijk zou kunen ontdoen van de vrouw, die
hij had meegenomen. Te Montreal werkte
Nicolaidi in een groote onderneming. Hij
had een verzekering afgesloten tegen arbeids-
ongelukken. En plots had dit ongeluk plaats
Nicolaidi was eensklaps stekeblind en hij
trok de premie: 1.850 dollar, terwijl zijn
patroon hem nog 2.000 dollar bijbetaalde
Met dit geld kwamen zij naar Antwerpen te
rug. Nicolaidi was toen volstrekt niet blind
meer.
Na eenigen tijd vertrok de Roemeen terug
naar de Ver. Staten, deze maal alleen. Te
Youngtown vindt hij werk en dadelijk be
geeft hij zich naar een filiaal van de Metro
politan Life om een levensverzekering af te
sluiten ten bate van zijn vrouw. Enkele
maanden laer vindt men het lijk op den weg
met zijn identiteitspapieren. Hij zelf is ver
dwenen uit de fabriek, evenals een zekere
George Stefan, dien man als de dader ver
denkt, maar die nooit werd ontdekt. De ver
moorde was inderdaad niemand anders dan
George Stefan, een werkmakker van Nico
laidi.
„Ik ben nooit in de Ver. Staten geweest",
zegt de Roemeen nu aan de rechtbank. Doch
de handteekening op de verzekeringspolis,
zijn identiteitspapieren in de zakken van den
vermoorde, de brieven, die hij van uit Ame
rika aan zijn vrouw heeft geschreven, het
reiskaartje van de White Star, zijn eigen be
kentenis aan den directeur van de verzeke
ringsmaatschappij zijn als zoovele bewijzen
van zijn verantwoordelijkheid, die hij nu wil
ontkomen.
Een jaar leefden zij samen van het geld.
De vrouw had het lijk van haar man „her
kend", terwijl deze reeds bij haar was terug
gekeerd. En zij schreef nog brieven aan den
Roemeenschen consul te New-York, om spoe
dige uitbetaling van het geld te kunnen beko
men. Maar tenslotte moest er opnieuw iets
worden gevonden. De Roemeen zou er op
nieuw voor zorgen. Hij begaf zich naar een
bekende Zwitsersche verzekeringsmaatschap
pij te Brussel en sloot opnieuw een contract
af voor 48.947 Zwitsersche frank. Dan ver
trekt hij naar zijn geboortedorp, Barlad
Hier koopt hij enkele ambtenaren om en na
enkele dagen begeeft hij zich naar het ge
meentehuis, zeggende, dat hij Dimitri Junes-
cu heet en dat zijn vriend, Mihai Neculai
dat is zijn ware naam is overleden. Ten
bewijze gaf hij een verklaring van overlijden,
afgeleverd door een dokter. De verklaring
werd aanvaard zonder nazicht. Dimitri Ju-
nescu bestelde een kist voor Mihai Neeulau.
en volgde de begrafenis de kist was met
steenen gevuld naar de begraafplaats van
de paria's, want hij had verklaard, dat Neeu
lau ongeloovig was ongeloovigen wor
den door den pope zonder vorm van proces
begraven en op het graf komt zelfs de naam
niet van den afgestorvene. Na de begrafenis
bekwam hij een authentieke acte van overlij
den uit de registers van Barlad, die hij naar
België zond. Op het oogenblik zijn al dege
nen, die hulp hebben verleend in Rumenië
aan deze sinistere comedie, in hechtenis. De
„weduwe" maakte dadelijk werk van de ver
zekering. De maatschappij vond alles in orde
en de zoon van den directeur begaf zich per
soonlijk naar Ostende om den chèque ter
hand te stellen, deze maal niet aan de echt-
genoote, maar aan haar zuster, want het
tweede contract was ten gunste van deze
laatste gemaakt. De echtgenoot was immers
reeds één keer overleden en een tweede over
lijden had ongetwijfeld argwaan doen ont
staan. Te Ostende weigerde de zuster van
de vrouw met de zaak iets te maken te heb
ben. Zij wou de chèque niet in ontvangst ne-
oen ging de vrouw doodbedaard en
zelfbewust naar beneden en zei: „Ik ben
Marcelle Coppijn", zich dus uitgevende voor
haar zuster. Zij teekende met den naam van
haar zuster het ontvangbewijs. Doch nu
moest een kink in den kabel komen De we
duwe" had nieuwe trouwplannen met "een
plaatselijk dokter. Daarom wou zij het geld
hebben en daarom viel zij flauw toen Dimi
tri Junescu, alias Nicolaida, in werkelijkheid
Mihai Neeulau, in levende lijve voor haar
verscheen.
„Ik dacht, dat hij deze maal werkelijk dood
was", beweert zij. En hij kwam zeer ongele
gen.
Neeulau vond de trouwplannen van zijn
vrouw niet naar zijn zin. Den directeur van
je verzekeringsmaatschappij had hij geduld,
imdat'hij helpen moest zonder ervan be-
vust te zijn om het geld van de eerste op-
ichterij te incasseeren. Maar zijn vrmiw de
finitief in andere handen te zien omgaan
vond hij heelemaal overdreven. En nog on
prettiger vond hij de grap, toen zijn vrouw
geen rooden duit wou geven van de chèque,
die zij nog niet had verzilverd. Hij dreigde
met schandaal. Maar het hielp niet. En in
zijn opwinding, om vooral zijn vrouw in
haar trouwplannen te storen, liep hij naar
den directeur van de verzekeringsmaatschap
pij, om alles te bekennen en zijn hulp te vra
gen. Denzelfden dag had zijn vrouw de chè
que geteekend. weer met de valsche handtee
kening van haar zuster, om het belangrijke
kapitaal op te 6trijken, haar man te vergoe
den, en definitief weg te sturen. Doch hij
werd nooit ontvangen.
Zou de verbeelding van een feuilletonist
het beter kunnen uitdenken? We zullen u de
houding van den Roemeen niet beschrijven.
Hij noemde de handelwijze van zijn vrouw
een schande. Zoo dicht bij het doel hem in
den steek te laten! Dit achtte hij ongehoord
En verder wou hij wel toegeven, dat hij een
oplichter was, maar een moordenaar, neen.
dat niet
door
C- E. DE LILLE HOGERYVAARD.
Pa Pieter Langoor is aan 't werk
Hij schildert menig ei,
Daarmee maakt hij, als 't Paschen
De menschenkind'ren blij.
wordt,
Dat schild'ren doet hij o, zoo graag!
Hij is een kunstenaar,
En 't mooiste, grootste ei is heusch
In 'n ommezientje klaar!
Zijn beide zoontjes: Grijs en Grauw,
Zien toe en 't tweetal denkt:
Gelukkig is het menschenkind,
Dat Vader 'n Paaschei schenkt!
- Ik wou, dat ik zoo n kleuter was.
Zoo'n kind wordt braaf verwend!
- Maar jammer is 't, dat 't Vader Piet
Dien besten haas niet kent!
- Een menschepkind was 'k toch
niet graag,
Ik ruilde Vader Piet
- Nog voor geen honderd kinderp-a'sf
Had het gelijk of niet?
(Nadruk verboden)»
(buiten verantwoordelijkheid van a*
Redactie. De opname ui at rubriek, bewijst
geenszins dot de redarlie er mede instemt t
M. de R.
Wat is kritiek toch makkelijk!
Daar ben ik gaan kijken naar d'e hek
ken bij de nieuwe Nieuwlandersiugel-
brug en daar zag ik wat anders
want over die hekken wil ik 't niet
hebben.
Dat is een akkefietje voor de schoon
heidscommissie als die er zich tenmin
ste niet al over do^ctgeërgerd of dood
geschaamd heeft.
Wat ik daar zag achteraf dus dat
die brug ergens anders had moeten lig
gen, en wel eenige meters meer naar
het Oosten.
Dan was als i.c. bijkomstige om
standigheid het waterbeloop (de wa
terloop) béter geworden want nu zit er
een knik in die sloot.
En dan waren die huizen ook minder
in de verdrukking gekomen.
(Trouwens alles zou al een hoop beter
geweest zijn, als e nieuwe brug verder
van de huizen af weer in den singel ge
legd was bovendien). En dan was die
aparte sloot voor de polderwaterloozing
tijdens den bouw ook niet noodig ge
weest en het geld daarvoor gespaard
gebleven.
Dit geval doet mij onder meer weer
denken aan de vernieuwing van de Ber-
gerbrug.
Dat was ook een vernieuwing met
enkel verbreeding.
Toen daar de hulpbrug van eenige
duizenden guldens eenmaal naast de
oude brug lag heb ik de opmerking ge-
hooi a, daar had de brug moeten liggen
dan was de knik uit den weg naar het
Zevenhuizen geweest, (datcerend uit den
oorlogsvestingbouw.)
En dan was die dure hulpbrug niet
noodig geweest.
En dan had 't Hotel de Nachtegaal een
plein voor zijn deur gehad en
Ja, die achteraf-kritiek is wel mak
kelijk
Een die aan den wal staat en
medelijden heeft met die gekooide
bewoners.
Weest voorzichtig met vuur
in bosch en heide
Oplossingen der raadsels
uit het vorige nummer.
Voor greoteren.
1. Uitgeest. Guit, steeg, geit, tuit, git.
z. Kelk Korenbloem,
boot
jurk
knie
H an 6
ibis
lans
korf
3.
pier
k i o m
A
D
A
M
D
U
N
A
A
N
N
A
M
A
A
S
4. Ra, non, ke(e)l; ranonkel.
Voor kleineren.
1. Weesp, wesp.
2 Ruim dadelijk dien vuilen boel op.
Ik waarschuw je niet in oei (Lopik)
De nieuwe stokken bij de dahlia's
zijn heel stevig. (Eist).
De kinderen uit het dorp mocht n
het eerst naar hujs; voor hen en
enkele anderen zou het te laat
worden, als zij tot 'iet einde ble
ven. (Rhen n).
De school stond vol water na het
noodweer. (Olst).
3. Harlekijn.
4. Pa, pier; papier.
OM OP TE LOSSEN.
Voor grooteren.
1. Mijn eerste is een grappenmaker,
mijn tweede is een muur of water
kant en mijn geheal een walvisch-
achti* dier.
2. Kruisraadeel.
Op de beide kruisjeslijner. komt de
naam van iets, wat wij alien hebben.
X
X
k X
lo rij een medeklinker.
2o een deel van een gebouw.
3o een broodje.
4o een ander woord voor grap.
5o 't gevraagde woord.
6o een provincie in ons land.
7o een vruchtje, dat in 't wild
groeit.
8o een verkorte meisjesnaam.
9o een medeklinker.
3. Mijn geheel wordt met 11 letters ge
schreven en noemt een plaats in
de prov. Groningen.
6, 2, 7, 9 is een kleur.
Een 8, 10, 6, 11, 4 bestaat meestal uit
verscheiden woorden.
Een 6, 5, 2, 8 is een roofvogel.
1, 11, 5, 4 is een ander woord voor
gal uk.
Een 8, 2, 3, 6, 7, 8 is een steltlooper.
Een 9, 7, 4, 3, 10 is een mooie bloem.
4. Verborgen plaatsen in 't buitenland.
Laat, Door, Au, Gerard en Loo da
delijk thuis komen I
Bijna was ik in donker tegen u aan-
geloopen.
De zandweg it, wel mul, maar veel
korter dan de straatweg.
Ik zag heele kudden herten tegen 't
avond werd, op de Veluwe. (2)
Voor kleineren.
1. Wie kan van dienen, die in de wei
loo pen, een feest maken?
2. Ladderraadsel.
lo (bovenste) sport een
lichaamsdeel van een
groot dier.
2o sport een najaarsbloem
3ö sport een zangvogel.
4o sport een roofvogel.
5o sport een vrouwelijk
familielid.
6o sport een platvfsChje.
7o sport kinderspeelgoed.
X
De woorden bestaan alle uit 5 letters
en de middelste vormen, van b.v
ven naar beneden gelezen, den
Voor de kleintjes
Moecfer, hoor de klokken luiden! i
Wat zou dat toch wel beduiden?
Steeds weer klinkt 't: bim-bam-bimf
Waarom is dat, Moes? vraagt
Wim.
Moeder antwoordt: 't Is Paasch
morgen
En de klokken moeten zorgen,
Dat geen mensch of kind 't vergeet.
Weet je, wat elk klokje deed?
In den tijd vóór Paschen vlogen
Zij naar Rome Opgetogen
Keerden zij nu juist terug
En zij reisden zelfs heel vlug.
Want zij brachten ei'ren mee
Voor de jeugd. Een oud idea:
Jaren, jaren zonder tal
Doen die trouwe klokken 1 al!
Nu weet jij. wat 't moet beduiden
Dat de klokken toch zoo luiden! -»
Ernstig luistert kleine Wim
Naar het vroolijk bim-bam-blm!
CARLA HOOG.
(Nadruk verboden).
door
C E. DE LILLE HOGERWAARD.
Zondag is het Voorjaar! Paschenl
Is dat geen driedubbel feest?
Maar, dat wij nu Paschen vieren,
Dat verblijdt ons toch het meest.
Paschen spreekt ons van Vernieuwing,
Kijk maar rond: Natuur herleeft!
Wat een rijkdom is 't, die zij weer
Na den barreu winter geeft!
Paschen brengt ons blad en bloesem,
Bloemen van de fijnste soort.
Wij zijn blij, dat ieder jaar weer
Paschen bij de Lente hoort!
Alle bloemen willen mooi zijn,
Trekken vlug haar feestjurk aan
Wie toch zou er niet graag netjes
Naar het feest der Lente gaan?
Paschen, feest steeds van Vernieuwing,
Ook van binnen, weet dat goed!
Laat het daar zoo blij, zoo mooi ijn,
Als t' op 't feest der Lente moet!
(Nadruk verboden).
OPLOSSING VAN HET RAADSEL
RIJMPJE UIT HET VORIGE
NUMMER.
Rijblij,
hand—land,
fier—hier,
Stopop.
(Nadruk verboden).
naam van een bekende stad in on,
land.
3. Vul de rijmwoorden in:
Paaschhaasjes hebben in den nacht
Weer kind'ren eiertjes ge
Zij legden z' achter boom en struik.
Naar 't oude, oude Paaschg^—
En toen de jeugd de eitjes vond,
Was daar geen haasje, die ver——.
Hun dankbaar: „dank je,
Paaschhaas, zeg\'1
Want 't hazenvolkje was al
4 Met k kun Je mij eten, met r ben ik
een vogel, met z niet te vinden en
met sn een visch.