Van Rommelzaken Hobbeltie
Het raadsel van het
kasteel „Neijenrode"
opgelost.
ODOL-tand pasta
Door de justitie en politie zijn in
totaal negen personen gearres
teerd, w.o. de heer van het kasteel
„Neijenrode".
De valsche Turmac-bons leidden
op het spoor.
Chantagebrieven,
De inbrekers kregen instructies
- dagelijks gebruikt -
De betaling bleef achterwege.
Het optreden van een particu
lier detective.
De arrestatie van den kasteel
neer.
1
gevonden heb, is, dat het Amerikaansche
(type, zoowel van man als van vrouw, zulk
leen standaardsoort is, dat men nooit weet,
(met wie te doen te hebben. Ik bedoel, dat een
bepaald gezicht even goed behooren kan aan
«en generaal als aan een dominee of een ga
ragehouder. De twee locomotiefmachinisten,
waarover ik het zoo straks had en die ik wel
eens op hun ijzeren monster heb zien langs-
stormen, zijn lieden waarmee in even graag
'n spelletje kaart zou spelen als met bankiers,
misschien nog liever. Ik keek na een halt
uurtje van mijn krant op en zag dat liet vier
tal wonderwel aanpapte. Het was nu tegen
middernacht en bij de verschillende stations
waren heel wat reizigers uitgestapt. Kijk,
daar ging dat jongmensch. dat aitijd om
kwart voor acht in mijn trein stapt in Mount
JKisco 's morgens, maar groote genade, wat
Was hij ver boven zijn thee! Zou hij opge
wacht worden of alleen naar huis moeten
rijden? Een paar banken van mij af ligt een
Conducteur met zijn beenen uitgestrekt op
een voorbank zwaar te ronken, hij is ook op
weg naar huis na afloop van zijn dienst
Ikunt u zich zoo iets bij ons indenken Slapen
!n den trein is een andere democratische
kwestie. De conducteurs van den trein weten
precies wanneer die of gene moet uitstappen
en letten moederlijk op, wanneer hun reizi-
gers in slaap sukkelen. Persoonlijk overkomt
et mij zelden, dat mijn oogleden dichtval
len, maar ik weet het veilig te kunnen doen,
(want één station van te voren zal de conduc
teur me komen wakker schudden met de
Waarschuwing, dat ik er bijna ben. Ik heb
Jiet menigmaal gezien en een paar keer on-
idervonden. Reizen in Amerika is een familie
kwestie, wij doen niet deftig en niet gewich-
jtig, maar het is een rijdend huiselijk leven,
jdat iets heel bijzonders is, iets heel Ameri-
jkaansch en waaraan de kersversche Euro
peaan zich met een paar verbaasde oogen
(onderwerpt. Lezer, stopt u ooit uw kaartje
pn het lint van uw hoed ter controle, valt dan
]genoegelijk in den dut en laat u vlak voor
uw plaats van bestemming vaderlijk wakker
pchudden door een conducteur, die het uiter
dijk heeft van uw patroon of uw burgemees
ter? Nee, immers!
fBimmdand.
OUD-MINISTER PROF. MR. DR<
F A. VAN GIJN f-
gr'In den vroegen ochtend is gister te
zijnen huize te Den Haag overleden
prof. mr. dr. A. van Gijn, oud-minister
gran financiën.
De heer van Gijn bereikte den leeftijd
Aan bijna 67 jaar. Zijn gezondheidstoe-
'stond liet reeds langen tijd te wenschen
'over.
Ant. van Gijn werd te Dordrecht ge
boren en genoot daar ter stede gymna-
jsiaalonderwijs. Hij studeerde aan de
uLeidsche universiteit in de rechtswe
tenschappen en promoveerde aldaar in
(1892 tot doctor in de rechts- en staats
wetenschappen.
Met ingang van Januari 1893 werd hij
ilbenoemd tot adjunct-commies ter Pro
vinciale Griffie van Zuidholland, waar
hij gedurende tien jaren werkzaam
Ibleef. achtereenvolgens als commies en
als hoofdcommies in verschillende af
delingen. Vervolgens werd hij in 1905
secretaris van het college, bedoeld in de
woningwet en ook secretaris van de ge
zondheidscommissie te 's-Gravenhage-
Daarna begon hij zich ook in zijn amb
telijke loopbaan te specialiseeren op het
financiënwezen en daarmede verband
houdende vraagstukken. Met ingang van
October 1905 werd hij benoemd tot
administrateur bij de generale thesaurie
'wan het ministerie van financiën en
iverkreeg in 1909 den titel van thesau
rier-generaal.
In 1911 werd de thans ontslapene ge-
Ucozen tot lid van de Provinciale Staten
rvan Zuidholland welk ambt hij vervul
!<lo tot 1916, toen hij tot minister van
(financiën werd benoemd.
De heer van Gijn was aanvankelijk lid
üvan de vrijzinnig democratische partij,
jidoch sinds 1910 lid van de liberale unie
De ministerportefeuille behield hij
«iet lang, want reeds in Februari 1917
linoest hij aftreden omdat er in den mi
nisterraad verschil van meening bestond
omtrent zijn verantwoordelijkheid in
verband met de crisis-uitgaven. Toen het
kabinet Cort van der Linden optrad in
1913, had de premier mr. van Gijn reeds
iaangezocht om de portefeuille van
financiën te willen beheeren. Deze meen-
ide echter toen daarvoor te moeten be-
«danken. Hij werd als minister van finan-
jciën opgevolgd door wijlen prof. Treub
Van 19171920 was mr. van Gijn voor
zitter van den burgerlijken en militai-
iren pensioenraad en van 1919-1925 pre-
laident-commissaris van de Nederland-
ache Uitvoer-Maatschappij. Reeds vóór
jzijn ministerschap van 1913-1916 was
hij door de regeering aangewezen als
koninklijk commissaris bij de Neder-
iandsche Bank. Na zijn aftreden als
iminister kwam hij weder in deze func
tie terug, welke hij bleef vervullen tot
1926.
In 1922 werd hij voor den Vrijheids
hond gekozen tot lid der Tweede Kamer
Bii de verkiezingen van 1929 keerde hij
«iet meer in het parlement terug. Tij
dens zijn lidmaatschap was hij na den
dood van wijlen mr- H. C. Dresselhuys
leider van de liberale fractie.
Bij de financieels saneering van Oos
tenrijk. onder auspiciën van den Vol
kenbond, bleek de noodzakelijkheid, dat
ili Weenen de Volkenbond vertegen
woordigd was bij de Oostenrijksche Na
tionale Bank door een adviseur, die het
bestuur dier Instelling in financieel-
technische kwesties van advies diende
Twee jaar stond hij de Oostenrijksche
Nationale Bank met zijn adviezen ter
zijde.
Van 1916192C was de thans ontsla
pene bijzonder hoogleeraar aan de Leid-
sche Universiteit, belast met het geven
wan onderwijs in de leer der financiën,
un 1920 werd hi' privaat-docent in dit
leervak.
-Vele artikelen in Qftde;scheidene tijd
schriften zijn van zijn hand verschenen
Hij was gedurende vele jaren voorzitter
van het hoofdbestuur van de vereeni-
ging Nederland—Duitschland en jaren
lang voorzitter van de Vereeniging voor
den Vrijhandel.
Mr. van Gijn was commandeur m ae
Oranje-Nasau Orde, ridder in de Orde
van den Nederlandsche Leeuw en
officier in de orde van den itten
Leeuw van Tsjecho-Slowakije.
Wij hebben gister reeds mededeeling ge
daan van de opzienbarende arrestaties welke
gister zijn gedaan in verband met den be-
ruchten schilderijendiefstal in het kasteel
Neijenrode. In verband daarmede is het ze
ker interessant eens het volgende verloop der
gebeurtenissen te vermelden:
Op 29 Februari van het vorige jaar had
op het kasteel Neijenrode in de nabijheid van
Breukelen een inbraak plaats, waarbij eenige
schilderijen en een aantal miniaturen van
zeer groote waarde werden gestolen. Reeds
onmiddellijk was de geheele zaak omgeven
door een waas van geheimzinnigheid en
thans is het de Amsterdamsche justitie en de
Centrale Recherche te Amsterdam, onder lei
ding van inspecteur Posthuma, met behulp
van zijn rechercheurs De Weilé en Loman ge
lukt, den sluier van geheimzinnigheid, die
over dit misdrijf hing, op te lichten.
Er is vast komen te staan, dat de geheele
inbraak een in elkaar gezet plan was, waar
van de verzekeringsmaatschappij tot een be
drag van 70.000 de dupe is geworden. De
Justitie heeft thans in totaal gearresteerd de
drie inbrekers, het geestelijk hoofd van de
inbrekers, een bekend heler die nog onlangs
werd veroordeeld, een particulier detective en
zijn secretaresse, benevens een tusschenper-
soon tusschen de dieven en den heer K., een
bekende van den heer M. O. van N., be
woner van het kasteel. Ook deze beide laat
ste personen zijn gearresteerd, zoodat in to
taal negen personen zich in hechtenis bevin
den.
Er kwamen eenige maanden geleden ten
parkette geruchten binnen dat een groot aan
tal valsche Turmac-bons, die gefabriceerd
waren in België, hier te lande in omloop wa
ren. De Valsch Geld-Centrale, waaronder
deze zaak ressorteerde, stelde onder leiding
van den commissaris Broekhof een onderzoek
in. Het politie-onderzoek leidde tot een huis
zoeking bij den particulier detective J., in de
wandeling en in den onderwereld betiteld
met den naam Dikkie Bigmans. Bij deze huis
zoeking in de woning aan de Stadhouders
kade te Amsterdam werden twee miniaturen
gevonden, afkomstig uit het kasteel Neijen
rode en op 29 Febr. van het vorige jaar ge
stolen.
Naar alle waarschijnlijkheid was de in
braak op het kasteel in elkaar gezet werk ge
weest. De detective en zijn assistente, de 28-
jarige mej. A. N., werden gearresteerd. Het
spoor werd hardnekkig door de justitie en
politie gevolgd en de detective, zoowel als
zijn assistente, legden later voor de politie en
den rechter-commissaris een bekentenis af:
de inbraak in het kasteel Neijenrode was
„een kunstje" geweest. Op grond van de
door dit tweetal afgelegde verklaringen wer
den weer twee huiszoekingen gehouden, één
in Den Haag onder leiding van den officier
van justitie te Amsterdam, mr. dr. A. van
Thiel, en één in Amsterdam.
In Den Haag werden huiszoekingen ver
richt bij J. W. K., die vroeger een buiten in
de nabijheid van Naarden bewoonde, en o.a.
houder van renstallen was. Te Amsterdam
werd huiszoeking verricht bij zekeren W. in
de Van Woustraat. Deze man is een „manus
je van alles" die reeds in allerlei zaken en
ondernemingen gewerkt heeft. Hij is een „za
kenvriend" van den Haagschen K. Deze Am-
sterdamsche huiszoeking werd verricht door
den officier van justitie, mr. v. Dullemen.
Deze huiszoeking In de Van Woustraat le
verde nieuw materiaal in den vorm van twee
belangrijke brieven achter een spiegel van
de kast in de slaapkamer. Het bleken con
cepten te zijn van chantage-brieven aan den
heer O., bewoner van het kasteel Neijenrode.
Deze brieven waren geschreven door K. (Den
Haag). Uit de verhooren van K. en W. bleek,
vooral door de verklaringen van W., dat zij
den schakel gevormd hadden tusschen den be
woner van het kasteel Neijenrode en de „kra
ker-combinatie", bestaande uit den bekenden
B. en drie „zware jongens". W. heeft volle
dig bekend dat hij in opdracht van K, die
weer gehandeld heeft in overleg met O., zich
in verbinding met de drie inbrekers heeft ge
steld. Twee van dit drietal zijn bekende in
brekers, terwijl de derde een zoogenaamde
„gabber" (inbreker in opleiding) is.
De inbrekers, die kort geleden zijn gear
resteerd, hebben volledig bekend, en gedu
rende de verhooren voor politie en rechter
commissaris hebben zij tot in details verteld
hoe de inbraak heeft plaats gehad. Zij waren
voorzien van een situatiekaart, waarop de
verschillende toegangen tot het groote kasteel
nauwkeurig waren aangegeven. Zij zijn bin
nengedrongen door een raam van een hoek
zaal. Dit raam was voorzien van glas-in
lood-raampjes en ook hierin voorzagen de
informaties. Zij hadden n.1. opdracht, het
derde ruitje van boven en het derde ruitje
van onder te verbreken, zoodat zij door hun
hand erdoor te steken de grendels weg kon
den schuiven. Er was afgesproken, dat op
29 Februari de „stoot" zou plaats hebben
doch vooraf hadaen de inbrekers zich dege
lijk op de hoogte gesteld of de zaak niet in
een was gezet, om hen in de gevangenis te
Hoewel het bymeMkw<jü& met grind
voorkomt het leelijke verkleuren der
tanden en een onwelriekenden adem.
is belegd en het verbreken van de glas-in-
lood-raampjes veel leven maakte, hoorde de
kasteel-bewoner, die n.b. vlak boven de be
wuste kamer sliep, niets van het geval. Be-
ïalve van instructies hoe binnen te komen,
was den inbrekers ook nauwkeurig gezegd
wat zij van de kunstschatten mee moesten
nemen. Een gedeelte van de antiquiteiten be
hoort n.1. aan de firma Goudstikker, die het
casteel gedeeltelijk als show-room gebruikt.
Den inbrekers was gezegd, dat zij de schilde
rijen moesten hebbra, die om de „roetmop",
een makkelijk te herkennen schilderij, hingen.
Daar deze kamer vrij dicht aan den hoofd
weg is gelegen, hadden de ditmaal uitgenoo-
digde inbrekers de gordijnen maar dicht ge
schoven, wat ook weer met lawaai gepaard
ging, „het leken wel vloerkleeden", verklaar
den de heeren voor den rechtercommissaris.
Voorts hebben de inbrekers voor den rech
ter-commissaris nadrukkelijk verklaard, dat
zij zich precies aan de instructies hebben ge
houden en vijf schilderijen en een aantal mi
niaturen, die klaar waren gezet, hebben mee
genomen. Alles was zoo geprepareerd, dat
vergissingen uitgesloten waren. De miniatu
ren gingen in een zak en de kostbare schil
derijen werden achter op de fiets gebonden
en zoo ging het hoofdstadwaarts. Het gesto
len goed werd naar den ouden bekenden van
politie en justitie B. gebracht, die de jongens
er op uitgestuurd had.
Toen was het wachten op geld. Er was ge
accordeerd, dat verschillende „heeren"
twaalfduizend gulden te verdeelen zouden
krijgen. De betaling traineerde echter op
dusdanige wijze, dal zij als schadeloosstel
ling er zelf nog achtduizend gulden opleg
den, zoodat zij in totaal twintig mille vor
derden. Doch de heer O. zat vrijwel op zwart
zaad, zoodat van betaling niets kwam. B. en
zijn inbrekersstaf werden ongeduldig. Aan
vankelijk besloten zij om zich schadeloos te
stellen voor zoover dat mogelijk was door
het goud van de minaturen af te sloopen.
Eindelijk kwam 1500 binnen. De Haagsche
K. kreeg 500, de man die als tusschenper-
soon tusschen K. en B. was opgetreden tou
cheerde eveneens 500, terwijl voor B. en
zijn inbrekers de laatste 500 werd afge
staan. Een maand tang werd er levendig on
derhandeld. Min of meer bedekte bedreigin
gen aan het adres van den kasteelheer ble
ven niet uit, doch geld kwam er niet op tafel.
B. en de inbrekers zaten toen met hun gesto
len waar opgescheept, want zoowel de schil
derijen als de miniaturen zijn van een dus
danige bekendheid in de wereld van den
kunsthandel, dat een eenigszins loonende
verkoop absoluut onmogelijk was, zonder ge
snapt te worden.
Nu komt de volgende schakel in deze Ed-
gar Wallace story. B zocht contact met den
particulier detective J., wetende dat deze nog
al eens door verzekerisgmaatschappijen
wordt belast met bet opsporen van gestolen
goed Deze J. stelde zich op zijn beurt weer in
verbinding met de verzekeringmaatschappij.
Het gestolen goed was zeer hoog voor
eenige tonnen verzekerd, en het was na
tuurlijk de bedoeling om na uitbetaling van
het verzekeringsbedrag de schilderijen en de
miniaturen te vernietigen, zoodat iedere kans
dat zij weer op de proppen zouden komen,
weg was. Intusschen werd door de verzeke
ringsmaatschappijen een belooning van
10.000 uitgeloofd. De dieven brachten hun
buit naar den particulier detective en deze
volgde zijn gewone methode. Op zeer geheim
zinnige wijze opende hij de onderhandelin
gen met de verzekeringsmaatschappijen. Op
donkere avonden en op verlaten wegen wer
den afspraken gemaakt. J. kwam dan, ver
gezeld van eenige gemaskerde mannen, in
een auto aanrijden, toonde voor de ruit een
schilderij, om daarna weer ijlings weg te rij
den. Zijn geheele bedoeling met deze mani
pulaties was, om te bewijzen dat hij den buit
op het spoor was en ijverig bezig was om de
zaak in het reine te brengen.
Een derde gedeelte van de partij kwam ten
slotte in Maart van het vorige jaar via den
particulier detective bij de verzekering te
rug. De detective bedong voor zijn bemoeiin
gen 3500, terwijl 10.000 door de verzeke
ring werd uitbetaald Dit geld werd ver
deeld onder B. (het hoofd van de inbrekers)
en de drie inbrekers.
De inbrekerscombinatie zat nu nog min
of meer in haar maag met twee-derde van
den buit. Intusschen moesten de verzekering-
maatschappijen over de brug komen. Zij bo
den aan den heer O. van N., tegen wien toen
al wel eenig vermoeden bestond dat de zaak
niet geheel in orde was, doch tegen wien toen
justitie nog geen enkel bewijs had, een da
ding aan van 70.000.
Toen kwam tenslotte het tweede pak schil
derijen aan de beurt, dit is pas in het begin
van dit jaar ook weer via den particulier-
detective J. gebeurd. Ook in dit geval speel
de J. weer de rol van de pientere en ijverige,
doch uiterst geheimzinnige detective. Het le
zen van Conan Doyle, Edgar Wallace en Op-
penheim schijnen hun invloed niet te hebben
gemist. Hij zou, ook om deze partij op te
sporen, weer geweldige onderzoekingen heb
ben gedaan. Zoo had hij b.v. het verhaal ge
daan, dat in het boech in de nabijheid van
Ltrecht, „zooveel stappen links en zooveel
stappen rechts" de buit in een greppel was
begraven. Het behoeft geen betoog, dat deze
verhalen slechts in het vruchtbare brein van
dezen detective bestonden en de schilderijen
reeds lang op een veilig plekje in zijn kan
toor waren verborgen. r J
Door deze verschillende verklaringen
noopte het bewijs tegen den kasteelheer zich
op, en Dinsdagavond besloot de justitie haar
laatsten slag te slaan in den vorm van de ar
restatie van O. De officier van justitie, oir. v.
I hiel de chef van de Centrale Recherche, de
heer Posthuma en de beide rechercheurs, de
heeren Loman en Weilé, begaven zich in den
laten avond per auto naar het kasteel. O'
4jy® ontsloten zidl nrnnirtHflljji,
de groote kasteelpoorten, doch het bleek dat
de vogel gevlogen was. Noch de 'p°r*'er>
noch de tuinman, noch een van de andere le
den van het uitgebreid personeel wisten te
vertellen waar hun heer en meester zich op-
ïielden. Juist echter arriveerde de groote auto
van den heer O., waarin zich alleen zijn
chauffeur bevond. Deze bleek spoediger ge
neigd om inlichtingen te geven. Hij vertelde,
dat zijn meester zich op dat oogenblik in Den
laag bevond, waarheen hij juist was terug
gekeerd uit Duitschland. Hij was terugga-
ceerd omdat zijn vrouw haar arm had gebro
ken. Zoo speelt dus ook het toeval een rol in
dezen langen tijd zoo mysterieuze geschiede
nis. Onmiddellijk begaven de beide recher
cheurs zich op weg naar Den Haag, waar zij
den heer O. arresteerden.
Het hoeft geen betoog dat zoowel de po-
itie als de justitie hier uitstekend werk heb-
>en verricht. Vooral doordat nu duidelijk
uitkomt, welke rol B., die ook in connectie
staat met M. G., „de Al Capone van Amster
dam", in de onderwereld van Amsterdam
speelt. De instructie in deze zaak is nog in
vollen gang. Het materiaal dat zoowel door
het parket als door den rechter-commissaris
moet worden verwerkt, is overstelpend groot.
De eerste weken za! dan ook van de behan
deling in openbare zitting nog wel geen
sprake kunnen zijn.
BADEN EN ZWEMMEN DOOR
MILITAIREN.
In de Legerorders is opgenomen een tnf-
nisterieele beschikking betreffende het baden
en zwemmen door militairen.
Met het oog op het eventueel voorkomen
van de Weilscne ziekte is het verboden mili
tairen te verplichten tot baden of zwemmen
in zgn. open badzweminrichtingen, waarvan
het water niet regelmatig wordt gechloreerd
of op andere wijze wordt ontsmet.
In garnizoenen waar het zwemmen als be
volen dienst tijdelijk wordt afgeschaft, moet
het verplicht nemen van douche-baden daar
voor in de plaats worden gesteld of ge
handhaafd blijven.
Tegen verplicht baden of zwemmen in zee
(ook IJselmeer) bestaat geen bezwaar.
INVOER ZAKDOEKEN EN
OVERHEMDEN.
De minister van economische zaken en ar
beid heeft het in art. 5, lid 2, van het K. B.
van 21 April 1933 tot regeling van den in
voer van zakdoeken en overhemden bedoelde
bedrag, waarvoor alsnog toewijzing zal wor
den verstrekt, vastgesteld op: a. voor zak
doeken 20 van het bedrag waarop de aan
vragers overeenkomstig de bij gemeld besluit
gestelde regelen ten hoogste aanspraak kun
nen maken; b. voor overhemden 20 van
dit bedrag.
DE KABINETSFORMATIE.
Dr. Colijn heeft aan de koningin
rapport uitgebracht.
De kabinetsformateur, dr. Colijn, heeft
zich gistermiddag om vier uur naar „Den
Ruigenhoek" begeven om de Koningin rap
port uit te brengen over den toestand.
VOORZITTER TWEEDE KAMER.
Bij K. B. van 11 Mei is benoemd tot voor
zitter van de Tweede Kamer der Staten-Qe-
neraal, voor het tijdvak der tegenwoordige
zitting mr. J. R. H. van Schaik, lid van die
Kamer.
DE STAKING TE IJMUIDEN.
De stakers te IJmuiden hebben weer een
nieuw soort boycot uitgevonden teneinde het
den werkwilligen zeelieden zoo lastig moge-
liïk te maken. Zij dreigen nu, volgens net
Hbld., de eigenaren van woningblokken,
waarin een werkwillige woont met een huur-
stakig, als deze niet uit het huis verwijderd
wordt.
Zij hebben een begin gemaakt met eene
huurstaking aan te kondigen in het blok,
waarin de schipper van den trawler „Knik
ker" gevestigd is, en eischen onmiddellijke
uitzetting van diens gezin.
ROEKE'LOOZE JONGELIEDEN.
Met een gewone zeesloep van Zwe
den op weg naar Zuid-Afrika, ge
strand bij de Friesche kust.
Door de slechte weersomstandigheden ge-
noodzaakt, landden een paar jongelui aan
de Friesche kust onder Ferwerd, die met een
gewone zeesloep van Zweden waren geko
men. Het doel der reis was Kaap de Goede
Hoop. De jongens waren slechts gekleed in
zwempak en overall en hadden door het
ruwe weer alle proviand verloren. Ze hebben
een tijdelijk onderdak gevonden hu
bouwer, doch zullen zoo spoedig1 iand-
via Den Helder Calais trachten te bjef'ik
f SLAAPRIJTUIGEN in
NACHTTREINEN.
Naar men weet, loopen sedert i v
1932 tusschen Arasterdam en Grnn°Venit*r
de nachtposttreinen le, 2e en -i #en in
slaaprijtuigen. Voor den loop van rklasse
gen naar Amsterdam bestaat wein L w^"in
stelling, zoodat besloten is met in»
den zomerdienst het slaaprijtuiir i .g Vi*n
in de richting Groningen te doen Z,luiten<i
Voorts zal van Maandag a s i*"-
slaaprijtuig le, 2e en 3e klasse wJl
gelegd in den nachtposttrein van a° in
dam naar Maastricht.
STAKING IN DE VENEN
In de veenbedrijven in Noord-Oost^v
ijsel en Zuid-Oost Drente is gisttrm r,i
een georganiseerde staking uitgebroke
Reeds om zes uur postten de arbeirÜL
verschillendei plaatsen om wer!cw^p„°P
«dei
reeds
vcisuiJiraiuc pmaiacn om Werkwilr
tegen te houden. Om zeven uur was
tie aanwezig, doch toen lag alles reea.p<!!1.
Onder de verveners schijnt geen
zindheid te bestaan. Verschillende verSï!!
zouden bereid zijn het gevraagde ïno^
geven. In het stakingsgebied is alles ruV'
VERGADERING VAN DE
OSLOSTATEN.
Dr. Nederbragt zal ons land
tegenwoordigen.
Op Maandag 29 en Dinsdag 30
zal te Stockholm een vergadering WZ?
gehouden van vertegenwoordigers van fc
z g. Oslostaten, zijnde Nederland, België
Luxemburg, de drie Scandinavische «ia*-
en Finland. De besprekingen houden oa
verband met de aanstaande economist
wereldconferentie.
Nederland zal vertegenwoordigd
door dr. J. A. Nederbragt, chef van de
nomische en consulaire directie van het
van buitenlandsche zaken en lid van de wit
manente commissie van ambtenaren van di
Oslogroep.
DE WETHOUDER WAS DRONKEN
Hif verstoorde de raadsvergoth
ring en werd door de politie opgt*
borgen.
In Stein (L.), dat langzamerhand een b*
ruchten naam heeft gekregen om rijn luid.
ruchtige raadsvergaderingen, is het deze
week gebeurd, dat een wethouder in aange
schoten toestand in de raadsvergadering
kwam.
Hij permitteerde het zich, volgens een be-
richt in het Hbld., zelfs om in hemdsmowo
te verschijnen en begon direct zich in de de
batten te mengen. Hij sloeg met de vuisten
op tafel en uitte in minder parlementaire ie
woordingen beschuldigingen aan het jdra
van raadsleden en den burgemeester; tiit
pastoor werd niet verschoond.
Het liep tenslotte zoo hoog dat de voor
zitter de zitting schorste. De wethwtept
heen, maar keerde even later terug
letje begon opnieuw, in nog veel
graad.
Tenslotte deed de voorzitter het voorstel
den rustverstoorder door de politie te laten
verwijderen, maar dat voorstel vond geen
meerderheid.
De burgemeester gelastte hierop den veld
wachter den dronken wethouder uit de raid»
zaal te zetten. Met groote moeite lukte dat.
Later in den avond werd de wethouder ter
ontnuchtering in het arrestantenlokaal 0?
geborgen.
EEN NEDERLANDSCHE
FILMSTUDIO TE TERHEYDE.
Naar men aan het Hbld. mededeelt, ia dj
N.V. „Filco" te 's-Gravenhage voornemen»
te Terheyde aan Zee (gemeente Monster)
een volledige filmstudio in te richten vow
het vervaardigen van Nederlandsche P
luidsfilms.
De gemeenteraad van Monster heeftr»»
besloten het daarvoor benoodigde T°'""
(ongeveer 7000 vierkante meter, waan
700 M2. voor de gebouwen) in huur
Het ligt in de bedoeling zooveel rn°ëe'jl
met Neaerlandsch kapitaal te werken
Nederlandsch personeel aan te stelie
ook te trachten Nederlandsche
te vinden. Aan experimenten wil de
neming zich niet wagen. ai ht
Voor de licht- en geluidsinstallaties
Firma Philips te Eindhoven zorg dra»^.
237. „Kom maar gauw hier", zei hij gerust
stellend, „ik zal het gauw in orde maken.
Wees maar kalm hoor, het is zoo gebeurd".
En in zijn groote zak, waar van alles in te
vinden was, zocht hij naar een voorwerp,
waarmede hij de graat kon weghalen. In
tusschen wentelde Hobbeltje zich van pijn
heen en weer en woelde het heele bed door
elkaar.
1 sP°e v
238. Maar gelukkig vond deD
wat hij hebben moest. u'*p o0r8chi)"j
kwam een groote tang van n
daarmede ging Jan in den Jat
beitje. Als het arme d»er nu a»bad b„ U'
gedaan was met de nari.u"e ^eea r
mis, want nu wist hij h®e e tijn
meer van benauwdheid, vn drejS»
angst trok hij opeens aap
bpven het bed gat»