Van Rommelzaken Hobbeltie Het raadsel van het kasteel „Neijenrode" opgelost. ODOL-tand pasta Door de justitie en politie zijn in totaal negen personen gearres teerd, w.o. de heer van het kasteel „Neijenrode". De valsche Turmac-bons leidden op het spoor. Chantagebrieven, De inbrekers kregen instructies - dagelijks gebruikt - De betaling bleef achterwege. Het optreden van een particu lier detective. De arrestatie van den kasteel neer. 1 gevonden heb, is, dat het Amerikaansche (type, zoowel van man als van vrouw, zulk leen standaardsoort is, dat men nooit weet, (met wie te doen te hebben. Ik bedoel, dat een bepaald gezicht even goed behooren kan aan «en generaal als aan een dominee of een ga ragehouder. De twee locomotiefmachinisten, waarover ik het zoo straks had en die ik wel eens op hun ijzeren monster heb zien langs- stormen, zijn lieden waarmee in even graag 'n spelletje kaart zou spelen als met bankiers, misschien nog liever. Ik keek na een halt uurtje van mijn krant op en zag dat liet vier tal wonderwel aanpapte. Het was nu tegen middernacht en bij de verschillende stations waren heel wat reizigers uitgestapt. Kijk, daar ging dat jongmensch. dat aitijd om kwart voor acht in mijn trein stapt in Mount JKisco 's morgens, maar groote genade, wat Was hij ver boven zijn thee! Zou hij opge wacht worden of alleen naar huis moeten rijden? Een paar banken van mij af ligt een Conducteur met zijn beenen uitgestrekt op een voorbank zwaar te ronken, hij is ook op weg naar huis na afloop van zijn dienst Ikunt u zich zoo iets bij ons indenken Slapen !n den trein is een andere democratische kwestie. De conducteurs van den trein weten precies wanneer die of gene moet uitstappen en letten moederlijk op, wanneer hun reizi- gers in slaap sukkelen. Persoonlijk overkomt et mij zelden, dat mijn oogleden dichtval len, maar ik weet het veilig te kunnen doen, (want één station van te voren zal de conduc teur me komen wakker schudden met de Waarschuwing, dat ik er bijna ben. Ik heb Jiet menigmaal gezien en een paar keer on- idervonden. Reizen in Amerika is een familie kwestie, wij doen niet deftig en niet gewich- jtig, maar het is een rijdend huiselijk leven, jdat iets heel bijzonders is, iets heel Ameri- jkaansch en waaraan de kersversche Euro peaan zich met een paar verbaasde oogen (onderwerpt. Lezer, stopt u ooit uw kaartje pn het lint van uw hoed ter controle, valt dan ]genoegelijk in den dut en laat u vlak voor uw plaats van bestemming vaderlijk wakker pchudden door een conducteur, die het uiter dijk heeft van uw patroon of uw burgemees ter? Nee, immers! fBimmdand. OUD-MINISTER PROF. MR. DR< F A. VAN GIJN f- gr'In den vroegen ochtend is gister te zijnen huize te Den Haag overleden prof. mr. dr. A. van Gijn, oud-minister gran financiën. De heer van Gijn bereikte den leeftijd Aan bijna 67 jaar. Zijn gezondheidstoe- 'stond liet reeds langen tijd te wenschen 'over. Ant. van Gijn werd te Dordrecht ge boren en genoot daar ter stede gymna- jsiaalonderwijs. Hij studeerde aan de uLeidsche universiteit in de rechtswe tenschappen en promoveerde aldaar in (1892 tot doctor in de rechts- en staats wetenschappen. Met ingang van Januari 1893 werd hij ilbenoemd tot adjunct-commies ter Pro vinciale Griffie van Zuidholland, waar hij gedurende tien jaren werkzaam Ibleef. achtereenvolgens als commies en als hoofdcommies in verschillende af delingen. Vervolgens werd hij in 1905 secretaris van het college, bedoeld in de woningwet en ook secretaris van de ge zondheidscommissie te 's-Gravenhage- Daarna begon hij zich ook in zijn amb telijke loopbaan te specialiseeren op het financiënwezen en daarmede verband houdende vraagstukken. Met ingang van October 1905 werd hij benoemd tot administrateur bij de generale thesaurie 'wan het ministerie van financiën en iverkreeg in 1909 den titel van thesau rier-generaal. In 1911 werd de thans ontslapene ge- Ucozen tot lid van de Provinciale Staten rvan Zuidholland welk ambt hij vervul !<lo tot 1916, toen hij tot minister van (financiën werd benoemd. De heer van Gijn was aanvankelijk lid üvan de vrijzinnig democratische partij, jidoch sinds 1910 lid van de liberale unie De ministerportefeuille behield hij «iet lang, want reeds in Februari 1917 linoest hij aftreden omdat er in den mi nisterraad verschil van meening bestond omtrent zijn verantwoordelijkheid in verband met de crisis-uitgaven. Toen het kabinet Cort van der Linden optrad in 1913, had de premier mr. van Gijn reeds iaangezocht om de portefeuille van financiën te willen beheeren. Deze meen- ide echter toen daarvoor te moeten be- «danken. Hij werd als minister van finan- jciën opgevolgd door wijlen prof. Treub Van 19171920 was mr. van Gijn voor zitter van den burgerlijken en militai- iren pensioenraad en van 1919-1925 pre- laident-commissaris van de Nederland- ache Uitvoer-Maatschappij. Reeds vóór jzijn ministerschap van 1913-1916 was hij door de regeering aangewezen als koninklijk commissaris bij de Neder- iandsche Bank. Na zijn aftreden als iminister kwam hij weder in deze func tie terug, welke hij bleef vervullen tot 1926. In 1922 werd hij voor den Vrijheids hond gekozen tot lid der Tweede Kamer Bii de verkiezingen van 1929 keerde hij «iet meer in het parlement terug. Tij dens zijn lidmaatschap was hij na den dood van wijlen mr- H. C. Dresselhuys leider van de liberale fractie. Bij de financieels saneering van Oos tenrijk. onder auspiciën van den Vol kenbond, bleek de noodzakelijkheid, dat ili Weenen de Volkenbond vertegen woordigd was bij de Oostenrijksche Na tionale Bank door een adviseur, die het bestuur dier Instelling in financieel- technische kwesties van advies diende Twee jaar stond hij de Oostenrijksche Nationale Bank met zijn adviezen ter zijde. Van 1916192C was de thans ontsla pene bijzonder hoogleeraar aan de Leid- sche Universiteit, belast met het geven wan onderwijs in de leer der financiën, un 1920 werd hi' privaat-docent in dit leervak. -Vele artikelen in Qftde;scheidene tijd schriften zijn van zijn hand verschenen Hij was gedurende vele jaren voorzitter van het hoofdbestuur van de vereeni- ging Nederland—Duitschland en jaren lang voorzitter van de Vereeniging voor den Vrijhandel. Mr. van Gijn was commandeur m ae Oranje-Nasau Orde, ridder in de Orde van den Nederlandsche Leeuw en officier in de orde van den itten Leeuw van Tsjecho-Slowakije. Wij hebben gister reeds mededeeling ge daan van de opzienbarende arrestaties welke gister zijn gedaan in verband met den be- ruchten schilderijendiefstal in het kasteel Neijenrode. In verband daarmede is het ze ker interessant eens het volgende verloop der gebeurtenissen te vermelden: Op 29 Februari van het vorige jaar had op het kasteel Neijenrode in de nabijheid van Breukelen een inbraak plaats, waarbij eenige schilderijen en een aantal miniaturen van zeer groote waarde werden gestolen. Reeds onmiddellijk was de geheele zaak omgeven door een waas van geheimzinnigheid en thans is het de Amsterdamsche justitie en de Centrale Recherche te Amsterdam, onder lei ding van inspecteur Posthuma, met behulp van zijn rechercheurs De Weilé en Loman ge lukt, den sluier van geheimzinnigheid, die over dit misdrijf hing, op te lichten. Er is vast komen te staan, dat de geheele inbraak een in elkaar gezet plan was, waar van de verzekeringsmaatschappij tot een be drag van 70.000 de dupe is geworden. De Justitie heeft thans in totaal gearresteerd de drie inbrekers, het geestelijk hoofd van de inbrekers, een bekend heler die nog onlangs werd veroordeeld, een particulier detective en zijn secretaresse, benevens een tusschenper- soon tusschen de dieven en den heer K., een bekende van den heer M. O. van N., be woner van het kasteel. Ook deze beide laat ste personen zijn gearresteerd, zoodat in to taal negen personen zich in hechtenis bevin den. Er kwamen eenige maanden geleden ten parkette geruchten binnen dat een groot aan tal valsche Turmac-bons, die gefabriceerd waren in België, hier te lande in omloop wa ren. De Valsch Geld-Centrale, waaronder deze zaak ressorteerde, stelde onder leiding van den commissaris Broekhof een onderzoek in. Het politie-onderzoek leidde tot een huis zoeking bij den particulier detective J., in de wandeling en in den onderwereld betiteld met den naam Dikkie Bigmans. Bij deze huis zoeking in de woning aan de Stadhouders kade te Amsterdam werden twee miniaturen gevonden, afkomstig uit het kasteel Neijen rode en op 29 Febr. van het vorige jaar ge stolen. Naar alle waarschijnlijkheid was de in braak op het kasteel in elkaar gezet werk ge weest. De detective en zijn assistente, de 28- jarige mej. A. N., werden gearresteerd. Het spoor werd hardnekkig door de justitie en politie gevolgd en de detective, zoowel als zijn assistente, legden later voor de politie en den rechter-commissaris een bekentenis af: de inbraak in het kasteel Neijenrode was „een kunstje" geweest. Op grond van de door dit tweetal afgelegde verklaringen wer den weer twee huiszoekingen gehouden, één in Den Haag onder leiding van den officier van justitie te Amsterdam, mr. dr. A. van Thiel, en één in Amsterdam. In Den Haag werden huiszoekingen ver richt bij J. W. K., die vroeger een buiten in de nabijheid van Naarden bewoonde, en o.a. houder van renstallen was. Te Amsterdam werd huiszoeking verricht bij zekeren W. in de Van Woustraat. Deze man is een „manus je van alles" die reeds in allerlei zaken en ondernemingen gewerkt heeft. Hij is een „za kenvriend" van den Haagschen K. Deze Am- sterdamsche huiszoeking werd verricht door den officier van justitie, mr. v. Dullemen. Deze huiszoeking In de Van Woustraat le verde nieuw materiaal in den vorm van twee belangrijke brieven achter een spiegel van de kast in de slaapkamer. Het bleken con cepten te zijn van chantage-brieven aan den heer O., bewoner van het kasteel Neijenrode. Deze brieven waren geschreven door K. (Den Haag). Uit de verhooren van K. en W. bleek, vooral door de verklaringen van W., dat zij den schakel gevormd hadden tusschen den be woner van het kasteel Neijenrode en de „kra ker-combinatie", bestaande uit den bekenden B. en drie „zware jongens". W. heeft volle dig bekend dat hij in opdracht van K, die weer gehandeld heeft in overleg met O., zich in verbinding met de drie inbrekers heeft ge steld. Twee van dit drietal zijn bekende in brekers, terwijl de derde een zoogenaamde „gabber" (inbreker in opleiding) is. De inbrekers, die kort geleden zijn gear resteerd, hebben volledig bekend, en gedu rende de verhooren voor politie en rechter commissaris hebben zij tot in details verteld hoe de inbraak heeft plaats gehad. Zij waren voorzien van een situatiekaart, waarop de verschillende toegangen tot het groote kasteel nauwkeurig waren aangegeven. Zij zijn bin nengedrongen door een raam van een hoek zaal. Dit raam was voorzien van glas-in lood-raampjes en ook hierin voorzagen de informaties. Zij hadden n.1. opdracht, het derde ruitje van boven en het derde ruitje van onder te verbreken, zoodat zij door hun hand erdoor te steken de grendels weg kon den schuiven. Er was afgesproken, dat op 29 Februari de „stoot" zou plaats hebben doch vooraf hadaen de inbrekers zich dege lijk op de hoogte gesteld of de zaak niet in een was gezet, om hen in de gevangenis te Hoewel het bymeMkw<jü& met grind voorkomt het leelijke verkleuren der tanden en een onwelriekenden adem. is belegd en het verbreken van de glas-in- lood-raampjes veel leven maakte, hoorde de kasteel-bewoner, die n.b. vlak boven de be wuste kamer sliep, niets van het geval. Be- ïalve van instructies hoe binnen te komen, was den inbrekers ook nauwkeurig gezegd wat zij van de kunstschatten mee moesten nemen. Een gedeelte van de antiquiteiten be hoort n.1. aan de firma Goudstikker, die het casteel gedeeltelijk als show-room gebruikt. Den inbrekers was gezegd, dat zij de schilde rijen moesten hebbra, die om de „roetmop", een makkelijk te herkennen schilderij, hingen. Daar deze kamer vrij dicht aan den hoofd weg is gelegen, hadden de ditmaal uitgenoo- digde inbrekers de gordijnen maar dicht ge schoven, wat ook weer met lawaai gepaard ging, „het leken wel vloerkleeden", verklaar den de heeren voor den rechtercommissaris. Voorts hebben de inbrekers voor den rech ter-commissaris nadrukkelijk verklaard, dat zij zich precies aan de instructies hebben ge houden en vijf schilderijen en een aantal mi niaturen, die klaar waren gezet, hebben mee genomen. Alles was zoo geprepareerd, dat vergissingen uitgesloten waren. De miniatu ren gingen in een zak en de kostbare schil derijen werden achter op de fiets gebonden en zoo ging het hoofdstadwaarts. Het gesto len goed werd naar den ouden bekenden van politie en justitie B. gebracht, die de jongens er op uitgestuurd had. Toen was het wachten op geld. Er was ge accordeerd, dat verschillende „heeren" twaalfduizend gulden te verdeelen zouden krijgen. De betaling traineerde echter op dusdanige wijze, dal zij als schadeloosstel ling er zelf nog achtduizend gulden opleg den, zoodat zij in totaal twintig mille vor derden. Doch de heer O. zat vrijwel op zwart zaad, zoodat van betaling niets kwam. B. en zijn inbrekersstaf werden ongeduldig. Aan vankelijk besloten zij om zich schadeloos te stellen voor zoover dat mogelijk was door het goud van de minaturen af te sloopen. Eindelijk kwam 1500 binnen. De Haagsche K. kreeg 500, de man die als tusschenper- soon tusschen K. en B. was opgetreden tou cheerde eveneens 500, terwijl voor B. en zijn inbrekers de laatste 500 werd afge staan. Een maand tang werd er levendig on derhandeld. Min of meer bedekte bedreigin gen aan het adres van den kasteelheer ble ven niet uit, doch geld kwam er niet op tafel. B. en de inbrekers zaten toen met hun gesto len waar opgescheept, want zoowel de schil derijen als de miniaturen zijn van een dus danige bekendheid in de wereld van den kunsthandel, dat een eenigszins loonende verkoop absoluut onmogelijk was, zonder ge snapt te worden. Nu komt de volgende schakel in deze Ed- gar Wallace story. B zocht contact met den particulier detective J., wetende dat deze nog al eens door verzekerisgmaatschappijen wordt belast met bet opsporen van gestolen goed Deze J. stelde zich op zijn beurt weer in verbinding met de verzekeringmaatschappij. Het gestolen goed was zeer hoog voor eenige tonnen verzekerd, en het was na tuurlijk de bedoeling om na uitbetaling van het verzekeringsbedrag de schilderijen en de miniaturen te vernietigen, zoodat iedere kans dat zij weer op de proppen zouden komen, weg was. Intusschen werd door de verzeke ringsmaatschappijen een belooning van 10.000 uitgeloofd. De dieven brachten hun buit naar den particulier detective en deze volgde zijn gewone methode. Op zeer geheim zinnige wijze opende hij de onderhandelin gen met de verzekeringsmaatschappijen. Op donkere avonden en op verlaten wegen wer den afspraken gemaakt. J. kwam dan, ver gezeld van eenige gemaskerde mannen, in een auto aanrijden, toonde voor de ruit een schilderij, om daarna weer ijlings weg te rij den. Zijn geheele bedoeling met deze mani pulaties was, om te bewijzen dat hij den buit op het spoor was en ijverig bezig was om de zaak in het reine te brengen. Een derde gedeelte van de partij kwam ten slotte in Maart van het vorige jaar via den particulier detective bij de verzekering te rug. De detective bedong voor zijn bemoeiin gen 3500, terwijl 10.000 door de verzeke ring werd uitbetaald Dit geld werd ver deeld onder B. (het hoofd van de inbrekers) en de drie inbrekers. De inbrekerscombinatie zat nu nog min of meer in haar maag met twee-derde van den buit. Intusschen moesten de verzekering- maatschappijen over de brug komen. Zij bo den aan den heer O. van N., tegen wien toen al wel eenig vermoeden bestond dat de zaak niet geheel in orde was, doch tegen wien toen justitie nog geen enkel bewijs had, een da ding aan van 70.000. Toen kwam tenslotte het tweede pak schil derijen aan de beurt, dit is pas in het begin van dit jaar ook weer via den particulier- detective J. gebeurd. Ook in dit geval speel de J. weer de rol van de pientere en ijverige, doch uiterst geheimzinnige detective. Het le zen van Conan Doyle, Edgar Wallace en Op- penheim schijnen hun invloed niet te hebben gemist. Hij zou, ook om deze partij op te sporen, weer geweldige onderzoekingen heb ben gedaan. Zoo had hij b.v. het verhaal ge daan, dat in het boech in de nabijheid van Ltrecht, „zooveel stappen links en zooveel stappen rechts" de buit in een greppel was begraven. Het behoeft geen betoog, dat deze verhalen slechts in het vruchtbare brein van dezen detective bestonden en de schilderijen reeds lang op een veilig plekje in zijn kan toor waren verborgen. r J Door deze verschillende verklaringen noopte het bewijs tegen den kasteelheer zich op, en Dinsdagavond besloot de justitie haar laatsten slag te slaan in den vorm van de ar restatie van O. De officier van justitie, oir. v. I hiel de chef van de Centrale Recherche, de heer Posthuma en de beide rechercheurs, de heeren Loman en Weilé, begaven zich in den laten avond per auto naar het kasteel. O' 4jy® ontsloten zidl nrnnirtHflljji, de groote kasteelpoorten, doch het bleek dat de vogel gevlogen was. Noch de 'p°r*'er> noch de tuinman, noch een van de andere le den van het uitgebreid personeel wisten te vertellen waar hun heer en meester zich op- ïielden. Juist echter arriveerde de groote auto van den heer O., waarin zich alleen zijn chauffeur bevond. Deze bleek spoediger ge neigd om inlichtingen te geven. Hij vertelde, dat zijn meester zich op dat oogenblik in Den laag bevond, waarheen hij juist was terug gekeerd uit Duitschland. Hij was terugga- ceerd omdat zijn vrouw haar arm had gebro ken. Zoo speelt dus ook het toeval een rol in dezen langen tijd zoo mysterieuze geschiede nis. Onmiddellijk begaven de beide recher cheurs zich op weg naar Den Haag, waar zij den heer O. arresteerden. Het hoeft geen betoog dat zoowel de po- itie als de justitie hier uitstekend werk heb- >en verricht. Vooral doordat nu duidelijk uitkomt, welke rol B., die ook in connectie staat met M. G., „de Al Capone van Amster dam", in de onderwereld van Amsterdam speelt. De instructie in deze zaak is nog in vollen gang. Het materiaal dat zoowel door het parket als door den rechter-commissaris moet worden verwerkt, is overstelpend groot. De eerste weken za! dan ook van de behan deling in openbare zitting nog wel geen sprake kunnen zijn. BADEN EN ZWEMMEN DOOR MILITAIREN. In de Legerorders is opgenomen een tnf- nisterieele beschikking betreffende het baden en zwemmen door militairen. Met het oog op het eventueel voorkomen van de Weilscne ziekte is het verboden mili tairen te verplichten tot baden of zwemmen in zgn. open badzweminrichtingen, waarvan het water niet regelmatig wordt gechloreerd of op andere wijze wordt ontsmet. In garnizoenen waar het zwemmen als be volen dienst tijdelijk wordt afgeschaft, moet het verplicht nemen van douche-baden daar voor in de plaats worden gesteld of ge handhaafd blijven. Tegen verplicht baden of zwemmen in zee (ook IJselmeer) bestaat geen bezwaar. INVOER ZAKDOEKEN EN OVERHEMDEN. De minister van economische zaken en ar beid heeft het in art. 5, lid 2, van het K. B. van 21 April 1933 tot regeling van den in voer van zakdoeken en overhemden bedoelde bedrag, waarvoor alsnog toewijzing zal wor den verstrekt, vastgesteld op: a. voor zak doeken 20 van het bedrag waarop de aan vragers overeenkomstig de bij gemeld besluit gestelde regelen ten hoogste aanspraak kun nen maken; b. voor overhemden 20 van dit bedrag. DE KABINETSFORMATIE. Dr. Colijn heeft aan de koningin rapport uitgebracht. De kabinetsformateur, dr. Colijn, heeft zich gistermiddag om vier uur naar „Den Ruigenhoek" begeven om de Koningin rap port uit te brengen over den toestand. VOORZITTER TWEEDE KAMER. Bij K. B. van 11 Mei is benoemd tot voor zitter van de Tweede Kamer der Staten-Qe- neraal, voor het tijdvak der tegenwoordige zitting mr. J. R. H. van Schaik, lid van die Kamer. DE STAKING TE IJMUIDEN. De stakers te IJmuiden hebben weer een nieuw soort boycot uitgevonden teneinde het den werkwilligen zeelieden zoo lastig moge- liïk te maken. Zij dreigen nu, volgens net Hbld., de eigenaren van woningblokken, waarin een werkwillige woont met een huur- stakig, als deze niet uit het huis verwijderd wordt. Zij hebben een begin gemaakt met eene huurstaking aan te kondigen in het blok, waarin de schipper van den trawler „Knik ker" gevestigd is, en eischen onmiddellijke uitzetting van diens gezin. ROEKE'LOOZE JONGELIEDEN. Met een gewone zeesloep van Zwe den op weg naar Zuid-Afrika, ge strand bij de Friesche kust. Door de slechte weersomstandigheden ge- noodzaakt, landden een paar jongelui aan de Friesche kust onder Ferwerd, die met een gewone zeesloep van Zweden waren geko men. Het doel der reis was Kaap de Goede Hoop. De jongens waren slechts gekleed in zwempak en overall en hadden door het ruwe weer alle proviand verloren. Ze hebben een tijdelijk onderdak gevonden hu bouwer, doch zullen zoo spoedig1 iand- via Den Helder Calais trachten te bjef'ik f SLAAPRIJTUIGEN in NACHTTREINEN. Naar men weet, loopen sedert i v 1932 tusschen Arasterdam en Grnn°Venit*r de nachtposttreinen le, 2e en -i #en in slaaprijtuigen. Voor den loop van rklasse gen naar Amsterdam bestaat wein L w^"in stelling, zoodat besloten is met in» den zomerdienst het slaaprijtuiir i .g Vi*n in de richting Groningen te doen Z,luiten<i Voorts zal van Maandag a s i*"- slaaprijtuig le, 2e en 3e klasse wJl gelegd in den nachtposttrein van a° in dam naar Maastricht. STAKING IN DE VENEN In de veenbedrijven in Noord-Oost^v ijsel en Zuid-Oost Drente is gisttrm r,i een georganiseerde staking uitgebroke Reeds om zes uur postten de arbeirÜL verschillendei plaatsen om wer!cw^p„°P «dei reeds vcisuiJiraiuc pmaiacn om Werkwilr tegen te houden. Om zeven uur was tie aanwezig, doch toen lag alles reea.p<!!1. Onder de verveners schijnt geen zindheid te bestaan. Verschillende verSï!! zouden bereid zijn het gevraagde ïno^ geven. In het stakingsgebied is alles ruV' VERGADERING VAN DE OSLOSTATEN. Dr. Nederbragt zal ons land tegenwoordigen. Op Maandag 29 en Dinsdag 30 zal te Stockholm een vergadering WZ? gehouden van vertegenwoordigers van fc z g. Oslostaten, zijnde Nederland, België Luxemburg, de drie Scandinavische «ia*- en Finland. De besprekingen houden oa verband met de aanstaande economist wereldconferentie. Nederland zal vertegenwoordigd door dr. J. A. Nederbragt, chef van de nomische en consulaire directie van het van buitenlandsche zaken en lid van de wit manente commissie van ambtenaren van di Oslogroep. DE WETHOUDER WAS DRONKEN Hif verstoorde de raadsvergoth ring en werd door de politie opgt* borgen. In Stein (L.), dat langzamerhand een b* ruchten naam heeft gekregen om rijn luid. ruchtige raadsvergaderingen, is het deze week gebeurd, dat een wethouder in aange schoten toestand in de raadsvergadering kwam. Hij permitteerde het zich, volgens een be- richt in het Hbld., zelfs om in hemdsmowo te verschijnen en begon direct zich in de de batten te mengen. Hij sloeg met de vuisten op tafel en uitte in minder parlementaire ie woordingen beschuldigingen aan het jdra van raadsleden en den burgemeester; tiit pastoor werd niet verschoond. Het liep tenslotte zoo hoog dat de voor zitter de zitting schorste. De wethwtept heen, maar keerde even later terug letje begon opnieuw, in nog veel graad. Tenslotte deed de voorzitter het voorstel den rustverstoorder door de politie te laten verwijderen, maar dat voorstel vond geen meerderheid. De burgemeester gelastte hierop den veld wachter den dronken wethouder uit de raid» zaal te zetten. Met groote moeite lukte dat. Later in den avond werd de wethouder ter ontnuchtering in het arrestantenlokaal 0? geborgen. EEN NEDERLANDSCHE FILMSTUDIO TE TERHEYDE. Naar men aan het Hbld. mededeelt, ia dj N.V. „Filco" te 's-Gravenhage voornemen» te Terheyde aan Zee (gemeente Monster) een volledige filmstudio in te richten vow het vervaardigen van Nederlandsche P luidsfilms. De gemeenteraad van Monster heeftr»» besloten het daarvoor benoodigde T°'"" (ongeveer 7000 vierkante meter, waan 700 M2. voor de gebouwen) in huur Het ligt in de bedoeling zooveel rn°ëe'jl met Neaerlandsch kapitaal te werken Nederlandsch personeel aan te stelie ook te trachten Nederlandsche te vinden. Aan experimenten wil de neming zich niet wagen. ai ht Voor de licht- en geluidsinstallaties Firma Philips te Eindhoven zorg dra»^. 237. „Kom maar gauw hier", zei hij gerust stellend, „ik zal het gauw in orde maken. Wees maar kalm hoor, het is zoo gebeurd". En in zijn groote zak, waar van alles in te vinden was, zocht hij naar een voorwerp, waarmede hij de graat kon weghalen. In tusschen wentelde Hobbeltje zich van pijn heen en weer en woelde het heele bed door elkaar. 1 sP°e v 238. Maar gelukkig vond deD wat hij hebben moest. u'*p o0r8chi)"j kwam een groote tang van n daarmede ging Jan in den Jat beitje. Als het arme d»er nu a»bad b„ U' gedaan was met de nari.u"e ^eea r mis, want nu wist hij h®e e tijn meer van benauwdheid, vn drejS» angst trok hij opeens aap bpven het bed gat»

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1933 | | pagina 6