Alkmaarsche Courant.
KABEL
HeuilCeloH
L**" t-i o^"f!nberg 10-2ó17.20, War
schau 172024.
Rechtszaken
Het mysterie van het
diamanten kruis.
Honden! vül en dertigste Jaargang.
DONDERDAG 18 MEI
Jladioaicuws
Ën aan het slot
((Wordt yervolgdj,
171 1933
Vrijdag 19 Mn.
10 15 "Frio Favoriet. 11.10 „Onze keuken
door P J. Kers. 11.40 Declamatie Carel
Rijken 12.Gramofoonplaten. 12.30 Ko-
vacs Lajos en zijn orkest. Refreinzang: Bob
Scholte. 2.V. Hans Hesse: Duitschland.
De Rijn met zijn zij-gebergten. 2.30—4.—
Omroeporkest o.l.v. N. Treep en gramofoon
platen. 4.- Trio „Guaroni 5.— Voor de
kinderen. 5.30 „De Notenkrakers" o.l.v. D.
Wins, m. m. v. A. de Booy zang. 6.16 Gra
mofoonplaten. 6.30 Orgelspel Cor Steyn.
7,Toespraak tot de naar Nederland ge-
vluchte Duitsche Joden. 7.20 VARA-Klein-
orkest o.l.v. Hugo de Groot. 8.Causerie
door dr. C. J. Bleeker. 8.30 Concert door
Trio van Beinum. 9.— Causerie door me].
Dr. J. J. van Dullemen. 9.30 Concert. 10—
Vrijz. Godsd. Persbureau. 10.15 Declamatie
door Cardel Scharten. 10.45 Gramofoonpl.
11.— Gramofoonplaten.
Huizen, 1875 M. (Algemeen programma
te verzorgen door der KRO). 8.9.15 en
10.Gramofoonplaten. 11.30 Voor zieken
en ouden van dagen. 12.151.45 Schlager-
muziek en gramofoonplaten. 2.— Orgelcon
eert m. m. v. zangsoliste. 3.Piano-recital.
3.20 Voordracht. 4.20 Gramofoonplaten.
4~30 Orkestconcert, lezing. 7.15 Causerie
7 35 Gramofoonplaten. 8.Orkest- en koor
concert 10.Populair orkestconcert. Ca.
g 30—8.35 en 10.30-10.35 Vaz Dias. 11.30
12.Gramofoonplaten.
Daventry, 1554 M. 10.35 Morgenwijding.
10.50 Tijdsein, berichten. 11.0511.20 Le
zing. 12 20 Orgelconcert G. T. Pattman.
1.05 Haydn Heard's orkest. 2.20 Voor de
(scholen. 2.50 Lezing. 3.20 Concert voor de
scholen o.l.v. Sir Walford Davies. 3.50 Con
cert. L. Zaehner, mezzo-sopraan en het
Owen Strijkkwartet. 4.35 Northern Studio
orkest o.l.v. J. Bridge, m. m. v. E. Howarth,
alt. 5.35 Kinderuur. 6.20 Berichten. 6 50
Brahms-liederen. 7.10, 7 25, 7.50 en 8.20 Le
zingen. 8.35 BBC-Symphonie-orkest m. m. v.
koor en solisten o.l.v. Serge Koussevitzky.
10.45 Voordracht. 10.50 Dansmuziek (gra
mofoonplaten). 11.0512.20 Geraldo's
Tango-band en de Savoy Hotel Orpheans.
Parijs „Radio-Paris"' 1724 M. 8.05,
12.50, 6.50 en 7.40 Gramofoonplaten. 9.—
Les cloches de Corneville", operette van
Planquette.
Ralundborg, 1153 M. 1.052.20 Concert
uit het Bellevue-Strandhotel. 3.20—5.20 M.
Hansen's orkest m m. v. S. Eberlein, zang
en V. Fischer, piano. 8.20 Russische muziek,
zang, cello en piano. 8.40 „Onkel Wanja",
hoorspel van A. Tjekhof. 10.10 Russische
Pianomuziek door F. Jensen. 10.5011 20
Mandolineconcert door het Alberto-Bracony
Trio.
Langenberg, 473 M. 7 30 Gramofoonpl.
12.20 Concert o.l.v. Kloss, m. m. v. viool.
1.20 Concert o.l.v. Eysoldt. 2.50 Gramofoon
platen. 8.25 „Wenn Liebe erwacht", operette
van Künneke. Muzik. leiding: Kühn. Regie:
Gehly. Koorl.: Maier. 10.5012.20 Concert
o.l.v. Wolf.
Rome, 441 M. 9.20 Symphonie-concert
o.l.v. Parelli. 10.35 Gevarieerd concert, (or
kest, koor en sopraan). In de pauze: Radio-
tooneel. 11.15 Berichten.
Brussel, 338 en 508 M. 338 M.: 12.20
Gramofoonplaten. 1.30 Omroepkleinorkest
o.l.v. Leemans. 5.20 Omroeporkest o.l.v. Fr.
tAndré. 6.50 Omroepkleinorkest o.l.v. Lee
mans. 8.20 Symphonieconcert o.l.v. J.
Kumps. Brahms-programma. 9.25 Mendels-
sohn-concert. 10.30 Gramofoonpl. 508 M.:
12 .20 Omroepkleinorkest o.l.v. Leemans.
1.30 Gramofoonplaten. 5.20 Symphoniecon
cert o.l.v. Kumps. 6.35 en 7.05 Gramofoon
platen. 8.20 Omroeporkest m. m. v. zangso
liste o.l.v. Fr. André. 10.45 Gramofoonpl.
Zeesen, 1635 M. 8.20 „Wenn Liebe
erwacht", operette in 3 actes van Künneke
10.35 en 11.05 Berichten. 11.20—12.20 Con-
tert uit Frankfurt o.l.v. Dr. R. Merten.
GEMEENTELIJKE RADIO
DISTRIBUTIE.
V r ij d a g.
Ufn 1: Hilversum.
Lijn 2: Huizen.
X 10.35—10.50, Da
ventry 10.50-11.20, Midi. Reg 1220—
l^ondReg. 13-2014.05* M idl Reg!
14.2013.20, Daventry 15.5024
m bat Eagaach van Chester K. S. Steek
door A. W. v. E v. R.
13
„Alleen roof, dat is alles, en hij maakte
•iet veel buit! Hij en Verlegen Ike knapten
bier op een nacht dat karweitje op. Volgens
den Sproetige kwamen zij bij het warenhuis
|ran Aaron Grafton, openden de brandkast
de manier, zooals Ike altijd doet, door te
luisteren naar het klikken in het slot, en
»amen er diamanten uit. Er zaten er niet
Cel in ik denk, dat zij de verkeerde
andkast te pakken hadden, maar in elk
gjeval namen zij het kruis weg. En de Sproe
tige zegt, dat zij er om hebben gevochten
ook, en dat er werd getrapt of dat het op een
andere manier werd verpletterd. Toen hoor
den zij gerucht en maakten, dat zij wegkwa
men. De Sproetige behield het kruis en
dacht, dat hij, wanneer hij het verkocht had,
genoeg bij mekaar zou hebben, om er een
poosje zijn gemak van te kunnen nemen. Hij
en Ike ontmoetten elkaar daar in het Westen
en probeerden, het diamanten kruis aan een
heler te verkoopen. Zij werden als verdachte
bavididuën door de politie opgepakt, toen
die als naar gewoonte de pandhuizen rond
Lffc veritiapfe den Sproetige voor een
ARRONDISSE.MENTS RECHTBANK
TE AIKMAAR.
MEERVOUDIGE STRAFKAMER.
Zitting van Dinsdag 16 Mei.
MELKKNOEIERIJ UIT HET
VERLEDEN.
In hooger beroep stond heden terecht de
42-jarige ex-veehouder Joh. Chr. B. te Helder
io^ ^![an^r in SePtember en' Oei
tober 1930 n drietal malen melk had afge
leverd aan de A gem. Coöperatieve gebruiks-
vereenigmg, in't kort A. C. V.,
melk gelijkende vloeistof door toevoeging
van water m bruikbaarheid was verminderd
Verdachte stond voor het kantongerecht te
Helder terecht, alwaar de ambtenaar f 1500
boete requireerde. De water- en melkboer
werd alstoen veroordeeld tot 3X6 dagen
principale hechtenis, van welk vonnis ver
oordeelde in hooger beroep kwam. Door
zwaar zenuwlijden van den appellant werd
dit appel eerst heden behandeld. Dr. Mol en
de keurmeester de Joode werden thans ge
hoord als getuigen a charge en appellant
juridisch bijgestaan door mr. C. A. de Groot
te Alkmaar. De analyse van dr. Mol luidde
6 13 en 20 deelen water als toevoeging.
Daar verdachte pertinent ontkende "zich
aan vervalsching te nebben schuldig ge
maakt, was de straf hem te hoog. Hij wist
niet wie het dan wel had gedaan, wat jam
mer was en nog meer ellende, dat hij alreeds
vroeger voor een dergelijk feit was veroor
deeld tot f 100 boete. De veestapel was in
middels door hem opgeruimd en wijdde hij
zich thans aan zijn geheel uiteenloopend vak
van machinebankwerker op de marinewerf.
De officier vond het wel wat tegenstrijdig,
dat verdachte het feit ontkende en tevens de
straf te hoog achtte. Ook noemde de officier
het bedrijf van veehouder en machinebank
werker een rare combinatie. De officier achtte
het feit ernstig genoeg om bevestiging van
het vonnis te requireeren.
Mr. de Groot belichtte nader de tegen
strijdige ontkentenis, die was ontstaan na" be
spreking met verdediger. Pleiter wees voorts
op de onbekendheid met bet veehouders-
beroep, de enorme transactie 1200. die was
gevraagd en eindigde zijn sympathiek plei
dooi voor den overigens hoogst fatsoenlijke
verdachte, die zijn bedrijf heeft opgedoekt,
'n rapport of clementie te verzoeken.
EEN ZENUWACHTIGE OUDE HEER!
De 67-jarige visscher Jacob Zw. uit Eg-
mond aan Zee bezette het verdachtenbankje
naar aanleiding van het hem telaste gelegde
ernstige feit, dat hij op Januari aldaar zijn
dorpsgenoot J. de Groot had bedreigd met
doodslag of ernstige mishandeling, door n>ïi
een geopend knipmes in zijn hand hem toe
te schreeuwen: Kom, hier, smeerlap, erf ik
steek je dood! Volgens verklaring van ver
dachte had deze de Groot hem geplaagd
door het maken van rare geluiden. Dr ter
Raa, zenuwarts aan het Prov. gesticht te Bak-
kum, die den ouden man onder behandeling
had genomen, verklaarde dat hij leed aan ver
volgingswaanzin en medisch voor zijn ab
normale daden niet verantwoordelijk was te
stellen. Overigens was deze psychiater van
meening, dat hij geen gevaar opleverde voor
zijn omgeving. Op de desbetreffende vraag
van den officier, antwoordde dr. ter Raa. dat
de persoon van de Groot geen verder effect
zou uitoefenen op de psychose van den ver
dachte. Een specia'e gestichtsbehandeling
was er voor hem niet; afzondering zou al
leen eenig raison hebben als preventie. Ge
tuige de Groot was op kousevoeten op hem
toegeloopen en had hem bedreigd met het
mes en voorts allerlei wartaal tegen hem uit
geslagen. Getuige nam de vlucht, achtervolgd
door den ouden Jaap Zw. Door verdachte
werd de heele scène ontkend.
Na dien dag had verdachte hem niet meer
lastig gevallen.
Gehoord werden nog buurman Wiiker en
diens vrouw, die de verklaring van de Groot
bevestigden. Verdachte noemde dit allemaal
valsche getuigen. Hij had geen mes gebruikt.
De officier achtte desondanks het feit be
van deze vergadering mijne
heeren, moei ik constaleeren,
dal nu we vandaag hier allen
Karei I sigaren hebben gerookt,
ik onder de geanimeerde dis
cussies niel anders dan genoeg
lijke gezichten heb gezien, zelfs
bij de niel-rookers. Wij hebben
allen genoten van de heerlijke
geur en de fijne aroma van
Karei I.
Laten we dus met algemeene
stemmen het besluit nemen om
op onze bijeenkomsten voor
taan niet anders dan deze
sigaren te rooken en steeds zijn
beeltenis bij het koopen van
sigaren - ook voor privé voor
oog en te houden, altijd weer
bedenkend
ER IS MAAR ÉÉN
Standaardkwaliteit voor Nederland
ii
ander zaakje, nadat zij den derden graad
op hem hadden toegepast. En toen de Sproe
tige dat hoorde, voelde hij zich diep belee-
digd. Toen bovendien de twee agenten, die
den Sproetige en Ike gearresteerd hadden,
de diamanten in het kruis onderzochten en
ze valscft bevonden wat zij ook wel had
den kunnen vermoeden van iets, dat uit een
warenhuis afkomstig was was de Sproe
tige zoo woest, dat men er bijna toe moest
overgaan, hem te binden. Toen legde hij zijn
bekentenis af. Hij zei, dat hij wist, dat U
hem noodig had voor een zaakje en dat het
hem speet, dat hij zooveel last had veroor
zaakt, dat men U bericht moest zenden, dat
hij wilde vóórkomen om gehoord te worden.
„Maar bij alle sterren en strepen! ik had
hem niet noodig voor dat beroovinkje!" riep
de kolonel uit. „Ik wist niet eens, dat hij dat
gedaan had! Ik vervolgde hem voor den
moord op mrs. Darcy, en ik dacht, dat hij
het diamanten kruis van haar gestolen had!
En dan te bedenken, dat ze valsch zijn!
De kolonel keek naar de diamanten, die in
het electrische licht zoo mooi schitterden,
alsof zij een fortuin waard waren, in plaats
van een sieraad te vormen, dat een arm
winkelmeisje op een metselaarsbal had kun
nen dragen.
„Dat is alles ,wat ik er van weet!" zei
Basset. „De Sproetige wilde, dat ik U zou
vertellen, dat hij bekend had en dat hij woe
dend is op Verlegen Ike5'.
Eenige oogenblikken zweeg de kolonel
Daarop schudde hij het hoofd, zooals een
hond doet, die uit het water komt, en merkte
op: „Ik geloof, dat ik een ander spoor moet
volgen! Zeg maar aan den Sproetige, dat ik
het voor hem in orde zal maken, dat hij on
der borgtocht op vrije voeten wordt gesteld.
Dat gaat gemakkelijk bij een aanklacht van
enkel diefstal. Maar hoe krijg ik voor den
donder Darcy vrij, als ik niemand anders
kan aanwijzen
De telefoonbel onderbrak het half-luide
gemompel van den kolonel.
„Hallo!" zei hij. „O, ben je het, Jack?
Wat is er?"
Een oogenblik luisterde de kolonel aan
dachtig toe, terwijl allerlei gevoelens zich
op zijn gezicht weerspiegelen. Basset speel
de gedachteloos met het juweelen kruis, dat
even hard flonkerde, als de echte steenen
zouden gedaan hebben.
„Jaja zei de kolonel ongeduldig.
„Verder, Jack?"
En eenige oogenblikken later: „Goed! Ik
ga hem dadelijk achterna! Naar Pompey
zeg je? Goed, ik zal hem schaduwen! Tus
schen twee haakjes: Basset is hier Hij be
geleidde Sproetigen Morgan. Kom even
naar mijn kamer en spreek met hem. Hij
zal je iets vertellen, dat je verbazen zal
ik heb geen tijd. Ik ga nu dadelijk op weg!"
En met een bons ging de hoorn op den
haak.
„Kan ik iets doen, kolonel?" vroeg Bas
set. „Het spijt mij, dat ik U teleur stelde mei
dat kriiis, maar
„O, dat was mijn eigen schuld, omdat ik
te veel dingen als bewezen aannam! Ik had
Grafton meer vragen moeten stellen, en een
wezen, maar achtte de man niet toerekenings
vatbaar en achtte het maar het best ontslag
van rechtsvervolging te requireeren, zulte
met een waarschuwing aan verdachte om in
t vervolg zijn gemak te houden.
DE BEDRIEGELIJKE BOLLENKOOPMAN.
De welgedane 44-jarige heer Peter Nico-
laas W., bloembollenkoopman te Amsterdam,
bevond zich op 13 Februari te Bovenkarspel
en had toen de echtgenoote van den veilings-
meester aldaar, de heer Willebrands listiglijk
en in strijd met de waarheid bewogen onder
vertooning van een stortingsbiljet van de
veiling hem 40 ter hand te stellen.
De man had namelijk op de veiling een
dergelijk bedrag gestort, ten einde eventueel
op de veiling gekochte bloembollen te garan
deeren. Hij kocht toen voor f 30.25 aan bol
len en had dus feitelijk nog maar recht op
f 9.75 en niet op 40, zooals hij mej. Wille
brands had weten te ontfutselen. Verdachte
vroeg of haar man, den veilingsbetaalmees
ter, thuis was. Dit was niet het geval, dus
vroeg verdachte haar het geld terug. Hij be
weerde niet op de veiling, doch uit de hand
te hebben gekocht. Hij maakte toen een ge
baar de verte, doch niet in de richting waar
de veiling lag. Hierdoor werd mej. Wille
brands—Kok bewogen, hem de f 40 te res-
titueeren, nadat hij het stortingsbewijs had
getoond. Mej. Annie Willebrands, de 16-
jarige dochter, die op het kantoor werkt, had
de echtheid van het stortingbewijs geconsta
teerd en mede gehoord, dat verdachte gezegd
had. dat hij uit de hand had gekocht en niet
op de veiling.
De oplichting lag er dus volgens den of
ficier, nogal dik op, wat ook bleek uit zijn
latere gedragingen, die niet op goede trouw
wezen en werd gevoraerd 60 boete of 60
dagen hechtenis.
Verdachte bleef zijn booze bedoelingen
loochenen.
TWEE RECORDHOUDERS IN APPEL.
Tot de meest vooraanstaande en actieve
leden van het edele stroopersgilde behooren
zonder twijfel de heeren Leendert BI. en
Albert Z. te Egmond aan Zee, innig aan el
kander verbonden, zoowel door de banden
der vriendschap als door sportieve neigin
gen. Het aantal hunner veroordeelingen is
legio, maar als de kantonrechter de kaas in
al te dikke hompen snijdt, „nemen" zij dit niet
en volgt hooger beroep, wat thans ook het
geval was met een vonnis, hen opgelegd
door den kantonrechter te Alkmaar, ter zake
het zich bevinden op 30 Nov. met strikken
in de duinen te Egmond-Binnen. Zij waren
destijds betrapt en geverbaliseerd door jacht
opziener Bal de Winter. Zij hadden destijds
wel in 't duin vertoefd, doch zich niet met
strikken bezig gehouden. Onnoodig te zeg
gen dat de Winter het tegendeel beweerde en
deze harde steenen dus niet tot fijn malen in
staat bleken te zijn.
De officier had een bevreemdend verschil
gevonden in het proces-verbaal en de dag
vaarding en nu vrijspraak verwacht, die ech
ter tot zijn verbazing was uitgebleven. De
officier kon zich echter met dit gewrongen
vonnis niet vereenigen en requireerde alzoo
vrijspraak met last tot vernietiging van het
gewezen vonnis. Hun koren staat dus te
bloeien!
DE ONFORTUINLIJKE LEERMEESTER.
De 19-jarige heer Nicolaas Hendrik B. te
Helder, zonder beroep, was door den kanton
rechter te Helder veroordeeld tot geldboete
en ontzegging rijbewijs voor den tijd van
6 maanden veroordeeld, naar aanleiding
van de feiten, dat hij op 12 Augustus 1932
aldaar, op den aKnaalweg, in een vierwielig
motorrijtuig, als verantwoordelijk instruc
teur van de nog niet 18 jaar oud zijnde heer
H. K. M. Nijpels, de indirecte oorzaak was
geweest, dat op genoemden Kanaalweg bij
de Postbrug een aanrijding met een motor
rijder J. C. Bakker genaamd, plaats greep.
Bedoelde motorrijder kwam van rechte en
had dus de voorkeur.
Genoemden heer B. was toen opgelegd
30 boete en ontzegging rijbevoegdheid
voor 6 maanden en van dit vonnis in hooger
beroep gekomen.
Mr. Buiskool, van Schagen, aangewezen
als raadsman en verdediger verzuimde niet
van de gelegenheid gebruik te maken, deze
zaak, waarin naar zijn meening nogal wat
muziek zat, zoo mogelijk, ten voordeele van
zijn cliënt uit te vechten.
Verdachte beweerde in appèl te zijn ge
komen, omdat hij naar hij meende, geen
schuld had.
De aanrijding was nogal heftig, aangezien
de motorrijder was opgeschept en tegen een
muur aangedrukt.
Door verdediger was een uitgebreide in
kleuren bewerkte situatiekaart medegebracht.
De heer R. Knobbe, rijwielbewaarder bij het
postkantoor had den motorrijder, komende
van af den Postbrug, richting zien aan
wijzen. Volgens meening van dezen getuige
beschrijving moeten vragen van mrs
Larch's halsketting. Hij vertelde mij in het
geheel niet, dat hij beroofd was".
„Misschien sprak hij er niet over, omdat
het zoo weinig waard is!" En Basset wierp
het schitterende kruis over de tafel.
„Dat kan zijn, en toch
Maar wat voor gedachten de kolonel ook
over Aaron Grafton mocht hebben, hij hield
ze voor zich en maakte zich klaar om heen
te gaan.
,7Veet u, wanneer u terug kunt zijn?"
vroeg Basset.
,Neen, dat kan ik niet zeggen. Maak het
je hier gemakkelijk. Ik zal het ze in het hotel
zeggen. Shag zal dadelijk komen. Een van
jullie beiden moet hier altijd blijven, zoodat
ik kan opbellen, als het noodig mocht zijn.
Je zoudt beter doen den heelen nacht te
blijven, als ik niet terug kom".
„Kunt u zeggen, waar u heen gaat?"
„Ik geloof wel, dat dat beter is. Ik ga naar
Pompey.
„Is dat buiten de stad, waar u zei, dat
mrs. Larch woont?"
„Ja, maar zoo noemt zij zich niet meer"
„Dat begrijp ik."
„Zij heeft na de scheiding haar meisjes
naam weer aangenomen. Ja, ik ga naar
Pompey, en ik kom er pas tegen donker aan
Ik zal het schaduwen in den schaduw moe
ten doen, denk ik, zooals ik dikwijls forel
neb gevischt. Maar donker of licht, ik denk,
dat ik nu den goeden visch mee thuis zal
brengen".
had de motorrijder de voorkeur.
De getuige, de heer Nijpels. had de auto
bestuurd. De wagen was het eigendom van
zijn vader. Een rijbewijs had deze getuige
niet, maar hij wist dat verdachte bevoegdheid
had.
De snelheid was nog geen 10 K M. en ge
tuige reed rechts van den weg. Het mocht
fetuige niet gelukken, de aanrijding te voor
omen. Hij had den heer Bakker geen rich
ting aan zien geven. In afwijking van zijn
verklaring voor de politie verklaarde de heer
Nijpels heden niet onder toezicht van den
verdachte had gereden.
Het kwam alsnu den officier voor, dat het
bewijs niet was geleverd dat verdachte de
verantwoordelijkheid droeg en requireerde
dientengevolge vrijspraak.
De zaak werd nu voor mr. Buiskool een
zacht kostje, doch pleiter voerde nog aan
eenige juridische bezwaren om daaruit te
kunnen concludeeren, dat verdachte in casu
zou moeten worden ontslagen van rechtsver
volging. Overigens was pleiter het volkomen
eens met de opvatting van den officier.
Voorts vermeende pleiter dat de bestuurder,
die den leeftijd van-18 jaar niet had bereikt
en dus onbevoegd was, hier de schuldige was
en vervolgd had moeten worden, waarna
pleiter de rechtbank dankte voor de aandacht
waarmede het college zijn betoog had ge
volgd.
Er volgde geen repliek, uitspraak a.&,
week.
HET INHEEMSCHE TARWERAADSEL'
OF: DE VEEL GEPLAAGDE
MEELMOLENAAR.
Op 11 Nov. 1932 stond voor den kanton
rechter te Alkmaar twee achtereenvolgende
malen terecht de 61-jarige meelmolenaar
Jacob B. te Egmond aan den Hoef ter zake
eenige hem tenlaste gelegde overtredingen
der tarwewet. Hij zou namelijk aan enkele
bakkers aldaar hebben geleverd en in voor-
1 aad had, tarwemeel, dat niet voldeed aan de
ministerieele voorschriften. Bovendien had
hij de registers niet behoorlijk bijgehouden.
Door de controleurs op de naleving van
deze crisiswet de heeren Westra en Simons
was een en ander geconstateerd en tegen den
heer B. procesverbaal opgemaakt. Volgens
verbalisant Westra zou verdachte reeds te
voren zijn gewaarschuwd.
De heer B. voerde verschillende argumen«
ten aan om zijn handelingen te verklaren,
doch door den ambtenaar werd dit verweer
niet geaccepteerd en tegen hem gevorderd in
de eerste zaak 2 x 100 boete of 2 x 60 da
gen en in de tweede dito 2 x 125 boete of
2 x 60 dagen hechtenis. De heer B. repliceer
de daarop bitter: U moest mij liever den
doodslag geven14 dagen later deed de kan
tonrechter schriftelijk uitspraak en werd de
heer B. veroordeeld tot 4 geldboeten 2 x 30
subs. 2 d 15 dagen en 2 x 50 subs. 2 x 30
dagen hechtenis. Van al deze vonnissen
kwam de veroordeelde in hooger beroep,
heden door de meervoudige strafkamer on
der de loupe genomen.
Appèllant, wien de straf véél te hoog
noemde, werd verdedigd door mr. C. v. Rey
uit Amsterdam. De officier zag geen licht in
den warwinkel der tarwewet en vroeg vrij
spraak. Verdediger sloot zich gaarne aan,
doch gaf nog uitvoerige juridische toelich
ting. Pleiter noemde de ministerieele beschik
king onverbindbaar. Ook in de tweede zaak
werd gevraagd en geconcludeerd vrijspraak
EX-WETHOUDER DE ZWART
VOOR HET HOF.
Op Dinsdag 13 Juni zal door het Hof te
Amsterdam in hooger beroep worden behan
deld de bekende strafzaak tegen den bezol
digd bestuurder en voormalige wethouder te
Helder D. C. A. de Zwart.
Als verdediger treedt ook hier op mr.
Buiskool van Schagen. Er zijn slechts 4 ge
tuigen a charge gedagvaard.
OPRUIING.
De krijgsraad te 's-Hertogenbosch heeft
een 19-jarig huzaar uit Leiden, in dienst bij
't 2e reg. huzaren te Breda, ter zake van op
ruiing tot feitelijke insubordinatie en dienst
weigering, en het pogen de tucht onder d«
krijgsnr M te ondermijnen, veroordeeld tot
vijftien maanden gevangenisstraf met ont
slag uit den dienst en ontzetting uit de be
voegdheid om bij de gewapende macht te die
nen.
KORTE BERICHTEN.
De Nederlandsche Bond van Veehan
delaren te Utrecht heeft, naar aanleiding
van het ingediende wetsontwerp tot heffing
van een omzetbelasting, zich in een adres tot
de Tweede Kamer gewend, met het verzoek
het wetsontwerp niet aan te nemen.
Zoo stapte de oude detective, toen de sche
mering over Colchester begon te vallen, in
den trein, en hield een goed gekleeden, pas
geschoren man in het oog, die met zijn sluw,
glad uiterlijk de manieren had van een tij
ger. Zijn handen, die in nieuwe handschoo
nen staken, sloten en ontsloten zich beurte
lings, alsof hij zijn vingers met genoegen
om den zachten hals van een slachtoffer zou
geklemd hebben.
„Ja", mompelde de kolonel, op zijn plaats
neervallend, „ik denk, dat ik dezen keer me*
den goeden visch thuis kom!"
HOOFDSTUK XXI.
Bruisend water.
Op het kleine station in Pompey zag da
kolonel zijn man den trein verlaten. Voor
den behendigen visscher was het werk van
een oogenblik, om aan den anderen kant
van den spoorlijn uit den wagen te springen
en zich achter een werktuigenloods te ver
bergen. En toen de trein puffend weer ver
trok, gluurde de detective om een hoekje van
de loods, waarin een handkar en allerlei ge
reedschappen van de baanwerkers stonden,
naar zijn „visch", zooals hij hem koppig
bkef noemen, die besluiteloos op het perron
bleef staan.
„Wat zal hij nu doen?" mompelde de
kolonel.
Hij behoefde niet lang te wachten.