PERZISCHE REISBRIEVEN
DE AVONTUREN VAN WO-WANG EN SIMMY
^Binnetitcuid
Zoo oud, als gij U voelt I
Woor kleine tuinen.
'm
'reiding van de reclasseering. Naar zijn oor
deel wordt nog te weinig aandacht besteed
aan hetgeen met den patiënt vóór het delict
heeft plaats gehad. Uitvoerig besprak hij
hierna gevallen, niet voor publicatie geschikt.
Nadat de voorzitter dr. Barnhoorn een
hartelijk woord van dank had gebracht, werd
het noenmaal gebruik en onder leiding van
dr. Barnhoorn de inrichting bezichtigd.
DE
ALKMAARSCHE MIDDENSTAND
VEREENIGING.
De Alkmaarsche vereeniging voor den
handeldrijvenden en industneelen midden
stand hield gisteravond een algemeene ver
gadering in het café „Central" onder voor
zitterschap van den heer H. de Raat.
Ingekomen was een schrijven van het
gemeentebestuur van Alkmaar n ^-v- .een
adres der Alkm. sigarenwinkeliers. De K. v
K vroeg over dit adres advies aan de mid-
denstandvereeniging. Dit advies is intus
schen verzonden aan de Kamer van Koop
handel en luidt afwijzend t.o.v. het verzoek,
om gedurende het seizoen sigarenwinkels
open te houden.
De omzetbelasting.
De voorzitter deed hierover eenige mede-
deelingen en meende, dat de huidige minister
het ontwerp van zijn voorganger onveran
derd zal overnemen. Verder deelde spr. het
een en ander mede over dit ontwerp. Spr
stelde voor, zich aan te sluiten bij de protes
ten, die bij het ministerie zijn binnengeko
men. Besloten werd, een protest bij den mi
nister in te dienen
Het congres te Vltssmgen.
Dit congres zal 4, 5 en 6 Juli a.s. worden
gehouden en o.m. zullen daar besproken
worden: a. reorganisatie van den Kon. Ned
Middenstandbond; b. verzorging van den
ouden dag van den middenstander; c. het
handelsregister en de middenstand; d. de
arbeidsduur in verband met de werkloosheid
Met de reorganisatieplannen kon de ver
gadering accoord gaan, nadat de secretaris
in groote trekken deze plannen had medege
deeld.
Wat punt b. betreft, de voorzitter
deelde mede, dat de verzorging van ouden
va:, dagen noodzakelijk geworden is en gal
het prae-advies in groote trekken weer.
De heer Rentenaar merkte op, dat
vooral voor den kleinen middenstander
ouderdomsverzorging urgent is en hoopte,
dat dit voorstel spoedig zou worden aange
nomen.
De heer v. T h ij n was tegen het prae
advies. Hij meende, dat iedereen verplicht
was, om zelf voor den ouden dag te zorgen
en voelde heel weinig voor dwangmaatrege
len.
De discussies werden gestaakt, ook al, om
dat op het congres geen bindende besluiten
genomen zullen worden.
De heer d e R a a t deelde vervolgens de
beteekenis van het handelsregister mede. Dit
register moet beschouwd worden als een
burgelijke stand in het zakenleven.
De heer H o u w i n g deelde tenslotte nog
Iets mee over de arbeidsduur in verband met
de werkloosheid. Dit punt gaat vooral over
een mogelijke 40-urige werkweek. In het
prae-advies nu wordt beweerd, dat een ver
korting van de arbeidsweek nog meer werk
loosheid zou beteekenen.
De heer Houwing verduidelijkte het een en
ander. Het prae-advies luidt afwijzend van
de 40-urige werkweek.
Tot afgevaardigde naar het congres wer
den benoemd de heer Houwing (15 stemmen)
en Rentenaar (17 stemmen). Er waren 22
stemmen uitgebracht.
Rondvraag.
Deze leverde niets op, waarin de vergade
ring gesloten werd.
door
TORAVO.
Eindelijk, na tien uren rijden kwamen
we aan waar ik nu zit te schrijven:
Ruthba. Een fort gebouwd aan een wa
tertje, geheel ommuurd en met een
echte slotpoort, waarin een klein deur
tje om in en uit te gaan, en schildwach
ten met het geweer in de hand in hun
huisjes. Ruthba is Iraq, maar de grens
.tusschen Syrië en Iray ligt twee uren
terug, daar waar een vrij hooge kieze'-
berg de eentonigheid van de vlakte ver
breekt. Men kon echter de douane daar
niet plaatsen, omdat er geen water is
,Na vijf maanden zoeken heeft men he
opgegeven
Het fort is nu omgeven door een leger
van tenten Bedouinen en ik h
een visite afgestoken bij den „sjeik" z'
ik maar zeggen!
Kleine tenten, heel laagkameelen,
die met hooghartigen blik rondkijken
en statig achter elkaar langs de tenten
flaneeren en schapen, altijd zwart
van vacht.
Toen we aankwamen, ging de poort
wijd voor ons op^n en reden we de bin
nenplaats op. Dadelijk schoot een boy
toe om te vragen of ik me ook wasschen
wilde! dat was geen luxe! Daarna
ging ik naar de „salon", die lijkt op de
galerij van een Indisch huis: matten op
den grond, kalkmuren, rieten stoelen
langs de wanden, tafeltjes in het mid
den. De eetkamer is er meet en suite.
Omdat ik stijf was van het zitten, ging
ik naar buiten Daar liepen twee brood
magere honden rond, die ik mijn brood
heb gegeven, en óók stille"j-es dat van
den chauffeur! Het eene dier was zoo
lief en stond tegen me op en volgde me
overal. Een paar Bedouinen en een Eu-
ropeesch gekleed Iraquenaar kwamen
er bij staan, en lachten me waarschijn
lijk uit Ze zijn hier zoo slecht voor die
ren daarvan zou ik nu al staaltjes
kunnen vertellen, die ik maar liefst ver
geten wil Van lieverlede kwam het tot
een praatje, Engelsch, want Fransch
verstaan ze niet. De Iraquenaar bleek
de dokter te zijn en toen hij hoorde, dat
ik zoo graag die tenten bezoeken zou,
maar niet durfde, bood hij me aan rond
te leiden.
't Was intusschen stikdonker gewor
den ik nam al mijn moed bij eikaar
en ging weer die eindelooze vlakte op
Maar w&t zag ik? Een v'iegtuig, juist
aangekomen! En dat deed toch zóó
eigenaardig aan dat geweldige con
trast! Voorbij de vliegmachine kwamen
we in de buurt 7an de tenten. Honden
begonnen te blaffen, vage vormen kwa
men al naar ons .oe en ik zag vuren van
grassen en hout branden. Ik vond het
toch zoo eenig leuk die „sjeik" kwam
ons tegemoet en leidde ons binnen.
Vrouwen en kinderen stonden op en het
werd een drukte en een gepraat en plot
seling een geroep! Er werd een tapijt
voor me gespreid, het vuur werd nog
eens extra aangewakkerd en daar zaten
we in een kringetje!
Ik sprak bij vergissing Fransch; de
dokter, die geen Fransch verstond,
sprak Engelsch, en de Bedouinen hun
taaltje Met groote oogen keken zij mij
aan en ik hen Achter me jankte zach
tjes een klein hondje en ik nam Jade-
lijk uit mijn zak een stukje brood
van den chauffeur dat ik nog be
waard had, om het aan het hondje te
geven Maar de dokter nam het mij uit
do handen en deelde dat stukje in brok
jes uit aan de dames er was kaas op
gesmeerd. Uit beleefdheid deden ze
a'sof ze het erg lekker vonden. Ik had
toch zoo'n spijt, dat ik verder geen lek
kers bij me had!
Kun je je nu voorstellen? J
midden in de woestijn, onder de tent
van een Bedouinenhoofdnian omringd
door zijn vrouwen en kinderen? Andere
Bedouinen kwamen gauw aanloopen en
keker. toe. De vrouwen zijn niet ge
sluierd, maar erg getatoueerd en ze dra
gen ringen door den neus. De favoriet
had een gouden en de andere een zilve
ren ring. Het was zóó romantisch het
takkenvuurtje verspreidde zijn 'gloed
over die bruine getatoueerde, met doe
ken omgeven gezichten tapijten en
kleeren op den grond. Ik genoot zóó van
het vreemde, merkwaardige mooie, dat
ik hier beleefde. Ik heb geprobeerd kie
ken te maken. Toen ik het toestel uit
mijn tasch haalde, begon de favoriet te
gillen en bedekte haar gezicht; de kin
deren lachten en de mannen stelden
haar gerust het is hun vermoedelijk
wel eens meer overkomen. Toch rijn ze
er bang voor, sjhijnt het, want toen ik
den hoofdman wilde nemen, bedekte
ook hij zijn gezicht. Ik heb hem toch ge
nomen, en tot belooning kreeg hij een
beetje eau de cologne op zijn hand en
dat smeerde hij dadelijk op zijn gezicht.
Dat brandde natuurlijk een beetje en hij
maakte allerlei geluiden, doch telkens
boog hij het hoofd met zijn hand op het
hart, om me te bedanken.
Enfin, de dokter vond, dat we maar
weer gaan moesten, anders zouden ze
om geld gaan vragen, en dat zou lastig
kunnen zijn, want daarop had ik niet
kunnen rekenen.
Zoo dadelijk, om 9 uur, gaat de tocht
weer verder de woestijn in. Dat is
heelemaal niet prettig, vooral als het
zoo geweldig koud is en mijn plaid kon
best grooter zijn.
Rltzhotel, Bagdad.
Daar ging het den nacht in, verder
in de richting Bagdad!
Geen paal, geen steen geeft den weg
aan; de „piste" wordt gevormd door de
sporen, die vorige reizigers en hun auto
banden in het zand achterlieten. Nu
komt het vaak voor, dat autoo's van 'e
„piste" afwijken en opzij van den „weg
gaan, hetzij om even uit te rusten, een
dutje te doen of om een andere reden
en nu is het gevaar dat de sporen, die
zij maakte, voor de goede route worden
aangezien. Ik verwonderde mij herhaal
delijk, hoe de chauffeur toch wel wist
welke de werkelijke, oude „piste" was.
„Ja legde hij uit de werkelijke
piste is breeder, de sporen zijn ouder
als ingegrift, de plukjes gras nog meer
bestoven dan de andere" enfin ik kon
er niet bij.
Het staren op het door de rampen hel
verlichte stukje weg is heel pijnlijk voor
de oogen. Ik was doodmoe, en daarbij
het monotoon gegons van den motor en
de stilte verder om ons heen en ik
dutte in.
Tot opeens het zal ongeveer 2 uur
zijn geweest... ik klaar wakker werd
door een brusque beweging van den
chauffeuren de angst me om het
hart sloeg! En ja hoor! hij was niet op
lettend genoeg geweest (of zou hij mis
schien óók zijn ingedut?) en was een
verkeerde piste ingeslagen wie weet
voor hoelang al?
Dat was werkelijk een angstig mo
ment mijn hart bonsde in mijn keel.
Verstijfd van schrik zei ik geen woord
De auto stond stil en de twee vo g-
auto's een waarin die twee heeren
en een andere, die alreeds verdwaald
was en ons gevonden had stopten aan
weerskanten van ons. We stapten allen
uit en keken om ons heen in die wijde
verlatenheid, zóó stil, zóó eenzaam, dat
je werkelijk dacht geheel alleen op de
wereld te zijn. Gelukkig was het lichte
maan. Geen windje, geen geluid het
leek wel het luchtledige!
De chauffeur liep heen en weer en on
derzocht de piste en schudde zijn hoofd.
De heeren liepen met hem mee, maar
nrimand zei een woord alles hing af
van des chauffeurs oriënteeringsvermo-
gen. want de goede piste vvarer we
kwijt! Herken nu maar iets, in die on
eindige vlakte, waar letterlijk niets den
horizon breekt, geen heuveltje uit
steekt, geen boom of struik te zien is,
geen steenen als herkenningsteeken
kunnen dienen. Werkelijk heel beklem
mend!
Ja, dan maar zoeken!
In den beginne had hij tenminste nog
methode in zijn zoeken. We reden den
zelfden weg terug, langs onze eigen
piste, zeker wel een kwartier lang; tel
kens de lichten links en rechts draai
end. Toen we niets vonden, ging ij met
een zwaai link» van de route af, en
zo< ht een langen tiid.
Niets.
Het leven is een genót, zelfs als gij
80 jaar zijt, mits gij u 'maar jong voelt.
Natuurlijk zift gij niet meer zoo sterk,
doch vele kwalen van den ouden dag
kunnen voorkomen worden door de
organen gezond te houcfen.
Pijn in de lendenen, stijve en pijnlijke
gewrichten en spieren, urinestoornissen,
aanvallen van duizeligheid en soortge
lijke klachten zijn te ernstig om ver
waarloosd te worden. Draag zorg, dat
urinezuur en andere vergiftige onzuiver
heden behoorlijk uit het bloed gefiltreerd
worden dan bestaat geen gevaar voor
rugpijn, rheumatiek. ischias, spit, blaas-
stoornissen of waterzucht.
Neem zonder uitstel Foster's Rugpijn
Pillen. Dit speciale middel heeft duizen
den dankbare gebruikers gelukkig ge
maakt, frisch, gezond en opgewekt.
Volg hun voorbeeld en gebruik Fcster's
Pillen.
Foster's Rugpijn Pillen zijn verkr bij
alle drogisten enz. 175 en
3.per doos.
Terug naar de plaats, vanwaar we
linksaf waren gegaan en we reden door
dus nu rechts van onze eerste piste.
Niets.
De chauffeur werd zenuwachtig, want
het was intusschen vier uur geworden;
hij reed als een dolle zig-zag, heen en
weer; plotseling gooide hij het stuur
om, precies den anderen kant uitgaan
de. Allerlei sporen zagen we nu, die hij
minutenlang volgde met een 70 kilo
meter snelheid de twee andere auto's
achter ons aan.
Ik kan wel eindeloos doorgaan hier
mee zóó heeft me dat aangepakt!
hoe we telkens en telkens zijn uitgestapt
om óns heen te kijken, of naar de ster
ren of naar de maan, die volgens den
een rechts en volgens een ander links
moest zijn; hoe we dachten het goede
spoor gevonden te hebben, om ten slotte
weer te komen aan effen, onberoerd
zand. waar geen teekentje, geen lijntje
de gladheid onderbrak; hoe de chauf
feur meende iets te herkennen; een
plekje distels of een steenige vlakte, of
de ronding van heuveltjes oneffen
heden in den bodem is juister en
waar vandaan de goede richting dan zóó
was
Het was hopeloos de chauffeur deed
op het laatst zóó raar, praatte heesch en
gaf iedereen de schuld, d.w.z. den hee
ren van de andere auto's, omdat hun
lampen hem verblind hadden, verkeerd
licht hadden geworpen op het pad, enz
enz. Hij draaide zoo wild in het rond,
dat ik bang werd en dacht dat hij „mata
glap" zou worden i totdat de twee
auto's niet verder wilden! Langzaam
kwam hij tot bezining maar omdat hi;
zoo woest draaide en met zoo'n groote
vaart plotseling stopte, kwamen de
wielen van de groote autobus en die van
den tractor geheel onder het mulle zand
(Wordt vervolgd).
STRANDBAD TE EDAM.
T .V
Ook Edam wil badplaats worden. Eenigen
tijd geleden is over de oprichting van een
strandbad gesproken en al spoedig werd het
woord tot daad gemaakt. Einde Maart j.1
stichtten eenige vooraanstaande personen de
Maatschappij Strandbad Edam. Dadelij'
werd met de verwezenlijking der plannen be
gonnen en in de eerste week van Juli za
net strandbad op het z.g. buitenland naast
de haven worden geopend. De inrichting za
plaats bieden aan eenige honderden baders,
die zich in het IJselmeer zullen kunnen ver
meien. De heer Smits, de restaurateur van
het tramstation tegenover het Centraal-Sta
tion te Amsterdam zal daar een restaurant
exploiteeren, van welks terrassen een paar
honderd bezoekers van een ruim uitzicht
strand en zee kunnen genieten. De directie
der N. Z. H. Tramwegmaatschappij beraam
maatregelen om het bezoek aan het stranc
bad te bevorderen.
DE
RAADSELACHTIGE BRAND TE
MEOEN.
De gearresteerde is niet de bewo
ner, maar diens vader, die de eige
naar was en de verzekeringssom in
de wacht dacht te sleepen.
In verband met de brandstichting te Megen
wordt nader gemeld, dat de oude Benkers
die te Veghel een café en bioscooptheater ex
ploiteert, ook eigenaar van de bakkerij was
Hij verkeerde den laatsten tijd in financieele
moeilijkheden en heeft toen het plan opgevat
de bakkerij en maalderij te Megen, die flink
verzekerd waren, in brand te doen steken, ten
einde de verzekenfioüsom te bemachtigen
Op den bewusten avond heeft hij zijn zoon
en diens familie naar Veghel ontboden, on
der voorwendsel dat hij ziek was. Twee man
nen zijn daarna het pand binnengegaan en
hebben de brandstichting op hun gemak
voorbereid.
Doordat het in huis vertoevende meisje
door het gerucht ontwaakt was, is zij met
den knecht, die op het laatste oogenblik kon
worden gered, aan den dood ontsnapt.
De verzekeringmaatschappij weigerde de
verzekeringssom na den brand uit te keeren
en royeerde de verzekering van het café en
het bioscooptheater te Veghel. Benkers is gis
termorgen voor de justitie te 's-Hertogen-
bosch geleid en daar in het huis van bewa
ring opgesloten. Hij heeft nog niet volledig
bekend, doch er zijn aanwijzingen verkregen
omtrent de mannen, die op zijn last den
brand hebben gesticht. De arrestatie wordt
binnenkort verwacht.
DE INBRAAK BIJ DR. PHILIPS.
Een kwestie met de verzekerings
maatschappij.
Men zal zich nog wel herinneren, dat op
24 Juni van het vorige jaar werd ingebroken
bij dr. Philips, in het flatgebouw Van Ho-
genhoucklaan te Den Haag, waarbij voor
een bedrag van een paar ton aan juweelen en
goud werd gestolen.
Drie dagen na het gebeurde werd, via de
politie, in de Haagsche bladen bekend ge
maakt, dat een Fransche verzekeringsmij. te
Parijs, bij welke dr. Philips verzekerd was
door bemiddeling van Lloyds, een belooning
van f 16.000 had uitgeloofd voor het terug
brengen van het gestolene, uit te betalen in
verhouding tot hetgeen zou worden terugge
vonden.
Nu al het gestolene terug is, hebben zij
die tot deze terugbrenging den stoot hebben
gegeven, recht op de geheele belooning, naar
jillijkheid te verdeelen.
In de eerste plaats komt hiervoor in aan
merking de schoenmaker, die, toen hij be
merkte, dat zijn knecht een deel van den buit
in de schoenmakerswerkplaats aan den
Sch°nkweg had verborgen, hie'van onmid
dellijk aangifte deed bij de politie, hetgeen
aanleiding was voor de tweede arrestatie
van den Oostenrijker en tot het vinden van
den buit.
Voorts maakt aanspraak op een gedeelte
der belooning 'n juffrouw die tevoren met
dienzelfden Oostenrijker was uit geweest en
die bij het vernemen van de uitgeloofde be-
ooning, bij de politie aangifte deed. dat een
Oostenrijker, met wien zij in Rotterdam was
uitgeweest, haar verteld had, dat hij bin
nenkort een groote „kraak'' zou plegen. Deze
aangifte leidde tot de eerste arrestatie van
den Oostenrijker.
Over het uitbetalen van de bovengenoem
de belooning zijn thans eenige moeiliikheden
ontstaan. Lloyds bood eerst namens de verz.
mij. een bedrag van 2000, hetwelk later tot
8000 werd verhoogd.
De schoenmaker wenscht hier geen genoe
gen mede te nemen, zoodat hij zich van
rechtskundigen bijstand heeft voorzien, ten
einde het hem toekomende bedrag los te krij
gen. Men tracht thans allereerst langs min
nelijken weg de verz. mij. tot uitbetaling van
het geheele bedrag te krijgen.
Riddersporen, rot
ten en
k 1 i m pi a n te? 3 n*
'n.
DE LOONEN VAN HET AMSTER-
DAMSCHE GEMEENTEPÉRSONEEL.
Door de vertegenwoordigers van B. en W.
van Amsterdam en de leden van het Geor
ganiseerd Overleg is gister in de Militie
zaal aldaar langdurig vergaderd over de
voorstellen om te komen tot overeenstemming
betreffende de verlaging van de loonen van
ambtenaren en werklieden der gemeente. De
vergaderingen van gister zullen dan ook he
denmiddag worden voortgezet. Beide partijen
zijn door de besprekingen dichter bij elkaar
gekomen dan men aanvankelijk mocht ver
wachten. Vooral van de zijde der ambtena
ren staat men niet geheel afwijzend, al kan
men niet meegaan met de voorstellen van B.
en W. zooals zij thans ter tafel liggen. Ver
moedelijk zullen dan ook door de vertegen
woordigers der ambtenaren tegenvoorstellen
worden gedaan. De vertegenwoordigers der
werklieden staan meer afwijzend tegenover
de voorstellen van B. en W., al meent men
dat alle hoop om daar tot overeenstemming
te komen nog niet geheel verkeken is.
In onze tuinen bloeien thans de ridrt
ren of Delphiniums en waar ze staan d
ze direct in het oog. Hoe zou het ook A3,llen
kunnen. De forsche bloemstengels p ers
mooie kleuren, vooral blauw in verschilt
nuances, steken flink boven de meeste anHnde
planten uit. Het zijn ook planten die e
licht en ruimte houden, en waar hieraan V3n
brek is, ontstaan slechts slappe bloemt
gels. Ook verlangen ze een goed benw"
grond en waar ze slecht bloeien is hb
vaak de oorzaak te vinden. De planten mn'n
ten vooral tijdig worden aangebonden onri i
de stengels door wind en zware regenvi
niet tegen den grond worden geslagen Wa
neer ze straks zijn uitgebloeid kunnen weT
direct afsnijden om nog van een tweede
het dan ook minder rijke, bloei te geniet.?
Ook kunnen we ze direct na den bloei Si
goed verplanten, waarbij zware planten hè
vens kunnen worden gescheurd. Tal vto
vroegbloeiende vaste planten welke nu zju
uitgebloeid kunnen we, indien noodig m!'
ook verplanten en scheuren.
Op deze wijze kunnen we handelen met
Primula veris, Aiabis alpina, Dianthus plu.
marius of grasanjer, Doronicum of voorjaars
zonnebloem, Phlox subulafa, Saxifraga of
steenbreeksoorten, Ameria of zeegras e"a We
kunnen deze planten ook tot het najaar oo
een afzonderlijk hoekje planten om ze dan
weer, met kluit, in de bloementuin te plaat-
sen. Op de vrijkomende plaats planten wè
dan eenjarige bloemsoorten als Asters, Vio
lieren, Nemesia, Ageratum, Alyssum Ben-
thami, Antirrhinum of leeuwenbekjes, Ne
mesia strumsa, Lobelia erinus, Petunia, Ver-
bena, Phlox Drummcndi enz. Wie aldus han
delt heeft een bloemrijken tuin tot in den na-
zomer. Aan onze klimrozer ontstaan nu
krachtige jonge scheuten welke soms hinder-
lijk kunnen zijn voor de passage. Toch snij.
den we ze maar niet zonder meer weg. Im
mers zijn enkele dezer scheuten noodig om
naderhand bij het sno der de planten gedeel
telijk te verjongen. Daarom is het wensche-
lijk om enkele der sterkste nu aan te binden,
de rest kan worden weggeknipt. Ook andere
klimplanten vragen onze aandacht. Van Cle
matissoorten binden we de ranken aan voor
dat ze in elkander groeien. Ook de wildgroei-
ende ranken van Polvgonvm Auberti worden
geregeld aangebonden, waarbij we van oude
re planten de hinderlijker ranken wegsnijden.
van de staking op de Lethlandsche booten in
Russische en Lethlandsche havens melding
werd gemaakt, valsch is. In de eerste plaats
werd er niet gestaakt en ten tweede moet het
bewuste telegram te Amsterdam verzonden
zijn in plaats van uit Riga. Hiervoor wa3
een verzendformulier van Amsterdam ge
bruikt en dus niet een ontvangstformuher.
Door een te Amsterdam wonende Let zijn op
dit formulier de bewuste woorden geschreven
en daarna per brief aan de bemanning van
de „Everest" gezonden. De politie heeft de
zaak betreffende dit vervalschte telegram in
onderzoek. Elf man van de bemanning van
de „Everest" zijn gister op transport naar
Riga gesteld. Op de andere schepen is het
werk op normale wijze hervat. De achter-^
stand van de slechts 2 dagen geduurd hebr
bende staking zal worden ingehaald.
DE STAKING OP DE LETHLANDSCHE
SCHEPEN GEËINDIGD.
Gister is de staking op de zes Lethland-
schepen, liggende in de havens van Amster
dam en Zaandam, beëindigd. Naar men zich
herinnert was de bemanning van deze sche
pen in staking gegaan in verband met ver
schillende grieven. De staking was mede als
sympathiestaking bedoeld immers op ver
schillende schepen in Letlandsche en Russi
sche havens zou eveneens een staking zijn
uitgebroken. Gebleken is thans, dat het tele
gram aan de bemanning der Lethlandsche
booten te Amsterdam en Zaandam, waarin
INVALIDITEITS- EN OUDERDOMS*
VERZEKERING.
Den eersten April 1933 is het tusschen
Nederland en België gesloten verdrag, waar
bij gelijkstelling plaats heeft van elkanders
onderdanen voor de toepassing der weder-
zijdsche wetgeving op het punt der Inval}®»
teits- en Ouderdomsverzekering, in werking
getreden.
In ruwe trekken bepaalt dit verdrag
volgende:
Indien de zetel van een onderneming g
westigd is in België en in Nederland w»
werk wordt uitgeoefend met arbeiders, diein
België hun wettelijke woonplaats heroen,
dan vallen deze arbeiders niet meer onder
Nederlandsche Invaliditeitswet, doch onu«
de Belgische wetten.
Is de zetel der onderneming gevestigd
Nederland en wordt in België gewerkt
arbeiders, die in Nederland hun wetteH)
woonplaats hebben, dan vallen deze aroe"
ders onder de Nederlandsche Invalidiw'w
wet. n
Voor transportondernemingen bestaat
uitzondering, het beste kan zulks wot
toegelicht met een voorbeeld. j
Stel een in Rotterdam gevestigde tr
portonderneming heeft op haar s<^ie5S*1
welke in Nederland en België varen, aro«*j
ders werkzaam, waarvan een deel in N*jj
land en een deel in België hun wette j i
woonplaats hebben. De Nederlandsche
beiders vallen dan onder de bepalingen
Nederlandsche, de Belgische arbeiders on J
de beoalingen der Belgische wet.
Dubbele verzekeringsplicht en het duo
5 Dat was alvast een goed begin. Simmy hielp de drenke
ling met een benepen gezicht en veel moeite op het droge.
„Stommerd, je weet toch, dat die plank los ligt en toch ga je
er zoo idioot op staan dansen. Jij hebt nou eeuwig wat bij
zonders."
6. Mokkend ging hij languit op de plank liggen in de
dat de zon hem gauw zou drogen. Zijn kwade bui zak e
zamerhand en nu beraadslaagden ze hoe ze hun plan e
voer zouden brengen. Eindelijk werd er besloten om me
kano en wat levensmiddelen de rivier af te zakken en
zien of ze eerst een groote stad konden bereiken. e
vrienden hielden niet van uitstellen en vonden het
maar 't beste er meteen tusschen uit te gaan.
