Alkmaarsche Courant.
^Radionieuws
Siad en Omgeving,
Seuilleton
DE ROODE VULPENHOUDER
Honoerd irt/l en dertigste Jaargang.
DONDERDAG 29 JUNI
V.V.V.-AUTOTOCHT NAAR
LEEUWARDEN.
nuirv, Yfn ^eenenpark naar Leeuwar
den. De tocht was door de V.V.V. te Bergen
georganiseerd en zóó groot was de belang-
Londensche brieven.
No 151 1933
Vrijdag 30 Juni.
Hilversum, 296 M. (8 —12.—, 4.-8 en
11—12— VARA, de AVRO van 12—4—
en d VPRO van 8—11.— uur). 8.— Gra-
mofoonplaten. 10.VPRO-morgenwijding.
10.15 Declamatie door Ad. Bouwmeester.
10.30 VAR A-orkest o.l.v. H. de Groot. 11.
P. J. Krs Jr.: Onze keuken 11.30 Vervolg
concert. 12.— Gramofoonplaten. 12.30 Ko-
vacs Lajos en zijn orkest. Retreinzang: Bob
Scholte. 2— Voordracht door Emil Kelle-
naers. 2.30 Gramofoonplaten en concert
door het vocaal ensemble „Musica" o.l.v. J.
Haml. 4— Gramofoonplaten. 4.30 kinder
uur. 5— VARA-Kleinorkest o.l.v. Hugo de
Groot. 6— Zangrecital door A. de Booy m.
m. v. Joh. Jong, orgel. 6.40 Causerie door E.
Fimmen. 7.De Notenkrakers o.l.v. D.
',Wins. 8.Causeri door M. Beversluis. 8.30
Uit het Kurhaus te ScheveningenResiden
tie orkest o.l.v. Carl Schuricht. In de pauze:
VPRO-uitzending. 10.15 Causerie over An-
dersen. 10.45 Gramofoonplaten. 11.Or
gelspel Cor Steyn. 11.3012.Gramofoon-
muziek.
Huizen, 1875 M. (Algemeen programma
te verzorgen door den KRO). 8—9.15 en
10.Gramofoonplaten. 11.3012.Voor
zieken en ouden van dagen. 12.151.45
Sexttconcert en gramofoonplaten. 2.Gra
mofoonplaten. Pianorecital en voordracht.
4.10 Schlagermuziek. 4.45 ANWB-Jubileum.
5.15 Schlagermuzik. 5.45 Lezingen. 6.30
Schlagermuziek. 7.15 Causerie. 7.35 Gramo
foonplaten. 8.Orkestconcert m. m. v alt
en gramofoonplaten, ca. 8.30 Vaz Dias.
10.20 Gramofoonplaten. 10.30 Vaz Dias.
10.3512.Dansmuziek en gramofoonp.
Daventry, 1554 M. 10.35 Morgenwijding.
10.50 Tijdsein, berichten. 11.05—11.20 Le
zing. 12.20 Orgelspel F. W. Sutton. 1.05
Shepherd's Bush Paviljoen-orkest o.l.v. H.
Fryer. 2.05 Western Studio-orkest o.l.v. F.
Thomas. 2.35 Gramofoonplaten. 3.20
Schotsch Studio-orkest o.l.v. G. Daines. 4.35
Emilio Colombo en zijn orkest 5.35 Kinder-
uur. 6.20 Berichten. 6.50 Beethoven's Piano
sonates. 7.10, 7.25 en 7.50 Lezingen. 8.20
Leslie Bridgewater's kwintet m. m. v. E.
Kaufmann, mezzo-sopraan. 9.20 Berichten
en causerie. 9.55 BBC-orkest o.l.v. E. Clark
m m. v. F. Mannheimer, piano. 11 10 Voor
dracht. 11.1512.20 Geraldo's Tango-band
en de Savoy Hotel Orpheans.
Parijs „Radio-Paris", 1724 M. 8.05, 12.50
en 7.40 Gramofoonplaten. 9 05 „Les joycuses
commères de Windsor" van Shakespeare. Be
werking: Variot.
Kalundborg, 1153 Ai. 12.20—2.20 Concert
uit het Bellevue-Strandhotel. 3.20^—5.20 Om
roeporkest o.l v. Meyer—Radon m. m. v. P.
Andersen, piano. 8.30 Oude Italiaansche
strijkmuziek o.l.v. MeyerRadon. 9.
Hoorspel. 9.20 Saxofoon- en piano-recital.
9 50 Hoorspel. 10.3511.20 Balletmuziek
door het Omroeporkest.
Langenberg, 473 M. 6.25, 7.23 en 8.23
Gramofoonplaten. 12.20 Concert o.l.v. Wolf.
1 20 Concert o.l.v. Eysoldt. 4.50 Concert,
sopraan, alt, piano en viool. 8.25 Hoorspel.
9.25 Werag-orkest o.l.v. Buschkötter. 10.50
—12.20 Concert o.l v. Eysoldt.
Rome, 441 M. 9.05 Gramofoonplaten.
10.05 Causerie. 10.20 Concert m. m. v. orkest
en solisten 11.05 Dansmuziek.
Brussel, 508 en 338 M. 508 M.: 12.20
Omroepkleinorkest o.l.v Leemans. 1.30 Gra
mofoonplaten. 5.20 Omroeporkest o.l.v.
André. 6.35 Gramofoonplaten. 6.50 Omroep
kleinorkest o.l v. Leemans. 8.20 Symphonie-
concert m. m. v. solisten o.l.v. Meulemans.
10.30 Gramofoonplaten. 338 M.: 12.20
GramofoonpIr. cn. 1.30 Omroepkleinorkest
o.l.v. Leemans. 5.20 Symphonieconcert o.l.v.
Meulemans. 6.20 en 6.50 Gramofoonplaten.
8.20 Omroeporkest m. m. v. solisten o.l.v. F.
André. 10.30 Dansmuziek uit Antwerpen.
Zeesen, 1635 Ai. 8.20 Siegfried Schulz en
zijn orkest m. m. v. solisten. 9.20 Dansmu
ziek door Henry Kaszbon en zijn orkest.
10.20 en 11.05 Berichten. 11.20—12.20
Opera-concert uit Frankfurt o.l.v. Dr. R.
Merten m. m. v. A. Permann, bariton.
GEMEENTELIJKE RADIO
DISTRIBUTIE.
Vrijdag 30 Juni.
Lijn 1: Hilversum.
Liin 2: Huizen.
Lijn 3: Lond. Reg. 10.35—10.50, Daven
try 10.50—11.20, Midi. Reg. 12.20—13.35,
Lond. Reg. 13.35 14.20, Midi. Reg. 14.20
15.20, Daventry 15.20—24.
Lijn 4: Langenberg 10.3519.20, Luxem
burg 19.20—24.
Geautoriseerde vertaling
naar 'tEngelsch van Molly Thynne,
door A. W. v. E.v. R.
29)
HOOFDSTUK X
Den volgenden dag luidden de berichten
over lady Kean geruststellend, en Fayre
voelde zich nu volkomen vrij, zich aan zijn
eigen zaken te wijden.
Onmiddellijk na het ontbijt begaf hij zich
naar de bibliotheek, in de hoop er een me
disch adresboek te zullen vinden. Een kort
onderzoek van de rijen in kalfsleer gebonden
boeken overtuigde hem, dat hij tevergeefs
zocht, en hij was nu verplicht het telefoon
boek te raadplegen.. Tot zijn verrassing
vond hij hierin waarnaar hij zocht. „L. S. P.
Henderson, M.D. 24 a Selkirkwal, Carlisle".
Hij krabbelde het adres en het telefoon
nummer op een oude enveloppe en bedacht,
dat het geluk hem weer eens gediend had.
Niet alleen had hij den man, dien hij zocht,
gevonden, maar hij had hem zelfs te Carlis
le gevonden, de plaats, die voor hem het ge
makkelijkst te bereiken was. De zaken had-
In 18 autos en één autobus vertrokken
gistermorgen om 8 uur ruim 100 deelnemers
hlhhlü-f' niet m°gel>ik bleek, alle lief
hebbers mede te nemen, aangezien de overi
ge autobussen in beslag waren genomen voor
ff11! a j 0 oc']! van ouden van dagen naar
Volendam, die op denzelfden dag plaats
had. Gasten, die deze tochten van de V.V V
eventueel in de toekomst willen meemaken,
zullen dan ook goed doen, zich daarvoor te
voren op te geven.
Naar het oordeel Van alle deelnemers
kan de tocht in alle opzichten geslaagd wor
den genoemd. Hoewel bij den afrit het weer
niet veel goeds beloofde, scheen om half elf,
toen Franeker werd bereikt, heerlijk het zon
netje.
De voorzitter van de V.V.V. te Franeker,
de heer Schure, stond op de parkeerplaats
op z'n post en onder zijn lêiding werd ge
wandeld naar het Café-Restaurant De
Valk", waar een kop koffie werd gedronken
Tot verrassing van vele deelnemers bleek de
vriendelijke echtgenoote van den exploitant
de dochter te zijn van een vroeger bekend
Alkmaarsch raadslid, zoodat kennismakin
gen werden hernieuwd.
Na het gebruik van de welkome ver-
versching werd naar het fraaie raadhuis ge
wandeld, waar het gezelschap in de raads
zaal werd toegesproken door den loco-burge
meester, wethouder Kwant, die in een kern
achtige toespraak aan het grootsche verleden
van deze oude Friesche academie-stad her
innerde en tevens deed uitkomen, dat Fra
neker in het heden nog is het centrum van
het Friesche kaartsspel; op 2 Augustus
wordt daar n.1. nog een nationale wedstrijd
gehouden.
De vice-voorzitter van de V.V.V. te Ber
gen, de heer D. A. Klomp, dankte voor de
ontvangst, er op wijzende, dat Holland en
Friesland door den afsluitdijk dichter tot
elkander zijn gekomen, waardoor een weder-
zijdsch verkeer van de bevolking dezer pro
vincies kan worden verwacht.
In groepen werd hierna het raadhuis met
museum en het planetarium bezichtigd.
De deelnemers waren eenvoudig in verruk
king over de schatten, die het raadhuis en
het museum herbergen en vol bewondering
over de schepping van Eisinga's Planeto-
rium. Franeker heeft een goeden dag ge
maakt. Het kostte moeite, de deelnemers tot
vertrek te bewegen en dit gelukte slechts, na
dat de belofte was gedaan, dat daar des
middags nog een uurtje getoefd zou worden
De sfeer in dit oude academie-stadje, dat
in vroeger eeuwen studenten uit alle oorden
der wereld huisvestte en in de professoren
huizen nog herinneringen bewaart aan ge
leerden, wier namen in de wetenschappelijke
wereld voortleven, is een zoo bizondere, dat
wij er van overtuigd zijn, dat velen uit Ber
gen in het seizoen daarheen nog een tocht
zullen ondernemen om althans een middag
te droomen van het grootsche verleden, dat
hier tot den begrijpenden bezoeker spreekt
Om 12 uur moest men echter vertrekken,
aangezien om half één de motor-brigade van
de Leeuwarder politie op de grens der ge
meente Leeuwarden stond te wachten om als
gids te dienen voor een tocht door de Frie
sche hoofdstad. Voor een zóó groot gezel
schap is een gids in Leeuwarden op het
oogenblik absoluut noodzakelijk, aangezien
men in deze stad op verscheidene plaatsen
bezig is met het asfalteeren der straten en
het maken van nieuwe bruggen.
Leeuwarden deed zich aan ons voor als
een levendige stad van industrie en handel
met een bloeienden middenstand.
Ten raadhuize te Leeuwarden werden de
deelnemers, na te voren op het bordes te zijn
gekiekt en gefilmd, door den burgemeester
Jhr. Mr. van Beyma ontvangen en hartelijk
toegesproken. De burgemeester wees erop,
dat men er zich in Friesland ten zeerste
over verheugt, zooveel auto's met de letters
G. en H. te zien, evenals men zich er in Hol
land over verheugt, zooveel A's en B's te
zien. Holland en Friesland zijn thans nader
tot elkander gekomen en spr. verwachtte
daarvan niet alleen economische, maar ook
ideëele voordeelen.
Ook deze toespraak werd door den heer
Klomp beantwoord, die in het licht stelde,
dat thans de Friezen en de Hollanders op
een andere wijze met elkander kennismaken
dan dit in de tijden, toen de graven Holland
regeerden, het geval is geweest.
Daarna werden de deelnemers aan den
tocht verrast met een kop koffie of een glas
sherry en een heerlijk stuk Friesche koek.
Na het bezichtigen van het 17de eeuwsche
raadhuis, waarvan vooral de burgemeesters
kamer aan Versaille herinnert, werd in
„Amicitia" het noenmaal gebruikt. De bur-
derde hem nog dienzelfden morgen naar
Carlisle te gaan, en het schoot hem door het
hoofd, dat hij onderwijl eenige groote gara
ges kon bezoeken en trachten uit te vinden,
of er een auto was gestald, die overeen
kwam met de beschrijving van dien eenen, die
bij de hoeve was gezien. Gegeven het
Lcndensche nummer was het best mogelijk,
dat de man naar het zuiden was gegaan op
zijn vlucht van het tooneel van den moord.
Tenzij hij den geheelen nacht had doorgere
den, had hij de reis bij Carlisle waarschijn
lijk onderbroken. In elk geval was het wel
de moeite waard het te beproeven.
Het eerste, wat hij vervolgens deed, was
telefoneeren. Weer was hij fortuinlijk, want
Henderson kwam zelf aan de telefoon. Hij
was zeer geestdriftig, toen hij ontdekte, dat
Fayre aan den anderen kant van de lijn
stond en liet hem beloven bij hem te komen
lunchen.
Zoodra lord Staveley van zijn plannen
hoorde, stond hij er op, hem voor dien dag
een zijner auto's ter beschikking te stellen,
en omstreeks twaalf uur was hij in Carlisle.
Hij koos een drukbezochte garage dicht bij
het station uit als een geschikte plaats om
zijn nasporingen te beginnen.
Hij vond den eigenaar van de garage op
diens kantoor en onder het voorwendsel, dat
hij optrad voor een boer, wiens kar op den
avond van den 23en Maart was aangereden.
verzekerde hij zich, dat er geen auto, die %ag
,emeester, die mede aanzat, was zoo vrien
delijk, tijdens dit noenmaal een en ander van
Leeuwarden te vertellen, waarbij hij deed
uitkomen, dat deze gemeente het in de be
volkingstoename moet hebben van het over
schot van het sterfte- en geboortecijfer. Leeu
warden is zijn 50.000ste inwoner gepasseerd
en hoopt in 1935 het 500-jarig bestaan te
herdenken.
Zijn gemeente is in sterker mate dan dit in
andere provincies het geval is het centrum
van handel en industrie van deze provincie.
Op de Vrijdagsche markt concentreert zich
de provincie in deze stad en de logeergele-
genheid is daar bizonder groot. 350 autobus
sen komen Vrijdags uit alle deelen der pro
vincie en zelfs uit Groningen naar Leeuwar
den, 280 vrachtwagens onderhouden diensten
met andere gemeenten, terwijl Vrijdags een
300 stoombooten naar Leeuwarden komen
voor den aanvoer van vee, enz.; en een 260
veewagens dien dag daarvoor eveneens zorg
dragen. Ruim 1000 auto's parkeeren op den
marktdag in Leeuwarden. De gemeente heeft
voor gratis parkeergelegenheden gezorgd,
omdat ze zich op het standpunt stelt: „Hoe
meer auto's hier parkeeren, hoe liever het
haar is, mits ze niet in den weg staan".
Hierna vertelde spr. iets van den financiee-
len toestand der gemeente. Leeuwarden heft
60 opcenten op de gemeente-fondsbelasting en
gaat met de opcenten op de personeele belas
ting niet hooger dan 75. In dezen crisistijd
vordert de werkverschaffing en armenzorg
van Leeuwarden millioen per jaar. Toch
gaat Leeuwarden door met de werkzaamhe
den, die voor de verbetering van het verkeer
noodig zijn en zij kan dit doen, omdat jaar
lijks 65.000 in een stratenfonds wordt ge
stort.
Over het onderwijs deelde spr. uitvoerig de
bizonderheden mede, waarbij hij deed uitko
men, dat de nieuwe scholen in de buitenwij
ken wel iets duurder zijn uitgevoerd dan
strikt noodig is, om in die buurten marquan-
te architectonische punten te krijgen.
Van de plantsoenen vertelde hij nog een en
ander, waarna hij erop wees, dat Leeuwar
den als centrum steunt op de zuivelindustrie.
Dat de plaatselijke inkomstenbelasting laag
kon worden gehouden, komt, omdat in Leeu
warden woont een krachtigen middenstand.
Hierna deed spr. interessante mededeelin-
gen, over het Friesche Museum en over de
Kanselarij met z'n klassieke bibliotheek, die
kan wedijveren met de beste in Europa. Ook
over de Pier Pandertempel vertelde spr. bi
zonderheden.
Als voorzitter van de Provinciale V.V.V.
vertelde hij hierna nog bizonderheden over
Friesland, waarbij hij wees op de steden, de
meren, de weiden en de bosschen, die men in
deze provincie kan vinden. Dat hij hierbij uit
voerig stilstond bij de zeil- en watersport,
alsmede bij de schaatsensport, waarbij men
zonder overstappen een 11-steden-tocht over
200 K.M. afstand kan maken, lag voor de
hand.
Met een peroratie over het Friesche land
schap eindigde spr. zijn interessante uiteen
zetting.
Mr. H e p k e m a, de uitgever van het
Leeuwarder Nieuwsblad en Hepkgma's Hee-
renveensche Courant, die eveneens mede aan
het noenmaal aanzat, en zoo actief was, de
geslaagde foto van de deelnemers aan den
tocht, genomen op het bordes van het stad
huis te Leeuwarden, aan te bieden, nam hier
op het woord en liet als belastingbetaler op
geestige wijze uitkomen, dat de belastingbe
taler de belastingen in Leeuwarden niet zoo
laag vinden, als de burgemeester het had
doen voorkomen. Als overal elders fulmineer
de hij onder het gelach der aanwezigen over
de publieke vermakelijkheidsbelasting.
Als hoffelijk man verklaarde hij zich ech
ter op verzoek van den burgemeester, die als
hoofd der gemeente het congres van den Po
litiebond moest bijwonen, bereid, om het ge
zelschap verder als gids te dienen door Leeu
warden en namens de door hem uitgegeven
bladen inviteerde hij de deelnemers op een
tea in het theehuis bij de Groote Wielen, een
openbaar zwembad, op 5 K M. afstand van
Leeuwarden gelegen.
Hoewel deze invitatie noodwendig tenge
volge moest hebben, dat men niet om 6 uur,
zooals het plan was, in Bergen terug kon
zijn, werd deze uitnoodiging onder groote
instemming der aanwezigen, toch door den
vice-voorzitter van de V.V.V. in zijn dank
woord aan beide sprekers, aanvaard. Nie
mand heeft daarover later berouw gehad,
aangezien men daardoor heeft kunnen con-
stateeren, dat Leeuwarden een levendige stad
is en in de Groote Wielen een prachtige
zwem- en zeilgelegenheid bezit.
Vermelden wij nog, dat één der gasten uit
Bergen, die den tocht medemaakte, onder in
stemming der aanwezigen, de V.V.V. en in
het bizonder den heer Klomp, hulde bracht
voor het organiseeren van dezen zoo bizon
der geslaagden dag.
Om half acht namen de deelnemers in het
Van Reenenpark, hoogst voldaan, afscheid
van elkander.
de zeer vage beschrijving, die hij er van kon
geven, beantwoordde, daar in den bewusten
nacht was gestald. Even vruchteloos was
zijn navraag bij drie andere garages en ein
delijk was hij in wanhoop gedwongen het op
te geven. In een garage vond hij een auto,
waarvan het nummer met Y07 begon, maar
de eigenaar er van was den garagehouder
welbekend, en de auto was er een week voor
den dag van den moord gestald en was,
naar zijn beste weten, dien dag niet uit de
garage geweest.
Vrij mismoedig reed hij naar de Hender-
sons, en vond er den dokter en zijn vrouw
op hem wachten. Zij verwelkomden hem zoo
hartelijk, dat zijn onsuccesvolle morgen er
volkomen door vergoed werd. Henderson,
een groot zware man, met de kracht van een
stier en een zeer zacht karakter, was intus-
schen getrouwd en was klaarblijkelijk ont
zettend trotsch op zijn klein, heel knap
Schotsch vrouwtje. Zij onderhielden zich le
vendig met Fayre, en hun ronde vriendschap
was zoo meesleepend, dat hij, toen de lunch
voorbij was, zich voelde, alsof de tusschen-
liggende jaren als een droom waren ver
dwenen en hij weer in de oude dagen van
zijn studententijd terug was. Henderson kon
hem van verscheidene oude vrienden, die hij
uit het oog had verloren, nieuws vertellen en
zij waren zoo verdiept in het verleden, dat
Fayre, eerst nadat zij met hun pijp bij den
naard m de studeerkamer m dgn
(Van onzen correspondent).
De Economische Wereldconfe
rentie. Tegenslag. Amerika
wil nog geen stabilisatie.
Waarom niet? Hoofdpunten
van hypothetische bespreking.
De Economische Wereldconferentie, welke,
terwijl dit wordt geschreven, twee weken bij
een is geweest, heeft in dien tijd geen voor
uitzicht geopend op belangrijke resultaten.
De eerste week met haar algemeene bespre
kingen in de voornaamste conferentiezaal
was bedoeld in de woorden van den pre
sident Ramsay MacDonald goeden geest
en vertrouwen bij de gedelegeerden te wek
ken. In die week kwam roerende overeen
stemming tot uiting over den bedenkelijken
economischen weg, welken nagenoeg alle
landen hadden bewandeld, over het handel
verwoestend effect van de hooge tariefmuren
en de contingenteeringen en de uitvoer- en
invoerverboden en de alle internationaal
ruilverkeer verlammende deviezenregelingen
De meeste delegaties waren het er verder
over eens, dat stabilisatie van valuta moest
worden bereikt, voordat men verder zou kun
nen opschieten met het nemen van maatre
gelen tot vrijmaking van den handel. Zonder
een enkele uitzondering bewezen de gevol
machtigde vertegenwoordigers der naties
lippendienst aan den gouden standaard als
het beste middel om stabilisatie te doen sla
gen. Over de euvelen was men het eens en
de toehoorder kon de gedachte niet van zich
afzetten hoe het mogelijk was geweest, dac
al die belijders van het beginsel van een
vrijen of een vrijeren wereldhandel de laatste
jaren in hun eigen landen om strijd hun po
sities van politieke machthebbers hadden
misbruikt om den wereldhandel met een
reeks van stremmende en bej:erkende maat
regelen meer en meer in boeien te slaan.
In de tweede week werd het de taak der
commissies, waarin de conferentie gesplitst
werd, de bijzonderheden van de bestaande
euvelen te overwegen en voorstellen te doen,
die, gezamenlijk bestudeerd, aanknoopings-
punten voor vergelijk en beslissing zouden
kunnen verschaffen. De detail-arbeid zette
in. Het werd een week van drukke beraad
slagingen, waarin de zaken, welke in de eer
ste plenaire zittingen in breede lijnen waren
aangegeven, grondiger werden onderzocht
en overzien. Maar deze besprekingen had
den plaats in een atmosfeer van onwezen
lijkheid. Op den voorgrond was gesteld
en terecht naar mijn meening dat de con
ferentie slechts tot besluiten en resultaten
zou kunnen komen, indien, a priori was over
eengekomen, dat de bestaande economische
en financieele toestanden tot op zekere hoog
te onveranderlijk zouden blijven. Twee din
gen waren daarvoor noodig, een tariefbe
stand (waarbij thans nagenoeg alle naties
zich hebben aangesloten behoudens onbe
duidende reserves) en een valutabestand
(een tijdelijke stabilisatie van muntwaarden,
die. dat moest worden vooropgesteld, de in
leiding zou zijn voor een blijvende).
Het hooge belang van zulk een valuta-be
stand springt terstond in het oog. Het kan
geen zin hebben maatregelen tot verlaging
van tarieven te nemen, indien de landen of
eenige landen door een inflatie-politiek door
depreciatie van hun geld, het effect van ta
riefconcessies kunnen ontgaan. Indien En
geland van Amerika gedaan krijgt (het is
maar een voorbeeld), dat het zijn standaard
tarief met 20 percent verlaagt om Britsche
goederen meer kans te geven op de Ameri-
kaansche markt, maar indien Amerika dan
op zijn beurt de internationale waarde van
den dollar door inflatie met 20 percent laat
zakken, dan heeft Engeland uiteraard niets
aan die 20 percent tarief-concessie, aange
zien de waarde er van teniet wordt gedaan
door het feit, dat het pond sterling in Ame
rika 20 percent duurder geworden is. De
beraadslagingen in de tweede week nu had
den plaats in een atmosfeer van onwezen
lijkheid en waren zuiver hypothetisch
omdat Amerika niet bereid was mee te doen
aan de stabilisatie der valuta. De zaak is,
dat het binnenlandsche program in Amerika,
gericht op verhooging van het prijspeil, strij
dig is met het onmiddellijk doel van de con
ferentie in Londen. De conferentie heeft tot
taak in de eerste plaats internationale han
delsbelemmering te verminderen. De binnen
landsche politiek in de Vereenigde Staten
wordt, zooals gezegd, voorgeschreven door
het verlangen de binnenlandsche prijzen te
doen rijzen naar een peil, dat nog niet is
vastgesteld, zoodat de groote binnenland
sche schuldenlast gemakkelijker te dragen
zal zijn en zoodat voortbrengers, in het bij
zonder die van primaire zaken (landbouw-
en mijnproducten), weer met winst zullen
zaten, gelegenheid vond het onderwerp
Gregg ter sprake te brengen.
Henderson herinnerde zich den naam dade
lijk als van iemand, die hij in St. Swithins
vrij goed gekend had, en hij stelde er veel be
lang in, wat er van hem was geworden.
„Heel knap was hij, maar een ruwe kerel.
Ik herinner me, dat hij erg ongepolijst was,
toen hij pas kwam, en heel wat plagerijen
had te verduren. Hij kwam ergens uit het
noorden, geloof ik, en had een groot deel
van zijn opleiding van een ouden dorpsdok
ter gekregen, die zich den jongen had aan
getrokken. Maar verder had hij zichzelf op
werkt. Schriftelijke cursussen en zoo
meer. Een interessante kerel in zijn soort".
„Heb je hem nog wel eens ontmoet, nadat
hij daar vandaan was?"
„Ik verloor hem heelemaal uit het oog. Ik
herinner me vaag, dat ik eens hoorde dat hij
ergens in Londen practijk uitoefende, maar
duidelijk staat het mij niet voor".
„Herinner je je nog, met wie hij in het zie
kenhuis omging? Ik geloof, dat hij iemand
kende, in wien ik belang stel, en ik wil het
hem niet ronduit vragen".
„Zijn grootste vriend was een zekere
Baxter. Zij gingen altijd met een paar ver
pleegsters om, waarvan de een zoowat met
Baxter verloofd was. Ik herinner me dat,
omdat er nogal over gepraat werd. Het meis
je had de reputatie, een vurig temperament
te bezitten, en men vond, dat Baxter zich
ffigjgfl tegenover haar gejjrgeg. Het
kunnen werken en afnemers kunnen worden
van fabrikaten. Het is duidelijk, dat zulk een
politiek niet kan samengaan met de oprui
ming van internationale handelsbelemmerin
gen Integendeel, de Amerikaansche politiek,
gericht op verhooging van het prijspeil, moet
eventueel een verhooging van tarieven tegen
Europeeschen import van goedkoope waren
omvatten.
Indien de Amerikaansche politiek slaagt,
de prijzen naar een gewenscht peil rijzen en
er vast gehouden kunnen worden met in
flatie onder controle, zal het voorbeeld ruim
navolging vinden. Maar er is geen reden te
vermoeden en liever zou ik zeggen te
vreezen dat Amerika zal slagen. Voor suc
ces is noodig, dat Amerika wereldprijzen mee
naar boven riekt. Geen land, dat het met
muntdepreciatie heeft beproefd, is daarin ge
slaagd of is er zelfs in geslaagd het binnen-
landsch prijspeil op zijn kunstmatige hoogte
te houden. Spoedig treedt het oogenblik in,
waar koopkracht tekort schiet, om prijzen te
handhavenen dan zet het omgekeerde
proces in. Intusschen heeft Amerika zich
voorgenomen deze gevaarlijke beweging
voort te zetten. Het weet zelf nog niet hoe
ver het gaan wil. Het wil zien hoe het loopt.
Maar men meent, dat de dollar met 30 per
cent moet worden gedeprecieerd. En dit zoo
zijnde kan de Amerikaansche regeering ten
behoeve van de Londensche conferentie geen
stabilisatie overwegen.
Het besluit heeft de conferentie in het hart
getroffen. De optimistische of zich altijd opti
mistisch gedragende MacDonald heeft het be
sluit gekenschetst als „een kleine teleurstel
ling" en hij heeft gemeend de wereldpers op
de conferentie, die hij voor het doel bijeen
geroepen had, onder handen te moeten ne
men over haar opvatting (althans in ver
scheidene organen gehuldigde opvatting),
dat men de conferentie maar moest verda
gen, totdat Amerika den tijd voor stabilisatie
gekomen achtte. Daar kon, en MacDonald
had er wel gelijk in, geen sprake van zijn.
Hij beoogde terecht, dat zulke kwaadaardige
voorstellingen er op berekend waren den
moed uit de conferentie en uit de toekijkende
massa te halen en dat ze klaarblijkelijk wa
ren ingegeven door hen, die om een of an
dere reden er belang bij meenden te hebben,
dat de conferentie mislukte. Hij betoogde
eveneens terecht, dat verdaging dwaas zou
zijn, het einde van de conferentie zou betee-
kenen en kans op succes later tot een mini
mum terug zou brengen. Men mag zich ech
ter niet ontveinzen, dat het Amerikaansch
besluit een harde slag is. De facto stabilisa
tie, al was het maar voorloopig, was het
eerste belang. De besprekingen gaan voort
op den grondslag, dat binnen niet te langen
tijd stabilisatie een feit zal worden. Onder
handelingen in de sub-commissies zijn gecon
centreerd op een viertal hoofdpunten: le.
methoden voor opheffing van handelsbelem
meringen, welke langzaam internationaal
ruilverkeer verstikken, leidend (de opheffing)
tot verhoogde vraag, die op haar beurt prij
zen doet rijzen; 2e. de wenschelijkheid prij
zen van primaire producten, als graan, te
verbeteren door bejperking van productie; 3e.
de mogelijkheid prijzen te vernoogen door
gezamenlijke actie van de nationale banken;
4e de toekomstige werking van den gouden
standaard, waarnaar men, zooals alle naties
erkennen, vroeg of laat moet terugkeeren.
De opvatting is vrij algemeen, dat tweezij
dige en meerzijdige handelsverdragen de
beste middelen zijn voor de verlaging van
handelsbelemmeringen. Het beginsel van
Ouchy (meer dan de Conventie zelf) is door
de Nederlandsche delegatie met aandrang
bepleit. Haar opvatting heeft school ge
maakt. Maar er is verschil van meening over
de toepassing van de meestbegunstigings-
clausule, die b.v. aan Engeland, voor het ge
val de Conventie van Ouchy van kracht zou
worden, de voordeelen zonder de verplichtin
gen van zulk een verdrag zou geven. Maar
aangezien Engeland zelf al voor zijn eigen
tweezijdige verdragen bezwaar is gaan ma
ken tegen de onvoorwaardelijke toepassing
van de clausule, is de mogelijkheid niet uitge
sloten, dat men er een mouw aan zal weten te
passen. Verzet tegen uitzondering voor de
clausule, zooals Ouchy vraagt, zal wellicht
door Engeland niet worden voortgezet, in
dien blijkt, dat alleen langs dien weg veria
ging van tarieven kan worden verkregen.
Zooals reeds is opgemerkt, zijn specifieke
besprekingen over tariefpeilen onmogelijk
zoolang stabilisatie geen feit is. Maar over
algemeene beginselen zou men het, hangen
de de stabilisatie-kwestie, eens kunnen wor
den.
De Franschen zijn de grootste voorstan
ders van internationale organisatie van pro
ductie, of, zooals zij het noemen, co-ordinatie
van productie en omzet. Het is een econo
misch idee, dat in Engeland al eenige jaren
lang is gepropageerd onder den naam „plan
ning", maar dat officieel nog weinig aan
dacht heeft gekregen. De Engelschen verwer
pen echter in beginsel geen enkel idee, dat
op de conferentie wordt voorgesteld. Zij hou-
is eigenaardig, hoe alles je weer te binnen
schiet, als je eenmaal over die oude tijden
begint te praten. Er was hier laatst iemand
uit St. Swithins, en toen begonnen wij oude
herinneringen op te halen en op mijn woord
ik had op het laatst het gevoel, alsof het
gisteren was, dat wij daar samen waren ge
weest. Onder andere spraken wij ook over
Baxter en zoodoende heb ik hem nog versch
in het geheugen."
„Wat gebeurde er met hem?"
„Volgens Parry, den man, die hier on
langs was, trouwde hij met het meisje, en
dat bleek een volkomen mislukking te zijn.
Parry zei, dat hij geloofde, dat Baxter dood
was. Maar Gregg zal het wel weten, zij wa
ren dikke vrienden."
„Herinner je je den naam van die twee
meisjes nog? Misschien zijn 't kennissen van
dengeen, alen ik zoek."
Henderson schudde het hoofd.
„Daar heb ik niet het minste idêe van. Het
waren knappe meisjes, herinner ik me Van
het soort, dat verpleegster wordt, om van
huis weg te loopen, om van het leven te ge
nieten."
Mrs. Henderson, die bezig was koffie te
zetten, keek plotseling op.
„Als je inlichtingen wilt hebben over een
verpleegster van St. Swithin, waarom ga je
dan niet naar Ella Benson?" vroeg zij.
Haar echtgenoot sloeg zoo hard op de
armleuning van zijn stoel, dat het stof er
uit vjoog, - (Wordt vervolgd),
