AiRmaarsche Courant. jróssnfosas DE ROODE VULPENHOUDER Radionieuws JUcht&zak&n £and: m Jmtt&ouw feuilleton Honderd fifl en dertigste Jaargang. DONDERDAG 20 JULI GEMEENTELIJKE RADIO- DISTRIBUTIE. Parijsche brieven J: 5 Ven Ik kan met geen mogelijkheid eemg Er stonden twee auto's voor de deur. Blijk 1933' jïo- Vrijdag 21 Juli. Hilversum, 1875 M. (8.-12.-, 4.-8.- 12.— VARA, de AVRO van 12 en VPRO/AVRO van 8—11— uur). Gramofoonplaten. 10.VPRO-mor- nwijding. 10.15 Declamatie A. Bouwmees- fr 10 30 Gramofoonplaten. 11 Onze keu ter, fcen C.V" door P. J-Kers. 1130 VAR A-orkest H. dé Groot. (Gramofoonplaten). Kovacs Lajos en zijn orkest. Refrein- atiz' Bob Scholte. 2.— Voordracht. 2.30 Gramofoonplaten. 3Zang door Adr. Wol- 2rs aan den vleugel: Egb. Veen. 3.30 Zang- •fnordracht door Marthe Walter. 4.— De *-tenkrakers o.l.v. D. Wins. 4.30 Kinderuur- Vervolg orkestconcert. 5.30 VARA- inrkest o.l.v. Hugo de Groot en gi Evert v. d. Q oiicprip S. H. N. Gorter. 8.30 Uit het Kur- I.20 Militaire muziek. 1.30 Gramofoonmn ziek. 5.20 Symphonieconcert o.lv Meule mans. 6.30 Belgische liederen. 6.5Ó Gramo foonplaten. 8.20 Omroeporkest o.l.v. André 9.20 Concert uit Knocke. 11— Dansmuziek uit het Casino te Knocke. "^muziek i ^ufse"' »^as Schweinesch- lachten boerenkomedie van A. Hinrichs Regie: Gerd FFricke. 9.40 Voor de jonge arbeiders. 10.05 Arbeiders-liederen 10 20 en II.05 Berichten. 11.20-12.20 Concert u?t Frankfurt door het Omroeporkest o.l v Dr Reinhold Merten. Vrijdag 21 Juli. Lijn 1: Hilversum. Lijn 2: Huizen. Lijn 3: Daventry 10.35—24.—. Lijn 4: Langenberg 10.25—19.20, Luxem- burg 19.20—24— Motenkrakers ïgleinorkest o.l.v. Hugo de Groot en gramo \\nniaten. 6 40 Causerie door mr. «traat 7.- De Flierefluiters o.l.v. J. r te Scheveningen: Residentie-orkest o. 1. Pari Schuricht. 8.30 Causerie. 10.— Vrijz. rodsd Persbureau. 10.05 Vaz Dias. 10.15 reclamatie A. van Dalsum. 10.45 Gramo foonplaten. 11— Gramofoonplaten. Huizen, 296 M. (Algemeen programma te ««rzorgen door de NCRV). 8— Schriftle- »mz en meditatie. 8.15—9.30 Gramofoonpl. *0 30 Morgendienst o.l.v Ds. K. v. d^ Veen j2Orgelspel. 12.15 Gramofoonpl 1230 Concert door een kwintet o.l.v. P. v. d }j..rv en gramofoonplaten. 2.30 Chr. Lec- 3 Gramofoonplaten 3 30 Zang door mevr A. de Zeeuw—Slierendrecht, sopraan, mm v R- van Hessen, piano. 4.30 Voor Lateurfotografen. 5— Conce-t. M. Hoving —van Driel, sopraan. C. van Driel, viool. H. C van Praag, cello. A. Baartscheer, piano 6 30 Causerie door A. J. Herwig. 7.15 Gra mofoonplaten. 7.30 Literair halfuur. 8.- lAmhemsche Orkestvereeniging o.l.v. H. J Ss m. m. v. J. Hekster, viool. 9— De- rlamatie door A. v. d. Wal. 9-30-10.30 Ver volg concert, ca. 10.05 Vaz Dias. 10.30— 11 30 Gramofoon laten Daventry, 1554 M. 10.35 Morgenwijding. 10 50 Tijdsein, berichten. 11.05—11.20 Le zing 12.20 Orgelconcert W. Vale. 105 Shepherd's Bush Paviljoen-orkest o.l v. H. Fryer 2.05 Western Studio-orkest o.l.v. Fr. Thomas. 2.35 Gramofoonplaten. 3.20 Schot- sche Studio-orkest o.l.v. G. Daines m. m. v. K. Hay, mezzo-sopraan. 4.35 Emilio Colom- bo's orkest. 5.35 Kinderuur. 6.20 Berichten 6.40 Cricketwedstrijd „Gentlemen-Players". 6.50 Commodore Grand-orkest o.l.v. Mus- cant. 7.50 Het New Georgian Trio. 8.20 Radio-Militair-orkest o.l.v. B. W. O'Donnell. 9.20 Berichten. 9.40 „Across the Moon", hoorspel van H. Marveil. 11.05 Voordracht. 11.10—12.20 Gerlado's Tango-Band en de Savoy Hotel Orpheans. Parijs „Radio-Parisi", 1724 M. 8.05, 12.50 en 7.4Ó Gramofoonplaten. 8 20 Pianorecital door S. Lamé. 9.05 „Paul et Virginie", ope rette van Lucas. Kalundborg, 1153 M. 2.20—2.20 Con cert uit het Bellevue-Strandhotel. 3.205 20 L Preii's Instrumentaal Ensemble. 8.20 Vauseville-programma o.l.v. Reesen. 9.50 Saxofoon- en Marimbarecital. 10.30 Zweed- sche muziek door het Omroeporkest o.l.v. Reesen. 11.1012.50 Dansmuziek o.l.v. Bj Tuxen m. m. v. piano-trio. Langenberg, 473 M. 6.25 Gramofoonpl 7.23 Militair concert o.l.v. M. Meier. 1120 Gramofoonplaten. 12.20 Weragkamerorkest «Tv. Breuer. 1.35 Concert o.l.v. Wolf 4.50 Concert o.l.v. Keiper. 7.20 Concert m. m. v. fcoor en kamerorkest. C.25 en 11.Concert Rome, 441 Al. 8.35 Gramofoonplaten. 9.35 Giordano-concert m. m. v. orkest en zang solisten. 10.30 Radiotooneel. 10.50 Dansmu ziek. Brussel, 338 en 508 M. 338 M.: 10.20— L20 Militaire muziek. 1.30 Omroepklein- orkest o.l.v. Leemans. 5.20 Dansmuziek uit Knocke. 6.35 Zangvoordracht. 6.50 Omroep k einorkest o.l.v. Leemans. 7.35 Gramofoon platen. 8.20 Symphonieconcert o.l.v. Meu. jcmans. 9.20 Concert uit Ostende. 11. dansmuziek uit Ostende. 508 M.: 10.20— Een van de plaatsen waar men den Pa- rijzenaar met zijn heele familie op zijn rus tigst en intiemst bestudeeren kan, is de vo gelmarkt. Met de Seine als achtergrond, op de plek waar in de week de bloemenmarkt gehouden wordt, verzamelen 's Zondags de vogelkooplieden zich, en de bijbedrijven. Zoo'n gedoe is altijd aardig, en men ziet het Parijsche décor weer eens met een ander oog wanneer men er bij wijze van spreken paradijsvogels in tegenkomt. De buitenste standplaatsen worden door de eenvoudige vogeltjes van de eilanden ingenomen, de soort die de Amsterdammer „sijsjes" of „vinkjes" zou noemen, in het centrum vinden de meer exotische creaturen een plaats, en men kan er van mooie kleuren genieten, en zich verwonderen over het miniatuur-formaat van sommige pronkvogeltjes, of een enkele maal zelfs een lichtblauwe parkiet met een lichtgele zien flirten, die toch van een andere soort moet zijn. Men had altijd gedacht dat gemengde huwelijken alleen in de menschen- wereld voorkwamen. Maar hier in Frankrijk, waar het kleurenvooroordeel gelukkig niet bestaat, tot verbazing van Amerikanen en Angelsaksers, zijn blijkbaar ook de vogels vrijer. Men kan begrijpen dat bij goed weer de Fransche huisvader er met zijn kroost een ochtendwandeling heen maakt, en vrij vaak belandt er ook wel een vogelpaar op een >f ander plat in een kooitje, waar het beest ver zorgd wordt; anderen komen terecht in een van de groote kooien van glas, die op het oogenblik onder de menschen die tentoonstel lingen van decoratieve kunst plegen te bezoe ken, zoo in de mode zijn. Ergens in een hoek van de markt prijken nog eenige groote plan ten en bloemstukken die van de wekelijksche bloemenmarkt overbleven, te groot om voor een dag te verhuizen; maar ze staan zorg vuldig achter een hekje, om te laten zien dat ze er vandaag niet bijhooren. Onuitputtelijk is de Franschman in het knutselen van ameu blementen voor de vogels, houten trapjes, in gewikkelde ladderstelsels, drinkbakken en fantastische boompjes, die nooit in de natuur gestaan hebben, met kralen voor blaren. Maar onlangs zagen wij toch een vogel die een woeliger bestaan had dan de eenmaal op de markt gekomen exotische vogels, die huis dieren worden: wij herinneren ons de duif van Mademoiselle Mistinguett. Heil is een oud gebruik dat een ster er een niet al te ge woon onafscheidelijk beest op na dient te houden; Josephine Baker wandelt met een jonge panter, en Mistinguett reist met een duif. Zij kwam eenige dagen geleden terug van een tournee door Belgit, en hoewel de trein geen groote internationale trein was, ondanks het feit dat het verre van de eerste keer was dat zij van een buitenland- sche tournee thuis kwam, en ook geen specia le triomphen had gevierd, ondanks het feit nog bovendien dat de generatie die „Miss" beroemd heeft zien worden niet meer de ge neratie is die nu bij den uitgang staat; en hoe wel het zomer is en het seizoen voorbij, en de belangstelling van theatersterren afgewend om zich met strandgenoegens bezig te hou den, was er een hoopje menschen verzameld die op het perron samendrongen, en uit een juist wegrijdenden trein hingen alle reizigers uit de raampjes om een glimp op te vangen, en een beetje te juichen. Mistinguett met het baskenmutsje liep gehoorzaam het filmtoestel tegemoet om haar aankomst nog eens bij be tere belichting, buiten de overkapping, over te doen, en op haar arm wipte haar duif, die geen sporen van reis-vermoeienis vertoonde. De zomer doet meer dan ooit de „came- lots" tot hun recht komen: zij verschijnen bij bosjes op straat, al zijn ze in alle seizoenen wel een deel van het Parijsche stadsaspect. Maar nu staat de boulevard weer vol met hun stalletjes en tafeltjes; zij hebben onlangs trouwens een wedstrijd in welsprekendheid gehouden. Men denkt toch niet dat wij met de „camelots" de aanhangers van Léon Daudet en de Fransche monarchistenpartij bedoelen, die zich Camelots du Roi noemen op de ma nier van onze geuzen? Het zijn de straatven ters, die op het oogenblik de boulevards over stroomd hebben; de Arabieren uit Belleville, en al die typische Parijsche jongens, som migen al vergrijsd in hun kunst trouwens met hun radde tong. Het nieuwste vertoonde onlangs tusschen de Madeleine en de Opera een handelaar in dassen en boordeknoopjes, die zichzelf in een bewegende etalagepop me- tamorphoseerde. Het leek werkelijk sprekend: hij had precies dat blonde neutrale gezicht dat men van achter de vensters van heeren modemagazijnen .kent, en aangezien wij aan allerlei automatische dingen door en door gewend zijn, was ieders eerste opwelling, dat er een pop met een mechaniekje bij het ver kooptafeltje stond. Deze koopman had ook niet het voordeel dat acteurs hebben wanneer zij op het tooneel bijvoorbeeld de pop uit Hoffmann's vertellingen acteeren: zijn pu bliek stond er vlak bovenop, en al te veel schmink zou hem verraden hebben. Maar zijn starre blauwe oogen en zijn bleeke glim lach om blinkend witte tanden waren doel treffend genoeg, en men was werkelijk ver baasd, toen de voorstelling afgeloopen was, dat hij ook nog de noodige radheid van tong bleek te bezitten om de boordenknoopjes door middel van het gesproken woord aan te prij zen. Zijn succes was groot. Ook de straat zangers, die hun liedje met muziek verkoo- pen, en de toehoorders die er in een kring omheen staan het refrein laten meezingen zijn nog lang geen uitgestorven verschijnsel Men kent ze uit de film Sous les Toits de Paris. Onder de Parijsche parken neemt de kleine tuin van het Palais Roval een wat verwaar loosde plaats in; het heeft zijn vaste bezoe kers wel, maar men denkt er veel minder aan als men er niet toevallig in de buurt komt, dan aan de Tuilerieën of het Luxem- bourg. Men spreekt er nu over om het te la ten herleven, en er is zelfs een voorstel om er, nu er zooveel musici zonder werk rond- loopen, 's avonds concerten te laten geven; in geval van regen met luidsprekers onder de arcaden. Een paar maal per jaar is er mi- iitaire muziek, waar de menschen graag naar komen luisteren. Als men sommige van de winkeltjes bekijkt daar onder die arcaden, lijkt het niet overbodig om er kunstmatig weet wat meer toeloop te creëeren, maar het zou misschien wel de eigenaardige doodrus tige sfeer bederven die er hangt, een stukje negentiende eeuw en ouder in het hartje van de stad. Er zijn vier of vijf soorten winkel tjes, die zich telkens herhalen: etalages met ridderordes, linten, sterren en kruisen, die er hier meer dan ooit uitzien of ze een overblijf sel uit een vergeten eeuw zijn, parfums en snuisterijen, postzegels, en dan boekwinkel tjes met de galante lectuur die de vreemde ling in Parijs denkt te moeten vinden, en die eigenlijk erg contrasteert met de gemoedelijke atmosfeer van het parkje, waar vele oude menschen zitten, en kinderen het nieuwe spel letje leeren dat de yo-yo gaat vervangen, en het grasperk met de symetrisch ieder in een andere richting scheefgegroeide breede hoo rnen, waar de duiven in en uitvliegen. Eigen lijk moest het Palais Roal, deze hof achter het officieele theater, toch maar niet al te krachtig verlevendigd worden. ARRONDISSEMENTSRECHTBANK TE ALKMAAR. (Meervoudige strafkamer). (Zitting van Dinsdag 18 Juli). EEN TOERIST, DIE BEST KON WORDEN GEMIST. In den nacht van 17 op 18 Juni kwam de familie J. Ph. ObdamKos in de Uiten - boschstraat te Alkmaar tot de ontstellende ontdekking, dat hun wening het object was geweest van de ongewenschte belangstelling van een onbekend individu, dat zich toegang had verschaft door een opengeschoven raam en zich verschillende voorwerpen, toebehoo- rende aan het echtpaar Obdam en de aldaar logeerende schoonzuster uit Oudkarspel mej. D Kos, brutaal en wederrechtelijk zich had toegeëigend. Zoo werden vermist een nikkel heerenhorloge met ketting, een dames armbandhorloge, een damestasch waarin een portemonnaie inhoudende 4 50, sleuteltjes, 'n zilveren doosje, ringetje met steentje, zak- schaartje, vulpen, kammetje, 'n zakmes en 'n étui met nagelgarni'.uur. Natuurlijk werd onmiddellijk de plaatselijke politie gerequireerd en dank zij haar loffe lijke ijver, vermengd met een dosis van het noodzakelijke geluk, zonder welk elixet het niemand wel gaat, had het onderzoek een gunstig resultaat en kon als de vermoedelijke dader worden gearresteerd de 26-jarige ar beider Adrianus W., een gehuwd man, met vrouw en 1 kind wonende 1 Wijk aan Zee en Duin, die dan ook het feit gedurende het politioneele verhoor erkende en toen in verzekerde bewaring werd gesteld Ter zake deze diefstal onder verzwarende omstandigheden, door middel van inklim ming en gedurende den voor den nachtrust bestemden tijd, had deze wonderlijke jonge man zich heden voer de vacantiekamer der strafrechtbank te verantwoorden. Door den president, mr. Ledeboer tot spre ken geanimeerd, dischte hij een een.gszins zonderling verhaal op van zijn avonturen op den bewusten Zaterdagmiddag en wat er ver der in den nacht plaats greep. Hij was namelijk naar Alkmaar getogen met het eerbare voornemen om voor zijn drie jarig dochtertje op de markt een tweede handsch driewielig kinderfietsje te koopen en was in 't bezit van 4.50 welk bedrag hij gewoonlijk zoo vrij was van zijn weekloon voor eigen genot af te zonderen. De aankoop van het fietsje slaagde echter niet naar wensch en nu geraakte papa met de koop som aan den boemel, bezocht diverse café's, alv aar hij zich rijkelijk met bier laafde, bracht ook een visite aan een kennis of fami lielid in de Uitenboschstraat en geraakte toen langzamerhand zóó in trance, dat hij bij verschillende bewoners ramen trachtte ope* te schuiven, totdat het hem per saldo gelukte binnen te komen bij de familie Obdam met het hierboven door ons gereleveerde gevolg Daarna zou hij dan nog 50 ets. hebben ge leend om de terugreis naar huis te kunnen aanvahrden, doch toen was hij in contact ge komen met een andere nachtraaf, die hem weer had meegetroond naar een café. alwaar opnieuw de kwaliteit van het Amstelpils werd bepaald. We vermoeden dat de nachte lijke zwerver toen door de politie werd op gepikt, doch hoe het zij, vóór zijn arrestatie had hij nog kans gezien, verschillende der gestolen voorwerpen weg te werpen. Of hij het voornemen had gekoesterd om te gaan inbreken en te stelen, daarover liet de verdachte zich niet uit. Hij be weerde in een soort roes te hebben gehan deld en niet recht meer te hebben geweten, wat hij alzoo had uitgespookt. De heer Wiggers, ambtenaar der reclas- seering, had een minutieus onderzoek inge steld nSar den handel en wandel van dezen zwakken broeder. Onverdeeld gunstig was zijn rapport niet, doch gelet op de omstan digheid dat de patroon van verdachte, al waar hij 9 jaar werkzaam was, bereid was hem weer in dienst te nemen en de R. K. re- classeeringsvereeniging, onder presidium van dr. Tervoren te Haarlem, alsmede de pastoor van Wijk aan Zee, de ook in Alkmaar nog wel goed bekende heer Snelders 'bereid was zijn bijzondere aandacht aan dezen man te schenken en als toezichthouder had voorge steld den heer Bern. Schelvisch, had de heer Wiggers het aangedurfd een voorwaardelij ke veroordeeling met onmiddellijk invrijheid stelling te adviseeren. Het bleek echter, dat de officier, mr. E. Hijmans niet bijzonder enthousiast was met betrekking tot dit advies. De officier gaf toe, dat de barometer van verdachte op mooi weer stond, doch deed uitkomen, dat spreker in verband met den ernst van het feit, een nachtelijke inbraak- met diefstal, waarbij verdachte de bewoners wel een beroerte van schrik op het lijf had kunnen jagen, niet voornemens was door een tikje van zijn hand, die barometer op „zeer schoon" te brengen. Integendeel was de offi cier van meening, dat een strenge correctie hier gewenscht was en requireerde hij een ge vangenisstraf voor den tijd van 5 maanden. Mr. Verdoorn, ambtshalve aan verdachte toegevoegd als raadsman en verdediger, kon zich met deze pessimistische zienswijze van den off. niet vereenigen en stelde de vraag: Als de man een gevangenisstraf van 5 maan den had ondergaan; wat moest men dan met hem aanvangen? Dan stond hij daar volkomen broodeloos met zijn gezin. Pleiter achtte dit niet de manier en vermeende in de reclasseering een beter middel te zien. Ge concludeerd werd dan ook een voorw. straf, met verzoek tot onmiddellijke invrijheidstel ling en uitspraak. De rechtbank, na geraadkamerd te hebben, bleek toen te hebben voldaan aan het ver zoek van verdediger, veroordeelde den ver dachte tot 5 maanden voonv. met 3 proefja ren met nader omschreven bijzondere voor waarden. Hij werd voorts onder toezicht ge steld der R. K. reclasseeringsvereeniging te Haarlem en zijn onmiddellijke invrijheid stelling gelast. Een succes voor den heer Wiggers! LOTERIJKWESTIE „DE TOEKOMST". Een onjuiste mededeeling. De waarnemend president van de recht. bank te Amsterdam, mr. A. J. van Royen, heeft in kort geding uitspraak gedaan in een proces, dat door de Spaarbriefbank „De Toe komst" was begonnen tegen een collecteur van de Staatsloterij te Amsterdam. Laatstgenoemde had voor zijn raam een gedrukte mededeeling opgehangen, waarop vermeld stond, dat door een uitspraak van den Hoogen Raad was komen vast te staan, dat de verkoop van de briefjes van de Toe komst niet toelaatbaar was. Daar tegen „De Toekomst" nog nimmer een dagvaarding is uitgebracht en nog nooit eenige veroordeeling van hare directie of hare agenten heeft plaats gevonden, zelfs niet door een kantonrechter of rechtbank, achtte zij bedoelde publicatie een onrechtma tige daad, die onmiddellijk moest worden stopgezet De president heeft „De Toekomst" in het gelijk gesteld en bevolen, dat de mededeeling onmiddellijk door den collecteur moest wor den verwijderd en dat voor elke overtreding een boete verschuldigd zou zijn. Thans werd de collecteur veroordeeld tot betaling van de proceskosten. LANDBOUWCRISISWET 1933. Meer maatregelen in overweging. Geen wissels op de schatkist trekken. Vrijwillige beperking van den veestapel. De regeering heeft haar memorie van ant woord uitgebracht op het voorloopig verslag over het wetsontwerp tot wijziging der Land- bouwcrisiswet. Zij zet daarin uiteen, dat zij niet dan met lood in he' hart destijds genoe gen heeft moeten nemen met de denatueering van haar ontwerp. Tegenover het oordeel van verscheidene leden, dat land- en tuinbouw bij de onderha vige regeling weinig baat zullen vinden, orn aat daarin geen garantiebepalingen inzake steun voor bepaalde producten zijn opgeno men, vestigt de regeering de aandacht op het doen van alle op deze wet te baseeren maat regelen, dat land- en tuinbouw zooveel mo gelijk hun productiekosten zullen verkrijgen. Als middelen om dat belangrijke doel te be reiken, vraagt de regering de bevoegdhe den. welke in het ontwerp zijn neergelegd. Zij wenscht echter niet de gelegenheid open te stellen ter bereiking van dat doel garanties omtrent prijzen te geven, hetgeen beteekenen zou de wissels op de schatkist te trekken. Distributiekosten. Reeds eenigen tijd maakt het vraagstuk der distributiekosten, welke de bron vormen voor de hooge marge tusschen hetgeen de produ cent ontvangt en de consument betaalt, een onderwerp van ernstig onderzoek uit. De regeering zegt toe, voldoende rekening te zullen houden met de adviezen der cen trale commissie. Eenige maatregelen zijn ech ter reeds in vergevorderden staat van wor ding. Uitbreiding van de commissie met één vertegenwoordiging van de landarbeiders komt ook der regeering gewenscht voor. Een aanvulling wordt dan ook voorgesteld, waar bij tevens de gelegenheid is geopend het ledental uit te breiden tot vijftien. Het ligt in de bedoeling, deze commissie ook te raadplegen over den mateneelen in> houd der te nemen beslissingen. Waar gevraagd is naar de plannen van den minister ten aanzien van verscheidene producten, merkt de regeering op, dat het in strijd zou zijn met het algemeen belang van land- en tuinbouw nog meer opening van za ken te geven, dan in de memorie van toelich ting is gedaan. Er zouden speculatie-bewe- Geautoriseerde vertaling Daar 'tEngelsch van Molly Thynne, door A. W v. E.v R. 42) HOOFDSTUK XVII. .Fayre hielp miss Allen in een cab en reed toen regelrecht naar zijn club. Na een warm bad en ven licht ontbijt voelde hij zich beter jij staat de wereld tegemoet te treden, maar h'j vond, aai het niet onaangenaam zou zijn, den Zondagmorgen rustig voor den haard in ,lookkan*r blijven dutten, en hij moest zich werkelijk geweld aan doen, om iets voor eenen uit te gaan, om zijn afspraak met Grey 111 rocadero na te komen. Hij vond den procureur al ijverig bezig de Wijnkaart te bestudeeren. Toen hij Fayie zag sprong hij op en groette hem met een menge- lmg van geestdrift en eerbied, wat den ander aangenaam aandeed. Wat denkt u van een cocktail?" vroeg hij, zijn gast onderzoekend aankijkende „Of houdt u daar niet van?" •Het kan zijn nut hebben," stemde Fayre «enigszins ondeugend toe, „vooral na een langen nacht in den trein, maar ik ben niet zoo uitgeput, als u misschien wel denkt!" Grey lachte. .•Dat bedoelde ik niet!" verontschuldigde Jjlj *ich haastig, „u ziet er alleen wat moe Hij bestelde Martini en stortte zich toen J^'s over kop in de zaak, die beider geest «2i£ hield, „Mijn mannetje belde me zoo wat een uur geleden op," zei hij. „Hij heeft Gregg ont dekt. Hij slaagde er in den kaartjescontroleur om te koopen en stond naast hem, toen de passagiers door het draaihek gingen. Toen de controleur Gregg's kaartje in handen kreeg, gaf hij hem een wenk en kon hij den man volgen. Hij zegt, dat die aan onze be schrijving beantwoordde. Ik geloof, dat het werkelijk Gregg was." „Waar ging hij heen?" vroeg Fayre. Onwillekeurig spitste hij de ooren, want hij raade wat er komen zou. „Naar het huis van een dokter of liever de flai Brack'.ey Mansions, Victoria- street. Hij nam zijn bagage mee, dus lijkt het wel, alsof het zijn bedoeling is er te blijven logeeren, tenzij hij het deed om ons op een dwaalspoor te brengen." „Goed gedaan," was Fayre s eenig ant woord. Grey keek hem scherp aan. „Wat bedoelt u daarmee? „Niets bijzonders, alleen werd ons dat adres al volledig door lady Cynthia onder den neus gehouden." Hij vertelde Grey, wat er gebeurd was- ,Ik mag dat meisje wel," betoogde Grey vol geestdrift. „Zij is heel scherpzinnig, we moeten Leslie vrij krijgen, al was het allee om haar." „Het heeft er niet veel van, dat Bi we dat kunnen," zei Fayre twijfelend. ..Het schijnt mij toe, dat wij nu vrijwel op^hetjdoo^ p^ van van zijn gekomen, tenzij we er Gregg toe nen, brengen rekenschap te 2ev' dat extra uur dat hij noodig had Whitbury naar Hammonds hoeve te ko En als hij niets wil zeggen, kunnen we hem niet toe dwingen band zien tusschen Gregg en diens auto van Page," zei Grey in gedachten. „Dat is er ook niet. Daarvan ben ik over tuigd. Ik ben van meening, dat Page alleen maar dien weg insloeg en toen hij zag, dat die doodliep, weer terugging Misschien hgeft hij iets gezien, maar ik geloof niet. dat hij mrs. Draycott meegenomen heeft naar de boerderij „De landlooper scheen toch te denken, dat' er een vrouw in den auto zat, toen die hem den eersten keer voorbij kwam." „Hij liet zich daar vaag over uit en gaf toe dat hij de inzittenden moeilijk had kun nen zien. Ik geloof, dat wij ons tot Gregg moeten bepalen." Grey overlegde een oogenblik. Ik weet niet zeker, of ik dat wel met u eens ben," zei hij eindelijk. „Gregg gedraagt z;ch niet als iemand, die zich schuldig voelt. Ik verwachtte vast en zeker, dat hij een po ging tot ontvluchting zou doen en den boot trein zou nemen, maar inplaats daarvan is hij openlijk naar het adres gegaan, waar hij altijd logeert, als hij in de stad komt, vol gens zijn bedienden. Misschien is.hij alleen maar gekomen om advies van een advocaat te vragen." „Lady Cynthia is er van overtuigd, dat die Page er bij betrokken is," gaf Fayre toe. „Ik geloof dat zij gelijk heeft, en haar ver onderstelling, dat de auto op weg naar Lon den misschien aangehouden is. omdat hij een gebroken nummerbord had, is heel gezond. Daar kunnen we in ieder geval navraag naar doen." „Kan ik intusschen iets doen?" „Zeker," antwoordde Grey beslist. „Gaat u naar sir Edward, als u kunt, en zie, of u het gedaan kunt krijgen, dat hij met ons be raadslaagt Hg is een van de scherpzinigste mannen van Engeland, en ik zou zijn advies zeer op prijs stellen. Bovendien heeft hij persoonlijk belang bij de zaak." Fayre lachte „Hij heeft mijn leeke-pogingen niet be paald aangemoedigd!" beklaagde hij zich. „Eigenlijk zei hij, even voordat hij van Sta- veley wegging, ronduit, dat ik mij tot de po litie moest wenden Grey knikte. „Zoo oordeelt hij nu eenmaal. Als alle knappe menschen wantrouwt hij zelfs de be kwaamheid van beroepslieden, en amateurs bestaan voor hem eenvoudig niet. Maar nu zal hij zoo niet oordeelen, denk ik, vooral niet, als hij ziet, hoe ver wij al gekomen zijn. Hij zal toestemmen, dat wij nu alle reden heb ben, de zaak in onze eigen handen te hou den." „Ik zal lady Kean vanmiddag een bezoek brengen en zien, of ik hem te spreken kan krijgen. Hij is zeker thuis, tenzij zij hun week-end buiten de stad doororengen, maar ik geloof, dat zij daar nog niet sterk genoeg voor is." „Elke tijd, die hij opgeeft voor een samen komst, is mij goed. Als we verder ten op zichte van Gregg niets meer ontdekken, zal ik hem zelf trotseeren. Hij neemt mij mijn nieuwsgierigheid misschien niet zoo kwalijk als hij 't u heeft gedaan, en als hij een ad vocaat heeft geraadpleegd, zal die hem wel te kennen hebben gegeven, dat zijn houding niet alleen dom, maar ook gevaarlijk is, als hij niets te verbergen heeft." Zij deden lang over de lunch en ook over de koffie. Toen zij eindelijk vertrokken, liep Fayre langs Piccadilly en door Green Park, en het was bijna vier uur, toen hij Keans huis in Westminster bereikte. baar was hij niet de eenige bezoeker, een ontdekking die hem eenige voldoening gaf. Als er nog andere menschen waren, zou Sybill weinig gelegenheid hebben, over den Draycott-moord te praten, en zou hij mis schien weg kunnen slippen en zijn zaak met Kean kunnen afhandelen. Nauwelijks had hij de hand aan de bel of de deur werd geopend en zonder vraag af te wachten of lady thuis was, ging de but ler op zij, om hem in de hall binnén te laten „Sir William wacht u, mijnheer, wilt u maar naar boven gaan?" zei hij. „Sir William?" herhaalde Fayre verbaasd. „Is dit dan niet het huis van sir Edward Kean?" Een oogenblik keek de man verbluft, toen zag hij zijn vergissing in. „Neem mij niet kwalijk, mijnheer, ik hield u voor den dokter, dien de heeren verwacht ten. Lady Kean is erg ziek. De dokters hou den boven een consult. Sir Edward is thuis. maar ik weet niet „Ik zal hem nu natuurlijk niet lastig val len," zei Fayre haastig. „Het doet mij veel leed. Wanneer is zij ziek geworden?" „Mylady kreeg gisteravond een aanval van haar hart, even nadt zij uit het noorden was terug gekomen De dokter denkt, dat de reis te vermoeiend voor haar is geweest. Wij zitten erg in angst over haar, mijnheer!" De man keek oprecht bedroefd, blijkbaar behoorde Sybill Kean tot degenen, die ge liefd zijn bij hun bedienden. Fayre haalde een kaartje te voorschijn en krabbelde er het adres van zijn club op. „Zeg aan sir Edward, dat dit voldoende is, om mij te bereiken, als is van eenigeo dienst kan zijn. Ik kom later terug, als er be ter nieuws is." (Wordt vervolgd.)1

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1933 | | pagina 5