AiRmaarsche Courant.
jróssnfosas
DE ROODE VULPENHOUDER
Radionieuws
JUcht&zak&n
£and: m Jmtt&ouw
feuilleton
Honderd fifl en dertigste Jaargang.
DONDERDAG 20 JULI
GEMEENTELIJKE RADIO-
DISTRIBUTIE.
Parijsche brieven
J: 5 Ven
Ik kan met geen mogelijkheid eemg
Er stonden twee auto's voor de deur. Blijk
1933'
jïo-
Vrijdag 21 Juli.
Hilversum, 1875 M. (8.-12.-, 4.-8.-
12.— VARA, de AVRO van 12
en VPRO/AVRO van 8—11— uur).
Gramofoonplaten. 10.VPRO-mor-
nwijding. 10.15 Declamatie A. Bouwmees-
fr 10 30 Gramofoonplaten. 11 Onze keu
ter,
fcen
C.V"
door P. J-Kers. 1130 VAR A-orkest
H. dé Groot. (Gramofoonplaten).
Kovacs Lajos en zijn orkest. Refrein-
atiz' Bob Scholte. 2.— Voordracht. 2.30
Gramofoonplaten. 3Zang door Adr. Wol-
2rs aan den vleugel: Egb. Veen. 3.30 Zang-
•fnordracht door Marthe Walter. 4.— De
*-tenkrakers o.l.v. D. Wins. 4.30 Kinderuur-
Vervolg orkestconcert. 5.30 VARA-
inrkest o.l.v. Hugo de Groot en gi
Evert
v. d.
Q oiicprip
S. H. N. Gorter. 8.30 Uit het Kur-
I.20 Militaire muziek. 1.30 Gramofoonmn
ziek. 5.20 Symphonieconcert o.lv Meule
mans. 6.30 Belgische liederen. 6.5Ó Gramo
foonplaten. 8.20 Omroeporkest o.l.v. André
9.20 Concert uit Knocke. 11— Dansmuziek
uit het Casino te Knocke. "^muziek
i ^ufse"' »^as Schweinesch-
lachten boerenkomedie van A. Hinrichs
Regie: Gerd FFricke. 9.40 Voor de jonge
arbeiders. 10.05 Arbeiders-liederen 10 20 en
II.05 Berichten. 11.20-12.20 Concert u?t
Frankfurt door het Omroeporkest o.l v Dr
Reinhold Merten.
Vrijdag 21 Juli.
Lijn 1: Hilversum.
Lijn 2: Huizen.
Lijn 3: Daventry 10.35—24.—.
Lijn 4: Langenberg 10.25—19.20, Luxem-
burg 19.20—24—
Motenkrakers
ïgleinorkest o.l.v. Hugo de Groot en gramo
\\nniaten. 6 40 Causerie door mr.
«traat 7.- De Flierefluiters o.l.v. J.
r te Scheveningen: Residentie-orkest o. 1.
Pari Schuricht. 8.30 Causerie. 10.— Vrijz.
rodsd Persbureau. 10.05 Vaz Dias. 10.15
reclamatie A. van Dalsum. 10.45 Gramo
foonplaten. 11— Gramofoonplaten.
Huizen, 296 M. (Algemeen programma te
««rzorgen door de NCRV). 8— Schriftle-
»mz en meditatie. 8.15—9.30 Gramofoonpl.
*0 30 Morgendienst o.l.v Ds. K. v. d^ Veen
j2Orgelspel. 12.15 Gramofoonpl
1230 Concert door een kwintet o.l.v. P. v. d
}j..rv en gramofoonplaten. 2.30 Chr. Lec-
3 Gramofoonplaten 3 30 Zang door
mevr A. de Zeeuw—Slierendrecht, sopraan,
mm v R- van Hessen, piano. 4.30 Voor
Lateurfotografen. 5— Conce-t. M. Hoving
—van Driel, sopraan. C. van Driel, viool. H.
C van Praag, cello. A. Baartscheer, piano
6 30 Causerie door A. J. Herwig. 7.15 Gra
mofoonplaten. 7.30 Literair halfuur. 8.-
lAmhemsche Orkestvereeniging o.l.v. H. J
Ss m. m. v. J. Hekster, viool. 9— De-
rlamatie door A. v. d. Wal. 9-30-10.30 Ver
volg concert, ca. 10.05 Vaz Dias. 10.30—
11 30 Gramofoon laten
Daventry, 1554 M. 10.35 Morgenwijding.
10 50 Tijdsein, berichten. 11.05—11.20 Le
zing 12.20 Orgelconcert W. Vale. 105
Shepherd's Bush Paviljoen-orkest o.l v. H.
Fryer 2.05 Western Studio-orkest o.l.v. Fr.
Thomas. 2.35 Gramofoonplaten. 3.20 Schot-
sche Studio-orkest o.l.v. G. Daines m. m. v.
K. Hay, mezzo-sopraan. 4.35 Emilio Colom-
bo's orkest. 5.35 Kinderuur. 6.20 Berichten
6.40 Cricketwedstrijd „Gentlemen-Players".
6.50 Commodore Grand-orkest o.l.v. Mus-
cant. 7.50 Het New Georgian Trio. 8.20
Radio-Militair-orkest o.l.v. B. W. O'Donnell.
9.20 Berichten. 9.40 „Across the Moon",
hoorspel van H. Marveil. 11.05 Voordracht.
11.10—12.20 Gerlado's Tango-Band en de
Savoy Hotel Orpheans.
Parijs „Radio-Parisi", 1724 M. 8.05, 12.50
en 7.4Ó Gramofoonplaten. 8 20 Pianorecital
door S. Lamé. 9.05 „Paul et Virginie", ope
rette van Lucas.
Kalundborg, 1153 M. 2.20—2.20 Con
cert uit het Bellevue-Strandhotel. 3.205 20
L Preii's Instrumentaal Ensemble. 8.20
Vauseville-programma o.l.v. Reesen. 9.50
Saxofoon- en Marimbarecital. 10.30 Zweed-
sche muziek door het Omroeporkest o.l.v.
Reesen. 11.1012.50 Dansmuziek o.l.v. Bj
Tuxen m. m. v. piano-trio.
Langenberg, 473 M. 6.25 Gramofoonpl
7.23 Militair concert o.l.v. M. Meier. 1120
Gramofoonplaten. 12.20 Weragkamerorkest
«Tv. Breuer. 1.35 Concert o.l.v. Wolf 4.50
Concert o.l.v. Keiper. 7.20 Concert m. m. v.
fcoor en kamerorkest. C.25 en 11.Concert
Rome, 441 Al. 8.35 Gramofoonplaten. 9.35
Giordano-concert m. m. v. orkest en zang
solisten. 10.30 Radiotooneel. 10.50 Dansmu
ziek.
Brussel, 338 en 508 M. 338 M.: 10.20—
L20 Militaire muziek. 1.30 Omroepklein-
orkest o.l.v. Leemans. 5.20 Dansmuziek uit
Knocke. 6.35 Zangvoordracht. 6.50 Omroep
k einorkest o.l.v. Leemans. 7.35 Gramofoon
platen. 8.20 Symphonieconcert o.l.v. Meu.
jcmans. 9.20 Concert uit Ostende. 11.
dansmuziek uit Ostende. 508 M.: 10.20—
Een van de plaatsen waar men den Pa-
rijzenaar met zijn heele familie op zijn rus
tigst en intiemst bestudeeren kan, is de vo
gelmarkt. Met de Seine als achtergrond, op
de plek waar in de week de bloemenmarkt
gehouden wordt, verzamelen 's Zondags de
vogelkooplieden zich, en de bijbedrijven.
Zoo'n gedoe is altijd aardig, en men ziet
het Parijsche décor weer eens met een ander
oog wanneer men er bij wijze van spreken
paradijsvogels in tegenkomt. De buitenste
standplaatsen worden door de eenvoudige
vogeltjes van de eilanden ingenomen, de
soort die de Amsterdammer „sijsjes" of
„vinkjes" zou noemen, in het centrum vinden
de meer exotische creaturen een plaats, en
men kan er van mooie kleuren genieten, en
zich verwonderen over het miniatuur-formaat
van sommige pronkvogeltjes, of een enkele
maal zelfs een lichtblauwe parkiet met een
lichtgele zien flirten, die toch van een andere
soort moet zijn. Men had altijd gedacht dat
gemengde huwelijken alleen in de menschen-
wereld voorkwamen. Maar hier in Frankrijk,
waar het kleurenvooroordeel gelukkig niet
bestaat, tot verbazing van Amerikanen en
Angelsaksers, zijn blijkbaar ook de vogels
vrijer. Men kan begrijpen dat bij goed weer
de Fransche huisvader er met zijn kroost een
ochtendwandeling heen maakt, en vrij vaak
belandt er ook wel een vogelpaar op een >f
ander plat in een kooitje, waar het beest ver
zorgd wordt; anderen komen terecht in een
van de groote kooien van glas, die op het
oogenblik onder de menschen die tentoonstel
lingen van decoratieve kunst plegen te bezoe
ken, zoo in de mode zijn. Ergens in een hoek
van de markt prijken nog eenige groote plan
ten en bloemstukken die van de wekelijksche
bloemenmarkt overbleven, te groot om voor
een dag te verhuizen; maar ze staan zorg
vuldig achter een hekje, om te laten zien dat
ze er vandaag niet bijhooren. Onuitputtelijk
is de Franschman in het knutselen van ameu
blementen voor de vogels, houten trapjes, in
gewikkelde ladderstelsels, drinkbakken en
fantastische boompjes, die nooit in de natuur
gestaan hebben, met kralen voor blaren.
Maar onlangs zagen wij toch een vogel die
een woeliger bestaan had dan de eenmaal op
de markt gekomen exotische vogels, die huis
dieren worden: wij herinneren ons de duif
van Mademoiselle Mistinguett. Heil is een
oud gebruik dat een ster er een niet al te ge
woon onafscheidelijk beest op na dient te
houden; Josephine Baker wandelt met een
jonge panter, en Mistinguett reist met een
duif. Zij kwam eenige dagen geleden terug
van een tournee door Belgit, en hoewel de
trein geen groote internationale trein
was, ondanks het feit dat het verre van de
eerste keer was dat zij van een buitenland-
sche tournee thuis kwam, en ook geen specia
le triomphen had gevierd, ondanks het feit
nog bovendien dat de generatie die „Miss"
beroemd heeft zien worden niet meer de ge
neratie is die nu bij den uitgang staat; en hoe
wel het zomer is en het seizoen voorbij, en de
belangstelling van theatersterren afgewend
om zich met strandgenoegens bezig te hou
den, was er een hoopje menschen verzameld
die op het perron samendrongen, en uit een
juist wegrijdenden trein hingen alle reizigers
uit de raampjes om een glimp op te vangen,
en een beetje te juichen. Mistinguett met het
baskenmutsje liep gehoorzaam het filmtoestel
tegemoet om haar aankomst nog eens bij be
tere belichting, buiten de overkapping, over
te doen, en op haar arm wipte haar duif, die
geen sporen van reis-vermoeienis vertoonde.
De zomer doet meer dan ooit de „came-
lots" tot hun recht komen: zij verschijnen bij
bosjes op straat, al zijn ze in alle seizoenen
wel een deel van het Parijsche stadsaspect.
Maar nu staat de boulevard weer vol met
hun stalletjes en tafeltjes; zij hebben onlangs
trouwens een wedstrijd in welsprekendheid
gehouden. Men denkt toch niet dat wij met de
„camelots" de aanhangers van Léon Daudet
en de Fransche monarchistenpartij bedoelen,
die zich Camelots du Roi noemen op de ma
nier van onze geuzen? Het zijn de straatven
ters, die op het oogenblik de boulevards over
stroomd hebben; de Arabieren uit Belleville,
en al die typische Parijsche jongens, som
migen al vergrijsd in hun kunst trouwens
met hun radde tong. Het nieuwste vertoonde
onlangs tusschen de Madeleine en de Opera
een handelaar in dassen en boordeknoopjes,
die zichzelf in een bewegende etalagepop me-
tamorphoseerde. Het leek werkelijk sprekend:
hij had precies dat blonde neutrale gezicht
dat men van achter de vensters van heeren
modemagazijnen .kent, en aangezien wij aan
allerlei automatische dingen door en door
gewend zijn, was ieders eerste opwelling, dat
er een pop met een mechaniekje bij het ver
kooptafeltje stond. Deze koopman had ook
niet het voordeel dat acteurs hebben wanneer
zij op het tooneel bijvoorbeeld de pop uit
Hoffmann's vertellingen acteeren: zijn pu
bliek stond er vlak bovenop, en al te veel
schmink zou hem verraden hebben. Maar
zijn starre blauwe oogen en zijn bleeke glim
lach om blinkend witte tanden waren doel
treffend genoeg, en men was werkelijk ver
baasd, toen de voorstelling afgeloopen was,
dat hij ook nog de noodige radheid van tong
bleek te bezitten om de boordenknoopjes door
middel van het gesproken woord aan te prij
zen. Zijn succes was groot. Ook de straat
zangers, die hun liedje met muziek verkoo-
pen, en de toehoorders die er in een kring
omheen staan het refrein laten meezingen
zijn nog lang geen uitgestorven verschijnsel
Men kent ze uit de film Sous les Toits de
Paris.
Onder de Parijsche parken neemt de kleine
tuin van het Palais Roval een wat verwaar
loosde plaats in; het heeft zijn vaste bezoe
kers wel, maar men denkt er veel minder
aan als men er niet toevallig in de buurt
komt, dan aan de Tuilerieën of het Luxem-
bourg. Men spreekt er nu over om het te la
ten herleven, en er is zelfs een voorstel om
er, nu er zooveel musici zonder werk rond-
loopen, 's avonds concerten te laten geven;
in geval van regen met luidsprekers onder
de arcaden. Een paar maal per jaar is er mi-
iitaire muziek, waar de menschen graag naar
komen luisteren. Als men sommige van de
winkeltjes bekijkt daar onder die arcaden,
lijkt het niet overbodig om er kunstmatig
weet wat meer toeloop te creëeren, maar het
zou misschien wel de eigenaardige doodrus
tige sfeer bederven die er hangt, een stukje
negentiende eeuw en ouder in het hartje van
de stad. Er zijn vier of vijf soorten winkel
tjes, die zich telkens herhalen: etalages met
ridderordes, linten, sterren en kruisen, die er
hier meer dan ooit uitzien of ze een overblijf
sel uit een vergeten eeuw zijn, parfums en
snuisterijen, postzegels, en dan boekwinkel
tjes met de galante lectuur die de vreemde
ling in Parijs denkt te moeten vinden, en die
eigenlijk erg contrasteert met de gemoedelijke
atmosfeer van het parkje, waar vele oude
menschen zitten, en kinderen het nieuwe spel
letje leeren dat de yo-yo gaat vervangen, en
het grasperk met de symetrisch ieder in een
andere richting scheefgegroeide breede hoo
rnen, waar de duiven in en uitvliegen. Eigen
lijk moest het Palais Roal, deze hof achter
het officieele theater, toch maar niet al te
krachtig verlevendigd worden.
ARRONDISSEMENTSRECHTBANK
TE ALKMAAR.
(Meervoudige strafkamer).
(Zitting van Dinsdag 18 Juli).
EEN TOERIST, DIE BEST KON
WORDEN GEMIST.
In den nacht van 17 op 18 Juni kwam de
familie J. Ph. ObdamKos in de Uiten -
boschstraat te Alkmaar tot de ontstellende
ontdekking, dat hun wening het object was
geweest van de ongewenschte belangstelling
van een onbekend individu, dat zich toegang
had verschaft door een opengeschoven raam
en zich verschillende voorwerpen, toebehoo-
rende aan het echtpaar Obdam en de aldaar
logeerende schoonzuster uit Oudkarspel mej.
D Kos, brutaal en wederrechtelijk zich had
toegeëigend. Zoo werden vermist een nikkel
heerenhorloge met ketting, een dames
armbandhorloge, een damestasch waarin een
portemonnaie inhoudende 4 50, sleuteltjes,
'n zilveren doosje, ringetje met steentje, zak-
schaartje, vulpen, kammetje, 'n zakmes en
'n étui met nagelgarni'.uur.
Natuurlijk werd onmiddellijk de plaatselijke
politie gerequireerd en dank zij haar loffe
lijke ijver, vermengd met een dosis van het
noodzakelijke geluk, zonder welk elixet het
niemand wel gaat, had het onderzoek een
gunstig resultaat en kon als de vermoedelijke
dader worden gearresteerd de 26-jarige ar
beider Adrianus W., een gehuwd man, met
vrouw en 1 kind wonende 1 Wijk aan Zee en
Duin, die dan ook het feit gedurende het
politioneele verhoor erkende en toen in
verzekerde bewaring werd gesteld
Ter zake deze diefstal onder verzwarende
omstandigheden, door middel van inklim
ming en gedurende den voor den nachtrust
bestemden tijd, had deze wonderlijke jonge
man zich heden voer de vacantiekamer der
strafrechtbank te verantwoorden.
Door den president, mr. Ledeboer tot spre
ken geanimeerd, dischte hij een een.gszins
zonderling verhaal op van zijn avonturen op
den bewusten Zaterdagmiddag en wat er ver
der in den nacht plaats greep.
Hij was namelijk naar Alkmaar getogen
met het eerbare voornemen om voor zijn drie
jarig dochtertje op de markt een tweede
handsch driewielig kinderfietsje te koopen en
was in 't bezit van 4.50 welk bedrag hij
gewoonlijk zoo vrij was van zijn weekloon
voor eigen genot af te zonderen. De aankoop
van het fietsje slaagde echter niet naar
wensch en nu geraakte papa met de koop
som aan den boemel, bezocht diverse café's,
alv aar hij zich rijkelijk met bier laafde,
bracht ook een visite aan een kennis of fami
lielid in de Uitenboschstraat en geraakte
toen langzamerhand zóó in trance, dat hij bij
verschillende bewoners ramen trachtte ope*
te schuiven, totdat het hem per saldo gelukte
binnen te komen bij de familie Obdam met
het hierboven door ons gereleveerde gevolg
Daarna zou hij dan nog 50 ets. hebben ge
leend om de terugreis naar huis te kunnen
aanvahrden, doch toen was hij in contact ge
komen met een andere nachtraaf, die hem
weer had meegetroond naar een café. alwaar
opnieuw de kwaliteit van het Amstelpils
werd bepaald. We vermoeden dat de nachte
lijke zwerver toen door de politie werd op
gepikt, doch hoe het zij, vóór zijn arrestatie
had hij nog kans gezien, verschillende der
gestolen voorwerpen weg te werpen.
Of hij het voornemen had gekoesterd om
te gaan inbreken en te stelen, daarover liet
de verdachte zich niet uit. Hij be
weerde in een soort roes te hebben gehan
deld en niet recht meer te hebben geweten,
wat hij alzoo had uitgespookt.
De heer Wiggers, ambtenaar der reclas-
seering, had een minutieus onderzoek inge
steld nSar den handel en wandel van dezen
zwakken broeder. Onverdeeld gunstig was
zijn rapport niet, doch gelet op de omstan
digheid dat de patroon van verdachte, al
waar hij 9 jaar werkzaam was, bereid was
hem weer in dienst te nemen en de R. K. re-
classeeringsvereeniging, onder presidium van
dr. Tervoren te Haarlem, alsmede de pastoor
van Wijk aan Zee, de ook in Alkmaar nog
wel goed bekende heer Snelders 'bereid was
zijn bijzondere aandacht aan dezen man te
schenken en als toezichthouder had voorge
steld den heer Bern. Schelvisch, had de heer
Wiggers het aangedurfd een voorwaardelij
ke veroordeeling met onmiddellijk invrijheid
stelling te adviseeren. Het bleek echter, dat
de officier, mr. E. Hijmans niet bijzonder
enthousiast was met betrekking tot dit advies.
De officier gaf toe, dat de barometer van
verdachte op mooi weer stond, doch deed
uitkomen, dat spreker in verband met den
ernst van het feit, een nachtelijke inbraak-
met diefstal, waarbij verdachte de bewoners
wel een beroerte van schrik op het lijf had
kunnen jagen, niet voornemens was door een
tikje van zijn hand, die barometer op „zeer
schoon" te brengen. Integendeel was de offi
cier van meening, dat een strenge correctie
hier gewenscht was en requireerde hij een ge
vangenisstraf voor den tijd van 5 maanden.
Mr. Verdoorn, ambtshalve aan verdachte
toegevoegd als raadsman en verdediger, kon
zich met deze pessimistische zienswijze van
den off. niet vereenigen en stelde de vraag:
Als de man een gevangenisstraf van 5 maan
den had ondergaan; wat moest men dan
met hem aanvangen? Dan stond hij daar
volkomen broodeloos met zijn gezin. Pleiter
achtte dit niet de manier en vermeende in de
reclasseering een beter middel te zien. Ge
concludeerd werd dan ook een voorw. straf,
met verzoek tot onmiddellijke invrijheidstel
ling en uitspraak.
De rechtbank, na geraadkamerd te hebben,
bleek toen te hebben voldaan aan het ver
zoek van verdediger, veroordeelde den ver
dachte tot 5 maanden voonv. met 3 proefja
ren met nader omschreven bijzondere voor
waarden. Hij werd voorts onder toezicht ge
steld der R. K. reclasseeringsvereeniging
te Haarlem en zijn onmiddellijke invrijheid
stelling gelast. Een succes voor den heer
Wiggers!
LOTERIJKWESTIE „DE TOEKOMST".
Een onjuiste mededeeling.
De waarnemend president van de recht.
bank te Amsterdam, mr. A. J. van Royen,
heeft in kort geding uitspraak gedaan in een
proces, dat door de Spaarbriefbank „De Toe
komst" was begonnen tegen een collecteur
van de Staatsloterij te Amsterdam.
Laatstgenoemde had voor zijn raam een
gedrukte mededeeling opgehangen, waarop
vermeld stond, dat door een uitspraak van
den Hoogen Raad was komen vast te staan,
dat de verkoop van de briefjes van de Toe
komst niet toelaatbaar was.
Daar tegen „De Toekomst" nog nimmer
een dagvaarding is uitgebracht en nog nooit
eenige veroordeeling van hare directie of
hare agenten heeft plaats gevonden, zelfs
niet door een kantonrechter of rechtbank,
achtte zij bedoelde publicatie een onrechtma
tige daad, die onmiddellijk moest worden
stopgezet
De president heeft „De Toekomst" in het
gelijk gesteld en bevolen, dat de mededeeling
onmiddellijk door den collecteur moest wor
den verwijderd en dat voor elke overtreding
een boete verschuldigd zou zijn.
Thans werd de collecteur veroordeeld tot
betaling van de proceskosten.
LANDBOUWCRISISWET 1933.
Meer maatregelen in overweging.
Geen wissels op de schatkist
trekken.
Vrijwillige beperking van den
veestapel.
De regeering heeft haar memorie van ant
woord uitgebracht op het voorloopig verslag
over het wetsontwerp tot wijziging der Land-
bouwcrisiswet. Zij zet daarin uiteen, dat zij
niet dan met lood in he' hart destijds genoe
gen heeft moeten nemen met de denatueering
van haar ontwerp.
Tegenover het oordeel van verscheidene
leden, dat land- en tuinbouw bij de onderha
vige regeling weinig baat zullen vinden, orn
aat daarin geen garantiebepalingen inzake
steun voor bepaalde producten zijn opgeno
men, vestigt de regeering de aandacht op het
doen van alle op deze wet te baseeren maat
regelen, dat land- en tuinbouw zooveel mo
gelijk hun productiekosten zullen verkrijgen.
Als middelen om dat belangrijke doel te be
reiken, vraagt de regering de bevoegdhe
den. welke in het ontwerp zijn neergelegd.
Zij wenscht echter niet de gelegenheid
open te stellen ter bereiking van dat doel
garanties omtrent prijzen te geven, hetgeen
beteekenen zou de wissels op de schatkist te
trekken.
Distributiekosten.
Reeds eenigen tijd maakt het vraagstuk der
distributiekosten, welke de bron vormen voor
de hooge marge tusschen hetgeen de produ
cent ontvangt en de consument betaalt, een
onderwerp van ernstig onderzoek uit.
De regeering zegt toe, voldoende rekening
te zullen houden met de adviezen der cen
trale commissie. Eenige maatregelen zijn ech
ter reeds in vergevorderden staat van wor
ding.
Uitbreiding van de commissie met één
vertegenwoordiging van de landarbeiders
komt ook der regeering gewenscht voor. Een
aanvulling wordt dan ook voorgesteld, waar
bij tevens de gelegenheid is geopend het
ledental uit te breiden tot vijftien.
Het ligt in de bedoeling, deze commissie
ook te raadplegen over den mateneelen in>
houd der te nemen beslissingen.
Waar gevraagd is naar de plannen van
den minister ten aanzien van verscheidene
producten, merkt de regeering op, dat het in
strijd zou zijn met het algemeen belang van
land- en tuinbouw nog meer opening van za
ken te geven, dan in de memorie van toelich
ting is gedaan. Er zouden speculatie-bewe-
Geautoriseerde vertaling
Daar 'tEngelsch van Molly Thynne,
door A. W v. E.v R.
42)
HOOFDSTUK XVII.
.Fayre hielp miss Allen in een cab en reed
toen regelrecht naar zijn club. Na een warm
bad en ven licht ontbijt voelde hij zich beter
jij staat de wereld tegemoet te treden, maar
h'j vond, aai het niet onaangenaam zou zijn,
den Zondagmorgen rustig voor den haard in
,lookkan*r blijven dutten, en hij moest
zich werkelijk geweld aan doen, om iets voor
eenen uit te gaan, om zijn afspraak met Grey
111 rocadero na te komen.
Hij vond den procureur al ijverig bezig de
Wijnkaart te bestudeeren. Toen hij Fayie zag
sprong hij op en groette hem met een menge-
lmg van geestdrift en eerbied, wat den ander
aangenaam aandeed.
Wat denkt u van een cocktail?" vroeg hij,
zijn gast onderzoekend aankijkende „Of
houdt u daar niet van?"
•Het kan zijn nut hebben," stemde Fayre
«enigszins ondeugend toe, „vooral na een
langen nacht in den trein, maar ik ben niet
zoo uitgeput, als u misschien wel denkt!"
Grey lachte.
.•Dat bedoelde ik niet!" verontschuldigde
Jjlj *ich haastig, „u ziet er alleen wat moe
Hij bestelde Martini en stortte zich toen
J^'s over kop in de zaak, die beider geest
«2i£ hield,
„Mijn mannetje belde me zoo wat een uur
geleden op," zei hij. „Hij heeft Gregg ont
dekt. Hij slaagde er in den kaartjescontroleur
om te koopen en stond naast hem, toen de
passagiers door het draaihek gingen. Toen
de controleur Gregg's kaartje in handen
kreeg, gaf hij hem een wenk en kon hij den
man volgen. Hij zegt, dat die aan onze be
schrijving beantwoordde. Ik geloof, dat het
werkelijk Gregg was."
„Waar ging hij heen?" vroeg Fayre.
Onwillekeurig spitste hij de ooren, want hij
raade wat er komen zou.
„Naar het huis van een dokter of liever
de flai Brack'.ey Mansions, Victoria-
street. Hij nam zijn bagage mee, dus lijkt het
wel, alsof het zijn bedoeling is er te blijven
logeeren, tenzij hij het deed om ons op een
dwaalspoor te brengen."
„Goed gedaan," was Fayre s eenig ant
woord.
Grey keek hem scherp aan.
„Wat bedoelt u daarmee?
„Niets bijzonders, alleen werd ons dat
adres al volledig door lady Cynthia onder
den neus gehouden."
Hij vertelde Grey, wat er gebeurd was-
,Ik mag dat meisje wel," betoogde Grey
vol geestdrift. „Zij is heel scherpzinnig, we
moeten Leslie vrij krijgen, al was het allee
om haar."
„Het heeft er niet veel van, dat
Bi we dat
kunnen," zei Fayre twijfelend. ..Het schijnt
mij toe, dat wij nu vrijwel op^hetjdoo^ p^
van
van
zijn gekomen, tenzij we er Gregg toe
nen, brengen rekenschap te 2ev'
dat extra uur dat hij noodig had
Whitbury naar Hammonds hoeve te ko
En als hij niets wil zeggen, kunnen we
hem niet toe dwingen
band zien tusschen Gregg en diens auto van
Page," zei Grey in gedachten.
„Dat is er ook niet. Daarvan ben ik over
tuigd. Ik ben van meening, dat Page alleen
maar dien weg insloeg en toen hij zag, dat
die doodliep, weer terugging Misschien
hgeft hij iets gezien, maar ik geloof niet.
dat hij mrs. Draycott meegenomen heeft naar
de boerderij
„De landlooper scheen toch te denken,
dat' er een vrouw in den auto zat, toen die
hem den eersten keer voorbij kwam."
„Hij liet zich daar vaag over uit en gaf
toe dat hij de inzittenden moeilijk had kun
nen zien. Ik geloof, dat wij ons tot Gregg
moeten bepalen."
Grey overlegde een oogenblik.
Ik weet niet zeker, of ik dat wel met u
eens ben," zei hij eindelijk. „Gregg gedraagt
z;ch niet als iemand, die zich schuldig voelt.
Ik verwachtte vast en zeker, dat hij een po
ging tot ontvluchting zou doen en den boot
trein zou nemen, maar inplaats daarvan is
hij openlijk naar het adres gegaan, waar hij
altijd logeert, als hij in de stad komt, vol
gens zijn bedienden. Misschien is.hij alleen
maar gekomen om advies van een advocaat
te vragen."
„Lady Cynthia is er van overtuigd, dat die
Page er bij betrokken is," gaf Fayre toe.
„Ik geloof dat zij gelijk heeft, en haar ver
onderstelling, dat de auto op weg naar Lon
den misschien aangehouden is. omdat hij een
gebroken nummerbord had, is heel gezond.
Daar kunnen we in ieder geval navraag naar
doen."
„Kan ik intusschen iets doen?"
„Zeker," antwoordde Grey beslist. „Gaat
u naar sir Edward, als u kunt, en zie, of u
het gedaan kunt krijgen, dat hij met ons be
raadslaagt Hg is een van de scherpzinigste
mannen van Engeland, en ik zou zijn advies
zeer op prijs stellen. Bovendien heeft hij
persoonlijk belang bij de zaak."
Fayre lachte
„Hij heeft mijn leeke-pogingen niet be
paald aangemoedigd!" beklaagde hij zich.
„Eigenlijk zei hij, even voordat hij van Sta-
veley wegging, ronduit, dat ik mij tot de po
litie moest wenden
Grey knikte.
„Zoo oordeelt hij nu eenmaal. Als alle
knappe menschen wantrouwt hij zelfs de be
kwaamheid van beroepslieden, en amateurs
bestaan voor hem eenvoudig niet. Maar nu
zal hij zoo niet oordeelen, denk ik, vooral
niet, als hij ziet, hoe ver wij al gekomen zijn.
Hij zal toestemmen, dat wij nu alle reden heb
ben, de zaak in onze eigen handen te hou
den."
„Ik zal lady Kean vanmiddag een bezoek
brengen en zien, of ik hem te spreken kan
krijgen. Hij is zeker thuis, tenzij zij hun
week-end buiten de stad doororengen, maar
ik geloof, dat zij daar nog niet sterk genoeg
voor is."
„Elke tijd, die hij opgeeft voor een samen
komst, is mij goed. Als we verder ten op
zichte van Gregg niets meer ontdekken, zal
ik hem zelf trotseeren. Hij neemt mij mijn
nieuwsgierigheid misschien niet zoo kwalijk
als hij 't u heeft gedaan, en als hij een ad
vocaat heeft geraadpleegd, zal die hem wel
te kennen hebben gegeven, dat zijn houding
niet alleen dom, maar ook gevaarlijk is, als
hij niets te verbergen heeft."
Zij deden lang over de lunch en ook over
de koffie. Toen zij eindelijk vertrokken, liep
Fayre langs Piccadilly en door Green Park,
en het was bijna vier uur, toen hij Keans
huis in Westminster bereikte.
baar was hij niet de eenige bezoeker, een
ontdekking die hem eenige voldoening gaf.
Als er nog andere menschen waren, zou
Sybill weinig gelegenheid hebben, over den
Draycott-moord te praten, en zou hij mis
schien weg kunnen slippen en zijn zaak met
Kean kunnen afhandelen.
Nauwelijks had hij de hand aan de bel of
de deur werd geopend en zonder vraag
af te wachten of lady thuis was, ging de but
ler op zij, om hem in de hall binnén te
laten
„Sir William wacht u, mijnheer, wilt u
maar naar boven gaan?" zei hij.
„Sir William?" herhaalde Fayre verbaasd.
„Is dit dan niet het huis van sir Edward
Kean?"
Een oogenblik keek de man verbluft, toen
zag hij zijn vergissing in.
„Neem mij niet kwalijk, mijnheer, ik hield
u voor den dokter, dien de heeren verwacht
ten. Lady Kean is erg ziek. De dokters hou
den boven een consult. Sir Edward is thuis.
maar ik weet niet
„Ik zal hem nu natuurlijk niet lastig val
len," zei Fayre haastig. „Het doet mij veel
leed. Wanneer is zij ziek geworden?"
„Mylady kreeg gisteravond een aanval
van haar hart, even nadt zij uit het noorden
was terug gekomen De dokter denkt, dat de
reis te vermoeiend voor haar is geweest.
Wij zitten erg in angst over haar, mijnheer!"
De man keek oprecht bedroefd, blijkbaar
behoorde Sybill Kean tot degenen, die ge
liefd zijn bij hun bedienden.
Fayre haalde een kaartje te voorschijn en
krabbelde er het adres van zijn club op.
„Zeg aan sir Edward, dat dit voldoende
is, om mij te bereiken, als is van eenigeo
dienst kan zijn. Ik kom later terug, als er be
ter nieuws is."
(Wordt vervolgd.)1