Alkmaarsche Courant. In het paleis van den koning Het Driehonderd-jarig bestaan van de Schermeer. Radionieuws SeuitletMt Honderd w en dertigsft jaargang. Brieven uit de Hoofdstad Stad en Omgeving Jio 200 1933 VRIJDAG 25 AUGUSTUS Zaterdag 26 Augustus. Hilversum, 1875 M. (Uitsluitend VARA) g.__ Gramofoonplaten. 10— VPRO-morgen- wijding- 10.15 Üitz. v. Arb. in de Continu- j,edrijven: „De Notenkrakers" o.l.v. D. Wins VARA-tooneel o.l.v. W. van Cappellen en gramofoonpl. 12.VARA-Kleinorkest olv. H de Groot en gramofoonplaten. 2— Gra mofoonplaten. 2.45 Causerie door J. Lem Jr. 3.„De Flierefluiters" o.l.v. Ray Forest. 4 30 Filmkwartiertje M. Sluyser. 4.50 Gra mofoonplaten. 5— Orgelspel Joh. Jong 5.30 Bètoewsch halfuurke. 5.45 A-damsche Örkestvereeniging o.l.v. F. van Diepenbeek. 5 15 Vervolg Bètoewsch halfuurke. 6.30 Ver vólg orkestconcert. 7.VAR A-Mandoline ensemble o.l.v. J. B. Kok. 7.15 Vervolg or kestconcert. 7.45 Vervolg Mandoline-orkest, c Vaz Dias en VARA-varia. 8.15 Herha ling SOS-berichten. 8.17 VARA-orkest o.l.v. fj de Groot, m. m. v. Marie Vos, sopraan. g45 Bob en Berty op twee vleugels. 9. Vervolg orkestconcert. 9.30 Vervolg vleugel duetten. 9.45 Toespraak A. de Vries. 10— Vervolg orkestconcert. 10.30 Declamatie C. Rijken. 10.45 Vervolg orkestconcert. 11.15 Gramofoonplaten. fjuizen, 296 M. (Uitsluitend KRO). 8— q.15 en 10— Gramofoonpl. 11.30 Godsd. halfuurtje. 12.15 Sextetconcert en gramo- foonpla,en- 2 Voor de jeugd. 2.30 Kinder jurkje. 4.Gramofoonplaten en lezing. 6. gfhlagermuziek. 6.20 Causerie. 6.45 Schla- germuziek. 7.15 Gramofoonplaten. 7.25 Le zing. 7.45 Schlagermuziek, ca. 8.30 Vaz pias. 8-35 Declamatie. 8.50 Orkestconcert en lezing. 10.2012.Gramofoonmuziek. Daventry, 1554 M. 10.35 Morgenwijding. jp50_11.05 Berichten. 12.20 Cheltenham Sted. Ogkest o.l.v. Cole. 1.05 Gramofoonpl. 1 35 Commodore Grand-orkest o.l.v. Mus- cant. 2.35 Gramofoonplaten. 3.05 Casani- Cluborkest o.l.v. Kunz. 3.50 Midland Studio-orkest o.l.v. Antell. 5.05 Orgelspel Don Baker. 5.35 Kinderuur. 620 Ber. 6.50 Sportpraatje. 7.05 W 'sh intermezzo. 7.25 BBC-orkest o.l.v. Lewis. 8.20 Gershom Par- kington Kwintet. 9.15 H. Jacobs en zijn orkest. 10— Berichten. 10.20 Lezing. 10.25 Gramofoonmuziek. 10.50—12.20 Dansmu ziek door het BBC-dansorkest. Parijs „Radio-Paris", 1724 M. 8.05, 12.20. 7.30 en 8.20 Gramofoonmuziek. Kalundborg, 1153 M. 12.20—2.20 Con cert uit rest. „Wivex". 2.50 Gramofoonpl. 3.50 Mogens Hansen's orkest. 8.50 Omroep orkest o.l.v. Gröndahl, m. m. v. A. Neumann, zang. Langenberg, 473 M. 6.25 Gramofoonpl. 7.23 Concert. 8.23 Gramofoonplaten. 10.20 Blaasconcert. 11.56 Gramofoonplaten. 12.20 en 1.20 Concert. 2.50 Gramofoonplaten. 5.20 Concert. 6.20 Concert. 8.25 „Film in Funk", gevarieerd programma. 10 4512.20 Con cert o.l.v. Evsoldt. Rome, 441 M. 8.35 Gramofoonpl. 8.50 „André Chenier", opera van Giordano. Brussel, 338 en 508 M. 338 M.: 12.20 Omroeporkest o.l.v. Walpot. 1.30 Radio Symphonieorkest o.l.v. Kumps. 5.20 Dans muziek uit Ostende. 6 20 en 6.50 Gramo foonplaten. 8.20 Radio-Svmphonieorkest o.l.v. Kumps. 10.30 Dansmuziek uit Blan- kenbercdie. 11.20 Gramofoonmuziek. 508 M 12.20 Radio-Svmphonieorkest o.l.v. Kumps. I.30 Omroeporkest o.l v. Walpot. 5.20 Dans muziek uit Blankenberghe. 6.35 Gramofoon platen. 6.50 Omroepklcinorkest o.l.v. Lee mans. 8.20 Dito. 9.20 Concert uit Ostende Hierna dansmuziek. Zeesen, 1635 M. (Deutschlandsender). 825 Van de Radiotentoonstelling te Berlijn: Gevarieerd programma m. m. v. het Philh orkest o.l.v. A. Melichar, orkest o.l.v. O Joost, M Wittrisch, tenor e. a. 10.20 en II.05 Berichten. 11.20 Causerie over de Duitschlandvlucht 1933. 11.30—12.50 Dansmuziek door de Gebr. Waletr en Ferdy Kaufmann en hun orkesten. GEMEENTELIIKE RADIO DISTRIBUTIE. Zaterdag 26 Augustus. Yl" Hilversum. y!n Huizen. ,ln 3." Daventry 10.3524. Lijn 4: Langenberg 10.2017.50, Zeesen 17.50-19.20, Breslau 19.20—20.20, Zeesen 20.20—24 iEen liefdesgeschiedenis uit het oude Madrid door F. Marion Crawford. Naar het Engelsch door ,\V. H. C, B., »Inez ik heb je nog niet alles verteld! borgen word ik naar Las Huelgas gezon j> oin daar als gevangene te blijven". vZ u'l'e Kn lichten smartkreet. <r 'i'-iaar een klooster!'' Het scheen haar toe *e Jk te staan met sterven. Uoiores begon haar alles te vertellen wat endoza had gezegd, maar het duurde niet ang of Inez, wier wangen zich met een don eren blos kleurden, viel haar in de rede. ."tnwiide hij je wijs maken dat hij van je ai.rvivr0€K ZÖ verontwaardigd. „Hij is «rnjd even har(1 en wreecj en onvriendelijk geweest; hij heeft mij mijn blindheid nooit rgeven en jou zal hij nooit vergeven dat je long bent! De Koning! De Koning vóór v* ef? iedereen. ja, vóór hem zelf! Maar j °F. zL'in kinderen zijn hart en zijn ziel hij geen hart! Wat zeg ik Plotse- «ng hield zij op. hii' ^0C^' °P zijn zonderlinge wiize houdt 3oeV?nt.ons i^iden," zei Dölores. „Begrijpen de k niet> maar ik zag zijn gezicht met v e|faande oogen en ik hoorde den klank win 2lln s'eni Hij zou zijn leven voor ons dien geven." BEZICHTIGING KOOTWIJK ZENDER. Zooals bekend, bestaat er wekelijks op Woensdagmiddag gelegenheid tot bezichti ging van het Rijkszendstation Kootwijk radio. 1 Gedurende de zomermaanden (dit jaar nog tot 1 October a.s.) zal hieraan uitbrei- ding gegeven worden door ook op Zaterdag, en Zondagmiddag van 2 tot 5 uur gelegen- heid tot bezichtiging te geven. De toegangsprijs is 50 cents per persoon tot een maximum van 10 per groep. De op brengst komt ten goede aan het Kinderfonds en aan het Personeelfonds P. T. T. De Amsterdamsche begrooting verschenen. Ingrijpende bezui nigingen zonder loonsverlaging en zonder belastingverhooging. De wethouder voor de finan ciën, dr. Abrahams geeft nadere toelichting aan ons blad. De verschijning van de begrooting van el ke gemeente is telkens in de geschiedenis van die gemeente een belangrijke gebeurtenis. In tijden van voorspoed lijkt ons het samenstel len en sluitend maken van de begrooting een Pr5^.'§en arbcid. Men kan hier en daar een subsidie toekennen, eventueel een groote post uittrekken voor loonsverhooging, bedragen vaststellen voor stadsverbetering en vele an- deie posten calculeeren waarmede personen of instellingen gelukkig worden gemaakt. In benarder tijden, zooals wij deze thans door leven, stemt dit werk niet tot verheugenis. Op alle posten moet worden bezuinigd, nood zakelijke subsidies moeten worden beknot, vereenigingen of instellingen, die tot doel hebben den medemensch eenige zonnige da- gen of gelukkige uren te bezorgen, moeten op hun uitgaven worden beknibbeld. Om een voorbeeld te noemen: de subsidies voor het Sinterklaasfeest en het Vacantiekinderfeest worden op de Amsterdamsche begrooting voor 1934 verminderd. Dit zijn schrijnende bezuinigingen, maar gelukkig zal hier wel licht het particulier initiatief het tekort aan vullen. Het eindcijfer van de begrooting voor 1934 beloopt 114.552.218, waardoor deze be grooting een bedrag van ruim een half mil- lioen gulden hooger is dan de vorige. En toch is het bezuinigingspotlood heftig ge hanteerd. De verhooging vindt zijn oorzaak allereerst in een nadeelig saldo van 1932 ten bedrage van 1.257.000 gulden, welk bedrag op 1934 als uitgave voorkomt. Dan zijn er posten voor hoogere uitgaven voor rente van leeningen en aflossingen ten bedrage van ruim 3.000.000. Aan den anderen kant staan er weer lagere cijfers voor rentevergoe ding van tijdelijk op te nemen gelden van on geveer 1.500.000 en een half millioen af schrijving op buitengewone uitgaven, waar voor nog niet is geleend. Een paar kwade posten als hoogere bijdragen voor pensioen fonds, hoogere raming van het verlies op de tram en de handelsinrichtingen, samen ook weer een anderhalf millioen beloopend, vin den wij dan weer hier met zwarte cijfers. De onlangs toegepaste korting op salaris en loonen, welke 2.400.000 oplevert, zou zoo op het eerste gezicht een bezuiniging van twee en half millioen geven, doch dit is niet geheel juist omdat in deze cijfers een verhooging van pensioenverhaal is gecalcu leerd. Uiteraard is het van belang te vernemen op welke wijze deze moeilijke begrooting sluitend is gekregen. Te meer klemt dit, om dat het Reservefonds geheel is uitgeput, waarbij nog de lagere raming van de belas tingen 1.500.000) de moeilijkheden groo ter maakten. Dr. E. J. Abrahams, de waarnemende wet houder van financiën in Amsterdam, was zoo welwillend voor ons blad uiteen te zetten hoe, in hoofdzaken, de sluitsteenen in dit begroo- tingsbouwwerk zijn aangebracht. „Allereerst", zei dr. Abrahams, „hebben wij 1 1/4 millioen onttrokken aan het reserve fonds voor brandschade. Dit fonds dat nog 1 millioen meer bedraagt doch dat op andere wijze moet worden besteed, kan worden opge ruimd. De gemeente zal ter dekking van schade een accidentverzekering sluiten. Ver volgens is bijna 1 lA millioen bezuinigd op de post onderwijs, terwijl de subsidies met een bedrag van 15 werden geknot". Deze subsidievermindering, die een bate van 330.000 zal opleveren, zijn ook burge meester en wethouders aan het hart gegaan, zoo verzekerde ons de wethouder. „De loonen en salarissen" vervolgde Dr. Abrahams „worden niet verlaagd Wel „Maar ons leven, ons hart en onze hoop ontneemt hij ons ten bate van zijn geweten en om zijn eigen ziel te redden. Inez beefde van boosheidhet was niet de eerste maal dat zij zoo driftig sprak, want het blinde meisje kon zich soms plotseling hevig boos maken als het een goede zaak gold. Ik zal je redden," zei ze opeens, „maar wij hebben niet veel tijd te verliezen. Van avond komt hij hier terug en hij weet hee! goed dat Don Jan op dit uur hier kan kom zoodat hij niet op hem staat te wachten, n onze kamers zijn wij nu vrij, en allee" buitendeur is gegrendeld. Om je te kleeden heb je drie kwartier a een uur noodig. zoq- heb je drie kwartier of een uur noodig. z.oo- heen naar de hertogin Alvarez. Vader zat daar niet zijn, en je kunt zooals gewoonlijk met haar naar beneden gaan maar je zeg haar niets. Vader zal je daar zien, maar hij zal liever niet openlijk schandaal maken te midden van de hofhouding. Don Jan zal je komen aanspreken en a's je naast de hertog in blijft, kun je een paar woorden met hem sorckcn. Dolores luisterde met alle aandacht en haar gezicht klaarde een beetje op, maar een oogenblik later keek zij weer bedroefd €n peloos. Het was alles immers toch onmoge- 'ljk,Het zou alleen te doen zijn als ik de b"l' tendeur uit kon komen, maar die is p Neen, 't gc.at niet". iti n Die deur zal voor mij geopend worden De oude Fadaldo is altijd in de buurt en voor mij doet hij al'es Bovendien zal ik het doen voorkomen dat ik bij vergissing tegelijk worden alle zoogenaamde „franjes" (toesla gen, groepeeringen in te hooge klassen) af gesneden. Wanneer deze bezuiniging in het georganiseerd overleg is goedgekeurd, komt deze op een totaal van 1.400.000. Ik spreek er mijn bijzondere verheuging over uit, dat deze begrooting sluitend kon worden gemaakt zonder dat opnieuw tot verminde ring van salaris of loon behoeft worden overgegaan". „Zullen de volgende begrootingen naar Uwe meening gemakkelijker sluitend zijn te maken dan deze, die zeer veel moeilijkheden heeft opgeleverd?" vroegen wij. „Integendeel heel veel moeilijker", ant woordde de wethouder, „want er zijn zelfs al zooveel bezuinigingsposten op deze be grooting, die ik minder fraai vind en waar aan ik in iets normaler tijden niet zou heb ben gedacht. Maar de nood dwiwngt. Als de toestand zoo blijft zal elke begrooting nieu we en grooter bezwaren naar voren brengen, want er is een belangrijk punt, dat hopeloos dreigt te worden, en wel de steunverleening. Naar mijne meening moet over die steunver leening ernstig overleg worden gepleegd met het Rijk. Amsterdam kan op deze wijze niet voortgaan. Laat ik voorop stellen dat ik de norm van den steun niet te hoog acht; de normale steunuitkeeringen zijn nog maar nauwlijks voldoende, doch de excessen, die zich bij deze steunverleening voordoen, moe ten ernstig onder het oog worden gezien. De uitwassen zullen dus moeten verdwijnen en vervolgens, en dit is mijn persoonlijke over tuiging, zal moeten worden beproefd om het geld, dat voor steun wordt uitgekeerd, voor productieve doeleinden beschikbaar te stel len". Welke deze productieve doeleinden waren, kon de wethouder op dit oogenblik niet aan geven. Wij vroegen Dr. Abrahams verder. „Wat is Uw meening omtrent de aangekon digde regeeringsmaatregelen van gelei- delijken overgang betreffende ver mindering der uitkeeringen van het Rijk aan de gemeenten, en wordt hierdoor Uw begroo ting nog getroffen?" Hiermede hadden wij blijkbaar de roos ge raakt, want de wethouder zette zich in pos tuur. „Ik kan me niet voorstellen, zeide hij, dat het Rijk een gemaakte afspraak eenzijdig zou veranderen en zeker niet in een tijd, dat een gemeente in ongehoorde financieele moeilijkheden verkeert en dat een Regeering zonder overleg tot deze maatregelen zou overgaan. Officieel heb ik daarvan geen be richt ontvangen. Ik heb mijn wetenschap, evenals U waarschijnlijk, uit de dagbladen". Wij veroorloofden ons nog ten slotte deze vraag: „Kunt U mededeelen, welke bezuinigingen in de minderheidsnota van B. en W. worden voorgesteld, en waarom deze bezuinigingen niet in aanmerking komen?" „Tot miin leedwezen en verbazing is deze minderheidsnota verschenen met het voorstel het aantal opcenten op de gemeentefondsbe lasting te verhoogen, en een toeslag van 5 op de kwitantiebedragen der verschillende be drijven. Ik behoef U niet te zeggen, dat hiermede ook de allerarmsten, die toch wer kelijk in dezen tijd geen dubbeltje meer mis sen kunnen, worden getroffen. De meerder heid van B. en W. heeft overigens gemeend dat de belasting in de allerlaatste plaats moet worden verhoogd". Mèt den wethouder spreken wij onze ver heuging uit over het feit, dat deze begrooting sluitend is gemaakt zonder belastingverhoo ging en zonder verlaging van salarissen en loonen. En nu kan de begrooting van Am sterdam haar moeizamen tocht langs den ge meenteraad en provinciale staten beginnen! ADAM WEEVERS. In ons nummer van Dinsdag maakten wij melding van het verslag, dat de Alkmaarsche Courant voor 100 jaar van het 2e Eeuwfeest publiceerde. Door bevriende hand waren wij in de ge legenheid uit de notulen van den toenmalige secretaris, den heer A. P. de Lange, kennis te nemen van de gedichten die toen gezegd werden aan den langen maaltijd in het Noorder Polderhuis, waaraan vele autoritei ten aanzaten. Wanneer wij daarvan kennis nemen, dan begrijpen wij waarom deze maaltijden zoo lang duurden. Men leefde toen nog niet in den tijd van de snelheid en had nog lust om lange verzen te maken en uit het hoofd te leeren. Een van die gedichten, vervaardigd door den Alkmaarschen medicus Willem Geldolf ten Houte de Lange, heel- en verloskundige, en gezegd door den heer F. O W. Druyvensteyn, dijkgraaf van de Uitwaterende Sluizen en lid van de Staten van Holland, werpt een aardig licht op de verhouding tusschen den polder en de stad en doet tevens zien van welk een beteekenis voor de stad het pas tot stand gekomen Noord-Hollandsche Kanaal werd geacht. Wij achten het niet onaardig onze lezers kennis te doen nemen van de sfeer waarin men voor 100 jaar leefde. Wij geven er slechts één, doch er werden er zoo wel een achttal voorgedragen en hierdoor wordt het duidelijk hoe het mogelijk was, dat onze voorouders op dergelijke feestelijkheden, zoo enorm veel konden eten en drinken. Deze maaltijden duurden n.1. een uur of zes en na afloop bestond er geen vrees voor verkeers ongevallen. Bij dezen maaltijd was dit ook niet het geval want de heeren keerden per jacht van de Schermeer, zoo zegt de no- tulenschrijver, hoogst veldaan huiswaarts. Hier volgt het gedicht De stad ontvlugt naar 't open veld, Op Schermeer breeden dijk gesneld, Om 't plegtig schouwspel ga te slaan Der treffing op den Hemelbaan Van d'aardbol met de zon en maan Waarin zich God aan 't menschdom meldt. En door hun kloek vernuft voorspeld, Aanschouwde ik daar, de ziel geheel Verrukt, door plegtig stille pracht Van 't statig luistervol tooneel: De wijsheid Gods, zijn Liefde en magt Zoo grootsch voor 't oog tezaam gebragt. En mijm'rende in mij zelf, en zoet gepeins verzonken, Voelde ik op 't onverwachts, mij door den slaap belonken. Mij dacht ik dwaalde, en zag bij 't licht van zon of maan In vreemde klederdosch, een grijsaard voor mij staan, met jou werd opgesloten, omdat ik in slaap was gevallen, begrijp je? Ik zal hem zeggen dat ik honger en dorst heb en dat ik ril van de kou. Dan doet hij de deur zeker voor mij open. Ik zal hem zeggen dat ik naar de lier- togin ga". „Goed maar dan?" „Je moet je heelemaal in mijn zwarten mantel wikkelen, ook je hoofd en gezicht Wij zijn van dezelfde lengte, maar je moet loopen net als ik, alsof je blind bent. Als hij de deur open doet, moet je hem met een hoofdknik bedanken, zonder te spreken, en als je buiten bent, vlak langs den muur loo pen en dien met je linkerhand blijven aan raken. Dat doe ik altiid, uit vrees tegen iemand aan te loopen. Als je vrouwen ont moet, zullen zij denken dat ik 't ben. Het is altijd nog al donker in den corridor, niet waar? Halverwege is er een olielamp, dat ruik ik, als ik er s avonds voorbij kom". „Ja, 't is er bijna donker er brandt maar een klein lampje. Denk je neusch dat 't mogelijk is?'' „Mogelijk wel, maar zeker niet. Als je voetstappen hoort in den corridor voorbij den hoek, dan heb je tijd genoeg om in een uit bouw te gaan staan. Maar vader zal nu niet komen; hij weet dat Don Jan met veel men schen in zijn particuliere vertrekken is. Bo vendien wordt 't vanavond een groot feest en alle geïnviteerden, die niet in het paleis wonen, komen uit de stad, zoodat vader's tijd met het plaatsen van wachten en allerlei andere dingen geheel in beslag wordt geno men. Don Jan kan hier onmogelijk komen Wiens zoekend oog het land doorliep, met snelle schreden, Een nedrig kleed omsloot de forsch gespierde leden, Een korte en grijze baard hing af van kin en mond; Een kraag van kostbre kant, plooyde om den hals in 't rond, Een breed geranden hoed, drukte op de zilvre haren; 't Gewelfde voorhoofd, ligt gegroefd door hooge Jaren, Droeg 't kenmerk van verstand, voorzigtig wijs beleid, Scherpzinnig oordeel en van vastberaden heid. In 't fier en vurig oog, was moed en kracht 't aanschouwen In d' open heldren blik het rustig zelf vertrouwen, De ontsloten mond was magt, ervaringkunde en drift En stoute ontwerpingsgeest, 't gelaat als ingegrift. Hij sprak: een ligte blos speelde op de bruine wangen, „U groet ik Jeugdig mensch! voldoe aan mijn verlangen, ,,'k Ben Vreemd'ling in dez eeuw, thans vreemcfling op deez grond, „Berigt mij waar ik ben. Verhaal, ontsluit den mond!' 'k Voldoe aan uwen wensch, met Liefde, o achtbre grijze, Opdat bij 't schoon verhaal de borst me in hoogmoed rijze, Dat ik ook naneef ben van 't werkzaam voorgeslacht, Dat, in zijn nedrigheid, dit reuzenwerk volbragt 't Is Schermeers vruchtb're grond, waar ge U bevindvoor eeuwen Een woeste waterplas 't verblijf van koet en meeuwen. 't Was alles doodsch en naar slechts 's vorschen raauw gekwaak En roerdomps dof geror, gaf 't leven aan den Vlaak. Zoo ver gij d' oogen wendt, van 't Zuid door 't Oost naar 't Noorden Verstrekt 't rietmoeras tot reeds te roven boorden. Waar d' otter loerde op prooi. Een enkle visschersboot Beroerde soms den plas en zocht er 't schamel brood! De lucht was zwaar en dik, en uit de drasse landen Ontkiemde 't moer vergif, bij 't vinnig zonnehranden. Géén kiel doorploegde 't méér, met rijk geladen vragt voordat het souper, waaraan ook de koning deelneemt, is afgeloopen en vader evenmin vóór dienzelfden tijd, aangenomen dat hij weg zou kunnen. Hierin schuilt echter het gevaar". Dolores sidderde en weer zag zij het vi sioen in den corridor. „Maar als men je vóór het souper met Don Juan heeft zien praten, zal niemand veronderstellen dat, om hem te ontmoeten, je het zou wagen hier terug te komen, waar je zeker weet gesnaot en opnieuw opgesloten te zullen worden. Begrijp je?" „Alles hangt er van af of ik er uit kan'', antwoordde Dolores thans op hoopvoller toon. „Maar hoe kan ik mij kleeden zonder geholpen te worden?" vroeg zij plotseling. „Vertrouw maar op mij", zei Inez met een lach. „Mijn handen helpen je beter dan de oogen van een kamenier. Je zult er uitzien als nooit te voren; ik ken elke lok van je haar en weet precies welken draai er aan te geven en hoe die moet worden vastgestoken, zoodat zij met geen mogelijkheid los kan. Kom, we verspillen onzen tijd. Doe net zoo als ik, je muiltjes uit, anders zou men ons door de hall naar je kamer kunnen hooren loopen en neem de kaarsen mee, als je dat wilt ja, die heb je noodig bij 't kiezen van de kleuren, die je 't liefst hebt." „Als je denkt dat 't in donker veiliger is. dan heb ik geen licht noodig," zei Dolores. „Ik weet precies waar alles ligt." „Veiliger is 't wel", antwoordde Inez peinzend. „Vader zou juist op het plein kun nen zijn en 't licht in ie kamer kunnen zien, KON DE DEKENS NIET VERDRAGEN Voelde zich als vergiftigd. Rheumatische pijnen nu overwonnen. Het lijkt bijna ongelooflijk, dat een vrouw in een dergelijken toestand kan geraken bedlegerig door rheumatiek. zoo gekweld door pijn, dat zij het gewicht van de dekens zelfs niet verdragen kon en toch, dank zij Kruschen, leeft en beweegt zij zich t»u zoo goed als ieder ander. Maar hier volgt haar eigen verslag van haar herstel zooals zij het zelf schreef: „Ik had hevige rheumatiek en het werd zoo ernstig dat ik niet meer loopen kon; ik lag zelfs in bed met een rek om mij heen ge bouwd, omdat ik het gewicht van de dekens niet verdragen kon. Mijn hee'ie organisme leek wel vergiftigd. In een Engelsch blad, dat een vriendin me leende, had ik eens een Kruschenadvertentie gelezen, en die adver tentie wilde mij maar niet uit de gedachten. Ik kocht toen een flacon Kruschen Salfs en vanaf de eerste paai doses voelde ik me al beter. Dus ben ik er steeds mee doorgegaan. Dat alles was ongeveer acht jaar geleden. Maar ik heb sedert jaren geen rheumatiek meer gehad en kan nu even goed loopen als ieder ander. Nog steeds ga ik door met Kruschen te nemen Eiken dag mijn kleine dosis, anders heb ik niets noodig. Mijn teint is frisch en helder als van een baby. Ik ben 46 jaar oud, maar ik voel me ongeveer 20 dank zij Kruschen". Mevr. M. G De oorzaak van rheumatiek is een teveel aan urinezuur in het lichaam, hetgeen ont staan is door te trage werking der inwendige organen (o.a. ingewanden en nieren). En in dien deze organen niet beter gaan werken, hoopt dit kwaadaardige urinezuur en andere afvalstoffen ,die Uw gezondheid kunnen be- nadeelen, zich steeds meer in Uw lichaam op. De zes verschillende zouten in Kruschen nu, sporen deze afvoerorganen tot betere werking aan, zóó cLt alle opgehoopte scha delijke afvalstoffen uit het lichaam ver wijderd worden. Daarna zal de geregelde „kleine, dagelijksche dosis" ervoor zorgen, dat dergelijke schadelijke stoffen zich nooit meer in Uw organisme op'hoopen. Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten a f 0.90 en 1.60 per flacon en wordt gefabriceerd" in Engeland door de Fa. E. Griffiths Hughes Ltd., sinds 1756 (e Manchester gevestigd. Stralende gezondheid voor één cent per dag. Slechts luttel visch en 't riet, was d' een'ge vrucht die 't bragt. Maar door den storm gezweept, verzwolg het in zijn golven 't Nog hoogre land en 't bleef als prooi in 't nat bedolven. Ziet gij in 't Noord ten West, die toren spitsen daar Zich heffen uit 't geboomt? 't is nedrig Alkmaar! Haar wijze raad besloot om 't water t' overwinnen, En d' uitgedroogden grond tot vruchtbaar land t' ontginnen. Door d' omgelegen kring, trouwhartig bijgestaan, Ving zij dat reuzenwerk, in 't edelst doelwit aan! Straks rees, zoo breed als zwaar op naast en vaste gronder In 't woen van storm en vloed, tot nog toe ongeschonden, Gelijk een kopren muur, onvatbaar voor bezwijk, Des Schermeers omringdijk! Een aantal molens werkt, met kracht van wonderrad'ren, En voert het water af langs versch gegraven •id'ren. De grond wordt langzaam droog, die in haar zwangre school De vrucht voor volgend jaar en volgende eeuw besloot! Volharding, schanderheid en duizend nijvre handen Herschiepen 't woelend meer in afgeperkte landen. En weg en vaart werd wijs naar ieder deel geleid. Nu reezen huizen en een tempel God gewijd! 't Geboomt wast welig op en veld en akkers bloeijen, In vette weiden, hoort men duizend rund'ren loeyen. De sikkel slaat door 't graan en 't dankbaar morgenlied Klinkt vrolijk heinde en ver, daar 't God zijn hulde biedt! Zie Grijsaard om U heen, aanschouw deez schoone dreeven Twee eeuwen oud en nog in 't bloeyen van het leven, Die schepping en die bron van welvaart en genot terwijl, als 't hier blijft branden, hij niets zal vermoeden. We zullen van deze kamer de deur weer dichtgrendelen, want, mocht hij eens terug komen, dan zal hij denken dat je hier nog bent, en niet binnenkomen." „Dat geve de hemel!" riep Dolores uit terwijl zij naar de deur ging. Maar Inez was haar voor en opende die heel zachtjes. „Ik doe zulke dingen voorzichtiger", fluisterde zij- Beiden gingen zij de kamer uit en Inea schoof zoo zachtjes mogelijk den grendel weer dicht. „Brandt hier licht?" vroeg zij bijna on hoorbaar. „Op de tafel staat een heel klein lampje, ik kan nog net mijn deur zien." „Blaas het dan in 't voorbijgaan uit," fluisterde Inez. „Ik zal je in donker wel lei den." Voorzichtig gingen zij verder, en bij de ta fel gekomen blies Dolores het lampje uit Toen voelde zij dat Inez haar hand vast nam en haar vlug naar de andere deur leidde, die zij onhoorbaar opende en weer sloot. In Do lores' kamer was het volkomen donker, want het zware venstergordijn was dichtgetrok ken. Zij deed een stap naar voren en stootte haar knie tegen een stoel. „Beweeg je niet," fluisterde Inez, „anders maak je leven. Ik kan je kleeden op de plaats waar je bent, of als je iets moet zoeken, zal ik je wel leiden. Voor mij maakt immer? licht of duisternis geen verschil." Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1933 | | pagina 4