Alkmaarsche Courant.
In het paleis van den koning
Het Driehonderd-jarig bestaan van de Schermeer.
Radionieuws
SeuitletMt
Honderd w en dertigsft jaargang.
Brieven uit de Hoofdstad
Stad en Omgeving
Jio 200 1933
VRIJDAG 25 AUGUSTUS
Zaterdag 26 Augustus.
Hilversum, 1875 M. (Uitsluitend VARA)
g.__ Gramofoonplaten. 10— VPRO-morgen-
wijding- 10.15 Üitz. v. Arb. in de Continu-
j,edrijven: „De Notenkrakers" o.l.v. D. Wins
VARA-tooneel o.l.v. W. van Cappellen en
gramofoonpl. 12.VARA-Kleinorkest olv.
H de Groot en gramofoonplaten. 2— Gra
mofoonplaten. 2.45 Causerie door J. Lem Jr.
3.„De Flierefluiters" o.l.v. Ray Forest.
4 30 Filmkwartiertje M. Sluyser. 4.50 Gra
mofoonplaten. 5— Orgelspel Joh. Jong
5.30 Bètoewsch halfuurke. 5.45 A-damsche
Örkestvereeniging o.l.v. F. van Diepenbeek.
5 15 Vervolg Bètoewsch halfuurke. 6.30 Ver
vólg orkestconcert. 7.VAR A-Mandoline
ensemble o.l.v. J. B. Kok. 7.15 Vervolg or
kestconcert. 7.45 Vervolg Mandoline-orkest,
c Vaz Dias en VARA-varia. 8.15 Herha
ling SOS-berichten. 8.17 VARA-orkest o.l.v.
fj de Groot, m. m. v. Marie Vos, sopraan.
g45 Bob en Berty op twee vleugels. 9.
Vervolg orkestconcert. 9.30 Vervolg vleugel
duetten. 9.45 Toespraak A. de Vries. 10—
Vervolg orkestconcert. 10.30 Declamatie C.
Rijken. 10.45 Vervolg orkestconcert. 11.15
Gramofoonplaten.
fjuizen, 296 M. (Uitsluitend KRO). 8—
q.15 en 10— Gramofoonpl. 11.30 Godsd.
halfuurtje. 12.15 Sextetconcert en gramo-
foonpla,en- 2 Voor de jeugd. 2.30 Kinder
jurkje. 4.Gramofoonplaten en lezing. 6.
gfhlagermuziek. 6.20 Causerie. 6.45 Schla-
germuziek. 7.15 Gramofoonplaten. 7.25 Le
zing. 7.45 Schlagermuziek, ca. 8.30 Vaz
pias. 8-35 Declamatie. 8.50 Orkestconcert en
lezing. 10.2012.Gramofoonmuziek.
Daventry, 1554 M. 10.35 Morgenwijding.
jp50_11.05 Berichten. 12.20 Cheltenham
Sted. Ogkest o.l.v. Cole. 1.05 Gramofoonpl.
1 35 Commodore Grand-orkest o.l.v. Mus-
cant. 2.35 Gramofoonplaten. 3.05 Casani-
Cluborkest o.l.v. Kunz. 3.50 Midland
Studio-orkest o.l.v. Antell. 5.05 Orgelspel
Don Baker. 5.35 Kinderuur. 620 Ber. 6.50
Sportpraatje. 7.05 W 'sh intermezzo. 7.25
BBC-orkest o.l.v. Lewis. 8.20 Gershom Par-
kington Kwintet. 9.15 H. Jacobs en zijn
orkest. 10— Berichten. 10.20 Lezing. 10.25
Gramofoonmuziek. 10.50—12.20 Dansmu
ziek door het BBC-dansorkest.
Parijs „Radio-Paris", 1724 M. 8.05,
12.20. 7.30 en 8.20 Gramofoonmuziek.
Kalundborg, 1153 M. 12.20—2.20 Con
cert uit rest. „Wivex". 2.50 Gramofoonpl.
3.50 Mogens Hansen's orkest. 8.50 Omroep
orkest o.l.v. Gröndahl, m. m. v. A. Neumann,
zang.
Langenberg, 473 M. 6.25 Gramofoonpl.
7.23 Concert. 8.23 Gramofoonplaten. 10.20
Blaasconcert. 11.56 Gramofoonplaten. 12.20
en 1.20 Concert. 2.50 Gramofoonplaten. 5.20
Concert. 6.20 Concert. 8.25 „Film in Funk",
gevarieerd programma. 10 4512.20 Con
cert o.l.v. Evsoldt.
Rome, 441 M. 8.35 Gramofoonpl. 8.50
„André Chenier", opera van Giordano.
Brussel, 338 en 508 M. 338 M.: 12.20
Omroeporkest o.l.v. Walpot. 1.30 Radio
Symphonieorkest o.l.v. Kumps. 5.20 Dans
muziek uit Ostende. 6 20 en 6.50 Gramo
foonplaten. 8.20 Radio-Svmphonieorkest
o.l.v. Kumps. 10.30 Dansmuziek uit Blan-
kenbercdie. 11.20 Gramofoonmuziek. 508 M
12.20 Radio-Svmphonieorkest o.l.v. Kumps.
I.30 Omroeporkest o.l v. Walpot. 5.20 Dans
muziek uit Blankenberghe. 6.35 Gramofoon
platen. 6.50 Omroepklcinorkest o.l.v. Lee
mans. 8.20 Dito. 9.20 Concert uit Ostende
Hierna dansmuziek.
Zeesen, 1635 M. (Deutschlandsender).
825 Van de Radiotentoonstelling te Berlijn:
Gevarieerd programma m. m. v. het Philh
orkest o.l.v. A. Melichar, orkest o.l.v. O
Joost, M Wittrisch, tenor e. a. 10.20 en
II.05 Berichten. 11.20 Causerie over de
Duitschlandvlucht 1933. 11.30—12.50
Dansmuziek door de Gebr. Waletr en Ferdy
Kaufmann en hun orkesten.
GEMEENTELIIKE RADIO
DISTRIBUTIE.
Zaterdag 26 Augustus.
Yl" Hilversum.
y!n Huizen.
,ln 3." Daventry 10.3524.
Lijn 4: Langenberg 10.2017.50, Zeesen
17.50-19.20, Breslau 19.20—20.20, Zeesen
20.20—24
iEen liefdesgeschiedenis uit het oude Madrid
door F. Marion Crawford.
Naar het Engelsch door ,\V. H. C, B.,
»Inez ik heb je nog niet alles verteld!
borgen word ik naar Las Huelgas gezon
j> oin daar als gevangene te blijven".
vZ u'l'e Kn lichten smartkreet.
<r 'i'-iaar een klooster!'' Het scheen haar toe
*e Jk te staan met sterven.
Uoiores begon haar alles te vertellen wat
endoza had gezegd, maar het duurde niet
ang of Inez, wier wangen zich met een don
eren blos kleurden, viel haar in de rede.
."tnwiide hij je wijs maken dat hij van je
ai.rvivr0€K ZÖ verontwaardigd. „Hij is
«rnjd even har(1 en wreecj en onvriendelijk
geweest; hij heeft mij mijn blindheid nooit
rgeven en jou zal hij nooit vergeven dat
je long bent! De Koning! De Koning vóór
v* ef? iedereen. ja, vóór hem zelf! Maar
j °F. zL'in kinderen zijn hart en zijn ziel
hij geen hart! Wat zeg ik Plotse-
«ng hield zij op.
hii' ^0C^' °P zijn zonderlinge wiize houdt
3oeV?nt.ons i^iden," zei Dölores. „Begrijpen
de k niet> maar ik zag zijn gezicht met
v e|faande oogen en ik hoorde den klank
win 2lln s'eni Hij zou zijn leven voor ons
dien geven."
BEZICHTIGING KOOTWIJK
ZENDER.
Zooals bekend, bestaat er wekelijks op
Woensdagmiddag gelegenheid tot bezichti
ging van het Rijkszendstation Kootwijk
radio. 1
Gedurende de zomermaanden (dit jaar
nog tot 1 October a.s.) zal hieraan uitbrei-
ding gegeven worden door ook op Zaterdag,
en Zondagmiddag van 2 tot 5 uur gelegen-
heid tot bezichtiging te geven.
De toegangsprijs is 50 cents per persoon
tot een maximum van 10 per groep. De op
brengst komt ten goede aan het Kinderfonds
en aan het Personeelfonds P. T. T.
De Amsterdamsche begrooting
verschenen. Ingrijpende bezui
nigingen zonder loonsverlaging
en zonder belastingverhooging.
De wethouder voor de finan
ciën, dr. Abrahams geeft nadere
toelichting aan ons blad.
De verschijning van de begrooting van el
ke gemeente is telkens in de geschiedenis van
die gemeente een belangrijke gebeurtenis. In
tijden van voorspoed lijkt ons het samenstel
len en sluitend maken van de begrooting een
Pr5^.'§en arbcid. Men kan hier en daar een
subsidie toekennen, eventueel een groote post
uittrekken voor loonsverhooging, bedragen
vaststellen voor stadsverbetering en vele an-
deie posten calculeeren waarmede personen
of instellingen gelukkig worden gemaakt. In
benarder tijden, zooals wij deze thans door
leven, stemt dit werk niet tot verheugenis.
Op alle posten moet worden bezuinigd, nood
zakelijke subsidies moeten worden beknot,
vereenigingen of instellingen, die tot doel
hebben den medemensch eenige zonnige da-
gen of gelukkige uren te bezorgen, moeten op
hun uitgaven worden beknibbeld. Om een
voorbeeld te noemen: de subsidies voor het
Sinterklaasfeest en het Vacantiekinderfeest
worden op de Amsterdamsche begrooting
voor 1934 verminderd. Dit zijn schrijnende
bezuinigingen, maar gelukkig zal hier wel
licht het particulier initiatief het tekort aan
vullen.
Het eindcijfer van de begrooting voor 1934
beloopt 114.552.218, waardoor deze be
grooting een bedrag van ruim een half mil-
lioen gulden hooger is dan de vorige. En
toch is het bezuinigingspotlood heftig ge
hanteerd. De verhooging vindt zijn oorzaak
allereerst in een nadeelig saldo van 1932 ten
bedrage van 1.257.000 gulden, welk bedrag
op 1934 als uitgave voorkomt. Dan zijn er
posten voor hoogere uitgaven voor rente van
leeningen en aflossingen ten bedrage van
ruim 3.000.000. Aan den anderen kant
staan er weer lagere cijfers voor rentevergoe
ding van tijdelijk op te nemen gelden van on
geveer 1.500.000 en een half millioen af
schrijving op buitengewone uitgaven, waar
voor nog niet is geleend. Een paar kwade
posten als hoogere bijdragen voor pensioen
fonds, hoogere raming van het verlies op de
tram en de handelsinrichtingen, samen ook
weer een anderhalf millioen beloopend, vin
den wij dan weer hier met zwarte cijfers.
De onlangs toegepaste korting op salaris
en loonen, welke 2.400.000 oplevert, zou
zoo op het eerste gezicht een bezuiniging
van twee en half millioen geven, doch dit is
niet geheel juist omdat in deze cijfers een
verhooging van pensioenverhaal is gecalcu
leerd.
Uiteraard is het van belang te vernemen
op welke wijze deze moeilijke begrooting
sluitend is gekregen. Te meer klemt dit, om
dat het Reservefonds geheel is uitgeput,
waarbij nog de lagere raming van de belas
tingen 1.500.000) de moeilijkheden groo
ter maakten.
Dr. E. J. Abrahams, de waarnemende wet
houder van financiën in Amsterdam, was zoo
welwillend voor ons blad uiteen te zetten hoe,
in hoofdzaken, de sluitsteenen in dit begroo-
tingsbouwwerk zijn aangebracht.
„Allereerst", zei dr. Abrahams, „hebben
wij 1 1/4 millioen onttrokken aan het reserve
fonds voor brandschade. Dit fonds dat nog
1 millioen meer bedraagt doch dat op andere
wijze moet worden besteed, kan worden opge
ruimd. De gemeente zal ter dekking van
schade een accidentverzekering sluiten. Ver
volgens is bijna 1 lA millioen bezuinigd op de
post onderwijs, terwijl de subsidies met een
bedrag van 15 werden geknot".
Deze subsidievermindering, die een bate
van 330.000 zal opleveren, zijn ook burge
meester en wethouders aan het hart gegaan,
zoo verzekerde ons de wethouder.
„De loonen en salarissen" vervolgde Dr.
Abrahams „worden niet verlaagd Wel
„Maar ons leven, ons hart en onze hoop
ontneemt hij ons ten bate van zijn geweten
en om zijn eigen ziel te redden.
Inez beefde van boosheidhet was niet de
eerste maal dat zij zoo driftig sprak, want
het blinde meisje kon zich soms plotseling
hevig boos maken als het een goede zaak
gold.
Ik zal je redden," zei ze opeens, „maar
wij hebben niet veel tijd te verliezen. Van
avond komt hij hier terug en hij weet hee!
goed dat Don Jan op dit uur hier kan kom
zoodat hij niet op hem staat te wachten, n
onze kamers zijn wij nu vrij, en allee"
buitendeur is gegrendeld. Om je te kleeden
heb je drie kwartier a een uur noodig. zoq-
heb je drie kwartier of een uur noodig. z.oo-
heen naar de hertogin Alvarez. Vader zat
daar niet zijn, en je kunt zooals gewoonlijk
met haar naar beneden gaan maar je zeg
haar niets. Vader zal je daar zien, maar hij
zal liever niet openlijk schandaal maken te
midden van de hofhouding. Don Jan zal je
komen aanspreken en a's je naast de hertog
in blijft, kun je een paar woorden met hem
sorckcn.
Dolores luisterde met alle aandacht en
haar gezicht klaarde een beetje op, maar een
oogenblik later keek zij weer bedroefd €n
peloos. Het was alles immers toch onmoge-
'ljk,Het zou alleen te doen zijn als ik de b"l'
tendeur uit kon komen, maar die is p
Neen, 't gc.at niet". iti n
Die deur zal voor mij geopend worden
De oude Fadaldo is altijd in de buurt en
voor mij doet hij al'es Bovendien zal ik het
doen voorkomen dat ik bij vergissing tegelijk
worden alle zoogenaamde „franjes" (toesla
gen, groepeeringen in te hooge klassen) af
gesneden. Wanneer deze bezuiniging in het
georganiseerd overleg is goedgekeurd, komt
deze op een totaal van 1.400.000. Ik
spreek er mijn bijzondere verheuging over
uit, dat deze begrooting sluitend kon worden
gemaakt zonder dat opnieuw tot verminde
ring van salaris of loon behoeft worden
overgegaan".
„Zullen de volgende begrootingen naar
Uwe meening gemakkelijker sluitend zijn te
maken dan deze, die zeer veel moeilijkheden
heeft opgeleverd?" vroegen wij.
„Integendeel heel veel moeilijker", ant
woordde de wethouder, „want er zijn zelfs al
zooveel bezuinigingsposten op deze be
grooting, die ik minder fraai vind en waar
aan ik in iets normaler tijden niet zou heb
ben gedacht. Maar de nood dwiwngt. Als de
toestand zoo blijft zal elke begrooting nieu
we en grooter bezwaren naar voren brengen,
want er is een belangrijk punt, dat hopeloos
dreigt te worden, en wel de steunverleening.
Naar mijne meening moet over die steunver
leening ernstig overleg worden gepleegd met
het Rijk. Amsterdam kan op deze wijze niet
voortgaan. Laat ik voorop stellen dat ik de
norm van den steun niet te hoog acht; de
normale steunuitkeeringen zijn nog maar
nauwlijks voldoende, doch de excessen, die
zich bij deze steunverleening voordoen, moe
ten ernstig onder het oog worden gezien. De
uitwassen zullen dus moeten verdwijnen en
vervolgens, en dit is mijn persoonlijke over
tuiging, zal moeten worden beproefd om het
geld, dat voor steun wordt uitgekeerd, voor
productieve doeleinden beschikbaar te stel
len".
Welke deze productieve doeleinden waren,
kon de wethouder op dit oogenblik niet aan
geven. Wij vroegen Dr. Abrahams verder.
„Wat is Uw meening omtrent de aangekon
digde regeeringsmaatregelen van gelei-
delijken overgang betreffende ver
mindering der uitkeeringen van het Rijk aan
de gemeenten, en wordt hierdoor Uw begroo
ting nog getroffen?"
Hiermede hadden wij blijkbaar de roos ge
raakt, want de wethouder zette zich in pos
tuur.
„Ik kan me niet voorstellen, zeide hij, dat
het Rijk een gemaakte afspraak eenzijdig
zou veranderen en zeker niet in een tijd, dat
een gemeente in ongehoorde financieele
moeilijkheden verkeert en dat een Regeering
zonder overleg tot deze maatregelen zou
overgaan. Officieel heb ik daarvan geen be
richt ontvangen. Ik heb mijn wetenschap,
evenals U waarschijnlijk, uit de dagbladen".
Wij veroorloofden ons nog ten slotte deze
vraag:
„Kunt U mededeelen, welke bezuinigingen
in de minderheidsnota van B. en W. worden
voorgesteld, en waarom deze bezuinigingen
niet in aanmerking komen?"
„Tot miin leedwezen en verbazing is deze
minderheidsnota verschenen met het voorstel
het aantal opcenten op de gemeentefondsbe
lasting te verhoogen, en een toeslag van 5
op de kwitantiebedragen der verschillende be
drijven. Ik behoef U niet te zeggen, dat
hiermede ook de allerarmsten, die toch wer
kelijk in dezen tijd geen dubbeltje meer mis
sen kunnen, worden getroffen. De meerder
heid van B. en W. heeft overigens gemeend
dat de belasting in de allerlaatste plaats
moet worden verhoogd".
Mèt den wethouder spreken wij onze ver
heuging uit over het feit, dat deze begrooting
sluitend is gemaakt zonder belastingverhoo
ging en zonder verlaging van salarissen en
loonen. En nu kan de begrooting van Am
sterdam haar moeizamen tocht langs den ge
meenteraad en provinciale staten beginnen!
ADAM WEEVERS.
In ons nummer van Dinsdag maakten wij
melding van het verslag, dat de Alkmaarsche
Courant voor 100 jaar van het 2e Eeuwfeest
publiceerde.
Door bevriende hand waren wij in de ge
legenheid uit de notulen van den toenmalige
secretaris, den heer A. P. de Lange, kennis
te nemen van de gedichten die toen gezegd
werden aan den langen maaltijd in het
Noorder Polderhuis, waaraan vele autoritei
ten aanzaten.
Wanneer wij daarvan kennis nemen, dan
begrijpen wij waarom deze maaltijden zoo
lang duurden.
Men leefde toen nog niet in den tijd van
de snelheid en had nog lust om lange
verzen te maken en uit het hoofd te leeren.
Een van die gedichten, vervaardigd door den
Alkmaarschen medicus Willem Geldolf ten
Houte de Lange, heel- en verloskundige, en
gezegd door den heer F. O W. Druyvensteyn,
dijkgraaf van de Uitwaterende Sluizen en lid
van de Staten van Holland, werpt een aardig
licht op de verhouding tusschen den polder
en de stad en doet tevens zien van welk een
beteekenis voor de stad het pas tot stand
gekomen Noord-Hollandsche Kanaal werd
geacht. Wij achten het niet onaardig onze
lezers kennis te doen nemen van de sfeer
waarin men voor 100 jaar leefde. Wij geven
er slechts één, doch er werden er zoo wel een
achttal voorgedragen en hierdoor wordt het
duidelijk hoe het mogelijk was, dat onze
voorouders op dergelijke feestelijkheden, zoo
enorm veel konden eten en drinken. Deze
maaltijden duurden n.1. een uur of zes en na
afloop bestond er geen vrees voor verkeers
ongevallen. Bij dezen maaltijd was dit ook
niet het geval want de heeren keerden
per jacht van de Schermeer, zoo zegt de no-
tulenschrijver, hoogst veldaan huiswaarts.
Hier volgt het gedicht
De stad ontvlugt naar 't open veld,
Op Schermeer breeden dijk gesneld,
Om 't plegtig schouwspel ga te slaan
Der treffing op den Hemelbaan
Van d'aardbol met de zon en maan
Waarin zich God aan 't menschdom meldt.
En door hun kloek vernuft voorspeld,
Aanschouwde ik daar, de ziel geheel
Verrukt, door plegtig stille pracht
Van 't statig luistervol tooneel:
De wijsheid Gods, zijn Liefde en magt
Zoo grootsch voor 't oog tezaam gebragt.
En mijm'rende in mij zelf, en zoet gepeins
verzonken,
Voelde ik op 't onverwachts, mij door den
slaap belonken.
Mij dacht ik dwaalde, en zag bij 't licht van
zon of maan
In vreemde klederdosch, een grijsaard voor
mij staan,
met jou werd opgesloten, omdat ik in slaap
was gevallen, begrijp je? Ik zal hem zeggen
dat ik honger en dorst heb en dat ik ril van
de kou. Dan doet hij de deur zeker voor mij
open. Ik zal hem zeggen dat ik naar de lier-
togin ga".
„Goed maar dan?"
„Je moet je heelemaal in mijn zwarten
mantel wikkelen, ook je hoofd en gezicht
Wij zijn van dezelfde lengte, maar je moet
loopen net als ik, alsof je blind bent. Als
hij de deur open doet, moet je hem met een
hoofdknik bedanken, zonder te spreken, en
als je buiten bent, vlak langs den muur loo
pen en dien met je linkerhand blijven aan
raken. Dat doe ik altiid, uit vrees tegen
iemand aan te loopen. Als je vrouwen ont
moet, zullen zij denken dat ik 't ben. Het is
altijd nog al donker in den corridor, niet
waar? Halverwege is er een olielamp, dat
ruik ik, als ik er s avonds voorbij kom".
„Ja, 't is er bijna donker er brandt
maar een klein lampje. Denk je neusch dat 't
mogelijk is?''
„Mogelijk wel, maar zeker niet. Als je
voetstappen hoort in den corridor voorbij den
hoek, dan heb je tijd genoeg om in een uit
bouw te gaan staan. Maar vader zal nu niet
komen; hij weet dat Don Jan met veel men
schen in zijn particuliere vertrekken is. Bo
vendien wordt 't vanavond een groot feest
en alle geïnviteerden, die niet in het paleis
wonen, komen uit de stad, zoodat vader's tijd
met het plaatsen van wachten en allerlei
andere dingen geheel in beslag wordt geno
men. Don Jan kan hier onmogelijk komen
Wiens zoekend oog het land doorliep, met
snelle schreden,
Een nedrig kleed omsloot de forsch gespierde
leden,
Een korte en grijze baard hing af van kin en
mond;
Een kraag van kostbre kant, plooyde om den
hals in 't rond,
Een breed geranden hoed, drukte op de
zilvre haren;
't Gewelfde voorhoofd, ligt gegroefd door
hooge Jaren,
Droeg 't kenmerk van verstand, voorzigtig
wijs beleid,
Scherpzinnig oordeel en van vastberaden
heid.
In 't fier en vurig oog, was moed en kracht
't aanschouwen
In d' open heldren blik het rustig zelf
vertrouwen,
De ontsloten mond was magt, ervaringkunde
en drift
En stoute ontwerpingsgeest, 't gelaat als
ingegrift.
Hij sprak: een ligte blos speelde op de
bruine wangen,
„U groet ik Jeugdig mensch! voldoe aan
mijn verlangen,
,,'k Ben Vreemd'ling in dez eeuw, thans
vreemcfling op deez grond,
„Berigt mij waar ik ben. Verhaal, ontsluit
den mond!'
'k Voldoe aan uwen wensch, met Liefde, o
achtbre grijze,
Opdat bij 't schoon verhaal de borst me in
hoogmoed rijze,
Dat ik ook naneef ben van 't werkzaam
voorgeslacht,
Dat, in zijn nedrigheid, dit reuzenwerk
volbragt
't Is Schermeers vruchtb're grond, waar ge
U bevindvoor eeuwen
Een woeste waterplas 't verblijf van koet en
meeuwen.
't Was alles doodsch en naar slechts 's
vorschen raauw gekwaak
En roerdomps dof geror, gaf 't leven aan
den Vlaak.
Zoo ver gij d' oogen wendt, van 't Zuid door
't Oost naar 't Noorden
Verstrekt 't rietmoeras tot reeds te roven
boorden.
Waar d' otter loerde op prooi. Een enkle
visschersboot
Beroerde soms den plas en zocht er 't
schamel brood!
De lucht was zwaar en dik, en uit de drasse
landen
Ontkiemde 't moer vergif, bij 't vinnig
zonnehranden.
Géén kiel doorploegde 't méér, met rijk
geladen vragt
voordat het souper, waaraan ook de koning
deelneemt, is afgeloopen en vader evenmin
vóór dienzelfden tijd, aangenomen dat hij
weg zou kunnen. Hierin schuilt echter het
gevaar".
Dolores sidderde en weer zag zij het vi
sioen in den corridor.
„Maar als men je vóór het souper met
Don Juan heeft zien praten, zal niemand
veronderstellen dat, om hem te ontmoeten, je
het zou wagen hier terug te komen, waar je
zeker weet gesnaot en opnieuw opgesloten te
zullen worden. Begrijp je?"
„Alles hangt er van af of ik er uit kan'',
antwoordde Dolores thans op hoopvoller
toon. „Maar hoe kan ik mij kleeden zonder
geholpen te worden?" vroeg zij plotseling.
„Vertrouw maar op mij", zei Inez met een
lach. „Mijn handen helpen je beter dan de
oogen van een kamenier. Je zult er uitzien
als nooit te voren; ik ken elke lok van je
haar en weet precies welken draai er aan te
geven en hoe die moet worden vastgestoken,
zoodat zij met geen mogelijkheid los kan.
Kom, we verspillen onzen tijd. Doe net zoo
als ik, je muiltjes uit, anders zou men ons
door de hall naar je kamer kunnen hooren
loopen en neem de kaarsen mee, als je
dat wilt ja, die heb je noodig bij 't kiezen
van de kleuren, die je 't liefst hebt."
„Als je denkt dat 't in donker veiliger is.
dan heb ik geen licht noodig," zei Dolores.
„Ik weet precies waar alles ligt."
„Veiliger is 't wel", antwoordde Inez
peinzend. „Vader zou juist op het plein kun
nen zijn en 't licht in ie kamer kunnen zien,
KON DE DEKENS NIET VERDRAGEN
Voelde zich als vergiftigd.
Rheumatische pijnen nu overwonnen.
Het lijkt bijna ongelooflijk, dat een vrouw
in een dergelijken toestand kan geraken
bedlegerig door rheumatiek. zoo gekweld
door pijn, dat zij het gewicht van de dekens
zelfs niet verdragen kon en toch, dank zij
Kruschen, leeft en beweegt zij zich t»u zoo
goed als ieder ander. Maar hier volgt haar
eigen verslag van haar herstel zooals zij
het zelf schreef:
„Ik had hevige rheumatiek en het werd zoo
ernstig dat ik niet meer loopen kon; ik lag
zelfs in bed met een rek om mij heen ge
bouwd, omdat ik het gewicht van de dekens
niet verdragen kon. Mijn hee'ie organisme
leek wel vergiftigd. In een Engelsch blad, dat
een vriendin me leende, had ik eens een
Kruschenadvertentie gelezen, en die adver
tentie wilde mij maar niet uit de gedachten.
Ik kocht toen een flacon Kruschen Salfs en
vanaf de eerste paai doses voelde ik me al
beter. Dus ben ik er steeds mee doorgegaan.
Dat alles was ongeveer acht jaar geleden.
Maar ik heb sedert jaren geen rheumatiek
meer gehad en kan nu even goed loopen als
ieder ander. Nog steeds ga ik door met
Kruschen te nemen Eiken dag mijn kleine
dosis, anders heb ik niets noodig. Mijn teint
is frisch en helder als van een baby. Ik ben
46 jaar oud, maar ik voel me ongeveer 20
dank zij Kruschen". Mevr. M. G
De oorzaak van rheumatiek is een teveel
aan urinezuur in het lichaam, hetgeen ont
staan is door te trage werking der inwendige
organen (o.a. ingewanden en nieren). En in
dien deze organen niet beter gaan werken,
hoopt dit kwaadaardige urinezuur en andere
afvalstoffen ,die Uw gezondheid kunnen be-
nadeelen, zich steeds meer in Uw lichaam
op. De zes verschillende zouten in Kruschen
nu, sporen deze afvoerorganen tot betere
werking aan, zóó cLt alle opgehoopte scha
delijke afvalstoffen uit het lichaam ver
wijderd worden. Daarna zal de geregelde
„kleine, dagelijksche dosis" ervoor zorgen,
dat dergelijke schadelijke stoffen zich nooit
meer in Uw organisme op'hoopen.
Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar
bij alle apothekers en drogisten a f 0.90 en
1.60 per flacon en wordt gefabriceerd" in
Engeland door de Fa. E. Griffiths Hughes
Ltd., sinds 1756 (e Manchester gevestigd.
Stralende gezondheid voor één cent per dag.
Slechts luttel visch en 't riet, was d' een'ge
vrucht die 't bragt.
Maar door den storm gezweept, verzwolg
het in zijn golven
't Nog hoogre land en 't bleef als prooi in 't
nat bedolven.
Ziet gij in 't Noord ten West, die toren
spitsen daar
Zich heffen uit 't geboomt? 't is nedrig
Alkmaar!
Haar wijze raad besloot om 't water t'
overwinnen,
En d' uitgedroogden grond tot vruchtbaar
land t' ontginnen.
Door d' omgelegen kring, trouwhartig
bijgestaan,
Ving zij dat reuzenwerk, in 't edelst doelwit
aan!
Straks rees, zoo breed als zwaar op naast en
vaste gronder
In 't woen van storm en vloed, tot nog toe
ongeschonden,
Gelijk een kopren muur, onvatbaar voor
bezwijk,
Des Schermeers omringdijk!
Een aantal molens werkt, met kracht van
wonderrad'ren,
En voert het water af langs versch gegraven
•id'ren.
De grond wordt langzaam droog, die in haar
zwangre school
De vrucht voor volgend jaar en volgende
eeuw besloot!
Volharding, schanderheid en duizend nijvre
handen
Herschiepen 't woelend meer in afgeperkte
landen.
En weg en vaart werd wijs naar ieder deel
geleid.
Nu reezen huizen en een tempel God gewijd!
't Geboomt wast welig op en veld en akkers
bloeijen,
In vette weiden, hoort men duizend rund'ren
loeyen.
De sikkel slaat door 't graan en 't dankbaar
morgenlied
Klinkt vrolijk heinde en ver, daar 't God
zijn hulde biedt!
Zie Grijsaard om U heen, aanschouw deez
schoone dreeven
Twee eeuwen oud en nog in 't bloeyen van
het leven,
Die schepping en die bron van welvaart
en genot
terwijl, als 't hier blijft branden, hij niets
zal vermoeden. We zullen van deze kamer
de deur weer dichtgrendelen, want, mocht
hij eens terug komen, dan zal hij denken dat
je hier nog bent, en niet binnenkomen."
„Dat geve de hemel!" riep Dolores uit
terwijl zij naar de deur ging. Maar Inez was
haar voor en opende die heel zachtjes. „Ik
doe zulke dingen voorzichtiger", fluisterde
zij-
Beiden gingen zij de kamer uit en Inea
schoof zoo zachtjes mogelijk den grendel
weer dicht.
„Brandt hier licht?" vroeg zij bijna on
hoorbaar.
„Op de tafel staat een heel klein lampje,
ik kan nog net mijn deur zien."
„Blaas het dan in 't voorbijgaan uit,"
fluisterde Inez. „Ik zal je in donker wel lei
den."
Voorzichtig gingen zij verder, en bij de ta
fel gekomen blies Dolores het lampje uit
Toen voelde zij dat Inez haar hand vast nam
en haar vlug naar de andere deur leidde, die
zij onhoorbaar opende en weer sloot. In Do
lores' kamer was het volkomen donker, want
het zware venstergordijn was dichtgetrok
ken. Zij deed een stap naar voren en stootte
haar knie tegen een stoel.
„Beweeg je niet," fluisterde Inez, „anders
maak je leven. Ik kan je kleeden op de plaats
waar je bent, of als je iets moet zoeken, zal
ik je wel leiden. Voor mij maakt immer?
licht of duisternis geen verschil."
Wordt vervolgd.