Alkmaarsche Courant.
In het paleis van den koning
Mussolini over de verhouding
Italië-Rusland.
De brand in het rijksdaggebouw.
E.M.JMRSMA
HAARDEN
Jladiomeuws
Jhi&ticaties
feuilleton
(Dxu^elii&sch Ovevzicfit
Sondem n/i en dertigste JaargaBf.
MAANDAG 25 SEPTEMBER
KEURING VOOR DEN
DIENSTPLICHT.
Hei Italiaansch-Russische pact be
wijst duidelijk, dat wij geen vijan
dige bedoelingen hebben jegens
eenige natie.
HET VIERMOGENDHEDEN PACT.
Buitenland.
Drie groepen van beklaagden, waarvan v. d. Lubbe
bekend heeft schuldig te zijn.
EERSTE INDRUKKEN.
No. 216
1933
f Dinsdag 26 September
Hilversum1875 M. (Uitsluitend AVRO).
8.Gramofoonpl. 10.Morgenwijding.
10.15 Gramofoonplaten. 10 30 Zang door
Toos van Veen. Aan den vleugel: E. Veen.
11-Kook- en bakpraatje door mevr R. Lit-
geringHilebrand. 11.30 Pianorecital dooi
>J Goudsmit. 12.— Omroeporkest o.l.v. N.
Treep, m. m. v. „The Three Syncopators
2.30 Kamermuziek door het Haagsche Trio
Sn de pauze: Causerie door mevr. Ida de
!L eeuw—van Rees. 4.— Zang door mevr. J.
R P. Toby van der Brink. Aan den vleugel:
D. Roest. 4.30 Kinderkoorzang o.l.v. J.
Hamel. 5.Voor de kinderen. 5.30 Kovacs
Lajois en zijn orkest. 6.30 RVU. H. Ch
O. J. v. d. Mandere: Spanje als Toeristen-
land. 7.Kovacs Lajos en zijn orkest. 7.30
Modepraatje door mevr. I. de Leeuw—van
Fees. 8.Vaz Dias. 8.05 Causerie door
Fred Fry. 8.15 Uit den Grooten Schouwburg
te Rotterdam: Concertgebouworkest o.l.v. Dr.
Leo Blech, m. m. v. Lotte Schoene, sopraan.
10.30 Gramofoonpl. 11.— Vaz Dias 11 10
—12.Uit Hotel Café-Rest. „Central", den
Haag: Paul Godwin's orkest.
Huizen, 296 M. (KRO-uitzending). 8.
9.15 en 10—Gramofoonpl. 11.30 Godsd.
halfuur. 12.151.45 Schlager- en gramo-
foonmuziek. 2.Vrouwenuur. 3—3.30 Gra
mofoonpl. 3.30 Voordracht, pianorecital en
gramofoonpl. 5.30 Sextetconcert en lezing.
7.15 Causerie. 7.35 Gramofoonpl. 7.45 Cau
serie. 8 Orkestconcert. 8.30 Vaz Dias.
g.35 Voordracht. 9.Orkestconcert. 9.20
(Radiotooneel 10.Orkestconcert en voor
dracht. 10.35 Vaz Dias. 10.40 Orkestconcert.
11.Gramofoonpl. 11.1512.Schlager-
muziek.
Daventry, 1554 Al. 10.35 Morgenwijding.
10 50 Tijdseinen berichten. 11.0511.20
Lezing. 12 20 Orgelspel R. New. 12 50 Pa-
ramount-Astoria-orkest o.l.v. Anton. 1.50
'Midland Studio-orkest o.l.v. Cantell. 2 20
Voor de scholen. 4.25 Lezing. 4.50 Het Nan-
cy Phillips—Strijkkwartet m. m. v. J. Nolan,
sopraan. 5 35 Kinderuur. 6.20 Ber. 6.50
Fadiokoor o.l.v. Robinson. 7.10 Lezing. 7.50
Gramofoonpl. 8.20 BBC-Symphonieorkest
o.l.v. Sir Henrv Wood, m. m. v. A. Catterall
viool. 10Berichten. 10.20 „The Use of
Man", hoorspel van Lord Dunsany. Regie:
L Sieveking. 11.10—12.20 Lew Stone en de
Monseigneur Band.
Pari/s Radio-Paris1724 M. 8.05, 12.20,
7.30 en 8.20 Gramofoonpl. 8.50 Concert uit
Straatsburg door koren en orkest o.l.v.
Inghelbrecht.
Kalundborg, 1153 M. 12.20—2.20 Con
eert uit het Bellevue-Strandhotel. 3.205 20
Omroeporkest o.l.v. Rebsen. 8.20 Harmonie
concert m. m. v. zangsolist o.l.v. Hoeberg en
Jensen 9.20 Cembalorecital F. jensen. 9.50
Pianorecital V. Fischer. 10 3511.30 Ka
mermuziek door Octet. 11.3012.50 Dans
muziek uit rest. „Nimb".
Langenberg, 473 M. 6.20, 7.23 en 11.50
Gramofoonplaten 12.20 Sted. Orkest te
Münster o.l.v. Göhre. 1.50 Concert. 4 40
Gramofoonpl. 5.20 Weragkamerkoor o.l.v
Breuer. 5.50 Concert m. m. v. alt, piano,
viool, hobo en cello. 8.25 „Von Bauern und
Werwölfen", spel van Castelle. Regie: Wahl.
9 20 Weragorkest o.l.v. Eysoldt.
Rome, 441 M. 9.05 Symphonieconcert o.l.v.
Ziino. 11.20 Berichten."
Brussel, 338 en 508 M. 338 M.: 12 20
Omroepkleinorkest o.l.v. Leemans. 130 Gra
mofoonplaten. 5.20 Symphonieconcert o.l.v
Mpulemans. 6.50 Omroepkleinorkest o.l.v.
Leemans. 7.20 Gramofoonplaten. 8.20 Om
roeporkest o.l.v. Walpot. 9.3510 20 Svm
phonieconcert o.l.v. Meulemans. 508 M.:
12.20 Gramofoonpl. en pianorecital. 1 30
Omroepkleinorkest o.l.v. Leemans 5.20
Omroeporkest o.l.v. Walpot. 6.35 Gramo
foonpl. 8 20 Svmphonieconcert o.l.v. Meule
mans. 9.20 Omroeporkest o.l.v. Walpot.
11.05—10.15 Zang voordracht.
Zeesen, 1635 M. (Deutschlandserder)
8.25 „Alle Mann über Bord" of „Die ver-
Jcrachte Sendung" door Ralph Siegel en zijn
solisten. 9 20 Dansmuziek door A. Glahe's
orkest m. m. v. H. Zeiten, zang 1020 Ber
10 40 Causerie door Max Schmeling en
Erwin Thoma 11.05 Weerbericht. 11.20-
12.20 Concert uit Hamburg o.l.v. José Eiben-
schütz.
GEMEENTELIJKE RADIO
DISTRIBUTIE.
Dinsdag 26 September.
Lijn 1: Hilversum.
Lün 2: Huizen.
Uin 3: Lond. Reg. 10.3510.50, Daven
try 10.50—11.20, Mid. Reg. 11.20-15.20,
Daventry 15.2024.
Lijn 4: Brussel 1 12.20—19.20, Leipzig
19 20—20.20, Deutschlandsender 20 20—
23.20, Hamburg 23.20—24.—.
In November er. December a s. houdt
de Herkeuringsraad in deze gemeente
zitting.
De Voorzitter van den Herkeurings
raad kan aan voor den dienstplicht in
geschreven personen, die nog niet bij de
land- of zeemacht zijn ingelijfd, of die
wel reeds daarbij zijn ingelijfd, doch nog
niet als dienstplichtige in werkelijkenf
dienst zijn geweest, de gelegenheid
geven om bij genoemden raad een onder
zoek naar hun geschiktheid voor den
dienstplicht te ondergaan.
Behoudens bijzondere machtiging van
den Minister van Defensie worden tot
het onderzoek NIET toegelaten per
sonen:
die bestemd zijn tot buitengewoon
dienstplichtige of als zoodanig zijn in
gelijfd;
b. die in 1933 tijdelijk ongeschikt voor
den dienstplicht werden verklaard;
c. die als vrijwilliger behooren tot de
landmacht uitgezonderd den vrijwil
ligen landstorm tot de zeemacht of
tot de overzeesche weermacht.
Een liefdesgeschiedenis uit het oude Madrid
door F. Marion Crawford.
Naar het Engelsch door W, H. C. B,
85 r
Denkende aan hem, waarvan haar gansche
hart en ziel was vervuld, merkte zij dat haar
leven eigenlijk pas begonnen was, toen hij
voor het eerst tot haar had gesprokekn, en
zij voelde dat het zou eindigen wanneer zij
voorgoed van hem zou hebben afscheid ge
nomen, want indien hij zou ophouden haar
lief te hebben, bezat zij niet meer om voor
te leven. Van haar kinderjaren had zij niet
meer dan een vage herinnering als van iets.
dat heel ver weg erg saai en doodsche was.
Zij zag zich zei? in het verleden een an
der persoontje dan zij nu was, een blond
meisje, dat in het sombere, oude huis in val-
ladolid woonde met haar blind zusje en een
oude, ongetrouwde nich van haar avder, die
aangeboden had de beide meispjes groot te
brengen en haar onerricht te geven, aange
zien het een vrouw met eenige kunde was,
Die nicht kwam haar belofte op zoo n stipte
en strenge wijze na, dat haar het leven on
der haar strenge regime soms tot een last
werd. Maar dat was nu allemaal vergeten
zij woonde nog altijd in Valladolid en zou
in de jaren dat Dolores haar niet had terug'
gezien, wel niet veel veranderd zijn. Zij
vormde een degl van het verleden, een over-
Overigens wordt een persoon, als hier-
voren bedoeld, tot het onderzoek slechts
toegelaten, indien door hem of te zijnen
behoeve daartoe een aanvang wordt ge
daan en in de aanvraag aannemelijk
wordt gemaakt:
a. zoo het een persoon geudt, die in 1933
door een der keuringsraden geschikt
werd verklaard: dat hij na de uitspraak
van den keuringsraad vermoedelijk on
geschikt voor den dienst is geworden;
b. zoo het een persoon geldt, omtrent
wien in 1933 geen der keuringsraden uit
spraak deed: dat hij vermoedelijk onge
schikt is voor den dienst.
In de aanvraag moeten worden ver
meld:
a. zoo het een persoon geldt, die in 1933
b. het jaar en de datum van geboorte;
c. de gemeente, waar hij voor den
dienstplicht is ingeschreven;
d. de lichting, voor welke hij is inge
schreven
e. het korps, korpsonderdeel of dienst
vak, waaraan hij is toegewezen of waar
toe hij behoort, en het tijdvak of de da
tum vastgesteld voor zijn inlijving of
zijn opkomst in werkelijken dienst, en
en ander voor zoover het hem bekend is;
f. het volledig adres
g. of hij in 1933 voor een der keurings
raden is verschenen en, zoo ja, hoe de
uitspraak van den raad luidde.
De aanvraag moet worden gericht aan
de. Voorzitter van den Herkeuringsraad
en zoo spoedig mogelijk ar.n dezen wor
den toegezonden onder het volgende
adres. Aan den Voorzitter van den Her
keuringsraad. gebouw van het Depar
tement van Defensie, Plein 4, 's Gra-
venhage.
De aanvraag behoeft niet op gezegeld
papier te worden geschreven, maar
moet wel gefrankeerd worden.
Alkmaar, 25 September 1933.
De Burgemeester van Alkmaar,
WENDELAAR.
teit en het prestige van Italië buiten de
grenzen. j
Dat mijn regeering op loyale wijze vriend
schappelijk den naties de hand toesteek.,
naties welke door andere opvattingen van
regeeren worden beheerscht is geen inconse
quentie. Dit ligt in een lijn met de conse
quentie van mijn politiek vreedzame betrek
kingen onder de naties tot stand te brengen.
Wat Rusland aangaat, ik ben van overtui
ging, dat het juist is het behulpzaam te zijn
bij de bevrijding uit zijn isolement en het in
nauwe samenwerking met de westersche mo
gendheden te brengen voor het algemeen
welzijn der civilisatie en van den vrede.
Het pact der vier mogendheden heeft west
Europa een adempauze gegeven. Het heef:
een einde gemaakt aan een toestand, welke
dreigend scheen te worden en onvoorwaar
delijk tot oorlog zou hebben moeten leiden.
Alle gedachten aan bizondere bondgenoot
schappen worden er door uitgeschakeld; de
vier West-Europeesche mogendheden zijn
erdoor voor de volgende tien jaren samenge
bracht voor een politiek van vrede. Wij kun
nen de krachten van Rusland niet over het
hoofd zien. Er moet rekening worden gehou
den met een volk van 164 millioen zielen als
wereldmacht. Italië erkende Ruslands rech
ten op de Rusland toekomende plaats. Daar
mede waren twee problemen opgelost: Rus
lands plaats in het concert der mogendheden
vast te stellen en tegelijkertijd Rusland de
zekerheid te geven, dat de Westersche mo
gendheden niet zouden probeeren het is iso-
leeren.
Wat is het doel van het 1 tal ia ansch-Rus
sische Verdrag? Gewoonlijk sluiten mogend
heden verdragen, omdat zij een gemeen
schappelijke politiek nastreven, waaruit zij
beiden een zeker nut wenschen te trekken.
Noch aan de Italiaansche, noch aan de Sov
jet-Russische politiek ligt een ander doel dan
de algemeene vriendschap ten gronde, welke
zich in het bijzonder baseert op de economi
sche samenwerking. Een niet te overbruggen
tegenstelling scheidt ons in de politieke
theorieën van Rusland, maar deze theorieën
betreffen uitsluitend het binnenlandsche be
stuur, waarin Italië zich noch wil mengen,
noch zich om wil bekommeren.
Wij hebben geen vijanidge bedoehngen
jegens eenige natie. In dit opzicht is het Ita.
liaansch-Russische pact volkomen duidelijk,
even duidelijk is het, dat geen der staten-
onderteekenaar naar de wapenen zou grupen
om de natie te steunen, welke het zou kun
nen wagen, oorlog te voeren tegen een van
ons beiden. Ieder kent den ander het recht toe,
de hem het meest geschikt lijkende politieke
instellingen te kiezen, en geen enkele zal zien
mengen in de binnenlandsche aangelegen
heden van den ander.
De grenzen van het verdrag zijn nauw
omlijnd; economische samenwerking en geen
beroep op de wapenen. Deze twee grond
slagen scheppen een gezonde basis, waarop
de beide landen kunnen leven in een geest
van vriendschappelijke samenwerking. Een
feit van nog minder beteekenis is de waar
borg af te zien van iederen vorm van econo-
mischen of handelsoorlog. We hebben duide
lijk uitgedrukt, dat de met een of andere der
de mogendheid getroffen overeenkomsten
van geen invloed zijn op 't vreedzame karak
ter van het pact. Mogelijkheden, interessen-
groepen of een blok van belanghebbenden te
vormen worden uitgeschakeld.
Het viermogendhedenpact maakt 'n einde aan
dit gevaar in West Europa. Wat Italië aan
gaat, ik heb de hoop, aldus Mussolini, dat ik
door dit pact in de gelegenheid wordt ge
steld hetzelfde resultaat te bereiken voor
Oost-Europa en West-Azië.
Dit is het eerste neutraliteits- en niet-aan-
valspact, dat tusschen Rusland en een der
Westersche mogendheden is gesloten. Zijn
duur is vastgesteld op vijf jaren, doch niets
zal ons verhinderen het pact voor zijn expi
ratie te vernieuwen. Een groot deel van
Europa is door het op 2 September te Rome
onderteekende pact politiek gestabiliseerd.
Oost Europa maakt een vreedzamen indruk,
thans is het aan het Westen een beslissenden
stap te doen ter a.s. internationale conferen
ties in de zelfde richting.
De Berliner Boersen Courier publiceert in
zijn editie van Zondag het volgende artikel
van den Italiaanschen minister-president
Mussolini:
Zaterdag 2 September heeft Italië door
het sluiten van het pact met Sovjet Rusland
de reeds uitgebreide lijst van vriendschaps-
en non-agressie-pacten met een vermeerderd.
Dit pact werd gesloten en onderteekend op
een oogenblik dat een verkeerde opvatting dt
internationale politiek beheerschte. Deze
luidde, dat het Viermogendhedenpact een
poging zou zijn Rusland te isoleeren. Italië
heeft door de onderteekening van het nieuwe
pact iedere vrees voor eventueel duistere be
doelingen van het Viermogendhedenpact de
wereld uitgeholpen.
Dergelijke gedachten waren ook volkomen
ongerechtvaardigd, aangezien Italië sedert
7 Februari 1924 normale diplomatieke be
trekkingen onderhoudt met Rusland, en wel
als eerste land der groote mogendheden
Sinsdien heeft Italië voortdurend een open
lijke en loyale politiek gevoerd, welke er toe
leidde de handelsbetrekkingen met de Sovjet
Unie uit te breiden, dus reeds vóór de tot
standkoming van het thans gesloten ver
drag, dat het resultaat en de bekroning van
deze politiek is. Indien het waar zou zijn,
dat Rusland tijdelijk in de internationale po
litiek door de overige westersche mogend
heden zou zijn geïsoleerd, dan is niettemin
juist dat Herriot, toen hij aan de regeering
was, een toenaderingspolitiek tusschen
Frankrijk en Rusland inleidde. Deze politiek
werd bezegeld door een Fransch Russisch
verdrag op 19 November 1932. De Russi-
blijfsel van iets, dat bijna nooit een werke
lijk bestaan had gehad en heelemaal niet de
moeite waard was zich te herinneren.
Er was echter één groot licht geweest
in het eenvoudige bestaan van het meis
je; heel onverwacht was het gekomen
en het was er nog altijd. De dag, waar
op zij door de hertogin Alvarez ten hove
was gepresenteerd en waarop zij voor
het eerst Don Jan had ontmoet, stond
haar in alle opzichten nog volkomen
helder voor den geest. Het was de
eerste maai geweest dat zij in de groote
wereld was gekomen, en reeds op het
eerste gezicht had zij gezien, dat van
alle mannen in de groote zaal. er geen
was als hij Zoodra zij zijn gezicht en
zijn slanke gestalte toenmaal evenals
tbans, geheel in het wit gekleed had
gezien, begon zij hei met de overigen te
vergelijken. Zij keek zoo vlug van den
een naar den ander, dat iedereen wel zal
hebben gedacht dat zij naar een vriend
te midden van de menigte zocht. Maar
zij had er toen geen. Maar eens voor
goed kreeg zij de overtuicing, ddt de
man, die zij zou gaan lief krijgen, onme
telijk ver boven alle andere mannen
verheven stond, hoewel die toch allen
behoorden tot de bloem van Spanje's
jonge ridderschap.
Natuurlijk had zij zooals zij nu tot
haar zelf zei hem toen niet lief gehad,
zelfs niet toen zij naar zijn stem luister
de, terwijl hij voor het eerst tot haar
sprak, en zij bijna blij was dat zij be
greep wat hij zei. Maar zij herinnerde
zich zijn woorden. Hij vroep haar of zij
in Madrid woonde, waarop zij antw rd-
sche betrekkingen tot Engeland waren aan
tal vas schommelingen onderhevig; de diplo
matieke betrekkingen werden herhaaldelijk
afgebroken en daarna hervat.
Wat Duitschland .betreft, sedert het jaar
1922 waren zijn betrekkingen tot Rusland
hartelijker dan tusschen Duitschland en de
overige mogendheden. De binnenlandsche
politieke wijzigingen in Duitschland hebben
eenige wijzigingen in deze situatie gebracht.
Natuurlijk is een voortdurend verkeer en de
uitwisseling van sociale en cultureele sym-
pathieën tusschen twee door dezelfde ge
dachte en gelijke politieke systemen gekeer
de naties gemakkelijker, maar waar is, dat
dergelijke mogelijke sympathieën en verwant
schap bij de kiezers de buitenlandsche poli
tiek en de internationale betrekkingen van
groote naties noch beslissend noch uitslui
tend bepalen.
In dit opzicht is Italië een belangrijk en
voor zich zelf sprekend voorbeeld. In al
haar daden heeft mijn regeering steeds
loyaal en zonder zich van de wijs te later,
brengen vastgehouden aan het principe den
wil van ieder volk, welke zich in zijn regee
ring openbaar, te respecteeren.
Het Viermogendhedenverdrag werd voor
gesteld en gesloten door het fascistische Ita
lië in samenwerking met de constitutionneeV
Engelsche monarchie, de democratische en
parlementaire Fransche republiek en hei
nationaal socialistische Duitsche Rijk. Wan
neer wij van aangezicht tot aangezicht staan
tegenover de gedachten en de regeerings-
methodes der volken, dan vragen wij er
slechts naar wat wij van hen eischen: het
hoogste respect voor ons, voor onze regee
ring binnen onzen grenzen en voor de autori-
de dat zij in het Alcazar woonde, sinds
haar vader commandant was van de
lijfwacht, en daar ook verblijf hield.
Toen had Don Jan haar een oogenblik
aandachtig aangekeken en zij scheen
hem te bevallen, want hij glimlachte en
zei, dat hij hoopte haar dikwijls te ont
moeten; ook dat, indien het in zijn
macht lag om haar vader van dienst te
zijn, hij zou doen wat hij kon. Zij wist
zeker dat zij hem toen nog niet lief had.
hoewel zij 's nachts had gedroomd van
zijn innemend gezicht en stem, en den
volgenden en daarop volgenden dag aan
niet veel anders had gedacht, met een
soort koortsachtig verlangen hem weer
te zien. De hertogin Alvarez L_1 zij
naar zooveel dingen, die hem betroffen,
gevraagd, dat deze vreemd had geglim
lacht en haar mooie, jonge hoofd zoo'n
beetje had geschud, zeggende, dat zij
beter zou doen niet zooveel aan Don Jan
van Oostenrijk te denken. Maar op den
avond van den derden dag, tegen zons
ondergang, terwijl zij met Inez op een
terras liep, waar nooit iemand kwam,
was Don Jan daar plotseling versche
nen, om er met een zijner heeren wat
heen en weer te loopen. Hij scheen zeer
verbaasd haar daar te ontmoeten en had
een diepe buiging voor haar gemaakt
Inez, die drie jaar geleden niet veel
meer dan een kind was, leidde den heer
uit zijn gevolg naar de plaatsen van het
terras, waar zij door haar reuk- en tast
zin wist, dat de mooiste rozen waren.
Don Jan en Dolores waren op een oude,
steenen bank gaan zitten en spraken
ernstig met elkaar. Vanaf dien avond,
(Van onzen eigen correspondent)
Leipzig, 22 September.
De eerste twee dagen van het proces v. d.
Lubbe voor de vierde strafsenaat van het al
lerhoogste Duitsche gerechtshof liggen ach
ter ons, en het spreekt vanzelf; dat waar met
een duur van weken gerekend moet worden,
twee dagen, die zich in hoofdzaak tot het
verhoor van v. d. Lubbe en eenige getuigen
en deskundigen beperkten, nog weinig nieuws
hebben gebracht. En toch waren deze beide
zittingen, ofschoon allesbehalve sensationeel,
in hooge mate belangwekkend. Het gaat hier
om drie groepen van beklaagden, den Neder
lander v. d. Lubbe, die indertijd in den bran
denden Rijksdag op heeterdaad betrapt werd
en onmiddellijk bekend heeft, om den Duit-
schen communistischen leider Torgler, die
beschuldigd wordt, van v. d. Lubbes nihilis
tische plannen geweten en ze ondersteund te
hebben, en ten slotte om drie Bulgaarsche
communisten, die eveneens in deze plannen
betrokken geweest heeten te zijn.
Om met de Bulgaren, die nog niet ver
hoord zijn en die weinig of geen Duitsch ver
staan, te beginnen: voor hen heeft hier eigen
lijk niemand belangstelling. Het is mogelijk,
dat in den loop van het proces blijken zal,
dat inderdaad de officieele communistische
partijen met deze brandstichting iets te doen
gehad hebben en dat de rechters uit het ver
hoor ook van deze drie Balkaneezen. die geen
blanco strafregister meebrengen, materiaal
voor zulk een algemeene beschuldiging zul
len putten. Maar voorloopig ziet het er al
lesbehalve naar uit, dat het die richting uit
zal gaan. Wat waarschijnlijk was, lijkt heden
reeds de waarheid, n.1. dat v. d. Lubbe wel
medewerkers en aanstichters gehad heeft,
maar dat deze te zoeken zijn in activistische
communistische groepen, gelijk die van v. d.
Lubbe zelf in Nederland, groepen die van
Moskou geen bevelen wenschen aan te ne
men, die uit zoogenaamde mannen van de
anarchistische daad bestaan en die, ook in
dit geval, en hier in 't bijzonder, door de
brandstichting te Berlijn der groote Duit-
bekende zij zich, dat zij hem lief had en
als zij er aan dacht, was het alsof zij
weer den geur van de rozen rook en zijn
gezicht in de stralen van de ondergaan
de zon weer voor zich zag, terwijl zij
hein hoorde zeggen, dat hij weer op dat
terras zou komen, in welk opzicht hij
zich even trouw aan zijn woord hield
als altijd en blijkbaar zonder dat het
hem bijzondere moeite kostte. Zoo had
zij hem leeren kennen, zooals hij werke
lijk was, zonder den vormendienst van
het hofleven, waarvan zij zelf een
eenigszins onbeteekenend onderdeel uit
maakte. Alleen een paar keeren, toen
hij haar in bijzijn van andere dames
had aangesproken, had zij „Uwe Hoog
heid" tot hem gezegd, maar dat had
haar wel moeite gekost; hij sprak haar
dan aan met „Dona Dolores" en infor
meerde vriendelijk naar de gezondheid
van haar vader. Maar op het terras ont
hielden zij zich van die formaliteiten en
maakten geen gebruik van namen voor
elkaar, totdat op een dag maar daar
aan w ilde zij nu niet denken. Indien zij
haar herinnering den vrijen teugel liet,
zou zij daar niet kunnen blijven zitten
met een gesloten deur tusschen hem en
haar, want iets, dat sterker zou zijn dan
haar eigen wil, zou haar de deur laten
openen, om zich te overtuigen dat hij er-
werkelijk was. Dat zou op dit oogen
blik een dwaasheid zijn geweest en
misschien ook gevaarlijk.
Die dag stond haar weer zoo helder
vöor den geest, dat zij opstond en naar
het raam ging, als om zich zoo ver mo
gelijk te verw ijderen van dat wat zoo'n
onwverstaanbare aantrekkingskracht op
sche communistische Partij allesbehalve een
dienst bewezen hebben. Wat vermoedelijk
ook volkomen in hun lijn lag!
Het is daarom aan te nemen, dat de poli
tieke opzet, welke de Duitsche regeering met
dit proces heeft, n.1. om een naar alle zijden
duidelijk gebleken en bewezen verband tus
schen dit nihilisme der brandstichting en de
officieele Duitsche communisten aan het dag
licht te brengen wat dan het verbod van
hun partij en de tallooze vervolgingen en
vrijheidsberoovingen achteraf nog eens extra
zou rechtvaardigen! niet gelukken zal.
Het moge juist zijn, dat der regeering-Hitier
deze brand zeer gelegen kwam, zoo gelegen
Model ATIANTA - F. 120.- compleet geplaatst
LAGE PR'J ZEN
NIEUWE MODELLEN 1953
UITERST ZUINIGS
Kon. Haardenfabriek E. M. Jaarsma, Hilversum
haar uitoefende: den sleutel in het deur
slot. Het was onzinnig en kinderachtig
op zoo'n oogenblik, maar zij voelde, dat
zoolang die er nog in stak, zij behoefte
zou blijven gevoelen hem om te draaien.
Een plotseling besluit nemende en met
een glimlach als excuus voor haar eigen
zwakheid, liep zij weer naar de deur,
luisterde naar voetstappen, en nam kalm
den sleutel uit het slot. In een oogen
blik stond Don Jan aan den anderen
kant er van en vroeg zachtjes: „Wat is
er? Kom in 's hemelsnaam niet binnen;
ik geloof dat ik hem hoor komen."
„Neenantwoordde zij, „maar de
vrees bekroop mij dat zoolang de sleutel
in het slot stak, ik hem zou omdraaien;
daarom heb ik hem er uit genomen." En
na even gewacht te hebben, vervolgde
zij: „ik heb je zoo lief", en zij kust-- de
deur op de plaats, waar zij giste dat zijn
gezicht zou zijn.
„Ik jou ook. Maar nu stil zijn, lieve
ling, hij komt".
Het waren net twee kinderen, die een
spelletje speelden, maar dat overhelde
naar een tragedie, waarbij het gaat om
het leven, waarbij de dood om den hoek
van de deur komt kijken, en de veilig
heid van een groote natie op het spel
staat.
Een oogenblik later hoorde Dolores
Don Jan de andere deuren in zijn ka
mer weer openen en sluiten en vernam
toen stemmen. Zij hoorde haar vaders
naam op den onmiskenbaren ruwen en
toch gedempten toon des konings noe
men. Zij hoorde elk woord even duide
lijk, alsof zij in dezelfde kamer was.
(Wordt vervolgd.)
